ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีปีใหม่ครับ สำหรับผมก็ง่ายๆครับ เลือกสาขาที่เรียนที่คิดว่าชอบที่สุด  เรียนแล้วก็สนุกกับมันครับ   ก็คล้ายๆกับตั้งใจทำด้วยฉันทะ  จะยากจะเหนื่อยก็มีแรงฟันฝ่าไป    เมื่อไรที่ใจเริ่มคิดว่า อยากเรียนจบอยากเป็นดอกเตอร์  มันก็จะเริ่มเหนื่อยเริ่มท้อ  ก็ต้องรีบปรับรีบเปลี่ยนความคิดครับ จากคุณ : GTi 16V - [ 2 ม.ค. 50 10:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ของตัวเองบางทีคิดเหมือนกันว่า สนุก  เพลิน ทำไปเรื่อยๆ แต่สนุกจนจะหมดเวลาละค่ะ ตอนนี้ถูกจี้ตลอด เครียดเหมือนกัน เล่นเน็ตเอาคลายเครียด จากคุณ : 010101 - [ 2 ม.ค. 50 11:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฉันทะ (ภาษาพระ) หรือ Passion (ฝรั่ง) เป็นปัจจัยสำคัญที่สุดนะครับในทัศนะของผม ไม่่ว่าจะเรื่องเรียน หรือเรื่องงาน ถ้าเราชอบซะอย่าง ก็น่าจะมีกำลังใจทำให้มันสำเร็จได้ด้วยดี อีกอย่างที่ได้ยินบ่อย ๆ ก็คงเป็นเรื่องเทคนิคการบริหารจัดการเวลา (organization skill) ล่ะมั้งครับ ถ้ามีการวางแผนดี ๆ ว่าเวลาไหนทำอะไร งานไหนมีกำหนดเมื่อไร ก็จะทำให้งานออกมาได้ดี ผมก็ยังแนะนำไม่ได้ เพราะรู้สึกตัวเองก็ยังทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไรในเรื่องนี้นะ รอท่านต่อไปแล้วกันครับ :) แก้ไขเมื่อ 02 ม.ค. 50 12:48:09 จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 2 ม.ค. 50 12:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นอน แล้วตื่นขึ้นมาทำใหม่ นอน แล้วตื่นขึ้นมาทำใหม่อีก นอน แล้วตื่นขึ้นมาทำใหม่อีกที นอน แล้วตื่นขึ้นมาทำใหม่และอีกที จากคุณ : MBIG - [ 2 ม.ค. 50 20:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จัดสรรเวลาให้ดีครับ เราอาจจะไม่ได้ว่างกันมากนัก แต่ช่วงไหนที่มีเวลา ลบความคิดเรื่องงานออกให้หมด สำหรับผมก็ไปตะลอนทัวร์กับดู VCD ครับ บางทีเบื่อๆแค่ไป shopping ซื้อของก็หายเครียดแล้วครับ (แต่หมดตัวแทน แหะ...แหะ...) จากคุณ : Modifier - [ 2 ม.ค. 50 20:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนเริ่มเรียนแรก ๆ ก็เครียดเหมือนกันเลยค่ะ  เบื่อมาก ๆ ที่วันทั้งวันอ่านแต่หนังสือ  เคยท้อแท้ อยากเลิกเรียน ก็หลายครั้ง  จนสุดท้ายรู้สึกว่าเครียดเกินไปจนใกล้จะบ้าแล้ว   ลองไปปรึกษา Sup  เขาแนะนำว่าให้ลองจัดสรรตัวเองใหม่  ตอนนี้รู้สึกว่าดีขึ้นค่ะ - แบ่งเวลาในหนึ่งวันเป็น 8-8-8  คือ นอน 8 ชั่วโมง  ทำวิจัย 8 ชัวโมง  ที่เหลืออีก 8  ชั่วโมง ทำอย่างอื่น เช่น ดูทีวี เล่นเนต ฟังเพลง โทรศัพท์คุยกับแฟน (อันนี้สำคัญมากค่ะ เป็นกำลังใจที่ดี) ฯลฯ   - กำหนดงานของตนเองว่าแต่ละเดือน  เราควรมีความคืบหน้าแค่ไหน   ตรงนี้ปรึกษา Sup จะดีมากค่ะ  เรียกว่าทำตารางแผนงานวิจัยกันเลย  จะได้ทราบว่าเรากำลังอยู่ในระยะเวลาที่ควรจะเป็นหรือเปล่า  และถ้าเดือนนั้นมีเวลาเหลือ ก็พักผ่อนค่ะ -  กำหนดวันหยุดพักผ่อน  หากิจกรรมอย่างอื่นทำที่ไม่เกี่ยวกับการวิจัยเลยยยยยย   เพื่อหลุดออกจากวังวนของการอ่าน