ความคิดเห็นที่ 1 มานั่งรออ่านต่อนะคะ...จำเรื่องของคุณมะระหวานได้จากกระทู้ก่อน ๆ โน้นค่ะ... จากคุณ : JC2002 - [ 19 เม.ย. 50 23:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามติดมารออ่านเป็นคนที่สองค่ะ ตามอ่านเรื่องของคุณมะระหวานมาตั้งแต่เล่าเรื่องร้านอาหารแล้วค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 20 เม.ย. 50 00:14:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รออ่านด้วย @^_^@ จากคุณ : มะระขี้นก (hairy_potto) - [ 20 เม.ย. 50 00:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามติดเช่นกันค่ะขอเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคะ  เอ่อ....มะระหวานกับแกงผักหวาน แถมมีมะระขี้นกข้างบนอีก ฮิฮิ เข้ากั๊น เข้ากัน จากคุณ : แกงผักหวาน - [ 20 เม.ย. 50 01:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มารออ่านคับ จากคุณ : มะระกอ (gouppa) - [ 20 เม.ย. 50 02:24:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แต่ละคนเดินออกจากห้องสัมภาษณ์ หน้ามุ่ยออกมาเลย “โด่เอ้ย ไม่ไปก็ได้วะ นึกว่าอยากจะไปอังกฤษหรือไง” “แหม อะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้ ขอกี่ทีกี่ทีก็ไม่ผ่าน” บางรายเข้าไปสัมภาษณ์โดยที่แฟนหนุ่มนั่งรอข้างนอก ก็โดนปฎิเสธออกมา เจ้าหนุ่มอังกฤษนั่นถึงกับโวยวายดังลั่น ยิ่งทำให้ใจเราเริ่มฝ่อไปเรื่อยๆ ถ้าสัมภาษณ์ไม่ผ่านจะทำไงละเนี่ยะ ในที่สุด เวลาที่รอคอยก็มาถึง “เจอกันครั้งแรกที่ไหน กี่โมง” เฮ้ย ทำไมถามเจาะลึกขนาดนี้นะ ใครจะจำได้เนี่ย “ที่บ้านเค้ามีพี่น้องกี่คน” “เค้าทำงานอะไร ที่ไหน” “เค้าเกิดวันที่เท่าไหร่ เดือนอะไร ปีไหน” ก็ถามไปเรื่อยๆ ดีที่เอกสารเราแน่นปี๊ก มีทั้งทะเบียนสมรส รูปแต่งงาน อีเมล์ที่เราเขียนถึงกัน ทุกอย่างเลยผ่านไปได้ด้วยดี จากคุณ : มะระหวาน - [ 20 เม.ย. 50 06:13:00 A:91.109.49.114 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหลือเวลาอีกไม่กี่อาทิตย์ที่เราต้องบินไปหาคุณสามีแล้วสิเนี่ยะ อย่ากระนั้นเลย หาอะไรเรียนติดตัวด้วยดีนะ ไปเรียนภาษาดีกว่า เอาแบบเร่งรัดเลย (ตอนหลังมาคิดได้ว่า น่าจะเรียนแกะสลักผักผลไม้ดีที่สุด) คุณสามีบอกว่า ไม่ต้องเรียนหรอก เสียเวลา เฮ้ย ไม่เรียนได้ไง ภาษาอังกฤษเราไม่กระดิกเลยนะ ว่าแล้ว เรียนที่อังกฤษเพื่อคุณ ดีกว่า กำลังมาแรง โฆษณาไว้เพียบ ท่าทางน่าจะเป็นเร็วแฮะ ขึ้นรถไฟฟ้าทีไร ก็เจอโฆษณาทุกที เสียเงินไปหมื่นกว่า สบายใจเฉิบเลย จำได้ว่าไปเรียนซะตึกหรูเชียว ขึ้นไปเนี่ยะ ให้ฟังแต่เทปจากซีดีพร้อมคอมคนละตัว ให้ออกเสียงตาม มีคุณป้ามาสอนอยู่ข้างๆ “ตายๆ ออกเสียงแค่นี้ก็ทำไม่ได้เหรอ” “ต๊าย จบอะไรมาเนี่ยะ” พูดจนเรารู้สึกแย่มากๆ เสียกำลังใจไปเยอะมาก เลยเลิกไปเลย เอาแค่เทปมาฟังเองที่บ้าน คุ้มมั้ยเนี่ยะ กับเงินหมื่นที่เสียไป จากคุณ : มะระหวาน - [ 20 เม.ย. 50 06:34:58 A:91.109.49.114 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รออยู่นะคะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 20 เม.ย. 50 07:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กลับจากข้างนอกมา ถือจานเนื้อย่าง กับกะติ๊บข้าวเหนียว มานั่งโซ้ยข้าง ๆ เครื่องคอมฯ รออ่านต่อนะคะ... ปล. อ่านตรงคนสอนภาษาอังกฤษแล้ว ใจ่ฝ่อแทนด้วยค่ะ เป็นคนสอนแต่ไม่ให้กำลังใจนักเรียนเลย...เสียดายเงินแทนเลย... จากคุณ : JC2002 - [ 20 เม.ย. 50 08:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ จากคุณ : เชอร์รี่กับวิปครีม - [ 20 เม.ย. 50 11:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เนื้อย่าง กับกะติ๊บข้าวเหนียว โอ้โห น้ำลายไหลเลยอ่ะ จากคุณ : mon kiwi - [ 20 เม.ย. 50 12:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาติดตามค่า จากคุณ : Autumn Leaves - [ 20 เม.ย. 50 13:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอแจมด้วยคนจ้า (อยากไปอยู่ต่างประเทศเหมือนกันเบื่อเมืองไทยอ่ะ!!) จากคุณ : summer - [ 20 เม.ย. 50 14:10:10 A:203.188.56.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 อรุณสวัสดิ์ค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 20 เม.ย. 50 16:09:04 A:91.109.19.18 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เวลาก็กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ กลางวันก็ต้องรีบเร่งทำงานที่ค้างไว้ และต้องสอนงานคนที่จะดูแลงานแทนเราอีก จากงานที่เราทำคนเดียว ต้องกระจายให้คนอื่นทำ ตกเย็นก็ออกไปชอปปิ้งหาซื้อของที่จะเอาไปใช้ที่นั่น ดึกหน่อยก็ตระเวณร่ำลาญาติผู้ใหญ่ บางท่านก็ให้กำลังใจดีมาก บางท่านก็พูดไปร้องไห้ไป “จะไปอยู่ไหวเหรอ แล้วไปโน้นจะทำไรกินล่ะ” เราก็พยายามพูดติดตลกว่า “ก็ไปเรียนภาษาก่อน แล้วก็หางานล้างจานทำไปด้วย” “ยังไงไม่ไหวก็ชวนแฟนย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยนะ มาช่วยพี่ๆเค้าดูแลกิจการเหมือนเดิม” พูดถึงตรงนี้แล้วนึกถึงพี่ชายที่แสนดี จากคุณ : มะระหวาน - [ 20 เม.ย. 50 16:10:59 A:91.109.19.18 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่า ในที่สุดพี่ มะระหวาน ก็กลับมาเขียนจนได้ ดีใจจังเลยค่ะ รออ่านผลงานของพี่อยู่ตลอดนะคะ ขอบคุณเรื่องราวดีๆในชีวิต ที่เอามาแบ่งปันนะคะ ปล.กลับมาเขียนไวๆก็ดีค่ะ อยากอ่านต่อแล้ว จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 20 เม.ย. 50 17:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตามติดครับ ชอบ อ่านกระทู้คุณมะระหวานมากครับ เขียนได้น่าอ่าน ขอสมัครเป็นแฟนคลับอีกคนด้วยน๊ะครับ และก็อยากเชียร์ให้ คุณมะระหวานไป เขียนในบล๊อกด้วยครับเพราะว่ากระทู้เก่าๆ ที่คุณมะระหวาน เขียนไว้เริ่มหายไปแล้ว เขียนในบล๊อกจะได้ไม่หาย ไปอ่านกี่รอบก็ได้ดีไหม? จากคุณ : วิทย์ (jaimit) - [ 20 เม.ย. 50 18:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โหวตตตตต ค่าาา จากคุณ : สาวน้อยหนึ่งชั่ง - [ 20 เม.ย. 50 18:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตามมาอ่านค่า จากคุณ : Febie - [ 20 เม.ย. 50 18:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตอีกคนค่ะ ชอบอ่านเรื่องของคุณมะระหวานมากๆ จากคุณ : LiLLa_JoY - [ 20 เม.ย. 50 19:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มารออ่านค่ะ ชอบเรื่องของพี่มะระหวานมากเลยค่ะ จากคุณ : กระพรวนน้อยเสียงใส - [ 20 เม.ย. 50 19:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 วันที่จะเดินทาง พี่ๆน้องๆเพื่อนๆตามมาส่งกันเต็มดอนเมือง พี่ชายแอบยื่นซองขาวมาให้ “เฮ้ย อะไรอ่ะ ชั้นลาออกแล้วยังจะมายื่นซองขาวให้อีก” “เฮ้ย ไม่ใช่อย่างนั้น เอาซองนี่ติดตัวไว้และห้ามเอาออกมาใช้นะ” พอเราแกะดู ในนั้นมีเงินเกือบพันปอนด์ได้ “เฮีย เอามาให้เราทำไมอ่ะ ตั้งเยอะแยะ” “เออ เอาแอบๆไว้ ไม่ต้องบอกแฟนเอ็งด้วยนะ เผื่ออีกหน่อย เค้าไม่ดีกับเอ็ง ๆ ก็ซื้อตั๋วเครื่องบินกลับมาเลยนะ” น้ำตาไหลตรงนั้นเลยเรา ทุกวันนี้ ซองนั้นก็ยังวางแอบไว้ในซอกตู้เสื้อผ้า เรารู้ว่าเค้าเป็นห่วงเรามาก ที่ต้องมาเริ่มชีวิตใหม่ในต่างแดน จากคุณ : มะระหวาน - [ 20 เม.ย. 50 20:36:57 A:91.109.19.18 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พี่คุณมะระหวานน่ารักจริงๆคะ อดน้ำตาไหลไม่ได้อะ โหวตคะ จากคุณ : พีตี้ (@..pity..@) - [ 20 เม.ย. 50 21:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เฮียน่ารักมากค่ะ คุณมะระหวาน อ่านแล้วน้ำตาคลอ ซาบซึ้งตามเลยค่ะ จากคุณ : แม่น้องแคท - [ 20 เม.ย. 50 22:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มารออ่านด้วยคนค่ะ ชอบพี่มะระหวานเขียนตั้งแต่เรื่องในร้านแล้วค่ะ จากคุณ : aehja - [ 20 เม.ย. 50 22:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตามมาอ่านอีกคนนะคะ คิดถึงคุณมะระหวานค่ะ จากคุณ : pompoko - [ 21 เม.ย. 50 01:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โหย ซาบซึ้งกับพี่ชายคุณมะระหวานมาก พี่ชายเราเหรอ มีแต่ว่า เรากลับไปเยี่ยมแม่ปีแรก เขาบอกว่ากลับมาทําไม ส่งมาแต่เงินก็พอแล้ว พอกลับไปปีที่ 2 เพื่อเอาหลานไปอวดให้แม่ดู เขาบอก ทําไมไม่รู้จักหาการหางานทํา จะได้มีตังค์เยอะแยะ อุดหนุนจุนเจือพี่น้องบ้าง (คือสามีบอกว่าให้อยู่บ้านเลี้ยงลูกดีกว่า เพราะลูกต้องมาก่อน เรื่องงานและเงินค่อยว่ากันทีหลัง..ฐานะปานกลาง ไม่ได้รวย ถึงแม้จะแต่งงานกับฝรั่งก็ตาม) ปากเขาก็ว่ารักน้อง แต่การกระทํามันไม่ใช่ อยากจะบอกว่า คุณโชคดีจังที่มีพี่ชายที่น่ารัก..จะคอยอ่านต่อนะคะ.. จากคุณ : คนไกลบ้าน - [ 21 เม.ย. 50 02:38:02 A:84.24.11.157 X: TicketID:138509 ]

