เป็นเรื่องที่อ่านแล้วชอบมาก ๆ เลยอยากแบ่งปันเพื่อน พี่ น้อง ร่วมคลับฯ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ สำหรับทุก ๆ ท่านค่ะ ขอให้ทุกคนมีความรัก และการให้อภัยในหัวใจ ค่ะ ^_^
จากหนังสือ เข็มทิศชีวิต โดย คุณฐิตินาถ ณ พัทลุง (หน้า91 - 93..ย่อความ)
ปกติลิงจะเป็นสัตว์ว่องไวมาก ทั้งวิ่งหนี ทั้งปีนต้นไม้ ชาวสวนไทยจะนำมะพร้าวมาเจาะรู ขูดเนื้อมะพร้าวออก และเอาถั่วลิสงใส่ลงไป เจ้าลิงพอได้กลิ่นของชอบก็วิ่งมา ล้วงมือเข้าไปในลูกมะพร้าว กำของโปรดของมันไว้แน่น แล้วคราวนี้มันจะพบว่า พอมันจะดึงมือออกมา มันกลับดึงออกไม่ได้ นั่งรอจนชาวสวนมาจับตัวไว้ได้ มนุษย์มากมาย หัวเราะเยาะลิงว่า โง่จริง ๆ ถ้าอยากให้มือหลุดออกไป ก็แค่ปล่อยถั่วที่กำไว้เท่านั้น
วันนี้ทุกปัญหา ทุกความทุกข์ที่เราทุกข์กับมันหนักหนา เราก็เหมือนลิงกำถั่ว ที่กำความคิด ความอยาก ความยึดว่านี่ของเรา ต้องเป็นอย่างใจเราเอาไว้อย่างแน่นหนา
ถ้าเจ้าลิงน้อยมันเคยฝึกดูใจตัวเอง มันจะเห็นเลยว่า เพราะกำลังกำบางสิ่งบางอย่างไว้ เพียงแค่มันปล่อย ชีวิตมีทางเลือกอีกมากมาย ถอยหลังออกมาไม่กี่ก้าว มีผลไม้อีกมากมายให้เลือก หรืออาจจะเอาก้อนหินมาทุบมะพร้าวให้แตกเสียเลย ก็ยังดีกว่าขังตัวเองไว้ในปัญหา ไว้ในลูกมะพร้าวโดยไม่มีทางออก
ไม่มีอะไรสร้างปัญหาให้กับเราได้ นอกจากใจเราเอง ทุกอย่างเป็นเหตุการณ์ที่เกิดได้กับทุกคนตลอดเวลา แต่เมื่อเกิดขึ้นกับเรา เราทุกข์เพราะเราอยากให้มันเป็นอย่างใจเรา เมื่อเราไม่รู้ทันใจตัวเอง เรายึดความคิดและความต้องการของเราอย่างแน่นหนา จนลืมไปว่าความอยากของเรา ทำให้เราทุกข์ทรมานอยู่ขณะนี้และสร้างเงื่อนไขจนไม่เห็นทางออกรอบตัว
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ที่เรารู้สึกว่าหนักหรือทุกข์ใจกับมัน มองให้ทันความอยากในใจเรา ที่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น หรือไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้ ให้ใจมันตื่น หยุดอยาก ผ่อนคลาย เมื่อความอยากถูกปล่อยไป ใจจะเห็นเหตุการณ์ตามความเป็นจริง มีปัญญามองทะลุไปถึงต้นตอของปัญหา ทำหน้าที่ด้วยใจตั้งมั่น รู้ทันว่าบางอย่างแก้ได้ บางอย่างแก้ภายนอกไม่ได้ แต่แก้ภายในได้ ด้วยใจที่ปล่อยวางความอยากด้วยปัญญาที่เข้าใจ
แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 48 21:56:40