ความคิดเห็นที่ 1 ...สามีตั้งคำถามมากมาย เพื่อกดดันดิฉันให้เป็นฝ่ายยอมตามเขาไปเยี่ยมแม่สามี - ทำไมคุณถึงจะไม่ไปเยี่ยมแม่ผม กับผม - จิตใจฉันยังไม่พร้อม ที่จะลืมเรื่องของช่วงพักร้อนที่ผ่านมา - แล้วเมื่อไหร่ คุณถึงจะพร้อม เดือน สองเดือนหรือสามเดือน - ฉันตอบคุณ ไม่ได้หรอกนะ ว่าเมื่อไหร่ ...ประโยคนี้ คงทำให้สามีขัดใจน่าดู จากใบหน้าที่แดงเหมือนลูกหนูเกิดใหม่ ทุกครั้งที่เขาถูกขัดใจ ไม่พอใจอะไร มันง่ายสำหรับฉันเสมอ ที่จะจับอารมณ์เขาถูก จากสีของใบหน้าที่ปิดไม่มิด แดงเถือกเป็นปื้นๆ - แล้วคุณคิดไหมว่า แม่ผมจะรู้สึกยังไง นี่มันดือนหนึ่งแล้วละ ที่เราไม่ได้ไปเยี่ยมท่าน คำถามนี้เหมือนจุดฉนวนระเบิด ที่อัดอั้นอยู่ในใจดิฉันมานาน นับจากวันที่กลับมาจากพักร้อน - แล้วทำไม ฉันต้องสนใจว่า แม่คุณจะคิดยังไง ในเมื่อแม่คุณเอง ท่านยังไม่แคร์ความรู้สึกของฉันเลย ทำลายบรรยากาศพักร้อนของฉันจนพัง ทำลายความรู้สึกคนในครอบครัวฉัน จนเข้าหน้ากันไม่ติด คุณอยากไปเยี่ยมแม่คุณก็ไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามซักหน่อย แต่ทำไมต้องบังคับให้ฉันไปด้วย จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 15:21:44 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ...และการโต้เถียงก็ลามปาม ไปถึงการเกทับ แบ่งแยกแม่ของฉัน แม่ของเธอ จากที่เคยใช้คำว่า - แม่ของเรา - - O.K ไหนๆ เราก็ใช้คำว่า แม่ฉันแม่เธอ นับจากวันนี้ ต่างฝ่ายต่างก็ดูแลแม่ของตัวแล้วกัน ครอบครัวคุณครอบครัวฉัน ก็ต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกัน หรือคุณอยากจะรวมฉันไปด้วยก็ได้นะ ...ประโยคสุดท้ายจากปากดิฉัน ผู้ยอมอยู่เสมอ เรียกน้ำตาจากสามี และการตัดพ้อทั้งน้ำตา จนมาถึงวันนี้ วันที่เลี่ยงไม่ได้ต้องไปเยี่ยมแม่สามี ทั้งที่ในใจ ยังไม่เคยลืมความ ขุ่นข้องหมองใจ ที่แม่สามีวีนแตก ตลอดระยะเวลาของการพักร้อนร่วมกัน ...ประโยคที่สามียกมาตัดพ้อ จนดิฉันต้องยอมใจอ่อน - ผมรักคุณนะ รักคุณอยู่เสมอ ผมรับรู้อยู่ตลอด ว่าคุณไม่ผิดเลยที่จะโกรธแม่ผม ผมเองก็อยากให้แม่ผม รู้สึกเสียใจต่อสิ่งที่ทำลงไปกับคุณ ผมถึงอยากให้คุณไป บางทีท่านอาจจะอยากขอโทษ พูดจาต่อหน้าคุณก็ได้ - ยอมรับปากกับสามีจนได้ ใจอ่อนอีกแล้วดิฉัน จากที่บอกตัวเองว่า จะต่อต้านให้ถึงที่สุด - ฉันจะไป แต่ฉันจะไม่ฝืนทำร่าเริงเพื่อใครนะ - ขอแค่คุณไป ผมก็พอใจแล้วละ เชื่อผมสิ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 15:37:22 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คุณข้าวโพด คะ ขอโทษนะคะ ดิฉันละเป็นห่วงคุณจริงๆ จากใจเลย เป็นห่วงทั้งคุณ ทั้ง สามี มันมีเหตุแล้วนะค้ะ แล้วเดี๋ยวมันจะมีผลตามมา คุณเคยตามใจเค้ามาตลอดมันก็เป็นอย่างนี้ละค่ะ เค้าไม่เคยชินกับคำว่า "No" สามีดิฉันก็ไม่คุณเคยกะคำว่า No เหมือนกัน แต่เราเปิดใจคุยกันบ่อยๆค่ะ คุณอย่าหักดิบอย่างงี้ซิค้ะ แล้วเรื่องแม่สามีทราบว่าคุณยังทำใจไม่ได้ แต่พยายามลืมมันให้ได้เร็วๆนะคะ แม่ใครใครก็รัก แล้วถ้าเรารักเค้าเราก็ต้องทำใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าคุณคิดว่าสามีคุณคือคนที่มีค่าสำหรับคุณก็อย่าให้ของมือค่าหลุดมือไปเพราะเรื่องแบบนี้เลยนะคะ จากคุณ : hamble pie - [ 22 มิ.ย. 50 15:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ...ถามตัวเองว่า รู้สึกว่าใจเต้นไหม คำตอบที่ออกมาก็คือ เฉยเมยจนเย็นชา คงเพราะช๊อคมากๆ กับหน้ากากของแม่สามีที่หลุดออกมา แต่ก็ยังแอบคาดหวังว่า ถ้าท่านขอโทษ อาจจะเปลี่ยนความรู้สึกที่หมางเมินนี้ในใจนี้ได้ ...ไปถึงบ้านแม่สามีประมาณ 6 โมงเย็น ...แม่สามีเดินเข้ามากอดทักทายสามีเป็นคนแรก กอดเนิ่นนาน จนสามีต้องขยับตัว รู้สึกผิดในใจขึ้นมาทันที แต่มันถูกกระชากกลับในทันใด เมื่อท่านหันมาทักทายดิฉัน โดยไม่ได้ใช้แก้มชนแก้ม เหมือนที่ผ่านมา สัมผัสได้ถึงความเย็นชาเหินห่างจากท่าน แต่ใบหน้าท่านกลับหันไปยิ้มกับสามี แบบฉีกยิ้มสุดๆ แล้วหุบยิ้มทันที เมื่อหันกลับมามองดิฉัน ดิฉันตอบตัวเอง นี่คือตัวตนของท่าน ที่อยากแสดงออกแบบนี้ มานานแล้วใช่ไหม กับสะใภ้แดนไกลคนนี้ ...สามีเดินเข้ามากระซิบ ผมบอกคุณแล้ว ท่านยังรักคุณเหมือนเดิม เนี่ยถ้าท่านงอนอยู่ คงไม่ร่าเริงดีใจแบบนี้ เมื่อเห็น - เรา - จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 15:50:01 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ...คุณ...hamble pie ขอบคุณค่ะ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนกัน ตอนนี้ข้าวกับสามี ไม่ได้มีเรื่องขัดแย้งกันแล้วค่ะ เพราะแม่สามีท่านเลือกที่จะ ใช้วิธีสงครามเย็น แบบที่สามีข้าวสัมผัสไม่ได้ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 16:00:35 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เป็นไรค่ะ รอท่านอื่นๆมาร่วมคุยด้วยดีกว่า แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 16:20:12 จากคุณ : hamble pie - [ 22 มิ.ย. 50 16:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ...เดินเข้าไปทักทายพ่อเลี้ยงสามี ท่านเข้ามาทักด้วยใช้แก้มชน ทักทาย ขวาซ้ายสามที เหมือนเมื่อเป็นมาทุกครั้ง ท่านเป็นคนเดิม ...เราพากันไปนั่งเล่น สนามหญ้าหน้าบ้าน พ่อสามีดูเหมือนจะ ชอบเมืองไทยมากๆ ท่านพูดว่า อยากให้เราตอนนี้ยังอยู่ที่เมืองไทย ...ท่านบอกซื้อคอมพิวเตอร์ใหม่เนี่ย เพื่อบันทึกความทรงจำ ที่เมืองไทยโดยเฉพาะเลยนะ ท่านขอเพลงไทยเดิม จากดิฉัน ที่เคยเปิดให้ฟัง เพื่อบันทึกลงแผ่น ...แอบเหลือบตามองแม่สามี ท่านทำใบหน้าเฉยเมยมากๆ เฉยจนเย็นชา ไม่พูดอะไรออกมาซักคำ ...มองหน้าพ่อสามี นี่ท่านไม่รู้เลยเเหรอ ว่าภรรยาท่านต่อต้านเมืองไทย พ่อสามีพูดไม่หยุด เกี่ยวกับเมืองไทย พูดไปถึงการ ที่จะมีบ้านอีกหลัง บั้นปลายชีวิตที่เมืองไทย สามีก็เอาใหญ่เลยทีนี้ คุยกันเป็นคุ้งเป็นแคว หรือเพราะว่า ความรู้สึกของผู้ชาย เขาไม่ได้ละเอียดอ่อนอะไร เลยจับความรู้สึกของแม่สามีไม่ได้ ...แม่สามีที่นั่งฟังเงียบๆ ขอตัวไปในครัว ...พ่อสามีขอตัวไปทำงาน ท่านบอกว่า อยากจะอยู่ทานข้าวด้วย แต่ธุระท่านสำคัญจริงๆ อาทิตย์หน้าไปทานข้าวที่บ้านท่านก็แล้วกัน ...ดิฉันบอกว่า อาจจะให้สามีไปคนเดียว เพราะอาทิตย์หน้า ดิฉันไม่ว่างเลย ท่านบอกว่า งั้นจะแวะมาหาดิฉันที่บ้านก็แล้วกัน ...แอบคิดว่า พ่อสามี ท่านทำเนียน ปล่อยให้พวกเราคุยกันเองหรือเปล่า ท่านคงไม่อยากอยู่ เป็นนกสองหัว แบบที่เมืองไทย จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 16:20:36 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ...ถามหาน้องชายสามี จากสามีว่า ไปไหน ...สามีบอกว่า น้องชายโทรมาบอกตั้งนานแล้ว ว่าไปหาเพื่อน กลับมาดึกๆ ...และดิฉัน ก็ถึงบางอ้อ - อ้ออย่างนี้นี่เอง- ...ทำเนียนไม่ว่างกันหมด เพราะไม่มีใครอยากอยู่ ลอยตัวหนีปัญหากันหมด ...สามีเริ่มทำท่าทางตลก กับดิฉัน แบบที่ใช้ได้ผลมาตลอด แต่ครั้งนี้ - ไม่ยะ - ...ดิฉันถามแม่สามีตามมารยาทว่า มีอะไรให้ช่วยไหม ท่านเดินเข้ามาแล้ว บอกว่า ไม่ต้อง เธอจะเข้ามาเกะกะฉันเปล่าๆ ...หันไปมองสามี ว่าจะได้ยินประโยคนี้ไหม ...นู่นเลย เปิดทีวี หูบี้หูแบน รื้อตลับเกมแบบไม่สนใจอะไรกับสิ่งรอบตัว ลอยตัวหนีปัญหาไปอีกคน ...แม่สามีเดินเข้าไปเรียกสามี บอกว่าอาหารพร้อมแล้ว ...บรรยากาศการทานข้าว ไม่เครียดอะไร เพราะแม่สามี ไม่ยอมทานด้วย บอกว่า รอทานพร้อมกับน้องชายสามี ...หมั่นใส้สามีตัวเองมากๆ ทำท่าทางแบบหิวโซ อร่อยจัง โอ๊ยนี่ก็น่ากิน ...สลัดเนี่ย ทำให้กินแทบทุกวัน แต่ก็เอาเถอะ เขาแม่ลูกกัน ...แม่สามีเดินเข้ามา พร้อมกับกับขนมปัง 2 ก้อน ...ยื่นให้สามีบอกว่า ก้อนนี้เอาไปเก็บไว้ที่บ้านนะ อีกก้อนทานที่นี่ เป็นขนมปังจากโบส ที่จะขจัดความไม่ดี - ในชีวิต - และก็ฟาดสายตามาทางดิฉัน ...มาประโยคนี้ สามีหันมาทางดิฉันเต็มตา ...ดิฉันมองหน้าสามี แบบสายตาที่ว่า เธอมีคำตอบให้ตัวเองหรือยัง จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 16:43:15 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...ท่านคงจับความรู้สึก ของสามีได้ เดินเข้ามาโอบกอดดิฉันพร้อมรอยยิ้ม แล้วบอกว่า เธอจะได้หายป่วยด้วย ...แล้วท่านก็นั่งลงข้างๆดิฉัน เอามือมาลูบผม เมื่อมองจากด้านสามี จะเห็นแต่ท่าทาง มือของท่านที่ยื่นมาลูบหัวดิฉัน อย่างแผ่วเบา ...แต่ดิฉัน ที่จ้องหน้าท่านอย่างเต็มตา และมองลึกเข้าไปในดวงตา ว่าท่านยังเอ็นดูดิฉันจริงๆเหรอ แม้แต่รอยยิ้มก็ไม่มีบนใบหน้าท่าน ดวงตาที่เย็นชา จนสัมผัสได้ ...และแล้วดิฉันก็มีคำตอบให้ตัวเอง ว่าท่านไม่ได้ รู้สึกเสียใจต่อสิ่งที่ทำลงไปเลย ...ท่านเป็นคน ที่ตีสองหน้าได้ แบบคนร้ายลึก ...ดิฉันเอง ก็เป็นคนเก็บความรู้สึกได้ดีคนหนึ่ง ------สงครามเย็น เปิดฉาก แบบเลี่ยงไม่ได้ ---------- ...มองหน้าสามีแล้ว ก็มีคำตอบให้กับตัวเอง ว่าควรทำอย่างไรต่อไปนี้ ---สวัสดี คุณ..สมศรี อีกครั้งถ้าแวะมากระทู้ข้าว ข้าวทำตามสัญญา แล้วนะคะ ---สวัสดี คุณ...ลูกสะใภ้ ที่อยู่เป็นเพื่อนคุยมาตลอด ทำให้ข้าวรู้สึกไม่โดดเดี่ยว ....สวัสดี คุณ...LiSa ที่แวะเข้ามาทักทาย และ เป็นกำลังใจ ----เรื่องจบแบบมีภาคต่อ เพราะแม่สามีข้าว เลือกที่จะเล่นละครต่อ ------ ----ข้าว เปิดกระทู้ ขึ้นมาทักทายและทำตามสัญญา ที่จะเล่าเรื่องวันที่ต้องไปเยี่ยมสามีแล้วนะคะ ---ข้าวกับสามี ไม่มีปัญหาอะไรกันค่ะ เพราะข้าวเลือกที่จะ กลับมาเป็นตัวข้าวเอง คือเป็นฝ่ายเก็บความรู้สึก และทำเหมือน ไม่มีอะไรเลย...... จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 17:10:35 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ...สวัสดีคุณ..แพนด้า ...ที่เข้ามาทักทาย ปิดท้ายกระทู้ล่างด้วยนะคะ ก็โชคดีค่ะ ที่ข้าวเองที่ผ่านมา ไม่ได้อยู่ร่วมบ้านกับแม่สามี ไม่งั้นคงมีเรื่องมีราวตั้งแต่ปีแรก ...แต่ก็ไม่ทุกครอบครัวหรอกนะคะ เพื่อนข้าวที่อยู่ในเมือง ก็เห็นอยู่ร่วมบ้านกับแม่สามี อย่างปกติสุขดี แต่ก็นั่นแหละค่ะ ฝ่ายมาทีหลัง ต้องเป็นฝ่ายยอมอยู่แล้ว จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 17:24:23 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เคยตึงๆ กับแม่สามีเช่นกันค่ะ ถึงจะไม่รุนแรงเท่าคุณ แต่ ก็ห่างๆ กันไปพักใหญ่ (บังเอิญอยู่คนละประเทศพอดี นานๆ เจอกัน) แต่บังเอิญ สามีดิฉัน เข้าข้างเมีย มากกว่าแม่ค่ะ (กลัวเมีย นะแหล่ะ ....) ดิฉัน คิดว่า คุณควรให้อภัยคุณแม่สามีค่ะ เพราะอ่านๆ ดู คุณแม่พยายามอย่างมาก ที่จะทำให้บรรยากาศกลับเป็นมาเช่นเดิม  ซึ่งฝรั่งอายุมาก น้อยคนนะคะ ที่จะทำ ถึงแม้คุณจะมองว่า ท่านเสแสร้งทำดีกับคุณ ดิฉันกลับมองว่าท่านพยายาม......