ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่มีลูกนะค่ะ กำลังพยายามมีกันอยู่ เคยเถียงกันกับแฟนเพราะเค้าอยากให้เราพูดดัชต์กับลูกภาษาเดียวไปก่อน จนกว่าลูกจะคุยดัชต์ได้แล้ว ค่อยสอนไทย แต่ดิฉันเคยอ่านข้อมูลในนี้ ว่าให้พูดไทยกับลูกตอนลูกหัดพูดได้ ตอนแกฝึกพูด พ่อพูดดัชต์ แม่พูดไทย เด็กรับสองภาษาได้ แต่แฟนเราไม่เชื่อ เค้าบอกว่าเค้าโตมากับเด็กต่างชาติอื่นๆ เด็กบางคนพูดดัชต์ไม่ชัดหรือว่าพูดช้า ว่าไปนั่น ดิฉันเลยตั้งใจว่า ถ้าตอนแฟนอยู่บ้าน ดิฉันจะพูดดัชต์กับลูก พอแฟนออกไปทำงานแล้ว จะไทยกับลูก จากคุณ : DutchEngel - [ 1 มิ.ย. 50 22:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบอย่างคนที่ไม่ได้พูดไทยกับลูกและลูกก็พูดไทยไม่ได้นะคะ บ้านดิฉันที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักเพราะที่บ้านพ่อเลี้ยงลูกๆค่ะ ส่วนใหญ่ลูกๆอยู่กับพ่อตั้งแต่เกิด และดิฉันทำงานใช้ภาษาอังกฤษทั้งวัน ไม่ีมีเืืพื่อนคนไทยที่เจอกันบ่อยๆ พอดิฉันอยู่บ้านก็เลยพูดแต่ภาษาอังกฤษค่ะ สมองมันปรับกลับไปกลับมาไม่ทัน เวลาคิดกลับไปกลับมาสองภาษา งงค่ะ ลูกๆดิฉันยังไม่เคยกลับไปเมืองไทยด้วยค่ะ เค้ายังไม่เคยได้ยินภาษาไทยที่ใช้ในชีวิตประจำวันแบบจริงๆ แรกๆก็พยายามพูดไทยค่ะ แต่ดิฉันจำได้ว่าตอนเค้าสักสองขวบครึ่ง เป็นช่วงที่ภาษาอังกฤษเค้ารุดหน้าไปไกลกว่าภาษาไทยมาก เราสอนภาษาไทยให้ตามไม่ทันค่ะ อ่านหนังสือไทยกลายเป็นแปลตลอด ไม่สนุก เด็กก็เบื่อ ก็เลยเริ่มใช้ภาษาอังกฤษมากกว่าตั้งแต่ตอนนั้น แต่บางอย่างก็ยังคงใช้ภาษาไทยตลอด คำบางคำใช้ภาษาไทย ลูกๆก็ยังใช้อยู่ คือจริงๆเค้ารู้จักภาษาไทยเป็นคำๆนะคะ ฟังเพลงไทย แต่พูดไม่ได้น่ะค่ะ ร้องเพลงจับปูดำ เพลงช้าง ลมเพลมพัด ได้แบบดำน้ำเล็กน้อย ถ้าถามว่าตัวเองคิดว่าลูกๆเสียเปรียบคนอื่นหรือไม่ที่ไม่รู้ภาษาไทย ไม่คิดค่ะ เพราะลูกๆใช้ภาษาแม่คือภาษาอังกฤษได้ในขั้นที่ดีมาก พูดชัดเจน คำศัพท์เยอะมาก จากที่เคยอ่านมา (เีพราะเรียนมาทางนี้ค่ะ) ถ้าภาษาแม่หรือภาษาแรกไม่ดี พื้นฐานแกรมม่าในภาษาแรกไม่ดี ภาษาที่สอง สาม สี่ ก็จะไม่ดีค่ะ เป้าหมายของดิฉันคือ อยากให้เค้าฟังออก เข้าใจบ้าง เพราะฉะนั้นตอนนี้ก็พูดไทยกับเค้านิดหน่อย คำที่เค้ารู้ก็พยายามใช้ตลอด จะได้ไม่ลืม เมื่อมีโอกาสเพิ่มคำศัพท์ภาษาไทย ก็จะเพิ่มให้เค้าค่ะ เขียนอ่านคงไม่สามารถ แต่ถ้าเค้าอยากเรียนก็จะสอนค่ะ เน้นสอนตามความสนใจค่ะ ดิฉันคิดว่ามันเป็นสิทธิของแต่ละครอบครัวนะคะ อย่าไปคิดว่าแม่ผิดที่ไม่สอนลูกๆพูดภาษาไทย เหตุผลและสถานการณ์ของแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกันหรอกค่ะ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 1 มิ.ย. 50 23:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^^^^^คุณแม่ลูกแฝด  พูดเหมือนแฟนดิฉันเลยค่ะ แกบอกทำนองว่า ภาษาแม่ต้องให้ดีเสียก่อน ค่อยไปหัดภาษาที่สอง ตอนเด็กฝึกพูดให้พูดภาษาเดียวไม่ก่อน  พอฟังคุณพูดแบบนี้ ทำเอาดิฉันเริ่มหวั่นๆ แล้ว ว่าควรจะพูดดัชต์ภาษาเดียวไปก่อนดีกว่า ว่าแต่คิดมากไปลูกยังไม่มาเกิดเล้ย จากคุณ : DutchEngel - [ 2 มิ.ย. 50 00:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณDutchEngelค่ะ ถ้าคุณอยู่กับลูก เลี้ยงลูกเองตลอดเวลา คุณก็พูดไทยกับลูกเถอะค่ะ เวลาอยู่ต่อหน้าพ่อครบสามคนก็พูดภาษาดัชท์ไป พออยู่กันสองคนกับลูกก็พูดไทย ดิฉันไม่ได้อยู่กับลูกตลอดเวลา ทำงานเป็นส่วนใหญ่เลยไม่ได้พูดไทยกับลูกๆน่ะค่ะ ถ้าภาษาดัชท์ของคุณไม่แข็งแรง ไม่แนะนำให้คุณพูดดัชท์กับลูกนะคะ คุณควรพูดภาษาที่คุณถนัดที่สุดกับลูกค่ะ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 2 มิ.ย. 50 01:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาษาพ่อ(ของลูก)ดิฉันไม่แข็งแรงค่ะ....            