ความคิดเห็นที่ 1 ลืมเตือนอีกอย่าง .. กระทู้นี้คงไม่มีรูปนะ เพราะเรื่องมันนานมากแล้ว ตอนนั้น มม ยังไม่มีกล้องอ่ะ เลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย .. ++++++++++++++++++++++++++++++++++ กาลครั้งหนึ่ง นานพอสมควรแล้วล่ะ .. ตอนนั้นมืดแล้ว ราวๆ 3-4 ทุ่มได้ .. =__= .. มม นั่งสลึมสลือ จะหลับมิหลับแหล่อยู่ในรถ กำลังจะกลับบ้าน ส่วนเจ้าพี่ชายตัวดี ก็เป็นสารถีตามระเบียบ .. ท่านพี่ชายกลับรถ แล้วชิดขวา เหยียบคันเร่งเต็มที่ เตรียมพุ่งขึ้นสะพานข้ามแยกที่เห็นอยู่ลิบๆ ตรงหน้า (ก็แหม ข้ามสะพานนี้ไป อีก 2-3 นาทีก็ถึงบ้าน มม แล้วนา) ทันใดนั้นเอง .. เอี๊ยดดดดดดดดดดด .. ยังๆ ยังไม่มีเสียง “โครมมมม” ตามมา .. ยังไม่รีบเศร้าขนาดนั้น .. O_O .. มม ตกใจลืมตาตื่นขึ้นมา ยังไม่ทันอ้าปากถาม คุณพี่ชายก็ร้องโวยวายออกมาซะก่อน .. “ลูกแมว !!!” O_____o” ลูกแมว ?? .. ลูกแมวกลางถนนเนี่ยนะ ? .. แต่ก็มีลูกแมวจริงๆ ตัวกะเปี๊ยกเดียวเอง .. มันยืนงงอยู่ตรงหน้ารถอีกราวๆ 3 วิ ได้มั้ง ก่อนจะวิ่งหนีกลับไปที่เกาะกลางถนน พอมันไปแล้ว มม กับ คุณพี่ชายที่งงพอๆ กับเจ้าเหมียวตัวนั้น ก็เริ่มออกรถแบบงงๆ วิ่งต้วมเตี้ยมไปตามถนนอีกราวๆ 10 เมตร ได้มั้ง ถึงนึกขึ้นมาได้ว่า ลูกแมว ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ควรจะมาเพ่นพ่านอยู่ที่เกาะกลางถนนแบบนี้ ^^” ท่านพี่ชายของ มม เลยตัดสินใจ เต๊าะไฟฉุกเฉิน หยุดรถมันตรงนั้นแหละ แล้วเปิดประตูออกไปเดินหาลูกแมวเจ้ากรรมตัวนั้น .. แต่ไม่รู้ว่า ตอนนั้นมันมืดเกินไป .. ลูกแมวมันตัวเล็กเกินไป หรือว่า พี่ชาย มม สายตาสั้นเกินไป .. เลยหาตัวเจ้าเหมียวไม่เจออ่ะ มันหายไปแล้ว จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 00:52:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 T__T .. หลังจากพยายามหาอยู่พักใหญ่ๆ แต่ไม่เจอ ในที่สุด พี่ชายตัวดีเลยตัดสินใจว่า เจ้าลูกแมวตัวนั้นมันคงอยากอยู่ที่เกาะกลางถนนแบบนี้ต่อไปมากกว่า เลยเดินกลับมาที่รถ =^-^= แต่ปรากฏว่า เจ้าเหมียวตัวนั้น เกิดเปลี่ยนใจกะทันหัน ไม่อยากอยู่ตรงนั้นอีกต่อไปแล้ว มันเลย ออกมาจากที่ซ่อน แล้ววิ่งตามคุณพี่ชายกลับมาที่รถหน้าตาเฉย แถมยังร้อง มี๊ ๆๆ เรียกด้วย -_-" เมื่อเป็นเช่นนั้น คุณพี่ชายเลยได้หิ้วคอเจ้าเหมียวกลางถนน (ก็มันอยู่กลางถนนจริงๆ นี่) ขึ้นรถ โยนใส่ตัก มม แล้วขับรถกลับบ้านหน้าตาเฉย .. (อ่านะ หิ้วๆ มาเนี่ย ที่บ้านเลี้ยงแมวไม่ได้นะ ไม่รู้หรือไง .. -_-") ไมใช่ว่าคนที่บ้านไม่รักแมวหรอกนะ  แต่ที่เลี้ยงแมวไม่ได้น่ะ เพราะ ตอนนั้น ที่บ้าน มม เป็นเขตปลอดสัตว์เลี้ยง 100% เนื่องจากมีคนป่วยที่ค่อนข้างอ่อนไหวกับเชื้อโรค (ติดเชื้อง่าย) อยู่ ดังนั้น ถึงแม้ว่าจะหิ้วคอเจ้าเหมียวตัวนั้นออกมาจากถนนได้ แต่สุดท้าย ก็อาจต้องหิ้วมันไปปล่อยวัดอยู่ดี .. อันนี้ ซีเรียสนะเนี่ย คนที่บอกว่า เลี้ยงสัตว์ไมได้ หรือ คนที่เอาหมาแมวไปปล่อยน่ะ บางครั้ง เค้าก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นหรอกนะ แต่ความจำเป็นมันบังคับจริงๆ บางครั้งคนเราก็จำเป็นต้องเลือกทำในสิ่งที่ไม่อยากจะทำ .. อย่างเจ้าเหมียวตัวนี้ ยังไงซะ มม ก็เลี้ยงไม่ได้เด็ดขาด แล้วจะหิ้วมาทำไมให้ลำบากใจล่ะเนี่ย .. กินให้อิ่มนะ เดี๋ยวได้ไปอยู่วัดแน่ๆ เอ็ง -_-“ .. เอาเหอะ ถึงยังไงอยู่วัด ก็ยังดีกว่าโดนรถทับตายกลางถนนล่ะน่า ..  เดชะบุญของเจ้าเหมียว ที่นอกจากคืนนั้นมันจะไม่ต้องนอน (ตาย ??) กลางถนนแล้ว มันยังสามารถพำนักอยู่ที่บ้าน มม เป็นการชั่วคราวได้อีก ราว 4-5 วัน เพราะตอนที่เก็บมันได้เป็นช่วงเวลาที่ คนป่วยที่ว่าอยู่ที่โรงพยาบาลพอดี  ..  ดังนั้น มม จึงพอมีเวลาหาบ้านใหม่ให้มันได้ ^___^  ความหวังยังพอมีนี่นา   ว่าแล้ว มม ก็เริ่มต้น ภารกิจ หาบ้านใหม่ให้เจ้าเหมียวทันที .. ทั้งวิ่งไล่ถามเพื่อนฝูงคนโน้นคนนี้ไปทั่ว ถามคนรู้จักแทบทุกคนที่คิดว่าเค้าน่าจะเลี้ยงแมวได้ ไปจนถึงประกาศลงกระทู้หาคนรับเลี้ยง .. แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ทุกอย่างยังเงียบฉี่ ท่ามกลางความหวังก็ริบหรี่ลงเรื่อยๆ  บ้านใหม่หลังเดียวที่หาได้ คือ กุฏิหลวงตาที่วัด ที่แม่ค้าขายข้าวแกงแถวบ้านอุตส่าห์หวังดีไปขออนุญาตหลวงตาให้ แถมยังอาสาจะหิ้วไปส่งที่วัดให้เสร็จสรรพด้วย .. มันน่าจะมีวิธีอื่นที่ดีกว่านั้นนี่นา .. แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 01:33:29 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 01:21:19 จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 01:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 T__T แต่สุดท้าย ก็ไม่มี .. หาเท่าไหร่ก็ไม่มีใครยอมรับเจ้าเหมียวกลางถนนตัวนี้ไปอุปการะเลย ทั้งๆ ที่มันออกจะแสนซน ขี้เล่น ขี้อ้อน น่ารักจะตาย .. ตามสายตาของคนที่เคยจับแมวมาเป็นสิบๆ ตัว อย่าง มม แล้ว ไอ้เหมียวตัวนี้จัดว่าน่าเลี้ยงไว้แก้เหงามากๆ ข้อเสียอย่างเดียวของมันก็คือ .. มันเป็นแมวที่รักรักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ .. เช้าขึ้นมา เจ้าเหมียวก็จะวิ่งมาขอข้าว พอกินเสร็จ ก็อ้อนให้เล่นด้วยพักนึง แล้วก็ เดินตุ๊บๆๆ ออกไปเที่ยวนอกบ้านหน้าตาเฉย .. ดีๆๆ ออกไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลยนะ ไปหาบ้านที่เอ็งอยากอยู่เลยนะ แต่พอมันเที่ยวจนพอใจแล้ว มันก็จะเดินกลับมาขอข้าว นอนพักเอาแรงก่อนจะออกไปท่องเที่ยวต่อทุกที สงสัยมันคงอยากอยู่บ้าน มม มากกว่า T_T เมื่อลุ้นกี่ครั้ง มันก็เดินตุ๊บๆๆ กลับเข้าบ้านมาทุกครั้ง มม เลยเหลือทางเลือกแค่ 2 ทาง คือ หาบ้านให้มันให้ได้ หรือไม่ก็ เอามันไปให้หลวงตาที่วัด -___-" แต่ก็ธรรมดาโลกอ่ะนะ .. หาบ้านให้แมวสามสีจรจัดหน้าตาธรรมดาๆ ทั่วไป ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ (ใครเคยหาบ้านให้แมวคงเข้าใจดี TT) .. จนแล้วจนรอดก็ยังหาคนรับเลี้ยงเจ้าเหมียวท่องเที่ยวตัวนี้ไมได้  ในที่สุด บ่ายแก่ๆ ของวันที่ 4 .. มม ก็เริ่มกลับมามีความหวังอีกครั้ง เมื่อมีเพื่อนคนหนึ่งแนะนำว่า “ทำไมไม่ลองไปถามเนมดูล่ะ ? ขานั้นเค้าชอบหมาๆ แมวๆ นี่นา” O__o” เออ ลืมคิดถึงเพื่อนคนนี้ไปเลย .. ไม่ลืมก็แปลกแล้วล่ะ ก็ตั้งกะเรียนจบมานี่ มม เคยเจอกะเนมแทบจะนับครั้งได้เลย (ถึงตอนสมัยเรียนจะค่อนข้างสนิทกันก็เถอะ) .. แถมยังไม่ได้โทรไปหาเนมเค้าจะเป็นปีอยู่แล้วด้วย ^^> ถึงจะกระดากใจเล็กน้อย ที่หายหัวไปนาน แล้วอยู่ดีๆ ก็จะโทรไปรบกวนเค้า แต่ความจำเป็นมันบังคับอ่ะนะ ..  ว่าแล้ว มม ก็เลยขอเบอร์โทรเนมจากเพื่อนคนนั้น .. เอาเบอร์มาดูเล่นไปพลางนึกเรียบเรียงคำพูดไปพลาง -___-“ สุดท้าย ก็ตัดสินใจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดดด ^^" .. “ฮัลโหล เนมเหรอ นี่ มม นะ” O_o .. “มม เหรอ  ?” ^^"" .. "เอ่อ .. ตอนนี้ที่บ้านเนมยังเลี้ยงหมากะแมวอยู่หรือเปล่า" .. อะไรนะ ทำไมถามแบบนี้เหรอ ก็คนมันคิดไม่ออกนี่หว่า .. ต่อนะ พอได้ยิน มม ถามไปแบบนั้น เนมก็ตอบมาเสียงเรียบๆ ว่า -_-" ..  "เออ .. เลี้ยงอยู่ .. เอามาสิ" ^^"""" ... "อ่า .. รู้เหรอว่าเราจะถามอะไร" ----__-- ... "ก็เล่นถามแบบเนี้ย จะเอาลูกหมาลูกแมวมาให้เลี้ยงใช่มะ เอามาสิ" \\(^O^)// .. " .... (พูดไม่ออก .. แต่กำลังแอบเฮในใจอยู่) .... " -_- .. "ว่าแต่ หมา หรือ แมวล่ะ?" =^-^= .. "แมวจ๊ะ" =___=" .. "ว้า แมวเหรอ .. เอาเถอะ คิดว่าเลี้ยงเอาบุญก็ได้" ว่าแล้ว มม ก็จัดแจงนัดแนะวันส่งมอบแมวเหมียวกับเนม เรียบร้อยแล้วก็วางหู \\(^^\\) (//^^)// .. เย้ๆๆ ไม่ต้องหิ้วคอมันไปปล่อยวัดแล้ว \\(^^\\) (//^^)// เมื่อถึงวันนัด ..  