ความคิดเห็นที่ 1 โรงเรียนนานาชาติ ที่ใหญ่ๆ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนชื่อจาก ดัลวิช เป็น บริติช อินเตอร์เนชั่นเนลสกูล มีมานานเเล้วนะคะ พวกลูกรัฐมนตรีเรียน ลองเข้าไปดูเวบ ttp://www.bcis.ac.th/ แต่เป็นระบบอังกฤษ ของอเมริกัน เปิดที่หลัง ชื่อ QSI International School of Phuket อันนี้ไม่รู้ว่าเป็นไง แต่ที่ดัลวิช คลาสเล็ก ครูเยอะนะคะ ค่าเล่าเรียนก็พอๆ กับเรียนโีรงเรียนเอกชน ที่อเมริกา ดิฉันจะคิดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายมาเป็นอันดับแรก ประกันสุขภาพ ค่าเรียน เพราะค่าครองชีพทุกวันนี้ ในเมืองไทย ดิฉันว่าไม่ถูกนะคะ ภูเก็ตยิ่งมากกว่ากรุงเทพ อันไหนคุ้มค่าจะเลือกอันนั้น หรือไม่เลือกอยู่ทั้งสองที่ สนุกดี จากคุณ : mrs.night owl - [ วันเถลิงศก (15) 09:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นตัวเอง จะเลือกเมืองไทยค่ะ เรื่องโรงเรียน เดี๋ยวนี้โรงเรียนนานาชาติ มีหลายแห่ง และมาตรฐานเดียวกับต่างประเทศ มหาวิทยาลัยก็มีของต่างประเทศไปเปิดหลายวิทยาเขต ถ้าไม่ชอบก็ค่อยมาเรียนต่อที่นี่ตอนโตได้   ในความคิดเห็นของดิฉัน การเลี้ยงลูกที่อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ของวัยรุ่นในอเมริกา เป็นเรื่องไม่ง่ายเลย ยิ่งเห็นเด็กที่นี่ ริดื่มเหล้า ปาร์ตี้ ยาเสพติด ตั้งแต่อายุ 12-13 นึกดีใจที่ลูกโตพ้นไปแล้ว ไม่งั้นยังนึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่า จะจัดการยังไง รอแม่บ้านที่มีลูกโตๆ หน่อย มาตอบแล้วกันนะคะ.... จากคุณ : Lawanwadee - [ วันเถลิงศก (15) 09:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยายดาคงหมดโอกาสกลับไปอยู่บ้านเราแน่นอน คุณพ่อบ้านแกย้ำบ่อยๆ ยังไงๆก็ไม่กลับไปอีก เศร้าจังเลย ตอนนี้ลูกเลี้ยงเริ่มโตเป็นสาวแล้วค่ะ อายุเพิ่งจะเต็ม13ขวบสูง168ซม.ตัวโตกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันแยะเลย(แม่สามีแกเอาไปเลี้ยงเองที่สเปน) แกเริ่มติดเพื่อนมากตั้งแต่7-8ขวบ ชอบไปนอนค้างบ้านเพื่อนบ่อยๆ ทุกวันนี้ย่าเริ่มจะปรามไม่อยู่แล้วค่ะ คุณพ่อบ้านต้องบินไปกลับUK-Spain2-3วีคทุกๆ3เดือน ปลายปีนี้คงได้ย้ายมาเรียนต่อที่UK คุณพ่อบ้านจะได้ควบคุมหนักหน่อย(เพิ่งย้ายเข้าเรียนนานาชาติที่Alicante เพิ่มเติมภาษาอังกฤษก่อนมาสอบเทียบเกรดของทางUKอยู่ค่ะ) ส่วนเรื่องการเรียน ยายดาว่าเรียนบ้านเราก็ดีค่ะ อากาศก็ดี อาหารก็มีหลากหลายให้เลือกบำรุงสมองตลอดเวลา มีหลายภาษาให้เลือกเรียนด้วยเหมือนกัน อาจารย์ตามโรงเรียนนานาชาติบ้านเราสมัยนี้ ผ่านการกลั่นกรองคุณภาพกันมากขึ้น ก่อนที่จะบรรจุเข้ามาสอน เชื่อถือได้ค่ะ โรงเรียนแถวบ้านที่ยายดาอยู่ตอนนี้(UK) เห็นแล้วยังน่าเป็นห่วงมาก ช่วงหลังเลิกเรียน จะเจอเด็กจับกลุ่มยืนสูบบุหรี่กันหน้าตาเฉยทุกวัน(เป็นทางที่ยายดาต้องเดินผ่านไปทำงานทุกวันน่ะค่ะ บางครั้งเห็นเราเดินผ่านยังพากันทำหน้าล้อเลียน แถมไม่ยอมหลีกทางให้เราเดินด้วย เราต้องเลี่ยงลงไปเดินลัดสนามหญ้าตัดความรำคาญ) ทั้งๆที่มีอาจารย์ยืนคอยควบคุมขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน อยู่ไม่ห่างจากจุดที่เห็นนี้เลย ยิ่งช่วงเย็นวันศุกร์ ผับแถวบ้านก็เจอเด็กอายุยังไม่ถึง18 จับกลุ่มยืนดื่มกันอยู่แถวๆหน้าผับ บางคู่ก็ยืนกอดจูบกันนัวเนีย ดึกๆหน่อยก็พากันส่งเสียงดังโวยวาย คนแก่ข้างบ้านแกโทรฯเรียกตำรวจเป็นงานอดิเรกล่ะค่ะ ถ้าเป็นไปได้ คงเลือกให้เรียนโรงเรียนนานาชาติ ที่บ้านเรามากกว่า ช่วงซัมเมอร์หน้าร้อนค่อยพามาเสริมทักษะในต่างแดนเพิ่มเติมประสบการณ์กันลืมอ่ะค่ะ ป/ล ถ้าเลือกโรงเรียนทางภาคใต้บ้านเรา ต้องดูเหตุการณ์โดยรวมด้วยค่ะช่วงนี้ อ่านข่าวแล้วน่ากลัวจังเลย จากคุณ : ศิริรักษ์ - [ วันเถลิงศก (15) 17:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หากเป็นดิฉันคงกลับประเทศไทยค่ะ เพราะตัวดิฉันเองได้คุยกับสามีแล้วค่ะว่า รอเก็บเงินสักสิบปีแล้วจะกลับไปอยู่เมืองไทย เรื่องเรียนก็คงไม่มีปัญหาหรอกค่ะ เพราะโรงเรียนนานาชาติบ้านเราส่วนใหญ่ก็ใช้มาตรฐานต่างประเทศ แต่ที่เคยเห็น เคยสัมผัสมา เพราะเจ้านายเก่าที่เมืองไทยเปิดโรงเรียนนานาชาติ โดยใช้หลักสูตรอังกฤษ เด็กๆ ที่เข้าเรียนจะพูดภาษาอังกฤษกันตลอด เพราะโรงเรียนห้ามพูดไทย บางบ้านกลับไปที่บ้าน พ่อแม่เป็นไทยแท้ๆ แต่พูดภาษาอังกฤษกับลูกตลอด ทำให้เด็กมีปัญหา ต้องเรียนภาษาไทยเพิ่มเติม บางคนก็ไม่เรียนเลย พูดไทยได้ แต่อ่านหรือเขียนไม่ได้ ส่วนตัวเห็นว่าเรียนแบบสองภาษาดีกว่า ได้ทั้งไทยและภาษาอังกฤษ และค่าเรียนก็ไม่แพงเหมือนนานาชาติ คิดว่าถ้ากลับไปก็คงให้ลูกเรียนสองภาษา แล้วพอเขาโตค่อยให้เขาตัดสินใจว่าอยากกลับมาเรียนที่นี่หรือเปล่า จากคุณ : MelissaM - [ วันเถลิงศก (15) 23:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเลือกใด้นะคะ เลือกที่จะให้การศึกษา+สิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับลูกค่ะ           เรื่องของปัจจัยก็สำคัญค่ะ ค่าเทอมที่รร.นานาชาติที่ไทยแพงมากๆ เฉพาะค่ารถตู้ของโรงเรียน ก็ตก 2 หมื่น/เดือนแล้วค่ะ ไหนจะค่าสังคมกับบรรดาเพื่อนลูกเศรษฐีอีก .......ถ้าเทียบกับอเมริกาไม่ต้องจ่าย... แต่ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องการเงินก็ดีคะ           ตอนที่ซื้อบ้านหลังจากดูงบประมาณแล้ว ก็จะดูโรงเรียนค่ะ ดูข้อมูลเปรียบเทียบ ทั้งผลการเรียน ความรุนแรงในโรงเรียน อัตราการดร๊อปเอาท์ ....