PANTIP.COM : H5468769 ===**##### ทำไงดีครับ น้องชายไปเรียนนอก คบ เพื่อนไฮโซ แล้วเกิดเรื่องแบบนี้... ===========$$$$$$ [ชีวิตในต่างแดน]

===**##### ทำไงดีครับ น้องชายไปเรียนนอก คบ เพื่อนไฮโซ แล้วเกิดเรื่องแบบนี้... ===========$$$$$$

น้องชายผมอายุ17 ย่าง18 เองครับ ปกติไมได้เรียนที่เมืองไทย ตอนนี้มันเรียน high school อยู่ ณ ประเทศนึง (ไม่ขอเอ่ยนามนะครับ) เรียนมาได้ 2 ปีแล้วครับปกเมือง เมืองที่อยู่ รร ที่อยุ่นี่จะออกบ้านนอก คนน้อยเลบไม่เจอเพื่อนคนไทยเลย ตลอดเวลาที่มา
จนมาปีนี้ มี นร ทยเพิ่มเข้ามาอีกคนนึงเป็นผุ้ชายอายุไล่ๆน้องผมเลย เนื่องจากอายุเท่ากัน มี้รียนวิชาเดียวกันหลายๆครั้งเลยสนิทันเร็ว แล้วคุยกันเยอะมากๆ (รุ้จักันมาสัก 4-5 เดือนได้แล้วครับ นับตั้งแต่ต้นปี) เวลาน้องโทรกลับมาคุยกับที่บ้าน กม็มักจะเล่าเรื่องเพื่อนคนนี้ให้ฟังเสมอๆว่า เพื่อนคนนี้อะนะที่บ้านรวยมากๆ หน้าตาจัดว่าดี พ่อแม่ซื้อรถให้ขับ เวลาอยุ่ไทยก็แข่งรถเล่นบ้าง เที่ยวผับบ้าง แม้กระทั่งบางทีก็เที่ยว...อาบอบนวด (อายุแค่17) น้องผมเกิดความรุ้สึกว่า ทำไมน้อเค้าอายุเท่าเราแท้ๆแต่กลับทำอะไรได้หมด อายุ17 เวลาไปผับก็ยัดเงิน เที่ยวอ่างก็รุ้จักกับเจ้าของ (พ่อเค้าใญ๋นิ)
ตลอดเวลาที่น้องรุ้จักเพื่อนคนนี้ก็มักจะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเค้าเสมอ คือ เค้ามีสิ่งที่วัยรุ่นแทบทุกคนต้องการ แต่น้องเค้ากลับไม่มีโอกาส ไอ้ความคิดนี้มันทำให้น้องผมคิดว่า
"เราจะเรียนเก่งๆ ขยันๆไปทำไม หาเพื่อนต่างชาติ ฝึกเข้าสังคมกับคนต่างถิ่น กอบโกยประสบการณ์ที่นี่ไปทำไม" ในเมื่อเพื่อนไฮโซข้างๆเค้าคนนี้อยู่นอกมา 6 ปีแล้ว อังกฤษอ่อนก่าน้องเค้าซะอีก แถมซ้ำชั้น 2 ปีไม่จบซักที ไม่คิดจะเรียน คบแต่เพื่อนคนไทยตลอด (ทั้งหมดเกี่ยวกับประวัติก่อนหน้านี้ของตัวเค้าเพื่อนคนนั้นเค้าเล่าให้น้องผมฟังหมดเลยอะครับ ที่เค้าย้ายมาอยู่เมืองบ้านนอ เล็กๆแบบนี้ก็เพราะ รรเก่าจะไล่เค้าออกอยุ่ล้วเพราะ ไม่เรียนหนังสือเลย) แต่!!! ชีวิตเค้ากลับไม่ต้องดิ้นรนทำไร โอกาสก็หยิบยื่นให้เค้าตลอด มีเงินทองใช้ มีรถหรู แต่งรถเล่น ผู้หญิงหลายคนก็ชื่นชมเค้า เพราะหน้าตาดีนี่นา รวย แต่งตัวดีมีรสนิยม ตามแบบฉบับไฮโซ ตอนนี้มันก็เครียยดขึ้นเรื่อยๆ มันบ่นว่า ชอบคิดเปรียบเทียบตัวเองกับเค้าเรื่อยๆ ว่าทำไมชีวิตมันถึงไม่มีสีสันเลย ... ต่างจากกับคนนั้นที่ผ่านการใช้ชีวิตแบบสนุก มันส์ (แบบผู้ชาย)มาเยอะมาก

