ความคิดเห็นที่ 1 หนู (ขออนุญาติใช้สรรพนามนี้ค่ะ) อยู่ที่เมืองไทยกะแฟนค่ะ จึงไม่จำเป้นกับประเพณีของเขา เป็นตัวเราได้อย่างสบายๆ อาจเพราะว่าเราผ่านปีแรกของการปรับตัวมาแล้ว ตอนนี้สองปีกว่าแล้ว จึงไม่ค่อยมีปัญหา ส่วนตัวนะคะเรื่องการเป็นแม่บ้าน ก็ทำให้ดีที่สุดจ้า ค่อยๆ เรียนรุ้กันไป คุยกันเยอะๆ ค่ะ ประสบการณ์ยังไม่เยอะค่ะ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สาวสยาม - [ 6 ก.พ. 50 19:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตคู่ของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันนะคะ นิสัยใจคอก็แตกต่างกันไป คงต้องเรียนรู้กันไปเอง ใช้เวลาหน่อยนะคะ อย่างสามีของแป้งนี่นิสัยเหมือนผู้หญิงแสนงอนเป็นที่สุด ปากก็ร้ายเหมือนกรรไกร ถ้าเก็บเอาคำพูดของเค้ามาใส่ใจคงจะบ้าตายไปนานแล้ว เราต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด แล้วเค้าจะเกลียดมากถ้าเราทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่ หรือไม่มีเหตุผล จะมาร้องให้โวยวายนี่เค้าเดินหนีไปเลย อะไรเล็กๆน้อยๆหยุมหยิมลืมได้ก็ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ ปล่อยได้ก็ปล่อยไป      แล้วมันก็ต้องทำทั้งสองฝ่าย เค้าเองก็ต้องพยายามเรียนรู้นิสัยเราด้วย ให้เราทำฝ่ายเดียวมันก็ไม่ได้ผลหรอกค่ะ จากคุณ : Gisele - [ 6 ก.พ. 50 20:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยกับความเห็นข้างบนค่ะ ที่ว่าชีวิตคู่ของแต่ละคนไม่เหมือนกันเพราะนิสัยใจคอแตกต่างกัน ชีวิตคู่ของกี้ไม่ต้องปรับอะไรมากเพราะสามีจะยอมตามใจทุกอย่าง แต่เราก็ไม่ได้เอาแต่ใจตัวเอง คงเป็นเพราะกี้กับสามีอายุเท่ากันจึงทำให้เข้าใจคนในวัยเดียวกัน แต่มีอย่างหนึ่งที่กี้อยากให้สามีเปลี่ยนมากคือเรื่องความขี้หึง แต่เขาก็เปลี่ยนไม่ได้ กี้ก็เลยตัดปัญหาโดยการไม่มอง ไม่ชม ไม่ยิ้มให้ผู้ชายคนใหนเลย แม้แต่แฟนเพื่อนก็ตาม   เพราะถือว่าเขาดีทุกอย่าง ข้อเสียของเขาอย่างเดียวทำไมเราจะทนไม่ได้ แต่สามีกี้ก็จะเป็นเหมือนกันคือ ไม่เคยชม ไม่เคยแสดงอาการขี้หลี หรือมีเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงให้เราไม่สบายใจเลย เพราะเขาบอกว่าถ้าเขาทำอย่างนั้นเดี๋ยวเวรกรรมตามเขาทันค่ะ ส่วนเรื่องวัฒนธรรม หรือประเพณี กี้ก็ไม่ได้ปรับอะไรมากค่ะ เพราะที่ไอร์แลนด์เขาก็จะเหมือนที่เมืองไทยคือ คนในครอบครัวก็จะห่วงใยกัน คอยโทรถามข่าวคราวกัน แสดงความเป็นห่วงเป็นใยกัน มีแต่เรื่องอากาศนี้แหละค่ะที่ต้องปรับมากหน่อยเพราะที่นี่อากาศหนาว เย็นมาก แต่เรื่องจิ๊บจ๋อยเองคิดว่าคุณรัตนาคงจะรับมือกับอากาศหนาวได้อยู่แล้วใช่ใหมคะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 50 21:43:45 จากคุณ : BABY BU - [ 6 ก.