ซึ่งข้อมูลดังกล่าวก็จะมีนัยยะถึงสภาพเพื่อนบ้านด้วยค่ะ   เพื่อนเมกันเค้าก็แนะให้ดูเรื่องโรงเรียนในการพิจารณาซื้อบ้านค่ะ (จะมีผลในการขายบ้านด้วย )            ปีทีแล้วนี่เองก่อนย้ายมาอเมริกา อยู่อพารต์เมนท์ค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็น จนท. ยูเอ็นอยู่ มีเด็กไฮสกูลกับเพื่อนๆ มาเล่นน้ำที่สระ ซึ่งวันนั้นทางอพารต์เมนท์จัดฮาโลวีนรอบสระน้ำให้เด็กๆ ด้วย ก็เห็นกลุ่มดัวกล่าวทั้งชายหญิง ประมาณ 7-8 คน ค่ะมีอยู่คู่นึงฝ่ายหญิงเธอนั่งค่อมผู้ชายค่ะ โอ้....มายบูด้า อยู่มา 3 ปีก็เพิ่งจะเห็นนี่หล่ะคะ....           เคยอ่านเรื่องที่แม่ต่างชาติบางคนเขียนเกี่ยวกับลูกที่ต้องย้ายตามครอบครัวไปตปท. บ่อยๆ ว่าทำให้ลูกรู้และเข้าใจถึงความแตกต่างของชนชาติต่างๆ แต่มีบางเรื่องเช่นการซักผ้า+ทำความสะอาดห้อง จะสู้รุ่นเดียวกันที่อเมริกาไม่ใด้ เพราะทำไม่เป็นกันค่ะ อยู่เมืองไทยมีเมดทำให้ทุกอย่าง จากคุณ : สะใภ้ลุงแซม (แม่ขา) - [ 16 เม.ย. 50 02:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณเพื่อนๆแม่บ้านทุกท่านที่เข้ามาตอบค่ะ ดิฉันได้ลองเข้าไปดูโรงเรียนค่าเรียนมาแล้วค่ะแพงเหมือนกันค่ะ และก็ลองหาบ้านริมน้ำคอนโดริมน้ำก็แพงเหลือเกินค่ะ เลยคิดว่าจะหาทางเลือกใหม่ คือเลือกอยู่ประเทศละหกเดือนค่ะแต่ก่อนที่จะทำอย่างนั้นได้ ก็ต้องรออีกเจ็ดปีรอลูกเข้ามหาวิทยาลัยก่อน จะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องเรียนของลูกสาวค่ะ  ส่วนดิฉันก็รอไปอีกหน่อย และถ้าอยู่สองประเทศดิฉันก็ไม่จำเป็นต้องหาที่อยู่ริมน้ำ เพราะเรือก็เอาไว้ที่นี่   เพราะถึงอยากได้คอนโดริมน้ำที่ภูเก็ตก็คงไม่มีปัญญาหรอกค่ะ ถ้าไม่ขายบ้านที่นี่  ตอนนี้ดิฉันคิดว่าทางเลือกนี้ดีที่สุดสำหรับทุกคนค่ะ  และก็ดีสำหรับเรื่องเงินค่ะ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ จากคุณ : sunshine mommy - [ 16 เม.ย. 50 05:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 We used to talked about bringing up a child if we have one( but I think we will not have any). And my husband wants to bring up our child in Thailand....He thinks it is a lot better than in Australia or anywhere else. จากคุณ : PoomPim..TMB - [ 16 เม.