ความคิดเห็นที่ 1 ตอนมาใหมๆ่ ณ จนถึงวันนี้ก็ยังเหงาเหมือนเดิมค่ะ อยู่เยอรมันนะค่ะ ตอนมาที่นี่ใหม่ๆ ไม่รุ้ภาษาที่นี่เลยสักตัวเดียว ภาษาอังกฤษก็พูดได้น้อยมาก มาใหม่ๆ ไม่ได้กินอาหารไทยอีกต่างหาก หนังสือไทยก็ไม่มีอ่าน ทีวีก็ไม่มีดู ตอนนั้นลูกยังไม่มี เหงาสุดๆ เหมือนกันค่ะ เป็นคนกรุงเทพฯเหมือนกันค่ะ อยู่กรุงเทพฯ รถวิ่งกันคึกๆ ทั้งคืน ยังหลับเฉยๆเลย หิวก็เดินออกไปหาอะไรกินหน้าปากซอย กินข้าวเสร็จก็ เดินหาหนังสืออ่าน เดินดูโน่น ดูนี่ไปเรื่อยๆ จนเมื่อยขาถึงกลับบ้าน มาอยู่ที่นี่ ก็ไม่ได้อยู่ในเมือง เหมือนกันค่ะ ออกนอกเมืองมาอีก 5-6 โมงเย็นเงียบหยั่งกะป่าช้า ตอนนี้มีเพื่อนแก้เหงาคือ ลูก+ทีวี+หนังสือไทย+คอม ถึงหายเหงาไปบ้าง อยู่ไปนานๆ ก็เริ่มจะปลง ไม่ปลงก็ต้องปลง เหมือนชินไปเองค่ะ อย่าคิดมากไปเลยค่ะ มีคนเหงาเหมือนคุณอยู่นี่อีกคนค่ะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : mala307 - [ 23 ธ.ค. 49 04:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไปสมัครเรียนภาษาค่ะ จะได้มีเพื่อนและได้พัฒนาภาษาอังกฤษด้วย ตอนเรามาอยู่ออสเตรเลียใหม่ๆ เราก็ไปสมัครเรียนภาษาก่อนเลย ก็เลยไม่มีเวลาเหงาค่ะ เพราะยุ่งกับเรื่องเรียน และตอนนี้ก็ยุ่งกับการทำงาน เลยไม่ค่อยได้เหงาเหมือนคนอื่นเขา คุณ จขกท มีใบขับขี่ไหมคะ ถ้ามีก็ขับรถเข้าไปในเมือง ไปช็อปปิ้งซิคะ อาจจะช่วยให้คลายเหงาได้บ้าง เอาใจช่วยให้หายเหงาเร็วๆ นะคะ จากคุณ : Raspberry Grace - [ 23 ธ.ค. 49 07:40:51 A:60.240.144.155 X:220.245.180.130 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พูดถึงความเหงาแล้วทำให้คิดย้อนไปถึงตัวเองก่อนหน้านี้ซึ้งกับคำนี้มากเลยค่ะ แล้วก็ทำให้รู้ถึงความรู้สึกว่าเหงาจับใจ เหงาจนจะบ้าค่ะ ทนอยู่หนึ่งปี สามีพาไปอยู่บ้านพ่อแม่ชนบทล้วนๆมีแต่คนเเก่ มีกวางออกมาเดินเพ่นพ่านตามถนน วันๆหมกตัวอยู่เเต่ในห้องกับดูทีวี คอยสามีเลิกงาน ยิ่งหน้าหิมะด้วยน่ะ ไม่อยากจะบรรยายค่ะ ที่สุดของชีวิตและความอดทนกับความเหงา รู้จักพันธ์ทิพย์ก็เพราะความเหงานี่ล่ะค่ะ แต่ก็ผ่านมาแล้วทุกวันนี้ก็ยังไม่หายเหงาค่ะ ลึกๆแล้วอยากกลับไปอยู่เมืองไทยเสมอ ตอนนี้ขับรถได้ มีงานทำช่วยได้เยอะแล้วก็โชคดีที่สามียอมมาอยู่ทำงานที่รัฐนี้ อากาศเหมือนไทย เราก็ค่อนข้างชอบ ก็ชินไปเอง ก็ปลงๆไปแบบคุณข้างบนว่าล่ะค่ะ เพราะมันต้องอยู่ เหงาก็ไปเดินห้างดูโน่น ดูนี่เรื่อยเปื่อย จากคุณ : เวนิซ (เวนิซ) - [ 23 ธ.