ถึงน้องหนูความเห็นที่ 112 และ 125
วันนี้พี่เริ่มง่วงแล้ว พี่จะเขียนไว้สั้นๆแล้วกันนะจ๊ะ
อย่างที่คุณเจ้าของกระทู้ได้กล่าวไว้ในความเห็นที่ 133 ไงจ๊ะ หนูได้อ่านไหมจ๊ะ
"บอร์ดสาธารณะนะครับ สมาชิกทุกคนมีสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นเท่าเทียมกันทุกคน ไม่ว่าจะเป็นความคิดที่มีคนเห็นด้วยหรือไม่มีคนเห็นด้วย ก็ตาม"
ซึ่งพี่ก็เห็นว่ามันเป็นความจริง นี่เป็นเพียงความเห็นหนึ่งของคุณเจ้าของกระทู้ที่พี่เห็นว่ามันถูกต้อง ถ้าหนูต้องการจะคุยกับคุณเจ้าของกระทู้เป็นการส่วนตัว หนูก็คลิ๊กไปที่อมยิ้ม แล้วก็ส่งข้อความไปให้คุณเจ้าของกระทู้สิจ๊ะ ถ้าหนูมาแสดงความเห็นในกระทู้ของเขา ที่ซึ่งเปิดให้ทุกคนมีสิทธิ์เข้ามาแสดงความเห็น นั่นย่อมแสดงว่าหนูต้องการให้คนอื่นได้เห็นความคิดเห็นของหนู การแสดงความคิดเห็นในพื้นที่สาธารณะ หนูได้กล่าวถึงคุณป้าคนหนึ่งที่หนูรู้จักในลงในพื้นที่สาธารณะนี้ โดยที่คุณป้าคนนั้นไม่ได้มีแม้แต่โอกาสที่จะมาโต้แย้งหนู ขณะเดียวกันหนูก็ได้ตัดสินลงไปว่าการกระทำบางอย่างเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง การกระทำตามความคิดของหนูเท่านั้นที่ถูก (เช่น หมาทำให้เด็กบาดเจ็บ จึงต้องชดใช้ด้วยชีวิต เงินหลายล้านไม่อาจจะซื้อแผลเป็นให้หายได้ แต่ก็ไม่สามารถซื้อเอาชีวิตของหมาที่ไม่อาจจะเรียกร้องสิทธิ์ในการมีชีวิตของมันเองคืนมาได้เช่นกัน ชีวิตของหมาคงจะราคาถูกสำหรับหนูนะ) หนูแสดงความเห็น ทุกคนที่อ่านต้องทนรับถ้อยคำการตัดสินของหนู แต่หนูไม่ยอมรับจากคนอื่นๆ พี่ว่ามันไม่แฟร์นะ การแสดงความเห็นในพื้นที่สาธารณะนี้ บอร์ดเขามีกฏของเขาอยู่ ไม่ใช่ว่าหนูนึกจะตั้งกฏของหนูขึ้นมาเองและคาดหวังให้คนอื่นๆต้องเล่นตามกฏหนู และพี่ก็คิดว่าหนูไม่ได้รักหมาดีกว่าคนอย่างที่หนูเขียนชื่อเอาไว้หรอกนะจ๊ะ พี่ว่าหนูนะเกลียดหมา แต่เกลียดคนรักหมามากกว่า เท่านั้นเอง
พี่ขอยกตัวอย่างเกี่ยวกับจิ๊กโก๋บ้าง อันนี้ก็มาจากความคิดของพี่เองเหมือนหนูนั่นแหละ ไม่ได้คิดจะพาดพิงใครเหมือนกัน ถ้ามีจิ๊กโก๋ที่คอยรับจ้างให้ทำร้ายคน แน่นอนว่ามันก็ต้องมีเหตุและปัจจัย อาจจะเป็นเหตุและปัจจัยทางด้านครอบครัวหรือสังคมแวดล้อมตัวเขาที่ผลักดันให้เขาเป็นอันธพาลอย่างที่เขาเป็น แต่สำหรับคนที่ถูกทำร้าย ต้นเหตุของการทำร้ายก็ต้องมาจากคนที่สั่งนั่นแหละจ๊ะ ไม่ใช่มาสับสนว่าอะไรคือต้นเหตุที่ทำให้คนต้องเป็นอันธพาล กับอะไรเป็นต้นเหตุของการทำร้ายร่างกาย ทีนี้ก็ต้องมาดูว่าคนที่สั่งนั้นมีเหตุผลอะไร เหตุผลที่ชอบธรรมหรือเปล่า หรือสั่งด้วยความสิ้นคิดหรือเปล่า พี่คงไม่เปรียบเทียบจิ๊กโก๋กับสุนัขหรอกนะ พี่ยังไม่เคยเห็นว่าจะมีใครสั่งให้สุนัขไปเที่ยวกัดคนโน้นคนนี้ได้ นอกจากสุนัขจะทำไปเพื่อป้องกันตนเองหรือถิ่นที่อยู่ของตน
