ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่มีลูกค่ะ แต่คิดว่าหากมีลูกแม่สามีก็คงเป็นเหมือนคุณแม่สามีของคุณจขกท. เข้ามาให้กำลังใจค่ะ สู้ ๆ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 12 ก.ค. 50 13:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นเหมือนกันคะ มีลูกเล็กเหมือนกัน อยู่ญป.มาเกือบสองปีเหมือนกันอีก เอาใจช่วยนะคะ สามีเราก็เจ้าระเบียบมากๆเหมือนกันคะ แม่สามีก็อยู่ด้วยกันเจ้าระเบียบเหมือนกันแต่ไม่ได้เคร่งมากกับเรา เราไม่ค่อยพอใจสามีบ่อยๆ เพราะชอบจู่จี้อ่ะ เช่น ทำน้ำเปียกที่อ่างล้างจาน ล้างหน้าก็ไม่ได้ แบบใช้เสร็จแล้วต้องเช็ดให้แห้ง ผ้าเช็คก็ต้องพับครึ่งวางขอบอ่างให้เรียบร้อย  ของต่างๆ ต้องวางให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ถ้าสามีมาเจอไม่เป็นระเบียบ แกจะกวาดทิ้งหรือโยนทิ้งโครมๆแบบไม่พอใจมากๆ ทำนองนั้น บางทีก็เครียด โมโหน้ำตาไหลเหมือนกัน   อดทนนะคะ สู้ๆ ไม่รู้จะปลอบยังไงเหมือนกัน เอาเป็นว่าพยายามให้ถึงที่สุดแล้วกันคะ เอาใจช่วยนะคะ นึกซะว่าเอาความดีที่สามีมีให้มาลบล้างกัน จากคุณ : aoiyuki - [ 12 ก.ค. 50 14:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามายกมือด้วยคะ ตอนแรกปวดหัวมากๆ เราแทบไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ความที่มีหลานคนแรกเนาะ ถ้าตัวไม่มาเองก็จะโทรมาถาม ลูกชายคะว่าเมียทำแบบที่แม่สอนไหม หนักไหมคะ แต่ตอนนี้รอดตัวแล้วเพราะเขามีหลานคนที่สองลูกของ ลูกสาว บ้านก็ใก้ลกันเลยไม่มีเวลามายุ่งทางนี้แล้ว ต้องทนคะ แต่ก็เป็นตัวเราบ้างก็ดี ทำแบบมีเหตุผลฟังไม่ฟัง ก็ช่างยอมบ้างตึงบางนะคะ จากคุณ : มะม๊าอามิ (มีมีมากุโระ) - [ 12 ก.ค. 50 14:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยว่ายังมีคนที่เหมือนๆกับเรา ชีวิตเราตึงมากๆตั้งแต่อยู่ญี่ปุ่นและมีลูก ก่อนมีลูกเคยอยู่อเมริกากับสามี เขาไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย สบายๆแต่พอกลับญี่ปุ่นเปลี่ยนไปเยอะ อาจเป็นเพราะมีลูกและอยู่ใกล้ชิดคุณแม่ ต้องทำตัวอย่างดีๆให้ลูกเห็น ส่วนแม่สามีเวลามาที่บ้านเราแต่ละที เราต้องทำบ้านให้เนี้ยบๆ ปิ๊งๆเลย ลูกก็ซ้นซนช่างรื้อจริงๆ จากคุณ : จขกท (pnn2) - [ 12 ก.ค. 50 15:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แม่สามีเราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ประณีตเจ้าระเบียบมากๆๆ ล้างชามก็ต้องเช็ด  น้ำห้ามเปียก   กลุ้ม ดีที่ว่าไม่ได้อยู่บ้านแม่สามีไม่งั้นประสาธกินแน่ๆๆ ยิ่งเป็นคนสวนทางกลับท่านอยู่ค่ะ สามีเวลาอยู่บ้านแม่ก็ทำเป็นมีระเบียบ  ( ดัจริต) พอมาที่บ้านตัวเอง สุดๆๆ เสื้อผ้า ไม่เก็บ ฯลฯ    เราก็ต้องทำเป็นเรียบร้อย อีกกลุ้ม จากคุณ : meaw_1985 - [ 12 ก.ค. 50 17:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ได้อยู่กับแม่สามี โชคดีอย่างแม่สามีใจดี สบายๆ แต่คิดว่าถ้าต้องอยู่ด้วยกันก็คงมีระเบียบ เพื่อไม่ให้เขาดูถูกสะใภ้ไทยได้ สังเกตุเวลาไปบ้านสามีที่ วากายาม่า รู้สึกเขาจะทำอะไรเป็นระบบระเบียบกัน เราก็ต้องทำตัวเรียบร้อยตาม ถ้าให้อยู่ด้วยต้องเครียดเหมือนกัน เรียกว่าเรื่องหยอกล้อกันประสาผัวเมียคงต้องงด เพราะสังเกตุเวลาเขานั่งดูทีวี เขาก็จะนั่งดูกันตัวตรงๆ ดูไปเงียบๆ ทานข้าวก็ทานกันเงียบๆ สามีจะไม่ชอบอยู่บ้านกับพ่อแม่ เขาแยกออกมาแต่อายุ สิบแปดปี เมียญี่ปุ่นที่เคยแต่งงานอยู่กินก็เข้ากับที่บ้านไม่ได้ แต่แม่สามีรู้สึกจะชอบเรา เพราะเหมือนสิ่งประหลาดสำหรับเขา ด้วยเป็นต่างชาติ และรูปร่างอ้วนๆ เขาชอบมาจับตัวเราและบอกว่า อ้วนนะ จากคุณ : พนอจัน - [ 12 ก.