ความคิดเห็นที่ 1 "We will either find a way, or make one." จากคุณ : เลิศพิสิฐ - [ 25 มี.ค. 50 05:38:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเลือกตามมฝันนะครับ เป็นกำลังใจให้ละกันครับ จากคุณ : หนุ่ยนะครับ - [ 25 มี.ค. 50 06:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทำตามความฝันของคุณเถอะค่ะ เพราะถ้าไม่ได้ดังใจวันข้างหน้าก็อดที่จะนึกถึงมันไม่ได้ ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : Gisele - [ 25 มี.ค. 50 06:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ควรเรียนตามที่ตัวเองอยากจะเรียน...แต่ไม่ควรเรียนตามที่คนอื่นเขาเรียนกัน... การที่จะประสบความสำเร็จขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละบุคคล...ค่านิยมก็เป็นอีกเรื่อง...บางทีก็ยากที่จะแยกออกจากกัน...อืมมม! พูดไม่ถูก...แต่เข้าใจ จขกท. ค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 06:19:57 จากคุณ : bmw (BlackmagicW) - [ 25 มี.ค. 50 06:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมคิดว่าผมเข้าใจคุณนะครับ และผมก็คิดว่าคุณคงจะทำตามความฝันของคุณได้ด้วย เพียงแต่จะเสียเวลามาก เวลาและเงินทองที่เสียไปนั้นมันจะคุ้มหรือเปล่า มันอาจจะมีบางจังหวะที่คุณต้องกลับมามานั่งถามตัวเองว่า 'นี่เรากำลังทำอะไรอยู่?' คงจะมีปัจจัยอื่นอีก ผมไม่อยู่ในฐานะที่ตัดสินใจแทนคุณได้ ผมคิดว่าคุณควรจะหาคนที่รักคุณจริงๆเช่นพ่อแม่ แล้วเปิดอกปรึกษาด้วยท่านคงจะให้คำแนะนำที่ดีได้แน่นอนครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 25 มี.ค. 50 06:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้ามีเวลามีทุนรอนก็ทำตามที่ไฝ่ฝันเถอะครับ เล่าให้ฟัง เพื่อนรุ่นเดียวเรียนจบตรีด้านธุระกิจจาก ตปท. กลับไปมีตำแหน่งดี ๆ เงินก็ในบริษัทน้ำมันแห่งหนึ่ง แต่มันบ่นเสมอว่า อยากเป็นหมอ ไม่กีปีต่อมา มันกลับไปเรียนใหม่ เรียนอยู่กี่ปีไม่รู้ ผมกลับไปเมืองไทยหลังสุด เจอกันแถวชัยนาท ได้เป็นหมอสมใจ แฮปปี้มาก จากคุณ : นายคลิค - [ 25 มี.ค. 50 06:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทำสิ่งที่อยากทำดีกว่า ถ้ามีตังและมีเวลาน่ะนะ จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 25 มี.ค. 50 07:57:58 A:203.88.225.161 X: TicketID:115899 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อย่างคุณนี่ ไปอยู่ที่ไหนก็เห็นจะมีความสุขยาก เพราะคุณไม่รู้ว่าความพอดี พอใจของคุณมันอยู่ตรงไหน แถมยังอิจฉาคนอื่นที่คุณคิดว่าเขาได้ดีกว่าคุณอีก ทั้งๆที่จริงๆแล้ว คนหลายคนเขาอาจจะอิจฉาคุณอยู่ก็ได้ เอางี้ ดูตัวเองให้ถ่องแท้ ว่าอยากได้อะไร อยากเป็นอะไร แล้วจะเป็นไปได้หรือเปล่า พยายามเข้าไว้ ไม่ได้ก็อย่าไปคิดมาก เพราะการที่คนเราจะมี จะเป็นอะไรได้นี่ บางทีโชควาสนาก็มีส่วนอยู่ไม่ใช่น้อย เอาเหอะน่า แค่นี้ ดิฉันก็ว่าพ่อแม่ของคุณเขาก็ปลื้มคุณจะแย่แล้ว จากคุณ : PatPDX - [ 25 มี.ค. 50 07:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืม...ไม่มีความคิดเห็นค่ะ แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ตั้งใจเรียนต่อไปนะคะ จากคุณ : tamaga (tamaga) - [ 25 มี.ค. 50 09:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เราก็คนนึง เป็นอย่างเจ้าของกระทู้ อยู่มาสองประเทศ ที่นี่โทใบที่สาม ที่เราเรียนก็ top 10 ของ U.S. เลย รู้จักกันทั่วโลก เรายังอยากจะเอาโทใบที่สี่ที่ uni ดังสุดๆ กว่านี้ เราว่าเราคิดโง่ๆ แต่เราคนเราก็มีควาฝัน จากคุณ : . - [ 25 มี.