ถ้าพี่เห็นเด็กถูกหมาทำร้าย แน่นอนว่าพี่คงต้องช่วยเด็ก พี่ก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นแล้วกลายเป็นเหตุผลที่ใช้อ้างในการกำจัดสุนัขแบบยกกลุ่ม แต่ถึงยังไงพี่ก็คงไม่คิดจะเอาชีวิตของมันหรอกนะ มันยังมีทางอื่นที่ไม่ต้องถึงกับใช้ปืน ไม่ใช่ว่าพี่คิดว่าพี่มีปัญหาเรื่องการควบคุมโทสะ(ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากคน) พอเห็นหมาทำร้ายคน ก็ได้ช่องในการหาเหตุระบายอารมณ์ด้วยการเอาชีวิตหมา อย่างนี้พี่เห็นว่ามันค่ากำไรเกินควรไปมากทีเดียว และการระบายกับสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ก็ไม่ใช่พฤติกรรมที่พี่เห็นว่ากล้าหาญอะไร แล้วเรื่องปืนผาหน้าไม้อะไรนั่นน่ะ พี่ไม่ค่อยถนัด หนูอาจจะชำนาญเรื่องนี้มากกว่า แต่ถ้าพี่เห็นหมาถูกคนทำร้าย(ซึ่งมันเกิดขึ้นบ่อยจนเป็นเรื่องธรรมดาที่หมาจรจัดจะถูกคนทำร้ายอย่างทารุณ ทำให้หมาต้องหวาดระแวงคนและเป็นต้นเหตุให้เข้าทำร้ายคน) พี่อาจจะทำ แต่พี่ไม่คิดว่าหนูจะทำเวลาที่เห็นหมาถูกทำร้ายหรอกนะ จะยิงใครสักคนมันคงจะไม่ง่ายดายเหมือนกับการยิงสุนัขสักตัวหรอกจ้ะ
เวลาใช้เหตุผล หนูควรจะตั้งสติให้ดี อย่าได้สับสน พี่ไม่ได้คิดว่าหนูเป็นโรคหย่อนความสุภาพอะไรเลย แต่ถึงหนูจะเป็น นี่ก็เป็นพื้นที่สาธารณะที่หนูสามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างอิสระ และคนที่ได้เห็นหรือรับรู้ความเห็นของหนูก็มีสิทธิ์ที่จะนำไปคิด วิเคราะห์ และโต้ตอบได้อย่างเป็นอิสระเช่นกัน หรือเลือกที่จะไม่ให้ความสนใจก็ได้ ความอิสระนี้ไม่ใช่มีไว้เพื่อตัวหนูคนเดียวเท่านั้นหรอกนะจ๊ะ
ที่พี่บอกว่าหนูไม่ได้เป็นโรคหย่อนความสุภาพอะไรนั่นน่ะ เป็นเพราะพี่คิดว่าหนูเป็นโรคหย่อนปัญญามากกว่า แต่ก็คงต้องรอให้หนูโตกว่านี้ หนูอาจจะอายุมากกว่าพี่ แต่บางครั้งความคิดอ่านก็ไม่จำเป็นจะต้องสัมพันธ์กับอายุเสมอไปหรอกจ๊ะ
หมั่นกินอาหารที่มีประโยชน์ และโตเร็วๆนะจ๊ะ
แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 48 23:48:27
แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 48 23:05:34
แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 48 23:04:23
แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 48 22:55:08
แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 48 22:49:57
คุณคิดว่า การที่คนเอาอาหารไปให้หมาจรจัดกิน เป็นการทำบุญงั้นหรือ?
บอร์ดสาธารณะ ใครจะเสนอความเห็นมุมไหนก็ไม่ผิด แต่ก่อนที่จะเสนอความเห็นนั้นๆ ลองคิดดูหลายๆมุมก่อนจะดีมากเผื่อลดปัญหาที่จะตามมา
... เข้ามาดู