ค. 50 17:58:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คิดว่าแม่บ้านญี่ปุ่นรุ่นก่อนๆเป็นแบบนี้กันนะคะ  ( เอ แต่แม่บ้านญี่ปุ่นสมัยนี้ก็เป็นระเบียบเรียบร้อยกันทั้งนั้น  ไปบ้านเพื่อนญี่ปุ่น  ไม่ค่อยมีบ้านที่รก เลอะเทอะเลย  แต่ก็มีอยู่บ้างเหมือนกัน สองสามบ้านที่แบบว่า  อืม รก แต่ส่วนใหญ่รก เพราะเด็กๆด้วยมั้งคะ ) คุณaoiyuki อิจฉาจังที่สามีเป็นคนเจ้าระเบียบ  ทุกวันนี้ ดิฉันเองที่เป็นฝ่ายจู้จี้เหมือนสามีคุณน่ะค่ะ ( บางทีก็มีแอบกลัวเหมือนกัน ไม่อยากเป็นยายแก่ขี้บ่น แร้งทึ้ง )   เรื่องที่สามีคุณบ่น อันนั้นจริงๆ แล้วเป็นเรื่องปกติที่ควรจะทำอยู่แล้วนะคะ ( เอ หรือไม่ใช่  แต่ดิฉันยอมรับค่ะ ว่าเป็นโรคจิต  แบบว่า ถ้าที่บ้านรก เลอะเทอะเมื่อไหร่ละก็  อารมณ์หงุดหงิดจะมาทันทีเลยล่ะค่ะ   นี่ก็หาทางผ่อนคลายด้วยการพยายามเก็บกวาดบ่อยๆ แต่ก็เหนื่อยซะไม่มี เพราะลูกๆ สองคนน่ะค่ะ  ทำไงได้เนาะ  ถ้าบ้านรกดิฉันจะกลายร่างเป็นยักษ์ทันที ดังนั้นต้องยอมเหนื่อยน่ะค่ะ ) จากคุณ : LilyAi - [ 12 ก.ค. 50 18:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พอพูดถ๊งเรื่องงานบ้าน และหน้าที่ๆดูแลสามีและลูก เพื่อนๆพี่ๆทำอะไรกันบ้างคะ อยากรู้จังว่าเหมือนกันหรือเปล่า ส่วนเราตื่นเช้ามาทำอาหารปิ่นโตทุกวัน สามีไปทำงานเจ็ดโมงเช้า ทำงานบ้าน ซักผ้าโดยเครื่อง ดูดฝุ่นทุกซอกทุกมุม ห้ามมีเศษผม (ไม่ได้เว่อร์นะ แบบเคยโดนเตือนมาแล้ว) ล้างห้องน้ำ ( สามีกับแม่ชอบห้องน้ำสะอาดๆแม้แต่รอยน้ำเหลืองๆก็ไม่ให้มีเด็ดขาด) ทำอาหารสามมื้อ เลี้ยงลูก แบบครบวงจรเลยค่ะ งานยุ่งๆๆๆแต่ก็พอมีเวลาเล่นเน็ตบ้างตอนลูกหลับ เพื่อนญี่ปุ่นชมนะเพราะส่นใหญ่ไม่ได้ทำปิ่นโตและงานบ้านทุกวัน แต่แบบไม่อยากได้หง่ะ เครียด..ความสะอาดก็รักอยู่หรอก จากคุณ : จขกท (pnn2) - [ 12 ก.ค. 50 20:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แนะนำตัวด้วยคน แต่งงานกับคนญี่ปุ่นเหมือนกัน สามีก็บ่นบ้าง เรื่องบ้านรก แต่ก็ถามแฟนว่ บ่น แล้ว มันหายรก ใหม่ ถ้าไม่หาย ก็ไม่ต้องบ่น เพราะดิฉันไม่ใช้คนเรียบร้อยแต่ไหนแต่ไร จะมาเปลี่ยน รึ ไม่มีทาง อิอิ โชคดีค่ะ ที่บ้านแฟน ก็รก (เพ่อๆๆ รกยิ่งกว่าอีก เลย รอดตัวไป) มีครั้งหนึ่งแฟนแอบไปบอกแม่เค้า ว่าเมียผม สะอาดแตะรก แม่เค้าบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นบุคลิกของเค้า (สงสัยแม่เค้าจะเข้าใจ เพราะเป็นเหมือนกัน อิอิ) ตอนนีัแฟนทำใจได้แล้วมั้ง พูดไป ว่าไป ไม่ฟัง ทำไม อ่ะ อยากได้ อะไร ก็หาให้เจอ แล้วจะเอางัยอีกอ่ะ อิอิอิ จากคุณ : เรโก๊ะโก๊ะ (taketoray) - [ 12 ก.ค. 50 20:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กลับกันอ่ะค่ะเราอ่ะจู้จี้ และเจ้าระเบียบมากกว่าแม่สามีอ่ะค่ะ หุหุหุ **และท่าทางจะแก่ง่ายตายยากอีกอิชั้น** ชนิดที่จนแม่สามีกลัวเรามากกว่าอ่ะ เพราะเราออกแรว ชอบสะอาดอ่ะ **โรคนี้เป็นแค่ดิชั้นอ่ะค่ะ พ่อแม่อิชั้นไม่ได้สอนน่ะ มันเป็นเอง แม่ดิชั้นเองยังเบื่ออ่ะกะเรื่องความจู้จี้ของอิชั้น** เวลาเราเก็บกวาดตอนที่ไปบ้านแม่สามีอ่ะค่ะ แม่สามีจะไปก่างๆๆเราเลยอ่ะ กลัวรังสีอำมหิตจากเรามั้งอ่ะ น้องสาวสามีมาที่บ้านเรา**บ้านเช่าอ่ะค่ะ**  น้องสามียังบอกว่า ไม่น่าเชื่อว่าเราจะ เรียบร้อยเจ้าระเบียบ มาก **สงสัยหน้าตาเราขี้เกียจอ่ะค่ะ** แบบว่าเจอเส้นผมเส้นนึงต้องเก็บเอาไปทิ้ง ตอนที่ว่างไม่มีงานทำนี่ ดิชั้นดูดฝุ่นที่บ้านวันละหลายรอบมากๆๆ เอามันทุกซอกทุกมุมค่ะ บ้านเพื่อนคนญี่ปุ่นที่เราไปบ่อยๆๆ บ้านเค้าไม่รกนะคะ เค้าสอนลูกให้เล่นแล้วเก็บแต่เด็กอ่ะค่ะ ทั้วสองคนเลยเล่นแล้วก็เก็บอ่ะค่ะ ลูกคนสุดท้องของเค้า เห็นเค้าเล่นแล้วก็เก็บทำแบบนี้มานานแล้วอ่ะค่ะ ฝึกตั้งแต่2 ขวบอ่ะค่ะ เด็กอ่ะซนนะ แต่เล่นเสร็จก็เก็บเป็นระเบียบค่ะ เค้าจะยกห้อง ห้องนึงให้ลูกเล่นตามใจเลยอ่ะค่ะ ของเล่นอยู่ในห้องนั้นหมด จะไปเล่นกันที่นั่นอ่ะค่ะ ไม่เอาออกมาเล่นรกบ้าน รกช่อง ให้แม่ตามเก็บ เหนื่อยอ่ะค่ะ เห็นแล้วน่ารักมากๆๆๆ ชอบค่ะ เด็กก็ไม่เก็บกดเล่นได้เต็มที่ และมีระเบียบ ต้องสอนแต่เด็กอ่ะ **ยังไม่มีลูกแต่ชอบวิธีนี้อ่ะ แม่ที่ชอบระเบียบมากๆๆ น่าจะลองทำดูอ่ะค่ะ ถ้ามีลูกก็ว่าจะทำมั่ง หุหุหุหุ ไม่รู้ลูกอิชั้นมันจะทำได้แบบนี้มั้ย** แต่คงแล้วแต่นิสัยเด็กด้วยอ่ะค่ะ ถ้าซนมากคงห้ามไม่อยู่ ต้องหาวิธีอื่นไป จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 12 ก.ค. 50 20:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มายกมือด้วยค่ะ  ว่าแม่สามีเป็นแม่บ้านสมัยก่อนกลับมาเกิดจริงๆ   เนี๊ยบทุกอย่าง  อัญโดนแม่สามีสอนครอสแม่บ้านตั้งแต่ไปอยู่ตอนแรกเลยค่ะ   เรื่องงานบ้านและทำอาหารไม่เท่าไหร่  แต่สอน เรื่องเย็บปักถักร้อยเนี๊ยะ  ไม่เคยจำจนแม่สามีอ่อนใจ  เลยค่ะ  แต่ยังดีหน่อยที่ท่านไม่จู้จี้จุกจิกและใจดีมากๆ  ค่ะ  อาจเป็นเพราะอัญยังไม่มีลูกด้วยแหละท่านก็เลยยังไม่ค่อยใส่ใจมากเท่าไหร่ จากคุณ : มันอยู่ในปอด - [ 12 ก.ค. 50 22:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ คุณจขกท ทำงานครบสูตรแม่บ้านญี่ปุ่นดั้งเดิมเลยแฮะ น่านับถือจริงๆ อย่าเครียดเลยค่ะ คุณทำดีแล้ว แม่สามีเราก็เจ้าระเบียบเหมือน จขกท ทุกอย่างค่ะ แต่เค้าไม่เคยบังคับให้เราต้องทำตามเค้าด้วย  ที่เค้าคอยบอกเราอยู่ตลอดก็คือ ให้สามีช่วยทำงานบ้านบ้างนะ นิดๆหน่อยๆก็ยังดี อย่าปล่อยให้ไม่ทำอะไรจนเคยตัว (เพราะเค้าไม่อยากให้เป็นแบบคนญี่ปุ่นรุ่นเก่า แบบพ่อสามีน่ะค่ะ) ห้องน้ำ อ่างล้างมือ อ่างล้างจาน ต้องทำความสะอาดและเช็ดให้แห้ง ก็สไตล์เดียวกันค่ะ  เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกว่าเส้นผมถือเป็นสิ่งสกปรกด้วย แต่พอสามีเดินตามเก็บเศษผมซึ่งส่วนใหญ่เป็นของเราเอง ก็เลยต้องทำตามมาตรฐานเค้าด้วย มีเรื่องเล่า คือ ครั้งแรกที่ไปบ้านพ่อแม่สามี(ตอนนั้นเป็นแค่แฟนกัน) เค้าก็พาเราไปเที่ยวบ้านเพื่อนบ้านหลายๆคน พอกลับมาบ้านก็ถามว่า เป็นไงบ้านคนญี่ปุ่น เราก็ตอบตามจริงว่าเพื่อนบ้านนั้นถึงจะตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหรา เครื่องใช้ไฟฟ้าไฮเทค มากมาย แต่รู้สึกว่าบ้านแม่จะสะอาดเอี่ยมกว่าใครเพื่อนเลย  แม่จึงบอกเราว่า  บ้านแม่น่ะ ไม่ได้ร่ำรวยอะไรพอที่จะเอาของราคาแพงมาตั้งประดับบ้านหรอก แต่สิ่งที่มีค่าและแม่ภาคภูมิใจที่สุดในบ้านก็คือ  ---ความสะอาด---- ไงจ้ะ  เราว่าเป็นปรัชญาการดำเนินชีวิตที่สุดยอดไปเลย เพราะฉะนั้น ก็เลยไม่รู้สึกเครียดนะ สามีเราก็ได้นิสัยแม่เค้ามาเหมือนกัน ขานี้ก็ทำเอง เก็บเองแบบไม่มีบ่นเช่นกัน เราคิดว่าครอบครัวเค้าเลี้ยงมาแบบนี้ สภาวะแวดล้อมที่เค้าเคยชินมันเป็นแบบนี้ ถ้าเราคิดจะอยู่อย่างสงบสุข ต้องปรับตัวเข้าหากัน แต่ก็ต้องปรับไปในทางที่ดีด้วย