ความคิดเห็นที่ 1 ที่จำเป็นต้องตั้งตัวเลือกเป็นต่างประเทศ เพราะคุ้นเคยกับที่เคยอยู่ต่างเเดนมากกว่าประเทศไทยค่ะไม่ได้มีเจตนาดัดจริตค่ะ จากคุณ : iamjetski - [ 26 ก.ย. 49 13:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อืมเข้าใจเลยค่ะ จากคุณ : แพ๊ดดี้ (PddY) - [ 26 ก.ย. 49 14:15:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าใจเหมือนกันค่ะ จากคุณ : missnj - [ 26 ก.ย. 49 16:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พี่เอง ค่ะ.. เบื่อ สภาวะเมืองไทย ทั้งญาติ และ เรื่องงานเก่าๆๆ มันหลอกหลอน  และ พอดี มี จังหวะ เจอคนที่ถูกใจ ด้วย ค่ะ เค้า มาขอเราแต่งงาน  ก้ เลยเลือกที่จะมาตั้งหลีกที่อเมริกา   เข้าใจ เจ้าของกระทู้ ค่ะ อย่างไร ก็เอาใจช่วย....และถ้าพี่พอมีอะไร จะช่วยได้ หลังไมค์มาได้ ค่ะ... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก - [ 26 ก.ย. 49 18:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตัดใจทันทีค่ะ ถ้ามีโอกาส ชีวิตหนึ่ง ต้องใช้เวลาให้คุ้ม ไม่รู้จะตายเมื่อไร โลกทั้งใบ กว้างใหญ่ น่าสนใจ เกินกว่าจะห้ามใจได้ ไม่ชอบอยู่กับที่ แก่ตัวค่อยกลับไปตายรังที่บ้านเรา(เมืองไทย) ถ้าฟลุคมีเงินเยอะๆ ขึ้นมา ยังอยากไปเที่ยวอวกาศเลยค่ะ (คิดเล่นๆ) ถ้าตัดสินใจแล้ว ดีขึ้นสบายใจกว่าเดิม ขอสนับสนุนค่ะ มีอะไรน่าตื่นเต้นรอคุณอยู่ข้างหน้า ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ จากคุณ : yenta mi - [ 26 ก.ย. 49 18:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องเลือกค่ะ เสียดายงาน เพื่อนฝูง พ่อแม่ (ถ้าไม่ทะเลาะกับหัวหน้าก็คงไม่มา ไม่รู้จะโทษแกหรือขอบคุณแกดี)แต่คิดว่า เราเกิดครั้งเดียว จะตายเมื่อไหร่ไม่รู้ โอกาสแบบนี้มีไม่บ่อย จึงตัดใจมา ถ้าโชคดีมีตังค์จะได้กลับไปอีกแน่นอน จากคุณ : Febie - [ 26 ก.ย. 49 18:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่เอง ค่ะ.. เบื่อ สภาวะเมืองไทย ทั้งญาติ และ เรื่องงานเก่าๆๆ มันหลอกหลอน  และ พอดี มี จังหวะ เจอคนที่ถูกใจ ด้วย ค่ะ เค้า มาขอเราแต่งงาน  ก้ เลยเลือกที่จะมาตั้งหลักที่อเมริกา   เข้าใจ เจ้าของกระทู้ ค่ะ อย่างไร ก็เอาใจช่วย....และถ้าพี่พอมีอะไร จะช่วยได้ หลังไมค์มาได้ ค่ะ... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก - [ 26 ก.ย. 49 18:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มีค่ะ ดิชั้นเองค่ะ สมัยนี้อินเตอร์เน็ตสร้างโลกให้แคบลง ทุกวันนี้ดิชั้นก็แชทกับคุณแม่ทาง msn เห็นหน้ากันทาง web cam โทรศัพท์ทางไกลก็ถูกมาก เลยไม่รู้สึกเดือดร้อนใดใด แม่เห็นเรามีความสุข ท่านก็มีความสุขกับเราไปด้วยค่ะ จนบางครั้งแม่ต้องบอกว่าเบื่อแล้ว คุยกันทางอินเตอร์เนตทุกวัน เห็นหน้ากันทุกวันมากกว่าตอนอยู่ด้วยกันซะอีก ...เพราะตอนอยู่ด้วยกันต้องทำงานออกบ้านเช้า กลับบ้านดึกโอกาสจะคุยกับพ่อแม่น้อยมาก แต่พอมาอยู่ต่างประเทศกลับทำให้เราใกล้กันมากกว่าเคย.. ดีจัง.. จากคุณ : แม่มดขาว (Smile of WhiteWITCH) - [ 26 ก.ย. 49 20:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 9 I am also in the same boat na. Don't want to go back after I finish the degree la. Sick of the problem at home. I totally understand what you mean na. Be strong and good luck la. จากคุณ : Fatty - [ 26 ก.