ความคิดเห็นที่ 28 Vote ja khun MARAWAAANNNNNNN จากคุณ : Nuttee (Komvorn) - [ 21 เม.ย. 50 02:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พี่ชายน่ารักมากมาย .. ติดตามๆมาติดๆค่ะ จากคุณ : น้องมะตูม (< Siam Citizen >) - [ 21 เม.ย. 50 03:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรายิ่งเป็นคนเซนซิทีฟอยู่ด้วย โอ้ย ซาบซึ้ง ซาบซึ้ง ประทับใจกับสิ่งที่คุณมะระหวานเขียนทำให้เรานึกถึง ตอนทีเอาเงินห่ออั๊งเปาให้อาม้าในวันตรุษจีนที่ผ่านมา แต่ อาม้ารีบเอาเงินใส่กลับอีกซองคืนให้เรา และ พูดว่า ม๊าม้าไม่อยากได้อะไรของลูกเลย ลูกพึ่งแต่งงานกำลังสร้างเนื้อสร้างตัว เก็บเงินนี้เอาไว้นะลูก ม๊าม้าขอรับแค่ซองกับน้ำใจก็พอ เราก็น้ำตาไหลพราก คุณมะระหวานคะ เราเข้าใจมากๆ กับคำว่าห่วงที่ครอบครัวมีให้ตลอดเหมือนที่ครอบครัวรวมทั้งพี่ชายของคุณน้ำหวานห่วงคุณ จากคุณ : อาหมวย - [ 21 เม.ย. 50 03:26:37 A:80.218.76.231 X: TicketID:140564 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พี่ชายน่ารักจังค่ะ โหวตอีกรอบค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 21 เม.ย. 50 03:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เคยอ่านเรื่องร้านอาหารของคุณมะระหวานค่ะ เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่ไม่เบาเหมือนกัน ตอนนี้ขอตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อ อิอิ... จากคุณ : หลิวลิ่วลม - [ 21 เม.ย. 50 04:08:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หวัดดีค่ะ ทุกๆท่าน เพิ่งเลิกงานค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 05:22:38 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แล้วในที่สุดเราก็มาถึงอังกฤษ ทุกอย่างต้องเริ่มต้นใหม่หมด อันดับแรก คุณสามีพาไปลงทะเบียน GP แถวบ้าน คุณหมอก็นัดตรวจร่างกายทันที อันดับต่อไปคือไปหาที่เรียนภาษา เอาแบบเรียนฟรีอ่ะ เป็นของรัฐบาล มีคนต่างชาติเรียนกันเยอะมาก คนที่แต่งงานกับคนอังกฤษจะได้เรียนฟรี พอดีคุณสามีถือพาสปอร์ตอังกฤษ เราเลยได้เรียนฟรี ที่ห้องเรียนจะมีนักเรียนประมาณ ๑๕ คนได้ มีทั้งคนจีน โปแลนด์ แขก เวียดนาม เรียนอาทิตย์ละ ๒ วัน ๆ ละ ๒ ชั่วโมง จำได้ว่า ตอนใหม่ๆนี่ เกลียดการขึ้นรถเมล์มาก เพราะเราบอกชื่อถนนที่จะไปปลายทาง คนขับฟังไม่เคยรู้เรื่องสักที นี่คืออุปสรรคแรกของเราจริงๆ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 05:39:21 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จากคุณ : < Siam Citizen > - [ 21 เม.ย. 50 05:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ต่อจากนั้นก็เริ่มหางานทำ เรากับคุณสามีตั้งใจแล้วว่าจะเปิดร้านเทคอะเวย์เล็กๆกัน แต่ตอนนี้ขอสะสมประสบการณ์ก่อน ไปสมัครงานร้านไทยมา ๒ ที่ ไม่มีใครรับเลย เพราะความที่ว่า ภาษาเราไม่เอาไหนเลย เค้าไล่ให้ไปเรียนภาษาก่อน ช่วงที่ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านไปวันๆ ดูทีวีทุกช่อง พยายามที่จะฟังภาษาให้เข้าใจ ช่วงนั้นรู้สึกแย่มากๆ ไม่เคยอยู่เฉยๆ โดยที่ไม่ได้ทำงาน เข้าใจว่า เพื่อนๆที่ห้องไกลบ้านจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 05:58:30 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 37 หลังจากที่ว่างงานมาได้ ๒ เดือน เราก็ได้ทำงานที่ผับแห่งหนึ่ง จากคำแนะนำของเพื่อนคุณสามี กลางคืนเค้าจะขายอาหารไทย โดยมีคุณป้านงเป็นผู้รับเหมา เราได้ทำในครัว อาทิตย์ละ ๒ วัน ด้วยค่าจ้างคืนละ ๒๐ ปอนด์ ซึ่งงานก็ไม่มีอะไรมาก มาถึงร้านก่อน ๕ โมงเย็น ยกของจากชั้นใต้ตินขึ้นมา ซึ่งบันไดเล็กและแคบมาก เดินตกบันไดไปไม่รู้กี่รอบ จัดของในครัว เตรียมความพร้อม หุงข้าว หั่นผัก เตรียมซอสต่างๆ ระหว่างที่ไม่มีลูกค้า ก็ห่อเปาะเปี๊ยะ แกะเปลือกกุ้ง เปลือกกระเทียมบ้าง มีจานให้ล้างก็ต้องล้าง สุดแต่ว่าจะมีอะไรให้ทำบ้าง หลังเลิกงานก็ต้องเอาของลงไปเก็บเข้าที่เดิม เป็นนางในครัวค่ะ ไม่เคยได้โผล่หน้าออกไปเสริฟ์ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 06:13:04 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ติดตามต่อไปค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 21 เม.ย. 50 06:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จำได้ว่าอาทิตย์แรกๆ นี่ นิ้วมือจะมีแผลจากการโดนมีดบาดเยอะมาก ต้องคอยหลบไม่ให้คุณสามีเห็น บรรยากาศในครัวก็โอเคนะค่ะ แต่มีอยู่อย่างที่รับไม่ได้เลยคือ เค้าจะใช้ภาษาพูดกันหยาบมากๆๆๆๆ กลัวว่าวันหนึ่งเราจะติดคำพูดหรือคำอุทานที่หยาบๆ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 07:27:56 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อาหารพนักงานนี่สิ สุดทนจริงๆ ทั้งร้านจะมีคนทำงานแค่ ๓ คนเท่านั้น คือ แม่ครัว ป้านง และเรา ป้านงจะชอบทำแกงสารพัดผักมากๆ ซึ่งก็เป็นเศษผักที่เหลือจากการหั่นผัก เช่น โคนเห็ดบ้าง ก้านบล็อคโคลี่บ้าง ซึ่งป้านงจะให้เก็บทุกครั้งที่เราหั่นผัก ในใจก็นึก นี่เหรอ อาหารเย็นของเรา วันไหนเชฟหั่นเนื้อไก่ วันนั้นก็จะมีโอกาสได้ทานเศษไก่ วันไหนที่มีการอบเป็ดย่างไว้ขาย วันนั้นจะได้ทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดกัน แต่หาเนื้อเป็ดแทบไม่เจอเลย มีแต่โครงเป็ดเท่านั้น จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 07:29:40 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 41 รออ่านค่ะ ^^ จากคุณ : daisy of the galaxy - [ 21 เม.ย. 50 07:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มารออ่านด้วยคน จากคุณ : AERYN - [ 21 เม.ย. 50 08:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 43 จากคุณ : น้องมะตูม ตามติด มะระหวาน (< Siam Citizen >) - [ 21 เม.ย. 50 10:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มีอะไรมาให้ติดตามอีกแย้ว ดีใจจังค่ะ จากคุณ : bad weather - [ 21 เม.ย. 50 11:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณ คุณมะระหวาน ที่ทำตามเสียงโหวด ที่ขอให้เล่าถึงตอนมาลงหลักปักฐานที่อังกฤษ  แฟนคลับเยอะมากที่อยากรู้จักคุณและครอบครัว   ทุกคนติดตามด้วยความชื่นชม เพราะคุณเขียนได้เป็นธรรมชาติ     มันทำให้คนแก่ที่เหงาไม่เหงา เพราะต้องคอยเข้าห้องคนไกลบ้านเพื่อคอยว่าเมื่อไรคุณจะเข้ามาเล่าอะไรๆ ให้ฟังอีก  จะติดตามตลอดไปไม่ว่าคุณอะไรต่อจากนี้                               จากคุณ : ยายเก๋า (ชมพร) - [ 21 เม.ย. 50 11:58:46 ]

