CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ประสบการณ์สะใจ โดนแหม่ม ช่อง 11 "กาหัวกระดาษเอกสารขอวีซ่า" ของผมอย่างไม่ไยดี..มาดูกัน

    อาจจะยาวหน่อยนะครับ แต่อยากเอามาแชร์ให้ได้อ่านกันครับ


    ในที่สุดวันที่ผมต้องไปสัมภาษณ์วีซ่าท่องเที่ยวอเมริกาก็มาถึง หลังจากที่จองวันสัมภาษณ์ล่วงหน้าไว้เกือบ 2 เดือน เมื่อพฤหัสที่ 26 ที่ผ่านมาก็ได้ไปที่สถานทูตอเมริกาอีกครั้ง เวลา 11 โมงของวันนี้... ระหว่างที่รอวันสัมภาษณ์ก็เข้ามาด้อมๆมองๆ ห้องนี้แทบจะทุกวัน ส่วนใหญ่จะมาเก็บข้อมูลเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ทั้งนั้น..

    9.45 หลังจากตรวจเอกสารกับสาวเสื้อแดงกางเกงน้ำตาลจากประตูสถานทูตเสร็จก็ฝากของ แล้วก็เดินเข้าไปซื้อซองส่งจดหมาย แล้วก็เข้าคิวไปยื่นเอกสาร เลือกสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ

    10.10 รอ ร๊อ รอ...ภาวนาในใจว่าขอให้ได้ช่องไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ช่อง 11 เพราะอ่านจากประสบการณ์ในไกลบ้านแล้ว ยายแหม่มช่อง 11 คนนี้ก็เป็นที่กล่าวขานว่าเป็นเจ้าแม่รีเจคต์วีซ่าพอสมควร ....ไม่เอา 11 ไม่เอา 11 ไม่อา 11 ...สาธุๆๆๆๆ....

    10.30 คิวสัมภาษณ์กระโดดไปกระโดดมาอย่างคาดเดาไม่ได้ อ่านแมกกาซีนที่เหน็บเข้ามาด้วยจนจะหมดเล่มแล้ว ยังไม่โดนเรียกซะที รอข้างนอกมันร้อน 10.45 เลยเข้าข้างใน เพราะจำได้ว่ามาขอครั้งก่อน (วีซ่าทรานสิท) ก็รอข้างใน ..ในใจภาวนาอยู่อย่างเดียว ไม่เอา 11 ไม่เอา11 ไม่เอายายช่อง 11....... การรอคอยนี่มันทรมานเหลือดเกิน ยิ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ไม่เรียงตามตัวเลขแบบนี้ยิ่งอึดอัด..สุดท้าย...ในใจของผมก็เปลี่ยนเป็น "ช่องไหนก็ได้ สัมภาษณ์ซะทีเถอะ ให้มันจบๆไป อึดอัด(ว้อยยย)"

    อ่านแมกกาซีนต่อไป อย่างเบื่อหน่าย...12.11 ทันใดนั้น หมายเลขคิวที่ 877 ของผมก็ปรากฏหราอยู่ที่หน้าต่างช่อง "11"   ผมเงยหน้าขึ้นมาเห็นก่อนที่จะมีเสียงประกาศเรียก ( O__O") ! ...กรรมเวง..


    ผมยิ้มเล็กๆ..ใจดีสู้เสือเดินเข้าไป เซย์ไฮเบาๆ  เธอไม่พูดอะไรกลับมา ..เป็นแหม่มผมหยิกประบ่า หน้าตาคงสวยถ้าถอดแว่นตาขอบหนาเตอะอันนั้นออกซะ วันนี้เธอใส่เสื้อถัก(มั้ง)สีส้ม กำลังจะกินฝรั่งจากไม้จิ้มคำสุดท้าย ผมเดินเข้าไปยืนเอ๋อ มองเจ๊แกเคี้ยวคำสุดท้ายนั้นอยู่ประมาณ 20 วินาที

