ความคิดเห็นที่ 1 ไม่รู้สิ แต่เท่าที่เราเจอเด็กวัยรุ่นสมัยนี้ก็แสดงตรงไปตรงมานะ ออกจะเวอร์เกินด้วยซ้ำ อย่างเช่นเวลาเห็นอะไรน่ารักก็จะพูดเสียงดัง กรี้ดกร้าด "คาวาอี้อี้อี้อี้....." ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้น่ารักซะขนาดนั้น เวลากินอะไรอร่อยๆก็ตาโต "อูมัยยยยยย" ทั้งๆที่มันก็แค่ขนมปังในร้านคอมบินิ แต่ในอีกด้านหนึ่งถ้าเป็นเรื่องแง่ลบของฝ่ายตรงข้าม พวกนี้จะไม่แสดงสีหน้า ไม่พูดอะไร เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยกตัวอย่างนะ เราเคยพรีเซนต์งานหน้าห้อง แล้วดันพูดคำนึงผิดซึ่งความหมายมันเปลี่ยนไปเลย แต่ก็ไม่มีใครพูดแก้ ไม่ขำ ไม่ยิ้ม สรุปง่ายๆก็คือ คนล้มไม่ข้าม แต่ก็ไม่ช่วยประมาณนั้น ที่คนญี่ปุ่นไม่แสดงออกตรงไปตรงมาเราว่าจริง แต่ขึ้นอยู่กับสถาณการ์ณมากกว่า ถ้าการแสดงออกนั้นทำให้ฝ่ายตรงข้ามเสียความรู้สึก คนญี่ปุ่นก็เลี่ยงที่จะทำให้คนอื่นขายหน้า คิดว่านะ ที่ว่าเจอเรื่องดีๆนี่ เช่นเรื่องอะไรอ่ะ มีคนญี่ปุ่นเล่าให้ฟังว่ากฎของนักซูโม่ข้อนึงคือ ผู้ชนะห้ามแสดงความดีใจ เพื่อไม่ให้ผู้แพ้อับอายหรือเสียใจ ที่ว่าเจอเรื่องดีๆแต่ทำหน้าเหมือนเดือดร้อนก็คงเหมือนกรณีที่ว่ามาคะ แต่ที่ตกรถไฟแล้วยิ้มอายๆไม่ค่อยเจอคะ ส่วนใหญ่จะเห็นทำหน้านิ่งๆเป็นรูปปั้นมากกว่า บนรถไฟคนญี่ปุ่นไม่ค่อยลุกให้ใครนั่ง จริงคะ อยู่มาปีครึ่งขึ้นรถไฟทุกวัน เห็นคนใจดีลุกให้คนอื่นนั่งไม่ถึงสิบครั้ง ถามซาราลี่แมนวัยกลางคนญี่ปุ่น "ต้องนั่งรถไฟนานเกือบสองชั่วโมง เมื่อได้นั่งก็ไม่อยากลุกแล้ว" ถามอาจารย์วัยใกล้เกษียณ "ที่นั่งพิเศษมีจัดไว้ให้ทุกตู้รถไฟอยู่แล้ว คนที่นั่งที่ปกติจึงไม่จำเป็นต้องลุกละมั้ง " ถามเพื่อน "คนญี่ปุ่นมันขี้อาย เรื่องดีๆทำแล้วมีคนมองมันเขิน" ถามตัวเอง "ที่ไหนๆมันก็เหมือนกันทั้งนั้น ทั้งที่ไทย ทั้งที่ญี่ปุ่น คนเห็นแก่ตัวมีเยอะกว่าคนที่เห็นแก่คนอื่น เป็นเรื่องปกติ แต่ที่ญี่ปุ่นมีอัตราส่วนมากกว่าเยอะ" เป็นความคิดเห็นส่วนตัว กับที่ฟังคนอื่นว่ามานะคะ จากคุณ : ไมโกะ (maigo) - [ 25 ก.ค. 49 01:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ข้อแรก ครูสอนภาษาญี่ปุ่นจะบอกเสมอว่า คนญี่ปุ่นจะไม่พูดอะไรตรง ๆ แต่จะอ้อมๆ เพราะเกรงใจ ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเฉพาะคนอายุมาก ๆ หรือเปล่า เพราะคุณครูอายุ ๕๐ ปีแล้วค่ะ ข้อที่สอง ไม่รู้ค่ะ รอท่านอื่น ๆ นะ ข้อที่สาม จริงค่ะ จากประสบการณ์อันน้อยนิดที่นี่ ครั้งแรกที่ขึ้นรถไฟใต้ดิน ดิฉันกับลูก ๖ ขวบและสามี ช่วงนั้นรถไฟแน่นมาก ลูกสาวก็ด้วยความสบายจนเคยตัว พอไม่มีที่นั่งยืนไปได้แค่ ๕ นาทีก็งอแงหน้าหงิก