เรื่องที่ผ่านมา คิดว่าท่านก็คงเสียใจมากๆ เช่นกันแต่เรื่องมันผ่านมาแล้ว จะทำไงได้ก็ต้องทำปัจจุบันและอนาคตให้ดีกว่าเดิมค่ะ ขอให้ดีกันเร็วๆ นะคะ ทำเป็นลืมๆไปก็ได้ จะได้สบายใจกันทุกคน ชีวิตคู่นั้นบางที เราก็ต้องฝืนทำสิ่งที่ไม่ชอบค่ะ เพื่อความสงบสุขของครอบครัว ข้อผิดพลาดที่ผ่านมาก็เอามาเป็นบทเรียน ว่าไม่ควรไป เวเคชั่น พร้อมกับคุณแม่สามีค่ะ จะได้ไม่เกิดเรื่องอีก...... จากคุณ : *พิณ* - [ 22 มิ.ย. 50 18:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 sawasdee ka, khun khaow poad, do you know your story very similar mind, what can i do? keep quiet, and say notthing,how terrible my mom in law?? his mom can fake, so do i! i just think do it for my husband, and tried to keep away is better for everyone, maybe 1 month i see her only once! good luck naka khun khaow poad จากคุณ : live in london - [ 22 มิ.ย. 50 18:32:28 A:90.195.17.6 X: TicketID:147200 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ...ข้าวสัมผัสคนจากความรู้สึกค่ะ คุณพิณ ...และน้อยครั้ง ที่จะทำตามใจตัวเอง โดยไม่แคร์ความรู้สึกคนรอบข้าง ...ต่างคนต่างมุมมองค่ะ ข้าวเข้าใจ ข้าวก็มองจากมุมของข้าว ที่ได้สัมผัส และมาเล่าสู่ บ่นให้กันฟัง จากความรู้สึกของข้าวเอง ...เพราะบางครั้ง ข้าวเองก็เคยไม่เข้าใจ กับบางคำถาม บางกระทู้ ในพันทิพย์เหมือนกัน ...ขอบคุณ คุณ..พิณ กับความคิดเห็นที่ต่างมุมมอง ...แต่ข้าวเอง เป็นคนซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง และชอบการหลีกเลี่ยง มากกว่าการเผชิญหน้า มันคงเป็นม่านบางๆกั้น ความรู้สึกของแม่สามีกับข้าว ไปเรื่อยๆ จนกว่าเวลามันจะรักษาใจมันเอง ถ้าไม่มีเรื่องอื่นปะทุขึ้นมาอีกนะคะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 18:37:50 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...คุณ...live in london ขอบคุณนะคะ ข้าวเองก็เลือกทาง ที่จะเป็นฝ่ายรักษาความรู้สึกของสามีข้าวเอง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็จะไม่ทำให้ตัวเองเก็บกดหรอกค่ะ เพราะจนมาถึงตอนนี้ ข้าวก็คง ไม่คาดหวัง คำขอโทษจากท่าน หรือเหตุผลของการวีนของท่าน ก็แค่เอาความรักที่เคยให้ท่าน แบ่งกลับมา ก็คงจะเจ็บปวดน้อยลง ตอนกลับมา สามีข้าวเขาก็พูดขึ้นมาในรถลอยๆนะนะ ว่าจนป่านนี้ เขายังไม่รู้เลย ว่าแม่เขาวีนเพราะอะไร กับลูกชายเขาเอง เขายังไม่บอก กับข้าวก็คงหมดหวังค่ะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 18:54:05 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณข้าวลองถามแม่สามีดูซิคะ ทำไมจู่ๆถึงวีน ถามตรงๆตอนอยู่กันตามลำพัง ลองเกลี้ยกล่อมดู บอกวามันคาใจทั้งลูกชายของเธอเองและเราด้วย ถ้ามีอะไรที่เข้าใจผิดเกี่ยวกับเมืองไทยคนไทย เราจะได้อธิบายได้ จากคุณ : จีโอแอล - [ 22 มิ.ย. 50 20:37:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เหมือนละครเลยนะคะ แม่สามีแกล้งดีกะลูกสะใภ้ ลูกสะใภ้ก็อดทน แต่คนทุกคนมีเซนส์ค่ะ กี้ก็เป็นเหมือนกันถ้าใครรู้สึกไม่ดีกับกี้กี้ก็จะรู้สึกได้ในทันที ในเมื่อแม่สามีคุณข้าวโพดมาร้ายแบบเงียบ คุณข้าวโพดก็ร้ายกลับแบบเงียบๆซิคะ อย่างเช่น เขาชวนเราไปทานข้าวที่บ้านเขา เราก็ไป กินๆๆๆๆอย่างเดียว ไม่เก็บไม่ล้างไม่ช่วย ทำตัวเป็นคุณนายไปเลย กี้เคยเห็นในละครไทยนะค่ะ  ขำๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 21:04:56 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 21:04:14 จากคุณ : คุ๊กกี้ของฉัน (BABY BU) - [ 22 มิ.ย. 50 21:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แม่สามีคงเป็นคนอารมณ์ปั่นป่วนน่ะค่ะ พออยู่กันหลายๆคนหลายๆวัน ไปด้วยกันตลอดเลยเก็บกดน่ะ พี่สาวสามีเราก็เป็นคล้ายๆแบบนี้ เพราะเราก็จัดทริปเที่ยวพาญาติพี่น้องเขามาเที่ยวเมืองไทยก่อนวันแต่งงานและหลังแต่งเหมือนกัน หลังจากงานนี้ ดิฉันได้เรียนรู้ว่า การจัดทริปเที่ยวเนี่ย มีแต่เสมอตัวค่ะ เพราะคนเที่ยวเขาไม่ได้จัดเอง ก็ต้องมีเรื่องบ่นเสมอ ส่วนมากจะเป็นผู้หญิงเสียด้วยที่มีปัญหา ทั้งๆที่เราตั้งใจหรือหวังดีแค่ไหน มันก็มีแต่เสมอตัวค่ะ พอไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันแล้ว อะไรๆก็ดีค่ะ กลับมาพูดคุยทักทายกันได้เหมือนเดิม แต่ไม่ไปทริปไหนนานๆด้วยอีกแล้วค่ะ ไม่ต้องไปรู้สาเหตุก็ดีแล้วค่ะ ยังไงก็ทำตัว ทำหน้าที่ตามปกติไปเถอะค่ะ ไม่ต้องไปรักเขาเหมือนเดิมก็ได้ค่ะ จากคุณ : yuy - [ 22 มิ.ย. 50 21:11:44 A:77.123.123.8 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นใจค่ะ เราเองก็เป็นลูกสะใภ้ที่เฉยชา สามีกับเเม่เขาผูกพันธ์กันมาก เมื่อก่อนตอนอยู่ใกล้กัน จะต้องไปมาหาสู่กันบ่อยแทบทุกวัน บางครั้งเราก็ไป บางครั้งก็ไม่ไปเพราะเราไม่ใช่คนช่างคุยแล้วก็ไม่รู้จะคุยอะไร แต่เราไม่เคยห้ามสามีที่จะไปหาพ่อแม่ ตามใจเขา จนย้ายมาทำงานคนละรัฐ สามีก็บินกลับไปตลอดเกือบสองเดือนหนึ่งครั้ง แล้วเเม่สามีต้องการให้สามีกลับไปปาร์ตี้วันที่ 4 กรกฏานี้เพราะเป็นวันรวมญาติของทุกปี แต่ปีนี้สามีไปไม่ได้เพราะช่วงกลางวีคเขาต้องทำงานแล้วเราก็เต็มใจให้เขาไป เมื่อคืนวานแม่สามีโทรมา เราเห็นเบอร์จะไม่รับ แต่สามีบอกให้รับ เราก็รับ เรา พูดฮัลโหล แม่สามีก็รู้ว่าเป็นเรา เขาเรียกชื่อสามีแล้วก็ พลีส เราก็เลยถามกลับไปว่า How are you mom?แม่ตอบกลับมาว่า Fine แล้วก็ชื่อสามี พลีส เรารู้สึกได้ถึงความเย็นชา แล้วก็ไม่พอใจ เล่าให้สามีฟังว่าเเม่ยูคิดว่าฉันดึงยูไว้แหงเลย คิดในใจต่อไปนี้เห็นเบอร์นี้จะไม่รับเด็ดขาด เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ เราโชคดีที่สามีไม่เคยมาบังคับอะไรเราเรื่องพ่อแม่เขา ตามใจเราน่ะ จากคุณ : ดาว - [ 22 มิ.ย. 50 21:23:12 A:68.56.196.81 X: TicketID:145360 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ...คุณ...จีโอแอลค่ะ สามีข้าวถามไปแล้วค่ะ แต่จำไม่ได้ว่าวันไหน แต่ท่านบอกว่า พวกเราคิดกันไปเอง ว่าท่านวีน เปล่า ไม่มีอะไรเลย สามีก็เลยพูดตลกๆ ให้ข้าวขำคือ ต่อไปเขาจะแอบพกกล้องวีดีโอ แอบถ่าย จะได้มีพยานหลักฐาน ท่านใช้วิธีร้องให้ในโทรศัพย์ จนลูกชายไม่กล้าถาม คำถามที่จะทำร้ายความรู้สึกแม่ตัวเองมั้ง เพราะข้าวที่ผ่านมา ก็เป็นคนเงียบๆ ในสายตาเขาอยู่แล้ว คือข้าวไม่วีนไงค่ะ และข้าวก็ไม่ใช่คนเจ้าน้ำตาด้วย สามีข้าวคงคิดว่า คุยกับข้าวง่ายกว่า คุยกับแม่ตัวเอง ...คุณ..yuy ค่ะ ถ้าข้าวรู้ว่า ท่านเป็นแบบนี้ซักนิด ข้าวคงไม่พาเที่ยวหรอกค่ะ ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นท่านวีนต่อหน้าแม้แต่ครั้งเดียว แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่ได้อยู่ร่วมบ้านกัน ...คุณ...ดาวค่ะ ข้าวก็ไม่เข้าใจสามีเหมือนกันว่า ทำไมจะต้องไปไหนคู่กันตลอด ไม่ใช่แค่เฉพาะบ้านแม่สามีนะคะ จะที่ไหนๆ ก็ต้องไปด้วยกันค่ะ ขอกลับเมืองไทยคนเดียวก็ไม่ได้ จะตัวติดเราตลอด อย่างบ้านแม่ ก็บอกแล้วว่า ไปสิ ไปคนเดียว เขาก็จะต้องพาเราไปให้ได้ ...คุณ...คุ๊กกี๊ค่ะ ข้าวทำไปแล้วค่ะ ปกติข้าวจะเข้าไปช่วยเก็บช่วยล้างจานตลอด เห็นท่าทางเย็นชาของท่าน วันนั้นก็เลยนั่งเฉยเป็นคุณนายไปเลย หุหุ แต่ท่านคงไม่สนใจหรอกค่ะ เพราะตอนจะกลับท่านพูดกับลูกชายท่านว่า คราวหน้าถ้าข้าวไม่ว่างก็มาคนเดียวสิ จะได้ทำอะไรอร่อยๆ ให้ทานแบบวันนี้ สามีข้าวก็เลยเลี่ยงไปคุยเรื่องอื่น เขาก็คงรับรู้อะไรได้เหมือนกันว่าแม่สามีข้าวไม่ได้เอ็นดูข้าวแล้ว เพราะตั้งแต่กลับมาจนถึงวันนี้ วันศุกร์ ยังไม่ได้ยินเขาเอ่ยถึงแม่เขา แม้แต่คำเดียว ไม่พูดถึงอะไรเลย หรือเห่อเกมใหม่อยู่มั้ง หรือน้องชายก็จะมาเล่นเกมด้วยด้วยวันเสาร์นี้ เลยแกล้งเงียบเอาใจเรา จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 21:50:29 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านเรื่องคุณข้าวโพดแล้ว เริ่มขยาดแม่แฟนขึ้นมาเหมือนกันนะคะเนี่ย ตอนนี้กับที่ผ่านๆ มาเค้าดีมากๆ เคยพาเค้าไปเที่ยวเมืองไทย เค้าก็ยังดีมากๆ (แต่ไม่ได้พาไปเจอครอบครัวนะคะ ครอบครัวใหญ่เหมือนของคุณข้าวโพดเลย คุยกันทีอย่างกับทะเลาะกัน แต่ละคนเสียงดังๆทั้งนั้น...ชักกลัวๆ) เคยอยู่ด้วยกันที่บ้านเค้าพักนึง เค้าก็ยังเทคแคร์ทุกอย่าง หวังว่า เค้าจะไม่เปลี่ยนแปลงนะคะ ยังงัยซะ เรากับเค้า ก็รักผู้ชายคนเดียวกัน ถ้ายังอยู่กับลูกชายเค้าก็หนี แม่เค้าไม่พ้นหรอกค่ะ หวังว่า เวลาคงช่วยเยียวยาเรื่องราวไม่ดีระหว่างคุณข้าวโพดกับแม่สามีนะคะ นานๆ ไป อะไรๆ อาจจะดีขึ้นก็ได้ แต่.....ถ้าต้องเล่นบทสงครามเย็นไปเรื่อยๆ เล่นเป็นนางเอกนะคะ คุณข้าวโพด :D จากคุณ : lilies - [ 22 มิ.ย. 50 23:00:10 A:74.75.253.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านมาเมื่อครั้งที่แล้ว พอมาอ่านโพสนี้แล้วทำให้อยากจะแสดงความเห็น สุภาษิตไทยมีอยู่ว่า น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย ดิฉันเข้าใจว่าคุณยังเคืองแม่สามีอยู่ แต่สงครามเกิดขึ้นได้เพราะมีสองฝ่ายเข้าร่วม ถ้าแม่สามีอยากจะเล่นสงครามเย็น คุณไม่ร่วมมือด้วยสงครามนั่นก็คงจะจบไปอย่างรวดเร็ว การให้อภัยคือทานสูงสุด คุณลองลดความขุ่นเคืองในใจ ทำตัวมาเป็นสะใภ้ที่น่ารักคนเดิมของแม่สามี ดิฉันคิดว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้นได้อย่างรวดเร็ว เคยมีนิทานอยู่เรื่องหนึ่งที่ดิฉันจำรายละเอียดไม่ได้ดีนัก เป็นเรื่องราวที่ลูกสะใภ้อยากวางยาพิษฆ่าแม่สามี ซินแสที่ลูกสะใภ้นั้นไปปรึกษาก็ให้ยามา โดยมีข้อแม้ว่าประมาณว่าต้องเอาผงยาใส่ในน้ำดื่มหรืออาหาร (จำรายละเอียดไม่ได้จริงๆ) ยกใปให้แม่สามีทุกวัน ยาจะออกฤทธิ์ช้า ต้องทำติดต่อกันหลายวัน ระหว่างนั้นลูกสะใภ้ตัองพูดจาดี ปฏิบัติตัวเอาอกเอาใจแม่สามี ยาถึงจะได้ผล พอเวลาผ่านไปไม่นานหลังจากที่ลูกสะใภ้ปฏิบัติตามนั้น แม่สามีก็ดูปฏิบัติตัวดีขึ้นกับลูกสะใภ้เช่นกัน ดีจนลูกสะใภ้รู้สึกผิดและไม่อยากให้แม่สามีตาย จึงกลับไปหาซินแสเพื่อขอยาแก้ ซินแสจึงบอกว่าผงที่ให้ไปไม่ใช่ยาพิษอะไร เพียงแต่ใช้เป็นกุศโลบายให้ลูกสะใภ้ปฏิบัติตัวดีขึ้นกับสามี ฝากไว้ให้คิดนะค่ะ จากคุณ : Appreciator - [ 22 มิ.ย. 50 23:17:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ...อย่าเอาเรื่องของข้าว ไปคิดให้ระแวงเลยค่ะ คุณ...lilies ถ้าจะเกิดมันก็ต้องเกิด แบบข้าวนี่แหละ เซจนตั้งตัวไม่ทัน เล่นเอาซึมเศร้าไปพักหนึ่ง ตอนนี้ถ้าให้เลือกได้ อยากจะเป็นนางมารร้ายมาก ตอนนี้ อิอิ แต่ไม่เอาแบบ ทำตาโปน กรี๊ดแหลก แบบนางมารร้ายของไทยนะคะ ...ขอบคุณ คุณ...Appresiator สำหรับนิทานที่ยกมาเตือนใจค่ะ ในอนาคตเมื่อเวลาผ่านไป มันอาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงก็ได้ ข้าวขออยู่ดูท่าที ของท่านอยู่ห่างๆค่ะ คงจะไม่เสนอตัว แสดงออกว่า จะดีจะร้ายอะไร ก็เงียบๆในแบบของข้าวนี่แหละค่ะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 มิ.