มม ก็จัดแจง หิ้วเจ้าเหมียวใส่ลังกระดาษ โยนใส่รถ แล้วขับตะบึ่งไปหาเพื่อนทันที .. สถานที่นัดส่งมอบแมว คือ ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ย่านบางเขน .. พอไปถึง มม ก็จัดแจงอุ้มเจ้าเหมียวไปหาเนมที่จัดนัดพบ .. นั่นเป็นครั้งแรกที่เนมมีโอกาสได้เห็นเจ้าเหมียวตัวนี้ .. .. ทั้งผอมทั้งโทรม  หน้าตาแบบนี้เนี่ยนะ น่ารัก ^^” ก็แหม มม เพิ่งหิ้วคอมันมาจากกลางถนนได้ไม่กี่วันเองนี่นา จะแปลงโฉมมันได้มากมายซักแค่ไหนเชียว  .. เอาเถอะ .. ถือว่าเลี้ยงเอาบุญก็แล้วกัน .. หลังจากนั้ม มม ก็มีบริการ after sale service เล็กๆ น้อยๆ ด้วยการ ขับรถไปส่งเนม กับเจ้าเหมียวที่บ้าน .. ระหว่างทาง เนมก็บอกว่า ^__^ “เราตั้งชื่อเจ้าเหมียวตัวนี้ไว้แล้วนะ .. ชื่อ .. หนูมาลี” แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 02:28:52 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 02:14:45 จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 02:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บ้านของเนมอยู่ไม่ไกลจากจุดนัดพบเท่าไหร่ แต่ต้องเข้าซอยไปลึกทีเดียว ... ต้องเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา เลี้ยวซ้าย แล้วก็เลี้ยวขวาอีกที .. ผ่านอู่รถเก่าๆ โทรมๆ ท่าทาง น่ากลัวๆ .. ผ่านดงหมาจรจัดที่นอนขวางกลางถนนแบบไม่ยี่หระกับรถรา ที่นานๆ จะมีผ่านมาซักคัน .. (เนมบอกว่า เวลาจะเดินออกจากซอย เธอต้องหาอาวุธอะไรซักอย่างมาถือประจำมือไว้กันเหนียวเสมอ) ..  เข้าไปจนสุดซอย ถ้าเลยเข้าไปอีกจะเป็นป่าหญ้าขึ้นรกครึ้มนั่นแหละ ..   บ้านหลังสุดท้าย ของซอยนั้น คือ บ้านใหม่ของหนูมาลี =^-^= เอลโม่ กับหมาอีกตัว (^^” ที่ มม จำชื่อไม่ได้)  วิ่งแข่งกันมาขย่มประตู โครมๆๆ ต้อนรับเจ้านายทันทีที่รถไปจอดเทียบหน้าบ้าน .. เนมอุ้มหนูมาลีเดินเข้าบ้านไป ก่อนจะจับตัวมันยื่นผ่านลูกกรงรั้วออกมา ^_^ .. “เอ้า บอกลากันซะสิ” และนั่นเป็นครั้งสุดท้าย ที่ มม ได้เห็น “หนูมาลี” . . หลังจากนั้น 2-3 วัน มม โทรไปถามข่าวคราวหนูมาลี ก็ได้รับคำตอบว่า หนูมาลียังมีอาการตื่นกลัวอยู่นิดหน่อย เพราะบ้านใหม่ของมันมีสมาชิกหมาๆ แมวๆ อยู่หลายชีวิต ลูกแมวที่ไม่เคยอยู่ร่วมกับหมาๆ แมวๆ ตัวอื่นอย่างหนูมาลี เลยต้องปรับตัวนิดหน่อย .. แต่ มม เชื่อว่า หนูมาลี ต้องมีความสุขในบ้านหลังใหม่อย่างแน่นอน หลังจากนั้น มม ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม คือ ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเนมอีก นานๆ เจอกันที แต่ มม ก็ยังได้ข่าวหนูมาลีจากเพื่อนอีกคนเป็นระยะๆ  (ก็ไอ้คนที่แนะนำให้ มม โทรไปถามเนมนั่นแหละ)  .. เพราะเพื่อนคนนี้ทำงานใกล้บ้านเนม เลยเจอกันบ่อยกว่า ดูท่าทางหนูมาลีจะมีความสุขดีในบ้านใหม่ ..  