PANTIP.COM : J3305778 @ ** @ เมื่อสไปรซ์หลุดออกจากบ้าน @ ** @ ตอนใกล้จะจบแล้วจ้า [สุนัข]

ความคิดเห็นที่ 2

ถัดมาไม่นาน ในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ประมาณ 1 ทุ่มเศษ เราได้รับโทรศัพท์จากผู้ชายคนนึงว่า เขาเป็นคนเก็บน้องหมาของเราไปเลี้ยงเอง ซึ่งเขาเพิ่งเห็นป้ายประกาศของเราจะร้านขายอาหารสุนัขบริเวณซอยเซ็นต์หลุยส์ 3 จึงติดต่อมาเพื่อนำน้องหมาของเรามาคืน
ทีแรกเราก็ยังไม่แน่ใจอะไรมากนัก เพราะกลัวว่าจะไม่ใช่อีกแต่ในครั้งนี้คาดว่าน่าจะใช่ประมาณ 70 % เลยทีเดียว เพราะเขาบอกเราว่า แผลที่บริเวณหลังของสไปรซ์เขารักษาหายแล้วและขนกำลังขึ้น
น่าแปลกใจตรงที่ว่า เขาจะนำสไปรซ์มาส่งให้เรา ไม่ยอมให้เราไปรับสไปรซ์ ทั้ง ๆ ที่เราตั้งใจจะไปรับสไปรซ์เองทันที เขาก็ยืนยันกับเราว่าจะเป็นผู้นำสไปรซ์มาส่งให้เอง ดังนั้นเราก็เลยยอมให้เขานำมาส่ง ที่ร้านของเราที่อยู่แถว ๆ ถนนเหนือใต้ สาทร (สามารถออกไปพระราม 3 ได้) โดยเราก็เฝ้ารออย่างกระวนกระวายใจมาก ร้องไห้กันเลยล่ะ
ประมาณ 2 ทุ่มเศษได้ ก็มีชายหญิงดู่นึงเดินเข้ามาพร้อมกับจูงน้องหมามาด้วย ทันทีที่ได้เห็นเท่านั้นแหละ เราก็เข้าไปกอดเค้า หอมเค้า เรียกเค้า สไปรซ์ออกจะงง งง อยู่บ้างแต่ก็มองเราและกระดิกหางไปมา จากนั้นน้อง ๆ ของเราก็เข้ามากอดบ้าง โอ๋บ้าง ด้วยความคิดถึงมาก ๆ
น้องผู้ชายคนนั้นเขาเริ่มต้นการพูดคุยกับเราด้วยการถามว่า "สไปรซ์เขาเป็นอะไรหรือครับ ทำไมถึงขึ้นตุ่มเป็นหนอง เต็มไปหมดเลย ผมพาไปรักษากับหมอคลีนิกอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่หาย ข้างนี้ยุบ ข้างโน้นเป็น?"
เราก็เลยบอกเขาไปว่า สไปรซ์เป็นภูมิแพ้อย่างมาก เรียกว่า hotspot ซึ่งสไปรซ์เนี่ยจะเป็นไปตลอดชีวิตของเขาไม่หาย แต่จะต้องฉีดยาและให้ยากินกันไปตลอด เราก็ถามเขากลับว่า ที่เราทราบมาคนที่อุ้มไปรซ์ไปเป็นผู้ชายผมยาวย้อมผมสีทองนี่นา ? แต่น้องผมสั้นสีดำนี่ ? น้องเขาตอบว่า พอได้สไปรซ์มาเค้าก็ไปตัดผมและเปลี่ยนทรงผมเปลี่ยนสีผมเป็นสีดำ (อ้อ !! มิน่าเราจึงตามไม่เจอ)
น้องเขาก็พูดออกตัวไว้ก่อนอยู่แล้วเลยว่า เขาเพิ่งเห็นป้ายประกาศสุนัขหายก็เลยโทรฯติดต่อมา เราก็เข้าใจนะก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่ขอบคุณเขา และจะให้สินน้ำใจเขาเล็กน้อยก่อน น้องเขาปฏิเสธแล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลย เขาบอกว่า "หมาของพี่น่ารักมาก ๆ ไม่ดื้อ ไม่ซน ลักษณะดีน่ารัก พี่พาไปฝึกที่ไหน สั่งให้นั่งก็นั่ง หวัดดีก็เป็นบ้านของผมอยู่ในศูนย์การค้าวรรัตน์ แต่ผมพาสไปรซ์ไปวิ่งที่บ้านอีกหลังแถวดอนเมือง ตอนเย็นจึงกลับมาที่วรรัตน์ น้อง ๆ ที่บ้านผมรักเขาทุกคน ตั้งชื่อว่า "ริชชี่" พอรู้ว่าสไปรซ์มีเจ้าของก็ต้องคืนเจ้าของเด็กร้องไห้กันใหญ่เลย เนี่ยผมก็รักเขามาก พี่เอาคืนไปเถอะนะ" น้องเขาก็ร้องไห้ใหญ่เลย
เท่าที่ทราบจากน้องผู้ชายคือ เขาไปซื้ออาหารเม็ดให้สไปรซ์กินหลายยี่ห้อ ไปรซ์ไม่กิน ไปรซ์เธอกินแต่นมค่ะ เธอกินนมเป็นลังเลย ซื้อปลอกคอกับสายจูงอันใหม่สีแดงสดเลย จากร้านชามูชามู (ซึ่งแพงมาก ๆ ) แล้วยังซื้อแชมพูยี่ห้ออะไรก็ไม่รู้ อ่านออกแค่ white and white มั้ง แล้วก็ให้กินยาเร่งขน ยาบำรุงขน น้ำหอมหมา ฯลฯ โอ้โห !! รู้ล่ะว่าทำไมไปรซ์ถึงออกหนองไวก่อนกำหนด เพราะตัวไปรซ์แพ้สารเคมี ผิวหนังเขาแพ้ง่าย โดนสารเคมีเข้าไปตั้งเยอะ......
เราก็ไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้องเขาอย่างไรดี ก็เลยมอบรูปภาพสไปรซ์ซึ่งเราใส่กรอบรูปไว้ที่ร้านให้น้องเขาเป็นที่ระลึกหมดเลย แล้วเสาร์ - อาทิตย์จะพาสไปรซ์ไปเที่ยวบ้านน้องเขาแทน ^_^
พอวันจันทร์น้องสาวไปแมคโครสาทร ก็จะผ่านแถวศูนย์การค้าวรรัตน์ มองดูบ้านที่น้องผู้ชายเขาบอกแต่ก็ไม่เห็นบ้านตามที่เค้าบอกเลย

จากคุณ : ก็ฉันนั่นแหละ - [ 20 ก.พ. 48 00:55:33 ]