ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ลูกยังเล็กอยู่ ก็ส่งไปให้จ้ะ เป็นค่าขนมค่าใช้จ่ายส่วนตัวของเขา ส่งมาจนเขาทำงาน เลี้ยงตัวเองได้ก็ไม่ต้องส่ง ส่วนพ่อส่งเฉพาะโอกาสสำคัญๆ เช่นวันเกิด หรือปีใหม่ สงกรานต์ เรื่องการส่งเงินให้ที่บ้านก็เอาเงินส่วนที่ได้จากสามีเป็นค่าขนมแบ่งส่งไป โดยทั่วไป สามีจะให้เงินภรรยาแบ่งเป็นส่วนค่าใช้จ่ายในบ้าน ค่ากับข้าว และให้เราเดือนละกี่หมื่นเยนก็ว่ากันไป ซึ่งถ้าฐานะปานกลางทั่วไป เท่าที่เห็นแม่บ้านญี่ปุ่น เขาก็จะได้ค่าใช้จ่ายส่วนตัว เอาไว้ซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ รับประทานอาหารกับเพื่อน ประมาณโดยเฉลี่ยห้าหมื่นเยนต่อเดือน ซึ่งเราสามารถบริหารส่วนนี้ได้ เราก็จัดแบ่งไปให้ที่เมืองไทยประมาณสองหมื่นเยนต่อเดือน เก็บไว้ใช้สามหมื่นเยน ทำแบบนี้ก็ไม่ลำบากมาก เรียกว่าไม่ฟุ่มเฟือยและไม่ถึงกับยากแค้น เพราะเวลาไปไหนกับสามี เขาก็ควักจ่ายทุกอย่างอยู่แล้ว เราแทบไม่ต้องใช้อะไรเลย แถมบางทีเราทำหน้าจ๋อยๆ เขาก็จะเข้าใจว่าเงินหมดแล้ว เขาก็จะควักจ่ายให้อีกสองพันสามพันเยน สามีเป็นผู้ดูแลการใช้จ่ายในบ้าน และจ่ายค่ากับข้าวให้เป็นรายอาทิตย์ละหมื่นเยน อยู่กันสองคน ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน เที่ยวหาความสุขอย่างเดียว จากคุณ : พนอจัน - [ 27 เม.ย. 50 05:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ส่งทุกเดือนค่ะเพราะว่าพ่อแม่ไม่ได้มีรายได้อะไรค่ะ จากคุณ : tapthanee (tapthanee) - [ 27 เม.ย. 50 07:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สมัยก่อนส่งทุกเดือนค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้ส่งแล้ว เพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตแล้ว มีน้องสาวคนเดียวเขาก็แต่งงานมีครอบครัวของเขา เราเลยสบายแล้ว พูดถึงสมัยก่อนนะคะ สามีก็เห็นว่าเราส่งเงินกลับบ้านทุกเดือน เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมบางครั้งยังอาสาไปส่งเงินให้เองอีกต่างหาก ที่บ้านเราพ่อบ้านก็ดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้าน และให้เราเป็นรายเดือน ดูแลเฉพาะค่าอาหาร และของใช้ในบ้านพวกแชมพู สบู่ เป็นต้น คุยกันให้เข้าใจ เรื่องของครอบครัว เชื่อว่าสามีคุณคงเข้าใจค่ะ บ้านดิฉันไม่มีปัญหา เพราะเราคุยกัน อีกอย่างดิฉันก็จัดแบ่ง ส่วนไหนเก็บ ส่วนไหนใช้ ไม่ให้ครอบครัวตัวเองเดือดร้อน ก็สบายๆกันทุกฝ่ายนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 50 08:45:55 จากคุณ : กินอยู่พูวาย - [ 27 เม.ย. 50 08:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่เคยเลยค่ะ แป่ว... จากคุณ : คนไทยก็ทำได้ - [ 27 เม.ย. 50 08:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ได้ส่งเหมือนกันค่ะ และไม่เคยส่งมาก่อนด้วย แต่อาจ จะส่งหากตั้งตัวได้กว่านี้ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 27 เม.