ในที่สุดมันก็มันปรับตัวเข้ากับสมาชิกเดิมในบ้านได้  และแล้ว เจ้าลูกแมวขี้อ้อนก็เริ่มแสดงฤทธิ์ของมัน .. เริ่มจาก แปลงร่างเป็น หมาตัวที่ 3 ของบ้าน .. วิ่งไปส่งเจ้านายที่ประตูรั้วตอนเช้าพร้อมกับพี่หมาอีก 2 ตัว  .. แล้วก็ วิ่งไปรับเจ้านายที่ประตูรั้วตอนเย็น ..  .. หนูมาลีจะชอบไปนอนบนบนตักเนม  แล้วก็นอนละเมอดูดเสื้อเนม จุ๊บๆๆๆ  เหมือนลูกแมวเวลาดูดนมแม่ จนเค้าสงสารต้องยอมอุ้มมันขึ้นไปนอนบนห้องนอนด้วย (ซึ่งเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากสำหรับคนที่ไม่ค่อยนิยมแมวอย่างเนม) .. สุดท้าย เนมก็ตัดสินใจเปลี่ยนชื่อ หนูมาลี ไปเป็น “มิซซี่” .. ด้วยเหตุผลที่ว่าจะได้คิดถึงมันบ่อยๆ แล้วก็จะได้คล้องจองกับ เจ้าเอลโม่ หมาที่เลี้ยงไว้ด้วย .. แล้วทำไมไม่ตั้งชื่อนี้ไปตั้งแต่แรกเลยล่ะ .. .. แต่แล้ว เรื่องเศร้าก็เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน เมื่ออยู่ดีๆ หนูมาลี หรือ มิซซี่ ก็หายไปจากบ้านแบบไร้ร่องรอย .. แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 03:17:21 จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 03:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดูเหมือนว่า หนูมาลี หรือ เจ้ามิซซี่ จะไม่ชอบชื่อใหม่ของมัน หรือไม่ก็ฟังชื่อตัวเองผิดเป็น มิซซิ่ง  .. เพราะมันหายไปจากเปลี่ยนชื่อได้แค่ 2-3 วันเท่านั้นเอง .. เช่นเดียวกับเจ้าของแมวทั่ว ๆ ไป ที่ต้องพบกับปัญหาแมวหายอยู่เสมอ .. เนมเริ่มออกเดินตามหาหนูมาลีไปทั่ว ทั้งในป่าหญ้ารกๆ ข้างบ้าน .. อู่รถเก่าที่ในชีวิตนี้เนมแทบจะไม่เคยเหยียบเข้าไปเลย ไปยันปากซอย แล้วก็ ซอยข้างๆ อีก 2-3 ซอย .. แต่ไม่มีวี่แววของ เจ้า มิซซิ่ง แม้แต่น้อย หลังจากออกตามหาจนอ่อนใจ แต่ไม่พบร่องรอยของหนูมาลี ..  ในที่สุด เนมก็เริ่มทำใจได้ ว่า หนูมาลี คงไม่ชอบชื่อใหม่ที่ตั้งให้จริงๆ หรือไม่มันก็คงคิดว่าตัวเองโตพอที่จะออกท่องเที่ยวไปในโลกกว้างได้แล้ว มันเลยตัดสินใจทิ้งบ้านอันอบอุ่นของมันไป . . 