    แหม่ม 11 --  วางนิ้วชี้ซ่ายบนกล่องค่ะ ( พูดไทยไม่ชัด)
    ผม -- (ทำตามที่บอก)
    แหม่ม 11   ---  แล้วก็นิ้วชี้ขวา
    ผมวางแป๊บนึงแล้วก็เอาออก แหม่มบอก โอ้ว..ๆๆ not yet... ผมบอก sorry ยิ้มเจื่อนๆ แล้วเอานิ้วกลับวางใหม่ จนเธอพยักหน้า ok
    แหม่ม 11   ---  คุณเคยไปเม็กซิโกไหมคะ
    ผม --- เคยครับ  ( แจ้งว่าอยากสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ แต่ทำไมแหม่มพูดไทยล่ะเนี่ย)
    แหม่ม 11   ---  ไปทำไมคะ
    ผม --- ไปเที่ยวครับ vacation ( ใส่ภาษาอังกฤษเข้าไปนิดๆ เธอก็มองแต่คอม ไม่สนใจผมเลย)
    แหม่ม 11  --- อาไรนะคะ?
    ผม --- I went there for travelling ( เข้าใจมะ ทีนี้ )
    แหม่ม 11   --- ( ไม่มีสีหน้าอะไรจากคำตอบของผม กดๆ คลิกๆ มองจอคอมของเธอโดยที่ไม่มองผมพลางพูดว่า.. ) คุณเคยขอ Lottery Visa ไหมคะ
    ผม --- อึ้งไปซักพัก อ่านอาการของยายแหม่ม 11 คือมองอยู่แค่หน้าคอม..เค้ารู้เหรอ...มีอะไรบนจอคอมที่เธออ่านอยู่ โดยที่ไม่มองผมตอนถาม ....หรือเค้ามีเรคอร์ดไว้ว่าผมเคยมีสิทธิ์จะได้สัมภาษณ์ลอตเตอรี่กรีนการ์ดที่ผมได้ในปี 2003 ไม่อยากอ้ำอึ้งนาน เลยตอบไปว่า "ครับ ผมเคยสมัครเมื่อปี 2003 แต่ไม่ได้ถูกสัมภาษณ์" ...พูดจบปุ๊บ ..ในใจคิดว่า ไอ้Fายเอ๊ยยยยย...พูดอะไรออกไปฟะ..หมดกัน..ไม่ได้ชัวร์

    แหม่ม 11  หันกลับมาที่ผม
    แหม่ม 11 ---- อยากทำงานหรือเรียนที่อเมริกาไหมคะ
    ผม ---- ไม่ครับ ไม่อยากไป

    แหม่มมองเอกสารของผม แล้วก็ถามต่อ
    แหม่ม 11  ---- Why did you go to Emirates?
    ผม ---- Travelling
    แหม่ม 11  ---- Why Emirates?
    ผม ---- Because , at that time it's the hottest time in Dubai and I want to experience that.

    แหม่ม 11  ----  Hottest ?! ( ร้อนที่สุดเนี่ยนะ) พลางทำหน้าตาประหลาดใจ .. You are crazy..ก้มมองเอกสาร..
    ผม ---- ( - -*) ว่าตรูซะงั้น

    แหม่ม 11  ---- How long do you plan to stay in the US?

    ผม ---- 6 Weeks

    แหม่ม 11  ----  SIX WEEKS?! (หกสัปดาห์เนี่ยนะ) ทำหน้าตาตกใจ มองดูในช่องที่ผมกรอกลงไป แล้วก็เปิดไปหน้าสุดท้ายที่มีเอกสารรับรองการทำงานของผม  Can I see you book bank?

    ผม --- ยื่นให้ 2 เล่ม เล่มหนึ่งเป็นสมุดบัญชีเงินเก็บ 7.5 หมื่น อีกเล่มเป็นสมุดบัญชีเงินเดือนเกือบ 3 ปี และเรคคอร์ดสุดท้ายคือมีเงินเข้า 1.2 แสน อยู่บรรทัดแรกของหน้าถัดสุดท้าย

    แหม่ม 11  ---- เปิดๆๆๆๆ เล่มเงินเดือนแบบผ่านๆมา เล่ม 2 ก้เปิดผ่านๆ แล้วยื่นคืนมา ผมเก็บคืนมา เธฮก็มองเอกสารอื่นๆ ในช่องต่างๆ ที่กรอกไว้ เปิดไปหน้าเอกสารรับรองการทำงานอีกที ..เงยหน้าขึ้นมองผม I am sorry but I dont see how you can pay for this trip แล้วก็ขีดกากบาทตัว X ตัวใหญ่ๆลงบนมุมขวาเอกสาร 156 ของผม ขีดย้ำถึง 2 ครั้ง  แล้วก็เขียนเลขศูนย์ที่วนซ้ำถึง 2 ครั้งเช่นกัน พลางยิ้มๆ แบบซอรี่... ... จำได้แม่นติดตา

