ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับดิฉัน เรื่องจิตวิญญาณไม่สำคัญเท่าเรื่องราดำ เพราะถ้ามี วิธีกำจัดคือต้องรื้อออก เผาทิ้ง และต้องเรียกผู้ชำนาญเฉพาะทางมาทำให้เท่านั้น... อันนี้ดิฉันว่าน่ากลัวกว่า เพราะมันทำลายระบบทางเดินหายใจและลามไปอย่างอื่นด้วย ส่วนเรื่องผีนี่ ดิฉันว่าถ้าไม่ใช่กรณีฆาตกรรม ไม่น่าจะมีปัญหาเท่าไหร่... เพราะส่วนตัวแล้ว มีความรู้สึกว่าแบบนั้น คนที่ตายไปยังมีห่วง ครอบครัวทางบ้านบ้าง  แค้นต้องชำระบ้าง ฯลฯ สำหรับตัวเอง จะไปนอนที่ไหน ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม หรือบ้านเพื่อน.. ก่อนนอน สวดมนต์ตั้งจิต บอกเจ้าที่เจ้าทางก่อนเสมอ ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร ทั้งๆ ที่หลายๆ ครั้ง ต้องไปค้างคืนในที่ๆ ใครๆ ก็ว่าเฮี้ยนนักหนา ก็ไม่เคยเจออะไรค่ะ   ยังเคยบอกเพื่อนๆ เลยว่าถ้าเจอจะต่อรองหน่อย ว่าอยากกินอะไรจะทำบุญไปให้ แต่ขอเลข 3 ตัวเจ๋งๆ ซักงวดเถอะ.... :D จากคุณ : Lawanwadee - [ 27 ก.พ. 50 00:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับเรา ต้องเข้าไปเดินๆดูๆสักพัก ถ้าไม่รู้สึกอะไรก็โอเคค่ะ ยิ่งถ้ามีต้องซ่อมแซม เปลี่ยนแปลง ก็โอเคค่ะ แต่ถ้าเข้าไปแล้ว เรายิ่งคิด ยิ่งไม่สบายใจ ยิ่งรู้สึกไม่ดี ก็ไม่เอาค่ะ บ้านต้องอยู่นานๆถ้าคิดกลัวไปแล้วตั้งแต่ตอนแรก จะทำใจให้ชินอาจจะลำบาก จากคุณ : yuy - [ 27 ก.พ. 50 00:44:50 A:77.123.158.109 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดิฉันไม่กล้าซื้อบ้านที่มีคนตายหรอกค่ะ แบบว่าปอดแหกมากกลัวผีขึ้นสมองค่ะ จากคุณ : sunshine mommy - [ 27 ก.พ. 50 00:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กำลังดูบ้านอยู่เหมือนกันคะ ถ้าบ้านมีคนป่วยเสียชีวิต (เจออยู่หลังนึง)จะไม่พิจารณาเลยคะ เพราะไม่รู้ว่าเค้าป่วยเป็นโรคอะไร ติดต่อได้หรือเปล่า ถึงจะจ้างคนมาทำความสะอาดแค่ไหนก็เถอะ เรื่องผี รู้สึกเฉยเฉย ถ้าเจอคงจะกลัว บ้านเนี่ย ซื้อแล้ว ย้ายแล้ว มันต้องอยู่อย่างสบายใจคะ ถ้าไม่สบายใจตั้งแต่ซื้อแล้ว ก็อย่าพิจารณาเลยคะ (เราว่านะ จากคุณ : blueprint - [ 27 ก.พ. 50 00:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตามหลักฮวงจุ้ย ไม่ดีคะ... ตามหลักจิตวิทยา ถ้าเจ้าของกระทู้ไม่สบายใจ ถึงจะดีเลิศประเสิรฐขนาดไหน คุณก็ไม่ happy.. เดี๋ยวจะพลาดไม่อยากอยู่บ้าน(ของตัวเอง) ต้องถามใจตัวเองคะ ถ้าเรามีทางเลือกอื่น เราเลือกที่อื่น (ความเห็นส่วนตัวนะคะ) จากคุณ : marzo (marzo) - [ 27 ก.พ. 50 00:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ดิฉันคิดว่า ถ้าไม่คิดมากก็ไม่มีปัญหา คนตายก็ตายไป คนอยู่ก็อยู่ไป เกิดกับตาย มันของคู่โลก บ้านใหม่ ในอนาคตมันก็มีคนตายอีกนั่นล่ะ เข้ามาให้กำลังใจคุณพธู ว่า อย่ากลัวเลยพิจารณาองค์ประกอบอื่นๆว่าน่าสนใจหรือเปล่าดีกว่า เพราะถ้าเราตัดสินใจซื้อจริงๆ มันต้องมีการซ่อมแซม ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว เจ้าของบ้านที่ตายไป อาจจะจำบ้านตัวเองไม่ได้ โดนเจ้าของใหม่ยึดแล้ว แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 01:40:53 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 01:39:58 จากคุณ : พิพพ์ - [ 27 ก.พ. 50 01:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้ารู้ว่ามีคนตายในบ้าน ราคาจะงามแค่ไหน ตัวบ้านสวยเพียงใด ก็ขอโบกมือลาค่ะ ... เวลาอยู่คนเดียวกลางคืนจะเป็นไงละเนี่ยยยย บ้านหลังก่อน เป็นแฟลตค่ะ ตลอดเวลาที่อยู่ที่บ้านหลังนั้น ทั้งสามีและดิฉันเองไม่รู้มาก่อนว่ามีคนเสียชีวิตในบ้าน  เพือนบ้านชั้นบนก็ดีแสนดี ไม่ยอมปริปากเล่าอะไรให้ฟัง.. จนก่อนวันที่เราจะย้ายออกมาแค่คืนเดืยว พวกเค้าก็ได้ฤกษ์ เข้ามาคุยด้วย บอกว่า "เออ ไหน ๆ พวกคุณก็จะย้ายออกไปแล้ว เรามีเรื่องบางอย่างที่จะบอก ตือบ้านหลังเนี้ย ก่อนหน้าที่คุณ(ชื่อสามี) จะมาอยู่ มีหนุ่มดัชอยู่ก่อน แล้ววันหนึ่งเค้าก็ผูกคอตาย ตรงเนี้ย (พร้อมกับชี้ให้ดูตรงขื่อ ตรงกะประตูพอดี) ไอ้เรานะ ขนลูกซู่ไปหมด เพราะมันเป็นที่ที่เรายืนรีดผ้าประจำ... มิน่ารีดผ้าทีไร ไฟดวงนั้นถึงได้ติด ๆ ดับ ๆ ทุกที ปกติเวลาไม่รีดผ้าก็ไม่เห็นมันไฟมันจะกระตุกเล้ยยยย... ส่วนบ้านหลังที่อยุ่ปัจจุบันนี้ ค่อยอุ่นใจหน่อย เพราะเป็นบ้านสร้างใหม่... แต่เรื่องที่ดินละ ไม่รู้แหะ... เอ้า.. มีภาพตรงประตูบานนั้นมาให้ดูด้วย คืองี้ พอเพื่อนบ้านมาเล่าให้ฟัง คืนนั้นก่อนนอนเราก็คว้ากล้องมาถ่ายภาพเก็บไว้เลย เผื่อว่าเอามาดูอาจจะเห็นร่างใครบางคนห้อยต่องแต่งอยู่ตรงประตูบานนั้น .. มาช่วยกันดูหน่อยเร็ว.. ใครเห็นอะไรมั่ง แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 01:19:04 จากคุณ : Match Point - [ 27 ก.พ. 50 01:15:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดิฉันก้อกำลังมองบ้านหลังหนึ่งไว้เหมือนกัน เป็นบ้านเก่าหลังเล็กแต่มีบริเวณกว้างมาก ได้ข่าวมาว่าเจ้าของบ้านเป็นหญิงแก่ อยู่บ้านคนเดียวลูกไม่สนใจและตอนนี้อยู่ที่โฮมแคร์ สภาพบ้านเก่ามากแต่เขายัง ยังไม่ได้ติดป้ายขาย แต่คิดว่าจะสอบถามข้อมูลดู อยากได้มากแต่ยังไม่รู้ว่าเท่าไร เรื่องผีหรือจิตวิญาณกลัวขึ้นสมองมาตั้งแต่ปางก่อน และก้อยังเป็นอยู่ แต่ทุกทีต้องทำเป็นใจดีสู้เสือและถ้ามีจริง เราก้อตั้งจิตอธิฐานบอกให้เขาคุ้มครองเราซะเลย นั่นเป็นวิธีที่คุณแม่ดิฉันทำและได้ผล ครอบครัวเป็นสุขค้าขายร่ำรวย ถ้าราคาดีซื้อค่ะ จากคุณ : Fon_Sandiego - [ 27 ก.พ. 50 01:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กลัวผีเหมือนกันค่ะ เป็นคนชอบมีจินตนาการด้วย ขนาดบ้านใหม่ยังจินตนาการได้เลย คิดว่าบ้านเก่าๆก็คงเหมือนกัน คิดว่าถ้าทุกอย่างดีหมดก็เอาค่ะ แฮะๆๆ เอาแบบกลัวๆ แต่เหมือนคุณยุ้ยค่ะ ว่าคงเดินๆไปดูก่อนว่าเรารู้สึกอะไรไหม จากคุณ : pixp - [ 27 ก.พ. 50 02:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นิมนต์พระมาสาดน้ำมนต์สิค่ะคุณพธู...เพื่อความสบายใจ จากคุณ : petunia lover - [ 27 ก.พ. 50 02:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 We buy what we like .... !!! and suit everyone. i have been looking around some the houses  for sale for a little while and I happened to see the house that the owner just passed away. The style is very country and too many rooms(big house) as well as a bit dark but my husband doesn't like it at all. There fore I assumed that we don't really care about that thing but we do care about what we like the most. จากคุณ : PoomPim..TMB - [ 27 ก.พ. 50 02:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณยายของสามีก็เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อสามเดือนที่แล้วค่ะ...แต่ท่านเสียชีวตที่โฮมแคร์...หลังจากนั้นพวกเราก็ซื้อบ้านของท่านแล้วก็ย้ายเข้าไปอยู่หลังจากท่านเสียชีวิตไปได้สามอาทิตย์......ตอนย้ายเข้าไปอยู่แรก ๆ ก็กลัวผีเหมือนกันค่ะ.....คิดจินตนาการไปต่าง ๆ นา ๆ สารพัด....ยิ่งสามีทำงานกะบ่ายแล้วกลับถึงบ้านดึก...ยิ่งใจหวิว ๆ ไปใหญ่เลยค่ะ.....แต่พออยู่ ๆ ไปก็ชินไปเองค่ะ.....เวลานอนก็สวดมนต์ไหว้พระ อธิษฐานให้ท่านจงปกปักษ์รักษาคุ้มครองครอบครัวของเราค่ะ....ในใจก็อยากจะให้ท่านมาเข้าฝันสักครั้ง...แตก็ยังไม่เคยฝันเห็นท่านเลยสักครั้ง.....ก็รอแล้วรออีกค่ะ....ว่าเมื่อไหร่ท่านจะมาบอกเลขเด็ดสักที ก็ขอให้พี่พธู...อย่าไปคิดมากเลยค่ะ......เวลาซื้อบ้านจริง ๆ แล้วย้ายเข้าไปอยู่จริง ๆ ...เราคงไม่มีเวลาที่จะคิดกลัวผีหรอกค่ะ...เพราะว่าวัน ๆ ทำโน่นนี่ก็หมดวันไปแล้วค่ะ.....ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : อมยิ้ม (SMILEWORLD) - [ 27 ก.พ. 50 02:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นคนกลัวผีเหมือนกัน ถ้าจะซื้อบ้านก็คงต้องดูให้ดีว่ามีใครเสียชีวิตในบ้านมาก่อนหรือเปล่า จากคุณ : BABY BU - [ 27 ก.พ. 50 04:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 นี่แอมๆ (เรียกชื่อแล้วสะกิดด้วยนะ) ถึงกะจะสาดน้ำมนต์เลยเหรอ จ๊ากกก สงสัยผีฝรั่งตัวใหญ่ต้องใช้น้ำเยอะ พี่ว่ารดหรือพรมก็พอแล้วนะจ๊ะ คุณพธู ถ้าเป็นดิฉันคงกลัวเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวยิ่งเกิดจินตนาการไปกันใหญ่ แต่ถ้าไม่รู้ก็อีกเรื่องนึง อันนั้นอยู่ได้ เพื่อนบ้านที่นี่เสียไป 2 คนแล้วค่ะ (หัวใจวายเพราะอายุมาก) แล้วก็มีคนมาอยู่ต่อทันที ไม่เห็นเค้ากลัวกันเลย เอ๊ะ หรือว่าเค้าไม่รู้ ดิฉันหน่ะ อยากเดินไปถามเหมือนกัน แต่กลัวว่าถ้าเค้าไม่รู้มาก่อน แล้วเค้าจะกลัวทีหลังหรือเปล่า จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 27 ก.พ. 50 04:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณพ่อบ้านพาไปเหล่(โรงรถ)มาหลายหลังเหมือนกันค่ะช่วงนี้ แต่ยังไม่ตัดสินใจ กะจะรวบรวมตังค์ซื้อบ้านร้างถูกๆ แล้วซ่อมแซมพอซุกหัวนอนได้ รึไม่ก็ดาวน์แยะหน่อย แล้วผ่อนมอกิตเดือนละ3-5ร้อยปอนด์/เดือน เพราะคุณพ่อบ้านเริ่มชราภาพแล้วจ้ะ ตัวยายดาก็ป่วยเรื้อรัง ไม่ได้ทำงานประจำเป็นหลักเป็นแหล่ง(หาได้เท่าไหร่ก็ส่งให้พ่อ,แม่,พี่,น้องเสวยหม๊ด) หุ้นที่คุณพ่อบ้านลงไปกับบริษัทก็ทำท่าจะเดี้ยง ไม่รู้จะขายทิ้งเอาทุนคืนได้เมื่อไหร่? บ้านที่ซุกหัวอยู่กันทุกวันนี้ เป็นบ้านมรดกของหุ้นส่วนใหญ่ เขาให้เราอยู่ฟรีมา2ปีกว่าแล้วค่ะ เสียแต่ภาษีโรงเรือนรายปี+น้ำ,ไฟ เลยสบายโก๋แก่ 555 สงสัยต้องรอแบ่งมรดกแม่สามีอีกรอบ ถึงจะมีตังค์พอซื้อบ้าน อุ๊บบบบส์ รอบที่แล้วแบ่งมรดกปู่,ย่าได้ ก็เอาตังค์ไปดาวน์อพาร์ทเม้นต์ที่สเปน เพิ่งขายทิ้งเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง กะจะมาหาบ้านรอรับลูกสาวย้ายจากสเปนมาเรียนที่อังกฤษนี่ค่ะ มาว่าด้วยเรื่องผีสางนางไม้ประจำบ้านนี่ ยายดาก็กลัวตาแหกเชียวล่ะ ลองมีใครตะโกนบอกว่า"ผีมาแล๊ว" รับรองยายดาวิ่งร้อยเมตรป่าช้าราบ คว้าดับเบิ้ลเหรียญทองเชียวล่ะ แต่ไม่เค๊ยเจอสักทีแหะผีเผอเนี่ย ฮ่วยยย ตอนอยู่บ้านที่เมืองไทย ดึกๆต้องลงมาฉี่ทุกคืนสิน่า(ห้องน้ำอยู่ชั้นล่างค่ะ) ตอนลงไม่มีปัญหานะ มามีอิตอนฉี่เสร็จแล้วจะกลับขึ้นไปชั้นบนนี่สิ.. บรื๊อออ ***เหมือนมีคนเดินขึ้นบรรไดตามหลังมาน่ะค่ะ จริ๊งๆๆ เลยต้องโกยสี่ขาคืนเว้นคืน(บางคืนง่วงจัดลืมกลัวผีก็มีมั่งเหมือนกั๊น) สันหน้าแข้งเขียวไม่เคยหายล่ะค่ะ เพราะกระแทกกับสันบรรไดจนชาชิน บางทีกลางวันแสกๆยายดายังอุตส่าห์โกยสี่ขาหนีผี(ที่ไหนไม่รู้).. ประจ๊ำ พอมาอยู่ต่างแดน ค่อยยังชั่วหน่อย ผีไม่ค่อยกลัวละ เนื่องจากปูพรมที่บรรไดด้วย ตอนเดินขึ้น-ลงก็เลยไม่ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าด คล้ายคนเดินตามหลังอีกน่ะค่ะ จากคุณ : ศิริรักษ์ - [ 27 ก.พ. 50 04:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อยากเห็นบ้านจัง ว่าน่ากลัวไหม เป็นคนกลัวความเงียบมากกว่าผี เพราะพอเงียบนึกถึงผีเป็นอันดับ ๒ คิดว่าคงไม่ค่อยมีสงบ เพราะชอบจินตนาการคะ จากคุณ : yenta mi - [ 27 ก.พ. 50 04:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ที่บ้านไม่ทราบ ภูมิหลัง ดุแต่ในเอกสารที่เขาเก็บต่อๆ กันมา ใครขายให้ใคร จนมาถึงสามีซื้อเมื่อสามปีก่อน อายุมันร้อยปีมาแล้ว หากจะจินตนาการ น่าจะมีใครตายมาก่อนที่นี่ แต่เราไม่รู้ เคยนอนคนเดียว ตอนสามีไม่อยู่ แรกๆ ก็กลัว ครั้งต่อไป ไม่คิดอะไร หากมีอะไร กลางวัน เราอยู่คนเดียว คงเห็นแล้ว ผีน่ะ เกิดมาไม่เคยเห็นหรอก ถ้าถามว่า ไม่เคยเห็น แล้วอยากเห็นมั้ย ม่ายยยยยยยยยยยค่ะ จากคุณ : rattana.uk - [ 27 ก.พ. 50 04:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ปกติเข้ามาแอบๆ อ่านอย่างเดียว แต่เห็นกระทู้นี้แล้วสะดุด ต้องแวะนิดนึง เพราะตัวเองตอนอยู่เมืองไทยกลัวผีมากๆ เคยอยู่คอนโดแถวพัฒนาการ แล้วมีผู้หญิงคนนึงหัวใจวายตายในอ่างอาบน้ำ กว่าจะมีคนพบศพก็สามสี่วัน อยู่ตึกติดกันนะคะ ไม่ใช่ตึกเดียวกัน แต่ดิฉันก็นอนเปิดไฟมาปีกว่าตั้งแต่วันนั้นเลยค่ะ แล้วก็ระแวงตลอด กลัวแม้กระทั่งไม่กล้าลงนอนแช่อ่างตัวเองเลย อันนี้แค่ตึกข้างๆ นะคะ เมื่อวันก่อนแวะไปเยี่ยมหัวหน้าที่ทำงานที่บ้าน เค้าย้ายมาอยู่ได้ไม่นาน ซื้อบ้านแล้วก็ตกแต่ง ปรับปรุงใหม่ บ้านเค้าสวยมากๆ เค้าก็ภูมิใจกับบ้านเค้าเหลือเกิน เลยพาดิฉันเดินชมรอบบ้าน แล้วก็ห้องทุกๆ ห้อง สุดท้ายมาหยุดที่ห้องนอนเค้า ซึ่งสวยมากๆ ดิฉันเห็นแล้ว ตาร้อนเชียวค่ะ ทำไมบ้านหลังใหญ่โต สวยงามขนาดนี้ แล้วป้าแกก็เล่าฉอดๆๆๆ เนี่ย เจ้าของบ้านคนเดิมนะ เค้าสูบบุหรี่จัดมากๆ ตอนย้ายเข้ามาใหม่ๆ เหม็นควันบุหรี่ แทบหายใจไม่ออก กว่าจะกำจัดกลิ่นได้หมด นานทีเดียว แล้วสุดท้ายรู้ไม๊ เค้านอนตายอยู่คนเดียวในห้องนอนชั้นนี่แหละ ตั้งเป็นอาทิตย์กว่าจะมีคนได้กลิ่น แล้วป้าแกก็ยิ้มเหมือนเรื่องนี้น่ะ ธรรมด๊า ธรรมดา ดิฉันกลับมาถึงบ้าน จิตหลอนอยู่หลายวัน เพราะบ้านที่อังกฤษแต่ละหลัง อายุเป็นร้อยปี แล้วบ้านเราจะมีตายมากี่คนแล้วหว่า บรื๊ออออออออออออ จากคุณ : I-am-Anda - [ 27 ก.พ. 50 04:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดิฉันคิด(เอาเอง)ว่าประเทศพื้นที่น้อยๆอย่างในยุโรปคงจะหาบ้านสร้างใหม่ได้ยากหน่อย  (ไม่รู้คิดถูกหรือเปล่า) คนเลยต้องซื้อบ้านเก่ากันเสียเยอะ บ้านดิฉันเป็นบ้านเก่าอายุประมาณหกสิบกว่าปีค่ะ สร้างในยุค depression ไม่รู้ประวัติหรอกว่ามีใครเสียชีวิตในบ้านนี้มาแล้วบ้าง คงจะไม่มีละมั้งเพราะคนที่เราซื้อต่อมานี้เค้าก็ยังมีชีวิตอยู่แต่ขายเพราะย้ายงาน แต่ถ้าดิฉันจะซื้อบ้านใหม่คงจะมองหาบ้านสร้างใหม่เลย เหตุผลเพราะบ้านเก่าๆนี่มันซ่อมกันไม่หยุดหย่อนค่ะ เดี๋ยวสีผนังลอก เดี๋ยวท่อรั่ว ห้องไม่ได้ฉาก ฯลฯ สารพัดสารพันปัญหา ถ้าเป็นบ้านสร้างใหม่เราไปเลือกวัสดุ และเครื่องใช้ไฟฟ้าเอง จะถูกใจกว่ากันเยอะ ปัญหาอยูู่ที่ว่าแถวที่ดิฉันอยู่บ้านพวกนี้ราคาแพงลิ่ว ราคามันเพิ่มเป็นสองสามเท่าตัวภายในไม่กี่ปีที่ผ่านมา เลยไม่มีปัญญาซื้อกันค่ะ แหะๆ จากคุณ : yinnerella - [ 27 ก.พ. 50 05:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 20 นี้แค่นั่งอ่าน จินตนาการตามไปด้วยยังขนลุกแทนเลยค่ะ แต่คงดูลักษณะบ้านก่อนอ่ะค่ะถ้าไม่เก่ามากก็คงพอทำให้ไม่กลัวได้บ้าง แต่ถ้าเก่ามาก ๆ คง บ่ เอาเด้อค้า กลัวเหมือนกัน จากคุณ : monzy - [ 27 ก.พ. 50 05:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องซื้อบ้านเก่าแล้วมีเจ้าของบ้านเก่าอาศัยร่วมด้วย(วิญญาณ) ต้องให้บีลิงเข้ามาช่วยเล่าให้ฟังหน่อยจากประสบการณ์ตรง จากคุณ : larata - [ 27 ก.พ. 50 06:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สำหรับดิฉันไม่ต้องคิดนานเลยค่ะ ขอบ๊ายบาย เพราะว่ากลัวปี๋มากกกกกกกกกก บรื๋อ...... จากคุณ : *~ bE CoOl ~* - [ 27 ก.พ. 50 07:07:07 A:124.83.22.