ความคิดเห็นที่ 1 เราไม่เคยดุ ตวาด หรือตีลูกเลยค่ะ เราว่าเด็กๆเค้าเรียนรู้และจำนะค่ะ -ถ้าเราเหนื่อยเราจะพักค่ะ จะหายเข้าห้องนอน ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือหรือนอนเลยค่ะ หายเหนื่อยเมื่อไหร่ค่อยออกมาเล่นกับลูกดีกว่าค่ะ จากคุณ : Th( SG ) - [ 14 มิ.ย. 50 12:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คงต้องบอกว่า ให้นับถึง 100 ก่อนที่มือจะลอยไปค่ะ ถ้ายังลอยไปอีก ก็ต้องนับเพิ่มอีก ถ้าถามว่าเขาจะเข้าใจไหมเด็กขวบกว่า เข้าใจค่ะ เขารับรู้ถึงอารมณ์คนเป็นแม่ได้อย่างดีค่ะ ตั้งแต่ตัวน้อยหอยสังข์ ก็รู้แล้ว ขนาดว่าตอนอยู่ในท้องเรา ถ้าเราอารมณ์ร้อนขึ้นมา เขายังดิ้น ยังอึดอัดเลย มันสื่อกันได้นะ อารมณ์เรา ใส่ไปที่เขา เขาก็เป็นอย่างที่เราใส่ไปที่เขานั่นแหละค่ะ แต่ก็ไม่รู้นะ สงสัยต้องให้คุณแม่ที่มีลูกสองแบบไล่ๆ กัน มาช่วยแนะนำ ของตัวเองลูกคนเดียว ไม่มีปัญหาว่าจะไปกัดใคร หรือตีใคร แต่ว่า อย่างถ้ามาแสดงอารมณ์กับแม่นี่ หรือแม่แสดงอารมณ์กับลูกนี่ ไม่ค่อยเป็นเท่าไร คุยกันมากกว่า ถ้าเสียใจก็บอกว่า เสียใจ วันก่อนตีเบาๆ ตีให้รู้ว่าโกรธ เพราะปกติไม่ค่อยตี นี่เป็นปีแล้วมั้งที่มือไม่ลอยไปโดนก้นลูก แต่ก็ตีแค่ให้หยุดการกระทำเท่านั้น มันมองหน้าค่ะ แต่หยุดทันที แล้วยืนจ้องหน้ากัน จากนั้นดิฉันใช้ voice control คือพูดช้าๆ ชัดๆ แล้วปฎิบัติ คือ "เก็บ แล้วไปในห้องเดี๋ยวนี้ อีก 5 นาทีขึ้นเตียง ปิดไฟ นอนทันที" ตื่นเช้าขึ้นมา แม่อารมณ์ดีขึ้น ไปปลุกลูก บอกว่า "เมื่อคืนทำให้มาม็องโกรธเนี่ย ตอนนี้มาม็องให้อภัยแล้วนะ เราเริ่มใหม่" ลูกตอบว่า "ตองตังก็ให้อภัยมาม็อง ที่ตีตองตัง" พอลูกพูดแบบนี้ ทำให้หยุดคิดทันทีว่า เออนะ ไม่ใช่แค่เราที่โกรธเขา แต่เขาก็โกรธเรา เราตีเขาเพราะเราทำได้ แต่เขาไม่ตีเรา และคงไม่ตีด้วย แต่เขาจ้องตาเราแบบตาไม่กระพริบ ก็คงตกใจ เพราะไม่ได้ตีนานแล้ว บางทีเรานึกถึงอารมณ์ของตัวเองเป็นหลัก ว่าสิ่งที่ลูกทำ ทำให้เราโกรธ แต่หลายๆ ครั้งที่เราก็ทำให้เขาโกรธเหมือนกัน แต่ทีนี้ ถ้าจะตามใจไปหมด มันก็ไม่ได้ ก็ต้องมีลิมิต แต่เราก็ต้องรู้ว่า เขามีอารมณ์และความรู้สึกเหมือนที่เรามีเช่นกัน ก็ต้องค่อยๆ ปรับ และหล่อหลอมกันไป เพราะภาวะเรื่องอารมณ์นี่ อย่างที่เรียกว่า EQ มันมีผลอย่างมากต่อพฤติกรรมของเด็กต่อไปนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 14 มิ.