ย. 50 09:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ดิฉันส่งคุณพ่อ คุณแม่มาตั้งแต่ทำงานได้เดือนแรกเลยคะ.....ไม่รู้สิ มันเป็นความตั้งใจของดิฉันเองคะ คุณพ่อคุณแม่ลำบากส่งเราเรียนถึงมหาวิทยาลัย ลำบากแค่ไหน...ก็เลยอยากให้ท่านสบายคะ (ถึงพ่อแม่จะทำงานราชการทั้งคู่ ก็ตามที) ถึงตอนนี้ ลูก ๆ จะเรียนจบกันหมดแล้ว ดิฉันก็ตั้งใจจะส่งเหมือนเดิม คะ (แม่ไม่ขอ ดิฉันเต็มใจให้คะ) สามีก็ให้เงินไว้ใช้จ่ายแต่ละเดือนตายตัว ห้าหมื่นเยน (อันนี้ส่วนตัวจริง ๆ ดิฉันก็ส่งไปให้แม่ สองหมื่นเยนคะ นอกนั้นเก็บไว้ในธนาคารคะ อันนี้เงินดิฉันไม่เกี่ยวกับสามี ฮิ ฮิ) ส่วนค่าอาหาร ค่าไฟ ค่าน้ำ จะแยกเอาไว้ให้แม่สามี ส่วนเงินค่าประกันภัย เงินออมของสามีและลูก แยกเอาไว้อีกต่างหากคะ ดีหน่อยที่ไม่ต้องเสียค่าเช่าบ้าน ทำให้มีเงินเก็บนิดหน่อยคะ สามีก็รู้นะ ว่าเราส่ง แกไม่ว่าอะไรคะ จากคุณ : Kana Jan (Kana Jan) - [ 27 เม.ย. 50 12:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แหม๊ะ คุณ fudge แบบนี้ยังเรียกว่าตั้งตัวไม่ได้อีกหรอคะ...อิอิ ถ้าแบบคุณ fudge ยังเรียกว่าตั้งตัวไม่ได้ กุ้งก็ ล้มลุกคลุกคลานแย้ววว.... เรื่องเงินไม่เคยส่งเป็นจริงเป็นจังทุกเดือน ค่ะ แต่ถ้าเขามีเรื่องให้ช่วย ก็คือช่วยเต็มที่อยู่แล้ว ไปไทยจะซื้อของข้าวสาร อาหารแห้ง ของใช้ ยันฟองน้ำล้างจาน เข้าบ้าน และให้เงินไว้ใช้ บ้าง แต่ไม่ได้มากมายอะไร จะส่งทุกเดือนต้องดูค่าใช้จ่าย ของเราด้วยว่าไหวไหม ค่าโอนเงินไปไทย ไม่ใช่ถูกๆๆนะคะ เคยไปโอนที่ แบ๊งค์ กรุงเทพ นั่งรถไฟไปไกลมากกก และอีกอย่างที่บ้าน ไม่ได้ลำบากอะไรมาก ถ้าเราส่งไป แม่ก็เก็บๆๆๆอย่างเดียว ไม่เคยเอาออกมาใช้ ก็ไม่รู้จะส่งโอนไปทำไมให้เสียค่าโอนเล่นๆๆ อ่ะ สู้เก็บกลับไปให้ท่ไทย เลยดีกว่า ไม่ต้องเสียค่าโอน แม่เราชอบกินขนม ญี่ปุ่น กลับไทยจะหาซื้อไปฝาก เมื่อเดือนที่แล้ว ก็ส่งแต่ขนมไปให้ 4kg แม่บอกดีๆๆ ดีกว่าให้เงิน เพราะให้เงิน แกก็ไม่ใช้ แบบประมาณว่าเสียดาย แต่พอเราให้ของ แกก็เสียดายถ้าไม่กินแล้วมันจะเสียดายของ อุอุ จากคุณ : maguro - [ 27 เม.ย. 50 14:40:53 A:202.248.88.148 X: TicketID:132552 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าเราไม่ส่งก็คงลำบากเพราะเราเป็นลูกคนโต แม่มีลูกสี่คน และฐานะทางบ้าน เกือบพอใช้พอกินแค่เกือบเท่านั้นนะค่ะ วันนี้ก็ไปส่งให้ 10,000 yen  กะอีก 1,000  บาทไยแต่แม่ก็ต้องส่งหนังสือคู่สร้างคู่สม กะของมาให้ นี่คิดว่า เอนหน้าคงไม่ให้ส่งของมาแล้ว ลำพังแค่ค่าเน็ตกะค่างวดรถของเราที่อยู่ไทยก็ สามพัน แล้ว ไหนจะค่ากู้เงินเรียน อีก   เซ็งๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : meaw_1985 - [ 27 เม.