แต่ภาษา"แม่" สำหรับดิฉันก็คือภาษาไทยค่ะ ดิฉันเลี้ยงลูกเอง ทำงานบ้างเป็นงานอาสาสมัครช่วงที่ลูกไปโรงเรียนค่ะ จึงมีเวลาที่จะใช้ภาษาไทยกับลูกตลอดเวลา  ถึงแม้ว่าสำเนียงการออกเสียงของลูกจะยังไม่ชัดเจนนัก แต่ความสามารถในการสื่อสาร(ที่พอจะรู้เรื่อง) ก็อยู่ในขั้นยอมรับใด้ค่ะ            ช่วงนี้จะฝึกให้ลูกช่วยแปลอังกฤษเป็นไทยให้แม่ แปลไทยเป็นอังกฤษให้พ่อค่ะ ถ้าลูกแปลไทยคำอังกฤษคำก็จะทำเป็นแกล้งพูดทวนประโยคไทยที่ถูกต้องให้ลูกค่ะ จะไม่ติโดยตรงนะคะ อีกอย่างเตรียมกระดาษ แบบหัดเขียนไทยใว้ทุกห้องในบ้านค่ะ ลูกก็จะหยิบมาเขียนใด้ง่าย แต่บ้านจะก็รกหน่อยค่ะ            เคยสอบถามคุณครูประถมว่า กังวลใจเรื่องเรียนของลูกเพราะลูกใช้ 2ภาษา คุณครูยืนยันค่ะว่าไม่ต้องห่วงเด็กจะลื่นไหลไปเองเมื่อเข้าโรงเรียน            ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่มีอะไรตายตัวนะคะ เพราะแต่ละครอบครัวก็จะมีข้อจำกัดที่แตกต่างกันออกไป ทั้งที่ตัวคุณพ่อ+คุณแม่ (อย่างตัวดิฉันที่ภาษาอังกฤษงูๆ ปลาๆ หรือ กรณีคุณแม่ลูกแฝด ที่ไม่ได้อยู่กับลูกตลอดเวลา ทำงานเป็นส่วนใหญ่ ) หรือพัฒนาการของลูกเองด้วยค่ะ             เดือนก่อนไปห้องสมุด มีผู้หญิงคนหนึ่งหันมาถามดิฉันเป็นภาษาอังกฤษค่ะว่า "คุณเป็นคนไทยใช่ไหม" คงจะได้ยินที่ดิฉันพูดกับลูกค่ะ เธอบอกว่าคุณแม่เธอก็เป็นคนไทย(แต่ดูแล้วเธอจะสวยตาคมออกไปทางแขกมากกว่าค่ะ)  ดิฉันก็ให้ลูกสวัสดีค่ะ เธอบอกว่าเธอพูดไทยไม่ใด้แต่ฟังออก ... เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณแม่ถึงไม่พูดไทยกับเธอ..... จากคุณ : สะใภ้ลุงแซม (แม่ขา) - [ 2 มิ.ย. 50 02:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สำหรับดิฉัน หากมีลูกเมื่อไหร่นะคะ ตั้งใจไว้ว่า ลูกของดิฉัน จะต้องพูดภาษาไทยได้และเข้าใจในเกณที่น่าพอใจค่ะ เพราะลูกของดิฉันมีเลือดไทย  มีตา ยาย  ป้า น้า และ ญาติๆเป็นคนไทย ความสัมพันมันจะดีกว่าค่ะ  ถ้าเด็กสามารถพูดไทยได้ เราตั้งใจจะกลับเมืองไทยปีละสองครั้งอยู่แล้ว  ดิฉันว่าเด็กๆเค้าน่าจะอยากพูดไทยจะได้เล่นสนุกกับญาติๆ แล้วอีกอย่างดิฉันเห็นเด็กลูกครึ่งที่นี่หลายคนพูดไทยได้ดี และเข้าใจดีซะด้วย ยังคิดชมคุณแม่ทั้งหลายเลยค่ะ ว่าเลี้ยงลูกได้น่ารักจัง :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ผิดหรือป่าวที่ไม่สอนลูกพูดไทย .....ไม่ผิดหรอกค่ะ เพราะแต่ละครอบครัวก็ต่างพยายามทำในสิ่งที่ดีที่สุดอยู่แล้วเนอะ   แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 03:54:06 จากคุณ : LiLLa_JoY - [ 2 มิ.ย. 50 03:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จะรู้สึกโดนตำหนิมากไหมเวลาเจอคำถามแบบนี้ อะไรว๊า...มายุ่งทำมาย เรื่องของฉาน อิอิ คงไม่รู้สึกอะไรคะ ต่างคนต่างความคิดอะเน๊อะ แต่ โดยส่วนตัวของดิฉันเองแล้ว ดิฉันพูดไทยกะลูกคะ เพราะดิฉันคิดว่า ภาษาไทยนี่แหละ คือสายสัมพันธ์เชื่อมโยงผูกพันระหว่างแม่ๆลูกๆ (พ่อฟังไม่ออก คริคริ) มันเป็นภาษาของเราเอง มีรากฐานวัฒนธรรมอยู่ตรงนั้น ตอนนี้ นู๋มรรคสองขวบเศษๆ ภาษาไทยอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างดี แกสามารถเลือกใช้คำเก๋ๆ ได้ ชนิดดิฉันฟังแล้วกลั้นหัวเราะ เห็นไหมคะ พูดไทยกะลูกหนุกจะตาย บ่อยเลยนะคะ เวลาออกไปข้างนอก ดิฉันก็พูดไทยกะนู๋มรรคตามปกติ... มีอยู่ครั้งนึง เป็นน้องนักศึกษาเจอกันที่งานดอกไม้ ดิฉันคุยแหย่กะลูกอยู่ แล้วน้องเค้าได้ยิน ขำกลิ้งขาสั่นอยู่ เลยป็นโอกาสให้ดิฉันได้เจอเพื่อนคนไทยใหม่ๆ เสมอๆ... แต่นะ เห็นลูกเพื่อนๆ พอเค้าเริ่มมีสังคม ภาษาไทยก็ค่อยๆถูกกดหายไป... ดิฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่า อีกหน่อยนู๋มรรคเข้าโรงเรียนจะเป็นเหมือนพี่ๆหรือเปล่า... ระยะหลัง คุณเธอ อุทาน ร้องเพลง หรือเล่นสมมติ นี่ เป็นปะกิตล้วนๆ เลยคะ ... อันนี้ เป็นผลมาจากการรับสื่อมากไปหน่อย แหะ แหะ แม่ไม่ระวัง... แต่ถ้าช่วงไหน ดิฉันมีดีวีดีภาษาไทยมา เธอก็ซึมซับเข้าไปเร็วมากเลย จะพูดเลียนแบบทั้งสิ่งดี ไม่ดีเอาไว้หม้ด จากคุณ : มรรคณิชา - [ 2 มิ.