เราเองสมัยก่อนก็เคยมีนิสัยซกมกมากๆ แต่ถ้าเราจะสอนลูกก็อยากให้ลูกเป็นคนสะอาดเนี๊ยบ มีระเบียบวินัย  ขั้นแรกจึงต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้เค้าเห็นก่อน นี่เราใกล้คลอดแล้ว แม่สามีจะมาช่วยเลี้ยงกับทำงานบ้านให้เดือนนึง คงได้เรียนรู้อะไรๆอีกเยอะ  เคยมีคนบอกว่า สมัยนี้ แม่สามีมักเข้าได้ดีกับลูกสะใภ้มากกว่า เพราะมักจะเชื่อฟังเค้ามากกว่าลูกสาวในไส้ของตัวเอง อันนี้จริงมั้ยน้อ จากคุณ : เจด้า@เจแปน - [ 13 ก.ค. 50 06:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 บ้านรกมากๆ ค่ะ  แถมห้องน้ำก็ไม่ได้ขัดทุกวัน  ดูดฝุ่นก็ไม่ได้ดูดทุกวันด้วย แต่เวลาทำความสะอาดบ้านทุกซอกทุกมุมเสร็จแล้ว  รู้สึกสบายตา สบายใจดีนะคะ ว่าแล้วก็ขอยึดรูทีนใน คห.8 ของคุณ pnn2 มาใช้บ้างดีกว่า ตอนนี้ สังคมแม่ๆ ลูกๆ ในกลุ่มของลูก จะมีสังสรรค์เวียนกันไปตามบ้าน ทุกวันจันทร์  พอจันทร์ไหน ถึงคิวที่บ้านนี่  โอ้โห้  เหนื่อยเตรียมบ้านมากจริงๆ นี่เป็นเพราะว่าทุกวันนี่อยู่กันแบบรกมาก (ถึงมากที่สุด)  ถ้าแขกมาบ้าน แบบไม่นัดล่วงหน้านี่ เจ้าของบ้านอาจเคืองได้ค่ะ ที่เห็นบ้านเพื่อนๆ ลูกนี่ ที่รกๆ ก็มีเยอะนะคะ  ประเภทเศษข้าวหกเลอะได้โต๊ะทานข้าว เต็มเลยอะไรแบบนี้น่่ะค่ะ  เห็นแล้วแอบอุ่นใจ  ว่า มีบ้านอื่น ที่เป็นเหมือนบ้านเราด้วย จากคุณ : วดี - [ 13 ก.ค. 50 07:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แม่สามีเราก็ระเบียบนะ แต่แยกกันอยู่ เค้าระเบียบแต่เค้า ไม่บ่นไม่พูด แต่เวลาเราไปเยี่ยมเค้าที่โตเกียวที เราจะพยายามทำตามเค้า แค่เห็นระเบียบก็กลัวแย้ว  เลยพยายามทำตามๆ ให้เหมือน บ้านเราสามีชอบเนี้ยบแต่เป็นคนทำรก นึกออกไหมคะ ดิฉันพร่ำด่า บ่น สอนสั่ง อบรม ไม่เคยจำค่ะ ดิฉันเคยปล่อยให้รกๆๆๆ โดนไม่เก็บเลย ผลก็คือ มาเก็บเอง สมน้ำหน้า ปัจจุบันบ้านนี้ก็อยู่เหมือนเมืองไทยค่ะ  ทะเลาะกันไม่ทำ ดีกันทำความสะอาดบ้าน ก๊ากกกกกกกกกกกก เรื่องแม่สามีคุณ  พยายามสู้ๆๆนะคะ  ทำงานบ้านดีนะคะ เหมือนออกกำลังกาย ลองทำให้เยอะๆๆกว่าที่เค้าบอกไว้ สักวันคงชนะใจได้กระมัง  เวลาเครียด ก็ถูบ้านนะคะ จะได้ ได้เหงื่อ นะคิดซะว่า ไดเอ็ดๆๆๆ ค่ ไดเอ็ด สวยไม่เครียด จากคุณ : คนไทยก็ทำได้ - [ 13 ก.ค. 50 08:07:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แม่สามีที่บ้านก็เจ้าระเบียบมั้งคะ คงเหมือนบ้านอื่นทั่วๆ ไป พอดีว่าแยกกันอยู่ เวลาไปเยี่ยมทีไรเห็นใส่แต่ผ้ากันเปื้อนตั้งแต่เช้าจรดเย็น (แหะ แหะ ไปทีไรช่วยได้แค่ล้างชามอย่างเดียว อย่างอื่นแม่สามีบอกไม่ต้องทำจ้า) แต่แม่สามีไม่เคยมาจู้จี้ค่ะ อันนี้แหละที่ทำให้ช้อบ ชอบ ^^ อีกอย่างแม่สามีใจดีถึงดีมากค่ะ บางครั้งแอบคิดว่าเพราะว่าใจดีมากเกินไปหน่อย คุณแฟนที่บ้านเลยเป็นแบบนี้ '' ความสะอาดเพียบ แต่ความเป็นระเบียบหามีไม่ '' กลับมาบ้านทีไรถุงเท้า 2 ข้างไม่เคยอยู่คู่กัน เหมือนกับกำลังเล่นซ่อนหา นั่งตรงไหนเละตรงนั้น แรกๆ ก็บ่นค่ะ แต่หลังๆ ทำใจ เคยขอร้องนะคะ แต่ขอกันได้ไม่เคยเกิน 2 วัน T_T เลยคิดซะว่าทำก็ดี ดีกว่าไม่มีอะไรทำ..เฮ้อ ( ถ้าบ้านดูรก คิดว่าโอก้าซังคงเข้าใจสภาพการณ์ดี เพราะเวลาไปบ้านท่าน พ่อบ้านตัวดีก็ทำแบบเดียวกันเป๊ะๆ o_O !! ) ตอนนี้ยังไม่มีลูกค่ะ ถ้าเอาไว้มีลูกเมื่อไหร่คิดว่าคงมีการสอนอะไรหลายๆ อย่างเกิดขึ้นแน่ๆ ว่าแล้วก็สู้ๆ ค่ะ คุณpnn2 ก็พยายามสู้ๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : manachan - [ 13 ก.