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อปีที่แล้วเพิ่งขายบ้านที่ La Jolla , San Diego ไปด้วยความเสียดาย  จริงๆตัวเองไม่อยากขาย  แต่สามีไม่อยากมีภาระต้องดูแลเพราะเราจะย้ายกลับไปอยู่เมืองไทย   บ้านหลังนี้อายุเท่าสามี 60 ปี  เป็นบ้าน 2 หลังอยู่ในผืนเดียวกัน ความที่สามีเป็นลูกคนเดียว  พ่อแม่จึงสร้างบ้านอีกหลังเอาไว้ให้ลูกอยู่ด้วยกัน  พี่กับสามีอาศัยอยู่หลังเล็กด้านหลัง  ส่วนแม่สามีอยู่หลังใหญ่ด้านหน้า  พี่กับแม่สามีจะเล่นเกมกันทุกเย็น   หัวเราะกันสนุกสนาน  เป็นแม่ผัวกับลูกสะไภ้ที่รักกันมาก      แม่สามีเสียในบ้านหลังนี้เมื่อ 3 ปีที่แล้วด้วยโรคมะเร็ง  คือเป็นจนระยะสุดท้ายแล้ว  แม่ไม่อยากรักษา  ขอตายที่บ้าน  ก็จะมี Hospice ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลดูแลผู้ที่ต้องการจากไปอย่างสงบมาดูแลที่บ้าน  ตอนที่แม่เสีย  แกเสียในห้องนอนของแกโดยมีพวกเราและญาติสนิทอีก 2 คนล้อมเตียง  เป็นครั้งแรกที่เห็นคนเสียไปต่อหน้า  มหัศจรรย์มาก หลังแม่สามีเสียไป  บ้านหลังนั้นก็ไม่มีใครย้ายไปอยู่  แต่เรายังคงต้องเข้าๆออกๆเพราะต้องใช้โรงรถ  ต้องเข้าไปเปิดปิดไฟทุกวัน  และพี่จะถูกแกล้งประจำด้วยไฟติดๆดับๆ  บางครั้งคิดถึงแก  พี่จะเข้าไปนั่งอ่านหนังสือในบ้านนั้น  ไฟมันจะติดๆดับๆ   พี่จะพูดขึ้นมาว่า แม่  อย่าแกล้งหนูนะ  คือ มีความรู้สึกว่าไม่ได้กลัวแกมาหา   ในที่สุดบ้านหลังนั้นก็บอกขาย  ตอนขายบ้าน agency บอกเวลาเปิด open house ด้วยว่าบ้านหลังนี้มีคนแก่ตายในบ้าน  ชี้ให้ดูด้วยว่าตายที่ห้องไหน  ปรากฎว่าฝรั่งเค้าชอบนะคะคนแก่ตายที่บ้าน   ไม่ได้ตายเพราะฆาตกรรม  บ้านขายได้ภายใน 3 เดือนทันเวลาย้ายกลับเมืองไทยพอดีค่ะ จากคุณ : >>>Seaworld<<< - [ 27 ก.พ. 50 07:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ฮ่าา พี่ตรีนุช พูดผิดๆ ความจริงจะบอกว่าพรมๆเอาหน่ะ ค๊าา จากคุณ : petunia lover - [ 27 ก.พ. 50 08:35:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขำคุณแอม เอาน้ำมนต์สาด นึกภาพตอนสาดน้ำสงกรานต์ประมาณนั้นอะ พ่อบ้านเล่าให้ฟังว่า ที่มาเลเซียเนี่ย สำหรับคนจีนนะคะ ถ้าบ้านไหนมีคนเสียชีวิตเค้าจะเอาศพกลับมาบ้านแล้วมาทำพิธีที่บ้าน จะกี่คืนอันนี้ก็แล้วแต่ ฟังแล้วแปลกดี ไม่เหมือนเมืองไทย เอาไปวัด หรือไว้ที่โบสถ์ อย่างบ้านพ่อสามี ตอนคุณแม่สามีเสีย เค้าก็เอาศพมาไว้ที่บ้าน ตอนเราเข้ามาอยู่แรกๆ ก็ไม่รู้ เพิ่งมารู้เอาทีหลัง แต่ไม่ได้กลัวนะคะ เพราะไหนๆ ก็มาเป็นลูกเค้าแล้ว ตอนหาซื้อบ้าน เคยมองดูบ้านเก่าเหมือนกัน มีอยู่หลังที่เข้าไปดู มีคนเล่าให้ฟังว่า คนที่มาอยู่ครอบครัวแรกมีปัญหากัน แล้วมีตำรวจมาที่บ้านด้วย คนเล่าไม่ได้บอกสาเหตุแน่ชัด ต่อมาก็ย้ายออกไป แล้วให้เช่า ก็มีคนเข้ามาเช่า อยู่ได้ไม่นานก็ย้ายออกอีก ฟังประวัติแล้วดูไม่ดี อีกอย่างไม่ชอบด้วยเพราะถนนอยู่สูงกว่าบ้าน คือสูงกว่าหน้าบ้าน สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อบ้านนี้ บ้านเก่าถ้าไม่มีประวัติขนาดฆาตกรรม หรือ แหล่งมั่วสุม ยา สภาพบ้านเรารับได้ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาคะ จากคุณ : ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล) - [ 27 ก.พ. 50 09:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น่าจะโอเคนะคะ .... ดีสิ จะได้มีเพื่อนคุย อิอิ และจะยิ่งดีมั่กๆ เวลาเราไม่อยู่บ้านก็มีคนช่วยเฝ้าบ้าน อุ่นใจ... ถ้าเป็นคนไม่กลัวอ่ะเน๊อะ จากคุณ : แม่นู๋มรรค (มรรคณิชา) - [ 27 ก.พ. 50 10:33:13 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาอ่านและมาตอบค่ะ เรื่องแบบนี้พี่คงต้องลองดูนะคะ สัมผัสจากความรู้สึกของตัวเองว่า เข้าไปที่นั่นแล้วรู้สึกว่าน่าอยู่มั๊ย โดยไม่ต้องคิดไปก่อนว่า ประวัติเป็นยังไง จะได้ไม่สร้างความรู้สึกขึ้นมาก่อน ถ้าทำเลดีก็มีชัยไปกว่าครึ่งจริงมั๊ยคะ เล่าให้ฟังดีกว่า เรื่องนี้ ฟังเพื่อนเล่ามาอีกที มีพี่คนนึง ตัวคนเดียว ต้องหาบ้านที่เมืองนอกเหมือนกัน เค้าไปเจอบ้านหลังนึง ดูดี ราคาไม่แพง แต่ไม่มีใครมาเช่า เพราะว่ากันว่า ผีดุมาก แต่พี่เค้าตัดสินใจอยู่ เพราะว่ามีงบจำกัด พอเข้าไปถึง เค้าก็จัดทำบุญบ้าน แล้วก็ฝันเห็นฝรั่งหลายๆ คน มาบอกเค้าว่า เมื่อวานยูทำอะไรน่ะ   จัดปาร์ตี้เหรอ พวกเราสนุกมากเลย ขอบคุณนะ คือเค้าคิดว่า ทำบุญบ้านคือจัดปาร์ตี้น่ะค่ะ พี่คนนี้เวลาอยู่บ้านเค้าก็หมั่นสวดมนต์ ไหว้พระ และทำบุญ ก็อยู่ได้อย่างสงบสุข... เค้าถึงเรียกว่า คนดีผีคุ้มไงคะ ป.ล. ถ้าคิดจริงๆ แล้ว ทุกๆ พื้นที่ ก็คงมีบรรพบุรุษของใครต่อใคร อยู่กับเราน่ะค่ะ อย่าคิดมากเลย จากคุณ : ปลาทูอยู่ในเข่ง - [ 27 ก.พ. 50 11:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณพธูฯขา เนื่องจากดิฉันเคยเห็นผีมาแล้วสองครั้ง บอกได้เลยว่า ไม่น่ากลัวเหมือนหนังผีแต่อย่างใด อาจจะเป็นเพราะเป็นผีฝรั่ง ไม่ได้มาแลบลิ้นแหกอกเหมือนผีไทยก้ได้ แต่ไอ้เรื่องบ้านมีคนตายเนี่ยนะคะ คนไม่กลัวผีได้เปรียบคนกลัวผีค่ะ เมื่อตอนดิฉันแต่งงานใหม่ๆ คุณพ่อของดิฉันโดนคุณแม่ของดิฉันอัญเชิญออกจากบ้าน(เรียกง่ายๆว่าโดนคิ้กเอ้าท์) พ่อเลยไปหาซื้อบ้านอยู่ใหม่ หาไม่นานก็หาได้ ดิฉันอยู่ที่นี่คุยกับพ่อทุกวันเรื่องบ้านใหม่ของพ่อ ถามพ่อว่าซื้อเท่าไรอ่ะพ่อ พ่อบอก แปดแสน ดิฉันน้ำตาตก นึกว่าพ่อไปซื้อรูหนูอยู่ แต่พ่อบอก บ้านร้อยห้าสิบตารางวาแน่ะลูก อยู่สบายยยย กลับเมืองไทยสิ่งแรกที่ทำคือไปหาพ่อทีบ้าน ตกใจเป็นยิ่งนักเพราะทำเลเริ่ดมากกก อยู่ในซอยศุภราช(ซอยแยกจากซอยสายลม) ท่ามกลางเพื่อนบ้านดีมาก แถมหลังบ้านติดกับกองพันทหารราบรักษาพระองค์ รั้งเดียวกันเลยนะคะ แปลว่า อยู่ในเขตทหาร ไม่มีการปลูกสร้างอาคารสูงเด็ดขาด ไม่ต้องกลัวว่าวันดีคืนดีจะมีใครมาปลูกคอนโดสิบแปดชั้นประชิดรั้วบ้าน บริเวณบ้านเงียบมาก พ่อดิฉันปลูกต้นไม้ประเภทไม่เห็นตัวบ้านเลย ตกแต่งซะงามเชียว ดิฉันสงสัยเป็นอย่างยิ่งว่า ทำไมพ่อซื้อได้ถูกนักอ่ะพ่อ มันหลุดจำนองเหรอ พ่อบอกเปล่า เขาบอกขายไว้นานหลายปีแล้ว แต่ไม่มีคนมาซื้อ เพราะมีคนฆ่ากันตายอยู่ในบ้าน ประเภทภรรยาน้อยใจสามีเลยจับลูกชายแขวนคอที่บันได แล้วตัวเองกินยาตาย อะไรทำนองนี้ แล้วพ่อยังชี้ให้ดูด้วยว่า นี่ไงๆ บันไดตรงนี้ไง แต่อันนี้เป็นบันไดใหม่นะ อันเก่าไม่สวยพ่อเลยเปลี่ยนใหม่ พ่ออยู่มานานแล้วไม่เห็นมีเลยผี อยากเห็นจะตายไป ดิฉันหนาวค่ะ พ่อชวนไปนอนบ้านทำอิดออดทุกหนจนพ่อรู้ว่ากลัวผี(ไทย) พ่อดิฉันอยู่มานานเป็นสิบปีแล้วนะคะ ก็ไม่เห็นมีเรื่องราวอะไรเลย พ่อดิฉันไม่เคยทำบุญขึ้นบ้านใหม่ไม่เคยดูหมอ ไม่เคยดุฮวงจุ้ย เพราะพ่อไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เด็ดขาด ก้อยู่มาได้อย่างสงบสุขค่ะ อ้อ ตอนนี้พ่อแม่ดิฉันเขาญาติดีกันแล้ว แต่ต่างคนยังอยู่บ้านตัวเองแต่เทียวไปเทียวมาบ้านของอีกฝ่าย เวลาดิฉันกลับเมืองไทยทีนอนบ้านแม่ค่ะ ไม่กล้านอนบ้านพ่อ พ่อต้องขนของย้ายมานอนบ้านแม่เพื่อจะได้เจอลูกเจอหลานทุกวันค่ะ เพราะยังงี้ ดิฉันเลยว่า คนไม่กลัวผีซื้อบ้านถูกกว่าคนกลัวผีไงคะ จากคุณ : flymom - [ 27 ก.พ. 50 11:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มีเพื่อนฝรั่ง(สวีดิช) เค้า เห็นผีบ่อยมากๆ ค่ะแต่ไม่กลัว สองปีก่อนเค้าหาบ้านใหม่ เวลาเค้าไปดูบ้าน ซื้อบ้าน บางที สามีเค้าชอบมากๆ แต่ถ้า ภรรยาบอกว่า มีผี ก็อดซื้อ เพราะ คนที่เห็นก็จะเห็นเรื่อยๆ  ถ้าดิฉันจะซื้อบ้าน คงวานเพื่อนคนนี้ไปดูด้วย บ้านยุโรป บางเขต ห้ามรื้อด้านนอก เค้าเก็บไว้เก่าๆ แบบนั้น คงหาที่ไม่มีคนตายยากนะคะ ถ้านับจริงๆ คงตายกันมาตั้งแต่สมัยโรมัน   เป็นดิฉัน ถ้าเจ้าของเก่าตายแบบแก่ตาย คงไม่กลัวมากนัก ถ้าบ้านสวย เดี๋ยวมาตกแต่งห้องนั้นให้สวยๆ คงไม่เป็นไรนะคะ บ้านเก่า พ่อแม่สามี ที่ดิฉัน ไปนอนบ่อยๆ  วันนึงไปยืนชะโงกเล่นที่ระเบียงห้องนอน (ชั้น 5) สามีมาบอกว่า ระวังนะ ตรงนี้แหล่ะ แม่ของย่าไอ ตกไปตาย ปรื๋ออออออออ ทำไมเพิ่งมาบอก นอนห้องนั้นตลอด แต่แกคงไปเกิดแล้ว เพราะไม่เคยเจอ สามีดิฉัน ชอบนอนโรงแรม ที่เอา ปราสาทเก่า มาทำ ดิฉัน ไม่ค่อยชอบเลยค่ะ กลัวผี ไหว้พระก่อนนอนเอา  เวลาไป โรงแรมโซฟิเทลหัวหิน ก็จะขอห้องด้าน ตึกใหม่ทุกครั้ง สามี อายมากๆ มีเมียกลัวผี(ทั้งไทย และฝรั่ง) ปล ผีฝรั่ง จะกลัวน้ำมนต์เหรอแอม?  แขวนกระเทียมช่วยด้วยน่าจะดีนะ จากคุณ : *พิณ* - [ 27 ก.พ. 50 15:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ย่านที่ดิฉันอยู่นี่ ไม่มีการก่อสร้างค่ะ และห้ามการก่อสร้างที่ผิดแหวกแนวไปด้วยค่ะ แต่ความที่ตอนนี้มีโครงการใหญ่ด้านการค้ามาวางตรงสี่แยกว่าเป็นประตูปากทางสู่ปารีส ก็เลยจะมีอพาร์ทเมนท์ใหม่ๆ มาสร้างตรงแถวๆ นั้น แต่ภายในเมืองนี่ จะไม่มีการก่อสร้างใหม่ ยกเว้นจะเป็นของรัฐค่ะ ดังนั้นบ้านส่วนใหญ่ที่นี่ จะเรียกว่าเป็น residential and pavillion zone ซึ่ง่จะทำอะไรนี่ต้องขออนุญาติ ขนาดทำการก่อสร้างบ้านตัวเองก็ต้องขออนุญาติ กว่าจะได้อนุญาติก็ขอเป็นปีค่ะ นัยว่าคงจะมีบ้านที่เข้าข่ายการอนุลักษณ์ด้วย แถวๆ บ้านดิฉันนี่ แถบคนแก่ค่ะ คือเป็นคนที่อยู่มานานแต่ไม่ย้ายไปอยู่บ้านพักคนชราเมื่อแก่เฒ่า แต่ละคนก็อยู่กัน 20 ปีขึ้นไปค่ะ คือตอนมาอยู่ใหม่จะอายุที่ประมาณ 30-40 ปีกัน ว่าเป็นอายุที่คิดจะมีบ้าน มีบ้านแบบอยู่นานๆ ไม่ได้คิดอยู่แป๊บๆ สภาพบ้านที่ว่ามีเจ้าของเสียชีวิตนี่ เห็นจากภายนอก เป็นตึกที่มีเสน่ห์ค่ะ อยู่ในยุค 1930 แต่ agency บอกว่า ข้างในนี่ต้องทำใหม่หมดเลย มองลอบเข้าไป สวนเล็กๆ นี่รกไปหมดเลย ส่วนราคานะ เขาคิดว่าตารางเมตรของบ้านและทำเลค่ะ ดังนั้นราคาไม่ได้ถูกค่ะ การมีคนตายในบ้านหรือไม่ ไม่ทำให้ราคาถูกลงเลยค่ะ ปัญหาคือ แถวบ้านดิฉันนี่ บ้านหายากค่ะ เขาเหล่านั้นอยู่กันนานมาก ที่สำคัญความที่พวกดิฉันอยู่อพาร์ทเมนท์ซื้อเองเนี่ย เลยไม่รีบในการจะหาบ้าน มีเวลาก็หา ไม่มีเวลาหรือเบื่อก็หยุดไป ทำให้หามาเป็นเวลา 2-3 ปีแล้ว ฮึดทีหาที ตอนนี้ก็เอาชื่อไปไว้กับ agency ถ้ามีสินค้าดีๆ เขาจะได้ติดต่อมา แต่ก็จะไม่ลืมคอยโทรถามเขาทุกๆ 2-3 อาทิตย์ พร้อมกับเฝ้าเว็บไซต์ด้วยเช่นกัน พวก agency นี่เขาก็คล่องกันนะคะ (ค่า commission นี่แพงค่ะ ไม่อยากจ่ายเลย อยากซื้อตรงกับเจ้าของบ้าน) เราแค่แสดงความสนใจหาซื้อบ้าน เขาถามทันทีว่า อพาร์ทเมนท์เราเป็นเจ้าของหรือเปล่า จะขายไหม จะให้มาตีราคาเมื่อไร? ฯลฯ วกกลับมาเรื่องผี เวลากลัวนี่ คือจิตใจจะ anxious น่ะค่ะ แล้วมันจะไม่นิ่ง คือกลัวไปหมด ไม่เคยเห็น ไม่อยากเห็น ไม่รู้ว่ามีจริงหรือไม่ แต่เครียดเวลาคนคุยกันเรื่องนี้ อย่างรูปคุณ Matchpoint ตอนแรกไม่รู้อะไร พออ่านความคิดเห็นแล้ว ก็ดูรูป ไม่รู้ว่าเห็นอะไรไหม แต่ว่ากลัวแล้ว แค่นี้ก็กลัวแล้ว คือเรียกกลัวได้ไหม มันเป็น anxious น่ะ แล้วก็พอมาอ่านอีกที จะเลื่อนหน้าเร็วๆ ให้ผ่านรูปไปเลย วันก่อนสามีแกล้งส่งรูปมา ที่มันเป็นว่า ให้คลิกๆ ว่าให้หารูปภาพหรืออะไรเนี่ย แต่พอคลิกปั๊บ เป็นหน้าผีขาวๆ โผล่มาเลย ตกใจมากๆ โกรธมากเลยค่ะ บอกว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ ไม่ชอบเลย จะร้องไห้เลย ไม่ชอบมากๆ เขาว่าตลกดี แต่ทำไมเราไม่ตลก อ้าว แล้วจะให้ตลกเหมือนกันได้ไง คนละคน แต่อย่ามาทำอีกละกัน เตือนเอาไว้ก่อน เคยคิดว่าจะไปซื้อบ้านออกไปนอกเมืองเลย เพราะดิฉันทำงานที่บ้าน และคิดจะเปิดบ้านส่วนหนึ่งเป็นออฟฟิซเองด้วย เพราะคิดๆ เอาไว้จะตั้งบริษัทที่ปรึกษาเมื่อทำได้ แต่ถ้าออกไปไกล เดินทางลำบากมาก ต้องขับรถอย่างเดียวเลย ตอนนี้ดิฉันไปไหนมาไหนสะดวกมาก เดินไป 5 นาทีก็เป็นรถไฟเข้าปารีส 2 ป้ายก็ถึงแล้ว และต่อรถใต้ดินต่อไปได้ทันที Agency บอกว่า เขตนี้กำลังจะบูมแล้วตอนนี้ คนปารีสมาหาบ้านและอพาร์ทเมนต์ในเขตดิฉันเยอะขึ้น เพราะเขาว่าราคายังไม่แพง แต่กำลังจะขึ้นแล้วเพราะโครงการใหญ่ที่มาเปิด เลยคิดว่า แล้วเราเองอยู่เองเขตนี้ เรารู้ว่าเป็นอย่างไร รู้จักคน รู้จักเจ้าหน้าที่ของอำเภอ หนำซ้ำมีชมรมกีฬาด้วย แล้วทำไมเราไม่หาซื้อในเขตนี้มั่ง แต่แบบว่านะ ตอนแรกดิฉันคิดนะ จะซื้ออพาร์ทเมนต์ของคู่สามี-ภรรยาสูงอายุที่อยู่ห้องถัดลงไป แพลนบ้านตรงกันเด๊ะ แล้วเจาะทำ Duplex แบบว่าชอบจินตนาการค่ะ คิดมา 5-6 ปีแล้วค่ะ แล้วเขาก็ไม่ไปไหนเสียที ไม่ย้ายไปบ้านพักคนชราเสียที เลยไม่เอาแล้ว ไม่คิดแล้ว หาที่อื่นเอาก็ได้ ที่ต้องขยับขยายคือ เพราะว่าดิฉันทำงานที่บ้านเป็นประเด็นแรก และลูกชายก็โตมากขึ้น มันกินพื้นที่มากขึ้น ทุกๆ ที่ ต้องเข้ามาจับจองเป็นเจ้าของ โต๊ะทำงานดิฉันนี่ มีแต่ของๆ ลูกชาย ถ้ามีห้องแยกต่างหากเลยนะ จะล็อคห้องไม่ให้เข้าเลย คือสรุปว่าที่อยู่นี่มันเล็กเกินไปสำหรับ 3 คน และถ้าจะมีอีก 1 หรือ 2 ตัว (สัตว์เลี้ยงค่ะ คิดอะไรกันคะ?) ก็ต้องเป็นบ้าน ไม่ใช่อพาร์ทเมนต์ ไม่งั้นทำความสะอาดกันตายเลย เรื่องรานี่ ดิฉันเคยมีปัญหาตอนอยู่เมืองไทยค่ะ มันทำให้เราแพ้มากๆ และแก้ยากมากๆ ด้วย ถ้าชื้น ต้องติดแอร์เลย แต่ถ้าแอร์ไม่ดี ราจะเข้าไปอยู่ในแอร์อีก ยิ่งแย่ไปเลย หายใจเข้าไปมีแต่รา ไปทำงานก่อน จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ก.พ. 50 15:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาแชร์ประสบการณ์ดหมือนกันค่ะ อยู่แอฟริกาใต้..ที่บ้านก็มีประวัติคนตายเหมือนกัน แถมตายแบบ..ฆ่าตัวตาย..ด้วยนะ ตอนแรกก็ทราบคร่าว ๆ กลัวบ้างเล็กน้อย..แต่ไม่มากค่ะ...พอได้อ่านกระทู้นี้ ก็เลยถามคนข้าง ๆ ค่ะ ว่า..เรื่องไปไงมาไง เขาก็เลยเล่าให้ฟังว่า....เรื่องมันนานมาแล้ว ประมาณ 15 ปีได้แล้วนะ...เจ้าของบ้าน..ฆ่าตัวตาย แต่ฆ่าที่โรงรถ หรือโรงเก็บของซึ่งติดกับบ้านเล็ก ๆ อีกหลังหนึ่งที่อยู่บริเวณเดียวกันค่ะ...ไกลกัน~150 ม. ปัจจุบันทำเป็นออฟฟิตค่ะ และทำเป็นห้องซักล้าง ตอนแรกไม่รู้..ไม่กลัวค่ะ...ตอนนี้บางวันมีกลัว บางวันเฉย ๆ แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรค่ะ แต่สาเหตุที่กลัว เพราะว่าคิดและจินตนาการไปต่าง ๆ นา ๆ มองประตู มองหน้าต่าง...คิดว่าผีมันจะโผล่มาทางนั้นทางนี้ แต่ก็ไม่เห็นค่ะ...และไม่อยากเห็นฮ่า จากคุณ : น้องนางกลางไร่ - [ 27 ก.พ. 50 17:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ที่นี่บ้านส่วนใหญ่จะเก่าสร้างมานานแล้วทั้งนั้นเลยค่ะคุณพธู บางบ้านก็เป็นฟาร์มเก่ามาตั้งแต่ 18xx ก็เห็นคนที่นี่ก็อยู่กันเยอะค่ะ แต่ข้างในก็ปรับปรุงใหม่จนไม่เหลือเค้าเดิมเลย (บางคนก็ตกแต่งแบบโมเดิร์นสุดๆ ไปเลยค่ะ) ที่นี่คนไม่ค่อยนิยมสร้างบ้านใหม่ เพราะทำเลจะไม่ได้อยู่ใกล้ หรือในเมือง แถมประเทศนี้ก็เล็กนิดเดียวเอง ถ้าคุณสมบัติของบ้านนั้นตรงตามความต้องการทุกอย่าง และคุณเองต้องการจะซื้อ (แบบว่าจะซื้อจริงๆ แต่ติดตรงประเด็นทีคุณพธูกลัว) คุณพธูอาจจะติดต่อพวกที่มีเชี่ยวชาญด้านการติดต่อ สัมผัสกับจิตวิญญาณ (ไม่รู้ว่าศัพท์ที่ถูกต้องภาษาไทยคืออะไร) มาลองสำรวจดูก็ได้ค่ะ แต่ไม่ใช่พวกพ่อมดหมอผีนะคะ คือ เท่าที่เคยเห็น ทีวีที่นี่เคยทำพวกรายการเกี่ยวกับ The 6th Sense อะไรแนวๆ นั้น แล้วก็จะไปถ่ายทำบางบ้านที่เคยมีคนตาย แล้วก็เจ้าของบ้านที่อยู่ปัจจุบันก็จะสัมผัสถึงวิญญาณของผู้ที่เคยอยู่ในบ้าน จากนั้นผู้เชี่ยวชาญก็จะไปเยี่ยม แล้วก็ทำการเชิญวิญญาณไปสู่สุขติ อะไรแนวๆ นี้อ่ะค่ะ บ้านที่อยู่ปัจจุบันก็สร้างตั้งแต่ปี 1926 ค่ะ ย่านที่อยู่ปัจจุบันก็เคยเป็นพวกสวนแอ๊ปเปิ้ลมาก่อน (เจ้าของบ้านเดิมบอก และทุกบ้านแถบนี้จะมีต้นแอ๊ปเปิ้ลทุกบ้าน) ตอนย้ายเข้ามาอยู่แรกๆ ก็กลัวเหมือนกันค่ะ แต่ก็ดีขึ้น เพราะไม่มีอะไร แต่มากลัวอีกรอบนี่หลังจากคุณตาของสามีเสียค่ะ แกไม่ได้มาเสียในบ้านที่อยู่หรอกค่ะ แต่แกเสียที่อพาร์ทเม้นท์ของแกเอง ปัญหาคือว่า พ่อกับแม่สามีบอกว่า เนี่ยเตียงนอนของคุณตาเพิ่งซื้อไม่กี่เดือนเอง ราคาก็ไม่ได้ถูกๆ และเตียงก็ดีมากๆ (คุณตานอนหลับตายไปบนเตียงนี้เลยค่ะ) ก็เลยช่วยขนมาให้บ้านเราค่ะ เพราะยังมีห้องนอนรับแขกที่ยังไม่มีเตียง เราก็บอกแฟนว่ากลัวนะ แฟนก็หัวเราะว่าไม่มีอะไรหรอก อยู่ไปก็ไม่มีอะไรอ่ะค่ะ ตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสถานการณ์อสังหาริมทรัพย์ที่ฝรั่งเศสเป็นยังไง แต่ตอนนี้ที่นี่ขายบ้านยากมากค่ะ บางทีพวก real estate agent นี่ต้องมีการลดราคาบ้านให้ผู้ซื้อด้วย เพราะอัตราดอกเบี้ยขึ้นสูง บ้านข้างๆ ปักป้ายขายได้ครึ่งปีกว่าแล้วยังขายไม่ได้เลยค่ะ แต่ถ้าซื้อตอนนี้อำนาจในการต่อรองราคาบ้านก็จะมีมากขึ้นเช่นกันค่ะ ตอนที่ตกลงซื้อบ้านกับแฟน (ประมาณเมษา - พฤษภา 2005) ตอนนั้นนี่สถานการณ์แทบตรงกันข้ามค่ะ ดอกเบี้ยต่ำ แถมราคาบ้านนี่สูงขึ้นเรื่อยๆ จนน่าตกใจ พอมาเจอบ้านหลังที่อยู่ปัจจุบัน ซึ่งราคาก็สมเหตุสมผล สภาพก็ยังดีอยู่ไม่ต้องซ่อมแซมมาก ทำเลก็โอเค (ดูจากทั้งสถานที่จริง และ รายงานที่จัดทำโดยวิศวกรผู้เชี่ยวชาญ) ใจนึงก็ลังเล ใจนึงก็เหมือนโดนบีบให้ซื้อ เพราะกลัวกราคาที่พุ่งขึ้นไปอีก แถมบางบ้านบางหลังที่มีคนสนใจมากๆ ก็มีการให้ผู้ซื้อมาประมูลราคากันเลยค่ะ แต่ก็โชคดีตอนขายอพาร์ทเม้นท์ที่อยู่มาก่อนหน้านี้ก็ราคาขึ้นตามสถานการณ์เหมือนกัน  ก็เลยเอามาโปะค่าบ้านได้เยอะเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 19:20:01 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 18:54:34 จากคุณ : MingDK - [ 27 ก.