ย. 50 12:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาแจม พยายามพูดไทยกะลูก เพราะไม่รู้เมื่อไหร่เราจะได้กลับไปอยู่เมืองไทย เมื่อยามแก่ก็ยังอยากให้มีคนพูดไทยกับเราได้ อย่างน้อยมันเป็นความสุขที่ได้พูดภาษาของเราเอง ลูกเลยเป็นสื่อเดีียวที่จะทำให้เรามีโอกาสนั้น เลยต้องพยายามพูดกับลูกเป็นภาษาไทย แต่ลูกชาย มันถามอย่างเดียว what ? เมื่อไหร่มันจะฟังแม่ออกซะทีน้อ ต้องให้พี่ฝ้ายแปลเรื่อยเล้ย.. ฝันต่อไป.. จากคุณ : sivalee - [ 2 มิ.ย. 50 14:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ จขกท คะ ถ้าคุณเป็นคนไทย และสามีเป็นฝรั่ง และอยู่เมืองนอก ลูกพูดไทยไม่เก่ง ไม่แปลกหรอกค่ะ แต่มีบ้านอื่นที่แปลกกว่าเรา ๆ ค่ะ ดิฉันเห็นมาหลายคนแล้ว สามีและภรรยาเป็นฟิลิปินส์แต่กำเนิดเกิดที่ฟิลิปินส์เลยด้วย แต่พอย้ายถิ่นฐานมาอยู่อเมริกา มีลูก เลี้ยงลูกเองด้วย ลูกพูดฟิลิปินส์ไม่ได้ค่ะ อีกบ้านนึงเป็นเวียตนามทั้งสามีและภรรยา สองคนพูดกันเป็นภาษาเวียตนาม แต่หันไปพูดกับลูกเล็ก ๆ สองคนเป็นภาษาอังกฤษ และบอกว่าลูกพูดเวียตนามไม่ได้ค่ะ มีอีกบ้านนึงเป็นแม็กซิกันทั้งคู่ เพิ่งย้ายมาเป็นอเมริกันซิติเซ่นไม่นานนี้เอง แต่ลูกพูดแม็กซิกันไม่ได้เลย พูดได้แต่อังกฤษ ทั้งที่ยังไม่เข้าเรียน อยู่กับพวกเค้าทั้งวันทั้งคืน แต่เค้าสอนให้ลูกเค้าพูดแต่อังกฤษเท่านั้นค่ะ และแม่เค้าพูดเขียนอังกฤษไม่ได้เรื่องเลยค่ะ เค้าบอกว่าเพิ่งมาเริ่มเข้าเรียนภาษาอังกฤษไม่นานนี้เอง เมื่อก่อนอ่านเขียนไม่ได้เลย ทุกวันนี้พูดก็ไม่ดี เขียนก็ไม่เก่ง อยู่บ้านพูดกับสามีเป็นภาษาแม็กซิกัน แต่หันไปพูดภาษาอังกฤษกับลูกค่ะ สามีดิฉันเห็นแล้วปลงค่ะ เค้าบอกว่าอะไรจะเว่อร์ขนาดนั้น เหมือนสอนให้ลูกลืมกำพืดตัวเอง ทั้งที่สีผิดและหน้าตาก็บ่งบอกว่าเป็นคนประเทศนั้น ๆ แต่ทำเป็นพูดภาษาตัวเองไม่ได้ พูดได้แต่อังกฤษน่ะค่ะ แต่ดิฉันเข้าใจอีกแบบนึงว่า อาจเป็นได้ว่า สามีภรรยาคู่นั้น ๆ เค้ากลัวว่า ถ้าไม่สอนลูกเป็นภาษาอังกฤษแต่เกิด กลัวว่าอยู่บ้านกับพวกเค้าจน 4-5 ขวบ พูดได้แต่ภาษาของเค้า สักวันเกิดต้องไปเรียนรวมกับเด็กฝรั่ง แล้วเกิดพูดอังกฤษไม่ได้ทำยังไงล่ะ เลยต้องสอนเป็นภาษาอังกฤษให้ลูก เพราะเค้าเห็นว่าต่อไปลูกต้องมีสังคมข้างนอก และต้องใช้ภาษาอังกฤษมากกว่าน่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันใกล้มีลูกแล้วค่ะ สามีสั่งว่าให้สอนลูกพูดไทย และขอให้แม่ดิฉันซื้อของเล่น และอุปกรณ์การเรียน ก. ข. เตรียมมาให้ลูกเค้าตอนมาเยี่ยมหลาน ส่วนตัวเค้า ปริ๊นรูปภาพ อักษรไทย ตัดแปะติดฝาบ้านค่ะ เค้าบอกว่าเค้าอยากทำห้องสำหรับอักษรไทยให้ลูกเค้าโดยเฉพาะ เหตุผลที่อยากให้ลุกพูดไทยได้ก็เพราะว่า สามีดิฉันเค้าบอกว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัว ที่เมื่อโตขึ้น ไปสมัครงานที่ไหน ถ้าได้หลายภาษา ก็ทำให้เด่นและได้เปรียบคนอื่นน่ะค่ะ เค้าบอกว่าคนอื่นที่บ้านเป็นฝรั่ง เค้ายังส่งลูกเรียนภาษาที่สอง ทั้งที่แพงแสนแพง แล้วลูกเราแม่เป็นไทยแท้ ๆ ทำไมอยู่บ้านว่าง ๆ ไม่สอนลูก อันนี้เป็นเหตุผลของบ้านดิฉันน่ะ ที่ต้องสอนลูกพูดอ่านเขียนไทยให้ได้ เพราะสามีชอบภาษาไทยมากค่ะ เค้าบอกว่าโตขึ้นอยากให้ลูกมีเมียไทยค่ะ 555 และตัวเค้าก็อยากย้ายตามดิฉันไปอยู่ไทยด้วยค่ะ จากคุณ : แม่คนใหม่ค่ะ - [ 2 มิ.