ค. 50 11:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เห็นเหมือนบ้านเราเลย เวลาไปบ้านคุณแม่สามีทีไร อยากจะลุกขึ้นไปหยิบไม้ mop มาถูบ้านให้ซะจริงๆ นี่ขนาดมีคนทำความสะอาดบ้านมาทำให้ทุกอาทิตย์แล้วนะเนี่ย มันยังไม่ค่อยจะเป็นระเบียบเนี้ยบนิ้งอย่างใจเราเล้ย ให้ตายเถอะ... (โรคจิตมั้ยเนี่ยตู) คุณแม่สามีเป็น career woman ท่านเป็นอาจารย์มหาลัย ส่วนใหญ่จะงานยุ่งตลอด เรื่องงานบ้านงานเรือนนี่ไม่ต้องพูดถึง ยิ่งเรื่องฝีมือการทำกับข้าวด้วยแล้วยิ่งไปกันใหญ่ ไม่ได้เรื่องสุดๆ เลยหง่ะ ผิดวิสัยแม่บ้านญี่ปุ่นอย่างแรง จะว่าไปแล้วก็โชคดีเพราะลูกชายบ้านนี้นอกจากจะไม่ต้องทำอะไรให้แล้ว ยังเป็นสุภาพบุรุษสุดชีวิตอีกต่างหาก แม่เล่าให้ฟังว่าตอนเด็กๆ เราฝันว่าเราเอามือไปหยิบของที่หล่นอยู่กับพื้น พอตื่นขึ้นมาเราลุกไปเข้าห้องน้ำล้างมือเฉยเลย แม่แอบบอกว่าชั้นละหน่ายกับความประสาทของเธอเจรงๆ ... (ออกตัวไว้นิดนึงว่าตอนนี้อาการดีขึ้นเยอะแล้วจ้า) เวลาทำงานบ้านยังไงก็อย่าไปเคร่งเครียดมากนะคะ เข้าใจว่ามันเป็นงานที่ไม่มีวันจบมันก็เลยน่าเบื่อ แต่ถ้าเทียบกับงานของสามีแล้วน่าจะสบายกว่าหลายเท่าเลยน้า ถ้าบ้านของเราสะอาดเอี่ยม อาหารทุกมื้อมีคุณค่าทางโภชนาการ ทั้งลูกและสามีเราก็จะมีสุขอนามัยที่ดีตามไปด้วย เวลาที่เราทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก เราก็จะไม่ค่อยรู้สึกเหนื่อยเท่าไหร่ แถมยังมีความสุขอีกต่างหาก จากคุณ : Tokyo DeLight - [ 13 ก.ค. 50 16:36:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้นะคะ สุดยอดแม่บ้านแล้วค่ะเท่าที่อ่าน ดิฉันไม่ได้เสี้ยวของ จขกท เลยจริงๆ แม่สามีเป็นเสมือนเพื่อนคนสนิท ยังไม่ยุ่งกะชีวิตน้อยๆของเรา หรืออาจจะยังไม่มีลูกก็ได้ เรื่องความเป็นระเบียบก็มีพอสมควร ส่วนดิฉันจะบ้าเป็นพักๆ บ่นสามีชอบทำรก แค่ได้ยินเสียงเปิดตู้ดิฉันผวาเข้ามาเหมือนคนเป็นประสาท พร้อมกับส่งเสียงและทำตาวาว  แน่ๆๆ หยิบตัวบนก่อนนะ จับดีๆๆ อย่าทำยุ่งนะ  เก็บเข้าที่เดิมนะ ....สารพัดจาก ผจก. บ้าน แต่ตอนนี้เลิกบ่นเพราะว่าบ่นไปก็ทำได้ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวก็เหมือนเดิม ฮ่วยๆๆ ทำเองก็ได้ คิดว่าได้ออกกำลัง เราและสามีได้ทานอาหารที่ถูกสุขอนามัย โอ้ รายกายแข็งแรง สู้ๆๆ นะคะ จากคุณ : แม่นางแอบสตางค์ - [ 13 ก.ค. 50 17:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ต้องอย่างคุณแม่บ้าน ณ โตเกียว แบบนี้อ่ะครับที่คนญี่ปุ่นเขาชอบ สเป็กเลยสำหรับลูกสะใภ้หยั่งนี้ ต้องเคร่งกว่าคนญี่ปุ่น ต้องสะอาดกว่าคนญี่ปุ่น ต้องทำงานหนักกว่าคนญี่ปุ่น ต้องขยันกว่าคนญี่ปุ่น หญิงชาติใดทำได้ ญี่ปุ่นซูฮกทันที นี่เรื่อง จริง ถ้าทนไม่ไหว เครียดๆๆๆ อย่าไปอยู่มันเลยคับ... จากคุณ : manopu - [ 13 ก.ค. 50 17:52:04 A:124.120.160.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรียนคุณ manopu ดิฉันไม่ใช่ไม่ชอบงานบ้านนะคะ โปรดเข้าใจใหม่ด้วยค่ะ แต่ทุกคนย่อมมีความเครียดเกิดขึ้นได้ ดิฉันก็ไม่ได้ต้องการให้คนญี่ปุ่นมาซูฮกด้วย คุณเข้าใจคนผิดแล้วล่ะ ความเครียดก็ต้องมีทางออก แต่คำแนะนำของคุณมันง่ายเกินไป จากคุณ : จขกท (pnn2) - [ 13 ก.