พ. 50 21:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วแต่ละครอบครัวค่ะ กับเราจะไม่ถามเกี่ยวกับเมียในอดีตของเค้า นอกจากเค้าจะเล่าให้ฟังเอง ทั้งๆที่เราแอบหึงในใจ  ไม่โกหก เพราะส่วนมากฝรั่งไม่ชอบอยู่แล้วค่ะ ผุ้ชายฝรั่งก็เหมือนผู้ชายไทย ไม่ชอบให้เราบ่นโน่นติเนี่ย   มีเหตุผล หันหน้าพูดกันตรงๆ  พยายามไม่ก้าวก่ายการปฏิบัติตัวของเค้าค่ะ ยกเว้นเป็นกฏระหว่างเราและเค้า   ที่สำคัญผู้ชายทุกคนไม่ว่าชาติไหน ชอบผู้หญิงอ่อนหวาน เอาใจ แต่งตัวเหมาะกับโอกาส รักสะอาด  เวลาเค้ากลับจากทำงาน ก็อยากเห็นเมียหน้าใส ไม่หน้าหงิกหน้างอรอรับสามีค่ะ จากคุณ : Early Girl - [ 6 ก.พ. 50 22:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณรัตนาค่ะ บอกตรง ๆ เลยว่าไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว บีพีใช้ประสบการณ์ทำงานร่วมกับคนอื่นมาใช้กับการมีชีวิตคู่ (เพราะอายุทำงานมากกว่าอายุครองเรือน) คือทำงานมานานกว่ายี่สิบกว่าปี แต่รู้จักและแต่งงานกับสามีก็สิบกว่าปีนิด ๆ หนึ่ง  การสื่อสาร ให้เข้าใจ และเท่าทันตามความคิดกัน เรื่องนี้สำคัญมาก ตราบใดที่คนเราเข้าใจกัน ถึงจะห่างไกลกัน ถึงจะคิดต่างกัน เราเข้าใจและเคารพความคิดเห็นซึ่งกันและกัน ข้อนี้จะลดปัญหาเรื่องต่างวัฒนธรรม ต่างปฏิบัติ เพราะเราคุยกันแลกเปลี่ยนความคิด และทำให้เท่าทันกัน (คือทันความคิดที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา) สอง ไม่ยึดมั่น ถือมั่น ไม่คิดว่าทุกอย่างต้องเป็นขาวหรือดำ ไม่คิดว่ามีถนนเส้นเดียวเท่านั้นที่จะไปถึงดวงดาว ... เอาทางพุทธมาปฏิบัติ คือเดินสายกลาง ซึ่งในแง่ของความรัก จะทำให้เราเข้าใจไปถึงที่ดีสุด คือตอนสุขสุด และอาจจะเจอตอนต่ำสุด คือ ไม่จากเป็น ก็จากตาย (ในแง่ของการทำงาน ก็มี ตอนได้เลื่อนต่ำแหน่ง และตอนที่องค์กรจะถูกยุบ ..) สาม  มองชีวิตอย่างเป็นบวก ทุกอย่างมีที่ไปที่มา ก่อนทำอะไร คิดสักนิดของผลที่จะตามมา จะทำให้มีสติ วางแผนชีวิตอย่างรอบคอบ (ซึ่งบางครั้งเราก็อาจจะเจอมรสุมชีวิตที่คาดไม่ถึง