ย. 50 23:49:57 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ...คงต้องขอตัว ไปเป็นแจ๋วแล้วค่ะ วันนี้อยู่หน้าคอมทั้งวัน เจอกันใหม่นะคะ ขอบคุณ คุณๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทุกความคิดเห็นอีกครั้ง ที่มาอยู่เป็นเพื่อนกัน ...ถือว่าเรา มาแลกเปลี่ยนพูดคุยกันแก้เหงานะคะ ทุกความเห็นข้าวอ่านและรับฟังค่ะ แต่ข้าวเอง ก็มีจุดที่รั้น ที่อิ่มตัว เหมือนคนธรรมดาทั่วไป อาจจะมากไปนิด ตรงที่เป็นคน ชอบเก็บเรื่องราวไว้กับตัวเองจนเต็ม เมื่อมีอะไรมากระทบ ก็เซหนักหน่อย จากคุณ : ข้าวโพด - [ 23 มิ.ย. 50 00:00:34 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาให้กำลังใจคุณข้าวโพดนะคะ แม่สามีเราก็เป็นพวกปากหวานแบบนี้ แต่ยังดีที่ท่านไม่ได้จงเกลียดจงชังอะไรกับสะใภ้กะเหรี่ยงอ่างเรา (แค่เลี่ยนเกินเหตุในบางครั้ง และแอบกัดในบางที ด้วยความที่คิดเห็นไม่ค่อยตรงกันเท่านั้น) ละครบทนี้ เห็นด้วยกับหลายๆคนว่าเราต้องเล่นบทนางเอก เท่านั้นค่ะ เท่านั้น .. บ่นกับสามีก็ไม่ได้ด้วย เพราะเขาไม่เห็นอย่างที่เราเห็น ถ้าอึดอัดก็เข้ามาบ่นที่ห้องแม่บ้านนี่แหละค่ะ แอบนอกเรื่องขอเห็นด้วยกับคุณ Yuy เรื่องจัดทริปให้เพื่อน ให้ญาติ หรือให้ใครก็ตาม ว่ามีแต่เสมอตัวจริงๆ .. เราจัดตอนก่อนงานแต่งงานเราเหมือนกัน เหนื่อย เครียด แทบขาดใจ วางแผน ติดต่อจัดการล่วงหน้าเป็นเดือนๆ สุดท้าย พออะไรๆที่มันผิดพลาดได้ ไม่ลงตัว เราก็รับเต็มๆ .. ไม่เอาอีกแล้วค่ะ เข็ดจริงๆ อ้อ เราว่าคุณข้าวโพดฉีดวัคซีน "NO" ให้คุณสามีหน่อยก็ดีนะคะ แบบตามใจกันไปซะทุกเรื่องเนี่ย เดี๋ยวจะเสียคนแบบพ่อแม่รังแกฉัน การขัดใจเรื่องเล็กๆน้อยๆเนี่ยเป็นวัคซีนค่ะ พอขัดใจเรื่องใหญ่ๆ จะได้ไม่ช็อคมากนัก สู้ สู้นะคะ ท่องไว้ว่าเรานางเอ๊ก.. นางเอก .. ไปอัพน้ำส้มซักแก้วสองแก้ว ย้อมใจนางเอกก่อนเล่นบท (ถ้าไม่แรงพอก็หยดว้อดก้าลงไปเสริมกำลังซะหน่อย) ต๊าย แนะนำอะไรเนี่ย เสียภาพพจน์นางเอกหนังไทยหมดเลย อิอิ จากคุณ : น้ำผึ้งหยดเดียว - [ 23 มิ.ย. 50 01:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณข้าวโพดคะ อ่านแล้วเห็นใจคุณจริงๆ การอดทนเป็นสิ่งดี แต่ถ้าอดทนมากไป มันจะกลายมาเป็น การทำร้ายสุขภาพคุณเองได้นะคะ ระวังเรื่องโรคเครียด โรคซึมเศร้า หัดตามใจตนเองบ้าง อีกอย่าง สงครามเย็นก็เป็นตัวกระตุ้นความเครียดได้ดีเหลือเกิน ก็ไม่รู้จะแนะนำว่าอย่างไร เพราะไม่รู้จักสภาพแวดล้อมต่างๆที่คุณประสบอยู่ ก็ได้แต่หวังว่า อย่าเครียดนานนะคะ แต่ถ้าหากเป็นตัวดิฉัน ก็คงเครียดเอามากๆ เหมือนกัน แฮะๆ จากคุณ : แก้มป่องแป่ง - [ 23 มิ.ย. 50 01:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทำไมไม่เปิดใจคุยกันไปเลยคะ ไหนๆก็เป็นครอบครัวเดียวกัน จะตั้งแง่กันไปทำไมทั้งสองฝ่ายเลย เริ่มที่ตัวคุณข้าวโพดก่อนก็ได้นี่ ลองดูวิธีของคุณ Appreciator ดูสิคะว่าเราลองทำดีต่อท่านไปเรื่อย ดูซิจะใจแข็งไปได้นานขนาดไหน ชีวิตคนเราสั้นนะคะ ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า จากคุณ : yinnerella - [ 23 มิ.ย. 50 02:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามาเห็นใจคณข้าวโพดค่ะ มีอะไรก็เขียนมาคยในนี้ได้ อย่างน้อยก็มีเพื่อนที่นี่เป็นกำลังใจให้เสมอ ดิฉันแอบเห็นด้วยกับคณ น้ำผึ้งหยดเดียว ว่าควรจะ say No กับสามีบ้าง  ของดิฉันเองพยายาม say No อย่เหมือนกันแต่สามีมักจะพยายามจะเอาชนะเสมอ (บางทีก็เหนื่อยใจเหมือนกัน) เพราะกว่าจะให้เค้ายอมรับอะไรแต่หละอย่างเล่นเอาดิฉัน ต้องพยายามนับ 1 ถึง ร้อย อย่บ่อยๆ เรื่องคณแม่สามี ดิฉันเข้าใจว่าการเป็นนางเอกหนังไทยในชีวิตจริงมันยาก  แต่ยังงัยก็อยากให้พยายามให้ถึงที่สด เพราะดิฉันเชื่อเสมอว่า  ความดีเอาชนะได้ทกสิ่งในโลก ขอให้อดทนไว้นะค่ะ จากคุณ : แม่โ่คล่า (chuamalee) - [ 23 มิ.ย. 50 09:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดิฉันก็เคยขัดหู ขัดใจแม่สามีค่ะ เวลาที่ท่านพยายามยัดเยียดสิ่งดีดีที่ดิฉันไม่ต้องการให้ทำ และจะสอนสั่งเรื่องการดูแลลูก (หลานเขา) แต่แม่สามีดิฉันก็เป็นแบบแม่สามีคุณอย่างนึงคือ ถึงแม้แม่จะไม่ชอบหรือรู้สึกไม่ดีแม่ก็จะยิ้มและนิ่มนวลตลอด  ดิฉันเคยคิดมาก งอนอย่างนั้นอย่างนี้บ่อย ไอ้เรื่องการเลี้ยงลูกเนี่ยะ หรือบางทีคิดมากว่า เฮ้ยเขาโกรธเราเปล่า วันนี้ไมไม่ทักแบบกอดจูบกันวะ  หรือแบบว่าเฮ้ยดูเดะ แกล้งลืมตักขนมให้เราเปล่า  แต่ตอนนี้ดิฉันไม่ค่อยแล้วค่ะ เป็นตัวของตัวเอง เขาก็คงสัมผัสตัวตนของดิฉันแล้วว่า ลูกสะใภ้ดีดีแบบนี้หาได้ที่ไหน จริงใจ (ไอ้เรามันก็เป็นตัวเองแต่ก็ต้องเล่นละครบ้างในชีวิตจริง ) ท่าทางจะติดกับดิฉันไปแล้วล่ะ รักกั๊นรักกัน ก็รักผูชายคนเดียวกันถึง 2 คนเชียว ( สามีดิฉันและลูกดิฉัน)ก็ต้องปรองดองกันไว้ค่ะ  คุณข้าวโพดก็เล่นบ้างสิคะ ละคร  สนุกนะ จากคุณ : ไอซ่า - [ 23 มิ.ย. 50 10:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จากเกาหลีค่ะ โดนมาหนัก ๆ เหมือนกัน ลองถามสะใภ้เกาหลีอื่น ๆ ดูสิคะ แม่สามีที่นี่ เค้าถือตัวว่าเค้าเป็นเจ้าชีวิตของลูกสะใภ้ และเค้าไม่เล่นสงครามประสาทกับเรา ด้วย แต่เล่นกันตรง ๆ เลย ไม่รู้ว่าตัวเองเมื่อไหร่จะหลุดพ้นซักที ปล คิดแล้วกลุ้ม ... จากคุณ : I-AM-KIM - [ 23 มิ.ย. 50 16:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เราอยู่ญี่ปุ่น แม่สามีตอนแรกที่สามีบอกว่าจะแต่งงาน แม่สามีไม่ยอม  คนไทยหรือ   แม่สามีคิดว่า จะมีแต่ทุ่งนาวัวควายอะไรประมาณนั้น    จนได้มาไทย ก็อึ้ง พูดแต่ว่า ชอบเมืองไทย อาหารอร่อย มีงาน เทศกาลทุกวัน อะไรประมาณนี้ พ่อสามีก็เงียบๆๆ แม่สามี คล้ายๆๆ คนไม่ยอมคน อ่ะ น่ากลัว  สมัย 10-20 ปีที่แล้วข่าวของคนไทยในญี่ปุ่นมีแต่เรื่องไม่ดีทั้งนั้นเลยนะ ตอนนี้เราก็ยังดูไม่ออกว่าแม่สามีคิดยังไงดูยาก  แต่เท่าที่ดูๆๆ มาก็โอเคดี ให้เงินสามีพาเราไปซื้อ กางเกง เวลาไปเยี่ยมก็จะหอบอาหารที่ท่านซื้อให้ แต่สามีเราบอกไม่อยากกลับบ้านท่าเดียว งงเหมือนกัน คงต้องดูเหตุการต่อไป อืมมีการเตรียมเบียร์ให้เรากะสามีกินอีก แล้วเวลาเราล้างเราทำงานบ้านแม่สามีก็ไม่ให้ทำ แปลกๆอ่ะ จากคุณ : meaw_1985 - [ 23 มิ.ย. 50 17:32:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แม่สามีคุณ meaw_1985  เหมือนแม่สามีเราเลยค่ะ แต่เราอยู่เบลเยี่ยม เรามีเพื่อนอยู่ญี่ปุ่นนะ เค้าว่า แม่สามีเค้า ใส่แฟ๊บกับน้ำลงบนพื้น ให้เพื่อนเราแท้งอ่ะ คิดดูแล้วกัน ดีนะที่เด็กปลอดภัย ตอนนี้ 8 เดือนแล้วใกล้คลอด โหดมากๆอ่ะ แต่ตอนนี้เค้ายอมรับเพ่อนเราแล้วล่ะ อยู่บ้านเดียวกันไม่มีอะไรแล้ว แต่ถ้าเจออย่างงี้ก็ นะ สยองเหมือนกัน จากคุณ : mon kiwi - [ 23 มิ.ย. 50 20:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณข้าวโพดน่าสงสารนะคะ เราว่าตอนที่คุณไปหาแม่สามีคุณ ตอนนั้นคุณก็ติดกับเข้าแล้วหล่ะค่ะ แม่สามีพยายามค่ะ เธอพยายามที่จะทำให้คุณเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของเธอซึ่งมีต่อคุณ พยายามทำให้คุณรับรู้และรู้สึกได้ว่าคุณเป็นคนที่เธอไม่เอ็นดูอีกแล้ว รูปแบบก็เลยออกมาโดยการที่เธอทำกับสามีคุณอย่างและทำกับคุณอีกอย่าง หน้ามือเป็นหลังมือ เพื่ออะไร เพื่อที่แม่สามีคุณจะได้รู้สึกเป็นผู้ชนะ รู้สึกว่าเธอสามารถคุมเกม คุมลูกชายได้อย่างมั่นคง และเพื่อให้คุณรู้สึกเจ็บ แค่นั้น ทั้งหมดนี่ เราคิดว่านะคะ เราเองก่อนย้ายออกก็มีสงครามกับแม่สามีเรียกว่าทุกเดือนเลยทีเดียว จนตอนนี้ย้ายออกมาแล้วค่ะ เคยเครียดถอดล็อคอินมาโพสเรื่องแม่สามีเมื่อ2ปีก่อน3กระทู้ได้ ทั้ง3กระทู้(ตลอด2ปี)มีคนเห็นด้วยว่าเราควรย้ายออกเกิน95เปอร์เซนต์เพราะถ้าไม่ย้าย เรามีโอกาสเป็นบ้าได้ ขอบอกว่าแม่สามีเรานี่ส่วนนึงเธอทำเหมือนแม่สามีคุณข้าวโพดเด๊ะๆเลยค่ะ แต่เราก็เป็นคนไม่พูด นอกจากสุดๆก็จะให้สามีถามเลยว่าเป็นอะไร คำตอบที่ได้ทุกครั้งคือ ปล่าว ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้โกรธเรา เราคิดมากไปเอง เหอๆๆ จริงค่ะคนเรามีเซนส์และเซนส์เราแรงซะด้วยสิ และบ่อยๆที่เธอเก็บอาการไม่ได้ ก็จะกรี๊ดดดด วี๊ดบ้านแตก วิ่งออกไปเก็บเสื้อผ้า จะออกจากบ้าน จนพ่อสามีบอก คราวหน้าคุถ้าเป็นอีกก ็ปล่อยไปเลย รำคาญเพราะพูดด้วยเหตุผลไม่ได้ แต่ทุกครั้งพ่อสามี สามีเราก็จะตามเธอไปในห้องนอนนะคะ แล้วก็พยายามคุยว่าเรื่องมันเกิดจากอะไร เราก็จะดูท่าทีก่อนว่าถ้าเธอเสียงอ่อนลงเราก็จะเข้าไปคุยด้วยเสียงนุ่มไม่ชวนทะเลาะ แล้วก็ถามเหตุผล จนในที่สุดคุณเธอก็จะรู้สึกตัวว่าผิดเอง ก็จะมาขอโทษ มาจุ๊บแก้มเรา มากอด แบบีท่เราเองก็รู้สึกได้ว่าเธอรู้สึกผิดจริงและไม่ได้เฟค แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ คนอายุมาก วัยทอง อารมณ์แปรปรวนก็จะมีอาการนี้กัน ก็อย่าถือสาเธอเลยค่ะ แต่เรื่องของเราต่างจากคุณข้าวโพดนิดนึงตรงที่ สามีเรารู้เรื่องทุกอย่าง เข้าใจ และอยู่ข้างเรามาโดยตลอด เค้าไม่เคยโกรธเราเลยเรื่องแม่เค้า นี่คือสิ่งที่เราสามารถอยู่บ้านนั้นได้เกือบ3ปี ตอนนี้ย้ายออกมาก็ยังมีเรื่องงอนกันบ้าง เราก็จะทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ยังคงหอบขนม เค้ก หรือกับข้าวไปให้พ่อแม่สามีเป็นประจำ ยังเอาหลานไปให้เล่นกับปู่ย่าเกือบทุกวัน คือเราจะไม่พยายามทำว่าเรารู้สึกว่ามำนมีอะไรผิดปกติไป เพราะงั้นเราอยากแนะนำคุณข้าวโพดว่า อะไรที่อยู่ในใจ โกรธแม่สามีเท่าไหร่ เก็บไว้ได้ แต่พยายามอย่าแสดงออกว่าคุณรู้สึก ว่าสงครามที่แม่สามีคุณทำมันได้ผล เพราะเมื่อไหร่ที่แม่สามีคุณเข้ารับรู้ว่าเค้าทำให้คุณรู้สึกได้แบบที่เค้าต้องการ เค้าจะชนะ แล้วเค้าจะบีบคุณทุกครั้ง สามีคุณเองก็ใช่ว่าจะเข้าใจและรับรู้ได้ในทุกสิ่งที่คุณรับจากแม่สามี เพราะงั้นเค้าจะไม่เข้าใจคุณเต็มร้อย เดี๋ยวก็จะมีเรื่องทะเลาะกันไปเปล่าๆ ดังนนั้แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำตัวปกติ เคยคุย เคยยิ้มอย่างไรทำอย่างนั้น แล้วเค้าจะเลิกสงครามไปเองค่ะ เบื่อๆเซ็งๆก็มาโพสแก้เครียด เพราะสามีคุณยังไงก็ลูกเค้า เค้าตัดกันไม่ได้ ก็พยายามอย่าทำเรื่องให้มันเป็นเรื่องจะดีกว่ามั๊ยคะ ปล.เราเข้าใจคุณค่ะ เพราะหัวอกเดียวกัน แต่เราว่าแม่สามีเรานี่สุดๆกว่าเยอะเรื่องสร้างภาพนี่ได้ถ้วยเลย แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 50 20:45:14 จากคุณ : PANDA NA-C - [ 23 มิ.ย. 50 20:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านแล้วรู้สึกเลยค่ะ ของดิฉันก็ใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ คิดๆอยู่ตลอดว่าถ้าพิมพ์ดีดภาษาไทยเก่งๆ จะยอมจ่ายตังซื้อโดเมน daughter in law dot com มันซะเลย แต่พิมพ์จิ้มดีดสองนิ้วเนี่ยมันใช้เวลานานมาก (อย่างเช่นตอนนี้ เป็นต้น) ความคิดเลยต้องตกไป เมื่อก่อนตอนอยู่ห่างๆเธอก็จะโทรมาบ่นเรื่องสุขภาพ เรื่องเข่าไม่ดี ฯลฯ สารพัด พอไปเยี่ยมก็หายเป็นปลิดทิ้ง เดินชอปปิ้งโดยลากดิฉันไปด้วย ขึ้นบันได 3 ชั้นฉับๆๆ พอตอนเรากลับโทรจากสนามบิน โอ้ย! เข่าฉัน ตัวฉันมันเจ็บไปหมดเลย ใช้คำว่า Agony ทรมานจริงจิ้งงง เจ็บจนร้องให้ตามสาย ดิฉันพูดไม่ออกเลยค่ะ ได้แต่ถอนใจดังๆ ตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่ใกล้กันแล้ว มีช่วงหนึ่งต้องไปอยู่บ้านเขาระยะหนึ่งเพราะบ้านเราปรับปรุงครั้งใหญ่ เข้าไปเหมือนอยู่นรก ลูกๆเรากระเจิงหมดเวลาเจอคุณย่าจอมโหด จอมหาเรื่อง เวลาเขาเรียกชื่อทุกคนต้องสะดุ้ง ว่าจะโดนว่าอะไรอีก เราบอกว่าอันเนี้ยมันผิดธรรมชาตินะ เพราะปกติแม่พ่อต้องเป็นตัวดุ แล้วปู่ย่าเป็นที่พึ่ง เป็นน้ำเย็นที่เด็กๆวิ่งหา อันนี้กลับกัน พอย้ายออกมาไม่มีใครยอมกลับเข้าไปอีก เขามีทานข้าววันอาทิตย์ก็ไม่มีใครยอมไป ดิฉันบอกว่าถ้าสามีอยากไปเพราะทำหน้าที่ลูกที่ดีก็ไปเถอะ สำหรับดิฉันแล้วถ้าไปแล้วเครียด กลับมาทะเลาะกันเอง ดิฉันเลือกที่จะขอไม่ไปดีกว่า ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองอายุเท่านี้แล้ว ดิฉันให้เท่าที่จะให้ได้เท่านั้นค่ะ ดิฉันระบายกับเพื่อนที่ไทยจนเพื่อนส่งหนังสืออภัยทานมาให้ อยู่หัวเตียง ตอนอยู่บ้านโน้นอ่านทุกวัน ตอนนั้นคิดว่าดิฉันอภัยแล้ว อภัยอีก ปัจจุบันนี้ ย้ายออกมาแล้ว ขอไม่เจอ ไม่เห็น แล้วจะได้ไม่ทุกข์ ไม่ร้อนรุ่ม ไม่สะดุ้งกันอีก เจอกันเพาะงานสำคัญจริงๆเท่านั้น แล้วก็ได้ผล เพราะเราก็... "สวัสดีค่ะ" "เป็นไง" "สบายดีค่ะ" " เด็กๆผลเรียน เป็นไงบ้าง" "ผลเรียนออกมากันดีมากค่ะ" " นั่นสิ อย่าให้เล่นมากนักนะ" "คนโต คุณครูบอกว่าอยากให้อยู่ห้องเด็กมีพรสวรรค์ เพราะเธอเข้าใจทุกอย่างเร็วกว่าใคร คนกลางเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งหมากรุกได้ที่หนึ่งกลับมา คนเล็กโรงเรียนพิมพ์หนังสือที่เขียนชนะเลิศเป็นเล่มออกจำหน่าย ทุกคนชอบโรงเรียนดีค่ะ" "นั่นแหละ อย่าให้เล่นมากนัก ปล่อยให้เล่นกันมากๆน่ะ มันไม่ดี รู้ไหม" "??????!!!!!" (เหมือนพูดกันคนละภาษา) เห็นใจคุณมาก มีกำลังใจให้คุณนะคะ หน้าที่ของเราคือประคองและปกป้องชีวิตแต่งงานของเราให้รอด เวลามีเรื่องกับแม่สามีดิฉันสอนลูก(และย้ำกับตัวเองในเวลาเดียวกัน)ว่า ให้ถือว่าเป็นภูเขาอีกลูกที่ต้องข้าม บางที่ก็เป็นภูเขาสูงชัน บางทีก็เป็นเนินเตี้ยๆ แต่ยังไงก็ต้องข้ามและก็ต้องข้ามไปด้วยกัน เป็นทีมค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 50 11:53:19 จากคุณ : She said (She said) - [ 24 มิ.ย. 50 11:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คุณข้าวโพดคะ ดิฉัน ลูกสะใภ้ ค่ะ ได้อ่านเรื่องของคุณแล้วก็สงสารค่ะ เข้าใจความรู้สึกค่ะ ว่าเวลาโดนแม่สามีแกล้งนั้น รู้สึกยังไง อย่างแม่เลี้ยงของสามีดิฉ้น เมื่อก่อนตอนไปเยี่ยมเค้า เจอกันครั้งแรกและครั้งเดียวนั่นแล่ะค่ะ แต่อยู่ร่วมกันเกือบเดือนค่ะ สามีพาไปเยี่ยมบ้านเกิด เค้าก็ต่อหน้าสามีปากหวาน เรียกดิฉันว่าลูกสะใภ้ ๆ ตลอด เที่ยวไปบอกกับเพื่อนบ้านว่า ตื่นเต้นที่จะได้เจอลูกสะใภ้คนไทย กลัวเข้ากันไม่ได้ ทำเป็นไปปรึกษาเพื่อนบ้านว่าจะทำอะไรเลี้ยงลูกสะใภ้ดี (เพื่อนบ้านเค้ามาบอกดิฉันน่ะค่ะ ว่าดีแค่ไหนที่ได้แม่สามีแบบนี้) แต่พอลับหลังสามี แค่สามีอยู่ชั้นล่าง ดิฉันอยู่ชั้นบน เค้าก็เปลี่ยนเป็นคนละคน บางทีทำกระแทกกระทั้นใส่ หน้าบึ้ง พูดจาข่มขู่ กดหัวใช้แบบหน้าไม่อายเลย ทั้งที่เมื่อกี้ยังมาโอบมากอดอยู่เลย ดิฉันก็ทน คิดว่าเค้าอารมณ์แปลปรวนไปเอง ตามประสาคนสูงอายุ กระทั่งตอนดิฉันกลับมาอยู่บ้านตัวเองที่ต่างรัฐ สามีดิฉันต้องเดินทางไปต่างประเทศทำงานหลายเดือนค่ะ ดิฉันอยู่บ้านคนเดียว มีวันนึงดิฉันเช็คเมล์ให้สามี เพราะเค้าสั่งว่า ว่าง ๆ ให้ค่อยเช็คเมล์เค้าด้วย ถ้ามีอะไรสำคัญให้บอกเค้า ถ้าไม่สำคัญพวกส่งเมล์มาขายของ ก็ให้ลบทิ้งไปบ้าง เค้าอนุญาติให้ดิฉันอ่านเมล์ที่ญาติ และเพื่อนเค้าส่งมาได้ค่ะ บอกว่าถ้าสำคัญมากก็ให้ตอบกลับไปก่อน แต่ถ้าไม่สำคัญให้เก็บไว้รอเค้ากลับมาตอบเอง ดิฉันก็เช็คเจอเมล์แม่เลี้ยงเค้าเมล์หาสามีดิฉัน สองฉบับค่ะ ฉบับแรก บอกสามีดิฉันว่าเค้าเป็นห่วงและคิดถึงดิฉันมาก และรู้ว่าสามีดิฉันก็เป็นห่วงเมีย เค้าบอกว่าเค้าจะโทรมาหาดิฉันอาทิตย์หน้า ดูว่าดิฉันสบายดีรึเปล่า มีอะไรให้เค้าช่วยได้บ้าง เค้าบอกสามีดิฉันว่า ไม่ต้องห่วงดิฉันเค้าจะดูแลให้เอง ฉบับที่สอง หลังจากเมล์แรกหนึ่งอาทิตย์ได้ค่ะ แม่เลี้ยงเขียนว่า เค้าเพิ่งได้โทรหาดิฉัน และพูดกันนานมาก เค้าบอกสามีดิฉันว่าดิฉันสุขสบายดี ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงดิฉัน ถ้ามีอะไรสำคัญ เค้าจะรีบบอกสามีเอง เค้าบอกว่าเค้าโทรหาดิฉันเอง สามีไม่ต้องโทรทางไกลมาหาดิฉันน่ะค่ะ ถ้าสามีอยากรู้อะไรเกี่ยวกับดิฉันให้โทรไปถามเค้า เพราะเค้าติดต่อดิฉันตลอด ดิฉันอ่านเมล์นั้นแล้ว เกลียดเค้าจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ เพราะเค้าไม่ได้โทรมาหาดิฉันอย่างที่เมล์บอกสามี แล้วเค้าใจร้ายมาก ที่บอกสามีดิฉันว่าไม่ต้องห่วงดิฉัน ไม่ต้องโทรทางไกลมาหาดิฉัน เพราะเค้าโทรติดต่อดิฉันแล้ว และดิฉันสุขสบายดี ไม่ต้องห่วง ช่วงหลัง ๆ มานี้ดิฉันก็เรียนรู้ความโกหก เสแสร้งของเค้าหลาย ๆ อย่างค่ะ เวลาทำอะไรไม่ดีกับดิฉัน เค้าชอบทำเป็นว่าเค้าอายุมากแล้ว หลง ๆ ลืม ๆ ทำให้ดิฉันสงสัยว่าเค้าลืมจริง หรือเค้าแกล้งลืมว่าเค้าพูดอะไรทำอะไร ดิฉันเลยลองใจเค้าบ้างค่ะ ช่วงหลัง ๆ เค้าโทรมาบ้านดิฉัน สามีเรียกดิฉันทักเค้า ดิฉันก็แกล้งเอาโทรศัพท์มาพูดนาน ๆ รู้ว่าเค้าโทรทางไกล จ่ายหลายตังน่ะค่ะ เค้าไม่อยากพูดกับดิฉันหรอกค่ะ แต่ดิฉันแกล้งถ่วงเวลา ถามเรื่องแมวเค้า และเรื่องไร้สาระอื่น ๆ ค่ะ แล้วเวลาเค้าถามอะไรดิฉัน ดิฉันแกล้งทำเป็นตะโกนถามสามีอีกที ว่าแม่เลี้ยงเธอถามฉันแบบนี้ แต่ฉันไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร ให้สามีแปลให้ฟัง แล้วก็หัวเราะคึกครื้นกับสามีนาน ๆ แล้วค่อยหันไปตอบเค้าค่ะ บางทีก็พูด ๆ กับเค้าอยู่ดิฉันก็หันไปถามสามีว่า ให้เข้าไปดูของในครัวทีว่าเดือดรึยัง ทำเป็นพูดไปเรื่องของกินกับสามี แกล้งให้แม่เลี้ยงรอนาน ๆ แล้วค่อยหันไปพูดต่อ ปรากฏว่าดิฉันทำแบบนี้กับเค้าประมาณสองครั้งเท่านั้น เค้ารู้สึกตัวทันที ตอนนี้เค้าเลยเปิดสงครามเลย เค้าแสดงอาการหลาย ๆ อย่างว่าไม่ชอบดิฉัน ไม่อยากติดต่อทักทายด้วย แต่บอกกับสามีดิฉันว่าจะมาเที่ยวบ้านเรา อย่างที่ดิฉันเล่าไปแล้วคราวก่อน ๆ น่ะค่ะ เดาว่าถ้าได้มาบ้านดิฉันคราวนี้ คงมาเล่นงานดิฉันเต็มที่เลย ดิฉันก็กันเต็มที่ค่ะ ไม่ให้เค้ามาค่ะ ถ้ามาก็รู้ว่าแผนเค้าประมาณไหนค่ะ เพราะรู้จักกันมาหลายปีพอเดาได้ค่ะ ตอนเจอกันครั้งนั้น เค้าชอบใช้ให้ดิฉันไปซื้อของให้ แล้วไม่จ่ายตังค์ค่ะ พอสามีดิฉันถามว่าจะเอาอะไร เห็นบอกให้เมียเค้าไปซื้อของเหรอ เค้าจะเงียบ ทำหัวสั่น ๆ งง ๆ เหมือนเป็นโรคความจำเสื่อมทันที เหมือนคนเสียสติน่ะค่ะ แล้วก็ชอบทำเสียงข่มขู่ จิกหัวใช้ บอกว่าให้ทำนั่นทำนี่ให้เสร็จก่อนเวลานั้นเวลานี้ เช่นใช้ดิฉันซักผ้าให้เค้าทั้งครอบครัว มีทั้งเสื้อในกางเกงใน ของทุกคนในบ้าน ทั้งตัวเค้า สามีเค้า ลูกสาวเค้าที่อายุรุ่นเดียวกับดิฉัน และลูกชายเค้าแก่กว่าพวกเราหลายปี เอามากองให้ซัก ซึ่งดิฉันก็ทำตลอดค่ะ ตอนกินข้าวเสร็จ เค้าจะรีบเรียกลูกสาวเค้า (ที่ทำท่าจะช่วยดิฉันเก็บล้าง) เข้าห้องนอนไปกับเค้า แล้วเค้าจะคอยเดินมาตรวจว่าดิฉันล้างเสร็จรึยัง ถึงเรียกลูกสาวมานั่งดูทีวีข้างนอกห้องน่ะค่ะ แสบ ๆ ทุกเรื่องเลยล่ะ คุณข้าวโพดอย่าเสียใจไปเลยนะคะ เค้าไม่ใช่แม่เรา เค้าก็ไม่จำเป็นต้องมารักเราหรอกค่ะ อยากเสแสร้งแกล้งอะไรคุณ ก็ช่างเค้า เค้าก็กลุ้มเองแล่ะค่ะ แต่แนะนำว่าวันหลังอย่าไปบ้านเค้าเลยนะคะ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงค่ะ แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริง ก็ไปค่ะ แล้วก็ทำท่ามีความสุขสนุกสนานกับสามี ไม่รู้สึกรู้สมกับการกระทำของเค้า ให้เค้าแค้นไปคนเดียวค่ะ แล้วอยากแนะนำเรื่องเล่นเกมส์ของสามีค่ะ วันหลังกินข้าวเสร็จ ถามเค้าต่อหน้าสามี ว่ามีอะไรให้ช่วยรึเปล่า ถ้าเค้าให้ช่วยก็เดินไปช่วยไม่ต้องไปพูดอะไร แต่ถ้าเค้าไม่ให้ช่วย คุณก็เดินตามสามีเข้าไปนั่งเล่นเกมส์ด้วยกันเลย เค้าเอาอะไรมาวาง ก็กิน ๆ เข้าไป ทำเป็นไม่รู้สึกรู้สมว่าเค้าเกลียดคุณ เค้าอาจอยากให้ลูกเค้ากินคนเดียว ไม่อยากให้คุณกิน คุณก็ทำเป็นไม่รู้กินเข้าไปมาก ๆ แล่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ - [ 24 มิ.ย. 50 16:03:32 A:217.141.212.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 มา ปล. ค่ะ เมื่อกี้ลืมเล่าต่อว่า ยิ่งคุณข้าวโพดหนีเค้าเท่าไร เค้าก็ยิ่งสะใจ ยิ่งตามค่ะ อย่างเมื่อก่อนดิฉันพยายามเลี่ยงไม่พูดกับแม่เลี้ยง เวลาเค้าโทรมาก่อกวนประสาท เพราะรู้ว่าเค้าไม่ได้อยากพูดกับดิฉันจริง แค่เสแสร้งให้สามีดิฉันเข้าใจว่าเค้าคิดถึงดิฉัน ทำให้ดิฉันกับสามีเถียงกันบ่อย ๆ เพราะดิฉันไม่อยากพูดกับเค้า แต่เค้าทำเป็นถามสามีดิฉัน ให้เรียกดิฉันมาพูด พอดิฉันไม่พูดด้วยเดินหนี เดินเลี่ยง สามีก็ยิ่งเข้าข้างแม่เลี้ยง กลายเป็นดิฉันอคติ แม่เลี้ยงเค้าอุตส่าห์โทรทางไกลมาหา แต่ดิฉันปฏิเสธน้ำใจ ทีนี้ก็เข้าทางแม่เลี้ยงเค้าเลย ทำให้เราสามีภรรยาผิดใจกันได้ ดิฉันฟ้องอะไรสามี เค้าก็ไม่เชื่อแล้วทีนี้ เพราะเค้าคิดว่าดิฉันอคติกับแม่เลี้ยงเค้าก่อน ขนาดแม่เลี้ยงโทรมาดิฉันยังไม่ยอมทัก ดิฉันเลยเอาใหม่ อยากโทรมาหา ดิฉันก็พูด แต่ปล่อยให้ถือสายรอนาน ๆ แล้วเค้าพูดอะไรกับดิฉัน ดิฉันก็พูดให้สามีฟังเดี๋ยวนั้นเลย เค้าจะได้มาโกหกตลบแตลง พูดกับดิฉันอย่าง กับสามีดิฉันอย่างไม่ได้ ดิฉันคิดว่าถ้าคุณข้าวโพด ยิ่งหนีปฏิเสธสามีไปตรง ๆ ว่าไม่อยากไปบ้านแม่เค้า อาจทำให้ทะเลาะกันได้ เพราะสามีคุณเข้าใจว่า แม่เค้าง้อคุณ อุตล่าห์โทรมาตามไปบ้าน แต่คุณไม่ยอมให้อภัย ถ้าไง ลองปฏิเสธแบบนุ่มนวล บอกว่าปวดหัว เหนื่อย ขอผลัดไปอาทิตย์โน้นอาทิตย์นี้ ยืดเวลาไปเรื่อย ๆ น่ะค่ะ ไว้อาทิตย์ไหน ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ก็ยอม ๆ ไปหน่อย ไปแล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ มีความสุข สนุกสนาน ไม่สะทกสะท้านเวลาเค้าพูดว่าอะไรน่ะค่ะ แบบนี้คุณกับสามีจะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน แล้วอาทิตย์ต่อ ๆ ไปถ้าเค้าโทรมาตามอีก ก็ขอเลื่อนไปอีกน่ะค่ะ ถ้าเค้าทนไม่ไหวก่อน อาละวาด กรี๊ดกร๊าดเมื่อไร เค้าก็แพ้คุณค่ะ เพราะสามีคุณจะเบื่อไปเอง เดี๋ยวก็ไม่อยากไปเองแล่ะค่ะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ - [ 24 มิ.ย. 50 19:34:06 A:217.141.212.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 ...ย่องมาทักทาย ตอนดึกก่อนเข้านอนค่ะ ...สวัสดีรวบยอดเลยนะคะ ...คุณ...