ค. 50 19:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อู้ จขกท ใจเย็นๆๆนะคะ ทุกอย่างมันแก้ได้แหละ แม่สามีไม่อยู่ด้วยทุกวันอ่ะ ท่านมาก็พยายามทำตามที่ท่านบอกก็พอมั้งคะ เค้าจะได้ไว้ใจอ่ะค่ะ ไม่มาจู้จี้กะเราอีก ดิชั้นประสบการณ์แม่บ้านยังน้อยมากๆๆ และสติปัญญาก็ไม่มาก ฮ่าๆๆ ก็เลยเอาแรงงาน เอางานบ้านมัดใจแม่สามีเข้าว่าอ่ะค่ะ แต่เรื่องอาหารนี่ตกม้าตายค่ะ ยกให้ท่านไป เพราะดิชั้นทำไม่อร่อยและไม่เก่งมากๆๆๆ ก็ให้ท่านสอนอีกอ่ะค่ะ จะบอกว่าบางทีเรื่องอาหารท่านพูดเรื่องที่ท่านพูดไปแล้วเอามาสอนใหม่หลายรอบมาก เราก็เบื่อน่ะ จริงๆ แต่ฟังไปเหอะค่ะ ดีกว่าท่านไม่สนใจเรา ท่านหวังดีอ่ะค่ะถึงสอนเรา แต่ถ้าเราทำให้ท่านเห็นว่าเราทำได้ดี ท่านก็ไม่พูดมากแล้วอ่ะค่ะ **ของดิชั้นแค่เรื่องงานบ้าน เรื่องความสะอาดอ่ะค่ะที่ดีพอไหวกะเค้า  แต่เรื่องอาหารนี่ แม่สามีก็สอนเราปากเปียกปากแฉะเหมือนเดิมค่ะ** ไม่แน่ถ้าอิชั้นอยู่บ้านเดียวกะแม่สามี หรือแม่สามีมาเยี่ยมบ่อยๆๆ อาจจะมีปัญหาและเครียดขึ้นมาก็ได้ใครจะไปรู้ **แต่ดีที่ท่านไม่มาจุกจิกกะเราอ่ะค่ะ** เพราะแม่สามีใจดีไม่จู้จี้ กลับกันเราตรงข้ามกะท่าน ถ้าอยู่บ้านเดียวกันอยู่ไปนานๆๆ ท่านอาจเหม็นหน้าเราก็ได้ ฮ่าๆๆ อยู่ห่างๆๆ อย่างห่วงๆๆแบบนี้ดีกว่า **หมายถึงคนที่นิสัยแบบอิชั้นน่ะค่ะ เรื่องมาก ระเบียบมาก น่ารำคาญอ่ะค่ะคนแบบอิชั้น ก็รู้ตัวนะไม่ใช่ไม่รู้ ฮ่าๆๆ แต่มันแก้ยาก* เข้าใจอ่ะค่ะว่าเวลามีคนมาจู้จี่เรา เราไม่ชอบหรอกอ่ะค่ะ อดทนไว้ดีที่สุดอ่ะค่ะ เอาใจช่วย จขกท ค่ะ ดิชั้นไม่มีประสบการณ์การอยู่ร่วมบ้านกะแม่สามี หรือแม่สามีมาเยี่ยมบ่อยๆๆอ่ะค่ะเลยแนะนำอะไรไม่ได้อ่ะมาก เอาใจช่วยนะคะ แต่ที่แน่ๆๆ ถ้าอยู่บ้านเดียวแะแม่สามีนี่คงไม่ได้เล่นเน็ตนานๆๆแบบทุกวันนี้ หุหุหุหุ แต่อยากบอก จขกท ว่า คนที่จุู้จี้ เจ้าระเบียบ มันแก้ยากนะคะ อันนี้ดิชั้นเอาตัวเองมาพูด แบบว่า มันติดน่ะค่ะ ต้องบ่น ต้องจุกจิก ต้องเก็บ ต้องเช็ด ต้องๆๆๆๆ คนอื่นทำไม่ได้ดังใจแบบที่เราทำ **อันนี้คิดเองว่าคนที่จู้จี้คงมีกาการแบบนี้ มันเป็นอาการที่น่ารำคาญอ่ะค่ะ** หวังว่า จขกท คงพอเข้าใจแม่สามีบ้างน่ะค่ะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 13 ก.ค. 50 23:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขออนุญาติเข้ามาร่วมออกความคิดเห็นด้วยคนนะคะ เรื่องแม่สามี เมื่อก่อนอยู่ด้วยกันแกตื่นตี4ครึ่งเลย ตื่นมาซักผ้าไว้ ออกไปเดิน 30นาที บางวันหนาวมากตากผ้าไปได้ไม่ถึง10นาทีผ้าแข็งโป๊กเป็นน้ำแข็งก็มี ก่อนจะตากแกให้พับๆที่ละผืนก่อนแล้วค่อยตาก ต้องเก็บผ้าก่อนบ่ายโมงทุกวัน แล้วเตรียมเสื้อผ้าที่จะใส่ในวันถัดไปอีก งานบ้านทำทุกวันไม่มีวันหยุด ตั้งแต่แปดโมงครึ่งถึงสิบโมงครึ่ง ข้าวเย็นต้องเตรียมตั้งแต่สามโมงเลย ข้าวเย็นสามีต้องมีสลัดผักทุกวัน ตอนนี้อยู่บ้านตัวเอง ทำงานบ้านวันเว้นวันค่ะสบายๆถือว่าผ่านโปรมาแล้ว แม่สามีก้ไม่เคยมาจู้จี้หรือว่าอะไร มีแต่จะบอกว่าให้สามีช่วยงานบ้านบ้าง สามีจะได้ติดเป็นนิสัย แหะๆ มีแต่พ่อสามีมีการบอกด้วย อย่าทำอาหารแปลกๆให้ลูกชายเขาทานล่ะ จขกท เรื่องเครียดนี่เราก็เป็นตอนลูกยังเล็ก ไม่รู้เกี่ยวกันหรือปล่าว สามีทำไรไม่ถูกใจมันหงุดหงิดไปหมด จากคุณ : ขอใช้บัตรผ่าน - [ 14 ก.