2 เดือน หลังการหายตัวไปของหนูมาลี มม มีโอกาสได้เจอหน้าเนมอีกครั้ง เนมยังบ่นถึงหนูมาลีด้วยน้ำเสียงและแววตาเศร้า ๆ .. ค่ำวันนั้น มม ขับรถเข้าซอยไปส่งเนมที่บ้าน .. ระหว่างทาง เนมก็ยังไม่วายสอดสายตา มองหาไปเรื่อยๆ แบบไร้ความหวัง ..  จนกระทั่งผ่านหน้าอู่รถเก่า มม ก็เห็นเงาของตัวอะไรบางอย่าง วิ่งจากพุ่มไม้ข้างถนนพุ่งเข้าไปในอู่รถ .. เนมเอง ก็คงเห็นแบบเดียวกับ มม .. เพราะเนมรีบบอกให้ มม จอดรถ แล้วก็เปิดประตูลงไปเดินท่อมๆ มองหาอะไรบางอย่างนั้นด้วยท่าทางกระตือรือล้น ..  ในที่สุด เนมก็หาเจอ .. ..   พอเห็นเนมเดินเข้าไปใกล้ เจ้าแมวตัวนั้นก็กระโดดหนีไปอย่างรวดเร็ว .. .. มันเป็นแมวจริงๆ ..   .. แต่มันไม่ใช่ หนูมาลี .. เนมมีท่าทีผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด ..  ได้แต่เดินซึมๆ กลับมาที่รถ พร้อมกับพึมพำปลอบใจตัวเอง แบบที่คงพูดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ว่า “มันคงไม่ได้อยู่แถวนี้แล้วล่ะ .. มันคงหาบ้านใหม่ได้แล้ว” . . หลังจากวันนั้น มม ก็ยังเจอเนมเป็นระยะๆ .. แต่ทั้ง เนม และ มม ต่างก็ไม่เคยเห็น หนูมาลี อีกเลย .. หมายเหตุท้ายเรื่อง .. .. เหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง 90% ใส่ไข่โดย มม 10% .. บุคคลทั้งหลายที่กล่าวถึง ล้วนมีตัวตนอยู่จริง .. และสุดท้าย ไม่มีใครเคยเห็น หรือได้ข่าวของ หนูมาลี อีกเลย แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 03:39:31 จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 03:33:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถึงไม่มีเรื่องเจ้าหนำเลี๊ยบกะไอ้แม้ว คุณ มม. ก็สามารถเล่าเรื่องเศร้าให้เป็นเรื่องน่าอ่านได้ นับถือค่ะ ปล.ฝากคิดถึงเจ้าดำหนำเลี๊ยบด้วยนะคะ ^_____^ อ้อไอ้แม้วด้วยค่ะ อิอิ จากคุณ : คูลิโกะจัง - [ 1 ก.ย. 47 07:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หนูมาลี ตัวผุ้แหง่ ๆๆ จากคุณ : miaonz - [ 1 ก.ย. 47 08:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จบเศร้าจัง จากคุณ : tabby girl - [ 1 ก.ย. 47 09:37:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เศร้าจังเลย...ไม่อยากเลย.... จากคุณ : จุ๋มคะ - [ 1 ก.ย. 47 09:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^^ หุ หุ หุ .. คุณ คูลิโกะจัง ไม่สนใจรับไอ้แม้วไปอุปการะเหรอคะ .. หนูมาลี เป็น ตัวเมีย ค่ะ .. แต่ทำไมชอบเที่ยวนักก็ไม่รู้ จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 11:32:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แหม มม. ถ้าให้ไอ้แม้วกับคูลิโกะจังไปจริงๆ ระวังจะคิดถึงจนนอนไม่หลับน้า... จากคุณ : มะนิก - [ 1 ก.