ความคิดเห็นที่ 2
กรุง Seoul เป็นเมืองที่ค่าครองชีพ สูงมากนะคะ
สินค้าต่างๆ โดยเฉพาะที่ "ย่านอินซาดอง" ที่มีงานประเภทงาน Art ถ้วยชามCeramicสวยๆ งานฝีมือHandicraftเท่ห์ๆ ไม่ซ้ำแบบใคร ขายกันอยู่
ราคาเนี่ย อย่าให้ Said จรดเงิน "วอน" กันไม่ลงเลยค่ะ (วอน - Korean Won...... 1,000 Won = ประมาณไม่ถึง US$ 1 ดีนัก
กว่า "สาวไทยทำมะดาเกิร์ล อย่างพี่หย๋าม" จะควักกระเป๋า ออกมาดังหนับ จับจ่ายซื้อของ กันได้แต่ละที ก็ต้องกลั้นหายใจ ทำ กันก่อนค่ะ
แล้วพึมพำ งึมงำ ท่องคาถา ปลอบใจ ตัวเองว่า.....
"ทัมมัง สังคังกาละมังแตก จะซื้อ ก็ซื้อไปเถอะจ้ะ แม่หยิงหย๋าม บ่ต้องถามผี เพราะของพี่หลี เค้ามันแปลก"
สิ่งที่พี่ชอบ ตอนเที่ยวกรุงโซล ก็คือ ความที่เมืองของเขา ไม่ใหญ่ค่ะ คนชอบเดินอย่างพี่ วันๆ ก็เดินซอกแซก
สอดรู้สอดเห็น ความเป็นไป ของคนที่นั่น ถ่ายรูป Snapshot ไปเรื่อย
ชอบรถไฟใต้ดิน (Underground/Tube/Subway/Metro)ของเขา ที่กว้างขวาง โอ่โถง
ที่นั่งเป็น Stanless Steel แบบเก๋ไก๋ ไฮเท็ค มี Heater อยู่ข้างใต้ นั่งแล้วอุ่น จนไม่อยากลุก ออกไปผจญความ หนาวข้างนอกเลย
จำได้ว่าไปตอนปลายหน้า Winter เดือน March ปีที่แล้วนี่เองค่ะ แต่ยังหนาวสั่นไม่หาย
Winter Coat, ถุงมือ, หมวก ก็แล้ว ยังสั่น เปนลิงติดจั่น วิ่นวือ (อาการนี้ ที่จริง เป็นมาตั้งแต่จำความได้แล้วค่ะ)
จนต้องหลบเข้าไปจิบ ชาเขียวร้อน Green Tea Latte
ที่ ที่ทำการ พรรคแมง ของ นู๋ Jeban & นู๋KissService (Star-bug >>>Starbucks) กันอยู่วันละ หลาย Mug โตๆ
ได้ไปเห็น "ทุเรียนหมอนทอง" จากเมืองไทย ลูกโตๆ ในราคาเกือบๆ 4,000 บาท เกือบๆ US$ 100.-
ก็ที่ Supermarket ที่ชั้นใต้ดิน ของห้าง Lotte นี่แหละค่ะ
FYI forever.
จากคุณ :
Chickie Devil @Your Service! (Siamese Girl)
- [
วันฉัตรมงคล 16:49:06
]
|
|
|