ความคิดเห็นที่ 1 เรียนภาษาก่อนดีมั้ยคะ เราก็เรียนต่อต่างประเทศ เราเรียนภาษาก่อนเกือบปีแหนะ เรียนนานขนาดนี้ยังไม่ค่อยเฟิร์มเลย แล้วนายเข้าไปเรียนไฮสคูลเลย หนักนะนั่น จากคุณ : Epping_line - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 08:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่าซักสองเดือนคุณก็พูดปร๋อแล้วมั้งครับ สิ่งแวดล้อมบังคับขนาดนั้น พยายามหน่อยนะครับ เอาใจช่วย มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ปรับตัวเก่งครับ ผมเองตอนเรียนภาษาอังกฤษใหม่ๆ ก็ฟังไม่รู้เรื่องครับ ตอนนั้นอายุก็เท่าๆ คุณนี่แหละ พอเรียนไปได้เดือนสองเดือนก็จะเริ่มฟังออกก่อน จากนั้นก็พูดได้ แล้วก็อ่านได้และเขียนได้ครับ จากคุณ : ชายโสดไม่โหดร้าย - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 08:53:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สู้ๆครับ พี่เองเรียนมาตั้งนานแล้วก้ใช่ว่าจะเข้าใจหมดทุกอย่างที่อาจารย์พูด อย่าท้อนะ เดี๋ยวก้ชินเองแหละ สู้ๆนะจ๊ะ จากคุณ : Indah Pagi - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 09:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เก่งอย่างนี้  ป่านนี้พูดฝรั่งปร๋อแล้วมั๊ง สู้ๆไปเลย จากคุณ : jeejeeberry - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 09:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันแรกก็หยั่งงี้แหละจ้า อย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ ฝึกต่อไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็คล่องค่ะ ยิ่งน้องอายุยังน้อย ใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ ^_^ จากคุณ : ลูกแม่ดอกบัว - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 09:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันแรกเอง เอาไรมาก จากคุณ : ฮักเมาน้องหล้า - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 09:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วันแรกก็เป็นเหมือนกันแหละค่ะ ตอนอยู่ไทยอ่านได้อย่างเดียว แต่ก็อ่านช้ามาก อยู่ไปอยู่มา ก็พัฒนาได้เองแหละค่ะ ^^ สู้ๆ นะ จากคุณ : G i f t b o x - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 10:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สภาพแวดล้อม มันจะบังคับและสอนให้เราปรับตัวไปเองค่ะ เอาใจช่วยน้องด้วยคนนะค่ะ อีกไม่นานขี้คร้านจะพูดคล่อง จีบสาวไฟแลบ แหะ แหะ จากคุณ : blue_moon - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 10:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดูทีวีภาษาอังกฤษ ดูโปรแกรมการ์ตูนอะไรก็ได้ที่ง่ายๆก่อนนะ...แล้วก็ซื้อแม๊กกาซีนมาลองอ่านดู.... เดี๋ยวก็เป็นเองแหละจ๊า จากคุณ : CaliGirl - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 11:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาเอาใจช่วยนะคะ...