น้ำผึ้งหยดเดียว ที่ข้าวตามใจสามีจนเคยตัว ส่วนหนึ่งตัดความรำคาญด้วยค่ะ อย่างเรื่องซื้อเกมล่าสุด ถ้าเราดักคอว่า รอให้เครื่องมันออกมานานกว่านี้หน่อยดีใหม่ จะได้ถูกลงกว่านี้อีกหน่อย ตานี้ก็จะได้ยินเรื่องเกมรุ่นนี้ ไปทุกวัน บางทีก็มีการทำเป็นอารมณ์เสีย กับเครื่องเกมรุ่นเก่าให้เราเห็น มีทุบโชว์ด้วย ว่าเนี่ยเครื่องมันเก่า อืดอาด ...คุณ...แก้มป่องแป่ง ขอบคุณค่ะ กับเรื่องสุขภาพที่เตือน ถ้าเทียบความเครียดกับตอน ช่วงกลับมาจากเมืองไทยใหม่ ตัวข้าวคิดว่าน้อยลงค่ะ อย่างตอนนี้ก็รู้ไปเลยว่า แม่สามีมึนตึง ไม่ชอบเราแล้วนะ อาจจะมีประโยคเตือนใจตัวเอง อย่าล้มนะข้าว ล้มแล้ว แม่สามีรอเหยียบซ้ำอยู่นะ ขำๆนะคะ ...คุณ...yinneralle เปิดใจเหรอค่ะ ข้าวว่าท่านปิดใจ ไปตั้งแต่ตอนโต้วาทีที่เมืองไทยแล้วค่ะ ...คุณ...แม่โคล่า ข้าวเป็นคนใจอ่อนค่ะ เจอสามีอ้อนๆหน่อย ใจอ่อนทุกที จะลองทำใจแข็งมั่งค่ะ จริงๆแล้ว ข้าวก็เข้ามาอ่านในนี้บ่อยๆค่ะ ตั้งกระทู้บ้างนานๆครั้ง แต่ด้วยความที่ตัวเองผลุบๆโผล่ๆ ก็เลยใช้บัตรผ่านตลอด ...คุณ...ไอซ่า เล่นละครกับสังคมนอกบ้าน คนที่เราไม่ต้องผูกพัน ไม่ต้องสนใจ ข้าวว่าเล่นง่ายกว่า เล่นละครกับคนในครอบครัวเยอะเลยนะคะ อย่างน้อยถึงเราเล่นไม่เก่ง เราก็ไม่แคร์ ...คุณ...I-AM-KIM ข้าวก็พอจะได้ฟังเรื่องราวมาบ้างเหมือนกันค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวนเวลา เล่าสู่กันฟังมั่งนะคะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 25 มิ.ย. 50 05:28:36 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ...คุณ..meanw - คุณ...mon Kivi ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันค่ะ ...คุณ..PANDA ข้าวคิดว่าเคยอ่านกระทู้ของคุณค่ะ แม่สามีข้าวคิดอะไร แบบไหนนี่ ข้าวคงดักทางลำบาก เพราะไม่เคยอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน แต่ท่านก็คงดักทางนิสัยลูกชายท่านถูก ก็ปั้นมากับมือ ที่แน่ๆ แม่สามีข้าวร้องให้เก่งมากๆ เราคนช้ำใจแท้ๆ แต่น้ำตามันตกอยู่ข้างในค่ะ ...คุณ...She said ข้าวตอนนี้ก็คงทำแบบคุณค่ะ ขออยู่ห่างๆตั้งหลักไกลๆ แบบปีหนึ่ง เจอกันแค่ 2 ครั้งพอ ถ้าเป็นไปได้นะคะ ...คุณ...ลูกสะใภ้ อ่านเรื่องของคุณลูกสะใภ้ ข้าวอยากแปะมือเปลี่ยนตัวกับคุณลูกสะใภ้แบบมวยปล้ำมากๆ มาจัดการแม่สามีของข้าวหน่อย แม่สามีข้าวไม่ได้ โทรมาง้อข้าวค่ะ โทรคุยกันกับลูกชาย ไม่เคยโทรมาคุย อะไรกับข้าวเลย ตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทย ---ตอนนี้สามีข้าว ไม่พูดอะไรเลย เงียบไปเลยค่ะเรื่องแม่ เพราะตอนกลับมาเขาถามข้าวว่า แม่คุยอะไรด้วยมั่งไหม ข้าวก็บอกว่าเปล่า แต่ข้าวก็แอบเหน็บแบบทำหน้าตาเฉยเมย ตอบว่า ไม่คุยอะไรเลย ไม่ขอโทษอะไรเลย ลืมไปแล้วมั้ง ----หลับฝันดีนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ กับทุกความเห็น ทุกความเห็นใจ และก็สงสาร ตอนนี้ยังไหวค่ะ เครียดน้อยลง พยายามไม่ใสใจด้วยค่ะ เพราะตอนนี้รู้สึกหงอกเยอะมาก เต็มหัวเลย จากคุณ : ข้าวโพด - [ 25 มิ.ย. 50 06:03:27 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตามมาจากกระทู้โน้นค่ะ ไปเช็คกระทู้โน้นอยู่หลายวัน ไม่ทันเห็นว่าคุณข้าวโพดมาตั้งกระทู้ใหม่ เข้ามาติดตามว่าหลังจากที่ไปเจอกันแล้วเป็นยังไงบ้าง ลุ้นเหมือนกันค่ะ จะบอกว่าเหตุการณ์แบบนี้คุ้นๆ มากเลย ทั้งที่แม่สามีของคุณข้าวโพดวีนตอนไปเที่ยวด้วยกัน และที่สามีคุณข้าวโพดบอกว่าให้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากมีเรื่องผิดใจกัน เกิดขึ้นกับเราด้วยเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้เป็นเหตุที่เกี่ยวเนื่องกันแบบนี้ พออ่านไปเรื่อยๆ เจอว่าคุณข้าวโพดอยู่ฝรั่งเศสก็ถึงบางอ้อ...สามีเราก็คนฝรั่งเศสค่ะ สรุปเอาเองว่านี่เป็นลักษณะของคนที่นี่ คือพอมีเรื่องเสร็จแล้ว ทะเลาะแล้ว ก็จบกันไป จะให้พยายามทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบที่สามีคุณข้าวโพดขอ สามีเราก็เหมือนกันเลย เวลามีเรื่องทะเลาะกัน ทิ้งระยะเวลาแค่ข้ามคืนก็จะเข้ามาคุยด้วยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังๆ จับทางถูก ถึงจะยังโกรธอยู่ก็คุยๆ ไป ประเดี๋ยวก็หายหงุดหงิดเอง เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตทุกที พอคุยกันอารมณ์ดีแล้วถ้ายังมีอะไรติดใจอยู่ก็ค่อยๆ อธิบายกันทีหลัง ถ้ามันไม่เปราะบางเกินไปที่จะรื้อฟื้น ส่วนเรื่องแม่สามีวีนแตกตอนไปเที่ยวเมืองไทย...ของเราก็เป็นค่ะ ตอนไปเมืองไทยเหมือนกันเลย แต่ไม่ได้ออกแนวเกรี้ยวกราด จะเป็นแนวงอแงเอาแต่ใจอย่างไม่มีเหตุผลมากกว่า แต่สรุปกับสามีได้ว่า เป็นผลอันเนื่องมาจากเธอสูญเสียการควบคุมค่ะ เพราะเธอไม่ได้เป็นคนกำหนดว่าจะไปไหน ทำอะไร กินที่ไหน พอเธอกลับบ้านของเธอปุ๊บ เธอก็หายอาการนี้เป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ เพราะเธอรู้สึกว่าทุกอย่างอยู่ในความควบคุมของเธอ เราเองไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเธอก็แค่งอแง แล้วเราก็เป็นพวกรักษาสถานการณ์สุดชีวิต มีอะไรไม่พอใจก็ไปคุยกับสามีทีหลังอย่างเดียวเท่านั้น ก็เลยไม่เคยถึงขั้นปะทะคารมเองเลยค่ะ ในความเห็นเรานะ...แม่สามีของคุณข้าวโพดคงไม่ถึงกับเป็นคนเลวร้ายหรอกค่ะ โดยเฉพาะถ้าเทียบกับกรณีของคุณลูกสะใภ้ แต่การยอมรับผิดและขอโทษคงเป็นเรื่องยากมาก โดยเฉพาะสำหรับคนที่นี่ แถมอายุมากแล้วด้วย ยิ่งเค้ารู้ตัวว่าผิดเค้าก็จะยิ่งแสดงออกแบบนี้แหละค่ะ เป็นการต่อต้านว่าชั้นไม่ได้ผิดซักหน่อย เราว่าเมื่อไหร่ที่คุณข้าวโพดให้อภัยเค้าแล้ว กลับมาเป็นคุณข้าวโพดคนเดิมโดยที่ไม่หวังให้เค้าขอโทษหรือรับผิด เค้าก็จะกลับมาเป็นคนเดิมค่ะ แต่ต้องเป็นตอนที่คุณข้าวโพดไม่รู้สึกโกรธแล้วจริงๆ เท่านั้นนะคะ ไม่ใช่ทำเป็นไม่โกรธแต่ยังโกรธอยู่ เพราะเค้าจะรู้สึกได้ค่ะ เพราะพอเราหายโกรธและไม่หวังคำขอโทษแล้ว สายตาตำหนิ ประนามว่าเธอผิดก็หมดไป เธอก็คงจะไม่ต่อต้านด้วยการแสดงออกเช่นนี้อีกค่ะ ลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : La Bibiche - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 05:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ... มาอ่านเงียบๆ ด้วยความเห็นใจคุณข้าวโพด เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ว่าจะอย่างไร ให้อดทนมากๆ นะ สู้ๆๆๆ จากคุณ : What about me? - [ 28 มิ.ย. 50 01:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะ คุณข้าวโพด ดิฉัน ลูกสะใภ้ค่ะ ดิฉันยังเป็นกำลังใจให้นะคะ จะคอยติดตามเรื่องราวของคุณค่ะ ถ้าคุณมีโอกาสไปบ้านแม่สามีอีก แล้วมีอะไรไม่สบายใจ ก็เข้ามาระบายต่อนะคะ ดิฉันยังเข้าอ่านอยู่บ่อย ๆ ค่ะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ - [ 28 มิ.ย. 50 13:05:10 A:213.26.152.184 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีค่ะ...คุณ..La Bibiche คุณ...What about me และ คุณ...ลูกสะใภ้ ที่อยู่เป็นเพื่อนมาตลอดเลย ผ่านพบเจอผู้คนมาก็เยอะ ข้าวเห็นคนวีนมาก็เยอะ แม่ข้าวเองก็วีนเหมือนกัน แต่ไม่เคยเห็นคนวีนต่อเนื่อง แบบแม่สามีข้าวเลยค่ะ 2 อาทิตย์ต่อเนื่อง คุยกับลูกผู้น้องของข้าวที่เมืองไทย - พูดจนข้าวขำเลย น้องสาวข้าวบอกว่า แหมพี่ข้าว คนจะวีนนะ แค่พี่กระแอม เขาก็หาเรื่องวีนได้ คนเขาจะพาลน่ะพี่ เราก็เออ จริงของน้องเรา นึกถึงตอนท่านทำตัวอ่อนหวาน เมื่ออดีต แล้วก็ต้องอึ้งไปกับความไม่แน่นอนของคนเรา ----เรื่องบ่นล่าสุดนะคะ ไหนๆข้าวก็ตั้งกระทู้บ่นอย่างเป็นทางการแล้ว ก็ขอบ่นซ้ำซากนะคะ ---- และมันก็เป็นอย่างที่ข้าวคิดจริงๆ ว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติ มันแปลกๆ ที่สามีข้าวทำตัว เงียบๆนิ่งๆ เพราะมันไม่ใช่นิสัยของเขา เพราะขานี้ จะผิดจะถูก ข้าโวยก่อน เอาสีข้างถูไปก่อน แล้วค่อยมาคิดแจกแจงแก้ไขทีหลัง แต่ตั้งแต่กลับมาจากเยี่ยมแม่ นิ่งๆเงียบๆ สุขุม เป็นผู้ใหญ่สมวัยเชียวละ ----เขามีแผน ที่จะพยายามให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมให้ได้ อันนี้คือความรั้นของเขาตามปกติ ข้าวไม่แปลกใจ แต่เขาทำให้ข้าวรู้สึกว่า ถูกบังคับกดดันอีกแล้ว ----สามีข้าวจะจัดงานรวมญาติ ที่บ้านตัวเองค่ะ วันเสาร์นี้ ขนาดข้าวบอกว่า เมื่อคิดจะจัดงานไม่ปรึกษา มามัดมือชก โทรนัดญาติๆ แล้วค่อยบอก ก็จัดบ้าน เตรียมอาหารเองแล้วกัน ขอเป็นคุณนายค่ะงานนี้ สามีข้าวเขาก็งกๆ จัดบ้าน ล้างจานมา 2 วันแล้ว ทำตัวน่าเอ็นดูน่าสงสารมาก เพราะปกติ แจ๋วข้าวโพดคนนี้ ทำหมดค่ะ ทุกงาน ตั้งแต่เตรียมอาหาร ไปจนถึงหลังงานเลิก ส่วนสามีเหรอ ตื่น 11 โมงมาแต่งหล่อ รอต้อนรับอย่างเดียว ไว้หลังงานวันเสาร์เป็นยังไง ข้าวจะเข้ามาเล่าให้ฟังนะคะ แต่ตรงกับงานเลี้ยงส่ง หัวหน้าเก่าของข้าวเลย กะว่าจะหนีไปงานเลี้ยงส่งหัวหน้าซัก 2-3 ชั่วโมง ให้สามีหัวปั่นอยู่คนเดียวซักพัก จะลองเล่นบทนางร้ายค่ะงานนี้ ในเมื่อสามีทำอะไรไม่ปรึกษา ก็เป็นพ่องานเองก็แล้วกัน ---------- หลับฝันดีนะคะ------------------ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 29 มิ.ย. 50 03:07:10 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หวัดดีค่ะ คุณข้าวโพด พรุ่งนี้ดิฉันไปเที่ยวโรม คงไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน อยากรู้จังเลยว่าเหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไป อย่าลืมเข้ามาเล่าให้ฟังนะคะ ดิฉันกลับมาบ้านเมื่อไรจะรีบเข้ามาติดตามอ่านค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็มีแผนการณ์เหมือนกันค่ะ เรื่องแม่เลี้ยงน่ะค่ะ มีแผนหนึ่ง และแผนสอง และแผนสาม เตรียมไว้ต้อนรับแม่เลี้ยงแล้วค่ะ เพราะวันก่อนเค้าทำเป็นส่งอีเมล์ ฟอร์เวิดล์รูปภาพที่เค้าจัดงานเลี้ยงในหมู่บ้านเค้ามาให้สามีดิฉันดู แล้วเขียนบรรยายใต้รูปแต่ละรูป ลงท้ายชื่อตัวเองว่า คุณย่ายังสาว (เค้าพยายามนับญาตกับลูกดิฉันน่ะค่ะ เรียกตัวเองว่าย่า) สามีดิฉันเห็นเค้าส่งรูปมา ก็เหมือนกับใจอ่อนอีกแล้ว ดูรูปไปหัวเราะชอบใจ ชมว่ารูปตลกดี อย่างนั้นอย่างนี้ เรียกดิฉันมาชื่นชมรูป ดิฉันเห็นแล้วคันปากยิก ๆ ค่ะ ดิฉันว่าแม่เลี้ยงคงจะมาบ้านดิฉันให้ได้ โดยเอาเรื่องดูหน้าหลานมาอ้าง แต่ดิฉันรู้ว่าเค้าอยากมาเที่ยวยุโรปค่ะ เพราะเค้าบอกใครต่อใครว่าต้นตระกูลพวกเค้าน่ะ เป็นชาวยุโรป อพยพไปอยู่อเมริกาเมื่อหลายร้อยปีก่อน เค้าบอกว่าชาตินี้พวกเค้าต้องมายุโรปให้ได้ และถ้าชาตินี้ไม่ได้มา ต้องอาฆาตดิฉันไปจนตายกันไปข้างแน่ค่ะ แผนหนึ่ง ดิฉันได้ทำไปแล้วค่ะ ดิฉันพูดกับสามีว่า ถ้าเค้าให้แม่เลี้ยงมา ดิฉันจะหอบลูกกลับไทย (แผนนี้ แกล้งพูดขู่ให้สามีกลัวค่ะ) แต่ในความเป็นจริงดิฉันคงคิดหนักถ้าต้องกลับไทย แล้วทิ้งบ้านให้แม่เลี้ยงอยู่ เพราะนิสัยเค้าคิดเล็กขโมยน้อยค่ะ ถึงอายุจะ 61 ปีแล้วก็ตาม แต่เค้ายังอยากได้เครื่องประดับและของใช้ดิฉันเสมอ ขนาดต่างหูดิฉัน เค้าบอกว่าเค้าใส่ต่างหูไม่ได้ ใส่แล้วคัน เค้ายังจะเอาของดิฉันเลย บอกว่าไว้ลูกสาวคนโต กลับมาบ้าน (ปีละครั้งค่ะ) เค้าจะให้ลูกเค้าใส่ ทั้งทีสามีดิฉันแอบบอกดิฉันว่าลูกสาวคนโตเค้าเป็นทอม แต่ต่างหูดิฉันเป็นแบบหวานแหวว สามีดิฉันยังงงเลย สงสัยว่าเค้าเอาต่างหูดิฉันไปทำไม สร้อยข้อขาของดิฉัน เป็นลูกปัดสี ๆ เค้าเห็นปุ๊บหยิบมาใส่ข้อขาตัวเองเลยค่ะ บอกว่าใส่ได้พอดี เค้าชอบ แล้วก็เอาไปเลย ทั้งที่เค้าอายุ 61 นะคะ ยังจะใส่สร้อยข้อขาเลยค่ะ ถ้าดิฉันกลับไทย แล้วให้เค้ามาอยู่บ้านดิฉันสามเดือน (เค้าบอกว่าจะมาอยู่สามเดือนค่ะ) เค้าคงต้องเข้าไปในห้องดิฉัน แอบหยิบของมาใส่แน่ค่ะ รู้นิสัยเลย เผลอ ๆ ขโมยกลับอเมริกาไปด้วยเนี่ยสิ แผนสองค่ะ ถ้าเค้าต้องการมาให้ได้ โดยสามีดิฉันปฏิเสธไม่ได้ ดิฉันจะอยู่บ้านค่ะ ไม่กลับไทย แต่ดิฉันจะไม่เปิดโอกาสให้เค้ามาแกล้งดิฉ้นเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วค่ะ เพราะดิฉันจะเอาคอมพิวเตอร์และทีวี และตู้เย็น ไมค์โครเวฟ เข้าไปไว้ในห้องนอนเลย แล้วกลางวันดิฉันกับลูกก็จะนอนเล่นกันอยู่ในห้องนอนค่ะ เปิดแอร์ให้เย็นช่ำอุราสองเราแม่ลูก ปล่อยให้แม่เลี้ยงเค้าบริการตัวเองค่ะ ถ้าเค้ายังกล้ากองเสื้อผ้าให้ดิฉันซัก และกองจานอาหารไว้ให้ดิฉันล้างอีก และกล้าใช้ดิฉันไปซื้อของให้เค้า (โดยไม่จ่ายตังค์) ดิฉันก็จะรอให้สามีกลับมา แล้วบอกสามีว่าให้ช่วยทำ ดิฉันทำไม่ไหว สามีกลับมาเหนื่อย ๆ แล้วเห็นบ้านเป็นขยะซะวันสองวัน เดี๋ยวเค้าก็ทนแม่เลี้ยงไม่ไหวเองแล่ะค่ะ คิดว่าเค้าคงหาทางเชิญแม่เลี้ยงไปจากบ้านเราน่ะค่ะ แผนสามค่ะ ถ้าเค้าไม่รู้สึกอะไรเลย แถมยังกล้ามาเคาะห้องนอนดิฉัน เรียกไปใช้งาน และพูดจาไม่ดีกับดิฉัน ข่มขู่ข่มเหงดิฉันเหมือนเมื่อก่อน ดิฉันมีแผนเด็ดค่ะ ดิฉันจะแกล้งพูดขอยืมเงิน บอกว่าดิฉันกับสามีอยากได้รถคันใหม่ แต่...... อะไรก็ว่าไป แล้วแกล้งยืมเงินเค้า พูดเรื่องเงินทุกวันค่ะ เอาให้นั่งไม่ติด ก้นร้อนเป็นไฟเลย รับรองเค้าต้องรีบแพ็กกระเป๋าเผ่นดิฉันแน่นอนค่ะ เนี่ยแล่ะค่ะ แผนการณ์ดิฉัน คิดไว้แล้วค่ะ ถ้าแม่เลี้ยงมาเมื่อไร เจอแน่ค่ะ ไว้ดิฉันกลับมา แล้วจะรีบเข้ามาอ่านเรื่องคุณข้าวโพดต่อนะคะ ตอนนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้พรุ่งนี้เหตุการณ์เป็นไปด้วยดีนะคะ ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 29 มิ.ย. 50 18:49:18 A:80.21.203.49 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 หวัดดีค่ะ คุณข้าวโพด ดิฉันลูกสะใภ้ค่ะ กลับมาหลายวันแล้ว รออ่านอยู่ค่ะ ถ้าว่าง ๆ แล้วอย่าลืมเข้ามาบ้างนะคะ ดิฉันเข้ามารออ่านเรื่อย ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ - [ 9 ก.ค. 50 14:04:03 A:213.26.152.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ...สวัสดีค่ะ...คุณลูกสะใภ้ ไม่ได้เข้ามาดูกระทู้ตัวเองหลายวัน ตั้งแต่วันงานรวมญาติ เพราะห้องเล่นคอมกับห้องรับแขกมันเชื่อมติดกัน สามีเลยยกประตูกั้นกลางออก และยกคอมของข้าวไปเก็บด้วย เพื่อให้มีพื้นที่กว้างขึ้น หลังวันงาน ข้าวก็มือบวมโดยไม่มีสาเหตุ ก็เลยไม่ได้บอกให้สามียกคอมออกมา เที่ยวโรมสนุกไหมคะ น่าจะเป็นเมืองที่สวยมากๆ อยากฟังเรื่องเล่า เที่ยวโรม จากคุณลูกสะใภ้ค่ะ ถ้ามีเวลาว่างๆก็เล่าให้ข้าวอ่านหน่อยนะคะ จะรออ่านค่ะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 17 ก.ค. 50 13:55:44 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ....วันงานรวมญาติ ข้าวใจไม่แข็งพออีกแล้ว ที่จะแกล้งสามีจัดงานคนเดียว ก็อดใจไม่ได้ลงมือช่วยอยู่ดี .... ครอบครัวแม่สามีข้าวมาเป็นครอบครัวแรกค่ะ พ่อสามีหอบรูปจากเมืองไทย เกือบ 500 รูป มาโชว์ญาติๆด้วย แน่นอนค่ะ แม่สามีข้าวเผลอตัว ทำหน้าหงุดหงิด บางทีก็ทำท่าถอนหายใจ หงุดหงิด สะบัดหน้าลุกจากโต๊ะ เรียกร้องความสนใจ แต่เหมือนวันนั้นท่านไม่อยู่ในความสนใจของใครเลย กลุ่มผู้ชายเขาก็แยกตัวออกไป จับกลุ่มคุยกันเอง .....กลุ่มผู้หญิง ก็คุยกันกันอีกกลุ่มหนึ่ง ข้าวก็เล่นกับหลานๆ สามีข้าวจัดงานวันรวมญาติเพื่อตัวเองจริงๆ คุยไม่หยุด คล้ายๆคนเก็บกด ด้วยความที่เขาไม่คบใคร ไม่มีเพื่อน มีอะไรใหม่ๆในบ้านก็ไม่รู้จะอวดใคร พอญาติๆมา ข้าวกับแม่สามี หัวเน่ากันทั้งคู่ ฮ่าๆๆๆๆ สามีข้าวไม่สนใจใครเลย คุยแต่กับกลุ่มญาติที่เป็นผู้ชาย เรื่องรถ เรื่องบ้าน เรื่องสวน ข้าวเองก็ต้องเป็นแจ๋วเหมือนเดิม .....สรุปก็หมางเมินกันเหมือนเดิมค่ะ พูดคุยกันตามมารยาท และรู้สึกว่างานนี้ พ่อสามีจะรู้สึกว่าภรรยาตัวเองทำเกินไป หลายประโยคท่านพูด คล้ายจะเหน็บภรรยาตัวเองอยู่ในที มีอยู่ตอนหนึ่ง ท่านถามว่า ข้าวจะกลับเมืองไทยอีกเมื่อไหร่ ข้าวบอกว่า อาจจะอีกไม่กี่เดือนนี้ ท่านบอกว่า ขอตามไปด้วยนะ ข้าวเลยบอกว่า อย่าเลยรอซักพักดีกว่า ท่านตอบเหมือนรู้ความหมาย ชอบเมืองไทยนะ อยากกลับไปสัมผัสให้ลึกซึ้งกว่านี้ ใครไม่ชอบก็อยู่บ้านไป .....มันคงไม่มีวัน กลับมาเหมือนก่อนแล้วค่ะ ท่านเองก็ไม่สบตาข้าวด้วย คุยก็หลบตาไปมา ....จะรออ่านเรื่องเล่าจากคุณลูกสะใภ้ค่ะ จากคุณ : ข้าวโพด - [ 17 ก.ค. 50 14:19:30 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีค่ะคุณข้าวโพด ดิฉันลูกสะใภ้นะคะ ได้อ่านเรื่องของคุณแล้ว ดูเหมือนคุณข้าวโพดจะสบายใจขึ้น และรู้สึกชินแล้วกับเรื่องแม่สามี หวังว่าสักวันเค้าจะยอมใจอ่อน กลับมาดีกับคุณเหมือนเมื่อก่อนนะคะ ดิฉันไปโรมมาแค่ 4 วันเอง ก็หนักไปทางกินค่ะ กินอาหารไทย อาหารจีน สลับกันทุกวัน เพราะเมืองที่ดิฉันอยู่หากินยากค่ะ ตั๋วรถไฟเค้าไม่แพงอย่างที่คิด และของฝากดิฉันก็ไม่ได้ซื้ออะไรมากมาย ก็เลยไม่เปลืองเท่าไร ที่จ่ายมากหน่อยก็เป็นที่พักกับอาหารเท่านั้น แต่ก็สนุกมากค่ะ มีหลายที่ ๆ ไม่ได้ไปค่ะ เพราะว่าไปไม่ไหว ดิฉันท้องอยู่ด้วย ห้องน้ำก็หายากมาก บางที่เป็นร้านอาหารแท้ ๆ เลย เราเดินไปเข้าห้องน้ำ มีคนเฝ้าเก็บตังค์ด้วย แปลกใจมากเลย เค้าไม่บริการฟรีเหรอ แม้แต่ลูกค้าไปกินยังเก็บตังค์เข้าห้องน้ำเลย โดนรวม ๆ แล้วสนุกค่ะ แต่มีร้านอาหารจีนอยู่ร้านนึง แปลกมากค่ะ ดิฉันเข้าไปตอนร้านเปิดใหม่ ๆ แต่วันเลย มีประมาณ 20 โต๊ะ หลายสิบที่นั่ง ไม่มีคนเลย มีดิฉันกับสามีสองคน เข้าไปถึงเค้าก็ยังไม่เปิดไฟในร้านคิดว่าคงประหยัด เราก็นั่งหน้า ๆ ร้านให้แสงเข้ามาได้ เค้าชี้บังคับให้เรานั่งโต๊ะตัวที่เค้าสั่ง เราก็นั่งนะ แต่โต๊ะตัวนั้นมี 4 เก้าอี้ เราเลือกนั่งเก้าอี๊ตัวนอก ไม่อยากไปนั่งเราไหล่ติดกำแพง เค้าเดินไปหยิบเมนูมาให้ เห็นเรานั่งด้านนอก เค้าชี้นิ้วบอกว่าให้เข้าไปนั่งติดกำแพง แล้วท่าทางดุมาก ไม่สนใจลูกค้าเลย ทั้งที่ดิฉันก็หมวย ดูก็รู้ว่าคนจีน แต่เค้าไม่ต้อนรับคนจีนรึไงไม่รู้นะคะ สงสัยอยากได้แต่ลูกค้าฝรั่ง 555 ดิฉันเลยบอกสามีว่าไม่อยากกินแล้ว สามีก็ยิ้มแบบรู้ทัน เพราะเค้ารู้ว่าดิฉันไปโรมนี่ตั้งใจไปกินอาหารไทยกับอาหารจีนโดยเฉพาะเลย แต่ดิฉันไม่อยากกินร้านนี้เพราะมารยาทไม่ดี ไม่ใช่ว่าคนเยอะแล้วเราไปเลือกที่นั่งหรืออะไรแบบนั้น แต่ร้านไม่มีคนเลยสักคน เก้าอี้มีหลายสิบตัว แต่บังคับเราให้นั่งเข้าไปติดกำแพงด้านใน ตัวที่เราไม่อยากนั่ง เลยไม่กินซะเลย เดินออกมาเลยเจ็บใจมากค่ะ เลยโมโหหิวไปกินสปาเกตตี้แถวนั้น เจอคนอิตาเลี่ยนนั่งกินโต๊ะใกล้ ๆ กินเบคอนสด ๆ กับแคนตาลูป เห็นแล้วกลัวเลย เค้ากินกันสด ๆ ได้ด้วยเหรอ เพิ่งรู้นะคะ แต่ท่าทางอร่อยเห็นกินเอา ๆ ดิฉันไปครั้งนี้ได้ไป วาติกัน 3 รอบ เพราะว่ารถบัสของ รร.ที่ไปพัก เค้าพาไปจอดให้ลูกค้าลงที่นั่นทุกวัน แล้วแต่ว่าใครจะไปต่อเที่ยวไหนก็ตามใจ เค้าส่งแค่นั้นน่ะค่ะ เลยได้เดินแถวนั้นบ่อย ๆ สรุปโดนรวมแล้วสนุกดีค่ะ ชอบค่ะ แต่ถ้าให้ไปอีกต้องคิดดูก่อนค่ะ 555 พอกลับมาบ้านปุ๊บก็เจอเสียงฝากข้อความจากแม่เลี้ยงมาเลยค่ะ ไว้เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังว่าเรื่องเป็นยังไง ขอตัวไปกินข้าวก่อนนะคะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 19 ก.ค. 50 12:29:14 A:195.223.214.87 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาแล้วค่ะ ขอเล่าต่อนะคะ เรื่องแม่เลี้ยงค่ะ ดิฉันกลับมาถึงวันแรกเค้าก็โทรมาเลย แต่สามีดิฉันไม่รับโทรศัพท์ค่ะ ปล่อยให้เค้าพูดฝากข้อความไว้ ดิฉันก็แอบดีใจเล็ก ๆ ที่สามีไม่รับโทรศัพท์เค้า หลังจากนั้นอาทิตย์นึง เค้าโทรมาอีก ทีนี้สามีดิฉันรับ คงคิดว่าเป็นเพื่อนแถวบ้านโทรมาชวนไปกินข้าวเหมือนทุกทีน่ะค่ะ ปรากฏว่าเป็นแม่เลี้ยง เดาว่าเค้าคงถามว่าทำไมอาทิตย์ก่อนโทรมาไม่รับ (รู้นิสัยว่าชอบถามแบบนี้น่ะค่ะ) สามีดิฉันก็เลยโกหกไปว่าเพิ่งกลับจากโรมเมื่อวานนี้เอง เลยยังไม่ได้โทรกลับไปหา ดิฉันก็ยืน ๆ ฟังเค้าพูดกันสักพักนึง ก็เห็นว่าสามีก็เล่าเรื่องพาดิฉันไปเที่ยวโรม ไปไหนกันบ้างทำอะไรที่ไหน แล้วก็เล่าเรื่องที่เราไปซื้อของเตรียมให้ลูกที่จะเกิดน่ะค่ะ แม่เลี้ยงก็ถามว่าซื้อเท่าไร ซื้ออะไร ได้ยินสามีบรรยายให้ฟังว่าซื้ออะไรมากี่ตังค์น่ะค่ะ เค้าถามซอกแซกเลยเรื่องเงิน ว่าซื้ออะไรจ่ายอะไรไปเท่าไร ทั้งเที่ยวโรม และทั้งที่ซื้อของให้ลูก (อิจฉาแม้แต่เด็กแรกเกิดนะคะ) ดิฉันก็เลยเดินไปทำอาหาร ไม่อยากยืนแถวนั้นนาน ๆ กลัวโดนสามีเรียกไปทักแม่เลี้ยง คือฟังเค้าบรรยายเรื่องเงินให้แม่เลี้ยงฟังแล้วหมั่นไส้ค่ะ ไม่รู้มายุ่งอะไรด้วย เรื่องเงินเรื่องทองของผัวเมีย เค้าจะซื้ออะไรให้ลูกเค้า อยากรู้ไปหมด เหมือนกับอิจฉาน่ะค่ะ ถามแต่เรื่องเงิน ดิฉันก็ยืนทำกับข้าวก็คิด ๆ อยู่ว่า เดี๋ยวดูเถอะ ต้องอิจฉาดิฉันกับลูกแน่ ๆ เลย เดี๋ยวต้องมาสร้างความเดือดร้อนให้ผัวเมียทะเลาะกันอีก คิดยังไม่ทันไรเลย สามีดิฉันพูดกับดิฉันตอนกินข้าวว่า แม่เลี้ยงเค้าชวนให้เอาเงินไปซื้อหุ้น ดิฉันก็ถามสามีว่า เธอเล่นเป็นเหรอ มีความรู้เรื่องนี้เหรอ เงินเก็บเราต้องเก็บไว้ใช้เลี้ยงลูกอีกนานนะ ไม่เหมาะจะเอามาเสี่ยงนะ ถ้าเล่นแล้วเสียก็หมดเลยนะ อนาคตของทั้งเราและลูก เค้าบอกว่า ไม่หรอก แม่เลี้ยงเค้าบอกว่าเล่นน่ะมีแต่ได้ แล้วก็บรรยายคุณประโยชน์การเล่นหุ้น บอกว่าถึงเสียก็น้อย ไม่หมดหรอก แต่ได้เยอะกว่า ที่พูด ๆ มาทั้งหมด ฟังดูก็รู้ว่า ลอกคำพูดแม่เลี้ยงมาพูดหมดเลย แต่พอถามเค้าว่าแล้วเล่นที่ไหน เล่นกับใคร เค้าไม่รุ้อะไรสักอย่าง รู้แต่ว่าแม่เลี้ยงบอกว่าลูก ๆ เค้าก็เล่นอยู่ พูดทำนองให้สามีดิฉันไปร่วมเล่นกับลูก ๆ เค้า เหมือนให้ลูกเค้าเล่นให้ อย่างนี้ก็เหมือนเอาเงินให้ลูกเค้าไปเลย แล้วไปเล่นให้เรา โดยเค้าบอกว่าจะใส่ชื่อเป็นของสามีดิฉัน ก็ต้องโดนโกงแน่ ๆ ฟังดูก็รู้แล้ว ดิฉันฟังแล้วโมโหมากเลย แต่ไม่พูดอะไร ฟังเค้าพูดให้จบ แล้วก็กินข้าวต่อไม่เถียงเค้าสักคำ แต่ยิ่งเกลียดแม่เลี้ยงเค้าหนักกว่าเดิม ดิฉันคิดแล้วไม่มีผิดเลย ว่าเค้าอยู่ ๆ มาถามเรื่องเงินของเรา ว่าไปโรมเท่าไร ซื้อของให้ลูกเท่าไร ที่แท้ก็คงอิจฉาที่สามีดิฉันเอาเงินมาใช้จ่ายให้ลูกให้เมีย