พ. 50 18:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ดิฉันก็เป็นคนที่กลัวผีมากๆ ตอนเด็กๆดูหนังผีเยอะมากมั๊ง แต่กลัวผีไทยมากกว่าผีฝรั่ง ไม่เคยเห็น และไม่อยากเห็นเหมือนกัน แต่เป็นคนชอบดูหนังผีฝรั่งมาก ตอนนี้ที่ดูก็เรื่อง Ghost Whisperer ไม่น่ากลัว ชอบเจนนิเฟอร์ เลิฟมาก ซีรี่ย์นี้ทำให้เข้าใจสัจธรรมของโลกว่า มีเกิดก็มีตาย คนที่ตายถ้าหมดภาระทางใจก็ cross over ตอนดิฉันซื้อบ้าน ดิฉันก็ใช้เวลาหาบ้านนานพอสมควร แฟนชอบบ้านที่เก่าๆแก่ๆ อายุ ห้าสิบปีขึ้น และไม่กลัวผี ส่วนดิฉัน ตรงกันข้าม ไม่ชอบบ้านเก่าๆ เพราะฝังใจว่าบ้านทุกหลังมีประวัติและเรื่องราวความเป็นมา สรุปก็เลยพบกันครึ่งทาง คือซื้อบ้านจัดสรรโครงการใหม่ที่กำลังสร้างเลย หุหุ ดิฉันไปดูผู้รับเหมาสร้างบ้านใหม่ทุกวัน มีความสุขมากตอนนั้นได้เลือกวัสดุ ห้องครัวและเครื่องใช้ต่างๆเอง คิดว่าถ้าต้องได้ขายบ้านเพราะย้ายก็ยังคิดอยู่ว่าจะกล้าไปอยู่ที่อื่นไหม แต่แก่กว่านี้อาจเลิกกลัวผีก็ได้ พอไม่คิดเรื่องผีก็จะมาคิดหนักเรื่องจะอยู่พื้นที่ไหนที่ลูกสามารถเข้าโรงเรียนดีๆได้ (เป็นงั้นไปค่า ) จากคุณ : กลัวผีด้วยคน - [ 27 ก.พ. 50 18:48:03 A:121.135.24.163 X: TicketID:121108 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าจะบอกว่า ถ้าเจ้าของบ้าน *จิต* เค้าผูกพันอยู่บ้านนั้น เค้าไม่จำเป็นต้องเสียในบ้าน เค้าก็มาวนเวียนอยู่ในบ้านได้ค่ะ แม้กระทั่งเฟอร์นิเจอร์ก็มีอยู่ได้ เพื่อนดิฉันเคยเจอ แต่มาดี ดูแลบ้านให้ด้วย เรื่องซื้อบ้าน เอา *จิต* ของคนที่จะเข้าไปอยู่เป็นหลักไว้ก่อนเถอะค่ะ ว่าสื่อกันได้ไหม ถ้าสื่อกันได้ ความรู้สึกที่รับจาก *สื่อ* นั้นเป็นอย่างไร  ถ้ารู้สึกว่าอึดอัดก็อย่าเอา ถ้าไม่รู้สึกว่าเค้าต่อต้านก็อยู่ได้ค่ะ เคยเจอมาหลายที่แล้วในอังกฤษนี่  มีที่เดียวที่รับ *สื่อ* กันแล้วรู้ว่า  *จิต* ของ *สื่อ*  ไม่แฮปปี้ ไม่ใช่แค่ไม่แฮปปี้ที่เราอยู่ตรงนั้น  เค้าไม่แฮปปี้ด้วยจิตของเค้าเองอยู่แล้ว  มีเรื่องตื่นเต้นๆ พอประมาณทีเดียวที่นี่ ไม่ได้กลัวผี วิญญาณ หรือพลังงานเหล่านั้น แต่ไม่ลบหลู่เค้า บางครั้งรับสื่อได้เต็มๆ บางครั้งรับได้เหมือนกระแสสัญญานอ่อนๆ  ทั้งดิฉันและสามี จะว่าดีก็ดี ที่รับสื่อได้กันทั้งคู่  เลยไม่ต้องมาเถียงกัน เรื่องเชื่อ ไม่เชื่อ แต่อาจจะรับได้ไม่เท่ากันในแต่ละครั้ง ไว้มาคุยต่อค่ะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 27 ก.พ. 50 19:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กลัวผีมากเหมือนกันค่ะ ถ้ารู้ว่าบ้านไหนมีคนตายก็คงไม่ซื้อค่ะ แต่สามีไม่รู้จะดื้อซื้อรึเปล่าเพราะเค้าไม่กลัว พูดถึงบ้านของตัวเอง เก่าเป็น 100 กว่าปีแล้วค่ะ สามีบอกว่าอาจจะเป็นยายของยายตายที่นี่ หลายปีแล้วค่ะ แต่หลังจากรุ่นแม่ของยายเค้าก็จบชีวิตกันที่บ้านพักคนชรากันหมดค่ะ บ้านนี้เป็นบ้านของตระกูลสามีเลยไม่กลัวค่ะ อีกทั้งบ้านข้างในออกสีเหลืองๆ มันดูสว่างๆ นุ่มๆเลยไม่น่ากลัวค่ะ มิ้มว่ามันขึ้นอยู่กับการตกแต่งบ้านด้วยค่ะ ถ้าเราเลือกสีสว่างๆก็ไม่น่ากลัว ยิ่งบ้านฝรั่งมิ้มว่าไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ค่ะ มิ้มเห็นบ้านพี่คนไทยคนนึง(ที่ไทย)เค้าตกแต่งบ้านแบบฝรั่ง ตรงบรรไดเค้าเอาหินสีขาวๆมาวางไว้แล้วตกแต่งด้วยกระถางต้นไม้เล็กๆน่ารักไปเลยค่ะ อีกอย่างมิ้มว่าฝรั่งไม่กลัวผีจริงๆ ไม่งั้นคนแก่ไม่กล้าไปพักบ้านคนชราแน่ๆ เพราะที่นั่นมีคนเสียชีวิตเป็นร้อยๆพันๆคน วนเวียนไป ห้องแต่ละห้องที่เค้าเช่าก็มีประวัติทั้งนั้น แต่เค้าก็มีความสุขกันดีนะคะ เห็นคนแก่ที่นี่ส่วนใหญ่วางแผนแล้วว่าถ้าแก่ไปจะไปอยู่บ้านพักคนชรา แม่สามีมิ้มยังอยากไปอยู่เลยค่ะ แต่ขอที่มีสระว่ายน้ำ จากุซซี่ และร้านอาหารสวยๆหรูไว้บริการแกก็พอ เอิ๊กส์ จากคุณ : bellemaman - [ 27 ก.พ. 50 21:13:28 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ส่วนตัวซื้อบ้านนี่ ใช้"ความรู้สึก"เป็นหลักเลย ในแง่ที่ว่าทำเลนี้ ราคาในrangeนี้ ถ้าราคาอยู่ในช่วงที่เราต้องการ ไปเดินดู แล้วถ้ารู้สึกดีหรือโอเค ก็จะเริ่มตัดสินใจว่าเอาไม่เอา โดยดูตัวประกอบอื่นต่อไป เรื่องคนตาย ว่าถ้าเราไม่รู้ มันก็ไม่กลัวนะ ถ้ารู้ อย่างแก่ตาย ว่าไม่น่ากังวลน่ะ เพราะคนเรา ถ้าไม่ชิงตายก่อนแก่ ก็มักแก่ตายกันทั้งนั้น ถ้าตายด้วยสาเหตุอย่างฆ่ากันตาย มันก็ต้องดูอีกว่าฆ่ากันตายในครอบครัวหรือจากคนข้างนอก อย่างจากคนข้างนอกพวกโจรอะไรนี่ ว่าน่ากลัวยิ่งกว่า เพราะทำให้น่าคิดว่าทำเลนี้โจรชุมและดุ เรื่องพวกนี้ ว่าบางทีเข้าทำนอง 'self-fulfilling prophecy' "If men define situations as real, they are real in their consequences." นี่quoteมา จากคุณ : Overseas - [ 27 ก.พ. 50 21:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพิ่งได้ฟังเรื่องผีๆเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เองค่ะ เหมาะกับกระทู้คุณ พธูอย่างยิ่ง...คู่สามีภรรยาไทยทั้งคู่ ย้ายมาจากสวิสฯ แล้วมาเช่า บ้านอยู่แถวบ้านดิฉันค่ะ เหตุที่ภรรยาเพิ่งคลอดลูกใหม่ๆจึงพาญาติ จากไทยมาช่วยงานชั่วคราว เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมั้งญาติคนนี้โดนผีอำ มาเล่าให้ฟังก็ไม่มีใครสนใจเพราะไม่เชื่อเรื่องผีทั้งคู่(เรียนวิศวะทั้งคู่นี่) แต่อีกไม่กี่คืนต่อมา คุณผู้หญิงที่เพิ่งคลอดลูกดันโดนผีอำบ้าง แล้ว ความมาตรงกันที่ ผีที่ปรากฎให้เห็นเป็นผู้ชายใส่เสื้อสีขาวเหมือนกัน ทุกคนก็เริ่มหวั่นไหว เห็นว่าสัญญาเช่ากำลังจะหมดพอดี เขาก็จะโบก มือลาบ้านนี้ เพื่อย้ายไปบ้านใหม่แล้วค่ะ ความจริงดิฉันก็ไม่เชื่อเรื่้องผีๆ และไม่เคยกลัว สมัยที่อยู่เมืองไทย เคยโดนผีอำในอพาทเม้นท์ ตัวแข็งขยับไม่ได้แต่ตาไปเห็นว่ามีผู้หญิง ใส่ผ้าถุงเดินจูงเด็กเข้ามาในห้องนอนเราแถมมานั่งเงียบๆปลายเตียง อีก ในใจดิฉันคิดว่าแฟนคงพาใครมาอพาทเม้นท์มั้ง ดิฉันก็นอนต่อ พอแฟนมาจริงๆ(กลับดึกมากกกก)ก็ถามว่าพาใครมาหรือ เขาก็เง็ง ไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ... ดิฉันก็เจอครั้งเดียวแล้วก็อยู่โดยปกติสุข ต่อมาไม่ได้คิดว่าจะย้ายหรือกลัวเลยค่ะ  สมองเราตอนง่วงๆนี่เชื่อ ได้แค่ไหนก็ไม่รู้ จากคุณ : ปรารถนา - [ 27 ก.พ. 50 22:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่กลัวแต่เกรงใจน่ะ บ้านที่ดิฉันอยู่นี่ เกือบ 60 ปีได้ มีคนตายเยอะด้วย แต่เป็นคนแก่ เคยโดนดีมาเหมือนกัน แต่ไม่ได้เป็นตัวๆนะ มาในความฝัน บอกให้เราอย่าส่งเสียงดัง เขานอนไม่ได้ แบบว่าลูกๆซนเหลือเกิน  เราก็บอกว่า ต่างคนต่างอยู่นะ  อยากกินอะไร เราจะทำบุญไปให้    หลังคลอดลูกอ่อน เค้าก็มาอีกในฝัน แต่มาอีกคนนึง เราก็ครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นเค้ามาก้มดูลูกเราที่หลับในเปลเด็ก  ในฝันเราไม่กลัว เราลุกไปหาเค้าแล้วทำหน้าโมโห บอกว่าออกไป อย่ามากวนลูกฉันนะ แล้วเราก็เดินไปหาเค้าแบบเสื่อแม่ลูกอ่อน ได้ผลเขาถอยกรูดเลย แล้วก็ปลิ้วหายไปข้างนอกเลย จากคุณ : Early Girl - [ 27 ก.พ. 50 23:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เดี๋ยวดิฉันมาตอบพรุ่งนี้นะคะ เวลาที่เมืองไทยตอนนี้ห้าทุ่มกว่าแล้ว และดิฉันไม่อาจอ่านความเห็นของคุณๆ ได้หมด เพราะดิฉันอ่านแล้วกลัวค่ะ จะนอนไม่หลับ ดิฉันก็ถือเป็นคนกลัวเข้าขั้นเทพเช่นกันค่ะ ทุกวันนี้นอนคนเดียว ต้องเปิดไฟหรี่ไว้ หากไปนอนโรงแรมคนเดียวต่างจังหวัด ก็เปิดไฟเช่นกัน หากวันไหนความกลัวพุ่งสูง ดิฉันเปิดทีวีด้วยเลยค่ะ คุณ ๆ คงพอเดาได้นะคะ ว่าดิฉันจะสนใจกับประวัติความเป็นมาของบ้านหรือเปล่า หุหุ จากคุณ : Dextrocardia (DexTroCadiA) - [ 27 ก.พ. 50 23:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แล้วคุณๆ มาเล่ากันทำไมเนี่ย พออ่านแล้วดิฉันก็กลัว เวรกรรม พรุ่งนี้ดิฉันมีนัดไปดูอีกหลัง เมื่อกี้เพิ่งพาลูกไปขับรถวนๆ ดูเมือง เห็นบ้านหลังนึงก็ติดประกาศขาย แบบว่าเป็นเอามากค่ะ ฮึดจริงๆ แล้วก็มีอีกหลัง ยังอยู่กันค่ะ แต่เตรียมตัวย้ายเพราะจะรีไทร์จากการทำงานแล้ว จะย้ายไปต่างจังหวัด สภาพบ้านดีมาก อยู่ได้เลย เพียงแต่ ภายในนี่ แบ่งสัดส่วนไม่ดี ทำเลดี เพียงแต่ตรงสวนนี่ แบบว่าอยู่เกือบๆ จะเรียกว่าเกือบแทบเท้าตึกอพาร์ทเมนท์สี่ชั้น ซึ่งสามารถมองลงมาเห็นหมดว่าทำอะไรๆ ถ้าราคาลดลงอีกสัก 5 เปอร์เซนต์จะสนใจ แต่ว่านะ เสียดายด้วย บ้านข้างบนนี่น่าสนใจมาก มีออฟฟิซพร้อมแล้ว เพราะภรรยานี่เขาก็ทำงานที่บ้าน เลยจัดทำเป็นออฟฟิซเรียบร้อยแล้ว มีชั้นวางหนังสือเรียบร้อย แต่เขาตั้งราคาเอาไว้สูงเกิน คือเพิ่งประกาศไปเมื่อ 2-3 วันนี้เองค่ะ ดิฉันก็เฝ้าอยู่ ดังนั้นมีประกาศอะไร ดิฉันโทรทันทีค่ะ วันๆ ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เรื่องประวัติบ้านนี่ เลยต้องเอามาเป็นองค์ประกอบหลักสำหรับดิฉันนะ เพราะดิฉันกลัวค่ะ กลัวจริงๆ แต่อย่างไปพักวังเก่านี่ ไปนะคะ ก็จริงที่ว่า พอตกแต่งแล้ว ก็ไม่กลัวแล้ว แต่มีที่นึงเคยไปพัก คุณขา ตอนดึกได้ยินเสียงคนเดินเหมือนลากโซ่น่ะค่ะ แล้วดิฉันได้ยินคนเดียว โอ๊ย กลัวค่ะ นอนต่อไม่ได้เลย แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 50 07:41:04 จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ก.พ. 50 23:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 41 กลายเป็นกระทู้รวมเรื่องผีประจำบ้าน ดิฉันยังตามอ่านอยู่ค่ะ อ่านไปก็กลัวไปด้วย จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 28 ก.พ. 50 01:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 กลัว แต่ชอบอ่านเหมือนกันน่ะเรื่องผีนี่ (พี่ตรีนุช รับน้ำมนต์สักถังมั๊ยค๊่ะ) คุณลิตเติ้ลเกิร์ล แถวบ้านเราก็นิยมนำศพกลับมาทำพิธีที่บ้านค่ะ คนไหนมีลูกหลายคนล่ะเก็บศพไว้สวดนานเลย สมัยก่อนถ้าบ้านไหนเอาศพไปไว้ที่วัดล่ะโดนนินทาว่าโง้นงี้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ว่ากันแล้วค่ะ เพราะว่าสะดวกดี แต่ประเพณีที่ทำพิธีศพที่บ้านก็ยังทำกันอยู่ค่ะ แล้วแต่สะดวก บ้านไหนเล็กไม่มีบริเวณก็เอาศพไปไว้วัด (พี่เอื้อย กระเทียมไทยน่าจะมีฤทธิ์มากกว่าเน๊อะ เพราะฉุนกว่า ฮ่าๆ) จากคุณ : petunia lover - [ 28 ก.พ. 50 01:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 43 คุณพธู รอบที่ดิฉันมาปารีส แล้วเดินต่อท้ายกันไป พิพิธภัณฑ์ ตอนสี่ทุ่มกับสาวปารีส ดิฉันบอกเธอว่า แหงนหน้าขึ้นไปชั้นบนสุด เห็นสาวนุ่งกระโปรงสุ่ม แอบอิงคุยกะทหารยาม เธอลากดิฉันกลับโรงแรมเลย ฮ่าๆๆ.......มาให้กำลังใจว่าอย่ากลัวค่ะ.. จากคุณ : พิพพ์ - [ 28 ก.พ. 50 02:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ปกติจะอยู่ห้อง Work&Travel ไม่รู้นึกยังงัยกำลังจะเข้านอนอยู่แล้ว ตีสามครึ่งที่เมืองไทยแล้ว รู้สึกอยากเข้ามาเที่ยวห้องแม่บ้าน พอเห็นกระทู้นี้ก็ลองเข้ามาอ่าน อ่านไปกลัวไปถึงตี 4 แล้วจะดับไปนอนได้งัยล่ะก็กลัวน่ะ คงต้องนอนเปิดไฟโร่ทั้งคืนแหละ มีเรื่องเล่าค่ะ เมื่อปีที่แล้วต้องไปอบรม สัมมนาที่อเมริกาและได้รับคัดเลือกให้ไปเผยแพร่นาฏศิลป์ไทยงานประจำปีของรัฐ บ้านที่อยู่เป็นห้องแบ่งเช่าที่ถูกมากเหมือนอยู่ฟรี หาจากในเว็บที่เจ้าของไม่ค่อยอยู่แต่เป็นห่วงแมว อยากให้คนรักแมวมาเช่าเพราะแมวขี้อ้อนและจะได้มีคนให้อาหารเวลาที่เจ้าของบ้านไม่อยู่ ก็เข้าทางพอดีเพราะที่บ้านที่เมืองไทยก็เลี้ยงแมวไว้ 1 ตัว แต่ว่าไม่รู้เป็นยังงัยจะมีแมวจรเข้ามาขอข้าวกิน พอใจอ่อนคลุกให้ก็ไม่ไปไหนเลย หนแรกสุดก็มีแมวท้อง 3 ตัวเข้ามาในบ้าน พอเปิดบ้านเข้ามาก็เจอนั่งตาละห้อยขออยู่ด้วย ก็เลยยาวๆๆๆ เข้าเรื่องต่อนะคะ ก็ได้มาอยู่หลังนี้ ในขณะที่ปฏิบัติภารกิจที่สหรัฐ บ้าน 3 ห้องนอน คาลิฟอร์เนียนสไตล์ ห้องรับแขกใหญ่มีเตาผิง ที่บ้านมีคอมให้ใช้ด้วย บ้านนนี้แบบว่าเหมือนเป็นเจ้าของบ้านเองเลย เพราะเจ้าของไม่ค่อยอยู่ ยิ่งมีคนเช่าที่รักแมวก็เลยเข้าทางเข้าไปใหญ่ วันหนึ่งก็นั่งที่โต๊ะคอม เข้าเน็ตไปแช็ตไป ก็ได้กลิ่นยาเส้นแบบคนแก่ๆชอบสูบ ได้กลิ่นอยู่นาน ก็ลุกออกไปดูข้างนอกห้องก็ไม่ได้กลิ่น แต่พอกลับมาที่โต๊ะคอมก็ได้กลิ่นยาเส้นอีก ก็เลยพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษว่า ไอมาดีนะ แต่อย่าออกมาให้เห็นละกัน มาเซย์ไฮใช่ป่าว งั้นไอแซย์ฮายด้วยละกัน สักพักกลิ่นก็จางไป คือตัวเองจะมีส้มผัสที่ 6 ที่ไวมาก ก็ถามเจ้าของบ้านว่าประวัติเป็นอย่างไร....ตี 4.15 แล้ว ง่วงมาก ขอไปนอนก่อนนะคะ วันหลังจะเข้ามาเล่าต่อ ขนหัวลุกซู่เลยค่ะ แล้วจะนอนยังงัยล่ะเนี่ย ง่วงก็ง่วง กลัวก็กลัว จากคุณ : งามแสงเดิอน - [ 28 ก.พ. 50 04:14:43 A:203.188.23.173 X: TicketID:134511 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นคนกลัวผีอย่างหนักเหมือนกันค่ะ แต่รสนิยมส่วนตัวดันชอบสไตล์เก่าๆ อย่างเช่นอยากได้บ้านสไตล์ชิโน-โปรตุเกสแถวๆภูเก็ตมากๆ หรืออย่างบ้านไม้สมัยร.5ก็ชอบมากๆ ในยุโรปก็อยากได้แบบตึกเก่าๆสวยๆ นี่เพิ่งซื้อบ้านเป็นสไตล์วิคตอเรียนค่ะ ตอนซื้อดูทำเลเป็นอย่างแรก อันดับต่อมาถ้า่เลือกได้ขอเอาสไตล์ที่ตัวเองชอบ แล้วตัวเราชอบไปเดินดูบ้านวิคตอเรียนสวยๆงามๆอยู่แล้ว คราวนี้เลยสมใจนึกบางลำภู เวลาไปยุโรปชอบไปนอนประสาทที่เอามาทำเป็นโีรงแรมเหมือนแฟนเอื้อยเลยจ้า ถ้าเลือกได้(คือเมืองที่ไปหรือทำเลที่จะอยู่)มีโรงแรมที่ปรับปรุงจากปราสาท อาราม พวกนี้เป็นดีใจเนื้อเต้นต้องเลือกไปพักแบบนั้นทุกที กลัวนะคะไม่ใช่ไม่กลัว บางที่เค้าทำซะสวยแต่ก็ยังแขวนรูปเจ้าของปราสาทเดิมไว้ หรือยังมีเก้่าอี้ๆเก่าๆอะไรพวกนี้ประดับอยู่ บางห้องนี้เตียงใหญ่โตมโหฬารแต่ตัวเองขอไปกระจุกอยู่ตรงกลางเตียงกะพี่โอ (พี่โอไม่เชื่อเรื่องผีแม้แต่นิด) ก็แหม รูปวาดเจ้าของปราสาทยืนจ้องเราตาเขม็งซะขนาดนั้นมันก็เสียวๆเหมือนกันนี่นา แต่ยังไงก็ยังชอบอยู่ดีค่ะ ถึงกลัวก็ขอไปนอนแบบนั้น (สงสัยซาดิสม์รึป่าว) อีกอันที่เหมือนหลายๆคนคืออาศัยความรู้สึกค่ะ ถ้าเข้าไปในบ้านนั้นแล้วรู้สึกไม่ดีก็จะไม่สนเลย ไม่ว่าจะทำเลดีหรือสวยแค่ไหน ต้องเข้าไปแล้วรู้สึกว่านี่เป็นบ้านฉัน รู้สึกแฮปปี้ แบบนี้ถึงจะอยู่ในตัวเลือกค่ะ อ้อ อีกอันคือเรื่องฮวงจุ้ย แต่เรื่องนี้ส่วนมากพอจะหาทางแก้ได้ จากคุณ : M1ku - [ 28 ก.