ความคิดเห็นที่ 1 9.45 น.บนรถไฟสาย 7 ทั้งโบกี้อัดแน่นไปด้วยกรรมกรและแรงงานต่างด้าว การหาที่นั่ง ยากพอๆกับการหาแฟนหล่อ ส่วนมากจึงเป็นการยืนไปตลอดทาง และมันจะเป็นจุดเริ่มต้นของการยืน เดิน ตลอดทั้งวัน 10.10 น. ยืนรอรถเมล์ ใช้ตั๋วเดือน 76 เหรียญ ใช้ได้ทั้งรถไฟ รถเมล์ ต้องเข้าแถวให้เรียบร้อย ไม่มีแย่งกันขึ้นเหมือนบ้านเรา ระหว่างรอต้องระวังคิวของตัวเองให้ดี ย่านฟลัชชิ่งที่ไปต่อรถ เป็นชุมชนคนจีน บางวันอาซิ้มแกล้งเซ่อ เดินมาตัดหน้าคิวของฉันเฉยเลย คนเอเชียมักมีคำว่าเกรงใจ แต่ถ้าเป็นฝรั่ง เขาจะด่าออกมาเสียงดังสนั่น อายไปถึงบรรพบุรุษ บางครั้งฉันก็อยากสวยแบบเงียบๆเลยไม่อยากมีเรื่อง 10.30 น. บนรถเมล์ จอดรับผู้โดยสารตามป้าย มีเวลาเขียนบอกไว้ชัดเจน 10.50 น. ถึงร้าน เปิดร้าน เปิดไฟ จัดเก้าอี้ ตักน้ำแข็งให้เต็มถัง เปิดหม้ออุ่นข้าว เอาสารพัดผักขนออกมาจากห้องเย็น หั่นผัก ซอยหอม ควานไส้ในของแตงกวา เติมน้ำจิ้ม ทำทุกอย่างให้เสร็จภายใน 1 ชม. จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 18:08:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 12.00 น. เริ่มกะ Lunch ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นพวกวัยทำงานหรือไม่ก็คนแก่วัยชรา สนนราคาอาหารจะถูกจานล่ะ 7-10 เหรียญ ดังนั้นการบริการต้องให้ว่อง กินด่วน ลุกไว ไปทำงานต่อ ทั้งร้านมี 23 โต๊ะ หากลูกค้าเข้ามาพร้อมกันหมด เวท 1 คน กับรันเนอร์ 1 คน จะมีสภาพไม่ต่างอะไรกับครูตชด.ทำกับข้าวเลี้ยงเด็กทั้งโรงเรียน โต๊ะป้าจูจะกินข้าวกล้อง โต๊ะลุงหมีขอสั่งอาหารเพิ่มทั้งๆที่เพิ่งลงเสริ์ฟ ส่วนโต๊ะปาร์ตี้บริษัทขายยาบอกว่าจะกินวันนี้นะ มีเวลาพักแค่ 1 ชม. ไม่ใช่ทั้งวัน เวทวิ่งพล่านไปทั่วร้าน รันเนอร์ยกไม่หยุด แม่ครัวก็ควงกะทะสวิงสว่อนผัดผัดผัด 15.00 น. ลูกค้าถึงจะเริ่มบางตา มีเวลาได้พักทานข้าว ทำงานกัน 2 คน หากมีลูกค้าอยู่ ต้องผลัดกันกิน ข้าวตักเข้าปากไป ฟันเคี้ยวๆกลืนลงท้อง ลิ้นไม่ได้รู้รสเสียด้วยซ้ำ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 18:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 16.00 น. เข้าห้องน้ำ บางครั้งยุ่งจนตั้งใจว่าจะฉี่ตอนบ่ายโมง มาปล่อยจริงๆก็เกือบ 3 ชม.ผ่านไป ได้นั่งพักแล้ว แต่ก่อนมาเมืองนอกยืนฉี่ พอมาทำงานที่นี่ การได้นั่งสักครู่เหมือนการได้ขึ้นสวรรค์ แม้จะเป็นเพียงการนั่งฉี่ก็ตาม 16.30 น. เตรียมข้าวของสำหรับใช้กะเย็น Dinner พับผ้า เซทโต๊ะ ยกจานออกมาวางเรียงราย ก่อนหายเข้าครัวไปเตรียมผัก เตรียมหญ้าต่อ 17.00 น. ลูกค้าเข้าร้าน เริ่มยกอาหารอีกครั้ง วัฒนธรรมการกินอาหาร 3 สเตป แอ๊ป อองเทร ดีเสริ์ท ทำให้ได้ยกจานตลอด เดินไปลงอาหาร ตอนกลับเก็บจานเปล่ามาด้วย ลูกค้าขอน้ำปลีกตัวไปเติมให้ แม่ครัวกดกระดิ่งเรียกเข้าครัว เพราะงงกับเวทที่คีย์สั่งอาหารเข้าไปว่า  ผัดไทย S*O*S (sauce on side) คือการทำอาหารที่แยกน้ำซอสออกมาจากอาหาร จินตนาการเอาว่าจะทำไง ผัดไทยโดยไม่ใช้น้ำซอส ก็คงต้องเอาเส้นขาวๆวางมุมจานแล้วเอาน้ำมะขามเปียกใส่ถ้วย โรยด้วยต้นหอมนิดๆส่งออกไปเสริ์ฟ น่ากินพิลึก 19.00 น. แม่ครัวเริ่มอารมณ์เสีย ลูกค้าเต็มร้าน พาลหาเรื่องรันเนอร์ ทำอะไรก็ไม่เห็นดี ทำอะไรก็ผิดทุกครั้ง เครื่องปริ้นเสียงดัง ยังบอกว่ารันเนอร์เปลี่ยนกระดาษไม่ดี อาหารเริ่มช้า เวทวิ่งเข้ามาตามในครัว ทะเลาะกับเจ้าถิ่น รันเนอร์ยืนตรงกลาง ถูกด่าข้ามหัวไปข้ามหัวมา จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 18:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 21.00 น. ลูกค้าเมาแล้วไม่ยอมลุก จะสั่งเหล้าเพิ่ม แต่ลูกเมียไม่ให้กิน ลวนลามเวท มาตามรันเนอร์ ผู้ฉิ่งคนเดียวของร้านออกไปช่วยจัดการ ฉันก็ต้องใช้ความแมนที่แสนน้อยเข้าปกป้องเพื่อน ปวดฉี่อั้นไว้ก่อน 23.15 น. ครัวปิด แต่ชีวิตบนฟลอยังต้องดำเนินต่อไป เพราะลูกค้ายังนั่งอยู่ มีเวลาว่างสักนิด เตรียมผัก เตรียมของไว้ใช้สำหรับวันพรุ่งนี้ 23.30 น.ร้านปิดแต่ในนาม ลูกค้ายังนั่งเพียบเต็มร้าน ไล่ไงก็ไม่ไป ยืนๆรอกัน ขอนั่น ขอนี่ ขอโน้น พอลุกออกก็ฝากรอยเท้าเอาไว้ด้วยการโกงทิป เหนื่อยมาทั้งวัน ขอนั่งฉี่อีกรอบ เที่ยงคืน ลูกค้าเริ่มสงสารยอมออกจากร้าน เก็บโต๊ะ เก้าอี้ เช็ดให้สะอาดเอี่ยมอ่อง ในครัวล้างหม้อข้าวหม้อแกง เขียง มีด เก็บผัก เติมน้ำจิ้ม เติมถุง เทน้ำแข็ง พอเสร็จงานล้อมวงกันกินข้าว เม้าท์ลูกค้า แบ่งทิปกัน จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 18:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตี 1  ขึ้นรถเมล์สายเดิม แล้วไปรอรถไฟฟ้า นานๆออกที บนโบกี้รถไฟ นั่งสัปหงก พอเงยหน้าขึ้นก็หวาดระแวงโก้ที่นั่งตรงข้าม เพราะมองฉันอย่างมีเลศนัย ตี 2 เดินออกจากสถานีรถไฟ สาวก้าวยาวๆ สายตาวอกแวก มองซ้าย ขวา หน้า หลัง ระมัดระวัง ถึงไม่สวยก็ไม่ได้หมายความจะมีหน้าเป็นอาวุธ บางครั้งโจรอยากได้เงิน มากกว่าพรากพรมจรรย์ที่ฉันไม่มีให้ ตี 2 ครึ่ง หลังอาบน้ำ นั่งทำบัญชีรายรับทั้งวัน 2 กะ ได้ 153 เหรียญ ค่าใช้จ่าย 2 เหรียญซื้อขนมปัง สวดมนต์ ไหว้พระ นอน หมดไป 1 วัน จากนั้นกลับไปทำซ้ำตั้งแต่เริ่มต้นที่คุณๆได้อ่านมากัน จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 18:09:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อุ้ย...มาเป็นคนแรกเลย ดีใจจัง เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 13 ก.พ. 50 18:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านจบแล้วรู้สึกว่า ชีวิตที่ใครว่าสวยงาม ไปขุดทอง รายได้ดี ก็แทบจะไม่ต่างอะไรกับ เครื่องจักร ตัวหนึ่ง ที่ทำงานไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็ไม่มีสิทธิบ่น ทำงานก็เพื่อเงิน มีทางเลือกอื่นด้วยหรือ ไม่อยากทำก็ลาออกไป ไม่ว่าที่ไหนๆ ก็เหมือนกันจิงๆ ต้องขอบคุณ คุณสหมิว ที่อุตสาห์มาบอกเล่าชีวิตในต่างแดน ให้คนอยากไปต่างแดน ได้หยุดคิด ทบทวน และตัดสินใจอีกที (ตกลง....จะเอาอย่างไรดี....ไม่ไปดีก่า) จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 13 ก.พ. 50 18:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาเป็นคนต่อไป อิอิ จากคุณ : kook kook koo - [ 13 ก.พ. 50 18:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สุดยอด ... การทำงานของคุณ นึกภาพออกเลย เหนื่อยแทน เราว่าอยู่บ้านเราดีที่สุดเนอะ คุณเขียนได้สนุกมาก เราอ่านไปขำไปจนลูกน้องแอบมอง มาเร็วๆนะ มาต่ออีก รออยู่จ้า จากคุณ : mambank - [ 13 ก.พ. 50 18:36:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านมานานพึ่งสังเกตว่า NY เรียกคน แม็กซิโก ว่าโก้ ที่ LA เค้าเรียกว่า แมค นอกนั้นเรียกเหมือนกันหมด จากคุณ : userT310 - [ 13 ก.พ. 50 18:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอ้า ไปไหนไปด้วยจ้า คุณสมิว. . . . . . จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จากคุณ : CoolDubaiChic - [ 13 ก.พ. 50 18:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วปวดขาแทนอ่ะ. . . . . . จากคุณ : CoolDubaiChic - [ 13 ก.พ. 50 19:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ให้กำลังใจคนทำงาน สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : Sasi (sasi110) - [ 13 ก.พ. 50 19:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาแล้วค่ะ จากคุณ : ส้มจุกคลุกน้ำปลา - [ 13 ก.พ. 50 20:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาลงชื่ออ่านด้วยคนค่า...... จากคุณ : Oma (Rashel 9620) - [ 13 ก.พ. 50 20:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บอกได้คำเดียวว่าเหนื่อยแทน บางคนคิดว่าการไปทำงานที่นั่นคงสวยหรู แต่อย่างที่คุณหมิงเล่าไว้เหงื่อที่ไหลออกมาแทบเป็นสายเลือด ขอชมในความอึดครับ จากคุณ : ขอบคุณน้องเข็มฯมากครับ (gabgab) - [ 13 ก.พ. 50 20:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตามมาอ่านต่อค่ะ ยังรอตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : มินนาโน - [ 13 ก.พ. 50 20:27:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอตามมาด้วยคนค่ะ คุณสหมิว ชอบมากค่ะอ่านทีเดียวรวดเลย รีบๆมาเล่าต่อนะคะ รออ่านค่ะ จากคุณ : kafarezzz (kafarezzz) - [ 13 ก.พ. 50 20:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้ว มันส์มากคับ บอกนายได้คําเดียวเลยว่า สุดยอด สู้ สู้ คับ เปนกําลังใจให้ จากคุณ : แมค - [ 13 ก.พ. 50 20:44:05 A:58.8.83.174 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 เกาะติดขอบจอ ...มาเร็วๆนะจ๊ะ จากคุณ : monousa - [ 13 ก.พ. 50 20:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แต่อ้อนแต่ออก ใครๆก็บอกฉันว่าฝรั่งเขาปลื้มเมืองไทย ยกให้เป็นสยามเมืองยิ้ม ด้วยเพราะมาท่องทั่วทุกแคว้นแดนสยามได้รับแต่มิตรภาพและความจริงใจกลับไป ผู้คนมีความสุข ร่าเริง สดใส ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ประเทศเรายังรักษาความงดงามตรงจุดนั้นไว้ได้หรือเปล่า ร้านอาหารไทยในต่างแดน เปรียบเสมือนประตูบานแรกที่จะเปิดทักทายทำความรู้จักกับคนแปลกหน้า ซึ่งในวันต่อไปอาจจะกลายเป็นแขกที่จะเดินทางมาเยือน ด้วยเหตุนี้ ผู้จัดการร้านช้างน้อยที่ฉันทำงานอยู่ จึงย้ำหนักย้ำหนาให้พนักงานทุกคน ยิ้มแย้มแจ่มใส ต้อนรับลูกค้า แม้ว่าบางทียิ้มของพวกฉันนั้นจะเต็มไปด้วยความกล้ำกลืนฝืนทน ข้าเจ้าจึงขออุทิศงานเขียนทั้งหมดเหล่านี้ให้กับบรรดาลูกค้าทั้งหลายที่เคยได้ผ่านเข้ามาในวงเวียนชีวิต คนแรกเลย ป้าจู หรือจูดี้ ป้าชอบมาทานข้าวตอนเที่ยงวัน ฉันจึงต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายอยู่บ่อยครั้ง วันจันทร์ผมสีแดงเพลิงแข่งแดดมาแต่ไกล ชุดทำงานเข้ารูปก็สีแดง ปากนั้นก็แดงจัด เช่นเคยป้าจะต้องติดป้ายชื่อ พร้อมนามสกุล ตำแหน่งเสร็จสัพท์ไว้ที่หน้าอก คงกลัวถูกลืมกระมัง ตั้งแต่ฉันเข้ามาทำงานที่นี่ ใครๆก็เตือน อย่าไปยุ่งกับป้าเด็ดขาด เพราะป้าขาใหญ่ ซี้กับเจ้าของร้าน ขาจริงก็ใหญ่นะ แตกลายงาด้วย ฉันแอบเห็น แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 21:05:36 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 20:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 “สวัสดีครับ” ฉันเดินเข้าไปทักทายด้วยความนอบน้อม สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า “เชิญนั่งครับ” “ฉันรู้ว่าฉันอยากนั่งตรงไหน” ดอกแรกปักกลางแสกหน้า “ดื่มอะไรดีครับ” “ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไร” ชิ้ง???????????? ไป 3 วิ ก่อนถอยหลังเดินออกมาแล้วรายงานต่อออย เวทชะตาขาดในวันนี้ “แกก็เป็นอย่างนี้ล่ะ อย่าไปสนใจเลย” “คะ แบบนี้ก็ปล่อยให้นั่งเหี่ยวอยู่ตรงนั้นล่ะ” จากนั้นออยก็กุลีกุจอเข้าไปรับออเดอร์  วันนี้หล่อนอยากกินสเต็ก รอไปอีกชาติล่ะกัน เพราะเป็นอาหารที่ต้องใช้เวลาในการทำนาน “ลืมเปลี่ยนป้ายหน้าร้านเป็น open ป้าบอก” “อ้าว...ฉันเปลี่ยนแล้วนะตอนเข้าร้านแต่แรกเลย” “สงสัย ฉันคงนึกว่าแกยังไม่เปลี่ยน เลยไปกลับอีกที” จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ซวยเลยมิน่าทั้งแต่วินาทีแรกที่ป้าเดินเข้ามาในร้านก็มองฉันยังกะเป็นนักโทษ คงเพราะมีความผิดฐานไม่เปลี่ยนป้ายหน้าร้านนี่เอง ไม่รู้ความผิดอันใหญ่หลวงในครั้งนี้ของฉันกับออยคงได้รายงานไปถึงผู้บังคับบัญชาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผัวเมียละเหี่ยใจ ผัวผอม-เมียอ้วน ชอบมาแพ็คคู่ ตอนสั่งกับข้าวรักกันปานจะกลืน แต่นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันไปลงอาหาร สงครามย่อยๆได้เกิดขึ้น ผัวใช้ส้อมจิ้มไปทึ่ขนมจีบ แต่ช้ากว่าความไวของเมียที่กระชากจานออกมาไว้แนบอก ส้อมของผัวปักลงตรงกลางโต๊ะ ฉันได้แต่อึ้งกลัวว่าแกจะเอาส้อมจิ้มตามไปที่อกของเมีย เอ...หรือนี่คือการหยอกล้อกันแบบส่วนตัวของคู่นี้ ผ่านแอ๊ปไปได้ ด้วยใจหวาดหวั่น คราวนี้ถึงอองเทร ฉันยกข้าวผัดจานใหญ่ ผัดไทย และผัดมะเขือในมือซ้าย พร้อมแกงเขียวหวานไก่อีก 1 หม้อในมือขวาออกไปเสริ์ฟ สองผัวเมียทำหน้าหื่นอาหารอย่างเต็มที่ ก่อนจะกวาดแยกอาหารออกไปในพื้นที่ส่วนตัว จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผัวผสมผัดไทยเข้ากับผัดมะเขือแล้วซ๊วบๆ อี้...ไม่รู้กินไปได้ไง หันมองไปที่ข้าวผัดจานใหญ่น่าจะเอามากินด้วย เมียก็เอาไปกินกับแกงเสียคนเดียว แล้วไม่มีทีท่าว่าจะแบ่งกันด้วย ไม่รู้เป็นเพราะวัฒนธรรมการกินของฝรั่งหรือเปล่า ทำให้เขาชอบสั่งอะไรกินแยกกันเป็นอย่างๆ ฉันละความสนใจจากสองผัวเมียไปพักใหญ่ เพราะต้องยกจานออกไปลงโต๊ะอื่นๆด้วย “ซู๊ด เอิ้ก ซู๊ด เอิ้ก...” แขกทั้งหลายในร้านหยุดนิ่ง รวมถึงพนักงานทุกคน ต่างพยายามมองหาต้นตอที่มาของเสียง ภาพที่เห็นต่อหน้าทำให้ทุกคนต้องอึ้ง เมื่อเห็นเมียกำลังยกแกงทั้งหม้อขึ้นซด ส่วนผัวก็แผดเสียงเรอออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร ลูกค้าโต๊ะข้างๆได้แต่เบือนหน้าหนี มารยาทในการรับประทานอาหารแย่มาก พนักงานในร้านทุกคนจึงลงความเห็นกำจัดจุดอ่อน ไม่ต้องถามอีกนะว่าจะกินของหวานต่อไหม ปริ้นบิลล์ไปวางเลย ไม่ใช่ไม่ง้อลูกค้าอะไรหรอกนะ แต่บางครั้งฝรั่งเขาถือเรื่องมารยาทในการกินเป็นอย่างยิ่ง เกิดรับไม่ได้กับสิ่งที่สองผัวเมียนี้ทำ แล้วเกิดความรู้สึกไม่ประทับใจในบรรยากาศของร้าน เผลอๆไม่กลับมาอีก เพราะฉะนั้นนิ้วไหนร้ายก็ต้องตัดนิ้วนั้นทิ้ง สองผัวเมียจึงต้องถูกเร่งให้ออกจากร้านในเวลาอันรวดเร็ว แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 21:09:21 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คนสุดท้ายที่ได้รับคะแนนโหวตอย่างท่วมท้นคือลุงขี้เมาจอมหื่น ปกติลุงคนนี้ไม่คุ้นหน้าคุ้นตามากนัก ค่ำคืนอันแสนรื่นรมย์ ทุกคนในร้านต่างขมีขมันทำอย่างไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องหยุดชงักลง “ไม่ไหวแล้วนะ พี่ไม่เข้าไปแล้วนะแบบนี้” พี่ปอ สาวเชียงใหม่เดินบ่นกระปอดกระแปดออกมา “ลู่ก็ไม่เอา เมื่อกี้มันหลอกจับมือ” “สรุปให้สมิงไปจัดการล่ะกัน” “อ้าว ไหงงั้นล่ะ” ฉันเดินแบบเข้าไปหาโต๊ะลุงอย่างมั่นใจ ลูกหลานของลุงรายรอบโต๊ะ ส่งสัญญาณให้ฉันถอยออกไป จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 26 “เอาเหล้ามาให้ฉันหน่อย ฉันจะกินเหล้า” “อ๋อ...บาร์ปิดแล้วครับ ขอโทษด้วย” ฉันยิ้ม ก่อนจะหันหลังเดินมา ลุงคว้ามือฉันไว้แน่น ฉันพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่แรงชายย่อมมากกว่าแรงหญิง ไม่สิ...อิอิ...นั่นมันละคร ฉันรีบหันหลังไปแล้วจับมือลุงไว้แน่น คนรอบๆข้างก็คงมองประมาณจับมือทักทายกันตามประสา แต่ไม่หรอกฉันบีบมือลุงอย่างแรง จ๋อยไปเลย อย่ามานะ...ตาเฒ่าจิตหงุดเงี้ยว ฉันล่ะเกลียดนักเชียว อีพวกชอบแต๊ะอั๋ง ตอดเล็กตอดน้อย ฉันนะทำงานด้านการให้บริการนะ ไม่ใช่ขายบริการ เข้าใจไว้ซะด้วย ปัญหานี้เชื่อแน่ว่าบรรดาสาวเสริ์ฟไทยทั้งหลายต้องเคยพบเจอกันมาบ้างไม่มากก็น้อย จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ยิ่งข่าวแต่ละข่าวที่ส่งเสริมโปรโมตประเทศไทยแบบฟรีๆที่ส่งไปเมืองนอกนั้น ทำให้มายาภาพของหญิงไทยทุกคนแทบจะกลายเป็นโสเภณีกันหมด เราก็ต้องทวงศักดิ์ศรีและชี้แจงความเป็นจริงให้ฝรั่งทราบด้วย เพราะในความคิดของฉัน ร้านอาหารไทย คนไทยทุกคน ที่อยู่เมืองนอก ทุกคนเปรียบเสมือนตัวแทนของคนไทยทั้งประเทศ ถ้าทำให้แขกประทับใจกับคนไทยที่เขาอยู่ใกล้ อีกไม่นาน เขาคงเดินทางมาเยี่ยมแผ่นดินแม่ อันเป็นที่อาศัยของคนไทยส่วนใหญ่ทั้งประเทศ นำมาซึ่งมิตรภาพอันงดงาม เงินตราช่วยเหลือเศรษฐกิจประเทศ ฉันก็ได้แต่หวังว่าฉันจะเป็นฟั่นเฟืองอันน้อยๆที่จะช่วยขับเคลื่อนเมืองไทยไปข้างหน้า ด้วยเหตุนี้ ฉันจึง ยิ้ม ยิ้มไว้เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะอารมณ์ไหนก็ตามเมื่อใส่ชุดทำงาน แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 21:14:14 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 13 ก.พ. 50 21:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เคยมีประสบการณ์คล้ายๆ กัน แต่ดันลาออกไม่ได้เพราะเป็นร้านของป่ะป๊าตัวเองค่ะ อย่าคิดว่าเป็นร้านเสด็จเตี่ยแล้วจะสบายนะคะ เพราะท่านมีนโยบาย ลูกต้องลุยงานหนักกว่าพนักงานเพื่อเป็นตัวอย่างอันดีงาม ก็ดีกะงานละค่ะ แต่คุณลูกสาว เคยล้างจานจนเป็นลมหน้าเครื่องไปเลย ไอ้ที่คุณเล่ามาเนี่ย เจอมาหมดแล้ว ที่ดีกว่าหน่อยคงจะเป็น ถ้าโต๊ะไหนเมาเหล้า คุณพี่ชายจะคอยกันน้องสาวไม่ให้ไปเสิร์ฟค่ะ จากคุณ : Ms. Kim - [ 13 ก.พ. 50 21:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณสหมิว .. คงจำได้เก่งเน๊อะ.. เห็นภาพโม๊ดเลยอะ... โอมก็ ไป นิวยอร์ก ทุกเก้า วันเพราะว่าเรือสำราญ โฮมเบส อยู่ที่นั่น.. โอมก็ทำงานเสิร์ฟ ครับ.. แต่เสิร์ฟบนเรือสำราญ ... เพื่อนโอมหลายคนที่โดดอยู่ บอสตัน และนิวยอร์ก.. พอ ตด...เอ้ย ..ตม ตรวจที วิ่งหนี จ้าละหวั่น.. ... อย่างว่าหละครบั... จุดประสงค์ของคนที่ไป คือเก็บเงินทั้งนั้นหละ ถ้าคนที่เป็นลูกท่านหลานเธอ คงจะทำเยี่ยงนั้นไม่ได้หรอก..เน๊อะ... สู้ ๆ แล้วคนข้างหลังเราจะได้มีความสุข.. โอม ทำเรือสำราญ แปดปี แล้ว ทำโรงแรม ที่เมืองไทย อีกสี่ปี.. สรุปแล้วชีวิตนี้ เกิดมาเพื่อเสิร์ฟ.. จึงออกหนังสือเสิร์ฟสำราญ สวรรค์บนเรือ.. (แต่นรกสำหรับลูกเรือ).. เมื่อสองปีก่อน.. ... ตอนนี้ไม่กลับไปอีกเหรอครับ.. ดี ที่ใครหลายคนคิดจะไปโดด หนะ.. ตีลังกา ราวน์ด๊อฟ ม้วนหน้า คิดแล้วคิดอีกละกันเน๊อะ... เอาภาพนี้มาฝากครบั.. โอมออกเที่ยวตลอด ที่นิวยอร์ก.. ปล ใต้ดิน นิวยอร์ก เน่า ยิ่งกว่าแสนแสบอีกเน๊อะ.. สมรัชนะ ณ พักร้อน ตอนนี้ที่ กรงเต๊บ จากคุณ : สมรัชนะ ณ กรุงเต๊บ On Vacati (sochana9) - [ 13 ก.พ. 50 21:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จะว่าไปแล้ว .. ก็ไม่ใช่เพราะเสิร์ฟเนี่ยเหรอ ที่ทำให้ได้บ้านได้รถ.. ได้รสชาตของความเป็นคน .. ได้เห็นโลกกว้าง... ตะบี้ตะบันเสิร์ฟ (ระทม) แต่คนสำราญ .. เพื่อบ้าน และพี่น้อง ครอบครัว.. ถือว่า เราทำเพื่อคนรักละกันนะ.. เบ็ดเสร็จ ทุกเดือนก็เสิร์ฟเดือนแสน.. อยู่เมืองไทย .. ถ้าไม่ใช่เจ้าของธุรกิจ..ก็หายาก.. เป็น ผู้จัดการ ก็อย่างว่า ปวดหัว.. ที่เรือสำราญ นะ ครบั คุณ สมิว ทุกคนปากจัดจ้าน .. ด่าลูกค้าเป็นว่าเล่น.. ยิ่งคนไทย .. ด่าฝรั่ง ซะมัน เยยยย เป็นการระบาย.. ลูกค้าบางคนก็ งี่ และ เง่า.. เจงๆๆๆ เก๋า เก๋า มีเร๊อะ จะไม่ด่า.. อะ นะ .. ธรรมดา ที่ต้องระบาย เก็บไว้ทำไม เปลืองหม๋อง.. อยากเห็นคนเขียนแต๊ ๆ เน้อ... ท่าจะงามเน๊าะ.. เป็นธิดาดอย ก่อห๋า.. จากคุณ : สมรัชนะ ณ ล้านนา เชียงราย (sochana9) - [ 13 ก.พ. 50 21:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาอ่าน จากคุณ : aomchan - [ 13 ก.พ. 50 21:32:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตามมาจากกระทู้แรกค่ะ จากคุณ : ...hamster... - [ 13 ก.พ. 50 21:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ลงชื่อไว้ก่อน ตามอ่านทีหลัง จากคุณ : DUNHILL - [ 13 ก.พ. 50 21:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วนึกภาพออกเลยค่ะว่าเป็นอย่างไร แต่ตัวเองทำอยู่เมืองเล็กๆ ไม่มีอัลกอฮอล์เลยดีไปอย่าง และที่ร้านที่ทำอยู่ก็เค้าก็ทำกันเป็นครอบครัว ไม่ค่อยรับคนนนอก มีเราที่หลงไป กับแม่ครัวอีกคนนึง ก็สุภาพไม่ค่อยมีมีงวาพาโวยกัน แต่เรื่องนี้อ่านแล้วเราชอบมากเลยค่ะ จากคุณ : คนไกลบ้าน - [ 13 ก.พ. 50 22:01:30 A:71.220.230.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : mon kiwi - [ 13 ก.พ. 50 22:07:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตามมาให้กำลังใจต่อค่ะ รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ก.พ. 50 22:25:05 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตามมาติดๆ เลยตะเอง คนอื่นหายไปไหนกันหมดเนี่ย จากคุณ : Gisi star - [ 13 ก.พ. 50 22:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ^ ^ ^ ขอบคุณนะคะที่นำเราให้มาอ่านเรื่องดีดีแบบนี้ ที่ยิ่งกว่านั้นก็ จขกท. ขอบคุณที่เสียเวลาถ่ายทอดเรื่องราวที่เป็นจริง และเห็นภาพชัดเจน เราชอบมากค่ะ จากคุณ : pretty kuru - [ 13 ก.พ. 50 23:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 รอ...รอ...รอ... จากคุณ : Shapevie - [ 13 ก.พ. 50 23:26:57 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อยากอ่านอีกเร็วเจ้า สนุกมากเจ้าคุณสหมิว เข้ามาเช็คทุกวันเลย เป็นกำลังใจให้คุณสหมิวอย่าเพิ่งเบื่อนะเจ้า จากคุณ : happy (kafarezzz) - [ 13 ก.พ. 50 23:31:52 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ต้องพยายามคิดว่าตัวเองเป็น "นางเอกซิทคอม" เข้าไว้ เพื่อจะฮาขึ้มมาบ้างเวลาเจอสถานการณ์แปลกๆ 55 จากคุณ : Cyuurippu* - [ วันวาเลนไทน์ 00:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาปูเสื่อรอค่า ..... จากคุณ : oriole - [ วันวาเลนไทน์ 00:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สู้ๆนะคะ^^ จากคุณ : แม่บ้านวัยโจ๋ - [ วันวาเลนไทน์ 00:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มาแล้วรออ่าน สาวๆหายไปไหนกันปล่อยให้คุณgisi starอยู่คนเดียว จากคุณ : gabgab - [ วันวาเลนไทน์ 00:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามมาอ่านต่อค่ะ แล้วจะคอยอ่านต่อไปนะคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ วันวาเลนไทน์ 01:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ้อ...โหวตให้อีกรอบด้วยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ วันวาเลนไทน์ 01:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เริ่ดมาก ลงชื่ออีกที จากคุณ : luv you (till_the_end_of_time) - [ วันวาเลนไทน์ 01:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มารอตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : ~คุณมู๋ตุ๋น - [ วันวาเลนไทน์ 03:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 49 มาลงชื่อ รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน - [ วันวาเลนไทน์ 03:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณมากค่ะ.......ถ่ายทอดได้ดีจริงๆ  จะติดตามต่อไปค่ะ จากคุณ : TN (RSG) - [ วันวาเลนไทน์ 03:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มาอีกรอบค่ะคุณดิ้น จากคุณ : กบน้อย (gobnoy) - [ วันวาเลนไทน์ 03:27:55 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยู่ที่ใหนก็ต้องทำงานเหมือนกันที่ยุโรบก็ไม่ได้สบายไปกว่าอยากไปเมกาแต่ได้มายุโรบขอไห้สู้ต่อไปเน้อเจ้าจะเป๋นกำลังจั๋ยฮื้อเน้อ จากคุณ : กบน้อย (gobnoy) - [ วันวาเลนไทน์ 03:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 53 แวบไปแวบมาระหว่างคุณดิ้นและคูณงง ก็รอเหมือนทุกคนค่ะสานุกมาก จากคุณ : กบน้อย (gobnoy) - [ วันวาเลนไทน์ 03:52:26 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามมาอ่านอีกค่า จากคุณ : BooBoo - [ วันวาเลนไทน์ 04:55:45 A:68.80.242.135 X: TicketID:044161 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ป๊อบคอร์นร้อนๆ มาแล้วจ้า สามถุงห้าสิบ.. จากคุณ : Living Extreme - [ วันวาเลนไทน์ 06:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาลงชื่อรออ่านค่ะ จากคุณ : ป้างป้าง - [ วันวาเลนไทน์ 07:58:25 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตั้งชื่อกระทู้ว่าเกือบเป็นโรบินฮู้ด แล้วเห็นตอนแรกว่าจะอยู่นานกว่าที่ตม. เขาให้ 6 เดือนไงคะ อยากรู้จิงๆ ว่าทำไมถึงเปลี่ยนใจกลับเมืองไทยคะ ขอชมว่าคุณเล่าเรื่องได้เก่งจิงๆ เลย อ่านแล้วไม่รู้สึกเบื่อเลย ใช้คำพูดก็ค่อนข้างสุภาพนะ ชอบมากคะ แต่แค่อยากรู้ตอนจบว่าทำไมถึงเปลี่ยนใจกลับเมืองไทย จากคุณ : อืม..น่าคิด (Brunswick) - [ วันวาเลนไทน์ 08:35:59 ]