ค. 50 09:46:39 A:68.167.88.162 X: TicketID:131100 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หลายๆความเห็นถูกใจน้าเตี้ย หากแต่เกรงเมียจึงไม่สามารถเรียนได้ดั่งใจฝัน แต่หากกาลเวลายังเดินทางหมุนผ่าน น้าเตี้ยต้องฝ่าฟันให้ได้มาซึ่งปริญญาที่ใฝ่หา จากคุณ : น้าเตี้ย around the world (UNSW2000) - [ 25 มี.ค. 50 10:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ย้ายไปเรียนยูที่อยากเรียนเถอะค่ะ แค่แปดปีเอง ถ้าไม่เดือดร้อนใคร หรือขนาดต้องกรีดเลือดตัวเองกินต่างน้ำ ย้ายยูไปเลยค่ะ กล้าๆหน่อย หญิงป้าก็ทำอยู่ อิๆๆๆ จากคุณ : หญิงป้า - [ 25 มี.ค. 50 10:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วปลง ว่า คนเราทำไม ต้องชอบทำตามคนอื่น ทำเพื่อหน้าตา ทำเพื่อคนอื่นอยู่ตลอดเวลา (ชีวิตคนไทยส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ ก็ยอมๆ กันมา เลยเป็นๆ กันไป ฝังหัว ถูกล้างสมอง) แทนที่จะทำอย่างที่ตัวเองอยากทำ คน Post คห.นี้ มีพ่อ-แม่ เป็นอจ. มีญาติพี่น้อง ที่ทำงานดีๆ จบดีๆ ทั้งใน และ นอกปท. แบบที่คนไทยยกย่อง นับหน้าถือตากันทั้งนั้น แต่เราเป็น "แกะดำ" ที่ไม่ชอบเรียนหนังสือมาแต่ไหนแต่ไร เราถนัดแต่ทางโลก ทางบันเทิง ไม่ชอบวิธีการเรียนการสอนแบบไทยๆ ที่สอนให้คนคิดไม่เป็น ไม่ต้องคิดเอง แต่ให้นั่งฟัง แล้วคิดตามๆ กัน ตามแบบที่ถูกสอน ในแบบที่เชื่อๆกันมา เลยหันหลัง ก้าวออกจากรั้วมหาลัย กลางคัน ไปเมืองนอก ที่จริงไปเอามันส์ ไม่เกี่ยวกะวุฒิ ที่ได้มาเลย เรียนจบมา ได้ Diploma หืดยังแทบขึ้นคอ กระดาษถือเป็นเรื่องท้ายๆ ไม่สำคัญสำหรับชีวิตเรา (หึ หึ หมกอยู่ก้นตู้แหน่ะ) แต่ประสบการณ์ชีวิต และ ผู้คนที่ได้พบปะ พูดคุยด้วย สถานที่ต่างๆ ที่ได้ไปเห็นมีความสำคัญกว่ามากมาย ไม่มีปริญญาสักใบเลยนี่แหละ สมัยที่ทำงานประจำ เคยทำงานดีๆ ระดับอินเตอร์ มามากมาย ที่ต้องใช้ความสามารถส่วนตัวล้วนๆ เคยเป็นหัวหน้าคน มีลูกน้องที่ จบมหาลัยดังๆ มาก็มากมาย คนไทยเรียนเอากระดาษ ต่อให้จบโท กันเกลื่อนกลาดแบบทุกวันนี้ด้วย กว่า 80% ไร้สาระ หัวสมองกลวง แบ๊ว and เกรียนมาก เวลาทำงานจริงๆ ทำงานกันเหมือนเป็ดง่อย ขี้เกียจ ขี้ประจบ ขี้นินทา ชอบเล่นพวก ไม่เข้าใจในเนื้อหาของงานอย่างถ่องแท้ แค่อยากจะบอกว่า มีเราคนนึง ที่อยู่ในสังคม แต่ไม่ตกเป็นทาสของสังคม ไม่เคยต้องให้สังคมมากดดัน และ เป็น "An Individual" แบบนี้มาตั้งแต่จำความได้แล้ว เรามาจากครอบครัวที่ Conservative มาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราถือว่า "ชีวิตเรา คือ ของเรา" ไม่ใช่ของ พ่อ-แม่ ไม่ใช่ของสังคม และ ไม่ใช่ของรัฐบาลไหนๆ จงพอใจ ในสิ่งที่ตัวเองมี และ เป็นตัวของตัวเอง โดยที่ไม่ทำความเดือดร้อนให้โลก และ สังคม ค่ะ จากคุณ : อิ๊ป้า กร่าง นุ่งซิ่น (Siamese Girl) - [ 25 มี.ค. 50 11:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เคยได้ยินมาในงานของคณะนะครับ ว่าคนที่จบเกียรตินิยมนั้น สุดท้ายก็กลับมาทำงานให้คนที่เกือบไม่จบ คนที่เรียนเกือบไ่ม่จบนี่แหละ ที่ทำงานเป็นเจ้าของบริษัท real estate อันดับหนึ่งในประเทศไทย ส่วนเพื่อนที่เรียนเก่งจบยูดังๆ ก็กลับมาเป็นลูกน้องเพื่อน เพื่อนผมคนหนึ่งเรียนจบ PhD ด้านเศรษฐศาสตร์ ตอนจบนั้นเรียนไม่ได้เก่งมากเท่าไหร่ แต่โชคดี ได้ reference จากอาจารย์ดังๆหลายคน ตอนนี้ไปสอนอยู่ Yale แต่อีกคนที่เก่งกว่าอย่างมาก