ความคิดเห็นที่ 1 ยากจน แต่จองหอง.....  !!!!??? มองเขาใหม่ดีกว่ามั้ยครับ เขาเป็นห่วง รัก และหวังดีกับคุณนะ ถึงจะยอมทำโอเวอร์ไทม์ เพียงเพื่อให้คุณมีเงินเก็บ อย่างที่คุณอยากจะทำ  เขาไม่อยากให้คุณต้องเหนื่อย กับงานเสริฟแบบนั้น  และที่สำคัญ  เขายกย่องคุณนะ ว่าคุณมีสมอง หางานที่ดีกว่านั้นได้  แค่เรื่องภาษา ทำไมคุณไม่พยายามให้ดีกว่านี้ล่ะครับ มันเป็นโอกาสให้คุณสามารถหางานอื่นที่ดีกว่านี้ได้นะ จากคุณ : สายน้ำ ||เวอร์ชั่นล็อคอิน|| - [ 20 เม.ย. 50 03:21:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 I like your name!!!เหินฟ้ามากินแกลบ  Me either. He just love you, that's all. Find out some interesting thing to do. จากคุณ : escaflowne - [ 20 เม.ย. 50 03:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สามีเราก็เป็นเหมือนกันค่ะ  จนแล้วยังไม่เจียมอีก เคยโทรไปถามร้านอาหารญี่ป่นใกล้ๆ บ้าน เค้ารับแครเชียร์ พอแกรุ้ว่าได้เท่าไหร่แกบอกว่าอยู่บ้านทำกับข้าวให้ไอดีกว่า แต่พี่แกก็หางานให้เราทำ part time เป็นครั้งๆ ไป พอได้มีตังค์กินกาแฟ กับซื้อเครื่องสำอางค์ จากคุณ : แม่โคล่า (chuamalee) - [ 20 เม.ย. 50 03:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "เหินฟ้ามากินแกลบ" ^^ ^^ ชอบชี่อนี้จัง ฟังดูประชดประชัน แต่รักจริงดี กรุณาลงทะเบียน ขอ Log-In กับทางพันทิปด่วน ฮ่า ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สามีของคุณ ไม่ควรจะห้ามไม่ให้คุณทำอะไรก็ตามแต่ ที่คุณอยากทำนะ "คุณเธอบอกมันหนักไปสำหรับคุณ คุณมีสมอง หางานได้ดีกว่านี้" ^^ ^^ ฝากบอกคุณเธอแทนเราด้วยว่า ในหลายๆ ปท. ถือเป็น Career เชียวนะคะ การเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ดี ใครว่าไม่ต้องใช้สมอง ? เรื่องภาษาก็ควรจะต้องดี ด้วยนะคะ ขอบอก ทำงานหนักก่อน แล้วค่อยสบายทีหลัง ในวันข้างหน้า เหยียบขี้ไก่ ให้ฝ่อ แล้วจะเข้าใจคนทำงานบริการ คนที่ต้องใช้แรงงาน หรือ เข้าใจคนอื่นมากขึ้นค่ะ ปล. (เบอร์ 2) "ยูอย่าคิดว่าตำแหน่งฉันที่มาจากไทย (ผู้จัดการ เชียวนะ ) จะช่วยอะไรได้ที่นี่ คราบใดที่ภาษาฉันมันห่วยแตก ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ขอฉันทำเถอะ" ^^ ^^ เราว่าคุณ จขกท. เป็นคนน่ารัก และ อยู่กับความเป็นจริง ไม่ยึดติดดีนะ Attitude แบบนี้ อยู่ที่ไหนก็รอด มีความสุข ลองคุยกับ "ฮิตเลอร์" ดูใหม่ ขอ Compromise พบกันครึ่งทาง ขอลองทำ 3 เดือนก่อน ถ้าไม่ Work "คุณ" ถึงจะยอมให้ "พ่อคุณ ของคุณ" อย่าลีมฝึกภาษาด้วยการ ฟัง and @_@ วิทยุ โทรทัศน์ นสพ. นิตยสาร ก็จงอ่านเข้าไป ต้องไม่อายที่จะ พูดภาษาต่างด้าว ที่ไม่คุ้นเคย "ต่อยหอย" ก็ช่วยได้ จริงๆ นะเคอะ โฮะ โฮะ (โดนน้องต่อยหอย ประทับทรง อีกแร้วเรา) หลังจากได้อ่านความเห็น ของสมาชิกท่านอื่นๆ ด้วยแล้ว ได้เรื่อง ได้ราว ยังไง กรุณากลับเข้ามารายงานผล The After Match ด้วยนะฮ้า ส่ง มาช่วยนะ จากคุณ : อดีตเด็กเสิร์ฟ กุลีSydney (Siamese Girl) - [ 20 เม.ย. 50 03:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แฟนก็เคยห้ามไม่ให้ทำงานเสริฟเหมือนกัน แต่เป็นเหตุผลเพราะสุขภาพของดิฉันเอง เคยไปทำที่ บ้านพักคนชรา เป็นแบบงานประจำ ก็มีสวัสดิการตามกฏหมาย แต่สุดท้าย เอ็นไหล่พลิก และริดสีดวงกำเริบ จนต้องไปเช็คมะเร็งลำไส้ซะเลย(ปรากฏว่าไม่เป็นมะเร็งฯ) เลยเจอแฟนบอกว่า ถ้าจะต้องไปทำงานนี้แล้ว ต้องเอาเงินนั้นมารักษาตัวเองแบบนี้ ให้ออกก่อนดีกว่า ไว้ลงเรียนเพิ่มเติม แล้วค่อยหางานด้านที่เคยทำที่เมืองไทยทำ คุณก็มีประสบการณ์อยู่แล้ว มันน่าจะหางานได้ล่ะน่า...สุดท้ายเลยตัดสินใจออกมาอยู่บ้าน และก็ตัดสินใจมีลูกกันก่อนที่ดิฉันจะได้งานซะเลย ตอนนี้เลยเลี้ยงลูกไปก่อน ไว้พร้อมเมื่อไหร่ ก็ค่อยหางานทำต่อไป...แต่อย่างน้อยงานเลี้ยงลูกนี่ก็ไม่ใช่งานเบา ๆ นะนั่น.. ปล. ส่วนที่เค้าห้าม ก็อาจจะเพราะเค้ารักและเป็นห่วงคุณ จขกท. มั๊งคะ จากคุณ : JC2002 - [ 20 เม.ย. 50 04:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปล. โฉบกลับมาอีกรอบ แบบว่ามีเรื่องจาเม้าท์ เกี่ยวกับเด็กเสิร์ฟ นี่แหละ คือ เดี๊ยนเพิ่ง "เหินฟ้ากลับมาจากกรุงโรม " อุ อุ ไม่อยากจา Said มี Waiter หนุ่มอิตาเลี่ยน คนนึง ที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง ที่ต้องไปทานกันทุกวัน อู๊ยยยยย..... พ่อ "Italiano โรมีโอ้" คนนี้ เธอหล่อ ผมยาว ถูกเสป็ค Sooo Cool ได้ใจ เลยค่ะ (อาจจะไม่ Handsome ในสายตาคนอื่น แต่เธอมาในแบบที่ทำให้เดี๊ยนวูบวาบ Awesome ก็ละกัน) He พูดภาษาปะกิด สำเนียง London ปนกะ สำเนียง New York ที่ He เคยไปเรียน ไปอยู่ ไปทำงาน สุ้มเสียง สำเนียง มีเสน่ห์ล้ำลึกเหลือหลาย หุ ห ไม่ทำมะดาด้วยค่ะ เพราะ He เรียนจบมาทางด้านปรัชญา เอ่อ.....แบบว่า งานนี้ได้แต่ "หื่นขึ้นคอจนตาละห้อย" เป็น "สุนัขเห็นโบอิ้ง" นะคะ กิ กิ เพราะไม่ได้ไปคนเดียว แต่เดี๊ยนไป Roaming in Roma กะคู่รัก Long-Term Partner ฮ่า (อุ อุ อีกที ขอเว่อร์หน่อย ว่าร้านนี้ เปนร้านระดับ up-market นะฮ้า อาหารของเขา แต่ละอย่าง เนย, แฮม, ซาลามี่, พาสต้า ไวน์, น้ำมันมะกอก ขนมปัง แต่ละชนิด สุดยอด...... เช่น Carpaccio เนื้อควายดิบ แล่บางๆ หมักในน้ำมันมะกอก โรยหน้าด้วย ปาร์เมซานชีส กระเทียมดอง และ Carciofi อาร์ติโช๊ค อู๊ยยยยย อร่อย อย่าให้ Said เลย แต่อยาก Repeat อีกสัก one more จาน ค่า เครี่องปรุงอาหาร เขาก็มีขาย หลายอย่าง ทำให้ต้องคาบกลับมาบ้าน ให้ตัวเองวุ่นวายต่อในครัวด้วย อีกต่างหาก) กิ กิ ครายว่า พวก Waiter Waitress กราจอก คะ กรุณาคิดใหม่ นะฮ้า พิมพ์ไปก็น้ำลายหกไป คิดถึง "เนื้อสด" ค่ะ เอ่อ.....หมายถึง "เนื้อดิบ Carpaccio" อ่ะคะ กรุณาอย่าจินตนาการตามเดี๊ยนไปไกล ถ้าไม่นับอย่างอื่นรวมด้วย เรื่องกิน นี่ก็จัดว่าเป็นเรื่อง "Sin" ค่ะ It's a...It's a....It's a sinnnn...