ย. 50 15:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ^ คิดเหมือนคุณกุ้งค่ะ ค่าโอนแพง สมัยทำงานแล้วอยู่เมืองไทย ให้เงินพ่อเดือนละ 3 พัน บาท (แม่ให้พ่อ 3 พัน น้องชายก็ให้พ่อ 3 พัน เป็นค่าใช้ จ่ายในบ้าน) เพราะพ่อจะเป็นคนซื้อของเข้าบ้าน / จ่ายค่า น้ำ ค่าไฟ ค่าแก้ส ค่าโทรศัพท์ / ค่ากินนอกบ้าน เหมือนกับพวกเราเป็นลูกบ้านที่ดี ช่วยเหลือพ่อบ้าน ---> บ้านดิฉันแปลกหรือเปล่าคะ?? (เริ่มไม่แน่ใจตัวเอง) บ้านดิฉันที่ไทยค่อนข้างจะกระเป๋าใครกระเป๋ามัน ไม่มีการ ก้าวก่ายเรื่องเงินของกันและกัน ใครทำงานได้เงินเดือน เท่าไร+มีเงินเก็บเท่าไร ก็เก็บไว้กับตัวเองค่ะ ตั้งแต่แต่งงาน ดิฉันจนลงค่ะ(ก็ไม่มีงานประจำทำน่ะ) เวลา กลับไทยแต่ละที พ่อแม่จะถามว่ามีเงินใช้พอไหม เอาเงิน ที่ป๊าก่อนมั้ย ซึ่งผบทบ.รู้เข้าโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง เพราะ เหมือนกับโดนหมิ่นว่า เลี้ยงดูภรรยาไม่ได้ (เคยทะเลาะกัน มาแล้ว) แต่หากมีเงินเก็บอีกสักก้อน คิดจะเอาฝากธนาคารที่ไทย ค่ะ แล้วให้พ่อแม่ถอนดอกเบี้ยแต่ละเดือนออกมาใช้ โดย ที่เงินต้นยังอยู่ครบ (งกไปมั้ยคะ) จากคุณ : fudge-a-mania - [ 27 เม.ย. 50 15:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แอบมาแจม อย่างที่คุณกุ้งบอกเลยค่ะว่า ถ้าบางบ้านพ่อแม่พอมีกินมีใช้ เค้าก็ไม่จำเป็นต้องส่ง มันแล้วแต่ฐานะทางบ้านแต่ละคนด้วย คิดว่า ต้องคุยกับสามีว่า ภาระน้องเหมียวมีอะไรบ้าง เรื่องเงินๆทองๆ คุยกันให้เข้าใจก่อนแต่ง จะไม่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ค่ะ ดิชั้นเองก่อนแต่งก็ทำงานเงินเดือนปกติธรรมดาของพนักงานรายเดือนทั่วไป ก็กระเบียดกระเสียนส่งทางบ้านและน้องชาย มีมากให้มาก มีน้อยให้น้อย แถมกู้เงินกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาเรียนเหมือนกันค่ะตอนเรียนมหาลัย กู้รัฐเรียนตั้งแต่ปีสองถึงปีสี่.. เพราะปี1กู้ไม่ทันฮ่าๆๆ..มัวแต่ แด๊ดแด๋ไม่อ่านประกาศมหาลัย ก่อนแต่งก็บอกสามีก่อนเลยว่า เรามีภาระต้องคืนเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษา ต้องส่งคืนทุกปี เหมือนกับน้องเหมียวแหละค่ะ เมื่อก่อนเราจะช่วยพ่อแม่ส่งเงินให้น้องเรียนด้วยค่ะ มีมากให้มากมีน้อยให้น้อยแต่ก็ให้ค่ะ ช่วงที่ไม่มีรถขับ ไม่มีภาระก็ให้เดือนละ หมื่นกว่าบาท แต่หลังจากมีรถเก่าๆๆมือสองค่ะ***เหอๆๆ** มีภาระเงินที่ส่งให้ทางบ้านก็ลดลงมาเยอะเหมือนกันค่ะ ถึงตอนนี้ค่าเรียนของน้องชายสามีก็ส่งเสียให้ ***สามีไม่ได้รวยนะคะเงินเดือนปกติ แต่สามีบอกว่าในเมื่อเค้าแต่งกับเราเหมือนกับเป็นคนทำให้เราไม่ได้ทำงาน เค้าเลยช่วยส่งน้องชายเราเรียนเองแทนเราค่ะ** แต่ค่ากินค่าอะไรอื่นๆของน้องชาย พ่อแม่เราก็ช่วยออกให้น้องชายเองค่ะ ค่าใช้จ่ายทางบ้าน พ่อแม่ยังไม่แก่มากยังมีแรงทำงาน ทำสวนทำไร่อยู่ ก็ช่วยกันทำมาหากินพอใช้จ่ายที่บ้านนอกได้ค่ะ พ่อและแม่ไม่อยากให้สามีเราดูถูกว่าเกาะ ลูกเขยกิน **จริงๆลูกเขยไม่รวยพันล้านพอให้เกาะค่ะ ฮ่าๆๆๆ** ต้องช่วยกัน จะหวังพึ่งแต่สามีเราไม่ได้หรอกค่ะ เพราะอนาคตเราก็ต้องมีลูกเราเอง ต้องเก็บเงินเพื่อลูกเราด้วย เงินที่ส่งไปบ้านบางทีก็ เก็บเล็กผสมน้อยที่เราได้ค่าขนมส่งไป ** ไม่ได้ขโมยเงินสามีนะคะฮิ้วๆ*** ต้องคุยกันเองค่ะ เรื่องในครอบครัวและสามีทำงานคนเดียวด้วย ต้องคุยกันค่ะ จริงๆ ก่อนแต่งเปิดอกคุยกันให้หมดเป็นทางที่ดีที่สุดค่ะ ดูกำลังสามีด้วยว่าไหวมั้ยค่ะ **เพราะสามีพี่เองก็แก่แล้ว** แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 50 15:35:49 จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 27 เม.