ไม่ได้สอน แต่ทำงานที่ Federal Reserve Bank อันนี้ความเก่งไม่ได้หมายความว่าจะได้แต่สิ่งที่ดี ผมมั่นใจว่าคนที่เก่งกว่า ยังไง วันนึงเค้าก็ต้องประสบความสำเร็จแน่นอน แต่อาจจะช้ากว่า เพราะความสำเร็จนั้น ครึ่งนึงก็มาจากโอกาส (ดวง) ด้วยนะครับ อย่างคนที่สอง เค้าไม่ได้ reference อย่างคนแรกได้ การจบมหาวิทยาลัยดังๆนั้น มีข้อดี คือมีดีกรีจากเมืองนอก แต่ข้อเสียคือ การยึดติดว่า ตัวเองจบอันนี้มานะ ต้องทำอย่างนี้นะ ดังนั้นคนเหล่านี้ กลับมาไทยแล้วก็จะทำงานแต่ในองค์กรใหญ่ ไม่ได้ทำของตัวเอง เพราะว่ากลัวทำแล้วจะไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นก็จะเป็นอย่างข้อความข้างบน ถามว่าเคยเห็นคนจบยูดังๆ แล้วสร้างฐานะขึ้นมาเป็นมหาเศรษฐีกี่คนครับ ไปหาคนที่อยู่ใน Forbes 500 ก็ได้นะครับ อย่าว่าแต่เมืองไทยเลยครับ ดังนั้นการที่คุณไปยึดติดกับชื่อเสียงไม่ได้ช่วยอะไรครับ ทุกวันนี้ผมไม่เคยบอกคนอื่นว่าผมเรียนที่ไหนมา เพราะตอนนี้คนรอบข้างผมเค้าไม่ได้มองว่าผมเรียนที่ไหนมา แต่เค้ามองว่าผมทำอะไรให้เค้าได้บ้างครับ ผมไม่เคยต้องขอ transcript จากมหาวิทยาลัยที่โน่น เพื่อมาสมัครงานเลย และทั้งชีวิตเคยผ่าน interview ครั้งเดียวเท่านั้นครับ และเค้าก็ไม่ได้ถามถึงเกรด หรืออะไรต่างๆเลย จากคุณ : pitor - [ 25 มี.ค. 50 12:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าจขกท.ยังไม่สามารถ หลุดพ้น ตามที่คุณ Siamese Girl ว่าไว้ และไม่มีตัวแปรเรื่องเวลา และการเงินเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว ก็ไปเรียนต่อที่อื่นดีกว่าค่ะ เพราะเท่าที่อ่านดูคิดว่าจขกท. จะคิดอยู่แต่ว่า what if- what if เกือบตลอดเวลาอยู่แล้ว แถมเรียนจบกลับบ้าน ก็คงกลับมาอยู่ในสังคมไทย ที่ในช่วงการทำงานห้าปีแรก คงจะมีการเปรียบเทียบและถือพรรคพวก ว่าใครมาจากไหน จบมหาวิทยาลัยอะไรมา .. ถ้ายังไม่หลุดพ้นกับกติกาสังคม ของเมืองไทย ก็แนะนำให้เปลี่ยนที่เรียนค่ะ เราเองก็จบ architect มาจาก Texas A & M เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ตอนนี้ทำงานมีเพื่อนร่วมงานผู้ชาย ที่จบยูดังๆกว่าเราเพียบ แต่ฮ่าๆ ขอประทานโทษ ในชีวิตจริงไม่ practical เลย จะให้คำนวนคร่าวๆน้ำหนักโครงสร้าง หรือคำนวนตีค่าอะไรออกแบบ แบบรวดเร็วในหัวสมองนี่ ไม่ได้เลย แถมมีความกดดันสูงอีก ว่าจบยูดีๆ แล้วไม่สามารถผลิตผลงานดีๆ มีคุณภาพออกมาได้ คนที่หัวเราะดังๆมากที่สุด ก็จะคือคนอย่างเรานี่ล่ะค่ะ สำหรับเราแล้ว ขอบอกว่าในชีิิวิตจริง ไม่ได้มีแต่ตำราแค่นั้น ประสบการณ์ เป็นตัววัด และเพิ่มพูนค่าความนับถือค่ะ จากคุณ : เทรี่กัดปลายดินสอเขียน - [ 25 มี.ค. 50 12:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โอ้ว...ผมขอบคุณจากใจจริงเลยนะครับ กับทุกความคิดเห็น...ผมคงต้องคิดให้หนักเลยหละครับ กับสิ่งที่ผมกำลังจะทำต่อไป เพราะทุกอย่างที่ผมได้มาตอนนี้ดีหมดครับ ยกเว้นจิตใต้สำนึกของผมเองที่ออกจะใฝ่สูงมากไปหน่อย ผมยังรอความคิดเห็ฯเพิ่มเติมอยู่นะครับ พวกคุณทำใผมสบายใจขึ้มมาก ที่ได้ระบายความอัดอั้นนี้ออกมา จริงคับ ผมถูกกดดันจากสังคม และค่านิยมของประเทศที่ผมเกิดมา ประเทศที่ผมจะกับไปใช้ชีวิตอยู่ ยังไงก็แล้วแต่ผมจะพยายามเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุดครับ และทำในสิ่งที่ผมจะไม่เสียใจ เมื่อผมย้อนกลับมานึกถึงมันในอนาคต ขอบคุณทุกคนครับ จากคุณ : จขกท (lovely smile) - [ 25 มี.