ความคิดเห็นที่ 46 แก้ข้อความบรรทัดสุดท้าย จะติดตามตลอดไปไม่ว่าคุณจะเล่าอะไรต่อจากนี้ จากคุณ : ยายเก๋า (ชมพร) - [ 21 เม.ย. 50 12:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แวะมาสวัสดีตอนเช้าค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ ชื่นใจจังค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 14:05:21 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เนื้อวัว เนื้อหมู อาหารทะเล นี่ไม่ต้องไปคิดเลยว่าจะได้ทาน น้ำดื่มก็ต้องซื้อเองที่ร้านไม่มีน้ำให้ แรกๆ เราก็รับไม่ได้นะ อยู่เมืองไทยไม่เคยต้องมานั่งกินอะไรแบบนี้เลย บ่อยครั้งที่เราต้องมานั่งคิดว่า ทำไมชีวิตมันรันทดอย่างนี้นะ ไม่กล้าที่จะเล่าให้ที่บ้านฟัง กลัวเค้าจะยิ่งเป็นห่วงและคิดมาก ถือว่าเราเลือกที่จะเดินมาทางนี้แล้วนี่ยังไงก็ต้องทนเอา จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 14:07:18 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 49 การมาอยู่ที่ต่างแดน ทำให้นิสัยเราเปลี่ยนไปมากๆ จากเป็นคนที่ชอบใช้ของแบรนด์เนม เดี๋ยวนี้ อะไรก็ได้ ขอถูกไว้ก่อน สมัยอยู่เมืองไทย เวลาเดินซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ต อันไหนราคาถูกจะไม่หยิบเลย เพราะคิดเสมอว่า ของแพงคุณภาพย่อมดีกว่า แต่พอมาอยู่ที่นี่ เงินทุกเพนซ์มีค่าสำหรับเรามาก เวลาจะซื้ออะไรแต่ละอย่าง เทียบราคาอยู่นั่นแหละ ต้องคอยสังเกตว่ามีอะไรลดราคาบ้าง คิดว่าเพื่อนๆก็คงจะเป็นเหมือนเรานะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 14:29:21 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เราทำงานอยุ่กับป้านงได้ไม่ถึงปี ทางผับปิดกิจการไป ทุกคนต้องแยกย้ายกันออกไป เราเริ่มมองหาลู่ทางที่จะเปิดร้านเองบ้าง ตระเวณดูร้านไม่ต่ำกว่า ๑๐ ร้านได้ แรกๆก็ดูรอบๆลอนดอนก่อน แต่ค่าใช้จ่ายสูงเหลือเกิน เริ่มกลับมาคิดกันใหม่ว่า ลองออกมาดูรอบนอกๆกันบ้างดีกว่า ตระเวณขึ้นเหนือล่องใต้ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 14:31:43 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กว่าจะเจอร้านมะระหวานก็เสียเวลาไปร่วมปีกว่าๆได้ หลังจากที่เจรจาต่อราคากันเรียบร้อยแล้ว เราต้องทำเรื่องกู้แบงค์ที่นี่ในการซื้อร้าน ขั้นตอนแรกที่ต้องทำคือ จ้างคนทำบัญชีเขียนแผนการลงทุน เพื่อที่จะไปเสนอผู้จัดการแบงค์ แบงค์ที่นี่ยอมให้กู้ ๗๐ เปอร์เซ็นต์ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณต้องมีเงินในบัญชีมากกว่า ๓๐ เปอร์เซ็นต์แสดงในเค้าดู เพื่อที่เค้าจะได้เห็นว่า คุณยังมีเงินเหลือพอสำหรับค่าใช้จ่ายในการแต่งร้าน ที่นี้ มีปัญหาแล้วสิ เงินในบัญชีไม่พอ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 15:24:28 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะค่ะ พึ่งเข้ามาเล่นห้องนี้ไม่นาน พึ่งรู้จักพี่ด้วย แต่สนใจ และชอบเดินทาง รวมทั้งแง่คิดจากผู้คนที่แตกต่างกันไป ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : sloth (slothmachine) - [ 21 เม.ย. 50 15:27:12 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รออ่านค่ะ เข้าใจแล้วว่าทำไมคุณมะระหวานถึงใจดีกับลูกจ้างในร้านอาหาร อ่านแล้ว... เฮ้อ...ตรงบอกเก็บเศษผักมาทำอาหารให้ เศร้ามากค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 21 เม.ย. 50 15:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แม่บ้านยูเค แอบย่องมาอ่านด้วยคนค่ะ เดี๋ยวย่องมาบ่อย ๆ นะคะ จากคุณ : Match Point - [ 21 เม.ย. 50 15:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เงินเราก็อยู่ที่เมืองไทย จะถอนก็ไม่ได้ จะยืมเงินใครละที่นี้ มองไปรอบๆตัว ทางคุณสามีนี่ ตัดทิ้งไปได้เลย เพราะพี่น้องเค้ารู้ว่า เราจะทำร้านอาหารกัน เค้าก็ไม่สนับสนุน บอกเป็นลูกจ้างเค้าดีที่สุด แถมยังแอบมาบอกเราอีกว่า “ทำร้านต้องใช้เงินลงทุนเยอะนะ ยังไงก็บอกคุณสามีด้วยนะ ว่า อย่ามายุ่งเงินของคุณพ่อ” ซึ้งจนน้ำตาเล็ดเลยค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 15:44:18 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอตัวไปทำธุระนะค่ะ บ่ายๆจะกลับมาเล่าต่อค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 15:46:17 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 57 จากคุณ : น้องมะตูม (< Siam Citizen >) - [ 21 เม.ย. 50 16:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เตรียมขนมมานั่งจ่อกินหน้าจอคอมคะ (รูปจากเว็บคะ) จากคุณ : @..pity..@ - [ 21 เม.ย. 50 17:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 59 จากคุณ : ป้าเอม - [ 21 เม.ย. 50 19:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 60 รอด้วยอีกคนค่ะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 21 เม.ย. 50 19:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขอร่วมวงสักคนนะครับ...:D ตามติดมาก่อนหน้านี้แล้ว..ยอดเยี่ยมครับคุณมะระหวาน ได้ความรู้ เป็นวิทยาทาน เปิดโลก... กำลังอยู่ในความคิดเหมือนกันว่าจะไปหางานทำเมืองนอก ปัจุบันทำงานเกี่ยวกับโฆษณาทำมาสิบปีแล้วครับ เบื่อมากๆ... พอดีพอมีฝีมือในการทำอาหารอยู่บ้าง กะว่าจะไปเรียนเพิ่ม เรียนภาษาควบคู่ไปด้วย...แบบว่าเปลี่ยนแนวเปลี่ยนชีวิตไปเลย.... ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆสู้ๆกันต่อไปนะขอรับ...:D จากคุณ : utjai (utjai) - [ 21 เม.ย. 50 20:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เกาะติดขอบจอจากฝั่งฝรั่งเศลด้วยคนค่ะ เดือนหน้าจะไปลอนดอนค่ะ เสียดายมากที่ร้านคุณมะระหวานไม่อยู่ในลอนดอน ไม่งั้นกะจะไปตระเวนหาให้พบตัวเป็น ๆ เสียงจริงๆ คุณเล่าเรื่องได้น่าอ่านมากค่ะ สุภาพด้วย ไม่มีคำหยาบคาย รีบมาเล่าต่อเร็ว ๆ น่ะค่ะ อ่านแล้วข้อความบางตอน ให้กำลังใจคนอื่นได้ด้วยน่ะ รู้เปล่าค่ะ จากคุณ : Au bout du monde - [ 21 เม.ย. 50 20:54:32 A:88.123.142.108 X: TicketID:138511 ]

ความคิดเห็นที่ 63 กลับมาแล้วค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 21:31:17 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ว่าแล้วก็เลยลองโทรหาเพื่อนสนิทดีกว่า ส้มเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆๆๆ “เฮ้ย ส้ม ชั้นรบกวนขอยืมเงินแกหน่อยสิ ชั้นต้องมีเงินในบัญชีในการกู้แบงค์อ่ะ” “เออ เท่าไหร่อ่ะ” “ชั้นยังขาดประมาณ ๕ แสนว่ะ เดือนหน้าชั้นกลับเมืองไทยจะใช้คืนทันที” “เออๆ เอาเบอร์บัญชีและรายละเอียดมา เดี๋ยวพรุ่งนี้โอนให้” หลังจากนั้นประมาณ ๓ วัน เงินก็ยังไม่มีเข้าบัญชี เกิดอะไรขึ้นเนี่ยะ หรือว่า ส้มจะไม่ว่างนะ ลองโทรไปหาดีกว่า “ส้ม เงินยังไม่เข้าบัญชีเลยอ่ะ มีปัญหาอะไรหรือป่าว” “เออ แกโทรมาก็ดีแล้ว ชั้นมาคิดดูแล้วนะ ชั้นคงให้แกยืมไม่ได้ว่ะ” “อ้าว ทำไมล่ะ ชั้นขอยืมแค่เดือนเดียวเองนะ” “เอ้อ คือว่า ชั้นไม่ไว้ใจแฟนแกว่ะ” “เฮ้ย ชั้นขอยืมแกนะ ไม่ใช่แฟนชั้น” “เออ นั่นแหละ เหมือนกัน” “อืมม ขอบใจนะที่บอก แต่วันหลัง แกช่วยโกหกชั้นหน่อยนะ หาเหตุผลอื่นที่ไม่ให้ชั้นยืมก็ได้ แกบอกว่าแกไม่ไว้ใจชั้นเนี่ยะ ชั้นเสียใจว่ะ” วางหูเสร็จ ร้องไห้ไม่หยุดเลยเรา นั่งๆอยู่ น้ำตาไหลออกมาเอง จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 21:35:28 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 65 หลายคนคงอยากรู้ว่า ทำไมเรากล้าเอ่ยปากยืมเงินเพื่อนสนิทคนนี้ ขอแจงเป็นข้อ ๆ นะค่ะ ๑. ส้มอยู่ในสถานะที่จะให้เรายืมเงินได้ ๒. ส้มเป็นคนที่รู้จักเราดีที่สุด ๓. ก่อนนี้ ทางบ้านส้มเคยเดือดร้อนถึงกับจะประกาศขายบ้าน เรายื่นมือเข้าไปช่วย โดยการให้ยืมเงินก้อนหนึ่ง เพื่อที่จะไม่ต้องขายบ้าน โดยที่ส้มบอกเราตอนนั้นว่า จะให้เค้ายืมเหรอ เค้ายังไม่มีกำหนดนะว่าจะคืนให้ได้เมื่อไหร่ เราบอกส้มว่า เอาไปก่อนเถอะ เราไม่เดือดร้อนอะไร มีแล้วค่อยใช้คืน ส้มค่อยๆทยอยใช้คืน เป็นเวลา ๓ ปี เราคิดว่า ถึงเวลาเราต้องการความช่วยเหลือ ส้มคงไม่ปฎิเสธเรา เราไม่เคยเอ่ยปากยืมเงินใครเลย ที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เพื่อนๆ จะเป็นฝ่ายขอยืมมากกว่า มีทั้งได้คืนบ้าง ไม่ได้คืนบ้าง การที่ส้มปฎิเสธเราครั้งนี้ ทำให้เราเสียใจสุดๆๆ จากคุณ : มะระหวาน - [ 21 เม.ย. 50 21:42:52 A:91.109.26.125 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อย่าเสียใจไปเลยนะคะ แค่มีพี่ชายที่ดี ก็ถือว่าโชคดีแล้ว ดีเสียอีก ..ได้เรียนรู้ว่า ยามลำบากใครกันที่จะเป็นที่พึ่งพาได้บ้าง ........................................ ดีใจจัง ที่คุณมะระหวานกลับมาเขียนอีก เล่าสนุกได้ โดยไม่จำเป็นต้องมีคำสบถ ..ชอบค่ะ จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ 21 เม.ย. 50 22:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เศร้าแทนคุณมะระหวานจังครับ   ขอชมว่าคุณมะระหวานเล่าด้วยภาษาที่เรียบง่ายแต่น่าอ่านมากครับ จากคุณ : บุ้ง (B Oprysk) - [ 21 เม.ย. 50 23:40:19 ]