ความคิดเห็นที่ 58 นิวยอร์คเป็นเมืองที่มีความหลากหลายของมวลมนุษยชาติมากที่สุดเมืองหนึ่งบนโลกใบนี้ก็ว่าได้ จึงไม่แปลกที่ในแต่ละวันฉันต้องรองรับอารมณ์อันหลากหลายที่เป็นนิสัยดังเดิ้มสืบทอดต่อๆกันมาดั่งทายาทอสูร คนไทยเรานี่ก็เก๋นะ สรรหาชื่อเล่นมาเรียกแบบไม่ให้คนเหล่านั้นรู้ตัวว่าเรากำลังสรรเสริญถึงเขาอยู่ อาทิ “โก้” น่าจะมาจากเม็กซิโกนะ ไว้ใช้เรียกพวกเพื่อนๆแรงงานต่างด้าวด้วยกันที่มาจากทวีปอเมริกาใต้ คนเหล่านี้หนีเข้ามาจนกลายเป็นพลเมืองอันดับ 2 ของเมกาไปแล้ว เพราะชายแดนอันกว้างใหญ่ ในครัวร้านฉันมีพี่โก้เคยวิ่งมาราธอนข้ามชายแดนเข้ามาเมกาด้วยล่ะ น่าส่งไปแข่งโอลิมปิกเหรียญทองแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 08:56:11 แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 08:51:50 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 59 “เกา” เกาหลี ความภาคภูมิใจแห่งความเป็นเอเชีย เป็นส่วนผสมอย่างลงตัวระหว่างจีนกับญี่ปุ่น ทำให้แม่พิมพ์ที่ออกมาบิดเบี้ยว “ผิณ” ฟิลิปปินส์ แถวร้านที่ฉันอยู่ สงสัยคงมีชุมชนชาวผิณอยู่ด้วย ทำให้ในแต่ล่ะวัน จะเจอลูกค้ามากลุ่มใหญ่หน้าตาเหมือนคนไทย สั่งอาหารเยอะ กินช้า ทิปน้อย เด็ดสุดที่เป็นตำนานคู่ร้านอาหารไทย นั่นก็คือ “ไบ๋” ฉันพยายามถามหลายๆคนเหมือนกันว่าคำนี้มีที่มาจากไหน เพราะเรียกแล้วมันได้ใจมาก ไบ๋ ไบ๋ ไบ๋ ลองโยกคอยึกยักไปมาสิ มันเข้าจังหวะอย่างประหลาด เที่ยงวันจันทร์ ฉัน ก้อบ และพี่เบน 3 คนอลเวงทำงานอยู่ในร้าน เหมือนมีลางสังหรณ์บอกล่วงหน้า เพาระตั้งแต่นั่งรถมาทำงานฉันเขม่นตาข้างขวาตลอดเวลา ขวาร้าย ซ้ายดี จะเจออะไรอีกนี่ เพียงกลับป้ายว่าเปิดเท่านั้น ร้านของฉันเหมือนถูกเกาหลียกพลขึ้นฝั่งโจมตี ไม่รู้ว่าอะไรไปเข้าฝันเมื่อคืน ทำให้ชาวเกาพร้อมใจกันออกมากินข้าว แทบจะทุกโต๊ะในร้านจึงมีแต่หัวดำนั่งพรึบ ฉันยกอาการออกมาเสริ์ฟโต๊ะแล้วโต๊ะเล่า พี่เบนก็ไปเทคออเดอร์ ส่วนก้อบกำลังยกแก้วน้ำใส่ถาดใหญ่ลงเสริ์ฟ 3 คน มี 6 มือ ทำให้บางครั้งการบริการอาจล่าช้า แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 08:51:31 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:50:04 ]

