ความคิดเห็นที่ 1 เหมือนเรากำลังจะได้ออกไปผจญภัย เจอเรื่องใหม่ๆ เปลี่ยนจากวิถัชีวิตซ้ำซากจำเจ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกอย่างแก้ไขได้ อย่างมากก็กลับบ้าน แค่นี้ไม่ตายหรอก คิดมากไปก้อไม่มีประโยชน์ รอให้เจอก่อนแล้วค่อยแก้ไขตามสถานการณ์ดีกว่า อะไรประมาณนี้อ่ะ จากคุณ : ^-^ (Cutie_Sexy) - [ 13 ส.ค. 50 23:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แรกๆก็เหงาแหละครับ แต่ว่าเดี๋ยวนี้ถ้าเหงาก็คุยกับเพื่อนที่เมืองไทยได้ง่ายๆแล้ว มี internet ซะอย่าง ส่วนเรื่อง roomate นี่ถ้าไปเรียนป. โท ไม่ต้องกังวลหรอกครับ ส่วนมากจะไม่ค่อยมีปัญหา ส่วนเรื่องภาษาอันนี้ค่อยๆฝึกไปเดี๋ยวก็ได้เองครับ ฝรั้งเค้าเข้าใจเราเรื่องนี้(มั้ง) :D ทำใจให้สบาย ถือซะว่าได้ไปเจออะไรใหม่ๆ มาถึงก็ไปสำรวจเมืองที่เราเรียน เคาะประตู ห้องข้างๆไปทักทายเค้าหน่อย เดี๋ยวก็ได้เพื่อนเอง เผลอๆเค้าจะพาเราไปโน่นไปนี่ด้วยซ้ำ ที่นี่คนส่วนมากใจดีครับ ถ้าเรายิ้มแย้มหน่อย ผมไม่ได้มาเรียนหรอกนะครับ เห็นพูดเหมือนว่าเรียนอยู่ ผมมาเยี่ยมแฟนที่นี่บ่อยๆ มาทีก็อยู่นานหลายเดือน :D เลยเนียนๆมาเรื่อยๆ จนตอนนี้แฟนผมจบแล้วทำงาน เมื่อก่อนแฟนผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ โชคดีครับ จากคุณ : AMDGIGABYTESEAGATERAMBOATI - [ 13 ส.ค. 50 23:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ช่วงแรกก็เศร้าอย่างที่คิดนั่นแหล่ะค่ะ แล้วถ้าไม่เลิกคิดแบบนี้ก็จะยิ่งเสียเวลา กลัวอะไรก็รีบเผชิญหน้ากับมันเสีย จะได้รู้กันไป ไม่ใช่ The end of the world อดทน ปรับทัศนคติตัวเองให้เร็ว มองหาเรื่องดีๆในการเดินทางครั้งนี้ คนอื่นเขาก็ทำได้ ผ่านมากันได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ คิดดูสิว่าเราโชคดีกว่าคนอื่นแค่ไหนที่มีโอกาสได้ไปเรียน สู้ๆค่ะ จากคุณ : yuy - [ 13 ส.ค. 50 23:50:43 A:77.123.123.8 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอถาม ว่านี่คือความฝันของคุณหรือเปล่า? การอยากไปใช้ชีวิตเมืองนอก คือสิ่งที่คุณเคยฝันอยากไปมาตลอดหรือเปล่า? ถ้าใช่ ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว จากคุณ : eve - [ 13 ส.ค. 50 23:59:51 A:58.11.65.39 X: TicketID:125931 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไปเรียนที่ไหนครับ เผื่อมีเพื่อนคนไทยที่รู้จัก จะได้แนะนำให้ จากคุณ : AA_AA - [ 14 ส.ค. 50 01:04:38 A:70.173.154.174 X: TicketID:103981 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่า "ความคิดของตัวเราเอง" หรอกค่ะ....ทำใจให้สบาย...เตรียมพร้อมสำหรับ "ก้าวต่อไป"...Think positive เข้าไว้ค่ะ... จากคุณ : bmw (BlackmagicW) - [ 14 ส.ค. 50 01:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนไปเขาก็กลัวกันอย่างนี้ทั้งนั้นหล่ะ เตรียมตัวให้พร้อม และทำใจให้เข็มแข็ง อย่ามัวนั่งเศร้า จากคุณ : ลุกขึ้นยืดแข้งยืดขาบ้าง - [ 14 ส.ค. 50 04:49:01 A:212.31.182.43 X: TicketID:133396 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Don't be afraid, but be strong and don't ever give up. Come on gal...you can do it. : ) จากคุณ : me me (The Zephyr) - [ 14 ส.ค. 50 06:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 Go.. Go.. Dont worry, Let it be Just prepare yousefl to confront everything. Cheer. จากคุณ : ksomboon - [ 14 ส.