อยากแบ่งปันประสบการณ์ช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้ (เท่าที่ผ่านประสบการณ์มา 30 กว่าปี)
ขณะเรียนปริญญาเอก โดยเฉพาะต่างประเทศ ต้องรู้จักควบคุมสภาวะอารมณ์และจิตใจของตัวเองให้ดี เพราะมันไม่มีใครมาควบคุม เราจะทำอะไรก็ได้ในแต่ละวัน เราต้องเป็นนายของเราเอง หรืออาจจะเรียกว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว จิตต้องสั่งร่างกายเราให้สามารถกระทำโน่นนี่ได้
ที่พูดมาซะยาว อยากจะแนะนำเทคนิคที่ตัวเองกำลังทำอยู่ตอนนี้ ซึ่งคิดว่าได้ผลพอสมควร จากที่เมื่อก่อน มีอารมณ์ทำงานตอนไหนก็ทำ มันก็เลย ไม่ค่อยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเท่าไร หรือต้องใช้เวลานาน
คือตอนนี้ที่ทำอยู่ได้ผลนะ เริ่มจาก
1. กำหนด ตารางเวลาในแต่ละวันให้ชัดเจน เช่น 9-10 เช็คเมลล์ 10-12.30 ทำงาน 12.30-13.30 อาหารเที่ยง 13.30-16.30 ทำงาน 16.30-21.00 รีแลกซ์(บางคนอาจทำงานพิเศษ) 21.00-24.00 ทำงาน และคิดงานต่อในวันต่อไปว่าต้องทำอะไรบ้าง หลังจากนั้นก็สวดมนต์ และเข้านอน
ตอนนี้ที่ทำอยู่ได้ผลมากๆ เลยค่ะ เพราะเราจะรู้ และควบคุมตัวเองได้มากขึ้น
2. มีตาราง ปฏิทิน ที่กำหนดช่วงเวลาชัดเจน ว่าช่วงไหนต้องทำอะไรเสร็จ เช่นงานชิ้นนี้ บทความนี้ ต้องเสร็จภายในเดือนนี้ หรืออีก 5 วีก อะไรทำนองนี้ค่ะ
อาจจะมีการนับถอยหลัง หรือนับไปข้างหน้า แล้วแต่เทคนิค แต่ละคน (ของเราขีดปฏิทินออกในแต่ละวัน และนับถอยหลัง)
3. มีกำหนดการณ์คร่าวๆ ว่าทำนี้เสร็จแล้ว ต้องทำไรต่อ ได้นี้แล้วต้องทำไรต่อ เป็นช่วงๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆๆๆๆ อาจจะทำโปรแกรมยาวไปตอลดปีหรือจนกว่าจะจบ หรือเป็นช่วงๆ ไปก็ได้ค่ะ
เพื่อนๆ มีเทคนิคอะไรเพิ่มเติมแนะนำกันมาได้นะ เผื่อน้องๆ เพื่อนๆ พี่ๆ เข้ามาอ่านจะได้นำไปใช้กัน ช่วยเหลือกันไป ยังไงก็คนไทยด้วยกัน
จากคุณ :
GMT
- [
6 ก.พ. 50 18:29:50
]