อยากให้ข้อมูลเกี่ยวกับการศึกษาต่ออินเดียทั้งด้านบวกและด้านลบ เพื่อประกอบการตัดสินใจ เพื่อเป็นวิทยาทานนะครับ
 
เพราะตัวผู้เขียนเองได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการศึกษาต่ออินเดียค่อนข้างน้อยและยากมาก และไม่ค่อยมีคนไทยที่ศึกษาต่ออินเดียตอบมาเท่าไร

ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า ทุกคนอยากมาเรียนอินเดียเพราะราคาถูก และได้ภาษาอังกฤษใช่ไหมครับ  ผู้เขียนบอกได้ว่า ของดี ราคาถูกหายากมากนะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นของสมราคานะครับ

ขอให้ข้อมูลเพิ่มเติม ประกอบการตัดสินใจนะครับ

ภาษา  ไม่ใช่ว่าทุกคนที่นี่พูดอังกฤษได้หมดนะครับ แต่ส่วนใหญ่พูดได้ครับ แต่สำเนียงส่วนใหญ่ฟังค่อนข้างยาก และถ้าหวังว่าจะมาเรียนภาษาที่นี่ โดยไม่มีพื้นมาก่อน ผู้เขียนขอบอกว่ายากมากนะครับ เพราะภาษาทางการ คือ ภาษาฮินดี รองลงมาภาษาอังกฤษ แต่ปกติคนที่นี่ จะพูดภาษาท้องถิ่นกับเพื่อนหรือคนรู้จักของเขา ดังนั้น แม้ว่าจะมีเพื่อนอินเดียเป็นรูมเมท เพื่อฝึกภาษาก็อาจจะผิดหวังได้ เพราะเขาพูดภาษาท้องถิ่นกับพวกของเขา วิธีแก้เราต้องพยายามฝึกพูดภาษาอังกฤษกับเขาเอง และพยายามฝึกพูดในใจ และวิธีอื่น ๆ

อาหาร   เป็นปัญหาใหญ่พอควร เราจะกินอาหารพื้นเมืองของเขาไม่ค่อยได้  เพราะเครื่องเทศแรง เช่น มาสซ่าร่า และราคาอาหารแบบตะวันตก เช่น ข้าวผัด ไก่ทอด ราคาค่อนข้างแพง (ถ้าอยากกินอาหารตะวันตกจ๋า ต้องกินfast food ในเมือง ซึ่งราคาแพงกว่านี้อีกครับ) และบางพื้นที่ไม่ค่อยมีเนื้อขาย มีแต่มังสวิรัตขาย และไม่ค่อยมีเนื้อวัวและหมูขาย ใครที่ชอบเนื้อ ต้องคิดให้ดีหรือต้องนำมาเองเยอะๆนะครับ

การได้จม.ตอบรับ   ที่นี่ไม่เหมือนระบบบ้านเรา คือ ต้องให้ทั้งวิทยาลัยที่เราจะเรียนตอบรับและมหาวิทยาลัยแม่เราตอบรับด้วย มิฉะนั้น จะมีปัญหาไม่ได้สอบ Final ของข้อสอบวิทยาลัยแม่ แม้ว่าเราจะได้มาเรียนและสอบ mid term ของวิทยาลัยที่เราเรียนแล้ว หรือแม้ว่าเราได้จ่ายค่าเทอม ค่าหอแล้วก็ตาม ระวังให้ดีๆนะครับ ดังนั้น ควรจะเรียนสายที่จบมา จะมีปัญหาน้อยที่สุด และส่งเสริมให้มาเรียนที่อินเดียในด้านที่เขามีศักยภาพและทั่วโลกยอมรับ คือ ITและวรรณคดี ศาสนา ศิลปะ เป็นต้น สาขาอื่น คิดให้รอบคอบนะครับ

ระบบการจัดการการศึกษา ผู้เขียนคิดว่าบ้านเราดีกว่า เพราะบ้านเรากำหนดตารางเรียน ตารางสอบเรียบร้อย แต่ที่นี่สามารถเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
มีการเช็คชื่อ บอกจดตาม เรียนเต็มวัน แบบประถม อุปกรณ์การสอนไม่ค่อยพร้อมและดีเท่าที่ควร ต้องถามใจผู้มาเรียนรับได้ไหมนะครับ

สภาพความเป็นอยู่  ควรยอมรับว่าที่บังกะลอร์ไม่ได้ดีกว่าเมืองใหญ่ๆในบ้านเรานะครับ แต่อากาศเย็นดี แต่ฝุ่นเยอะ ขยะเยอะ ไฟฟ้าดับบ่อยมาก ผู้คนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีมารยาท แม้จะมีการศึกษาสูงพอสมควร แต่แล้วแต่คน ที่ผู้เขียนเจอ คือ ไม่กดชักโครก ถุยน้ำลายตามสาธารณะ ไม่ค่อยเกรงใจ อยากยืมอะไรก็ยืม แต่บางคนก็มีน้ำใจ อยากเตือนว่าส่วนนี้ว่าเป็นปัญหาใหญ่ที่ต้องพิจารณาให้ดีครับ

สามล้อ (ที่นี่ เรียก ออโต้ ริคเคียว)   เป็นปัญหาใหญ่ เพราะจะโกงและพาอ้อม ชาร์ต one and half ในเวลาเย็นประจำและไม่ค่อยจะทอนเงินให้เรา (แต่ทุกทีก็เป็นหมด บ้านเราก็เป็น) แต่ถ้าใครหงุดหงิดง่ายก็จะลำบาก

สิ่งที่อยากแนะนำ คือ
   ลองให้มาเที่ยวกับเพื่อนก่อน แต่ควรมาหลายคนหน่อยนะครับ เพื่อความปลอดภัย

   มาเรียนภาษาก่อน เพื่อมาลองอยู่ ลองเรียน ว่าเรารับสภาพความเป็นอยู่ได้ไหม อาหารกินได้ไหม ระบบรับได้ไหม ผู้คนดีไหม เป็นต้น

   ถ้าจะมากับเอเจนซี่ ต้องศึกษาให้ดี แนะนำว่าควรมีสัญญาว่าถ้าเราไม่สามารถเรียนได้ เขาจะรับผิดชอบอะไรบ้าง เพราะที่นี่ไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าจ่ายเงินแล้ว แม้ว่าจะได้รับ letter of admission แล้วก็ตาม และราคาค่าดำเนินการเอเจนซี่แพงไหม เขารับผิดชอบเราแค่ไหม ศึกษาข้อมูลอินเดียเยอะ ๆ อยากตั้งความหวังไว้สูงนะครับ
   
   ที่แนะนำมา คงช่วยประกอบการตัดสินใจน้องๆและเพื่อนๆไม่มากไม่น้อย ผู้เขียนมีความตั้งใจอยากให้ผู้มาเรียนตั้งใจมาเรียนให้จบและเรียนในสิ่งที่ชอบ ไม่อยากให้โดนหลอก พบเจอเรื่องไม่ดีต่างๆ หวังว่าจะมีลดผู้โดนหลอกและผู้ผิดหวังได้มากขึ้นนะครับ