แต่ก็ทำให้ลดตัวแปร และความเสี่ยงได้) สี่  อย่าทำงานหนักเกินไป สนใจคนใกล้ชิด และครอบครัวของเราสักหน่อยนะ เค้าว่า ได้เงินน้อยหน่อย แต่ได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวมากหน่อย ทำให้ชีวิตเรายืนยาวและอบอุ่น (เงินหาซื้อทุกอย่างไม่ได้) ห้า  เอาใจเขามาใส่ใจเรา หก  ช่วยเหลือกัน ทำงานเป็นทีมเวิร์ค คู่สามีก็เหมือนกับเราลงเรือลำเดียวกัน ช่วยกัน หรือจะผลัดกันพายเรือ ไม่เอาเปรียบกัน ชีวิตรักหรือจะเรียกว่าบริษัทรักจำกัดก็จะผ่านพ้นมรสุมได้ เมื่อเจอพายุร้าย เจ็ด รู้จัก คำว่า ขอโทษ ขอบคุณ ... และใช้ให้เป็น อย่าเก็บใส่ธนาคารความจำอย่างเดียว เพราะไม่มีดอกเบี้ยให้ แปด บอกรักกัน วันละหลายครั้ง บอกกันให้มั่นใจสุด ๆ ไปเลย ไม่ต้องอาย ... ให้เตือนใจกันว่าเรารักเธอคนเดียว รักเสมอ และเธอเป็นคนที่พระส่งมาให้เป็นคู่กับเรา ... อย่าเก็บไว้บอกกันตอนตายจากกันไปแล้ว ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาจะไม่ได้ยิน ..ความรักเหมือนปลูกต้นไม้ ดอกไม้ ต้องดูแล ต้องรดน้ำ ต้องให้ปุ๋ย (การทำงาน... ก็ต้องบอกพนักงานของเรา ว่าเขาทำดี ทำชอบ เป็นการก่อเกิดความมั่นใจในการปฏิบัติต่อไป) แปดจุดหนึ่ง  ข้อนี้จะตรงข้ามกับแปด คือ ถ้าไม่ชอบอะไร ก็บอกด้วย อย่าเก็บไว้ในใจคนเดียว เดี๋ยววันหนึ่งใจจะระเบิด (การทำงาน .. ถ้าพนักงานปฏิบัติไม่ดี ก็ต้องเตือน ต้องบอก เขาจะได้ไม่ทำอีก) เก้า  ทำตัวเป็นธรรมชาติ คุณทั้งสองจะได้ไม่เหนื่อย ไม่เมื่อย ไม่ต้องสวมเกาะ ไม่ต้องแสสร้าง ... ธรรมชาติได้สร้างสิ่งที่ดีที่สุดให้เราทั้งคู่อยู่แล้ว  ... แค่ยิ้ม หัวเราะ และมีสุขลักษณะที่ดี แค่นี้ก็สวยจนไม่ต้องพึ่งสารเคมีหรือศัลยกรรมใด ๆ  ถ้าคู่รักใด รักกันที่ใจ ที่ความดี มิใช่กายหยาบ ก็จะรักกันไปจนแปดสิบเก้าสิบหรือร้อย จนกายเหี่ยวพอกัน แต่ใจยังหนุ่มสาวกันปิ๊ง ๆ สิบ  รู้จักคำว่า อภัย และลืมไปเสียบ้าง ไม่เก็บเรื่องที่คุยต่อว่าจบกันไปแล้ว เอามาปัดฝุ่นหาตะเข็บใหม่ จบคือจบ ... ...จริง ๆ จะบอกว่ามีอีกหลายประการ แต่รวมความแล้ว ก็คือ เอาพุทธ หรือธรรมชาตินี่แหละคะมาปฏิบัติ  แต่จะปฏิบัติกันได้ดี และมีผลตอบแทนที่ดีมีกำไร (พูดเหมือนซื้อขายหุ้น) ก็ต้องที Input ที่ดี นั่นคือ ก่อนแต่ง เราต้องวิเคราะห์ เสาะหา (ถ้าเป็นฝ่ายถูกเลือก หรือคลุมถุงชนแต่ง ก็ไม่ได้อยู่ในประเด็นนี้) ให้แน่ใจว่า คนที่เราเลือกมาเป็นบริษัทรักของเรา สมกับเรา ทั้งแนวคิดศีลธรรม และการปฏิบัติ มิเช่นนั้น ไม่คุณก็เขาที่จะเหนื่อยมาก เหมือนเปิดวิทยุคลื่นเอฟเอ็ม แต่ได้คลื่นเอเอ็ม หรือคลื่นสั้นแทน โชคดีในรักนะคะ บีพี จากคุณ : บีพี - [ 6 ก.