ค. 50 12:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอปรบมือดังๆ ให้กับเจ๊ Siamese Girl ผู้ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนครับ สำหรับน้องมะพร้าว แม้ประสบการณ์ชีวิตจะน้อยนิด แต่ก็คิดอย่างที่พี่ๆ ข้างบนแนะนำกัน อาจารย์สอนภาษาอังกฤษคนโปรดของน้องก็จบจาก UT Austin ครับ ไม่รู้ว่า Top 10 หรือเปล่านะ? รู้แต่ว่าชาตินี้ไม่รู้จะหาบรมครูอย่างนี้ได้จากที่ไหนอีกแล้ว   คำสอนของท่านคำหนึ่งที่จำมาได้ทุกวันนี้ก็คือ "It's ok to be differrent" ทำตามที่ใจอยากเถอะครับ แล้วสักวันเราก็จะได้คำตอบด้วยตัวเอง ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : Coconut Dance : - [ 25 มี.ค. 50 13:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านทุก ๆ คคห. แล้วก็รู้สึกดีใจแทนคุณ จขกท นะคะ ที่มีเพื่อน ๆ มาคอยให้คำแนะนำอย่างดีเลยทีเดียว... ....อย่างที่คุณจขกท เกริ่นในเบื้องต้น... "ก่อนมาก็ตั้งความหวังไว้สูง ว่าอยากเรียนยูดังๆ ให้พ่อแม่ ภูมิใจ ไปคุยโม้กะชาวบ้านร้านตลาดได้" -  สิ่งที่คุณ จขกท หวัง เป็นเรื่องปกติของลูกที่ดี ที่อยาก ให้คุณพ่อ คุณแม่ได้ ภาคภูมิใจ แต่ อย่างนี้ก็ไม่ใช่ความ ฝันของคุณ จขกท จริง ๆ สิคะ เพราะเพียงแค่อยากให้ คุณพ่อ และคุณแม่ภาคภูมิ คุณลองตัดประเด็นนี้ออกไป จากระบบความคิดก่อน แล้วลองมานั่งคิดพิจารณาจริง ๆ จัง ๆ ว่า "คุณรัก ที่จะเรียนเกี่ยวกับอะไร???" ต้องเอาสิ่ง ที่คุณรักจริง ๆ นะคะ ไม่ใช่เรียนไปเพื่อให้จบยูดี ๆ ดัง ๆ และเพื่อให้คุณพ่อ และคุณแม่ไปคุยโม้กับชาวบ้านได้ แต่ลึก ๆ ของคุณจขกท ไม่ได้รักที่จะเรียนยูดี ๆ ดัง ๆ เลย "สิ่งที่ทำให้คุณประสบความสำเร็จ ไม่มีอะไรมากไปกว่า การทำในสิ่งที่คุณทำได้ดี  และทำให้ดีในทุกอย่างที่คุณทำ โดยไม่นึกถึงชื่อเสียง  ถ้าคุณจะมีชื่อเสียงก็เป็นเพราะ... คุณสมควรจะมี สมควรจะได้รับ มิใช่เพราะคุณแสวงหา ชื่อเสียง จากคุณ : nuinuinaka - [ 25 มี.ค. 50 14:30:44 ]

ความคิดเห็นที่ 19 "แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราถือว่า "ชีวิตเรา คือ ของเรา" ไม่ใช่ของ พ่อ-แม่ ไม่ใช่ของสังคม และ ไม่ใช่ของรัฐบาลไหนๆ" ^^ ^^ ที่ว่าไว้เองใน คห. 13 แต่จริงๆ แล้วท้ายที่สุด แม้แต่ร่างกาย Body เนี่ย ก็ไม่ใช่ของตัวเรานะคะ แต่จิตวิญญาณ Soul ต่างหาก ที่เป็นของเราอย่างแท้จริง Siamese Girl ไม่ได้ต่อต้านเรื่องเรียน ถ้าใครคนนั้นทำ เพราะตัวเองอยากเรียนรู้ และ ทำเพื่อความสุข เพื่อความพอใจของตัวเอง แต่ถ้าต้องทำเพื่อสังคม คนรอบข้าง โดยที่ตัวเองต้องฝืนทำ หรือ ต้อง Suffer กล้ำกลืนฝืนทำ หรือ ทำเพื่อที่จะได้ เอาไว้มาดูถูกคนอื่นได้ แบบนี้เราไม่เห็นด้วยนะ จง Dare to be different !!! จากคุณ : Dare จัง แก, ไม่ใช่ แด จัง กึม (Siamese Girl) - [ 25 มี.ค. 50 14:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ถึงคุณ PadPDX และคุณ Siamese Girl ผมชอบความคิดเห็นของคุณมากนะครับ เพราะมันทำให้ผมตื่นจากความฝัน แล้วมาดูโลกแห่งความจริง และผมก็คิดว่าความเห็นของคุณดีมาทีเดียวครับ จะว่าไปแล้วผมมาเรียนด้วยใจรักครับ มาเรียนในทางที่ชอบด้วย เลยทำให้ผมอยากจะเรียนให้ดีทีสุด ทำให้ดีที่สุด สร้างโอกาสที่ดีที่สุดให้กับชีวิต ผมอยากรู้ว่าผมจะไปได้ไกลแค่ไหน ความภาคภูมิใจของพ่อแม่ ญาติพี่น้องเป็นสิ่งที่ตามมาครับ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความภาคภูมิใจที่ผมทำมันได้ไม่ว่าจะจบ PhD จากที่ไหนผมก็ภูมิใจครับ แต่บางที่ผมก็ใฝ่สูงเกินตัวครับ อย่างที่ว่าอ่ะครับว่าผมสับสน ในหัวผมตอนนี้เหมือนมันตีกันอ่ะครับ เสียงหนึ่งบอกว่าลองสู้อีกซักตั้งจะเป็นไรไป ในเมื่อมีโอกาสที่จะทำ แต่อีกเสียงหนึ่งบอกว่า ที่ที่ผมเรียนอยู่เนี่ยก็ดีสำหรับผมเเล้ว จะต้องเหนื่อยไปเพื่ออะไร ผมได้โอกาสเป็น TA, RA ซึ่งเด็กต่างชาติน้อยมากที่จะได้ ผมมีเพื่อนร่วมงานที่ดี แต่มันก็ยังมีบางอย่างที่ผมยังละโมภอยากได้ นั่นก็คืออีโก้ เวลาที่ผมเอ่ยชื่อมหาลัยที่ผมเรียนให้คนอื่นฟัง ผมเซ็งมากครับที่เวลาเอ่ยชื่อแล้วคนมักถามว่า อะไรนะ ที่ไหน ไม่รู้จัก มันทำให้ผมหมดความมั่นใจครับ บางทีผมก็คิดนะครับว่าถ้าได้ไปยูในฝันของผมจริงๆ ผมจะเรียนไหวมั้ย ก็เพื่อนผมอีกหละครับได้ไปยูที่ดังสมใจ แต่ตอนนี้กำลังจะโดน retire เพราะทำเกรดไม่ผ่านเกณฑ์ เฮ้อ...ผมกลุ้มครับ เพราะยังคิดไม่ตก เพราะไอ้ตัวผมมัน อยาก_อยู่_อย่าง_อยาก สงสัยผมคงต้องหัดนั่งสมาธิบ้างแล้ว จิตใจจะได้สงบซะบ้าง ขอบคุณทุกเสียงที่มาให้กำลังใจนะครับ ผมซึ้งใจครับ เพราะผมเก็บเรื่องนี้มานานครับ อึดอัดเต็มที วันนี้ได้ระบายก็รู้สึกโล่งครับ รู้สึกรักเมืองไทยมากขึ้น แล้วก็รู้ว่าคนไทย ที่มีน้ำใจยังมีอยู่จริงๆครับในสังคมนี้ ผมไม่มีสิ่งอื่นใดจะตอบแทนนอกจากคำว่า "ขอบคุณครับ" แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 15:27:27 แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 15:24:52 จากคุณ : จขกท (lovely smile) - [ 25 มี.ค. 50 15:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 "บางอย่างที่ผมยังละโมภอยากได้ นั่นก็คืออีโก้" "สงสัยผมคงต้องหัดนั่งสมาธิบ้างแล้ว จิตใจจะได้สงบซะบ้าง" ^^ ^^ ถ้ามีเวลา แนะนำให้ไปเป็น Volunteer ทำอะไรก็ได้ ที่ได้ช่วยคนที่ด้อยโอกาสกว่า ถ้ามีเวลา และ ทุนทรัพย์ แนะนำให้ออกเที่ยว ไปตามประเทศยากจน เช่น อินเดีย พม่า กัมพูชา เนปาล เวียตนาม บราซิล ลาว และ ตามชนบทของจีน เป็นต้น แล้วคุณจะรู้เองว่าตัวคุณนั้น เป็นคนที่โชคดี and สุดแสนจะโชคดีแค่ไหน แค่ไปอินเดีย ประเทศเดียว ถ้ารู้จักคิด จะบังเกิด และ ประจักษ์ แก่จิตใจ ความคิดเองค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "เวลาที่ผมเอ่ยชื่อมหาลัยที่ผมเรียนให้คนอื่นฟัง ผมเซ็งมากครับที่เวลาเอ่ยชื่อแล้วคนมักถามว่า อะไรนะ ที่ไหน ไม่รู้จัก มันทำให้ผมหมดความมั่นใจครับ" ^^ ^^ เดี๊ยนจบการศึกษาสูงสุดจาก College ห้องแถวค่ะ ไม่ได้ประชด เปนเรื่องจริงเลย จากคุณ : ป้า กร่าง นุ่งซิ่น (Siamese Girl) - [ 25 มี.ค. 50 15:51:37 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ชอบทุกความเห็นมากเลย อ่านไปแล้ว นั่งถอนหายใจไปหลายครั้ง ขอบคุณมากๆ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : สหมิว สยอง2007 (Be a good guy) - [ 25 มี.ค. 50 16:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยังไงก็ตั้งใจจะเรียนพีเอชดีใช่ไหม เรียนเพื่อจะเป็นอาจารย์หรือเปล่า ถ้าใช่ ก็น่าจะลองดูสักตั้ง ถ้าคิดว่าเรียนไหว เพราะแวดวงการศึกษา จบจากยูยิ่งดียิ่งดังยิ่งมีคอนเน็คชั่นดี โอกาสจะเปิดกว้างมากขึ้น แต่ถ้าคิดจะทำงานภาคเอกชน อยู่แบบนี้ไปก็สบายใจดีค่ะ ยังไงลองแวะไปถามห้อง Graduate Lounge ดูด้วยสิคะ พีเอชดี และว่าที่พีเอชดี เยอะ จากคุณ : yuy - [ 25 มี.