เคยฟังไหมคะ เพลงของ "The Pet Shop Boys" ไง เสียดาย ที่เข้าโวยวายเว็บ "youtube.com" ไม่ได้ ไม่งั้นจะไปลาก Link มาแปะให้ @_@ ให้ฟังกัน จากคุณ : Chickie Devil - คห. 4 (Siamese Girl) - [ 20 เม.ย. 50 04:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 I take it that your husband is an English, since you are in the UK judging by your IP address. I suppose, he has your best interests at heart. After all you have just arrived in the UK and the two of you are still in the honeymoon phase. Wait till when it's over and he will probably kick you out to work. But, put that aside. I won't say much as Miss EX Sydney waitress (Siamese Girl) has already said it all. Speaking as a man and a husband, you should simply just tell him that you are going to start working as a waitress to supplement family income. There is no need to ask for his permission, you don't need one. You are living in the UK, the cost of living is high as you know it and every bit of support does help. Remember, in this day and age husband and wife are equal. All the best. Cheeky จากคุณ : genf - [ 20 เม.ย. 50 04:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราก็เป็นเด็กเสิร์ฟมาก่อน และไม่คิดว่าการเริ่มต้นหาเงินด้วยอาชีพนี้ มันจะไม่ได้ใช้สมองอย่างที่สามีคุณว่าซักหน่อย ตอนมาใหม่ๆสามีเราก็ไม่อยากให้ทำงานเหมือนกัน แต่เราต้องคุยด้วยเหตุผลว่า อย่างน้อยทำไปก่อนและเริ่มหางานอื่นทีหลังตอนที่ทุกอย่างมันพร้อมแล้ว งคิดว่าได้ใช้สมองและไม่น่าเบื่อดีออก ดีกว่าอยู่บ้านอย่างเดียว ตอนนี้ก็ได้ทำงานที่บริษัทฯเดิมที่ทำที่ไทย เพียงแต่อยู่คนละประเทศ มันไม่สำคัญว่าที่ไทยคุณจะเป็นใคร แต่สำหรับต่างประเทศ คุณก็แค่คนไทยคนหนึ่ง ปัจจุบันนี้เวลาคิดถึงตอนเป็นเด็กเสิร์ฟ ( 1 ปี ) เรายังภูมิใจได้ว่าอย่างน้อยเราที่ไม่เคยทำงานหนักมาก่อน แต่ยังสามารถทำงานหนักอย่างนี้ได้ได้ดีเทียบเท่ากับคนอื่น ภูมิใจในตัวเอง จากคุณ : อดีดเด็กเสิร์ฟ - [ 20 เม.ย. 50 05:06:41 A:62.163.27.142 X: TicketID:121977 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังข้าวใหม่ปลามันอยู่มั้งคะ รอไประยะนึงก่อนแล้วจะเห็นผล เค้าอนุญาติให้คุณหางานแน่ จากคุณ : นกไร้ฝูง - [ 20 เม.ย. 50 05:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทำไมสามีถึงไม่ค่อยมีเหตุผลเลยล่ะคะ ก็น่าจะให้คุณลองไปหาประสบการณ์ใหม่ๆดู งานด้านนี้ก็ถือเป็นการทดสอบตัวคุณเองด้วย ว่า มีความสามารถในการใช้ภาษา และมี servic mind มากแค่ไหน ถ้าคุณอยากช่วยหาสามีหารายได้ก็ต้อง ตื้อ บ่อยๆ เพื่อเขาจะยอมคุณไงคะ โชคดีเน้อ ปล.แล้วก็เห็นด้วยกับความเห็นของพี่ Siamese Girlเพราะพี่มีประสบกาม เอ๊ย ประสบการณ์มาก่อน ^^" จากคุณ : Party bbjung - [ 20 เม.ย. 50 05:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 Dear Party bbjung,   "ปล.แล้วก็เห็นด้วยกับความเห็นของพี่ Siamese Girlเพราะพี่มีประสบกาม เอ๊ย ประสบการณ์มาก่อน ^^" ^^ ^^ "I just want to smack you if I ever meet you in person." Be a good girl! Chickie Devil จากคุณ : Ms. Night Owl High Octane (Siamese Girl) - [ 20 เม.ย. 50 06:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่ SMG ตอบถูกใจวัยโจ๋ เลยคะ... จากคุณ : nuinuinaka - [ 20 เม.ย. 50 06:17:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 WOW!!!!.....คห.๑๐     ตอบใด้ เฉี๊ยบ....มั้กๆๆ........ จากคุณ : pyek (ctanta) - [ 20 เม.ย. 50 06:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แฟนไม่ให้เป็นเหมือนกัน เหตุผลคือ ถ้าทำเสิร์ฟพาร์ทไทม์ (เต็มเวลาทำไม่ได้ เพราะเป็นถือวีซ่านักเรียน) มีโอกาสสูงมากๆที่ต้องทำตอนเย็นถึงดึกและช่วงสุดสัปดาห์อีกด้วย  แฟนเลยไม่ให้ทำ บอกว่าถ้าเราทำแล้วจะได้เจอหน้ากันบ้างมั้ยเนื่องจากแฟนออกจากบ้านไปทำงานในลอนดอนตอนหกโมงเช้า กลับถึงบ้านอีกทีตอนทุ่มสองทุ่มทุกวัน ทำอย่างอื่นไม่ว่าเค้าบอก แต่อย่าทำเสิร์ฟนะ ยังดีตอนนี้ได้งาน office ชั่วโมงดี เลยไม่เท่าไหร่ จากคุณ : pervpanda - [ 20 เม.ย. 50 06:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 "มีใครมีสามี ยากจนแต่จองหองเหมือนเราหรือเปล่า" "เหินฟ้ามากินแกลบ" รู้สึกว่าความรู้สึกของคุณที่มีต่อสามีมันค่อนข้างลบมากเลยนะครับ คนเราถ้ารักกันและคิดจะอยู่ด้วยกันแล้ว ต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน และเคารพในการตัดสินใจของกันและกัน ลองนึกภาพดูนะครับว่าถ้าสามีคุณเลิกงาน แล้วกลับบ้านมาเหนื่อยๆ อยากจะพักผ่อน ทานข้าว ดูข่าว ดูละคร หยอกล้อกับภรรยา เพื่อให้มีกำลังใจ มีแรงที่จะต่อสู้กับวันใหม่ แล้วถ้าคุณยังยืนยันว่าจะออกไปทำงานร้านอาหารไทยให้ได้ ลองคิดดูซิครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น 1. สามีกลับบ้าน หลังจากเลิกงาน เหนื่อยก็เหนื่อย เครียดก็เครียด หิวก็หิว และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมาหอมแก้มภรรยาซักฟอดให้ชื่นใจ แต่กลับพบเพียงห้องเปล่าๆ กับข้อความนิดหน่อยว่า "ที่รักขา วันนี้ฉันต้องรีบออกไปทำงาน ขอโทษที่ไม่ได้ทำกับข้าวไว้ให้ วันนี้เป็นกูปรี(หากินเอง)ไปก่อนนะคะ จุ๊บๆ ปล. รักคุณมากคะ" ถ้าคุณเป็นสามีคุณจะรู้สึกอย่างไร 2. คุณไปทำงานเสริฟ คุณก็ต้องเจอสารพัด ทั้งเครียด ทั้งเหนื่อย เผลอๆโดนแขกเมาแล้วลวนลามทางสายตา(หื่นๆ)อีก (และรับรองว่าไม่มีใครเขาจ้างคุณไปนั่งคุยเล่นๆ แก้เหงาแน่) แล้วคุณก็กลับบ้านด้วยอารมณ์ที่บ่จอย ส่วนสามีก็นั่งคอยด้วยความเป็นห่วง บางทีก็เผลอหลับเพราะเหนื่อยมาทั้งวัน คิดดูซิครับว่าครอบครัวมันจะเป็นอย่างไร (ไม่อยากจะจินตนาการ) เอาแค่สองข้อแค่นี้ก่อนแล้วกันนะครับ ความจริงอยากจะเขียนมากกว่านี้ แต่กลัวคนอื่นเขาจะรำคาญ ข้อแนะนำ 1. ผมว่าคุณควรหาโรงเรียนสอนภาษาที่อยู่ใกล้บ้าน แล้วรีบไปสมัครเรียนแต่เนิ่นๆ (เอาแบบไม่ต้องเสียสตางค์ยิ่งดี) แล้วก็ไปเรียนซะดีๆ ทีนี้คุณก็จะได้ไม่ต้องมาอ้างอีกว่าภาษาไม่ดี แล้วอยากไปเป็นเด็กเสริฟอีก 2. เมื่อภาษาดีแล้วก็ถึงคราวที่จะช่วยสามีคุณทำงานแบบใช้สมองบ้างหละ คราวนี้คุณก็จะได้เงินเยอะขึ้น สวัสดิการดีขึ้น อยากได้อะไรคุณก็หาซื้อเอาเอง จะได้เลิกบ่นเสียทีว่าสามีคุณจน ไม่มีเงินซื้อให้ ปล. ถ้ายาวไปก็ขอโทษด้วย อิอิ วันนี้ว่าง 555 จากคุณ : Duke of York - [ 20 เม.ย. 50 07:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เหมือนสามีดิฉันด้วยค่ะ หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอมให้ดิฉันทำงานเด็กเสริฟ์แน่นอน เค้าบอกว่าไปเป็นเด็กเสริฟ์ ให้ดิฉันอยู่บ้านเฉย ๆ ดีกว่า ไม่ต้องทำงาน จริง ๆ แล้วสามีดิฉันเค้ามีเหตุผลนะค่ะ เค้าบอกว่า เราเป็นคนมีความรู้ความสามารถ สามารถหางานออฟฟิคทำได้ ให้ใจเย็น ๆ อดใจรอไว้ก่อน ไปเรียนภาษาให้ดีขึ้น ดิฉันก็ทำตามที่สามีบอกทุกอย่าง อ้อ สามีให้อีกเหตุผลหนึ่งด้วยค่ะ เค้าบอกว่า ถ้าเราเอาเวลาไปทำงานเสริฟ์ แล้วเวลาที่ทำงานเสริฟ์เนี่ยจะเอามาลงในเรซุเม่ได้หรือค่ะ มันเสียเวลาไปเปล่า ๆ ถ้าจะบอกว่าได้ฝึกภาษาไม่จริงหรอกค่ะ เพราะมันไม่ได้ฝึกอะไรไปมากกว่าจำเมนู กับ Order อาหาร ไงคุณ จขกท ใจเย็น ๆ และเชื่อสามีเถอะค่ะ ดิฉันประสบความสำเร็จมีงานบริษัททำก็เพราะเชื่อสามีนี่แหละค่ะ จากคุณ : Noway to be เด็กเสริฟ์ - [ 20 เม.ย. 50 07:42:48 A:24.2.55.200 X: TicketID:020141 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณโชคดีมากเลยที่มีสามีแบบนี้ คิดเสียใหม่ค่ะ จากคุณ : บัวนลิน - [ 20 เม.ย. 50 08:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ก็จริงนิ ทำไมต้องไปทำเด็กเสริฟอะ ยิ่งใกล้บ้านอีก ในเมื่อมีโอกาสทำงาน ทำไมไม่หางานที่มันได้ภาษา งานหง งานห้าง จัดขง จัดของ เบบี้ชีส ยัง ได้ภาษามากกว่าอีกนะคะ อย่าไปแย่งงานเด็กนักเรียนไทยเล๊ยยย... ให้เขามีรายได้บ้าง อิอิ เรื่องการใช้ภาษาของคนตั้งกระทู้ คงไม่มีเจตนาไม่ให้เกียรติสามีหรอก แกคงจะใช้ภาษาเอาขำๆ หน่ะ จากคุณ : sasil - [ 20 เม.ย. 50 08:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เค้าคงไม่ได้ห่วงว่าคุณจะทำงานได้ ไม่เต็มศักยภาพหรอกครับ มีงานทำ มีเงินใช้ ทำไมถึงจะมีอะไรที่ไม่ดี แต่ที่น่าเป็นห่วง คือสวัสดิภาพของคุณมากกว่า เป็นพนักงานเสริฟ ต้อง Deal กับคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าตั้งเท่าไหร่ บรรยากาศการทำงาน เป็นยังไง นายจ้างหรือเพื่อนร่วมงานเป็นแบบไหน ไม่มีใครตอบได้หรอกครับ ร้านไทยที่ผมรู้จักหลาย ๆ ร้าน ก็มีพฤติกรรมคุกคามทางเพศอยู่มาก นายจ้างจับแขน โอบเอวพนักงานบ้าง ใช้งานเลยเวลา แต่ให้เงินเท่าเดิมบ้าง สำหรับผู้หญิงไทย เงินที่ได้ มันไม่คุ้มกับสิ่งที่เสียไปหรอกครับ และคุณคิดว่าสามีคุณ จะรู้สึกยังไง ทั้ง ๆ ที่เค้าเป็นห่วงคุณ ยอมเสนอตัวทำ overtime เพื่อคุณ แต่คุณกลับมองว่า ยากจน แต่ จองหอง หละครับ จากคุณ : for richer or poorer (eiwinnie) - [ 20 เม.ย. 50 09:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เห็นด้วยกับสามีคุณค่ะ...ทำงานร้านอาหารไทยแล้วจะมีเวลาให้กับ "ครอบครัว" หรือเปล่าคะ? ควรคิดถึงตรงนี้ด้วย... ถ้าภาษาไม่แข็งแรง...เมื่อมีโอกาสได้มาอยู่ในประเทศที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษก็ควรไปเรียนเพื่อ improve your English ไม่ดีกว่าเหรอคะ?...แล้วก็หางานทำ...และควรเป็นงานที่สามารถเขียนใน resume ได้... จากคุณ : bmw (BlackmagicW) - [ 20 เม.ย. 50 09:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เราก็เหมือนกันค่ะ ตอนมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงรอสอบใบอนุญาต ก็ไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่นะคะ อ่านหนังสืออย่างเดียว เห็นหลายๆคนเค้าทำงานเสิร์ฟ เราก้อยากทำมั่งแต่สามีไม่ให้ทำค่ะ เพราะมันจะเบียดเบียนเวลาที่เราอ่านหนังสือ และเวลาที่อยู่ด้วยกัน แล้วก็ลอกประโยคที่เค้าพูดมาเลยนะคะ..มันเสีย potential ของเบบี้ที่ไปทำงานเสิร์ฟ เบบี้(เค้าเรียกเรางั้นน่ะ)มีความสามารถมากกว่านั้นมาก.. เราใช้เวลาที่ทำงานไปเรียนเพิ่มเติม ฝึกภาษา แล้วก็ออกกำลังกายน่ะ เราก็โอเคค่ะ ไม่ทำงานเสิร์ฟก้ได้ ตอนนั้นเจอเพื่อนๆหลายคนดูถูกด้วยนะคะ ว่าทำไมอยู่บ้านเฉยๆ ผลสุดท้าย หลายปีผ่านไปเราก็ได้งานระดับ professional ทำสมใจค่ะ อยากให้คุณจขกท.คิดดูดีๆนะคะ เราว่าสมัยนี้หาสามีอย่างนี้ยากนะ อย่าโมโหไปเลยค่ะ จากคุณ : ลูกแม่ดอกบัว - [ 20 เม.ย. 50 09:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 22 กระทู้นี้ดูดุเดือดดีคับ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ เรื่องของครอบครัวนี่พูดยากนะ จากคุณ : โอเล่ (โอเล่ คุง) - [ 20 เม.ย. 50 09:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ คห. 19 "แต่ที่น่าเป็นห่วง คือสวัสดิภาพของคุณมากกว่า เป็นพนักงานเสริฟ ต้อง Deal กับคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าตั้งเท่าไหร่ บรรยากาศการทำงาน เป็นยังไง นายจ้างหรือเพื่อนร่วมงานเป็นแบบไหน ไม่มีใครตอบได้หรอกครับ ร้านไทยที่ผมรู้จักหลาย ๆ ร้าน ก็มีพฤติกรรมคุกคามทางเพศอยู่มาก นายจ้างจับแขน โอบเอวพนักงานบ้าง ใช้งานเลยเวลา แต่ให้เงินเท่าเดิมบ้าง สำหรับผู้หญิงไทย เงินที่ได้ มันไม่คุ้มกับสิ่งที่เสียไปหรอกครับ" ^^ ^^ ตั้งแต่เกิดมา ก็เพิ่งเคยได้ยิน ที่ทู้นี้ นี่แหละ ว่างานบริการ ประเภท Waiter & Waitress นี่มันเลวร้าย ฟัง @_@ ต่ำต้อย ToiTum ได้ขนาดนี้ หึ หึ ฟังแล้วสงสารพวก Air Crew แอร์โฮสสะเตด and กระจั๊ว จัง ทำงานเป็น "กุลี เดินเสิร์ฟ บนเรือเหาะ" ที่วันๆ ต้อง เจอทั้ง เจอผู้คนที่ไม่รู้จัก หัวนอน ปลายเท้า ตั้งไม่รู้กี่ร้อยคน อุ อุ ขอยกตัวอย่าง ถ้าเป็นสายการบินแห่งญาติ ทีจี-Tomorrow Go ไฟลท์ที่บินแบบ Non-Stop "BKK-NY"  ที่บินกันนาน 17 ชั่วโมงขนาดนั้น ในพื้นที่จำกัด ชีวิตของพนักงานต้อนรับทั้งลำ คงตกอยู่ในอันตราย ขนาดหนักเลยนิ Oh! Danger Zone Alert. Danger Zone Alert. แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 50 10:20:32 จากคุณ : อดีตเด็กเสิร์ฟ กุลี Sydney (Siamese Girl) - [ 20 เม.