พ. 50 22:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้เลิกเรียนค่ำ รี่เข้าหากระทู้เลย สมกับที่คอย อยากรู้คำตอบจากเพื่อนร่วมห้องแม่บ้านนี้ ขอบคุณกับความสุขที่ได้จาก ความคิดเห็น ที่ให้เกียรติแบ่งปัน เป็นวิทยาทาน         ขอบคุณ คุณสาวสยาม อิจฉารู้มั้ย ได้มาอยู่เมืองไทยกับสามีที่นี่ เราล่ะหาทางไม่เจอเลย ทำไงเขาจะ ใจอ่อนมาทำงานที่เมืองไทย ก่อนเกษียณ อีกตั้งสี่ปี กะว่าหากขอพาสปอร์ตที่นี่ได้ จะชวนเขากลับก่อนเขาเกษียณปีนึง         คุณ Gisel ค่ะ ดีว่า คุณสามี เป็นคนไม่ค่อยพูด เพราะเป็นผู้ใหญ่ (แล้ว ) เรื่องขี้งอนไม่เจอหรอกค่ะ ใช่ค่ะ ต่างฝ่าย ต้องปรับหากัน คือรับข้อบกพร่องเขาได้         คุณ BABY BU  อย่าให้พูดเลยเรื่องอากาศหนาว เป็นคนเกลียดอากาศหนาวมาก ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้มาอยู่เมืองนอก หมอดูทายว่า จะได้อพยพมาอยู่เมืองนอก ก่อนจะรู้จักกับสามี เถียงหมอดู และบอกหมอดูว่า ไม่เคยคิดจะมาใช้ชีวิตเมืองนอก แล้วเป็นไง เมื่อกี้เดินมาจากวิทยาลัย ขนาดสวมถุงมือนะ ปวดนิ้วไปหมด อยากกลับบ้าน ที่ไอร์แลนด์ หนาวกว่าอังกฤษไม่ใช่หรือ      คุณ Early girl  เป็นคำแนะนำที่ดีมากค่ะ ทุกวันก็พยายาม ทำได้แบบที่ว่า บางครั้ง ไม่สม่ำเสมอหรอก จะปฏิบัติให้ดีกว่าเดิม        คุณบีพี อย่าตำหนิว่าไม่มีมารยาท นะคะ ดิฉันว่า คุณบีพี เป็นผู้บริหาร ใช่มั้ย ขอบคุณเหลือเกินที่แนะนำมา จะนำสิ่งที่ได้รับจากคุณไป สอนต่อลูกหลานในการดำเนินชีวิต ในส่วนตัวดิฉันเอง ก็มีหลายข้อในสิ่งที่คุณกล่าวถึง จะพยายามทำให้ได้ ทุกข้อที่คุณแนะนำ  จริงๆ ปัญหาในการครองชีวิตกับเขา มันมีบ้างเท่านั้น เช่น เราเคยทำงานเองมีรายได้เอง ไม่ง้อใครหน้าไหนว่างั้นเหอะ พอออกงานมาอยู่กับเขา เงินทุกบาท ต้องอาศัยเขา มันอึดอัด ก็พยายามปรับตัว ทำตัวให้มีปัญหาน้อยที่สุด เราช้อป เราใช้เงินเขา เขาไม่เคยตำหนิให้ได้ยิน ( ตำหนิในใจไม่รู้) เขาบอกเรา เพียงว่า เขาเชื่อใจเรา ว่าเราเป็นผู้ใหญ่พอ รู้อะไรควรไม่ควร   ก็ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้งค่ะ ที่เสียสละเวลามาให้คำแนะนำ จากคุณ : rattana.uk - [ 7 ก.