ผมกลัวมากๆครับว่าน้องผมจะเกิดเห็นผิดเป็นถูก แต่ปีนี้ ก็คงเป็นปีสุดท้ายแล้วครับ ปีหน้า น้องเค้าตัดสินใจจะมาต่อ มหาลัยในไทยดีกว่าเพราะ อบอุ่นมีเพื่อน ครอบครัวอยุ๋ข้างๆเสมอ อยากขอคำแนะนำจากพี่ๆห้องนี้มากๆอะครับ ไม่อยากให้เสียการเรียนเลย (น้องผมทุกๆปีอังกฤษพัฒนาดีมาก ผลการเรียนดีมากๆตลอดเวลาที่ผ่านมา)

ปล.ความสัมพันธ์ของเพื่อคนนั้นกับน้องผมก็ดีมากๆนะครับ เป็นไฮโซแต่ไม่โอ้อวด ไม่ข่มเลย ช่วยเหลืออะไรกันได้หมด ) ความจริงย่าด่าทอต่อว่าเด็กมันเลยน่ะครับ อายุ17 เอง หวั่นไหวง่าย ที่สำคัน ห่างไกลครอบครัวอย่างงี้ น่าเป็นห่วงมากๆ

จากคุณ : ... - [ 2 มิ.ย. 50 13:15:53 A:121.72.132.60 X:121.72.132.60 TicketID:131431 ]

ความคิดเห็นที่ 9

ผมเห็นด้วยกับหลายๆท่านที่แนะนำไปข้างบน คือเอาน้ำเย็นเข้าลูบ กระโตกกระตากรุนแรงไป หากเด็กไม่เข้าใจ จะเตลิดไปกันใหญ่

เรื่องการสั่งสอนหล่อหลอมของครอบครัวก็สำคัญ มีช่วงนึงที่น้องสาวผม จะต้องไปเรียนในเมืองด้วยตัวเอง ผมเรียนที่จังหวัดนึง น้องสองคนเรียนอีกคนละจังหวัด เรียกว่าไม่มีคนคอยดูแลเลย และโรงเรียนที่น้องๆไปเรียนก็เป็นประเภทโรงเรียนคริสต์ หรือโรงเรียนที่ถ้าไม่ใช่ว่าเก่งจริง หรือมีเงิน ก็จะแข่งกะคนอื่นเข้าไม่ได้

แม่ผมก็เป็นห่วง กลัวน้องจะรู้สึกน้อยหน้าเพื่อน หรือพอไม่มีคนดูแล ก็กลัวจะถูกเพื่อนที่ไม่ดี ชักจูงไปในทางที่ผิด

ผมก็ได้แต่ปลอบแม่ว่า คนเราถ้ามันจะเสียคน ต่อให้เอาโซ่ล่ามมันไว้ในบ้านกับพ่อกับแม่ มันก็ต้องหาทางดิ้นรนจะออกไปเสียคนจนได้อยู่ดี

ก็คงได้แต่หวังใจว่า เลือดของพ่อแม่จะข้นกว่าน้ำ ความดีของพ่อแม่ คำสั่งสอนของพ่อแม่ คงจะซึมเข้าไปอยู่ในสายเลือดมันมากพอ ที่จะทำให้มันรู้จักยับยั้งชั่งใจ ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจให้เสียคนไปกับกระแสความไม่ดีทั้งหลาย

ห่วงก็เข้าใจว่าห่วง แต่ห่วงให้อกระเบิดตาย เราก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าคอยสอดส่อง เห็นอะไรไม่ดีไม่งาม ก็บอก ก็เตือน ด้วยวิธีการที่แยบยลไม่ให้เด็กมันรู้สึกว่าถูกขังในคอก

หากสุดท้ายแล้ว มันจะเสียผู้เสียคน ไม่เห็นแก่หน้าพ่อแม่ แก่วงศ์ตระกูล ไม่สงสารพ่อแม่ที่จะถูกคนหวังร้าย เยาะเย้ยถากถาง เราก็คงจะต้องยอมรับมัน ก็ถือซะว่าเป็นเวรเป็นกรรมของแต่ละคนและของพวกเราผู้ใหญ่เองด้วย

ก็นับว่าโชคดีที่น้องๆ ของผมก็ผ่านพ้นวัยนั้นกันมาได้ ตอนนี้ก็เข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้ว คนนึงทำงานแล้ว อีกคนนึงก็ใกล้เรียนจบแล้ว พ่อแม่ก็คงจะเบาใจไปได้มากทีเดียว