ค. 50 16:26:47 A:77.123.158.8 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ปล. เราชอบ คห. ของ คุณ PatPDX "การที่คนเราจะมี จะเป็นอะไรได้นี่ บางทีโชควาสนาก็มีส่วนอยู่ไม่ใช่น้อย" คุณ pitor "ยึดติดกับชื่อเสียงไม่ได้ช่วยอะไรครับ" คุณ เทรี่กัดปลายดินสอเขียน "ชีิิวิตจริง ไม่ได้มีแต่ตำราแค่นั้น ประสบการณ์ เป็นตัววัด และเพิ่มพูนค่าความนับถือ" ขออนุโมธนา สาธุ โอม ชานติ and เอวัง มาด้วยประการฉนี้ จากคุณ : Siamese Girl - [ 25 มี.ค. 50 16:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ชีวิตไม่ได้ขึ้นกับกระดาษแผ่นเดียว... โลกมีสิ่งน่าค้นหาอีกมาก เนื้อแท้ทุกคนไม่ได้แตกต่างกัน เกิดจากดิน ตายกลายเป็นดิน คุณค่าความเป็นคนไม่ได้วัดกันจากการศึกษา... ถ้าคิดได้ตามนี้ คุณจะมีความสุขมากขึ้นค่ะ พ่อแม่เราไม่ได้ร่ำเรียนสูงเพราะไม่มีโอกาส แต่ท่านก็มีความสุขดีค่ะ และอีกอย่างหนึ่งที่จะฝากให้ จขกท. ไม่มีใครดูถูกเราได้ นอกจากตัวเราเองค่ะ เวลามีใครๆมาพูดจาทับถมใส่เรา เราได้แต่หัวเราะ และยิ้มให้ค่ะ สุดท้ายคนพูดนั่นแหละ ที่หงอๆไป เพราะเราไม่เคยคิดดูถูกตัวเองว่าต่ำต้อยกว่าคนอื่นค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 25 มี.ค. 50 20:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ ..ตอนนี้เราก็อยากย้ายไปเรียนมหาลัยที่ดีกว่านี้นะคะ แต่ไม่ใช่เป็นเพราะว่าชื่อเสียงของมหาลัยหรอกค่ะ แต่ก่อนเราก็คิดแบบคุณนะคะ เพราะเราก็เป็นคนเรียนเก่งคนหนึ่งเหมือนกัน หลังจากทำงานมาหลายๆที่ ผ่านการเรียนมาหลายอย่าง แล้วมันก็รู้ว่า ชื่อเสียงนั่นมันไม่ใช่เลย ความสำคัญคือการเรียนในสถานที่นั้นให้ความรู้ ประสบการณ์แก่เรามากขนาดไหน ที่ๆเราเรียนอยู่นี่ เราต้องดิ้นรนที่จะเรียนรู้มากๆ เพราะเป็นโปรแกรมใหม่เพิ่งปรับปรุง แต่ก็ได้แต่อยากนะคะ คงย้ายไปไหนไม่ได้หรอก เราว่าคุณคิดถึงการทำงานในอนาคตดีกว่า ต่อไปจะทำอะไรที่ๆคุณกำลังทำนี้เอื้อต่อการทำงานแค่ไหน น่าจะดีกว่าคิดถึงแต่ชื่อเสียงของมหาลัย บางทีนะคะ เราเรียนกันนาน นานซะจนลืมไปว่ามันมีชีวิต หลังจากนั้นอีก คุณมีอาวุธคือความฉลาดติดตัวอยู่แล้ว ใช้ให้เป็นประโยชน์ค่ะ จากคุณ : ลูกแม่ดอกบัว - [ 25 มี.ค. 50 21:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผมเป็นฝ่ายยุนะ จขกท ถ้าไม่รีบกลับบ้านแต่งงาน หรือกลับมาทำงานส่งเงินคืนพ่อแม่ สมัครที่อื่นเลย อย่างน้อยก็ลองดู ได้แล้วคิดอีกที อ่านแล้วก็เข้าใจนะครับ เพราะ a&m หรือ rice (เดาเอา) ก็ดังพอตัว แต่ จขกท ก็อยากลองเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? ไม่คิดเหรอว่าถ้าได้เรียนกับพวกสุดยอดของโลกใบนี้มันจะมันส์แค่ไหน? อยู่สบายมากๆ ชินกับบรรยากาศเก่าๆนานๆ ไม่กลัวตัวเองเฉื่อยเหรอ? แต่จะตัดสินใจยังไงก็คิดให้รอบคอบนะครับ จากคุณ : FreW - [ 25 มี.ค. 50 23:23:23 A:125.25.144.71 X: TicketID:114681 ]

ความคิดเห็นที่ 28 หวัดดีครับ ผมว่ามีหลายคนเลยนะครับ ที่เคยตกอยู่ในห้วงความคิดนี้แบบผม ขอบคุณครับ จากคุณ : จขกท (lovely smile) - [ 26 มี.ค. 50 01:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ................ เสียเวลา ......... จากคุณ : เข้ามาเจอพอดี (น่าตีจัง joom jie jie) - [ 26 มี.ค. 50 01:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แหม!