พ. 50 01:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาลงความเห็นค่ะ คือว่าแต่แรกเริ่มเดิมทีเป็นคนขี้งอนค่ะ งอนกะทุกคนที่บ้านเราเวลาไม่พอใจอะไรบางทีไม่พูดค่ะ ไม่พูดเลยน้ะ เงียบไปเป็นวันๆ กะคนไทยด้วยกันมันก็ ok น้ะคะเพราะที่บ้านเข้าใจว่ามันงอนเดี๋ยวมันก็หายเอง มันอยากพูดเมื่อไหร่มันก็พูดของมันเอง แต่กะอีคุณสามีเนี่ยเอาระบบนี้มาใช้กะเค้าไม่ได้ค่ะ มันโมโห หงุดหงิด แล้วก็เวลาพยายามจะพูดกะเราแล้วยิ่งเรางอนไม่พูดด้วยมันจะระเบิดใส่เราค่ะ แบบทั้งตะโกน ตะคอกให้เราพูดให้ได้ เราก็เคยอธิบายไปน้ะคะ ว่าถ้าเวลาทะเลาะกันเราอยากเงียบ เพราะถ้ายิ่งพูดเดี๋ยวยิ่งไปกันใหญ่ อีคุณสามีไม่ยอมค่ะ บอกว่าจะเอาอะไร ไม่พอใจอะไรให้บอก บอกเดี๋ยวนั้นเลย เค้าจะได้ไม่ทำไอ้ที่เราไม่ชอบอีก เดี๋ยวนี้หายแล้วค่ะ ไอ้งอนๆ น่ะ ฝรั่งมันไม่รู้จักค่ะการงอน มันไม่ง้อค่ะ มันจะกินเราเลย เดี๋ยวนี้เวลาเค้าทำอะไรที่ขัดใจมากๆก็จะเป็นแบบทำหน้านิ่งๆแล้วบอกว่า " I am really upset with this ! you know?? so back off! เดี๋ยวนี้ลงตัวแล้วค่ะ ฮะฮะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 50 03:36:42 จากคุณ : hamble pie - [ 7 ก.พ. 50 03:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอแบ่งประสบการณ์ ของภรรยาฝรั่ง สิ่งหนึ่งที่ได้จาก เพื่อนคนไทย ที่เขาเคยใช้ชีวิตกับสามี มาหลายปี รู้จักกันในพันทิบนี่ล่ะ เรามันขี้เกรงใจ เวลาอยากได้อะไร ไม่กล้าขอ สักเท่าไร เพราะคิดว่า แค่เขาเลี้ยงดู ไม่ให้เราลำบาก มันดีแล้ว           เขาบอกว่า อยากได้อะไร ขอเลย ถ้าเขาให้ได้ เขาจะให้ แต่ไม่ได้เขาจะปฏิเสธ โดยไม่เกรงใจ  เรื่องนี้ไม่เคยรู้มาก่อนเลย เอาวิชาที่เพื่อนคนนั้นเขาถ่ายทอดให้ ใช้เมื่อกลับบ้านที่ผ่านมา ได้ผล ได้ทองมาห้าบาท ยังรู้สึกว่า ปลื้มในคำแนะนำ ชักได้ใจ อยากใช้วิชานั้น บ่อยๆ แล้วสิ จากคุณ : rattana.uk - [ 7 ก.พ. 50 03:58:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอร่วมแบ่งประสบการณ์ด้วยคนค่ะ สำหรับตัวดิฉันเองอยู่กันได้สี่ปีกว่าเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี้   ส่วนมาเราจะมีปัญหาเรื่อง  เอกสารต่างเพราะเพิ่มามาต้องทำเรื่องปรับสถานนะ  บ้างครั้งก็เบื่ออาหาร เบื่อสิ่งแวดล้อมมองไปทางใหนมีแต่คำพูดภาษาอังกฤษ คิดถึงบ้าน  อยากกินอาหารไทย   ส่วนมากท่ามีปัญหาอะไรเราจะมานั่งคุยกันดีๆ  ขอให้เขาช่วยทำอะไรเขาก็จะช่วยทำ  บ้างทีเราอารณ์เสีย เขาก็จะไปอยู่ไกลเราไม่ไงเจอดีค่ะ  ส่วนลูกตอนกลางคืนเขาเป็นคนดูแล ส่วนเวลาทำอาหารเขาก็ดูแลลูกค่ะ   โชดดีที่เรามีลูกอยู่ด้วยแก้เหงาไปวันๆๆค่ะ จากคุณ : namfonJC - [ 7 ก.