ความคิดเห็นที่ 60 “หมดแน่ๆวันนี้” พี่เบนเดินส่ายหัวผ่านไป “แก...ไปดูโต๊ะนั้นสิ เอาพริกส้มออกมากินเฉยเลย” ฉันเดินเฉียดไปดู ไม่รู้ว่าแม่สาวเกาหล่อนไปตายอดตายอยากมาจากไหน พอนั่งลงก้นไม่ทันร้อน น้ำเนิ้มไม่ทันเสริ์ฟ หล่อนก็ขอพวงพริก(แบบที่ใช้ปรุงก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา)แล้วเทออกมากินอย่างเมามัน คงนึกว่ากำลังกินผักดอง ร้านทั้งร้านมีพวงพริกอยู่ 4 อัน ตอนนี้กระจายไปอยู่ตามมุมต่างๆ “ขอพวงพริกหน่อย” “ได้ครับ รอสักครู่นะครับ” ฉันเดินส่ายสายตาหาพวงพริก อยู่นี่เอง “ใช้เสร็จหรือยังครับ ขอผมเอาไปให้ลูกค้าโต๊ะนั้นด้วยนะครับ” “ซอรี่จ๊ะ ฉันใช้อยู่” สรุปแม่พวงพริกไม่ยอมให้ฉันพรากเอาไปจากเธอได้ พอไปอีกโต๊ะใจดีให้มา มองดูเครื่องปรุงทุกอย่างที่ใส่ไว้เต็มตอนเช้า หมดเกลี้ยงแทบขอดก้น ร้านก็วุ่นวายอยู่แล้ว แต่ฉันต้องรีบวิ่งเข้าครัว เพื่อผสมพวงพริกอันใหม่ ซึ่งคาดว่าพอเอาออกไปก็คงหมดในเวลาอันรวดเร็ว เห็นบริการแบบถวายมดลูกอย่างนี้ อย่าแอบดีใจไปนะว่าจะได้ทิปเยอะ แทค 2 บาท น่าจะให้ขั้นต่ำที่ 4 บาท เอาเข้าจริงๆได้ 1 บาทก็บุญหอยแล้ว แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 08:52:19 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ทีนี้มากันล่ะอีนาย ดึ๊ก ดึ๊ก ยึกยักโยกคอหน่อยให้เข้ากับบรรยากาศของการต้อนรับลูกค้าจากแดนภารตะ มากันเป็นครอบครัวเลย พี่เบนมองหน้าฉันก่อนส่งซิกให้เข้าไปจัดการ ก้อบหลีกหนีไปหลบอยู่หลังบาร์ ทำให้ฉันต้องเต้นส่ายสะโพกโชว์ดือเข้าไปหา “สวัสดีจ้า อินาย กินไรดีจ๊ะ” “สักครู่นะจ๊ะ เอาน้ำปล่าวมาก่อนได้ไหม” “ได้จ๊ะ” แล้วฉันก็ยกน้ำ 4 แก้ว ไปลงเสริ์ฟอย่างสวยงาม “พร้อมหรือยังจ๊ะ ที่จะสั่งอาหาร” เงียบไม่มีเสียงตอบรับใดๆ แก้วน้ำถูกกระดกรวดเดียวเกลี้ยง “อินาย ฉานอยากได้น้ำเพิ่ม ได้ไหมจ๊ะ” “แฮะ แฮะ ได้สิจ๊ะ ทำไมล่ะ” ฉันยิ้มแห้งเดินกลับมาอีกครั้ง เอาเหยือกใส่น้ำไปรินให้ทุกคนในโต๊ะ ไม่รู้ไปหิวน้ำมาจากไหนกัน กินน้ำยังกะอูฐ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 62 “นี่อินาย ฉันเคยไปเที่ยวเมืองไทยด้วยนะ” “ดีจัง ไปเที่ยวไหนมาหรือ” “ภูเก็ต ฉันชอบมากเลย ทะเลสวยดี อาหารก็อร่อย ราคาถูกมาก” “เหรอๆ” “ทำไมราคาอาหารแพงจังล่ะนาย” “เออ...เรานำเข้าวัตถุดิบจากเมืองไทยนะครับท่าน ส่งมาไกลมันเลยแพง” ว่าแล้วเชียวมัวแต่ดูราคาอาหารนี่เอง “เอาผัดไทยล่ะกันนาย” “ผัดไทยไรดี กุ้งหรือไก่” “ผัดไทยกุ้งแพงกว่าไก่ไหม” “แพงกว่า 3 เหรียญจ้า” “ผัดไทยไก่ 4 จานจ้า ขอผักเยอะๆใส่น้ำมันน้อยๆ” เห้อ....ก็แค่นี้ล่ะ กว่าจะสั่งอาหารกินได้ก็เล่นเอาเหนื่อย พอส่งอาหารลงไปเสริ์ฟ ทุกคนมองอาหารที่อยู่ต่อหน้าเหมือนของประหลาด จากนั้นก็เขี่ยๆ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 63 “ไม่เห็นเหมือนผัดไทยที่เมืองไทยเลยอินาย” “คนล่ะสูตรกันจ้า” “ขอไก่เพิ่มได้ไหม” “ได้สิจ๊ะ ผัดเพิ่มคิด 2 เหรียญจ้า” “ผักไม่ค่อยสดนะจ๊ะ” “เหรอ เหรอ เหรอ” จากนั้นมหกรรมการขอนั่น ขอนี่ ขอโน้นก็ตามมาติดๆ ฉันกับก้อบเดินสวนกันไปมา แต่จุดหมายปลายทางที่โต๊ะเดียวกัน กว่าจะกินเสร็จฉันก็แทบหมดแรง ปริ้นบิลล์ออกไปวางให้ สนนราคาอาหารรวมแทค 29.90 เหรียญ ฉันกุมเงิน 30 เหรียญมาไว้แน่น เพราะแกบอกว่าไม่ต้องทอน ได้ทิปมาตั้ง 10 เซนต์ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 64 “เป็นเหมือนกันหมดล่ะแก ที่ไหนก็เจอ ไอ้พวกเพื่อนๆผู้ชายเราที่ทำงานร้านเผ็ด ยังเคยได้ 2 เซนต์เลย แกได้เยอะกว่านะนี่ น่าภูมิใจมาก” “น่าตบนะสิ แบบนี้คราวหลังฉันจะเอาแบบลูลู่มั่ง” “ทำไง” “มีไบ๋ไม่ให้ทิปมันเลยวิ่งออกไปตามที่นอกร้าน ไปถามว่าทำไม” “อูย...แรงมาก” “มันว่าไงรู้ไหม มันบอกว่าอาหารไม่อร่อย ลูลู่ก็เลยเถียงไปว่า แล้วทำไมเสือกแดกจนหมด ถ้ารสชาติห่วย มันเลยบอกลูลู่ว่ามันเสียดายเงิน ดูสิความแถของมัน” “55555555555555” “ลูลู่โมโหเลยบอกไปว่า อย่ากลับมาที่นี่ให้ฉันเห็นหน้าอีก” “เริ่ดมากคะ” “ดีนะที่ออกไปด่านอกร้าน อิอิ” “ใช่ๆ ถ้าทำแบบนั้นในร้านแย่แน่ๆ” “แกก็อย่าเสียงดังไป อย่าลืมนะ ร้านนี้มีกล้องเยอะกว่ารายการบิ๊กบราเทอร์อีกนะ คริคริ” แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 12:32:13 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 08:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 65 จ่อ คุณสหมิวอีกแล้ว ดีใจจัง เล่าเรื่องได้สนุกมากๆเลยคะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 09:19:34 จากคุณ : พี่ๆหายไปหนายกันโหมดเนี่ยะ (เข็มทิศชีวิต) - [ วันวาเลนไทน์ 09:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 66 **Happy Valentine's Day** จากคุณ : memai - [ วันวาเลนไทน์ 09:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เล่าได้ใจมากเลยค่ะ ปูเสื่อรออยู่มาเร็ว ๆ นะจ้ะ จากคุณ : Pink_Purple - [ วันวาเลนไทน์ 09:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบพระคุณจ๊าดนักที่ย้ายตามกันมา มีความสุขกับวันแห่งความรักนะเจ้า ปล.เพื่อนที่ขอให้ข้าเจ้าลงรูป อยากยลความงามใกล้ๆขออภัยมาไว้นะที่นี้ด้วย ข้าเจ้าอาย ขอสวยแบบเงียบๆอยู่หลังไมค์ดีกว่า คริคริ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Be a good guy - [ วันวาเลนไทน์ 10:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 69 โก้ น่าจะมาจา อมิโก้ นะ จากคุณ : ... - [ วันวาเลนไทน์ 10:20:00 A:24.4.91.73 X: TicketID:102630 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ^_^ มีวิธีจัดการกับพวก ไบ๋ อีกอย่างคะ ที่ร้านบวกทิปตาม % ไปพร้อมวางบิลเลย เพราะสังเกตหลายครั้ง ยอมมาหลายที สุดท้ายก็ต้องเลือกทางใครทางมันหละคะ ถ้าไม่ให้ก็มาได้ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย ผลคือได้ทิปมา บาทกว่า ๆ คาดว่าครั้งหน้าคงไม่มาแล้ว (มั้ง) ได้อ่านเพราะขึ้นหัวข้อได้ใจมากคะ เราก็หนีงานประจำทำออฟฟิศที่เมืองไทยมา อยู่สบาย ๆ ไม่ชอบคะ เริ่มทำงานตั้งแต่วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ลงจากเครื่องประมาณ 3 ทุ่มนอนประมาณ ตี 2 ตื่นไปทำงาน 9 โมงเช้า ได้รับรู้รสชาดกันตั้งแต่เหยียบแผ่นดินอเมริกาวันที่ 2 กันให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลย จากมือคีย์คอมฯ จับปากกาจดข้อความ กลายมาเป็น มือหั่นผัก หั่นเนื้อ แกะเปลือกกุ้ง ไม่ได้ว่างได้เว้น ยังนึกอยู่เลยว่าทำไม เครื่องปรุงอาหารไทยมันเยอะจังหว่า นิ้วเรียวงามกว่าเดิม ก็ได้มีดในครัวนี่แหละคะ ช่วยเกาและเหลาให้ เฮ้อออ แต่ตอนนี้ออกมาผจญโลกในอเมริกาอีกแบบคะ มาลองดูคนทำงานแบบอื่นบ้าง ไว้มีเวลาจะมาเล่าให้ฟังนะคะ ชื่นชมคุณสหมิวคะ อดทนมาก ๆ ผลสุดท้ายก็จบอย่างสวยงามนะคะ จากคุณ : แม่ไข่หก (แม่ไข่หก) - [ วันวาเลนไทน์ 10:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นภาพอย่างแรงเรยยย อี่หล่าสมิง วันไหนทำงานเจอพวกแขก กะ พวกผิณ ข้อยอยากตาย พวกท่านๆเหล่านี้ กินอย่างราชา ทิปอย่างยาจก แถบที่เราอยู่ทิปแย่ๆจะอยู่ที่ 10% แต่พวกหล่อนนะคะ อันเดอร์เทน ตลอด พวกเจ้าอย่าหวัง ! วันนี้ ร้านที่เราทำงาน( ใกล้ๆกับ ซานฟรานซิสโก) ยุ่งมาก เรียกได้ว่านรกแตก ช่วงพักเที่ยงก็อย่างที่คุณสมิงบอกน่ะ พวกคนทำงาน เร่งรีบมาก ช่วงยุ่งจริงๆก็ชั่วโมงกว่าๆ บรรดาลูกค้าทั้งหลายไม่รู้นัดกันตอนไหน ดันเข้าร้าน เกือบพร้อมๆกัน ร้านเรา 68 ที่นั่ง คือเต็มทุกที่นั่ง รอคิวอีก ทั้งร้านมีเวทสองสาว ทำมันทุกอย่าง นี่ถ้า cook ได้ ก็อาจ จะเข้าไปทำด้วย นึกออกใช่มั๊ยคะว่า 68 คนนี้ สั่งอาหาร พร้อมๆกัน ขอโน่นขอนี่สารพัด เราก็เสิร์ฟไป ยิ้มไป ทำเป็น ฉัน ok แต่ในใจ...มันจะมาพร้อมกันทำมายยยยยย ขาก็ต้องก้าวไว ตาต้องไวดูทั่วร้าน สมองต้องทำงานตลอด มือถือของมิได้ว่างเว้น ห้ามเดินมือเปล่าเด็ดขาด ประมาณว่าขาไป เอาอาหารไปเสิร์ฟ ขากลับเดินเก็บจานเปล่า กลับเข้ามาในครัวด้วย บางทีระหว่างทางอาจจะต้องหยุดชะงัก เพราะลูกค้า เรียกสั่งอาหาร หรือขอของเพิ่ม พอทานอาหารเสร็จ มันก็แทบจะเสร็จพร้อมกันทุกโต๊ะ เวทสองสาว เหงื่อแตก ท่วมตัว ทั้งที่อากาศหนาวสุดๆ เท่านั้นยังไม่พอ ลูกค้าอีกกลุ่มเดินเข้ามาอีก โอ๊ย ไม่ต้อง หายใจหายคอมันแล้ว ลุยต่อ...ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นภายใน ชั่วโมงครึ่งเท่านั้น เพราะเป็น rush hour .... สรุปแล้วเที่ยงนี้ได้ลูกค้ามา 95 คนค่ะ... พนักงานในร้านมี 5 คน สาวเสิร์ฟ 2 คนในครัว 2คน และแม็ก (โก้) ล้างจานอีก 1 ชิวิตลำเค็ญมาก แต่พอพักเบรค แบ่งทิปก็หายเหนื่อยแระ ทิปถล่มทลายมาก เพราะลูกค้ามีแต่ฝรั่ง พวกนี้ชอบฟัง คำหวาน สตอเข้าไว้ แล้วท่านทั้งหลายจะประทานทิปให้ อย่างงาม .....เที่ยงนี้ทิปรวม 35% ชื่นใจจัง แต่ตอนทำนะ เหนื่อยอิบอ๋ายเลย แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 10:45:30 จากคุณ : ชีวิตสาวเสิร์ฟ (SKYLER) - [ วันวาเลนไทน์ 10:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แถวนู้นเรียก"โก้" ส่วนแถว DC, VA เรียก "ใต้" ค่ะ ไม่รู้ใครเริ่มก่อนเนอะ แต่ก็เรียกกันจนติดปากไปแล้ว เราก็สาวเหนือเหมือนกัน เรียนจบมช.ด้วย คิดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่คุณนะคะ อ่านที่คุณเขียนแล้ว นึกถึงสมัยมาที่นี่ใหม่ ๆ จัง เรียนจบได้เดือนเดียว ก็มาทีนี่เลย ไปเทรนวันแรก กลับบ้าน ไม่มีแม้แต่แรงจะเดินไปอาบน้ำ นอนตายอยู่ตรงโซฟาหน้าห้องนั่นล่ะค่ะ ทำจนท้อแล้วท้ออีก แต่ตอนนี้พ้นจุดนั้นมาแล้ว หันกลับไปมอง มันก็เป็นประสบการณ์ที่ดีเนอะ :) จากคุณ : zefith (zefith) - [ วันวาเลนไทน์ 10:57:50 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มาแล้วค่า... รอค่ารอ... สวัดดีทุกคนนะคะ... จากคุณ : ไปเรียนก่อนน้า.... (ยิปโซ>_<) - [ วันวาเลนไทน์ 11:16:55 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ใกล้เหตุการณ์ 911 วันถล่มตึกเวิร์ลเทรดเข้าทุกที พร้อมมาตรการรักษาความปลอดภัยของทั้งเมืองก็เข้มงวดเป็นพิเศษ ยามค่ำคืนเวลาฉันเดินกลับจากการทำงาน ตั้งแต่สถานีซับเวย์ไปจนตามถนนหนทางจะเจอตำรวจขับรถตรวจตราอยู่เป็นระยะ ฉันพยายามทำตัวปกติ เพราะกลัวถูกตรวจค้น แม้วีซ่ายังอยู่ได้อีก 2 เดือนกว่าจะขาดเป็นโรบินฮู้ดขั้นโตเต็มวัย แต่ความรู้สึกที่บอกตัวเองตลอดเวลาว่าฉันกำลังมาทำงานอย่างผิดกฎหมายก็ดังก้องอยู่ในหู อยู่เมืองไทยแม้ฉันต่ำต้อยเป็นเพียงหัวหมา แต่ก็อยู่อย่างมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องหวาดระแวงอะไร แต่ที่นี่ฉันเป็นเพียงหางราชสีห์ พลเมืองไร้ชั้น ที่ต้องซุกซ่อนตัวเองอยู่ตามเหลือบของสังคม จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:36:44 ]

