ความคิดเห็นที่ 1 ต้องขอบอกตรง ๆ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลย เพราะว่าเมื่อวานได้มีโอกาสอยู่ตรงนั้นค่อนข้างนานพอควร จนได้เห็นกะตาว่าเจ้าเซฟมันวิ่งไล่ล้อมอเตอร์ไซค์อย่างที่เขาพูด ๆ กันหรือเปล่า ผลปรากฏก็เป็นจริงอย่างที่เขาบอกจริง ๆ เลยเป็นผลให้เป็นห่วงเขาในตอนกลางคืนเอามาก ๆ กังวลจนขนาดคุยกับคุณ changsim ต้องกำชับหนักหนาว่า "ดึกแล้วไม่ต้องบ้าออกไปนะ" นี่คือคำพูดพี่เขาจริง ๆ ..... ดุด้วย.... จนกระทั่งวันนี้ที่สะพานรถไฟฟ้าตากสินใน เวลาเที่ยงกว่า ๆ ตามเวลานัด ผู้ร่วมขบวนไปด้วยกันคือ คุณ changsim พี่ใหญ่ คุณวันนี้ดีจัง และแจน แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 20:42:12 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 20:34:26 จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 20:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากจัดรถเข้าที่เข้าทางทุกอย่างก็ทำการขนย้าย โบ้และเซฟ ไปที่ โรงพยาบาลสัตว์รวมปัญญา แถวเกษตรตัดใหม่ ตามที่นัดกับคุณพี่ใจดีที่จะรับอุปการะค่ะ พอไปถึงคุณหมอและ พนักงานที่ รพ. ก็น่ารักมาก ๆ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้มากกว่านี้อีก คุณหมอท่านพูดคุยกับโบ้และพวกเราสักพัก คุณพี่ใจดีท่านนี้ก็มาถึง ซึ่งแจนขอเรียกเขาว่าพี่ดุลย์นะคะ พี่ดุลย์ได้ดูโบ้และเซฟ โดยสีหน้าไม่มีความกังวล แถมยังพูดคุยกับคุณหมอต่อหน้าพวกเราทั้งหมดอย่างเปิดเผยและจริงใจที่สุด จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 20:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดีใจกับโบ้และเซฟด้วย จะมีโอกาสให้ไปเยี่ยมโบ้กับเซฟที่บ้านใหม่ได้ไหมคะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 20:46:35 จากคุณ : karat - [ 28 ก.ย. 47 20:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ดีใจด้วยจริงๆ ขอให้มีความสุขมากๆ นะ โบ้กับเซฟ จากคุณ : LC - [ 28 ก.ย. 47 20:54:48 A:61.90.32.201 X: TicketID:027450 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เหตุผลที่พี่ดุลย์ต้องการให้โบ้และเซฟอยู่ในการดูแลของคุณหมอก่อน เพราะพี่และภรรยา เคยอุปการะแมวกลุ่มหนึ่ง โดยจับมาอยู่รวมกับที่บ้านเลยโดยไม่ได้คิดระแวดระวังอะไร ผลปรากฏว่าแมวซึ่งที่ได้นำเข้าบ้านไปกลุ่มนั้นได้นำโรคติดต่อพามาติดแมวในบ้านจนกระทั่งเสียชีวิตไปหลายตัว ส่งผลให้สภาพจิตใจของภรรยาและพี่เขาแย่เอามาก ๆ ซึ่งทางเราก็เห็นว่าเป็นการเหมาะสมและรอบคอบดี ไม่มีอะไรเสียหาย คุณหมอและน้อง ๆ ก็น่ารัก ดี ยังไงก็ปลอดภัยไร้กังวล....จึงไม่ว่าอะไร ที่สำคัญพี่ดุลย์ให้เกียรติพวกเราโดยบอกกล่าวแทบทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเขาและภรรยา รวมถึงความตั้งใจในการเลี้ยงดูโบ้และเซฟ เราก็ควรให้เกียรติพี่เขากลับในฐานะผู้มีพระคุณเช่นกัน ทางคุณหมอได้ดูและฟังจากเรื่องราวของโบ้ ดังนั้นคุณหมออยากให้โบ้พักฟื้นให้สบายจิตสบายใจ ไม่เครียดจากเรื่องเดิม ๆ ให้ได้มากที่สุดเสียก่อน ที่จะทำการตรวจรักษาสุขภาพ (พวกเราฟัง ก็หันมามองหน้ากันและอมยิ้มเพราะดูท่าทางและน้ำเสียงน่ารักคุณหมอ) ซึ่งก็เหมาะสมอย่างที่หมอบอกจริง ๆ อ่ะ จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แจนได้คุยกับทางคุณหมอและพี่ดุลย์ ยืนยันว่า โบ้จะอยู่ที่ รพ. สบายนอนตากแอร์เย็น ๆ เซฟจะได้เล่นวิ่งตอนรับขับสู้ผู้คนอยู่ที่ รพ. ในวันศุกร์ โบ้ถึงกำหนดตัดไหมออก และพาเข้าบ้านพี่ดุลย์ เพื่อเริ่มชีวิตใหม่อีกครั้ง จากในรูป.......หลังจากเจ้าเซฟ(ตัวแสบ) วิ่งเล่น สนอกสนใจสิ่งรอบด้านแล้ว ก็นึกว่ามานั่งดูพ่อนอน ที่ไหนได้ หลังจากสังเกตสักพัก ก็เห็นเขานั่งจ้องกรงเหมียวข้างหลังต่างหาก.... ท่าทางจะไม่เคยเห็นแมว ส่วนโบ้ ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวเรียบร้อย นอนเอาท้องหลาม ๆ แนบพื้นเย็นสบายไปเลย... จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เวลาหมดไปเกือบชั่วโมง ถึงเวลาอันสมควร หลังจากฝากและฝังอย่างดีที่สุด ทางเราก็จะขอตัวกลับ.... แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่ดุลย์ชวนให้ไปที่บ้าน เพื่อดูที่อยู่ของโบ้และเซฟ เพราะอยากให้เราสบายใจ แม้เราจะเกรงใจ แต่เราก็ไป......ฮิ ฮิ ในรูปเด็ก ๆ ก็นอนพักตากแอร์เย็น ๆ ไป สบายกาย จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:21:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอติดขอบจอด้วยคน....เร้ว คุณแจน อยากรู้มั่กมั่ก จากคุณ : Dosscha - [ 28 ก.