ประมาณว่า... ขอบ่นหน่อยนะคะ...
เมื่อสักครู่คุณพ่อโทรมาบอกว่า หากหัก หมาที่บ้าน โดนร๊อตบ้านตรงข้ามกัดขา เนื้อเปิดเห็นกระดูกเลย... ตอนนี้วางยาสลบเย็บแผลอยู่... เฮ้อ...สงสารกึ่งสมน้ำหน้าจังเลย เพราะอะไรรู้ไหมคะ...
หมาเขาหลุดออกมา ยืนกวนประสาทหน้าบ้านเฉย ๆ นังหางหักมั๊นก็ดันยื่นมือออกไปกวักเรียกเขา... เขาก็เลยอมมือเข้าให้... แล้วเป็นไงหล่ะ...เวรรรรรรรรรร
แต่ก่อนก็มีวีรกรรมต่าง ๆ เช่น หัวติดลูกกรง ตกบ่อปลา หรือ ที่เป็นห่วงสุดก็ตอนที่หายออกจากบ้านไป คือ
ตอนนั้น แจนปิดประตูบ้านไม่สนิทอะค่ะ หมาที่บ้านทั้งบ้านหลุดออกไปหมด หางหักก็เป้นผู้ตามซะส่วนใหญ่..
วิ่งดมโน่น ดมนี่ตามเขาไป..ไม่ได้มองเล๊ยยยย ว่าเขาวิ่งกันถึงไหนแล้ววว สรุปเธอก็โดดเดี่ยวหลงทางไปเลย
ที่บ้านตามหาซะครึ่งค่อนวัน ไปเจออยู่ในพงหญ้าอีกซอย...ดีที่ไม่เป็นศพ...
นั่งตัวสั่นงันงกอยู่ พอไปนั่งยอง ๆ เรียกให้เข้ามาหา
ก็วิ่งตัวสั่นเข้ามาหาเชียววว เรารึจะตีก็ตีไม่ลง เลยกอดปลอบขวัญไปอย่างแน่น ๆ...
หุหุ แต่ก็รักมันจังเลยอ่ะ... อึดอัดเมื่อไหร่จะเลิกงานเสียที (ที่สำคัญงานยังไม่เสร็จ แต่มาโพสทู้ได้ อิ อิ) 
คิดถึงเด็ก ๆ ที่บ้านแระ
ปล.ข่าวล่าสุด หมอเย็บไป 15 เข็ม
อ่อยยยย..
แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 16:30:13
ทำ(งาน) ไป บ่นไป...