ย. 50 15:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตั้งแต่มาอยู่ญี่ปุ่นยังไม่เคยทำธุรกรรมการเงินส่งให้ทางบ้านเลยค่ะ เห็นค่าโอนแล้วรู้สึกว่าแพงมากๆ ส่งให้ทุกเดือนคนไม่ไหว( เพราะแต่ละเดือนถ้าจะส่ง มูลค่าก็ไม่นับว่ามากอะไร) สำหรับเรื่องให้เงินทางบ้าน ดิฉันให้ตั้งแต่เรียนจบทำงานใหม่ ๆ แล้วล่ะค่ะ ให้เพราะกว่าที่ดิฉันจะโตขึ้นมา ค่าเรียน ค่ากินอยู่ ก็ได้จากหยาดเหงื่อแม่ทั้งสิน ก็คิดว่าถ้าทำงานหาเงินได้แล้วก็น่าจะมีอะไรตอบแทนท่านบ้าง ถึงแม้ท่านจะไม่ได้เรียกร้องอะไรก็ตาม แต่ก็ให้เพื่อความสบายใจของเราเอง อนาคตไม่แน่ไม่นอน รีบกตัญญูรู้คุณก่อนดีกว่า กลัวว่าจะมาเสียใจในภายหลังน่ะค่ะ เรื่องส่งให้ทางบ้าน เมื่อมาญี่ปุ่นนี้ดิฉันใช้วิธีเก็บทีละน้อยๆ แล้วค่อยส่งให้ทีเดียวค่ะ ช่วงต้นเมษาที่ผ่านมาก็ฝากเงินผ่านญาติไปให้แม่ค่ะ ( ญาติแท้ๆ สนิทชิดใกล้ค่ะ) นี่ก็กะว่าถ้าจำนวนเงินมีมากพอก็จะส่งให้ทีเดียว หรือไม่ก็เก็บไว้ให้ตอนกลับไทยคราวหน้าน่ะค่ะ แม่ไม่ได้รีบร้อนใช้เงินอะไรค่ะ งานท่านก็มีรับราชการธรรมดาน่ะค่ะ ลูกๆ ก็เรียนจบหมดแล้ว ก็ใช้ชีวิตเรียบง่าย แบบพอเพียงน่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 50 09:40:18 จากคุณ : lilyai (LilyAi) - [ 27 เม.ย. 50 15:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาแจมด้วยคนค่ะ.. ของเราไม่ได้ส่ง เพราะว่าที่เมืองไทยเหลือแค่ตาคนเดียว ตาเองก็มีเงินมีรับทุกปี แต่จะให้บางตามเทศกาล วันสำคัญ.. มันก็แล้วแต่ละคนนะค่ะ คุณเหมียวต้องคุยกะแฟนค่ะ เชื่อว่าแฟนคุณเหมียวต้องเข้าใจ... จากคุณ : KK@love - [ 27 เม.ย. 50 16:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จริง ๆ จำได้ว่าเคยแนะนำน้องเหมียวไว้ในบล็อคแล้วนะคะ ว่าให้หางานทำ (น้องคงจำไม่ได้แล้ว) แล้วขอบอกนะคะ ว่าเรื่องเงิน ๆ ทองเนี่ย ทำชีวิตคู่ล่มมา นักต่อนักแล้ว ตอนรักกันใหม่ ๆ อะไรก็หวานชื่นค่ะ อยู่กันไปนาน ๆ หาก ไม่เปิดอกคุยกันแบบมีเหตุผล ชี้ให้เห็นถึงปัญหา ขอคำ แนะนำให้ช่วยแก้ปัญหา (ไม่ใช่เรียกร้องให้สามีมาแก้ ปัญหาของเรา) ต่อให้รักขนาดไหนก็มีวันเบื่อค่ะ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 27 เม.