ค. 50 09:20:36 A:219.111.73.217 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ^ อิ อิ เรื่องเครียดเป็นตอนลูกยังเล็ก   เห็นด้วยค้า  ทุกวันนี้เวลาป้อนข้าว ข้าวหกเลอะเต็มโต๊ะ ใต้โต๊ะ  เคยคิดว่าจะเก็บทีเดียวหลังจากเค้าทานเสร็จ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะลูกอีกคนเค้ากินแบบชอบปีนขึ้นปีนลงโต๊ะ  บางทีเหยียบข้าวแล้วเดินไปไหนต่อไหนอีก  เหนียวเต็มพื้นไปหมดเลยค่ะ อาการเครียดของแม่ก็เริ่มกำเริบ ตอนนี้ก็เลยแบบว่ามีผ้าเปียกติดตัวตลอดเลยค่ะ  ป้อนข้าวทีไร ตกก็รีบเช็ดเลย  เหนื่อยก้มๆเงยๆ แต่ก็ดีกว่ามานั่งเก็บตอนท้าย ( นี่ก็  เครียดอยู่แบบว่า ถ้าไปทานข้าวกันข้างนอกสงสัยเหนื่อยตาย  ลูกๆยิ่งทานข้าวช้าด้วยค่ะ  เกือบสองชั่วโมง  ความจริงจะให้ทำตามทฤษฏีเป๊ะ ๆ ก็ทำได้นะคะ  แต่กลัวลูกๆมันจะผอมตายเสียก่อน  เพราะเคยทำแล้ว ยังไง๊ ยังไง เค้าก็ไม่ได้ทานเยอะขึ้นเลย ) เรื่องเครียด กับการมาอยู่ญี่ปุ่น ใครๆก็เป็นกัน ยังไงก็ต้องอดทนนะคะ ( นี่ก็รอลูกๆโต  แต่ว่าถ้าโตแล้วคงมีเรื่องเครียดอื่นๆ ใหม่ๆ มาให้แก้อีกแน่ๆเลย ) ยังไงมาอดทน สู้ ๆ ด้วยกันนะคะ  เพื่อครอบครัวของเรานะคะ  คุณแม่บ้านทั้งหลาย จากคุณ : LilyAi - [ 14 ก.ค. 50 10:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มีอยู่ช่วงหนึ่งคุณแม่เรามาเที่ยว อยู่ด้วยประมาณเดือนหนึ่ง เห็นงานรูทีนของเราแล้วถึงกับตกตะลึง oh! super Japanese housewife !!! คุณแม่บอกว่า อย่าระเบียบมาก แม่เกร็ง !!! เราแบบก๊ากเลย คือไม่รู้ตัวเลยว่าเคร่งเครียดเกินไป แม่บอกสบายๆลูกแม่เป็นคนไทยจ้ะ เห็นด้วยเลยค่ะว่าลูกเล็กเนี่ยก็เป็นเหตุของความเครียดนะ โดยเฉพาะกับแม่บ้านที่รักความสะอาด ห่วงหน้าพะวงหลัง คล้ายๆจะบ้าเข้าไปทุกที แต่ตอนนี้เลิกคิด เลิกเครียดแล้วค่ะ มีเพื่อนๆเยอะแยะที่เหมือนกับเรา ไม่รู้จะคิดมากไปทำไม มันคืองานๆหนึ่งที่มีเครื่องแบบเป็นแอร์พรอน ( ผ้ากันเปื้อน)และที่สำคัญ ทำเพื่อเป็นตัวอย่างให้ลูกด้วย เราคงจะเอาจริงเอาจังมากเกินไปมั้ง แต่แอบสงสัยนะ แม่บ้านชาวญี่ปุ่นเนี่ย มีพลังเยอะจริงๆโดยเฉพาะรุ่นโอก้าซัง แบบมาแรกๆสาวๆชาวไทยอย่างเรายังทึ่ง สู้ไม่ได้เลย ต้องเข้าคอร์สครั้งยิ่งใหญ่ ตอนนี้กลายเป็นมือวางอันดับสองค่ะ ขอบคุณกำลังใจทุกข้อความ อบอุ่นจัง จากคุณ : จขกท (pnn2) - [ 14 ก.ค. 50 20:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สงสัยจะมีแต่เราคนเดียวที่ขี้เกียจแน่ๆ เพราะงานบ้านทุกอย่างเราไม่ได้ทำเลย แม่สามีทำหมด เนื่องจากว่า บ้านสามีเค้าเคยไปบ้านเราที่เมืองไทยแล้ว เห็นการต้อนรับของพี่เลี้ยงเรา ที่ไม่ให้เราทำอะไรเลย แม่สามีก็เลยไม่กล้าให้เราทำอะไร กลัวว่าที่บ้านเราที่เมืองไทยจะว่า หาว่าใช้ลูกสาวเค้าเหมือนทาสประมาณนั้น เราเลยต้องอาสาทำบ้าง แต่ก็ไม่เยอะหรอก(เพราะโดยส่วนตัวก็ไม่ชอบทำงานบ้านอยู่แล้วล่ะค่ะ) ที่ทำทุกวันก็คือทำอาหารเย็น เพราะเราชอบทำอาหารมากๆ เรียกว่า ตามร้านทำแบบไหน เราทำตามได้เลย ทั้งไทย ญี่ปุ่น จีน เกาหลี หรือแม้แต่อาหารฝรั่ง อิตาลี เป็นอานิสงจากเพื่อนๆต่างชาติทั้งนั้น ๕๕๕๕๕๕๕ แต่งานบ้านพวก กวาดถู รีดผ้า  เราทำไม่เป็นเลย แฟนเราก็ดีที่ไม่บังคับ คิดว่าถ้าเค้าบังคับคงไม่ได้แต่ง เพราะเราอยู่กันก่อน เรียกว่ารู้จักกันทุกมุมแล้วค่อยตัดสินใจ เราบอกทางบ้านแฟนตั้งแต่มาพบเขาครั้งแรกแล้วว่า เราทำไม่เป็นและไม่คิดจะทำด้วย ไม่ใช่เราไม่ปรับตัวนะ แต่เราถือว่า เราก็ไม่เคยขอให้เค้าทำในสิ่งที่เค้าไม่อยาก ในทางกลับกัน เค้าก็จะขอไม่ได้เช่นกัน จากคุณ : 3L - [ 15 ก.