พ. 50 05:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 46 บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เป็นบ้านใหม่สร้างมาไม่ถึง10ปีแต่ก็มีอะไรแปลกๆบ่อยๆ ดิฉันโดนอำจนชิน โดนหลายหนจนเวลาเค้าหายไปนานก็เริ่มคิดถึงว่าคุณผีเค้าหายไปไหน ช่วงหลังๆไม่ค่อยมาเยี่ยมเยียนเลย วันนี้ที่อังกฤษมีโปรแกรม New house from hell เค้ามีการเอา ghost hunter มาล่าด้วยล่ะค่ะ เห็นแล้วดูน่ากลัวดี ค่ะ ดิฉันว่าตราบใดถ้าเค้าไม่มาปรากฎให้เห็นเป็นรูปเป็นร่าง มันก็น่าจะอยู่ร่วมบ้านกันได้นะค้ะ (หรือเพราะชินแล้วก็ไม่รู้) จากคุณ : hamble pie - [ 28 ก.พ. 50 05:37:26 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณพธู ถ้าชอบบ้่านหลังนั้นแต่กลัวผี ปรึกษาเจ้าแม่ฮวงจุ๊ย#45ได้ค่ะ(ดิฉันใช้บริการประจำ...เชื่อถือได้ค่ะ) อาจมีเคล็ดลับกันผีปรากฏตัวให้เห็นก็ได้ อิอิ จริงๆนา แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 08:32:43 จากคุณ : petunia lover - [ 28 ก.พ. 50 07:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ดิฉันเข้ามาอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่เมื่อคืนรีบเข้านอน วันนี้ขอเสียหน่อย อ่านความเห็นที่ 39 ของคุณ Dextrocardia แล้วขำกลิ้งเลย ดิฉันก็เป็นโรคปอดแหกแต่กำเนิดด้วยคนค่ะ ไม่เคยเห็นและไม่อยากเห็น แต่กลัวขึ้นสมองเลย แค่อ่านๆนี่ก็กลัวแล้ว  นี่ดีนะไม่อยู่คนเดียว ไม่งั้นไม่กล้าอ่านหรอก เรื่องซื้อบ้านนี่ ถ้าเป็นดิฉันกับสามี จะชอบบ้านเก่ากันทั้งคู่นะคะ ว่ามันสร้างได้แข็งแรงดีกว่าบ้านสมัยนี้เยอะ สมัยนี้ดูข้างนอกสวยจริง แต่วัสดุก่อสร้างมันใช้แบบคุณภาพต่ำเข้าว่า ฝางี้บางยังกับกระดาษเลย คุยกันข้างล่างคนอยู่ข้างบนไม่ต้องเงี่ยหูฟังก็ได้ยินหมด เนี่ยเรื่องจริงเลย ไปเห็นมาแล้วกับบ้านเพื่อนที่นี่ เวลาเขาโทรมาหาดิฉันนี่ เขาต้องคุยแบบกระซิบๆ เพราะกลัวลูกที่นอนอยู่ชั้นบนจะตื่นน่ะ แต่ถ้ารู้ว่าบ้านนั้นมีคนตาย จะตายดีหรือไม่ดีก็ไม่เอาเหมือนกันค่ะ  กลัววววววววววววววว พูดถึงเรื่องนี้ ไม่อยากบอกเลยว่าขนาดกลับเมืองไทยคราวที่แล้วก็กลัวนะ ขนาดนอนบ้านตัวเองแท้ๆ  เข้าห้องน้ำตอนค่ำๆยังกลัวเลย กลัวแม่มาหาค่ะ เพราะรู้ว่าแม่รักดิฉันมาก แล้วรักบ้านนี้มากด้วย จริงๆแม่ตั้งใจตายที่บ้านนะคะ แต่แม่ไม่ได้เสียที่บ้านหรอก ไปเสียที่โรงพยาบาลแทน นี่ถ้าแม่เสียที่บ้านจริงๆนะ คงปอดแหกกว่านี้อีกร้อยเท่าแน่ๆ ก็ทำไงได้ล่ะ คนมันกลัวจริงๆนี่ ดิฉันเป็นลูกที่แย่มากเลยนะ  พี่ๆคนอื่นเขาไม่กลัวกันเลย เช้าๆบางวันพี่สาวต้องออกไปทำธุระแต่เช้า ฟ้ายังไม่สว่าง ดิฉันจะนอนตัวแข็งเลย หลับก็ไม่หลับ แต่ไม่กล้าลืมตา กลัวแม่มาหาจริงๆ  ทั้งๆที่รู้ว่าแม่คงไม่มาหรอก ป่านนี้ไปเกิดแล้วมั้ง จากคุณ : Northernlife - [ 28 ก.พ. 50 10:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คุณพธู ขออนุญาตทักคนท้องหน่อยค่ะ อ่อ ไม่ท้องด้วย มิกุ เป็นไงบ้าง อีกนานไม๊ กว่าจะได้เห็นหลานน่ะค่ะ อิอิ แอมๆ ไม่เห็นเอารูปสวยๆ มาแปะเลย คิดถึงฝีมือแอมน่ะ ฮี่ ฮี่ คุยเรื่องผีก่อน เรื่องไม่ให้ผีปรากฏ มีอันนึงมั๊งที่ให้เปิดไฟไว้ตลอดแม้กระทั่งเวลาการวัน  แต่พวกนี้เค้ามาตามเวลาเลยนะ 555 ผีไทยมากลางคืน แต่ผีฝรั่งกะผีจีน นี่บางทีฟ้ายังไม่มืดเลย มาแระ อิอิ  ไม่เล่าต่อดีกว่าเดี๋ยวคุณพธูกลัว ****คุยเรื่องบ้านต่อ**** จะมาย้ำแบบเดิมค่ะ คุณพธู ว่าถ้าคุณพธูไปดูบ้านแล้วโลเคชั่นถูกใจ  แพลนบ้านถูกใจ ราคาโอเค แล้วเวลาเข้าไปในบ้านนั้นแล้วไม่รู้สึกอึดอัด ก็เอาเถอะค่ะ เพราะอย่างที่ทราบๆ กันดีว่าจะหาบ้านสร้างใหม่ในปารีสคงไม่ใช่ง่ายๆ  แล้วบ้านอายุเป็นร้อยๆ ปี ก็อาจจะมีคนเสียในบ้านมาบ้างเป็นธรรมดา แต่ถ้าเค้าไม่แอ็คทีฟให้เรารู้สึก ก็ไม่น่าจะมีอะไรนะคะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 28 ก.พ. 50 10:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 50 มาต่ออีกนิด ดิฉันถือคติว่า ถ้าไม่รู้ไม่เป็นไร คืออย่าให้รู้แล้วกันว่าบ้านนี้เคยมีคนตาย เพราะถ้ารู้ปุ๊บ จิตมันจะเริ่มจินตนาการไปต่างๆนานา พาให้ขนบนหัวลุกไปโดยปริยาย เพราะฉะนั้น บางทีถ้าไม่ถาม ไม่ซักประวัติของบ้านว่าเป็นมาอย่างไร  ก็คงจะดีมิใช่น้อย จากคุณ : Northernlife - [ 28 ก.พ. 50 10:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โห พี่หนม เพิ่งจะรู้นะเนี่ยะ ไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังนะ จะเจออะไรมามั่ง หุหุ อารมณ์ อยากแหย่พี่หนม  หุหุ อ้อ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไม ยังไม่นอนอีก หลับไปแล้วลืมปิดเครื่อง ตื่นมาเลยเดินมาโฉบซะหน่อย เลยได้เมาส์อีกเลย 555 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 28 ก.พ. 50 11:03:27 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มารายงานตัวคาะว่ากลับมาแล้ว คุณพธูให้โจทย์ยากมากมาก คือว่าบ้านที่ทำเลดีๆ ราคาไม่แพงเกินกำลังหาไม่ง่ายนะคะ แต่ที่ยากกว่าคือว่าทำใจให้รับรู้ตามจริง ไม่จินตนาการค่ะ ดิฉันก็กลัวค่ะ ยิ่งฟังมาก อ่านมากก็จะกลัว อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆได้ยินบ่อยๆว่า  ระวังผีหลอกนะ ก็เลยกลัว แต่ถามตัวเองว่าเคยเห็นมั้ย แบบเบลอๆยังไม่เคยเลยค่ะ(แต่ถ้าเห็นจริงๆคงวิ่งป่าราบเหมือนกันค่ะ) ที่น่ากลัวกว่าคือคนเป็นๆที่จิตใจชั่วร้ายค่ะ ถ้าทำเลดี บ้านดี ราคาพอสู้ได้ ก็ต้องเอาชนะใจค่ะ ถามตัวเองว่าเขาจะมาหลอกหลอนให้เรากลัวทำมั้ยยย เราก็ไม่เคยทำร้ายอะไรใคร มาอยู่บ้านเขาซึ่งก็กลายเป็นบ้านเราไปแล้ว เพราะเราทำถูกกฎหมาย เขาเสียอีกที่มาอยู่โดยไม่บอก เขาเองก็ต้องรู้กฎรู้ระเบียบ แหม เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนรึเปล่าคะเนี่ย ดิฉันก็กลัวค่ะ แต่เชื่ออยู่อย่างว่า พระย่อมคุ้มครองถ้าเราไม่คิดร้ายกับใครค่ะ ขอพระคุ้มครองค่ะ วันมาฆบูชาเสาร์นี้ค่ะ จากคุณ : chantilly - [ 28 ก.พ. 50 14:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกกันใหญ่เลยนะ คุณๆ ที่จมาเล่าเรื่องเนี่ย คนตั้งกระทู้ก็กลัว คนที่มาอ่านก็กลัว แล้วคนเล่าเองกลัวไหม? ดูเร็ว มีใครยืนยิ้มอยู่ข้างหลังหรือเปล่า? คุณ chantilly สวัสดีค่ะ สนุกไหม ไปเที่ยวเมืองไทยมา ดิฉันจะมีเพื่อนๆ มากันเป็นระลอกช่วงเดือนเมษาและพฤษภาคม แบบไม่หยุดหย่อนเลยค่ะ ดิฉันคงจะเหนื่อย (แต่ไม่น่าจะหน่าย) พวกมันก็ถามว่าจะเอาของฝากอะไรอยู่นั่นแหละ นึกไม่ออกค่ะจะเอาอะไรดี เรื่องบ้านนะ ตอนนี้ดิฉันอยู่ในพี้คสูงสุดของการมองหาค่ะ ดังนั้น ดิฉันจะไปดูให้หมด ตั้งเวลาให้ตัวเองเอาไว้ 6 เดือนค่ะ เป็นอะไรที่ทำให้เรายุ่งได้ดีเหมือนกันนะคะ ไม่งั้นดิฉันจะแอ็คทีฟมากเกินไป จะต้องหาโน่นหานี่ทำ จะต้องหาที่เที่ยว (เสียเงิน) อยู่ตลอด ไม่ชอบอยู่เฉยๆ ก็ได้แต่หวังว่า ดิฉันคงจะไม่ล้าและเซ็งไปเสียก่อน ครั้งนี้เอาจริงค่ะ นี่ถึงขนาดว่า คุยกับลูกชายกันแล้วว่า เราจะปลูกต้นไม้ทำสวนกัน และจะอนุญาติให้เลี้ยงหมาหรือแมวได้ ลูกชายว่าจะเอาแมวเพราะให้เหมือนเพื่อน แต่ดิฉันว่าจะเอาหมา เลยยังตกลงกันไม่ได้ (หรือในที่สุดไม่ทั้งหมาและแมว เพราะหาบ้านไม่ได้ ต้องอยู่ในรูหนูกันไปก่อน) เมื่อ 9 ปีที่แล้วตอนตัดสินใจซื้ออพาร์ทเมนท์ที่เราอยู่กันนี้ เราใช้เวลากัน 3 เดือนในการเสาะหา ส่วนใหญ่ดูอพาร์ทเมนท์เท่านั้น เพราะว่างบที่มีทำให้กำหนดขอบเขตเอาไว้แค่นี้ แต่ก็มีบ้านอยู่ 2-3 หลังหลุดเข้ามาด้วยเพราะเข้าข่าย และมีเรื่องผิดหวังในการตัดสินใจครั้งนั้น คือก็ซื้ออพาร์ทเมนท์นี้ อย่างน้อยเราไม่ต้องเช่า เงินที่จ่ายไปก็ทำให้เราเป็นเจ้าของ คือบ้านหลังหนึ่ง ขนาดใหญ่ ราคาสูงกว่างบที่มีไปไม่มากนัก ปัญหาคือต้องการตกแต่งระดับหนึ่ง เข้าข่ายบ้านที่ว่ามีคนแก่เสียชีวิตหลังที่ว่า คือบ้านนั้นก็มีประวัติเช่นเดียวกัน แต่เข้าไปในบ้านแล้ว ไม่รู้สึกอะไรค่ะ แต่บ้านที่ว่า แค่เห็นข้างนอกก็รู้สึกค่ะว่าใจมัน anxious ปัญหาตอนนั้นคือ งบบานปลายแน่ๆ และดิฉันยังเรียนอยู่ ก็ไม่มีรายได้ ถ้าเราซื้อบ้านนั้น เราต้องอยู่แบบรัดเข็มขัดแน่ๆ และจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนต่อไหนได้ พอมานึกตอนนี้ เวลาขับรถผ่านบ้านหลังนี้ ก็รู้สึกเสียดายกันทุกที ตอนนี้ดิฉันกำหนดเกณฑ์เอาไว้แบบแทบขยับตัวไม่ได้ คือ สามีไม่ต้องการจะย้ายไปไกลจากที่เดิม ด้วยว่าทำเลที่เราอยู่นี้มันดีมากๆ ถ้าต้องไปไกลกว่าเดิม วิถีชีวิตมันลำบากกว่าเดิม สำหรับเขาซึ่งทำงานนอกบ้าน มันเปลี่ยนแปลงมากๆ เวลาที่เขาอยู่บ้านนั้นน้อย แต่สำหรับดิฉันซึ่งทำงานที่บ้าน ดิฉันไม่มีปัญหามากนักเรื่องที่ว่าถ้าจะไกลจากเดิม ถ้าคนอยู่อเมริกานี่ คงไม่คิดกันแบบนี้ เพราะว่าบ้านส่วนใหญ่ออกไปนอกเมือง เวลาไปไหนมาไหนก็คือขับรถกัน แต่คนเมือง หรือชานเมืองแบบดิฉันเนี่ย เราเดินทางด้วยรถไฟเป็นหลัก เลยเป็นปัจจัยสำคัญว่าที่อยู่อาศัยต้องใกล้สถานีรถไฟ ทีนี้ราคาก็ยิ่งแพงขึ้น และแพงขึ้นอีกเพราะว่า อยากได้บ้านที่ไม่มีเสียงดังจากรถไฟรบกวนด้วย อย่างอพาร์ทเมนต์ของดิฉันจะอยู่ในส่วนที่มีขอบตึกบัง จะไม่ได้ยินเสียงรถไฟเลย แม้จะเปิดหน้าต่างตลอด ในขณะที่อพาร์ทเมนต์ที่อยู่ด้านหน้า จะได้ยิน เนี่ยข้อแม้มันเยอะนะคะ หรือว่า ดิฉันให้เวลาตัวเองสัก 2 ปีดี (เยอะไปนะ ดิฉันเบื่อก่อนแน่เลย) คิดเล่นๆ นะ คิดไปกลัวไป คือว่า บ้านที่พูดถึงว่า เจ้าของเสียชีวิต และก่อนเสียเป็นอัลไซเมอร์อยู่ 8 ปีน่ะค่ะ ดิฉันกลัวว่า เขาจะลืมไปน่ะค่ะ ว่าเขาเสียชีวิตไปแล้ว คือถึงจะตกแต่งบ้านใหม่ก็เถอะ ยังไงๆ เขาก็จำอะไรไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าเขาลืมว่าเขาเสียชีวิตแล้ว เขาก็จะยังอยู่ตรงนั้นน่ะค่ะ โอ๊ย คิดให้น่ากลัวกันไปใหญ่เลย ไปทำงานแล้วค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 28 ก.พ. 50 16:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อ่า.. ไม่ได้อ่านวันเดียวกระทู้ยาวมาก ขอให้พี่พธูได้บ้านดีๆ ตามที่ต้องการนะคะ ป.ล. กระทู้นี้ อ่านไปกลัวผีไป แต่อย่าเผลอเอาน้ำมนต์มาสาดคอมพิวเตอร์ล่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 16:38:29 แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 16:36:22 จากคุณ : ปลาทูอยู่ในเข่ง - [ 28 ก.พ. 50 16:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตื่นมานั่งอ่านอีกรอบ ทำให้นึกอะไรได้ ***ว่าช่วงนี้ สาวๆ ปารีส งานดี เงินสะพัด ซื้อบ้านใหม่กันใหญ่เลย ***กระทู้นี้ทำให้รู้ว่า สองด๊อกเตอร์ของเรา กลัวผีกันทั้งคู่เลยอ่ะ  ฮี่ ฮี่ +++จะโดนอะไร โยนมามะเนี่ยะ อิอิ หนีก่อนดีกว่า แว๊บบบบบบบบบบบ+++ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 28 ก.พ. 50 17:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มีสาวปารีส ฝากมาถามว่า ใช่บ้านหัวมุมที่เคยเล็งๆ ไว้หรือเปล่าคะ เธอบอกว่า หน้าตาบ้าน ก็เหมือนบ้านผีสิงหน่อยๆ อ่ะค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกก แล้วดิฉันอยู่เกาะ แต่มาเป็นอุปกรณ์สื่อสารให้สาวปารีสเนี่ยะนะ หุหุ ถ้าคุณพธูซื้อบ้านตรงสี่แยก คุณพธูก็จะมีเพื่อนบ้านสาวปารีส ตัวกลมๆ สวยๆ ด้วยสิคะ อยากย้ายไปอยู่ปารีสด้วยเลยสิเนี่ยะ 555 ไปเจอ กระทู้นี้มา เอามาฝากค่ะ   http://www.pantip.com/cafe/ratchada/topic/V5072165/V5072165.html แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 18:25:46 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 28 ก.พ. 50 17:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 57 โอ เข้าใจคุณพธูมากๆเลยค่ะ เพราะว่ากลัวผีเหมือนกัน มันหลอนมากเลยนะ เวลาเริ่มกลัวเนี่ย ไม่ชอบความรู้สึกเวลานั้นเลย กดดัน จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มันเหมือนจะตายซะให้ได้ จริงๆว่าไปเหมือนกลัวจินตนาการของตัวเองนี่แหละ ตอนที่เลือกซื้ออพาร์ทเม้นท์ก็คิดเรื่องนี้เยอะเหมือนกันค่ะ คุณพ่อยังบอกไร้สาระ แต่ตัวเองว่าสำคัญ เหอๆ ถ้ายิ่งเป็นบ้านแบบคุณพธูนี่คงคิดหนัก เพราะว่าอพาร์ทเม้นท์ส่วนมากที่นี่ยังเป็นคนหนุ่มสาวอยู่ แต่บ้านนี่ส่วนมากมีอายุหน่อยนะ เพราะฉะนั้นเรื่องตายในบ้านนี่โอกาสเจอสูง ถ้าเป็นอาย ราคาดี ทำเลดี ลองเข้าไปดูแล้วไม่รู้สึกอะไร ก็อาจจะลองให้ medium มาดูมั้งคะ ว่าเขาเจออะไรไหม แต่เรื่องที่เขาเป็นอัลไซเมอร์แล้วจะจำไม่ได้ว่าเขาเสียชีวิตนี่ฮาค่ะ ฮ่า จากคุณ : DropAtearInMyWineGlass - [ 28 ก.พ. 50 19:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ขอฮาด้วยคนค่ะ ฮ่าๆเอิ้กเอิ้ก โอยขำจัง ตอนหาซื้อบ้านเมื่อสี่ปีก่อนไม่ได้คิดลึกขนาดนี้เล้ยยย จากคุณ : chantilly - [ 28 ก.พ. 50 20:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาเชียร์ให้ตองตังเลี้ยงแมวค่ะ เวลาน้าไปวาก๊องซ์ จะได้เอาแมวน้าไปฝากไว้กับแมวตองตังไงล่ะ คุณพธูนี่ จี้จริงๆ เล้ยยย เห็นเป็นสาวมั่นพันเปอร์เซนต์ขนาดนั้น ไม่คิดเล้ยยยยยยว่าจะกลัวน้องผีนะเนี่ย แนะนำให้ดูหนัง The Others (Les autres) ค่ะ หึๆๆๆ บ้านที่ดิฉันอยู่นี่ เก่าแก่จวนจะ 140 ปีได้แล้วค่ะ เรียกว่าเป็นตึกค่อนข้างใหม่สำหรับปารีสเลย แต่ก็ไม่เคยมีอะไรแปลกๆ ค่ะ ไม่งั้น แมวคงปอดแหกตายไปแล้ว ไม่เคยเห็นผี แต่กลัวผีสุดๆ รายเนี้ย เมื่อสองสามปีก่อนนู้น เคยคิดจะขายบ้าน ก็คำนวณเงิน ไปคุยกับแบงค์ ไปหานายหน้า ไปดูๆ อพาร์ตเมนต์ใหม่มาสองสามรอบกะว่าย้ายแน่ พอไปเมืองไทย คุณแม่พาไปหาหมอดู เขาก็ทัก บอกว่า เออ บ้านน่ะ ถ้าจะขายก็ขายได้ แต่จะได้ย้ายแน่เหรอ เจ้าที่เขารักนะ ก็ไม่ได้คิดอะไรน่ะค่ะ ไม่ค่อยถือสาหมอดู อิอิ จนเช้าวันนึง คุณสามีก็เกิดอะไรขึ้นไม่รู้ บอกว่า นี่ คงยังซื้อบ้านใหม่ไม่ได้หรอก เพราะ ฯลฯ อะไรก็ไม่รู้ดิฉันขี้เกียจจำ สรุปว่าก็ไม่ได้ซื้อจริง ๆ ค่ะ จนปลายปีที่แล้ว ก็ยื่นคำขาดกับแมวที่บ้านแล้วว่า หาซื้อบ้านใหม่ได้แล้ว ก็เลยเริ่มหาบ้านกันค่ะ (พูดไปงั้นอะ จริงๆ ยกให้แมวหาคนเดียวค่ะ ดิฉันขี้เกียจ) ก็ไปได้อพาร์ตเมนต์สร้างใหม่ (อะแฮ้ม ใกล้บ้านคุณพธูค่ะ) ได้เร็วมากๆ ค่ะ เรียกว่า หาไม่ถึงสามเดือนดีด้วยซ้ำ พอตกลงใจว่าเอาแน่ ก็เกิดเหตุค่ะ วันนั้น แมว (สามี) ป่วย นอนอยู่บ้านคนเดียวค่ะ ดิฉันก็ออกมาทำงานตามปกติ พอบ่าย ๆ ดิฉันก็โทรไปถามอาการ แมวก็บอกว่า อืม ก็ดี นอนตลอดเลย ซม แต่ตะกี้มีแปลกๆ คือ นอนๆ อยู่ ก็รู้สึกว่า มีคนลงมานอนข้าง ๆ วูบแรก ตามความเคยชินก็คิดว่าเป็นศรีภริยา (ดิฉัน) วูบที่สอง หล่อนก็นึกขึ้นมาได้ว่า เอ๊ะ เมียตรูอยู่ที่ทำงานไม่ใช่เหรอ แล้วจะมานอนได้ไง นึกได้เท่านี้ เธอก็ขยับเนื้อขยับตัวไม่ได้แล้วค่ะ ทั้ง ๆ ที่ คน (?) คนนั้น ก็นอนอยู่ข้าง ๆ นั่นแหละ (สงสัยจริงจะขยับไปไหน จะหันไปมองดูให้แน่ว่าใครหรือเปล่า) ฟังแล้วดิฉันก็หัวเราะบอก โห้ยยย ไม่มีอะไรร้อกก แมว แค่ผีอำ อิอิอิอิ ก็นึกถึงคำพูดที่หมอดูทักขึ้นมาเลยค่ะ (ก่อนหน้านี้อยู่มา 5 ปีไม่เคยมีอะไรทำนองนี้เลยค่ะ) ดิฉันเอง ว่าง ๆ พอจะเคลิ้มเขาก็มาไกวเปลให้นอน คือ ห้องนี่จะหมุนคว้างโคลงเคลงไปหมด เราจะขยับพลิกตัวหรืออะไรก็ไม่ได้ ก็นอนนิ่ง ๆ ดูห้องหมุนไปอย่างนั้น เพลินดีเหมือนกัน เป็นอยู่สองสามหน ตอนที่ตกลงใจซื้อบ้านแน่ๆ น่ะค่ะ เจ้าที่เขาคงงอนๆ น่ะ ว่าเราจะหนี เพราะอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขมานาน ดิฉันกะว่า ย้ายเมื่อไหร่จะอัญเชิญเจ้าที่ให้ย้ายไปด้วยกันเสียเลย นี่ก็เงียบๆ ไปแล้ว คงจะชอบใจ คุณพธูจะย้ายก็.. ระวังนะคะ เจ้าที่รักเหมือนกันหรือเปล่า ? จากคุณ : *ProuD* - [ 28 ก.พ. 50 21:30:21 ]