ย. 50 10:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 Point ของเรื่องนี้ มีอยู่ว่า........... คุณ Cheeky คห. 7 said.......... "After all you have just arrived in the UK and the two of you are still in the honeymoon phase. Wait till when it's over and he will probably kick you out to work. "There is no need to ask for his permission, you don't need one." "You are living in the UK, the cost of living is high as you know it and every bit of support does help." "Remember, in this day and age husband and wife are equal." คุณ Party bbjung คห. 10  said........ "ทำไมสามีถึงไม่ค่อยมีเหตุผลเลยล่ะคะ ก็น่าจะให้คุณลองไปหาประสบการณ์ใหม่ๆดู งานด้านนี้ก็ถือเป็นการทดสอบตัวคุณเองด้วย ว่า มีความสามารถในการใช้ภาษา และมี service mind มากแค่ไหน" คุณอดีดเด็กเสิร์ฟ คห. 8 said........ "มันไม่สำคัญว่าที่ไทยคุณจะเป็นใคร แต่สำหรับต่างประเทศ คุณก็แค่คนไทยคนหนึ่ง ปัจจุบันนี้เวลาคิดถึงตอนเป็นเด็กเสิร์ฟ ( 1 ปี ) เรายังภูมิใจได้ว่าอย่างน้อยเราที่ไม่เคยทำงานหนักมาก่อน แต่ยังสามารถทำงานหนักอย่างนี้ได้ได้ดีเทียบเท่ากับคนอื่น ภูมิใจในตัวเอง" เราว่า และ เห็น ตามที่ Quote มา ข้างบนด้วยเลยค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปล. อิชั้นคนนึงหละ ที่เขียนลง CV/Resume ด้วย ว่าเคยทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ เป็นงาน Part-time Job หาตังค์ ค่าขนม ค่าเที่ยว สมัยที่ไปชุบตัว อยู่เมืองจิงโจ้ Da Down Unda! ภูมิใจ สุดๆ ได้ช่วย ปชส. ประเทศทางอ้อม แบบที่ไม่ได้ค่าจ้างจาก TAT ซักกะบาท หึ หึ เวลายุ่งๆ อ่ะนะ เดินเสิร์ฟ กันสะไบปลิวว่อน หนุกหนาน เจอเรื่อง ฮาๆ ที่ลืมไม่ลง มาก็เยอะ ได้เคล็ดลับ ในการทำอาหารมาก็เยอะ เจอคนมาก็หลายประเภท เปิดโลกทัศน์ ให้กว้างขึ้นอีกมากมาย ลูกค้าบางคน บางคู่ กลายมาเป็นเพื่อนฝูง ที่ยัง Keep In Touch กันอยู่ตามวาระ ต่างๆ จนถึงทุกวันนี้ Chickie จากคุณ : มือโพสท์ คห. 4, 6, 11 & 23 (Siamese Girl) - [ 20 เม.ย. 50 10:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สามีจองหอง ??? สามีคุณคิดผิดหรือเปล่าเนี่ยที่เค้าเลือกคุณมาเป็นคู่ชีวิต ??? สามีคุณอาจจะห่วงคุณมากไป กลัวคุณเหนื่อย กลัวไม่ได้เวลาร่วมกัน เลยอาจจะไม่อยากให้คุณไปทำงาน คุณไม่มองหาข้อดีของเค้า แต่กลับเอาเค้ามาพูดถึงในทางที่เสียหาย แทนที่คุณจะเอาเวลาไปพัฒนาภาษาที่ห่วยแตกของคุณให้ดีขึ้น แล้วหางานที่มันใกล้เคียงกับงานเก่าคุณทำซะ บางทีงานเสิร์ฟได้เงินดี (หรือเปล่า??) แต่สามีคุณก็อาจจะมองแล้วว่าไม่คุ้ม สู้ให้คุณพัฒนาภาษาตัวเองไม่ได้ เราไม่ได้ดูถูกงานเสิร์ฟ (เราก็เสิร์ฟ) แต่ถ้ามีโอกาสพัฒนาตัวเองก็อย่าลืมคว้าไว้ละกัน เราเองเสิร์ฟไปด้วย กลับบ้านก็ต้องอ่านหนังสือ ฝึกภาษา เพื่อหาโอกาสในชีวิตที่ดีกว่า (กะว่าจะเรียนต่อโท) โอกาสแบบนี้ จังหวะชีวิตแบบนี้ ไม่ได้มีกันทุกคน คุณได้มาแล้วก็ใช้ให้คุ้มละกัน จากคุณ : Living Extreme - [ 20 เม.ย. 50 10:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อย่าคิดมากครับ แม่ผม เป็น Executive Secretary ที่ไทยดูแลเครือสหวิริยา พอมาอยู๋ที่นี่้ก็ต้องทำงาน Wait ครับผมด้วยสาเหตุที่ว่า ภาษาอังกฤษ ไม่เอาถ่านครับ พ่อเลี้ยงเคยพูดเชียร์ใหแม่ผม้ลองสมัคร ต่ำแหน่งๆดีๆ สูงๆ แต่เขาไม่รับครับ เพราะว่ากำแพงภาษาครับ สรุป..เจ๊แกก็กลับไปทำร้านญี่ปุ่นเหมือนเดิม วันนึงกะเย็นถ้าคนเยอะก็ได้ถึง 150 US$เชียวครับ อย่าดูถูกงาน Wait น่ะครับ ถ้าทำทั้งวันก็อาจะมีถึง 200 ลองสมัครงานให้เขาดูก่อนก็-ด้ครับ ถ้า ไมไ่ด้ จริงๆ เขาอาจจะให้ทำงาน Wait ก็ได้ สามี คุณน้า เป็นเหมือน พ่อเลี้ยงผมเลยครับ ตอนนี้เฮียแกพยายามห้ามไม่ให้แม่ผมทำงานอยู่ บอกว่าจะทำ โอที เหมือนสามีของน้าคนนี้ เลย 55555  น่ารักดีครับ พ่อเลี้ยงผมรักแม่ อ่ะ เลยเป็นแบบนี้ นี่เขารอให้ผมหา่งานอยูครับ่ ถ้าผมทำงานปุ๊บ จะปลดแม่ ให้เป็น แม่บ้านแ้ล้วครับ จะได้ กินข้าวเย็น อร่อยๆ ทุกมื้อด้วย สู้ๆๆครับๆ ลองเจรจาดู ปัญหานี้ เล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับคนที่ อยากมาแล้วมาไม่ได้ ครับ ^^ ป.ล. งานที่ใช้ข้อมือเยอะๆ ระวังเป็น Carpel Tunnel Syndrome น่ะครับ แม่ผมเป็นอยู่๋ครับ ถ้าใช้ข้อมือเยอะ จะปวดแล้ว ขยับไมไ้ด้ ต้องสนับมือตอนนอนเวลากำเริบ รักษาสุขภาพกันด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 50 10:39:42 จากคุณ : เมฆ (zerverize) - [ 20 เม.ย. 50 10:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แฟนพี่ที่ร้านอาหารเขาก็ไม่อยากให้แฟนเขาทำงานเหมือนกัน แฟนเขาเป็นผู้จัดการบริษัทรถยนต์ ผู้หญิงจบปวช.เมืองไทยมา ฐานะกลาง ๆ อยู่เมืองไทย เงินเดือนไม่กี่หมื่น มาอยู่เมืองนอกก็ทำงานยากเพราะภาษาไม่ดี เขาก็มาทำร้านอาหาร ก็เจอโขกสับ ทำงานหนัก ปวดเข่า ปวดหลัง ทำงานเกินเวลา (ร้านอาหารไทยเป็นกันเยอะ บอกว่าเลิกสองทุ่มครึ่งสามทุ่ม เอาเข้าจริงเลิกเกือบห้าทุ่ม) แฟนเขาก็บอกให้เลิก ให้ไปทำอย่างอื่น หรือไม่ต้องทำ แล้ว เงินก็มีพอ มีบ้าน มีรถ อยากได้อะไรเขาก็ให้เงิน ให้ เอาเวลาไปเรียนภาษา ทำอาหารหรือทำงานอื่น ๆ พาร์ท ไทม์เพราะต้องการเวลาให้ครอบครัว ฝรั่งเขาไม่ค่อยเหมือนคนไทยเท่าไหร่หรอก มีเงินเยอะก็ เฉย ๆ ขนาดซื้อกระเป๋าหลุยยังมาขึ้นรถเมลล์เลย ขึ้นรถ เมลไปเดวิดโจนส์ออกเยอะแยะ แล้วมันก็ไม่ค่อยแข่งขัน รีบร้อนด้วย ป.ล. ไม่รู้จะพูดดีหรือเปล่า ผู้หญิงไทยบางคนในร้าน อาหารก็แรงมาก บางคนคงเคยเห็น แล้วสังคมร้านอาหาร ไทยมันก็มีทุกอารมณ์ (คงรู้กันดี) ฝรั่งเขาก็เลยไม่อยาก ให้ยุ่งเท่าไหร่ เพราะเขาก็ขี้เกียจวุ่นวายด้วย จากคุณ : Fah Lan - [ 20 เม.