จะถึงขั้นPhD แล้วนะค้ะ คุณน่ะ ดิฉันไม่มีโอกาสได้เรียนสูงๆอย่างคุณน้ะ แต่จากประสปการณ์ที่มีมามันพอจะพูดได้น้ะว่าเรียนที่ไหนมันก็ไม่ต่างกันหรอก มันไม่ได้อยู่ที่ที่เรียนอย่างเดียว ที่สำคัญมันอยู่ที่ตัวคนเรียนต่างหาก ถ้าเรียนที่ไหนก็แล้วแต่ ไม่รู้จักจะขนขวายหาความรู้ ไม่รู้จักเปิดโลก เปิดตา  ไม่พัฒนาตัวเอง มันก็เท่านั้นแหล่ะ หรือว่าต่อให้เรียนฮาร์วาท ออกฟอร์ด เคมบริจ หรือ มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของโลกก็ตาม แต่เป็นคนเครียด โลกแคบเข้ากะสังคมไม่ได้มันก็เท่านั้นจริงๆ ที่จริงเรียนในที่ที่มันไม่ดังน่ะมันน่าจะเป็นแรงผลักดันให้เราพยายามขนขวายมากขึ้นน้ะ   แต่สุดท้ายต้องบอกว่าคุณรู้รึยังว่าเป้าหมายในชีวิตคุณจริงๆคืออะไร  แล้วก็อยากจะบอกให้พึงระลึกไว้เสมอนะค้ะ ว่าคูณมีโอกาสดีๆที่หลายๆล้านคน ไม่มี เพราะฉะนั้นทำโอกาสของคุณให้มีค่าที่สุดดีกว่า อย่าไปนั่งอิจฉาชาวบ้านเลยค่ะ จากคุณ : hamble pie - [ 26 มี.ค. 50 03:27:48 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมมีปัญหาตรงข้ามกะคุณอ่ะ ผมได้เรียน PhD ใน u ระดับ top 35 แต่ อ.ที่ทำงานด้วย ดังมากๆๆในสาขาที่เรากำลังจะทำงานวิจัย อ.เราดีมากๆ เข้าใจเด็กมากๆ เพื่อนๆก้อโอเค งานวิจัยก้อน่าสนใจ (according to อ.) แต่ปัญหาของเราคือ "เราไม่อยากเรียน" แต่ก้อคงเสียดายโอกาสนี้มากๆ เห้อ.. (เข้ามาบ่น..อยากรู้จังว่าจะมีใครมารู้อีกไหมว่าเรามาตอบกระทู้ที่นี่ ถ้าเข้ามาเจอก้อบอกด้วยนะ อยากรู้ว่าใครเหมือนกัน อิอิ :D) จากคุณ : noswitchport - [ 26 มี.ค. 50 16:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 น่าจะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำนะคะ เพราะถ้าการงานในอนาคตของคุณไม่ได้ perfect อย่างที่คุณหวัง คุณจะต้องมานั่งเสียใจว่า...รู้อย่างนี้ ทำตามอย่างที่ตัวเองอยากทำดีกว่า...มันจะเสียดายไปตลอดอ่ะค่ะ  เสียเวลาไป 3 ปี เราว่าก็ o.k. นะ ดีกว่าที่จะไม่มีโอกาสกลับมาแก้ไขแล้ว  แต่คุณก็ต้องพิจารณาดูดีๆ ค่ะ ว่าเรื่องค่าใช้จ่าย คุณ o.k. มั้ย มันจะเหนื่อยมากมั้ย กลับที่คุณต้องจ่ายเพิ่ม เปรียบเทียบ ระหว่าง 5 ปี กับ 8 ปีค่ะ  ถ้าไหว สู้ตายค่ะ...เกิดหนเดียว ตายหนเดียวค่ะ...ทำแล้วไม่เดือดร้อนใคร ก็ทำอย่างที่ใจอยากทำเถอะค่ะ เอาใจช่วยนะคะ...สิ่งที่คุณอยากได้ตอนนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้นี่คะ...แต่ต้องคิดให้ดีนะคะ ว่าคุณต้องอยากทำมันจริงๆ ไม่ใช่อยากชนะคนอื่น อยากให้คุณชนะใจตัวคุณเองมากกว่านะคะ...สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : kutjung - [ 26 มี.ค. 50 20:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อย่าทำแค่เพราะอิจฉาคนอื่น หรือทำเพื่อให้ได้มาตรฐานของสังคม (ที่คุณตั้งขึ้นมาเอง) แต่ถ้าคิดว่าหากได้เรียนในที่ที่อยากเรียน แล้วมั่นใจว่าจะมีกำลังใจในการเรียนและสามารถเรียนได้ดีขึ้นก็ไปเถอะ   ทำสิ่งที่อยากทำ จะมีแรงผลักดันให้ทำมากขึ้นอีกเยอะ ทั้งการเรียนและการทำงาน   เสียเวลาเพิ่มขึ้น 2 ปี แต่ถ้ามันทำให้เวลาอีก 30-40 ปีในชีวิตดีขึ้น  แล้วจะไปกลัวเสียเวลาทำไม จากคุณ : frappuccino - [ 26 มี.ค. 50 22:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อยากเรียนยูดังๆ ต้องไปเข้า U-HAUL ถึงจะดี ติดเครื่องก็ดัง บีบแตรก็ดัง U.C. ไม่ดังหรอก จากคุณ : ? - [ 26 มี.ค. 50 23:29:21 A:66.47.208.213 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 Re-take GRE to see how much you get. I think it's one of the weakest link that you end up in this university. Before dreaming, taking the reality check whether you are capable. If you can and the dream is still up there, Go get it. Trying your best to know prof in those top Us and get yourself in. If you can't, then be happy with yourself and make the best out of it! จากคุณ : Piglet-Yorkie - [ 27 มี.