ความคิดเห็นที่ 9
มาเล่าความเปิ่นภาษาของตัวเองให้ฟังต่อดีกว่า
ตอนแรก ที่สถานทูตออสฯ ในไทยโทรมานัดสัมภาษณ์ (วันก่อนที่จะไปสัมภาษณ์หนึ่งวัน)
Em: Hello, Can I speak with Ms. xxx? xxx: yes, i'm xxx. Em: xxx speaking? xxx: yes, xxx speaking.
Em: Ok, I ......make interview. (พูดยาวเป็นกิโล ประมาณว่าได้รับเมล์จากที่ออสฯ ......แล้วให้มาสัมภาษณ์เรา จับใจความได้เท่านี้)
xxx: เอ่อ................... yes, when? Em: Can we make interview today (อะจึ๊ย! วันนี้เหรอ ไม่ได้หรอก ขืนไปวันนี้ก็ตกแน่นอน) xxx: today im inconvinient.
Em: ........ (ประมาณว่าเค้าฟังไม่รู้เรื่อง) xxx: today i am inconvinient.
Em: oh, can we make it tomorrow? (ไอ้หยา เค้าจะเอาเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้เลยนะนี่ xxx: tomorrow........ yes, what's time?
Em: anytime....anytime. Can you come eleven? xxx: ok, eleven o'clock, who can I meet?
Em: steep, Mr.steep. xxx: ok, see you tomorrow at eleven o'clock Em: see you. วางหู ส่วนเราโล่งอก เฮ้อ เอาตัวรอดไปวันนึง เราก็รีบเดินไปลาหยุดบอกออฟฟิตว่าจะไปขอวีซ่าออสเตรเลียไปเที่ยวแก้เซ็งตอนตกงาน ซึ่งช่วงนั้นเราใกล้หมดสัญญากับเค้าแล้วและงานไม่เยอะ ก็ไม่มีใครว่าอะไรเรา พอกลับบ้านมาเราก็รีบท่องสคริปเลย ว่าชื่ออะไร เรียนจบที่ไหน ทำอะไรอยู่ หน้าที่การงานมีอะไรบ้าง มีแผนที่จะไปออสฯ ยังไงบ้าง แล้ววันต่อมาก็เป็นดังข้างบน
เรื่องที่สอง ระหว่างการสัมภาษณ์กับคุณ steep เค้าถามเราว่า ทำไมเราต้องมาสัมภาษณ์เลย (ประมาณว่าเราเป็นคนแรกที่มาสัมภาษณ์กับเค้า) เราก็บอกไปว่าเรามี 2 ทางเลือก คือ ไปสอบไอเอิล ซึ่งคนส่วนใหญ่ไปทำกัน กับอีกทางคือมาสัมภาษณ์ ที่เราเลือก
เค้าก็ถามว่าทำไมหล่ะ เราก็ตอบว่า สอบไอเอิลต้องเสียตังค์ห้าพัน และคิวสอบยาวไปถึงเดือนหน้า กว่าจะรู้ผลอีกนานมาก เลยเลือกวิธีนี้ จะรวดเร็วกว่า (จริงๆ โม้ๆ ไปนั่นแหละค่ะ ไม่รู้หรอกว่าคิวมันจะยาวไปถึงไหนแล้ว แต่คิดว่าไปสอบต้องเสียตังค์ และอาจจะไม่ผ่านมากกว่า)
เห็นว่าน่าจะมีประโยชน์สำหรับคนที่กลัวการสัมภาษณ์ เลยเล่าสู่กันฟัง ขำขำนะคะ
จากคุณ :
jI@ng jIng zhEn
- [
9 ส.ค. 49 23:36:03
]
|
|
|