ค. 49 10:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนมาใหม่ ๆ ก็เหงาค่ะ วัน ๆ เฝ้าอินเตอร์เนต เช็คเมล์ พาลน้อยใจเพื่อนที่เมืองไทยที่ไม่เขียนมาคุยบ่อย ๆ ลืมไปว่าตอนตัวเองอยู่กรุงเทพ ฯ ก็ยุ่งมาก ๆ ไม่ค่อยมีเวลา มาอยู่เมกาตั้งเป็นปีแล้ว ยังไม่มีเพื่อนคนไทยที่จะคุยด้วยเลย มีแต่ฝรั่งรอบตัว ค่อย ๆ ปรับตัวไปนะคะ ตอนนี้เอก็ดีขึ้นค่ะ มีงานทำนิดหน่อย ไป รร เรียนโน่นบ้างนี่บ้าง แต่ลึก ๆ ก็ยังเหงา ยังไง ๆ มันไม่เหมือนอยู่เมืองไทยค่ะ จากคุณ : เอ - [ 23 ธ.ค. 49 12:04:56 A:207.154.109.225 X: TicketID:107813 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หางานอดิเรก หรือสิ่งที่ชอบที่สนใจทำ เช่น งานฝีมือต่างๆ หรือเล่นกีฬา หาวิธีพัฒนาตัวเอง เช่น ทำกับข้าวให้เก่งขึ้น (ตัวอย่างน่ะ) เรียนรู้คอม.ให้มากขึ้น เรียนรู้อะไรก็ได้ที่เราสนใจและสามารถเห็นพัฒนาการตัวเองในระยะยาว โทรกลับไปเมืองไทยคุยกับเพื่อนหรือครอบครัว หาสัตว์เลี้ยงมาเลี้ยง ปลูกต้นไม้ ไม่แนะนำให้ไปมอลล์เพื่อแก้เหงา ว่าอันตราย ช็อปเพื่อแก้เหงา บางทีทำให้เราเสียเงินโดยใช่เหตุ ที่แย่ไปกว่านั้นคือ อาจติดเป็นนิสัย จากคุณ : Overseas - [ 23 ธ.ค. 49 12:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามายกมือเป็นเพื่อน จขกท อีกคน กระทู้ไม่ได้งี่เง่าเลย กระทู้นี้โดนใจดิฉันมาก ตอนนี้กลับไทยอยู่ กะอยู่ยาวยันมีนาแต่สามีอยากให้กลับไปทันฉลองวาเลนไทน์ แต่ดิฉ้นกลับไม่อยากกลับ อยากจะอยู่เมืองไทยนานๆ นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ เพราะกลับฮอลแลนด์แล้วมันเหงาไงค่ะ เหงาแบบที่ จขกท เป็น เหงาแบบบรรยายไม่ถูก ดิฉันเป็นคนกรุงเทพ ใช้ชีวิตแบบาสาวออฟฟิศฯกรุงเทพมาตลอดชีวิตก่อนจะแต่งงาน ทำงานได้แต่งตัว ตกเย็น ออกไปทานข้าว สังสรรค์กับเพื่อน ตระเวณช็อปปิ้ง ตระเวณหาของกินยามค่ำคืนทั่วกรุงเทพ  ร้านไหนดังร้านไหนว่าอร่อย ค่ำมึดแค่ไหนก็ขับรถไปกินได้ แต่พอมาอยู่ต่างแดน อยากจะบ้าตายค่ะ ดิฉันเคยเหงามากๆ แบบกดดัน จนมาพาลกับสามี หลังจากนั้นก็คุยกันปรับความเข้าใจ ก็ดีขึ้น แต่ก็แอบน้อยใจสามีบ้าง เพราะเค้าเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็เข้าใจเค้าเพราะพื้นฐานชีวิตเค้าโตมาที่นี่ จะให้เค้ามาเข้าใจพื้นฐานชีวิตของเราซึ่งโตมาอีกฟากหนึ่งของโลก