ความคิดเห็นที่ 60 มาแอบขำ แม่หนมกลัวปี๋ อิอิ รู้อย่างนี้แล้ว เวลาเราไปแถวๆ โน้นด้วยกัน ให้พี่เลือกที่พักนะจ๊ะ แล้ว มาแอบยิ้ม คนจะชวน เจ้าที่ย้ายบ้านตาม วันไหนจะย้ายอย่าลืมบอกล่วงหน้า นะจ๊ะ หนูพราว พี่จะไปร่วมอัญเชิญ จากคุณ : พิพพ์ - [ 28 ก.พ. 50 21:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 61 หิ้วหม้อขนมจีนน้ำยาป่ามาด้วยเน้อ เจ้าที่ชอบบบบบบ อิอิ จากคุณ : *ProuD* - [ 28 ก.พ. 50 22:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เคยถามสามีเหมือนกัน เรื่องประวัติบ้านที่อยู่ว่ามีอย่างที่คุณพธูคิดไหม เค้าหัวเราะบอกว่าถ้ามีคงเป็นผีพี่พฤติกรรมดี ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับคนเป็นแน่ แต่บ้านที่อยู่นี่ซื้อต่อมาอีกที สืบย้อนไปหลาย ๆ ปี ก็ไม่มีอะไร แต่สืบไปนานกว่านั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะยังไม่เกิด บ้านที่อยู่เนี่ยอายุเป็นร้อยปีแล้วค่ะ แต่เรื่องนี้ดิฉันเฉย ๆ ค่ะ คิดว่าเกิดแล้วต้องตายเป็นปกติเลยไม่กลัวอะไร สงสัยดิฉันจะถูกโฉลกกับที่ที่อยู่ อยู่แล้วสุขกายสบายใจ ไม่เคยทำเรื่องฮวงจุ้ยอะไรเลยค่ะ จากคุณ : sri123 - [ 28 ก.พ. 50 22:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 63 แหม คุยกันสนุกสนานเลยเรื่องผีเนี่ย มายอมรับอีกคนนึงว่ากลัวผีเหมือนกัน ตอนเรียนมหาวิทยาลัย อยู่หอตลอด ชอบฟังรายการวิทยุผีฟ้าเอย (จำรายละเอียดของรายการวิทยุไม่ได้ ใครจำได้ ช่วยาเสริมหน่อยค่ะ) มีอยู่เทอมนึงรูมเมทไม่เคยอยู่ห้อง เพื่อนผู้ชายมันหลอก(ย้ำ) เรื่องผี  เลยนอนคนเดียวในห้องไม่ได้เลย  มีเตียงสองชั้น นอนชั้นล่างก็ว่าผีมันนอนอยู่ข้างบน  นอนข้างบนก็มีผีนอนอยู่ข้างล่าง  แถมถ้าเจอผีจริงๆ วิ่งออกจากห้องไม่สะดวกอีก เพราะต้องกระโดดลงมา  ตลอดเทอมนั้นต้องไปนอนห้องรุ่นน้องข้างๆ  ก็คุยกันสนุกดี ตอนนี้อยู่กะสามี บ้านเป็นทาวน์เฮาส์สร้างใหม่  ก็ไม่มีประวัติ  แต่พื้นที่หรือฮวงจุ้ยก็ไม่เคยดู เวลาสามีไปทำงานรัฐอื่น ก็กลัวนะ  เพราะชอบจินตนาการไปเรื่อย  เวลาอยู่คนเดียว  ต้องปิดห้องล็อคห้องนอน (กันทั้งผีและโจร)  สามีรู้ว่ากลัวก็ชอบแหย่  ชอบโทรมาคุยแล้วบอกว่าให้เซย์"ฮ กับโกสด้วย  แหม มันน่านัก คนยิ่งกลัว แต่ถ้ามีคนอยู่ในบ้านด้วยนี่ไม่กลัวนะ เป็นลูกพี่ลูกน้อง หรือใครก็ได้  ถ้าอยู่ในบ้านด้วย  แต่เราอยู่ในห้องคนเดียวจะไม่กลัว  มันอุ่นใจไงไม่รู้ นี่เพิ่งมีลูกอ่อน  เวลาสามีไม่อยู่ ก็อาจจะไม่กลัว เพราะมีลูกอยู่ในบ้านด้วย  ไม่รู้ยังไง เดี๋ยวต้องลองดู ดีนะคะคนที่ไม่กลัวผี  อย่างคุณ flymom ว่า ได้บ้านดีราคาถูก อย่างพี่พราวก็ดี  เจ้าที่รัก อย่างพี่หนม นี่กลัวมากๆ ท่าทางจะมากกว่าตุ๊กตานะ พี่เอ้ก็ดี รับสื่อได้ พยายามคิดอย่างพี่ศรีว่า คิดว่าเกิดแล้วต้องตายเป็นปกติ  แต่มันก็ยังกลัว  เพราะมันจะกลัว ปกติหรือไม่ปกติก็กลัว 555 แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 23:58:38 จากคุณ : Ji-Ja - [ 28 ก.พ. 50 23:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 64 บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เป็นบ้านเก่ามากๆ คงอายุไม่ต่ำกว่า ร้อยห้าสิบปี ตายกันมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้วอะค่ะ ทำใจได้อย่างเดียว สามีบอกว่าก่อนที่จะมาซื้อ เป็นของคนแก่ผู้หญิงแก่ๆ และตายที่นี่ด้วย เฟอร์นิเจอร์ บางชิ้นก็เป็นของผู้หญิงคนนั้น แต่ไม่เคยเจอเค้าเลยค่ะ พอมีลูกก็ขอแค่ให้คนที่อยู่เก่าๆ ที่นี่ปกป้องดูแลคุ้มครองลูกเราด้วย จากคุณ : นู๋ก้อย - [ 28 ก.พ. 50 23:48:55 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คุณหนม Northernlife บอกว่า แม่ไม่มาหา แต่คิดว่าแม่คงรู้ว่าลูกกลัวผี เลยไม่มาหา แต่แอบดูอยู่ห่างๆ ตอนอาผ่อของดิฉันเสียนะ ใครๆ ที่บ้านก็บอกว่า อาผ่อรักพธูไทย ดังนั้นต้องมาหา แต่พี่ชายดิฉันก็บอกว่า อาผ่อไม่มาหาดิฉันหรอกค่ะ เพราะว่าอาผ่อต้องขึ้นเครื่องบิน เลยมาไม่ถูก และเสริมว่า พอถึงวันไหว้ให้เผาตั๋วเครื่องบินไปให้ จะได้มาเยี่ยมกันได้ ดูสิคะ เอาบรรพบุรุษมาพูดกันเล่น เขียนไปกลัวไป เดี๋ยวอาผ่อมาหาคืนนี้เลย เมื่อกี้ดิฉันเพิ่งไปดูบ้านอีกหลังมาค่ะ พื้นที่ใช้ได้เลยนะ มีหลายห้องมากๆ ราคาอยู่ในระดับที่จ่ายได้สบายๆ เลย ปัญหาคือ ทำไมมันไกลอย่างนี้เนี่ย ไม่นึกมาก่อนว่าแถวๆ นี้ยังอยู่ในเขตที่ดิฉันอยู่ด้วย แล้วก็ได้ยินเสียงฮึมๆๆๆๆๆ ตลอด ของรถยนต์จากทางด่วนค่ะ รายนี้ ผู้เช่ายังอยู่เลยค่ะ ก็คงต้องคอยเปิดบ้านให้คนมาเยี่ยมชม คือถ้าบ้านแบบนี้ แล้วมาอยู่แถวๆ บ้านดิฉัน ถ้ามีขายนะ ดิฉันตีราคาให้ว่าจะแพงขึ้นประมาณ 30-40 % ของราคาบ้านนี้แน่ๆ แล้วทั้งห่างไกลจากโรงเรียนมากๆ ต้องนั่งรถบัสไปน่ะค่ะ แล้วตอนนี้โรงเรียนลูกอยู่หน้าบ้านเลย เดินไป 2 นาทีถึง ขนาดโรงเรียนเข้า 8.30 น. บางวันแซะลูกออกจากเตียง 8.10 น. น่ะค่ะ ยังไปทันสบายๆ เลยค่ะ (ก็แม่มันตื่น 8.00 น. น่ะค่ะ) เรียกว่าจินตนาการว่า นี่เราต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่เลยนะเนี่ย ต้องรีบๆ ตอนเช้าๆ และจะไปจ่ายกับข้าวที ก็ต้องไปไกล นี่ห้างแถวบ้านดิฉันเดินไป 5 นาทีถึง ตอนโทรถามรายละเอียด agency บอกว่า เดิน 10 นาทีถึงสถานีรถไฟ แต่ที่ดิฉันดูนะคะ ไหนจะต้องเดินขึ้นเนิน ไหนต้องเลาะทางด่วนบนฟุตบาทเล็กๆ ถ้าเดินมาถึงสถานีรถไฟได้ภายใน 30 นาที ดิฉันว่าก็เก่งแล้วค่ะ ทีหลังนะ ถ้า agency บอกอะไร จะต้องหารสาม นี่ขนาดบอกแล้วสเป็คแล้วนะ ว่าเอาแบบที่ใกล้รถไฟ ถ้าไม่ใกล้ไม่ต้องพาไปดู จะเสียเวลาทั้งเขาและเสียเวลาดิฉันด้วย สรุปว่า visit วันนี้ ถือว่าเสียเวลาค่ะ แต่ได้รู้ราคาว่า แถวๆ ไหน ราคาเป็นไง ทำไมขี้จุกจิกมากๆ แล้วจะซื้อได้หรือเนี่ย ไหนจะกลัวผี ไหนจะไม่ยอมเปลี่ยนวิถีชีวิต ใครอย่ามาบอกว่า ให้อยู่ที่เดิมไปก็แล้วกันเชียวนะ เดี๋ยวโกรธเลย อีก 2 วัน ดิฉันจะไปดูแบบบ้านแปลกๆ ค่ะ คือไปดูว่ามันเป็นยังไงน่ะ เขาว่าเป็นบ้านเล็กๆ 3 หลังอยู่ด้วยกัน ภายในพื้นที่เดียวกันนะ แต่ละหลังเนี่ยสำหรับคน 2 คน แล้วดิฉันมี 3 ทำไงดี ให้อีกคนไปอยู่อีกหลัง หรือว่าอยู่กันคนละหลังไปเลย ตอนนี้เจ้าของเขาให้เช่าอีก 2 หลังค่ะ มีการบอกเสร็จว่า รายได้ปีละเท่าไรค่ะ หรือว่า ดิฉันจะผันตัวไปเป็นผู้ให้เช่าบ้านดีคะเนี่ย พ่อสามีบอกให้ดิฉันไปดูค่ะ (ดูสิคะ น่ารักน่าชังนะคะ แพ็คทีมกันเสาะหาค่ะ) ไปก่อนค่ะ เวลาสำหรับเน็ทหมดแล้ววันนี้ แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 00:59:55 จากคุณ : พธูไทย - [ 1 มี.ค. 50 00:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ก่อนไป บอกคุณ *ProuD* ว่าให้บอกเจ้าที่ ว่าถ้าย้ายมาแล้ว ก็ให้เฝ้าบ้าน อย่าออกมาเดินเล่นข้างนอกนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 1 มี.ค. 50 01:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 67 อ้อมก็เป็นอีกคนที่กลัวผีขึ้นสมอง  ตอนที่ยังอยู่บ้านคุณย่าก็จะแบบว่ากลัวมากกกกก เพราะบ้านนั้นเป็นบ้านไม้เก่า  ถึงแม้ว่าจะเป็นบ้านที่สร้างโดยคุณปู่ก็เหอะ แต่บรรยากาศมันให้  โดยเฉพาะ  "ห้องพระ"   เป็นห้องที่น่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกกกกก   เวลาคุณย่าใช้ให้ขึ้นไปเอาแจกันดอกไม้ลงมาเปลี่ยน อ้อมจะอิดออดสุดฤทธิ์ ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงกลัว  เพียงแต่รู้สึกว่า  มันน่ากลัวก็เท่านั้นเอง พอมาอยู่ที่นี่  อ้อมถามเดวิดก่อนเลย   "ตอนยูซื้อบ้านได้ถามบริษัทที่ขายหรือเปล่าอ่ะ  ว่ามีคนตายไหม  มีผีไหม?" เดวิดบอกว่า "เจ้าของเก่าเขาเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก ย้ายออกไปเพราะย้ายเมือง  ไม่มีผีหรอก" อ๊ะ...โล่ง ที่สเปนที่นี่  เมื่อประมาณปีที่แล้วอ่ะค่ะ  มีข่าวใหญ่เกี่ยวกับไอ้บ้านผีสิงนี่แหละ ตามข่าวเขาบอกว่า  มีบ้านหลังหนึ่งที่เกาะคานารี่ เจ้าของบ้านเป็นคุณป้าชาวเยอรมันท่านหนึ่ง เธอไปหาจิตแพทย์ค่ะ  แล้วบอกกับจิตแพทย์ว่า  "เธอเห็นผี" แล้วตัวเธอก็เดินทางกลับไปเยอรมัน ระหว่างนั้น  ทางตำรวจก็ไปตรวจที่บ้านเธอค่ะ  ไปขุดที่สวนหลังบ้าน ผลคือ  มีศพอยู่จริงๆ แสดงว่าคุณป้าเธอไม่ได้เป็นโรคจิตอะไรหรอก  เธอเห็นผีจริงๆ ทีนี้ก็เลยเป็นข่าวออกทีวีเลยดิ๊ค่ะ  อ้อมดูไปก็สยองไป แล้วเดวิดก็เอาหนังสือพิมพ์ facil ซี่งเป็นหนังสือพิมพ์โฆษณาต่างๆ มาให้ดู บอกว่า  มีบ้านหลังหนึ่งที่อาลีคานเต้นี่แหละ  ขายถูกมากกกก คือแค่ประมาณ ห้าหมื่นยูโรเอง   เป็นบ้านมีเนื้อที่กว้างเลยทีเดียว อ้อมก็บอกเลยว่า  "มีผีชัวร์  ไม่งั้นไม่ถูกขนาดนี้หรอก" เดวิดก็หัวเราะงอหายไป   แบบว่า...กลัวผีขึ้นสมองเลยง่ะอ้อมเนี่ย จากคุณ : soulfighter - [ 1 มี.ค. 50 01:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 68 "ดิฉันเอง ว่าง ๆ พอจะเคลิ้มเขาก็มาไกวเปลให้นอน คือ ห้องนี่จะหมุนคว้างโคลงเคลงไปหมด" *Proud* - are you sure you weren't just drunk that night??? :)) จากคุณ : Northernlife - [ 1 มี.ค. 50 01:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สงสัยยัยพราวเมาละมุดสุก เนาะ แม่หนม เนาะ....... จากคุณ : พิพพ์ - [ 1 มี.ค. 50 02:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 70 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก พี่หนม พี่พิมพ์  หยั่งยัยพราว คงไม่มีโอกาสเมาละมุดหรอกค่ะ แค่เห็น เธอก็ลมจับไปแล้ว 5555 เอ๊ะ นี่หนูมาช่วยน้องหรือหนูมาซ้ำเติมน้องเนี่ยะ 555 คุณพธู เลือกไปเถอะค่ะ บ้านน่ะ นานแค่ไหนก็ตาม เอาให้เจอที่ถูกใจจริงๆ ค่ะ แม้ว่าจะเป็นการซื้อเพื่อลงทุนด้วยก็ตาม เพราะว่าถ้าซื้อแล้วไม่ถูกใจ หรือเจอที่ใหม่ที่ถูกใจกว่า ต่อให้ขายต่อได้ก็ไม่คุ้มค่ะ  เมื่อปลายปีที่แล้วเกิดไปเจอบ้านที่อีกเมืองที่เอ้อยากย้ายไปอยู่มาก ขนาดเค้ามาตีราคาแล้วเราขายได้กำไรนะคะ ยังไม่คุ้มเลยค่ะ เลยพับไว้ก่อน จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 1 มี.ค. 50 06:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 71 คุณแอม บ้านเราก็มีเอาศพกลับไปทำพิธีที่บ้านด้วยเหรอ ลิตเติ้ลเกิร์ลเชยจริงๆ เพิ่งรู้อะ เคยเห็นแต่เค้าทำที่โบสถ์หรือไม่ก็ไว้ที่วัดอะ คุณพธูฯ จริงๆ จะว่าไป บ้านสร้างใหม่มันก็อาจจะมีผีก็ได้นะ แบบประมาณคนงานฆาตกรรมกันหรือว่าอุบัติเหตุ เหมือนในข่าวบ้านเราอะ อันนี้ไม่รู้ดิฉันจินตนาการเองมากไปหรือป่าว คิดว่าเลือกที่สบายใจ อยู่แล้วไม่อึดอัดเถอะคะ ขอให้คุณพธูฯ หาบ้านใหม่ได้เร็วๆ แล้ว อ้อ ถ้าขอดูรูปบ้านใหม่คุณพธูฯด้วยจะได้ไหมคะ จากคุณ : ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล) - [ 1 มี.ค. 50 09:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  คุณพธูนี่อย่างฮาจริงๆ ที่จริงคุณพธูน่าจะลองดูนะว่าถ้าเผาตั๋วเครื่องบินแล้วอาผ่อจะมาหาคุณไหม ส่วนแม่ของดิฉันท่านเคยถามตรงๆเลยค่ะ ว่าถ้าแม่ตายที่บ้านลูกๆจะกลัวกันไหม แต่ดิฉันไม่ตอบค่ะกลัวแม่เสียใจ แม่ก็คงรู้มั้งว่าดิฉันกลัว แต่มีอยู่ครั้งสองครั้งนะ ช่วงที่แม่เพิ่งเสียไปไม่นาน ที่มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่อธิบายไม่ได้ ตอนนั้นกลางวันแสกๆ อยู่บ้านกันสองคนกับสามี ก็นั่งหันหลังให้กัน ต่างคนต่างทำงานหน้าคอมพ์ ไม่ได้สนใจกันเท่าไหร่ จู่ๆก็มีกลิ่นเหม็นๆผ่านไปหนึ่งวูบ ดิฉันก็เดาว่าเป็นคุณสามีผายลมแน่เลย แบบว่ามีแต่กลิ่นไม่มีเสียง ซึ่งเราสองคนตั้งฉายาการผายลมแบบนี้ว่า The silent killer คือเหม็นขนาดที่ว่า คนดมอาจตายคาที่ได้ ดิฉันก็หันไปถามเขา ว่าตะกี้เธอตดใช่ไหม แล้วก็ตั้งท่าจะใส่เขาเต็มที่เลยเชียว เขาก็ปฏิเสธเสียงเขียวว่าไม่ใช่เขา เขาไม่ได้ตด ดิฉันก็ว่า เธอไม่ได้ตด ฉันไม่ได้ตด แล้วใครที่ไหนจะตด ก็มีกันอยู่สองคนแค่นี้ เขาบอกว่า คนข้างบ้านออกมายืนตดแล้วกลิ่นมันลอยเข้ามาบ้านเราหรือเปล่า ดิฉันก็ชะโงกหน้าออกไปดู ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ในรัศมีที่พอจะตดได้เหม็นขนาดนั้นเลยค่ะ ที่สำคัญคือเราอยู่กันบนชั้นสอง ถ้าเพื่อนบ้านตด  กว่ากลิ่นมันจะลอยมาถึงชั้นสองนี่ มันต้องจางไปเกือบหมดแล้วใช่ไหม นี่มันไม่ใช่น่ะค่ะ กลิ่นมันอยู่ตรงนั้น ตรงที่เรานั่งกันอยู่น่ะ ที่สำคัญอีกอย่างคือสามีดิฉันก็ได้กลิ่นด้วย ไม่ใช่ว่าดิฉันได้กลิ่นคนเดียว ซึ่งอาจเหมาได้ว่าเป็นอุปาทาน จนบัดนี้ก็ไม่รู้ว่ากลิ่นมาจากไหน เพราะมันมาแว่บเดียวแล้วก็ไป แต่ตอนนั้น แว่บนั้นดิฉันนึกถึงแม่นะ ถ้าเป็นแม่จริง แสดงว่าแม่ดิฉันเก่งกว่าอาผ่อของคุณพธูนะ สามารถขึ้นเครื่องมาหาดิฉันถึงแคนาดาได้ แถมยังไม่ต้องเผาตั๋วส่งไปให้อีกต่างหาก ตุ๊กตา  พี่เพิ่งรู้ว่าล็อคประตูแล้วผีเข้าห้องไม่ได้ กร๊ากกกกก พี่พิมพ์ เอ้ เรื่องผีนี่กลัวจริงๆนะคะ อย่าทำเป็นเล่นไป สงสัยตอนเด็กๆจะฟังเรื่องผีๆเยอะไปหน่อย ก็แม่นั่นแหละค่ะ ที่ชอบเล่าให้ลูกๆฟัง ลูกก็เลยเก็บเอามาจินตนาการเป็นตุเป็นตะ แล้วเลยกลายเป็นคนกลัวผีขึ้นสมองไปเลย สมัยตอนทำงานโรงพยาบาลนะคะ ดึกๆก็ไม่กล้าเดินมาตึกคนไข้นอกหรอก เพราะมันจะต้องผ่านโรงเก็บศพ ซึ่งอยู่ระหว่างทางไปตึกกับบ้านพัก แต่บางทีมันจำเป็น เช่นต้องมารับโทรศัพท์ตอนดึกๆ (สมัยนั้นกันดารมาก โทรศัพท์สายตรงมีอยู่เรื่องเดียวทั้งโรงพยาบาล ถ้ามีโทรศัพท์มา พยาบาลที่อยู่เวรเขาจะอินเตอร์คอมไปที่บ้าน ให้เราลงมารับ) เวลาเดินผ่านก็พยายามไม่เหลือบไปมอง รีบๆเดินให้ถึงจุดหมายเร็วๆ   โอ๊ยกว่าจะรอดพ้นงานนี้มาได้นี่ ขี้ขึ้นไปขดอยู่บนสมองหลายขดเลยค่ะ จากคุณ : Northernlife - [ 1 มี.ค. 50 09:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 73 แปลกใจมากที่พี่หนมกลัวผี ออกจะเป็นสาวมั่นแถมเป็นนักวิทยาศาตร์ เนี่ยหลับตาทีไรเห็นพี่หนมใส่เสื้อกราวน์ถือหลอดการทดลองด้วยนะเนี่ย ตุ๊กตา พูดเรื่องปอบผีฟ้าแล้ว นึกถึงสมัยเรียนเลย วีรกรรมเยอะมาก มีเพื่อนพี่คนนึงกลัวผีมาก เลยชอบโดนแกล้ง พี่กลัวนิดหน่อยแต่ต้องทำว่าไม่กลัว (เดี๋ยวโดนแกล้งไง) วันนั้นซวยไปเดินผ่านที่มืดๆตอนกลางคืนกับเพื่อนที่กลัวผี เพื่อนผู้ชายมันก็เปิดเพลงปอบผีฟ้าจากสโม น่ากลัวมากกกก แต่เพื่อนพี่ดันกรี๊ดพี่ตกใจเสียงกรี๊ดมากกกว่าเลยหายกลัวเลย 555 จากคุณ : pixp - [ 1 มี.ค. 50 11:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คิดว่าเป็นเรื่องปกติของบ้านที่ไม่ได้เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ๆค่ะ ถ้าวิญญาณมีจริง เค้าคงไม่ขยันมาหาดิฉันบ่อยๆ หรือถ้าดิฉันได้มีโอกาสเห็นเค้าครั้งนึง ครั้งต่อๆมาดิฉันก็คงชิน พูดจริงๆนะคะ ไม่ได้ล้อเล่น ดิฉันเคยไปนั่งวิปัสนาครั้งละเป็นเดือน(ก่อนมีน้อง) ทั้งในเมืองไทยและในประเทศเพื่อนบ้าน บางครั้งมีพระหรือแ่ม่ชีเสียชีวิต มีพิธีสวดศพหลายคืน ช่วงตี 1-3 หมาั้ทั้งหมดในสถานวิปัสนา รวมตัวกันหอน ถ้าได้ยินอะไรแปลกๆหรือเห็นอะไรไม่ชัดไม่ถนัด ดิฉันก็จะยืนมอง ยืนฟัง จนให้รู้ไปเลยว่านั่นคืออะไร แต่ดิฉันก็ไม่เคยเห็นอะไร ที่มากไปกว่าลมพัดใบไม้ หรือเงาต้นไม้ ไม่ใช่ว่าดิฉันไม่เชื่อนะคะ รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน แต่ไม่ถึงกับกลัว คิดว่าต่างคนต่างอยู่ เค้าคงไม่มายุ่งกับเราน่ะค่ะ จากคุณ : IT-Thai - [ 1 มี.ค. 50 12:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 75 กรณีแบบนี้มีปรึกษาเข้ามาที่ชมรมบ่อยครับ วิธีการคือ ไปทำบุญสังฆทาน อุทิศส่วนกุศลให้ หรือ ทำบุญบ้าน อุทิศให้เขา หากได้หลวงพ่อที่เก่ง ก็สามารถตรวจสอบได้ ว่าเขาไปแล้วหรือยัง ทุกบ้านมีวิญญาณทั้งนั้นครับ อย่างน้อยที่สุดก็เจ้าที่ ควรใช้วิธีการเปลี่ยนศัตรูเป็นมิตร ดีที่สุดครับ http://www.fengshuitown.com/ จากคุณ : ฮกซิ่ว - [ 1 มี.