ย. 50 17:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาแจม อีกรอบนึงค่า คุณ fudge เขียนได้โดนใจมากกกก (ไม่ใช่เรียกร้องให้สามีมาแก้ ปัญหาของเรา) ต่อให้รักขนาดไหนก็มีวันเบื่อค่ะ คนทำงานนะ ใครๆๆก็อยากเห็นเงินของตัวเอง อยากซื้อ ของใช้ที่ตัวเองอยากได้ กินอะไรที่อยากกิน พอเงินเดือน เขาออกมา บอก ต้องให้ส่งทางบ้าน ส่งน้องเรียน ส่งโน่น ส่งนี่ คนหาเงิน เศร้ากันพอดี คุณ เหมียว ต้องถามแฟนดูนะคะ ว่า เดือนๆๆนึงใช้จ่ายค่าอะไรเท่าไหร่ ลองทำบัญชีดูสักปี นึงก็ได้ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าแก๊ช ค่าโทรศัพย์ ค่าเน๊ต ค่าเช่าอาพาร์เม้น ค่ารถ ค่ากินในบ้าน ค่ากินนอกเวลาที่แฟนคุณไปทำงานบ้าน ค่าเช่าที่จอดรถ ค่าส่วนกลาง อาพาร์เม้น แล้วไหนคุณเหมียว ยังต้องไปต่อวีซ่า ค่าโน่นค่านี่จิปาถะ แล้วลองมาบวกลบ คูณหาร ดูนะคะว่าเดือนๆๆนึงเงินเหลือเท่าไหร่ หรือติดลบ ไม่อยากให้โอนไปบ่อยๆๆ หรอกค่า เสียดายค่าโอนค่ะ เราเองยังไม่ไหวเลย ถ้าที่บ้านไม่ถึงกับลำบากอะไรมากมาย เก็บเงินตรงนี้ไว้ แล้วไปไทยค่อยเอาไปให้ ดีกว่าค่ะ เรื่องเงิน ไม่เข้าใครออกใคร และอีกอย่างคุณ เหมียว ก็เดินมาถึงขนาดแต่งงานแล้ว เรียกว่า กำลังก่อสร้างครอบครัว ทำอะไร ก็คิดให้ดีๆๆนะคะ ไม่อยากให้ถึงขนาดต้องเลือกข้าง และแน่นอน ที่สุด เราต้องเลือกครอบครัว ที่ไทย แน่นอน แต่กลับกัน สามีคุณ เหมียว เขาก็ต้องเสียใจ ไปไม่แพ้กัน เรื่องแบบนี้เราก็ เองก็ผ่านมันมาแล้ว บอกได้เลยว่า ต้องคุย ค่ะ คุยให้ ทั้งสองฝ่าย เข้าใจ อธิบายด้วยเหตุผล ว่าเรา มีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง ค่าโอนเงินก็แพงแสนแพง เรามี ลิมิต ช่วยทางบ้านที่ไทยได้แค่ไหน คนต่างจังหวัด ที่เราเห็น ส่วนใหญ่ ถ้าบ้านไหนมีลูกเขย ต่างชาติ จะเอาล่ะ คิดว่าคนต่างชาติ รวยทุกคน ปัญหา เรื่องเงิน กับญาติพี่น้องก็จะตามมา กุ้งก็ลูกคนโต ค่ะ คุณ เหมียว แต่จะสอนน้องเสมอว่า เงินคนละกระเป๋า กันนะ อยากได้อะไร ต้องทำด้วยตัวเองไม่ใช่ ขอ ตลอด แบบนี้ไม่ไหว ต้องสอนให้น้องทำงาน และรู้จักค่าของเงิน แล้วปัญหา ที่ต้องส่งน้องเรียน จะเบาลงไปค่ะ (ตอนนี้น้องสาวเรา ก็ทำงาน ไปด้วย เรียนไปด้วย และมีความ งก ไม่ต่างไปจากเราเล้ย เรากลับไทยงวดก่อน น้องสาวเราบอกว่า ถ้าหนูรับปริญญา พี่ต้องมาให้ได้นะ ได้ยินแค่นี้ก็ปลื้มแล้ว ) เงินให้ เท่าไหร่ ก็ไม่มีวันพอหรอกค่า ตราบใด ที่ยังไม่สอนเขาให้ใช้เงิน ให้เป็น คุณ เหมียว เคยได้ยินคำนี้ไหมคะ เมียคนเดียวเลี้ยงได้ แต่เลี้ยงพี่น้องญาติเมีย ทั้งครอบครัว เลี้ยง ไม่ไหว...... การกตัญญู ในความหมายที่เราเข้าใจ คือไม่ทำให้แม่ เราเดือดร้อน ไม่ทำให้แม่เราร้องไห้ เราอยากเห็นแม่เรา มีสุขภาพแข็งแรง แม่เราบอกขนมอันนี้อร่อย เราจะซื้อๆๆให้แม่เรากินเลย เพราะเวลาแม่กินขนม แม่ยิ้ม แม่มีความสุขที่กินขนมอร่อย เราไปบ้านที จะซื้อยา เยอะมากก จนแม่เราบอก คุณหมอมาแล้ว5555 ยาแก้ปวด ยาลดไข้ ยาแก้ปวดข้อ ยาลม ยาหม่อน ยาหยอดตา ยาแก้คัน นึกๆๆอะไรได้ก็ซื้อๆๆหมด เพราะ เผื่อแม่เป็นไรขึ้นมาจะได้หยิบมันใช้ ได้ทัน คือไม่อยากให้แม่เจ็บนานๆๆ เพราะการที่ ไม่สบาย มันทรมานมาก และที่สำคัญ เราบังคับให้แม่เรากินนม จนเดี๋ยบวนี้ไม่ต้องบังคับแล้ว แม่บอก กินนม ที่เราซื้อให้ทุกวัน รู้สึกร่างกาย กระปี้กระเป่า ร่างกายแข็งแรง สดชื่นขึ้น พอนมหมด น้องสาวเราจะซื้อ แต่ถ้าเราไปไทย ก็จะซื้อๆๆ ทิ้งๆๆไว้ที่บ้านเลย เราเองที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรหรอกค่ะ แต่ เราพยามทำให้แม่เรายิ้มได้ จากคุณ : maguro - [ 27 เม.