ย. 50 11:13:13 A:203.122.76.67 X: TicketID:115899 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอให้ตัวอย่างที่สวนทางกะคนอื่นนะคะ เนื่องจากของดิฉันได้ทำงานเสริฟค่ะ  ได้เป็น Bartender ด้วย เนื่องจากใช้ภาษาอังกฤษได้คล่องค่ะ ขอบอกว่า ได้ภาษาเพิ่มไหม  ได้ภาษาพูดที่หลากหลายมากขึ้น จากการเป็น bartender ไม่ใช่เด็กเสริฟค่ะ เพราะเวลาเสริฟอาหาร ไม่ได้มีโอกาสได้คุยเท่าไหร่ นอกเหนือจากการสั่งอาหาร  ก็มีบ้างที่ได้คุยกันเล่นๆ แต่น้อยค่ะ   ส่วนการเป็น bartender ก็เสริฟเหล้านิคะ  ชงไปเสริฟไปคุยไป ด้วยตัวงานเราต้องชวนลูกค้าคุยอยู่แล้ว เพราะลูกค้าจะนั่งหันหน้าหาเราส่วนนึง (สำหรับคนที่เค้าเลือกนั่งที่บาร์ ไม่ใช่โต๊ะอาหาร) ทำให้ได้เจอคนหลากหลาย  เรื่องที่จะพูดก็หลายหลาย ทั้งสาระและไร้สาระเลย ทีนี้มาเรื่องหางาน ระหว่างทำงานข้างบน ดิฉันก็มองหางานดีๆแบบที่ใช้สมองอย่างที่เคยทำที่เมืองไทยเหมือนกันค่ะ หาที่นี่มันไม่ง่ายแบบนั้นสิคะ เพราะดิฉันไม่ได้ทำงานเฉพาะทางเช่นพวกเขียนโปรแกรม หรือพยาบาล ดังนั้นเวลาไปสมัครงานเนี่ย เค้าจะถามว่ามีประสบการณ์ที่อเมริกาไหม  ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีค่ะ มีแต่ที่เมืองไทยหลายปีทีเดียว จนไปสมัครงานอยู่ที่นึงค่ะ  เค้าบอกเราตรงๆเลยว่า"คุณอาจจะหางานยากนิดนึงนะ เพราะไม่มีประสบการณ์ที่นี่ แต่resume คุณน่ะดีใช้ได้เลยนะคะ แต่ต้องเวิร์คเรื่องประสบการณ์หน่อย  ก็เลยบอกเค้าตรงๆว่าก็ทำงานร้านอาหารอยู่  เค้าก็เลยบอกว่า มันใช้ได้กะงานบางประเภท ถ้าเราจะสมัครงานพวกบริการลูกค้าก็จะเอามาอ้างอิงได้  ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ได้ กับสามี ตอนแรกเค้าก็ไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมเราหางานไม่ได้ในเมื่อความรู้ก็มี (แต่มันจบมาจากเมืองไทยนี่) ประสบการณ์ก็เยอะ (ก็มาจากเมืองไทยอีกน่ะล่ะ)  ก็จะคอยแต่กรอกหูทุกวันว่าไปสมัครโน่น ทำนี่สิ  แต่สุดท้ายก็หางานได้อย่างที่ต้องการค่ะ อดทน ค่อยเป็นค่อยไป เรียนภาษาไปด้วย จะได้มีโอกาสไปหางานได้กว้างขึ้นค่ะ  โชคดีค่ะ จากคุณ : ทูกี้ - [ 20 เม.ย. 50 12:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กระทู้ฮอตจิงๆนะ ตอนนี้ก็รอแต่ว่า Wait till when it's over and he will probably kick you out to work จากคุณ : mon kiwi - [ 20 เม.ย. 50 12:43:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 Not much to say about this, but I think your husband is like " โดมผู้จองหอง". Hey! he is what he is... And I LOVE.. your pen name..เหินฟ้ามากินแกลบ.. Eat whatever you have to and do what you can. As long as you can handle and happy about it. My two cents worth. จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 50 13:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รู้สึกเหมือนความคิดเห็นของผม จะเข้าไปสะกิดต่อมชวนวิวาทของใครบางคนเข้าแล้ว ส่วนตัวแล้ว ผมไม่เคยคิดหรือบอกว่า งานบริการ ประเภท Waiter & Waitress ฟัง @_@ ต่ำต้อย หรือ ToiTum อะไร ที่ผมไม่แนะนำ เพราะคุณเจ้าของกระทู้แต่งงานแล้ว มีทั้งความสามารถ และโอกาส ซึ่งบางที ถ้าอ่านความคิดเห็นของผม แล้วตีความได้แบบนั้น ลึก ๆ แล้ว คุณอาจจะคิดว่ามันต้อยต่ำซะเองก็ได้ เพราะ "แม่" ที่เลี้ยงดูผมมา ก็เปลี่ยนผ้าอ้อมให้ผม และเลี้ยงผมด้วยอาหาร ด้วยเงินที่มาจากงาน "wait" เหมือนกัน (ต้องขอโทษที่ใช้ภาษาวิบัติในความคิดเห็นครับ เกิดจากความจำเป็นบางอย่าง) จากคุณ : eiwinnie - [ 20 เม.ย. 50 15:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สรุปปัญหาของพี่คือ อยากทำงานช่วยสามี แต่สามีไม่ยอม อันนี้เค้าไม่ได้จองหองนะคะพี่ เหตุผลของสามีพี่คือ เค้ารักพี่มากกกกก และเค้าก็รู้ว่าถ้าพี่ไม่มีปัญหาเรื่องภาษาพี่สามารถหางานดีๆกว่าเสิร์ฟได้ (ไม่ได้บอกว่างานเสิร์ฟไม่ดีนะคะ แต่งานมันก้มีที่ดีกว่าไง งง มั้ย อย่า งง นะคะ แธบายไม่ค่อยจะถูก - -*) ต่อค่ะ เพียงแค่พี่ฝึกฝนภาษาอังกฤษอ่าค่ะ วิธีง่ายๆนะคะพี่ 1.ขอทำงานเสิร์ฟไปด้วย พร้อมๆกับเรียนภาษา และก็ไปสมัครงานตามสาขาที่พี่เรียนมาด้วยค่ะ จัดสรรเวลาเอาค่ะ 2.เรียนภาษาอย่างเดียว เอาแบบว่ารอบเดียวผ่าน แล้วก็หางานดีๆทำค่ะ 3.ดื้อดึง ทะเลาะกันไปเลยค่ะ เพื่อที่จะได้ทำงานเสิร์ฟ แล้วไม่มีเวลาให้ครอบครัว เพื่อนหนูมันไปเวิร์ค แอนด์ ทราเวล กับอีกคนไปเรียนที่ต่างประเทศ มันบอกว่า แค่เสิร์ฟอาหารบางทีก็หมดเวลาแล้ว บางทีคนเยอะๆ แล้วคนทำงานเสิร์ฟขาดยังต้องโดดเรียนมาทำ คิดได้เลยว่าพี่ไม่มีเวลาให้ครอบครัวแน่ๆ จะเอาแบบนี้เหรอพี่ - -* ไม่ดีละมั้งข้อนี้ หนูแนะนำให้เลือกข้อ 2 ไม่ก็ ข้อ 1 นะคะพี่ แต่ข้อ 2 อ่าดีที่สุด ผู้ชายเนี่ย ยิ่งสามี สิ่งที่ต้องการที่สุดคือการมีภรรยารอเค้ากลับมาบ้านค่ะ แล้วก็ไม่มีสามีที่ไหนอยากจะให้ภรรยาลำบากหรอกค่ะ "เค้าแค่รักพี่มากไป ไม่ได้จองหองนะพี่ ปรับความคิดใหม่เด้อ คิดแบบนี้พี่ก็เซ็ง เค้าก็เสียใจนะ" ปล.สามีเป็นตัวเป็นตน หนูยังหาไม่ได้เลย  นี่พูดตามหลัก Emotional แล้วก็พูดตามสิ่งที่หนูเห็นครอบครัวรอบๆข้างหนูเค้าเป็นกันค่ะ จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 20 เม.ย. 50 15:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รีบ ๆ comment กลับมานะครับ ตื่นเต้นจัง คราวนี้จะขน fanclub กลับมา comment ด้วยหรือเปล่าครับ ? ดังใหญ่แล้วเรา วู้วหู้ว จากคุณ : eiwinnie - [ 20 เม.ย. 50 15:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หญิงไทยใจงามต้องดูแลสามีนะครับ เรียนภาษาก่อนดีมั๊ย แล้วค่อยหางานแบบที่เคยทำที่เมืองไทย จากคุณ : hairy_potto - [ 20 เม.