และลงไปนั่งกับพื้น เราก็อาย พยายามจะให้ลุกขึ้นก็ไม่ยอม นั่งอยู่อย่างนั้นประมาณ ๑๐ นาที ไม่มีคนลุกให้นั่งเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะลูกสาวไม่ใช่เด็กเล็กมาก คนเค้าก็เลยเฉย ๆ และหลังจากนั้นดิฉันเคยเห็นเด็กเล็กประมาณ ๓ ขวบ ก็ไม่มีคนลุกให้นั่ง และเด็กเองก็ไม่ได้พยายามที่จะหาที่นั่ง ก็ยืนไปเหมือนเป็นเรื่องธรรมกา ดิฉันเข้าใจว่าพ่อแม่คงฝึกมาตั้งแต่เด็ก จนเค้ารู้ว่าจะได้นั่งก็ต่อเมื่อที่นั่งว่างเท่านั้น ดิฉันยังชี้ให้ลูกดูเลยว่าน้องไม่เห็นงอแงเลย  ดิฉันเคยลุกให้เด็กนั่ง รู้สึกว่าเด็กเค้าจะรู้สึกแปลก ๆ และถ้าไม่ลุกเราก็รู้สึกไม่ดีตัวเองเป็นผู้ใหญ่ไม่ลุกให้เด็ก  ดิฉันเลยแก้ปัญหานั่งเฉพาะในที่ธรรมดา  แต่ถ้ามีเฉพาะที่สำหรับคนแก่ คนท้อง หรือคนอุ้มเด็ก ก็จะให้ลูกนั่งคนเดียว จะได้ไม่ประดักประเดิดค่ะ จากคุณ : แม่น้องตาล - [ 25 ก.ค. 49 08:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คนญี่ปุ่นไม่แสดงความรู้สึกออกมาอย่างตรงไปตรงมา จริงหรือไม่ เพราะอะไร เอาเท่าที่สัมผัสได้นะคะ กับท่านอื่นๆ ก้อคงเจอคนต่างกันไป ตอบ ไม่ค่อยตรงไปตรงมา มักอ้อมๆเช่น ถ้าถามว่าพรุ่งนี้ยุ่งไม๊ ถ้าเค้ายุ่ง เค้าจะไม่พูดว่า ยุ่งมากหรือไร เงี้ย มักจะแบบ อ้ำๆๆอึ้งมากก่อน หรือใช้คำว่า  ลำบากนะสำหรับพรุ่งนี้ เอ่อ เป็นอันรู้กัน ว่า มันไม่ว่าง เป็นต้น - คนญี่ปุ่นเมื่อพบกับเรื่องดีๆกลับทำหน้าเหมือนเดือดร้อน คนที่ตกรถไฟกลับยิ้มอย่างอายๆ หรือการแสดงออกแบบตรงกันข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง มีมากน้อยเพียงใด และเพราะอะไรจึงทำเช่นนั้น ตอบ ไม่เชิงนะคะ เรื่องดีก้อดี เรื่องไม่ดีก้อน่าเสีย แต่ไม่โวยวายมาก คาดว่าอาจขึ้นกับคน แต่บางทีการแข่งขันบางอย่าง คนชนะจะไม่แสดงออกเว่อร์ และพูดอย่างถ่อมตัวน่ะค่ะ เพิ่มเติม เช่น ถ้าใครชมว่าเราสวย ให้ บอกว่า ไม่หรอกคะ ห้ามยิ้มรับประมาณนั้น - บนรถไฟ คนญี่ปุ่นมักจะไม่ลุกให้คนอื่นนั่ง จริงหรือไม่ และมีเหตุผลอะไรจึงทำเช่น ตอบ เพิ่งได้จากจารย์ว่า ถ้าเกิดสี่ขวบไปแล้ว ไม่ค่อยลุกเค้าบอกว่า เด็กโตแล้ว ต้องหัด บ้าง ปกติก้อเห็นเด็กๆๆยืน เป็นเรื่องปกติ แรกๆเราก้อรู้สึกแปลกๆแต่คิดอีกที เออ ก้อได้หัดดีนะ จากคุณ : คนไทยก็ทำได้ - [ 26 ก.ค. 49 14:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ข้อ 1* สังคมญี่ปุ่นสื่อสารกันโดยทางอ้อม คำพูดและการกระทำมักไม่ทำให้อีกฝ่ายต้องเสียน้ำใจ เช่น บางครั้ง คำว่าขอคิดดูก่อน ไม่ได้แปลว่าจะเอาไปคิด ...แต่แปลว่า ไม่เอา การกระทำ คำพูดของคนญี่ปุ่นที่จะออกมาแต่ละครั้งนั้น จะผ่านการคิด ว่าทำออกมาแล้ว พูดออกมาแล้วผู้ถูกกระทำ ผู้ฟังจะไม่เสียใจ ที่มาของความคิดเหล่านี้ ผมว่าคงเป็นเพราะ เค้าทำกันมาจนมันเป็น Moral ที่ติดอยู่กับนิสัย ...