อ่าน อ่าน เขียน เขียน เขียน ซะบ้าง  แล้วเมื่อครบกำหนดพัก  จะรู้สึกดีขึ้นเหมือนได้ชาร์จแบตใหม่ เสริมจาก  Sup  ค่ะ - หาคนรองรับความเครียด  ก็แฟนเรานั่นแหละค่ะ  บ่นให้เขาฟังบ้างก็ช่วยได้ดี  (ข้อนี้ไม่อยากสนับสนุนมาก  หากแฟนเบื่อไปอีกคน  เลิกไปซะก่อนละก็แย่เลย!!) - ที่สำคัญ  อย่าลืมคิดทบทวนว่าเราเรียนเพื่อใคร  เพื่อคุณพ่อ เพื่อคุณแม่ เพื่อสร้างความภาคภูมิใจให้ท่าน  หรือเพื่อใคร...  จงใช้สิ่งนี้เป็นแรงเสริมบอกตัวเองว่าท่านเหล่านี้กำลังรอชื่นชมในความสำเร็จของเราอยู่   โชคดีค่ะ จากคุณ : Shadie (EX1TD1) - [ 3 ม.ค. 50 00:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สร้างกำลังใจให้ตัวเองค่ะ   เพราะกำลังใจจะทำให้มีพลังฟันฝ่าอุปสรรคไปสู่ความสำเร็จ จากคุณ : ซออู้ - [ 3 ม.ค. 50 01:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 I have a family with 2 kids. So after work I must leave everything behind and be a dad (I try to do this way but sometimes works may preoccupy my mind somehow). So I watch TV with my sons-- cartoons mostly... All of them are funny and nothing serious... They make me laugh which is somewhat scarce lately. :) Playing sports is anothing thing that I would like to do... I like to play tennis with my son... It's good for both of us and, most important of all, that's a great thing to do as a dad. Travelling is another thing we like... We always have short and long trips from time to time... That makes our lives more diverse and fun!! World and lives can be a happy one... Live it not too seriously krub... :) Cheers, A.T. จากคุณ : amatuer translator - [ 3 ม.ค. 50 04:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขี้เกียจจจจจจจจจจ............แงงงงงงงงงงงงง ใครก็ได้ช่วยด้วย (ขนาดไม่ใช่ PhD นะเนี่ย เหอๆๆ) จากคุณ : shory - [ 3 ม.ค. 50 05:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Hanging in there. It took me more than 9 years to finish. You guys can do better than that. Just try do it for yourself. Finish it for yourself, not for the degree or certificate but for the feeling of finishing something. You start and have to finish it. จากคุณ : jasmin rice - [ 3 ม.ค. 50 08:46:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เล่นกับลูกๆ หากไม่ดีขึ้น หาเรื่องบ่นสามี เป็นทางออกสุดท้าย อิ อิ บ่นแล้วสบายใจ อิ อิ อีกที จากคุณ : @norwich - [ 3 ม.ค. 50 10:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คิดซะว่ามันเป็นเรื่องปกติ หนีก็ไม่มีทางพ้น ตั้งหลัก ตั้งใจใหม่ คิดซะว่า หนียังไงก็ไม่พ้น ต้องดิ้นรนจนมันจบให้ได้  ขอเป็นกำลังใจให้ เพราะคุณกำลังจะเป็นประชากร 10% ของคนทั้งประเทศ คิดซะว่าถ้าเราอยากเป็นประชากร 10% ก็ต้องสู้ๆ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ จ้า... จากคุณ : amijang (patthanid) - [ 3 ม.