ย. 50 15:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราว่าสำหรับฝรั่งหลายคน โดยเฉพาะในยุโรป เงินไม่ใช่สื่งสำคัญที่สุด เงินเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น เขาให้ความสำคัญกับชีวิตมากกว่า คือ ต้องมีความสุขกับชีวิต และต้องทำอะไรตอบแทนให้กับสังคมด้วย ถ้าเขาเลือกได้ เขาก็จะเลือกงานที่ชอบและเขาสามารถมีความสุขกับงาน มากกว่าจะเลือกที่เงินอย่างเดียว สามีคุณเลยอาจจะอยากให้คุณหางานที่เหมาะสมกับตัวคุณ แล้วเขาก็อาจจะไม่่คิดว่า เขาจนมากมายอะไร มีพออยู่พอกินตามสมควร รอให้คุณคุ้นเคยกับชีวิต สภาพความเป็นอยู่ที่นั่น เรียนรู้ภาษาแล้วค่อยหางานก็ได้ เขาไม่เร่งรัดอยากให้คุณหาแต่เงิน เงิน เงิน อยากให้คุณมีความสุขมากกว่า แต่คุณเป็นคนขยัน อยากได้งาน อยากทำงานเร็วๆ ไม่อยากอยู่เฉยๆ งานอะไรก็ขอทำไว้ก่อน หนักเอาเบาสู้ ก็มองกันคนละมุม คิดกันคนละอย่าง คุณโชคดีได้สามีน่ารักนะ ขอเอาใจช่วย ให้เก่งภาษาเร็วๆและได้งาน จากคุณ : สมศรี - [ 20 เม.ย. 50 15:40:29 A:147.231.142.82 X: TicketID:128994 ]

ความคิดเห็นที่ 36 นอกจากความรักที่สามีมีให้คุณมากแล้ว ... นอกนั้นจะเข้ากับหลักปรัชญาและเป้าหมายของชีวิต คุณกับสามีต้องคุยกันว่า คุณอยากจะเป็น อยากจะทำอะไร และอะไรคือสิ่งสำคัญสุดตอนนี้ อีกอย่างก็มองในหลักของการลงทุน ... อดเปรี้ยว ไว้กินหวาน หรือ น้ำขึ้นให้รีบตัก เอาสุภาษิตไทยมาว่ากันตรง ๆ เลย จำความได้ว่า สมัยจบคอมเมิร์ชใหม่ ๆ เพื่อน ๆ เกือบเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ เริ่มทำงานหาประสบการณ์หาเงินกัน เราตัดสินใจไปเรียนต่อ เวลาผ่านไปสี่ปี เราจบออกมา เจอช่วงเศรษฐกิจไม่ค่อยดี งานหายาก ... คิดอยู่เหมือนกันตอนได้เจอเพื่อน ๆ ต่างคนมีประสบการณ์งานอยู่ในกระเป๋าแล้วสี่ปี ในขณะที่เรา ไม่มีอะไรเลย บางคนก็ได้พิสูจน์ความสามารถ เงินเดือน ตำแหน่งไปไกลแล้ว ในขณะที่เราไม่มีอะไรจะพิสูจน์ แต่การณ์เวลาผ่านไป ... ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายฤดู ...เรากลับย้อนไปดูใหม่ จะบอกว่า การอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ก็เป็นทฤษฎีหนึ่งที่ไม่เลว เพราะถ้าเราไม่วางแผนหรือไม่อยากเรียนต่อ เราอาจจะเสียใจไปตลอดก็ได้ หรือไม่ก็ต้องย้อนกลับมาซ่อมพื้นฐานที่เราอยากต่อยอดก็ได้ ถามใจตัวเองก่อนดีกว่า ทุกอย่างที่เลือกสรร ไม่มีอะไรถูกหรือผิด คุณชอบงานที่เกี่ยวข้องกับอาหารหรือเปล่า ... ถ้าชอบทำ ใจมีความสุข สามีก็อนุญาตแน่นอน ถ้าคุณไม่ชอบ ต่อให้สามีอนุญาต... คุณทำไปทำมา เจออุปสรรค คุณก็อาจจะท้อถอยเองเหมือนกัน ถ้ายังอยากทำ คุยกับสามีใหม่ ถึงข้อดี ข้อเสีย ทุกอย่างมันโต้แย้งตามหลักการได้อยู่แล้ว จากคุณ : บีพี - [ 20 เม.ย. 50 16:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อยากบอกคุณจขกท ทำอะไรแล้วมีความสุขไม่เดือดร้อนผู้อื่นไม่ทำให้ครอบครัวมีปัญหาก็ทำไป แต่อย่าลืมไปเรียนภาษาด้วย เพราะปราการด่านแรกก็คือเรื่องภาษาเพราะเมื่อภาษาแข็งแรงแล้ว โอกาสขยับขยายมันก็ยังมีอีก ขอให้คุณจขกทโชคดีค่ะ จากคุณ : Lioness - [ 20 เม.ย. 50 17:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นเด็กเสิร์ฟต่างประเทศต้องมีทักษะหลายด้านคะ ทั้ง ฟัง พูด อ่าน เขียน ต้องเชียร์อาหารเป็น แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง ปล. เงินก็ดีน๊า จากคุณ : อดีตเด็กเสิร์ฟเช่นกัน (AntiVirus) - [ 20 เม.ย. 50 17:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เข้ามา post.  It's a sin ของ Pet Shop Boys ให้เจ๊ SMG แต่เจ๊คงดูไม่ได้ จากคุณ : hairy_potto - [ 20 เม.ย. 50 17:47:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ฟังธรรมนองแล้วดู เก๊า เก่า 55555555555555 จากคุณ : mon kiwi - [ 20 เม.ย. 50 18:49:39 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ทำนอง จ๊ากกกกกกกกกกกกก เขียนผิด จากคุณ : mon kiwi - [ 20 เม.ย. 50 19:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คคห. 12 ..........คุณไปทำงานเสริฟ คุณก็ต้องเจอสารพัด ทั้งเครียด ทั้งเหนื่อย เผลอๆโดนแขกเมาแล้วลวนลามทางสายตา(หื่นๆ)อีก (และรับรองว่าไม่มีใครเขาจ้างคุณไปนั่งคุยเล่นๆ แก้เหงาแน่) .................................. ทู้นี้มีทั้งฝ่ายสนับสนุนและฝ่ายค้าน ในฐานะปู้ชายที่รู้กำพืดปู้ชายด้วยกันดี ผมว่า คคห. ข้างบนอาจเป็นเหตุผลหลัก ที่คุณปู้ชายของจขกท.ไม่อยากให้สุดที่รักของเขาต้องเสี่ยงน่ะครับ จากคุณ : น้าถาพร - [ 20 เม.ย. 50 19:57:44 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เคยขอแฟนไปทำเหมือนกันค่ะ ตอนแรกเค้าก็ไม่ให้ทำ เค้าว่า รายได้มันน้อย งานมันหนัก และเหนื่อยไม่คุ้มกัน เค้าอยากให้อยู่บ้าน ใช้เวลาด้วยกันมากกว่า เค้าเลี้ยงได้ ถึงไม่รวย แต่ก็ไม่จน (แต่เงินเดิอนก็เดือนชนเดือนตลอด จะซื้ออะไร ก็ต้องคิด ยังต้องประหยัดอยู่) สำหรับตอนนี้ยอมแล้วค่ะ ค่อยๆ คุยกับเค้า ไม่เร่งรัด เหตุผลอย่างนึงที่บอกเค้า แล้วเค้ายอมรับคือ บอกเค้าว่าจะทำไม่กี่เดือน แค่หาเงินพอเป็นค่าตั๋วกลับไปเยี่ยมบ้านตอนสิ้นปี แล้วก็ค่าใช้จ่ายบางส่วน เช่นประกันชีวิตที่ต้องจ่ายที่เมืองไทย ซึ่งตอนนี้ครอบครัวที่เมืองไทยรับภาระจ่ายให้ เราบอกเค้าว่ามันไม่ถูกต้องที่ทำประกันไว้ แล้วให้ที่บ้านจ่ายให้ แล้วจะขอเงินเค้าไปจ่าย ก็ใช่เรื่อง เป็นต้น จากคุณ : YAIBUTDEE - [ 21 เม.ย. 50 00:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ต้องถามตัวเองว่าเป็นคนฟุ่มเฟือยหรือเปล่า ชอบใช้เงิน ชอบซื้อเสื้อผ้า ชอบแต่งตัวไหม ถ้าไม่ชอบก็ไม่จำเป็นต้องทำงาน เพราะเค้ามีปัญญาเลี้ยง แต่ถ้าบ้าแต่งตัวชอบแฟชั่นเหมือนดิฉัน แนะนำว่าให้หางานทำค่ะ มาแรกๆสามีก็ห้ามเหมือนกันเลยไม่ให้ทำงานอะไรทั้งสิ้นที่มันไม่สมกับหน้าที่การงานของสามี ประมาณว่าอายเพื่อนฝูง ดิฉันไม่ยอม ไปสมัครงานร้านไทยทันทีที่สามีเผลอ แอบไปทำทุกเสาร์อาทิตย์จนโดนจับได้ บังคับให้ลาออก ดิฉันเลยพาไปเลี้ยงข้าวด้วยเงินที่หามาได้แล้วบอกว่าถ้าหากไม่ได้ทำงาน อาหารมื้อนี้ มรึงก็ต้องเป็นคนออกทั้งหมด แถมถ้ากรูอยากได้อะไรแพงๆ มรึงนะ่จะเป็นคนที่เดือดร้อน ตั้งแต่นั้นมาก็ยอมๆไม่ว่าอะไร แต่ก็นั่นแหละค่ะรู้ๆกันอยู่ผู้ชายที่นี่ไม่ชอบให้ภรรยาทำงานเป็น shiff ไม่ชอบให้เลิกดึกๆใ่ม่ชอบให้ทำงาน weekend ก็ไม่ต้องทำมาหากินแล้วละค่ะถ้าดิฉันเชื่อฟังสามี บางทีมีแอบบ่นว่าดิฉันแต่งงานมาหาเงิน ยิ่งถ้าทำ shiff กลางคืนนี่เค้าจะเกลียดมากกับการต้องนอนคนเดียวทั้งบ่นทั้งด่าจนหูชา ทำไงได้ก็ ดิฉันใช้เงินเก่งนี่คะจะให้ขอเงินคนอื่นใช้มันไม่สะดวกเหมือนของตัวเอง ก็ต้องทำหูตูบๆเวลาถูกด่า จากคุณ : Gisele - [ 21 เม.