ย. 50 19:48:20 A:202.248.88.145 X: TicketID:132552 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แต่หากมีเงินเก็บอีกสักก้อน คิดจะเอาฝากธนาคารที่ไทย ค่ะ แล้วให้พ่อแม่ถอนดอกเบี้ยแต่ละเดือนออกมาใช้ โดย ที่เงินต้นยังอยู่ครบ (งกไปมั้ยคะ) ไม่ งกหรอกค่าคุณ fudge แบบนี้เขาเรียกว่าบริหารเงินเป็นค่า แต่ที่จริงไม่ต้องรอเงิน เยอะขนาดนั้นก็ได้ค่า กว่าจะรอเงินก้อนเยอะขนาดถอนดอกเบี้ยออกมาใช้ได้ทุกเดือน พอดี คุณ แม่ ของ คุณ fudge ฟันหลุดหมดแน่ คราวนี้ล่ะเคี้ยวอะไรก็ไม่อร่อยแล้วค๊ะ อิอิ กุ้งว่า ตอนนี้ ความสุขของ คุณ แม่ คุณ fudge คือการได้อุ้มหลานมากกว่านะคะ......รีบมีน้องให้ทานได้อุ้มไวๆๆนะคะ ==! นอกเรื่องอีกแล้วเรา....... จากคุณ : maguro - [ 27 เม.ย. 50 20:00:25 A:202.248.88.145 X: TicketID:132552 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชื่นใจข้อความของคุณ กุ้งจัง ที่บอกว่า พยายามทำให้แม่ยิ้มได้ เห็นภาพเลยค้ะ ทำให้แม่ยิ้มได้ คำนี้ เพราะมาก อยากมีลูกแบบคุณกุ้ง เมื่อกี้คุยเอ็มกับลูกสาว เขาก็บ่นว่าเมื่อไหร่ลูกจะเลิกตื่นกลางดึกมากินนม มันเบื่อจัง กำลังนอนสบายๆ ต้องตื่นมาชงนมให้ลูก ทรมานมาก เราก็ตอบเขาไปว่า เมื่อเธอมีลูก มันไม่มีวันหมดไปได้หรอก จบเรื่องนั้นก็ไปเรื่องนี้ ไม่มีหมดตราบใดที่เขาเกิดเป็นลูกเรา เมื่อลูกโตก็ห่วงไปถึงหลานอีก เขารบเร้าอยากให้แม่ไปช่วยเลี้ยงหลาน แต่ยายก็มีภาระครอบครัว ไปไม่ได้ กลับมาพูดถึงเรื่อง ของคุณเหมียวอีก เจ้าตัวยังติดตามอ่านอยู่หรือเปล่าไม่ทราบ เคยเจอปัญหาคล้ายๆกันแบบหนูเหมียวนี่แหละ ฝ่ายชายไปแต่งงานเด็กสาวมาจากไทย เด็กคนนั้นสวยและเรียบร้อยมาก เธอมีปัญหาเรื่องเงินที่สามีไม่ให้ค่าใช้จ่าย เพราะเขาให้เหตุผลว่า เขาจ่ายค่าแต่งงานไปมากพอแล้ว เขาไม่มีให้แล้ว คือเขาให้เงินค่าสินสอดไปไม่กี่หมื่น แล้วทำเรื่องมาอยู่ญี่ปุ่น มาอยู่แบบไม่ให้อะไรอีกเลย เด็กคนนั้นเก็บกดมาก แต่เธอก็เป็นคนดี ทนจนถึงที่สุด จนครั้งสุดท้ายได้ข่าวว่าแยกทางกัน เพราะสามีญี่ปุ่นเลวมาก ไปเที่ยวเขมรคนเดียว แล้วไปได้เมียที่เขมรอีกคน คือผู้ชายคนนี้นิยมเด็กๆที่ไม่รู้ประสีประสา สุดทนจริงๆ เด็กคนนั้นเลยตัดสินใจหย่า ฝ่ายชายก็ยอมเพราะอยากเอาเด็กเขมรเมียใหม่ขึ้นมา เรียกว่าหมดเวรหมดกรรมกันไป หนูเหมียว ควรพูดคุยกับสามีให้รู้กันไปเลยว่า หนูมีความจำเป็นอะไรบ้าง จะให้ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ก็ตกลงกัน หนูจะได้จัดการให้ที่บ้านได้เป็นสัดส่วน แต่งงานกันมาแล้ว ก็ประคับประคองกันไปให้ถึงที่สุด จากคุณ : พนอจัน - [ 27 เม.ย. 50 21:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตั้งแต่แต่งงานแล้วไม่เคยให้แม่เลยค่ะ เพราะอยู่ที่นี่จนมาก...