ย. 50 15:02:55 A:80.19.208.99 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ จขกท คะ เมื่อกี้ลืมเล่าอีกเรื่องค่ะ เรื่องเด็กฝรั่งที่ดิฉันและสามีเจอ ๆ มาน่ะค่ะ เคยเจอเด็กคนนึงอายุแค่ 4 ขวบเอง อยู่เมืองนอก พูดได้ทั้งภาษาไทย และอังกฤษ และญี่ปุ่นค่ะ ดิฉันและสามีทึ่งมากเลย เด็กคนนั้นเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกันค่ะ แต่ไปอาศัยอยู่ที่ญี่ปุ่น แล้วมีเด็กฝรั่งแถวบ้านค่ะ ดูไม่รู้เลยว่าลูกครึ่งญี่ปุ่นรึเปล่า เพราะดูเหมือนฝรั่งมาก แต่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นด้วย สงสัยแม่เป็นญี่ปุ่นหรืออาจไปโตที่ญี่ปุ่นน่ะค่ะ พูดได้สองภาษา แล้วมีเด็กเล็ก ๆ แถวบ้านอีกคนนึง มีวันนึ่งดิฉันและสามีเดินเล่นแถวบ้าน มีเด็กฝรั่งคนนึงเล็ก ๆ ยืนเล่นอยู่คนเดียว สงสัยเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่ เค้ามองดิฉันและสามีเดินผ่าน เค้าคงอยากเล่นด้วย เพราะไม่มีเพื่อนน่ะค่ะ เค้าบอกกับเราว่า ผมพูดอังกฤษได้ ดิฉันและสามีก็หันไปมอง ดูยังไงก็เป็นฝรั่งค่ะ และสำเนียงเค้าก็ฝรั่ง แล้วก็อยู่ในเมืองฝรั่งแล้วแปลกตรงไหนที่พูดภาษาอังกฤษได้ ทีแรกพวกเราก็หัวเราะก๊ากเลย คิดว่าเด็กคนนี้พูดตลก แต่ก็มาคิดอีกทีว่า แสดงว่าเด็กคนนี้อาจไปโตที่ประเทศอื่น แล้วเพิ่งย้ายกลับมา ปกติเค้าคงไม่พูดภาษาอังกฤษที่ประเทศนั้นน่ะค่ะ เค้าเลยคิดว่าเค้าไม่มีเพื่อนเพราะเค้าแปลกกว่าคนอื่นน่ะค่ะ ทีนี้เลยต้องประกาศกับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาว่า เค้าพูดอังกฤษได้ เผื่อมีใครยอมเล่นเป็นเพื่อนกับเค้าน่ะค่ะ เห็นแล้วทึ่งแทนค่ะ เด็กฝรั่งที่ตัวเล็ก ๆ แล้วพูดได้หลาย ๆ ภาษาน่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันกับสามีเลยอยากให้ลูกเรา พูดไทยได้ค่ะ สามีดิฉันชอบพูดเล่นว่า ต่อไปลูกเค้าโตขึ้น พูดไทยได้ ทำอาหารไทยได้ รับรองสาวไทยมาชอบลูกเค้าตรึม ได้ลูกสะใภ้ไทยสมใจแน่ จากคุณ : แม่คนใหม่ค่ะ - [ 2 มิ.ย. 50 15:25:35 A:80.19.208.99 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ค่ะ .. เราฟังคำถามจากเพื่อนคนนั้นแล้วแอบรู้สึกหงุดหงิดที่เขาคิดตำหนิคุณแม่ที่ไม่สอนลูกพูดไทย เพราะสำหรับเราโอกาส เวลา ความคิดและความจำเป็นแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกัน สำหรับเรา โดนคนรอบข้างตำหนิมากพอดูที่ไม่สอนสามีพูดไทย แต่ขนาดเขาไม่พูดไทย ยังนินทาเราเป็นภาษามือกับคุณแม่ยาย (แม่เราเอง) ได้สนุกสนาน ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าแม่เราพูดอังกฤษปร๋อ หรือเขาพูดไทยได้ แล้วจะเผาเราเหลือซากอะไร เจ้าตัวเล็กในพุง คงจะได้พูดไทยกับแม่ กับยาย นิดๆ หน่อยๆ แต่เอาขนาดเขียนได้ อ่านออกเนี่ย คงยากค่ะ .. คิดว่าอนาคต ใครมาตำหนิอีก ก็คงแอบเคืองอีก แต่มันก็เป็นเรื่องของเราเนอะ ใครจะมาเข้าใจเราได้ดีกว่าครอบครัวเราชิมิเคอะ ปล. นับถือคุณแม่หลายๆคนในห้องไกลบ้านมากๆค่ะ เรื่องสอนลูกให้พูดไทยได้เนี่ย เราว่าน่ารักดีนะ .. แล้วเราจะพยายามเช่นกันค่ะ จากคุณ : น้ำผึ้งหยดเดียว (น้ำผึ้งหยดเดียว) - [ 2 มิ.ย. 50 16:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พยายามพูดไทยกับลูกตลอดคะ ลูกเข้าใจภาษาไทย 100 เปอร์เซ็นต์ แต่ไม่ยอมพูด ยกเว้นจะโดนบังคับ พยายามบอกตลอดว่า ต้องพยายามพูดประโยคง่ายให้ได้นะ เช่น สวัสดีคะ ห้องน้ำหยู่ที่ไหนคะ ถ้าพูดก็เป็นสำเนียงแบบพี่ปุ๋ยตอนได้นางสาวไทยนะคะ จากคุณ : Mrs Polly - [ 2 มิ.ย. 50 17:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เราว่าแม่ทุกคนอยากให้ลูกพูดได้หลายๆภาษากันทั้งนั้นหล่ะค่ะ แต่คุณแม่แต่ละคนมีเวลาไม่เท่ากัน บางคนต้องทำงานนอกบ้านเวลาอยู่กับลูกจึงไม่มากเท่าแม่ที่ไม่ได้ทำงาน -เราเคยพยายามเป็นสปอนเซอร์ขอ Work Permit เพื่อนำแม่บ้านไทยมาเลี้ยงลูกเรา จะได้สอนภาษาไทยลูกเราและทำอาหารไทยให้เราทานด้วย แต่เอกสารไม่ผ่าน เลยต้องสั่งแม่บ้านอินโดจาก Maid Agency ที่นี่ค่ะ แต่ก็ตั้งใจไว้เหมือนกันว่าหากแม่บ้านอินโดคนนี้ขอกลับบ้าน อาจพยายามเป็นสปอนเซอร์ให้แม่บ้านไทย( หากหาคนดีๆที่ไว้ใจได้ )อีกครั้งค่ะ -http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/H3742083/H3742083.html จากคุณ : Th( SG ) - [ 2 มิ.