ส่งลูกสาวสองคนไปเรียน high school เหมือนกัน  แถมอยู่กันคนละโรงเรียน เพราะเป็น junior high คนหนึ่ง และ senior high คนหนึ่ง  พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ไปด้วย ทิ้งไว้ให้ญาติดูแล แถมเค้าก็ไม่ค่อยมีเวลามาดูซักเท่าไร ต่างคนต่างต้องพยายามปรับตัว เทอมแรก แย่เอาการ เจอการบ้านยากๆ ก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร เพราะทุกคนทำงานกว่าจะกลับก็ดึก มัวแต่รอก็ไม่เสร็จกันพอดี ร้องไห้ไป เรียนไป  ผ่านไปได้ 6 เดือนก็ดีขึ้น ตอนนี้ผ่านไป 3 ปีแล้ว คนโตก็กำลังจะกลับมาเรียนตรี ที่เมืองไทย  เพราะค่าเรียนแพงมากไม่ไหว คนเล็กต้องเรียนต่อ อีก 2 ปี  .....เอาใจช่วยนะคะ ไปอายุน้อยๆ ดีแล้วค่ะ  pick up เร็วค่ะ ...สู้ๆนะคะ เป็นผู้ชาย สู้ไหว อยู่แล้ว จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 11:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น้อง st louis คะ  จะมาให้ข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ ขออนุญาต เรียกตัวเองว่า น้า ละกันนะคะ ตอนนี้ลูกๆ น้า ทั้งสองคน จากฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง พูดก็ไม่กล้าพูด เพื่อนก็ไม่มี ...เวลาจับกลุ่มทำงาน ก็หากลุ่มไม่ค่อยได้ ไม่มีใครเรียกให้เข้ากลุ่ม จนครูต้องเข้ามาจัดการให้บ่อยๆ ปัจจุบัน เป็นเด็กเรียนดี ได้รางวัลและคำชมเชย มากมาย เวลามีงานกลุ่ม ใครๆก็แย่งจะมาขออยู่ด้วย เมื่อตอนที่น้องสาวคนเล็ก ตามไปเข้า senior high ตามหลัง 2 ปี  ครูทุกคนพอเห็น นามสกุล  ก็จะร้อง อ๋อ เธอ เป็นน้องของ.....หรือ แล้วก็ร่ายยาวชมเชย  จนคนน้องเกิดความรู้สึกกดดัน ว่าจะเรียนเก่งเท่าพี่ไหวไหม..... คนโต เพิ่งได้รางวัลเรียนดีเป็น เสื้อ jacket เรียกว่า academic excellence student ค่ะ ทำคะแนน SAT และ TOEFL ค่อนข้างสูง U ดีๆ เพิ่งตอบรับเข้าเรียนปริญญาตรี.....แต่จ่ายไม่ไหวค่ะ แพงมาก เลยขอให้เค้ามาเรียนตรีที่เมืองไทย ก่อน   ตอนเรียนโท ค่อยว่ากันใหม่ ส่วนคนเล็ก ตอนนี้ก็เรียนดีไม่แพ้กัน และยังเป็นนักกีฬาบาส ของ รร ด้วย ...ที่โม้มา..ก็เพื่อมาให้กำลังใจอีกครั้งค่ะ... พยายามเข้าไว้นะคะ แต่ละวันผ่านไปเร็วมาก....เดี๋ยวเดียว..ก็วันศุกร์ อ่านหนังสือมากๆตั้งใจเรียน เยอะๆ และพยายาม make friend ไว้นะคะ ขี้คร้านจะไม่อยากกลับไทย  เหมือนลูกๆน้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 50 13:10:34 แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 50 13:09:49 จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 11:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีลูกสาวมาเรียนอเมริกาตอนอายุ 12 ปีค่ะ ตอนที่ี้มาเริ่มเรียน เกรด 7 เทอม 2 ขนาดเตรียมตัวมาพอสมควรแต่มาเจอเจ้าของภาษาแต่ละคนแต่ละสำเนียงแล้ว ร้องไห้ทุกวันเหมือนกัน ช่วงแรกๆไม่ทราบว่าจะทำไง แม่และพ่อต้องคอยช่วยเรื่องการบ้าน หลังเลิกงานทุกวันแต่เวลามันไม่อำนวยเพราะกว่าจะมานั่งทำความเข้าใจ แปล และอธิบาย ทำให้ช้าและเสียเวลามาก ต่อมาทราบว่าเขามีคลาส Esl ให้ และมีครูที่ปรึกษาช่วยเลยให้ลูกวิ่งเข้าหาสองอย่างนี้ เขาดูแลช่วยเหลือดีค่ะ พอมาอยู่ high school ภาษาก็ยังไม่แข็งมากยังพึ่งคลาส Eslเสริมอยู่ ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ลองติดต่อดูน่ะค่ะ กลับมาบ้านก็หัดดูและฟังทีวี พยายามคุยกับเพื่อนสร้างสังคม พูดถูกผิดบ้างไม่เป็นไรค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ไป จะพัฒนาไปเอง เรื่องรถไปกลับ พยายามให้ตรงเวลาค่ะ เราไปคอยรถหรือไปก่อนรถมาสัก 5-10 นาทีจะดีค่ะ เพราะบางวันเขามาเร็วแต่ไปช้ารถไม่คอยเราน่ะค่ะ เรื่องที่นั่งก็พยายามดูตรงไหนว่างก็นั่งเราขึ้นก่อนก็มีที่ว่างเยอะ ขึ้นปลายทางที่ว่างมีน้อย เรื่องอาหารเขามีบัตรให้ซื้อหรือเปล่าค่ะ ของลูกเขามีไอดีให้รูดค่ะ เราจ่ายเงิืนค่าอาหารตอนไปสมัครเรียน แล้วคอยเช็คค่ะว่ามีเงินเหลือเท่าไร หากใกล้หมดแล้วก็เอาเงินไปจ่ายเพิ่ม ปกติโรงเรียนจะมีเวบของเขาเอง เข้าไปตรวจสอบได้ทุกอย่าง มีอะไรสงสัยมาโพสถามได้ ยินดีช่วยตอบเพราะเข้าใจปัญหาดี จากคุณ : แม่ลูกติด (แม่ลูกติด) - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 11:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ต้องหาเพื่อน แล้วให้เค้าอธิบายคะ จะได้ภาษาไวขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่า :) จากคุณ : momoko_z - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 19:38:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นทุกความคิดเห็นนะครับ และผมจะนำไปปรับใช้ให้ได้ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : st.louis - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 20:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตั้งใจหน่อยน๊า พี่ก็เป็นค่ะ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ แต่คนละภาษากันเท่านั้นเอง.. สู้ๆๆ จากคุณ : KungGuenter - [ วันเนา (14) 04:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปรับตัวได้แน่คับ อันนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับภาษาอังกฤษแต่ดูจากเพื่อนสนิทพี่คนนึง โดนที่บ้านส่งไปอยู่จีน ต้องอยู่กินและเรียนที่โน่น มันก็ไม่ได้พูดหรือฟังจีนออกเลยแม้แต่น้อย เดือนแรกมันโทรกลับมาเศร้ากะพี่ประจำ บอกว่าไม่มีเพื่อนเพราะพูดกันไม่รู้เรื่อง หลังๆมันก็ไม่โทรมาแระ เพราะมันมีเพื่อนแล้ว เริ่มพูดได้ ฟังออก แล้ววันก่อนมันโทรมา คุยๆกันอยู่มันบอกว่าแป๊ปนึง เพื่อนโทรมาที่เบอร์บ้าน ได้ยินมันพูดจีนไฟแลบอ่าคับ ทำเอา งงเต๊ก มันบอกตอนนี้สบาย ปรับตัวได้แล้ว อยากให้น้องสู้ๆนะคับ พี่ว่าอีกหน่อยน้องก็คงแร็พสอังกฤษได้เลยล่ะมั้ง จากคุณ : bertiebotts4 - [ วันเนา (14) 10:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เหมือนกับพี่เลยค่ะ ย้ายมาเมกาตอนอายุสิบสี่  ไปโรงเรียนวันแรกนี่กลัวมากๆ แบบพ่อแม่ปล่อยลอยคอกลางทะเลเลย นั่งน้ำตาคลอชั่วโมงแรกใน home room โรงเรียนน้องเค้ามี ESL(english as a second language) programs ใหมคะ   พี่เรียนใน California มีนักเรียนเม็กซิกันเกือบครึ่งเลย ที่ร.