ในทำนองเดียวกัน คนต่างชาติที่รู้จักใช้ Moral เหล่านี้ ให้เหมาะสมถูกหลักของญี่ปุ่นแล้ว ถ้าสำเนียงภาษาญี่ปุ่นดีด้วย คนคนนั้นจะถูกมองว่าเป็นคนญี่ปุ่นไปเลย 2* ไม่ค่อยมีมั้งครับ รู้สึกยังไง เค้าก็บอกมาตรงๆ ทำหน้าก็ปกติ เหมือนบ้านเราแหละมั้ง... นอกจากคนทำงานต้อนรับลูกค้า ต้องยิ้มตลอด โดนลูกค้าว้าก็ต้องยิ้ม เค้าไม่ค่อยโต้ตอบกันหรอก ถึงไม่ผิดก็ต้องขอโทษลูกค้าไว้ก่อน ลูกค้าเป็นพระเจ้า แต่บางที..ฟังผู้หญิงเค้าคุยกัน เรื่องไร้สาระหน่อย คนฟังก็คงไม่ได้เห็นด้วยอะไรนักหรอก แต่ก็ไม่รู้ว่าเออออห่อหมกตามกันไปได้ยังไง เค้าลื่นไปได้เรื่อย 3* ที่ไม่ลุก อาจจะเป็นเพราะ ลุกแล้วทำให้ยิ่งไม่สะดวกเข้าไปใหญ่ อาจจะทำให้วุ่นวายเข้าไปอีก สำหรับบางคนการได้นั่งบนรถไฟถือเป็นการพักผ่อนทดแทนที่ต้องนอนดึกตื่นเช้า อีกอย่าง คนที่นี่ไปไหนมาไหนก็ใช้แต่รถไฟ ถ้าลุกตลอดก็พอดีกันละครับ แต่ถ้ามีแม่กับเด็ก คนแก่ หรือเด็กเล็กๆมา เค้าก็ลุกกันนะ บางคนขึ้นแค่แป๊บเดียวเค้าก็ไม่นั่ง ยืนเอาเดี๋ยวก็ลงแล้ว.. เท่านี้ก่อนครับ นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมคนเดียวนะคร้าบบ จากคุณ : Hiroki - [ 27 ก.ค. 49 02:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รู้สึกว่าไม่ค่อยจะพูดตรงๆกันนะคะ อ้อมกันไปอ้อมกันมา  ขนาดเราเป็นคนในครอบครัวแล้ว ก้อยังอ้อมๆกัน  บางทีเราก้องงๆนะ ยิ่งภาษาวิบัติอยู่ด้วย ไม่รู้มันจะเอายังไงกัน เช่น เวลากินข้าว ถ้ามื้อนั้นเราทำให้กิน ชมกันอยู่นั่นแหละ แรกๆก้อเชื่อนะ ยิ้มแป้นเลย  หลังๆเริ่มเข้าใจแล้วค่ะ ว่าเป็นมารยาทที่เค้าจะชมแล้วชมอีก  แต่ในใจ ?? เวลาเค้าถามเราว่าอันนี้อร่อยมั้ย  เราก้อตอบไปว่า ไม่ได้รู้สึกว่าอร่อยมาก  รสชาติธรมดา  กินได้ค่ะ  อีแปลกันว่า อันนี้แย่มากๆ ไม่อร่อย ห้ามซื้อหรือทำมาให้เรากิน อีก เพราะเราไม่ชอบกิน  อ้าว อึ้งค่ะ  ตูไม่ได้พูดอย่างงั้นซักกะหน่อย  สามีเลยอธิบายว่าคนญี่ปุ่นจะไม่พูดอะไรที่ฟังดูแล้วไม่ดี  หรือแปลแล้วไม่ดี ไม่งั้นจะเสียมารยาทมากๆ  ต้องพูดแต่สิ่งดีๆเท่านั้น (เหมือนจะสตอ..เลยเนอะ) สามีชอบว่าเราว่า ...ปากไม่ค่อยดีค่ะ ... พูดอะไรตรงเกินไป  (สงสัยต้องหัดแหลให้เก่งๆค่ะ) เวลาจะชวนไปไหน ถ้าไม่อยากไป เราก้อบอกว่าไม่อยากไปใช้ม๊า  ไม่ด้ายๆ ต้องบอกว่า ..ช้อตโตะ... ประมาณว่า ...เอ่อ..เอ่อ .. อีคนฟังมันจะเข้าใจ (แต่เราสิ ไม่เข้าใจ บางที เราก้อต้องย้ำว่า ตกลงจะไปแต่เดี๋ยวก่อน หรือไม่ไปฟะ  ..งงนะเฟ้ย..  เป็นต้น จากคุณ : luckynong - [ 29 ก.ค. 49 13:04:38 ]