ย. 50 18:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หลานดิฉันเป็นลุกครึ่งไทย ออสฯ อายุสี่ขวบแม่เขาจะพูดไทยด้วยตลอด แต่ลุกจะไม่ยอมพูดไทยตอบกลับ  ใช้ให้ทำอะไรถ้าพูดไทยก็จะไม่ทำจน น้องดิฉันต้องเปลี่ยนพูดภาษา อ.ด้วยเขาถึงยอมทำสิ่งๆนั้นจนน้องสาวดิฉัน ท้อใจโทรฯมาบ่นให้ฟังตลอดว่าลุกเขาไม่ยอมรับไม่ยอมเรียนภาษาไทยเลย จนเมื่อเร็วๆนี้  น้องสาวดิฉันเช่าซีดีหนังไทยมาดูรื่อง บัวปริ่มน้ำซะด้วยลุกเขา นั่งดูด้วย หลายวันเหมือนกัน จนจบเรื่องโดยที่เขาสามารถเล่าให้พ่อเขาฟังถึงเนื้อเรื่องถูกต้องหมดเลย  มีการถามว่าทำไม  แม่พระเอก(นก จริยา) ถึงได้เรียก คลีทอง (พิตต้า)ว่าลูกละทั้งๆที่จิงเป็นหลานนะไม่ช่ายลูก อานิสงค์จาก บัวปริมน้ำ  ตอนนี้หลานสาวยอมพูดไทยแล้วค่ะเพราะแกบอกว่าโตขึ้นอยากเล่นละครอยากหุ่นดี อยากสวยเหมือนเข็มรุจิรา จากคุณ : มาดามxxx - [ 2 มิ.ย. 50 18:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เห่อ... ของดิฉันนี้ครอบครัวเราอยู่ที่ไทยค่ะ จะตรงกันข้ามกับ เจ้าของกระทู้เลยค่ะ ไม่ว่าจะคนแถวบ้านหรือ ออกไปนอกบ้าน คนมักจะถามว่า ทำไมไม่พูดภาษาอังกฤษ กับลูก ล่ะ ?      ดิฉันก็น่ะ มึนตึบ อยู่เมืองไทยทำไมต้องคุยภาษาอังกฤษกับลูกเนี้ย  บางคนก็คนแถวบ้านรู้ทั้งรู้เราอาศัยอยู่ที่ไทยแต่ก็อดถามเราไม่ได้ ดิฉันฟังดูแล้วน้อยเนื้อต่ำใจแทนภาษาไทยเลยค่ะ        โดยส่วนตัวคิดว่า เด็กๆรุ่นนี้และรุ่นต่อๆไปจะสามารถพูด อ่านและ เขียนภาษาอังกฤษ ได้มากกว่า คนรุ่นดิฉันเสียอีกในช่วงอายุเดียวกัน เพราะด้วยการศึกษาในโรงเรียน ไหนจะโรงเรียนกวดวิชาอีก  ดิฉันพูดภาษาอังกฤษกับสามี และคุณสามีพูดภาษานอร์วิเจียนกับลูก ซึ่งดิฉันก็คอยดูพัฒนาการของเค้า ดูว่าเค้าฟัง พูด ภาษาไทยได้พอใช้ (2.8 ขวบ)  เค้าจะพูดภาษาไทยถอยหลัง ฮาๆ และเสียงออกเหน่อๆ คล้ายๆฝรั่งพูดภาษาไทยไม่ชัด               ส่วนภาษาอังกฤษเนี้ย ยังไม่ได้ จะได้บ้างบางคำ ส่วนภาษานอร์วิเจียน เค้าสามารถแยกแยะออกว่าจะพูดกับใคร พอเค้าเจอพ่อเค้า ๆก็จะพูดไทยคำ นอร์วิเจียนคำ ฮ่าๆ ดิฉันละ งง แทน แต่เค้าก็เข้าใจคะ กลายเป็นว่า พ่อสอนภาษานอร์วิเจียนให้ลูก ส่วนลูกสอนภาษาไทยให้คุณพ่อไป อิๆๆ...        ดิฉันไม่ซีเรียสว่าลูกจะพูดภาษาอังกฤษได้หรือปล่าว คิดว่าเป็นช่วงอายุของเค้า และเมื่อเค้าสนใจ เค้าเองจะยิ่งอยากรู้อยากเห็นและอยากที่จะเรียนรู้เองมากขึ้น.. ดีเสียอีกลูกพูดได้หลายภาษาแต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ภาษาสากลอย่างภาษาอังกฤษ ก็ยังสำคัญอยุ่ดี แต่ดิฉันก็คิดว่าให้เป็นไปตามวัยที่เค้าเรียนรู้จะดีกว่าค่ะ จากคุณ : ขนมไทยแม่น้อย - [ 3 มิ.ย. 50 00:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "ทำไมแม่เค้าไม่สอนภาษาไทยให้ลูกล่ะ" อันนี้ เป็นคำถามที่ถามในใจเองบ่อยๆ เหมือนกันค่ะ  เวลาได้ยินแม่ๆ คนไทย ใช้ภาษาของพ่อในการสื่อสารกับลูกๆ  โดยที่แม่ก็พูดไม่คล่อง  ได้แต่  "อย่านะ" "ไม่ดีนะ"  คือ คิดว่า  ในการเลี้ยงดูลูกๆ  แม่ควรจะเลือกใช้ภาษาที่ถนัดที่สุด ในการอบรมสั่งสอนมากกว่า  หรือจริงๆ ต้องพูดว่า "ทำไมแม่เค้าไม่สอนลูกโดยใช้ภาษาไทย" มากกว่านะคะ แต่ถ้าแม่สามารถพูดภาษาของพ่อได้คล่องและดีเหมือนเจ้าของภาษา  อันนี้ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ค่ะ เคยเจอบนรถไฟที่ญี่ปุ่น  แม่คนไทย พูดกับลูกเป็นภาษาญี่ปุ่น  พูดเก่ง สำเนียงดีมาก ดูไม่ต้องพยายาม  อันนี้ฟังแล้วก็ไม่อึดอัด เพียงแต่รู้สึกเสียดายแทนนิดนึง ว่า เค้าน่าจะสอนภาษาไทยด้วย จริงๆ  ถ้าเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกเอง อยู่กับบ้าน  คิดว่า สอนภาษาไทยให้ไม่ยากเลยค่ะ อันนี้ พูดถึงตอนเด็กเล็กๆ นะคะ  เพราะว่าลูกๆ ยังเล็กอยู่ ไม่รู้ว่า โตขึ้นแล้วจะเป็นยังไงเหมือนกัน จากคุณ : วดี - [ 3 มิ.