ย. 49 22:36:22 A:129.234.70.25 X:129.234.4.10 TicketID:127636 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาแล้วนี่ไง คนละขั้วโลกเลย เบื่อความเอารัดเอาเปรียบในสังคม เอือมระอาญาติพี่น้องคอยข่มเขื่องใส่กัน คนรอบข้างหาความจริงใจไม่ได้ สภาพแวดล้อมที่ทำงานเน่าสนิท องค์กรกำลังล่มสลาย ผู้บริหารทุจริตโกงกิน เหลือทนกับคุณภาพชีวิตชั้นเลวที่หน่วยงานภาครัฐยัดเยียดให้ เลยตัดใจมาค้นหาตัวเองในอีกสังคมหนึ่ง ก็สุขสบายตามอัตภาพ ไม่มีใครมาคอยถามว่าเมื่อไหร่จะมีบ้าน ทำไมไม่ขับรถ ทำไมไม่รวยกับเขาเสียที ฯลฯ ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเสียที ไม่ต้องมีใครมานั่งตัดสิน จากคุณ : อิสระจากพันธนาการ - [ 26 ก.ย. 49 22:58:52 A:212.31.182.52 X: TicketID:001064 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบความคิดที่10มากๆ จากคุณ : gabgab - [ 26 ก.ย. 49 23:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จน เครียด ไปเมกา จากคุณ : money ain't a thang - [ 26 ก.ย. 49 23:34:32 A:58.9.170.143 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ก็อยู่ต่างประเทศอยู่ตอนนี้ค่ะ (เรียนอยู่) แต่ไม่มีการวางแผนว่าจะกลับไปอยู่ไทยอะ เหมือนพี่ๆข้างบนเค้าว่า โลกออกจะใหญ่ อยากจะเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง เจอคนหลายๆคน แล้วก็... เบื่อกับการถูกกดดันจากทางบ้านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : KoKi-MAAN - [ 27 ก.ย. 49 00:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อืมม์! อารมณ์คล้าย ๆ เราเลยค่ะคุณ "iamjetski" ===== ขอบคุณที่ตั้งกระทู้นี้นะค่ะ ===== พอเข้ามาอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ แล้ว รู้สึกว่าเราไม่ได้ประสบปัญหาแบบนี้คนเดียวในโลก ยังมีคนที่เจอปัญหาเดียวกันนี้อีกมาก ทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ ตอนนี้กลายเป็นว่ามองปัญหาเป็นเรื่องขำ ๆ การถูกเปรียบเทียบ รวย...จน  ความสำเร็จ...ความล้มเหลว ความสุขที่แท้จริงของมนุษย์คืออะไร? ใครว่าละครน้ำเน่า? เราว่าชีวิตจริงเนี่ยะ...บางครั้งเน่ากว่าในละครอีก เป็นกำลังใจให้ค่ะ สำหรับทุก ๆ คนที่พบกับปัญหา เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : Too63 - [ 27 ก.ย. 49 00:55:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รู้สึกว่า จะแปลก แยก จากคนอื่นเลย น้องสงสัย ต้องตัดใจจากพี่หมีพูล ที่หัวเตียงที่บ้านในไทย เพราะว่า โดน คุณเตี่ย บังคับมาเรียนอ่ะค่ะ กระซิก ๆ .... จากคุณ : น้องสงสัย - [ 27 ก.ย. 49 01:13:44 A:64.31.188.57 X: TicketID:103567 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่อุ้มมาด้วยล่ะจ๊ะ  น้องฉงฉัย จากคุณ : xingto16 - [ 27 ก.ย. 49 22:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เก็บเอาไว้ให้ น้อง ๆ ดู ต่างหน้า เหอ ๆ จากคุณ : น้องสงสัย - [ 27 ก.ย. 49 23:20:23 A:64.31.188.57 X: TicketID:103567 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อยากจะตัดใจจากบ้าน ไปอยู่ต่างแดนเหมือนกันค่ะ แต่คิดถึงคุณแม่ทีไร ก็ทำให้หยุดคิดทุกที เราก็เป็นคนชอบเดินทาง ท่องเที่ยวไปต่างประเทศเหมือนกัน แต่เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น อยากจะไปทำงาน และเรียนรู้ชีวิต แล้วก็อาจจะหาโอกาสเรียนต่อด้วย ไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้มั้ย เราก็คิดเหมือนคุณ yenta mi เหมือนกันค่ะ ว่าคนเราชีวิตมันสั้นนัก น่าจะได้ทำอะไรตามที่เราชอบบ้าง แต่ตอนนี้เราเป็นความหวังของคนทั้งครอบครัวเลยค่ะ (พ่อ แม่ และพี่ชาย) แต่ก็ยังอยากที่จะไปผจญภัยในโลกกว้างแห่งนี้มากเลยค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง การงานตอนนี้ก็ถือว่า ok นะคะแต่ก็ไม่ได้มีความสุข หรือรักงานนี้มาก กลัวว่าจะใช้ชีวิตไม่คุ้มเหมือนกัน เพราะไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร ถ้าอยากจะตัดใจไปอยู่ต่างแดนเหมือนบ้าง จะต้องเริ่มคิดหรือทำอย่างไรบ้างคะ เพราะตอนนี้ยัง no idea อยู่เลย จากคุณ : maxican bun - [ 28 ก.ย. 49 01:11:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จะบอกว่า  โดนอัปเปหิมาอยู่ที่นี่  (วันนี้ใช้คำไทยสุดหรู) เพราะอยู่กับผู้ปกครองจะปัญญาอ่อน  ไร ๆ ก็ต้องพึ่งท่าน  แต่มาอยู่ที่นี่เก่งขึ้น แล้วท่าน ๆ ก็มาเยี่ยมบ่อย  ได้เสนอหน้าว่าเก่งขึ้นอีกทีละนิด ๆ ไม่มีแรงกดดันไร  แต่รู้ว่า  ถ้าไม่มาตอนนี้  อีกหน่อยก็ต้องกลับมาอยู่ดี ท่าน ๆ ก็บอกว่า  คิดแล้ว  ให้มาตอนท่าน ๆ ไปมาหาสู่เสมอ ๆ จะมีคนช่วยดูแลเราทางนี้ด้วย  ดีกว่ารอไปนาน ๆ จะปรับตัวยากขึ้นไปอีก  จริงคะ   แต่ตอนแรกร้องไห้แทบตาย  บัตรโทรศัพท์ที่ใช้ได้สิบกว่าชั่วโมง  หนูเล็กลุยแค่วันกว่า ๆ หมดแล้ว เจ้าน้องสงสัย  หนูเล็กก็ติดตุ๊กตา  ติดมาแต่เล็กแต่น้อย  เอามาด้วยแหละ  ไม่ยอมให้ใครเด็ดขาด ไม่ยอมให้ห่างตัวเด็ดขาดด้วย  ไปไหนไปด้วยกันทุกที่เลย  เพราะเดี๋ยวผิดกลิ่น  นอนไม่หลับ  ถ้าต้องไปนานเกินเดือน  ต้องไปด้วยกัน  มีที่ว่างในกระเป๋าเสมอ (ตะก่อนอุ้มขึ้นเครื่องแต่คิดแล้วว่าไม่ใช่เบบี๋อีกต่อไป  เลยเอาใส่กระเป๋า ดีกว่า  อีกอย่างเริ่มเก่ากลัวน้องนุ่นน้องนัทพัง  จะต้องตรอมใจตายแน่) อันนี้ติดหนับเลยคะ  พี่ ๆ ทำโทษเอาไปเก็บ  จะกลายเป็นนกหงอยหลายวัน ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ  ที่ให้คุยกับน้องสงสัยคะ จากคุณ : หนูเล็กในเมืองนางฟ้า - [ 28 ก.ย. 49 01:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราก็กำกลังตัดสินใจอยู่เหมือนกัน แต่มันไม่ง่ายเลยนะ บางทีก็นึกเบื่อคนรอบข้าง บางทีก็รู้สึกดี เมื่อคิดว่าตัวเองต้องมาอยู่ไกลบ้าน คิดไปคิดมาสาระพัด ยังหาข้อยุติไม่ได้สักที ทั้งๆ ที่ ไป ๆ มา ๆ นี่ก็ 4 ครั้งแล้ว บางทีเราก็กลัวกับการเหงา การไม่มีงานทำ การที่ต้องขอเงินเค้าใช้ เพราะอยู่ที่เมืองไทยไม่ต้องกลัวสิ่งเหล่านี้เลย เรามีการงานที่ดีทำ ถึงแม้ว่าเพื่อนร่วมงานไม่ค่อยดี ขี้อิจฉา ถ้าเราไม่สนใจเราก็อยู่ได้  เฮ้อ... ตัดใจไม่ลง เอาไงดีกะชีวิตเนื่ยอายุอานามก็ปาเข้าไปเกือบ 40 แล้วนะเนี่ย จากคุณ : would like to be (NeenaKa) - [ 30 ก.ย. 49 00:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นเหมือนกันค่ะ กำลังจะไปแล้ว คิดว่าตัดสินใจถูกค่ะ คิดถึงแม่ก็คิดถึงแต่คิดว่าถ้าทำงานเป็นบ้าแต่ไดเงินเดือนนิดหน่อยกับความหวังลมๆๆแล้ง ๆๆของหัวหน้าก็เบื่อค่ะ ทำงานจนไม่มีคำว่าครอบครัวเลย การที่มาอยู่เมืองนอกอาจจะได้คุยกับแม่หรือเห็นหน้าแม่มากขึ้นถึงแม้ว่าจะผ่านทางแวบแคมก็เถอะค่ะ แถมยังรักกันมากขึ้นด้วยนะ เดี๋ยวเราก็กลับมามีอนาคตให้แม่ไงค่ะ จากคุณ : notty-ja - [ 4 ต.ค. 49 23:40:37 ]