ค. 50 15:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คุณฮกซิ่วคะ ดิฉันมิได้คิดว่าใครเป็นศัตรูค่ะ ดิฉันกลัวเท่านั้นค่ะ ไปดูลิงก์แล้ว... แค่เห็นคำว่า "ล้างอาถรรพ์" ดิฉันก็ขนลุกเลยค่ะ จะค่อยๆ อ่านค่ะ ถ้าอ่านแล้วทำให้กลัวไปหมดนี่ ทำไงดี เผลอๆ กลายเป็นว่าบ้านที่อยู่ตอนนี้ ไม่ตรงกับฮวงจุ้ย ว่าไงดี คืออพาร์ทเมนท์ฝรั่งเศสนี่ ห้องน้ำจะอยู่ใกล้ๆ ประตูทางเข้าบ้านนะ มีเพื่อนจากไทยมาคนหนึ่ง เคยพูดตลกๆ เชิงเอาจริงเอาจัง บอกว่า แปลกจังทำไมสร้างให้ห้องส้วมอยู่หน้าบ้าน ไม่เป็นศิริมงคลเลย อ้าว.. แต่เวลาดิฉันเข้าส้วม ดิฉันไม่ได้เปิดประตูหน้าบ้านด้วยนะคะ ไปก่อนวันนี้ โดดงาน พาลูกไปเที่ยวดีกว่า จากคุณ : พธูไทย - [ 1 มี.ค. 50 17:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 77 อะ ฮ้า มีแม่บ้านหลายคนในนี้กลัวผีเหมือนกันเลย  อ่านแล้วขำ  มาตั้งชมรมแม่บ้านกลัวผีกันดีกว่าค่ะ  ให้คุณพธูเป็นหัวหน้าชมรม แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 20:14:02 จากคุณ : sunshine mommy - [ 1 มี.ค. 50 20:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่หนม นะ พี่หนม หนูนะ อุตส่าห์ ไม่เล่า กลัวจะกลัวกัน พี่หนมมาเล่าแบบนี้ งั้นเอาซะเลยดีกว่า ขอบอกประวัติตัวเองนิดนึง คือตั้งแต่เด็กๆ เท่าที่จำความได้นี่ตามแม่ไปถือศีลที่วัดมาตลอด แล้วก็ไม่ได้ไปแต่เฉพาะวัดที่พัฒนาแล้วนะคะ ไปที่วัดป่ากันดารๆ บ่อยพอควรเลย  อีกอย่างที่ที่บ้านทำบ่อยๆ ตอนเอ้ยังเล็กๆ คือ ทำบุญขุดศพไร้ญาติกับมูลนิธิ อันนี้ไม่ได้ไปไกลค่ะ เฉพาะที่ใกล้ๆ บ้าน เอ้นี้ไปนั่งล้างกระดูกศพไร้ญาติที่เค้าขุดขึ้นมา ตั้งแต่สัก 8-9 ขวบได้มั๊ง จับมาหมดแล้วทุกชิ้นค่ะ ตั้งแต่กระโหลกจนปลายนิ้วเท้า อิอิ  ที่เล่านี่ไม่ได้หมายความว่าไม่กล้วผีนะคะ กลัวค่ะ แต่ถือว่าถ้าเราไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีกับเค้า เค้าก็ทำอะไรเราไม่ได้เช่นกัน เอ้ามาเล่าเรื่องกันก่อน อิอิ เรื่องที่พี่หนม บอกว่าคุณแม่มาหาถึงแคนาดา ของเอ้ ก็มีค่ะ แต่ไม่ใช่เตี่ยหรือแม่  แต่เป็นเพื่อนพี่ชายค่ะ เพื่อนพี่ชายคนนึ้ พี่เค้าเป็นลูกคนเดียว แล้วก็สนิทกับที่บ้าน จนเหมือนเป็นลูกชายอีกคนด้วย พี่เค้าก็ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว ก็เห็นเอ้เป็นน้องสาวแท้ๆ สนิทกันมากทีเดียว พี่คนนี้เป็นมะเร็งค่ะ ก่อนที่เอ้จะย้ายมาอยู่อังกฤษไม่กี่เดือน อาการพี่เค้าทรุดลง เอ้ยังเป็นขับรถ รับส่งเค้าไป รพ บ้างเท่าที่มีโอกาส มาอยู่ที่อังกฤษได้ไม่นานเท่าไหร คืนนึงก็ฝันว่า เดินไปเจอพี่เค้า ที่สถานที่แห่งหนึ่ง เหมือนต้องเดินผ่าน ตม น่ะค่ะ แล้วภรรยา พี่เค้ากับลูกอีกสองคน ก็หันมาเจอเอ้ ตัวภรรยาพี่เค้าก็เรียก โกวเอ้ๆ พี่เค้าจะพาไปเที่ยว แล้วก็เดินมาหา แต่ตัวพี่เค้าไม่ได้เดินมา เอ้ก็ถามไปว่า จะไปไหนเหรอ เห็นพี่เค้ามองเอ้หน้าเศร้าๆ แล้วก็หันหลังเดินเข้าไปคนเดียว ปล่อยภรรยาและลูกสองคนเค้าไว้กับเอ้ แล้วเอ้ ก็สะดุ้งตื่น *** พอสายหน่อย ยังไม่ได้เล่าเรื่องฝันให้เดวิดฟัง แต่เดวิดพูดขึ้นมาก่อนว่า เออ เมื่อคืนชั้นฝันแปลกๆ นะ ฝันว่ามีคนเข้ามาในบ้าน ไม่ได้มาร้ายนะ แต่เหมือนเค้ามาแล้วเค้าควบคุบไปหมดทุกอย่างในบ้านเลย เอ้ ก็เลยถามว่า ลักษณะเป็นยังไง ลักษณะที่บอกมา ตรงกับเพื่อนพี่ชายคนนี้ เดวิดบอกว่าความรู้สึกคือเค้าไม่ใช่ ยุโรปเปี้ยน แต่เค้าสูงมากที่จะเป็นคนจีน (พี่คนนี้ สูงประมาณ 178 ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็จะอายุประมาณ 48 ก็ถือว่าสูงทีเดียวสำหรับยุคเค้า)  หลังจากนั้นก็เลยเล่าเรื่องที่ตัวเองฝัน เดวิดเลยบอกให้โทรกลับบ้าน โทรกลับบ้านเล่าให้พี่สาวฟัง พี่สาวบอกว่า ช่วงนี้พี่เค้าอยู่ รพ นานขึ้น ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง  แต่อีกอาทิตย์ต่อมา พี่คนนี้ก็เสีย  ต่อมาได้คุยกับภรรยาของพี่เค้า พี่ผู้หญิงบอกว่า พี่เค้าถามถึงเอ้ก่อนไป พี่เค้าเป็นห่วงน้องสาวมาอยู่ไกลๆ แล้วก็คงห่วงภรรยาเค้าด้วย เลยเลือกที่จะมาบอกเอ้ คงจะฝากให้ที่บ้านดูแล ภรรยากับลูกเค้าด้วย หลังจากนั้นฝันถึงเพื่อนพี่ชายอีกครั้ง คือวันที่เผา แล้วก็เหมือนเดิม เดวิดตื่นมาบอกว่า เมื่อคืนเอาอีกแล้ว ฝันว่าคนนั้นมาบ้านเราอีกแล้ว   หุหุ เพราะฉะนั้นเพื่อนพี่ชายเอ้ ทันสมัยทึ่สุดเลย มาหาถึงอังกฤษ ตั้งสองรอบแน่ะ 555 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 1 มี.ค. 50 22:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 79 นัดกันกับสาวปารีสจะมาเล่าเรื่องที่เคยเจอมา สรุปไม่ได้ว่าเป็นผีหรือเปล่า ปกติตัวดิฉันให้ว่ากลัวก็ไม่กลัว ไม่กลัวก็ไม่ใช่ แต่ไม่ค่อยจะใส่ใจนัก ถือว่าอยู่ใครอยู่มัน เป็นคนที่นอนไหนก็หลับ ไปออกค่าย เข้าป่านอนใกล้ป่าช้าแถวไหนก็หลับ บ้านที่อยู่มาแต่เล็ก ๆก็อยู่หน้าวัด มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ก็ห่างป่าช้าไม่ถึง 100 เมตร ดีหน่อยป่าช้าฝรั่งมันไม่อึมครึม เพื่อนพาไปเยี่ยม หลุมฝังศพสามีเขาก็ไปเดินพิเคราะห์ หลุมไหนตายอายุเท่าไร ส่วนมากฝรั่งอายุยืนๆ กันทั้งนั้น ....               เล่าที่เคยเจอดีกว่า เผื่อ คุณพธูกะยัยหนมจะหายกลัว สมัยรับราชการนานมาแล้ว ที่อำเภอชายแดนไกลๆ คืนนั้นดิฉันทำงานดึก เพราะต้องสรุปรายละเอียดการเลื่อนขั้นเงินเดือนข้าราชการทั้งอำเภอส่งจังหวัด มันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูก ไม่มีสมาธิ บวกเลขผิดๆ ถูกๆ เลยเที่ยงคืนไปหน่อย เสียงหมาเห่าหอน รับกันมาเป็นทอดๆ ตามถนน แล้วก็มีเสียง คนเดินลากอะไรแกรกๆ รอบๆบ้าน บ้านที่ดิฉันพักเป็นบ้านชั้นเดียว หลังเล็ก ๆ ห่างผู้คนพอสมควรอ้าว..เปิดประตูออกไปดูก็ไม่เจออะไร กลับขนลุกเกรียวซะอีก วนเวียนอยู่แบบนั้น เลยตัดสินใจเข้านอน นอนก็นอนไม่หลับ ผิดปกติ บทสวดกี่บทก็ขนมาท่อง ใจนึกโมโห เลยลุกไปเปิดลิ้นชัก หยิบปืนพกมา ยัดเข้าใต้หมอน   เพราะเคยได้ยินมาว่า ดินปืนมีอาถรรพ์ อึมครึมนักก็เอา สักเปรี้ยง รับรองหายวับเขาว่ามา คงหายเพราะตำรวจแห่กันมามากกว่า ปากก็ว่า ใครมาก็มาเหอะ เดี๋ยวจะยิงใส้กระจายเลย ไม่ว่าคนหรือผี สรุปแล้วหลับค่ะ ตื่นเช้ามาไปที่ทำงาน เตรียมตัวไปส่งงานในตัวจังหวัด เล่าให้นายฟังว่า ในคืนที่ผ่านมาเจออะไรแปลกๆ นายบอกว่า เราก็นอนไม่หลับเหมือนกัน มีแมวกระโดด นอกประตูขึ้นๆลงๆ หน้ารถทั้งคืน  อ้าว... พอไปถึงตัวจังหวัด จนท.บอกว่า รู้เรื่องหรือยังว่า จนท.ในสังกัด อำเภอของคุณเสียชีวิตเมื่อตีสี่ ดิฉันขาอ่อนค่ะ นั่งแปะลงเลย เพราะพี่คนที่เสีย เราสนิทกัน เป็นหัวหน้างานทำงานที่เดียวกัน ในวันเสาร์ แกประแป้งหน้านวล เดินไปบอก พี่จะเข้าจังหวัด เจอกันวันจันทร์นะ ปรากฏว่า แกเป็นบาดทะยักเฉียบพลัน ไป รพ.แต่ไม่รอด เสียชีวิตในคืนที่ดิฉันกับนาย เจออะไรแปลกๆ สงสัยแกไปบอกกล่าว เหอะๆๆ เป็นเรื่องที่ทำให้ จนท.ที่สนง. ไม่ทำงานดึกๆ ไปอีกนาน เอาเรื่องเดียวพอเนาะ ถ้าเอาเรื่อง คนไทยโดนเขมรฆ่ายกกลุ่ม เอาศพมาเรียงไว้หอประชุม ยี่สิบกว่าศพ เดินผ่านส่งกลิ่นคลุ้ง เดี๋ยวคุณพธูค้อน        อีกเรื่องเมื่อไม่นานมานี้ ดิฉันนอนในห้องนั้งเล่นที่โซฟาสาวปารีส เคยนอน ประมาณตีหนึ่งเศษ ได้ยินเสียงเพลงเย็นๆ มาจากห้องคอม ลืมตามองก็ไม่มีแสงไฟลอดออกมา จะว่า คนใกล้ตัวไปเปิดก็ไม่ใช่ เขานอนอีกห้องไฟมืดทั้งบ้าน  ดิฉันเลยลุกเดินไปเปิดห้องคอม พิจารณา เสียงพลงเงียบไป เลยก้มลงดึงปลั๊กทุกตัวในห้องนั้นออก กะว่าถ้าได้ยินอีก คงมีรายการทุบอะไรเกิดขึ้นบ้างล่ะ แต่เหตุการณ์ก็เงียบลงด้วยดี วันดีๆ คืนดีๆ ก็ได้ยินเสียงประตูโดนเขย่าบ้างก๊อกๆแก๊กๆ ดิฉันก็บอก ตัวเองว่า เสียงลม ไม่เอาใจใส่ก็จบไป ขืนเอาใจใส่มาก เดี๋ยวจะฟุ้งซ่านหาเรื่องออกบ้านบ่อยขึ้น กลับดึกๆ จะพาลไม่อยากเข้าบ้านซะเปล่าๆ เนาะ      ถามว่ากลัวก็ไม่ใช่ ไม่กลัวก็ไม่ใช่ แฮ่ะๆๆ ตอนแม่จะเสียชีวิต ก็สัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะมาบอกว่าตายแล้ว เป็นยังไง ก็ไม่มาบอก แม่ดิฉันตายเพราะมะเร็ง ท่านรู้ตัวว่าต้องตายแน่ๆ เลยสัญญากับลูกไว้ แต่แม่ไม่รักษาสัญญาเลย ทั้งหมดนี้ เป็นเรื่องที่เคยพบเจอค่ะ สรุปไม่ได้ ว่า ใช่หรือไม่ใช่ ยัยหนมโปรดใช้วิจารณญานในการกลัว แต่พี่ตา กลัวไปแล้ว     ฮ่าๆๆ ขณะกำลังพิมพ์ ทีวีมันเปลี่ยนช่องเองค่ะ เผ่นดีกว่า ใครมาหยอก ดิฉันนี่ ......... แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 23:36:43 แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 23:32:00 จากคุณ : พิพพ์ - [ 1 มี.ค. 50 23:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 กรี๊ดดด เข้ามารุมกันเข้าไป๊ รุมกันเข้าไป (แต่จริงของพี่หนมง่ะ ไม่รู้เมาหรือเปล่า กร๊ากกกก ส่วนกลิ่นที่พี่ขนมได้กลิ่นน่ะ "ผีตด" แน่ ๆ ค่ะ) คุณพธูจำพี่ก. (นามสมมติ) ที่คุยอยู่กับคุณพธูตอนที่หนูไปเจอที่สถานทูตได้ป่ะคะ หนูเคยไปกินข้าวที่บ้านพี่ ก. 2 หน แล้วลูก ๆ พี่ ก. ก็เลยผลัดกันเล่าให้ฟังว่า บ้านเนี้ยะ (เป็น Pavillion) เจ้าที่แรงนัก สองรายนี้ เจอกันจังๆ เพราะเขาชอบเดินผ่านให้เห็นวอบแวบตามทางเดิน ระหว่างห้องนั้นห้องนี้ ครั้งนึง น้อง ข. (ลูกชายพี่ ก. นามสมมติ) อยู่บ้านคนเดียว นั่งดูทีวีอยู่ในห้องรับแขก ดูอยู่เพลิน ๆ ก็ได้ยินเสียงประตูก็อกแก็ก หางตาก็เห็นไวๆ ว่ามีคนเดินผ่านประตูห้องรับแขกผ่านไปเข้าครัว ก็คิดว่า คุณพ่อกลับเข้าบ้าน แต่เดินตามเข้าไปก็ไม่ยักเจอใครหรอกค่ะ (กรี๊ด) ส่วนน้อง บ. (ลูกสาวพี่ ก.) นี่ ก็เห็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่เห็นด้วยว่า เป็นผู้ชายสวมชุดเสื้อกางเกงสีขาว แล้วก็มีอาการเดียวกับหนูเลยค่ะ คือ เห็นบ้านหมุนนี่แหละ ส่วนอพาร์ทเม้นท์ของเจ้านายหนูนี่ อาการหนักกว่าหลายเท่าค่ะ คือ ตัวอพาร์ทเมนท์น่ะ ใหม่ ริมแม่น้ำเซนน์ วิวสวยมาก แต่ตอนเช่าบ้านเจ้าของบ้านมีเงื่อนไขแปลก ว่าห้ามเอารูปที่อยู่ในห้องรับแขกออก รูปที่ว่านั่น เป็นรูปเขียนสีแบบศิลปะอียิปต์ เป็นฟาโรห์ค่ะ นายหนูเขาก็โอเค ไม่ให้เอาออกก็ไม่ว่า ก็ทิ้งไว้อย่างนั้น แล้วก็เอารูปลูกสาวลูกชายไปติดฝาข้างๆ ด้านที่ว่าง วันดีคืนดีก็มีคนมากระซิบข้างหูว่า ให้เอารูปลูกออก(เสียงชายแก่ พูดภาษาอังกฤษช้า ๆ ใช้ศัพท์โบราณ ๆ) นายหนูเขาก็ยังเฉยๆ ไม่ทันคิดอะไร อาจจะหูฝาด แต่วันนึง ขณะกำลังอาบน้ำเพลิน ๆ จู่ ๆ ก็มีเสียงพูดชัดในหูเลยว่า อยากชิงดีชิงเด่นหรือไง ไปเอารูปออกเดี๋ยวนี้เลยนะ นายหนูเผ่นออกจากห้องน้ำเลยค่ะ เอารูปออกทันที รายนี้ ให้พระให้เจ้ามาปัดรังควานก็ไม่ไปไหน (แต่ยังไม่ได้ลองเอ็กโซซิสท์) คนที่สื่อสารได้เขาบอกว่า เป็นเทพนะ ให้ไหว้ด้วยน้ำและผลไม้ทุกวัน จุดธูปบูชา และให้คุยด้วยทุกวัน (เหมือนคุยกับเพื่อน) ก็ต้องกราบไหว้กันไปน่ะค่ะ เพราะไม่งั้นเขาจะกวน โดยเฉพาะหลานตัวเล็กๆ 2 ขวบ เขาชอบมาแหย่ อารมณ์ดีก็เล่นด้วย เด็กจะดูรูปแล้วคุย หัวเราะคิกคัก อารมณ์ไม่ดีก็แหย่ให้เด็กร้องไห้ประจำ ทำนองเดียวกับ "แม่ซื้อ" ของบ้านเรา ชอบมาเล่นกับเด็ก แต่รายนี้ เล่นกับคนจิตอ่อนในบ้านทุกคน อำมั่ง ดึงขามั่ง สวดมนต์ไล่ ก็นัยว่า ฟังไม่ออก ตอนนี้ เวลาคนโดนอำก็นอนแน่นิ่งอย่างจำยอมค่ะ ไม่ต้องสวดให้เหนื่อย พอเขาอำเสร็จสมใจก็ไปเองแหละ (บางทีโดนอำแล้วอำอีกก็มี คือ สงสัยยังอำไม่อิ่ม) 4 ใน 5 ของสมาชิกในบ้านที่โดนกวนประจำค่ะ ส่วนคนจิตแข็งคนเดียวในบ้านเท่านั้น ที่ไม่เคยเจอ หรืออาจจะเจอแต่ขี้เกียจพูดให้เสียขวัญกันไปหมด ทุกวันนี้ ก็ยังไม่เลิกกวนค่ะ (นายหนูนอนสวมพระเป็นพวง แต่ก็ยังเจอประจำ ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ) จะย้ายออกก็ไม่ได้ เพราะติดสัญญาเช่าบ้าน 3 ปีค่ะ คุณพธูคะ เด๋วจะบอกให้เจ้าที่ (ที่รัก) ไปช่วยดูแลบ้านคุณพธูด้วยนะคะ เผื่อแกอยู่บ้านคนเดียวจะเบื่อ อิอิ จากคุณ : *ProuD* - [ 1 มี.ค. 50 23:45:56 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อิอิ ดึกๆ มาเล่าเรื่อง ที่เจอที่แฟลตเก่าให้ฟังนะคะ เอ๊ะ ยังไงกันนี่  ไหนว่าจะไม่แล้วเชียว พี่พิมพ์ กะ ยัยพราวนี่ล่ะค่ะ ทำให้เกิดอาการ หยุดเอาไว้ไม่ได้ ต้องเล่า 555555 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 2 มี.ค. 50 01:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 82 พี่พธูเรื่องฮวงจุ้ยนี่ อ้อมพึ่งให้เพื่อนช่วยแก้ให้ไปเองค่ะ เพราะห้องนอนของอ้อมอ่ะ  มันหันหัวไปทางทิศตะวันตก อ้อมนอนหันหัวไปทางทิศตะวันตกมาเฉียดๆ 2 ปี จนมาคุยกับเพื่อน  ถ่ายรูปห้องส่งไปให้เพื่อนดู  แล้วเพื่อนแก้มาให้ ตอนนี้  อะไรๆ ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดค่ะ  ที่เห็นชัดสุดๆ คือ เดวิดไม่ปวดหัวไม่เกรนบ่อยๆ  อีกเลย   เมื่อก่อนนี่ปวดอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง  ปวดขนาดว่าอาเจียร นอนร้องฮือๆ เลย อย่างเรื่องงานหรืออะไรพวกนี้ก็ดีขึ้น  มีงานเข้ามาตลอดเลย นี่ยังเหลืออย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทำคือ  เพื่อนบอกว่า จุดมั่งคั่งในห้องนอน ให้เอาอะไรที่เป็นน้ำไปตั้งไว้  จะเป็นตู้ปลา หรือน้ำตกเล็กๆ หรืออะไรก็ได้ที่เป็นน้ำเคลื่อนไหว แล้วให้เอาเหรียญเงินใส่ไว้  เพราะจะช่วยให้มีเงินเข้ามา คือ น้ำตกนี่ตั้งไม่ได้แน่ๆ  เพราะสองแสบที่บ้านคงทำกระจุย เลยว่าจะหาตู้ปลาปลอม แบบที่มีปลาพลาสติกว่ายไปมา มาตั้งแทน แต่ยังหาซื้อไม่ได้เลยค่ะ   หุหุหุ เรื่องผีซีดีของพี่พิมเนี่ย  นอกจากจะทำเอาอ้อมขนแขนสแตนอับ ตั้งแต่ตอนเกิดเหตุกับพี่พิมใหม่ๆ แล้ว อ้อมเอามาเล่าให้เดวิดฟัง   เดวิดร้อง "หง๊าก" ขนาดคนไม่กลัวผียังร้องหง๊าก ได้อ่ะพี่ ของพี่พราวนี่ก็เล่นเอาอ้อมสยองจิตเหมือนกันง๊า ว่าแต่...ฟาโรห์นี่  ฟาโรห์อัยย์ป่าวค่ะ  (จากเรื่อง กฤตยา ไง)   แบบว่า  แอบกรี๊ดฟาโรห์อัยย์ จากคุณ : soulfighter - [ 2 มี.ค. 50 02:13:53 ]