จะให้เค้าเข้าใจเราทั้งหมดมันคงเป็นไม่ได้ ดิฉันเลยต้องใช้วิถีตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ หาอะไรเช่น เอาหนังสือมาอ่าน ไปในสถานที่แปลกใหม่ที่เรายังไม่เคยไป หากิจกรรมอะไรที่เราสามารถทำได้ ออกไปวิ่งจ็อกกิ้ง หาสูตรอาหารใหม่ที่เราไม่เคยทำ มาลองทำดู พอเบื่อก็มาทำกับข้าว ที่นี่มันก็จะมีปัญหาใหม่ขึ้นมาว่า ทำแล้วไม่มีคนทาน ก็ต้องเอาไปแจกเพื่อนบ้าน คุณก็จะมีเพื่อนคุย จากคุณ : DutchEngel (DutchEngel) - [ 23 ธ.ค. 49 13:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นใจอย่างเดียว เห็นใจมาก เพราะเคยเจอมากับตัวเอง มาใหม่เจออากาศหนาวเลย เพราะมาช่วงต้นธันวาคม ขนาดหน้าหนาวบ้านเรายังไม่ชอบ มาเจอหนักกว่าบ้านเราอีก ซึ้งเลยว่า อยู่ที่ไหนก็ ไม่เหมือนบ้านเรา สองอาทิตย์แรกไม่ได้พูดไทยกับใครเลยที่นี่ เทียวโทรศัพท์กลับบ้าน ไม่ทราบเรื่องโทรถูก โทรแพงมากนัก บิลมา ร้อยห้าสิบปอนด์ สามีจำเป็นต้องจ่าย             ต่อมาเขาให้ใช้ โทร จากสกายในอินเตอร์เน็ตถูกมาหน่อย ออดให้เขาพาไปร้านอาหารไทย ได้พูดไทยดีใจมาก เทียวเดินไปตลาดทุกวัน เพียงเพราะอยากเจอคนไทย เห็นคนไทยที่นี่ยิ่งกว่าเห็นเทวดา พอตอนหลัง เดินทุกวัน เพียบเลยคนไทย จะถลาไปถามเขาก่อนว่า คนไทยมั้ยคะ บ่อยครั้งเป็นฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ก็หน้าตาเหมือนไทยมาก สิ่งที่ลืมไม่ได้ จะขอเบอร์โทรเขา แล้วโทรหากัน หากอยู่ใกล้กัน ก็ไปทำอาหารไทยกินกัน โชคดีเจอ คนอยู่ใกล้ๆกัน เดินไปหาเขาห้านาที หายเหงาไปเยอะเลย แต่โชคร้าย สามีเขาไม่ค่อยแข็งแรง ขายแฟลต หอบเงินสิบล้านกลับบ้านเรา เมื่อ สองเดือนที่แล้ว แต่โชคดีอีกตอนไปเรียนภาษา เจอคนไทยที่อยู่ไม่ไกลนัก เดินไปก็ถึง แต่ๆๆๆ ยังโหยหา จะกลับบ้านอยู่ดี สามีเขาดีมาก ให้กลับเมืองไทยปีละสองครั้ง          บอกได้แต่เพียงว่า เห็นใจหนูมาก แต่ตรงที่ป้าอยู่ มันใกล้ตลาด เดินช้อป ได้ทุกวัน จนเหนื่อย กลับมาบ้าน บางทีนอนพัก เล่นเน็ต ค่ำๆหน่อยเตรียมอาหารไว้รอเขา แนะนำให้หาที่เรียนภาษา เพิ่ม เอาให้ปร๋อเลย จะหางานง่าย เรียนขับรถ จะไปไหนมาไหน ได้สะดวก ไม่ต้องคอยสามี หากภาษาหนูเก่งแล้ว ขับรถก็ได้แล้ว แนะนำให้ออกทำงานเลย ได้เงิน และคลายเหงาได้เยอะเลย แต่ว่า สามีของเพื่อน ไม่ให้เมียไปไหน ไม่ให้ทำงาน ไปเดินตามห้าง ก็จำกัดเวลา จำกัดเงิน แต่เขาก็ทนได้ ไม่เข้าใจ หลังไมค์หาป้าได้นะ หากต้องการ ไม่ต้องเกรงใจ มีอะไรจะได้ปรึกษากัน จากคุณ : rattana.uk - [ 23 ธ.