เป็นเวลาเกือบเดือนแล้วคะที่พ่อได้จากครอบครัวเราไป
หลายๆๆท่านได้ถามข่าวคราวมาว่าฝ้ายเป็นยังไงบ้าง
แรกๆฝ้ายก็ดูเหม่อๆๆ(ปกติจะไม่)
ฝ้ายมักมองไปที่โซฟาที่พ่อชอบนอนชอบนั่งบ่อยๆๆ
บางเวลาฝ้ายจะมองนานมากๆๆๆ
มากซะจนพวกเราต้องเรียกฝ้าย ฝ้าย มองอะไรลูก
เป็นไปได้ไหมที่ฝ้ายจะเห็นพ่อนั่งอยู่(อิอิอิ)
ฝ้ายจะเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น
ฝ้ายจะกินยากมากๆๆ(กินแต่ที่ชอบๆๆเช่นไก่)
ครอบครัวเรารู้ว่าฝ้ายเหงา
เพราะฝ้ายต้องอยู่ตัวเดียวในช่วงกลางวัน
เราได้พยายามสังเกตุพฤติกรรม
ก็ดูเหมือนว่าฝ้ายจะสามารถอยู่ได้
ช่วงนี้พวกเราทุกๆคน ถ้าใครพอที่จะมีเวลาว่าง
ก็มักจะมาเล่นกับฝ้ายก่อนสิ่งอื่นเสมอ
เสาร์-อาทิตย์ จากที่เคยออกไปดูหนัง
ก็ไม่ออก จะอยู่เล่นกับฝ้ายที่บ้านบ้าง
พานั่งรถเล่นบ้าง(ถึงแม้คนพาเที่ยวจะอยากพักผ่อนอยู่กับบ้านก็ตามที)
ครอบครัวเราอยากจะบอกฝ้ายว่า...
พวกเราทุกๆคนจะดูแลฝ้ายอย่างดี
จะหาเวลาพาฝ้ายไปเที่ยวให้สม่ำเสมอ
จะดูแลทั้งสภาพกาย สภาพจิตใจ
สุดท้ายครอบครัวเราขอขอบคุณฝ้าย
ที่ได้มาเป็นสมาชิกในครอบครัว
เพราะฝ้ายเป็นเหมือนแรงใจของแม่
ฝ้ายเป็นทั้งเพื่อนเวลาที่แม่ไม่มีใคร
ฝ้ายเป็นลูกที่พ่อรักมาก
เมื่อพ่อไม่อยู่ แต่ ดวงใจของพ่อยังอยู่เคียงข้างเสมอ
ตามไปพบ...กิจกรรมของฝ้ายได้คะ
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=tuna&group=10&date=24-05-2005&blog=1
จากคุณ :
ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน
- [
25 พ.ค. 48 12:14:59
]