ความคิดเห็นที่ 68 จริงๆเลยนะคะ เพื่อนแท้ไม่แท้รู้กันตอนลำบาก ตอนที่ต้องการความช่วยเหลือนี่แหละค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 21 เม.ย. 50 23:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะ เห็นใจคุณจังที่คิดว่า ยังไงๆส้มคงไม่ปฏิเสธ แต่เขาก็ปฏิเสธ    โดยไม่นึกถึงความหลังเลย                      ทำใจเถอะค่ะ   จำไว้ให้นานๆ   เสียเพื่อนไปคน ตนเป็นท่พึ่งของตน   ชื่นชมการสู้ของคุณ  เอาไปเลยตำ แหน่งหญิงแกร่ง จากคุณ : ยายเก๋า (ชมพร) - [ 22 เม.ย. 50 01:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มารอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : miss Florence in Venice - [ 22 เม.ย. 50 03:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 71 จากคุณ : น้องมะตูม ตามติด มะระหวาน (< Siam Citizen >) - [ 22 เม.ย. 50 04:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มาตามเชียร์ค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน - [ 22 เม.ย. 50 05:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มาแล้วค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ เพิ่งปิดร้านค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 22 เม.ย. 50 05:58:05 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อ่านเรื่องของคุณมะระหวานตอนมาอยู่ต่างประเทศใหม่ เหมือนเราตอนนี้เลย เรื่องเวลาซื้อของ อยู่เมืองไทยเลือกอันที่ราคาแพง เพราะคิดว่าดี อยู่อเมริกา หยิบของถูกเอาไว้ก่อนเลย พออ่านแล้ว มีคนเหมือนเราด้วย ดีใจจัง รออ่านต่อเหมือนเดิมนะคะ จากคุณ : หนิง (โอFV) - [ 22 เม.ย. 50 06:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ภายหลัง เรากลับเมืองไทย ส้มขอนัดเจอเรา เจอกันก็ต่างคนต่างร้องไห้ เราร้องไห้เสียใจ เพราะเพื่อนไม่ช่วยเรา เค้าร้องไห้เสียใจ เพราะเค้าไม่ช่วยเพื่อน ดูแล้ว ไม่รู้จะตลกหรือเศร้าดี ส้มบอกว่า แม่ส้มชอบถามว่า เราเป็นไงบ้าง ส้มไม่กล้าที่จะบอกแม่ว่า เราเดือดร้อน แต่เค้าไม่ช่วยอะไรเลย เราทำใจไม่ได้อยู่นาน แต่ก็ไม่อยากที่จะเสียเพื่อนคนนี้ไป แต่ความรู้สึกเดิมๆ หายไปหมดแล้ว เราไปนั่งร้องไห้ปรับทุกข์กับเพื่อนอีกคนที่ไม่รู้จักส้ม เพื่อนคนนี้พูดเตือนสติเราว่า “การที่แกเคยให้เค้ายืมเงิน ถ้าเค้าไม่คืนให้แก ๆ อาจจะไม่เดือดร้อน เพราะแกมีเยอะ แต่การที่แกยืมเงินเค้า แล้วถ้าเกิดแกไม่คืนเค้า เค้าอาจจะเดือดร้อน เพราะฉะนั้น เค้าไม่ให้แกยืมเงิน ก็อย่าไปคิดอะไรมาก อย่าไปโกรธเค้าเลย” เราคิดว่าเราไม่ได้โกรธส้มนะ เพียงแต่น้อยใจเท่านั้นเอง เราเอาคำพูดของเพื่อนเรามาคิดอยู่นาน กว่าจะเข้าใจได้ ทุกวันนี้ ส้มก็ยังคงเป็นเพื่อนรักของเราเสมอ เพื่อนที่มีไว้คุย ปรับทุกข์ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเงิน อิอิ ไถลออกไปซะไกล กลับมาต่อเรื่องเงินไม่พอนะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 22 เม.ย. 50 06:38:24 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สวัสดีค่ะคุณมะระหวาน เราติดตามอ่านเรื่องของคุณมาตั้งแต่เล่าตอนที่ไปสอบใบอนุญาติเปิดร้าน คุณเล่าเรื่องน่าอ่านมากค่ะ ได้ความรู้เยอะเลย ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : mambank - [ 22 เม.ย. 50 09:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ติดตามอ่านด้วยคนค่ะ .. พี่ชายคุณมะระหวานแสนดีมากๆเลยค่ะ อ่านตรงนั้นแล้วแอบน้ำตาซึม Y.Y .. .. เอาขนมมาให้ทานแก้หิวค่ะ :D จากคุณ : สัมปันนี - [ 22 เม.ย. 50 11:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 78 น่ารัก มาก ค่ะ จากคุณ : autcha2 - [ 22 เม.ย. 50 13:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อยากมีพ่ชายแบบนี้บ้างจัง จากคุณ : mon kiwi - [ 22 เม.ย. 50 14:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ต่อด่วนค่ะพี่ อย่าให้ขาดตอน กำลังมันส์ ต่อด่วนๆ จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 22 เม.ย. 50 14:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 81 มารออ่านต่อด้วยคนคะ จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 22 เม.ย. 50 15:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ตัวตนจริงๆ ของคุณมะระหวานคงจะน่ารักนะคะ มาต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ 22 เม.ย. 50 15:16:47 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สวัสดีตอนเช้าค่ะ เพิ่งตื่นค่ะ เดี๋ยวจะมาต่อให้นะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 22 เม.ย. 50 16:40:40 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สุดท้าย ก็ต้องโทรไปหาพี่ชายคนเดิม เงินเข้าบัญชีทันทีในเช้าวันรุ่งขึ้น หลายคนคงสงสัยว่า ทำไมไม่ยืมพี่ชายตั้งแต่แรก พี่ชายเราอยู่ในสถานะที่ให้เรายืมได้ แต่เราไม่รู้ว่าพี่สะไภ้เราจะรู้สึกยังไง ไม่ใช่ว่าพี่สะใภ้จะไม่ดีนะค่ะ เค้าก็รักและเป็นห่วงใยเราดี แต่เรื่องเงินๆทองๆ ไม่อยากให้ครอบครัวเค้ามีปัญหากันค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 22 เม.ย. 50 16:41:33 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 85 หลังจากแบงค์อนุมัติเงินกู้เรียบร้อยแล้ว ก็รอวันทำสัญญาด้วยใจระทึก เพราะที่นี่ คนซื้อ คนขาย สามารถเปลี่ยนใจได้ตลอดเวลาจนกว่าจะถึงวันทำสัญญา ระหว่างที่รอ เราก็นั่งคิดชื่อร้านบ้าง คิดรายการอาหารบ้าง จดรายการของที่ต้องซื้อ ทำไว้แต่เนิ่นๆ จะได้ไม่ยุ่งมากนัก เวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เครียดและมีความสุขที่สุดค่ะ เครียดคือ ไม่รู้ว่าร้านจะได้มั้ย คนขายจะเปลี่ยนใจหรือป่าว เพราะถ้าเค้าเปลี่ยนใจ ก็หมายถึงว่า เราต้องเริ่มมองหาร้านใหม่อีก ซึ่งกว่าจะได้ร้านที่ถูกใจ เราต้องเสียเวลาและเงินไปเยอะมาก ถ้าเจอร้านที่ถูกใจแล้ว เราก็ต้องสำรวจการตลาดของบริเวณนั้น ว่า มีร้านอาหารเยอะมั้ย มีร้านไทยบ้างหรือป่าว ถ้ามี ๆ ประมาณกี่ร้านที่อยู่ในเมืองนั้น ระยะห่างกันมากมั้ย ไปสำรวจว่าวันไหนร้านจะเงียบสุด จะมีลูกค้าประมาณกี่คน ดูกระทั่ง ราคาอาหารของร้านส่วนใหญ่ว่า เค้าตั้งอยู่ที่ประมาณเท่าไหร่ต่อหัว เพื่อที่เราจะได้คำนวณคร่าวๆ ได้ว่า เราควรจะตั้งราคาอาหารที่เท่าไหร่ สำรวจเส้นทางระหว่างร้านกับแหล่งที่จะซื้อวัตถุดิบว่าอยู่ไกลกันแค่ไหน สามารถสั่งของไทยได้ที่ไหนบ้าง เค้าส่งของเข้าวันไหนบ้าง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการคำนวณต้นทุนอาหารมากๆ อันนี้เป็นวิธีการของเรานะค่ะ อาจจะดูเสียเวลามากๆนะค่ะ แต่ก็เป็นผลดีกับเรานะค่ะ รู้มาก ดีกว่า ไม่รู้อะไรเลย จากคุณ : มะระหวาน - [ 22 เม.ย. 50 16:49:40 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ชอบแบบที่พี่บอกว่า รู้มาก ดีกว่าไม่รู้อะไรเลย อันนี้เป็นประโยคของคนฉลาดค่ะ กว่าหนูจะมาเข้าใจประโยคประมาณนี้ก้นะ ตอนสอบไง อ่านๆไปเท่าที่เรียน อันไหนจารย์ไม่สอนไม่ออก พวกตัวอย่าง ไม่สนใจ อ่านทำไม พอตอนสอบเค้าให้ยกตัวอย่าง ใบรับประทานค่ะ เพื่อนๆที่อ่านเข้าไปมันบอวก่าไม่ต้องเสียเวลาคิดเองเลย ยกในนั้นไปก็ได้ เพราะอาจารย์ไม่ได้บอวก่าห้ามเอาตัวอน่างในหนังสือไปตอบ "รู้มาก ดีกว่าไม่รู้อะไรเลย"   เห็นด้วยมากมายค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 50 17:13:30 จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 22 เม.ย. 50 17:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 87 กำลังสนุกเลยค่ะ คุณมะระหวาน เราสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคะ จากคุณ : LiLLa_JoY - [ 22 เม.ย. 50 21:07:00 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เขียนเล่าได้เก่งมาก อ่านเพลินเลยค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 22 เม.ย. 50 22:12:15 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ชอบมากครับ ภาษาเรียบง่าย อ่านง่าย ประโยคไม่ซับซ้อนแต่เห็นภาพและเข้าถึงอารมณ์คนเขียนครับ เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณกับแฟนนะครับ จากคุณ : bypass boy - [ 22 เม.ย. 50 22:42:34 A:58.9.158.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 90 Sanook maak ka...From Spain  ka จากคุณ : Nuttee (Komvorn) - [ 23 เม.ย. 50 00:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ตามอานมาตั้งตะเรื่องแรกแล้วครับ.... เล่าเรื่องที่เหมือนธรรมดาได้น่าติดตามมากๆเลยอ่ะคับ... จากคุณ : cascade - [ 23 เม.ย. 50 00:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มารออ่านด้วยคนค่ะ^^ ==================== จากคุณ : [[babeberry]] - [ 23 เม.ย. 50 03:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ขอบคุณมากๆนะค่ะ มีกำลังใจขึ้นเยอะมากค่ะ จะพยายามเล่าให้มากที่สุดนะค่ะ เท่าที่จำได้นะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 05:01:43 A:91.109.13.46 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ส่วนเวลาที่มีความสุขคือ เป็นเวลาที่เรากับคุณสามีพูดคุยปรึกษากันตลอด คุยกันได้ทั้งวันทั้งคืน จำได้ว่า เวลาคุยอะไรกัน จะต้องมีกระดาษ ปากกา อยู่ข้างๆเผื่อนึกอะไรได้ก็จด คุยถึงร้านในอนาคตอันใกล้ของเรา ทำไมรู้สึกมีความสุขก็ไม่รู้สิค่ะ เราเคยคุยกันแล้วว่า เราจะทำร้านให้ดีที่สุด ถ้าประสบความสำเร็จก็ถือว่าโชคดี ถ้าไม่ประสบความสำเร็จก็ถือว่า เราทำดีที่สุดแล้ว เรายังไม่แก่กันมากนัก ถ้าล้มก็ยังพอมีแรงที่จะลุกขึ้นมาใหม่ สิ่งที่สำคัญคือ กำลังใจที่มีให้แก่กัน เท่านั้น จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 06:20:41 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ระหว่างที่ยังไม่ทำสัญญา เราก็ต้องบินกลับมาเมืองไทย เพื่อเตรียมซื้อจาน ชาม ช้อนที่จะใช้ในร้าน ชุดไทยสำหรับพนักงานเสริฟ์ รวมทั้งของแต่งร้านแบบประหยัดและดูดีที่สุด เงินทองที่เก็บไว้ก็เริ่มเหลือน้อยลง ทุกอย่างต้องใช้จ่ายอย่างระมัดระวังที่สุด ไหนจะต้องกันเงินไว้เพื่อซื้ออุปกรณ์ในครัวอีก ซึ่งต้องใช้เงินอีกเยอะมาก จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 06:52:18 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เข้มแข็งมากค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 23 เม.ย. 50 07:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 97 หลังจากทำสัญญาซื้อขายกันเรียบร้อยแล้ว ทางทนายโทรมาแจ้งให้ไปรับกุญแจบ้านได้ พี่ชายบอกได้ดูฤกษ์เข้าบ้านให้ วันดีคือ อีก ๑ อาทิตย์ หลังจากวันทำสัญญา อีกตั้ง ๑ อาทิตย์ ช้าไป เราอยากรีบทำร้านเร็วๆ นี่ต้องเตรียมย้ายของอีก ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆ ต้องขับรถ ๖ – ๗ ชั่วโมง ขอย้ายของเข้าไปก่อน แล้วค่อยหาฤกษ์ดีๆ เป็นวันเปิดร้านแล้วกัน คุณสามีเลยขอยืมรถตู้ของเพื่อนมาใช้ขนของบางส่วน เราขนของที่จะแต่งร้านไปด้วย เผื่อต้องให้ช่างที่นั่นดู พยายามเอาของไปมากที่สุดเท่าที่จะขนไปได้ เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องเสียเวลาขนของหลายรอบ เครื่องดูดฝุ่น ทีวี ข้าวของ เครื่องใช้ต่างๆ ถูกบรรจุลงกระเป๋า และกล่องหลายใบ เพื่อความสะดวกในการขนย้าย ช่วยกันแพคของทั้งคืนกับคุณสามี จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 07:26:59 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 98 รอติดตามอยู่นะครับ จากคุณ : จอมมารแห่งยุค - [ 23 เม.ย. 50 09:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ติดตามด้วยคนค่ะ :D คุณมะระหวานใช้ภาษาเรียบง่ายแต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความจริงใจมากๆเลยค่ะ จากคุณ : Claudia - [ 23 เม.ย. 50 10:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 100 :) Really love your story... zu zu na krab:) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 23 เม.ย. 50 10:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 101 กว่าจะเจอร้านมะระหวานก็เสียเวลาไปร่วมปีกว่าๆได้ ชื่อร้าน มะระหวาน หรือค่ะ ? หรือ เป็นนามแฝงของคุณ มะระหวาน ? ชื่อน่ารัก น่าทานจังค่ะ ชอบเรื่องของคุณน่ะค่ะ  สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : พริส (priss) - [ 23 เม.ย. 50 11:36:44 ]