ย. 50 12:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เคยมีลูก แต่เคยเลี้ยงเด็กคนหนึ่งมาเหมือนลูกตัวเอง เราใช้วิธีพูดช้าๆนะคะ ไม่เคยแสดงอารมณ์โกรธด้วยการตี หรือ ดุ พูดช้าๆนี่เด็กจะกลัวและเกรงเรามากกว่าน่ะค่ะ เราเป็นคนที่โกรธมากๆชอบร้องไห้แล้วก็นอน จากคุณ : Jerrynui - [ 14 มิ.ย. 50 13:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มีลูกอายุไล่ๆ กันนี่ เหนื่อยนะคะ ข้อดีคือ ลูกคนโต เค้ามีโอกาสเป็นลูกคนเดียวไม่นานนัก จะยอมรับสภาพการมีน้องได้ง่ายกว่า ถ้าอายุห่างๆกัน 3-4 ปี อย่าคาดหวังให้คนโต รู้เรื่องนะคะ เพราะเค้ายังเล็กมาก อาการที่แสดงออก เป็นธรรมชาติ ของการมีน้องค่ะ  คุณแม่ต้องเข้าใจเค้าให้มากๆ ให้เวลา 1 ต่อ 1 กับคนโตให้เยอะๆ ถ้าทำได้(ฝากน้องไว้กับพ่อ) ถ้าโมโหมากๆ ให้ เดินไปห้องอื่นเลยค่ะ อย่าตี เพราะ จะทำให้ลูกดื้อและโมโห มากขึ้นไปอีก ดิฉัน ก็มีลูกสองคน ห่างกัน 2 ปี เข้าใจความรู้สึกคุณดีค่ะ และเคยเป็นแบบคุณมาแล้ว แถมสามีเดินทางบ่อยๆ ต้องเลี้ยงคนเดียวด้วยตอนนั้น  อยากจะแนะนำหนังสือเล่มนี้ค่ะ  หลังจากได้อ่านแล้ว ใช้วิธีพูดแบบนี้กับเด็กๆ ตลอด และเวลาเริ่มโมโห เราจะคิดวิธีพูดทำให้ อารมณ์เย็นขึ้นไปเอง  เสียดาย ที่ดิฉัน ซื้อหนังสือเล่มนี้ช้าไปนิด  เดี๋ยวนี้ ถ้ารู้จักใคร ที่กำลังท้องคนที่ 2 นี่ อยากจะแนะนำเล่มนี้ให้อ่านก่อนคลอดเลยด้วยซ้ำค่ะ....ลองอ่านที่ดิฉันเขียนไว้ในบล็อกนะคะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ginn-pynn&month=01-2006&date=28&group=6&gblog=2 ส่วนอีกเล่ม คนแต่งคนเดียวกัน เป็นหนังสือ วิธีพูด กับ ฟัง เด็กๆ ค่ะ ดิฉันชอบเล่มนี้ มากๆ เช่นกัน http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ginn-pynn&month=02-2006&date=01&group=6&gblog=4 ส่วนอันนี้แถมค่ะ เป็นคำพูดเตือนสติแม่ ของลูกสาวคนเล็ก  ฟังแล้วอึ้งมาก และตั้งแต่วันนั้นเวลาโมโห  จะนึกถึงคำที่ น้องพิณพูดค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ginn-pynn&group=5&month=10-2006&date=12&blog=1 ***เข้ามาเติมว่า แม่ก็เป็นคนเหมือนกันนะคะ จะเป็นนางฟ้า ตลอดเวลา คงเป็นไปไม่ได้....ลูกๆ ก็ต้องเข้าใจด้วยว่า ตอนนี้แม่เหนื่อยนะครับ ขอแม่พักแป๊บนึง แล้วจะสามารถเล่นกับหนูได้อีกนานเลย...*** แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 50 15:09:46 จากคุณ : *พิณ* - [ 14 มิ.ย. 50 14:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คิดว่าตอนนี้เค้าคงมีแอบอิจฉาน้องคนเล็ก เลยพยายามหาวิธีให้ดึงความสนใจจากคุณ แต่ถ้ายิ่งใส่อารมณ์เค้าจะยิ่งต่อต้านนะคะ ลองทำเป็นขอความช่วยเหลือ ให้เค้าช้วยหยิบโน่นหยิบนี่ให้แม่ ให้น้อง ชมเค้าเยอะๆๆๆๆค่ะ ให้เค้ารู้สึกว่าเค้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว โตแล้ว ช่วยดูแลน้องได้ คงต้องแยกระหว่าสิ่งที่เค้าทำผิดจริงๆ กับ ทำเพราะอยากให้แม่สนใจ ค่ะ ถ้าผิดจริงๆ ก็ต้องมีบทลงโทษบ้าง แบบให้นั่งที่ เก้าอี้ทำโทษ แบบกำหนดเวลา บอกสาเหตุที่ทำโทษว่าทำไม  พอหมดเวลาแล้วค่อยนั่งอธิบายเหตุผลว่าที่ทำแบบนี้ เพราะหนูผิดเรื่องอะไร แต่ถ้าทำแบบอยากให้คนสนใจ อันนี้คงต้องใจเย็นๆ ค่ะ อาจจะพูดโน้มน้าวให้เค้าช่วยทำอย่างอื่น แม่อยากเห็นจังว่าหนูเก่ง หนูทำได้ ไม่รู้พอจะช่วยได้บ้างมั๊ยนะคะ ที่สำคัญ บอกรักคนโตบ่อยๆค่ะ หอม กอด เค้าบ่อยๆ ให้เค้าจำภาพว่าแม่รัก ถึงแม่โกรธแต่แม่ก็รักค่ะ แต่ถ้ามีวันนึงเกิดไม่ไหวจริงๆ คงต้องหลบเข้าห้องทำอารมณ์สักพัก หรือไม่ก็ให้คุณพ่อรับหน้าที่ต่อค่ะ จากคุณ : Walcher - [ 14 มิ.ย. 50 18:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เลี้ยงลูกคนเดียวใช่ใหมคะ เข้าใจเลยค่ะ บางทีมันรู้สึกแย่ๆมากๆ เวลายี่สิบสี่ชั่วโมงที่มีอยู่เป็นของลูกทั้งหมดเลยค่ะ หนีไปไหนก็ไม่ได้มันเหมือนกับวิ่งผลัดสี่คูณร้อย นั่นยังไม่พอ ยังต้องมาดีลกับอารมณ์ของพี่คนโตด้วย ปกติแล้วเราก็เป็นคนใจเย็นมาก แต่พอคนโตดื้อมากเกินพิกัดที่จะรับไหวทีไร เราก็จะดุเสียงดัง มีตุ๊บตั๊บด้วยไม่ค่อยเจ็บเพราะตีก้นก็โดนแต่แนปปี้ แต่ไม่ค่อยบ่อย  แต่ปกติจะเดินหนี หรือทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ใส่ใจ  พอบ่ายๆ เริ่มเข้าช่วงพีคทามก่อนที่ภูเขาไฟจะระเบิดก็จะพาออกไปเดินเล่นข้างนอกค่ะ  ลูกเราผู้ชายพลังงานเหลือเฟือ ต้องให้ออกไปวิ่งให้เหงื่อแตก อย่าลืมอย่างนึงลูกวัยขวบกว่านี้ ต้องให้นอนกลางวันให้ได้ และอย่าให้หิวเด็ดขาด เพราะพอน้ำตาลในเลือดมันลดลง ก็จะทำให้เค้าหงุดหงิด หาเรื่อง หาอาหารกินเล่นแบบไม่หวานจัดเกินไปให้ทานค่ะ เพราะถ้าหวาน ก็ทำให้เกิดพลุ่งพล่านง่ายเหมือนกัน เราเองก็ใช้วิธีนับหนึ่งถึงสิบเหมือนกันค่ะ   เพราะหนีไปไหนไม่ได้ ลูกตั้งสองคน ถ้าทิ้งคนโตไว้ แล้วปิดห้องไปอยู่กับอีกคน เค้าก็จะยิ่งคิดว่าเราไม่รัก ซึ่งจะยิ่งแย่ใหญ่ ตอนนี้คนเล็กก็ยังเล็กเกินไป แต่เดี๋ยวอีกสักสี่ห้าเดือนเค้าคงเล่นกันได้ ทีนี้เราก็จะมีเวลามากขึ้น  แต่ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ งานบ้านก็เยอะมากแต่ละวันมีอะไรทำทั้งวันเลยไม่ได้หยุด ต้องทำกับข้าว ออกไปซื้อกับข้าวอีกด้วย  วันๆ ไม่ได้โงหัวเลยค่ะ ไม่ได้มาช่วยแก้ปัญหาค่ะ มาขอบ่นด้วย แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 50 20:53:14 จากคุณ : นู๋ก้อย - [ 14 มิ.ย. 50 20:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจเลย หัวอกเดียวกัน คนลูกสองต้องห้ามหรือเปล่า คงต้องมีอีกสักคนทีนี่หมดคำพูดเลย เฮ้อๆๆ จากคุณ : Opapaiboon - [ 14 มิ.ย. 50 22:32:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 น่าเห็นใจเพื่อน ๆ แม่บ้านที่เลี้ยงลูกคนเดียวเหมือนกันเลยค่ะ  อยากเป็นเป็นนางฟ้ากับลูกได้ตลอดไป อยากทำเหมือน คห.1 แต่เป็นไปไม่ได้ค่ะ เลี้ยงลูก 24 ชม อยู่กันแค่ พ่อ แม่ ลูก วันหยุด คุณพ่อเค้าอยู่บ้านจะดีใจมาก ๆ  เคยตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนท้อง แต่ว่าตอนนี้ มีฟิวขาดหลายครั้งแล้วค่ะ เพราะลูก ซนเหลือเกิน ยังไม่เคยดีลูกค่ะ แต่พูดเสียงดังและ รู้ตัวว่าทำหน้าตา โมโหใส่ลูกด้วย บางทีก็อุ้มแรง ๆ กอดแรง ๆ แต่แค่เสี้ยววินาที เท่านั้น เสียใจมาก ๆ ทุกครั้งที่ทำกับลูกค่ะ พยายามอดทนเวลาลูกซนมาก แต่มีหลุดจนใด้ ตอนนี้ลูกชาย 1 ขวบ 8 เดือน ค่ะ ช่วงนี้ดีหน่อยอากาศดี ตื่นนอนช่วงบ่ายดิฉันพาออกไปปลดปล่อยพลังงาน กลับบ้าน ทานอาหารเย็น อาบน้ำ ไม่นานหลับแล้วค่ะ จากคุณ : คุณแม่น้องตุลย์ (dtooh) - [ 15 มิ.ย. 50 05:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีลูกอายุไล่ๆ กัน เข้าใจค่ะ ลูกชายสองคน ห่างกันไม่ถึง 2 ปี ดิฉันทำเหมือนคุณนู๋ก้อยค่ะ คือต้องให้นอนกลางวันและอย่าให้หิวเด็ดขาด ถ้่าเริ่มโมโห วิธีแรกดิฉันจะพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของลูก ทำตลกๆ จำมาจากที่พาลูกเข้าคอร์สกิจกรรมต่างๆ(เช่น คล้ายๆกับ Gymboree, Tumble Tots, The Little Gym และอีกหลายคอร์สค่ะ) ลูกชอบกิจกรรมพวกนี้มาก เค้าจะว่าง่าย สอนง่ายและอารมณ์ดีขึ้นมาทันที วิธีนี้ได้ผลแทบทุกครั้งค่ะ วิธีนับหนึ่งถึงสิบ หรือเดินหนีไปห้องอื่น ถ้าโมโหมากๆ จะนั่งลงแล้วจับต้นแขนลูก บีบแรงๆ พูดดุ ให้ลูกรู้ว่า แม่โกรธนะ ดิฉันไม่ต้องการจะเป็นนางฟ้าตลอดเวลาค่ะ ต้องการให้ลูกรู้ว่าแม่ที่แสนใจดีคนนี้ เวลาดุก็ดุจริงๆ แรกๆดิฉันก็เสียใจ และรู้สึกผิด แต่จากการได้พูดคุยกับแม่ๆท่านอื่นจาก playgroup ของลูกๆ ซึ่งหลายๆคนทำงานด้านจิตวิทยาหรือเกี่ยวข้องกับเด็กๆโดยตรง ทำให้รู้สึกดีขึ้นและกำหนดลิมิต ให้กับทั้งตัวเองและลูกได้ดีทีเดียวค่ะ วิธีสุดท้ายคือพาลูกเข้าคอร์สกิจกรรมต่างๆ เค้ามีความสุขกับการได้พบเจอเด็กอื่นๆ ได้ทำสิ่งที่เค้าชอบ ร้องเพลงเต้นรำ ได้ออกกำลังอย่างเต็มที่ เค้ามีความสุข กินอิ่ม หลับง่าย ไม่หงุดงิด อะไรๆก็ง่ายขึ้นเยอะเลยค่ะ (ดิฉันหอบหิ้วลูกคนเล็กไปด้วยเกือบตลอด พัฒนาการของเค้าดีมากๆเลยค่ะ เพราะได้เรียนรู้จากพี่ๆและเด็กอื่นๆ) จากคุณ : IT-Thai - [ 15 มิ.ย. 50 05:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้าใจเลยค่ะ เพราะหัวอกเดียวกัน วันก่อนเพิ่งตวาดลูกไป รู้สึกแย่มากๆ วันนั้นห่อเหี่ยวทั้งวันเลยค่ะ อารมณ์ไม่สดใสเลย เหมือนลูกโป่ง ส่วนใหญ่จะควบคุมอารมณ์ได้ค่ะ แต่บางครั้งมีหลุดบ้างเป็นของธรรมดานะ แม่ก็เป็นปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ใช่พระอรหันต์ แค่เวลาหายโกรธแล้ว พูดคุยปรับความเข้าใจกับลูก อธิบายให้เค้าเข้าใจถึงสาเหตุที่เราโกรธ และบอกว่าเรายังรักเค้าอยู่นะ ก็พอแล้วล่ะ เรื่องวิธีเลี้ยงลูกนี่ แต่ละบ้านก็จะแตกต่างกัน ไม่มีใครถูกที่สุด หรือผิดที่สุดค่ะ บางครั้งวิธีของคนอื่นอาจจะใช้ไม่ได้กับลูกเรา ก็ต้องค่อยๆลองไปค่ะ จากคุณ : yinnerella - [ 15 มิ.ย. 50 07:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ.Th( SG ) เก่งจังเลยค่ะ. คุณพธูไทย .กว่ามือจะลอยไปที่ลูก ทั้งนับ ทั้งกัดฟันตัวเอง บ้างที่ยังนึกในใจอยากตี อยากแตะ หมั่นไส้จริงๆ .บ้างที่นึกกลับมาที่เรา ก็ขำๆเราเนี่ยก็บ้า มีนึกแบบนี้ด้วย คุณJerrynui .วิธีนี้ก็ใช้ค่ะ แต่เอาไม่อยู่ อายค่ะ แม่หมดความอดทนก่อน หึๆๆ คุณพิณ..ขออนุญาตเข้าไปอ่านที่บล๊อกบ่อยๆ เห็นลูกๆคุณพิณนารักๆ เพื่อเป็นกำลังใจนะค่ะ แม่ดิฉันก็เตือนเสมอว่า เค้ายังเล็ก อย่าคิดว่าเค้าโตเมื่อเปรียบกับลูกคนเล็ก..หนังสือเปรียบเทียบให้เราเห็นถึงความรู้สึกลูกเลยนะค่ะ เรื่องที่พาภรรยาอีกคนเข้าบ้าน.. คุณWalcher..ให้นั่งอยู่กับที่คงยากค่ะ แค่ให้นั่งโต๊ะกินข้าวรอดิฉันหน่อย ไม่แล้วค่ะไม่รอ ไม่เรียกดิฉันแล้วนะค่ะ.