มีข้อมูลดีๆ มาฝากครับ.....อาจจะยาวไปหน่อยแต่เชื่อว่ามีประโยชน์กับสุนัขที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม ไม่มากก็น้อยครับ.

โรคข้อสะโพกเสื่อม ( Hip Dysplasia )

      เป็นโรคกระดูกที่พบได้มากในสุนัขพันธุ์ใหญ่ ( Giant and large breed ) โดยพบมากถึง 1 ใน 3 ของโรคกระดูกทั้งหมด     โดยโรคนี้จะมีพัฒนาการในช่วงที่มีการเจริญเติบโตของกระดูก  จึงอาจพบได้ตั้งแต่ 4-12 เดือน

สาเหตุและปัจจัยโน้มนำ

     1. กรรมพันธุ์
         กรรมพันธุ์มักเป็นสาเหตุเริ่มแรกของโรคและมักจะเกิดร่วมกับปัจจัยอื่นๆ     ทำให้ความรุนแรงมากขึ้นพบว่าลูกสุนัขที่เกิดจากพ่อ-แม่ที่ไม่แสดงอาการของโรคอาจป่วยด้วยโรคนี้ได้   ส่วนลูกสุนัขที่เกิดจากพ่อ-แม่ที่ป่วยด้วยโรคข้อสะโพกเสื่อมจะมีเพียง 7%  เท่านั้นที่ปกติ
     2. โภชนาการ
         การให้อาหารเต็มที่ตลอดเวลา  จะทำให้มีโอกาสเกิดโรคสูง   ควรให้ปริมาณอาหารเพียง 60-70% ของปริมาณอาหารที่สุนัขกินได้
     3. อัตราการเจริญเติบโตและขนาดตัวของสุนัข
         ลูกสุนัขที่มีอัตราการเจริญเติบโตเร็ว  และมีน้ำหนักตัวมาก  จะมีแนวโน้มเกิดปัญหาได้มากกว่า
     4. สภาพแวดล้อมและการเลี้ยงดู
         กรณีที่ลูกสุนัขมีแนวโน้มเป็นโรคขอ้สะโพกเสื่อมหากมีการออกกำลังกายที่มาก   จะทำให้แนวโน้มการเกิดโรคสูงขึ้น   นอกจากนี้สภาพพื้นผิวที่สุนัขอยู่หากเรียบและลื่น   ก็จะทำให้สุนัขที่มีปัญหาอยู่แสดงอาการได้เร็วและรุนแรงขึ้น

อาการ
     1. ความสามารถในการออกกำลังกายลดลง
     2. การลุกยืนหรือนั่ง   ทำได้ช้าหรือลำบากมากกว่าปกติ
     3. สุนัขไม่พยายามหรือไม่สามารถกระโดด  ก้าวขึ้นหรือลงบันไดหรือรถยนต์ได้
     4. บางครั้งอาจได้ยินเสียงคลิกที่บริเวณสะโพก  เวลาสุนัขเดิน
     5. ลักษณะการวิ่งจะใช้ 2 ขาหลังก้าวไปพร้อมๆ กัน
     6. มีอาการเจ็บขาเด่นชัดมากขึ้นหลังการออกกำลังกายอาจแสดงอาการของขาข้างใดข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้าง
      7. สุนัขจะยืนในลักษณะหลังงอ  กล้ามเนื้อบริเวณขาหลังและสะโพกลีบเล็กลง    บางครั้งสุนัขจะยืนลักษณะขาชิด  แต่ปลายเท้าแบะออก

การวินิจฉัยโรค
     1. การถ่ายภาพรังสีเอ็กซ์เรย์
         ใช้ประเมินความรุนแรงของโรคได้ในช่วงอายุ 12-18 เดือน  สำหรับลูกสุนัขที่มีปัญหารุนแรงสามารถพบการเปลี่ยนแปลงของข้อต่อได้เร็วกว่านี้
     2. การตรวจข้อสะโพก
         ตรวจได้ตั้งแต่ลูกสุนัขอายุประมาณ 8 สัปดาห์ ซึ่งยังมองไม่เห็นความผิดปกติด้วยภาพถ่ายรังสี

การรักษา  แบ่งเป็น 2 ลักษณะคือ
     1. การรักษาทางยา
     2. การรักษาทางการผ่าตัด

การรักษาทางยา
     เป็นการรักษากรณีที่เริ่มมีอาการ   โดยการใช้ยาแก้ปวด  ลดอักเสบ  รวมทั้งการใช้สารเสริมอาหารพวกกลูโคซาไมด์  และคอนดรอยติน  ร่วมไปกับการควบคุมปริมาณอาหารที่เหมาะสม  นอกจากนี้ควรให้สุนัขมีการออกกำลังกายที่เหมาะสม

การรักษาโดยการผ่าตัด  มีจุดประสงค์เพื่อ
     1. ลดอาการเจ็บปวดบริเวณข้อต่อ
     2. เพื่อให้สุนัขสามารถกลับมาใช้ขารับน้ำหนักได้
     3. เพื่อลดการดำเนินไปของโรค
         แต่อย่างไรก็ตามการผ่าตัดในกรณีที่ป่วยมานาน  กล้ามเนื้อขาเริ่มลีบ  จะให้ผลการรักษาที่ไม่ค่อยดีนัก

      วิธีทำกายภาพกรณีข้อสะโพกเสื่อม

สัปดาห์ที่ 1
     1. ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพกนาน 15-20 นาที แล้วทำการยืด-หดขา 10-15 ครั้ง ทำ 2-3 ครั้งต่อวัน
     2. จูงสุนัขเดินนาน 10-20 นาที อย่างน้อย 2 ครั้งและไม่ควรเกิน 3 ครั้งต่อวัน
     3. สังเกตุการตอบสนองของสุนัขโดยไม่ให้ยาใดๆ
     4. ถ้าสุนัขมีอาการเจ็บบริเวณข้อ  ให้ลดกิจกรรมต่างๆลง 50% และให้ยาลดอาการปวดก่อนทำกายถาพบำบัด 30-60 นาที
     5. พิจารณาประคบเย็นบริเวณข้อสะโพกหลังการทำกายภาพบำบัด

สัปดาห์ที่ 2-4
     1. ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพกนาน 15-20นาที
     2. ยืด-หดขาและเพิ่มเวลาการเดิน
     3. เริ่มให้สุนัขเดินในทางลาดชัน  ขึ้นหรือลงบันได
     4. เริ่มให้สุนัขลุกและนั่ง 2 ครั้งต่อวัน
     5. ให้ว่ายน้ำ 3-5 นาที 3 ครั้งต่อสัปดาห์  และให้เพิ่มระยะเวลา หากสุนัขมีการตอบสนองที่ดีขึ้น

สัปดาห์ที่ 5-12
     1. ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพกนาน 15-20 นาที
     2. ยืด-หดขา  และจูงเดิน
     3. เริ่มให้สุนัขวิ่งเหยาะและเล่นนาน 20-30 นาที 1-2 ครั้งต่อวัน
     4. ให้ว่ายน้ำนาน 10 นาที 3 ครั้งต่อวัน
***ข้อมูลทางวิชาการจาก โรงพยาบาลสัตว์สุวรรณชาด***

      อาจจะเป็นวิชาการไปหน่อย  แต่นำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันของสุนัขที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม.......ท้ายนี้  ถ้าสุนัขท่านใดที่เกิดเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม ผมขอเป็นกำลังใจให้และขอให้หายเร็วๆ นะครับ.

แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 47 09:48:40