ความคิดเห็นที่ 1 ดิฉันจึงเริ่มถามหนุ่มผมน้ำตาลคนนั้นว่า       Hi,  where are you from?  เขาตอบชั้นด้วยเสียงที่ต่ำเเละเร็วเเถมสั้นอีกตังหาก ว่า I came ......  ดิฉันอึ้งไปเล็กน้อยค่ะ เพราะว่า ฟังไม่รู้เรื่อง เกิดมาจากท้องเเม่เพิ่งเคยเจอคนที่พูดได้เสียงต่ำเเถมจะรีบไปไหนก็ไม่รู้หรือว่ารำคาญเรากันนะ แต่ดิฉันก็ไม่ยอมเเพ้ค่ะ ถามซ้ำอีก ถามเเบบเดิมอ่ะค่ะ คราวนี้เขาตอบเสียงดังกว่าเดิมนิดนึงค่ะว่า  I am american อ่า ดิฉันหน้าเเตกสิคะ ไปถามเจ้าถิ่นเข้าให้ว่าเขาเป็นคนประเทศอะไร รู้สึกอับอายเล็กน้อยค่ะ 55 ก็เลยถามไปอีกครั้งว่าทีเเรกยูพูดว่าไรนะไม่ได้พูดเกี่ยวกับอเมริกานี่เขาก็ตอบว่าอ๋อ บอกว่ามาจากลอสเเองเจลลิสไง ดิฉันก็รู้ซึ้งเเล้วละคะว่าภาษาอังกฤษทีเรียนมาสิบกว่าปีที่ไทยนี่ไม่ช่วยไรเลย แต่ใครจะไปทราบละคะว่าเขาเป็นคนอเมริกัน ก็บ้านนี้รับต่างชาตินี่นา อาจเป็นพวกคนสเปนหรืออิตาลีก็ได้ ดิฉันเเยกหน้าฝรั่งไม่ออกหรอกค่ะ ต่อดีกว่าค่ะ ๆ            หลังจากถามหนุ่มคนนั้นไปสองประโยค ดิฉันก้อไม่ค่อยอยากคุยกับเขาเเล้วละคะ ก็เขาเล่นเอาเเต่ก้มเเละหันไปคุยเเต่กับเเม่เด็กคนนั้น พอเเม่เด็กคนนันเห็นดิฉันเงียบก็เลยเเนะนำให้เขารู้จักกับฉัน  เเม่เด็กบอกว่าเขาชื่อ ขอเรียกว่านาย จอ ละกันนะคะ  นายจอเป็นคนขี้อายมาก เเม่เด็กคนนั้นย้ำอีกครั้งเพราะงั้นเขาเลยไม่กล้าคุยกับสาวๆ อ่าๆๆ ดิฉันเเอบอึ้งอีกรอบค่ะ อะไรกัน เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอฝรั่งอะไรขี้อายหรอเนี่ย 555            จะว่าไปเเล้วนี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องที่ดิฉันจะขอคำปรึกษาค่ะ จะว่าเป็นชนวนของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้             พองานปาร์ตี้ใกล้เลิก ดิฉันกับเพื่อนอยากกลับบ้านกันเเย่เเล้วเพราะว่าโดนหนุ่มๆ โห่ว่า ดื่มอีกเเก้วนะ เพียวๆเลย ไม่ต้องผสมอะไรหรอก ดิฉันก็ ไม่เอาเเล้วเเหละเธอ ฉันเพียวๆไปสองเเก้วเเล้วนะ คือดิฉันรู้ลิมิตตัวเองค่ะ พอเขาเริ่มรินเเก้วสามให้ เเม่ของเด็กนั่นละคะ+เสียงโห่ให้ดื่ม ดิฉันเลยโบกไม้โบกมือว่า ไม่เอาเเล้วๆๆ ไม่ไหวจริงๆ ขอกลับบ้านเถอะ เเม่เด็กก็เลยให้เพื่อนผู้ชายเขาไปส่งค่ะ เป็นรุ่นน้องอายุสัก 25 ได้ ก่อนไปส่งดิฉันได้ยินเเม่เด็กกำชับว่า อย่า...เร็วนักละ เดี๋ยวโดนยึด... เเย่เลย โถเพื่อนๆ พี่ๆคะ ดิฉันภาษาอังกฤษก็ใช่จะเเตกฉานเเถมเพื่อนตัวดีก็เอาเเต่ง่วงค่ะ เเล้วสรุปว่ามันอะไรกันละเนี่ย อยากรู้กันเเล้วใช่ไหมคะ ตามต่อนะๆๆ จากคุณ : miu_miz - [ 21 ส.ค. 50 23:03:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอเเก้นิดนึงนะคะ ต้อง I come ... พอดีง่วงมากค่ะ เเต่อยากอัพๆ อิอิ          หนุ่มคนที่เเม่เด็กให้ไปส่งเป็นคนละคนกับที่ฉันคุยด้วยที่โต๊ะอาหารนะคะ ก็ตรงดิ่งไปที่รถเลยค่ะ เเละก็เเน่นอนว่าดิฉันเเละนางสาวกอซึ่งง่วงมาก 55 ตามติดไป ก้าวตามเเทบไม่ทันค่ะ จะรีบเดินไปถึงไหนพ่อคู้ณ พออีตอนจะขึ้นนั่งในรถละสิดิฉันกะเพื่อนก็เกี่ยงกันไม่ยอมนั่งหน้าค่ะ 555 กลัวถูกหาว่าเป็นเเฟนคนขับ สุดท้ายดิฉันชนะคะ ไปนั่งหลัง เพื่อนต้องนั่งหน้ากะพ่อหนุ่มคนนั้นไป          พอขับไปได้สักพัก หนุ่มคนนั้นก็ถามว่า รู้ป่าวว่าคนเมกันขับรถกันได้ตั้งเเต่อายุเท่าไร เงียบ.... ไม่มีเสียงจากใครทั้งสิ้นตอบคะ หนุ่มคนนั้นบอกว่า 16 ไง เเล้วเขาก็ถามต่อว่า ยูรู้ป่าวว่าทำไมไอไม่มีใบขับขี่ อ่า ถึงตอนนี้ดิฉันกับเพื่อนชักสยองเเล้วสิคะ เพราะว่า กฎหมายอเมริกา คนขับไม่มีใบขับขี่นี่ นรกชัดๆเลยค่ะ ดิฉํนเลยเเข็งใจถามไปว่า เเล้วทำไมยูไม่มีใบขับขี่อ่ะ เเล้วนี่เราจะถึงบ้านกันปลอดภัยป่าว เขาก็ตอบมาว่า เขาดื่มเหล้าเเล้วขับเลยถูกยึดใบขับขี่เเถมห้ามขับปีหนึ่ง อ่าว เเล้วนี่เเม่เด็กนั่นส่งเฮียมาขับได้ไงอ่า เเอบกลัวเเล้วนะ อ๋อ ตอนนี้ดิฉันถึงบางอ้อค่ะว่าไอประโยคที่เเม่เด็กพูดคือ ว่าห้ามขับเร็วนะเพราะจะโดนเข้าคุกละมั้ง เล่นเอาเรากลัว เเต่สุดท้ายก็กลับบ้านโดยสวัสดิภาพค่ะ กลับมาเเบบเกร็งๆ ช่างเป็นปาร์ตี้ที่ยากจะลืม 55 วันนั้นมันดึกมากเเล้วเพื่อนดิฉันเลยโทรไปบอกโฮสเขาว่าค้างบ้านดิฉัน ดิฉันก็ไปขอโฮสให้เพื่อนนอนด้วย เพราะเมทเสปนไม่อยู่ ทุกอย่างราบรื่นดีค่ะ ไว้ตามต่อนะเดี๋ยวมา จากคุณ : miu_miz - [ 21 ส.ค. 50 23:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วันนี้คงอัพหมดไม่ไหวเเน่เลย เพราะดึกเเล้วเเต่ถ้าไม่เล่าพวกคุณก็คงไม่รู้เรื่องกันเเล้วจะให้คำปรึกษาไม่ได้ ไม่พล่ามละ ต่อกันดีกว่าๆ           พอกลับถึงบ้านก็เเยกย้ายกันนอน ไม่มีอะไร วันรุ่งขึ้นเพื่อนก็กลับบ้านเขาเเละก็ไปเรียน ชีวิตก็ดำเนินเเบบนี้เรื่อยๆ คือ กิน เที่ยว เรียน           ณ วันเสาร์ ของเดือนหนึ่ง เป็นวันที่ร้อนสุดๆสำหรับดิฉันเหมือนอากศเมืองไทยเลยเเต่ฝรั่งเขาถือว่าอากาศดี เฮ้อ วันนั้นเมทดิฉันไม่อยู่ทั้งสองคน เมทเกาหลีไปเที่ยวกับเเฟนที่เเอลเอ เมทเสปนก็ไปบ้านเเฟน เพื่อนดิฉันอยู่บ้านกับโฮสเขา เหลือเเต่ดิฉันอยู่กับโฮส โฮสเลยถามดิฉันว่า นี่ๆ ยูอยากไปข้างนอกกับไอไหมละ ดิฉันก็ถามว่าไปไหนหรอคะ โฮสบอกว่าจะไปเเม่น้ำดูธรรมชาติเมืองใกล้ๆเนี่ยไปป่าว ดิฉันรีบตอบทันทีไปค่ะไป เเหมนานๆทีจะได้ไปกันสองคนโฮสกับดิฉันเเถมได้ไปเมืองอื่นด้วย ไม่พลาดเเน่นอน ดิฉันก็เลยตกปากว่าไปค่ะ โฮสจ้องดิฉัน อ่าวเเล้วทำไมเธอไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าละ ดิฉันก็มองดูตัวเอง เสื้อยืดตัว เเจ้กเก็ตตัว ยีนขายาว ก็โอเเล้วนี่นา มีอะไรผิดปกติหว่า โฮสเห็นดิฉันเงียบเลยบอกว่า เธอต้องใส่กางเกงขาสั้นนะเเล้วเอาบิกินี่ไปด้วย อ่า อะไรนะ กางเกงขาสั้นหรอ อันนี้ชอบใส่อยู่เเล้วมีอยู่ตัวนึงมั้ง นี่คิดในใจนะคะ บิกินี่หรอ คงขอผ่านละ เค้าเขิลนะ 555 เลยรีบไปเปลี่ยนชุด ได้เป็น กางเกงเหนือเข่าฝ่ามือนึงกับเสื้อกล้ามสีดำ ตอนนั้นคิดว่าคงโอเคเเล้วเเหละ ก็เลยออกไปถามโฮส ชุดนี้โอเเล้วป่าว โฮสบอกว่า กางเกงไม่เห็นสั้นเลย อ่า อะไรนะ เหนือเข่าเเล้วนะ พอเเล้วเเหละ โฮสเลยเซ็งๆ ตามใจๆ เเล้วบิกินี่ละ ดิฉันอ้อมเเอ้มตอบไปว่า ไม่มีอ่ะ โฮสเเทบกริ้ดอะไรนะเธอไม่มีบิกินี่หรอ ตอนนั้นเเอบเคืองไม่มีเเล้วทำไมละ ก็อยู่ที่บ้านเราเขาไม่ใส่กันนี่ อะไรฟะ โฮสเเกก็ใจดีไปค้นของตัวเองมาให้ ดิฉันก็พอเห็นเเล้วรู้เลยว่าใส่ไม่ได้ 555 ใหญ่ซะปานนั้น เอาไปลองดูเเล้วดูกระจก ขำตัวเองมากเเบบว่าหลวมมากเลย เลยบอกโฮสว่า ไม่เอาเเล้วละ เชยก็ช่างมันใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นนี่ละพอเเล้ว โฮสเเกคงเอือม เลยบอกตามใจยูละกัน เป็นอันว่าจบยกเเต่งตัว 555 จากคุณ : miu_miz - [ 21 ส.ค. 50 23:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พอเเต่งตัวเสร็จดิฉันก็ลงไปทำเเซนวิชเตรียมไปปิ้กนิ้กตามที่โฮสสั่ง ทำได้ห่วยมาก โฮสเลยต้องทำใหม่ 555 คือดิฉันไม่เข้าใจว่าอะไรเเมเน้จๆ อ่อ มารู้ทีหลังมายองเนสรึ จึงใส่ส่วนผสมผิด เอาน่าคนไม่เข้าใจอย่าโกรธกันนะคะ ต่อๆ พอตอนจะออกจากบ้านพอดีกับที่เมทเกาหลีกับเเฟนกลับมาเเล้ว เธอก็บอกว่าเราจะไปกะโฮสหรอ เราก็บอกไปว่าใช่ๆ เธอบอกว่าเที่ยวให้สนุกนะก็ร่ำลากันเเปป ดิฉันก็ไปหิ้วข้าวของที่จะเอาไปปิ้กนิ้กไปใส่ไว้ในรถ เเล้วก็ถึงเวลาออกเดินทางสักที             ในรถ โฮสบอกให้ดิฉันหยิบเเว่นในกระเป๋าให้หน่อยเพราะว่าเขาขับรถอยู่ดิฉันก็เลยหยิบส่งให้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนเมกันต้องบ้าเเว่นกันขนาดนั้นหนอเห็นใส่กันได้ใส่กันดี โฮสหันมาถามดิฉันว่า นี่ๆยูทำไมไม่ใส่เเว่นละ ดิฉันตอบว่าไม่ได้เอาเเว่นมาอ่ะจากไทย โฮส กริ้ดเลย อะไรกันเธอมาเเคลิฟอเนียนะไม่เอาเเว่นมาได้ไง เหอๆๆ อะไรกันเเค่ไม่เอาเเว่นมาตรูผิดมากใช่ไหม เเต่โฮสคงชินดิฉํนเเล้วเลยบอกว่าไอมีเเว่นสำรองนะยูหยิบเอาละกัน เเหม ขอบคุณนะคะ ไม่มีปฎิเสธ 55               ในตอนนั้นนึกว่า จะมีเเต่ ดิฉัน โฮสเเละเพื่อนที่เป็นเเม่เด็ก เเละก็ลูกเขา ไปกันเท่านั้น เเต่ที่ไหนได้ละ ตามต่อนะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 21 ส.ค. 50 23:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขณะนั้นกำลังคิดดีใจเพลินๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น  ตู้ดๆๆๆๆ อ่าว โทรศัพท์เรานี่นาใครโทรมานะ ดิฉันกดรับค่ะ ฮัลโหล ใครอ่ะคะ เสียงปลายสายร้อนรนมาก นี่ฉันเอง.... บอกชื่อค่ะ อ๋อเมทเกาหลีเราเอง เเล้วเธอมีไรหรอโทรมาทำไม เมทเกาหลีบอกเราว่า ก็เธออ่ะ เล่นหิ้วของเเห้งของสดจากเกาหลีที่ชั้นไปซื้อที่ย่านเกาหลีในเเอลเอมาหมดเลยนะ ฉันกลัวมันเน่าอ่ะพวกของสด ทำยังไงดี เเพงด้วยไม่มีเงินเเล้วอาทิตย์นี้ เมทเราเล่นบ่นไม่หยุดเลยค่ะ ดิฉันก็ไม่รู้จะทำไงก็เล่นมาวางเอาไว้ที่หน้าประตูนี่ดิฉันก็นึกว่าของที่ปิ้กนิ้กก็เลยยกใส่รถโฮสหมด ทำไงดีง่ะ สงสารเพื่อน เลยหันไปบอกโฮส โฮสบอกว่าอืมไว้ซื้อน้ำเเข็งใส่ในที่เเช่เย็นที่โฮสเอามาละกัน ดิฉันเลยบอกเมทไปตามนั้น เธอก็เลยหายคลุ้มคลั่งค่ะ 555 ค่าน้ำเเข็งโฮสรีบบอกให้ดิฉันออกเอง เเหม ทราบเเล้วละคะ เหอๆๆ            พอถึงจุดหมายโฮสก็เลยจอดรถ เเล้วก็ลงไป ดิฉันก็เดินตามโฮส ไปที่โต๊ะตัวนั้น ใช่เเล้วค่ะ ภาพที่เห็นมีผู้ร่วมทริปดังนี้  ดิฉัน  โฮส  เพื่อนโฮสที่เป็นเเม่เด็ก  ลูกชายเขา เเละ  หนุ่มหน้าเข้มผมน้ำตาลคนนั้นที่เจอที่ปาร์ตี้ ตายจริงมาด้วยหรอเนี่ย ไหนโฮสบอกมาเเค่ประสาสาวๆไงฟะ ตอนนั้นก็คิดเเค่นั้น จริงๆค่ะ ไม่ได้สนใจอะไรเลย เขาก็คงเหมือนกัน              ดิฉันก็นั่งลงร่วมโต๊ะกับพวกเขาค่ะ คุยกันเล็กน้อยพอเป็นพิธี ส่วนมากเป็นฝ่ายฟังซะมากกว่า ตอนนั้นเเม่เด็กเอาเเต่ดื่มค่ะ เเล้วหนุ่มผมน้ำตาลคนนั้นเขาก็เลย บอกว่า ไหนยูบอกชวนมาดูธรรมชาติทำไมเอาเเต่นั่งดื่มมิน่ายูถึงแคโลลีเยอะ ตอนนั้นฟังออกไม่หมดค่ะคือ เมื่อใดที่หนุ่มคนนี้พูดดิฉันก็จะฟังไม่ค่อยออกค่ะ ไม่ทราบเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร เเต่โฮสก็มาอธิบายให้ฟังว่า หนุ่มคนนี้ไปว่าเเม่เด็กว่าอ้วนนั่นเองเเม่เด็กก็เลยเศร้ามากๆ ทีนี้เเม่เด็กก็เลยบอกว่า ดีเเล้วละที่เราไม่ได้คบกันเเล้ว อ่าว ดิฉันนั่งฟังเฉยๆก็เลยอดถามไม่ได้ ว่า นี่คุณสองคนเป็นเเฟนกันหรอคะ เเม่เด็กบอกว่าเคยเป็นมานานมากเเล้วตอนนี้เเค่เพื่อนเท่านั้นละ อ่า ที่เเท้ก็ยังงี้ หนุ่มผมน้ำตาลอดีตเเฟนเเม่เด็ก มิน่าละวันปาร์ตี้ถึงได้สนิทกันนัก ตามต่อนะจ้ะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 00:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อเจอโดนด่าว่าอ้วนเข้าไป เเม่เด็กก็เลยบอกว่า ยูนี่เหมือนเด็กเลยนะนายจอ เป็นชื่อย่อของพ่อหนุ่มผมน้ำตาลนะคะ ขี้เกียจพิมยาว ดิฉันดูก็รู้ค่ะว่า เเม่เด็กโกรธ เเต่เธอยังไม่วีนก็ยังดีอ่ะคะ โฮสดิฉันเลยไกล่เกลี่ยสถานการณ์บอกว่า เริ่มเดินทางไปเเม่น้ำได้เเล้ว เเละเเล้วก็ขับรถไปกันค่ะ ตอนนั้นดิฉันก็ดีใจมากเลยที่หลุดจากวังวนสงครามอดีตเเฟนได้สักที            เมืองที่ไปเป็นออกเเนวว่าต้องขับรถขึ้นไปบนเขา เหมือนๆกับเวลาเราไปเที่ยวดอยที่เชียงใหม่เลยค่ะ ดิฉันชอบมากเลย สวยงามมาก เเละเเล้วโฮสก็จอดรถค่ะ ดิฉันก็ถามว่าอ้าวจอดทำไมอ่ะคะ โฮสบอกว่า ต้องจอดตรงนี้นะเเล้วต่อไปต้องเดินข้ามเเม่น้ำไป น้ำไม่สูงหรอกเดินได้สบาย  ห๋า อะไรนะ ต้องเดินย่ำน้ำเร้อ ดิฉันมีเเต่รองเท้าผ้าใบคู่นี้คู่เดียวเท่านั้นเเล้วทำไมหนอโฮสถึงไม่บอกว่าต้องมีย่ำน้ำเเบบนี้ด้วยเลยไม่ได้เตรียมรองเท้าเเตะมา ทำไงดีฟะ ขณะยื่นโง่อยู่นั่นเอง ทุกคนก็ไม่มีใครสนใจดิฉันเลย ก้าวกันฉับๆ บุกฝ่าหญ้าสูงๆ เเล้วก็ย่ำน้ำไปที่โขดหินอีกฝั่ง พริบตาเดียวทุกคนก็ไปอยู่อีกฝั่งเเล้ว เอาล่ะสิ จะทำไงดี ถ้าเราเอารองเท้าผ้าใบย่ำ รับรองเหม็นไปอีกนานเพราะอากาศที่นี่ก็เย็นเป็นส่วนมากคงไม่ค่อยมีเเดดให้ตากเหมือนวันนี้หรอก อ่า ทำไงดีนะๆๆๆ ยังคงยืนโง่อยู่กับที่ค่ะ ไม่ขยับเขยื้อน จนกระทั่ง เเม่เด็กตะโกนมาว่า ยูไม่ต้องกลัวน้ำหรอกนะ น้ำมันตื้นมา อะไรฟะ เรื่องกลัวน้ำอ่ะไม่มีทางดิฉันนักกีฬาว่ายน้ำเก่านะยะ ดิฉันจึงตะโกนไปว่าป่าวๆ มีรองเท้าผ้าใบคู่นี้เท่านั้น ยังไม่อยากให้มันเปียก ทำไงดีอ่ะ มาดูต่อเนอะว่าจะเป็นไงต่อ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 00:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขณะที่ดิฉันยังคงยืนปักหลักที่ริมถนน นายจอ ก็ข้ามฝั่งมาหาดิฉัน เเล้วบอกว่า เดี๋ยวจะช่วยหารองเท้าของเเม่เด็กในรถให้คือว่านายจอเขามาเป็นสารถีให้เเม่เด็กค่ะ ดิฉันก็บอกว่าขอบคุณนะคะไป นายจอ รื้อค้นสักพักก็บอกว่าไม่มีอ่ะ ดิฉันก็เลยบอกว่าไอไม่อยากให้รองเท้าเปียกอ่ะ เดี๋ยวมันเหม็นต้องใส่อีกนาน นายจอ ก็เลยบอกว่า เอางี้ละกันยูใส่รองเท้าไอ ตอนนั้นดิฉันซึ้งเหมือนกันนะคะ ถามเขาไปว่า เเล้วยูต้องเดินเท้าเปล่าอ่ะหรอ งั้นอย่าเลยไอโอเคเดี๋ยวไอเดินย่ำรองเท้าคู่นี้เเหละช่างมันละกัน แต่ นายจอบอกว่าไม่เป็นไรพร้อมกับถอดรองเท้ามาวางใกล้ๆเท้าเรา ดิฉันเกรงใจมากเลยค่ะ เเละรู้สึกของคุณมากๆด้วย เเต่ก็ใส่รองเท้าเขา ซึ่งใหญ่กว่าขนาดเท้าฉันเกือบครึ่ง เขาก็ยิ้มๆ อ่า ทำไงได้ละก็เท้ายูยาวอ่ะ ไม่ได้พูดไปนะคะคิดในใจเฉยๆ เเล้วดิฉันก็พร้อมที่จะข้ามฝั่งเเล้วละคะ ระหว่างนั้นดิฉันก็ถามเขาว่า ยูเเน่ใจนะเดินเท้าเปล่าได้เเน่หรอ เขาบอกว่า ชัวร์ ไม่ต้องกังวลนะ เเละเขาอยู่ๆก็พูดว่า  you are so sweet !! อ่า เมื่อกี้หูเพี้ยนหรืออะไรนะ ภาษาปะกิดยิ่งไม่ค่อยกระดิกหูอยู่ ตามต่อนะค้า จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 00:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 please please don't take the shoes จากคุณ : me me (The Zephyr) - [ 22 ส.ค. 50 00:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อัพอันนี้อันสุดท้ายของวันนี้ดีกว่าเหนื่อยมากเลย ไม่ไหวเเล้ว ต่อดีกว่าๆ              หลังจากนั้นดิฉันก็ฝ่าดงหญ้าสูงเพื่อไปข้ามเเม่น้ำค่ะ ซึ่งนายจอก็เดินเร็วเป็นบ้าขนาดมีหญ้าสูงเเบบนั้น ดิฉันก็ต้องค่อยๆกระดื้บๆๆไป จนถึงเเม่น้ำสายเล็กๆที่ต้องข้ามไปอีกฝั่ง ทีเเรกดิฉันนึกว่าง่ายๆ ก็เลยรีบพรวดพราดลงไปค่ะ ที่ไหนได้ ข้างใต้เเม่น้ำมันเป็นหินค่ะ เเละหินเเต่ละก้อนก็เล็กใหญ่ไม่เท่ากันด้วยแถมซ้ำร้ายขี้ตะไคร่ก็เยอะมากเลย ทีนี้ก็ลื่นสิคะ ไม่ต้องสงสัยรองเท้ายิ่งใหญ่ๆอยู่ด้วยยิ่งลื่นใหญ่เลย ดิฉันใจเสียเหมือนกันนะคะตอนนั้น เเต่นายจอก็รีบกลับมายืนข้างๆดิฉันเเล้วบอกว่า ยูเดินได้ไหม ถ้าไม่ได้ขี่คอไอไปก็ได้นะ อ่า ดิฉันรีบตอบทันควัน ไม่ต้องหรอกค่ะ ขอบคุณมากนะ ไอตัวหนักมากอ่ะ เดี๋ยวยูจะคอหักเปล่าๆ ว่าไปเเล้วดิฉันก็หัวเราะไปด้วย ก็เเหมใครจะไปขี่คอผู้ชายเเปลกหน้ากันละคะ ไม่มีทางละคะ ดิฉันก็ยังคงยืนยันเดินเอง ทีนี้ก็ค่อยๆเดินเเล้วละคะกลัวลื่น นายจอก็คอยส่งมือให้ดิฉันจับตลอดเขาคงกลัวเราลื่นน่ะค่ะ เเต่ดิฉันก็ไม่จับค่ะ พยายามเดินเองจนไปอีกฝั่งได้สำเร็จ พอถึงฝั่งก็บอกนายจออีกครั้งว่า ขอบคุณยูมากนะที่ช่วยไอ เเล้วเท้ายูเป็นไงบ้างอ่ะ เอารองเท้าคืนไปเลยดีกว่านะ เขาก็โอเค ได้ๆ เเละดิฉันก็ไปนั่งรวมกลุ่มกับพวกโฮสค่ะ ส่วนนายจอก็ไปเล่นน้ำกับลูกเเม่เด็กคนนั้น ดูน่าสนุกเชียวค่ะ ดิฉันก็อยากเเจมบ้างไหนๆก็มาเเล้วจะให้มานั่งกินกับโฮสอย่างเดียวคงหมดสนุก ดิฉันก็เลยเดินๆไปดูค่ะ เเต่ต้องระวังมากๆเลยเพระว่ามันลื่น พอเจอนายจอ เขาก็บอกว่ายูอยากไปฝั่งริมน้ำไหมไอเคยมาสมัยเด็กสวยมากเลย ดิฉันก็บอกว่า อยากไปสิ ทีเเรกนึกว่าจะมีลูกเเม่เด็กตามไปด้วยที่ไหนได้น้องเเกเล่นทิ้งกันดื้อๆ เหลือเเต่ดิฉันเเละก็นายจอ นายจอก็ค่อยๆเดินนำดิฉันไปช้าๆ เเละดิฉันก็ลื่นเจ้าค่ะ ทั้งๆที่ระวังดีเเล้วเเท้ๆ ดีที่นายจอจับมือดิฉันไว้ทันเลยไม่ล้มคว่ำไป หลังจากนั้นเลยต้องจับมือเขาค่ะเพราะว่าขี้ตะใคร่หนักกว่าด้านอื่นๆ คราวนี้ไม่กล้าอวดดีเเล้ว ตึ้กตั้ก ตึ้กตั้ก อ่าเสียงหัวใจง่ะ เต้นเเรง 555 เขาก็ชวนดิฉันคุยโน่นนี่ว่าเขาชอบธรรมชาตินะ มาที่นี่ตั้งเเต่เด็กเเล้ว สวยมากเลย ดิฉันเงียบเป็นส่วนมากค่ะ               พอถึงด้านที่ดิฉันเดินได้เองเเล้วดิฉันก็รีบปล่อยมือเขาค่ะ เดี๋ยวมันจะไม่งาม และเเล้ว ก็ เเยกกันกลับบ้าน โฮสก็ขับรถพาดิฉันไปทานอาหารจีนหารสอง เหอๆๆ ทั้งๆที่วันเสาร์เราต้องฟรีสามมื้อเเท้ๆ เเต่ก็เอาน่ามันรสชาติอร่อย เเละต่อมาก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นค่ะ ไว้ถ้าพรุ่งนี้ว่างจะมาเล่าต่อนะคะ อย่าลืมเป็นกำลังใจให้กันนะ เม้นส์กันเยอะๆนะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 00:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เดี๋ยวพรุ่งนี้ลืมเเก้ จะบอกว่าดิฉันใส่รองเท้าของโฮสนะคะ หลังจากที่คืนรองเท้านายจอไปเเล้ว เเละก็ลืมเล่าไปว่านายจอให้ยืมเเว่นด้วยค่ะเพราะว่าดิฉันเป๋อลืมทิ้งไว้ในรถ ไปนอนเเล้วนะคะ ง่วงเเล้ว ทุกคนราตรีสวัสดิ์ค่า จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 00:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านผ่านๆนะคะ แต่อยากจะบอกว่า อย่าขี้เกรงใจและไว้ใจคนมาก อย่าโอนอ่อนผ่อนตามธรรมเนียมฝรั่งไปหมด ฝรั่งขี้นกมีเยอะ จากคุณ : yuy - [ 22 ส.ค. 50 01:05:44 A:77.123.123.8 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 12 I guess someone is falling in love now. I'm right? จากคุณ : Grace - Dusita - [ 22 ส.ค. 50 01:46:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 slow-slow and be careful.. จากคุณ : kkoy - [ 22 ส.ค. 50 02:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เขียนได้มันส์ดี มาต่อเร็วๆๆๆๆ น๊ะ จากคุณ : Fulton (Fulton) - [ 22 ส.ค. 50 09:16:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โอ๊ะ นึกว่าอ่านนิยายอยู่ สนุกดีค่ะมาต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : tungmay_piano - [ 22 ส.ค. 50 09:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนกลางวันในโรงเรียนภาษา ตอนนั้นดิฉันก็นั่งเรียนอยู่ค่ะ ก็อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูตามด้วย หญิงร่างสูงฝรั่งซึ่งเป็นคนที่ควบคุมเรื่องนักเรียนเปลี่ยนบ้าน เธอเข้ามาในห้องเเล้วขออนุญาตอาจารย์ผู้สอนบอกว่า ขอพบมิส...... เป็นชื่อดิฉันค่ะ ตรงนี้ขอให้นามสมมติว่า มิยู ละกันนะคะ 55 ทำเป็นญี่ปุ่นไปได้  มิสมิยู ยูต้องออกมาตอนนี้เลยนะมีเรื่องด่วนมากๆ ห๋า อะไรนะเรื่องด่วนไร งงมากเเต่ก็เดินตามออกไปโดยดี            พอเข้าไปในห้องฝรั่งคนนั้นก็บอกว่า ยูต้องย้ายบ้านวันนี้นะ วันนี้เนี่ยนะคะ ดิฉันรีบถามไป ทำไมละคะ ดิฉันไม่เคยยื่นเรื่องว่าจะย้ายบ้านนะคะ ทำไมทำกันเเบบนี้ บ้านที่ดิฉันอยู่ตอนนี้ก็โอเคเเล้วนะ ไม่อยากย้าย เจ้าหน้าที่เขาเลยอธิบายให้ฟังว่า โฮสของดิฉันถูกปลดจากการเป็นโฮสเเล้วทางโรงเรียนไม่ให้เด็กอยู่ด้วยเเล้วเพราะว่าไปผิดสัญญาพูดเรื่องเงินกับเด็ก ซึ่งเมทเกาหลีเธอเป็นคนเขียนรายงานขึ้นไปค่ะ เจ้าหน้าที่ยังเสริมว่า ยูอยากอยู่ก็อยู่ได้นะ เเต่ว่าไม่เเนะนำเพราะว่าเสียงมาก ถ้าเราจะอยู่ เขาจะคืนเงินค่าบ้านที่เราจ่ายให้เขาก่อนมาเมกา เเล้วให้เราไปจ่ายรายเดื่อนกับโฮสเอง ทาง รร ไม่รับผิดชอบ อ่าวยังงี้ใครจะกล้าอยู่ละคะ ต้องย้ายหรอเนี่ย เเล้วบ้านเบิ้นก็ยังไม่ได้ไปดู อารายฟะ กระทันหันเเบบนี้                ดิฉํนถามไปว่า เเล้วดิฉันจะไปอยู่ที่ไหนละคะ ไกล รร ไม่เอานะคะ ดิฉันชอบที่เดินมา รร ได้ คือว่างกอ่ะค่ะ ไม่อยากเสียตังค์ค่ารถเมล์กับจะได้ตื่นสายได้ 55 เขาบอกว่าพอดีมีอยู่บ้านหนึ่งติดทะเล สวยดี เเต่โฮสอายุเเค่ 20 ห๋า ยี่สิบเนี่ยนะ เเล้วตูจะมีชีวิตรอดมั้ยเนี่ย อาหารการกินเธอจะทำได้ไม๊ ตอนนั้นกังวลค่ะ เเต่เจ้าหน้าที่ยืนยันว่า บ้านนี้ดี                 ก็อกๆๆ เสียงเคาะประตูขัดจังหวะ ดิฉันหันหลังไปก็เจอ สาวคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ใช่คนไทยค่ะ เธอเข้ามาหาเจ้าหน้าที่เเล้วบอกว่า อยากให้มีคนไปอยู่เพิ่มที่บ้านเธอเพราะว่าเธอเหงา  เจ้าหน้าที่พอถามว่าบ้านเธออยู่ไหน พอเธอตอบไป เจ้าหน้าที่ก็หันมาทางฉันสลับกันเธอ บอกว่า นี่ไง ไอกำลังจะให้มิยู ดิฉันอ่ะคะ ไปดูบ้าน โลกช่างกลมซะจริง เสร็จเเล้ว สาวคนนั้นเธอก็มีน้ำใจอาสาพาดิฉันไปดูบ้านค่ะ ตามต่อนะจ้ะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ระหว่างทางเดินไปดูบ้าน ก็เเนะนำตัวกันค่ะ ได้ทราบมาว่าเธอคนนี้ก็เป็นคนเกาหลี เธอบอกว่าถึงเเม้โฮสจะอายุยี่สิบ ยังเรียนหนังสืออยู่ เเต่ก็เป็นคนดีทำอาหารตลอดอยู่กันเเบบเพื่อน จริงๆเเล้วบ้านนี้รับเด็กทั้งหมดเเปดคน รับเเต่ผู้หญิงเท่านั้น ซึ่งดีมาก เเต่ตอนนี้มีเเค่สองคนคือ สาวเกาหลีคนนี้ ขอเรียกว่า เอ็ม ละกันนะคะ กับ สาวสวิต ขอเรียกว่า วา ละกันนะคะดังนั้นเอ็มเขาเลยเหงามาก                  พอไปถึงบ้านดิฉันก็ชอบค่ะ เพราะว่าน่ารักดี ตอนหลังมาทราบราคาเเล้วเเทบเป็นลมคะ ซื้อกันไปได้เเพงมากมาย เหนเขาบอกกันว่ายี่สิบกว่าล้านอ่ะคะ น่ารักดีเเต่ว่าราคาทรมานใจเว่อร์เหอๆๆ                  ตู้ดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์อีกเเล้ว ดิฉันก็กดรับ ฮัสโหล อ่า เมทเกาหลี เราโทรมาหาบอกว่าจะมาอยู่ด้วยบ้านที่เธอย้ายไปไม่ดี อิอิ ดีใจมากมายที่ไม่ต้องมีเมทคนอื่นเพราะเราคุ้นเคยกับคนอยู่เเล้ว เลยบอกไปว่าได้ๆมาสิ ดีใจจังที่จะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง                  ทุกอย่างมันคงไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกเนอะ เเต่เพียงว่าตอนนั้นดิฉันชะล่าใจเท่านั้นเอง จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:19:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่าวจิงๆ อัพสามอันนะทำไม๊ทำไมมันขึ้นอันสองอันเองค่ะ อันที่ขอบคุณผู้อ่านหายไปหมดเลย ไม่ไหวพิมอันเก่าใหม่ไม่ไหวเเล้วเอาเป็นว่า               ขอบคุณมากนะคะ คุณ meme ,yuy, grace,kkoy ,fulton,tungmay_piano เเล้วเด่วมาเล่าต่อนะ เเอบงอนพันทิปให้เราพิมซะตาลายดันหายไปตั้งหนึ่งอัน เเงๆ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เเละเเล้วดิฉันก็ย้ายมาที่บ้านหลังใหม่ค่ะ ซึ่งก็ได้รับความช่วยเหลือจากเมทเกาหลีคนเดิมอย่างดี คือ เธอให้เเฟนเธอขับรถขนของให้ดิฉันเเละเเถมช่วยยกกระเป๋าหนักๆอีก ขอบคุณนะค้า             ก่อนจากก็ร่ำลาโฮสเก่า โฮสเก่าร้องไห้เลย เรากอดกันสักพัก โฮสเก่าบอกไอเข้าใจยูนะ เเต่ว่าตอนนี้ไอเกลียดเมทเกาหลีเเล้ว อ่าวซะงั้น เอ้อ ไม่รู้จะพูดยังไงสงสารก็สงสาร เเต่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกราเนอะ พอรถเเฟนเกาหลีมา เราก็ต้องไป ไปสู่บ้านหลังใหม่             สมาชิกในบ้านหลังใหม่น่ารักดีค่ะ มีดิฉัน เอ็ม  เมทเกาหลี วาคนสวิต ดิฉัน โฮสใหม่ เเละก็ เเมวดำ เหอๆๆ ดิฉันต้องอยู่กับเเมวจริงๆหรอเนี่ย เเถมเเมวตัวนี้เปิดประตูเป็นไม่ได้เข้าห้องนอนเขาไปหมด แต่อยู่ๆไปก็ชินค่ะ             บ้านนี้เสียอย่างเดียวคือเป็นเตียงสองชั้นค่ะ เเล้วดิฉันก็ต้องนอนชั้นบนเพราะเมทเกาหลีเธอนอนไม่ได้ เธอขึ้นที่สูงเเล้วคลื่นไส้ ตั้งเเต่เกิดมาก็เพิ่งเตียงสองชั้นครั้งเเรกนี่เเหละ คนล่างขยับตัวที เตียงก็โยกเยก คนบนขยับก็โยกเยก กว่าจะชินได้เล่นเอาหลายวัน เฮ้อ             เเม้โฮสจะอายุยี่สิบ เเต่รับผิดชอบดีทุกอย่างคะ อาหารจะมีครบทุกมื้อ เเม้จะเป็นเเบบเอาอาหารเเช่เเข็งเข้าเวปก็เถอะ 55 รสชาติก็พอโอเคค่ะ คงดีกว่าดิฉันทำ55 บ้านใหม่โดยรวมเเล้วก็โอเคค่ะ            และแล้วเรื่องตื่นเต้นต่อไปก็กำลังเกิดกับดิฉันค่ะ ตามกันต่อนะจ้ะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องของเรื่องคือว่า เพื่อนต่างชาติของดิฉันเพื่อนใต้หวันที่กำลังจะกลับประเทศเขาเเล้ว พวกเราจึงอยากจะตามใจเขาเลยถามว่า อยากทำไรเป็นพิเศษป่าว เขาก็บอกว่าอย่างไปเล่น คะยัคกิ้ง อ่า คะยัคกิ้งน่าสนุกจัง ดิฉันก็อยากเล่นมากค่ะ เลยบอกไปว่า ตกลงนะ วันเสาร์ที่จะถึงนี้เราจะไปคะยัคกิ้งกัน โดยมีสมาชิกดังนี้ คนใต้หวันสอง คนไทยสอง ดิฉันกะนางสาวกอ คนญี่ปุ่นสอง คนซาอุดิหนึ่ง เมทเกาหลีดิฉัน คนเกาหลีในคลาสอีกสามคน คนเยอรมันอีกหนึ่ง เป็นกลุ่มใหญ่พอดูเลยค่ะ ดิฉันก็ตั้งหน้าตั้งตารอ ในใจก็ท่องว่า คะยัคกิ้งๆๆๆ เสาร์นีๆ 555              พอถึงวันศุกร์ดิฉันก็บ้าเห่อเตรียมจัดของพวกเสื้อผ้าเปลี่ยนเวลาเปียกน้ำ ของใช้ต่างๆ รองเท้าเเตะ แต่พอเสาร์เช้าดิฉันดันมีวันนั้นของเดือนเลยเล่นไม่ได้ เหอๆๆ ฝันที่คอยมานานล่มสลาย ได้เเต่นั่งรอกับสาวญี่ปุ่น นางสาวกอก็ไม่เล่นเธอบอกว่ามันหนาว เเละก็ดิฉัน นั่งเเก่วกันดูคนอื่นเล่นสนุกเชียว              ดิฉันเป็นพวกอยู่ไม่ค่อยสุขค่ะ ต้องทำโน่นนี่เสมอ เกิดอยากไปหาร้านทำ เฮนน่าเเทตทู ให้เขามาวาดๆทีมือเรา คือเป็นพวกกลัวเข็มค่ะ ไม่กล้าสักจริง ขอเเค่วาดก็พอ เลยถามสาวญี่ปุ่นกับนางสาวกอว่าจะไปป่าว นางสาวกอรีบปฎิเสธทันควันค่ะ เพราะว่าเธอออกเเนวห้าวๆ เธอจึงไม่สนใจค่ะ เเต่เพื่อนญี่ปุ่นดิฉันอยากทำสุดๆดังนั้นเราจึงเเยกกันค่ะ นางสาวกอบอกอยากขี่จักรยานที่ชายหาด ส่วนดิฉันกับสาวญี่ปุ่นจะไปหาร้านทำเฮนน่าเเทตทู เเละหากว่าพวกเล่นคะยัคกิ้งเสร็จกันเเล้วนางสาวกอจะโทมาบอกดิฉัน เมื่อเเบ่งได้ดังนั้นเเล้ว ดิฉันกับสาวญี่ปุ่นก็เดินเข้าดาวทาวส์ ขี้เกียจรอรถ เพื่อหาร้านทำเฮนน่า มุ่งมั่นกันมาก 55                ระหว่างกำลังเม้าส์อย่างเมามันออกรสกันนั้น เราก็ต้องเดินผ่านอุโมงค์ เป็นคล้ายๆทางรถไปอ่ะคะ เเต่ต้องลอดไป ก็มีคนฝรั่งผมน้ำตาล ตาน้ำตาล ทักดิฉันว่า  HI !!! อย่างดัง อ่า คนนี้มัน ......... นาย จอ นี่นา ตามต่อนะคะเพื่อนๆ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอท้าวความว่าดิฉันไม่ได้พบกับนายจอมาประมาณเดือนหนึ่งได้เเล้วค่ะ หลังจากเรื่องเเม่น้ำครั้งนั้นที่เขาช่วยดิฉัน ตอนนั้นก็ประทับใจที่เขาเจ้นเทิ้ลเเมนดี เเต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรมาก              เขาก็ถามดิฉันว่า ดิฉันเป็นยังไงบ้าง เขานึกว่าดิฉันกลับเมืองไทยไปเเล้ว ทำไมถึงย้ายบ้าน ก็คุยกันสัพเพเหระค่ะ เเล้วเขาก็ถามดิฉันว่า ดิฉันจะทำอะไรวันนี้ ดิฉันก็บอกว่า อ๋อ พอดีจะไปทำเฮนน่าเเทตทู เเต่ไม่รู้ว่าย่านนี้เขามีทำกันป่าว เขาก็อาสาช่วยหาให้ ดิฉันก็บอกเขาไปว่ายูว่างป่าว ถ้ายูไม่ว่างไม่เป็นไรนะ ไอกับเพื่อนค่อยๆหากันเองก็ได้ เขาก็บอกว่าไอนัดกับเพื่อนไว้ เพื่อนไอลงมาจากเเอลเอ ไอว่างตอนนี้ช่วยได้ๆ เเละเเล้วเขาก็ช่วยหาชั่วโมงกว่าๆเเน่ะ เล่นเอาขาลาก เเต่ไม่มีสักร้านที่ทำเฮนน่า เหอๆๆ เหนื่อยมากเลย เกรงใจก็เกรงใจเขา เเต่ถ้าไปไล่เขาบ่อยเดี๋ยวเขาจะคิดว่ารังเกียจอะไรยังงี้ก็เลยเฉยๆ เพื่อนญี่ปุ่นเราดูหน้าก็รู้ว่าดูถอดใจไม่มีอารมณ์เฮนนงเฮนน่าเเล้ว เพราะเดินเยอะมาก สุดท้ายสงสารเพื่อนก็เลยบอก นายจอว่า ไอกับเพื่อนขอตัวก่อนนะ มีธุระ นายจอก็เลยบอกดิฉันว่า ยูเเลกเบอร์กับไอได้ไหม ดิฉันทีเเรกทำเป็นไม่ได้ยินค่ะ เพราะลังเลว่าให้ดีรึป่าว จนเดินอีกสักพักคิดว่าหากเงียบไปเขาคงจะไม่ถามอีก เเต่อีตอนจะเเยกกันจริงๆ เขาหยิบมือถือเขาออกมา เบอร์ยูเบอร์อะไรละ ทีนี้ดิฉันก็เลยให้ไปค่ะก็เเลกเบอร์กัน เเต่ ณ  ตอนนั้นไม่ได้คิดหรอกนะว่า เขาจะโทรมาจริงๆ สาบานได้ ไว้ตามต่อนะคะ ขอไปอาบน้ำเเปป วันนี้หยุดอยู่บ้าน ข้าวปลายังไม่ได้กินเลย เร่งอัพเเทบเเย่ เพราะอยากปรึกษาเพื่อนๆอ่ะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 11:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ต่อค่ะ เมื่อกี้ไปอาบน้ำกินข้าวมาเเล้ว ตอนนี้มีพลังอัพต่อเเละ พอหลังจากที่เจอกันโดยบังเอิญ ดิฉันก็ไปทานข้าวกลับกลุ่มเพื่อนต่างชาติเเละเเยกย้ายกลับบ้าน พอถึงบ้านก็เป็นเวลาประมาณหกโมงเย็นเเล้ว ดิฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า เเหม ทำไมมันถึงได้บังเอิญเเบบนี้เนอะ ถึงเมืองนี้ไม่ใหญ่ก็จริงเเต่มาเจอกันบังเอิญเเบบนี้ ไม่น่าเชื่อ ก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยค่ะ เเละก็ลุกไปนั่งในห้องนั่งเล่น ดูหนังกับ เอ็มเเละวา ตอนนี้พวกเราสนิทกันเเล้วค่ะ คุยเล่นหัวกันได้ ก็คุยนู่นคุยนี่กันไปเพลินๆ เมทเกาหลีไม่อยู่ไปหาเเฟน คนมีเเฟนเเล้วก็เงี้ยหาตัวยาก 55             ระหว่างนั่งคุยอยู่นั้นก็เป็นเวลาประมาณทุ่มกว่าๆ  ตู้ดๆๆๆๆ เป็นเสียงโทรศัพท์ค่ะ ดิฉันก็นั่งเอ๋อไม่ได้ยิน จนยาย เอ็มต้องบอกว่า ยูโทศัพท์ยูหรือของวาอ่ะ ดังอยู่นะ รับสิๆ ดิฉันตอนนั้นในใจก็คิดว่า เอ ทุ่มกว่าๆ สงสัยเเม่โทรมาเเน่เลย เเต่ก็บอกไปเเล้วไงว่าให้โทรหลังสามทุ่มเพราะมีโปรโมชั่นโดนหักเงินลดลง ใครหว่า โทรมาตอนนี้ เสร็จเเล้วก็ดูชื่อที่ปรากฎที่หน้าจอโทรศัพท์ค่ะ ........ นายจอ...... อ่า นายจอรึ โทรมาจริงหรอเนี่ย เพิ่งเจอกันตอนกลางวันเองนะมีธุระไรหว่า  เลยกดรับไปค่ะบทสนทนาก็มีดังนี้            ดิฉัน    :  hello            นายจอ :  hello            นายจอ : what are you doing now?            ดิฉัน    : nothing special,just watching tv and speaking with my housemates.           นายจอกับดิฉันพูดพร้อมกันว่า โทรมาทำไมหรอ นายจอบอก รู้ไหมเขาโทรมาทำไม           ดิฉัน    : don't know           นายจอ : I just wanna know did you already get henna tattoo?           ดิฉันตอนนั้นคิดในใจว่า นี่อ่ะหรอเหตุผลไม่เห็นเกี่ยวเลย           ดิฉัน    : emm, actually no , we can't find the shop like that           นายจอ : Oh pretty bad           ดิฉัน    : yes it is           เเล้วทั้งคู่ก็เงียบค่ะ เงียบประมาณ สามวิได้ จนกระทั่งดิฉันเอ่ยปากว่า           ดิฉัน   : Euh , thank you for asking  and bye !!           นายจอ: Euh bye           หลังจากวางสายไปดิฉันก็ออกจะงง งง ว่าโทรมาถามเเค่ว่าได้ทำเฮนน่าป่าวเเค่เนี้ยนะพิลึกคนจริงๆ แต่บทสนทนาข้างต้นมีรึจะรอดพ้นสายตาของ สาวเอ็มเเละสาววาได้ ทั้งคู่ซักไซ้ชั้นจนตอบเเทบไม่ทัน 555 ดิฉํนขณะกำลังเล่าอยู่นั้น ตู้ดๆๆๆๆ อ่า มีคนโทรมาอีกเเละใครฟะ โทรได้โทรดี ดิฉันจึงมองไปที่ชื่อหน้าจอมือถือปรากฎว่า  นายจอ  อ่า โทรมาอีกเเล้วหรอ เพื่อนๆส่งเสียงเเซวกันโหวกเหวก จนดิฉันต้องเอ็ดว่าเงียบๆกันหน่อยสิ เพื่อนๆก็ขำกันใหญ่ เเล้วดิฉันก็เดินออกไปรับที่อื่น พร้อมกับในใจยังคงสงสัยว่า โทรมาอีกเเล้วอ่ะ เพิ่งจะห้านาทีที่เเล้วคุยกันเองนะ มีอะไรหว่า อ้ำอึ้งอยู่ได้ การคุยกันครั้งที่สองมีดังนี้ค่ะ              ดิฉัน   : hello             นายจอ : hello              ดิฉัน   : เงียบ....             นายจอ : I just wanna make sure how can I spell your name.             อ่า เมกชัวร์บ้าไรฟะ ไร้สาระ ต้องมีอะไรเเน่ๆเลย บอกมาซะทีสิจะให้ถามก็ไม่กล้าอ่ะ นี่คิดในใจนะคะ เเต่ดิฉันกลับตอบไปว่า             ดิฉํน   : M I U            นายจอ : oh , got u  เเละเขาพยายามถามว่าที่เขาออกเสียงนี่ถูกต้องไหม เออ เเบบนี้ก็มีด้วยเเฮะ ดิฉันก็บอกว่ายูออกถูกเเล้วละ เเละเเล้วนายจอก็พูดว่า  you know, I miss you  I dont know why อ่า จิงดิ ฟังเเล้วก็เขินนะ เเละนายจอยังพูดต่อไปว่า would you like to have dinner with me? เล่นชวนกันโดยมิได้นัดหมายเเบบนี้ เเถมข้างนอกมืดเเล้วอ่ะ เกือบสองทุ่มเเล้ว อีกอย่างกินไปเเล้วด้วย อยากไปเหมือนกันเเต่เพื่อความปลอดภัยเลยตอบไปว่า             ดิฉัน : Ah , I think tomorrow is better, don't you think so?          นายจอ : Thant would be great ! เเต่เสียงดูเหี่ยวชอบกล ok,If you have time tomorrow,just let me know ok?             ดิฉัน : ok ,I will call you             หลังจากวางสายเพื่อนๆก็โห่กันไม่หยุด เหอๆ สาวเอ็มบอกว่าดีเเล้วเเหละวันนี้อย่าเพิ่งออกไปเลยมันมืดเเล้วเดี๋ยวอันตราย เเละเเล้วดิฉันก็เข้านอนพร้อมความตื่นเต้นเล็กน้อยที่นายจอวางเอาไว้ ตามต่อนะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 13:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พอวันรุ่งขี้นดิฉันก็ไปเรียนตามปกติ มีเรียนตอนเเปดโมงสี่สิบจนถึงสามโมง แต่ก็กังวลว่า เอาไงดีหว่า ไอปากเราก็ช่างไวซะจริงดันไปพูดได้ว่า tomorrow is better,don't you think so? เเละยังพูดอีก I will call you ทั้งๆที่ยังไม่เเน่ใจเลยว่าจะไปกับเขารึป่าว คิดเเล้วก็คิดอีก จนเวลาประมาณสี่โมง ดิฉันกลับถึงบ้านเเล้ว ก็ยังคิดไปมาเรื่อยเปื่อย ในใจตอนนั้นตีกันยุ่งหมด ไป ไม่ไป ไป ไม่ ถ้ามีดอกไม้คงเอามาเด็ดจนเหลือเเต่ราก 555 สุดท้ายตัดสินใจว่า จะไม่ไปค่ะ พอหกโมงก็เลยตรงดิ่งไปที่ครัว หาอาหารกิน กินเเล้วก็นั่งดูทีวีจนหกโมงครึ่ง เเต่ทำไมหนอ ไอความกังวลมันไม่หายไปสักทีละเนี่ย            ตู้ดๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ ใครโทรมาอ่า ดูชื่อที่หน้าจอ เป็นไพรเวทคอล อ๋อ เเม่เราเเน่เลย เลยรีบกดรับ อ่า เเม่หรอคะ ก็เล่าๆๆๆ ให้ฟังทุกอย่าง กำลังอยากได้คำปรึกษาอยู่พอดี ช่างรู้ใจหนูเหลือเกินนะคะเเม่ เเม่ว่าหนูออกไปกับเขาดีป่าวคะ ดันกินข้าวไปเเล้วเพิ่งมาถามบ้าจริงเรานี่ แม่บอกว่าถ้ามันยังไม่มืด ก็ออกไปเถอะลูกเเต่อย่าไปไหนกันตอนมืดๆละ คนเราเป็นเพื่อนกันได้ เเถมยังกำชับอย่าเพิ่งไปชอบเขาละ 555 ทราบเเล้วละคะ พอคุณเเม่ไฟเขียว ดิฉันก็สบายใจขี้น ชะเง้อดูที่หน้าต่าง อืม หกโมงกว่าเเล้วก็จริงเเต่ว่ายังสว่างโร่ เเถมที่นี้กว่าจะมืดก็เกือบสองทุ่มด้วย กินข้าวคงไม่นานเท่าไรหรอก เลยโทรไปหา นายจอตามที่บอกเขาไว้ค่ะ ว่า             ดิฉัน   : hello ,it's Miu            นายจอ : hi Miu , I am waiting your call so would you like to have dinner with me ?             ดิฉัน   : of course            นายจอ : When do you wanna I pick you up?            ดิฉัน    : about 30 minutes later for sure. is it ok for you?           นายจอ  : that's fine ,see you at home, byebye           ดิฉัน     : bye            สรุปก็จะไปทานข้าวกันใช่ไหมเนี่ย ตามต่อนะคะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 00:03:30 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 20:27:10 จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 13:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากวางสายดิฉันก็รีบไปแต่งตัวค่ะ เเละออกมาที่ห้องนั่งเล่นนั่งรอ นายจอมารับ เเต่ตามจริงดิฉันอิ่มมากค่ะเพราะเล่นกินไปซะเต็มคราบ นี่คงกินอีกไม่ไหวเเน่ๆ เหอๆๆ ตอนที่ดิฉันนั่งดูทีวีคอยอยู่นั้น สาวเอ็มกับสาววาก็ออกมาจากห้องของตัวเองค่ะ เเล้วก็เข้ามาใกล้ดิฉัน พลางถามว่า นี่ยูจะออกไปไหนอ่ะ โห เย็นขนาดนี้น้ำหอมทำไมหอมจัง ดิฉันเงียบค่ะ เเต่สองสาวคะยั้นคะยอใหญ่ ดิฉันเลยอ้อมเเอ้อตอบไปว่า ออกไปทานข้าวกับนายจอ สาวเอ็มก็เลยบอกว่าอ๋อเธอจะเดทใช่ไหม ดิฉันบอกไม่ใช่นะๆ ไม่ใช่เดทเเค่กินข้าวน่ะ สาวเอ็มก็บอกว่ากินข้าวบ้าไรเทอกินไปเเล้วนี่ ดิฉันก็ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรคะได้เเต่ยิ้มๆ สาวเอ็มก็ตะโกนโหวกเหวกเรียกโฮส มิยูจะออกเดทค่า โฮส ป่าวประกาศซะยังกะของชิ้นนี้ขายออกเเล้ว คนยิ่งเขินอยู่ด้วยนะ ยัยเอ็มนี่ละก้อ และโฮสก็เดินมาบอกว่าเที่ยวให้สนุกนะจ้ะ สรุปไม่มีใครเชื่อเลยใช่ไหมเนี่ยว่าเเค่กินข้าวธรรมดา ไม่ได้เดทสักหน่อย              พอครบสามสิบนาทีตรงเป้ง ติ้งต่องๆๆๆๆๆ ยัยเอ็มรีบบอกเด่วชั้นไปเเอบดูให้ว่าใช่ป่าว ดิฉันยังไม่ทันได้พูดไร ยัยเอ็มก็มองลอดตาเเมวพลางส่งเสียงเหมือนกระซิบๆว่า ใช่ๆ เร็วๆๆๆเลย สาววาก็หัวเราะคิกคัก เมทเกาหลีไม่อยู่บ้านอีกเเล้ว ดิฉันก็เลยลุกไป เปิดประตู 555 วันนั้นอลวลอลหม่านกันทั้งบ้าน                พอดิฉันเปิดประตูไปก็เจอนายจอยืนยิ้มกว้างอยู่ อ่า เขินนะเฟ้ยอย่ายิ้มนักดิ หลังจากทักทายกันเสร็จก็เดินไปยังรถที่เขาจอดไว้ เเละเเล้วพอถึงรถ เขาก็เปิดประตูรถให้ดิฉันนั่ง พอนั่งเเล้วก็ปิดให้อีก อ่า คงมีวันนี้วันเดียวเเหละเฟ้ยที่มีคนเปิดปิดประตูให้ 555 เเอบคิดในใจว่า นายจอนี่ก็เจ้นเทิ้ลเเมนไม่ใช่เล่นเเฮะ                 ระหว่างขับรถพวกเราก็สนทนากันดังนี้               นายจอ :  what kind of food would you like to eat?               ดิฉัน    :  tell you the truth, I am not hungry so much !! 55 โกหกเห็นๆ จะไปหิวได้ไงฟะ กินไปตั้งเยอะ เเต่ทำเป็นพูดเหมือนไม่ได้กิน              นายจอ  : me too, well, how about cinema?              ดิฉันก็คิดว่าดูหนังก็โอเคเนอะจึงตอบตกลงไปค่ะ เเละเเล้วเราก็เปลี่ยนเป็นจะไปดูหนังกันเเทน  เเต่ไปเช็คกันเเทบทุกโรงเเล้วกันเลิกดึกมากเลย นายจอบอกว่า วันนี้วันอาทิตย์พรุ่งนี้ยูต้องไปเรียนเเต่เช้า ไอก็ต้องไปทำงานอย่าดูหนังดึกเลย ดิฉันก็เห็นด้วยคะ พวกเราเลยเปลี่ยเเพลนว่าจะไปหาอะไรดื่มกันที่สตาร์บัค ดิฉันได้ชามาเเก้วเป็นชาบลูเบอรี่ ของนายจอได้ชาเหมือนกันเเต่ไม่รู้ว่าเอิลเกรย์รึป่าวสรุปคือได้คนละเเก้วค่ะ อีตอนจ่ายเงินดิฉํนก็จะจ่ายของดิฉันเองค่ะ เเต่นายจอบอกว่า ไม่ต้องเลย dont worry about it  ดิฉันก็เลยไม่อย่าเรื่องมาก อยากจ่ายก็ตามใจ 555              หลังจากได้ชาคนละเเก้ว นายจอก็บอกดิฉันเขาไม่ชอบกาเเฟค่ะ เหล้าก็ไม่ค่อย เหอๆๆ ฝรั่งบ้าไรอ่ะ ไม่ดื่มกาเเฟ ไม่ค่อยดื่มเหล้า มิน่าเเฟนเก่าเขาเลยบอกว่าเหมือนเด็กป่าว เเต่ช่างเหอะมันเรื่องของเขานี่นา นายจอยังบ่นอีกว่า วันนี้วันอาทิตย์ ร้านค้าจะปิดเร็วมากจะไปไหนดี เเละเเล้วพวกเราก็ขึ้นรถกัน คราวนี้ดิฉันเปิดประตูเองค่ะ 555 เพราะว่าเขาอ้อมมาอีกด้านไม่ถนัดเเละดิฉันก็ไม่ค่อยชินซะด้วยสิที่จะมีใครมาทำสวีตหวานเเหววเเบบนี้มันเขินน่ะ  และพวกเราก็นั่งอยู่ในรถ เขาถามฉันว่า ยูมีไอเดียอะไรป่าว ไปไหนกันดี ดิฉันก็บอกว่าไม่รู้อ่ะ ไอจะรู้ได้ไงละยูอ่ะเเหละคิดสิ เขาก็บอกว่าไปบ้านไอป่าวไปดูหนังที่บ้านกัน คิดว่าเขาชวนตามมารยาทค่ะ คงไม่ได้คิดอะไรหรอกมั้ง เเต่ดิฉันไม่มีทางไปเเน่ค่ะ จึงบอกไปว่า ไม่ได้อ่ะ ไปที่อื่นเถอะ เขาก็บอก โอเค เเล้วก็ขับรถไปที่อื่น อ่า ที่อื่นมันที่ไหนหว่า ชักตื่นเต้นเเล้วสิ ถามว่าที่ไหนก็เงียบ ตามต่อนะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 14:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขับไปได้สักพักพอถึงจุดหมายนายจอก็จอดรถค่ะ พอจอดก็เปิดประตูทันทีเลยค่ะ ดิฉันก็ได้ยินเสียงคลื่น อ๋อ พามานั่งฟังคลื่นในรถนี่เองหรอเนี่ย นายจอก็บอกว่า เขาชอบทะเลและที่นี่ดาวสวย เลยอยากพายูมานั่งดู อ่า โรเเมนติกซะ 555                ดิฉันวันนี้เจอความโรเเมนติกเข้าใส่โดยไม่ทันตั้งตัวเลยได้เเต่นั่งเงียบ นายจอจึงเริ่มพูดค่ะ               นายจอ :  when will you go back your country?               ดิฉัน    :   I remain here only three weeks               นายจอ :   Do you wanna go back your country ? DO you miss your family ?               ดิฉัน    : yes ,I do  I really miss my family and my friends              นายจอ  : well ,you know, your family miss you and people here also . อ่า อยู่ๆก็พูดเเบบนี้ ไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ               ดิฉัน   :  เงียบเป็นเป่าสาก 55             นายจอ  :  Euh ,DO you have boyfriend or someone who 's waiting for you?             ดิฉัน     :  No I havn't             นายจอก็ชวนคุยโน่นนี่ว่าดิฉันเรียนอะไร หรือว่าทำงานเเล้วความจริงดิฉันอยากจะถามเรื่องของนายจอเหมือนกันว่า เขาอายุเท่าไร คาดว่าน่าจะสามสิบกว่าๆ ไม่เเน่ใจจนบัดนี้ก็ยังไม่รู้เลย เขาบอกเขาทำงานเกี่ยวกับ mechanic ของวอลโว่ เเต่ดิฉันก็ไม่รู้ว่าด้านไหนเขาพูดคลุมเคลือดิฉันก็ไม่กล้าถาม เเต่พอถามว่า เป็นวิศวหรอ เขาก็บอก kind of จริงป่าวก็ไม่รู้ ตอนนั้นรู้สึกเสียเปรียบนะว่าเค้าถามเรื่องเราตั้งเยอะเเต่ทำไมเราไม่ค่อยรู้เรื่องเของเขาเลย เเต่เป็นเพราะดิฉันไม่มีความกล้าเองที่จะถามจนเป็นเรื่องที่เสียดายอยู่ทุกวันนี้ อาจพูดได้ว่าดิฉันเป็นคนที่ปิดกั้นตัวเองก็ว่าได้ ดิฉันถามเขาไปเรื่องหนึ่งที่อดคาใจไม่ได้ คือ เเล้วเธอกับเเม่เด็กคนนั้นละ นายจอ บอกว่า เคยเป็นเเฟนกันมาสิบกว่าปีที่เเล้วตอนเรียน เเต่ว่าตอนนี้เป็นเเค่เพื่อนกัน เขาไม่มีเเฟน เเละก็เเม่เด็กคนนั้นมีลูกเเล้วพ่อเด็กเขาทำงานอีกรัฐหนึ่ง ปามาณว่าเเยกกันอยู่ค่ะ พูดกันตามตรงดิฉันก็กลัวถ่านไฟเก่าคุเหมือนกันเพราะเขายังคงไปมาหาสู่กันบ่อยๆจนทำให้ดิฉันลังเล ลังเล จนทำสิ่งที่ผิดพลาดหรือเปล่าก็ไม่รู้ไป ไว้ตามต่อนะคะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 14:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ระหว่างนั่งคุยกันอยู่นั้น นายจอก็บอกว่า ดิฉันใกล้จะกลับบ้านเเล้ว อยากพาดิฉันไปเที่ยวที่อื่นบ้าง ถามดิฉันว่าอยากไปที่ไหน ดิฉันก็เลยบอกว่า ไอยังไม่เคยไปดิสนีย์เเลนด์เลยอ่ะ เขาบอกจะพาไปเเต่ดิฉันกะออกเงินเองนะคะไม่หวังให้เขาออกให้หรอกเพราะรู้ว่ามันเเพงมาก ดิฉันก็เลยถามว่าไออยากไปเเบบวันเดียวกลับได้ป่าว ไม่ค้างนะ นายจอบอกว่า ไม่ได้หรอกเพราะว่ามันใหญ่มาก มีตั้งสองฝั่งต้องเที่ยวอย่างน้อยสองวันเเล้วพอดีว่า อาทิตย์นี้มีหยุดเสาร์ อาทิตย์ จัน สามวันเลย เขาจะพาดิฉันไป ดิฉันก็บอกว่าขอเอาเพื่อนไปด้วยคนนะ เขาก็บอกว่าโอเค เพราะว่ามันค้างคืนไงคะ ดิฉันเลยเอาเพื่อนไปด้วย 55 เเล้วต้องขออนุญาตเเม่ก่อนด้วยว่าให้ไปป่าว เเต่อันนี้ไม่ได้บอกเขาค่ะ เขาบอกว่าถ้ายูจะไปให้โทรบอกไอล่วงหน้านะจะได้เตรียมตัวถูก ดิฉํนก็บอกว่าโอเคๆ                   เเละเเล้ว นายจอ ก็มาส่งดิฉันที่บ้านค่ะ พอดิฉันถึงบ้านก็กะว่าจะรีบอาบน้ำเข้านอน เเต่ที่ไหนได้ทุกคนต่างนั่งรออย่างใจจดใจจ่อ ดิฉันเลยต้องเล่าให้ฟังคร่าวๆ ก็เเหม บ้านสาวโสดก็เงี้ยละคะ มีอะไรก็เอิกเกริก กิ๊กกั๊ก กันใหญ่ 555                  เพื่อนที่ดิฉันจะชวนไปด้วยก็คือ สาวเอ็มนี่ละคะ เพราะว่าเมทเกาหลีเขาเคยไปมากับเเฟนเขาเเล้วเห็นเขาพูดเหมือนกันว่าต้องไปอย่างน้อยสองวันจึงจะเที่ยวครบเพราะว่าใหญ่มาก ต้องไปค้างคืนเอา พอดิฉันชวนสาวเอ็ม เธอก็ตอบโอเคทันทีค่ะ เเถมเเซวว่า เธอนี่โชคดีนะ มีคนขับรถพาไปตั้งไกล เเต่ดิฉันบอกว่ายังไม่เเน่นะต้องขอเเม่ก่อนถ้าเเม่ให้ไปก็จะไปนะ เอ็มเขาก็เข้าใจค่ะเเละเเล้วดิฉันก็ต่อสายไปยังเมืองไทยด่วนค่ะ                  ฮัลโหล เเม่หรอคะ ก็เล่าให้ฟังหมดที่ไปกับนายจอมา เเม่ก็ถามว่าโทรมาเเสดงว่ามีไรอีกเเน่เลย ดิฉันก็เลยบอกไปว่า  คือว่าหนูขอเงินไปเที่ยวดิสนีย์เเลนด์หน่อยสิคะเเม่ นายจอเขาอาสาจะพาไป เเต่มีค้างคืนนึง เเต่หนูชวนเอ็มไปด้วยกันเเล้ว เเต่ เเม่ดิฉันกลับบอกว่า ไม่ได้หรอกลูกมันไม่ดีนะถึงเอ็มไปด้วยกันเขาเป็นผู้หญิงเหมือนลูกเกิดอะไรขึ้นจริงๆเขาก็ช่วยลูกไม่ได้แถมเป็นคนต่างชาติต่างภาษาอีก ดิฉันยอมรับค่ะว่าเสียดายเหมือนกันเเต่ก็พอฟังเหตุผลก็เชื่อเเม่ค่ะ จึงบอกว่างั้นหนูไม่ไปดีกว่าเนอะอันตราย เเม่บอกว่า ใช่ลูก เเม่ให้ลูกไปเที่ยวกับเขาได้เเค่ที่ใกล้ๆตอนกลางวันเท่านั้นนะ อย่าทำให้เเม่เป็นห่วงละ อยู่กันก็ไกล ดิฉันก็เลยรับปากไปค่ะว่า หนูจะไม่ทำให้เเม่ผิดหวังนะคะ ไม่ต้องกังวลหรอก จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 14:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดิฉันก็ไม่ได้ติดต่อนายจอเลยค่ะหลังจากนั้นเพราะไม่รู้ว่าจะบอกว่าอะไรดีขืนจะบอกว่า เเม่ไม่ไว้ใจยู ใครจะไปบอกยังงั้นละคะ เพราะเขาคงสงสัยว่าไอไม่ได้คิดมิดีมิร้ายอะไร ยูเว่อร์ไปเองจะหน้าเเตกป่าวๆ                   พอเช้าวันเสาร์เป็นวันที่น่าเบื่อมากค่ะ ต้องอยู่บ้าน เเต่ดีที่มีสาวเอ็มกะสาววา อยู่ด้วยกันก็เลยกะว่าจะออกไปข้างนอกกันไม่อยากอืดอยู่บ้านเพราะสาวๆเจอหน้ากันทีไรก็ ทำเค้กกันเหอะมั่งละ อบพิซซ่ามั้งละ 555 อ้วนกันตายไปข้างละ                   ระหว่างนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นนั้น สาวเอ็มก็พูดขึ้นมาว่า ทำไมยูไม่ออกไปกับนายจอละ เขาต้องรอเธอโทไปเเน่เลย เธอทำไมไม่ไปกับเขาเเล้วไม่โทไปบอกเขาให้รู้เรื่องละทำเเบบนี้ไม่ดีนะ เล่นด่ากันซึ่งหน้าเหอๆๆ ซึ่งมันก็จริงค่ะ ดิฉันเป็นคนที่ไม่กล้าโทรหานายจอก่อนคะเดี๋ยวเขาหาว่าไม่ดี หรือสนใจเขาเกิน สาววายังเสริมอีกว่า วันนี้พวกเราว่างนะมิยู ทำไมเธอไม่โทบอกให้เขามารับพวกเราไปเที่ยวละเธอไม่ต้องกลัวหรอกเพราะว่ามีพวกเราสองคนไปด้วย ลองโทรไปหาเขาดูนะๆๆๆ อ้อนกันใหญ่เลยค่ะ คงหาคนขับรถพาไปเที่ยวละสิ ดิฉันก็เลยโทรคะ                    นายจอ :  hello , Miu                    ดิฉัน    :  hi um ,Are you busy now?                    นายจอ :  no, I am gonna hang out ,would you like to come with me?                     ดิฉัน   :  yep , Can I take my friends come together?                    นายจอ :  Euh , How many friends?                     ดิฉัน   :  only two                   นายจอ  : เงียบไปสักพัก  Euh could I call you back?                    ดิฉัน ก็งง ว่า ทำไมละ อะไรกันนี่ เขาอ้ำๆอึ้งๆ แต่ก็บอกไปว่า เยสๆๆ                    หลังจากวางสายก็เล่าให้ วา กับ เอ็ม ฟังว่า เขาพูดเเบบนี้อ่ะ เเปลกมากเลย เราไม่เข้าใจ เเค่จะเอาเพื่อนไปด้วยมันผิดนักหรอ สาวเอ็มบอกว่า เขาคงอยากไปกับเธอเเค่สองสองมั้ง ไม่อยากให้มีก้างขวางคอ ดิฉันก็บอกว่า ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่เเค่เอาเพื่อนไปด้วย สาววาเลยบอกว่าเอางี้โทรกลับไปถามเลยว่าเอาไงกันเเน่ ถ้าไม่ได้จริงๆพวกเราจะได้ออกไปเที่ยว macy กัน เปนห้างค่ะ ดิฉันบอกว่าจะดีหรอเขาบอกว่าจะโทรกลับมาเองนะ สาววาบอกว่าได้ไม่เป็นไรหรอกถ้าเขาชอบเธอจริงเขาก็จะต้องทนได้ เหอๆๆ อะไรฟะ พวกหล่อนเนี่ย                   ดิฉันใจหนึ่งไม่อยากโทรค่ะ เเต่อีกใจก็อยากรู้ว่าเอาไงกันเเน่เลยบอกสาววาว่า อืม เธอคุยเเทนฉันหน่อยนะ ฉันไม่อยากคุยกะเขาเองอ่ะ สาววาทีเเรกอิดออดเเต่ก็ยอมในที่สุดค่ะ                   สาววา : Hi นายจอ , It's  วา  speaking ,I am miu's friend.                   สาววา :  Oh really !! I will tell her that, I think she might understand you .I will explain her ,don't worry                  อะไรฟะ คุยไรกันอ่ะ อยากรู้มากเลย เพราะดิฉันได้ยินเเต่เสียงสาววา ไม่ได้ยินเสียงนายจอ                   หลังจากวางสาย สาววาก็บอกว่า นายจอ รถเขาเต็มเพราะว่าเธอโทรไปหาเขาช้าเขาเลยรับเพื่อนเขาไปเเล้ว ทีนี้เหลือที่ว่างที่เดียวคือดิฉันเท่านั้น เขาจะมารับดิฉันคนเดียว ไม่มีที่ให้เอ็มกับวา                      อะไรกัน ดิฉันไม่กล้าไปหรอกเพื่อนเขาเยอะเเยะ ผู้หญิงหรือผู้ชายไม่รู้ เเถมถ้าไปเพื่อนเขาต้องเข้าใจผิดเเน่เลย เขินอ่ะ ไม่กล้า สาวเอ็มยังเสริมอีกว่า นายจอบอกว่าจะโทกลับหาเราให้รอรับด้วย อ่าว เเล้วทำไงดีอ่ะ โทรมาจะบอกว่าไรดี ยุ่งเหยิงจริงเว้ยชีวิตฉันนี่!!! จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 15:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ระหว่างนั้นดิฉันด้วยความอยู่ไม่สุขค่ะ เลยบอกเอ็มว่า เอ็มๆ เราไปหาอะไรทำกินกันเหอะ เค้กก็ได้ไปซื้อที่ vons เอา สาวเอ็มก็บอกว่า นี่ยูจะไม่ไปกับ นายจอเเล้วใช่มะ ยูนี่โลเลชะมัด เดี๋ยวเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ก็เป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เกิดเเล้วอ่ะ จะให้ทำไงได้ละ ดิฉันไม่ได้เถียงอะไรทั้งสิ้นค่ะได้เเต่คิดอยู่ในใจ เพราะว่ามันจริงที่สาวเอ็มเธอพูด เหอๆๆ                  ถึงสาวเอ็มจะชอบบ่นยังไงเเต่เธอก็ตามใจดิฉันค่ะ หลังจากบ่นต่ออีกห้านาที เธอก็บอกว่า รอฉันเเปปนะเดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน อั้นเเน่ สาวเกาหลีนี่ก็น่ารักนะเนี่ย 555                  สาววา ไม่ไปค่ะเพราะว่าเธอเหนื่อยมากอยากพักผ่อน เรามารู้กันทีหลังว่าเธอท้องค่ะ มิน่านอนเร็วชะมัด เเถมเหนื่อยง่าย โฮะๆๆๆ สาวสวิตก็เเบบนี้อ่ะน้า ยุโรป อิอิ                  ระหว่างเดินไปซุปเปอร์เพื่อซื้อเค้กผงเพื่อเอามาอบกินกัน คือว่าดิฉันชอบเดินมากค่ะ ถือว่าลดความอ้วนในตัว 555 ระหว่างนั้น ก็ ตู้ดๆๆๆๆๆ มีโทรศัพท์มาค่ะ เอาเเล้วละสิ หวังว่าคงไม่ใช่นายจอนะ ไอเราก็เป็นคนที่ไม่อยากจะทำลายน้ำใจใครซะด้วยสิ เเต่ต้องปฎิเสธฟะ ไม่โลเลเเล้ว                ดิฉัน :    hello               นายจอ :  hello , miu  where r you now? I would like to pick you up.                ดิฉัน   : Euh , I am so sorry .I can't go with you coz now I am hanging out with my friend.               นายจอ : so where are you then?                ดิฉัน   :  Euh, around downtown คือดิฉันไม่อยากบอกว่าที่ไหนค่ะเพราะว่ากลัวเขามารับ               นายจอ : Today , I would like to take you visit the denish village , It's take 40 minutes from here.                ดิฉัน  :  Euh , I think I don't know  so can I call you back?               นายจอ :  Emm , ok               เพื่อนๆคะ ดิฉันนิสัยเดิมกำเริบอีกเเล้วค่ะ คือในใจดิฉันเเน่วเเน่เเล้วว่าไม่ไป อุส่าห์ปติเสธไปเเล้วด้วย เเต่พอเขาตื้อ ก็ไม่กล้าปติเสธ ทั้งๆที่รู้คำตอบในใจตัวเองดีว่า ไม่ไป ที่ไม่ไปเพราะว่า หนึ่งไม่รู้ว่าเพื่อนเขายังอยู่กับเขาป่าว ไม่รู้ใครบ้าง อันตราย อีกสอง เพราะว่าตอนนั้นมันสี่โมงเเล้วกว่าจะกล้บต้องมืดเเน่เลย สัญญากลับเเม่ไว้เเล้วด้วย เฮ้อ เเต่ดันไปบอกเขาว่าจะโทรกลับ ซึ่ง ดิฉันก็พูดไปงั้นเองค่ะ เเต่ไม่ยอมโทรหาเขาอีกเลย  หลังจากนั้นดิฉันก็หลบหน้าเขาตลอดค่ะ เขาก็ไม่กล้าติดต่อมาอีก หรือไม่อยากติดต่อเเล้วก็ไม่ทราบได้ จนกระทั่งดิฉันถึงเวลาต้องกลับ ประเทศไทยละคะ ไว้ตามต่อนะจ้ะ จะจบเเล้วละ ขอโทษทุกคนนะที่เล่าซะยาวน่าเบื่อเลย จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 15:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอนนี้ก็กล้บมาถึงเมืองไทยได้ สองเดือนเเล้วละคะ ก็มีคิดถึงนายจออยู่บ้าง เเต่ว่าดิฉันไม่ได้ให้เบอร์ติดต่อที่นี่กับเขาไว้เลย เมลก็ไม่ได้ให้เขา หลังจากเหตุการณ์ข้างต้นดิฉันก็เหมือนห่างๆกับเขาไป พอกลับมาเมืองไทย ก็อยากติดต่อเขานะคะ คือดิฉันมีเเต่เบอร์เขาเต่เขาไม่มีเบอร์ดิฉัน เเต่ดิฉันก็คิดว่าเขาอาจจะไม่อยากคุยกับดิฉันเเล้วก็เป็นได้เพราะว่าดิฉันทำไว้ไม่ค่อยดีอีกอย่างโทรไปเขาก็ต้องเสียเงินด้วย                  เลยลองปรึกษาเเม่ดูค่ะ เเม่บอกว่าโทรไปสิไม่เป็นไรหรอก เป็นเพื่อนกันไง โทรได้ ดิฉันก็เลยโทรไปค่ะ นี่เป็นเหตุการณ์ห้าวันที่เเล้วนะคะ                  ดิฉัน  :  Hello ,IT's Miu . Do you remember me?                นายจอ : Oh  Miu , I was thinking about you. long time  no talk .how have you been?                  ดิฉัน  : I am doing well and you?               นายจอ  : I was thinking about you  and I would like to go Thailand some day.                 ดิฉัน   : Euh, Do you still have the pictures at that time ,you ,me ,my ex host mom ,we went to the river?                นายจอ : I dont think so.             เเต่หลังจากนี้เหมือนนายจอพูดอะไรสักอย่างที่ประมาณว่า I only have your pic on my phone เเต่เขาพูดเสียงต่ำเบามาก เลยไม่เเน่ใจไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองคะ               ดิฉัน    :  I try to contact my ex host mom but I can't get through .I dunt know what's wrong.             นายจอ   :  I have her number ,hold on,เเละเขาก็บอกเบอร์โฮสเก่าของฉันค่ะ               ดิฉัน    : thank you very much            นายจอ    :  my cousin, he is gonna go to Thailand              ดิฉัน     :   Oh really  for what?            นายจอ    :  last week he just got married with thai gal              ดิฉัน     :  Oh for honeymoon,right?            นายจอ   :   yep , what time is it in Thailand?              ดิฉัน    :   now it's 8 pm and your?           นายจอ    :   It's morning time , I am preparing working             ดิฉัน     :   you are hard working ,right? haha ไม่มีไรพูดช่างไร้สาระสิ้นดี            นายจอ   :  yep            ดิฉัน       : well, do you have mail?             นายจอ  :  yep , เเละก็ให้มา             ดิฉัน     :  Euh ,Do you have mine yet?             นายจอ  :  If you write sth to me ,then I will have it รู้สึกว่าเย็นชาจังหรือว่าคิดไปเองฟะ            ดิฉัน       : ok and I am sorry for this phone ,it costs you so much            นายจอ   : That's fine            ดิฉัน      :  bye            นายจอ   :  bye                        นี่ละคะ บทสนทนาสดๆร้อนๆเมื่อห้าวันก่อน ไว้ตามต่อนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 20:34:32 จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 16:22:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลังจากได้เมลเขามาดิฉันก็ส่งเมลไปหาเขาค่ะ มีใจความดังนี้ค่ะ   เมลของดิฉัน :  Thank you for your email.Long time no talk.what are you doing now? I guess you are working ,right? I am happy to talk with you. Have a nice day!!!               เเล้วอีกเเค่วันเดียวเขาก็ตอบมาว่า       เมลของเขา :  It was good to here from you I was thinking about you & wondering how you were doing. I wish we could have spent more time together when you were here. I would like to go to Thailand some time. Please send me some pictures of you & your country. Hope all is well. Good luck & best wishes.           เเละเเล้วดิฉันก็ตอบกลับไปค่ะ โดยส่งรูปไปด้วย เเละก็หาเวปเที่ยวไทยให้เขาไปเเต่ทีนี้ นี่ละคะปัญหาที่อยากจะปรึกษาคือว่า           เขาจนบัดนี้ยังไม่ส่งเมลกลับมาเลยเป็นเวลา ถ้านับรวมวันนี้ก็สี่วันเเล้วละคะ หรือว่าเมลที่ดิฉันส่งไปไม่ถึงเขากันดิฉันไม่รู้จะทำไงดีค่ะ คือว่าเมลที่ส่งไปใส่รูปไปหลายรูปอยู่ทีนี้ไฟล์มันก็ใหญ่ใช่มะคะก็กลัวจะไม่ได้ เมื่อวานตอนส่งเมลให้ลูกค้าเเม่ ส่งไปเเค่หนเดียวเองนะคะ เเต่ลูกค้าบอกทำไมส่งมาสองหนละเเถมอ่านไม่ได้ด้วยตัวขาดๆ คือเมลดิฉันใช้ msn ค่ะ ส่วนลูกค้าเเม่ yahoo เเล้วเมลนายจอก็  yahoo ด้วยค่ะ ดิฉันเลยไม่ทราบว่าเขาไม่ได้หรือยังไง หรือว่าได้เเต่ไม่ตอบ หรือว่าได้แต่อ่านไม่ออก เเต่ถ้าอ่านไม่ออกเห็นเป็นเมลเราส่งมาก็น่าจะตอบสักหน่อยสิว่ายูส่งไรมาไออ่านไม่ได้  หรือว่าเขาคงไม่อยากติดต่อเราจริงๆจังๆ ดิฉันก็ไม่ทราบคะว่าเป็นเเบบไหนกันเเน่           เมื่อวานลองถามเพื่อนดูเพื่อนบอกว่า ให้ลองส่งไปอีกเเค่ครั้งเดียวพอ ถ้าเขาไม่ตอบมาเเล้วเเกก็ไม่ต้องติดต่อเขาอีก ดิฉันเลยส่งไปอีกครั้งค่ะ ส่งไปประมาณว่า  I already sent you some of my pics and I am waiting yours .I am not sure whether you receive my mail coz last mail is a big one. ส่งไปเเค่นี้อ่ะคะ ตอนนี้ก็รอคำตอบอยู่ ถ้าเขาไม่ส่งมาก็จะไม่สนใจเขาเเล้ว หรือถ้าเขาตอบช้าเขาคงไม่สนใจดิฉันเเล้วใช่ไหมคะ            ช่วยกันให้คำปรึกษาตามความคิดของเเต่ละคะหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ คุณคิดว่าเขาคิดยังไงกับดิฉันคะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 16:40:44 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 16:39:08 จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 16:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เล่าได้น่ารักดีค่ะ จากที่อ่านมา เหมือนกับนายจอ เค้าจะคิดว่าน้องไม่อยากติดต่อเขามากกว่า เพราะเล่นไม่โทรหาเขา ไม่อยากไปเที่ยวกับเขา ก็ไม่โทรไปบอก ฝรั่งส่วนมาก ถ้าเขาพยายามแล้ว เราไม่มี response เขาคงถอดใจและคง give up เรื่องจะจีบน้องไปแล้ว แต่ก็ยังอยากเป็นเพื่อนอยู่ เรื่องอีเมลล์ เขาน่าจะยุ่ง น่ะคะ พีว่ารออีกหน่อย เดี๋ยวเขาก็ส่งมาเอง ว่าแต่... แอบชอบเขาแล้วหรือป่าวจ๊ะ :) จากคุณ : เมรี - [ 22 ส.ค. 50 21:15:54 A:74.75.252.178 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 50 20:10:59 แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 21:15:00 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 21:43:30 จากคุณ : กริชนาคราช - [ 22 ส.ค. 50 21:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 34 Straightforward in business. I think he likes you. and of course you do like him also. right? จากคุณ : Grace - Dusita - [ 22 ส.ค. 50 21:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณนะคะ พี่เมรี เเละ พี่กริชนาคราช หนูอ่านความเห็นของพี่ๆเเล้วทำให้หนูเข้าใจอะไรๆมากขึ้นค่ะ หนูบอกตัวเองว่าไม่ได้ชอบเขาหรอกถ้าชอบเราคงออกไปกับเขาตั้งเเต่อยู่ที่โน่นเเล้ว เเต่หนูไม่รู้ว่าทำไมหนูยังคงรอเมลของเขาอยู่อย่างใจจดใจจ่อ ทั้งๆที่ตอนที่อยู่ที่นั่นหนูก็ไม่ได้สนใจเขาขนาดนี้นะคะเเต่จะให้หนูเเสดงออกมากมายว่าสนใจเขาหนูคงทำไม่ได้ค่ะ มันขัดใจตัวเอง ทั้งๆที่เวลาที่เขาบอกว่าเขาคิดถึงหนู หนูก็ไม่กล้าเเม้กระทั่งบอกว่าหนูก็คิดถึงเขาเหมือนกัน เเละคิดว่าคงไม่กล้าต่อไปค่ะ ถ้าเขาไม่ได้บอกว่าชอบเราอย่างจริงจัง  หนูไม่อยากให้ใคร โดยเฉพาะพวกฝรั่งมามองว่าประเทศของเราผู้หญิงใจง่ายไป เเต่หนูก็เเอบรอค่ะ ช่วงนี้สับสนมากค่ะ เเละก็เศร้าด้วย คิดว่าถ้าเขาไม่ส่งเมลกลับมาหนูคงไม่มีทางติดต่อเขาอีกเเล้วละคะเพราะว่าไม่อยากให้เขาหลงตัวเองมากไปว่าหนูชอบเขามาก คงต้องตัดใจค่ะ ก็ตอนที่หนูส่งเมลให้กับเค้าไปครั้งที่สอง หนูก็รู้สึกฝืนความรู้สึกตัวเองเหมือนกันเเต่ว่ากลัวเขาจะไม่ได้เมลอันเเรกเท่านั้น ที่ว่าฝืนก็เพราะว่าหนูรู้สึกเหมือนง้อผู้ชายมากเกินไป เเต่เพื่อนบอกส่งไปเถอะเเก ครั้งเดียวถ้าเขาไม่ติดต่อมาก็เลิกเเล้วต่อกันไปเลย หนูเลยส่งอ่ะค่ะ สุดท้าย อยากบอกว่าทุกความเห็นหนูเข้ามาอ่านหมดค่ะ ดีใจมากๆเลยค่ะที่มีคนเข้าใจ  ขอบคุณทุกๆคนจริงๆค่ะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 22:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณ คุณ grace มากๆค่ะ จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 22:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เขียนเก่งดีค่ะ คุณ miu อ่านแล้วเพลินมากๆ เท่าที่ฟังมาก็คงเป็นอย่างที่หลายๆความเห็นบอกอ่ะค่ะ ตอนนั้นเค้าอาจจะมีท่าทีชอบคุณบ้าง แต่คุณปิดตัวเองเกินไป ก็เลยชวดโอกาสสานสัมพันธ์กับเค้าต่อ ส่วนเรื่องเมล์ที่คุณส่งไป ใจเย็นๆค่ะไม่ต้องรับร้อน เดี๋ยวเค้าก็ตอบมาเอง คิดในแง่ดีนะคะว่าเค้าอาจงานยุ่ง แต่ทั้งนี้ก็อยากฝากขอคิดให้คุณฟังก่อนค่ะ ว่าผู้ชายฝรั่งบางทีเค้าก็มีความเป็นเจนเทิลแมนสูง การที่เค้าคอยเทกแคร์ หรือรับส่ง โทรหาก็อาจเป็นธรรมเนียมของเค้าก็ได้ ถ้าคุณเริ่มมีใจให้กับนายจอคนนี้ ขอย้ำว่าคุณควรดูเค้าให้นานกว่านี้อีกนิดนะคะ เพระเรื่องส่วนตัวของเค้าคุณก็ยังรู้ไม่มาก แล้วที่สำคัญคุณู้จักแฟนเก่าเค้าด้วย แล้วไหนจะเรือ่งลูกติดของแฟนเก่าเค้าอีก ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งถลำลึกนะคะ ญ ไทยอย่างเรา สวยเลือกได้ค่ะ จากคุณ : เป็นกำลังใจให้ (พุดดิ้งสีชมพู) - [ 22 ส.ค. 50 22:27:59 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณค่ะ คุณ พุดดิ้งสีชมพู เเต่ ลูกติดที่ว่า ไม่ใช่ลูกนายจอเขานะคะ เเต่เป็นลูกของผู้ชายคนอื่นกับอดีตเเฟนเขาค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 50 22:35:08 จากคุณ : miu_miz - [ 22 ส.