ย. 47 21:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ก็ไม่ไกลจากที่ รพ. เราได้ไปถึงบ้านของพี่ดุลย์ ก็เจอน้องหมาสาวสวยพันธุ์ทาง 1 ตัวมาต้อนรับ เธอชื่อ ลิลลี่ แต่แจนลืมถ่ายรูปมาค่ะ มัวแต่คุย.... แล้วพี่ดุลย์ก็พาไปดูบ้านพักของโบ้และลูกสาว ซึ่งบ้านนั้น มีขนาด 3x10 เมตร และมีกรงกันยุงไว้สำหรับตอนกลางคืนเพื่อนอนอยู่ 2 กรง ขนาด 1.5x1.5 เมตร ค่ะและที่สำคัญแถมมีสาวสวยอยู่ในนั้นอีก 1 ตัว จากในภาพน้องหมาค่อนข้างกลัวคนแปลกหน้า เลยเข้าไปอยู่ในกรงกันยุง ที่เพื่อน ๆ เห็นกล่องกระดาษเยอะแยะเพราะ พี่ดุลย์แจ้งว่าเจ้าตัวนี้เขาติดกล่องนี้ค่ะ ถ้าเอาออกหรือเปลี่ยนกล่องใหม่ให้ก็จะไม่ยอมนอนในกรงกันยุง ก็เลยไม่สามารถจะตัดใจเอาออกไปทิ้งได้ค่ะ จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีใจกะโบ้ด้วยค่ะ จากคุณ : DOGHALL - [ 28 ก.ย. 47 21:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 และแล้วแจนก้เข้าไปในบ้านโบ้จนได้ พร้อมกับจะเข้าไปถ่ายรูป สถานที่ที่พี่ดุลย์เรียกว่า "ส้วม" ของสุนัข คือจะเป็นสถานที่เดียวที่เป็นส่วนพื้นดิน เพื่ออะไรต่าง ๆ นานาของน้องหมา จากในรูป พอแจนเข้าไปเจ้าแสนสวยตัวนั้นก้วิ่งไปนอนที่ส้วมทันที.... จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รอดูรูปอยู่จ้ะ ลงอีกๆ จากคุณ : คุณป้า วัยซ่าส์ - [ 28 ก.ย. 47 21:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 และนี่เป็นอีกมุม ซึ่งเป็นมุมกว้างของบ้านโบ้ค่ะ และสถานที่รอบ ๆ บ้านที่โบ้จะพักผ่อนหย่อนใจค่ะ กำหนดประสานงานครั้งต่อไปของแจนก็คือ หลังจากโบ้ตัดไหม สบายกายสบายใจในระดับหนึ่งแล้ว จะไปพาเขาและลูกเข้าบ้านพี่ดุลย์เลยค่ะ แต่ยังระบุวันที่แน่นอนไม่ได้ค่ะ แล้วจะแจ้งให้เพื่อนทราบอีกที แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 22:02:59 จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 21:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดีใจด้วยนะคะ พี่เจน ดีใจกับหนูโบ้ กับ เซฟ ด้วยค่ะ ต่อไปนี้คงจะอยู่ได้อย่างมีความสุขนะคะ จากคุณ : แม่โกลเด้นฯ - [ 28 ก.ย. 47 22:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^_^ จากคุณ : ผู้กอง - [ 28 ก.ย. 47 22:22:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วงนี้มาห้องหมาบ่อยเพื่อติดตามเรื่องโบ้ ดีใจจังโบ้มีบ้านจริงๆสักที ไม่ต้องกังวลว่าใครจะมาทำร้ายอีก จากคุณ : tabby girl - [ 28 ก.ย. 47 22:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากความสงสัยของเพื่อน ๆ ในเรื่องตัวแม่ หรือ ภรรยาเจ้าโบ้นั้น ว่าทำไมพี่ดุลย์ถึงไม่รับตัวแม่เข้าไปด้วย แจนได้ถามพี่เขาแล้วนะคะ และพี่เขาได้บอกว่า "ที่คิดรับเจ้าโบ้และเซฟมาอยู่บ้านเพราะว่า 2 ตัวนี้อยู่ในฐานะที่อันตราย เพราะเหตุผลที่ว่าเจ้าเซฟเป็นตัวเริ่มชวนหมาตัวอื่นวิ่งไล่เห่ามอเตอร์ไซค์ และที่สำคัญเกรงเรื่องตัวแม่จะเข้ากับหมาตัวเมียที่บ้านพี่เขาไม่ได้" พี่เขาบอกแค่นี้ พวกเราที่ฟังตรงนั้นก็เข้าใจ เพราะส่วนตัวแม่ ถ้านำเข้าบ้านมา นอกจากสิ่งที่เพิ่มเติมจากการดูแลโบ้แล้ว อาจจะต้องมาคอยห้ามตัวเมียตัวใหม่กับตัวเก่าในบ้านทะเลาะกัน ซึ่งก็ไม่น่าจะต้องมาเกิดเรื่องแบบนี้ แถมพี่ใหญ่ยังสมทบอีกว่า "ผมก็จับมันไม่ได้นะ เป็นหมาที่สวยดูดี แต่เสียที่ไม่เอาทั้งคนและหมาอื่น ขนาดให้ข้าวทุกวันยังไม่สนิทด้วยเลย และมันก็มีข้าวกิน 2 มื้อ อยู่ได้อย่างที่เคยอยู่" ถามว่าแจนเศร้าใจไหม.... พี่ ๆ ที่ไปวันนี้เศร้าใจไหม.... ขอตอบแทนได้เลยว่าเศร้าแน่ ๆ มันทำให้พวกเราอึดอัดใจกันไม่น้อยเลย เสียใจก็เสียใจค่ะ แต่พวกเราทั้งหมดต้องมองในมุมกว้างของหมาทั่ว ๆ ไป ว่า ใครจะรู้ สักวัน... สักวัน นะคะ... โบ้อาจจะมีแฟนเป็นลูกสาวตัวเองก็ได้ นี่คือธรรมชาติอย่างหนึ่งของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าสุนัขค่ะ และการตกลงเรื่องแม่หมาก็จบ ณ ตรงนี้..... ต่อจากนั้นพวกเราก็พูดคุยเรื่องน้องหมากันต่าง ๆ นา ๆ อีกสักพักแล้วก็ขอบคุณพี่ดุลย์อีกครั้งและขอตัวกลับออกมาเพื่อให้พี่เขาพักผ่อน --------------------------------------- ตอนเย็นแจนเดินไปหาแม่หมา ซึ่งก็เห็นเขานอนหลับอยู่ ห่างไปไม่มากก้เห็นข้าว 1 ถุง ซึ่งผ่านการทานเสร็จเรียบร้อยแล้ว... แจนไปยืนพูดว่า "พี่ไม่รู้ว่าหนูจะคิดอะไรอยู่ แต่อยากให้หนูเข้าใจในสิ่งที่พี่ ๆ ทำวันนี้นะจ๊ะ ขอโทษมาก ๆ" ในรูปแม่หมา---เป็นรูปถ่ายตอนกลางคืนเมื่อวันจันทร์ค่ะ ในวันนี้ไม่ได้ถ่าย... จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 22:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แจนพี่ขอแจมลงรูปโบ้หน่อยนะเริ่มจากภรรยาหลวงของโบ้ยังสวยงามหยดย้อยอยู่เลย จากคุณ : น้องเงิน - [ 28 ก.ย. 47 22:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รูปโบ้กับเหล็กแป๊บและไม้หน้าสามที่ใช้ตีโบ้จากคนใจ.....เติมเอาเองนะ จากคุณ : น้องเงิน - [ 28 ก.ย. 47 22:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เฮ้อออ......พูดไม่ออก....บอกไม่ถูก.... ดีใจกับเจ้าโบ้นะ...จะได้อยู่อย่างปลอดภัยเสียที จากคุณ : snowboy - [ 28 ก.