ความคิดเห็นที่ 75 “ทำไมช่วงนี้มีข่าวจับคนไทยบ่อยจังก้อบ” “โดนทุกชาติล่ะ เพื่อนอินโดฯของฉันก็เพิ่งถูกทุบบ้าน ดีว่าหนีทัน” “แล้วทำไง” “ย้ายบ้านแล้วขนาดจะกลับไปเก็บเอาของยังไม่กล้าเลย พวกไอริช(ฝรั่งก็ฮู้ดนะ)ยังโดนเลย เห็นเขามาบ่นๆกันที่ร้าน ใครก็บอกให้ระวังตัวกันช่วงนี้” “แย่นะ ชีวิตแบบนี้” ฉันเปรยเชิงปรับทุกข์กับก้อบ ก่อนเดินออกไปดูแลลูกค้า ช่วงนี้ดีหน่อยก้อบได้ตารางงานที่ร้านไทย ทำให้เราสองคนมีโอกาสได้ทำงานด้วยกัน “น้องคะ ขอพริกน้ำปลาเพิ่มหน่อยคะ กระเพราจืดมาก” “ได้ครับ” ฉันเดินกลับเข้าครัว ทำพริกน้ำปลาให้ลูกค้าคนไทย “น้องคะ ไม่ทราบว่าทำไมเรียกผัดกระเพราะคะ ในเมื่อใช้ใบโหระพาแทน” “เออ...ไม่ทราบครับ คงเพราะมันปลูกไม่ได้มั่งครับ ต้องนำเข้าราคาแพง” “รสชาติไม่เหมือนร้านอาหารไทยเลยคะ” อดทน อดทนไว้เท่านั้น ฉันพร่ำบอกตัวเองในใจ ใครว่าดูแลคนพูดภาษาเดียวกันง่าย ฉันขอเถียง ยิ่งพูดกันรู้เรื่องยิ่งเรื่องมาก “ช่วยแพ็คให้ด้วยคะ ขอพริกน้ำปลาเพิ่มด้วย” “ได้ครับ” จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ฉันหันหลังเข้าครัวเอาอาหารเข้าไปแพ็คแล้วทำพริกน้ำปลาใส่กล่องน้ำจิ้มห่อรวมกันอย่างเรียบร้อย “ขอบคุณมากนะครับ โอกาสหน้าเชิญใหม่” ทายสิว่าให้ทิปเท่าไหร่ ไม่อยากคำนวณเลย รู้แต่ว่าให้เงินครบก็ดีใจแล้ว คนไทยบางคนที่มีโอกาสได้มาเมืองนอก กลับไม่พยายามปรับตัวเรียนรู้อะไรใหม่ๆการกิน การนอน การอยู่มันก็ต่างกัน เครื่องปรุง พริก ผัก น้ำปลาก็ไม่เหมือนกัน รสชาติมันอาจผิดเพี้ยนไปบ้าง ถ้าอยากกินแบบไทยๆก็กลับไปกินที่เมืองไทยสิ ทำงานมา 4 เดือนเต็ม เจออารมณ์ร้ายๆสารพัดรูปแบบของลูกค้า ทำให้บางครั้งสภาพจิตใจของฉันย่ำแย่ ทำงานซังกะตายไปวันๆทุกอย่างซ้ำๆวนไปเวียนมา พัฒนาการด้านสติปัญญาและสมองเริ่มช้า แต่พัฒนาการด้านปากร้ายจิกกัดลูกค้ากลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 77 “แก...ดูสาวยุ่นนั่นสิ มาอีกล่ะ” “ไหนๆ กำลังฮิตจ๊ะ เทรนนี้ญี่ปุ่นควงไอ้มืด” “เหมือนอุรังอุตังอุ้มไข่ อิอิ” “นี่เป็นหัวข้อถกกันในชั้นเรียนของฉันเลยนะ” “แปลก ไม่สมกันเลย” “ผีเน่ากับโลงผุ” “ไม่จ๊ะ ผีตายโหงกับโลงบริจาค อิอิ” 911 มาถึง หน้าร้านของฉันประดับธงชาติสหรัฐร่วมไว้อาลัย ลูกค้าที่เข้าในร้านวันนี้ก็ดูสงบเสงี่ยม ทุกคนคงอยู่ในภาวะรำลึกถึงความโหดร้ายของเหตุการณ์ครั้งนั้น คนตายจำนวนมาก คงเป็นพ่อแม่พี่น้องเพื่อนๆของใครสักคนในร้าน ส่วนฉันก็ได้แต่ดูข่าวความเข้มงวดของการตรวจคนเข้าเมือง ตอนนี้ห้ามเอาของเหลวทุกอย่างขึ้นเครื่อง เพราะกลัวเป็นระเบิดที่ทำมาจากของเหลว จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 78 “ตอนป้ามาแรกๆอยู่สบายกว่าเดี๋ยวนี้นะ” “ป้ามากี่ปีแล้ว” “7 ปี มาตั้งแต่ตอนลูกสาวป้า อายุ 7 ขวบ จนตอนนี้ 14 แล้ว ยังไม่ได้เห็นหน้าคาดตากันเลย” “ป้าไม่ลองให้น้องขอวีซ่ามาเยี่ยมล่ะครับ” “เคยขอแล้ว วันสัมภาษณ์ เขาบอกว่าแม่คุณเป็นโรบินฮู้ดเราคงให้วีซ่าคุณไม่ได้” ฉันฟังป้าน้อยบอกเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังด้วยจิตใจที่หดหู่ ในความเป็นแม่คนหนึ่ง ที่ไม่ได้เห็นลูกเติบโตตลอดระยะเวลา 7 ปี ที่ผ่านมา มันคงเป็นช่วงเวลาที่โหดร้ายมากสำหรับชีวิตผู้หญิงคนหนึ่ง “นวดมือให้พี่หน่อย ปวดแขนมาก” พี่หน่อย มือผัดขอร้อง “พี่ก็อยากกลับบ้านเหมือนกัน ตอนนี้สุขภาพก็ไม่ค่อยดี เมื่อวานพี่ไปหาหมอจีนมา เขาฝังเข็มให้ มันก็ไม่หายสักที กลับห้องไปปวดแขนจนมันยกแทบไม่ขึ้น” “พี่อยู่กี่แล้วครับ” “5 ปี ตอนนี้พี่ก็เตรียมๆกลับแล้วล่ะยังไงพี่ก็ไม่ยอมตายอยู่ที่นี่หรอก ติดแต่ว่าตอนนี้พี่ต้องดูแลทุกคนทางบ้าน ถ้าขาดพี่ทำงานไปคน คงเดือดร้อนกันหมด” “ผมก็มาทำงานใช้หนี้ให้ที่บ้านเหมือนกันครับ พอดีน้องสาวถูกรถชน ผมอยากเก็บเงินให้ได้มากที่สุด” “ดีแล้วล่ะ อยู่นี่ต้องประหยัด ตั้งใจทำงาน อยู่เมืองไทยหาเงินได้ไม่เยอะเท่าที่นี่หรอก” จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ค่ำคืนอันยาวนานของการทำงานยุติลง ทุกคนในร้านพร้อมใจกันล้อมวงกินข้าว มีเพียงฉันคนเดียวที่ออกมานอกร้าน ลมหนาวพัดมาปะทะผิวหน้า ฉันโทรศัพท์กลับบ้าน “เอาเงินไปซื้อควายมาเลี้ยงแล้วเด้อ” “ซื้อไปจักโต” “5 โต” “อย่าเลี้ยงหลายเด้ออีแม่ เดี๋ยวสิเมื่อย ผมบ่อยากให่ลำบากอีก ผมสิหาเงินให่ไซ้เอง” “บ่เป็นหยั่งดอก เอาเงินมาไว้ซื่อๆเฮ็ดหยั่ง เลี้ยงไว้ขาย หาบักหล้าอยากเรียนต่อปริญญาโทสิได่มีทุนเรียน” “ครับแม่” ฉันวางโทรศัพท์แล้วเดินเข้ามาในร้าน พี่ๆถามกันว่าทำไมดูเงียบๆฉันบอกว่าโทรศัพท์กลับบ้าน พี่แอ๊ด สาวเสิร์ฟวัย 40 รีบซักถามใหญ่ว่าโทรยังไง ฉันจึงลองให้พี่แอ๊ดใช้บัตรแฟนฉันโทรกลับไปเมืองไทย จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 80 “ขอบใจมากหมิว พี่ไม่เคยโทรหาเพื่อนมา 5 ปีแล้ว” “อ้าว...ไม่ได้บอกเพื่อนหรือครับ ว่ามาเมืองนอก” “บอกๆแต่มันขาดการติดต่อกันไปนาน มันนึกว่าพี่ตายไปแล้ว” “อูย...ขนาดนั้นเลยหรือครับ” คืน 911 ฉันอาศัยรถพี่หนุ่ม บาร์เทนเด้อในร้านกลับ พอรถวิ่งมุ่งหน้าเข้าเมือง ลำแสงอันเจิดจ้าสองเส้นส่องตั้งตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า ในจุดอันเป็นที่ตั้งของตึกเวิร์ลเทรด ทุกคนในรถนิ่งเงียบ มีเพียงเรื่องราวต่างๆที่ฉันได้ฟังในวันนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในใจ ฉันจะทำอย่างไรดี อีก 2 เดือนเท่านั้น ฉันจะกลับบ้านไปเริ่มต้นใหม่ หรือฉันควรอยู่ที่นี่ตักตวงทุกสิ่งทุกอย่างแล้วค่อยกลับไปพร้อมกับเงินเพื่อความสุขสบายของทุกคนในครอบครัว ฉันอยากจะทำอย่างนั้น แต่พอนึกถึงว่า อีก 5 ปี ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ได้เห็นหน้าพ่อแม่ ไม่ได้เจอน้องๆที่ฉันรัก ดูแลพวกเขาตอนกำลังเติบโต ฉันจะทนได้หรือ ความเข้มแข็งที่สุดของฉันมักมีความอ่อนแอเจือปนอยู่เสมอ ฉันถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปตลอดทาง แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 11:48:17 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 11:41:09 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ตามมาติดๆค่ะ...ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไปล่ะค่ะ... Happy Valentine's Day ทุกคนนะคะ จากคุณ : ไปเรียนจริงๆแล้วจ้า..เดี๋ยวสาย (ยิปโซ>_<) - [ วันวาเลนไทน์ 11:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 82 บางครั้ง บางสิ่ง บางเวลา ทุก ๆ อย่างมันมารวม ๆ ปนเปกัน จนบางทีทำให้เราท้อไปเลยเนอะ สู้ ๆ กันไปนะค่ะทุกคน จากคุณ : Pink_Purple - [ วันวาเลนไทน์ 11:58:27 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ที่แอลเอ เรียก แหม็ก ค่ะ  มาจาก เม็กซิกัน  ก็จะรวมๆไปถึง อเมริกาใต้ทั้งหมดล่ะค่ะ เพราะแยกไม่ออกว่า ใครมาจากไหน เลยเรียกเหมารวมไปเลย จากคุณ : ทูกี้ - [ วันวาเลนไทน์ 12:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ชีวิตต้องสู้คะ วันนี้ทำไมดูหง่อยๆจัง พี่ๆไปไหนก้านคะ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ วันวาเลนไทน์ 13:07:20 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ขอรบกวนพื้นที่ ทักทายคุณพี่ คหที่ 36 แมู่ปู จ๋า สวัสดีค่ะ...สบายดีมั๊ยค๊ะ... สวัสดีเพื่อนๆทุกๆท่านค่า...สาวหวานตื่นแล้วว..รายงานตัวจ้า น้องเข็มเค้าตาม ตะเองอยู่จ้า..ขอบคุณนะจ๊ะที่ไปตามพี่มา...มีน้องน่ารักก็ดีอย่างนี้นี่เอง..ทำให้พี่ไม่ตกข่าว... จากคุณ : 07.27 เช้าวันพุธจ้า (สาวหวาน) - [ วันวาเลนไทน์ 13:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 86 "ไหนๆ กำลังฮิตจ๊ะ เทรนนี้ญี่ปุ่นควงไอ้มืด" "หมือนอุรังอุตังอุ้มไข่ อิอิ" ^ ^ ^ เห็นภาพชัดเจนมากกกกกกกกกก 5555... *แก้ไขสะกดผิด* แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 13:45:12 จากคุณ : CoolDubaiChic - [ วันวาเลนไทน์ 13:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ด้วยความยินดีเลยคะพี่สาวหวาน มีกระทู้ดีๆอย่างนี้ ต้องเรียกมาอ่านคะ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ วันวาเลนไทน์ 13:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ขอมอบดอกไม้ในสวน... แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 14:27:24 จากคุณ : สาวหวาน - [ วันวาเลนไทน์ 14:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 89 สุดดดดดดดดดด ยอดดดดดดดดด อ่านกับ comp ไม่ไหวเลย print ออกมาอ่านขางนอก ตั้งแต่กระทุู้ที่แล้วเลย เป็นกำลังใจให้ครับ  อย่าหยุดเละนะครับ  (ขอรูปประกอบเยอะๆ ด้วย :) ) จากคุณ : win_tua - [ วันวาเลนไทน์ 15:00:01 ]