ค. 50 06:58:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เราเพิ่งมาได้สี่วันเองค่ะ ตอนนี้ก็โอเคแล้วค่ะ หลังจากมีอินเตอร์เนตใช้ในห้อง สองวันแรกที่มาเนี่ย ตกนรกทั้งเป็นเลยค่ะ(ไม่ได้ขู่น้าา แต่มันเศร้ามากอ่ะ) คิดถึงบ้านมากๆ ร้องไห้โฮๆ คนเดียวในห้อง คิดว่าชั้นดิ้นรนมาทำอะไรที่นี่เนี่ย ถ้าไม่มา ตอนนี้คงอยู่บ้าน ไม่เดือดร้อนทุกข์ใจอะไร สองวันแรกไม่รู้จักใครเลย เพราะยังไม่ถึงช่วงorientation อยู่คนเดียว กินคนเดียว ที่ห้องไม่มีทีวี โทรศัพท์ อินเตอร์เนต คือไม่มีอะไรทำเลยจริงๆอ่ะค่ะ มันเลยพาลฟุ้งซ่าน แต่วันนี้ได้เจอเพื่อนๆบ้างก็ดีนะคะ ทุกคนเป็นมิตรมากๆ ถึงจะยังไม่เข้าขั้นไปไหนไปด้วยกัน แต่ทุกคนพร้อมจะพูดคุยเสมอ ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาก (แต่อินเตอร์เนตช่วยเราได้เยอะมากๆค่ะ เพราะคุยเอ็มกับที่บ้านกับเพื่อนก็สะดวก มีพันทิปให้เล่น ดูทีวีไทยย้อนหลังก็ได้ ยังไงไม่ต้องท้อนะคะ สู้ๆ อะไรๆมันไม่แย่อย่างที่คิดหรอกค่ะ ถ้ารู้สึกแย่ ก็ลองมองดูรอบๆตัวนะคะ ไม่มีใครมาทำให้เราย่ำแย่ซักหน่อยใช่ม๊าาา แค่เราไม่ชิน ไม่คุ้นหนทาง เลยพาลกลัว สับสน คิดถึงบ้านอ่ะค่ะ คนอื่นเป็นหมื่นเป็นพันผ่านมาได้แล้ว เราก็ต้องผ่านได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ปล.ถ้ารู็จักคนไทยที่นั่นก็ยิ่งดีเลยนะคะ จากคุณ : San Makyos - [ 14 ส.ค. 50 09:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ต้องเศร้าค่ะ เราเองย้ายมาหลายที่แต่ก็ไม่เคยชิน ให้คิดว่าเราจะได้เจออะไรใหม่ๆในชีวิต โชคดีแล้วนะค่ะที่ได้ไปเรียนเมืองนอก Look forward ไปข้างหน้า สนุกดี หาอะไรทำใหม่ๆ เดี๋ยวก็หายเหงา ขอแนะนำอย่านั่งรอให้คนอื่นมาชวนเราไปทำนู้นนี้นะค่ะ เราต้องเป็นคนเริ่มก่อนชวนเพื่อนไปกินข้าว เดินเล่น เดี๋ยวก็มีเพื่อนเยอะเอง โชคดีนะค่ะ ไม่กี่ปีก็จบแล้ว ตอนเราเรียนปีหนึ่ง บอกแม่ว่าต้องอยู่เมืองนี้ตั้ง 4 ปี แนะ เวลาผ่านไป อ้าว รับปริญญาแล้ว จากคุณ : Pimienta - [ 14 ส.ค. 50 14:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ตอนนี้ก็พยายามคิดดี ๆ เข้าไว้ค่ะ ^^ จากคุณ : xXx - [ 14 ส.ค. 50 18:47:10 A:125.24.66.111 X: TicketID:119986 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าเราเป็นคุณนะ เราคงไม่มีเวลามานั่งเศร้าหรอก ไหนจะได้เพื่อนใหม่ ไหนจะได้ไปเรียน ไหนจะได้มีเวลาทำกิจกรรมที่อยากทำ สารพัดเรื่องสนุกที่จะรออยู่ ตอนนี้เรายังคิดอิจฉาพวกที่มาแล้วได้เรียนเลยจริงๆ อะ เราเองยังต้องนั่งอ่านหนังสือสอบอยู่เลย เราอยากได้คะแนนเยอะๆ จะได้หาทุนเรียนได้ มองโลกในแง่บวกเข้าไว้ แล้วชีวิตจะสดใสซาบซ่านะ จากคุณ : Living Extreme - [ 14 ส.ค. 50 22:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กำลังจะไปอาทิตย์หน้าแล้วอะ ตัวเราเองทำใจได้แล้วที่จะต้องไปอยู่ที่โน้นคนเดียว แต่แอบสงสารพ่อกะแม่อะ รู้ว่าเค้านอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว เฮ้อ..เราไม่อยู่บ้านคงจะเหงา สงสารพ่อแม่อะ เฮ้อ...ยังไม่ทันได้ไปเลยคิดถึงพ่อแม่แล้ว เฮ้อ สู้ๆ จากคุณ : auDJung - [ 14 ส.ค. 50 23:30:27 A:58.8.107.214 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 อย่ากลัวไปเลยค่ะ เอาเวลาไปหัดทำกับข้าวดีกว่านะคะ จะได้ไม่อดตายแล้วก็ไม่ต้องพึ่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เรื่องรูมเมท ถ้าเป็นคนไม่เรื่องมาก ไม่น่าจะมีปัญหาค่ะ อยู่กับคนอื่น ต้องปรับตัวนิดนึง อะไรนิดๆ หน่อยๆ มองข้ามได้ก็มองข้ามๆ ไปบ้าง แรกๆ อาจจะเหงา เพราะไม่รู้จักใคร อยู่ๆ ไปก็มีเพื่อนเองแหละค่ะ แล้วก็อาจจะต้องปรับตัวเยอะหน่อย แต่แล้วมันก็จะผ่านไป จากคุณ : Afro Violet - [ 15 ส.ค. 50 07:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอให้คุณ จขกท พบเจอแต่คนดีๆ สิ่งดีๆนะคะ สู้ๆนะคะ อย่ากลัวนะคะ เพราะการกลัวเนี่ย ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย พี่สาวของเราก็เคยไปเรียนที่ออสเตเรียคะ พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าตอนแรกพี่เค้าก็เครียดๆเหมือนกัน แต่ได้เจอคนดีๆ ก็เลยอยู่ได้อย่างสบายใจ ขอให้คุณ จขกท โชคดีนะคะ ^^ จากคุณ : ShortiA - [ 16 ส.ค. 50 02:49:10 ]