ย. 47 22:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกให้เพื่อน ๆ ฟังและเผื่อพี่ดุลย์จะแวะมาอ่านที่ห้องนี้หรือเจอข้อความนี้ของแจนด้วย ถึงพี่ดุลย์และภรรยา.... "แจนต้องขอโทษด้วยสำหรับทุกเรื่องที่แจนคุยกับพี่ แจนทราบดีว่าแจนเป็นเด็กกว่า แต่ก็ทำการลองภูมิ วัดใจ เซ้าซี้ พูดจาไม่ดี หรือทำอะไรทุกอย่างกับพี่และภรรยาของพี่ ตลอดเวลา 3 วัน พี่และภรรยาของพี่ก็ยังคงตอบคำถามและปฏิบัติกับแจนด้วยดีมาตลอด ขอโทษและขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ" "ขอบคุณสำหรับ File ภาพบ้านพร้อมคำบรรยายของพี่ ทั้ง 9 หน้า ทั้งจดหมายอีกหลายฉบับที่นั่งเขียนเล่าเรื่องประวัติต่าง ๆ นาๆ ที่พี่ทำขึ้นมาทุกอย่าง.......... เพื่อให้แจนนำไปให้แจ้งพี่ ๆ ทราบเพื่อความสบายใจ" (ซึ่งต้องขอบอกว่าแจนได้เพิ่งมาเปิดดู File และ mail ต่าง ๆ หลังจากที่ได้ตัดสินใจตกลงให้โบ้กับเซฟไปอยู่ด้วยแล้วค่ะ แต่พี่เขาก็ยังทำมาให้แจนไปเพื่อยืนยันกับพี่ ๆ ที่เลี้ยงโบ้อีก เพื่อย้ำให้สบายใจ" จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 22:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สุดท้ายเจ้าเซฟตัวแสบดูท่านอนก็ไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว จากคุณ : น้องเงิน - [ 28 ก.ย. 47 22:48:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ได้เลยค่ะ พี่ต้น...... เอาเลย วันนี้รูปแจนน้อยมากด้วย... -------------------------------------------------------- ขณะที่แจนได้ Post กระทู้นี้ แจนก็เปิด mail ไปด้วยก็ได้เจอข้อความนี้จากพี่ดุลย์ค่ะ คุณ 'ดุลย์ ได้ส่งข้อความมาดังนี้ ที่ที่ผมพบโบ้............. http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=37637 ............... คุณแจนครับ ก็คงสบายใจกันไปแล้วระดับหนึ่งนะครับ ไม่ต้องกังวลอะไรมากหรอกครับเกี่ยวกับเรื่องโบ้ ผมรับรองว่าจะดูแลโบ้และลูกอย่างดีเท่าที่จะทำได้ เรื่องอื่นๆ ที่คิดว่าจะมีผลกระทบกระเทือน ก็คงไม่ต้องห่วงมากหรอกครับ ผมพอรับได้ หลักคิดของผมก็คือมนุษย์และสัตว์มีสิทธิในแผ่นดิน โลก และทรัพยากรทั้งหลายเท่าเทียมกัน แต่สัตว์มักด้อยโอกาศกว่ามนุษย์เพราะมนุษย์มักทำตัวเป็นผู้รุกราน ผู้ยึดครอง ฉะนั้นเมื่อเทียบกันแล้วสัตว์เป็นผู้ด้อยกว่า ผมก็เลยมักให้สิทธิกับผู้ด้อยโอกาสมากกว่าคนครับ...... ที่คุณแจนถามว่าผมไม่กลัวคนหลอกลวงหรือ ขอตอบว่าไม่กลัวครับ แต่ไม่อยากไปยุ่งให้เสียเวลา..........เพราะอย่างที่บอกครับว่าไม่อยากไปยุ่งกับใครให้เสียเวลา ชอบอยู่เงียบๆ แบบคนไม่มีชื่อเสียงและไม่ค่อยมีคนรู้จักดีกว่าแล้วใช้เวลาที่เหลืออยู่กับหมา กับแมว เป็นเรื่องที่สบายใจกว่ากันเยอะเลยครับ 'ดุลย์ เลยอยากให้เพื่อน ได้รับทราบและจะได้สบายใจไปทั่ว ๆ กันค่ะ จากคุณ : Jannyfer - [ 28 ก.ย. 47 22:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตื้นตันใจมากค่ะ..ขอบคุณคุณดุลย์และครอบครัวสำหรับเมตตามากๆ ค่ะ.... ที่สำคัญน้องแจน..และเพื่อนๆ ทุกคน.. ..จากวันที่มืดมนของโบ้....จากวันนี้ไป..หวังว่าโบ้จะได้พบ..แสงสว่างในชีวิต..และดวงตาที่เหลือขอให้มองเห็น.. จากคุณ : MUM-DAL - [ 28 ก.ย. 47 23:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจกับเจ้าโบ้ด้วยจริงๆ เลย บุญของเจ้าโบ้และเจ้าเซฟจริงๆ ต่อไปคงมีความสุขกับบ้านหลังใหม่แล้วสินะ ขอบคุณคุณแจนและทุกท่านที่เกี่ยวข้อง และ คุณดุลย์และครอบครัวแทนเจ้าโบ้ด้วยค่ะ จากคุณ : ลิโลกะโปเต้ - [ 28 ก.ย. 47 23:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดีใจกะเจ้าโบ้ด้วยจ้า...โล่งใจไปที อย่างงี้ก็ไม่มี ป๋าโบ้ แห่งสะพานตากสินแล้วสิ 555 จากคุณ : mower - [ 29 ก.ย. 47 01:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ยอดเยี่ยมเจง ๆ ขออนุโมทนาสาธุด้วยคน -/\- ง่า... ผมยังไม่ได้โทรหาคุณแจนเลยอ่ะ แต่คงไม่มีอะไรแล้วมั้ง ถ้าเป็นเรื่องหลักฐานการโอนเงินก็ไม่ต้อง Serious มากครับ ที่คุณแจนกับเพื่อน ๆ ทุกคนทำมันมีค่ากว่าเยอะเลยคับ ดีใจด้วยเจ้าโบโบ้เอ๊ยยยย ^^// จากคุณ : cookiecompany - [ 29 ก.ย. 47 01:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ทั้งหดหู่และตื้นตัน ขอบุญกุศลจงส่งผลแก่พวกท่านทั้งหลาย ดีใจกับโบ้ ที่ยังมีโอกาสที่ดีกว่าหมาอีกหลายตัว(หลังผ่านชะตากรรมอันเลวร้าย) ตีหมาตาหลุด ถอนฟันหมาหมดปาก ขับรถทับลูกหมา จับหมาฝังซีเมนต์ แค่อ่านก็สลดสุดๆแล้วแต่พวกมันลงมือทำได้ เชื่อว่าเวรกรรมมีจริง สิ่งที่พวกมันทำลงไปจะตอบสนองในอีกไม่ช้า ยิ่งอาชีพที่มันบางตัวทำอยู่ก็มีความเสี่ยงอยู่แล้ว บุญไม่คิดทำยังสร้างกรรมอีก พวกมันต้องตายโหง จากคุณ : โทรุ - [ 29 ก.