ค. 49 16:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับคุณ Overseas ค่ะว่า หางานฝีมือทำ เย็บปักถักร้อย อะไรก็ได้ที่เราถนัดและสนใจ โครเชท์หรือนิตติ้งก็ดีนะคะ เพราะอยู่เมืองหนาว ของพวกนี้ทำแล้วได้ใช้ประโยชน์ ไม่แนะนำให้ไปมอลล์แก้เหงาเหมือนกันค่ะ มีเงินจับจ่ายเวลาเหงามักไม่เกิดประโยชน์ ไม่มีเงินจับจ่าย ไปเดินดู เห็นของต้องใจอยากได้ จะหงอยกันไปใหญ่ ฮ่าฮ่า อิจฉาเจ้าของกระทู้จังได้อยู่ที่ฟาร์ม .... ดีออกค่ะ ว่าง ๆ ก็เดินดูนั่นดูนี่ เป็นการออกกำลังด้วยนะคะ จากคุณ : madam_ozzy - [ 23 ธ.ค. 49 18:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สนใจศิลปะไหมคะ ลองเพนท์รูปดูสิคะ เพลินมากมาก วิวสวยสวยน่ะเพนท์สีไปตามใจปรารถนา ตามที่เห็นที่คิด  ไม่ก็ลองเมนูใหม่ใหม่ ทำอาหาร จากคุณ : ไอซ่า - [ 23 ธ.ค. 49 20:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่ยูเค เข้าใจเลยว่าอยู่ในฟาร์มนี่มันก็ไม่สะดวกออกมาเดินในเมือง แต่คงใช้เวลาสักพักพอเข้าที่เข้าทางแล้วถ้าขับรถได้คงจะไม่เหงามากขับรถออกมาในตัวเมืองหาที่เรียนอะไรก้ได้ ตามที่เพื่อนๆๆแนะนำนะค่ะ ไม่ทราบอยู่ส่วนใหนของอังกฤษ ดิฉันอยู่ภาคใต้ค่ะตอนนี้มันหน้าหนาวเลยยิ่งเหงานะค่ะ พอหน้าร้อนอาจจะมีอะไรทำมากขึ้นเช่นปลูกผัก ดอกไม้เล่นๆๆเพลินดี ก้เป็นกำลังใจให้นะค่ะอีกหน่อยคงดีขึ้นค่ะ จากคุณ : Mangkud - [ 23 ธ.ค. 49 22:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อยู่บ้านนอกของเยอรมันนี เคยเหงามาก ตอนนี้มีลูก ยุ่งเลยไม่ว่างเหงา ออกไปเรียนภาษา อาชีพ งานฝีมือที่สนใจ หาอะไรที่ชอบทำ หน้าหนาวก็อย่างนี้แหละค่ะ พอเข้าหน้าสปริงก็จะดีขึ้นเอง เดี๋ยวก็หายค่ะ ตัวเองเป็นเป็น หายหาย มาหลายปีแล้ว พยายามไม่กลับไปอยู่เมืองไทยนานกว่า 1 เดิอนค่ะ เพราะอยู่นานหน่อยเริ่มชินกับกรุงเทพ กลับมานี่หงุดหงิดชะมัด จากคุณ : แมวต่างแดน - [ 24 ธ.ค. 49 03:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ลองหาหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นอ่านนะคะ เพราะชุมชนต่าง ๆ มันจะมีการจัดกิจกรรมของชุมชน ก็ไปร่วมถือเป็นการเปิดตัวในสังคมใหม่  สักพักก็จะมีเพื่อนมากขึ้น หรือการสมัครเป็นอาสาสมัครในกิจกรรมของชุมชน ก็ดีอย่างมันเอามาเขียนในประว้ติ ได้รู้จักคน อาจเป็นช่องทางหนึ่งในการได้งานทำก็ได้ค่ะ จากคุณ : sri123 - [ 24 ธ.