ค. 50 11:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมว่ามันเคว้งคว้างมากกว่า เหมือนว่าไม่ทำวันนี้ก็ไม่มีปัญหา ก็เลยไม่รู้ว่าจะได้เริ่มทำเมื่อไหร่  เวลาไปพวกงานสัมมนาวิชาการ ไฟจะแรงมาเชียวครับ ช่วงนั้น ความคิดกำลังบรรเจิดรีบๆ คิด จะทำอะไร  เวลาเฉยๆ มันจะมีช่วงที่เบื่อๆ เซ็งๆ ไม่ีอยากเขียน งานก็หาส่วนที่มันน่าสนใจมาทำ  อย่างของผมจะดูทีวีไป นั่ง จัดข้อมูลเอ็กเซลไป  ช่วงไหนจิตใจมั่นคงแล้วก็เขียนงาน จากคุณ : อ.ปมโปโกะ - [ 3 ม.ค. 50 23:08:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เหมือนท่านข้างบนค่ะ เล่นกับลูกบ้าง บางทีใจเราก็อยู่กับงานค่ะ กลุ้มโน่นกลุ้มนี่ พอลูกหลับก็มาเล่นเน็ตบ้างทำงานบ้าง ไม่อยากเครียดมาก เพราะเรามีรุ่นพี่ท่านนึงที่จากไปเพราะงานวิทยานิพนธ์มาแล้ว เรารู้จักกับรุ่นพี่คนไทยเรียนPh.D.ท่านนึง เป็นคนขยันมาก เก่งมากๆ เป็นพวกหัวgeniusทำแต่งานจนเครียด เราเห็นตั้งแต่ที่รุ่นพี่เราคนนี้เริ่มเครียดเรื่องงานมาก จนน้องคนไทยคนนึงต้องเอามาอยู่apartmentเดียวกันด้วยความสงสาร พี่คนนี้เค้าเครียดจนไม่กินอะไร ไม่อาบน้ำเป็นอาทิตย์ๆ น้องคนนี้ต้องมาบังคับให้พี่เค้าอาบน้ำ และกิน...แล้วความเครียดมันพอกพูนจนในที่สุดพี่เค้าออกอาการเสียสติ เราจำได้แม่นยำเลย ในวันที่เค้าเริ่มออกอาการบ้า ตอนค่ำๆเราก็พยายามคุยเรื่องที่เค้าจะลืมๆเรื่องเรียนเอก เราแกล้งเอาโจทย์เลขมาให้เค้าช่วยทำหน่อย แกจะได้หมกมุ่นกับตัวเลขไม่คิดเรื่องวิทยานิพนธ์ แกก็ดูมีความสุขมาก ยังสอนวิธีแก้โจทย์ใหญ่เลย แต่ไม่กี่ชั่วโมงก็เอาอีกเริ่มพูดแปลกๆ แบบว่าถ้าเค้าตายเค้าขอยกอันนั้นอันนี้ให้ใครบ้างแล้วก็เริ่มค่อยๆพูดเลียนเสียงแปลกๆ เป็นเด็กบ้าง เป็นฝรั่งบ้าง แรกๆคิดว่ามุขหลังๆ ไม่ใช่แล้ว something's wrongแน่นอน ไม่นานพี่เค้าก็อาเจียนอย่างหนักแล้วลงไปช็อคเรากับเพื่อนคนไทยอีกสองสามคนตัดสินใจหามพี่เข้าโรงพยาบาลเลย คือเค้าพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครพูดง่ายๆว่าเป็นบ้าจริงๆ แล้วตอนหลังโดนย้ายเข้าโรงพยาบาลที่รักษาผู้ป่วยทางจิต ของพี่คนนี้อยู่ในเขตอันตรายที่สุด เพราะเค้าจะฆ่าตัวตาย เรายังไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลเลย เศร้ามากๆที่เห็นแกเป็นอย่างนี้ ไปที่โรงพยาบาลก็ถามแกเป็นไง แกก็เหมือนคุยรู้เรื่องแล้ว แต่มีอะไรแปลกๆเช่นได้ยินเสียงคนอื่นมาด่าแกเรื่องงานของแก คือจินตนาการไปเองหมดเลย แกเป็นคนดีไม่น่ามาเครียดขนาดนี้เลย แล้วพอพี่เค้าจบกลับไปเมืองไทยไม่นาน ก็ทราบข่าวร้ายว่าพี่เค้าฆ่าตัวตายสำเร็จในที่สุด น่าเสียดายมันสมองของพี่คนนี้มาก เศร้าจริงๆค่ะ เลยมาฝากเป็นอุทาหรณ์ค่ะ ว่าอย่าเรียนมากจนเครียดขนาดนี้ จากคุณ : kanu_memphis - [ 4 ม.ค. 50 01:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ไปวิ่งซิครับ .... เดี๋ยวก็สบายใจ แล้วมีแรงทำงานใหม่    เอ่อ.... ที่จริง เบื่อบ่อยเหมือนกัน  ก็ประมาณต้องคิดว่า ถ้าเราไม่ทำ ใครจะทำให้ .... ผมคิดอย่างนี้ แล้วก็ไปวิ่งให้มันเหนื่อยสุด ๆ  แล้วก็นอนสักพัก ผมก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว จากคุณ : POL_US - [ 4 ม.