ความคิดเห็นที่ 102 สวัสดีค่ะตอนเช้าค่ะ มะระหวานคือนามแฝงค่ะ อยากใช้ชื่อร้านมะระหวานเหมือนกันค่ะ แต่กลัวลูกค้าถามที่มาที่ไป ไม่รู้จะอธิบายยังไง ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงด้วย จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 14:19:09 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เช้าวันรุ่งขี้นก็ออกเดินทางจากบ้าน มาถึงร้านก็เย็นมากแล้ว รีบช่วยกันขนของลง เพราะใกล้จะมืดแล้ว กว่าจะเสร็จ ทำเอาเรากับคุณสามี แทบจะหมดแรงกันไปเลย ตั้งแต่เช้า ข้าวยังไม่ตกถึงท้องเลย ว่าแล้ว ก็ออกไปหาอะไรทานในเมืองก่อนดีกว่า กลับมาบ้านอีกที ก็ตกใจสุดขีด เมื่อพบว่า จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 14:22:01 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ของทุกอย่างที่เราขนกันมา หายเรียบไปหมด ข้าวของเครื่องใช้รวมทั้งเสื้อผ้าหายไปหมด ของที่แพคอย่างดีเพื่อสะดวกในการขนย้าย กลับกลายเป็นว่า สะดวกในการขโมยของเจ้าหัวขโมย เราทำอะไรไม่ถูก ลงไปนั่งทรุดอยู่กลางบ้าน ทำไมเราช่างโชคร้ายจังนะ ทำไมเราไม่เชื่อฤกษ์วันเข้าร้านนะ ทำไมอุปสรรคมันเยอะจังนะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 14:32:49 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ติดตามอ่านมาตลอดค่ะ  ตั้งแต่เรื่องแรก ชอบภาษาที่คุณมะระหวานเขียนค่ะ ไม่จำเป็นต้องเป็นภาษาสบถ ก็อ่านได้สนุก และน่าติดตามค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ  เขียนมาเยอะๆ นะคะ ชอบอ่าน จากคุณ : vackrare - [ 23 เม.ย. 50 14:54:21 ]

ความคิดเห็นที่ 106 จากคุณ : น้องมะตูม ตามติดๆตาม (< Siam Citizen >) - [ 23 เม.ย. 50 16:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ตามน้องมะตูมมาค่ะ โอ้โหอุปสรรคให้ฝ่าฟันจิงๆค่ะ จากคุณ : mon kiwi - [ 23 เม.ย. 50 16:37:50 ]

ความคิดเห็นที่ 108 สุดยอดค่า กว่าจะได้ร้านๆนึง จากคุณ : สาวน้อยหนึ่งชั่ง - [ 23 เม.ย. 50 17:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 109 มาต่อไวๆนะคะ ติดตามมาตั้งแต่ครั้งที่มาตั้งกระทุ้เรื่องร้านอาหารแล้วละค่ะ ชอบสำนวนของคุณจัง เข้าใจง่ายได้ใจความ ไม่ต้องติดเรทก็ีีมีแฟนคลับได้นะคะ(รวมทั้งเราด้วย อิ อิ อิ) จากคุณ : a.miyazaki - [ 23 เม.ย. 50 18:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เรากับคุณสามีตัดสินใจกลับบ้านทันที มาถึงบ้านก็เช้าพอดี เหนื่อยก็เหนื่อย เพลียก็เพลีย แต่ไม่สามารถหลับตาลงได้ ตาค้างกันทั้งคู่ เราต้องลุกขึ้นมาโทรหาพี่ชาย ๆ บอกว่า “ไม่ต้องคิดมาก คนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” “เฮ้ย ไม่คิดมากได้ไงอ่ะ มันเอาของไปหมดเลย วันนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่” “เออน่า ถือว่า ทำบุญล้างซวย ก่อนเปิดร้าน แล้วกัน ที่สำคัญ คนไม่เป็นอะไร ก็โอเคแล้ว แล้วนี่ ขาดอะไรบ้างล่ะ จะส่งไปให้” “ขาดหมดทุกอย่างเลย ของที่ซื้อจากเมืองไทย มันก็เอาไปด้วย เงินก็ไม่มีเหลือแล้ว เราเอากระเป๋าตังค์ทิ้งไว้ที่ร้าน มันก็เอาไปด้วย” “ลิสต์รายการมาแล้วกัน จะไปหาซื้อให้ แล้วก็ไปนอนเลยนะ จะได้มีแรง บอกคุณสามีด้วยละว่า อย่าคิดมาก” “ขอบคุณมากนะเฮีย ๆ ทำบัญชีด้วยนะ ว่า เราเป็นหนี้เท่าไหร่” “เออ ไม่ต้องห่วงหรอก ตรูจดแน่ ไปนอนได้แล้ว” “เออ นี่ๆๆ เกือบลืมไป เฮียช่วยไปดูวันเปิดร้านให้หน่อยสิ” “๕๕๕๕๕๕ เอ็งเชื่อเรื่องฤกษ์แล้วเหรอว่ะ” “เชื่อไว้ ก็ไม่เสียหลายนี่เฮีย เราจะได้กำหนดวันที่ร้านควรจะเสร็จกับช่างด้วย” “เออ แล้วจะจัดการให้นะ ไปนอนได้แล้ว” จากคุณ : มะระหวาน - [ 23 เม.ย. 50 18:46:41 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ติดตามอยู่ค่ะ จากคุณ : DUNHILL - [ 23 เม.ย. 50 19:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 112 พี่ชายน่ารักมากค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 23 เม.ย. 50 19:29:35 ]

ความคิดเห็นที่ 113 มารออ่านด้วนคนค่ะ พี่ชายคุณมะระหวานเป็นพี่ชายที่น่ารักจริงๆ จากคุณ : จ่านรกแห่งเขาชนเป็ด - [ 23 เม.ย. 50 19:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 114 หนุกอะ มาเขียนต่อด่วน จากคุณ : jalpo - [ 23 เม.ย. 50 20:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ทำบุญด้วยอะไรคะ ถึงมีพี่ชายดีอย่างนี้... แต่คิดว่าคุณมะระหวานก็คงน่ารักไม่แพ้กันนะคะ อดคิดเลยไปถึง..คุณพ่อ คุณแม่ ของคุณมะระหวานไม่ได้ ว่าน่าจะเลี้ยงลูกๆมาดี...อดปลื้มใจแทนไม่ได้ค่ะ ทุกวันนี้ ก็พยายามสอนให้ลูกๆรักกัน..แล้วเค้าก็ รักกันดีค่ะ..แต่ไม่รู้ว่าพอโตขึ้น จะน่ารักเท่าพี่น้อง คุณมะระหวานหรือไม่ค่ะ .......................... คอยตามอ่าน และเอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ 23 เม.ย. 50 20:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 116 มาติดตามคุณมะระหวาน ชอบมาก ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วระรื่น ภาษาดีไม่ศัพท์ระคาย จากคุณ : pinkyjung - [ 23 เม.ย. 50 20:50:31 ]

ความคิดเห็นที่ 117 อ่านแล้้วอยากมีพี่ชายใจดีอย่างนี้บ้างจังเลยค่ะ จากคุณ : EndlessRoad - [ 23 เม.ย. 50 23:22:02 ]