ค. 49 05:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกๆความเห็นเลยนะคะอ่านแล้วมีกำลังใจและก็รู้สึกปลงๆ ความเหงาเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยจริงๆแต่ยังไงก็ต้องพยายามเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน บางครั้งความห่างไกลและความเหงาก็เป็นของคู่กัน แต่โดยส่วนตัวคิดว่ากำลังใจคือสิ่งสำคัญเพราะพอได้อ่านทุกๆความคิดเห็นแล้วรู้สึกหายเหงาโดยที่ไม่ต้องพึ่งตัวช่วยต่างๆเลยค่ะ ขอบคุณคุณแม่บ้านทุกๆคนเลยนะค่ะ จากคุณ : พู่ชมพู (พู่ชมพู) - [ 24 ธ.ค. 49 06:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เวลาค่ะเวลา ตอนนี้เราเองก็ชินกับความเหงาซะแล้ว พอชินแล้วไม่ค่อยรู้หงาเท่าไหร่ แค่รู้สึกว่าเออ รู้สึกยังงี้อีกแล้ว แนะนำให้หาห้องสมุดประชาชนสาขาใกล้บ้านค่ะ มีดีวีดี มีซีดี มีออดิโอ้บุ๊ค มีหนังสือหลากหลายให้อ่าน  ที่สำคัญก็อินเตอร์เน็ตนี่แหล่ะค่ะ เราเองไม่ค่อยว่างก็เพราะเจ้าเน็ตนี่แหล่ะ ไม่รู้อะไรยุ่งกับมันซะจริงๆ จากคุณ : นกไร้ฝูง - [ 28 ธ.ค. 49 02:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 บรรยากาศเดียวกับบ้านเราเลย  แต่เราไม่เคยเหงางานบ้านมีให้ทำเพียบทั้งวัน ไม่เหงาเลยค่ะ เหนื่อยจะแย่ ยุ่งมากๆด้วยในบางวัน รีดผ้า ทำงานบ้าน ดูทีวี เอ๋!!หมดวันแล้ว วันๆมันผ่านไปเร็วมากๆค่ะถ้าคุณหยิบจับ ซักล้าง  ตกแต่งบ้าน  หัดทำอาหารที่เราไม่เคยทำ อะไรพวกเนี่ย รับรองเลยค่ะว่าไม่เหงา แต่ถ้าเป็นคนไม่ชอบงานบ้านก็คงต้องหาอย่างอื่นช่วย่ล่ะค่ะ จากคุณ : hamble pie (hamble pie) - [ 28 ธ.ค. 49 03:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เหงาเลยค่ะ แม้จะไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอกซักเท่าไหร่ พูดภาษาก็ไม่ได้ ส่วนใหญ่ก็ฝึกทำกับข้าว จ๊อกกิ้ง ซักผ้า อ่านหนังสือ วาดภาพ ดูดีวีดี แค่นี้ก็หมดวันแล้วค่ะ แล้วพ่อสามีกับดิฉันก็ขาเที่ยว มีเวลาว่างเป็นไม่ได้ ซิ่งตลอด ปีหน้าต้องไปเรียนภาษา แล้วก็meeting กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ของเขา 2 อาทิตย์ครั้ง ก็คงจะสนุกค่ะ เป็นกำลังใจให้พู่ชมพูด้วยนะคะ ลองหาอะไรทำดูที่ตัวเองชอบ นั่งสมาธิก็ช่วยนะคะ จากคุณ : sassy - [ วันปีใหม่ 10:53:24 A:58.64.101.80 X: TicketID:123949 ]