    - - - - - - - - - - - -- ( O.......O") - - - - - - - - - - - -  นี่หรือ ที่ผมวางแผนมาร่วมปี ได้กากบาทกับเลข"ศูนย์" และความ"สูญ"เปล่า จากที่ตรากตรัมทำงานนอก หาเงินเก็บเงินมา ....มาเจอยายนี่ให้กากบาท.........เงียบ...........เป็นเวลา 3 วินาที สติสตังค์กลับคืนมา

    ผม  ----- Why?! I have money and I think it's enough cause I've already plan my budget ...เปิดสมุดบัญชีหน้าสุดท้ายที่มีเงินแสนสองที่ "อ้างว่า"เป็นโบนัส (ความจริงเงินตัวเอง) แล้วยื่นกลับไปอีกทีทั้ง 2 เล่ม โดยที่เธอไม่ได้ขอ

    แหม่ม 11  ----  หยิบไปดู แป๊บเดียว คืนกลับมา ...Where did you get that money from?

    ผม ----- It's my bonus in advance ..I talked to my boss that I need this long vacation after I been working for alomost 3 years! and he said fine that's ok ...

    แหม่ม 11  ---- Where did you study your English ?

    ผม ---- Here, Thailand ...in high school

    แหม่ม 11  ---- it's pretty good.

    ผม ---- Thanks

    แหม่ม 11  ----  ยิ้มๆ ทีเล่นทีจริง หันไปพูดอะไรกับเพื่อนช่อง 10 ไม่รู้ คุยแบบยิ้มๆ ขำๆ แต่อีกคนตรงข้ามเธอ รอสัมภาษณ์ต่อ ไม่ขำด้วยเลยนะ หน้ามันร้อนวูบวาบอยู่ ....ฮ่วย!!!!

    แหม่ม 11  ---- What's your parents do?

    ผม ---- They work in the health center , they are ..um... headquarters (  พูดเบาๆ ....แบบผิดๆ.......จะบอกว่าพ่อแม่เป็นหัวหน้าสถานีอนามัย ดั๊นนน ไปบอกว่าพ่อแม่เป็นสำนักงานใหญ่ แง๊ววว)

    แหม่ม 11  ----  Do you have brethren? (หรืออะไรซักอย่างที่น่าจะแปลว่าพี่น้องเพราะผมทำท่าไม่เข้าใจ เธอเลยบอกว่า like brothers, sisiter? )

    ผม -----  Yes, I have  one younger sister

    แหม่ม 11  ---- What? you don't have any contact there? ( หรืออะไรซักอย่างประมาณนี้เพราะในช่อง 25 ของเอกสาร 156 ที่เขียนว่าผมจะไปพักกับใครที่ไหนนั้นผมเขียน None )

    แหม่ม 11  ----  ---- Who's you going to travel with?

    ผม ----  Alone

    แหม่ม 11  ---- ขมวดคิ้ว เคยหน้ามอง...so wierd ( แปลกจัง)

    ผม ---- I always travel alone every place I been to ...mostly alone

    แหม่ม 11  ----  How long you did you stay in Dubai?

    ผม --- 5-6 days

    แหม่ม 11  ----   Where you wanna go in teh US? พลางมองเอกสาร

    ผม ---  Atlanta , Washington DC, Colorado...

    แหม่ม 11  ----   Atlanta?? Why Atlanta?

    ผม ---  Well, because the living cost there is not expensive and there's alot of places I wanna visit like world's aquarium, world of Coke, CNN and I heard that there is something underground like a shoping place or samll city down there ..and
    I also found the good deal for plane tickets to fly to other cities from Atlanta. ( เป็นชุด)

    แหม่ม 11  ----   How much you plan to pay for hotel  ( หรืออะไรซักอย่างที่ประมาณว่าจะจ่ายค่าโรงแรมเท่าไหร่)

    ผม ---   25 USD/ night

    แหม่ม 11  ----  Do you know where you will stay?