ความคิดเห็นที่ 90 รอ...รอ...รอ... จากคุณ : Shapevie - [ วันวาเลนไทน์ 15:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ตามมาอ่านต่อทู้นี้ เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ นับถือความอดทนของคุณสหมิวจริงๆ แล้วมาเล่าต่อเร็วๆนะคะ แอบลุ้นตอนจบ จากคุณ : pretty lady - [ วันวาเลนไทน์ 15:38:43 ]

ความคิดเห็นที่ 92 รออ่านต่อนะคะ คุณเก่งจังเลยค่ะ ที่ทนได้ขนาดนี้ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ วันวาเลนไทน์ 16:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อ่านถึงตอนนี้ พอจะคาดเดาได้ว่าทำไมคุณสหมิวถึงกลับเมืองไทย เพราะความห่วงใยครอบครัวนั่นเอง เสียดายถ้าคุณอยู่ต่อ คงได้เห็นเรื่องสนุก ถึงแม้บางครั้งจะรันทด แต่ก็อยากอ่านอีกคะ แค่นี้ไม่จุใจ เขียนเรื่องที่เกิดในเมืองไทยก็ได้ค่ะ จะรอติดตาม จากคุณ : ติดตามอ่านทุกวัน (vackrare) - [ วันวาเลนไทน์ 16:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ตามมาโหวตไว้ก่อนค่า จากคุณ : artiesmartie - [ วันวาเลนไทน์ 16:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ตามมาอ่านละเน่อ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ คนมีคู่จ้าาา อิ อิ อิ ปล.ท้ายกระทู้ที่แล้ว ลืมอะไรรึเปล่าจ๊ะ หึ หึ หึ ;P ปล2. คราวหลัง จิ้มแตกประเด็นเอาสิ จะได้ดูหรูไฮ สมเป็นน้องหมิง :lol: ปล3. ว่าแต่ จะกลับมาเชียงใหม่อีกรึเปล่านิ ถ้ากลับมาก็ไปเยี่ยมที่ออฟฟิศใหม่ด้วยเน่อ :) จากคุณ : น้องลูกหมู - [ วันวาเลนไทน์ 16:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ขำเกือบตกเก้าอี้ " ผีตายโหง กับโลงบริจาค " มีความสุขในวันแห่งความรักนะน้องหมิง จากคุณ : Febie - [ วันวาเลนไทน์ 19:38:28 ]

ความคิดเห็นที่ 97 อย่าจบแบบเศร้านะเจ้หมิง หายไปไหนกันหมดสาวๆ จากคุณ : gabgab - [ วันวาเลนไทน์ 20:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 98 พี่ติดตามอ่านตลอดเลย ไม่เข้าใจที่น้องหมิวว่า "แต่พอนึกถึงว่า อีก 5 ปี ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ได้เห็นหน้าพ่อแม่ " ครับ จากคุณ : cool - [ วันวาเลนไทน์ 20:35:03 A:61.6.238.114 X: TicketID:138288 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ถ้าตัดสินใจโดด ก็ 5 ปี เป็นอย่างต่ำเจ้า เอาให้คุ้ม เพราะถ้าโดดแล้วจะกลับเข้าไปอีกไม่ได้ ถูกแบล็กลิส จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ วันวาเลนไทน์ 20:52:02 ]

ความคิดเห็นที่ 100 กำลังใจมาแล้วจ้า ขอให้ได้ออกหนังสือขายไวๆนะคะ ลืมไปค่ะ  สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะคุณสมิว แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 21:50:14 จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ วันวาเลนไทน์ 21:48:08 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อ่านๆๆๆๆๆๆ หนุกๆๆๆ อ่อ Happy Valentine's day จ่ะ ^^~ จากคุณ : สะบะละเฮ่ยแจงแวง - [ วันวาเลนไทน์ 22:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 102 Happy Valentine's Day จ้า   น้องหมิว, ญ หยาม, น้องเข็มทิศ, น้องยิปโซ, น้องกบน้อย(gobnoy)k. Dumilk, ป้าเอม , k. gabgab, k. AnCk-Su-NaMuN, k. da-o-mi,  k. CoolDubaiChic k.jaa_aey น้องสาวหวาน น้องมี่ และทุกๆ คนจ้า ขอให้มีความสุขมากๆ นะค้า จากคุณ : Gisi star - [ วันวาเลนไทน์ 22:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 103 มากดโหวตให้อ่ะ เมื่อตอนเย็นลืมโหวต หุ หุ หุ จากคุณ : น้องลูกหมู - [ วันวาเลนไทน์ 22:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ดีแล้วที่พี่หมิวไม่โดดคับ  เผื่อคราวหน้าคราวหลังด้วยดีกว่าผมว่า  มาเป็นกำลังใจให้ในวันวาเลนไทน์ครับ อยากอ่านต่อนะ  พี่ไม่ต้องรีบจบนะครับแต่ขอให้มาทุกวัน ฮ่าๆๆๆ รักเจ๊จัง เอิ้กๆ คนสู้ชีวิต จากคุณ : เอ็มอ้วน (sandbottle) - [ วันวาเลนไทน์ 23:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 105 มาอ่านต่อค่ะ อย่าเพิ่งรีบจบนะคะ กำลังสนุกเลย จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 15 ก.พ. 50 00:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ทำงานร้านอาหารทำให้ฉันมีภูมิต้านทานความอ่อนแอเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ความเขี้ยวเกิดจากการเรียนรู้ความเขี้ยวกว่าของลูกค้า วิทยายุทธ์ต่างๆจึงได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น สั่งอาหารต้องทวนอาหารให้ลูกค้า ท่องไว้เลย ลูกค้าสั่งนั้น เพิ่มนี่ เอาโน้น จะวิปลาสแค่ไหนก็ตามต้องจดให้หมด แล้วสรุปให้ฟังอย่างชัดเจน จนเข้าใจตรงกัน แล้วค่อยคีย์เข้าไปสั่งในครัว แต่บางครั้ง แม้ฉันมั่นใจเต็มที่แล้วก็ไม่วายพลาด “ฉันสั่งผัดวุ้นเส้น ทำไมมันมีไก่มาด้วย” “อ๋อ เราใส่ไก่ครับ ถ้าไม่ได้สั่งพิเศษ” “แต่ฉันกินเจ” “อ้าว...ไม่ได้บอกไว้ครับ เดี๋ยวผมเปลี่ยนให้” ฉันยอมเปลี่ยนให้ แม้จะถูกแม่ครัวด่า หาว่าฉันฟังไม่รู้เรื่อง พอผัดวุ้นเส้นกลับไปเสริ์ฟอีกครั้ง ฉันเห็นคราบมันๆติดขอบปากของหล่อน แถมบนจานมีเนื้อเป็ดย่างชิ้นหนึ่งวางอยู่ เป็นเจแต่กินเป็ดมารยาชัดๆ จากคุณ : Be a good guy - [ 15 ก.พ. 50 01:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เส้นผม มุกที่ลูกค้านิยมใช้บ่อยมากที่สุด ฉันยกอาการออกไปเสริ์ฟ แล้วต้องกลับมาอีกครั้ง เมื่อผัดไทยหมดไปครึ่งจานแล้ว พร้อมกับเส้นผมเล็กๆที่ลูกค้าหวีดร้องขึ้นมาว่าโผล่อยู่ในจานได้อย่างไร “ป้า ดูสีสิ มันสีทองนะ” “เออ...ใช่” “มันหาเรื่องชัดๆในครัวก็มีแต่พวกเรากับโก้หัวดำทุกคนจะเอาผมสีทองที่ไหนไปหล่นใส่ล่ะ” “เอางี้ล่ะกัน เอาผัดไทยมา” จากนั้นฉันก็ยกผัดไทยจานเดิม แต่งเพิ่มนิดหน่อย กลับออกไปเสริ์ฟ ชิ ฝันไปเถอะว่าจะเปลี่ยนให้ ร้ายมาก็ต้องร้ายกลับ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 01:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เหตุผลต่อไป อาหารรสชาติเปลี่ยน ไม่อร่อยเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด การทำทุกอย่างก็เหมือนกัน ผัดไทยจานเดิม สั่งกินสองผัวเมีย ผัวบอกว่าไม่อร่อย เมียเฉยๆ พอฉันบอกว่าจะเปลี่ยนให้ กลับอยากเปลี่ยนเป็นข้าวผัดสัปปะรดแทน อ้าวแพงกว่านิ ความคดโกงแสดงออกอย่างนอกหน้าแบบนี้ไม่ไหวแล้ว “ฉันเปลี่ยนให้ได้นะ แต่ต้องเป็นอาหารชนิดเดียวกัน เพราะราคามันไม่เท่ากัน” “แต่ฉันไม่อยากกินผัดไทยแล้ว” “ถ้าเธอยืนยันเช่นนี้ ฉันก็ต้องจ่ายเงินส่วนต่างให้กับเธอ ฉันทำงานได้ค่าแรงน้อย หากฉันต้องมารับผิดชอบเรื่องเงินให้ลูกค้าอีก ฉันคงแย่แน่ๆ” ฉันแกล้งพูดรำพึงรำพัน “งั้นก็เอาผัดไทยก็ได้” มารยากว่าชนะเลิศ แต่บางครั้งมาแนวโหดสุดๆ เมื่อฉันยกจานกลับเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับเศษแก้ว สงสัยเป็นฝรั่งจากเขมร คนเล่นของ ท่าทางจะพกมาจากบ้านเลยทีเดียว เพราะลักษณะแก้วที่แตกนั้น มันไม่ใช่แก้วที่มีในร้านของฉันแน่นอน ลูกค้าพวกนี้จะเน้นโวยวาย เพื่อให้ลูกค้าคนอื่นๆสนใจด้วย วิธีการจัดการคือต้องเงียบไว้ แล้วเปลี่ยนให้ แต่ก่อนออกจากร้าน ให้บอกพนักงานทุกคนในร้านเลยว่าจดไว้ในบัญชีหนังหมา ถ้าเจอคนนี้กลับมากินอีกครั้งให้ระวัง จับให้มั่นคั้นให้ตาย แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 50 01:23:09 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 01:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ลืมเอาบัตรมาไม่มีเงินสด เรื่องนี้เป็นความพลาดครั้งใหญ่หลวงของชีวิตสาวเสริ์ฟผู้อาภัพอย่างฉัน เพราะหนุ่มหล่อหุ่นมาดแมนคนนั้น เข้ามากระซิบบอกฉันว่า วันนี้เขาเลี้ยงเพื่อนๆแต่ลืมเอาบัตรมา เงินสดไม่พอจ่าย ทำงานอยู่ตึกตรงข้ามนี้เอง เดี๋ยวจะกลับไปเอามาจ่ายให้นะ นะ นะ ไม่รู้ความหน้ามืดตามัวหรือความโง่ เพราะเพิ่งไปจากเมืองไทยใหม่ๆยังมองโลกในแง่ดีกันแน่ บ่ายก็แล้ว ค่ำก็แล้ว จนดึกๆปิดร้าน พ่อหนุ่มรูปงามก็ไม่มาหาเจ้าหญิงอย่างฉันเสียที วันนั้นฉันต้องเอาทิปส่วนที่ฉันควรจะได้ออกให้ร้านแทน เสียค่าโง่ไป 40 เหรียญ กลับบ้านต้องรีบส่องกระจกกลัวมีเขางอกออกมาบนหัว จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 01:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เรื่องลูกค้าแย่ๆนี้มีส่วนน้อยมาก นานๆมาสักทีเป็นสีสัน ลูกค้าส่วนใหญ่ที่ฉันรู้จักมักเป็นคนดี โดยปกติฉันทำงาน 6 วันต่อสัปดาห์ แถมทำเต็มวันอีกต่างหากตั้งแต่เช้าจรดดึก จึงเจอลูกค้ามากกว่าใคร คนที่ฉันจำได้ดีเสมอ คือ พี่สาวของฉันเอง ฉันขออุปโลกเอา เพราะชีมีรูปร่างหน้าตาคล้ายฉันมาก หากฉันใส่วิกผมทอง อิอิ พี่สาวชอบมานั่งเหงาๆคนเดียว ขีดๆเขียนๆจิบไวน์อยู่เงียบๆ ถ้าวันไหนที่พี่สาวเข้ามาในร้าน แกจะยิ้มหวานช่วยให้ร้านสดใสแล้วก็สั่งทุกอย่างเหมือนเดิม ขนมจีบ ผัดขี้เมาปลาหมึกกับไวน์ชีราส ฉันจะเตรียมแก้วใส่น้ำแข็งยกออกไปเสริ์ฟให้ด้วย เพราะฉันรู้ว่าพี่สาวชอบกินไวน์ ใส่น้ำแข็ง การเอาใจส่ลูกค้าด้วยการจดจำรายละเอียดเล็กๆน้อยๆทำให้พี่สาวดื่มด่ำกับไวน์อย่างมีความสุข “จะทำงานที่นี่อีกนานไหม” “นานครับ” “ดีๆฉันจะได้เจอเธอทุกวัน” จู่ๆพี่สาวก็เอ่ยถามฉันขึ้นมา ในวันที่ฉันกำลังลังเลว่าจะตัดสินใจกลับเมืองไทยดีหรือว่าอยู่ต่อเป็นโรบินฮู้ด ทุกวันนี้พี่สาวคงยังไม่รู้ว่าฉันหายไปไหน ฉันไม่มีเวลาแม้แต่จะเอ่ยคำว่า ลาก่อน แต่สักวันพี่คงรู้ว่าฉันมีความจำเป็นจริงๆที่ไม่อาจบอกพี่ได้ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 01:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เจ๊อีกคนที่ฉันปลื้มเป็นผู้หญิงมาดเท่ ฉันเป็นอะไรไม่รู้ มักถูกชะตากับลูกค้าผู้หญิงด้วยกันซะเป็นส่วนใหญ่ อิอิ ฉันเจอเจ๊ครั้งแรกเจ๊มาแบบปกติ กินข้าวกันเพื่อนๆนั่งคุยสนุกสนาน ฉันก็เข้าไปดูแลโต๊ะให้ตามธรรมดา ฉันชอบเจ๊และเพื่อนๆตรงที่ให้เกียรติคนอย่างฉัน การขออะไรทุกครั้ง เจ๊พูดอย่างสุภาพ ที่สำคัญเรื่องทิปเจ๊ให้แบบใจปั้ม เที่ยงวันหนึ่ง ฉันกำลังยุ่งอยู่ที่หลังบาร์ จู่ๆก็มีเสียงทักทาย ฉันเงยหน้าขึ้นพร้อมอัตโนมัติยิ้มก่อนที่หน้าจะแอบซีดเผือก เจ๊มาในชุดตำรวจพร้อมเพื่อนอีกคน ฉันเป็นแรงงานต่างด้าว เจ๊เป็นตำรวจหรือนี่ เจ๊จะมาจับฉันหรือเปล่า แอบตกใจเล็กน้อย “จำฉันไม่ได้หรือไง ทำไมเหมือนไม่สบาย” “จำได้ๆครับ พอดีร้านบีซี่มาก เหนื่อยครับ” “ฉันมาสั่งทูโก เดี๋ยวต้องไปออกตรวจ ขอผัดไทยกุ้ง 2 กล่องนะ” เจ๊ยิ้มให้ฉันก่อนเดินออกจากร้านไป สักพักเจ๊กลับมาอีกครั้ง ฉันยื่นถุงผัดไทยให้ เจ๊ยิ้มจ่ายเงินมา ฉันรับเงินส่งไปให้แคชเชียร์ทอน เจ๊เอาเงินที่เหลือวางลงบนมือของฉัน “Have a nice day take care” แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 50 01:11:24 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 01:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 112 บางครั้งเรื่องเงินก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับงานบริการ หากลูกค้าให้เกียรติเรา เราก็พร้อมที่จะทำงานให้อย่างดีที่สุด เพราะมิตรภาพแบบนี้คงไม่สามารถแปลเปลี่ยนเป็นเงินตราได้ กลุ่มสุดท้าย 3 หนุ่ม D2B อันนี้ฉันตั้งเองนะ 3 หนุ่มนี้มาครั้งแรกก็ชวนฉันพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเมืองไทย เพราะเขาทั้ง 3 มีความหวังว่าก่อนเรียนจบยูจะต้องเก็บเงินแบ็กแพ็คเกอร์ไปเที่ยวเมืองไทยให้ได้ ฉันเพิ่งมาจากเชียงใหม่ อันเป็นเมืองหนึ่งในจุดหมายปลายทาง เขาทั้ง 3 จึงสนใจข้อมูลที่ฉันบอกเล่าเป็นพิเศษ นอกจากนั้นฉันยังอธิบายเรื่องสถานที่ของภาพถ่ายที่ปรากฎอยู่ในร้าน ผลงานหัตถกรรมของตกแต่งต่างๆให้เขาฟังอย่างมีความสุข พอเช็คบิลมาเขาให้ทิปจำนวนพอดีกับแทค ซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คำพูดที่เขาบอกในวันนั้นทำให้ฉันซึ้งใจเป็นอย่างมาก “ขอบคุณมากที่เล่าเรื่องต่างๆให้เราฟัง” “ไม่เป็นไรครับ” “พวกเราคิดไม่ผิดที่รักเมืองไทย อยากไปเที่ยวเมืองไทย เราจะพยายามทำงานพิเศษให้มากขึ้น” “เอาไว้ไปเที่ยวเมืองไทยหรือครับ” “ใช่แล้ว อยากกลับมากินข้าวที่นี่อีกด้วย” “ยินดีต้อนรับ มาบ่อยๆก็ได้” “คงไม่ได้ เพราะเราเรียนอยู่ ร้านอาหารไทยราคาแพง เราต้องเก็บเงินก่อน ถึงจะมาอีกที” ฉันยังคงยิ้มอย่างมีความสุข แม้ทั้ง 3 หนุ่ม จะกลับไปแล้ว อยู่เมืองไทยเราเก็บเงินไปกินแม็คฯ กินพิซซ่า อยู่เมืองนอก ฝรั่งเห็นคุณค่าต้องหาเงินมากินอาหารไทย ฉันก็ขอเอาใจช่วย 3 หนุ่ม D2B ด้วยล่ะกันนะ หวังว่าสักวันหนึ่ง ฉันจะได้เห็นภาพถ่ายของทั้ง 3 คน กับฉากหลังของเมืองไทย หรือไม่แน่ฉันนี่ล่ะจะเป็นไกด์พาเที่ยวทั่วเชียงใหม่ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 50 01:19:52 จากคุณ : Be a good guy - [ 15 ก.พ. 50 01:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ขอชมหน่อย ว่ามาแล้วตั้งใจทำงาน ไม่หลงแสงสี ไม่เสียทีที่เป็นโรบินหูด จากคุณ : luv you (till_the_end_of_time) - [ 15 ก.พ. 50 01:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 114 คุณหมิวเขียนได้นุ่มนวลสมเป็นสาวเหนือเลยค่ะ จากคุณ : ไอซ่า - [ 15 ก.พ. 50 01:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เอ่อ คือว่ารูปสองคนนั้นคือ D2B ที่พูดถึงใน #112 รึเปล่าฮะ ปล. ทำไมแนวการเขียนถึงดูขรึมขึ้นล่ะฮะ ไม่เน้นฮาแล้วเหรอครับ ไม่เปนไร ยังไงๆ ก็ตามมาเปนกำลังใจให้นะฮะ จากคุณ : Jason - [ 15 ก.พ. 50 01:40:27 A:81.153.20.226 X: TicketID:036299 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เข้ามาลงชื่อ..แล้วรีบไปอ่านต่อในบัดดลจ้า... จากคุณ : สาวหวาน - [ 15 ก.พ. 50 01:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 117 งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาแต่ก้อจดจำมิตรภาพในงานให้ได้มากที่สุดจริงมั้ยเจ๊หมิง ตามสาวหวานมาติดๆ สาวๆท่านอื่นกลับจากเที่ยวยัง จากคุณ : gabgab - [ 15 ก.พ. 50 02:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 118 คุณพี่ gabgab...ยังไม่นอนอีกเหรอค๊ะ..ดึกแล้วเน๊อ... สาวๆขอเสียงหน่อยเด๊อค่าเด๊อ... จากคุณ : สาวหวาน - [ 15 ก.พ. 50 02:16:48 ]

ความคิดเห็นที่ 119 มาเเว้ววว มาเเว่ววว จ่อ ติด จ่อ อยู่ .. เร่า ..  ต่อ เร็ว ๆ นา เจ้า > เจ๊หสมิว คนงาม < จากคุณ : ดีจ้า 1สาว 1หล่อ ตรงเนี้ยะๆ << (< Siam Citizen >) - [ 15 ก.พ. 50 05:08:18 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ^ ^_^ .. เจ๊สหมิว .. จากคุณ : ทานโทษๆ = สะก๊ดชื่อผิ้ดกะเจ้า (< Siam Citizen >) - [ 15 ก.พ. 50 05:12:21 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ตามมาอ่านค่ะ เรานึกไม่ออกเลยว่าถ้าต้องทำงานหนักแบบคุณสหมิว หรือ เพื่อนๆ อีกหลายคนในห้องนี้จะเอาตัวรอดได้ยังไง ลำพังแค่ทำกะเที่ยง (สองชั่วโมง) กลับมาก็จะตายอยู่แล้ว ยังไงก็สู้ด้วยกันนะคะ ไหนๆ ก็จากบ้านมาไกลขนาดนี้แล้ว Happy Valentine's Day ทุกๆ คนเลยค่ะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Living Extreme - [ 15 ก.พ. 50 06:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 122 มารายงานตัวแล้วค้า จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 15 ก.พ. 50 08:08:06 ]

ความคิดเห็นที่ 123 มารายงานตัวด้วยจ้า จากคุณ : Gisi star - [ 15 ก.พ. 50 08:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ^ ^ งั้น ขอ จ่อ 2 สาว สวย ข้าง บน เนี้ยะ เนี่ย บน เนี้ยะ น้า จากคุณ : ดีจ้า Gisiฯ ~เข็มทิ้ศ สาวหวาน? (< Siam Citizen >) - [ 15 ก.พ. 50 09:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 125 อ่านแร้วนึกถึงตัวเองเลย เวลาเจอแขกชั่ว ๆ นี่ (แขกจิง ๆ นะ) อยาก จะ เอาผัดไทยใส่หมู ให้มานกิน แต่เรายังไม่เจอสาระพัดมุขแบบเจ้าของกระทู้เลย ถือว่าโชคดีนะเนี่ย เต็มที่ก็ บริการสุดฤทธิ์ แต่ไม่ทิปสะกะเหรียญ ก็เออ ทำบุญไป แต่แขกน่ารักก็มีเยอะมาทดแทนกันได้เวลาเหนือ่ยแสนเหนือ่ย อ่านเรือ่งนี้เหมือนสะท้อนตัวเองเลย แต่ถ้าให้ลำบากขนาดนี้ เราคงตายยยยยยแน่ ๆ ค่ะ จากคุณ : da-o-mi - [ 15 ก.พ. 50 09:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 126 เจ๊หมิวเริ่มหื่นขึ้นเรื่อยๆ ฮ่าๆ จากคุณ : เอ็มอ้วน (sandbottle) - [ 15 ก.พ. 50 10:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อ่านแล้วประทับใจ 3 หนุ่ม D2B จัง แล้วมาเล่าต่อเร็วๆนะเจ้า เจ๊สหมิว...รออ่านต่อ จากคุณ : pretty lady - [ 15 ก.พ. 50 11:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 128 สนุก ๆๆๆๆ อย่าเพิ่งถึงตอนใกล้จบเลย เล่าละเอียด ๆ สนุกดี ค่ะ มาตามดูทุกวันเลย ติดหนึบ จากคุณ : เหมียวโหด - [ 15 ก.พ. 50 11:55:31 A:124.183.28.109 X: TicketID:136834 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เข้ามาลงชื่อประจำวันค่า จากคุณ : CoolDubaiChic - [ 15 ก.พ. 50 12:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 130 รออ่านนะคะ ... เห็น link ใน cmupark เลยตามมาค่ะ จากคุณ : นุกนิก - [ 15 ก.พ. 50 14:06:31 A:202.29.63.154 X: ]

ความคิดเห็นที่ 131 สวัสดีจ้า...สาวหวานตื่นแล้วจ้า... วันนี้ไปเรียนด้วยหล่ะ...ใครรับฝากเจ้าบุบบิบ...ยกมือขึ้น... จากคุณ : 08.18 เช้าวันพฤหัสจ้า (สาวหวาน) - [ 15 ก.พ. 50 14:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 132 รออ่านค่ะ สนุกมากๆ ให้ข้อคิดและประสบการณ์มากมาย เราได้ประสบการณ์เพิ่มจากการอ่าน น่าอัศจรรย์จริงงๆ จากคุณ : cmr - [ 15 ก.พ. 50 14:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 133 น้องสหมิว หายไปนานแล้วนะจ๊ะ มารับผิดชอบแควนๆ ทั้งหลายเดี๋ยวนี้เลยนะ อิอิ รออ่านกันมาน้าน นาน แย้วนา จากคุณ : Gisi star - [ 15 ก.พ. 50 15:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 134 อ่านมานาน ลืมไปว่ายังไม่เคยลงชื่อ เห็นบ่นถึงคนไทยเรื่องผัดกระเพราแล้วเราถึงกับสะดุ้ง ดีนะเนี่ยที่คุณหมิวเล่าเรื่องจาก NY ไม่งั้นเราคงนึกว่าเข้าตัวแหงเลย อิอิ (แต่เราไม่ได้ขอพริกน้ำปลาเพิ่มนะ) คือ อยากบอกว่า สำหรับคนไกลบ้านจะหากระเพรากินเนี่ยยากแสนยาก ร้อยละเก้าสิบเก้า ร้านอาหารไทยที่ยุโรปจะใส่โหระพาแทนกระเพรา .. แรกๆ เราไม่คุ้น ก็แอบถามเหมือนกัน (นึกว่าใส่ผิด) .. หลังๆ เราจะถามร้านที่เราเพิ่งเคยเข้าเป็นครั้งแรกทุกครั้งว่า จริงๆแล้วผัดกระเพราใส่กระเพราหรือโหระพาคะ .. เพื่อความแน่ใจ สำหรับคนไทยกลิ่นมันต่างกันมากมายอยู่นะคะ ร้านอาหาร"แสร้งว่า" เป็นร้านอาหารไทยในเมืองที่เราอยู่ตอนนี้เนี่ยยิ่งร้ายกว่า ผัดกระเพรา ไม่ใส่ทั้งกระเพราหรือโหระพา เพราะพ่อครัวคนจีนหรือเวียดนามอะไรนั่น ไม่รู้ว่า "Pad Kaprow" หมายถึงผัดใส่ใบกระเพรา ไม่ใช่แค่สักแต่ว่าใส่วิญญานพริก (ที่หาความเผ็ดและรสชาติไม่ได้เลย) .. เขียนต่อนะๆๆ สนุกดีค่ะ รออ่านทุกวันเลย ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์กันนะคะ จากคุณ : น้ำผึ้งหยดเดียว - [ 15 ก.พ. 50 15:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ลงชื่อค่ะ ^^ จากคุณ : oriole - [ 15 ก.พ. 50 15:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 136 สนุกค่ะ อ่านแล้วติดลม จะรอตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : น้องงัว (น้องงัว) - [ 15 ก.พ. 50 15:48:53 ]

ความคิดเห็นที่ 137 อ่านแล้วรู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ ชีวิตต้องสู้จริง ๆ จากคุณ : AntiVirus - [ 15 ก.พ. 50 16:16:16 ]

ความคิดเห็นที่ 138 มาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : asita - [ 15 ก.พ. 50 16:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 139 มาเร็วๆๆน่ะจ้า เจ๊สหมิวคนงาม   จากคุณ : รักหวางหลุง - [ 15 ก.พ. 50 16:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ขอบคุณมากนะคะที่เอาเรื่องราวดีๆมาผ่านพวกเรา....คุณเป็นคนน่ารักมากคะ จากคุณ : keangko - [ 15 ก.พ. 50 16:53:21 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ทำไมชอบใช้แต่ บัตร แฟนฉัน โทรกลับบ้านกันอ่ะ เราไม่เข้าใจ เคยใช้ครั้งนึงเสียงไม่ค่อยดีเลย ตอนนี้เป็นลูกค้าประจำของ บัตร กทม อยู่ ที่ขายตวามร้านหนังสือแล้วก็ร้านอาหารใน ca นะ ถูกและดีกว่าอีกน่า ลองใช้ดูสิ www.cthai.com นี่เว็บของเค้า ปล.ไม่ได้โฆษณา นะ แค่อยากแนะนำให้ใช้ของที่เราคิดว่าดีเท่านั้นเอง (คนอื่นคิดยังไงเราไม่รู้ ^^") จากคุณ : น้องสาวคนเก่ง (YuumiPu01) - [ 15 ก.พ. 50 17:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 142 แวะมารับเจ้าบุบบิบจากพี่สาวหวานค้า จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 15 ก.พ. 50 17:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 143 บ่าวตางเหนือสุดของประเทศไทยมารายงานตั๋วหลังจากแฝงมาเมิน  บ่ก้าออกมาอวดตัว  หันสาวๆๆเยอะ  อ้ายต่วม อายสาว ใหนๆๆ มาละขอสักกำ กะ ขอเสียงพ่อจาย น้อย จะได้ฮู้  ว่ามีบ่าวๆๆหลงมาอ่านนักก่อ หลงคนอ่านนั้นแหมเรื่อง ตัวอ้ายมายะก๋านใน เมืองคาวบอย ฝรั่ง ได้บ่เมิน ยังไงขอคำแนะนำเน้อ จากคุณ : สะล้อ (CIVILROOM) - [ 15 ก.พ. 50 17:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 144 แล้วคุณ หมิว จะกลับไปอีกมั้ยคะ จากคุณ : mon kiwi - [ 15 ก.พ. 50 18:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ถึงคุณสะล้อ ผมก็อ่านมาหลายวันแล้วล่ะ แต่เพิ่งอ่านจนจบวันนี้ เลยได้รีพลาย เรื่องใบกระพรา กับโหระพา เป็นเพราะว่า อันว่าใบโหระพานั้นเก็บสดอยู่ได้นานกว่ากระเพราถึง1สัปดาห์ แต่ว่าผมมีวิธีเก็บใบกระเพราให้อยู่ได้นาน แต่ยังไม่กล้าบอก กลัวว่าจะเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน ไงก็เป็นกำลังใจให้คุณหมิวละกัน..มาเล่าต่อเร็วๆน้า... จากคุณ : ปิงปอง (kotchaphol) - [ 15 ก.พ. 50 19:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 146 ตามมาอ่านนะคะ โทเคอยากรู้ตอนจบซะจนต้องไปแอบกระซิบถามคนแถวๆนี้เลยอะ ว่าตกลงจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งไหม อิ อิ จขกท สุดยอดมากๆค่ะ ยกให้สิบนิ้วเลย ปล.สำนวนแบบนี้เขียนหนังสือขายได้เลยนะเนี่ย ^^ จากคุณ : tokei/tookei - [ 15 ก.พ. 50 19:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 147 สนุกมากค่ะ...ชอบอ่านไม่เบื่อเลย...กลับมาต่อเร็วๆๆนะคะ..จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งหรือป่าวเอ่ย...นับถือน้ำใจคุณสหมิวในหลายๆเรื่องจิงๆ....แต่อ่านแล้วก็คิดถึงแม่เหมือนกันเน๊าะ...ไปโทร.หาแม่มั่งดีก่า... จากคุณ : ออสซี่ (i'm sad) - [ 15 ก.พ. 50 19:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ชาวไกลบ้าน ที่ไปปล้นเงินคนรวย ส่งกลับมาช่วยคนจนที่เมืองไทยหลายท่าน หลังไมค์มาหาข้าเจ้า ช่วยอัพเดทข้อมูลข่าวสารที่เกิดขึ้นในเมืองไทยให้ฟังหน่อย มีทั้งที่ฮู้ดไปนาน ฮู้ดกลางๆและเพิ่งเป็นฮู้ดฝึกหัด ไหนๆก็เพิ่งกลับมา แม้จากเมืองไทยไปเพียง 6 เดือน อะไรหลายๆอย่างมันก็เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และที่ยังคงเหมือนเดิมก่อนวันที่ทุกท่านจะโบกมืออำลาจากเมืองไทยไป หลังระเบิดตูมกรุงเทพ ถังขยะหายากมาก ที่เห็นๆมีก็บางใสแจ๋ว ไปไหนมาไหนต้องระวังตัว ดัชนีความสุขลดลงฮวบฮาบ สนามบินสุวรรณภูมิมียักษ์เยอะมาก อยากตื่นเต้นสุดๆไม่ต้องไปขี่รถไฟเหาะ จ่าย 6 บาท ห้าสิบ นั่งรถเมล์เขียวก็เสียวได้ ซิ่งเร็วกว่านรก คนขับและกระเป๋ายังคงคอนเสปเอี้ย จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 21:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 149 แผลสด แผลเปื่อย แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก แผลพุพองเป็นหนอง ผิวหนังอักเสบเป็นหนอง ใช้...เจ้าของเดียวกับ....โฆษณานี้ยังมีฉายในรายการมวยช่อง 7 ละคร“ละอองดาว”กลับมาทำใหม่ ภาคนี้เป็นภาคต่อฉบับพระเอกนางเอกสูงวัย พระเอกคงจบด็อกเตอร์จากนิวยอร์ค ใครที่พลาดดูละครไทยบางเรื่อง เพราะหาเช่าจากร้านอายดาไม่ได้ ไม่ต้องเสียใจ พล็อตเรื่องยังคงมีพัฒนาการช้าพอๆกับสาหร่ายเซลล์เดียว แม่ผัวตบกับลูกสะไภ้ นางเอกนมเท่าดอยเต่า คิ้วจิกเส้นเดียว ปลอมตัวเป็นผู้ชาย พระเอกยังไม่รู้เหมือนเดิม ดาราลูกครึ่งตกกระป๋อง ที่มาแรงคือดาราตาเม็ดก๋วยจี๋ เน้นเรื่องโรแมนติกจะให้เศร้ามากนางเอกต้องตายด้วยโรคลูเคียเมีย ตูมตามโตแล้วนะ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 21:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 150 นางสาวเชียงใหม่ปีล่าสุดทรงผมตีโป่งหน้าบานเหมือนกระด้ง ตอนประกวดชุดว่ายน้ำกลางงานฤดูหนาว ก่อนขึ้นเวทีทุกนางยังผิงไฟกับเตาอั้งโล่ ผู้ชายไทยเริ่มเมโทร หน้าเด้ง ขาวขึ้น สวยจิ้มลิ้มน่ารักแสนซน มีเหรียญ 2 บาทใช้แล้ว แต่แทบไม่ต่างกับเหรียญบาท โทรศัพท์มือถือต้องกด 08 ข้าวแกงอมช.ขึ้นราคาเป็น 15 บาท ก๋วยเตี๋ยวข้างทางทั่วไป 25 พิเศษ 30 ไม่มีใครใช้คำว่า “จ๊าบ” แล้วนะ ฝากบอกเพื่อนตัวเอง เพื่อนๆคิดอะไรได้มากกว่านี้ ช่วยอัพเดทให้ชาวไกลบ้านฟังหน่อย หรือชาวไกลบ้านอยากรู้เรื่องอะไรเป็นพิเศษอีกจะไปเสาะหามาให้ ปล.ช่วงนี้ข้าเจ้าค่อนข้างยุ่ง กำลังจะกลับบ้านที่ร้อยเอ็ดไปทอดผ้าป่าสามัคคีฉลองโบถน์ใหม่ มีคณะเสียงอีสาน นกน้อย อุไรพร ร่วมแจม อิอิ ม่วนอีหลีแท้ๆเด้อ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 15 ก.พ. 50 21:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 151 เข้ามาอ่านค่ะ ^^ ตูมตามตอนนี้เรียนปีสี่ กำลังจะจบแล้ว  เรียนที่เดียวกะเพื่อนเรา จากคุณ : pervpanda - [ 15 ก.พ. 50 21:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 152 เราก็เคยไปทำpart time ตอนไปเป็นครูอาสาที่นั่นเราอยู่ houston Tx .1 ปี เจ้าของร้านดุมากกกกกก ก็ผ่านพ้นได้ดีอาหารไทยที่นั่นก็อร่อยไปอีกแบบ ไปเทียบกับที่เมืองไทยไม่ได้หรอกครับแต่ก็ได้อารมณ์อีกแบบ.น่าลองนะ จากคุณ : ป๋อ บุรีรัมย์ (williamruang) - [ 15 ก.พ. 50 22:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 153 เพิ่งรู้ว่ามีเหรียญ ๒ บาท ทำไมสองบาท แม่ปูไม่ดูละครไทยนานแล้วค่ะ ดีใจที่ไม่ได้ดู แหะๆ.. อ่านหนังสือจินตนาการเอามันส์กว่านะคะ ตูมตามยังจ้ำม่ำน่ารักเหมือนตอนเด็กๆหรือเปล่าคะ ........................................................................... ขอถามนิดนึงนะคะ คห. ๓๑๑ (กระทู้ที่แล้ว)ที่คุณสมิวพิมพ์ไว้ว่า พอวางโทรศัพท์ลงที่หน้าร้าน น้ำตาก็ไหลพร่างพรูลงมาอาบสองแก้ม ฉันหันหน้าเข้าหากำแพงร้าน สะกดใจไม่ให้อ่อนแอไปมากกว่านี้ ก่อนหันหลังกลับมา “Hi How are you? “Would you like something to drink, first? มีอะไรต่ออีกหรือเปล่าคะ หรือว่าแค่นี้ แม่ปูนึกว่าจะเล่าอะไรต่อจากนี้ แต่ฉากตัดฉับไปถึงที่คุณสมิวได้รับหลังไมค์แทนค่ะ แค่สงสัยค่ะ .. แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 50 22:46:24 จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 15 ก.พ. 50 22:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 154 จะกลับบ้านละเหรอ ต่อจากร้อยเอ็ดแล้วจะไปไหนต่ออ่ะ ชลบุรี กรุงเทพ รึว่าจะขึ้นมาเชียงใหม่ ??? ปล.เรียนทำอาหารไปถึงไหนละจ๊ะ อิอิ จากคุณ : น้องลูกหมู - [ 15 ก.พ. 50 22:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 155 อิอิอิ อ่านแล้วยังสนุก เหมือนเดิม จากคุณ : Rocket Fuel (Rocket Fuel) - [ 15 ก.พ. 50 22:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 156 mon kiwi จ๋า ข้าเจ้าเพิ่งกลับเอง ยังสยองขวัญอยู่เลย ไว้หายดี อาจกลับไป อิอิ ปิงปอง ช่วยบอกหน่อย อยากรู้เหมือนกัน เก็บยังไง เพราะที่ร้านใช้แต่ใบโหระพาผัดกระเพราะไก่ ตูมตาม บึกบึน เข้ม ไว้เครา น่ารักเหมือนเดิม จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 00:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 157 เชคชื่อค่า จากคุณ : ง่วงง.ง.ง..ง.ง (ยิปโซ>_<) - [ 16 ก.พ. 50 00:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 158 แม่ปูขาเก เซมารูจ๋า เศร้าแค่ไหน ปวดร้าวเพียงใด ก็ต้องทำมากินจ้า The Show must go on จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 00:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 159 - -'' รออ่านจ่ะ แต่อยากบอกไว้อย่างนึงว่า -''- หนูยังใช้คำว่า "จ๊าบ.." อยู่เลยนะ -''- ^^~ จากคุณ : สะบะละเฮ่ยแจงแวง - [ 16 ก.พ. 50 00:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 160 รอ...รอ...รอ... จากคุณ : Shapevie - [ 16 ก.พ. 50 00:48:08 ]

ความคิดเห็นที่ 161 ตอบคุณหมิวเรื่องใบกระเพรา อันนี้จำมาจากการที่เคยทำงานร้านไทยมาเมื่อ 3ปีก่อน ลำบากอย่างที่คุณหมิวเล่านั่นแหละ แต่แค่ 50เปอร์เซ็นต์นะ ผมโดนหนักกว่าคุณ ตอนนี้ขอหันหลังให้กับร้านไทยโดยสิ้นเชิง หุหุ วิธีที่1. ขั้นแรกเลยคือต้องซื้อที่สดจริงๆ โดยการสืบจากร้านนำเข้า ตลาดไทย หรือจีนก็ตาม เมื่อได้ใบกระเพราสดๆมาแล้ว ก็นำมาเด็ดเอาแต่ใบแล้วห่อกระดาษในครัวไว้ เพราะกระดาษในครัวจะมีอากาศพอระบายได้ ทำให้ไม่ชื้น ความชื้นจะทำให้ใบกระเพราเน่าเร็ว แล้วเก็บไว้ในห้องเย็น หรือตู้เย็นตรงที่เย็นน้อยๆที่สุด วิธีนี้จะเก็บได้นานกว่า 1 สัปดาห์ วิธีที่2 ส่วนมากร้านอาหารไทยที่ต่างประเทศ จะผัดเครื่องพริกกระเพราไว้ โดยมากก็จะมีพริกกับกระเทียมบด บางร้านอาจจะใส่เครื่องเทศอื่นๆอีก แล้วแต่สูตร โดยเมื่อผัดเครื่องกับน้ำมันจนหอมได้ที่ ก็ใส่ใบกระเพราลงไปตอนนั้นเลย พอเย็นก็เอาเข้าตู้เย็นไว้ น้ำมันจะช่วยให้ใบกระเพรายังดูเขียวและหอมอยู่ แล้วเวลาจะใช้ก็ผัดเนื้อสัตว์และเครื่องอื่นๆก่อน จึงใส่พริกกระเพรา กระเพราก็จะได้ไม่ดำมากจนน่าเกลียด และก็ใช้จนหมดไปพร้อมกับเครื่องผัด ผมมีแค่ 2 วิธีนี้ ใครมีวิธีอื่นๆมาเล่ากันบ้างนะ ใครจะว่าผัดกระเพรา+ไข่ดาวเป็นเมนูสิ้นคิด แต่ชอบกินอ่ะ  กินได้ทุกวันแหละ ปูเสื่อ...รออ่านต่อ จากคุณ : ปิงปอง (kotchaphol) - [ 16 ก.พ. 50 02:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 162 ใช้วิธีที่ 2 ของคุณปิงปองอยู่ค่ะ ผัดแล้วเข้าช่องฟรีซไปเลย เมื่อไหร่อยากกินค่อยเอามาอุ่นผัดใส่เนื้อ ทำให้ได้กินกระเพราทั้งปี จากคุณ : pixp - [ 16 ก.พ. 50 03:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 163 ^                                 ^ ^ ขอเเจม เสริม คุณปิงปอง  ^ ค่ะ ~ กระเพราสด (เน้น .. เขียวสด ) ~ ~ ควร"แยก"ก้านทุกก้าน ออกจากกัน ~ ไม่ควรให้ กระเพรา กอดติดกัน ~ วางแผ่ /วางเบาๆ /วางหลวมๆ .. ลงบนกระดาษ น.ส.พ    หรือ Paper towels ~ รวบ รวม กันไว้ หลวมๆ .. ห้ามมัด !! ~ ไส่ทั้งหมดลงไปใน *"ถุงกระดาษ"    * เวลาไปซื้อของตาม Supermarket ทั่วไป ~ พับปากถุง .. สองครั้ง .. ไม่ต้องเทปปิดสนิทเเน่น ~ วางชั้นล่างสุดของตู้เย็น ~ ไม่เย็นจัด และ ของในตู้ ไม่หนาเเน่น ~ เวลาจะใช้ หยิบมาใช้ ทีละก้านสองก้าน ตามชอบ * อายุ งาน 14 วัน * ~ วันสุดท้าย .. กระเพราไก่ ไข่ ใบเขียวๆยังได้อยู่ ญาติปลูกไว้เยอะ.. มีเวลาดูเเลพืชผักได้เป็นอย่างดี ใบโต งามมาก ๆ .. เค้าสอนให้เก็บด้วยวิธีนี้ค่ะ จากคุณ : คนนี้เเหละเคยส่งกระเพราไป NY (< Siam Citizen >) - [ 16 ก.พ. 50 06:28:41 ]