ย. 50 06:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อึกมุมมองนึงนะคะ สามีเป็นคนไทยค่ะ พ่อไทย แม่ไทย แต่เกิดและโตต่างประเทศ ไม่เคยอยู่เมืองไทยเลย ยกเว้นเวลาไปเที่ยวบางครั้ง ที่อยู่ที่เรียนก็ไม่มีสังคมไทย พ่อแม่เขา (ที่เป็นคนไทย)จะพูดอังกฤษกับลูกตลอด ที่เมืองไทยก็จะไม่มีบ้าน กลับไปเมื่อไหร่ก็จะอยู่โรงแรม ตอนเดทกันใหม่ๆเธอจะบอกดิฉันว่า The best Thai food in Bangkok is in Dusit Thani Hotel coffee shop! เพราะเธอใช้ชีวิตตั้งแต่วัยเด็กจนถึงโตช่วงโรงเรียนหยุดบางที ในโรงแรมดุสิตไงคะ เข้าเรื่องดีกว่า ทีนี้ตาคนนี้ก็จะอีดอัดและรู้สึกอายตัวเองมากเวลาบอกใครๆว่าเป็นคนไทย พูดก็ไม่ได้ แต่เข้าใจเป็นส่วนใหญ่ ใครถามอะไรเป็นภาษาไทยก็ตอบเป็นอังกฤษ เหมือนเข้าไปเป็นส้มแล้วออกมาเป็นน้ำแอปเปิ้ลไงงั้น เขาบอกว่าเขาไม่รู้สึกว่าเขา belong กับความเป็นไทย และนั่นทำให้เขาอึดอัดมาก แล้วเขาก็อายกับตำนานรัก ที่เจอกันครั้งแรกเราถามว่า คนไทยเหรอคะ แล้วเขาตอบว่า yes! คู่ดิฉันเจอเมืองนอก แต่งเมืองนอก อยู่เมืองนอก พอมีลูก 3 หน่อแล้วคนโตถึงวัยเรียน ตัวพ่อนี่แหละที่เริ่มบอกว่าเราต้องกลับไทย ให้ลูกเข้าโรงเรียนไทย เพราะเขาไม่อยากให้ลูกรู้สีกอย่างเค้า ยอม take pay cut ขนกันกลับไป กลับไปอยู่ 7 ปีค่ะ อยู่โรงเรียนไทย คนโตอยู่มาแตร์ น้อง 2 คนอยู่กรุงเทพคริสเตียน อยู่บ้านพูดอังกฤษกับพ่อ พูดไทยที่โรงเรียน เด็กๆพูดได้ อ่านได้ เขียนได้ ตอนนี้ต้องย้ายกลับมาเพราะสามีต้องมาสานต่อ รับช่วงธุรกิจ เลยเป็นประเด็นที่สองจากประสบการณ์ตัวเองว่า ภาษไทยเป็นภาษาที่ไม่ง่ายเลยที่จะสานต่อ อย่างตอนนี้ให้ดิฉันเคี่ยวให้อ่านยังไงก็เหมือนกินยาขม ทำให้สนุกยังไงก็ไม่เห็นจะสนุก นี่ขนาดมีทุนเดิมจากเมืองไทยมาแล้ว ส่วนตัวดิฉันคิดว่าเราแม่ๆคงทำให้ดีที่สุดน่ะค่ะ คนที่บอกว่า ทำไมแม่เขาไม่สอนลูกล่ะ พูดนะพูดง่าย พอมาเจอเองแล้วรู้ว่าทำยาก แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 50 10:04:00 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 50 09:30:57 จากคุณ : She said (She said) - [ 3 มิ.ย. 50 08:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดิฉันรู้สึกว่าคนถามไม่เปิดใจกว้างเลยค่ะ คือว่า ต่างคนต่างสถานการณ์ ไม่ต้องถึงกับเอาใจเขามาใส่ใจเราก็ได้ แต่ไม่ควรจะเอาสถานการณ์ที่ตัวเองประสบมาตัดสินคนอื่นว่าทำไมเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ (สงสัยว่าคนถามคงจะยังไม่มีลูก ใช่ไหมคะ) ยกตัวอย่างเช่น ถ้าแม่เป็นคนไทย ไปอยู่ประเทศที่ไม่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการ สมมติที่เยอรมันเป็นต้น แม่คนนั้นอาจจะพูดภาษาเยอรมันเป็นภาษาที่สาม ไทยเป็นภาษาแม่ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง เพราะ ที่เมืองไทยสอนภาษาอังกฤษก่อนภาษาอื่นๆ (บางคนถ้าได้เรียนภาษาเยอรมันมาคล่องแคล่วอันนั้นก็เป็นข้อยกเว้นไปนะคะ) แต่กรณีที่แม่พูดภาษาเยอรมันไม่คล่อง ก็ต้องพูดภาษาไทยกับลูกก่อนอยู่แล้วเป็นธรรมชาติใช่ไหมคะ ดังนั้นลูกจึงพูดภาษาไทยได้ อีกกรณีหนึ่ง คือแม่แต่งงานกับชาวต่างชาิตอยู่ประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ ตัวแม่ใช้ภาษาอังกฤษคล่องแคล่ว (อันนี้มีความเป็นไปได้สูงกว่าเพราะภาษาอังกฤษนั้นพูดกันทั้งโลกอยู่แล้ว) อันนี้จึงเป็นตัวแปรหนึ่งที่ทำให้เด็กบางคนพูดไทยไม่ได้ เพราะแม่มัวแต่พูดภาษาอังกฤษกับลูกกับสามีซะเยอะ บางทีก็ลืมๆความสำคัญของภาษาไทยไป ดิฉันเห็นเด็ก bilingual ที่อเมริกานี่ส่วนใหญ่นะคะ พ่อแม่เป็นคนชาติเดียวกันค่ะ เช่นเด็กจีน เด็กญี่ปุ่น เด็กเม็กซิกัน เด็กเวียดนาม ที่พ่อแม่เป็นคนชาติเดียวกัน พูดภาษาแม่ที่บ้าน เด็กได้เรียนภาษาอังกฤษนอกบ้านไป ประมาณสี่ขวบก็พูดได้คล่องทั้งสองภาษา