ย. 47 02:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตื้นตันใจเช่นเดียวกันค่ะ โบ้กับหนูเซฟมีบ้านใหม่ที่อบอุ่นและปลอดภัย ต่อไปนี้จะได้มีแต่ความสุข ไม่ต้องลำบากแล้วนะ... ขอบคุณคุณดุลย์และครอบครัว สำหรับความเมตตาที่มีให้โบ้ รวมถึงคุณแจนและพี่ๆที่สะพานตากสิน ทุกๆคน จิตใจดีงาม น่ารักมากค่ะ จากคุณ : noo ma-toom - [ 29 ก.ย. 47 04:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรื่องสะเทือนใจ ใกล้จะจบลงด้วยดีแล้วสินะ จากการติดตามกระทู้นี้มา....ทำให้ได้เห็นทั้งคนและสัตว์ในสังคมนี้....เกิดความรู้สึกดี ๆ ที่สังคมนี้ยังน่าอยู่ ขอโมทนาสาธุ ความดีงาม ของทุกท่านที่มีเมตตาจิต ขอให้ทุกท่านได้พบแต่ความสุขความเจริญคะ สำหรับท่านที่ยังมีรู้สึกเคียดแค้น ชิงชัง....ขอให้ความรู้สึกนี้ละลายหายไปนะคะ...ปล่อยให้เวรกรรมทำหน้าที่ของมันเองดีกว่าคะ จากคุณ : เด็กดี - [ 29 ก.ย. 47 07:01:55 A:24.16.11.146 X: TicketID:064228 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ดีใจกับโบ้และลูกที่ได้มีผู้ใจบุญให้มีบ้านที่อบอุ่นและปลอดภัยได้อยู่อาศัย ขอให้คุณแจนและครอบครัวคุณดุลย์มีความสุขมากๆน่ะค่ะ จากคุณ : แม่มะกอก (MAKOK25162516) - [ 29 ก.ย. 47 08:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ดีใจด้วยค่ะ....T__T อยากเอาไปออกสรยุทธจังเลย -"- อยากประจาน อยากให้จับไอ้ควายที่รุมตีโบ้อ่ะ จากคุณ : แมวซ่า - [ 29 ก.ย. 47 08:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ดีใจกับโบ้ และเชฟ ด้วยคนจ้ะ รวมทั้งขอบคุณทุกๆ คนแทนหมา 2 ตัวด้วย คิดว่าถ้าเขาทั้ง 2 พูดได้ก็คงอยากบอกแบบนี้ หลายร้อย หลายพันหนแน่ๆ ค่ะ จากคุณ : v.pok - [ 29 ก.ย. 47 09:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คนที่ชอบคลิกเข้ามาดูเฉยๆ แต่ไม่ทราบว่ามีวัตถุประสงค์อะไร (ทราบมาว่าได้ที ก็จะด่าคนที่เค้าเลี้ยงหมา) น่ะ กรุณาอ่าน คคห.ที่23 ของแจน ด้วยนะคะ อ้อ แล้วกรุณาอย่ามาต่อล้อต่อเถียงอะไรในนี้อีกนะคะ ดิฉันแค่แจ้งให้ทราบเท่านั้น จากคุณ : nongthee (nongthee) - [ 29 ก.ย. 47 09:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ดีใจกับโบ้และลูกสาวด้วยค่ะ มิน่าล่ะ เมื่อวานไปเดินหา ไม่ยักเจอ จากคุณ : ดีใจ - [ 29 ก.ย. 47 09:19:49 A:202.176.98.65 X: TicketID:064225 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านแล้ว รู้สึกดีจริงๆๆ ดีใจด้วย กะเจ้าโบ้ และ เซฟ...ที่จะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น ต้องขอบคุณ คุณดุลย์ ที่ให้ชีวิตใหม่ และ ที่สำคัย ก็ต้องบอกว่า คุรแจน เป็นคนดีมากมากเลย ขอชื่นชม ทุกคนด้วยความจริงใจค่ะ จากคุณ : moo-burin - [ 29 ก.ย. 47 09:36:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37 วันนี้ดีจัง อย่างน้องโบ้กะเซพก็มีบ้านที่ห่างไกลและปลอดภัยจากพวกที่ทำร้ายเค้า เดี๋ยวว่างจะลงข่าวความคืบหน้าของนู๋โรดดี้ อีกที่ วันพฤหัสนี้เค้าจะได้ผ่าตัดอีกครั้งคะ จากคุณ : แอน - มามี๊โรดดี้ - [ 29 ก.ย. 47 09:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดีใจแทนเจ้าโบและเจ้าเซฟด้วยค่ะ ที่ได้บ้านใหม่ที่อบอุ่น และเจ้านายที่แสนดี จากคุณ : ปู แม่สามแสบ - [ 29 ก.ย. 47 09:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เมื่อวานคุณเทอร์คุยกับพี่ใหญ่เรื่องแฟนโบ้ คุณเทอร์สงสารแฟนโบ้ เป็นห่วงความรู้สึกเค้า อยากรับไปเลี้ยงที่บ้านคุณยาย พี่ใหญ่บอกว่า "ไม่มีใครจับเค้าได้ มีพี่อ้วนจับเค้าได้คนเดียว" พี่ใหญ่แปลกใจเมื่อคุณเทอร์บอกว่า "คุณเทอร์จับแฟนโบ้ได้ทุกครั้ง" เป็นห่วงเค้า เมื่อวานแวะไปตอนหัวค่ำ ก็เห็นเค้ามองเหม่อไปหน้าปากซอย เหมือนรอใครซักคน คงรอว่า.. ทำไมวันนี้โบ้ไปหาหมอนานจัง แต่คงไม่เข้าใจว่า.. ทำไมลูกสาวฉันต้องไปด้วย เช้านี้ก็ไปหาแฟนโบ้ เค้าก็ซึมๆ คงยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : คุณเทอร์ - [ 29 ก.ย. 47 10:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณ คุณน้องเงิน ที่ช่วยถ่ายรูปที่คุณเทอร์อยากได้ ขอบคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : คุณเทอร์ - [ 29 ก.ย. 47 10:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 41 และแล้วเรื่องร้าย ๆ ก็ผ่านพ้นไป....ขอให้มีความสุขนะโบ้ + เซฟ.... ครอบครัวของคุณดุลย์ เป็นคนดีจิง ๆ ค่ะ...ไม่ว่าสังคมจะเลวร้ายแค่ไหน ก็ไม่ไร้คนดีมีน้ำใจนะคะ... เรื่องลงเอยอย่างนี้..จะฉลองกันได้รึยังคะ...ฉลองเพื่อต้อนรับความสุขที่มาถึงให้กับโบ้น่ะค่ะ.. จากคุณ : Olee jan - [ 29 ก.ย. 47 10:42:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ฟ้าหลังฝน นะโบ้นะ ดีใจด้วยกะโบ้จริงๆๆ ขอขอบคุณ พี่ดุลย์ ด้วยค่ะ จากคุณ : ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน - [ 29 ก.ย. 47 10:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ดีใจด้วยนะจ๊ะโบ้ที่ได้บ้านใหม่และขอบคุณคุณดุลย์มากที่ช่วยอุปการะน้องหมาทั้งสองตัว ขอให้มีความสุขนะคะ จากคุณ : แม่มะกรูด (makod3) - [ 29 ก.