ความคิดเห็นที่ 164 ^ ^ ลืมบอกไปว่า .. สูตรเรา .. ห้าม ริด ใบ ออก .. อ่ะค่ะ                                          """"""""""""""""" จากคุณ : < Siam Citizen > - [ 16 ก.พ. 50 06:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 165 ที่ออสเตรเลียมีของสดเกือบทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นใบกระเพราโหรพาหรือกระชายและอื่นๆ หาซื้อได้ โหรพาจะถูกโลละประมาณ8-10เหรียญ แต่กระเพราจะแพงโลละ18-25เหรียญ คนจึงไม่ค่อยซื้อมากเพราะแพง แต่เราก็ซื้อมาผัดกินบ่อย เพราะอยากกินให้ได้รสชาติเผ็ดๆ จากคุณ : ตาดำ - [ 16 ก.พ. 50 07:56:47 A:143.238.243.96 X: TicketID:122738 ]

ความคิดเห็นที่ 166 อ่านแล้วหิวกะเพราเลยเนี่ย เราก็ชอบเอามาผัดใส่พริกตำ+กระเทียม ใส่กุ้งมั่ง ไก่มั่ง หมูสับมั่ง กะไข่ดาวไข่ขาวกรอบ ๆ เหยาะน้ำปลาที่ไข่ดาว โชะ ๆๆๆ กินไม่กี่คำ หมดแล้ว.... ของโปรดมาก ๆ อิอิ ที่ไทยทาวซิดนี่ กำละ 2 บาท ค่ะ จากคุณ : เหมียวโหด - [ 16 ก.พ. 50 08:36:17 A:124.183.28.109 X: TicketID:136834 ]

ความคิดเห็นที่ 167 แหม แวะมาได้สูตรเก็บใบกระเพราด้วย ต้องขอบคุณพี่ๆ ข้างบนที่แนะนำกัน คุณ ปิงปอง (kotchaphol) และ พี่ ญ หยาม คนสวน เอ้ย คนสวยนี่เอง จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 16 ก.พ. 50 09:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 168 555 nice story >>> love to read . OHM. จากคุณ : Ohm Thai crew 2007 (sochana9) - [ 16 ก.พ. 50 09:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 169 แวะเข้ามาได้สูตรเก็บกระเพรากลับบ้านซะด้วย ที่อริโซน่า ยังไม่เห็นกระเพราวางขายเลยนะคะ วิธีนี้สามารถใช้กับใบโหระพา และใบสะระเหน่ (มิ้นท์) ได้หรือเปล่าคะ ปกติจะเก็บใบมะกรูด พริกขี้หนูและซอยตะไคร้ ใส่ฟรีชเอาไว้เท่านั้นคะ เคยลองวิชาเพาะถั่วงอกไว้ใช้ในร้านด้วยคะ แต่ไม่สำเร็จเท่าไหร่ ยังต้องไปซื้อใช้เหมือนเดิม ได้ข่าวเมืองไทยเรื่องระเบิดที่กรุงเทพ เรื่องภาคใต้ มีอะไรคืบหน้าบ้างไหมคะ พอจะซาลงบ้างไหม รัฐบาลใหม่จัดการอะไรได้บ้างหรือเปล่า เศรษฐกิจบ้านเราเป็นยังไงบ้าง คนตกงานเยอะขึ้นไหม คิดถึงแต่เมืองไทยคะ จากคุณ : แม่ไข่หก (แม่ไข่หก) - [ 16 ก.พ. 50 10:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 170 จำ จำ จำ จำ วิธีเก็บใบกระเพรา โหรพา ไว้แล้วค่า ขอบคุณ คุณๆ ทั้งหลายจ้า จากคุณ : Gisi star - [ 16 ก.พ. 50 10:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 171 ตามมาอ่านต่อค่ะ ตูมตามคือใคร จ๊าบแปลว่าอะไรคะ ไม่รู้เลยจริงๆ (มีใครเชยเท่ามั้ยเนี่ย) จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 ก.พ. 50 10:56:34 ]

ความคิดเห็นที่ 172 จ๊าบ     =  แจ่ม เจ๋ง เก่ง เท่ห์ เริ่ส เพริดพริ้ง               จัดจ้าน เปรี้ยวจี๊ดมะนาวร้องจ๊ากส์ ตูมตาม = ดาราเด็กชื่อดัง ของ ฟ้าเมืองไทย ค่าตัวเเพง              ตอนนี้ เป็นหนุ่ม บึกบึน เข้ม ไว้เครา              (เจ๊สหมิว รายงาน)              เรียนปีสี่ กำลังจะจบแล้ว                เรียนที่เดียวกะเพื่อนเรา (จาก คุณ pervpanda) จากคุณ : ตูมตาม ^__^ จ๊าบ (< Siam Citizen >) - [ 16 ก.พ. 50 11:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 173 5 เดือนที่แล้ว ณ สนามบิน JFK ก้อบมารับฉันในฐานะคนหน้าใหม่ของเมืองนิวยอร์ค คืนวันผ่านไป เหมือนสืบทอดตำนานการเป็นฮู้ด ฉันกำลังนั่งแอร์เทรนกลับบ้านพร้อมเพื่อนรักที่เพิ่งมาจากเมืองไทย “เหนื่อยไหม ชัย” “ไม่เท่าไหร่ พรุ่งนี้พาไปหางานเลยได้ไหม” “เพิ่งมาถึงไม่พักก่อนหรือ” “ไม่หรอก ฉันอยากหางานทำให้ได้ไวที่สุด” ทั้งๆที่เพิ่งมาถึง แต่ทำไมชัยในวันนี้กับฉันในวันนั้นความรู้สึกแทบไม่แตกต่าง ชัยมาด้วยความหวังว่าจะช่วยให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้น ส่วนฉันเองก็ทำงานหนักอย่างเต็มที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 174 ในห้องแคบๆ เมื่อเอาของเก็บไว้บนตู้ก็ยังพอมีที่ว่างให้ชัยได้นอน แต่มีข้อจำกัดว่า หากจะเปิดประตูออกไปข้างนอก จะต้องเขี่ยๆขากันก่อน ถึงจะเปิดประตูได้ “เอก เป็นไงมั่ง” “สบายดี มันฝากความคิดถึงมาให้แกด้วย มันบอกว่าถ้าพวกเราได้ดีแล้วก็อย่าลืมมัน” “ไม่ลืมหรอกนา สักวันถ้าแกมีโอกาสต่อไปแกก็ช่วยเอกด้วย ก้อบช่วยฉัน ฉันช่วยแก แกช่วยเอก ช่วยต่อๆกันไป” หมิว เอก ชัย สามสาวรองเท้าติดกัน ผู้เคยร่วมวีรกรรมหลายอย่างตั้งแต่สมัยเรียน ฉันยังจำวันนั้นได้ดี บ่ายแก่ๆเอกขี่รถเครื่องมีฉันซ้อนท้ายออกจากในมอ ด้วยความเม้าท์แตกของเราทั้งคู่ ทำให้ไม่ทันสังเกตว่าข้างหน้า มีหัวปิงปอง(ตำรวจ)คอยดักซุ่มอยู่ พอรถเครื่องเข้าไปใกล้ๆคุณตำรวจขาก็โผล่ออกมาจ๊ะเอ๋กวักให้จอด จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 175 “หมิว เฉยๆไว้นะ” “เอาไง” “เดี๋ยวฉันจะแกล้งจอด” เอกผ่อนความเร็วของรถลงช้าๆก่อนหันมาส่งซิกให้ฉัน “ได้” “ไงเรา หมวกไม่ใส่เลยนะ” “เพิ่งไปเรียนมาลืมครับ ไปก่อนนะ” เอกตอบสั้นๆก่อนเล่นทีเผลอ บึ่งรถเครื่องออกไปทันที ฉันมองกลับหลังไปเห็นภาพตำรวจทำหน้าเคียดแค้นแสนชิงชัง ส่วนฉันกับเอกได้แต่หัวเราะอย่างผู้ชนะ “ชิ คิดจะมาจับชั้น ฝันไปเหอะ” “สะใจ” “ขี่รถแบบนี้อยากตายหรือไง” เสียงตะโกนด่าไล่หลังมา ฉันรีบหันไปมอง ส่วนเอกเบรครถเอี๊ยด สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ากระเทยผมสั้น หน้าผ่องเหมือนรองพื้นด้วยกวนอิมขี่ผ่านหน้าไป เอกบึ่งรถเครื่องออกตามทันที แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 50 11:59:03 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 176 “ทำไม มรึงมีปัญหาไร” “อ้าว...อีนี่ มรึงรุ่นไหนนี่” “เอก อย่า...มันกระเทยปีแก่นะ” “แก่ก็อยู่ส่วนแก่ดิ ปากส้วมแบบนี้ มาตบกันหน่อย” เอกปาดรถขวางข้างหน้า นังแก่กระเทยชะตาขาดเบรครถเครื่องหัวแทบคะมำ ก่อนที่หล่อนจะจอดรถ แล้วแผดเสียงร้องออกมาดั่งสาวน้อยกำลังจะถูกรุมข่มขืน “มรึง อย่าเข้ามานะ” ในมือถือรองเท้าตราดาวเทียมเป็นอาวุธ “เอก ไปเถอะปล่อยอีนี่แก่ตายดีกว่า” จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 177 แล้วฉับกับเอกก็ขี่รถเครื่องไปกาดหลวงอย่างสบายอารมณ์ คืนนั้นพอกลับหอพัก ฉันกับเอกถูกกระเทยแก่ประมาณ 100 นางมาตามหาที่ห้อง ก่อนลากลงไปด่าที่สวนหย่อม กลายเป็นว่า ฉันสองคนถูกรับน้องกระเทยเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนมช. “คิดถึงเอกนะ คิดถึงเพื่อนๆทุกคน” “ตอนแกมาแรกๆทุกคนก็กลัวว่าแกจะลืมตัวไม่ติดต่อเพื่อนๆ” “ไม่หรอกน่า กว่าฉันจะตั้งตัวได้มันก็นาน แต่แกไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะไม่ให้แกต้องลำบากเหมือนฉันอีก” “ขอบใจมาก นี่ถ้าแม่ฉันรู้ว่าฉันได้มาเมกาก็คงดีสินะ” “ใช่ ยังไงแกก็ยังมีพ่อกับน้องอยู่ ทำงานที่นี่ ช่วยเหลือทางบ้านให้ทุกคนได้มีความสุขเสียที” “ขอบใจมากนะ ที่แกโอนเงินค่าตั๋วไปให้”               “ไม่เป็นไร นอนเถอะ” แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 50 11:54:47 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 178 วันรุ่งขึ้น ฉันพาชัยไปฝากฝังฝึกงานที่ร้านช้างน้อย นี่ก็เป็นอีกวิธีการหนึ่งของการหางานในนิวยอร์ค ถ้ามีเพื่อนก็ถามไถ่กันว่าร้านไหนขาดคน เพราะบางร้านก็ไม่นิยมประกาศหาตามร้านน้ำตาลหรือลงหนังสือพิมพ์ เพราะอยากได้คนที่ไว้ใจได้จากการแนะนำของคนในร้านเดียวกัน “แก ยกแบบจับ 3 ก่อนนะ” “หนัก มันจะหล่นไหม” “ใจเย็นๆไม่หนักหรอก เอาลงก่อนสิ จับใหม่ นิ้วก้อยชี้มากกว่านี้” “ไม่ไหวว่ะ” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวแกเอาแอ๊ปนี่ออกนะมันเบากกว่า” ฉันสอนชัยทำงานด้วยจิตใจที่เบิกบาน ปกติฉันเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก หากแต่วันนี้ฉันมีโอกาสทำในสิ่งที่เคยคิดไว้ ถ้ามีใครมาเทรนงานจากฉัน ฉันจะตั้งใจเทรนเขาให้เต็มที่ จะไม่ให้เขารู้สึกเหมือนที่ฉันเคยเจอมาก่อน จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 179 “ชัย ถ้าฉันดุแกเรื่องงาน แกอย่าโกรธนะ เพื่อนกันด่ากัน ดีกว่าให้คนอื่นด่า” “ได้” “ทำไมหน้าซีดๆ” “เหนื่อย หายใจไม่ทัน” “อูย....ขนาดนั้นเลยหรือ” “ไม่รู้ดิ พอเปิดฮีตเตอร์แล้วมันร้อนวูบวาบไงไม่รู้ ไม่ชินมั้ง” “อืม...ตอนแรกๆฉันก็เป็น พอเขาเปิดมาที เสื้อเสียดสีกับขนจนลุกชัน พอเดินเฉียดลูกค้าฝรั่งตัวสูงๆนะ กลับมาเข้าอีกที ผมตั้งทั้งหัว” “ร้านปิดกี่โมง” “เที่ยงคืน” “โห.....ตายแน่ๆ” “ไปนั่งพักในห้องน้ำก่อนไป แล้วค่อยออกมา แต่อย่านั่งนานนะ เผื่อมีลูกค้าเข้า” จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:56:38 ]

ความคิดเห็นที่ 180 ฉันแนะนำชัยให้แอบไปพัก เพราะถ้ามานั่งอยู่ในครัวหรือในร้าน คงไม่วายที่จะถูกกล้องจับภาพได้ ร้านนี้มีกล้องอยู่แทบทุกมุม จับภาพได้หลากหลายช็อต จะยืน นั่ง เดิน ทำไรอะไรไม่เคยอยู่นอกสายตาเจ้าของร้าน “สมิง ส้วมตัน กดน้ำไม่ลง ทำไงดี” “อ้าว แกยกอาหารไปลงต่อนะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ลองกดชักโครกลงอีกทีน้ำก็หมุนวนแล้วค่อยๆเอ่อล้นออกมานองพื้น ฉันรอน้ำลดลงไปนิด ใช้ที่ปั้มสูญญากาศกดลงไป น้ำเดือดบุ๋งๆออกมา พอลองกดอีกทีก็ยังไม่ลง ฉันจึงออกแรงปั้มซำแล้วซ้ำเล่า มันต้องมีอะไรติดอยู่แน่ๆ ฉันลองใช้ด้ามแปรงถูห้องน้ำคว้านจิ้มๆลงไปหลายครั้ง ก่อนปั้มขึ้นปั้มลงแล้วเจ้ามารร้ายก็เผยโฉมออกมา ฉันเขี่ยออกก่อนทิ้งลงถังขยะด้ายความสยดสยอง แล้วเดินหัวเสียเข้าไปในครัว “ป้า ใครไม่รู้ทิ้งโกเต๊กในห้องน้ำ ส้วมตันเลย” “อ้าว...มันก็เคยมีนิไม่แปลก” “ห้องน้ำชายนะป้า” “อ้าว ใครวะ” แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 50 12:03:41 จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 16 ก.พ. 50 11:57:04 ]