ค. 50 04:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไปเที่ยว ... เป้นวิธีที่หลุดจากวงโคจรวิชาการดีค่ะและได้ไปอยู่ในบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมใหม่ ทำงาน Part-time หลายคนอาจไม่เห็นด้วย แต่การทำงาน Part-time เหมือนได้ออกจากโลก Academic ไปพูดคุยกับคนทั่วไป ธรรมดา ที่เค้าไม่ถามว่า " อ่าน paper นี่แล้วคิดว่าไง " แต่เค้าจะถามว่า " อ่านการ์ตูน หรือข่าวบันเทิงล่าสุดยัง....." " contributions ของวิจัยนี้เป็นอย่างไรบ้าง " แต่เค้าจะถามว่า "วันนี่เจอลูกค้าประหลาดๆ บ้างมั้ย ฯลฯ เพราะงั้น ถ้าแบ่งเวลาได้ คิดว่านี่เป็นทางแก้เครียด และเบื่อที่ดีอีกทางค่ะ ออกกำลังกาย และนั่งสมาธิ .... เป็นอีกวิธีที่ได้คุณค่าทั้งทางกายและใจค่ะ จิดใจปลอดโปร่ง ออกซิเจนหมุนเวียน ... สมองก็จะโลดแล่นค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : Mactopia - [ 4 ม.ค. 50 07:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นอนค่ะนอน เรานอนอย่างเดียว ตื่นมาก็อ่านหนังสือ แล้วก็เขียน paper ต่อค่ะ พร้อมกับพยายามบอกกับตัวเองซ้ำๆ ว่า PhD คือบททดสอบความอึด ใครอึด คนนั้นก็เรียนจบค่ะ  โชคดีนะคะ จากคุณ : ไข่เค็มไชยา - [ 4 ม.ค. 50 17:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนใหญ่จะเล่นเน็ตอ่ะ แก้เซง แต่ถ้าเครียดจัดจริงๆ ไปอยู่วัดเลยอยู่ที 3-7 วันนานสุด 20 วันที่เชียงใหม่ ได้ผลสุดยอดมาก หายเครียด มีกำลังใจสู้ต่อไป... จากคุณ : Suomi - [ 4 ม.ค. 50 19:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เวลาเบื่อๆ  เครียดๆ   ผมมักจะหยุดทำงานไปเลยครับ   พักสมอง    แล้วหาเพื่อนคุย  ไปเดินเล่น  ไปเดินห้าง   นัดเพื่อนมาทำกับข้าวทานกัน     แล้วมีแรงเมื่อไรก็ลุกขึ้นมาสู้ต่อไปครับ จากคุณ : ซอร์บอนน์ - [ 5 ม.ค. 50 01:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คิดว่าอาการเดียวกันนะคะคนเรียนปริญญาเอกนี่น่ะค่ะ คือ ตอนเริ่มจะเครียด กดดัน ท้อ จะเลิกเรียน แล้วสุดท้ายก็ดันๆตัวเองไปเรื่อยๆและมีทางออกที่หลากหลายกันไป สำหรับเรา วิธีการเราคือ เราเริ่มจากเรียนในสิ่งที่เราชอบ เราก็จะสนุกกับการอ่านมากขึ้น หาความรู้ เก็บข้อมูลมากขึ้นเพราะเราอยากรู้ ตอนเทอมแรกๆ เรากดดันตัวเองมาก แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เราอยากเที่ยวเราก็ไปเที่ยว เราเข้าโรงหนัง ไปห้างฯ อาทิตย์ละครั้งเป็นอย่างน้อย เพราะนั่นคือความสุขเรา อ้อ..เราดูละครหลังข่าวเรื่องที่เราชอบด้วย (ใครบอกว่าคนเรียนเอกต้องไม่ดูละคร เราขอเถียง) ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทนคือทนกับประโยคที่คนที่เรียนด้วยกันกับเราพูดกับเราว่า "แหม..มีความสุขจังนะ" "เอาเวลาที่ไหนไปดูหนังเนี่ย" แต่ฟังบ่อยๆก็จะชินไปเอง เพราะสุดท้ายแล้วผลสอบ รายงาน และทุกอย่างที่ทำออกมาก็ไม่ต่างกัน แถมอาจารย์ยังพอใจงานเรามากกว่าด้วย (ก็เลยโดนว่าซุ่มอีก หาว่าไปเที่ยวไม่จริง...