    ผม --- Yes, InTown Suite Hotel

    แหม่ม 11  ----   Have you contact to the hotel?

    ผม ---   No, but I printed their info and rates ( โชคดีมากที่ปรินท์มาด้วย) ก็เลยยื่นให้ดูโดยที่เธอไม่ต้องขอ

    แหม่ม 11  ---- หยิบไปดู อ่านๆ What! "the worst hotel I ever stay"... เธออ่านในช่องรีวิวที่คนเคยมาพักแล้วมาเขียนคอมเมนท์ไว้ ..ผมก็ไม่ได้อ่านซะก่อน เวงกรำ แหม่ม11 ขำกับเพื่อนๆข้างๆใหญ่เลย

    ผม ---  ยิ้มจ๋อยๆ Well, I will spend of the day outside the hotel  anyway.

    แหม่ม 11   ----- You are so wierd.

    ผม ---   ( - " - )

    แหม่ม 11   -----  ยิ้มนิดๆ Why would I believe that you will return after your trip?

    ผม ---  because it's not my country ..I know no one there in the US...my family live here, I have good job here with good payment....I get paid alot more than people at my age, my boss like me , I am a creative director ...I see nothing to expect in the US ..beside , it's like I have to start all over again as a second level person I dont think that's what I would do.

    แหม่ม 11   ----  เงียบไปแป๊บ...Anyway how long you been working with this company?

    ผม ---   ( บอกไปแล้วนิ )  almost 3 years.

    แหม่ม 11   ----  Do you have business card?

    ผม ---    Yes แล้วก็ยื่นให้เลย

    แหม่ม 11  -----  มองผ่านๆๆ แล้วคืนมา ยิ้มเขินๆ(มั้ง) ยื่นคืนมา.....it's so wierd .. I don't know....but I believe you. แล้วก็ขีดๆๆไอ้กากบาทกับ เลข 0 นั่นทิ้ง แล้วก็เขียนอะไรซักอย่างบนมุมขวาแทน

    แหม่ม 11  ----- CNN's very cool.

    ผม ---   ยิ้มแก้มปริ Really? you been there?

    แหม่ม 11  ----  
    Yes..I like it, Enjoy your trip. We will send your passport by mail.

    ผม ---   Thank you พยายามจะหุบยิ้ม ไม่ให้ออกนอกหน้า และก็ไม่ได้อยากจะถามหรอกว่าได้วีซ่ากี่ปี รีบออกมาจากช่อง 11 นั้นโดยเร็ว แต่คนอื่นๆที่รออยู่คงเห็นว่าผม ยิ้มจนออกนอกหน้าเลยทีเดียว


    ดีใจที่ได้วีซ่าแต่ก็ไม่เท่าที่สะใจที่สามารถเอาชนะยายช่อง11คนนี้ได้...

    ***บทสนทนาข้างบน อาจะไม่ได้ถูกต้องตามตอนสัมภาษณ์ เนื่องจากคุยกันนานเหลือเกิน ที่เขียนมานี้เป็นส่วนใหญ่เท่าที่จำได้นะครับ เห็นได้ชัดว่ายายช่อง 11 คนนี้ จะเน้นเรื่องการทำงานมาก ตอนที่ถามว่าทำไมจะต้องเชื่อว่าผมจะกลับไทย ผมเลยยกเหตุผลด้านการทำงานเป็นส่วนใหญ่ เอาให้มันพูดไม่ออกไปเลย อิอิอิอิ ***

    เช้าวันนี้ผมมาทำงานแต่เช้า ตามหาซอง EMS สีเหลือง ..เปิดออกมาได้วีซ่า 10 ปี Entires : M ครับ

    ขอบคุณชาวพันทิบทุกคน คุณ Susie คุณ BMW และประสบการณ์การขอสัมภาษณ์ที่หลายคนได้เอาแชร์ไว้ (อันนี้สำคัญมาก เพราะผมหาอ่านแต่บทสัมภาษณ์เป็นส่วนใหญ่ )

    หวังว่าประสบการณ์ของผม จะเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นบ้างนะครับ


    //มาแก้คำผิดครับ//

    แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 10:44:24

    แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 10:35:05

    แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 49 10:26:19

    จากคุณ : sailom isara - [ 30 ต.ค. 49 10:00:49 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com