ย. 47 10:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ดีใจด้วยนะเจ้าโบ้ ผ่านเรื่องร้าย ๆ ไปได้ซะที จากคุณ : โมโม่&โจโจ้ - [ 29 ก.ย. 47 11:27:09 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เฮ้อ ! โล่งอกไปที โชคดี่จังที่ยังมีคนใจดีหลายคนคอยช่วยเหลือ ตอนนี้ก็รอฟังข่าวชะตากรรมของไอ้คนที่ทำโบ้บ้างล่ะ จากคุณ : มีโอมีโอ - [ 29 ก.ย. 47 13:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ดีใจกับโบ้ และเซฟด้วยค่ะ ที่เรื่องร้ายผ่านพ้นไป ขอบคุณคุณดุลย์ และครอบครัว ที่รับอุปการะโบ้และลูกสาวค่ะ และพี่แจน และพี่ๆด้วยค่ะ โบ้คงดีใจมาก ที่มีวันนี้^^ จากคุณ : yuki san - [ 29 ก.ย. 47 13:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ดีใจกะโบ้และก็หนูเซฟด้วยนะที่ต่อไปจะได้มีบ้านที่อบอุ่นซะที จากคุณ : Aimmy - [ 29 ก.ย. 47 13:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ดีใจมากๆ เลย โบ้คงปลอดภัยแล้ว ขอบคุณคุณเทอร์ คุณแจน แล้วก็คุณดุลย์ที่ อุปการะโบ้ไว้ด้วย ขอให้มีความสุขมากๆ แล้วก็ได้พบแต่สิ่งดีๆ ในชีวิตตลอดไปนะคะ จากคุณ : Jack&Pocky - [ 29 ก.ย. 47 13:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โบ้ตัดไหมวันศุกร์นี้ใช่ใหมคะ แล้วอาการทางสมองของโบ้จะเป็นอย่างไร คุณแจนช่วยนำมาบอกกล่าวด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 14:18:14 จากคุณ : karat - [ 29 ก.ย. 47 14:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 50 พ้นเคราะห์ซะทีนะโบ้ รอฟังข่าวตั้งนาน เป็นห่วงน่ะ แต่ตอนนี้เห็นภาพแล้วเค้าดูดีขึ้นเยอะ จากคุณ : pyramidas - [ 29 ก.ย. 47 14:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นเรื่องที่ดีที่สุดของวันนี้เลยค่ะ อนุโมทนากับทุกท่าน จากคุณ : ป้าแจ๊ซซี่จาย (-.-) - [ 29 ก.ย. 47 14:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สาธุ.... ซาบซึ้งใจไปกับโบ้และเซฟด้วยค่ะ เฮ้อ.....หวังว่าแม่หมา คงปรับตัว ปรับใจได้นะคะ รวมทั้งเจ้าหมี ที่อยากจะตามไปด้วยอีก จากคุณ : blueblues - [ 29 ก.ย. 47 15:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อย่าให้มีประวัติศาสตร์ซ้ำรอยกะหมาตัวอื่นเรย สาธุ อาเมน =/\= จากคุณ : Vicki Potter - [ 29 ก.ย. 47 15:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ดีใจและโล่งใจด้วยค่ะ ขอให้โบ้และเซฟมีความสุขมาก ๆ น๊า ขอบคุณพี่ดุล-ภรรยา พี่แจน พี่ตั้ม พี่น้อง พี่นอร่า แลทุก ๆ คนที่ช่วยโบ้ในครั้งนี้ด้วยนะคะ จากคุณ : note & rate - [ 29 ก.ย. 47 16:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ดีใจด้วยค่ะ จากคุณ : เบญจลักษณ์ - [ 29 ก.ย. 47 16:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ดีใจด้วยนะค่ะ น้องโบ้และน้องเซฟ ที่ได้บ้านใหม่กันแล้ว ต่อไปคงมีความสุขกันซะทีนะค่ะ จากคุณ : มามี๊วินนิ่ง - [ 29 ก.ย. 47 16:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณดุลย์และครอบครัวจะมีแต่ความสุขความเจริญจากการมีความเมตตาต่อสัตว์โลก ขอบคุณมาก ๆ คะ ดีใจด้วยนะโบ้และลูกสาว คุณแจนคะไม่ทราบว่าน้องเซฟทำหมันหรือยัง ถ้ายังไม่ทำ น่าจะช่วยทำให้น้องด้วยจะไม่ลดภาระจากคุณดุลย์นะคะ แล้วแต่คุณแจนจะพิจารณาคะ คุณเทอร์คะ ถ้าภรรยาโบ้สามารถเข้ากะคุณเทอร์ น่าจะลองรับไปดูนะคะ เขาจะได้ไม่เหงาสงสารน้องหมาคะ ขอให้ทุกท่านที่ให้ความช่วยเหลือน้องหมาทุกคนมีความสุขความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปและอย่ามีเภทภัยใดๆ มาแพ้วพานคะ จากคุณ : จุ๋มคะ - [ 29 ก.ย. 47 17:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เมื่อคืนได้หลับอย่างสบายใจที่สุด เพราะได้มีโอกาสเห็นโบ้มีที่อยู่ใหม่อย่างดี พร้อมกับจอมซนเซฟ ร้านหมอที่ให้เจ้าจอมอึดอยู่ดูสุขภาพ นั้นขอบอกว่า น่ารักมากๆค่ะทั้งร้านเลย พี่เองตอนแรกคิดแค่จะไปดูโบ้ และไอ้ซ่าที่ทำร้ายโบ้ ด้วยแต่พอเห็นสภาพแล้วและเจอคุณใหญ่กับน้องแจน เลยตัดสินใจเก งานครึ่งวันไปกับเค้าด้วย อยากเห็นบ้านใหม่โบ้และคุณดุล ด้วย พอได้เห็นพี่บอกคิดในใจว่านี่ล่ะใช่เลยที่นี่ ที่มีความอบอุ่น ที่มีความรักและเมตตาจิตเต็มเปี่ยม เมื่อเข้าไปในบ้านมีแต่ความร่มเย็น โบ้และเซฟ จะได้อยู่อย่างสบายและสองสาวก็จะมีเจ้าเซฟจอมซนเป็นเพื่อนเล่นเพื่อนแหย่ คงสนุกกันล่ะทีนี้ พี่คิดว่าเพราะแรงอธิษฐานของพวกเราชาวพันทิพทุกคนจึงทำให้คุณดุลได้มารับรู้เรื่องราวและเข้ามาช่วยเหลือ ขอขอบคุณกำลังใจจากทุกท่านที่มีให้โบ้แทนเจ้าโบ้และเจ้าจอมซนเซฟด้วยค่ะ โฮ่งๆๆๆ จากคุณ : changsim - [ 29 ก.ย. 47 18:05:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ดีใจด้วยกับชีวิตใหม่ หลังความเจ็บปวดของโบ้ เป็นเพราะกลุ่มคนใจดีที่นับถือน้ำใจจริงๆ ค่ะ จากคุณ : บ้าน จ.จาน - [ 29 ก.ย. 47 20:41:09 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ถ้าแฟนของโบ้ได้ไปอยู่กับคุณเทอร์ก็ดีสิคะ เค้าจะได้ไม่เศร้าน่ะค่ะ แอนเชื่อว่าเค้าจะต้องเป็นหมาที่โชคดีมากตัวนึงเลยทีเดียวค่ะ จากคุณ : แอน - [ 29 ก.ย. 47 20:47:40 A:203.118.115.224 X: TicketID:023759 ]