ความคิดเห็นที่ 83 โห...กระทู้นี้น่ากลัวอย่างแรง เห็นเค้าย้ายบ้านกัน อยากย้ายมั่ง(ย้ายเข้าเมือง) สวัสดีคุณพธูและแม่บ้านทุกๆท่านด้วยค่ะ ถ้าคุณหนูพราวและคุณพธูย้ายบ้านเรียบร้อยแล้ว ดิฉันอาสาไปปัดรังควานให้ค่ะ จากคุณ : ปลาทอง9 - [ 2 มี.ค. 50 04:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มาเล่าต่อ จริงๆ เมื่อกี้มาเล่าไปรอบแล้ว แต่ตะครุบของแล้วมันไปกดปิดไปซะเลย  เดี๋ยวก่อนเล่า ขอบ่นเรื่องเอเจนซี่มั่งคุณพธู เรื่องที่บอกคุณพธูไปน่ะค่ะ เอเจนซี่กะทนายทำเรื่องซะจนบัดนี้ ดิฉันยังมิสามารถทำอะไรต่อได้เช่นกันค่ะ ฮึ่มๆ อยากก้านคอคนอ่ะ แต่เตี้ยอ่ะค่ะ ก้านคอไป สงสัยได้แค่เอวเค้าเนอะคะ  555 ต่อเรื่องที่แฟลตแรกค่ะ ก็เป็นที่เดียวกับที่พี่เค้ามาหานั่นล่ะค่ะ ครั้งแรกที่เจอวันนั้นเอ้ปวดหัว ก็บอกเดวิดว่า เอ้ไปนอนแล้วนะ สักพักเดวิดก็เดินมาถามว่าดีขี้นไม๊ เอายาไม๊ จะไปเอายามาให้ เอ้ก็อืมๆ ขอบคุณ แล้วก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าฝา นอนไปสักพักก็รู้สึกเหมือนคนมายืนข้างเตียง ก็คิดว่าเดวิดเอายาเข้ามาให้ สงสัยว่าทำไมไม่เรียกหรือคิดว่าเอ้หลับไปแล้ว คงเอายาวางไว้ แล้วเดินออกไปมั๊ง ก็พลิกตัวกลับมา ปรากฏว่าข้างเตียงไม่มีคนค่ะ โต๊ะหัวเตียงก็ไม่มีแก้วน้ำหรือยา วางไว้ แต่ความรู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างเตียงนั้นยังอยู่แบบชัดเจนมาก แล้วมันมีความรู้สึกว่าเย็น เย็นไปถึงไขสันหลังเลยค่ะ ก็รู้แล้วว่าต้องมีอะไร ก็สวดมนต์ไปเฉยๆ เพราะถูกสอนมาว่า ถ้าเจออะไรแบบนี้ไม่ให้ทัก เพราะถ้าเป็นคนเล่นของส่งออกมา ของจะเข้าตัว ถ้าเป็นวิญญาน ถ้าเค้ารู้ว่าเราสัมผัสเค้าได้ เค้าจะยิ่งมาให้รู้ สักพักเดวิดก็เดินนเข้ามาพร้อมยาและน้ำ เดวิดบอกว่าช้าหน่อยเพราะว่าไปเคลียร์งานกับปิดคอมเพราะจะเข้านอนเลย พอเดวิดนอนได้แป๊บเดียว เธอก็เริ่มถามว่า เธอรู้สึกเหมือนมีใครมายืนอยู่ในห้องไม๊ เอ้ก็ไม่มีอะไรหรอกนอนเหอะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน  นอนไปได้อีกสักพัก เดวิดถามอีก เนี่ยะ เค้ายืนอยู่ข้างเตียงเลยนะ เธอรู้สึกหรือเปล่า ธ่อ ก็อุตส่าห์ไม่อยากพูดอะไรแล้วนะ แต่เดวิดไม่ยอมเลิกถามค่ะ แล้วจริงๆ นะ มันมีไอเย็นยะเยือก อยู่เฉพาะจุดที่เค้ายืนตรงข้างเตียงนั้นจริงๆ   ในที่สุดก็เลย บอกเดวิดไปว่า อืม ชั้นรู้แล้ว เค้าเข้ามาก่อนเธอกลับเอายาเข้ามาให้ชั้นอ่ะ เท่านั้นล่ะค่ะ เดวิดกระโตนพรวดไปหยิบไบเบิ้ลออกมาเปิดอ่านบทไล่ผีทันที และหลังจากนั้น พวกเราก็จะเจอคุณเธอเป็นประจำค่ะ โดยประมาณคือ สี่ทุ่มหนึ่งตรั้ง ถ้าเธอออกไปข้างนอก จะเจอตอนตีสองค่ะ เจอตอนสี่ทุ่ม นี่มีแต่ความรู้สึกเฉยๆ แต่ถ้าเจอรอบตีสองนี่ มีเอฟเฟ็ค แสงสีเสียง ประกอบด้วยค่ะ 55555555 ที่จำกันแม่นสุดๆ นี่อยู่ตีสอง สะดุ้งตื่นพร้อมกันทั้งคู่ เพราะเสียงประตูใหญ่กระแทกปิด คือจะบอกว่าเป็นคนข้างล่างก็เป็นไปไม่ได้ แฟลตนี้เป็นลักษณะบ้านหนึ่งหลังแล้วแบ่งชั้นบน กับ ชั้นล่าง เป็นแฟลต เพราะฉะนั้นจะมีประตูใหญ่ร่วมกัน แล้วก็ประตูแฟลต คุณป้าที่อยู่ชั้นล่าง ณ เวลานั้น เธอคงอายุสักหกสิบได้ อยู่คนเดียวบางทีก็ไม่อยู่ ไปพักกับญาคิหรือเพื่อนๆ เธอบ่อย แต่ที่แน่ๆ เธอไม่เคยกลับดึกแบบนั้น ไม่กลับคือไม่กลับเลย ส่วนใหญ่เธอจะบอกไว้ทุกครั้งด้วยว่าเธอไม่อยู่ คืนนั้นไม่มีลมนะคะ แต่ทำไมประตูถึงกระแทกจนเราตื่น แล้วคือถ้าเป็นลม ต้องได้ยินเสียงประตูแฟลตชั้นล่างด้วย ไม่มีค่ะ สักพักได้ยินประตูแฟลตเราเองเปิด แล้วเธอก็เดินเข้าห้องน้ำค่ะ ได้ยินเสียงน้ำในอ่างล้างหน้า เสียงชักโครก แล้วเธอก็มายืนอยู่หน้าประตูห้องนอน เราสองคนรู้สึกได้เหมือนกันคือผู้หญิง แต่เดวิดจะ สัมผัสได้มากกว่าจะบอกลักษณะได้เลย  แต่ที่สัมผัสได้ชัดเจนมาก คือความ อันแฮปปี้ของเค้า รังสีของความไม่มีความสุขของเธอแผ่กระจายอย่างชัดเจนมากๆ ทุกครั้งที่เธอมา แต่คืนนั้นเราสองคนไม่มีใครพูดอะไรกัน นอนต่อไปเฉยๆ จนเธอหายไปเอง **ทุกวันนี้ เวลาไปเจออะไรแบบนี้ เดวิดจะรู้แล้วว่าไม่ให้ทักไม่ให้พูด จนพ้นกันออกมาถึงจะพูดกัน  เมื่อไม่นานนี้ไปดูบ้านหลังนึงมาเหมือนกัน พอเข้าไปต่างคนต่างรู้สึก แต่ไม่มีใครพูด จนดูบ้านเสร็จขับรถออกมาแล้ว เดวิดถึงได้ถามว่ารู้สึกใช่ไม๊ ก็บอกว่ารู้ แต่เค้าไม่ได้ต่อต้านเรานะ แค่เค้ามาดูเราเฉยๆ น่ะแต่รู้สึกได้ว่าเป็นผู้ชายสูงอายุ พอไปคุยกับเอเจนซี่ ก็เป็นผู้ชายจริงๆ ไปเสียที่เนิร์สซิ่ง โฮมค่ะ ตรงนี้ถึงได้บอกคุณพธูว่า ถ้าเค้าผูกพันธ์น่ะ เค้าก็กลับมาที่บ้านเค้าได้ ไม่จำเป็นต้องตายที่บ้านหรอก อีกที่ที่เจอ ก็คือแฟลตหลังสุดท้ายก่อนซื้อบ้าน เพราะเมื่อก่อนอยู่กันสองคน อยู่แฟลตมันสะดวก พอมีฟรานซิสมันก็ไม่ได้แล้วต้องหาเป็นบ้าน แค่ฟรานซิสได้อยู่ที่แฟลตนั่นช่วงปีแรก ที่แฟลตนั้นไม่ใช่คนค่ะ แต่เอ้ไม่แน่ใจว่าเป็นหมาหรือแมว เคยเห็นเค้าหน้าเค้าเหมือนแมว แต่ตัวเค้าใหญ่มากเหมือนหมาตัวโตๆ เลย แต่เค้ามาดีนะคะ คือไม่เคยรู้สึกไม่ดีเลย เอ้ไม่สบาย เค้าก็มานอนเฝ้าด้วย รู้เลยว่าต่อให้เดวิดไม่อยู่เนี่ยะ เค้าจะนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียง แต่วิญญานนี้เดวิดกลับสัมผัสได้ไม่ชัดเจนค่ะ เดวิดจะรู้แค่ว่า สักเที่ยงคืนกว่าๆ  เค้าจะเข้ามาเดินวนๆ อยู่ใกล้ๆ เตียงแล้วเหมือนกับหายไป แค่นี้พอก่อนค่ะ เดี๋ยวนอนไม่หลับกัน เนอะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 2 มี.ค. 50 07:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 85 โอ้โฮ  ถ้าเจอแบบเจ้านายหนูพราว แบบมีคนมากระซิบข้างๆหูตอนอาบน้ำนี่ ดิฉันเผ่นป่าราบแน่ๆเลยค่ะ ยอม break the lease แน่นอน เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่าค่ะ ขอไปหาที่นอนที่อื่นดีกว่า ไม่ทนอยู่ด้วยให้ครบสัญญาสามปีหรอก เหอๆ พี่พิมพ์เลยไม่รู้เลยนะคะว่าตายไปแล้วเป็นยังไง คุณแม่ไม่ยอมมาบอกเสียนี่ อิอิ เอ้า เอาบรรพบุรุษมาล้อเลียนกันอีกแล้ว แต่ละคนเจอกันเด็ดๆทั้งนั้นนะคะ แถมยังมานั่งเล่ากันดึกๆอีกเนี่ย  วุ๊ย คิดแล้วหนาวแทน น้องทรายจ๋า เป็นนักวิทยาศาสตร์นี่น่ะ มันไม่ได้เป็นเครื่องการันตีว่าจะไม่กลัวผีนะคะ อีกอย่างนะ เรื่องกลัวผีนี่พี่เป็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ก่อนที่จะมาเป็นสาวมั่น เป็นนักวิทยาศาสตร์อีกค่ะ แบบว่า "เวลาไม่ช่วยอะไร" เหมือนที่สาวสาวสาวร้องเป็นเพลงเลย จำได้ว่าครั้งแรกสุดเลยที่กลัวแบบจำขึ้นใจ คือตอนที่ไปงานรดน้ำศพคุณปู่ซึ่งเป็นคุณพ่อสามีของป้าพี่ ตอนนั้นพี่กี่ขวบก็จำไม่ได้ รู้แต่ว่าจำความได้แล้ว ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เห็นคนตาย รู้ว่าคนตายเป็นอย่างนี้ แล้วเขาเอาผ้าแพรสีชมพูห่มให้คุณปู่ ซึ่งคล้ายๆกับผ้าแพรที่แม่เอาคลุมเตียงพี่สาวพี่เลย เชื่อไหมว่าพอกลับมาถึงบ้านนะ ไม่กล้ามองผ้าผืนนั้นเลย กลัวมากๆ  จนเดี๋ยวนี้ก็ยังฝังใจไม่ชอบผ้าแพรแบบนั้น แล้วภาพที่เห็นวันนั้นก็ยังจำได้ติดตาจนถึงทุกวันนี้เลย เพราะฉะนั้นใครที่ว่าเด็กเล็กๆยังไม่รู้ไม่จำนี่ ขอเถียงนะคะ อะไรที่มันฝังใจมากๆนี่ ต่อให้เล็กแค่ไหนก็จำได้ ว่านะ จากคุณ : Northernlife - [ 2 มี.ค. 50 09:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มาบอกคุณพธูว่า อย่ากังวลไปเลยค่ะ บ้านใหม่ หรือ เก่า มีประวัติหรือไม่ ไม่ทำให้มีผลกับการ "มีอยู่" ของสิ่งลึกลับเหล่านี้ ยกตัวอย่างเช่นบ้านดิฉันที่เมืองไทย เป็นบ้านที่เรามาปลูกกันใหม่ ตอนดิฉันกำลังจะขึ้นชั้นมัธยม ดังนั้น บ้านนี้ไม่มีประวัติคนอยู่มาก่อนเสียชีวิตในบ้านแน่ๆ แต่ช่วงสมัยที่ดิฉันเรียนมอปลาย ถึงช่วงมหาลัยเนี่ยะ เป็นช่วงที่ดิฉันรับสื่อได้ดีมากๆ ก็จะเห็นมีใครที่ไม่ใช่คนในบ้านมาอยู่ในบ้านเป็นครั้งคราวเสมอ มีคราวหนึ่ง ดิฉันนั่งทำกับข้าวอยู่ในครัว ซึ่งอยู่ส่วนหลังของบ้าน เปิดประตูหลังบ้านทิ้งไว้ จู่ๆ ก็เห็นมีผู้หญิงตัวเล็ก ผมสั้น ใส่เสื้อสีเขียว เดินผ่านไปตรงทางเิดินระหว่างรั้วกับตัวบ้าน คือทางเดินเช่นว่านี้ มันกว้างประมาณเมตรกว่าๆ ดิฉันเห็นเขา จากมุมหางตานะคะ ไม่ใช่เห็นหน้ากันตรงๆ (อย่างนั้นมันเจตนาให้เห็นกันเกินไป) แต่เห็นใกล้ จนจำรายละเอียดที่ว่ามาได้อ่ะค่ะ ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นคนอื่นเข้ามาเดินหรือไม่ เพราะไม่มีใครสามารถเข้ามาเดินในเขตรั้วบ้านดิฉันได้โดยดิฉันไม่รู้ และเมื่ือมองตามไป ก็ไม่มีแล้ว และก็ไม่ได้เห็นครั้งนี้ครั้งเดียว สำหรับผู้หญิงคนนี้ ยังคงเห็นอีกครั้งหนึ่ง ตอนเช้ามึด ก่อนไปเรียน อันนี้เห็นตอนรอรถอยู่ที่ปากซอยบ้าน มายืนข้างหลังดิฉัน แต่เห็นแวบเดียวเลยนะคะ นอกจากนี้ ดิฉันยังมองเห็นสิ่งเหล่านี้นอกสถานที่เป็นครั้งคราว แต่ว่าเป็นอยู่ใ่นช่วงเดียวของชีวิต ตอนนี้คิดว่าดีขึ้นแล้ว คือไม่ค่อยเห็น (ขอจับไม้ไว้ก่อน) สิ่งที่จะบอกคือ สิ่งนี้ไม่เกี่ยวกับความเก่าหรือใหม่ของบ้านนะคะ ดิฉันว่า มันอยู่ที่ว่า เรารับสื่อนี้ได้มากแค่ไหน และเขาอยากให้เราเห็นแค่ไหน แต่ดิฉันเข้าใจคุณ เพราะถ้าเป็นดิฉัน หากดิฉันรู่ว่าบ้านนี้เคยมีคนเสียชีวิตในบ้าน (หรือแม้แต่เสียนอกบ้านก็ไม่ค่อยพิสมัยค่ะ) ดิฉันคงไม่เลือก เพราะไม่เกี่ยวกับว่าเราจะเห็นอะไรหรือไม่ แต่ว่ามันคือ เราจะมีจินตนาการไม่มีที่สิ้นสุด แล้วจะอยู่แบบ หวาดๆ ระแวงอย่างไรบอกไม่ถูก และหากวันไหนต้องอยู่บ้านคนเดียว ยิ่งแย่ใหญ่ค่ะ ปรกติดิฉันกลัวมากๆ ค่ะ ทุำกวันนี้จะไม่ฟังเรื่องเหล่านี้ (แต่นี่อ่านไปหลายเรื่องเลย กรรม) เพราะว่าตอนจะนอน มันจะกลับเข้ามาในสมองเอง แล้วจะกลัว นอนไม่หลับ ทุกวันนี้ บางวันดิฉันวิ่งในซอยบ้าน หากวิ่งคนเดียวเส้นทางดิฉันจะจำกัดมากค่ะ บ้านไหนมีคนเสียชีวิต ไม่ว่าจะในบ้านหรือไม่ ดิฉันไม่วิ่งผ่านคนเดียวค่ะ ซึี่งบ้านส่วนใหญ่ก็ต้องมีคนเสียชีวิตทั้งนั้น เพราะหลายบ้านมีปู่ย่าตายายอาศัยอยู่ด้วย เลยต้องวิ่งวนๆ เอาค่ะ รอบสั้นหน่อย แต่เอาหลายๆ รอบ แล้วเวลาดิฉันไปบ้านคุณย่าที่ต่างจังหวัด จะไม่สามารถนอนคนเดียว หรือว่าอยู่ชั้นสองของบ้านคนเดียวได้เลยค่ะ ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน ไม่เคยเห็นอะไรนะคะ แต่รู้สึกไม่สบายใจน่ะคะ จะรู้สึกเหมือนมีคนมอง ซึ่งจริงๆ อาจไม่มีอะไร คือคิดไปเอง แต่จะไม่ชอบมากๆ ค่ะ แต่หากมีคนอื่นอยู่ด้วย ไม่เป็นไรค่ะ แม้ว่าจะคนละห้อง ก็โอเค นี่ต่อไปหากจะย้ายประเทศ ดิฉันคงไปอยู่ยุโรปไม่ได้แน่ๆ คือถ้าเป็นบ้านใหม่ๆ อย่างบ้านแม่แฟนที่ปารีส ดิฉันโอเคนะ แต่ว่าตอนไป Florence, Italy ที่เป็นตึกเก่าทั้งเมือง รวมทั้งบ้านที่บริษัทแฟนดิฉันเช่าอยู่ด้วย คือมันเป็นตึกเก่า ที่เอามาทำข้างในใหม่แล้ว ดิฉันไม่ชอบเลยค่ะ ยิ่งในบ้านมันดูมึดๆ ทึมๆ เพราะแสงลอดเข้าได้น้อย เนื่องจากไม่มีระเบียง และหน้าต่างน้อย ยิ่งดูแย่ไปใหญ่ แถมยังมีชั้นลอยในบ้านด้วย เวลาอยู่ด้านล่าง ก็จะกลัวมีอะไรอยู่บนชั้นลอย เวลาอยู่บนชั้นลอย ก็จะกลัวว่าจะมีอะไรออยู่ชั้นล่าง เลยไม่ชอบอยู่ในบ้านเท่าไหร่ ิและหน้าบ้านก็เป็นโบสถ์ใหญ่ ที่มีหลุมศพของ พระ จิตรกร หรือปราชญ์ของอิตาลีอยู่ ทำให้แอบคิดไม่ได้ว่า วิญญาณของพวกท่านๆ เหล่านี้ จะข้ามถนนมาบ้างไหม เลยอยู่แบบหวาดระแวงค่ะ ตอนกลางวันเวลาแฟนไปทำงาน ดิฉันเลยต้องไปแฝงตัวตามมิวเซียม ร้านค้า หรือร้านกาแฟ รอเวลาเย็น กลับไปทำกับข้าว และรอแฟนกลับจากทำงาน อ้อ อีกเรื่องนึงที่ในซอยบ้านดิฉันนะคะ เมื่อสักสิบกว่าปีที่แล้วมีบ้านมาปลูกใหม่หลังหนึ่ง ก็สร้างในที่ดินเปล่า จ้างคนงานมา และคนงานเขาจะปลูกแคมป์อยู่ในที่ก่อสร้างเลย คือไม่ใช่เช้าไป เย็นกลับ แล้ววันหนึ่ง คนงานคนหนึ่งก็เกิดหลับไป แล้วไม่ตื่นมาอีกในที่พักในบริเวณบ้านนั่นเอง ต่อมาเมื่อบ้านสร้างเสร็จ บางครั้งเคยมีคนบอกว่าเห็นมีผู้ชาย (ที่ไม่ใช่คนในบ้าน) นั่งเล่นอยู่ที่ระเบียงบ้าน หึหึ นี่ถ้าดิฉันเป็นเจ้าของบ้านนี่เซ็งเป็ดไปเลยนะคะ บ้านใหม่ของเรา ดันมีคนมาเสียชีวิตก่อนเราเข้าอยู่ แถมไม่ใช่ญาติเราอีก แต่จะทำไงได้ ก็ต้องอยู่ไป เอาพระมาทำบุญเสีย แต่ที่เล่ามาเนี่ย ดิฉันว่าที่ดิฉันเจอนี่เด็กๆ เลยนะคะ หากเป็นอย่างที่คุณเอ้ นางมารร้าย หรือคุณพราว เล่าเนี่ย ดิฉันสติหลุดแน่ๆ และคิดเหมือนคุณหนมว่า ดิฉันย้ายที่อยู่แน่นอน ไม่มีการอยู่จนครบสัญญาสามปีเด็ดๆ ไม่ไหวค่ะ อ้อ แต่ฟังจากที่คุณเ้อ้เล่า ก็หมายความว่า สามีคุณก็เชื่อเรื่องทำนองนี้เช่นกันใช่ไหมคะ คือแฟนดิฉันไม่เชื่อเอาเสียเลยค่ะ ไม่ทราบว่าสามีชาวต่างชาติของคุณๆ เขาเชื่อเรีื่องผี วิญญาณอะไรทำนองนี้ไหมคะ คือดิฉันนี่เคยแทบทะเลาะกันเลยนะคะ คือเขาไม่เข้าใจว่า เวลาตื่นเข้าห้องน้ำกลางดึกทำไมต้องเปิดไฟ หรือว่าเวลาไปค้างนอกสถานที่ ที่บางแห่งห้องน้ำไม่อยู่ในห้อง ทำไมถึงเดินไปเข้าคนเดียวไม่ได้ โตป่านนี้แล้ว ไม่รู้จะอธิบายให้ฟังยังไงน่ะค่ะ จากคุณ : Dextrocardia (DexTroCadiA) - [ 2 มี.ค. 50 15:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เพิ่มเติมอีกนิด ว่า แปลกมากค่ะ คนกลัวผีขึ้นสมองอย่างดิฉันเนี่ย ไม่รู้สึกกลัวเลยค่ะ ตอนไปเรียนที่ออสเตรเลีย ยกเว้นครั้งหนึ่งที่ไปเที่ยวแบกแพ็ค แล้วห้องน้ำอยู่นอกน้องนอนมากๆ อันนั้นรู้สึกหวาดๆ เล็กน้อย ตอนต้องเดินมาเข้าคนเดียวกลางดึก ด้วยว่ารอบๆ ตัวเป็นป่า gum tree สูง หนาว และเงียบมากๆ นอกนั้นไม่กลัวเลย น้องที่สอนภาษาไทยที่สนิทกันเล่าให้ฟังว่า หนึ่งในลูกศิษย์ของเธอที่เป็นลูกครั้งไทย-ออส บอกว่า เธอไม่กลัวผี ตอนที่อยู่ออส เพราะที่ออสไม่มี แต่กลัวตอนกลับไทย เพราะเมืองไทยมีผี ฟังแล้วตลกดีค่ะ แต่เ้ข้าใจเหมือนคุณหนมว่า อันนี้เกี่ยวกับการปลูกฝัง คือผู้ใหญ่ในเมืองไทยอาจเคยพูดถึงเรื่องนี้ให้เด็กฟัง เด็กเลยมีความคิดที่ฝังใจอยู่ ซึ่งฝรั่งอาจไม่เคยพูด หรือขู่ในเรื่องนี้ ดังนั้น เขาจึงไม่มีไอเดียว่าผีมีอยู่จริง อ่านที่คุณหนมเล่าเรื่องโรงพยาบาล ทำให้ดิฉันนึกถึงตอนที่ตัวเองต้องไปนอนเ้ฝ้าอาจารย์สมัยมัธยมท่านหนึ่งที่ศิริราช ด้วยความที่มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับศิริราช ทำให้ดิฉันเกิดอาการระแวงตลอด ตีสี่คืนหนึ่ง อาจารย์ปวดท้อง บอกให้ดิฉันเอากระเป๋าน้ำร้อนไปใส่น้ำร้อนนอกน้องให้หน่อย โห จำได้ว่ากลัวมากๆ แต่ไม่ออกไปก็ไม่ได้ ตอนเดินรอน้ำเต็มนะคะ หลอนมากๆ ขาสั่นตลอดเลย แล้วสารพัดเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นสายสิญจน์แดง หรืออะไร ก็เข้ามาในหัวตลอด รองน้ำเสร็จ ดิฉันวิ่งตูดชี้กลับเข้าห้องไปเลยค่ะ นี่ยังดีกว่าแม่ดิฉันนะคะ แม่เล่าว่าตอนคลอดดิฉัน (ที่ศิริราชเช่นกัน) ดิฉันตัวใหญ่มากๆ ก็จะทานนมจุกว่าเด็กอื่น กลางดึก เดินไปดูที่ห้องเด็ก เห็นดิฉันร้อง คาดว่าหิวซึ่งพยาบาลก็ไม่ได้มาให้นมเพิ่ม (คาดว่าเพราะให้เป็นเวลา) ขณะที่กำลังยืนดูลูกด้วยความสงสารอยู่คนเดียว แม่ดิฉันพลันนึกถึงเรื่องบรรดาผีต่างๆ ขึ้นมา ความสงสารลูกเลยหายไป กลายเป็นความกลัว ิแม่สุดที่รักของดิฉันจึงทิ้งลูกกลับห้องพักตัวเองไปเลยค่ะ หุหุ เล่ามาซะยาว นี่ตกลงดิฉันมา่ช่วยคุณพธูหรือในการเลือกบ้านหรือเปล่าคะเนี่ย อิอิ จากคุณ : Dextrocardia (DexTroCadiA) - [ 2 มี.ค. 50 15:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตีหนึ่งแล้ว มานั่งอ่านอะไรเนี่ย อ่านไปก็หันไปทางนู้นที ทางนี้ที พี่เอ้ กับแฟนเหมือนเพื่อนทรายเลย ที่มีสัมผัสพิเศษ เค้าเห็น เค้าสัมผัสได้เลยไม่กลัว แต่แปลกดีเค้าไม่ดูหนังผีเลยนะเค้าว่าน่ากลัว ทรายกลัวผีแต่กลับชอบดู พี่หนม จำได้ว่าตอนเด็กๆนี่กลัวมากๆ โตมามันก็ค่อยๆหาย เพราะว่าตอนอยู่มหาลัย มีเพื่อนมาเล่าเรื่องผีอำ เจอผีกันบ่อย แล้วทรายก็มาวิเคราะห์เองว่า แต่ละคนคงมีความถี่ หรือสัมผัสไม่เหมือนกัน คนที่เจอก็จะเจออยู่ร่ำไป คนไม่เจอก็คงไม่มีทางเจอ เหมือนอยู่คนละโลก แต่ไม่แน่สักวันอาจมีวิญญาณที่มา tune กับเราได้ คิดแล้วบรื๊อออ (จะคิดให้กลัวทำไมเนี่ย)  อย่างพี่หนม ทรายว่าไม่เจอหรอกคะ จากคุณ : pixp - [ 2 มี.ค. 50 16:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 89 คุณ Dextrocardia เอ้ว่าก็แล้วแต่คนนะคะ บางคนเคยเจอก็เชื่อ แต่อย่างที่อังกฤษนี่ เค้าก็เรื่องเล่า ทาวเวอร์ออฟ ลอนดอน กันมา ก็คงมีส่วนที่จะทำให้คนที่นี่เชื่อกันบ้างด้วยนะคะ  เดวิดจากไม่เชื่อ เค้าเจอมาเองตั้งแต่ยังวัยรุ่นน่ะค่ะ เช่าบ้านอยู่กับเพื่อน คนละฟลอร์เหมือน อันนั้นเค้าอยู่ชั้นล่าง มองขึ้นไปเห็นคนแก่ ใส่เสื้อคลุมเดินไปมา อยู่ชั้นบน ทีแรกเค้าก็คิดว่าพ่อเป็น พ่อหรือญาติผู้ใหญ่ของแฟลตเมท มาพักด้วย จนแฟลตเมท เค้ากลับมาน่ะค่ะ ถึงได้รู้ว่าไม่มีใคร แล้วไม่ได้เห็นหนเดียวนะคะ หลังจากนั้นก็ยังเห็นกันอยู่เรื่อยๆ เดวิดจะไม่ยอมเข้าบ้านถ้าแฟลตเมทยังไม่ถึงบ้านเลยแล้วกัน อีกคนนี้คนรู้จักค่ะ คุณลุงคนนี้มีบ้านที่สวยมากๆ อายุหลายร้อยปีค่ะ บ้านนี้เค้าก็มากันเป็นเวลาเหมือนกันค่ะ สามทุ่มปั๊บ เค้าเดินจากระเบียงชั้นบนลงบันไดมา แล้วถ้าเกิดว่ามีใครเดินสวนขึ้นไปนี่จะรู้สึก เหมือนมีกลุ่มพลัง หรืออะไรสักอย่างผ่านตัวไปเลยค่ะ คุณลุงเจ้าของบ้านเธอต้องคอยบอกสาวๆ ที่คุณลุงพาไปบ้านค่ะ เอิ๊กๆ คุณลุงไม่ได้พาเอ้ไปนะ แต่ว่าเคยรู้จักหนึ่งในสาวๆ ของคุณลุงค่ะ เค้าก็ไปเจอมา แล้วเค้าก็ไม่ไปกะลุงจิม อีกเลย เห็นเธอว่ารวยยังไง ก็ไม่เอาอ่ะ เอ่อ แต่สรุปว่า เรามาช่วยคุณพธูเรื่อง ประวัติบ้านกันใช่ไม๊คะ  เราไม่ได้เบี่ยงประเด็นเลยใช่ไหมคะ อิอิอิ น้องทราย  กลัวจ้ากลัว ไม่ใช่ไม่กลัว ประมาณกลัวนะ แต่ไม่แสดงออก กร๊ากกกกกกก นี่ๆ เดี๋ยวจะหาว่าเราไม่รู้ศัพท์วัยรุ่น หุหุ แต่เดวิดนี่ไม่เอาเลยนะ หนังผีก็ไม่ยอมดูเลย พี่ยังดูบ้าง่ เมื่อก่อนเธอยังอ่าน สตีเฟ่น คิงส์นะ เดี๋ยวนี้พี่หยิบ เธอยังแว๊ดให้ หาเรื่องฝันร้ายเหรอ อ้าว ก็ตรูอ่านแล้วตรูไม่เก็บไปฝันนี่หว่า เชอะ ไม่อ่านก็ได้ เดี๋ยวรออ่าน แฮรี่ พ๊อตเตอร์ ตอนจบก็ได้ เชอะ เชอะ เชอะ 555 พี่หนม แต่หนูอยากได้บ้านหลังที่ยัยพราวบอกอ่ะ แต่ตาเด คงไม่ไปอยู่ด้วยอ่ะสิ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 2 มี.