ค. 50 00:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อิจฉาคุณ 3L จัง พูดจริงๆนะ ชอบตรงที่คุณเป็นตัวของตัวเองดี ไม่สร้างความเครียดให้กับตัวเองแถมครอบครัวก็เข้ากันได้ด้วย เราก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบการทำอาหารมากๆ มากกว่างานบ้าน แต่เวลาไม่ค่อยมีคิดอะไรได้ก็ทำ ตำรางี้มีเป็นปึ้กๆ แต่ไม่ค่อยได้อ่าน serch net หาแต่สูตรอาหาร ยังมีความหวังเสมอถ้ามีเวลาเยอๆะจะทำอาหารเลิศๆ สมมุติให้ลูกกับสามีเป็นลูกค้าภัตตาคาร ( ตลกมั้ย) เมื่อก่อนชอบจัดปาร์ตี้ ชวนเพื่อนมาทานข้าวที่บ้าน บางครั้งบังคับให้เพื่อนทำอาหารมาแจมด้วย เออ..เพื่อนก็ทำตามอย่างเคร่งครัด แต่สนุกดี ภาษาญี่ปุ่นของเราก็ใช่จะแข็งแรง 55 จากคุณ : จขกท (pnn2) - [ 15 ก.ค. 50 08:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Hi Khun pnn2, I remember you from your last post here. I feel sorry for you that you have to leave your freedom and independency in the U.S. If I can recall, your life in the U.S. was so easy, but how come he suddenly changed when he came to Japan??? I live in the U.S. for my master's degree, while my boyfriend (aka fiance) works here as well. To me, I hate cooking and housework, but my boyfriend loves. These things are not what I like and am willing to do. I have spoken with my boyfriend that I refused to be a housewife, and warned him not to force me to do anything housework.. I will do whenever I want and have time. Unfortunately, we still have some issues regarding this. His dad is like a dictator. I don't want to have him involved with our life. He even forced me to get up at 7am to prepare 5 dishes for my boyfriend. I can't imagine 'human' can eat this much in the morning!?! His dad forced me to do everything that he thought it was women's tasks..... I, however, figured out how to cope with this difficulty. Guess what I have done.. I have done nothing... LoL if his dad knows, he sure will get mad!!! I have a lot more stories to tell you guys, but... want to type Thai. Oh! I wish I could type Thai, but my lovely computer doesn't have it. จากคุณ : .. - [ 16 ก.ค. 50 19:42:37 A:124.120.25.207 X: TicketID:143305 ]

ความคิดเห็นที่ 27 กระทู้นี้โดนใจสะใภ้ยุ่นเลยคะ  แต่ว่าดิฉันเดินทางสายกลางคะ  เอาแค่สามีเข้าใจพอคะ  ไม่ใช่ว่าไม่อยากเป็นสะใภ้ที่ดีนะคะ  แต่ฝืนในสิ่งที่ตัวเองไม่ใช่  มันเหนื่อยคะ  คิดแบบเห็นแก่ตัว  ง่ายๆๆว่าแต่งกับลูกชายเขา  เอาเท่าที่ลูกชายเขาพอใจก็จบคะ  ทั้งนี้อาจจะเพราะว่าดิฉันทำงานด้วยมั้งคะ  สามีเลยเข้าใจ  ไม่อยากบอกความเลวของตัวเองเลยคะว่าดิฉันไม่เคยตื่นนอนมาเตรียมอาหารเช้าเลย  ทุกครั้งงคุณพ่อแม่สามีคะเตรียมไว้ให้  แต่อาหารเย็นเต็มที่เลยคะดิฉันช่วยแบบสุดๆๆ  และระหว่างวันช่วยปัดกวาดเช็ดถูบ้านให้ด้วย  อาจจะไม่สะอาดเอี่ยมแต่ก็ทำนะคะ  ดิฉันคิดว่าเรื่องแบบนี้คิดจะเอาคุณแม่สามีมาเป็นตัวแปรหลักไม่ได้หรอกนะคะ  สามีเรายอมรับได้ระดับไหนก็แค่นั่นก็คงพอ  ต้องพยายามเป็นตัวของตัวเองด้วยคะ  ฝืนไปก้เหนื่อยไปเปล่าๆๆ แสดงให้เขาเห็นและรับในสิ่งที่เราเป็นด้วยนะคะ จากคุณ : Nepia (nepia) - [ 16 ก.ค. 50 20:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อิอิ อ่านคห.ที่ 6 แล้วตอนจบ อดขำไม่ได้ น่ารักดี พอมาเห็นชื่อ อ้าว คุณพนอจันนี่นา อิอิ น่ารักดีค่ะ จากคุณ : เหมียวโหด - [ 18 ก.ค. 50 08:40:40 A:58.166.108.30 X: TicketID:136834 ]