ร. ก้อเลยมีให้   แล้วบังเอิญพี่ชอบเรียนอังกฤษตอนอยู่เมืองไทย ก้อเลยแบบลุ่มๆดอนๆไปอ่านเขียนสบายมาก แต่พูดฟังยากหน่อย   แต่ไม่นานหรอกค่ะ จะชินหูไปเองและก้อฟังง่ายขึ้น พยายามฟังพยายามพูดเข้าไว้   ใครพูดเร็วฟังไม่ทันก้อขอให้ช้าลง คบเพื่อน คุยกับเพื่อน บอกเค้าถ้าพูดผิดให้ช่วยสอน และที่สำคัญ  พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษ พี่เป็นคนเงียบๆ ขี้อาย ไม่ดีค่ะ ไม่กล้าพูดจนคบกลุ่มเพื่อนที่เข้ากันได้จึงเริ่มพูดขึ้น ปีแรกเลยเบลอๆ มาพูดปร๋อตอนปีสองปีสาม เรื่องการเรียน ถ้าเป็น รร รัฐบาล ก้อง่ายหน่อยนะคะ สำหรับนักเรียนจากเอเชีย โดยเฉพาะเรียน ESL program (sheltered classes) ด้วย ยิ่งง่ายเข้าไปกันใหญ่ ถ้าเป็นเอกชนก้อไม่ต้องห่วงค่ะ เราจ่ายเงินให้เค้าสอน ก้อถามเลยถ้าไม่เข้าใจ จนกว่าเราจะเข้าใจ เรื่องอาหารกลางวัน รร พี่เป็นแบบต่อแถวหยิบเองแล้วจ่ายค่ะ ถ้าเรื่องมากก้อไปต่อคิงสั่งอาหารเอากะแม่ค้าเองนะคะ อันนี้ ช.ม.ด อิๆ นั่งรถร.ร.  อันนี้แบบเฮงซวยมากๆ รถรับพี่เป็นสต๊อปสุดท้าย รถเต็ม เราต้องนั่งเป็นคนที่สามบนเบาะแทบทุกวันตลอดสี่ปี  ถ้าน้องเกิดต้องตกอยู่ใตเข่งเดียวกับพี่ ก้อดูคนที่หน้าตาไม่นักเลงหน่อยแล้วก้อบอกเค้า "May I sit here?" รอเค้าทำหน้าเหยๆแล้วกระเดิบก้นให้เรานั่ง ถ้าเป็นคนรู้จักก้อแบบ "Scoot over!" แล้วก้อเบียดก้นเราเข้าไปเลย อิๆ การเรียนก้อ... ตั้งใจเรียนสิคะ ใช้ภาษาอังกฤษมากๆ พูดมากๆ ฟังมากๆ อ่านออกเสียงมากๆ พยายามเลี่ยงการใช้ภาษาไทย จะทำให้ได้ภาษาเร็วขึ้นค่ะ  คุณแม่พี่ออกนโยบายพูดอังกฤษในบ้านเพราะ พ่อเลี้ยงเป็นเมกัน แต่คุณแม่เองนั่นแหล๊ะ ที่เริ่มพูดไทยกะลูกๆหนึ่งชั่วโมงให้หลัง สุดท้ายนี้ก้อขอให้โชคดีนะคะ ตั้งใจเรียนค่ะ จากคุณ : pulipuyon - [ วันเนา (14) 15:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น้องต้องคิดว่าน้องมีโอกาสที่ดีกว่าคนอื่น ๆ แล้วน้องก็ต้องสู้ สู้ให้มาก ๆ ในเมืองไทยหรือทั่วโลกมีเด็กด้อยโอกาสอยู่อีก เป็นล้าน ๆ คน แต่เราได้เป็นหนึ่งที่พร้อมทั้งเงินและโอกาสที่ดีกว่าคนอื่น จะท้อทำไม จากคุณ : dogandsea@hotmail.com - [ วันเถลิงศก (15) 12:10:59 A:124.120.101.81 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลูกผู้ชาย สู้ๆนะน้อง :) จากคุณ : LeeMiki - [ 16 เม.ย. 50 00:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ทำไงได้ล่ะ เรามาแล้ว ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปเนอะ วันไหนที่ท้อใจ ก็คุยกับใครสักคน คุณพ่อหรือคุณแม่ก็ได้ รับรองหาย ทำประจำ (แต่บางทีเศร้ากว่าเดิม เพราะคิดถึง) แล้วก็เวลาเลิกเรียน กลับบ้านมาทบทวนทุกวันจะได้ตามทันนะ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 50 11:23:26 จากคุณ : Little Love Bug - [ 17 เม.ย. 50 11:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อดทน ๆ น้อง พี่ไปเรียน High School ใหม่ตอนอายุ 18 (เเก่เลย)นะครับ เพื่อนไทยก็ไม่มี ที่พี่มีวันนี้ เพราะอดทนในวันนั้นนะครับ สู้เค้า คนไทยเก่งอยู่เเล้ว ฝากคอลัมน์ภาษาไว้ เข้าไปอ่านดูครับ จะได้ไว้ช่วยในการปรับตัว จะได้เก่งเร็ว ๆ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B5232069/B5232069.html#173 เขียนเข้ามาคุย มาปรึกษาคนที่---------- ไกลบ้าน------ บ่อย ๆ พี่ ๆ ที่นี่เขาดีมากน้อง จากคุณ : tonmelb - [ 18 เม.ย. 50 01:42:34 A:203.107.196.222 X: TicketID:054700 ]