ความคิดเห็นที่ 118 พี่ชายน่ารักจริงๆค่ะ นอกจากจะเป็นกำลังใจให้ คอยช่วยเหลือแล้ว ไม่มีการซ้ำเติมกันด้วยนะคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 23 เม.ย. 50 23:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่จะติดตามต่อไปค่ะ จากคุณ : เล็ก (thai-versand24) - [ 24 เม.ย. 50 00:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ตามอ่านทุกวันเลยค่ะ...พี่ชายน่ารักมาก ๆ ชอบข้อเขียนของคุณมะระหวานน่ะค่ะ อ่านง่าย สนุก ไม่หยาบคาย ทางครอบครัวคุณมะระหวานเลี้ยงลูกได้เยี่ยม จริง ๆ ค่ะ จากคุณ : Au bout du monde (Au bout du monde) - [ 24 เม.ย. 50 02:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เพิ่งปิดร้านค่ะ เดี๋ยวจะมาต่อให้นะค่ะ ขอบคุณสำหรับคำติชมนะค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 05:13:15 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 122 วันรุ่งขึ้น คุณสามีนัดเจอคุณนพ เพื่อชวนคุณนพไปทำงานด้วย คุณนพตอบตกลงทันที แต่ขอเวลาอีก ๑ อาทิตย์ สรุปแล้ว เราเข้าร้านตามฤกษ์ที่ดูมาตั้งแต่แรกพอดี เพราะต้องรอคุณนพขนของไปพร้อมกันทีเดียวเลย ระหว่างที่ช่างกำลังทำร้าน เราก็เริ่มซื้อของเข้าร้าน จากที่คิดว่าไม่น่าจะเยอะ กลับเยอะขึ้นเรื่อยๆ จนเงินแทบจะหมดบัญชี บัตรเครดิตทุกใบของคุณสามีถูกนำมาใช้จนหมด เงินก็ยังคงไม่พออยู่ดี จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 05:28:48 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 123 คุณสามีบอกจะลองขอยืมทางพี่น้องเค้าดู ไม่อยากรบกวนพี่ชายเราอีกแล้ว เพราะเค้าให้ยืมมาเยอะแล้ว พี่ชายคุณสามียินดีให้ยืมเงินจำนวนหนึ่ง แต่ต้องจ่ายคืนภายใน ๓ เดือน พร้อมดอกเบี้ย ร้อยละ ๒ ต่อเดือน น้องคุณสามีให้ยืมอีกจำนวนหนึ่ง โดยไม่คิดดอกเบี้ยอะไร แต่ก็ต้องคืนภายใน ๓ เดือนเช่นกัน จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 05:30:34 A:91.109.46.209 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 124 i think , u good luck to have a great brother. he is very good person. จากคุณ : ning (ningmeo) - [ 24 เม.ย. 50 06:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 125 โหย ติดขอบจอด้วยคนค่ะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 24 เม.ย. 50 08:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 126 จากคุณ : น้องมะตูม (< Siam Citizen >) - [ 24 เม.ย. 50 08:50:54 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อ่านเเล้วรู้สึกดีค่า อย่างน้อยสามีกับพี่ชายคุณมะระหวานก็น่ารักมากๆ เลยค่า จากคุณ : Pattylala - [ 24 เม.ย. 50 09:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ที่ไหน ๆ ก็มีคนใจร้ายรวมอยู่ด้วย ต้องอยู่ด้วยความระวังตลอดเลย ล้มแล้วก็ลุกนะคะ มะระหวาน ครั้งนี้เอาไว้เป็นบทเรียน จำไว้ให้ดีๆ ระวังไว้ทุกอย่างแลยนะ สู้ ๆ คะ จากคุณ : ป้าไทย - [ 24 เม.ย. 50 09:48:00 A:172.28.7.67 X:202.12.74.7 ]

ความคิดเห็นที่ 129 รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : แป้งขาว (แป้งขาว) - [ 24 เม.ย. 50 10:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 130 เอาใจช่วยพี่เสมอครับ กว่าจะผ่านแต่ละเรื่องไปได้ ไม่ง่ายเลยนะครับ อยากมีร้านอาหารบ้างจัง อิอิ มาแอบเก็บข้อมูลเจ้า จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 24 เม.ย. 50 10:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 131 สวัสดีตอนเช้าค่ะ ทุกๆท่าน ไม่คิดเหมือนกันว่าทำไมอุปสรรคมันเยอะขนาดนี้ แต่พอมาเล่าย้อนหลัง รู้สึกว่ากว่าจะมีวันนี้มันช่างยากเย็นเหลือเกิน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนด้วยนะค่ะ เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 14:53:50 A:91.109.56.87 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 132 จำได้ว่า วันที่ร้านเปิด พี่ชายคุณสามีโทรมาแสดงความยินดี พร้อมทั้งขอให้เลื่อนกำหนดวันชำระเงินเป็นอาทิตย์หน้า ภายหลังทราบมาว่า เค้ากลัวเราจะไม่มีเงินจ่าย เพราะถ้าหากร้านเราขายไม่ดี เค้าคิดว่า เค้าอาจจะไม่ได้เงิน เลยเร่งวันชำระเงินให้เร็วขึ้น ร้านก็เพิ่งเปิด ยังไม่มีโอกาสได้เก็บเงินเลย สุดท้ายก็ไม่พ้นพี่ชายเราอีกนั่นแหละ จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 15:46:36 A:91.109.56.87 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ทีแรกไม่กล้าบอกพี่ชายว่า ทางนั้นเค้าคิดดอกเบี้ยด้วย เพราะไม่อยากให้พี่ชายมองเค้าในทางลบ แต่ดูเหมือนไม่แฟร์สำหรับเค้าเท่าไหร่นัก คุณสามีเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งให้บอกพี่ชายเรา ไม่ต้องกลัวว่า เค้าจะอายที่พี่น้องเค้า ไม่เหมือนพี่น้องเรา เราเลยต้องบอกเค้าไปว่า “เฮีย คิดดอกด้วยนะ เพราะทางนั้นเค้าคิดคอก” “เฮ้ย ดอกอ่ะเรื่องเล็ก เงินต้นสิเรื่องใหญ่ ๕๕๕๕๕๕ จ่ายดอกให้พี่เค้าเต็มๆไปด้วยแล้วกัน เค้าจะได้ไม่มาว่าทีหลังได้ แล้วทีหลังห้ามมาพูดเรื่องดอกกับเฮียนะ เคืองว่ะ” เราจ่ายหนี้ทุกอย่างหมดภายใน ๒ ปี คงไม่ต้องสงสัยนะค่ะ ว่า เจ้าหนี้คนสุดท้ายที่ได้รับการชำระหนี้คือใคร ก็พี่ชายคนนี้เองค่ะ หลังจากที่จ่ายเงินคืนน้องคุณสามีหมดแล้ว เราก็เริ่มเก็บเงินเพื่อทยอยใช้คืนพี่ชายเรา “เออ เฮีย เราพอมีเงินบ้างแล้ว จะทยอยใช้หนี้นะ” “เออ ยังไม่ต้องรีบจ่ายหรอก เอาไปจ่ายหนี้ที่ต้องเสียดอกก่อน พวกบัตรเครดีตยังจ่ายไม่หมดไม่ใช่เหรอ” “เออ แต่เราเกรงใจเฮียอ่ะ พวกบัตรเครดิตเรายังค่อยๆจ่ายได้” “จ่ายบัตรให้หมดก่อนแล้วกัน ดอกมันแพง เฮียยังไม่รีบใช้ เอาไว้จะใช้แล้วจะบอกแล้วกัน” “ขอบคุณมากนะ เฮีย” เราเคยถามพี่ชายเราว่า “ถามจริงๆนะว่า เวลาที่เราโทรไปหาแต่ละทีนี่ นึกมั้ยว่า มันจะยืมอีกเท่าไหร่นะ” “เฮ้ย บ้าน่า เฮียไม่เคยคิดนะโว้ย เพราะรู้อยู่แล้วว่า ยังไงก็ไม่พ้นเรื่องเงิน แล้วตรูจะเสียเวลาไปคิดทำไม ๕๕๕๕๕๕๕๕” ๕๕๕๕๕๕๕ แสดงว่ารับสายเราจนชิน ใช้ได้เลย พี่ชายเราคนนี้ จากคุณ : มะระหวาน - [ 24 เม.ย. 50 15:51:32 A:91.109.56.87 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 134 555555555555555 น่ารักจังพี่ชายเนี่ย จากคุณ : mon kiwi - [ 24 เม.ย. 50 16:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อิอิ พี่ชายน่ารักจังเลยค่ะ จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 24 เม.ย. 50 16:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ^ ^ ผู้หญิงสองคนข้างบนนี้ เก๊าะ น่าร๊าก น้า เออ จากคุณ : น้องมะตูม ติดใจร้านมะระหวานค่ะ (< Siam Citizen >) - [ 24 เม.ย. 50 17:34:57 ]

ความคิดเห็นที่ 137 :)  มาคั่นรายการ เดี๋ยมาอ่านต่อ จากคุณ : tanoy_delphi - [ 24 เม.ย. 50 19:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 138 55555 พี่ชายคุณมะระหวาน น่าร๊ากน่ารัก รู้ไปหมดว่าน้องอยากได้อะไร จากคุณ : @..pity..@ - [ 24 เม.ย. 50 20:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 139 พี่ชายน่ารักจริง ๆ ด้วย พี่ชายเราก็ใจดี แต่ม่ายมีเงินให้ยืม มีแต่เราให้เงินพี่ชายเรายืมเป็นครั้งคราวเวลาหมุนไม่ทัน จากคุณ : pinkyjung - [ 24 เม.ย. 50 20:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ไม่ได้ติดตามเสียหลายวัน  เพราะกำลังติดตามองค์กรชาวพุทธรวมตัวกันเสนอให้  ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติวึ่ง วันที่25 และ วันที่26 คงจะมีคนไปรวมตัวกันอย่างสงบ ไปสวดมนต์นั่งสมาธิกันที่หน้ารัฐสภา  ก็เลยทำให้ไม่ได้เข้ามาติดตาม              วันนี้เข้ามาอ่าน ก็ลุ้นไปตาม  จนถึงตอนกลับถึงบ้านพบว่าของหายหมดบ้าน  ก็ใจหายหมด  นึกเห็นภาพสองคนสามีภรรยา  เข่าอ่อน  เห็นใจจัง  ไม่กล้าพูดคำว่าสงสารเพราะหญิงแกร่งอย่างคุณ  คงไม่ชอบให้ใครสงสาร      คนเราโชคร้ายไม่อยู่กับเราเสมอไป  ยังมีสิ่งดีๆที่เข้ามาหาเรา โดยเฉพาะคนจิตใจดีอย่างคุณมะระหวาน      ที่จริงชื่อร้านมะระหวานก็เก๋ดีนะ  บอกไปเลยว่าแฟนๆพันทิพอยากให้ตั้ง                                               จากคุณ : ยายเก๋า (ชมพร) - [ 24 เม.ย. 50 22:16:25 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ไม่เป็นแฟนคลับ..ไม่ได้แล้ว ขอให้ขายดี..เป็นเทน้ำเทท่า และมาเขียนต่อไวไวนะคะ แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 50 22:34:58 จากคุณ : ดินสอไม้สัก - [ 24 เม.ย. 50 22:34:01 ]

ความคิดเห็นที่ 142 อ่านเรื่องราวของคุณมะระหวานแล้วมีกำลังใจขึ้นมาเลยค่ะ ที่คุณมะระหวานเขียนไปหลาย ๆ อย่างตรงใจมาก ๆ ตัวเองตอนอยู่เมืองไทยก็ไม่เคยต้องกังวลเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เลย แต่พอมาอยู่ต่างประเทศก็ต้องประหยัด เงินเก็บที่ เก็บมาทั้งชีวิตที่เมืองไทยก็กลายเป็นเศษเงินที่ใช้แค่ปี เดียวก็หมดเกลี้ยง แต่จะกลับเมืองไทยก็กลับไม่ได้เพราะ คุณแฟนอยู่ที่นี่ ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบแล้ว สมัครงานไปหลายที่ก็ไม่มีใครเรียกไปสัมภาษณ์เลย ถ้าหางานทำไม่ได้จริง ๆ ก็คงต้องลงทุนทำอะไรสักอย่าง ๆ คุณมะระหวานน่ะคะ เพราะเป็นคนอยู่บ้านเฉย ๆ ไม่ได้เหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้ร้านมะระหวานด้วยนะคะ ขอให้ขายดีค่ะ จากคุณ : ร่ำไร - [ 24 เม.ย. 50 23:27:07 A:72.188.180.43 X: TicketID:132324 ]