จนได้) เราเชื่อว่า "work hard but not smart" มันมีอยู่จริงนะ หาความสุขให้ตัวเองบ้าง แล้วความเบื่อมันจะหายไปค่ะ แล้วจะแวะมาอ่านอีกนะคะ ได้วิธีคลายเบื่อเพิ่มขึ้นพอควรเลย จากคุณ : aubonpain - [ 5 ม.ค. 50 21:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ในวันที่ท้อๆ ก็คิดถึงอารมณ์ของวันแรกที่เราเริ่มน่ะค่ะ (พอดีใตกรณีของไร้นาม ไร้นามเขียนความเรียงเอาไว้) พอคิดทบทวนอารมณ์ตอนนั้นได้แล้วก็จะไม่ท้อเอง :-) จากคุณ : ไร้นาม - [ 6 ม.ค. 50 01:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สำหรับผมเวลาเครียด ก็บอกแฟน ไปเที่ยวกัน ไปพักผ่อนที่ไกล ๆ ไปหาอะไรอร่อยๆ  ทานกัน ไม่ก็หยุดอยู่ห้อง นั่งๆ  นอนๆ  ดู DVD ฟังเพลง เล่น game ดูการ์ตูน ไม่ก็พวก sentai หรือ tokusatsu (อันนี้เรียนจะจบเอกแล้ว แต่ยังติดการ์ตูนอยู่เลยครับ) เดี๋ยวก็หายครับ เติมพลังแล้วไว้มาว่ากันใหม่ แล้วก็บอกอาจารย์เลยว่าขอลาสักกี่วันๆ ก็ว่าไป โชคดีที่ adivisor ผมเป็นคนตรงไปตรงมาแล้วก็เข้าใจลูกศิษย์ครับ ตอนที่จะรับเป็นศิษย์ แกบอกเลยว่า ถ้าตอนเรียนเครียดมาก อยาก break ไปไหน ให้บอกมาตรงๆ  ขออย่างเดียว อย่าบ้า  ตรงดีไหมครับ จากคุณ : angel of music - [ 6 ม.ค. 50 02:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เวลาเครียดก็จะนัดเพื่อนๆออกไปเที่ยว ดูหนัง กินไอติม แต่ที่ทำบ่อยที่สุดก็คือ ไป shopping หรือไม่ก็ไปเข้าร้านทำผมค่ะ รู้สึกว่าได้ทำผม หรือตัดผม แล้วหายเครียดดีค่ะ จากคุณ : morning twilight - [ 6 ม.ค. 50 22:29:39 ]

ความคิดเห็นที่ 24 รบกวนถามเพิ่มเติมในประเด็นนี้ค่ะ เพราะกำลังพยายามจะทำงานให้ได้วันละ 8 ชม. แต่มันไม่ทันทุกที สงสัยไถลจนชิน ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ความคิดเห็นที่ 6 - กำหนดงานของตนเองว่าแต่ละเดือน  เราควรมีความคืบหน้าแค่ไหน   ตรงนี้ปรึกษา Sup จะดีมากค่ะ  เรียกว่าทำตารางแผนงานวิจัยกันเลย  จะได้ทราบว่าเรากำลังอยู่ในระยะเวลาที่ควรจะเป็นหรือเปล่า  และถ้าเดือนนั้นมีเวลาเหลือ ก็พักผ่อนค่ะ จากคุณ : Shadie (EX1TD1) - [ 3 ม.ค. 50 00:08:56 ] จากคุณ : som-j (i=ri) - [ 7 ม.ค. 50 00:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนผมทำ thesis ป.โท ผมคิดว่าผมทำงานประจำครับ พอจบมาทำงานวิจัย ผมก็ทำวิจัยในเรื่องเดียวกัน (ต่อยอด) จึงไม่แตกต่างกันเลยครับ ตอนนี้ก็ชินแล้ว อยู่ได้อย่างสบาย เขียนเปเปอร์มากพอ เพื่อให้คนยอมรับ เมื่อทำได้ก็มีความสุขครับ . . จากคุณ : อีคิวศูนย์ - [ 9 ม.ค. 50 14:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทำกับข้าวค่ะ ตอนนี้ทำเป็นหลายอย่างแล้ว กินได้บ้าง อร่อยบ้าง โยนทิ้งบ้าง กินอิ่มแล้วก็นั่งอืดสักพัก แล้วไปอาบน้ำอุ่นจัดๆ แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะทำงาน คิดว่าข้าพเจ้าจะทำงานต่อหรือนอนดีอ่ะ แต่สุดท้ายก็มาเล่นเนตนี่แหล่ะ แหะๆๆ จากคุณ : LWWW - [ 10 ม.ค. 50 05:52:06 ]