มาก ตอนนี้รู้สึกเหมือนเป็นลูกอกตัญญูยังไงก็ไม่รู้ เพื่อนที่แถวบ้านส่งกันทุกคนเลย (เก็บเล็กเก็บน้อยจากเงินที่สามีให้) แถมแม่ชอบให้เอาเงินมาใช้อีก ไม่เอามาก็โดนด่า เอากลับมาก็โดนสามีด่า (สามีงอนว่าแม่ไม่มั่นใจว่าเขาจะเลี้ยงลูกสาวได้)     คนญี่ปุ่นบางคนก็ไม่เข้าใจคนไทยในเีรื่องส่งเงิน ควรจะคุยกันให้เข้าใจก่อนจะส่ง จะได้ไม่มีปัญหากันทีหลังค่ะ จากคุณ : NeneShin - [ 27 เม.ย. 50 21:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่เคยส่งเลยค่า เพราะว่าแค่หาค่าเทอมเรียนก็แทบสิ้นลม แต่เวลากลับบ้านมีให้นะค่ะ ทีละหมื่น ฉองหมื่น ((ตอนกลับมาเรียนก็ขอใหม่)) คิคิ แค่ไม่รบกวนทางบ้านก็หรูแล้ว แต่ถ้าทำงานก็คงต้องส่งช่ายป่าวค่ะ เป็นทำมะดา จากคุณ : Aiko (Yushi) - [ 27 เม.ย. 50 22:36:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยทำงาน(เรียนไปด้วย ที่อังกฤษ) ก็ไม่ได้ส่งน่ะค่ะ เพราะเงินที่ทางบ้านส่งให้ใช้ต่อเดือนก็มากกว่าที่เราทำได้อยู่แล้ว พอมาแต่งงาน(ยังไม่ได้ออกไปทำงานจริงๆจังๆเลย T-T) ก็ไม่ได้ส่งให้อีก เคยถามว่าเดือดร้อนหรือเปล่า หนูมีเงินเก็บนะ ป๊าเลยถามว่า ไอ้เงินเก็บเนื่ย มีถึงล้านบาทหรือยัง ถ้ายังก็ไม่ต้องส่งมา มานั่งคิดดูแล้ว พ่อแม่เราหาเงินอาทิตย์เดียวยังมากกว่าแฟนเราทำทั้งเดือนเลย ก็เลยไม่รู้จะส่งไปทำไม สู้ซื้อของกิน เสื้อผ้า ไปให้ท่านดีกว่า ยังไงก็ใส่แน่ๆ ด้วยความเห่อ ที่ลูกสาวซื้อให้ ใส่ทั้งๆที่ยังไม่ซักเลย จากคุณ : 3L - [ 27 เม.ย. 50 23:00:33 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณ พี่ fudge-a-mania  ค่ะที่ตรงใจเหมียวที่สุดเหมียวคิดว่าเหมียวไม่กล้าพูดอ้ำๆๆ อึ้งๆๆ  แล้วแต่เค้าตลอด บางทีคงต้องพูดตอนนี้ก่อนจะสายไป เพราะตอนนี้เหมียวยังคิดว่าเป็นโสดอยู่ อิอิ ลืมนึกไปว่าตอนนี้มีครอบครัวแล้ว เพิ่งแต่งงานได้แค่ สองเดือนเอง  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : meaw_1985 - [ 27 เม.ย. 50 23:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ปกติอ่านอย่างเดียวไม่ค่อยได้ตอบกระทู้ แต่กระทู้นี้ขอแจมด้วยคนนะคะ แม้ว่ากรณีจะต่างกัน คือเราเป็นนักเรียนเรียนปริญญาโทอยู่ค่ะ ฐานะทางบ้านที่ไทยก็ธรรมดา คุณพ่อ คุณแม่เป็นราชการ แต่ว่าเราเรียนที่นี่ต้องทำงานพิเศษหาค่าเทอม ค่ากินอยู่ทุกอย่างเอง ( คือที่บ้านไม่ได้ส่งเลย มีขอบ้างกรณีที่ไม่ไหวจริง ๆ แต่ปกติไม่ขอ ต่อให้อดข้าวก็ไม่ขอค่ะ ) ตอนนี้ไปทำงานพิเศษ ตื่นตั้งแต่ตี 4 ไปทำงานที่ร้านขายขนมทำถึงกี่โมงก็แล้วแต่วันนั้นมีเรียนหรือเปล่า ( เรียน 6 วันต่อสัปดาห์ ) เช่น วันจันทร์มีเรียน 5 โมงเย็น ก็ทำตั้งแต่ตี 5 ถึงบ่าย 3 แล้วก็กลับมาอาบน้ำแล้วไปเรียนต่อค่ะ วันไหนมีเรียนตั้งแต่เช้าก็ไปทำงานตอนเย็น 6 โมงเย็นเลิก 4 ทุ่มบ้างค่ะ เงินที่ได้แต่ละเดือนได้มาอย่างยากลำบาก เราต้องคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะใช้จ่ายอะไรบ้าง