ความคิดเห็นที่ 143 กำลังจะเดินตามรอยเท้าคะ ^_^ มาอ่านประสบการณ์เพื่อไว้ใช้ในอนาคต คาดว่าจะเป็นอันใกล้นี้ ถ้าสามารถนะคะ ชีวิตจริงไม่มีทางเดินที่โรยด้วยดอกกุหลาบ น่าจะมีแต่หนามกุหลาบมากกว่า แต่คิดเสมอคะว่า เรื่องร้ายต่าง ๆ ที่เกิดกับเรา เป็นครูสอนให้เรารู้ว่าวิธีแก้ปัญหาและพยายามไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้ขึ้นอีกในครั้งต่อไป เราก็จะรู้เพิ่มมากขึ้น เพราะในชีวิตเราไม่ได้มีเรื่องร้ายที่จะมาเป็นครูแค่เรื่องเดียว ตอนนี้ 6 ปีแล้วเหรอคะ ของเราแค่เริ่มต้นชีวิตใหม่ในอเมริกาได้ 11 เดือนเองคะ มีท้อบ้าง แต่ยังไม่ถอยคะ (ถอยไม่ได้ติดกำแพงงะ) เริ่มวาดฝันกับคุณสามีกันบ้างแล้วคะ คุยกันเรื่องร้านในฝันเหมือนคุณมะระหวานเลย กำลังจะเริ่มจดรายละเอียด สงสัยต้องขออนุญาติลอกเลียนแบบผู้ที่ประสบความสำเร็จหน่อยนะคะ ในอริโซน่า ยังมีที่สำหรับร้านอาหารไทยใหม่ ๆ อีก แต่ประสบการณ์ก็คงต้องสะสมกันอีกสักพัก ตอนนี้เริ่มดูทำเลแล้วคะ แต่ยังเริ่มต้นกันไม่ถูกเลยว่าจะเริ่มดูกันแบบไหนดี มีคำแนะนำบ้างไหมคะ (ตอนนี้ก็หาจากเว็บไซค์บ้าง แต่ส่วนใหญ่ต้องผ่านนายหน้า) ตอนนี้ในฝันก็คงยังมีแต่หมอกอยู่เลยคะ ยังมองไม่ค่อยเห็นรูปร่างร้านสักเท่าไหร่ รอติดตามคุณมะระหวานต่อดีกว่า ขอบคุณสำหรับแนวทางคะ จากคุณ : แม่ไข่หก (แม่ไข่หก) - [ 24 เม.ย. 50 23:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 144 เข้ามาเรียนรู้เหมือนกัน ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 25 เม.ย. 50 07:39:27 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ติดขอบจอด้วยคน:) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 25 เม.ย. 50 09:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 146 ติดตามค่ะ ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนน่ะค่ เป็นกำลังใจให้ แต่อยากลองไปกินอาหารที่ร้านจัง take care ค่ะ จากคุณ : ...pinnie... (freshygirl) - [ 25 เม.ย. 50 09:15:23 ]

ความคิดเห็นที่ 147 จากคุณ : น้องมะตูม รอ คุณมะระ หวาน ค่ะ (< Siam Citizen >) - [ 25 เม.ย. 50 13:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 148 สวัสดีค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ ๆ ด้วยเช่นกันนะค่ะ เปิดร้านนี่ทำเลสำคัญมากค่ะ ทำเลไม่ดี ก็จะได้แต่ลูกค้าไม่ดีค่ะ ลูกค้าดี ๆ เค้าก็ไม่อยากเข้าค่ะ ที่สำคัญอีกอย่างคือ เราต้องทำเป็นด้วยนะค่ะ อย่าพยายามยืมจมูกคนอื่นหายใจ ลองอ่านเรื่องของเราดูแล้วจะรู้ค่ะว่า การพึ่งคนอื่น เป็นอย่างไง ต้องทน ทน และก็ทน ค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 14:49:37 A:91.109.22.208 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 149 คุณมะระหวานนี่ใจอดทน แล้วก็สู้ๆ เป็นที่หนึ่งเลยค่ะ เอาใจช่วยนะคะ จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ จากคุณ : pikulkeaw - [ 25 เม.ย. 50 16:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 150 หลังจากที่ร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว คุณสามีก็เริ่มติดต่อหาคนทำบัญชี เพื่อที่จะช่วยทำบัญชียื่นภาษีในแต่งวด ที่นี่ร้านอาหารจะต้องจดทะเบียนภาษี VAT จดตั้งแต่เริ่มซื้อร้าน เพราะถ้าคนขายจะขอเลขที่ VAT จากเรา การเสียภาษี VAT ที่นี่ จะต้องยื่นทุก ๓ เดือน ซึ่งไม่เหมือนที่เมืองไทย ต้องยื่นทุกเดือน VAT ที่นี่โหดน่าดูนะค่ะ 17.5% ถึงงวดที่ต้องยื่นจ่าย VAT ทีไร หน้ามืดทุกทีค่ะ คุณสามีบอกว่า ให้เค้ามาทำให้ถูกต้องตั้งแต่แรก จะได้ไม่มีปัญหาสะสม หลังจากที่ติดต่อคนทำบัญชีเรียบร้อยแล้ว เค้าก็ทำบัญชีมาให้เราได้ปีกว่า ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง ได้รับจดหมายจากสรรพากร จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 16:53:45 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 151 เข้ามาให้กำลังใจคุณมะระหวาน ติดตามตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว เป็นกำลังใจให้นะคะ กำลังจดจ่อตุ้มๆต่อม กับจดหมายสรรพากร ระทึกจริงๆ... หัวใจเต้นแรง จะเจออะไรน๊อ จากคุณ : สหายนก - [ 25 เม.ย. 50 17:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 152 ตามมาติดๆค่ะ จากคุณ : mon kiwi - [ 25 เม.ย. 50 17:36:14 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ดีใจที่คุณมะระหวานกลับมาอีก เห็นใจคุณมากๆแต่โชคดีนะค่ะที่มีพี่ชายที่แสนดี เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ถ้ามาเยอรมันเชิญมาพักที่บ้านค่ะ จากคุณ : pa die - [ 25 เม.ย. 50 17:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 154 กว่าจะหาเวลามาอ่านได้ ติดตามมาตั้งแต่ ร้านมะระหวานแล้ว แต่ไม่ได้เปิดเผยตัวซะที เพราะว่ายุ่ง วันนี้เลิกเรียนเร็ว มีเวลาแวะมาส่งเสียงซะที จากคุณ : ไปกินข้าวก่อนเด๋วกลับมาอ่าน (เข็มทิศชีวิต) - [ 25 เม.ย. 50 18:18:28 ]

ความคิดเห็นที่ 155 สรรพากรส่งจดหมายทวงหนี้ค่ะ บอกว่าที่ผ่านมาเราไม่เสียภาษีเงินได้พนักงานเลย เค้าเลยประเมินภาษีมาให้ ในราคาที่สูงโด่ง พอติดต่อสอบถามคนทำบัญชี เค้าบอกว่า เค้าประเมินมาผิด ๆ นะ ยูไม่ต้องวอรี่ เดี๋ยวไอจัดการเคลียร์กับเค้าเอง สุดท้ายไม่รู้ว่ามันเคลียร์อีท่าไหน ยอดหนี้สูงขึ้นไปอีก มีค่าปรับเพิ่มขึ้นมาอีก ในที่สุด เราไม่สามารถติดต่อเค้าได้เลย เค้าปิดบริษัท ปิดมือถือ หนีไปไหนแล้วไม่รู้ ต้องหอบบัญชีที่เหลืออยุ่ในมือ ไปหาคนทำบัญชีคนใหม่ คนทำบัญชีคนใหม่บอกว่า มันไม่ใช่ Accountant เป็นแค่พนักงานบัญชีเฉยๆ เฮ้ย มีงี้ด้วยเหรอ ต้องเสียค่าชั่วโมงไปเยอะมาก เพราะเค้าต้องรวบรวมเอกสารทั้งหมดใหม่ เพื่อไปชี้แจงกับสรรพากร ไม่ต้องเสียภาษีย้อนหลัง “ไอมีข่าวดีจะบอกนะ ใบแจ้งหนี้ของสรรพากรเป็น ๐ แล้ว นะ ยูไม่ต้องเสียเงินหมื่นกว่าปอนด์แล้วนะ แต่ค่าเสียเวลานี่ จะแพงหน่อยนะ เพราะคนเก่าทำไว้ไม่เรียบร้อยหรือแทบจะไม่ทำอะไรเลย” ต้องผ่อนส่งอยุ่เกือบปีจึงจะหมด โชคไม่ดีนะค่ะ ที่เจอคนทำงานห่วยๆ จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 18:57:27 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 156 โอโฮ อุปสรรคเยอะจังค่ะ กว่าจะถึงวันนี้วันที่ฟ้าใส สีงต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งหลายทั้งปวงจะไม่ชนะความอดทน ความพยายามของคุณไปได้หรอกค่ะ จากคุณ : a.miyazaki - [ 25 เม.ย. 50 19:54:36 ]