เค้าเลยจะหาทางเอาบ้าง มาหลอกให้เล่นหุ้นกับพวกเค้า ทั้งที่สามีดิฉันไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้เลย ดูก็รู้ว่าไม่หวังดีจริง สามีดิฉันก็สุดซื่อ เค้าบอกว่าเล่นแล้วมีแต่ได้ก็ตื่นเต้นจะไปเล่นกับเค้า สุดท้ายดิฉันทำเฉย ๆ เงียบ ๆ เค้าเลยทำเป็นหัวเราะ (กลัวเมียนั่นแล่ะค่ะ) เค้าบอกว่าก็แค่มาพูดให้ฟังเฉย ๆ ไม่ให้เล่นก็ไม่เล่น ตอนนี้เค้าไม่พูดเรื่องนี้แล้ว แต่คิดว่าถ้าได้มีโอกาสอยู่กับแม่เลี้ยงเค้า แม่เลี้ยงเค้าคงยุให้เล่นอีก พอโดนยุทีก็อยากเล่นทีแล่ะ สามีดิฉันเค้าเชื่อคนง่าย ดิฉันก็คิด ๆ อยู่ว่าสงสัยแม่เลี้ยงเค้ากับดิฉัน ชาตินี้คงดีกันไม่ได้แล้วล่ะ ไว้ถ้าสักวันแม่เลี้ยงเค้ากล้ามาพูดกับดิฉันเรื่องหุ้น ดิฉันจะว่ากลับเลยว่า เรื่องเงินเรื่องทองของผัวเมียน่ะ เป็นเรื่องส่วนตัว เธอไม่เกี่ยวนะอย่ามายุ่ง คิดไว้ว่าจะพูดแบบนี้เลยด้วย เพราะข้าวของเงินทองที่ใช้ร่วมกันทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งก็มาจากเมืองไทย ของทางบ้านดิฉัน ตอนแต่งงานปีแรกสามีดิฉันไม่มีอะไรเลย มีเงินเดือนกินไปเดือน ๆ เท่านั้น มีแต่ทางบ้านดิฉันช่วย แม้แต่รถที่ขับอยู่ก็เงินทางบ้านดิฉันส่งมาให้ซื้อ แต่แม่เลี้ยงไม่รู้ว่าเงินทางบ้านดิฉัน เค้าคงคิดว่าดิฉันมาเกาะสามีกิน เมื่อก่อนเค้าไม่เคยโทรมาหาสามีดิฉันเลย ไม่เคยถามว่ามีเงินใช้มั้ย ปล่อยให้ตกระกำลำบากอยู่คนเดียว แต่เดี๋ยวนี้ชอบโทรมาถามเรื่องเงิน พอรู้ว่ามีจ้องจะมายุ่ง จะมาผลาญ นิสัยไม่ดีเลยจริง ๆ ยิ่งคิดยิ่งโมโห เรื่องแม่เลี้ยง ก็เป็นแบบนี้แล่ะ เค้าขยันติดต่อมาตลอด ติดต่อมาทีไร มีเรื่องทำให้เราผัวเมียผิดใจกันทุกที เบื่อมากเลย ไว้ถ้ามีอะไรแปลก ๆ เรื่องแม่เลี้ยง ดิฉันจะมาเล่าต่อนะคะ คุณข้าวโพด แต่กลัวว่ากระทู้นี้จะตกไปซะก่อนไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟัง เหงาแย่เลย 555 จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 19 ก.ค. 50 13:40:52 A:195.223.214.87 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 ...อย่าเรียกว่าสบายใจขึ้นเลยค่ะ คุณลูกสะใภ้ เรื่องแม่สามี เรียกว่าข้าวไม่ใส่ใจ ไม่สนใจไปเลยดีกว่า ซึ่งความสัมพันธ์มันก็คงแย่ไปเรื่อยๆ จากคนเคยเจอเคยใกล้ชิดกัน .... ก่อนนั้นท่านเล่าเรื่องพ่อแท้ๆของสามี ที่หย่าร้างกันไป ข้าวก็ฟังแล้วเชื่อ แบบฟังความข้างเดียว เข้าข้างหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกัน เผลอๆเวลาไปเยี่ยมพ่อแท้ๆของสามี มีการพูดจาเหน็บพ่อแท้ๆของสามีอีก ของขวัญวันเกิดแม่สามี ทุกปีข้าวกับสามีให้แต่ของชิ้นใหญ่ๆ ของพ่อแท้สามีอย่างมาก ก็แค่ไวน์ดีๆ 1 ขวด เพราะเห็นว่าท่านมีฐานะกว่า ทางด้านแม่สามี เพราะคิดว่าท่านเอาเปรียบแม่สามีมาตลอด จากการฟังความข้างเดียว ...ปกติข้าวจะไม่ถาม ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆ ของสามี เพราะไม่อยากตอกย้ำเรื่องหย่าร้างของพ่อแม่เขา หลังๆก็แอบเนียน หลอกถามข้อมูลวันละนิด สรุปท่านก็ผิดกันทั้งคู่ และหลายๆอย่าง ที่แม่สามีเคยเล่า พอฟังจากที่พี่สาวสามีเล่า ก็ไม่เป็นความจริงทั้งหมด เรียกว่า แม่สามีโยนความผิดทั้งหมดไปที่สามีเก่าอย่างเดียวเลย พอน้ำลด ตอก็ผุดจริงๆ ....คิดว่าแม่สามีของคุณลูกสะใภ้ คงกลัวลูกชายลืม เลยจะคิดให้มีลงทุนระหว่างครอบครัว จะได้มีเรื่องผูกพันกันไปเรื่อยๆ คิดว่าท่านคงรู้ว่า คุณลูฏสะใภ้ไม่อยากเจอ เพราะตอนนี้ แม่สามีข้าวโทรมาหาลูกชาย บ่อยมากๆๆ จากที่ก่อนนั้น มีแต่สามีข้าว นานๆโทรไปที ตอนนี้ท่านโทรมาบ่อยมาก บังคับให้สามีไปหา แต่ไม่เกี่ยวกับข้าวเลย ข้าวไม่ได้ห้าม แต่ตอนนี้สามีข้าวงานเยอะมากๆ กลับค่ำทุกวัน ตอนนี้สามีเริ่มหงุดหงิดแล้วค่ะ เพราะสามีข้าวเขาไม่ชอบให้ใครมากดดัน ถึงเป็นแม่ก็เถอะ และขานี้ เขายิ่งทำงานเลี้ยงตัวเอง มาต้องแต่อายุ 18 ด้วย ยิ่งเรียกหายิ่งหนีห่างละทีนี้ ก็เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่นะคะ แต่ข้าวคงไม่ยุ่งอะไรแล้ว ก่อนนั้นข้าวนี่ละ ตัวตั้งตัวตี ทั้งเรื่องของขวัญ ทั้งเรื่องงานรวมญาติ จากนี้ จะไม่เหนื่อยเพื่อใครอีกแล้ว จากคุณ : ข้าวโพด - [ 19 ก.ค. 50 14:50:27 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ...พิมพ์ผิดเยอะมากเลยข้าว ...คุณลูกสะใภ้ มีน้องอยู่ในท้องเหรอค่ะเนี่ย ยังจะเที่ยวตะลอนๆ อีก คนโตผู้หญิงหรือว่าผู้ชายค่ะ เด็กลูกครึ่งหน้าตาน่ารัก ข้าวเองบางทีดู เด็กๆในห้องนี้ ก็อยากมี แต่สามีข้าวเขาไม่เลยค่ะ เขาบอกว่า เขาไม่ห้ามนะ แต่มีแล้ว ห้ามบังคับเขาช่วยเลี้ยงนะ ข้าวก็เลยไม่ดีกว่า ฟังดูแลแล้วแต่ละคน บ่นเหนื่อยกันมากๆ ...ถ้ากระทู้ตก เราค่อยมาหาทางออก ที่จะนินทาแม่สามีกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ บางทีแม่สามีข้าวอาจจะวีนแตก อีกก็ได้ เพราะเสาร์ที่ 28 นี้ พ่อแท้ๆสามี จัดงานรวมญาติมั่ง แล้วพ่อสามีข้าวกับแม่สามี อยู่เมืองเดียวกันด้วย เรียกว่าจะผ่านเลยหน้าบ้านแม่สามี ไปหาพ่อสามีเลย อันนี้เป็นความคิดของสามีข้าว เขาบอกว่า เขาไม่พร้อมจะ ไปทั้งสองบ้าน ในเวลาเดียวกัน ไม่อยากตอบคำถามแม่ เพราะแม่สามีข้าว เขาไม่ให้พ่อลูกไปมาหาสู่กัน แต่พ่อลูกเขาแอบเจอกัน มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังนะคะ คุณลูกสะใภ้ ข้าวหายเหงา หายเซ็งเลย มีเพื่อนคุยตลอด เล่าเรื่องเด็กๆ ก็ได้ค่ะ ข้าวชอบอ่าน จากคุณ : ข้าวโพด - [ 19 ก.ค. 50 15:06:22 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เล่าต่อเรื่องลูกดีกว่าวันนี้ ตอนนี้ดิฉันท้องได้ 7 เดือนแล้วค่ะ ตอนไปโรม ขากลับเกือบไม่ได้ขึ้นเครื่องแน่ะค่ะ ขึ้นไปนั่งรัดเข็มขัดแล้ว เค้ามาถามว่าท้องกี่เดือน ท่าทางอยากให้ดิฉันลงไปจากเครื่อง แต่ดิฉันก็โกหกไปว่า 6 เดือน เค้าไม่เชื่อค่ะ ขอดูใบอนุญาติขึ้นเครื่องจากหมอค่ะ ดิฉันก็ยืนยันว่า 6 เดือน ทำเป็นฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง สามีทำเป็นเฉย ๆ ให้พูดกับดิฉัน เพราะดิฉันสำเนียงเพี้ยน ๆ แล่ะค่ะ เค้าฟังไม่รู้เรื่องเท่าไร คนถามก็เพี้ยนพอกันด้วยค่ะ พอเค้าถามสามีดิฉัน สามีบอกว่าเพิ่งเดินทางมาเมื่อ 4 วันก่อน ยังมาได้เลย ทำไมกลับไม่ได้ 555 ตอบไม่ตรงประเด็นค่ะ สุดท้ายเค้าเลยปล่อยเรานั่งกลับ แต่ให้ย้ายไปนั่งห่าง ๆ ประตูฉุกเฉินค่ะ เวลาเดินไปไหนมาไหนในสนามบิน คนก็มอง ๆ นะคะ เค้าคงคิดว่าท้องโตขนาดนี้ยังมาเดินป้วนเปี้ยน บ้านช่องไม่รู้จักอยู่ 555 เค้าคงกลัวไปคลอดแถวนั้นแล้วทำให้เครื่องเค้าดีเลย์ไปด้วย คงไม่มีใครอยากไปไหนร่วมกับคนท้องเท่าไรค่ะ ตอนไปเที่ยว คนก็มอง ๆ เหมือนกับกลัวเราจะไปเป็นลมเป็นแล้งน่ะค่ะ แต่ดิฉันก็ปลอดภัยกลับมาดีค่ะ ที่ไปเพราะกลัวว่าคลอดลูกแล้วจะไปไหนไม่ได้อีกนานเลย ก็เลยรีบไปแต่ตอนนี้ ตั้งแต่ท้องนี่ก็ซ่าส์ไปมาหลายที่แล้วค่ะ พวกโบราณสถาน ต้องเดินขึ้นเขา ขึ้นเหว ไปมาหมดแล้วค่ะ เหลือแต่สุสานโบราณที่ไม่เข้าเท่านั้นเอง แต่ตอนไปวาติกัน ดันเข้าไปในตึก เห็นข้างนอกสวยดี คนเค้าต่อคิวยาวเข้าไปชม เลยตามเข้าไป ร้อนก็ร้อน เบียดก็เบียด ยังอุตส่าห์เข้าไปต่อคิวขอเข้าไปดู พอเข้าไปถึงกับอึ้ง เพราะเป็นสุสานของพวกโป๊ปน่ะค่ะ ไม่รู่ว่าในนั้นมีร่างของโป๊ป หรือว่าเค้าทำแค่ที่ใส่ให้เหมือนสุสานจริงแต่ไม่มีร่างข้างในก็ไม่รู้ แต่ถ้าให้เรียกก็ต้องเรียกว่าสุสานแล่ะค่ะ ไม่สบายใจเลย เพราะท้องอยู่แล้วดันเข้าไปในนั้น สามีถามว่าอยากถอยกลับมั้ย ไม่ต้องเข้าก็ได้ ถ้าไม่สบายใจ ดิฉันก็เห็นว่าเข้ามาแล้ว กว่าจะต่อคิวได้ก็ครึ่ง ชม. เลยเข้าก็เข้า ไม่อยากให้เสียบรรยากาศท่องเที่ยวของเราน่ะค่ะ ก็คิดซะว่า เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ ถึงจะเป็นสุสานก็เป็นสุสานของโป๊ป คิดว่าเป็นสิริมงคลแล้วกัน ตอนนี้กลับมา น้ำหนักขึ้นกว่าเดิมมากเลย จากทีแรก น้ำหนักต่ำมาก จนหมอต่อว่า ว่าอย่าให้ผอมไปกว่านี้ ต้องให้ได้เท่านั้นเท่านี้ก่อนคลอด แต่ปรากฏว่าตอนไปโรม กินเข้าไปมากค่ะ เพราะอาหารถูกปาก ตอนแพ้ท้องอยากกินก็ไม่ได้กิน เพราะแถวบ้านไม่มี พอไปโรมเลยกินซะน้ำหนักขึ้นเกินแล้วค่ะ นี่หมอคาดว่าจะเป็นเบาหวานค่ะ เรียกให้ไปตรวจ คราวก่อนโดนเจาะเลือดไป 2 หลอด เค้าโทรกลับมาบอกว่าผลไม่ปกติเท่าไร แต่ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าเป็นเบาหวาน ขอตรวจอีกรอบ และคราวนี้เค้าให้กินอาหารตามที่เค้ากำหนดเป็นเวลา 3 วัน ก็มีพวกแป้ง น้ำตาล อาหารแต่ละอย่างอ้วน ๆ ทั้งนั้นเลย เค้าให้กินเข้าไป 10 อย่าง 3 วัน แล้ววันที่ 4 อดอาหารแล้วไปเจาะเลือดตรวจค่ะ เค้าจะเจาะประมาณ 4-6 ครั้ง แต่เว้นเจาะทีละครั้ง ทุก ๆ ชม. จนกว่าจะได้ผลสรุปว่าเป็นหรือไม่เป็นน่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันลุ้นอยู่ว่าอยากผ่าตัดคลอด แต่หมอที่นี่เค้าบอกว่า เค้าต้องดูเหตุดูผล ถ้าไม่มีเหตุผลให้ผ่า เค้าก็ไม่ผ่าให้ เค้าจะให้คลอดเอง ดิฉันตายแน่ค่ะ กลัวมากเลย อยากจะหลับไปเลยด้วยซ้ำตอนเค้าผ่า แต่เค้าบอกว่าถึงผ่าก็ไม่ให้ยาสลบเพราะเป็นอันตรายต่อเด็ก เลยเซ็งเลย มีเพื่อนฝรั่งคนนึง เค้าเล่าให้ฟังว่า ตอนเค้าคลอด คลอดเองไม่ได้ผ่า แล้วหมอก็ไม่กรีดแผลให้ด้วย (ที่เมืองไทยเห็นว่าเค้ากรีดช่องคลอดให้ใหญ่ก่อนน่ะค่ะ) เค้าบอกว่าหมอฝรั่ง เอานิ้วเข้าไปทีละนิ้วแล้วนวด ๆ ปากช่องคลอดให้ขยาย แล้วค่อย ๆ ใส่ตามเข้าไปอีกทีละนิ้ว จนครบห้านิ้วทั้งสองมือเลย แล้วล้วงสองมือเข้าไปดึงลูกให้ค่ะ เค้าชมว่าหมอเก่งไม่เจ็บเลย ไม่ต้องผ่าไม่ต้องเย็บ แต่ดิฉันฟังแล้วขนลุกเลย กลัวมากค่ะ อยากผ่าอย่างเดียวค่ะ ไม่อยากคลอดเองเลย สามีดิฉันก็ขุนดิฉันกินเอากินเอา ไม่มีห้ามเลย ตอนนี้ถ้าเกิดเป็นเบาหวานจริง คงได้ผ่าลูกคลอดสมใจค่ะ แต่ต้องโดนควบคุมอาหารจนกว่าจะคลอด ไว้ดิฉันเข้ามาเล่าต่อนะคะ ขอตัวไปกินข้าวก่อนค่ะ หิวอีกแล้ว วันนี้ต้องเริ่มกินอาหารตามใบสั่งหมอแล้วค่ะ เริ่มนับวันนี้วันแรก อีก 3 วันรู้ผลค่ะว่าเป็นไม่เป็น จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 20 ก.ค. 50 11:22:37 A:195.223.214.87 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามกลับมาอ่านค่ะ เราแอบหายไปหลายวัน เพราะตอนนี้มัวแต่ไปติดกระทู้นอกเรื่องในห้องสวนลุมค่ะ คุณลูกสะใภ้อยู่ประเทศไหนคะ เรื่องอาหารไทยนี่ ถึงแถวบ้านไม่มีถ้าพอมีน้ำพริกน้ำปลาอยู่บ้างลองทำเองก็ได้นะคะ หันซ้ายหันขวาเจออะไรก็ใช้ไปเรื่อย ออกมาพอแก้ขัดได้ค่ะ เผลอๆ จะกลายเป็นเมนูหรูในร้านอาหารไทยที่เมืองไทยซะอีก อย่างวันก่อนอยากกินยำปลาดุกฟู ก็เปลี่ยนเป็นทูน่ากระป๋องฟูซะ พอกล้อมแกล้มไปได้ แล้วคุณข้าวโพดอยู่เมืองไหนคะ ปารีสหรือเปล่า เรื่องคุณแม่สามีก็พยายามหน่อยนะคะ ลองพยายามทำดีถีงอาจจะต้องฝืนในตอนแรก ทำแค่ยิ้มร่าเริงก็ได้ค่ะ ไม่ต้องถึงกับปรนนิบัติพัดวี ถ้าเค้ายังหงุดหงิดอยู่ก็ไม่ต้องไปถือสาค่ะ ถือเสียว่าเค้าหงุดหงิดก็เป็นไฟกิเลสเผาใจเค้าไปคนเดียว เราอย่าไปรับมาให้เป็นกิเลสของเราด้วยเลยค่ะ จริงๆ แล้วยิ่งถ้าเค้าเป็นแบบนั้นยิ่งน่าสงสารค่ะ ลองนึกดูว่าคนที่จิตขุ่นตลอดเวลาน่ะ ไม่มีความสุขหรอกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : La Bibiche - [ 21 ก.ค. 50 03:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คุณ La Bibiche คะ ดิฉันลูกสะใภ้ค่ะ ตอนนี้ดิฉันอยู่อิตาลี่ค่ะ แต่ไม่ใช่โรม อยู่ต่างจังหวัดเป็นเมืองเล็ก ๆ ค่ะ ที่นี่มีน้ำปลาขาย แต่เครื่องปรุงอย่างอื่นไม่มีค่ะ ร้านอาหารไทยก็ไม่มี ดิฉันก็ให้ทางบ้านที่เมืองไทยส่งมาให้บางอย่างค่ะ แต่เอามาทำกินเองก็ไม่อร่อยค่ะ เพราะดิฉันทำอาหารไม่เก่ง แล้วเครื่องก็ไม่ครบด้วย อย่างส้มตำก็มีทำกินเองบ้าง แต่เบื่อฝีมือตัวเองค่ะ ทำไม่เหมือน ซุปหน่อไม้ชอบมากค่ะ แต่ทำแล้วกินไม่ได้ค่ะ ไม่อร่อย ทำไม่ค่อยเป็น ก็พยายามทำเหมือนในสูตรที่หาได้ทางอินเตอร์เนทนะคะ แต่สงสัยมือไม่ถึงเอง ทำแล้วกินไม่ค่อยได้ค่ะ คุณ La Bibiche อยู่ปารีสเหรอ ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง สวยมากเลยใช่รึเปล่า ดิฉันไม่เคยไปหรอกค่ะ แต่สักวันก็อยากไปเที่ยวดูสักครั้ง ดิฉันมาอยู่อิตาลี่ก็คิดว่าคิดผิดที่เลือกมาที่นี่ค่ะ เพราะไม่ชอบอะไรหลาย ๆ อย่าง แต่ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้วค่ะ ก็คงต้องทน ๆ อยู่ไปน่ะค่ะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 21 ก.ค. 50 17:31:11 A:80.21.203.32 X: ]