ย. 50 05:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คงอยู่อเมริกาจนลูกสาวจบอย่างน้อยก็ปริญญาตรีค่ะ เพราะตัวเองก็ติดเรื่องงานที่นี่อยู่แล้ว ที่นี่ลูกเรียนปริญญาตรีได้ฟรีไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัยไหนของรัฐ ใช้โควต้าของพ่อของแกในฐานะที่เขาเป็นทหารผ่านศึก ได้เหรียญ Purple Heart หรือถ้าจะใช้โควต้าของแม่ (คือตัวเองนี่นะคะ) ก็จะเสียค่าเรียนเพียง 4% ในมหาวิทยาลัยที่เป็น faculty อยู่ คือพิจารณาจากตัวเอง ถ้าไปอยู่เมืองไทย คงหางานสอนในมหาวิทยาลัยไหนสักแห่งในกรุงเทพได้ไม่ยาก แต่คิดถึงลูกเป็นหลักค่ะ แล้วทุกวันนี้จะว่าสภาพความเป็นไปของเด็กไทยไม่ล่อแหลมเท่าอเมริกาก็ว่าไม่ได้แล้วค่ะ อ่านข่าวอยู่ทุกวัน มีข่าวเด็กอายุสิบกว่าขวบรุมโทรมเด็กหญิงที่เป็นเพื่อนกัน อะไรพวกนั้น อ่านแล้วสยองค่ะ อ่านที่ห้องสมุดของพันทิป เด็กสาวๆติดนิยายประเภทอีโรติก กึ๋ย.... รู้อย่างนั้นแล้วขนลุกค่ะ เด็กๆในอเมริกาอ่านหนังสือตามวัย หนังสือที่เด็กซื้อตามร้านหนังสือที่นี่จะระบุอายุผู้อ่านไว้ชัดเจน แต่เมืองไทยเปิดกว้างเหลือเกินในเรื่องแบบนี้ ว่าไปแล้วก็เหมือนลูกตุ้มนะคะ เรื่องทางเพศในหมู่เด็กๆในเมืองไทยในทุกวันนี้กำลังเหวี่ยงไปไกลสุดกู่ทุกทีแล้ว คงอีกนานแหละค่ะ กว่าที่มันจะถึงที่สุดของมัน แล้วจะเริ่มเหวี่ยงกลับ เอาลิ้งค์วิจารณ์หนังสือประเภทที่ขายดีในหมู่เด็กสาวๆของเมืองไทยมาให้ดูค่ะ อ่านแล้วเศร้าค่ะ เห็นว่าหนังสือประเภทนี้เนื่องจากไม่มีการเรทหนังสือ เด็กๆสิบกว่าขวบก็นิยมอ่านกันค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mybook&group=2 แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 50 06:52:26 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 เม.ย. 50 06:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดิฉันกำลังคิดเหมือนคุณกุลธิดาเลยว่า เดี๋ยวนี้เด็กเมืองไทย ก็ไม่ยิ่งหย่อนกว่าเด็กเมืองนอก ในเรื่องเพศสัมพันธ์ หรือ ยาเสพติด จากคุณ : Weka - [ 16 เม.ย. 50 16:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไปอยู่เมืองไทยอย่างมีความสุขตามมาตราฐานที่อยู่ที่ต่างประเทศ คุณพร้อมที่จะมีเงินสดสักยี่สิบล้านบาทเป็นอย่างต่ำหรือยัง พร้อมที่จะหวาดผวาอะไรหลายๆอย่างหรือยัง ถ้าพร้อมไม่มีปัญหาอะไร ก็ไปอยู่เถอะ พร้อมที่จะหาอาชีพหรือจะไม่ต้องทำอะไรเลยตลอดชีวิต หรือจะไปทำกิจการที่สามารถเลี้ยงชีวิตได้ตลอดไป ค่าเรียนโรงเรียนนานาชาติค่าเทอมปีละแปดแสนบาท พร้อมที่จะจ่ายจนลูกเรียนจบหรือยัง คิดทบทวนให้ดีๆ แล้วค่อยตัดสินใจ ชีวิตยังอีกยาวไกล จากคุณ : พนอจัน - [ 16 เม.ย. 50 16:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เพื่อการศึกษาของลูกคงเลือกอยู่อเมริกาค่ะ จนกว่าลูกอายุ 18 ปี เลือกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่เค้าต้องการ หลังจากนั้นจะอยู่ที่ไหนก็คงไม่ห่วงแล้วค่ะ คือเชื่อมั่นระบบการศึกษาและคุณภาพชีวิตของที่นี่มากกว่าเมืองไทย จากคุณ : sri123 - [ 16 เม.