ส่วนกรณีของดิฉันนี่ที่ลูกพูดภาษาไทยไม่ได้คือ แม่ไม่มีความพยายามพอค่ะ ความอดทนต่ำ อันนี้ยอมรับว่าใครสามารถทำให้ลูกพูดได้สองภาษาได้นี่เก่งมากค่ะ (คิดการณ์ล่วงหน้ามันก็ฟังดูง่ายหรอกค่ะ แต่ลองมาทำจริงๆถึงรู้ว่ามันยากกว่าที่คิดไว้เยอะ) ตอนนี้ก็พยายามพูดกับคนเล็กอยู่ มันก็ยากนะคะ เพราะพูดวนเวียนอยู่นั่นแหละ คำเดิมๆ ไม่เร้าใจเลย จะเอาอะไรกับเด็กหกเดือน พูดเยอะๆไปก็ใช่ว่าจะเข้าใจ (ก็คิดอย่างนี้สิคะลูกคนโตพูดได้แต่สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ) แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 50 10:07:06 จากคุณ : yinnerella - [ 3 มิ.ย. 50 09:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลูกพูดไทยเก่งค่ะ เขียนเล่นๆ ถึงวิธีสอนลูกแบบเป็นความคิดส่วนตัวของตัวเองไว้ที่นี่ http://www.noyne.com/index.php?topic=419.0 จากคุณ : noyne - [ 3 มิ.ย. 50 18:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คำถามแบบนี้ ถ้าดิฉัน เจอ ก็คงพยายาม เฉยๆ ค่ะ และถ้ายังถามก็คงบอกว่า มันเรื่องของครอบครัวเรา คุณไม่เกี่ยว... เคยเจอทั้งสองแบบค่ะ ขึ้นอยู่กับ คนถาม บางคนก็ว่า ลูกดิฉันพูดได้น้อย บางคนก็ว่า พูดได้เยอะ คือ คนถาม ก็จะมี มาตรฐานการวัดของเขาเอง สำหรับดิฉัน พยายามเท่าที่สามารถทำได้ คือ พูดไทยกับเค้า (ยกเว้นเวลาดุ หรือ สอนเรื่องสำคัญๆ ส่วนมากใส่อังกฤษ เพราะกลัวทำเป็นมั่วว่าเข้าใจ)  พากลับเมืองไทยทุกปี อยู่นานๆเป็นเดือน  ให้เรียนภาษาไทย  อ่านหนังสือภาษาไทย(บ้าง) ดู การ์ตูนภาษาไทย.... ทำแค่นี้ค่ะ   ลูกฟังออก แต่ไม่ค่อยยอมพูด นอกจากจำเป็น ดิฉันบางทีก็ลืมตัว บางทีไม่ได้พูดไทยนานๆ ก็เผลออังกฤษล้วนบ้าง เนื่องจากประเทศที่อยู่ คนไทยน้อยมากๆ  ตั้งแต่ กลับมาจากเมืองไทย เดือน กันยา 2006 จนถึง วันนี้ ลูกดิฉัน ไม่ได้เจอคนไทยคนอื่นเลยแม้แต่คนเดียว!!!   ดิฉัน ก็มีทั้งท้อ มีทั้ง ฮึด สลับกันไป ฮาๆ เดี๋ยวนี้ ลูกๆ เปลี่ยนไปด้วยคงเริ่มโต จากแต่ก่อน ที่ไม่ชอบพูดไทย กลัวเพื่อนล้อว่าไม่เหมือนคนอื่น  ตอนนี้ กลายเป็น เท่ ที่พูดไทยได้ ชอบโชว์เพื่อนด้วยการพูดไทย(เหน่อๆ ) กับแม่.... สรุป...ตอนนี้ ลูกๆ กลายเป็น ไบลิงกัว ภาษา อเมริกันอิงลิช กับ สแปนิช (ฟัง พูด อ่าน เขียน) ซึ่งไม่ใช่ภาษาพ่อแม่เล้ย แล้วถึงมาเป็นภาษาไทย (ฟัง พูด)  ส่วน สวีดิช ภาษาพ่อ นี่ ได้แต่ ฟังพอออก พูดไม่ได้ ตอนนี้พ่อ เริ่มน้อยใจ เลยพูดสวีดิช ใหญ่เลย หลังจาก ขี้เกียจมานาน จากคุณ : *พิณ* - [ 4 มิ.ย. 50 05:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 (ต่อ) เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน ลูกดิฉัน สองคน ห่างกันแค่ สองปี เลี้ยงมาพร้อมๆ กัน ความสามารถทางด้านภาษา ยังไม่เหมือนกันเลยค่ะ เรื่องประเทศ ที่อยู่ก็สำคัญ ถ้าอยู่ประเทศ พ่อ หรือประเทศ แม่ ยังไง ภาษาพ่อแม่ก็ได้แน่ๆ อยู่แล้ว  ถ้าอยู่ ประเทศ ที่สาม ก็ขึ้นอยู่กับ รร ที่ไป เพื่อนบ้าน ภาษานอกบ้านรอบๆ ตัวเค้า แต่ สิ่งที่สำคัญที่สุด จากประสบการณ์ ของตัวเองคือ อย่าดุ อย่าเครียดให้มากนัก...จริงอยู่ ปัจจุบัน การรู้หลายภาษา เป็นข้อได้เปรียบ แต่ เรื่องอื่นๆ ก็สำคัญเช่นกัน  เคยเห็นบางคนดุลูกว่า ถ้าไม่พูดไทย ก็ไม่ต้องคุยกับแม่ ทำให้เด็กหยุดเล่าเรื่อง ไปเลย น่าสงสาร... จากคุณ : *พิณ* - [ 4 มิ.ย. 50 05:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความทรงจำในวัยเด็ก ครอบครัวย้ายธุรกิจมาจากปักกิ่ง ฮ่องกง เข้าใจ สื่อสารแมนดาริน เป็นภาษาแม่ กับ ทางรุ่นตา ยาย พูดเยอรมันด้วย เอาไปอยู่ด้วย จนอายุ 17 ปี เรียนภาษาอังกฤษ ตอน 6 ขวบกับแม่ชีคาทอลิก ในโรงเรียนที่เยอรมนี สนุกมาก ภาษาไทย รู้จักตอนอายุ 9-10 ขวบ เรียนเป็นนกแก้วนกขุนทอง จนย้ายไปเรียน ที่เมกา ตอน secondary ภาษาไทย ไม่มีบทบาทมาก ในโลกธุรกิจ การค้า คอนเนคชั่น ยิ่งยุค Global World ความจำเป็นที่ต้องพูด คิด ฝัน เป็นอังกฤษ เลือกที่จะรักษา เยอรมัน เป็นภาษาที่สอง ควบคู่ไปกับจีน ไทย จะเบื่อ ที่ต้องสวิช ระบบการคิด ไปรวนให้ภาษาอื่นเป๋อีก ฟังไทยจีน ได้ อ่านไทยจีน ได้ เขียนได้ แต่ ไม่ชอบพูดไทย จีน ใครถามไทยจีนมา จะตอบเป็นภาษาอังกฤษ เยอรมัน หรือไม่ตอบ จบ จากคุณ : นั่นแหละ (kuddle) - [ 4 มิ.