กรณีของน้อง จขกท อาจจะแตกต่างจากตรงนี้นิดนึงตรงที่ว่า เป็นผู้ชาย ก็เลยทำให้รู้สึกว่า มีคำว่า ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย มันแซมๆ เข้ามานิดนึง แต่น้องผมเป็นผู้หญิง ดังนั้นเมื่อทำตัวดี ก็มีเพื่อนที่รักใคร่สนิทสนมกัน ไม่มาทำอะไรที่ทำให้รุ้สึกว่าต่ำต้อยกว่า

จะว่าไป เวลาผมเห็นคนที่เค้ามีตัง พ่อแม่รวย ชีวิตสุขสบาย ไม่ต้องดิ้นรน ก็คิดเหมือนกันนะว่า เออ เค้าก็โชคดีเนาะ เกิดมาพ่อแม่ก็มีให้สุขสบายดี ไม่ต้องดิ้นรนมากเหมือนเราเขาก็ไม่มีปัญหาเงินทอง ถ้าชาติก่อนมีจริงเขาคงทำบุญมาดี

แต่ก็ไม่เคยคิดอิจฉาเค้า หรือเอาตัวเองไปเทียบกับเค้า แล้วมารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอะไรหรอก เพราะคิดว่า คนเราเกิดมา จังหวะ โอกาส และวาสนามันไม่เท่ากัน ถ้าจะมัวอิจฉาคนที่เขาได้ดีกว่าเราอยู่ร่ำไป ก็คงจะปวดหัวตายเปล่า

เป็นอย่างที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้ อย่างที่เราเกิดมาทุกวันนี้ เราก็มีเรื่องราวให้ฝ่าฟัน ให้เรียนรู้ในแบบของเรา

มีเพื่อนผมคนนึงบ้านเขาร้วยรวย เกิดมาไม่เคยไปไหนมาไหนเอง มีอยู่วันนึงตอนเรียนมหาลัยแล้วล่ะ ขออนุญาตที่บ้านกลับบ้านเองด้วยรถสาธารณะ โดยจะให้เพื่อนพานั่งรถเมล์ไปส่งที่บ้าน

แล้วเค้าก็ขอให้เพื่อนเป็นแค่คนคอยดูแล เผื่อผิดพลาด เขาจะเป็นคนพยายามดูสายรถ ทดลองขึ้นรถ อะไรด้วยตัวเอง

หลังจากใช้เวลาวันนึงศึกษาเส้นทางเดินรถ เขาก็สามารถกลับไปถึงบ้านได้ด้วยตัวเอง โดยที่เพื่อนๆ ไม่ต้องเอ่ยปากบอกเลยว่าต้องขึ้นสายไหน

เรื่องนี้ทำให้เขาดีใจตื่นเต้นยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งสามงวดซ้อน เสียอีก เป็นเรื่องคุยฟุ้งอยู่นานสองนาน ว่าคนที่ถูกตราหน้าว่าคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ถ้าพ่อแม่ไม่ให้คนมาคอยพินอบพิเทาก็ทำอะไรเองไม่ได้ ก็สามารถนั่งรถเมล์กลับบ้านเองได้เหมือนกัน

เห็นมั้ยว่า บางทีสิ่งที่พวกเรารู้สึกว่าธรรมดาเหลือเกิน และเป็นสิ่งที่หลายๆคนมองว่าเป็นชีวิตแห่งความดิ้นรนด้วย กลับกลายเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นยิ่งนักสำหรับคนรวยๆ เหล่านั้น

อย่างที่น้องๆ หลายๆคน ชอบมาให้ผมเล่าเรื่องชีวิตบ้านนอกในวัยเด็กให้ฟัง เพราะมันเป็นอะไรที่เด็กในเมืองอย่างเขาไม่เคยพบเจอ และหาไม่คอ่ยได้แล้วแม้ในชนบทปัจจุบัน

ผมจึงไม่เคยรู้สึกต่ำต้อย ที่จะให้ใครรู้ว่าผมเป็นคนบ้านนอกคอกนา เกิดมากับดิน

ถ้าทำใจยอมรับกับมันได้ ก็จะไม่รู้สึกแย่เลยที่เห็นคนอื่นเขารวยกว่า สบายกว่า

แต่อันที่จริง ถึงจะมีคนที่ไม่ถูกกันมาทำท่าดูถูกบ้าง แต่ทั้งผม และน้องๆ ก็ถือคติเดียวกัน "ไม่ได้ขอข้าวมันกินหนิ มันว่าอะไรมาก็ สะบัดแฮร์ เชิดใส่" อิอิ

จากคุณ : ดอส - [ 2 มิ.ย. 50 23:47:29 ]