เดี๋ยวนี้เค้าปีนลงเองเลย..ส่วนบอกรัก.หอม กอด ดิฉันทำเสมอค่ะ.. คุณนู๋ก้อย..ใช่เลยค่ะทำโน้นเสร็จ ต้องทำเนี่ย ในหัวต้องคิดตลอดว่าเดี๋ยวจะทำอะไรต่ออออออออออออออ เวลากินข้าว.ข้าวเข้าปากกลืนๆ ฟันทำงานน้อยลง ลิ้นไม่ได้รับรู้รสชาด อาหารเลยค่ะ เรื่องน้ำตาลในเลือดเราพึ่งรู้ แต่สังเกตเหมือนกันเวลาออกไปข้างนอกไม่ได้กินตามปกติดูหงุดหงิด.. ..5555 ใช่เลยค่ะ ***หนีไปไหนไม่ได้ ลูกตั้งสองคน*** ไอฯเคยโกรธเค้าแล้วเดินหนีไปอีกห้อง ทิ้งเค้าไว้มองกลับไปใจหาย สงสารลูกค่ะ ดูเค้าเหงาๆ พอเค้ามาง้อ ก็รีบบอก อธิบาย ว่าทำไมไม่อยู่ด้วย บอกไปเถอะ บอกไปยังไม่ทันเสร็จคำเลย ตีน้องอีกแล้ว.. คุณOpapaiboon..หึๆๆๆๆๆ ตัวเองนึกภาพไม่ออกค่ะ.แต่กรี๊ดดดดดก่อนเลย คุณแม่น้องตุลย์.ใช่ค่ะมีฟิลขาด..วันไหนป๋าอยู่บ้าน ไม่นอน จะอยู่กับป๋าๆไปห้องน้ำ ก็ไปด้วย.ไม่รอหน้าห้องน้ำนะ ต้องเข้าไปด้วย ใช่ค่ะ ใช้อารมณ์กับลูกแค่เสี้ยววินาที เท่านั้น เสียใจมาก ๆ คุณIT-Thai..ใช่ค่ะความรู้สึกตอนนี้ของไอฯ เหมือนกับคุณตอนแรกๆเสียใจ และรู้สึกผิด แล้วไม่ได้ไปพูดคุยกับแม่ๆท่านอื่น..เลยรู้สึกว่าแย่ๆๆไป ขอบคุณคุณแม่ไกลบ้านทุกท่านที่มาแชร์ประสบการณ์ เคล็ดลับ คำแนะนำ ระบายเลยค่ะ เข้าใจดี T-T ห้องเนี่ยเข้าใจหัวอก แม่บ้านต่างแดนที่สุดด อบอุ่นจริงๆ พอได้อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ สบายใจขี้นมาก บ้างครั้งเรื่องนิดเดียว ครั้งเดียวที่ทำกับลูก แต่แม่กลับมานั่งคิดเสียใจไปนาน ที่มาตั้งกระทู้ก็อยากจะระบาย พร้อมหาทางออก ให้กับตัวเองว่าตรงกลาง ระหว่างเรากับลูกอยู่ตรงไหน จัดการแบบไหน แม่ๆท่านอื่น เค้าเลี้ยงลูกกันอย่างไร เป็นเหมือนเราไหม เลี้ยงลูกคนเดียวบ้างที่ก็ตันค่ะ สำหรับไอฯ ตอนนี้คงไม่อยากทำใจเป็นนางฟ้า หรือ ปีศาจ(แม้เราก็เปรียบเราน่ากลัวเกินไปนะ..หึๆ).เลี้ยงลูกแบบคนธรรมดา แล้วท่อง พุธโธ พุธโธ เยอะๆหน่อย แม่สอนมาค่ะ. จากคุณ : จขกท (ไอทะเล) - [ 15 มิ.ย. 50 10:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าเลี้ยงลูกเอง  บางทีก็เลี่ยงไม่ได้นะคะ เป็นเหมือนกันค่ะ  ตวาด หรือบางทีตีลูก ทำไปแล้วก็เสียใจมากๆ  สังเกตตัวเองและลูกดู รู้สึกว่า  ถ้าพูดดีๆ อธิบายดีๆ  นั่งลงคุย กอดกัน ทุกอย่างจะดีมาก  ลูกก็ไม่ก้าวร้าวด้วย แล้วเหตุที่หงุดหงิด คือ  เลี้ยงลูกไปด้วย