ต้องเก็บเป็นค่าเทอมเทอมหน้าเดือนละเท่าไหร่ ค่าหอ น้ำ ไฟ โทรศัพท์ กิน เสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ จิปาถะค่ะ ทำงาน 7 วันไม่ได้เที่ยวที่ไหนเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ แต่เราก็เจียดเงินส่งไปให้ทางบ้านด้วยนะคะ เคยอ่านกระทู้ในนี้มีคนแนะนำให้เปิดบัญชีของแบงก์มิซุโฮะ เราก็เปิด ส่งบัตรเอทีเอ็มไปให้น้องค่ะ แล้วเราถือสมุดบัญชีไว้ ส่งไปตามที่ไหวค่ะ ตั้งใจไว้ว่าอย่างต่ำเดือนละ 1 หมื่นเยน ถ้าที่บ้านมีความจำเป็นก็ให้กดไปใช้ ( แล้วเมล์บอก ) แต่ถ้าไม่จำเป็นก็ให้เก็บไปเรื่อย ๆ ค่ะ แม่บอกว่าไม่เอาให้เราเก็บไว้ใช้จ่าย แต่เราคิดว่าถ้าไม่ทำอะไรเลย คงลำบากใจหน่ะค่ะ คุณเหมียวลองหางานพิเศษดูซิคะ งานพิเศษมีเยอะแยะนะคะ แม่บ้านที่ญี่ปุ่นเค้าก็ทำกัน บางคนทำวันละ 4 ชั่วโมง อาทิตย์ละ 2-3 วัน ช่วงกลางวันไม่เบียดเบียนเวลามากหรอกค่ะ ทำแล้วมีเงินเป็นของตัวเอง มีสังคมเล็ก  ๆ ชีวิตสดชื่นไปอีกแบบนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ ปล  คนที่ไม่ส่งเงินให้ที่บ้าน ก็คงมีเหตุผลต่าง ๆ กัน อย่าคิดมากนะคะ เจ้าตัวเท่านั้นหล่ะค่ะ ที่จะรู้ว่าสิ่งไหนเหมาะกับสถานการณ์ตัวเองที่สุด ปล 2 คุณเหมียวคะ ในฐานะคนทำงานหาเงิน การเอาเงินเราไปให้คนอื่นอีก ( แม้ว่าจะเป็นพ่อแม่คนที่เรารัก ) มันเหมือนน้ำหยดลงหินหน่ะค่ะ สักวันจะเป็นรอยร้าวได้นะคะ ( นอกจากเค้าเต็มใจ ) แต่ถ้าเป็นเรา ( ที่ทำงานเหนื่อยกว่าจะได้เงิน ) เราคงเต็มใจแต่ไม่เต็มร้อยค่ะ แห่ะ ๆ จากคุณ : tweetiez - [ 28 เม.ย. 50 08:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แอบมีเพิ่มอีกนิดหนึ่งนะคะ( บ่น ๆ ) ชีวิตที่ต้องดิ้นรน ไม่ได้สวยงาม แต่ไม่ได้ลำบากจนอยู่ไม่ได้ ตื่นไปทำงาน ขณะนั่งรถไฟต้องอ่านหนังสือไปด้วย บางทีเขียนรายงานคร่าว ๆ ในเวลานั้น พักเบรกก็อ่านหนังสือ กลับมาจากงานก็อ่านหนังสือ ทำการบ้านไปเรื่อยค่ะ ชีวิตก็อดทน อดทนเพื่อนับถอยหลังกลับเมืองไทยค่ะ จากคุณ : tweetiez - [ 28 เม.ย. 50 08:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ Tweetiez คุณเก่งมากๆ เลย  เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  แถมยังส่งเงินให้ทางบ้านด้วย น่าทึ่งมากๆ เลยค่ะ   เป็นกำลังใจให้คนเก่ง คนขยันนะคะ   คนที่อดทน  ขยันขันแข็ง ไม่ท้อถอย  น่านับถือมากๆ ค่ะ จากคุณ : LilyAi - [ 28 เม.ย. 50 09:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ tweetiez ถ้าคุณเรียนจบ มีแววการงานใหญ่โตที่ญี่ปุ่น ไม่ต้องกลับมาที่ไทยน๊ะครับ ยิ่งถ้าเป็นงานรับราชการนี่ ไม่ต้องคิดเลยน๊ะครับ ผมเคยอ่านเรื่องราวหลายๆคนที่เรียนมา อย่างลำบากแล้วกลับมาทำงานที่ไทย แล้วเจอการงานมั่นคงแต่อยู่กับท อยู่อยู่นั่นแหละไม่ไปไหน ออกปากออกเสียงไม่ได้ สู้ดิ้นรนอยู่ไกลบ้าน ชีวิตยังมีสีสันกว่าอีก สู้ ๆ จากคุณ : skybookz.com (BOokz_psu) - [ 13 พ.ค. 50 16:49:50 ]