เมื่อประมาณ 10 กว่าวันที่ผ่านมา ได้มีหมาตัวนึง เหมือนโกลเด้นผสม ผอมแห้ง หิวโซ ตาฟ้าฟางเหมือนตาบอดได้เดินโซซัดโซเซมานอนหมอบอยู่หน้าบ้านค่ะ ....ถามจากแม่ค้าขายส้มตำหน้าบ้าน บอกว่าหมาตัวนี้ เราขอเรียกมันว่าเจ้าหลงนะคะ ..... เจ้าหลงโดนรถชนรถเฉี่ยวมา เจ้าของเจ้าหลงมีคนบอกว่ารู้เพียงแต่ว่า ขับฮาร์เล่ย์ฉายไปฉายมาแต่ไม่รู้จักบ้าน แม่ค้าแกบอกว่าเห็นเจ้าหลงป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ 2-3 วันแล้ว คงจะอดอาหารมา ไอ้เจ้าของขับรถมาดูแล้วก็ไปไม่ได้สนใจจะเอาหมาตัวเองไปรักษา ... จนวันที่เราเห็นหลงก็ดูอาการหนักแล้ว ได้คุย msn กับเพื่อนสนิทคนนึงในจตุจักร เลยนัดกันว่าจะพาหลงไปหาหมอ วันรุ่งขึ้นเลยพาหลงไปหาหมอ หมอตรวจดูบริเวณกระดูกสันหลัง บอกว่า แผลที่เกิดจากการโดนรถชนดูแล้วไม่รุนแรง กระดูกขาไม่หัก กระดูกเชิงกรานไม่สามารถบอกได้ว่าหักรึป่าวต้องเอ็กซเรย์ แต่หลังจากถูกเฉี่ยวชนเราสังเกตุเห็นว่าหลงยังเดินได้ แสดงว่ากระดูกเชิงกรานไม่หัก คุณหมอบอกต่อไปว่า ที่น่าเป็นห่วงคือ ตาของหลงไม่ตอบสนองต่อแสง คือใช้ไฟฉายส่องเข้าไปในลูกตา หรือ ทำท่าใช้มือจะจิ้มตา ตาของหลงไม่กระพริบเลย..หมอบอกว่าเหมือนเค้าจะเป็นหัด แล้วหมอก็เป็นห่วงเรื่องพิษสุนัขบ้าด้วยเพราะไม่แน่ใจว่าเจ้าของเค้าจะฉีดวัคซีนให้รึป่าว....
หลงเป็นหมามีเจ้าของนะคะ .... แต่เป็นเจ้าของงี่เง่าซึ่งมีอยู่อีกมากมายที่ขาดความรับผิดชอบ พอโตหน่อยดวงตาฟ้าฟาง ก็เลี้ยงทิ้งๆขว้างๆ ให้หากินเอาเองตามยถากรรม .... หมอได้ฉีดยาแก้อักเสบและยาฆ่าเชื้อให้ แล้วก็ให้น้ำเกลือ เพราะว่าก่อนที่จะเอาไปรักษา หลงกินข้าวกินน้ำไม่ได้ หมอให้รอดูอาการ 7-14 วัน สังเกตุสีหน้าของหมอรู้สึกว่าเหมือนว่าหมอจะรู้ว่าอาการเค้าคงหนัก จากนั้นเราก็เอาหลงมาดูแล ซึ่งหมอบอกว่าห้ามเอาเข้าบ้านเพราะว่าถ้าไปติดหมาตัวอื่นก็จะอันตรายมาก เราเลยเอาหลงไปอยู่บริเวณท้ายบ้านของเราซึ่งเป็นที่จอดรถ 2-3 วันแรกที่หลังจากไปหาหมอ หลงกินข้าวกินน้ำได้เยอะมาก จนเราอุ่นใจคิดว่าน่าจะรอดแล้วเพราะกินข้าวกินน้ำได้เยอะ แต่พอใกล้ 7 วันเค้ามี เม็ดสีแดงๆ ขึ้นรอบปากรอบจมูกขึ้นเยอะค่ะ แล้วหลงก็ลุกไม่ขึ้นเลย ขับถ่ายก็นอนอยู่ตรงนั้น ด้วยความที่ไม่รู้ว่าเค้าจะมีเชื้อสุนัขบ้าอยู่ด้วยรึป่าว เพราะหมอก็ให้สังเกตุอาการอยู่ จะพาไปหาหมอ ก็พาไปไม่ได้เพราะเวลาโดนตัวเค้า ถ้าเค้าเจ็บเค้าจะร้องและเหมือนจะแว้งกัด เราก็เลยไปหาหมอเอง เล่าอาการให้หมอฟัง หมอก็ให้ยาฆ่าเชื้อมากิน 8 เม็ด กินได้ 4 วัน ก็พยายามให้ยาเค้ากินจนหมด แต่ว่าก็ไม่ดีขึ้น ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เมื่อคืนได้ไปดูอาการเค้า เห็นมีน้ำมูกข้นเขียวๆ เต็มจมูกไปหมด ก็หาผ้าเช็ดให้ ให้กินนมไปครึ่งกล่อง ซึ่งนั่นก็เป็นมื้อสุดท้ายที่หลงกิน ........ พอเช้าวันนี้ วันลอยกระทง พ่อได้บอกข่าวร้าย หลงได้จากไปแล้วค่ะ ... เมื่อไหร่เจ้าของหมาเค้าจะมีความรับผิดชอบซะทีหนอ ทำไมเห็นกระทู้หมาโดนทิ้ง หมาป่วยโดนทิ้ง หมาแก่โดนทิ้งอยู่ทุกวันๆ หดหู่ค่ะ และสิ่งที่ดีที่สุดที่ทำให้หลงได้ ก็คือไม่ปล่อยให้เค้าตายอย่างหมาข้างถนนอย่างหมาอนาถาตัวอื่นๆ ที่เห็นกันจนชินตา .... ไปดีนะหลง 10 กว่าวันที่ป้อนข้าวป้อนน้ำให้หลง ทำให้รู้สึกผูกพันและรักเจ้านะ หมดกรรมซะที ชาติหน้าอย่าอย่าเกิดเป็นหมา หรือถ้าต้องเกิดเป็นหมาอีกก็ขออย่าให้เจอกับไอ้เจ้าของหมาใจยักษ์ใจมารอีก มาตั้งกระทู้ด้วยใจที่ห่อเหี่ยวจริงๆ ค่ะ ...ขอระบายหน่อยนะ...T_T
จากคุณ :
ตะกร้าหวายสีขาว 
- [
วันลอยกระทง 11:51:21
]
"สิ่งสุดท้าย...ที่ทำให้เจ้าได้..คือไม่ให้เจ้าตาย..อย่างหมาข้างทาง...."