ย. 50 05:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น่าเสียดายแทนเด็กหน่ะครับ เพราะเด็กถ้ามีความสามารถหลายภาษา โอกาสย่อมมากไปด้วย   แต่ก็แล้วแต่คนว่าใครจะมองทางไหน เห็นลูกพี่ที่รู้จักที่นี่ พูดไทยได้ชัดแถมเขียนได้ด้วย น่าภูมิใจแทน จากคุณ : Kimpu - [ 4 มิ.ย. 50 16:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะคะ ตอนนี้ก็กำลังกลุ้มใจอยู่ค่ะ ว่าจะเริ่มคุยกับลูกภาษาไทยเมื่อไหร่ดี ลูกอายุได้ 1 ปี 4 เดือนแล้วค่ะ ก็พูดภาษาญี่ปุ่นกับลูกอย่างเดียวเลย ที่ต้องพูดภาษาญี่ปุ่น ก็เพราะ ดิฉันอยากให้ตัวเองคล่องภาษาญี่ปุ่นค่ะ เพราะอยู่ที่ญี่ปุ่นไม่ได้เรียน ต้องเรียนด้วยตัวเอง ก็เลย พยายามพูดภาษาญี่ปุ่นให้มากที่สุด แม้กระทั่ง กับลูกยังพูดภาษาญี่ปุ่น ดิฉัน แย่จังเลยนะคะ ใจดิฉันอยากให้ลูก พูด อ่าน เขียน ไทยให้คล่องเลยค่ะ ก็เลยตั้งใจ ให้ลูกพูดได้ก่อน แล้วตอนนั้น ก็จะพูด ภาษาไทยอย่างเดียวกับลูกเลย แต่ถ้าออกไปข้างนอก หรือ คุยกับญาติพี่น้อง ก็ให้พูดภาษาญี่ปุ่นค่ะ พูดมาเหมือนทำง่ายนะคะ ไม่รู้จะทำได้รึเปล่า แต่ก็จะพยายามให้ลูกพูดไทยให้ได้ค่ะ ฟัง หรือ พูด กับญาติพี่น้องที่ไทยให้ได้ค่ะ จากคุณ : Kana Jan (Kana Jan) - [ 4 มิ.ย. 50 23:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตัวแม่ปูเองภาษาอังกฤษงูๆปลาๆ ทั้งฟัง พูด อ่าน เขียน ลูกพูดภาษาไทยไม่ได้ค่ะ อยู่นี่ไม่มีเพื่อนคนไทยเลยค่ะ รู้สึกผิดหน่อยๆที่ไม่ได้สอนภาษาไทยให้ลูกอย่างเต็มที่ แต่ลูกเป็นเด็กฉลาดค่ะ เรียนหนังสือเก่งในระดับหัวแถวของห้อง และไม่ว่าลูกจะเรียนอะไรก็เรียนเร็วมาก และถ้าเรียนภาษาไทยก็คงจะเร็วฮ่าๆ..แต่เป็นความผิดของแม่เองที่ไม่ได้สอนลูกพูด ถ้ามีคนมาถามว่าทำไมไม่สอนลูกพูดภาษาไทยล่ะ คงจะรู้สึกรำคาญบ้าง แต่ไม่เครียดอะไร ลูกเราฉลาด สุขภาพจิตดีก็แล้วกัน แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 50 08:39:41 จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 8 มิ.ย. 50 08:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พูดได้ก็ดีค่ะ จะเป็นประโยชน์กับเด็กในอนาคต แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 50 22:45:41 จากคุณ : เก่งจังเนอะ คนเรา (LA) (That Yellow Mustard) - [ 8 มิ.ย. 50 22:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ความคิดเห็นที่ 22 ความทรงจำในวัยเด็ก ครอบครัวย้ายธุรกิจมาจากปักกิ่ง ฮ่องกง เข้าใจ สื่อสารแมนดาริน เป็นภาษาแม่ กับ ทางรุ่นตา ยาย พูดเยอรมันด้วย เอาไปอยู่ด้วย จนอายุ 17 ปี เรียนภาษาอังกฤษ ตอน 6 ขวบกับแม่ชีคาทอลิก ในโรงเรียนที่เยอรมนี สนุกมาก ภาษาไทย รู้จักตอนอายุ 9-10 ขวบ เรียนเป็นนกแก้วนกขุนทอง จนย้ายไปเรียน ที่เมกา ตอน secondary ภาษาไทย ไม่มีบทบาทมาก ในโลกธุรกิจ การค้า คอนเนคชั่น ยิ่งยุค Global World ความจำเป็นที่ต้องพูด คิด ฝัน เป็นอังกฤษ เลือกที่จะรักษา เยอรมัน เป็นภาษาที่สอง ควบคู่ไปกับจีน ไทย จะเบื่อ ที่ต้องสวิช ระบบการคิด ไปรวนให้ภาษาอื่นเป๋อีก ฟังไทยจีน ได้ อ่านไทยจีน ได้ เขียนได้ แต่ ไม่ชอบพูดไทย จีน ใครถามไทยจีนมา จะตอบเป็นภาษาอังกฤษ เยอรมัน หรือไม่ตอบ จบ จากคุณ : นั่นแหละ (kuddle) ^ ^ ^ เอ..... ทำไมสมัยเรียน ไม่เห็นจะเคยได้ยินเธอพูดเจ็ดแปดภาษาเลยล่ะ วัน ๆ เห็นพูดแต่ภ.บ้านเกิด จากคุณ : คืนที่ชั้นหนาวสั่นบนภูเขียว - [ 8 มิ.ย. 50 23:49:35 A:221.21.203.13 X: TicketID:132094 ]