อ่านอะไรในเน็ต ไปด้วย  พอลูกมาถามโน่น ถามนี่ก็หงุดหงิดมากๆ หรือไม่ ก็เปิดทีวีให้ลูกดูการ์ตูนซะ แม่ก็ติดเน็ต ลูกก็เกาะทีวีแจ ไม่ดีเลย  ตอนนี้เปลี่ยนวิธี  คือเปิดคอมพ์ช่วงลูกหลับเท่านั้น ก็จะลดความหงุดหงิดเวลาโดนกวน ช่วงกำลังติดพลันอ่านโน่นอ่านนี่ ไปได้  แล้วก็ได้เล่นด้วยกันเยอะขึ้นสักหน่อย บางที ที่อารมณ์มันระเบิดออกไปก่อนจะควบคุมทัน ลูกก็แรงกลับเหมือนกัน  ทึ่่จิี๊ดที่สุดคือ  ตอนลูกสาว 4 ขวบ  ลูกทำอะไรผิดจำไม่ได้แล้วค่ะ  แต่ตีลูก ตีแบบเกินกว่าเหตุ เพราะว่าตอนนั้นแม่อารมณ์ไม่ดี แล้วก็เสียใจมากๆ  เข้าไปกอดลูก แล้วบอกว่า แม่เสียใจมากๆ ที่ทำแบบนี้  แม่ก็คนธรรมดาๆ ที่ทำอะไรแย่ๆ ลงไปแบบนี้  หนูอยากจะทำโทษแม่มั้ย อยากตีแม่มั้ย ลูกสาวบอก  "หนูไม่ตี หนูไม่อยากให้แม่เจ็บ  ถ้าแม่เจ็บ หนูเสียใจ เพราะหนูรักแม่" น้ำตาร่วงค่ะ  ความคิดคน 4 ขวบ ทำคน 30 กว่าขวบ น้ำตาร่วง  แม่รักหนู  แล้วแม่ตีหนูทำไม ---------------------------------------------- อันนี้้ิ้เอามาฝากค่ะ  เป็นแผ่นพับจาก รพ.รามาธิบดี **สิ่งที่ลูกไม่อยากให้พ่อแม่ทำคือคำว่า "อย่า" ทั้งหลาย 1. อย่าเอาแต่ตำหนิติเตียน 2.อย่าใช้คำรุนแรงบาดใจ 3.อย่าระบายอารมณ์กับลูก เมื่อมีอารมณ์โกรธ 4.อย่าทำให้ลูกอับอายต่อหน้าคนอื่น 5.อย่าทำตามใจ จนไร้ขอบเขตจนเสียคน 6.อย่าควบคุมลูก จนลูกไม่สามารถเป็นตัวของตัวเอง 7.อย่าประจานลูก หรือจงใจทำให้ลูกอับอาย 8.อย่าบ่น (การบ่น คือ การพูดในแง่ลบของทุกๆ เรื่อง) 9.อย่าพาล  ออกคำสั่งโดยไม่มีเหตุผล 10.อย่าลงโทษ  โดยไม่ได้สอบถาม 11.อย่าขู่เด็ก ไล่เด็กออกจากบ้าน 12.อย่าเปรียบเทียบกับเด็กอื่น 13.อย่าเลี้ยงลูกแข่งกับใคร 14.อย่าใช้อารมณ์โดยไม่ใช้เหตุผล 15.อย่ามองโลกในแง่ร้าย 16.อย่าคาดหวังลูกมากเกินความสามารถของลูก จากคุณ : วดี - [ 15 มิ.ย. 50 19:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กลุ้มเหมือนกัน ลูกไม่ฟังซักคนเลย ซน ดื้อ เป็นที่สุด จะตีก็แล้ว ดุก็แล้ว ยิ่งว่าเขายิ่งทำ มาแอบอ่านเหมือนกันค่ะ จะลองเอาไปใช้กับลูก วันนี้ลูกสาวสี่ขวบเดินถือน้ำราดไปทั่วบ้าน ลูกชายคนเล็ก จะสองขวบทำตาม เรากลับจากทำงานเหนี่อยๆ ตามบ่น ตามเช็ด ตีก็แล้ว ยิ่งตียิ่งทำ เฮ้อ เมื่อไหร่จะโตกันซักทีนะ ลูกไม่เคยฟังเราเลยอ่ะ หรือว่าเราใจดีกับลูกมากไป จากคุณ : INGEN ER PERFEKT - [ 16 มิ.ย. 50 02:00:14 ]