ค. 50 19:39:04 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ปล สงสัยคุณพธู ทิ้งพวกเราแล้วล่ะ ฮี่ ฮี่ ฮี่ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 2 มี.ค. 50 19:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เล่าเรื่องกันอย่างเมามันกันเลยนะคะ ยาวๆ ทุกคนเลย กว่าจะอานหมด สงสัยต้องใช้เวลา เมื่อวานก็ไปหามาอีกค่ะ ได้มา 2 หลัง ดูแล้วก็ขำมาก เพราะว่ามันแปลกมาก ชักรู้สึกว่า จำต้องเลือกดีๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปดูแต่ละนัด พาลูกไปเดินเล่นกันก่อน เล่ากันได้ตามสะดวกค่ะ สงสัยมีหลายๆ คนแอบคลุมโปงอ่านกันอยู่ จากคุณ : พธูไทย - [ 2 มี.ค. 50 21:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 92 โห แต่ละคนเล่ามา  น่ากลัวทั้งนั้นเลย ยังอ่านไม่หมดนะเนี่ย มัวแต่เลี้ยงลูก  และต้องรออ่านตอนกลางวัน  กลางคืนไม่ค่อยกล้าอ่าน ไม่อยากปล่อยจินตนาการให้บรรเจิด   เป็นอย่างพี่ทรายว่า กลัวผีแต่ชอบอ่านหรือดูหนังผี พี่ทราย ปอบผีฟ้า สมัยนั้นฟังๆ ก็น่ากลัวนะ ฟังกลับเพื่อนอยู่ในหอ ฟังไปก็กลัวกันไป   ตุ๊กตาก็เหมือนกันต้องแกล้งทำเป็นไม่กลัวมาก เพราะเพื่อนผู้ชายมันชอบแกลังมากๆ พี่หนม ล็อคมันกันผีไม่ได้หรอก แต่มันล็อคแล้วอุ่นใจ ว่าอย่างน้อยมันก็เข้ามายากนิดนึง แล้วแฟนพี่หนมกลัวผีไหมคะ  แฟนตุ๊กตาไม่กลัว คุณพธูได้อ่านเรื่องประวัติบ้าน และเรื่องผีจนจุใจเลย แล้วบ้านคุณพธู น้องตองตังกับคุณพ่อกลัวผีไหม  ถ้าไม่กลัวก็ดีเนอะ จากคุณ : Ji-Ja - [ 2 มี.ค. 50 22:09:53 ]

ความคิดเห็นที่ 93 น้องทราย สมัยพี่เรียนมัธยมมีอาจารย์เคยดูลายมือให้พี่นะคะ คือว่าอาจารย์ท่านนี้มีชื่อเสียงเรื่องดูหมอมาก ก่อนจบลูกศิษย์จะมาเรียงแถวให้ท่านดูลายมือให้ทุกคน คำแรกที่อาจารย์พูดทักพี่เลยก็คือ ชีวิตนี้จะไม่เจอผี ผีไม่กล้าหลอก เพราะเธอดวงแข็งมาก พี่ก็ตอบไปว่า ดีแล้วค่ะอาจารย์ หนูก็ไม่อยากเจอเหมือนกัน แต่ก็อีกนะคะ  ถึงแม้ว่าจะรับสื่อไม่ได้ แต่ก็ยังกลัว เพราะใจเรามันไปเองแล้ว จินตนาการไปเรียบร้อยแล้ว เรื่องนี้มันช่วยไม่ได้จริงๆ นี่ขนาดรับสื่อไม่ได้นะยังกลัวขนาดนี้ ถ้ารับสื่อๆได้อย่างเอ้กับแฟนเอ้นี่ ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี ขอเล่าอีกเรื่อง เรื่องนี้เกิดที่บ้านที่เมืองไทยหลายปีมาแล้ว เป็นอะไรที่อธิบายไม่ได้อีกเหมือนกัน คือว่าวันนั้นเป็นวันปีใหม่ แม่ก็ชวนญาติพี่น้องมาทานข้าวกันที่บ้าน สักสองทุ่มกว่าๆเขาก็ทะยอยกลับกันหมด พี่ชายก็ออกๆไปเอาข้าวให้หมากิน แล้วก็กลับเข้าบ้าน หมากินข้าวอยู่สักพักก็เห่าขึ้นมาหนึ่งโฮ่ง แล้วก็หันกลับไปกินข้าวต่อ ตอนที่หมาร้องโฮ่งนั้นก็มีเสียงผู้ชายเสียงใหญ่ๆร้องเฮ้ยขึ้นมา เสียงที่ร้องนั้น ประมาณได้ว่า เห่ากรูทำไม ดิฉันก็ถามพี่ชายว่าหมาเห่าใคร ใครอยู่นอกบ้าน เขาก็ออกไปดูก็ไม่เห็นมีใคร สักพักพ่อก็เข้ามาถามดิฉันว่า น้าชายกลับมาเอาอะไร ก็ตอบว่า น้าที่ไหน น้าไม่ได้กลับมา แล้วก็ถามย้อนกลับ ว่าพ่ออยู่หน้าบ้าน ถ้าน้าเขากลับมาพ่อต้องเห็นคนแรก พ่อไม่เห็นหรอกหรือ พ่อก็ตอบว่า ไม่เห็นแต่ว่าได้ยินเสียงหมาเห่าแล้วก็เสียงร้องเฮ้ย พ่อก็เลยคิดว่าน้าลืมอะไรแล้วแวะกลับมาเอา สรุปว่าทุกคนในบ้านได้ยินเสียงนั้น เพราะดังชัดเจนมาก เป็นเสียงผู้ชายวัยกลางคน แม่ดิฉันสันนิฐฐานว่าน่าจะเป็นเจ้าที่ เพราะหมาเห่าหนเดียวก็หยุด ไม่เห่าอีก ซึ่งผิดวิสัยของหมาตัวนี้ เพราะถ้าเป็นคนแปลกหน้าเขาจะเห่าไม่หยุด ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครบอกได้ว่าเสียงของชายลึกลับนั้นเป็นใครกันแน่ คุณ Dextrocardia คะ สามีดิฉันเขาทำท่าเหมือนไม่เชื่อ แต่เขาก็ปอดแหกเหมือนกันค่ะ (เอ๊ะยังไง) คือถ้าไม่จำเป็นเขาจะไม่ชอบอยู่บ้านพ่อแม่เขาคนเดียว โดยเฉพาะในห้องใต้ดิน เขาว่าพอมันเงียบๆแล้วพาลให้จินตนาการไปเรื่อย คือเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องของจินตนาการมากกว่าเรื่องวิญญาณ แต่เขาไม่เชื่อเรื่องตายแล้วเกิดใหม่เอามากๆ เรื่องฮวงจุ้ยก็ไม่เชื่อ เขาว่าเหลวไหล เพราะฉะนั้นเวลาที่กลับเมืองไทย ดิฉันจะไม่พาไปไหว้พระทำบุญด้วยเลย จะได้ไม่ต้องมีคนมาขัดศรัทธาให้เราขุ่นเคืองเปล่าๆ จากคุณ : Northernlife - [ 2 มี.ค. 50 22:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 94 โอย...อ่านไปขนลุกไป แล้วคืนนี้จะกล้าลุกมาเข้าห้องน้ำตอนดึกๆมั๊ยเนี่ย... ดิฉันเองก้อคล้ายๆจะมีเซ้นส์อยู่เหมือนกันค่ะ แต่จะจับคลื่นได้ไม่ถนัดเท่าแม่ แม่ดิฉันแกรู้หมดที่ไหนมีอะไร ขนาดตอนไปเที่ยวพัทยากัน ผีฝรั่งยังมาเข้าฝันขอส่วนบุญกับแกเลยค่ะ คือเราไปพักที่คอนโดของเจ้านายแม่กัน เพราะต้องไปช่วยเค้า(ฝรั่ง)เจรจาเรื่องตกแต่งห้องกับคนงานไทย เค้ามีห้องนอน 3 ห้อง เจ้านายแม่นอน 1 ห้อง ส่วนดิฉันนอนกับแม่ ดิฉันโดนผีหลอกไปตั้งแต่เย็นแล้วค่ะ แต่ไม่รู้ตัว 555 คือไปช่วยเจ้านายแม่ขนของเข้าคอนโด ดิฉันก้อหอบเสื้อผ้าสารพัดของเจ้านายไปเต็ม 2 อ้อมแขน พอเดินเข้าไปในลิฟท์ แม่ยังไม่ทันตามเข้ามา ลิฟท์มันก้อปิดแล้วก้อขึ้นๆๆไปชั้นบน ดิฉันก้องงๆ เอ๊ะทำไมลิฟท์ห่วยจัง แล้วก้อใช้ศอกกดชั้นที่เจ้านายพักอยู่ รู้สึกจะชั้น 29 (คอนโด40ชั้นค่ะ) แต่ลิฟท์มันขึ้นไปอีกชั้นนึงเกือบจะชั้นบนสุด ซึ่งดิฉันคิดเอาเองว่า สงสัยมีคนมากดเรียกมั้ง ... พอลิฟท์เปิดออก... ขนลุกซู่เลยค่ะ ชั้นนั้นนอกจากจะไม่มีไฟแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่แน่ๆ ดูรกไปด้วยเศษวัสดุก่อสร้าง ถังปูนอะไรพวกนี้อ่ะค่ะ แล้วแถมแสงแดดยามโพล้เล้นี่...หลอนจริงๆ ดิฉันก้อเอ๋อ อึ้งไปชั่วอึดใจนึง ก้อสวดมนต์ในใจไปบทนึงแล้วกดลิฟท์ลงมาที่เดิม พอเจอแม่ก้อไม่ได้พูดอะไร ทำตัวปกติ แต่ไม่ยอมขึ้นลิฟท์คนเดียวแล้วค่ะ คุณแม่มาบอกตอนเช้าว่า เมื่อคืนมีผีฝรั่งมาหาแม่ แกบอกว่าอยู่ชั้น 32 ....อ่ะ ชั้นที่ลิฟท์มันพาดิฉันขึ้นไปนั่นอยู่ชั้น 36 ค่ะ (ถ้าจำไม่ผิด)...แง กลัว จำไม่ได้แล้วว่าอะไรต่อ แบบว่าตอนที่ฟังมันอึ้งจนเข้าหูซ้าย ทุละออกผ่านหูขวาไปอัตโนมัติเลย แต่เจ้านายแม่ก้อบอกว่า มีฝรั่งผู้ชายเป็นหัวใจวายตายจริงๆค่ะ เล่นเอาไม่กล้าไปที่คอนโดนั้นอีกเลย ส่วนบ้านที่อยู่ปัจจุบันนี้ เป็นแฟลตสร้างใหม่ เราเป็นเจ้าของรุ่นแรก เลยโล่งอกไปทีค่ะ แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 50 01:42:08 จากคุณ : Mar Azul (Mar Azul) - [ 3 มี.ค. 50 01:36:38 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เอาอีกเรื่อง ไหนๆก้อไหนๆแล้ว อิอิ จะได้มาตาสว่างด้วยกันทั้งห้องแม่บ้านนี่แหละ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้  สมัยดิฉันเรียนจบจากฝรั่งเศสใหม่ๆ ก่อนกลับมาหาแฟนที่สเปนเลยไปนอนเล่นบ้านลูกพี่ลูกน้องที่กทม.เพราะพี่เค้าทำงานใกล้สถานฑูตสเปน เวลาดิฉันจะไปทำวีซ่าจะได้ติดรถแกออกไปด้วย ทีนี้คืนแรกลูกพี่ลูกน้องดิฉันนอนกับลูกชายและป้าของดิฉันห้องนึง ดิฉันนอนคนเดียวอีกห้องนึง เปิดพัดลมนอน ร้อนมากๆคืนนั้น เพราะไม่มีลมพัดเลย อากาศอบอ้าวพอควร แต่จะไปขอนอนห้องแอร์รวมกับลูกพี่ลูกน้องก้อกระไรอยู่ เลยทนๆนอนไป กลางดึก นอนอยู่ดีๆ ได้ยินเสียงดัง *ปัง* ก้อเลยตกใจ ครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นผู้ชายมีหนวดเข้ม หน้าตาดุเชียว เปิดประตูห้องนอนดิฉันมายืนจ้องอยู่หน้าประตู ท่าทางเอาเรื่องเชียว ดิฉันนึกได้ทันทีว่า เข้าบ้านมา ยังไม่ไหว้คุณลุงเลย แกเสียไปช่วงที่ดิฉันเรียนอยู่ เลยไม่รู้ถึงความ*ดุ*ของแกจนป้าดิฉันเล่าให้ฟังวันถัดมานั่นแหละค่ะ ดิฉันเลยพยายามพูดในใจว่า ไม่ได้เจอกันนานคงจำหลานไม่ได้ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ทักทายเพราะมัวแต่เล่นกับหลานเพลินแล้วก้อเข้านอน ถ้าทำอะไรที่ไม่ชอบใจก้อขอให้อภัยให้ด้วยค่ะ จะมารบกวนแค่2-3คืนเอง แล้วสวดมนต์แผ่เมตตาอะไรไม่รู้ไปอีกหลายบทกว่าแกจะยอมไปค่ะ เล่นเอาเหงื่อแตก ตาสว่างไปเลย โชคดีที่นอนกลิ้งๆไปไม่กี่ช.ม. หลานก้อต้องตื่นมาอาบน้ำไปร.ร.ตอนตี 5 ดิฉันเลยถือโอกาสลุกมานอนต่อที่โซฟาข้างล่าง แล้วเลยรวดไหว้รูปคุณลุงที่ห้องรับแขกด้วย คุณป้าแกเหมือนจะรู้ บอกว่าถ้าดิฉันนอนห้องพัดลมแล้วไม่สบายตัว คืนนี้ให้ไปนอนห้องแอร์ด้วยกันหมดนี่แหละ คืนนั้นดิฉันเลยทำเนียน เล่นกับหลานแล้วแกล้งหลับไปด้วยกันซะเลย 555 จากคุณ : Mar Azul - [ 3 มี.ค. 50 02:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 96 กรี๊ดดดดด ยังอ่านไม่ได้เหมือนเดิม เลื่อนผ่านๆ ลงมา ท่าทางจะสยอง เมืองไทยตีสามแล้ว เด๋วพรุ่งนี้ดิฉันมาอ่านตอนกลางวันค่ะ จากคุณ : Dextrocardia (DexTroCadiA) - [ 3 มี.ค. 50 02:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เพิ่งสอบเสร็จเลยเพิ่งเข้ามาดู อ่านแล้วกลัวอ่ะค่ะ ส่วนตัวไม่ค่อยกลัวผีค่ะ ที่กลัวคือกลัวจินตนาการตัวเองมากกว่า เป็นคนชอบคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย คันปากยิบๆอยากจะเล่าบ้าง แต่ยังจะมีใครมาอ่านมั๊ยนะ แต่อยากเล่าอ่ะค่ะ เผื่อยังมีคนแวะมา จำคดีนวลฉวีกันได้มั๊ยคะ นั่นแหละค่ะ คุณพยาบาลเค้าโดนฆ่าตรงบ้านไนน์เลยค่ะ ซอยเดียวกัน ห่างจากบ้านไปไม่ถึงร้อยก้าว ตอนนั้นแถวบ้านยังเป็นดงรกๆอยู่เลยค่ะ ตอนนั้นยังไม่ได้ย้ายมาบ้านนี้หรอกค่ะ เมื่อก่อน ตรงที่เค้าโดนฆ่าเนี่ย คนเจอประจำค่ะ ส่วนมากก็จะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้แบบโหยหวนสุดๆ เค้าบอกว่า ได้ยินแล้วรู้เลย เพราะคนไม่ร้องอย่างงี้ แต่ไนน์ไม่เชื่อนะ เพราะไม่เคยเจอ... จนกระทั่งวันนั้น วันที่เกิดเรื่อง ตอนนั้นอยู่ปีหนึ่งมั้งคะ (หลายปีมาแล้ว) ก็ชอบนั่งเล่นเน็ตถึงดึกถึงดื่น (ถึงตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างงั้น) ตอนนั้นประมาณตีสองกว่าค่ะ นั่งเล่นไปซักพัก ก็ได้เสียงหวีดค่ะ หวีดดัง วี๊ดดดดดดดดดดดดด ยาวมาก ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเสียงนี้เงียบปุ๊บ หมาในซอยหอนกันเกรียวเลยค่ะ หอนน่ากลัวมาก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้ยินหมาหอนรับกันขนาดนี้เลย ตอนนั้นก็คิดว่ามันแปลกๆเนอะ สงสัยจะเจอแน่แล้ว แต่ไม่กลัวค่ะ เพราะรู้ว่าเจ้าที่บ้านนี้ดี (จะกลัวก็อีตอนหมาหอนนี่แหละค่ะ มันวังเวงมากๆ) แล้วดีจริงๆด้วย เพราะหลังจากนั้น เจ้าที่มาเฝ้าทุกวันที่เน็ตดึกๆค่ะ จริงๆนะ คือว่าจะนั่งเล่นเน็ตในออฟฟิศที่บ้านค่ะ ห้องนี้มีสองประตู ประตูแรกคือประตูบันไดลงไปข้างล่าง อีกประตู ห่างกันไปหน่อย คือประตูไปหลังบ้าน พอผ่านบานนี้ไป จะเป็นเคาท์เตอร์วางของค่ะ เจ้าที่มายืนเฝ้าตรงนี้ทุกวันเลย ที่รู้เพราะว่ารู้สึกว่ามีคนมายืนมอง แบบจ้องเลย พอหันไปปุ๊บ ก็ไม่เจอใคร แต่บ่อยๆที่พอรู้สึกแล้วไม่หันไปมอง แต่เหลือบๆไปแล้วจะเจอ เหมือนเห็นปลายๆตาน่ะค่ะ เป็นผู้หญิงสาว ใส่ชุดขาว ยืนดูเราอยู่ เป็นอย่างงี้อยู่หลายเดือน จนกระทั่งไนน์เริ่มบอกคนอื่นว่า เนี่ย ไนน์เจอนะ ในบ้านนี่แหละ สงสัยเป็นเจ้าที่ แล้วก็เล่าเรื่องเสียงหวีดนั่น แล้วก็เลยพูดลอยๆว่า ไม่ต้องมาดูแล้วก็ได้นะ เดี๋ยวนี้เค้าไม่มาแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ จากนั้น เจ้าที่ก็ไม่เคยมาเฝ้าอีกเลยค่ะ เรื่องผีที่บ้านมีเท่านี้แหละค่ะ จริงๆไม่คิดว่าเค้าเป็นผีด้วย เพราะเค้าเป็นเจ้าที่อ่ะค่ะ รู้สึกว่าจะมีไนน์เจอคนเดียว คนอื่นไม่เคยเจอเลย ปกติเป็นคนไม่เคยเห็นอะไรพวกนี้เลยนะคะ ตอนที่เพื่อนๆเค้าเห็นกัน ก็ไม่เห็น (นับเป็นบุญจริงๆค่ะ ตอนนั้นไปทัศนศึกษาที่สุโขทัย คนที่เห็นแทบร้องไห้เลย) คิดว่าที่เจอเพราะว่าเสียงนั่นแหละค่ะ จริงๆเรื่องผีในสต๊อคมีอีกเพียบเลยค่ะ ผีที่โรงเรียน กับผีที่คณะ หนุกหนานค่ะ จากคุณ : ...hamster... - [ 5 มี.ค. 50 14:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 98 มาอ่านๆ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 8 มี.ค. 50 18:27:00 ]

ความคิดเห็นที่ 99 กรี๊ด โธ่ พลาดทู้นี้ไปได้ไง ไม่ได้เข้ามาวันสองวันแล้วทู้มันตกหาไม่เจอ พอมาเจออีกทีมีเรื่องมันส์ๆเพียบ กลั๊วกลัวแต่ช๊อบชอบฟังค่ะ มาเล่ากันอีกนะๆๆๆ น้องไนน์ เล่ามาให้หมดสต๊อกเลย เรื่องที่รร.กะที่คณะ กะที่สุโขทัย เล่าให้หมดเลย ของเอ้กะแฟนก็น่ากลัวมั่กๆ เซ้นส์ดีทั้งคู่เลย อย่างนี้ไม่ต้องเถียงกันให้เมื่อยแต่กลายเป็นช่วยกันคอนเฟิีร์มสุดๆ นี่อ่่่่านๆไปนึกไปถึงบ้านไม้แสนสวยที่เอ้เคยเอามาลงที่เค้าย้ายกันกลางน้ำน่ะ แต่ยังไงก็ยังชอบบ้านแบบนั้นอยู่ดีอ่ะ ขออย่างเดียวต่างคนต่างอยู่ละกัน จากคุณ : M1ku - [ 9 มี.ค. 50 06:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 100 มิกุ บ้านนั้นไม่มีจ้า ที่เค้าบริจาคไม่ใช่เรื่องนี้จ้า เดี๋ยวไปบอกเหตุผลให้หลัง มือ นะ อิอิ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 9 มี.ค. 50 09:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 101 มาขออาศัยอ่านด้วยคนค่ะ ชอบฟังเรื่องผีมาก ๆ เลย ขออีกได้ไหมคะ จากคุณ : chatchanya - [ 10 มี.ค. 50 04:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เข้ามาอ่านแล้วก็นั่งขนลุกอยู่คนเดียว อิอิ บ้านที่อยู่ปัจจุบันนี้ อยู่ที่ลอนดอนอายุ 150ปีค่ะ สามีเคยพูดเล่นๆว่า อยากรู้เหมือนกันว่าบ้านนี้มีคนตายมากี่คนแล้ว 5 5 5 (ทำเอาเราเหล่จนตาจะเขตาย) ไอ้ตอนที่เค้าพูด เราก็หวาดๆเหมือนกันนะ แต่ตั้งแต่ที่เราย้ายเข้ามาอยู่ ก็มีความสุขดีมาก แม้เวลาอยู่คนเดียวก็รู้สึกเฉยๆ รู้สึกอบอุ่นที่ได้อยู่บ้านนี้(แม้จะเก่าแก่และอาจจะมีประวัติที่เราคาดไม่ถึงก็ตาม) คิดว่าคนทุกคนต้องมีซิกซ์เซนต์ในตัวเอง หากบ้านไหนที่เราอยู่แล้วรู้สึกแปลกๆ เสียวสันหลังวาบๆเสมอ นั่นก็อาจจะ 1.เป็นภาพ(จินตนาการ)ที่เราสร้างขึ้นเอง 2.หรืออาจจะมีวิญญาญจริงๆวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เพื่อรอไปเกิดใหม่(ก็เป็นไปได้) (ตามที่พระท่านเคยเทศน์ไว้ว่า คนเห็นผีคือคนมีกรรม มีเจ้ากรรมนายเวรและเขาก็มาให้เห็น ให้ได้ยินเพื่อมาขอส่วนบุญ เราจึงควรอุทิศส่วนกุศลแผ่เมตตาไปให้ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงแปลกๆหรือเห็นภาพอะไรที่ไมอยากจะเห็น) แต่จากประสบการณ์ที่อยู่บ้านเก่าแก่ในเมืองที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ทุกคนย่อมรู้ดีว่าแต่ละบ้านต้องมีคนตายมาก่อนแทบทั้งนั้น แต่... จะให้ทำไงได้คะสำหรับดิฉัน ก็มันจำเป็นต้องอยู่อ่ะ 5 5 บ้านใหม่ๆในลอนดอนหาแทบไม่ได้เลยค่ะ ถ้าจะต้องอยู่กับผีก็คงต้องยอมอ่ะ... (แต่ขอเป็นผีใจดีนะ แบบอยู่เป็นเพื่อนกัน  แบบที่อยู่ด้วยกันทุกวันนี้ ก็โอเค !) จากคุณ : แม่มดขาว (Smile of WhiteWITCH) - [ 13 มี.ค. 50 16:31:59 ]