พ. 50 13:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาร่วมแจมด้วยคนค่ะ เพิ่งย้ายมาอยู่กับสามีได้แค่ 5 เดือน จะมีก็ปัญหาเดียวคือสามีเป็นคนเจ้าอารมณ์มาก แต่จะเป็นประเดี๋ยวเดียว เราก็จะเงียบ แล้วเดี๋ยวเค้าก็จะดีเหมือนเดิม ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ไม่มีอะไรมาก ค่อยๆ ปรับเข้าหากันคนละนิดละหน่อย การที่คน 2 คน ซึ่งมาจากคนละซีกโลก ต้องมาอยู่ร่วมกัน คงไม่มีใครที่จะไม่มีปัญหาเลย คงต้องใช้เวลาในการปรับตัวกันบ้างแหละค่ะ อยู่ที่ว่าจะสามารถประคับประคองและเข้าใจซึ่งกันและกันมากแค่ไหน แต่เชื่อว่าคนเราถ้ามีความรักให้กันอย่างนี้ ยังไงก็ต้องจูนหากันจนได้ค่ะ จากคุณ : KungGuenter - [ 8 ก.พ. 50 03:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่รัตนา ต้องขอบอกก่อนว่า ไม่น่าอิจฉา หรอกค่ะ เพราะว่าชีวิตของนู๋มันยังไม่แน่นอนเลย เราอาจจะต้องย้ายไปบ้านแฟนสักวันนึงน่ะค่ะ ตอนนี้ใช้ชีวิตของสองเราไปก่อน หากอยากมีเจ้าตัวน้อย คงต้องไปแน่ๆ ค่อยๆ เรียนรุ้กันไปนะคะพี่ มันไม่มีสูตรแน่นอนหรอก ของคนอื่นอาจใช้ไม่ได้กับเรา มันต้องลองไปเรื่อยๆ โดยมีประสบการณ์ของคนอื่นเป็นแนว ปีแรกของนู๋ๆ ยังไม่ได้สมัครที่ห้องนี้เลย ก็ลุยเดี่ยวแล้วมันก็ได้ผลค่ะ และอาจโชคดีด้วยที่ได้แฟนคนนี้ เพราะแฟนเป็นคนใจเย็นมากๆ ส่วนหนูหรือร้อนเป็นไฟ หลายอย่างเราตรงกันข้ามกัน จึงเหมือนว่า...ใครทนใครกันแน่ฟะ??? วีรกรรมหนูค่อนข้างเยอะทั้งการปรับตัวและด้านเพื่อนๆ ของคุณแฟน แต่ก็ผ่านพ้นมาได้ ต้องใจเย็นๆ นะคะ มีสติให้มากๆ ขอให้พี่ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเช่นกันกับของหนูค่ะ จากคุณ : สาวสยาม - [ 8 ก.พ. 50 07:56:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ แฮมคะ หิมะตกรึเปล่า ที่นี่ สามโมงกว่าแล้ว มันยังหล่นอยู่เลย คงตกตั้งแต่ เมื่อคืน เพราะบนถนน หนาเตอะเลย รู้แต่ว่าเมื่อคืน หนาวกว่าทุกคืน เทียวเปิด ผ้าห่มไฟฟ้า พอร้อนก็ปิด ขำความเห็นของคุณ ฝรั่งจะกินคนไทย เคยเห็นแต่คนไทยกินฝรั่ง (ซื้อมาจากตลาด ) เดี๋ยวนี้ หายแล้วก็ดีนี่ คุณปรับตัวได้ดีมากเลย เขารักเรามากมาย เราก็ไม่ทำให้เขา เดือดเนื้อร้อนใจคุณว่ามั้ย          คุณน้ำฝน คะ สามีดูแลลูกช่วย ตอนกลางคืนด้วย เหรอ ดีเน้าะ เขาช่างเป็นสามีผู้น่ารักอะไรอย่างนี้ เคยได้ฟังเรื่องตลก ของเพื่อนคนไทย ที่เลี้ยงลูกอ่อน ลูกตื่นบ่อย สามีภรรยาก็ยังหนุ่มๆ กันอยู่ วัยกำลังกิน กำลังนอนด้วยทั้งคู่ ภรรยาตื่นหลายครั้งแล้ว สามีไม่ค่อยจะตื่นมาดูลูกช่วยเลย ภรรยาเลย เขวี้ยงขวดนมใส่ ไม่ต้องแกล้งหลับโว้ย มาดูลูกช่วยหน่อยสิ ฟังๆ ก็เป็นเรื่องตลกไป มาอยู่ตั้งนานแล้ว คิดถึงบ้านอยู่เหรอ         คุณ Kunguenter คะ เรื่องสามีเจ้าอารมณ์  นี่ ไม่ดีเลยนะ เพราะ คุณสามีที่นี่ก็เหมือนกัน เราเงียบอย่างเดียว เดี๋ยวเขาหายเอง ใช่ค่ะ เพราะรักกัน เลยจูนหากันง่ายหน่อย          คุณสาวสยาม ป้าก้เพิ่งสมัครสมาชิก เมื่อประมาณปลายเดือนตุลา ที่ผ่านมา ไปเซ่ออยู่ไหนไม่รู้ ไม่รู้จักพันทิบ สมัครตั้งหลายทีนะ เรื่องไอดี นี่ก็เขิน อายยังไงไม่รู้ อยากเปลี่ยน แต่ไม่รู้เขาเปลี่ยนยังไง กลัวคนอื่นจะหมั่นไส้ ว่า กลัวว่าคนอื่นไม่รู้มาจาก อังกฤษหรือ ( บางทีก็ภูมิใจ เหมือนกัน ) แจ้งเขาไปตั้งหลายไอดี สุดท้าย ทางเว้ปมาสเตอร์ เขาเลือกอันนี้ให้ เพราะมันเป็นหนึ่งในนั้นที่เราขอไป           ใช้ชื่อรัตนา มันเป็นชื่อของรุ่นโบราณ ไม่น่าซ้ำ กับใคร         แฟนป้าก็พันธุ์ผสม ไม่ค่อยพูด แต่ชอบโวยวาย คงเป็นนิสัยเขา เราก็พอรับได้  ขอบคุณกับคำอวยพรค่ะ จากคุณ : rattana.uk - [ 8 ก.พ. 50 16:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาตอบเรื่องหิมะค่ะ เมืองที่อยู่เนี่ยหิมะมันไม่ยอมตกค่ะ เห็นคนที่เค้าอยู่มานานๆเค้าก็บอกว่าที่นี่ไม่มีหิมะหรอก อย่าหวังเลย แต่เมื่อปีที่แล้วมันเกินตกมาประมาณหนึงทำเอาคนที่นี่แตกตื่นกันไปพักใหญ่ ไม่เคยมีแล้วอยู่ดีๆก็มี ปีนี้ก็รออยู่ค่ะว่าจะหลงมาตกอีกมั้ย แต่ยังไม่มีวี่แววเลยค่ะ แต่ถ้ามันตกมันก็นิดหน่อยค่ะ แล้วก็อยู่ไม่นานก็หายไป ไม่เยอะขนาดมาปั้นสโนว์ แมน (อิจฉาคนได้เล่นหิมะ) บางคืนนอน ยังรู้สึกร้อนๆเลยค่ะ ไม่รู้ทำไม  (ไม่ได้เปิดฮีทเตอร์นอนน้ะคะ )  ผ้าห่มไฟฟ้ามันอัตรายมั้ยค้ะ มันต้องเสียบปลั๊กทิ้งไว้ทั้งคืนมั้ยค้ะ แล้วมันจะช็อตมั้ยค้ะ ในชีวิติไม่เคยใช้เลยค่ะ แต่อยากลอง ตอนนี้แค่ผ้าห่มหนาๆทั้งสามีทั้งดิฉันก็เหงื่อท่วมแล้วอ่ะค่ะ จากคุณ : hamble pie - [ 9 ก.พ. 50 04:15:04 ]