ความคิดเห็นที่ 61 แจนได้รับ mail อีก 1 ฉบับ อาจเพราะเหตุผลว่าคุณดุลย์ได้ทราบว่าแจนกังวลใจเรื่องคุณแม่หมา คุณดุลย์เลยมาแอบอ่านกระทู้ และตอบนะคะ จึงได้ Copy มาให้อ่านหมดเลยนะคะ ยาวหน่อยนะคะ แต่มีความหมายดี ๆ มากเลยค่ะ ---------------------ข้อความ---------------------- คุณแจนครับ รบกวนบ่อยครั้งเหลือเกิน....เกรงใจ...แต่ก็ต้องรบกวนกับกระทู้นี้ครับ J3038367 ชีวิตใหม่------------- ของ--------โบ้กะเซฟ [สุนัข] http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3038367/J3038367.html ฝากคำตอบหรือจะเรียกว่าคำชี้แจงก็แล้วแต่นะครับ...ผมยกให้เป็นวิจารณญาณของคุณแจนที่จะตัดทอนหรือดำเนินการอย่างไรก็ได้ตามแต่จะเห็นสมควรครับ.....ข้อความมีดังนี้ครับ ขอขอบคุณกับทุกคำอวยพรแด่ผมและครอบครัว คำอวยพรให้โบ้รวมทั้งทุกชีวิตที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตโบ้เช่นลูกและภรรยาของเขา......ได้แต่หวังว่าในโอกาสข้างหน้า พระเจ้าคงเปิดโอกาสให้เราทุกคนที่มีความหวังดีต่อเพื่อนร่วมวัฏสงสารไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ที่ต้องมาประสพชะตาชีวิตที่ลำบากได้ร่วมกันทำบุญทำประโยชน์หรือมาร่วมกันแก้ปัญหาให้กับเพื่อนร่วมโลกตาดำๆ อีกในโอกาสต่อไปเรื่อยๆ นะครับ เช่นเดียวกับที่คุณแจนได้ชี้แจงไปแล้ว ผมอยากขอโอกาสใช้พื้นที่นี้ เล่าเหตุผลและความรู้สึกเกี่ยวกับกรณีของโบ้และครอบครัวอีกครั้งหนึ่ง...... ในมุมของผมและภรรยา เราเคยผ่านประสพการณ์ช่วยสัตว์ที่มีชะตาชีวิตคล้ายๆ กรณีของโบ้มาแล้วนับเกินกว่า 30 หรือ 40 ตัว ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวแมวแม่ลูกอ่อนที่กำพร้าพ่อ (แมวตัวผู้มักไม่มีความผูกพันกับแมวตัวเมียและลูกแมว) แม่กับลูกอายุไม่เกิน 1 เดือน 4 ชีวิตที่กระวนกระวายรอความตายอยู่กลางสายฝนพรำๆ ท่ามกลางฝูงหมาที่หิวกระหายโดยฝีมือของคนที่มีเหตุผลอยู่ในใจเพียงแค่คำว่า "เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยของสถานที่" / แมวรุ่นตัวผู้ ผู้โดดเดี่ยว ที่มีคนนำมาทิ้งไว้ข้างถนนในสภาพจมกองเลือดและรอความตาย / ลูกแมวโทนพิการซ้ำซ้อนที่แม่ของมันเป็นสาวสังคมที่แทบไม่ได้สนใจเลี้ยงลูกของตัวเองเลย /หมาสาวรุ่นที่ขอข้าวใครก็ได้ราวกับเป็นขอทานเพื่อให้พ่อและแม่ของตัวเองอิ่มท้อง โดยที่ตัวเองแทบไม่ได้สนใจกับอาหารที่ชวนรับประทานตรงหน้า /แมวแก่พิการที่ตลอดชีวิตนี้มีแต่คำว่า สู้ สู้ และสู้ ไม่เคยมีคำว่าสังคมแมวและเพื่อนหรือใครอื่นเลย นี่เป็นเพียงบางส่วนของเสี้ยวชีวิตต่างๆ ที่ผมและภรรยาเคยได้สัมผัสมา สภาพที่บีบคั้นจิตใจในรูปแบบต่างๆ ของชีวิตสัตว์ที่น่าสงสารเหล่านี้เราเคยผ่านมาเสียจนไม่อยากจะใช้คำว่าชาชินซึ่งคงสื่ออะไรไม่ได้ดีนัก บางเหตุการณ์ผมต้องโทษตัวเองที่หูและประสาทสัมผัสในการกระสาต่อเหตุการณ์ไม่ไวพอเพราะผ่านไปเพียงเสี้ยววินาทีกับเสียงฝีเท้าแบบแปลกๆ ของฝูงหมานอกรั้วบ้านเวลาดึก (หลังเที่ยงคืน) ทำให้ 1 ชีวิตของแม่แมวท้องแก่กับอีกไม่รู้กี่ชีวิตในท้องไม่มีโอกาสลืมตาออกมาดูโลก "เสียดายเหลือเกิน...สาวน้อย เสียดายที่เราพบกันช้าไป...ช้าไปเพียงวินาทีเดียว...ช้าไปเพียงก้าวเดียวจริงๆ" ผมรำพึงกับตัวเองอยู่ในใจ และสิ่งที่สามารถช่วยเขาได้เพียงอย่างเดียวในเวลานั้นคือผ้าห่มตัวที่เป็นเสื้อคลุมนอนของผมทำเป็นที่คลุมร่างของเขาพร้อมกับกล่องกระดาษเล็กๆ เพื่อใส่ร่างที่ไร้วิญญาณ ด้วยความหวังว่าเขาจะอุ่นใจกับแรงใจที่เป็นความปราถนาดีให้เขาเดินทางไปในสัมปรายภพในสภาพที่ไม่เปล่าเปลี่ยวเกินไปนักในเวลาหน้าหนาวที่ลมสามารถทำให้บางคนสั่นเทาด้วยความหนาวได้ ครับ....ในปัญหาเฉพาะหน้าของโบ้ แรกทีเดียวผมตัดสินใจจะให้โบ้เดินทางมาพักกับเราเพียงตัวเดียว แต่เมื่อกลับไปพิจารณารายละเอียดในกระทู้ที่คุณแจนกรุณาทำให้โบ้แล้วถึงได้รู้ว่ายังมีอีกหนึ่งชีวิตที่หากผมไม่รีบตัดสินใจด้วยเวลาอันรวดเร็ว ชีวิตของเซฟก็อาจจะเป็นเหมือนแม่แมวท้องแก่นอกบ้านผมตัวนั้น จึงรีบตัดสินใจลงไปโดยไม่ได้ปรึกษาภรรยาก่อนเลยเพราะเชื่อว่าเธอคงเห็นดีด้วยเมื่อได้รับทราบเรื่อง และก็เป็นอย่างที่คิดไว้ว่า....เธอไม่ปฏิเสธ ในกรณีของแม่ของเซฟผมอยากจะขอขยายความว่าเจ้าของพื้นที่ที่โบ้และเซฟจะมาขออาศัยอยู่ด้วยนั้น เป็น-แม่หมาจรจัด-ที่ก่อนจะเข้ามาอยู่กับเรามีสภาพที่โทรมๆ สุดโทรมและผอมยิ่งกว่าคนจรจัดและขอทานไร้ที่อยู่รวมกัน ไม่เคยพบกับสิ่งดีใดๆ ในชีวิตเลย ตลอดชีวิตของเธอผู้นั้นมีแต่คำว่า หนี...หนี...