ย. 50 00:47:06 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบอกความรู้สึกส่วนตัว ของผู้ชายและสามีคนหนึ่งเกี่ยวกับการทำงานของคู่ครอง ผมกับ ผบทบ. (ภรรยา) มีความเห็นขัดแย้งกัน เรื่องทำโอเวอร์ไทม์ และงานของเขามีโอเวอร์ไทม์เยอะมาก เขาไม่ปฏิเสธ เมื่อที่ทำงานขอให้ทำงานนอกเหนือเวลา เพราะเขารักงานและมีความสุขกับการทำงานให้เสร็จ ส่วนผมไม่อยากให้เขาทำ เพราะรักและสงสารเวลาเห็น เขาเลิกงานกลับบ้าน เงินที่ได้เพิ่มมาส่วนใหญ่ก็คืนให้ภาษีไป การใช้ชีวิตคู่จะต้องคุยกันครับ เราจะอ้างสิทธิและความเสมอภาคอย่างเดียวไม่ได้หรอก จนบัดนี้เรายังหาข้อสรุปไม่ได้ แต่คิดว่าจะพบกันแบบ 80-20 โดยสลับที่กันคนละเดือน จากคุณ : นายคลิค - [ 21 เม.ย. 50 00:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 46 มาเป็นกำลังใจให้คุณจขกท ได้มีงานทำอย่างที่อยากได้น้ะคะ ตอนนี้เราปลงตกแล้วเรื่องงาน ใช้วิธีเป็นมือปืนรับจ้างไปวันๆ ใครจ้างให้ไปเฝ้าร้านให้เราก็ไป เคยคิดอยากทำเสริฟเหมือนกัน แต่เค้าไม่รับเพราะไม่มีประสปการ์ณเสริฟเลยในชีวิต เค้าเลยไม่รับ แล้วอีกอย่าง สามีเป็นพวกประสาทอ่อนๆ ถ้านึกจะไปไหนในวันหยุด เราต้องพร้อมไปกะเค้าด้วยตลอดเวลา เพราะฉะนั้นอะไรที่fixเวลา หรือต้องทำเสาร์-อาทิตย์ลืมไปได้เลย  เช่นเทศกาลต่างๆถ้าอีจะกลับไปเที่ยวบ้าน ถ้าเราไม่ไปด้วยเค้าจะไม่ค่อยHappyเค้าบอกเลยว่าเรา"ต้องไป"ด้วย จะต้องปรากฏตัวคู่กันเสมอ เหมือนตัวติดกัน เค้าบอกว่าถ้าเราไม่ไปด้วยญาติๆเค้าจะเค้าใจผิดว่ามีปัญหาอะไรรึเป่า หรือไม่ชอบหน้าญาติเค้า แต่ครอบครัวนี้ถือว่าเป็นครอบครัวใหญ่เหมือนครอบครัวไทย ทุกครั้งที่มารวมกัน มันต้องครบจริงๆน้ะ แล้วปีๆนึงรวมตัวกันบ่อยมาก ทุกๆวันเกิด ของเกือบทุกๆคนเลย บางทีสามีคุณเค้าคิดถึงเรื่องแบบนี้ รึเปล่า เลยอยากให้คุณทำงานในวันปรกติ แล้วหยุดเสาร์ อาทิตย์ เหมือนเค้า จะได้มีเวลาให้ครอบครัวเต็มที่ ยังงัยก็ไม่ต้องใจร้อนค่ะ รอจังหวะ เดี๋ยวก็มีอะไรน่าสนใจเข้ามาให้เลือกเอง ลองหาไปเรื่อยๆน้ะคะ จากคุณ : hamble pie - [ 21 เม.ย. 50 01:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ผู้ชายแต่ละคนความคิดไม่เหมือนกันถือเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ  เราเคยได้ยินเรื่องทำนองนี้จากเพื่อนคนหนึ่ง คือ ทางฝ่ายชายเพิ่งเลิกกับเมียและต้องการหาผู้หญิงใหม่มาอยู่ด้วย  เมียเก่าเค้าก้เป็นเอเชียแต่ไม่ใช่คนไทย  พอดีเพื่อนเรารู้จักผู้ชายคนนี้ผ่านทางสามีของเธอ มีอยู่วันหนึ่งก็เป็นธรรมดาของเพื่อนกับเพื่อนคุยกัน ก็เลยมาลงเรื่อง มีผู้ชายฝรั่งคนหนึ่งอยากได้เมียไทย จริงๆเค้าไม่ได้เจาะจงหรอก...ขอให้เป็นผู้หญิงเอเชียเค้าก็พอใจ เพราะชอบเป็นการส่วนตัว  ฝรั่งคนนี้รูปหล่อหน้าตาดี ฐานะก็กลางๆ ทำงานบริษัท แต่เพื่อนเราเป็นคนเวอร์ ถ้าใครไม่รวยเป็นระดับเจ้าของกิจการ  เค้าก็ว่าจน แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นมันอยู่ที่ว่าทำไมเค้าเลิกกับเมีย  เพื่อนก็จัดการเจียระไน  เล่าว่า....เมียเก่าเธอชอบทำงานประมาณว่าแทบไม่มีเวลาให้สามี งานที่ทำก็เป็นงานทั่วๆไปนั่นล่ะ ก็เพราะความอยากช่วยสามีหารายได้  แต่ไปๆมาๆ ผู้ชายกลับเบื่อที่ผู้หญิงทำแต่งาน  เค้าอยากให้เป็นแม่บ้าน อยู่กับครอบครัว   แล้วนิสัยฝรั่ง พอเค้าเบื่อแล้วเค้าก้เลิกค่ะ ไม่ทน ทั้งๆที่อยู่กันมาก็หลายปี สรุปว่าฝ่ายชายขอเลิก ด้วยเหตุผลนี้  เพื่อนเราบอกว่า เค้าต้องการให้ผู้หญิงเป็นแม่บ้าน ถึงไม่รวยแต่ก้เลี้ยงดูได้ จึงอยากบอกว่า...ค่อยๆดูเค้าไปก่อนค่ะ อย่าเพิ่งวู่วาม คนเรายามรัก น้ำต้มผักก็ยังว่าหวาน  แต่ยามเกลียดนั้น อย่าพูดถึงเลย....ยังไงก็รอดูก่อนสักพักค่ะ อย่าเพิ่งว่าเค้า ให้เกียรติเค้าหน่อย อย่างน้อยตอนนี้ก็ต้องพึ่งพาเค้าอยู่  เป็นกำลังใจให้นะคะ  อย่าเพิ่งเบื่อ...เรียนภาษาให้ดีก่อน แล้วค่อยว่ากัน  หากถึงเวลาจริงๆเค้าคงปล่อยค่ะ จากคุณ : หลิวลิ่วลม - [ 21 เม.ย. 50 05:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ดูเหมือนสามีคุณคงอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกัน งานเสริฟ์มันก็มักจะตอนเย็นๆ เลยดึกๆ งานเสริพ์ที่อังกฤษ ก็ไม่ได้ทำเงินมากมาย เค้าคงคิดว่าไม่คุ้มที่ไม่ได้เห็นหน้าภรรยา สมัยก่อน เคยจะไปทำงานบริษัทๆนึง ที่ใฝ่ฝันมานาน แต่คุยแล้ว สามีไม่เห็นด้วยอย่างมาก เพราะเลิกสอง สามทุ่มโดยเฉลี่ย จำได้แม่นมากว่า เค้าพูดว่าเราเพิ่งแต่งงาน เค้าอยากให้เราเริ่มต้นชีวิตแต่งงานแบบสบายๆ ให้เราได้ใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน..อยากให้เราไตร่ตรองและ เห็นความสำคัญของความสัมพันธ์ ชีวิตคู่ ให้มากกว่าเรื่องงานและความก้าวหน้า ให้สมที่เราทั้งคู่รอที่จะมาใช้ชีวิตมาอยู่ด้วยกันตั้งห้าปี ฟังแล้วอึ้กิมกี่ไปเลย ซึ้ง..สามีคุณอาจเป็นประมาณนี้ก็ได้นะค่ะ ปล ชอบใจชื่อลอกอินเหมือนกัน จากคุณ : Uwa - [ 21 เม.ย. 50 06:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เราว่าสำหรับฝรั่งหลายคน โดยเฉพาะในยุโรป เงินไม่ใช่สื่งสำคัญที่สุด เงินเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น เขาให้ความสำคัญกับชีวิตมากกว่า คือ ต้องมีความสุขกับชีวิต และต้องทำอะไรตอบแทนให้กับสังคมด้วย ถ้าเขาเลือกได้ เขาก็จะเลือกงานที่ชอบและเขาสามารถมีความสุขกับงาน มากกว่าจะเลือกที่เงินอย่างเดียว จากคุณ : สมศรี ...agree with คุณ : สมศรี. Some people think too much about money, but actually money is not as important as you thought. My husband said his free time to play music, to go to museum, to travel, etc. was more important than extra money. The point is not how much you earn, but how much you spend. จากคุณ : tan - [ 21 เม.