อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ จริงๆไม่ได้ประจำที่ห้องนี้หรอกค่ะ คือเราเป็นคนที่ชอบมองคนในหลายๆด้านหลายมุมค่ะ ออกจะยาวสักหน่อย แต่อาจเพราะเป็นคนราศีตุลย์เลยค่อนข้างเป็นกลางค่ะ
คนเรามีหลายแบบนะคะ...คนผิดที่มีลักษณะที่กลัวการยอมรับน่ะมีอยู่บนโลกนี้นะคะ แต่คงไม่น่าเรียกว่าคนเลวมั้งคะ
ตัวเราเองหลายครั้งที่ทำผิด แต่ยังสร้างหลักฐานเท็จขึ้นมาเพื่อพิสูจน์ต่อคนอื่น เพื่อให้ตัวเราเองผ่านพ้นมันมาได้..
อยากบอกคุณแม่ชินจังนะคะ ว่าบางครั้งที่เราตัดสินใจสารภาพมันออกมา มันกลับไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิด มันเป็นการปลดปล่อยเราออกมาจากมุมมืดที่เรายืนกลัวอยู่ด้วยค่ะ
แต่กระนั้น หากคนรอบข้างด่าทอและกดดันในทางลบ มันไม่เกิดประโยชน์ใดๆเลยค่ะ โอกาสที่เค้าจะออกมารับผิดคงน้อยนะคะ หรือการออกมารับด้วยความกลัว มันก็ไม่ได้เป็นไปด้วยความบริสุทธิ์ใจที่จะบอกเล่าถึงความจริงให้พวกเราได้ทราบกัน
คนเรามีทั้งด้านดีและด้านร้าย อย่าให้อารมณ์ ความรู้สึกมาเป็นตัวกำหนดเราเลยค่ะ พูดจริงๆก็คือการออกมาด่าทอคนอื่นมันก็เป็นหนึ่งในด้านลบของเรา ความรู้สึกสะใจที่อยากให้เค้ารับรู้นั้น มันไม่เกิดผลสะท้อนที่ดีออกมาหรอกนะคะ
ลองนึกถึงเวลาที่เราทำอะไรผิด ทำไมเราถึงไม่อยากเล่าให้พ่อกับแม่เราฟัง ทำไมเราถึงเล่าให้เพื่อนสนิทบางคนของเราฟัง
เพราะเราไม่อยากให้เราดูแย่สำหรับผู้ที่คาดหวังในตัวเรา และเราก็ไม่ต้องการโดนดุ และบางครั้งเราแน่ใจว่าผลตอบรับมันน่าจะออกมาแย่แน่ๆ เราอาจถูกตี ถูกว่าแรงๆ ถูกทำโทษ
ทั้งที่จริงๆแล้วนะคะคุณแม่ชินจัง ในกรณีนี้ บ่อยครั้งที่เราจะเห็นว่า เมื่อเราพูดความจริงออกไป ผลตอบรับกลับมาจากคนที่เรากลัวนั้น อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิด อาจดีกว่านั้น
เราทุกคนล้วนเข้าข้างตัวเอง หรือหลายๆคนอาจหลอกตัวเองด้วยซ้ำ แม้ว่าจะทำความผิดจริงก็เถอะ เราต่างหาข้ออ้างต่างๆมาให้ตนเองเพื่อให้ไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นคนเลว นี่คือภาวะของคนที่จิตปกตินะคะ
เพราะคุณหมอเคยบอกว่า คนที่จิตไม่ปกติ จะไม่มีทางระบายออกเหมือนคนจิตปกติ อาจโทษตัวเองและทำโทษตัวเองได้อย่างน่ากลัว
ถึงแม้ว่าสิ่งที่แม่ชินจังทำ อาจเลวร้ายจนเหลือประมาณสำหรับหลายๆคนในนี้ แต่อยากให้คนที่ยังสามารถแสดงความเข้าใจ และเห็นใจ ออกมาพูดกับเธอดีๆ พร้อมจะให้อภัยเธอ ขอเพียงเธอกล้าพูดความจริงออกมา
ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอกค่ะแม่ชินจัง กับความผิดที่พร้อมจะขออภัยและพูดความจริง แต่หากคุณไม่พูดความจริง เรื่องนี้จะเป็นตราบาปสำหรับคุณไปอีกนาน เพราะ...
โดยเนื้อแท้คุณไม่ใช่ 18 มงกุฏ โดยอาชีพ ใช่มั้ยคะ สิ่งดีๆมากมายที่คุณทำโดยคนในห้องนี้รับรู้
ความผิดที่สารภาพจะได้รับการอภัยค่ะ
คุณต้องแก้ปมชีวิตคุณด้วยการยอมรับว่าคุณทำผิดอย่างไร และสารภาพมันออกมา ไม่อย่างนั้น ปมที่คุณไม่ยอมแก้มันจะฟ้องตัวมันเองทุกครั้งที่คุณได้ยินเรื่องทำนองนี้ คุณจะร้องไห้อยู่ข้างในและตะโกนบอกกับตัวเองว่า ชั้นไม่ได้ตั้งใจ
แก้ไขมันก่อนที่เรื่องราวจะใหญ่โตดีกว่าค่ะ
อยากให้ทุกคนในนี้มองหาความผิดของตนที่เคยทำมานะคะ ความผิดที่คุณแทบไม่อยากให้อภัยกับตัวเอง และความเลวร้ายบางอย่างที่คุณไม่แม้แต่จะอยากนึกถึงมัน คุณไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะยังไงคุณก็ไม่กล้า
แล้วลองให้โอกาสกับแม่ชินจังดูดีมั้ยคะ เพราะการกดดันแบบนี้ มันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องหรอกค่ะ แต่ก็เข้าใจนะคะว่าคนเราไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะการแสดงออกในเรื่องของอารมณ์
จากคุณ :
khorbfaa 
- [
13 ต.ค. 48 10:04:20
]
ขออนุญาติแนะนำว่าเราน่าจะให้อภัยต่อเพื่อนเพื่อให้เค้ากล้ายอมรับค่ะ
จริงๆเลย คนดีขนาดนี้ยังมีอยู่ในสังคม
แต่เมื่อเธอทำได้แค่จำนนด้วยหลักฐาน เลยออกมาพูดคลุมเครือ 
เรามันคนดู คนนอกที่ชอบดูรูปหมาๆแมวๆ จึงมองออก ตึความออกมาได้ในรูปแบบนี้