และหนี เพียงอย่างเดียว ไม่ว่าจะเป็นการคอยแอบหนีซุกนิ่งๆ ในพุ่มไม้ให้พ้นตัวจากฝูงหมาเจ้าถิ่นที่คอยลาดตระเวณเหมือนกองกำลังทหารที่กวาดตามองและพร้อมที่จะจัดการ-กวาดล้างต่อผู้บุกรุกถิ่น.......หนีจากคนใจร้ายที่จ้องมองว่าเป็นหมาสกปรกเกะกะสถานที่ที่มีต้นไม้ ดอกไม้สวยงาม ไม่เหมาะสมกับหมาโกโรโกโสจะมาป้วนเปี้ยนอาศัยอยู่ใกล้ๆ หรือแอบซุกอยู่ในกอไม้ประดับหน้าบ้าน.........หนีจากเทศบาลที่เวียนมาจ้องกวาดล้างหมาจรจัดตามคำขอผสมค่าจ้างงามๆ นับพันบาทของคน Civilize ที่ไม่ชอบหมาเห่าและกลัวหมากัดเวลาเดิน Morning Walk หรือ Evening Walk เพื่อออกกำลังกายให้มีชีวิตที่สดใส จิตใจที่สวยงาม........หรือหนีจากมือใครก็ไม่รู้ที่ชอบลูกหมาสวยๆ น่ารักๆ ที่หยิบลูกของเธอไปจากอกที่มีนมยานเนื่องจากลูกที่ดกหลายครอกและมักแย่งกันทึ้งดูดนมจนหมดทุกเต้า ทีละตัว ทีละตัวจนหมด เหลือแต่ชีวิตที่เปล่าเปลี่ยวชีวิตเดียว.....ครับ....ชีวิตของเธอมีแต่คำว่า "หนี" เพียงคำเดียวที่ก้องอยู่ในหัวสมองตลอดเวลาและตลอดชีวิตนี้.....ผมคิดหนักในกรณีของโบ้และหนักยิ่งขึ้นในกรณีของเซฟ เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับ "เจ้าหลง" หรือ "คุณนายเฉิน(หลง)" ที่ผมและภรรยาตั้งให้ใหม่คล้ายๆ ชื่อนางเอกในนวนิยายชีวิตจีน เพื่อประชดชีวิตสุดบัดซบของเธอ ชีวิตใหม่ในบ้านสาวโสดของเธอมีความสุขตามอัตภาพ มีที่ซุกหัวนอนโดยไม่ต้องระแวงว่าใครหน้าใหนจะมารบกวน มีอาหารกินครบทั้งมื้อเช้าและเย็นหรือทั้งวันตามแต่ใจปราถนา อยู่คนเดียวแต่ก็มีเสียงหมาเห่าเล่าเหตุการณ์ความเป็นไปต่างๆ รอบๆ บ้านและหมู่บ้านว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างในแต่ละวันจากหอกระจายข่าว(สุนัข) ชีวิตของเจ้าหลงมีความสุขตามอัตภาพแต่ก็แตกต่างจาก "ลิลลี่" หมาสาวรุ่นที่พลัดหลงกับเจ้าของและใช้ชีวิตระหกระเหินอยู่ตามข้างกองขยะนานนับหลายเดือนก่อนที่จะได้กลับมามีความสุขในบ้านส่วนตัวกับน้ำ + แชมพูสะอาดๆ และผ้าเช็ดตัวอุ่นๆ ที่ชอบใจเป็นอย่างมากทุกๆ รอบ 1 อาทิตย์ ผ้ากระสอบอุ่นๆ พร้อมที่กำบังลมและเสื้อสายเดี่ยวใส่นอนตามประสาสาววัยรุ่นในวันที่อากาศหนาวเหน็บด้วยลมฝนหรือลมหนาว ผมปล่อยให้หลงอยู่ในพื้นที่นั้นด้วยสภาพชีวิตที่ใกล้เคียงกับเมื่อก่อนที่เขาอาศัยอยู่ในป่าหญ้าคน(ตัว)เดียว ไม่กล้าที่จะให้ตัวเขาสะอาดมากเนื่องจากเขาไม่เคยมีคนอาบน้ำและเช็ดตัวให้สะอาดเป็น"หมาบ้าน" ตามมาตราฐานของมนุษย์ผู้เจริญมาก่อน **ตลอดชีวิต** กระดาษลูกฟูกของกล่องเก่าๆ คล้ายๆ สภาพตามกองขยะที่เธอคุ้นเคยและไม่ปฏิเสธหรือวิ่งหนีเหมือน "กระสอบ" ที่มักมาพร้อมข่าวร้ายๆ ในชีวิต สิ่งแปลกใหม่ที่เธอพอยอมรับได้ในชีวิตก็คือถ้ำแปลกๆ ที่มืดทึมให้แอบหลบทั้งแดดจ้าและคนในเวลากลางวันแต่สว่างพอที่จะเห็นอะไรที่อาจจะเป็นอันตรายได้ชัดเจนในเวลากลางคืนด้วยหลอดนีออน 40 แรงเทียน ชีวิตที่ "พอไปได้" แต่ก็แลกมาด้วยขาที่เกือบพิการจากการถูกมัดเหวี่ยงใส่กระสอบของเทศบาลในเวลาที่ผมกำลังเดินทางกลับเข้าบ้านพอดี....ด้วยหน้าตา วัยและบารมีของนามสกุลที่เป็นนามสกุลเดียวกับคนดังอย่างผมทำให้เจ้าหน้าที่ทั้งชุดต้องจำใจปล่อยคายเหยื่อตัวเดียวที่เหนื่อยสายตัวแทบขาดกว่าจะจับได้ออกมาให้ผมนำเข้าบ้านไปโดยไม่มีค่าตอบแทนสมนาคุณด้วยข้ออ้างอย่างหน้าตาเฉยของผมว่า "หมาบ้านผมหายมา" ด้วยชะตาชีวิตของเจ้าหลงหรือคุณนายหลง อย่างที่เล่ามาทำให้ผมต้องเปรียบเทียบและคิดกลับไปกลับมาอย่างหนัก ในกรณีของชีวิตที่สามของครอบครัวโบ้ ลองกลับใจเข้าไปสิงในร่างคุณนายเฉินแล้วจำลองสถานการณ์ดูว่าหากวันหนึ่งชีวิตที่สุขสงบมาได้ระยะหนึ่งหลังจากต้องหนีกระเซอะกระเซิง ระหกระหิน จะพบกับใครก็ไม่รู้สามชีวิตเข้ามาเบียดอาศัยอยู่ในที่ที่เคยอยู่อย่างสุขสงบ สามชีวิตที่ดูจะเป็นครอบครัวเดียวกันกลมเกลียวกัน ในขณะที่ตัวเองชะตาชีวิตต้องกลับกลายเป็นส่วนเกินของพื้นที่อย่างเดิมเหมือนที่เคยเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า.....ไม่รู้จบ / หรือ.....สองชีวิตที่หนึ่งนั้นก็ดูจะไม่สนใจใครรอบข้างเท่าไรอยู่ไปอย่างเงียบๆ เพราะชีวิตที่ลำบากและพิการ กับอีกหนึ่งที่พร้อมจะผูกมิตรกับใครก็ได้ไปทั่วเพราะความเป็นเด็กไร้มารยาและไร้เดียงสา อยากให้หลายคนช่วยผมบวกเลขหน่อยสิครับ เลขคณิตที่แม้แต่เด็กก็คิดออก แต่....ผู้ใหญ่ปวดหัวเพราะมันเป็น "คณิต-ชีวิต" ...ว่า....จะบวกออกมาอย่างไรดีให้ได้เลขที่สวยงามสมใจ ในชีวิต 40 กว่าปีที่ผ่านมาของผม เลข 40 ตัวเดียวกันนี้ทำให้ใครหลายคนแทบฆ่าตัวตาย เพื่อนผมหลายคนไม่มีงานทำชั่วข้ามคืนเพราะเหตุผลแค่ "บริษัทปิดกิจการ" หรือ "ขายกิจการให้คนอื่นไปแล้ว" บางคนแม้กระทั่งเวลานี้ก็ยังบอกออกมาได้อย่างหน้าชื่นตาบานว่าเป็นหนี้ธนาคารขนาดที่ว่าชาตินี้ไม่รู้ว่า(เฉพาะ)ดอกเบี้ยจะใช้คืนได้หมดก่อนตายหรือไม่ อะไรทำให้ชีวิตเราเป็นอย่างนี้? อยากจะขอกำหนดเส้นทางชีวิตของตัวเองใหม่ให้สวยงามทำได้หรือไม่? พระเจ้าเท่านั้นที่รู้และเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของมนุษย์แต่ละคน - ผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์อาจจะกล่าวให้เราฟังเช่นนั้น แต่ในศาสนาพุทธและผู้ที่เชื่อเรื่องของกรรมบอกว่าเป็นเรื่องของกรรมที่ตามมาสนองจากอดีตกาลที่เราได้ทำเอาไว้.......