ย. 50 18:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปิดทู้ไปยัง พอดีเข้าไปอ่านตามลิ้งค์ที่คุณไก่แปะ เข้าไปอ่าน(คร่าวๆ) แล้วก็ว่าว่านิยายประเภทนั้น..ขอเรียกแบบ'ประโลมโลก'นะ มีทั้งที่เมกาและไทยน่ะ อย่างที่เมกาก็พวกpaperbackต่างๆ อย่างที่เมืองไทย ว่ามีมาตั้งแต่สมัยกระโน้นน  เพราะเมื่อสามสิบปีก่อน ตอนเด็กๆ เคยอ่านนะ ไอ้นิยายอะไรพวกนี้ ไม่ติด อ่านเพราะมันมีอยู่ เรื่องตัวละครทำอะไรไม่เข้าท่า พระเอกปล้ำนางเอก ตอนท้ายนางเอกเปลี่ยนใจรักพระเอกดีกว่า (จะได้ไม่ต้องปล้ำ) โหย...ตอนเด็กๆอ่านมาแล้ว (สงสัยพอดีที่บ้านไม่ได้เซ็นเซอร์) ส่วนตัวนะ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ว่าหลักๆอยู่ที่พ่อแม่ ครอบครัวของเด็กก่อนอื่นเลย อยู่ที่ไหน ถ้าพ่อแม่ครอบครัวให้เวลาใกล้ชิดใส่ใจ ลูกก็มักจะออกมาดี ไม่ว่าจะเรียนโรงเรียนรัฐ เอกชน ค่าเทอมถูก ค่าเทอมแพง ตำราภาษาไทย ภาษาอังกฤษ เพื่อนที่โรงเรียนมีเงินหรือแบบหาเช้ากินค่ำ เด็กออกมาดีไม่ดี ว่าหลักๆมาจากสิ่งที่พ่อแม่ทำ(ไม่ใช่สอนนะ) แต่ทำให้เห็นอยู่ทุกวัน ..นี่ก็พูดจากตัวเองและจากที่เห็นจากหลานนะ พูดถึงอยู่สองที่ เห็นหลายคนพูดถึง ไม่รู้มีใครทำอยู่หรือเปล่า เพราะส่วนตัวว่าในทางปฎิบัติ มันแพงน่ะ การmaintainที่อยู่อาศัยในสองประเทศ รวมทั้งทรัพย์สิน รวมทั้งค่าเดินทางไปมาเพื่อmaintainทุกอย่าง ระยะยาว สงสัยว่าถ้าไม่มีพอจริง ทำได้อย่างไร หรือมีใครทำอยู่ ก็เข้ามาแชร์หน่อย จากคุณ : Overseas - [ 16 เม.ย. 50 23:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หลังจากที่ดิฉัน ได้อ่านความคิดเห็น ของคุณๆแม่บ้านที่เข้ามาตอบ ดิฉันชักไม่แน่ใจแล้วซิค่ะ ว่าจะเอายังไง แต่ที่แน่ๆลูกสาวจะเรียนที่นี่  เข้ามหาวิทยาลัยที่นี่ เรียนจบก็หางานทำอยู่ที่นี่ไปเลยค่ะ เพราะสำหรับลูกสาวแล้วดิฉันคิดว่าอยู่อเมริกาดีกว่าเมืองไทยค่ะ ส่วนดิฉันก็ไปๆมาๆได้แล้วแต่ความต้องการ ถ้าลูกเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว แต่คงไม่ปลูกบ้านที่โน่นเพราะส่วนมากคงไปคนเดียว ไปอยู่บ้านที่ปลูกไว้ให้แม่ก็ได้ วิธีนี้ดูจะเข้าท่าที่สุด และก็ทำได้อย่างสบายๆไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ขอบคุณทุกคนค่ะ  ที่ทำให้ดิฉันได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างค่ะ  และทำให้ดิฉันนึกถึงกำลังเงินด้วยว่า มีพอที่จะทำอย่างที่คิดอย่างที่ต้องการได้ไหม  และจำเป็นมั้ยที่จะต้องทำอย่างนั้น เพราะที่ที่อยู่ทุกวันนี้ก็ดีอยู่แล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ จากคุณ : sunshine mommy - [ 17 เม.ย. 50 21:17:11 ]