 |
* * * * * ถ้อยแถลงจากหมาจรเจ็บ * * * * *
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้อง กระทู้นี้...อาจจะ...อาจจะเป็นกระทู้เกี่ยวกับ หมาจรเจ็บ กระทู้สุดท้ายที่ได้มาตั้งในห้องนี้ ดังนั้น ก็ขอมาถ่ายทอดเรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลของบรรดาหมาๆ แมวๆ ทั้งหมดที่อยู่ในสังกัดของพวกเรา กลุ่ม strayedangels หรือ "นางฟ้าชาลี องครักษ์พิทักษ์สุนัขจรเจ็บ" (ฉายาที่หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจตั้งให้สดๆ ร้อนๆ หาได้ตั้งกันเองแต่อย่างใดไม่นะคะ) ให้เพื่อนๆ ได้รับทราบกันน่ะค่ะ คือประมาณว่าอยากเล่า ว่างั้น...
สืบเนื่องจากตั้งแต่เริ่มต้นมา พวกเรากลุ่มนางฟ้าตุหรัดตุเหร่ ได้รวมตัวกันเพื่อช่วยเหลือหมาจรเจ็บ โดยไม่มีกฎเกณฑ์กติกาใดๆ มาบัญญัติว่ากรณีนี้ช่วย...กรณีนี้ไม่ช่วย...เราช่วยหมด ถึงแม้พวกเราแต่ละคนจะมีงานมีการทำกันทุกคน หาได้เป็นคนหลักลอยแต่อย่างใดไม่ พวกเราก็ออกภาคสนามกันด้วยค่ะ โชคดีที่แม่ชินจังกับแม่หมาภูธรล้วนแล้วแต่เป็น Freelance แต่งานของพวกเราหาได้ง่ายๆ อย่างที่ใครๆ คิด เพราะเป็นงานที่ต้องใช้สมองส่วนความคิดสร้างสรรค์ล้วนๆ แต่แม่น้องส้มไม่ได้โชคดีเช่นพวกเราหรอกค่ะ หน้าที่การงานของเธอเป็นอะไรที่ต้องรับผิดชอบสูง การเจียดเวลามาออกภาคสนามตรงนี้ ก็ย่อมส่งผลกระทบต่องานประจำของเธออยู่แล้วอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งเธอเองก็รับสภาพในจุดนี้ จึงไม่สามารถจะมาออกภาคสนามกับพวกเราได้บ่อยเท่าที่ใจอยาก แต่เมื่อใดที่สามารถปลีกตัวได้ เช่น เวลายามวิกาล หรือเสาร์อาทิตย์ (บางอาทิตย์) เธอก็พร้อมเสมอที่จะลุยค่ะ
ในกรณีที่ไม่ได้ไปพบเจอเองกับตัว แต่มีผู้ขอความช่วยเหลือมา ทั้งจากกระทู้ในเวบพันทิปแห่งนี้...ทั้งจากการโทรศัพท์สายตรงมาที่แม่ชินจัง แม่น้องส้ม แม่หมาภูธร...พวกเราก็ยินดีช่วยโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ และส่วนใหญ่ ผู้ขอความช่วยเหลือ ย่อมต้องการความช่วยเหลือเต็มรูปแบบอยู่แล้วค่ะ กล่าวคือ ให้พวกเราช่วยไปจับหมาไปรักษาด้วย เพราะไม่สามารถจับเองได้ ไม่สามารถ บางครั้งก็ไม่สะดวกด้วยปัจจัยหลายอย่าง ไม่เช่นนั้น พวกเขาก็คงกระเตงกันไปรักษาได้เองตั้งแต่แรกแล้วกระมัง คงไม่มาประกาศ...หรือโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ แต่ก็มีบ้างค่ะ ที่ให้ไปช่วยๆๆๆๆ โดยที่ตัวเองไม่ช่วยเหลือตัวเองในเบื้องต้นก่อนเลย แต่พวกเราก็ไม่ว่าค่ะ เพราะถือว่า...ช่วยหมาจรเจ็บ คนจะเป็นอย่างไรก็ช่างค่ะ หรือถ้าบางกรณี เราไม่สามารถไปจับตัวหมาให้ได้ เราก็จะทำการประสานงานให้ค่ะ เช่น กรณีของ "ซาร่า" จากซอยประชาสงเคราะห์ 39 ซึ่งจะเล่าให้ฟังต่อไป...เป็นต้น ผู้แจ้งเรื่องบอกว่าหมาดุมาก ไม่มีใครสามารถจับได้ แต่ต้องการการรักษาด่วนเพราะเป็น TVT โรคติดต่อทางการสืบพันธุ์น่ะค่ะ พวกเราก็ประสานงานกับสมาคมพิทักษ์สัตว์ไทย ให้ไปยิงลูกดอกให้ และพวกเราก็จะรับหน้าที่นำเจ้าหมามารักษาต่อไป เป็นเช่นนี้น่ะค่ะ เพราะเราตระหนักดีค่ะว่า คนที่มาขอความช่วยเหลือนั้น ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจริงๆ เขาย่อมช่วยตนเองก่อนเป็นอันดับแรก การมาประกาศหรือโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ ย่อมเป็นทางเลือกสุดท้ายเสมอ อันนี้คิดเอาจากบรรทัดฐานของตัวเองอ่ะนะ และคิดว่าคน ส่วนใหญ่ ก็น่าจะเป็นอย่างนี้เช่นกัน แต่ก็อย่างที่บอก ถึงอย่างไรก็คือช่วยหมา ไม่คิดเล็กคิดน้อยกันอยู่แล้ว...
(โปรดติดตามตอนต่อไป...to be continued)
จากคุณ :
แม่ชินจัง
- [
11 ก.ย. 48 23:28:53
]
|
|
|
|
|