ย. 50 07:20:35 A:84.192.16.92 X: TicketID:105576 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ทุกความเห็นก็ ถูกต้อง ในแต่ละแง่คิด สามีคุณเขารักคุณมากนะเอง  เหมือนที่คุณสมศรี บอก เขาอาจจะอยากเห็นหน้าคุณตอนเขากลับจากทำงานมาถึงบ้าน เงินไม่ใช่ส่วนสำคัญที่สุด แต่การใช้ชีวิตคู่ให้ราบรื่น พอมีพอกิน ไปไหนไปด้วยกัน  ทำอะไรด้วยกัน มันมีค่ามากกว่าเงินทองคะ สามีดิฉันก็เหมือนกัน บอกดิฉันเสมอๆ เวลาดิฉันบอกเขาว่าจะทำงานล่วงเวลา ว่า เราไม่มีความจำเป็น ที่จะต้องการเงินมากขนาดนั้น เราทำงาน 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ก็มากพอแล้ว เขาอยากใช้เวลากับดิฉันในช่วงเย็น และ ช่วงวันหยุด เพราะวันๆ เราทั้งคู่ก็ ต่างคนต่างไปทำงาน เราไม่เดือนร้อนเรื่องเงิน เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขา ดิฉันว่า คุณค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปดีกว่าค่ะ จากคุณ : Weka - [ 21 เม.ย. 50 15:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ชอบชื่อ จขกท จัง ฮาดี จากคุณ : ... - [ 21 เม.ย. 50 16:28:00 A:124.157.167.189 X: TicketID:117106 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กิ กิ กิ Waiter Waitress เผือกร้อน ของร้อนๆ Hot Stuff จนป่านนี้ Gratoo ยังร้อนไม่เลิก Hot เหมือน Italian Waiter หนุ่มผมยาว ของคห. 6 เค้า Hot จนอึดอัด จากคุณ : Signorina Chickie Devil (Siamese Girl) - [ 21 เม.ย. 50 18:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ดีออก ดูเค้ารักคุณนะ บางคนรวยแต่ก็ยังให้แฟนไปทำงานงกๆๆๆก็มีเยอะ ถือว่าเค้ายังมีน้ำใจนะ ขนาดเงินเดือนน้อยแต่ก็ไม่อยากให้คนที่เค้ารักออกไปทำงานข้างนอกให้ลำบาก จากคุณ : hehehe (Pinky_th) - [ 22 เม.ย. 50 06:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ถ้าอยากทำจริงๆ แล้วตกลงกับสามีได้ ขอแนะนำให้ทำงานร้านที่ไม่ใช่ร้านไทยดีกว่าค่ะ เพราะถ้าทำร้านไทย ก็จะหมกอยู่แต่กับเพื่อนคนไทย จะไม่มีโอกาสได้พัฒนาภาษาซักเท่าไหร่ ลองหาสมัครร้านจีน, เวียดนามหรือร้านเอเซียชาติอื่นๆดูนะคะ แต่ร้านเกาหลีไม่ต้องเสียเวลาไป เพราะถ้าพูดภาษาเขาไม่ได้ก็ไม่รับ (ไม่แนะนำร้านอินเดียกับร้านญี่ปุ่นเหมือนกัน เพราะสำเนียงเขาฟังยากมาก เดี๋ยวจะปวดหัวเปล่าๆ) เรื่องสนทนากับลูกค้า จริงๆแล้วมันก็ไม่ค่อยได้เรียนรู้เพิ่มเติมเรื่องภาษาเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะมันจะเป็นไดอาล็อกที่ใช้ซ้ำๆประจำๆ ทุกโต๊ะ ทุกวัน แทบจะเหมือนท่องจำซะเป็นส่วนใหญ่ ถ้าทำร้านฝรั่ง อาจมีผลบั่นทอนความมั่นใจเราลงไป  รู้สึกเหมือนเราทำไม่ได้เท่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ แต่ถ้ามีความมั่นใจเป็นทุนซะอย่างก็ลุยเลยค่ะ ทำได้ร้านเอเซีย เช่นจีนหรือญี่ปุ่น เราจะได้สนทนาภาษาอังกฤษตลอดวัน ทั้งแบบคุยเล่นหรือคุยซีเรียส กับเพื่อนร่วมงาน บางทีแม้กระทั่งเจ้าของร้านก็พูดภาษาอังกฤษระดับเดียวกับเรา และติดสำเนียงเอเซียเหมือนเรา เข้าใจกันได้ง่ายกว่าคุยกับฝรั่งที่ชอบพูดรัวๆ เร็วๆ เวลาสั่งงานบางทีต้องถาม 3-4 รอบกว่าจะอ๋อ ที่บอกได้นี่ เพราะลองมาหมดแล้วค่ะ เริ่มจากเสริฟร้านไทย มาเสริฟร้านจีน มาเป็นแคชเชียร์ร้านฝรั่ง มาเป็นรีเซฟชั่นแกลอรี่...  4 ปีกับความพยายาม ตอนนี้เป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนกแอดมิน บริษัทตัวแทนจำหน่ายและติดตั้งแอร์และเครื่องเย็นแล้ว จขกท อดทนนะคะ อย่าท้อที่จะเรียนรู้ ไม่นานจะเห็นผลค่ะ "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" ยังไม่เก่าไปน้า.....   จากคุณ : JLo (Jennifer Lowclass) - [ 22 เม.ย. 50 11:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ผมเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ที่คิดว่าการทำงานที่ไหนก็ตาม ก็ต้องมีความตั้งใจที่จะทำงาน เป็นที่ตั้ง และสิ่งที่ตามมาก็จะมีผลดีต่อมานั่นเอง ส่วนงานจะเป็นอะไร อย่าไปรังเกียจ ผมเคยได้ทำงานใน Cafe ฝรั่งโดยเป็นคนทำกาแฟและอื่นๆ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ อยู่มาวันนึงก็มีคนโทรมาถามว่าอยากทำงานนี้ไหม ก็เลยทำ เพราะแฟนเก่าตอนนั้นเค้าก็ทำงาน และต้องไปส่งและรอไปรับกลับอยู่แล้ว เค้าทำงานเริ่ม 4โมง ถึง ตี2 ส่วนงานที่ Cafe เริ่ม 5โมงถึง ตี1 ก็เป็นสิ่งที่ลงตัว ไปส่งเค้าแล้วก็ไปทำงาน ทำงานเสร็จก็ไปรับกลับบ้าน ตอนนั้นเป็นชีวิตที่ดีที่สุดช่วงนึงในชีวิตนะครับ ได้เรียนรู้ว่าการทำงานโดยที่ ไม่สนว่างานจะเป็นอะไร เพียงแต่ทำงานให้ได้ดี และทำให้เป็นคนมี service mind อีกด้วย จากคุณ : pitor - [ 23 เม.ย. 50 00:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาชื่นชม JLow #54 รุ่นน้อง รร.เก่า หึ หึ ไม่เสียแรงที่ อจ.มารชมพู อบรมสั่งสอนมาตั้งแต่การต้มไข่ ไปยันร้อยมาลัย เรื่องงานกุลี จึงเปนเรื่องเล็กน้อยนิ น้อง J นิ ชื่นชม คุณ pitor #55 ด้วย ติดดีดินเจงๆ ค่ะ คุณชายอินเตอร์เจ้าสัวน้อยเสี่ยบีเอ็มฯ จากคุณ : พี่หยาม Chickie Devil (Siamese Girl) - [ 23 เม.ย. 50 10:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 57 สามีเราไม่ให้ทำงานเสิร์ฟเหมือนกัน ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนเป็นแฟนกันเราก็เสิร์ฟมาก่อน แต่พอหลังแต่งงานกันกลับไม่ยอม จนกระทั่งทำเราท้องเนี่ยละ เรื่องเสิร์ฟเราเลยแป้วไปแล้ว สงสัยโดนแกล้ง อยู่กันมาตั้งหลายปีก่อนแต่งก็ไม่เคยท้องเลย ทำไงดีไม่อยากอยู่บ้าน จากคุณ : Darude - [ 27 เม.ย. 50 07:39:01 A:67.169.191.130 X: TicketID:096286 ]