อดีตกาลที่ไม่จำเป็นจะต้องหมายถึงชาติที่แล้วมา........เราลืมไปแล้วหรือไม่รู้ว่าในอดีตที่ผ่านมาเราทำอะไรไว้บ้าง กรรมตอบสนองจะรุนแรง ช้าหรือเฉียบพลันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของกรรมที่เจ้าของกรรมนั้นๆ ทำเอาไว้ เปรียบเหมือนน้ำเกลือที่อาจจะเค็มหรือฝาดหรือออกหวานก็แล้วแต่ปริมาณของน้ำเชื่อมหรือน้ำตาลที่เราผสมลงไป สัตว์ก็เช่นกัน เคราะห์กรรมที่เขาได้รับนั้นบางครั้งอาจจะเนื่องมาจากกรรมเก่าของเขาเอง ไม่มีใครที่จะมีความสามารถถึงขนาดกำหนดเส้นทางเดินชีวิตของมนุษย์และสัตว์แต่ละตัวได้ เพราะเราไม่ใช่ พระเจ้าหรือผู้สร้างสรรค์ ในศาสนาคริสต์มนุษย์เองนั้นเป็นแต่เพียงผู้ช่วยเหลือ-ผู้รับบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าหรือของกรรมต่างๆ ที่สัตว์แต่ละตัวรวมถึงมนุษย์ทำไว้ร่วมกันมาเท่านั้น เพราะฉะนั้นนี่คือเหตุผลที่ผมอยากจะบอกออกมาว่าผมเองก็ไม่กล้าที่จะกำหนดเส้นทางเดินชีวิตของใครหรืออะไรทั้งนั้น เวลา-กรรมดี-กรรมชั่วและเหตุผลจะบอกเราเองถึงสิ่งที่ควรทำหรือไม่ควรทำ แต่คงไม่ใช่สิ่งที่ใจบอกออกมาว่าน่าจะเป็นอย่างนี้ น่าจะเป็นอย่างนั้น ฝากไว้แค่นี้ครับ หากมีคำพูดหรือประโยคที่ทำให้ใครเกิดความอึดอัดใจหรือรู้สึกไม่ดีก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 'ดุลย์ จากคุณ : Jannyfer - [ 30 ก.ย. 47 00:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ดีใจกับโบ้ เซฟ และทุกๆคนที่เอาใจช่วย และคอยช่วยเหลือตลอดมา happy endingแล้วนะจ๊ะ ดีจริงๆ ขอให้คุณดุลย์และครอบครัว(รวมทั้งน้องหมา แมวทุกตัวด้วย)มีความสุขมากๆนะค่ะ จากคุณ : byrd (byrd_r) - [ 30 ก.ย. 47 01:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ซาบซึ้งใจจริงๆ ต่อไปเจ้า 2 ตัวนี้คงจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเสียที จากคุณ : แม่ปุกปุย - [ 30 ก.ย. 47 10:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สงสารคะ เวรกรรมหน่ะ มีจริงอย่างแน่นอน อย่าไปสาปแช่งเค้าเลยคะ เพราะว่ายิ่งแช่ง ยิ่งช้าคะ เอาไว้ผลกรรมเหล่านี้จะตกถึงผู้ที่สร้างกรรมอย่างแน่นอนคะ รวมเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ทำกรรมดีทุกคนนะคะ จากคุณ : ปันจิ (ปันจิ17) - [ 30 ก.ย. 47 10:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอให้คุรอดุลย์จงพบแต่ความสุขนะครับ ดีใจแทนโบ้กับเซฟที่ได้ไปอยู่กับคนที่มีเมตตา จากคุณ : ศรเมฆา ฟ้าแว๊บๆ - [ 30 ก.ย. 47 10:43:05 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไม่ได้เข้ามาอ่านเลย ... ได้อ่านแล้วดีใจด้วยมากๆ ครับ ชื่นใจที่สุด จากคุณ : บอกไม่ได้ อายจัง - [ 30 ก.ย. 47 11:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 67 "god bless you" จากคุณ : nongthee (nongthee) - [ 30 ก.ย. 47 13:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านข้อความคุณดุลย์..แล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ..ซาบซึ้ง..ตื้นตัน..เห็นภาพ..และโดนใจอย่างจัง.. บุญของโบ้ และหมาแมวทุกตัว..ที่อยู่ใต้ใบบุญของคุณดุลย์และครอบครัวจริงๆค่ะ.. อยากให้คนที่คิดร้ายๆ และรังเกียจสัตว์โลก..และหมาแมวจร..ที่ด้อยโอกาส..ได้อ่านสิ่งดีๆ แบบนี้บ้าง..จะทำให้เค้าเข้าถึงสัจจธรรมอะไรบ้างไหมหนอ... จากคุณ : MUM-DAL - [ 30 ก.ย. 47 15:09:03 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆค่ะ เอ่ยชื่อไม่หมด จากคุณ : จำปีขี้สงสาร - [ 30 ก.ย. 47 19:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 70 happy ending ................... มีหลายความรู้สึกที่อยากจะบอก 1 ดีใจกับโบ้และ เซฟ ที่ได้บ้านใหม่ และขอให้มีความสุขตลอดไป ตามอัตภาพนะ 2 ขอบคุณ คุณดุลย์ และครอบครัวที่เมตตาโบ้และเซฟ เพียงแค่ที่พักกายยามเหนื่อยล้า และอาหารเมื่อหิว ก็มีคุณค่า และน้อยคนนักที่จะสละเวลามาดูหมาพิการ ขอให้คุณและครอบครัวมีความสุขตลอดไปนะคะ 3 รู้สึกสงสารแฟนของโบ้ แต่ก็เข้าใจคุณดุลย์และถ้าเป้นเราก็คงหนักอกหนักใจและอาจจะตัดสินใจแบบที่คุณทำเช่นกัน 4 ขอบคุณทุกคนค่ะ รู้สึกสบายใจจริงๆ จากคุณ : เป่าอี้ - [ 1 ต.ค. 47 01:44:00 A:202.5.83.23 X: TicketID:071953 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ซึ้งมาก ขอให้คุณดุลย์และครอบครัวประสบแต่ความสุขสมหวังในทุกเรื่อง ให้คุณแจน และทุกๆท่านที่มีส่วนช่วยเหลือโบ้ ประสบความสุขยิ่งๆๆๆขึ้นไปเช่นกันค่ะ จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 5 ต.ค. 47 04:56:08 ]