CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    ! ! ! ! ! ! ! ขาย wristband ช่วยหมาจรเจ็บเจ้าค่าเอ๊ย ! ! ! ! ! ! !

    ง่า...ต่อเนื่องจากทู้นี้นะคะเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้อง
    http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3667911/J3667911.html

    การระดมทุนยังคงต้องเป็นไปอย่างต่อเนื่องค่ะ เพราะยอดค่าใช้จ่าย ณ วันนี้ของทั้งสามหมา...มีดังนี้

    เอลิซาเบธ ณ วัดสะพานพระโขนง = 14,344 บาท (ผ่าตัดครั้งที่ 1 ใส่แผ่นเหล็กรองสะโพก ผ่าตัดครั้งที่ 2 ใส่หมุดเหล็กยึดกระดูกขาที่หัก ผ่าตัดครั้งที่ 3 มดลูกอักเสบ และต้องรักษาอาการแผลเปื่อยติดเชื้อตามผิวหนัง ต่อเนื่องอีกระยะหนึ่ง)

    ไมเคิล ณ มติชน = 3,436 บาท (รักษาอาการแผลติดเชื้อที่ผิวหนังอย่างรุนแรง และอาการภูมิแพ้จากฮอร์โมน)

    จอร์จ ณ สุขุมวิทซอย 1 = 5,003 บาท (ผ่าตัดเอากระดูกข้อต่อชิ้นนุงออกและใส่หมุดยึดไว้ แต่วันนี้หยกๆ เลย เริ่มมีอาการท้องเสีย น่าจะเป็นลำไส้อักเสบ เพราะมีกลิ่นเหม็นคาวมั่กๆ ขอบอก)

    รวมเป็นเงินทั้งสิ้น = 22,783 บาท เฮ้อ! อนิจจา...

    และต้องอยู่รักษาต่ออีกประมาณ 2 สัปดาห์ค่ะ เพราะเจ้าจอร์จยังมิได้ตัดหาง แต่เจ้านี่ก็น่าจะอยู่อีก 1 สัปดาห์ฝ่าๆ...เอลิซาเบธรอตัดไหมที่ผ่าตัดมดลูก และรักษาแผลเปื่อยตามตัวให้หาย คือ ต้องให้หายสนิทอ่ะค่ะ มิเช่นนั้น เอาออกไปแล้วอาจเกิดการติดเชื้อได้ และเมื่อติดเชื้อก็ต้องเอากลับมารักษาอีกอยู่ดี แถมจะหนักกว่าเดิมนิ...ส่วนเจ้าไมเคิลก็ต้องรักษาแผลติดเชื้อเหมือนกัน ซึ่งเหมือนกับเอลิซาเบธ ต้องให้หายสนิทดีจริงๆ ถึงจะส่งตัวกลับได้...

    ในขณะที่ยอดเงินสมทบทุนในบัญชีหมาจรเจ็บ ณ วันนี้ มีจำนวน 17,000 บาท (เดี๋ยวพี่แม่น้องส้มจะมาแปะ book ให้ดูกันนะเคอะ) บวกกับรายได้จากการประมูลถุงกอล์ฟและนาฬิกา ซึ่งยอดรวมในขณะนี้ น่าจะอยู่ที่ประมาณ 16,000 (เอาเป็นตัวเลขกลมๆ ไปก่อนนะค๊า) เก๊าะรวมเป็น 33,000 เนอะพ่อแม่พี่น้อง

    อุ้มกะพี่แม่น้องส้มต้องขอขอบพระคุณเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้องมากๆ ค่ะ ที่มาร่วมด้วยช่วยกันในครั้งนี้ ลำพังตัวอุ้มเองกะพี่แม่น้องส้ม เงินส่วนตัวของเราเนี๊ยะ มันก็คงเผื่อแผ่มารักษาเจ้าสามหมานี้ได้แค่นิดโหน่ยอ่ะแหล่ะ เพราะอย่างที่ทราบกันดีอยู่ บรรดาพวกเด็กๆ ที่บ้านของพวกเราก็เยอะอยู่ ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้องตรงนี้ ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำอย่างไรกันดีหนอ จะไปขอ donate จากคนอื่นๆ นอกเวบ เค้าก็ไม่รู้จักหนิว่าพวกเราเป็นใคร...มาจากไหน...นี่ถึงได้เป็นเหตุผลว่าทำไม...ทำไมพวกเราถึงได้พยายามอย่างเหลือเกินที่จะหาหมวกมาใส่กันให้ได้ เพราะอย่างน้อย เมื่อเราใส่หมวกขององค์กรที่เป็นที่น่าเชื่อถือ การที่เราจะไปขอสปอนเซอร์จากใครมันก็จะง่ายขึ้น เพราะพวกเราคิดจะทำตรงนี้อย่างต่อเนื่อง...และยาวนานค่ะ...การจะมานั่งระดมทุนกันอยู่ตรงนี้มันไม่ใช่เรื่องที่ควรทำ...แต่มันก็ลำบากอยู่น่ะค่ะ เพราะเริ่มกันอยู่แค่สองสามคนเนี๊ยะ แต่อุ้มเชื่อมั่นค่ะว่า...ไม่มีอะไรทำไม่ได้...เพียงแต่ยังไม่ได้ทำ...ว๊อย!

    ถึงแม้จะรู้ว่ามันเสี่ยง...เสี่ยงต่อการถูกเข้าใจผิดว่าคิดจะหาประโยชน์ใส่ตัวเองจากการหาหมวกมาใส่ แต่พวกเราก็ต้องยอมแหล่ะค่ะ...เพราะยังมองไม่เห็นทางเลือกอื่นอีก ณ ตอนนี้ ที่จะทำให้พวกเราสามารถช่วยเหลือหมาข้างถนนได้อย่างยาวนานและต่อเนื่อง...ก็เลยถือคตินี้ค่ะจะได้สบายใจ...

    ...อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ...
    ...ไม่เจ็บแสบเหมือนเอา ตอ-อู-ด.เด็ก ไปครูดหิน...
    ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

    แฮ่กๆๆๆๆ พักกินกาแฟก่องน๊า...

    จากคุณ : แม่ชินจัง - [ 16 ส.ค. 48 07:11:30 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป