ความคิดเห็นที่ 1 ข้อความข้างบนมีคำผิดนะคะ เดี๋ยวจะไปแก้คำผิดที่หลัง ขออภัย ณ ที่นี้ค่ะ ต่อ ก่อนค่ะ เล่าแล้วเพลิน เรื่องงานล่าม อยากจะเล่าประสบการณ์ การทำงานให้ฟังเผื่อแม่บ้านท่านใดที่สนใจกำลังจะทำงานนี้อยู่ จะได้ลองเอาประสบการณ์ที่แชร์นี้ไปประยุกต์ใช้ในการทำงานต่อไป งานล่ามครั้งล่าสุดที่ดิฉันทำ ค่าแรงน้อยมาก ทำงานสองวัน แค่สี่หมื่นเยน เป็นล่ามธุรกิจ ก็ทำงานวันละแปดชั่วโมงเลย แถมเกินเวลาไปเหมือนกัน แต่ดิฉันก็ไม่คิดตังก์ค่ะ เพราะว่า ตัวเองยังอ่อนหัด ยังไม่เป็นมืออาชีพด้วย ไม่กล้าเรียกร้องอะไรทั้งนั้น   งานนี้ สนุกค่ะ เลยอยากเล่า .. แต่ว่าตอนนี้ต้องไปรับลูก และทำงานแล้วค่ะ เดี๋ยวจะแวะมาเล่าหลังจากมีเวลานะคะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 12:23:13 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 12:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาเกาะจอรอฟังประสบการณ์น้องจูนด้วยคนค่ะ ตอนนี้พี่ขอพับโปรเจคทุกอย่าง...ไม่หางานทำเพิ่ม....เพราะจะสอยนก กระสาให้มาเยี่ยมบ้านเสียที ฮี่ ฮี่ หากเล็งแล้วเล็งเล่านกกระสาก็ยังไม่โฉบมา ก็ว่าจะหางานเพิ่มค่ะ ตอนนี้ขุดเผือกขุดมันก็อก ๆ แก๊ก ๆ ไปตามเรื่อง ไม่ซีเรียสกับชีวิต เน้น เที่ยว เน้นกินเป็นหลัก จากคุณ : fudge-a-mania - [ 2 ก.ค. 50 12:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 งานล่ามธุระกิจ  ที่พึ่งรับทำไปหมาดๆ ค่ะ ประสบการณ์สดๆร้อน   พึ่งเสร็จสิ้นไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว  งานนี้เหนื่อยแต่สนุก งานนี้เป็นงานล่ามครั้งที่สองที่รับทำ แบบเป็นทางการคือรับทำแล้วได้ตังก์   ที่ผ่านมาทำงานล่ามฟรีๆ เสียส่วนใหญ่ ที่ฟรี เพราะเขาไม่ยอมจ่ายตังก์ค่ะ   ที่ไม่ยอมจ่ายก็เพราะว่าเขาไม่ได้จ้าง แล้วคุณอดีตนักกินจุกไปทำงานล่ามนี้ทำไป   ก็เพราะว่าอยากจะเป็นล่ามค่ะ อยากจะหาประสบการณ์ในการใช้ภาษา ถ้ามีคนไทยที่พบปะกับคนญี่ปุ่น ไม่ว่างานไหน งานไหน ถ้าอดีตนักกินจุกอยู่ในสถานการณ์ที่เห็นคนไทย กำลังขัดสน น้ำท่วมปาก หรือฟุตฟิตฟอไฟ ไม่รู้เรื่อง ดิฉันจะสวมเกือก ด้วยส. ทันที เข้าไปเสนอหน้าเป็นล่ามอัตโนมัติ   ก็เลยเป็นงานที่ไม่เคยได้ตังก์ นั่นคือที่มาของงานล่ามฟรีฟ ที่ไม่มีใครยอมจ่ายตังก์ ถ้ามีคนจ่ายก็ฟลุ๊ค ยากค่ะ ที่ผ่านมาไม่เคยฟลุ๊คเลย เพราะเรา ยื่นส. ไปใส่เกือกทุกทีสิ เหตุผล ที่ต้องทำเช่นนั้่นก็เพราะว่า ต้องการใช้ภาษา ต้องการหาประสบการณ์ ต้องการทำความคุ้นเคย กับการที่ฟังแล้วแปลทันที และนี่ก็คือจุดเริ่มต้น ของการฝึกซ้อม การเป็นล่ามของดิฉันนั่นเอง เป็นส. ใส่เกือก ที่ทั้งทางฝ่ายคนไทย และฝ่ายญี่ปุ่น พอใจ ตอบขอบคุณที่ช่วยแปลให้ ที่ช่วยให้เขาทั้งสองได้สื่อสารกันรู้เรื่อง รอยยิ้มและความเข้าใจของคนทั้งสอง เป็นกำลังใจให้ดิฉันได้ ส.ใส่เกือกไปเป็นล่ามให้หลายๆคน   เล่าเสียยึดยาว คือแค่อยากจะเกริ่นนำ เรื่องกว่าจะมาทำงานล่าม เผื่อมีคนถามว่ามาเป็นล่ามได้ยังไง เรียนด้านล่ามมาเหรอ จบภาษาญี่ปุ่นระดับไหน อะไรมาอะไรอย่างงี้ค่ะ เอาเป็นว่าได้เกริ่นนำนิดๆข้างต้น ว่า เริ่มฝีกเป็นล่ามด้วยวิธีใดแล้ว ส่วนเรื่องอื่นๆ เอาไว้เล่าจบ  แล้วจะมาตอบนะคะ ถ้ามีคนถามแต่ไม่มีคนถามก็ไม่ตอบค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 13:36:39 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 13:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งานล่ามครั้งล่าสุด ได้มาโดยการติดต่อ จากทางฝ่ายญี่ปุ่นเจ้าของบริษํทแห่งหนึ่ง เขาอยากจะได้ล่ามในการประชุมเจรจาด้านธุระกิจของเขา กับบริษัทจากไทย ที่เป็นบริษัทที่ค่อนข้างเป็นแบรนด์เนมในไทย เหมือนกันกับสินค้าของเขาในไทย ถือได้ว่าเป็นบริษัท ที่มีส่วนแบ่งตลาดในตลาดที่ไทยกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ในธุรกิจที่มีเงินหมุนกันในตลาดเป็นพันล้านบาททีเดียว ครั้งนี้ ผู้บริหารระดับสูง และก็คณะกรรมการที่มีความสามารถสองท่านมาเอง ไม่ขอเล่ารายละเอียดมากเกี่ยวกับขอ้มูลส่วนนี้ มาที่ประเด็นสำคัญๆ ของจุดมุ่งหมายที่อยากเล่าคือ งานนี้เข้ามาหาแม่บ้านอย่างดิฉันได้อย่างไร การที่เราจะได้รับงานล่าม  ถ้าเราจดทะเบียนลงชื่อ ประวัติและผลงานล่ามให้กับบริษัทจัดหาล่ามแล้ว ก็เป็นเรื่องง่ายมากสำหรับการรับงานล่าม แต่ว่าแม่บ้านอย่างดิฉันไม่ได้ลงทะเบียน กับบริษัทจัดหางานล่ามอย่างงั้นค่ะ จริงๆ เคยมีเพื่อนแนะนำให้ไปลงทะเบียนไว้กับบริษัทจัดหาล่ามใหญ่ๆ ของที่จังหวัดที่ดิฉันอยู่เหมือนกัน แต่ว่า ตั้งแต่ได้นามบัตรมา ยังไม่ได้ดูเลย แย่จังนะคะ ไม่สนใจเอาเสียเลย  จริงๆสนใจค่ะ แต่เขาบอกว่าบริษัทนั้น รับหาล่ามทำงานล่ามในการประชุมใหญ่ แบบทางการ แบบประชุมนานาชาติ อะไรทำนองนี้ ดิฉันเลยไม่กล้าไปลงทะเบียนกับเขาค่ะ รู้ความสามารถของตัวเองดี เล่าถึงตรงนี้  ก็คือ เพื่อนค่ะ  การที่เราจะได้งาน งานจะมาหาเรา เราก็ต้องมีเพื่อนมีคนรู้จัก อย่างที่ดิฉันบอกข้างต้น ว่ามีเพื่อนแนะนำบริษัทจัดหาล่าม นี่คือ คำตอบค่ะ ว่าดิฉันได้รับงานล่าม หรืองานรำไทย หรืองานอื่นๆ อย่างไร คือจากเพื่อนค่ะ  ถ้าเรารู้จักคนเยอะ แม่บ้านธรรมดาอย่างเรา ก็มีโอกาสมีคนติดต่องานมาให้ทำถึงบ้าน ไม่ต้องไปดิ้นรนหา   ในกรณีต้องการทำงานในลักษณะการทำงานแบบงานพิเศษ รายได้เสริมไม่ซีเรียสนะคะ แต่ถ้าต้องการทำงานแบบจริงจัง ก็คงต้องค้นหาในเนท สมัครตามบริษัทจัดหาล่าม หรือเปิดบริษัทเองก็ว่ากันไป การเตรียมตัวและความพร้อมกับการรับงานล่าม ก็ต้องคุยกับเจ้าของงานเนื้อหาของงาน ว่าต้องเป็นล่ามเกี่ยวกับอะไร เรามีความสามารถพอไหม อย่าไปรับงานแบบมั่้ว โดย ประมาณความสามารถตัวเองเก่งเกินไป แต่เจองานจริงๆ ทำไม่ได้ นี่มันไม่ใช่แค่เราแย่ คนจ้างเราเขาก็คงแย่ด้วย อันนี้ต้องระวัง ไม่เห็นแก่เงิน เอาเป็นว่า คุณมั่นใจว่าคุณทำได้จริงคุณก็รับงานนั้นไป ไม่มั่นใจก็ปฏิเสธไป น่าจะดี เมื่อคุยเนื้อหาของงานเสร็จ คิดว่าตัวเองมีความสามารถด้านภาษาพอ ก็เตรียมตัวหาคำศัทพ์ต่างๆ ที่คิดว่าน่าจะมีการสนทนากันในงาน คือทำการบ้านล่วงหน้านั่นเอง เพื่อกันความผิดพลาด จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 13:43:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และแล้วดิฉันก็ได้รับงาน และก็ประเมินดูแล้วจากเนื้อหา ของงานและความสามารถของตัวเอง และก็ถามๆคน ที่มีประสบการณ์ทำงานล่ามธุระกิจมาบ้าง แล้วก็เริ่มเตรียมตัว ทำการบ้านล่วงหน้า ศึกษาคำศัทพ์เพิ่มเติม ทบทวน แกรมม่าภาษาญี่ปุ่นจาก ระดับต้น ถึงระดับหนึ่ง  ก็คือ คิดว่าน่าจะแม่นในการพูดให้ถูกให้ตรงกับแกรมม่า และคำศัทพ์ และรวมถึงการเรียน ภาษาสุภาพต่างๆ ภาษาสุภาพทีใช้ในด้านธุระกิจก็เรียนเตรียมพร้อมไปด้วย และแล้วก็ถึงเวลารับงานจริง งานนี้ไม่ใช่งานแรก ความตื่นเต้นจึงน้อยกว่าการทำงานครั้งแรกมาก แต่ก็ยังคงเตรียมตัวอยู่ดี เพราะว่าเป็นการทำงานล่ามในการประชุม พร้อมค่ะ เรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ก็จัดแปลงร่างจากแม่บ้านเป็นสาว ทำงานไปเลย เสื้อผ้าทรงผมเรียบร้อย ดูดี (อันนี้คิดเองค่ะ ไม่รู้เหมือนกันคนอื่นมองไง) ไปที่นัดหมาย ที่ประชุม ตื่นเต้นนิดหน่อย ค่ะ มีการทักทาย แนะนำตัวแลกนามบัตรกัน โชคดีที่เรียนคอร์สภาษาญี่ปุ่นสำหรับการทำงานมาบ้าง มารยาทการยื่นนามบัตรรับนามบัตรพอทราบมาบ้าง และการโค้งทำความเคารพ มารยาทอื่นๆที่เสริมบุคคลิคนั้น ไปลงเรียนมาค่ะ อาจารย์ เป็นอดีตโฆษก หรือผู้ประกาศข่าว ของ ช่องเอนเอชเค เลย เรียกได้ว่า จุดนี้ผ่านค่ะ   ไม่ผิดหวังที่ลงเรียนล่วงหน้า แต่ว่ามันก็ไม่มีอะไรมากมายหรอกค่ะ สำหรับคนที่มีบุคลิคภาพดีอยู่แล้ว และรู้จักมารยาทตรงนี้อยู่แล้ว ก็ไม่ต้องซีเรียสนัก เมื่อรับนามบัตรเขาแล้วเราก็ควรจะอ่านชื่อเขา และตำแหน่ง และก็จำไว้ค่ะ อ่านไม่ได้ ก็ถามเขาเลย เวลาทำงานเราจะได้เอ่ยชื่อเขาได้ถูก  เวลาตอนทำงาน ก็วางนามบัตร ไว้บนโต๊ะก็ได้ หรือ เอาไว้ที่ที่เราสามารถมองได้ชัด ว่าใครชื่ออะไรตำแหน่งอะไร เพราะว่า เขาเหล่านั้นที่เราพบ เป็นครั้งแรก เราอาจจะยังจำชื่อและตำแหน่งไม่ได้ และก็เพื่อระดับในการใช้ภาษา ระดับตำแหน่ง กับภาษามีความสัมพันธ์กันค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 13:59:40 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 13:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เก่งมากเลยค่ะมารออ่านค่ะ รำไทยนี่ คุณจูนเรียนเองหรือว่ารำเป็นมาแล้วคะ ความสามารถ รอบด้านเลย อยากเห็นรูปจัง รีเควสๆๆ รออ่านที่เหลือต่อนะคะ แบบว่าความสามารถทางภาษาดิชั้นตอนนี้ แค่ หางอึ่ง ต้องฝึกฝนอีกนานค่ะแต่ก็ไม่ยอมท้อ ฮี่ๆๆ อาจใช่เวลานานกว่าคนอื่นแต่ ก็ช่วยไม่ได้ คนเราเก่งไม่เท่ากัน สมองต่างกัน ตอนนี้อ้ำๆอึ้งๆอยุ่อ่ะค่ะกะเรื่องการพูด มันช้ามากๆๆ ฮ่าๆๆ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 2 ก.ค. 50 14:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 งานล่ามที่ทำวันนั้น สนุกค่ะ สนุกเพราะว่า ดิฉันคิดว่ามันสนุก และดิฉันตั้งใจให้มันไม่ซีเรียสด้วย ด้วยบรรยากาศ กันเอง ที่ล่ามอย่างดิฉัน เปิดฉากด้วยรอยยิ้ม ให้ทั้งสองฝ่าย เริ่มต้นคุยกันเรื่องธุรกิจอย่างจริงจัง งานก็ค่อยๆ ดำเนินไป มีคำศัทพ์ที่เขาพูดกัน ตรงกับที่เตรียมไป และก็มีคำศัทพ์ที่ไม่รู้เข้ามาเหมือนกัน ดิฉันก็จะพยามใช้ภาษานั่นแหละแก้ปัญหา ไม่ได้นิ่งหรือทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แปลมั่วๆ คิดว่าฝ่ายไทย หรือฝ่ายญี่ปุ่น ไม่รู้เรื่อง พอถึงคำศัทพ์ที่ไม่รู้  ดิฉันจะแก้ปัญหาด้วยภาษามือ หรือภาษาอากัปกิรยาต่างๆ เพื่อให้ทางฝ่ายญี่ปุ่นเข้าใจ สิ่งที่ดิฉันต้องการบอก คือสิ่งที่ทางฝ่ายไทยต้องการสื่อ ได้ผลค่ะ ทางโน้นเข้าใจและก็ตอบตรงคำถาม บางทีมีการวาดภาพประกอบไปด้วยเลย เนื่องจากดิฉันไม่ได้เป็นผู้เชียวชาญด้านภาษาญี่ปุ่นโดยเฉพาะ บางคำศัทพ์บางคำ ที่ค่อนข้างยาก คือไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้ ออกมา มันก็เล่นเอามึนไปสักเสี้ยววินาทีค่ะ  ไหวพริบค่ะ ไหวพริบเราต้องพยามแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้รวดเร็ว ด้วยการพยามสื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจให้ได้ว่ามันคืออะไร โชคดีทั้งสองฝ่ายก็เข้าใจ เพราะว่า เราบอกเขาล่วงหน้าก่อนว่าศัพท์เฉพาะบางอย่างเราไม่รู้ พอดีนอกจากการประชุมแล้ว เขามีการไปดูงานซึ่งมีศัทพ์ นอกเหนือจากที่ตกลงคุยกันเรื่องงานก่อนรับงานมา คือศํทพ์เฉพาะด้านสาขาวิศวะ อุปกรณ์ อะไหล่ต่างๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง เล่นเอาล่ามมืนไปเลยเหมือนกันค่ะ อย่าว่าแต่แปลญี่ปุ่นเป็นไทยเลยค่ะ เอาแค่ไทยเป็นไทย ยังยากเลยค่ะ  เป็นคำทับศัทพ์เสียส่วนใหญ่ด้วย แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 14:35:16 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 14:34:21 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 14:32:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แต่ว่า งานนี้สนุกค่ะ ช่วยเหลือกัน ทั้งฝ่ายไทย ฝ่ายญี่ปุ่นและก็ล่าม กว่าจะสื่อกันรู้เรื่องขำกลิ้งกันไปหลายตะหลบ โชคดี ของล่ามเลยค่ะ เจอผู้ว่าจ้างอารมณ์ดี ไม่ถือสา แต่ถ้าถือสา คงก็ต้องบอกไปอย่างที่ตกลงล่วงหน้าก่อนรับงานแล้ว ว่า ศัทพ์ที่เกินจากที่บอกอาจจะแปลไม่ได้ แต่ก็ไม่มีปัญหา ผ่านพ้นไปด้วยดี  เข้าใจกันทั้งสองฝ่ายไม่ผิดพลาด ด้วยภาษามือ ภาษาใบ้ ภาษาคน เรียกได้ว่าครบกระบวนการสื่อสาร คือการสื่อสารไม่จำเป็นต้องเป็นคำพูดเสมอไป แต่ว่า ภาษามือ ต่างๆ การใช้สัญลักษณ์ แต่ที่สำคัญที่สุด ว่าเราจะสื่อมันออกไปได้อย่างมีเทคนิค หรือสื่อได้ดีแค่ไหน ให้คนรับสารเข้าใจไม่บิดเบือน นี่สำคัญมาก  เล่าตรงนี้จากประสบการณ์ เมื่อถึงเวลาคับขัน ของคนทำงานล่าม ก็ขอให้รับผิดชอบ เอาวิชาภาษามือ สัญลักษณ์ ต่างๆนี้มาใช้ ดีกว่า การแปล ไปแบบผิดๆ ด้วยท่าทางเท่ มั่นใจในภาษา แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยหลบหรือหลีก หรือเปลี่ยนแปลงเนื้อหา คงไม่ดี เอาเป็นว่าไม่อาย และกล้าทื่จะรับว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจ แปลได้หรือไม่ได้ ตรงๆน่าจะดี คือว่ามีบางคำที่แปลไม่ได้จริงๆ ดิฉันจะบอกว่าไม่รู้ แล้วทางฝ่ายไทย เขาจะบอกเป็นภาษาอังกฤษ หรือพยายามทำให้อีกฝ่ายเข้าใจ ด้วยทั้งสองฝ่ายมีความรู้ด้านวิศวะและงานช่างจึงเข้าใจกันได้ไม่ยาก สำหรับดิฉันคือการแสดงความรับผิดชอบที่ถูก คือรับไปตรงๆว่าไม่รุ้ ดีกว่า แปลมั่วๆให้เขาเข้าใจผิดกัน สนุกสนานเฮฮากันไปกับการทำงานได้ความรู้เกี่ยวกับศัทพ์วิศวะมาเพียบเลย และการทำงานที่สนุกอีกอย่าง คือ การได้ทำงานล่าม ได้แปล ได้ฟัง ความคิดของทั้งสองฝ่าย ได้เรียนรู้งาน ที่เขาทำกันด้วย เหมือนได้ความรู้เพิ่ม ด้านธุรกิจไปเลย ได้รู้แนวคิดของผู้บริหารสูงๆ ของบริษัทใหญ่ ได้รู้เทคนิคการขายของนักการตลาดเก่งๆ สนุกค่ะ เจอความเครียดเหมือนกัน เมื่อเจอนักพูด หรือระหว่างเจรจาที่เขาแสดงความคิดออกมาเป็นชุดๆ เขียนลงในกระดาษ เอสี่ ได้สัก สี่ห้าแผ่น แล้วดิฉันก็ต้องนั่งรอว่าเขาจะจบตรงไหน แปลตรงไหน  คือต้องฟังให้จบ แล้วก็ถามเขาอีกทีว่า สรุปคุณต้องการให้ดิฉันแปลว่า อะไรคะ คือส่วนไหนที่ต้องการสื่อ ก็ฮาดีค่ะ  มีประมาณว่า  เขาพูดๆไปดิฉันก็จะพยามแปล ตามหลักเมื่อเขาพูดจบ และหยุดนั่นหมายถึงต้องการให้เราแปล แต่ไม่ใช่ค่ะ เขาบอกว่า ยังก่อน ยังไม่จบ รอก่อนคิดต่อ เล่าต่อไปอีก ฟังให้จบนะคุณล่าม มันต้องอย่างงั้น อย่างงี้นะ... เอาเป็นว่าคุณล่าม เหมือนเจ้าของธุระกิจอีกคนเลย ต้องฟังยาว  นานหลายสิบนาที แล้วก็ค่อยสรุปสำนวน แปล ไปให้อีกฝ่ายเข้าใจ ในระหว่างแปล มีการเห็นไม่ตรงกันของคนไทยที่ผู้ร่วมงานกันด้วย คนนี้อยากให้พูดอย่างงี้คนนี้อยากให้พูดอย่างงี้ มันส์ค่ะ มันส์ เถียงกันไปเถียงกันมา หนุกหนานกันไปเลย ล่ามต้องนั่งฟัง ทั้งสองคนกว่าจะเจรจากันได้ว่าต้องพูดยังไง พลางมองหน้า ทางคนญี่ปุ่นไป ที่เขาปาดเหงื่อ รอ เมื่อไหร่ จะแปลให้ฉันฟังนะ มีอีก สรุป โอเค ตกลงนะ คุณล่ามคุณ แปลไปอย่างงี้นะ อีกฝ่ายตะโกนมา โอ๊ย ยาวลากดินขนาดนั้นใครจะไปแปลได้ ฮ่าๆๆๆ หนุกหนานค่ะมีการใช้ศัทพ์พ่อขุนกันนิดหน่อย อันนี้ไม่แปลค่ะ ล่ามนั่งขำทำหน้าตาแป๊ะยิ้มไปเรื่อยๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 15:15:50 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 14:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ก็เหนื่อยค่ะกับการทำงาน ได้รู้เลยว่ากว่าจะได้เงินมา มันไม่ง่ายเลย การทำงานล่ามเหนื่อยมาก เพราะเราต้องพูด หลายเท่า เพราะเป็นทั้งคนถามและคนตอบให้กับคนทั้งสองฝ่าย และยิ่งมีหลายคนก็ยิ่งเหนื่อยเข้าไปใหญ่ วันนั้นกลับถึงบ้าน ทานข้าวอาบน้ำเสร็จ สลบไสลไปเลยค่ะ วันที่สอง เป็นการทำงานที่ค่อนข้างโอเคหน่อย เป็นการพูดคุยกันทั่วไป ไม่เหนื่อยนัก แต่ด้วยคุณล่ามเป็นนักพูด เลยพูดเรียกเสียงฮา  เล่นเอาเจ้าของงานบอกว่า คุณล่าม เปลี่ยนจากอาชีพล่ามเป็นนักพูดท็อคโชว์ตลกดีไหมนี่ ฮ่าๆๆ คือดิฉันมีความมุ่งมั่นอีกอย่างคือการทำงานล่าม นอกจากจะเป็นการแปลสารที่ทั้งสองฝ่ายพูดออกมาเป็นคำพูดนั้น ให้อีกฝ่ายรับให้ตรงกันแล้ว ดิฉันยังคิดว่า คนเป็นล่ามก็ควรจะพยามที่จะมีไหวพริบและพลิกแพลงสถานการณ์ให้เป็นด้วย บ่อยครั้งที่ทางฝ่ายไทย หรือฝ่ายญี่ปุ่น พูดอะไรแรงๆ ออกมา แต่เราหลีกเลี่ยงที่จะแปล เพราะถ้าแปล ทั้งสองฝ่ายต้องมีการวางมวยกันแน่ บางทีเราก็ไม่จำเป็นทุกคำพูดค่ะ ถ้ามันทำให้สถานการณ์แย่ ก็คงไม่ดี ดิฉันก็พยามสร้างบรรยากาศ เวลาเราเครียดกันให้ผ่อนคลาย อันนี้ มันอธิบายยากค่ะ ถ้าไม่ได้อยู่ในสถานะการณ์นั้นๆ แต่ว่า สิ่งที่ดิฉันทำประสบผลสำเร็จ เมื่อได้คำชมจากคนที่ว่าจ้างว่าเขาทำงานได้สบายๆ ไม่เครียด เขาบอกว่าเราอารมณ์ดี เขาก็ทำงานไม่ซีเรียส คือถ้าสถานการณ์มันเครียดมาก ทั้งสองฝ่ายบึ้งต่อกันมากๆ แล้วล่ามก็ใส่อารมณ์ตามคำพูดที่ทางเขาสื่อมา มันก็คงยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้าย เอาเป็นว่าควบคุมสถานการณ์ไปด้วย นี่คือคติการทำงานล่ามของดิฉันค่ะ ล่ามมืออาชีพคนอื่นๆ คงแตกต่างกันไป แต่ว่า แต่ละคนมีเทคนิคการทำงานที่ต่างกันออกไป สำหรับดิฉัน ถ้าทั้งสองฝ่ายพอใจในการทำงาน และก็สิ่งที่เขาต้องการสื่อถูกสื่อ ด้วยล่ามอย่างดิฉัน แล้วทำให้เขาเข้าใจตรงกัน เจรจากันได้ราบรื่นไม่มีปัญหา นั่นก็โอเคแล้ว แต่ว่า งานนี้ก็มีข้อบกพร่องหลายอย่างเหมือนกัน ซึ่งก็จะเก็บไปไว้แก้ไขในการทำงานต่อไป ดิฉันเล่าไป อาจจะไม่ได้เป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นนัก เพราะว่าแต่ละคนคงเจอสถานการณ์ไม่เหมือนกัน แต่ก็อยากจะแชร์ดูค่ะ และถ้ามีท่านใดไม่รังเกียจมีเวลาก็มาแชร์ร่วมกันนะคะ รอรับฟังค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 14:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณพี่ออยค่ะ ที่แวะมารออ่าน มีเวลาเลยพิมพ์ รวดเดียวเลยค่ะ คุณ แม่บ้าน ณ โตเกียวคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ต้องรีบค่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เรื่องรำไทย  อยากจะบอกว่า ดิฉันเรียนด้วยตัวเองค่ะ ดูจากเทปดีวีดี ค่อยๆแกะทีละท่า แกะที่ละจังหวะ   เช่น นับจังหวะ นับท่าแล้วเราก็เขียน ไปและก็ทำตาม ที่กระจก เอาให้ตรงกับเขา เปิดเพลงไปด้วย ดูไปด้วย ทำตามไปด้วย เรียนเองหมดค่ะ ต้องใช้เวลาและความพยามในการฝึกฝนค่ะ โชคดีดิฉันมีมือไม้ที่ออ่น และเคยอยู่ชมรมนาฏศิลป์ตอนเด็กๆค่ะ และที่สำคัญชอบรำอยู่แล้วค่ะ ดิฉันมีคติว่า จะไม่บอกว่าทำได้ไม่ได้ ถ้าหากไม่ลองทำ ไม่ลองพยายาม ดูเหมือนจะเป็นคนทนงหรือมั่นใจในตัวเองสูง ไม่ใช่ค่ะ ไม่รับง่ายๆ ว่าทำได้ไม่ได้ จะบอกว่า ไม่รู้ ขอลองดูก่อน ถ้าลองทำดู ลองฝึกดู ลองพยายามดู ถ้าทำเต็มที่แล้วไม่ได้ คือคำตอบว่าทำไม่ได้ ถ้า ลองทำได้ พยามเต็มที่ได้ ก็คือได้ค่ะ เช่นเดียวกันอะไรที่ทำไม่ได้จะไม่บอกว่าทำได้ เด็ดขาด เป็นคนพูดตรงๆค่ะ และเชื่ออีกอย่างว่า ถ้าเรามีความพยาม การฝึกฝน การทำบ่อยๆ จะทำให้เกิดทักษะ ไม่ว่าเป็นอะไรก็ตาม จะเป็นภาษา เกม หรือการทำอาหาร ทำอะไรก็ตาม ทำบ่อยๆ จะเกิดทักษะ และก็ค่อยดีขึ้นเอง อย่ายอมแพ้อะไรง่ายๆ ทั้งๆที่ยังไม่เริ่มทำ เริ่มทำแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุดค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 15:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เเวะมาอ่านค่ะ ไม่ได้เป็นเเม่บ้าน เเต่ว่าอ่านเเล้วก็ได้คิดอะไรเยอะนะคะ ขอบคุณพี่จูนค่ะ สำหรับประสบการณ์ดีๆ ที่เอามาเล่าให้ฟัง จากคุณ : Pattylala - [ 2 ก.ค. 50 15:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ เก่งจังเลยคะ ที่กล้าทำในสิ่งแปลกใหม่  เติ้ลก็ทำงานล่ามที่เมืองไทยคะเป็นล่ามโรงงานอุตสาหกรรม การเริ่มต้นช่วงแรกๆ ก็ยากและทุลักทุเลคะ สำหรับศัพท์เทคนิค ศัพท์ที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม  หากได้ทำบ่อยๆ ก็จะมีประสบการณ์และเข้าใจระบบโรงงานอุตสาหกรรมมากขึ้น ศัพท์ที่ใช้ก็จะวนเวียนไปเรื่อยๆ คะ       งานล่ามบางครั้งก็สนุก บางครั้งก็เครียดคะ สมัยเป็นล่ามใหม่ๆ เคยถูกคนญี่ปุ่นด่าว่า "hyaku pasento tsuuyaku dekinai" (แปลไม่ได้ร้อยเปอร์เซ้นต์ด้วยละ) จนป่านนี้ก็ยังแปลไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่ดี (ก็ไม่ได้คลอดออกมาจากรูคนญี่ปุ่นนี่คะ) แต่ก็พยายามเก็บทุกเม็ดละคะ จนหลังๆ มาก็ได้รับคำชมจากเจ้านายคนใหม่ ที่เค้าพูด อ่าน เขียน ไทยได้  เค้าบอกว่าแปลดีกว่าล่ามใหญ่อีก (ที่บ. มีล่ามสองคน)  เพราะเก็บทุกเม็ด และไม่บิดเบือนสาร คนที่เค้าฟังภาษาไทยออกสิเนอะ ถึงคู่ควรประเมินเรา ว่าเราแปลห่วยแตกหรือเปล่า     คุณอดีตนักกินจุก พยายามต่อไปปนะคะ เราชื่นชมคะ ... ถ้ามีประสบการณ์ใหม่ๆ มาแชร์ให้ฟังอีกนะคะ  ในอนาคต เติ้ลอาจย้ายไปญี่ปุ่นคะ ก็จะยึดงานล่ามเป็นอาชีพนี่แหละคะ เลยอยากศึกษาไว้ จากคุณ : littlebitlittlemore - [ 2 ก.ค. 50 15:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วได้ประโยชน์มากเลยค่ะ คุณอดีตนักกินจุก มีความวิริยะอุตสาหะดี ชื่นชอบค่ะ อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจในการเรียนภาษาด้วยตัวเอง จากคุณ : Omiya - [ 2 ก.ค. 50 16:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แง อยากทำบ้างจัง แต่ภาษาเรายังอ่อนหัดนัก จากคุณ : puimnida - [ 2 ก.ค. 50 16:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เก่งมากครับคุณจูน ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะครับ จากคุณ : Aon_loe - [ 2 ก.ค. 50 17:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เก่งจังเลยค่ะ จากคุณ : meaw_1985 - [ 2 ก.ค. 50 17:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ล่ามสมัครเล่นค่ะ  ไม่กล้าเรียกแพงๆ  เพราะกลัวตัวเองทำให้เค้าได้ไม่เต็มที่  แต่ก็ได้หัดหลายครั้ง  ถือเป็นประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : ลูกหมีตัวเล็ก - [ 2 ก.ค. 50 17:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุกคนในคห.ข้างบนนะคะ ที่เข้ามาอ่านชื่นชมและเป็นกำลังใจ แอบยิ้มเล็กยิ้มน้อยดีใจค่ะ นี่เลยค่ะ  จิตวิทยาเล็กๆน้อย สามารถนำไปใช้ในการทำงานได้ คือ  คนเราชอบที่จะให้คนชื่นชมมากกว่าการตำหนิ เพราะฉนั้น การทำงาน เราจะเอาหลักนี้ไปใช้อย่างไร นั่นคือการรู้จักชมคู่สนทนาค่ะ ชมในที่นี้ไม่ใช่ชมภายนอก คุณสวย คุณหล่อ   นะคะ  ชมในที่นี้ คือ ชมในสิ่งที่คู่สนทนาเราทำอยู่ ในงานล่าม การชมคู่สนทนา หรือชมผู้ที่เรากำลังทำหน้าที่ล่ามให้เขานั้น เราก็ต้องอาศัยการเตรียมตัว ที่เรียกว่าการทำการบ้านล่วงหน้าค่ะ คือ ก่อนที่จะรับงานล่าม เราก็ต้องรู้เนื้อหาของงาน รู้ว่าเราจะไปเป็นล่ามให้ใคร พอเราได้ชื่อ ได้ข้อมูล เราก็ต้องค้นหาข้อมูลรายละเอียด เจาะลึกของบริษัทและบุคคลที่เรากำลังจะไปทำงานล่ามให้เขาค่ะ ว่าบริษัทเขาเป็นไง คนที่มาเป็นคนระดับไหน มีแนวคิดวิสัยทัศน์อย่างไร เมื่อเรารู้จักเขา แล้ว การทำงานล่าม ก็จะทำให้เราเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น ในการสนทนา ของเขา  เพราะเราพอรู้จักเขามาบ้างแล้วนั่นเอง และช่วงเบรคพัก ช่วงที่ไม่ต้องแปล ช่วงที่ต้องสนทนา เราก็ควรจะสนทนา คุยถามไถ่ หรือชื่นชมผลงานของบริษัทเขา หรือผลงานของเขาที่ได้ทำมาค่ะ แค่นี้แหละค่ะ ทางฝ่ายนั้นก็เป็นปลื้ม ล่ามอย่างเราก็ลดความเครียดลงด้วย แต่กรณี ที่ค้นหาไม่ได้จริงๆ ก็ค่อยๆคิดอีกทีว่าต้องทำไง ข้างต้นยกตัวอย่างกรณี การทำงานล่ามที่ไม่เป็นทางการ นะคะ ถ้าเป็นล่ามอย่างทางการ ที่ต้องแปล เหมือนว่าเราเป็นเครื่องแปล อัตโนมัติ งานจบ รับเงินในซอง ก็จบกันไป อันนั้นคงละอย่างในการเตรียมตัว อันนั้นคงต้องแม่นยำในด้านภาษาจริงๆ แต่ว่า ไม่ว่าเป็นล่ามทางการหรือไม่ทางการภาษาก็ต้องเอาให้แม่นยำเช่นเดียวกัน แต่กรณีล่ามที่ดิฉันทำ เป็นล่าม ที่เป็นการเจรจาการค้ากัน ไม่ได้ซีเรียสแบบต้องเข้าห้องประชุมสวมสูท กัน เลยโอเคค่ะ ดิฉันก็ไม่ได้เคยเรียนล่ามมานะคะ แต่ก็ออกความคิดเห็นไปตามความเข้าใจ และประสบการณ์ค่ะ มาที่การทำการบ้าน หาข้อมูล คนที่เราจะพบล่วงหน้า เป็นสิ่งที่ทำให้ดิฉันประสบผลสำเร็จมาหลายครั้ง ในที่นี้ คือ ประสบผลสำเร็จในการสนทนาและสร้างมิตรภาพค่ะ จำได้ว่าเมื่อครั้นที่มีโอกาส ได้ไปพบกับระดับอดีตรองนายกรัฐมนตรีของไทย การเข้าพบ มีคนระดับท็อปในจังหวัดที่ดิฉันอยู่ และก็นักศึกษาด้วย ถ้าเป็นคนทั่วไปคงไม่คาดคิดว่าจะได้มีโอกาสสนทนากับท่านแน่ ดิฉัน เตรียมค่ะ เตรียมหาข้อมูลของท่านล่วงหน้า ทั้งประวัติการทำงาน และข่าวความเคลื่อนไหวปัจจุบัน ของท่าน เรื่องไม่คาดคิด แต่มันก็เป็นอย่างที่คิด หลังจากท่านกล่าวคำปราศรัยเสร็จ ท่านลงมาจากเวที ดิฉันยกมือไหว้ ท่านก็ดิ่งเข้ามาคุยกับดิฉันเป็นคนแรกเลย ก็ประทับใจค่ะ ที่มีโอกาสอย่างงั้น ก็เลยมีหัวข้อพูดคุยกับท่านได้ เพราะดิฉันทำการบ้านมาล่วงหน้านั่นเอง ท่านยังงงเลย หนูรู้ด้วยเหรอ อยู่ถึงญี่ปุ่น ข้อมูลข่าวคราวของท่าน ติดตามด้วยเหรอ ท่านก็ยิ้มค่ะ และก็ยังอีกหลายงานค่ะ ที่เจอคนระดับอื่นๆหรือมีชื่อเสียง ที่เอ่ยชื่อ กดค้นหาในเนท มีข่าวหรือมีประวัติผลงาน ส่วนใหญ่ ก่อนไปพบ ดิฉันจะค้นหาข้อมูลไว้ให้แน่นค่ะ เผื่อไว้ จะมีโอกาสได้คุยหรือไม่ได้คุยไม่เป็นไร แต่ถ้ามีโอกาสคุย เราก็จะมีหัวเรื่องที่จะคุย หรือได้ชมเล็ก ชมน้อย คู่สนทนาเราก็เป็นปลื้ม มิตรภาพก็ค่อยๆตามมาค่ะ จริงๆไม่จำเป็นว่าต้องเป็นการเข้าพบคนระดับสูงๆหรือเก่งๆ ดังๆใดๆ การรู้จัก คู่สนทนา หรือรู้จักฝ่ายตรงข้าม ก็เหมือนเราได้ชัยชนะเกินครึ่ง อันนี้คิดว่า หลายๆคนคงพอจะทราบนะคะ เอามันมาใช้ค่ะ แล้วเราจะมีชัยในการพิชิตชัยในการสร้างสัมพันธไมตรี สุดท้าย เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนเช่นเดียวกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 18:21:07 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 18:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ชื่นชมคุณจูนด้วยคนนะคะ อยากเป็นล่ามมากเลยค่ะ แต่เนื่องด้วยภาษาญี่ปุ่น ไม่แข็งแรง ได้แค่สื่อสารกับคนญี่ปุ่นรู้เรื่องก็พอแล้ว ตอนนี้ก็พยายามเร่งภาษาญี่ปุ่นของตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะได้ระดับ 2 ซะทีนะ (เศร้า...) อยากเก่งภาษาญี่ปุ่น อย่างคุณจูนบ้างจังเลยค่ะ จากคุณ : ติ๊กจัง แม่เจ้าคะน้า (Kana Jan) - [ 2 ก.ค. 50 18:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณติ๊กคะ ยังไม่เก่งเลยค่ะภาษา แต่ก็พอทำงานได้ค่ะ ซึ่งก็เป็นงานที่มีขีดจำกัด ตามเนื้อหาของงาน ถ้าทำได้ก็รับทำไม่ได้ก็ไม่รับค่ะ เดี๋ยวจะพลอยทำให้เขาเสียหายกัน ตอนนี้ดิฉันเรียน ภาษาญีปุ่น อยู่ อยากแนะนำให้ดูค่ะ ว่าเป็นลักษณะไหน คิดว่าเป็นคอร์สที่น่าสนใจ สำหรับผู้ที่ต้องการพูดภาษาญี่ปุ่นให้ชัดเจน ใช้ภาษาญี่ปุ่นให้เป็นในการทำงานค่ะ คิดว่าในจังหวัดอื่นๆน่าจะมีโรงเรียนสอนอย่างงี้เยอะ Communication School ลองเข้าไปดูได้ค่ะ http:www.fln-okinawa.com จริงแล้วเป็นโรงเรียน สำหรับคนญี่ปุ่น ที่ต้องการพัฒนาการใช้ภาษาการสื่อสาร ในการทำงานและทำธุรกิจได้อย่างราบรื่น หรือคนที่ขาดความมั่นใจในการพูดค่ะ ที่ดิฉันเรียน ตอนนี้ ก็มีการออกเสียงอักขระภาษาอย่างถูกต้อง การอ่าน และการพูด ให้คนรับสาร เข้าใจหรือรับสารที่เราสื่อไป อย่างมีเทคนิค การวางตัว และบุคลิกภาพในการพูดค่ะ น่าสนใจค่ะ สำหรับคนที่พอรู้ภาษาญี่ปุ่นค่อนข้างดี ถ้ามีเวลาก็ดีเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 18:33:23 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 2 ก.ค. 50 18:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เล่าจนเห็นภาพเลยนะคะ จขกท. เก่งจัง ดิฉันเป็นคนชอบตื่นสนามโดยเฉพาะในที่ประชุม ยังไม่เคยสมัครเป็นล่ามพิเศษที่นี่เลยเพราะไม่มั่นใจภาษาแค่ระดับสองของอดีตล่ามโรงงานอย่างดิฉัน ก็เลยแปลเอกสารอยู่บ้านแทนค่ะ ได้อ่านประสบการณ์จากคุณจขกท. ทำให้เกิดแรงบันดาลใจอยากออกไปเป็นล่ามบ้างเหมือนกัน ชีวิตอาจจะมีสีสรรมากขึ้นหรือเปล่าน้า เพราะว่าตอนนี้ก็ยังไม่มีลูก แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 19:24:44 จากคุณ : แม่นางแอบสตางค์ (แม่นางแอบสตางค์) - [ 2 ก.ค. 50 19:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณมากครับ เป็นกระทู้ที่ประโยชน์มากๆเลยครับ จากคุณ : nut_siri - [ 2 ก.ค. 50 19:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนนี้อยากทำล่ามเหมือนกันคะ แต่ไม่รู้จะเริ่มหางานนี้ยังไง เคยเป็นล่ามโรงงาน ตามสามีมาทำงานที่นี่นะคะ อยู่ว่างๆเลยอยากหางานทำ ไม่ทราบว่าพอจะแนะนำบริษัทจัดหาล่ามที่ไหนบ้างคะ มีเวปหรือเปล่า จากคุณ : แม่บ้านอ่อนหัด (purelady_2005) - [ 2 ก.ค. 50 19:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เก่งจังค่ะ ... ตอนนี้ตัวเองก็ยังแค่หางอึ่ง แต่ก็พยายามอยู่ค่ะ ... จากคุณ : ก้มลงกราบ - [ 2 ก.ค. 50 20:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ข้าน้อยขอคาราวะ เก่งจัง (แอบอิจฉาเล็กๆ)อยากทำงานเหมือนกันค่ะแต่ภาษาญี่ปุ่นให้คืนอาจารย์เค้าไปเกือบหมดแล้ว ปีนี้ว่าจะลองสอบวัดระดับสามซักหน่อย(แค่สามค่ะ อย่าหัวเราะดิ)หนังสือยังไม่ได้อ่านซักตัวเลยก็กะว่าจะใช้ไสยศาสย์(สะกดถูกไหม)เข้าช่วยค่ะ จากคุณ : meru chan - [ 2 ก.ค. 50 21:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สุดยอดไปเลยค่ะคุณจูน ขอปรบมือให้ดังๆ ทำต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ห่างๆค่ะ จะกลับโอกินาว่าเร็วๆนี่แล้วค่ะ คงจะได้ทานข้าวด้วยกันสักมื้อนะคะ ... ว่าแต่ เค้าว่าช่วงนี้ร้อนน่าดูใช่ไม๊เอ่ยยยยย !!?? จากคุณ : NooTy - [ 3 ก.ค. 50 03:48:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาอ่านอีกรอบ คุณจูนเก่งจังค่ะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับแม่บ้านไร้สาระแบบดิชั้นได้มาก ฮี่ๆๆๆ ค้องพยายามต่อไป**หมายถึงดิชั้นนะคะ** แอบแซวแม่นางแอบสตางค์ หน่อย รักอ่ะจึงแซว แหม ถ่อมตัวนะพี่ ฝีมือการแปลของพี่ผู้ใหญ่ในโรงงานเค้าเชื่อถือกันมาก อิชั้นรู้ดี ฮี่ๆๆ สีมาอิชั้นยังบอกเก่งได้ครึ่งพี่ก็บุญแล้ว อ่าๆๆ คนเก่งชอบถ่อมตัวอ่ะ และขอเป็นกำลังใจให้แม่บ้านที่กำลังพยายามภาษาญี่ปุ่นทุกคนค่ะ แต่ว่าไปแล้วแม่บ้านห้องนี้มีแต่คนเก่งๆๆกันเยอะเลยอ่ะค่ะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 3 ก.ค. 50 06:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โอ๊กซังจ้ะ ขอบคุณสำหรับยาหอมจ้า ไม่ได้เก่งอะไรเลยเรื่องจริงไม่มีถล่มตัวจ้า ความรู้มันลงไหไปเกือบหมดแล้วจ้า ผู้ใหญ่เชื่อแล้วกำนันจะเชื่อด้วยอ่ะป่าว อิๆๆ ตอนนี้จะติดสำเนียงคันไซเบนแทน ดีนะสามียังพูดภาษากลางด้วย เม้นท์กระทู้เสร็จหันไปบอกสามีว่าออกไปทำล่ามได้ป่าว พี่เบริดบอกว่ารออีกหน่อยนะแค่ทำอยู่บ้านก็หน้าบูดๆๆ ออกไปทำนอกบ้านหน้าคงยุบกลับบ้าน เฮ้อ!! ขอพับโครงการชั่วคราว เห็นด้วยค่าพวกแม่บ้านอย่างพวกเรามาจับมือกัน สู้ๆๆ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 50 08:27:15 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 50 08:26:40 จากคุณ : แม่นางแอบสตางค์ - [ 3 ก.ค. 50 08:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาชื่นชมค่ะ ยกนิ้วให้ เก่งมากๆ อ่านกระทู้นี้แล้วต่อมอยากทำงานกำเริบ แต่คุณแฟนยังไง๊ ยังไง ก็ไม่ยอมใจอ่อนสักที จะว่าไปภาษาญี่ปุ่นตัวเองตอนนี้ก็กำลังถอยหลังตกคลองป๋อมแป๋มอยู่เหมือนกัน  555  ได้แต่ทำใจ..ทำใจ เมื่อตอนที่ตัวเองยังทำงานที่เมืองไทยอยู่ฝ่ายโปรเจคญี่ปุ่น เวลานายๆ คุยเรื่องธุรกิจหรือเรื่องทั่วๆไปก็ยังพอสู้ได้ค่ะ แต่ถ้าคราวไหนลงศัพท์พวกวิศวะหรือสถาปนิกแล้วล่ะก็..ใช้ *ภาษามือวาดภาพ* วิธีเดียวกับคุณอดีตนักกินจุกเลยค่ะ ลูกค้าญี่ปุ่นส่วนใหญ่ก็น่ารักดีนะคะ ใช้ภาษามือวาดภาพตามต่อก็มี เฮฮากันไปทั้งสองฝ่าย ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ ที่เอามาเล่าให้ฟังค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้ๆ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 50 10:36:16 จากคุณ : manachan - [ 3 ก.ค. 50 10:32:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกๆคนนะคะ ทุกๆคห.เลยค่ะ .. อ่านแล้วสังเกต ชื่อล็อคอิน ของแต่ละคนเจ๋งๆกันทั้งนั้นเลยค่ะ เช่น  ชือ ก้มลงกราบ  แม่นางแอบสตางค์  ชื่อล็อคอินแปลกดีค่ะ คุณแม่บ้านอ่อนหัดคะ สำหรับเวบบริษัทจัดหาล่าม ลองค้นในเนทได้เลยค่ะ แค่กดค้นหาคำว่าล่าม ภาษาไทย ญี่ปุ่น ก็หาเจอค่ะ ลองค้นดูนะคะ   เอาใจช่วยให้ได้งานทำค่ะ แล้วอย่าลึมมาเล่าสู่กันฟังนะคะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 3 ก.ค. 50 18:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เก่งมากๆ เลยค่ะ   ห้าปี มาถึงจุดนี้ได้ ชื่นชมมากๆ ค่ะ จากคุณ : วดี - [ 4 ก.ค. 50 09:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เยี่ยมมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่นำมาแบ่งปัน เป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะ อยากทำงานล่าม ติดต่อประสานงานเหมือนกันค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง เคยรับงานครั้งนึง ก็สนุกดี บริษัทเก่าที่ญี่ปุ่นเค้าติดต่อมาน่ะค่ะ   ตอนนี้ภาษาญี่ปุ่นก็มีแต่แย่ลงๆ ถ้าได้กลับไปอยู่ญี่ปุ่นอีก ก็จะพยายามไปศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมค่ะ จากคุณ : moomin - [ 6 ก.ค. 50 02:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณค่ะ พี่หนุ่ย ขอบคุณค่ะ คุณ moomin ห้าปี นี่ใช้เวลานานมากเลยนะคะ คนอื่นหรือคนบางคนเขามาอยู่ญี่ปุ่นแค่ปีสองปี ก็เก่งๆกันก็มี แต่ว่า ตอนนี้ก็รู้สึกดีค่ะ ที่รู้สึกว่าภาษาญี่ปุ่นตัวเองดีขึ้นเยอะ ตอนนี้ค่อนข้างใช้ภาษาได้  ลื่นขึ้น เพราะว่าสามารถ คุยโจ๊ก พูดมุขตลกๆ ให้เพื่อนๆคนญี่ปุ่นหัวเราะได้ แล้ว จริงๆแล้ว ที่จูนสามารถเรียนได้และได้งานก็ เพราะสามี ที่นอกจากจะเป็นกำลังใจก็ให้คำปรึกษา เรื่องานเป็นอย่างดี นอกจากนี้ เขายังสนับสนุนการเรียน การทำงานของตัวเอง เป็นอย่างมาก ไหนๆ  ก็ได้ตั้งกระทู้แล้ว ก็อยากจะเขียนต่อ เกี่ยวกับการเรียนภาษา ด้วยตัวเองต่อสักนิด เผื่อว่าจะมีคนสนใจ นำไปใช้บ้าง จำได้ว่า เคยตั้งกระทู้เล่าเกี่ยวกับการเรียนด้วยตัวเองไปแล้ว คราวนี้ อยากจะเล่าถึงเทคนิค การเรียนด้วยตัวเอง ว่าด้วย ของ การฝึกภาษาญี่ปุ่น ให้ถูกต้อง ตามแกรมม่า แรกๆ  ในการเรียนภาษาญี่ปุ่น ปัญหาในการเรียนภาษา ของดิฉัน จะอยู่ที่ การออกเสียง chi shi su tsu และการออกเสียงอักขระอื่นๆ รวมถึง แกรมม่าที่ยากๆ คำช่วยต่างๆ เดี๋ยวจะค่อยๆ แนะค่ะ ว่าเรียนอย่างไร ที่ทำให้ตอนนี้ ปัญหาตรงนี้มันค่อยๆหายไป ยังไม่ถึงว่าเก่งนัก แต่ว่ามันดีขึ้นค่ะ อันนี้ พ่อบ้านเขาช่วยยืนยันได้ เดี๋ยวจะหาว่าโม้ กลางบอร์ด จริงๆแล้วการเรียนภาษา เป็นที่ทราบกันอยู่ว่า การใช้บ่อยๆ จะทำให้เกิดทักษะ  ความคุ้นเคย กับภาษา และสำเนียงต่างๆ ก็จากการได้ยินได้ฟังบ่อยๆ การพูดบ่อยๆ มันก็จะค่อยๆ ดีขึ้นตามลำดับ จริงๆแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการเรียนในคลาสเรียน หรือเรียนด้วยตัวเอง ก็ไม่ได้ต่างกันนัก ตรงที่ว่า ถึงแม้ว่าจะไปลงเรียนที่โรงเรียนสอนภาษา แต่ว่า ก็ต้องอาศัยความร่วมมือจากตัวเราเอง ถึงจะทำให้ภาษาของเราพัฒนา เพราะว่าอาจารย์ผู้สอน แค่เป็นคนชี้แนะ และอธิบายหลักการใช้ ถ้าเขาให้การบ้านเรามา เราไม่ทำ หรือเราไม่ฝึก อย่างที่เขาแนะนำ หรือเราไม่เอาหลักต่างๆทฤษฏีต่างๆ มาใช้แล้ว มันก็ไม่เกิดผลสัมฤทธิ์ในการเรียน จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 6 ก.ค. 50 19:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ดิฉันเคยเขียนบอกเล่าในกระทู้ เกี่ยวกับการเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วยตัวเอง ในกระทู้เก่าๆ ในคลังกระทู้ ว่าเรียนด้วยการ ดูหนัง ดูละคร จดจำคำหรือสังเกตคำจากป้ายต่างๆ ตามข้างถนนหนทาง กล้าที่จะพูด กล้าที่จะคุยไม่กลัวว่าพูดผิดหรือถูก เวลาเปิดคำศัทพ์ ก็จะมาร์คคำนั้นๆไว้เสมอ เมื่อเปิดอีกครั้ง ก็เคาะหัวตัวเองไปทีหนึ่ง ลืมไปได้ไง ถ้าเปิดคำเดิมอีกครั้งที่สามนี่ไม่จำ ก็ต้อง เอาหัวโขกโต๊ะไปเลย หุๆๆๆ ล้อเล่นค่ะ ไม่กล้าทำจริงๆหรอก กลัวเจ็บ มาที่แกรมม่า กันดีกว่า แรกที่ดิฉันบอก ปัญหาการใช้แกรมม่า พวกคำช่วยต่างๆ ก็พยามเข้าใจ ความหมายและหน้าที่ของคำช่วยนั้นๆ ให้ได้ และเข้าใจวิธีใช้ด้วย แน่นอนว่าตอนนั้นดิฉันเข้าใจความหมาย และหน้าที่ของคำช่วยนั้นๆ แต่ว่า เวลาพูดจริง มักจะตัดคำช่วยออก พูดเป็นประโยคที่ละคำช่วยไป บางที บางประโยคอาจจะละคำช่วยได้ แต่ว่าถ้าละคำช่วย ไปโดยไม่ถูกหลักแล้วก็ทำให้ พูดผิดแกรม่า และภาษาก็จะแปลกๆ หรือคนญี่ปุ่นบางคนที่เขาไม่พยามเข้าใจภาษาญี่ปุ่นคนต่างชาติ แล้วเขาจะบอกว่าไม่รู้เรื่อง วิธีแก้ ปัญหานี้ ก็คือ การฝึกใช้คำช่วยต่างๆ แน่นอน ตอนเรียนมีแบบฝึกหัด เกี่ยวกับคำช่วยต่างๆเยอะ และดิฉันก็ทำ และสอบตอนเรียน ก็ผ่าน แต่เอาอีกแล้วใช้จริงก็ยังพลาดอีก เพราะอะไร เพราะว่ายังไม่ชำนาญนั่นเอง เนื่องจาก นั่งๆอ่านๆเขียนๆแต่ในตำรา แต่ขาดการฝึกจริงกับคนญี่ปุ่นเยอะๆนั่นเอง และตอนพูดกับคนญี่ปุ่นก็จะพูดไปเลยเร็วๆ แบบ ไม่ได้คิดคำนึงถึงแกรมม่านัก ซึ่งเขาก็เข้าใจเรา มันก็ยิ่งทำให้ปัญหาการตัดคำช่วยของเราแก้ไม่หาย วิธีแก้ของดิฉัน ก็คือ นั่งทวน คำช่วย ต่างๆหน้าที่และวิธีการใช้ หลายๆ รอบ แล้วนึกประโยคแต่งประโยคดู และทดสอบใช้กับสามีก่อน คือจะพูดอะไร ก็เลี่ยงที่จะพูดภาษาไทย เป็นพูดภาษาญี่ปุ่นอย่างช้าๆ และถูกต้อง ตรงแกรมม่า ค่อยๆ หยิบหรือดึงแกรมม่าที่เรียนออกมาใช้บ่อยๆ และใช้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แรกๆ ก็ดึงแกรมม่า  จากหนังสือเรียน มินนาโนะนิฮงโกะก่อน ก็ค่อยๆดึงๆ ค่อยๆฝึก จนคิดว่า โอเคเข้าใจ และสามารถใช้ได้แล้ว วิธีการดึงมาใช้ ก็คือนำมาใช้ในประโยคต่างๆที่เราพูดกับคนญี่ปุ่น และก็ ใช้การเขียนค่ะ การเขียนช่วยได้เยอะมาก เขียนทั้งบทความและจดหมายเป็นภาษาญี่ปุ่น เขียนบ่อยๆ ช่วยได้เยอะมากๆ และก็การอ่านด้วย การอ่านก็ช่วยได้เยอะ เพราะเราจะคุ้นเคยกับรูปประโยคต่างๆของภาษาญี่ปุ่นเพิ่มขึ้น การอ่าน หลายๆคนคงจะบอกว่า อ่านไม่ออก อย่ากลัวอ่านไม่ออกค่ะ ถ้าไม่ขี้เกียจอ่านได้หมดค่ะ การอ่าน ก็เริ่มจากการอ่านบทความที่เราสนใจหรือหนังสือที่เราชอบ มันจะทำให้เรามีความพยามในการอ่านและไม่เบื่อ และสนุกกับมันค่ะ ดิฉันก็ซื้อหนังสือมาเยอะค่ะ ค่อยๆอ่าน วันละนิดวันละหน่อย ไม่ได้อ่านวันหนึ่งเป็นเล่มๆ แค่นิดๆหน่อย แต่อ่านบ่อยๆเท่านั้นเองค่ะ สำหรับแม่บ้าน ก็ลองเอาหนังสือการทำอาหารมาอ่านมาแปลดูนะคะ น่าจะดี นอกจากจะได้เมนูอร่อยๆแล้วยังได้รู้คันจิและพัฒนาภาษาญี่ปุ่นด้วย ดิฉันยังไม่เก่งนะคะ แต่ว่า รู้สึกว่าการทำอย่างที่ดิฉันเขียนข้างต้น มันทำให้ภาษาพัฒนาขึ้นค่ะ หลังจากการค่อยๆดึงแกรมม่า จาก หนังสือที่เคยเรียนแล้ว ก็ เป็นแกรมม่า จากหนังสือ แกรมม่า ที่ใช้เตรียมสอบวัดระดับสอง ที่ดิฉันได้สอบนานแล้ว ตอนสอบนั้นก็ได้แต่ท่องจำ ไปสอบ และก็สอบผ่าน ได้คะแนนสามร้อยอัพ บางส่วนก็ได้ เกือบเต็มร้อย แต่ว่าหลังจากสอบเสร็จถามว่าตัวเองได้ใช้แกรมม่า ระดับสองไหม คำตอบ ไม่ค่อยมีโอกาสใช้ค่ะ คำศัทพ์ คันจินิ ค่อยๆสะสม อันนี้ ยังค่อยๆได้ใช้บ้าง แกรมม่า การพูดจา อือยังไม่ไปถึงไหน ตัวเองเลย ค่อยๆ ดึง แกรม่าจากระดับสองที่ได้เรียนได้ท่องไป มาใช้  ก็ค่อยๆใช้วิธีเดิมค่ะ ค่อยๆ ดึงที่ละตัวออกมาใช้  ค่อยๆดึงยังไง ก็ค่อยๆนึกถึงประโยคต่างๆ ที่ต้องใช้แกรม่าเหล่านั้น หรือพยายามพูดและแต่งประโยคนั่นเอง ที่ดึงและได้ใช้บ่อยๆ คือการได้ เขียนเมล์ติดต่อกับแม่สามีประจำนั่นเอง และการได้คุยแชทคุยกับคุณแม่สามี และสามีบอ่ยๆ ก็มีส่วนช่วยในการดึงแกรมม่าต่างๆมาใช้เช่นเดียวกัน ตอนตอบโต้กัน เราก็ได้เรียนภาษาไปด้วย ได้สังเกตการใช้แกรมม่า และใช้บ่อยๆทำให้เราจำนั่นเอง และก็ค่อยทำอย่างงี้ มาเรื่อยๆ จากระดับต้นแกรมม่าจากมินนาโนะนิฮงโกะ มาที่แกรมม่าระดับสอง และระดับหนึ่งตามลำดับ และก็ยังดึงคำศัทพ์จากการเตรียมสอบ ระดับหนึ่งมาใช้ด้วย ค่อยเอามาใช้ ใช้บ่อยๆก็จะคุ้นและจำคำนั้นๆ ได้ค่ะ ถึงแม้ว่าดิฉันจะยังสอบระดับหนึ่งไม่ผ่านก็ตาม แต่ดิฉันสามารถ เอาสิ่งที่ดิฉันได้เรียนจากการเตรียมตัวสอบมาใช้ได้ แค่นี้ดิฉันก็คิดว่า ดิฉันผ่านแล้วค่ะ ผ่านการใช้ได้จริง ดิฉันคิดว่า ถ้าคนที่สอบผ่านระดับหนึ่งได้เพราะว่าการเตรียมตัวสอบดี สอบผ่าน แต่ขาดความชำนาญและทักษะ การใช้ภาษาญี่ปุ่น ที่ดี เหมาะกับการสอบได้ระดับหนึ่งแล้วมันคงไม่มีความหมาย เช่นเดียวกับเพื่อนๆคนเกาหลีของดิฉัน ที่เขา มาเรียนแค่ปีหนึ่งสอบผ่านอิคคิวเพราะเขาอ่านหนังสือ เตรียมสอบเยอะ แต่ว่า เขาไม่สามารถ พูดหรือสื่อสารกับคนญี่ปุ่นทั่วไปได้อย่าง คล่องแคล่ว หรือราบรื่น เขามาถามดิฉันว่า นะซึ คืออะไร ก็มะเขือไง.. อ้าวน้องผ่านอิคคิวแล้วนะนี่ คำง่ายคำนี้ไม่รู้อีก คือ คำที่นอกเหนือจากที่เขาอ่านมานั้นเขาก็ไม่รู้นั่นเอง เช่นเดียวกันค่ะ ดิฉันก็ไม่รู้คำที่ยังไม่ได้เรียนเช่นเดียวกัน ก็ไม่ซีเรียส ยังต้องอยู่และใช้ภาษานี้อีกนาน ก็คงจะค่อยๆสะสมไป สักวันก็คงจะดีขึ้นเข้าใจและรู้ศัทพ์มากขึ้นเรื่อยๆไป ตามลำดับ มันคงต้องอาศัยเวลา และความสนใจและการใช้ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 50 20:47:26 จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 6 ก.ค. 50 20:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 การออกเสียงภาษาญี่ปุ่น อย่างที่ได้เขียนในคห.ข้างบน ว่าดิฉันลงเรียนคอร์สเกี่ยวกับ การสื่อสารด้วยภาษาญี่ปุ่นไปแล้ว และอาจารย์ก็แนะนำ หนังสือ การออกเสียงมาเล่มหนึ่ง ซึ่งดิฉันก็ได้ใช้อยู่  หนังสือชื่อ นิฮงโกะ โนะฮัทซึอง  เคียวจิซึ ซื้อทางเนทได้ค่ะ ลองค้นหาดู พิมพ์ค้นเป็นภาษาญี่ปุ่นดูนะคะ มีซีดีด้วย และนอกจากนี้ ดิฉันก็มีเครื่องบันทึกเสียง ไว้บันทึกเสียง อาจารย์ตอนสอนทุกชั่วโมง กลับบ้านก็เอาเข้าเครื่องคอม ไว้เปิดฟังและทบทวน ลืมบอกไปว่า เครื่องบันทึกเสียงดิฉันก็ใช้บันทึกเสียงตัวเอง ในการออกเสียง และฟังดู บันทึกเก็บไว้ค่ะ  แล้วก็ค่อยๆดูว่าสำเนียงการออกเสียงเราได้พัฒนาไหม ที่เขียนๆทั้งหมด เป็นการเรียนด้วยตัวเองในแบบฉบับที่ทำมาค่ะ ค่อยๆเรียน ใช้เวลาแบบค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ไม่ได้ขยันมากนัก ก็เลยไม่ได้เก่งมากๆเหมือนคนไทยอีกหลายๆคน แต่ว่า ทำแล้วคิดว่ามันค่อยๆดีขึ้นเลย เอามาเขียนบอกเล่าในกระทู้ดูค่ะ เสียดายพื้นที่ เดี๋ยวกระทู้ก็จะค่อยๆตกขอบไป   ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ และก็ขอออกตัวไว้เช่นเดียวกันว่าดิฉันไม่ได้เก่งมากค่ะ เหมือนๆกับหลายๆคนค่ะ กว่าจะค่อยๆพัฒนา ก็พัฒนาช้าๆ ดีกว่าไม่พัฒนาเลยหรือก้าวถอยหลัง  มันน่าจะดี ที่เขียนยึดยาว ก็ไม่ได้กะโปรโมตตัวเองแต่อย่างใด คิดว่าสิ่งที่เขียนน่าจะมีประโยชน์ก็เลยเขียนค่ะ เพราะเป็นคนชอบเขียน เวลาแต่งประโยคภาษาญี่ปุ่น ก็จะเป็นอะไรไปแนวเดียวกับภาษาไทยที่ดิฉันกำลัง เขียนในกระทู้นี้แหละค่ะ มันจะค่อยๆ มีความคิดอะไรเรื่อยๆ ค่อยๆเขียนไปเรื่อย แล้วภาษาแกรมม่าและคันจิต่างๆ มันก็จะมา คืออยากจะบอกว่า การเรียนภาษา   ก็ให้มันครบเลยค่ะ สุ จิ ปุ ริ หรือเปล่าคะ จำไม่ค่อยได้ ฟัง พูด อ่าน เขียนถาม ยิ่งเขียนก็ยิ่งเพลินจะหาที่จบไม่ได้ เอาเป็นว่า วันนี้แค่นี้ค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่อ่านถึงตรงนี้ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 6 ก.ค. 50 20:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณคุณอดีตนักกินจุกมากค่ะ ส่วนตัวก็กำลังมีปัญญาเรื่องการพูดเหมือนกัน คือว่า ไอ้เรื่องพูดๆในชีวิตประจำวันมันก็ไม่มีปัญหาเท่าไหร่อ่ะค่ะ ผู้คนรอบข้างเหมือนๆจะชินกระภาษาญี่ปุ่นผิดๆของเราแล้วเค้าเลยเข้าใจ แต่อยากจะพูดได้สละสลวย ได้ใจความถูกต้อง  รู้สึกว่าวนเวียนใช้อยู่แต่คำ/รูปแบบประโยคเดิมๆไม่รู้จะฝึกอย่างไรให้พูดได้คล่องๆ สื่อสารให้ได้อย่างใจคิด จะลองเอาวิธีการของคุณไปฝึกดูค่ะ ติดตรงที่ค่อนข้างขี้เกียจนี่สิ และอีกอย่าง จะติดการใช้ภาษาไทยกับแฟน เพราะเค้าพูดไทยได้คล่องมากๆค่ะ บางครั้งยังมีเผลอๆคิดว่าเค้าเป็นคนไทยเลย แย่เลยเรา ไม่ทราบว่าจะช่วยทำลิงค์ไปยังกระทู้การเรียนด้วยตัวเองในคลังกระทู้เก่าให้หน่อยได้ไหมคะ จากคุณ : Miya_Aki - [ 14 ก.ค. 50 18:55:37 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พี่จูน เดี๋ยวหนูไปแซะตัวขี้เกียจออกก่อนนะ แล้วจะทำตามที่พี่บอกทุกอย่างเลย จากคุณ : 3L - [ 15 ก.ค. 50 04:12:04 ]