ความคิดเห็นที่ 157 แต่ก่อนจะคิดเสมอว่า ระบบการทำงานของต่างชาติ ดีและทันสมัย เป็นระบบกว่าของไทย หลังจากมาอยู่ที่อังกฤษและทำงานที่ต้องติดต่อ กับผู้คนหลายอาชีพ ทำให้รู้ว่า ระบบการทำงานของไทยดีที่สุดค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 20:30:53 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 158 จากคุณ : ป้าเอม - [ 25 เม.ย. 50 21:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ตามอ่านจนครบแล้ว ยอมรับว่าคุณมะระหวานอดทนมากเลย ฝ่าฟันอุปสรรคมาจนถึงทุกวันนี้ได้ เยี่ยมมากๆเลยคะ สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 25 เม.ย. 50 21:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 160 ตามติด ติดตาม ทุกวัน จากคุณ : @..pity..@ - [ 25 เม.ย. 50 21:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 161 มาเกาะติดเหมือนกันค่ะ จากคุณ : EndlessRoad - [ 25 เม.ย. 50 22:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 162 ช่วงที่เปิดร้านใหม่ๆ เรายังใช้ผ้าปูโต๊ะของร้านเดิมอยู่ ทุกคืนต้องเอามาซัก และรีดในวันรุ่งขึ้น เพราะไม่งั้นจะไม่พอใช้ ทำแบบนี้ไปได้สัก ๒ อาทิตย์เริ่มไม่ไหวแล้ว เลยให้คุณนพติดต่อหาบริษัทที่บริการทางด้านนี้ เพราะคุณนพสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดีกว่าเรา หลังจากที่ทำสัญญากันเรียบร้อยแล้ว ทางบริษัทแจ้งว่าจะสามารถจัดส่งผ้าปูโต๊ะ ผ้าเช็ดปากและผ้าที่ใช้ในครัว ภายในอาทิตย์หน้าเป็นอย่างช้า ปรากฎว่าเวลาผ่านไปร่วม ๆ สองอาทิตย์แล้ว ผ้าก็ยังไม่มาส่ง “คุณนพ ช่วยตามผ้าให้พี่ด้วยนะค่ะ ทำไมยังไม่มาส่งอีกนะ” “โทรแล้ว เค้าบอกให้รออีกหน่อย” “เฮ้ย มันเลยกำหนดนานแล้วนะ แล้วจะให้รอถึงเมื่อไหร่เนี่ยะ” “พี่อยากรู้ก็โทรไปเองสิ” จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 22:57:38 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 163 เราก็ได้แต่เงียบ นึกแต่ว่า ถ้าตรูรู้ภาษา คงไม่รอให้เอ็งจัดการหรอก เอาไงดีนะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองโทรคุยเองเลยแล้วกัน มันจะไม่รู้เรื่องก็ให้มันรู้กันไป “ เฮ้ ยู ทำไมไอยังไม่ได้ผ้านะ เลยกำหนดมาเป็นอาทิตย์แล้ว” “บริษัทมีปัญหา บลาๆๆๆๆ” ให้ตายเถอะ มันพูดอะไรเนี่ยะ เราฟังไม่รู้เรื่องเลย “ไอไม่เข้าใจหรอกว่ายูพูดอะไร แต่ไอไม่มีผ้าจะใช้ ถ้าพรุ่งนี้ไอยังไม่ได้ผ้า ก็ยกเลิกสัญญาไปได้เลย” ด้วยภาษาอังกฤษที่กระท่อนกระแท่นของเรา พูดเอาแต่เนื้อๆ แหละว่าเราต้องการอะไร พูดมากเดี๋ยวจะยิ่งไปกันใหญ่ จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 23:04:53 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 164 วันรุ่งขึ้น เค้าก็ส่งผ้ามาให้เราทันที คุณนพถามว่า พี่พูดยังไงให้เค้ามาส่งได้อ่ะ แหม ทีอย่างนี้ทำเป็นมาถาม เลยได้โอกาสสอนมวยคุณนพ ด้วยความที่ว่า คุณนพทำงานแต่ด้านเสริฟ์และอยู่หน้าบาร์ ไม่เคยมีโอกาสติดต่อกับบริษัทซัพพลายด์เออร์ต่างๆ ดังนั้น จึงยังไม่แกร่งพอ แต่เรื่องเครื่องดื่มต้องยกให้คุณนพ “จำไว้นะคุณนพ เค้าต้องยอมเรา$ ไม่ใช่เราไปยอมเค้า เราเอาเงินให้เค้าใช้นะ เราต้องเสียงดังกว่าเค้า” สุดท้าย คุณนพก็ยังอ่อนเรื่องแบบนี้อยู่ดี ให้ติดต่ออะไร มักจะไม่ค่อยได้เรื่อง หรือไม่ได้ตามแบบที่เราต้องการ จากคุณ : มะระหวาน - [ 25 เม.ย. 50 23:07:16 A:91.109.9.76 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 165 มาเกาะติดสถานการณ์ต่อคะ ขอบังอาจคะ คุณมะระหวานแกกว่าคุณสามีรึคะ เห็นคุณสามีเรียกว่า พี่ อยากรู้จังว่าไปสะดุดรักกันได้ยังไง เราก็เคยมีแฟนที่อายุน้อยกว่าเรานะ แต่เลิกไปตั้งสี่ปีละ ตอนนี้เริ่มมาคิดเสียดาย ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 25 เม.ย. 50 23:48:58 ]

ความคิดเห็นที่ 166 ^ ^ คุณข้างบน (คคห 165) นายนพนี่ไม่ใช่สามีคุณมะระหวานนะคะ เป็นลูกจ้างตะหาก ! จากคุณ : tess.tx (tess.tx) - [ 26 เม.ย. 50 00:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 167 นั่งรอตอนต่อไป ด้วยใจจดจ่อ จากคุณ : ~เยส~โน~โอเค~แทงค์กิ้ว~ - [ 26 เม.ย. 50 01:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 168 รออ่านนนนนนนนน จากคุณ : เหวอ เหวอ - [ 26 เม.ย. 50 02:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 169 ติดตามค่ะ สนุกๆ จากคุณ : LiLLa_JoY - [ 26 เม.ย. 50 04:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 170 มาลงชื่อรออ่านค่ะ จากคุณ : ป้างป้าง - [ 26 เม.ย. 50 06:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 171 ตานพ .. ไม่น่ารักเเต่เเรก เลยเเพ้ภัยตนเอง (โสน้างหน้า) จากคุณ : น้องมะตูม ตามติด ร้านมะระหวาน (< Siam Citizen >) - [ 26 เม.ย. 50 08:52:24 ]

ความคิดเห็นที่ 172 ร้านอยู่ที่เมืองอะไร ค่ะ คุณมะระหวาน คิดว่าถ้ามีโอกาสจะได้ไปอุดหนุนุให้ถึงที่ จากคุณ : Piran2007 (Piran 2007) - [ 26 เม.ย. 50 10:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 173 มาลุ้นต่อค่ะ มีปัญหาให้ต้องแก้อยู่เรื่อยๆเลยนะคะ คุณมะระหวานสู้ชีวิตจริงๆเลยค่ะ นับถือค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 26 เม.ย. 50 10:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 174 เกาะติดขอบ มาต่อไวไวนะ จากคุณ : a.miyazaki - [ 26 เม.ย. 50 11:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 175 รอ @__@ จากคุณ : < Siam Citizen > - [ 26 เม.ย. 50 12:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 176 รออย่างใจจดใจจ่อ จากคุณ : pinkyjung - [ 26 เม.ย. 50 13:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 177 สวัสดีค่ะ ทุก ๆ ท่าน เพิ่งตื่นค่ะ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะ ปล. คุณนพ คือ ลูกน้องบังเกิดเกล้า ค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 26 เม.ย. 50 16:42:41 A:91.109.4.74 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 178 มาเร็วๆๆนะคะ รออยู่ค่า........ จากคุณ : NineThirtyTwo - [ 26 เม.ย. 50 16:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 179 หลังจากที่ร้านมะระหวานเปิดแล้ว เรื่องอุปสรรคในการเปิดร้านหมดแล้ว ต่อไปคือการเรียนรู้และการแก้ปัญหา ค่ะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 26 เม.ย. 50 16:59:06 A:91.109.4.74 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 180 แรกๆ คุณนพจะเป็นคนรับบุ๊คกิ้งเอง แต่มาระยะหลัง เราสังเกตหลายครั้งว่า คุณนพมักจะปฎิเสธลูกค้าที่ขอจองเวลาดึกหน่อย และจะไม่ยอมรับโทรศัพท์ลูกค้าที่โทรเข้ามาก่อนเที่ยง “คุณนพ พี่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง ทำไมไม่รับล่ะ” “โธ่ พี่ ร้านเราเปิดเที่ยงนะ ลูกค้าดันโทรมาก่อนเที่ยงทำไมล่ะ ร้านยังไม่เปิดสักหน่อย คนจะนอน” “งั้น ต่อไปนี้ เอาบุ๊คกิ้งมาให้พี่ ช่วงเช้าพี่จะรับเอง ช่วงบ่ายคุณรับแล้วกัน” ตอนนั้นภาษาอังกฤษก็ยังไม่แข็งแรง เอาแค่พยายามฟังให้ได้ว่า ลูกค้าต้องการจองโต๊ะวันไหน เวลาไหน จำนวนกี่คน ส่วนชื่อก็ให้เค้าสะกดให้ช้าๆ ทีละตัว จากคุณ : มะระหวาน - [ 26 เม.ย. 50 17:02:55 A:91.109.4.74 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 181 บ่อยครั้งที่เราต้องออกไปทำธุระกับคุณสามีข้างนอก โทรเข้าร้าน นานๆ คุณนพจะรับโทรศัพท์ที คุณสามีจะหงุดหงิดมากๆ เราเลยต้องตัดปัญหาด้วยการรับบุ๊คกิ้งเอง หลายครั้งที่คุณนพมักจะไม่พอใจที่เรารับจองเข้ามาเยอะๆ ไม่รับลูกค้าให้เต็ม ก็ไม่ไหวนะค่ะ เพราะคุณนพเล่นขอพนักงานพาร์ทไทม์มายืนกันเต็มเลย ขอพนักงานเยอะ แต่จะไม่ให้รับลูกค้าเยอะ มันคิดได้ไงเนี่ยะ จากคุณ : มะระหวาน - [ 26 เม.ย. 50 17:06:52 A:91.109.4.74 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 182 ร้านเราเป็นร้านเล็ก ๆ มีแค่ ๑๔ โต๊ะ ประมาณ ๓๒ ที่นั่ง วันศุกร์ เสาร์ คุณนพเรียกพาร์ทไทม์มาทั้งหมด ๔ คน วันธรรมดาขอพนักงาน ๒ คน ดูไป ดูมา เหมือนพนักงานจะเยอะกว่าลูกค้าป่าวเนี่ยะ ตอนนั้นเราทำอยู่ในครัวกับคุณสามีนะค่ะ คุณสามีบอกว่า ชักไม่ไหวแล้วนะ ขอคนเยอะ แล้วยังคิดเงินผิดได้ทุกวัน คุณนพมีความสามารถในการคิดเงินผิดได้ทุกวัน วันไหนยุ่งน้อยหน่อย ก็หายไป ๑๐ กว่าปอนด์ วันไหนยุ่งมากหน่อย ก็หาย ๔๐ – ๖๐ ปอนด์ ที่หายนี่ ลืมคิดค่าเครื่องดื่มบ้าง ค่าสตาร์ทเตอร์บ้าง ซึ่งเราก็ไม่เคยไปหักเงินคุณนพเลย เพราะรู้ว่าเค้าไม่ได้ตั้งใจ เพียงแต่ขาดความรอบคอบ จากคุณ : มะระหวาน - [ 26 เม.ย. 50 17:15:25 A:91.109.4.74 X: TicketID:017718 ]

ความคิดเห็นที่ 183 ติดตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 26 เม.ย. 50 17:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 184 รออ่านเหมือนกันค่ะพี่ จากคุณ : shanshan_cc (shanshan) - [ 26 เม.ย. 50 18:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 185 ติดตามอ่านค่ะ จากคุณ : หลิวลิ่วลม - [ 26 เม.ย. 50 18:51:12 ]

ความคิดเห็นที่ 186 แหะๆ ขอโทษงามๆ อ่านเมื่อคืนตอนง่วงนอนแล้วมันเบลอๆ สับสนระหว่างคุณสามี กับคุณนพ ความจริงก็เป็นแฟนคลับมาตั้งแต่ที่เขียนมาก่อนโน้น เรื่องลูกจ้าง ในร้านเล็กๆแบบนี้ก็น่าปวดหัวเหมือนกัน เพราะจะมีระบบอะไรมากก็ไม่ได้ ทั้งๆที่คนน้อย กว่าพนักงานบริษัท แต่ทำไมควบคุมยาก ก็เพราะจะทำกฎข้อบังคับ เคร่งๆเหมือนบริษัทใหญ่ๆ บางทีมันยาก แม่เราก็บ่นเครียดๆเรื่องลูกน้องให้ฟังบ่อยๆเหมือนกัน จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 26 เม.ย. 50 19:08:07 ]

ความคิดเห็นที่ 187 คือสงสัยนิดนึง ว่าคุณมะระหวาน ฟ้อง คนทำบัญชี (บริษัทแรก) แล้วแจ้งความไว้ไม๊คะ? ถือว่า โกงกันชัดๆ รับเงินที่เราจ้างแล้วหนีเนี่ยทำงานก็ไม่เรียบร้อย อย่างนี้ไม่น่าปล่อยไว้ได้นะคะ จากคุณ : pikulkeaw - [ 26 เม.ย. 50 19:08:09 ]