ย. 47 11:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หนูมาลี อ่านแล้วเหมือนดูหนังที่ทิ้งตอนจบให้คนคิดต่อเองว่า นางเอกของเรื่องจะไปตกระกำลำบากอยู่ไหน Y_Y จากคุณ : Zerbirus - [ 1 ก.ย. 47 12:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จิงๆของมะนิกโด้ย มีอย่างที่ไหน รักแม็วคนอื่นมากก่าแม็วตัวเอง...อิอิ จากคุณ : คูลิโกะจัง - [ 1 ก.ย. 47 13:39:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สงสารคุณเนมเพื่อนของพี่มม.จังเลยค่ะ เลี้ยงมาก็ผูกพันน่ะนะ หายไปแบบนี้เศร้าแย่เลย ขนาดแค่คิดเล่นๆว่าถ้าเจ้าหมาน้อยที่บ้านต้องหายไปก็เศร้าแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : Nokazar - [ 1 ก.ย. 47 15:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 Missing ...... ชื่อเก่าดีอยู่แล้วแท้ๆ ตั้งชื่อใหม่ซะไม่เป็นมงคล >,< จากคุณ : jengly - [ 1 ก.ย. 47 15:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กรณีเเมวหายเเบบนี้ต้องทำใจอ่ะ มม...Y_Y เอาน่า คิดซะว่าหนูมาลีได้บ้านใหม่เหมือนที่หนำเลี๊ยบย้ายมาอยู่บ้าน มม ก็เเล้วกันนะ จากคุณ : สามจุด (3 dots) - [ 1 ก.ย. 47 15:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สงสัยมาลีจะเลียนแบบเจ้าของ (พี่เนม) แน่เลย จากคุณ : เพื่อนคนนั้น (SILENT) - [ 1 ก.ย. 47 16:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^^" จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 1 ก.ย. 47 17:00:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 Y_Y น้องแมวหาย เป็นอะไรที่ต้องทำใจอย่างแรง อ่านตอนที่มม กะพี่เนม จอดรถไปตามหาหนูมาลีแล้วเศร้าใจอย่างแรงค่ะ เคยทำเหมือนกัน แต่พอไปดูก็ไม่ใช่แมวเราอยู่ดี จากคุณ : enedtarma (enedtarma) - [ 2 ก.ย. 47 00:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ง่ำๆ ถ้าต่ออีกนิดน้ำตาไหลแน่ๆ ตอนนี้คลอๆ นึกถึงลูกสาวที่หายไป จากคุณ : mrs_ricken - [ 2 ก.ย. 47 01:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วคิดถึงวุ่นวายจัง หายไปจะสองอาทิตย์แล้วค่ะ ได้แต่หวังว่าเค้าจะยังปลอดภัยดี แล้วก็ยังคิดถึงบ้าน เหมือนที่ทุกๆ คนและอีก 1 ตัว คือน้องชาย เจ้างุ่นง่าน ก็คิดถึงเค้ามากเหมือนกัน เฮ้อ กลับบ้านเรานะ...รักรออยู่ จากคุณ : มะนิก - [ 2 ก.ย. 47 02:23:37 ]