ค. 50 03:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณมากครับ ทุกๆความคิดเห็น ผมอ่านแล้วฮึกเหิมยังไงบอกไม่ถูก ประกอบกับคุยกับพ่อแม่แล้ว ท่านไม่ว่าอะไร เรื่องเสียเวลา ผมอยากบอกอีกนิดหนะครับ ว่าผมเป็นหนึ่งในนักเรียนทุนรัฐบาล ผมก็เลยอยากเข้าไปเรียนยูที่ผมหวังให้ได้ เพราะมันจะเอื้อกับชีวิตในอนาคตของผมหลายๆ อย่าง ผมจะลองสอบ GRE แล้วก็ TOEFL อีกครั้ง ตามที่คุณ Piglet-Yorkie บอกครับ ผมจะลองสู้อีกซักตั้งครับ เพื่อฝันของผม ฝันของผมไม่ทำให้ใครเดือดร้อน นอกจากตัวผมเองครับ แต่ผมก็อยากมีความสุขครับ ไม่อยากมานั่งเสียดายโอกาส แบบที่คุณ kutjung แนะนำ แม้ว่าลองแล้วมันจะพลาด ผมก็จะได้รู้ว่าผมควรจะมีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ แต่ถ้าได้แน่นอนครับ พลังในการเรียนคงมาอีกเพียบ ขอบคุณอีกครั้งครับ รักคนไทยที่สู๊ด......... จากคุณ : จขกท (lovely smile) - [ 27 มี.ค. 50 07:01:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยินดีด้วยค่ะ ที่ตัดสินใจได้แบบนี้ เพราะถ้าเป็นตัวเอง ก็จะขอลองสักตั้งเหมือนกัน ได้ไม่ได้เป็นอีกเรื่อง เพราะไม่อยากมานั่งเสียดาย และรำพึงรำพันทีหลังว่า ทำไม๊ทำไม ไม่ลองดู ตอนนี้คุณยังอยู่ในวัยเรียน ก็ควรเรียนเก็บเกี่ยวเอาความรู้ให้เต็มที่  ถ้าได้เรียนในสิ่งที่เราชอบ ในสถานที่ที่เราใฝ่ฝันถึงนี่มันสุดยอดแล้ว สำหรับชีวิตวัยเรียน แต่อย่าลืมว่าทั้งชีวิตของคุณไม่ได้อยู่แค่มหาวิทยาลัยนะ ประสบการณ์ชีวิตต่างหาก เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ซื้อหากันไม่ได้ง่ายๆ ขอให้โชคดีนะคะ ที่สำคัญอ่านหนังสือเยอะๆ นอนเยอะๆด้วยล่ะ สมองจะได้ปลอดโปล่ง จากคุณ : PhouvanG - [ 27 มี.ค. 50 12:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วถ้าเกิดไปเรียน จะอิจฉาเค้าต่อมั้ยอ่ะว่า โหย คนอื่นเค้าจบกันไปถึงไหนแล้ว มีงานหรูหราทำแล้ว เรายังเรียนไม่จบเลย อะไรแบบนี้อ่ะ ถ้าเกิดคิดว่าไม่แล้วมีเงิน มีเวลาพอ งั้นก้อลุยเลยค่ะ จากคุณ : ^-^ (Cutie_Sexy) - [ 27 มี.ค. 50 15:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 39 Oh come on, don't stick with the institute. Who cares? Bill Gates dropped out, now what? He is a billionaire and well-known. Nobody gives a shit of his school! Profession is much more important. I'd rather be the best in my career than be a jerk from a great school. I don't give a damn to a piece of paper. It's still in the envelope! จากคุณ : x - [ 28 มี.ค. 50 11:43:51 A:70.18.235.208 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาอ่านเฉยๆ ค่ะ ให้กำลังใจละกัน ที่บ้านเราจบตรีนะ แต่ไม่ได้เรื่องเลย ส่วนพวกพี่ๆ บางคนจบแค่ป.หก แต่ไปไกลกว่าเราหลายขุม บางทีใบจบก็เป็นแค่กระดาษที่เอาไปอัดกรอบรูปเพื่อแควนไว้ที่บ้าน ที่ทุกบ้านจะต้องมีเท่านั้นเองค่ะ จากคุณ : สาวสยาม - [ 28 มี.ค. 50 14:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ทำตามฝันค่ะ...ถ้าไม่ลำบากนัก...เพระเวลาที่เสียไปอีก 3 ปี ยังจะดีกว่าที่จบมาแล้วต้องมาคร่ำครวญ เฝ้าคิดเสียใจที่ไม่ได้จบที่อื่นตามที่ฝันถึงค่ะ มันจะนานไปตลอดชีวิตนะคะ เพราะถ้าจะให้เรียน ป.เอกใบใหม่คงขี้เกียจแล้วมั๊ง โชคดีนะคะ จากคุณ : the Vicky - [ 29 มี.ค. 50 18:31:43 ]