ความคิดเห็นที่ 53 ...กระทู้จะหล่นแล้ว มาลงชื่อขอบคุณ คุณลูกสะใภ้ว่าอ่านแล้วค่ะ แต่พิมพ์แบบทรมานมาก มือบวม พองเป็นหลังอึ่ง แถมเขียวเป็นจ้ำๆอีกๆ จากไม่สนใจ ปล่อยไว้ เริ่มใจแป้วแล้วค่ะ รำคาญตัวเองมากๆ เดือนก่อน ก็ข้อขาขวาบวม เพิ่งยุบ ลามมามือขวาอีกละ สามีข้าวเขาเห็นเป็นเรื่องปกติไปละ หลังจากที่ล้มป่วยหนักๆ เมื่อปีก่อนๆ เขาบอกขำๆว่า เสียตรงไหน ก็ตามซ่อมไปเรื่อยๆ ก็แล้วกันเน๊าะ ...คุณ...la Bibiche ข้าวถ้าว่างก็มาแวะกระทู้ตัวเองแล้วก็ไปสิงสถิต อยู่ห้องย่อย ละครนู่นค่ะ กำลังกรี๊ดแตกกกก เกาะติดละคร เรือนมยุรา ละครในดวงใจข้าวเลยค่ะ คุณแหม่มเรื่องนี้สวยมากๆ ...นอนหลับฝันดี เจอกันกระทู้ใหม่นะคะ จะทันได้มาอ่านก่อนจะหล่นไหมน้อ ข้าวมาตอบซะดึกเลย........... จากคุณ : ข้าวโพด - [ 22 ก.ค. 50 03:49:55 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ดิฉันเข้ามาอ่านแล้วค่ะ คุณข้าวโพด ถ้ามีกระทู้ใหม่ดิฉันก็จะตามไปอีกค่ะ เพราะเข้ามาพันทิปทุกวันค่ะ ขอให้อาการปวดมือหายเร็ว ๆ นะคะ ของดิฉันวันจันทร์นี้ก็ไปตรวจเบาหวานแล้วค่ะ ถ้าเป็นหรือว่าไม่เป็นจะมาเล่าให้ฟังนะคะ ว่าจะโดนเจาะไปกี่เข็ม เห็นเค้าบอกว่าอย่างน้อยสี่เข็ม อย่างมากก็ถึงหกเข็มค่ะ ง่วงจังเลย สามียังทำการบ้านไม่เสร็จเลยนั่งเป็นเพื่อนเค้าน่ะค่ะ เค้าเรียนทางอินเตอร์เนทอยู่ เมื่อก่อนเรียนแบบต้องเข้าคอร์ส ดิฉันก็หึงทุกวันค่ะ ชอบถามว่าอาจารย์สวยรึเปล่า เพื่อนที่เรียนมีใครบ้าง แล้วก็แอบเช็คเสื้อผ้าเค้าว่าใส่ตัวไหนไปเรียน วันไหนแต่งหล่อหน่อย กลับมาโดนซักตลอดว่าทำไมเหรอ ต้องแต่งหล่อไปเรียน มีอะไรเหรอ เค้าเลยเปลี่ยนมาเรียนอินเตอร์เนท ดิฉันจะได้ไม่ต้องตามหึงหวงเหมือนเมื่อก่อน 555 ขนาดเรียนที่บ้าน ดิฉันยังนั่งเฝ้าเค้าข้างคอมเลยค่ะ หึงเหมือนเดิม เลยต้องนั่งใกล้ ๆ เค้าตลอด แอบดูว่าทำการบ้านจริงรึเปล่า 555 จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ 22 ก.ค. 50 04:46:59 A:80.19.208.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอให้ทั้งคุณข้าวโพดและคุณลูกสะใภ้ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาเยือนนะคะ ดิฉันไม่ได้อยู่ปารีสหรอกค่ะ เมื่อก่อนเคยอยู่ที่นั่น แต่เดี๋ยวนี้ย้ายมาอยู่ทางใต้ของฝรั่งเศสแล้วค่ะ พอมาอยู่ก็ชอบที่นี่มากกว่า เพราะอากาศดี อยู่ปารีสอากาศเศร้าตลอดเวลา แต่เรื่องอาหารไทยก็ไม่ครบครันเท่าที่โน่นค่ะ แต่ก็ไม่ลำบาก เพื่อนๆ คนไทยที่นี่ชอบนัดกันทำอาหารไทยแบบที่ถ้าเราอยู่คนเดียวคงไม่ทำน่ะค่ะ ขนมจีนน้ำยาอะไรยังงี้ เราเลยลาภปากไป ทำเองไม่เป็นเหมือนกันค่ะ ส่วนสามีดิฉัน ดิฉันตามดูแบบคุณลูกสะใภ้ไม่รอดแน่ๆ เพราะคุณเธอทำงานแบบหายไปจากบ้านครั้งละ 3-4 วัน แต่ละเดือนจะไม่อยู่ซะ 15 วันโดยประมาณ แต่ก็ชินแล้วล่ะค่ะ ขี้เกียจคิดมากเรื่องเค้าจะไปมีคนอื่น มองมุมกลับคือเค้าก็ต้องไว้ใจเรามากๆ เหมือนกัน เพราะเราก็อยู่คนเดียวน่ะค่ะ จากคุณ : La Bibiche - [ 22 ก.ค. 50 23:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณลูกสะใภ้คะ ดิฉันตามอ่านจนจบของทุกกระทู้ รู้สึกหนักใจเหมือนกันนะคะ ดิฉันจะไปเป็นลูกสะใภ้อิตาเลียนหมือนกัน ไม่ทราบหนุ่มอิตาเลียนเจ้าชู้ขนาดไหน และแม่เค้าจะเป็นอย่างไร อ่านกระทู้ของทุกคนแล้วคิดมากค่ะ ขอบอกว่า หนุ่มคนนี้ก็ติดแม่จริงๆ ขนาดอายุมากแล้วยังให้แม่ทำอะไรให้ตลอด ถ้าต้องไปอยู่ที่โน่นจริงๆ ไม่รู้จะเป็นอย่างไร คุณลูกสะใภ้ พูดอิตาเลียนคล่องแล้วสิคะ ภาษานี้ยากมากไหมคะ และอยู่ที่นั่นพอจะหางานทำ เพื่อไม่ต้องอยู่บ้านเฉยๆ เดี๋ยวประสาทถามหาได้ไหมคะ คุณลูกสะใภ้อยู่เมืองอะไรคะ ว่าที่สามีบ้านแม่เขาอยู่ Latina เขายังอยู่กับแม่เขาคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ จากคุณ : ดอกตันหยง - [ 28 ก.ค. 50 16:03:06 A:203.118.97.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ คุณ La Bibiche มากค่ะ ที่อวยพรให้ดิฉันไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ผลการตรวจเลือดได้มาแล้วว่า ปกติค่ะ ดิใจมากเลย ได้กินโค้กอีกแล้ว ทีแรกที่เค้าเรียกไปตรวจซ้ำ บอกว่าผลไม่ปกติเท่าไร ดิฉันดื่มแต่น้ำเปล่าค่ะ กลัวหมดทุกอย่าง กินไม่ลงเลย แต่ตอนนี้กินไม่ยั้งค่ะ ขนาดท้องนะคะ ดื่มโค้กวันละ สองกระป๋อง 555 มีคนทักว่าลูกเกิดมาจะเป็นเด็กซนอยู่ไม่สุข เพราะสารอะไรสักอย่างของน้ำพวกนี้น่ะค่ะ แต่ดิฉันก็อดใจไม่ไหวค่ะ ต้องกินทุกวัน คุณ ข้าวโพด สบายดีรึเปล่าคะ มือหายดีรึยังเอ่ย ดิฉันยังรอคุณ ข้าวโพด เข้ามาเขียนอะไร สนุก ๆ ให้อ่านอยู่นะคะ ขอตอบคุณ ดอกตันหยง ค่ะ ดิฉันอยู่อิตาลี่ค่ะ แต่สามีเป็นอเมริกันค่ะ ดิฉันขอให้สามีย้ายมาอยู่ยุโรปเพราะไม่อยากติดต่อกับญาติ ๆ สามีค่ะ ไม่ใช่เฉพาะแม่เลี้ยงเค้าเท่านั้นที่ไม่ถูกกับดิฉัน ญาติเค้าทั้งตระกูลก็ไม่ชอบดิฉันเท่าไร สรุปว่าดิฉันเกลียดญาติเค้าทุกคนเลยแล่ะค่ะ 555 แต่ที่มีปัญหากับดิฉันที่สุดก็คือแม่เลี้ยง เพราะพยายามติดต่อมาวุ่นวายตลอด และชอบแกล้งดิฉันมากที่สุด ส่วนคนอื่น เค้ารังเกียจดิฉันที่เป็นคนไทย เค้าก็ทำท่ารังเกียจ พูดจากดูถูกดิฉันตรง ๆ แต่นั่นเฉพาะตอนเจอกันเท่านั้น ถ้าไม่เจอกันเค้าก็ไม่ถึงกับโทรตามมารังควาน ไม่เหมือนแม่เลี้ยงค่ะ ดิฉันฟังมาว่า หนุ่มอิตาเลี่ยน เจ้าชู้ แต่ไม่เคยเจอใครมาทำท่าเจ้าชู้ด้วยเลย อาจเป็นเพราะมีสามีแล้วเลยไม่มีใครอยากจีบน่ะค่ะ ส่วนเรื่องภาษา ดิฉันก็เรียนเองนิด ๆ หน่อย ๆ เพราะอยู่บ้านเฉย ๆ มาแรก ๆ ก็เห่ออ่านทุกวัน แต่ตอนนี้เบื่อแล้วค่ะ เพราะเรียนไปก็ไม่ได้ใช้อะไร อยู่แต่บ้าน แล้วก็สังคมเพื่อนบ้านก็มีแต่คนอเมริกัน เลยอ่านภาษาอังกฤษแทนน่ะค่ะ สามีดิฉันเข้าคอร์สเรียนภาษาไปคอร์สนึงค่ะ เค้าบอกว่ายาก ตอนนี้เรียนจบคอร์สแล้ว เค้าไม่ยอมต่อคอร์สใหม่แล้วค่ะ เค้าบอกว่าเค้าเรียนไม่ไหว ยากจัง ดิฉันตอนนี้อยู่บ้านเฉย ๆ เพราะท้องค่ะ เรื่องทำงานเลยยังไม่ได้คิดค่ะ เพราะมาถึงเดือนแรก ก็ตรวจเจอว่าท้องได้สองเดือนเข้าไปแล้ว เลยเดินทางท่องเที่ยวอย่างเดียวค่ะ เพราะกลัวว่า คลอดลูกแล้วคงไปไหนมาไหนลำบาก เลยต้องรีบเที่ยวตั้งแต่ตอนท้องเลย ยังดีว่าดิฉันไม่แพ้ท้องเท่าไรค่ะเลยไปเที่ยวได้ มีตอนท้องสองเดือนแรก แพ้ท้องอย่างนึงค่ะ ไม่รู้คนอื่นเป็นรึเปล่า กินอะไรได้หมดทุกอย่าง แต่แพ้สามีกับแพ้ตัวเองค่ะ คือสามีเข้าใกล้ไม่ได้เลย เหม็นค่ะ เหม็นปากเค้า ทั้งที่เค้าก็แปรงฟันวันละหลาย ๆ รอบนะคะ ส่วนดิฉันกินข้าวเสร็จทุกมื้อต้องแปรงฟันทันทีเหมือนกัน (ปกติแปรงตอนตื่นนอน กับก่อนนอนค่ะ แต่ตอนท้องแปรงวันละหลายรอบ) เหม็นปากตัวเองค่ะ เหม็นแบบทนตัวเองไม่ไหว กับข้าวปกติทำทีเดียวกินสองมื้อต่อวัน แต่ตอนท้อง กินเสร็จหนึ่งมื้อต้องเททิ้งเลย แล้วมื้อต่อไปทำใหม่ ถ้ากินเหมือนเดิม หรือเห็นอาหารเก่าที่กินไปแล้ววางอยุ่ จะรู้สึกอยากอาเจียนค่ะ คุณ ดอกตันหยง ถามดิฉันเรื่องอิตาลี่ กับเรื่องงาน ดิฉันดันไปเล่าเรื่องแพ้ท้องซะยาวเลย ขอโทษด้วยนะคะ ดิฉันคงช่วยตอบปัญหาที่คุณอยากรู้ไม่ได้เท่าไร เรื่องแม่สามี และเรื่องคนอิตาเลี่ยน กับเรื่องงาน แต่ดิฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณโชคดีมีความสุขกับชีวิตคู่ในต่างแดนนะคะ จากคุณ : ลูกสะใภ้ค่ะ - [ วันอาสาฬหบูชา 19:23:14 A:213.26.152.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 คุณลูกสะใภ้คะ ดิฉันเข้าใจผิดคิดว่า สามีคุณเป็นอิตาเลี่ยน ขอโทษนะคะ แต่คุณโชคดีมากที่สามารถหลีกหนีมาได้ไกลถึงอิตาลี และเป็นกำลังใจให้นะคะสำหรับท้องแรก ซึ่งอาจจะแพ้อะไรบ้าง ผู้หญิงท้องมีเรื่องแพ้แปลกๆ แตกต่างกันไป เมื่อดิฉันไปที่นั่น หวังว่าคงได้ติดต่อกัน ไม่ทราบว่าคุณอยู่เมืองอะไรคะ ว่าที่สามีว่าจะพาดิฉันไปอยู่ที่ Bologna ดิฉันไม่ทราบว่าไกลจากโรมมากน้อยแค่ไหน หากอยู่ใกล้กัน เหงาๆ ไม่มีอะไรทำจะไปช่วยเลี้ยงลูกให้นะคะ ขอบคุณมากสำหรับคำตอบ และขอบให้ทำใจให้สบายนะคะ คนท้องต้องฟังเพลง Beethoven ทุกวัน ลูกจะได้มี EQ เวลาเขาเกิดมาจะได้ไม่รัองโยเยไง ขอให้โชคดี อย่าดื่มน้ำอัดลมเลยนะคะ ดิฉันเป็นห่วง จริงอย่างที่คุณพูด ลูกเกิดมาจะเป็นเด็กซนน่ะ จากคุณ : ดอกตันหยง - [ วันเข้าพรรษา 12:17:34 A:203.118.97.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 59 ...ข้าวตั้งกระทู้ใหม่ รบกวนขอคำตอบด้วยนะคะ คุณลูกสะใภ้ คุณตันหยง คุณ la Bibiche และก็ขอบคุณด้วยค่ะ คำอวยพร มือข้าว ยังบวมค่ะ แต่อาการเขียวช้ำลดลง แต่ที่แปลกคือ มันไปมีอาการปวดเมื่อย ที่ต้นแขนแทน ยังไม่ได้ไปหาหมอเลยค่ะ ด้วยความขี้เกียจ ...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาตลอด ...คุณลูกสะใภ้ ใกล้คลอดแล้ว ลุ้นแทนเลย รู้หรือยังคะ ว่าเจ้าตัวน้อย เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ตอบข้าวที่กระทู้ใหม่ก็ได้ค่ะ ข้าวกลัวว่ากระทู้จะหล่น ข้าวไม่ทันเข้ามาอ่าน จากคุณ : ข้าวโพด - [ 1 ส.ค. 50 16:16:18 A:213.213.202.192 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขออ่านด้วยนะคะ เจอแบบเดียวกันเลย สุดๆเลยค่ะ แต่สามีคุณดีกว่าสามีเราเยอะ สามีเราทำตัวเป็นกลางมากเกินไป ทั้งๆที่บางครั้งได้ยินอยู่กับหูว่าแม่ตัวเองว่าให้เรา เค้าทำเป็นไม่ได้ยิน หรือถ้าเราบอกเค้าที่หลังเค้าก็จะพูดว่าเค้าไม่ได้ยินกับหูเลยพูดไม่ได้ว่าใครผิด จากคุณ : ทน (Jus'mom) - [ 2 ส.ค. 50 21:44:27 ]