ค. 50 22:34:10 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เริ่มอ่านเมื่อวาน มาอ่านจบวันนี้ ก่อนอื่นเลยนะคะ ในฐานะที่เป็นแม่ มีลูกสาวเหมือนกัน แต่ลูกยังเล็กนะคะ อยากบอกว่าภูมิใจแทนแม่ของคุณ miu ค่ะ คุณวางตัวได้ดี แม้จะทำให้ทางฝ่ายผู้ชายไม่ค่อยเข้าใจอย่างที่คุณกริชฯว่ามานะคะ แต่อย่าห่วงเลยค่ะเรื่องนั้น ตอนนี้ก็ยังติดต่อทางไกลกันได้ ว่าไปแล้ว รู้จักในระยะไกลกันบางทีมันก็ง่ายที่จะเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้เหมือนกันนะคะ คืออย่างน้อยๆก็เจอตัวกันมาก่อนแล้ว รู้ว่าต่างฝ่ายต่างก็มีใจให้กันแล้ว เพียงแต่ยังเขินๆกันอยู่ ก็สานต่อทางไกลกันเลยสิคะ กรณีของตัวเองเจอมาแบบนั้นเหมือนกัน คือรู้จักตัวกันก่อน แล้วก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย จนเขากลับรัฐที่เขาอยู่ แล้วติดต่อมาเรื่อยๆ เป็นการทำความรู้จักกันที่ไม่ขัดเขินเหมือนนั่งคุยกันต่อหน้าหรือไปเที่ยวกันด้วยค่ะ เพราะพอคุยกันทางโทรศัพท์ (อยู่ประเทศเดียวกันนะคะ แต่คนละรัฐค่ะในตอนนั้น) สมัยนั้นไม่มีอีเมล ไม่มีแช๊ต โทรศัพท์กับจดหมายเท่านั้นเองค่ะ มันก็ง่ายที่จะเปิดเผยเรื่องส่วนตัวกัน ง่ายที่จะถามอะไรที่เราอยากรู้ เป็นการสร้างมิตรภาพที่ไม่ต้องเอาอะไรเข้าเสี่ยงดีออกค่ะ ที่อยากแนะนำ (อยากเป็นศิราณีกับเขาบ้าง) คือติดต่อกับเขาไปเรื่อยๆ ค่อยๆเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองทีน้อยก็ยังได้ ค่อยๆเลียบๆเคียงๆถามความรู้สึกของเขาก็ได้อีก เริ่มจากเป็นเพื่อนที่ดี(ทางไกลกัน) แล้วชวนเขามาเที่ยวเมืองไทยบ้าง เป็นการสานสัมพันธ์ที่แม้จะค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็แน่นอนค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 23 ส.ค. 50 01:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 40 Well...well...well...I think he likes you but one problem he does not pursued forward and seems like he has cool feet, also not replied back as expected.  But I don’t blame him because many-times you have had rejected his open invitation while you were abroad and led to some confusion. At this point, you have to wait for his replies and see what he says. I don’t think he has realized yet that you also getting to like him as well. He keeps saying “I was thinking about you and I would like to go Thailand some day”, why don’t you invited him to Thailand then? จากคุณ : me me (The Zephyr) - [ 23 ส.ค. 50 05:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ คุณ กุลธิดาเเละคุณ me me มากๆเลยนะคะ วันนี้พอตื่นปุ๊บดิฉันก็เช็คเมลก่อนเป็นอย่างเเรกเลยค่ะ ตอนนั้นก็ค่อนข้างถอดใจเเล้วละคะเพราะว่าเช็คมาสี่วันเเล้วไม่เห็นมีเลย เเต่เเล้ว เเต่น เเต้น เเต๊น ... เขาส่งมาเเล้วละคะ ใจความดังนี้               Sorry I took so long to reply to your e-mail, I have been out of town for school training & have not had acess to a computer. I recieved your pictures you look so pretty & sweet. You must have a lot of guys chasing you and sending you flowers, from the pictures can't blame them. Thank you for writing me & I am glad to have had the opportunity to meet you. I will send you some pictures as soon as I get the chance. I have to go back to Los Angeles for more school. I will be back next week around Thurs. Any way hope all is well with you & yours. Take care               ดิฉัน ดีใจ ค่ะ 555 เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ พานคิดโน่นนี่ ตอนนี้ก็ยิ้มออกละ ว่าเขาก็ไม่ได้เพิกเฉยเรา              เอาละคะ ดิฉันขอถามอีกนะคะพี่ๆขา              ** พี่ว่า นายจอ เขาคิดยังไงกับดิฉันอ่ะคะ                ** ดิฉันควรตอบเมลเขาเเนวไหนดี ใจจริงอยากทราบเรื่องส่วนตัวเขา อายุ การงาน เเนวๆนี้อ่ะคะ เเต่ถ้าถามตอนนี้จะเร็วไปหรือเปล่า              ยังไงดีละคะ เรื่องเเบบนี้สับสนๆๆๆ จริงๆๆๆค่ะ ช่วยกันด้วยนะคะ ขอคำปรึกษาเถอะคะ             ปล :   ดิฉัน จะมาเล่าความคืบหน้าให้ฟังเป็นระยะๆนะคะ เพราะว่าไม่ทราบจะปรึกษาใครดี คือว่าเวลาเล่าให้คุณเเม่บางทีก็เขินค่ะ เพื่อนก็เหมือนกัน เเต่บางทีไอความรู้สึกบางอย่างเช่น  เเบบนี้บอกเพื่อนก็เขินนะคะ ถ้าดิฉันปรึกษาทางนี้เเล้วสบายใจขึ้นมากเลยค่ะ            นาย จอ ขอโทษนะที่เอาเมลมาลงเเบบนี้ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 15:07:11 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 13:28:44 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 13:17:58 จากคุณ : miu_miz - [ 23 ส.ค. 50 08:42:18 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 50 20:09:42 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 10:31:38 จากคุณ : กริชนาคราช - [ 23 ส.ค. 50 10:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณพี่กริชนาคราช มากๆเลยนะคะ หนูได้อ่านข้อความของพี่เเล้วหนูก็เข้าใจสิ่งต่างๆดีขึ้นมากค่ะ หนูคิดว่าจะรักษาความสัมพันธ์ระดับกลางอย่างที่พี่บอกค่ะ กล่าวคือ จะคุยเรื่องทั่วไปค่ะ อาจเสริมเรื่องส่วนตัวหนูบ้างค่ะ และหนูคิดว่าอีกสักสองสามวันค่อยตอบเมลเขาจะดีกว่าค่ะอย่างที่พี่เเนะนำเพราะว่าไม่อยากให้เขามองว่าเขาส่งมาปั๊บเราตอบทันที หนูคิดว่าถึงเขาไม่ได้เป็นคนที่จะอยู่กับหนู หรือเป็นก็ตามที ตรงนั้นคงไม่ใช่ปัญหาค่ะ เพราะว่ามิตรภาพความเป็นเพื่อนคงจะดีที่สุด ณ จุดนี้ค่ะ                 ข้อความของพี่เป็นกำลังใจ อีกทั้งได้ชี้เเนะเเนวคิดที่มีค่าให้เเก่หนูมากมาย ขอขอบคุณที่พี่ได้เสียสละเวลามาตอบกระทู้ของหนูนะคะ ซึ่งก็ทำให้เด็กคนนี้ที่ยังอ่อนต่อโลกได้ทราบคำว่า ชีวิต ดีขึ้นค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะพี่ จากคุณ : miu_miz - [ 23 ส.ค. 50 11:07:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 พี่ กริชนาคราชคะ หนูตอนนี้มี สติ ขึ้นมากค่ะ 55 หลังจากเรื่องนายจอทำพิษ มาซะห้า หกวัน ดันให้เรารอ เเล้ว รอ เล่า         หนูเลยไปย้อนอ่านข้อความที่พิมไว้เมื่อเช้าไอความเห็นสีเขียวอ่ะคะ ตอนนั้นเพิ่งอ่านเมลของนายจอเส็ดใหม่ๆ เกิดอาการดีใจมากไป เลยรึบพิมค่ะ เป็นไปได้หนอเรา 55 เเละพอมองย้อนกลับไปก็คิดได้ว่า เรานี่ก็ฟุ้งซ่านเหมือนกันเเฮะๆ เเหะๆๆๆ หนูเลยเเก้ข้อความเล็กน้อยค่ะ พอดับความเขินและจัดย่อหน้าให้ดีกว่าเดิมหน่อย 555        เเต่ทั้งนี้ก็เป็นเพราะพี่ที่ให้คำปรึกษากับหนูค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ        เพื่อนๆ พี่ๆ คนอื่นๆก็เช่นกันนะคะ มิยู อยากบอกว่า มิยูอ่านทุกข้อความ ยิ่งเมื่อวานซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบค่ะเหมือนคนบ้า ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ ที่สละเวลาตอบกระทู้ไร้สาระของดิฉัน รักทุกคนค่า แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 20:03:31 จากคุณ : miu_miz - [ 23 ส.ค. 50 13:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 45 Send an email to him next week just before he gets back. He is already a bit curious about if you have someone by asking about you must get a lot of attention by other boys. Tell him about your life after the trip from abroad asking about his school, keep it friendly but open to more relationship. Sorry, I can't spend time to correct my english , I am going to be back and read your posted next week. แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 21:27:45 จากคุณ : me me (The Zephyr) - [ 23 ส.ค. 50 21:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมากเลยค่ะคุณ me me สำหรับคำเเนะนำ เเล้วจะมาบอกนะคะว่าเป็นยังไง ตกลงค่ะจะส่งอาทิตย์หน้า            ***1  มีคำถามเพิ่มหน่อยค่ะ คือว่า หนูควรบอกไปป่าวคะว่าหนูยังไม่มีเเฟน หรือว่าไม่ควรบอกเพราะว่ามันเกินงามไปคะ พี่ๆว่าไงอ่ะคะ                      ถ้าบอกไปเเล้วว่าเราไม่มีเเฟนเเล้วถามกลับจะดีไหมอ่ะคะ           ***2  หนูกะว่าจะบอก เรื่องส่วนตัวของเราก่อนเเละถามเขาไปในตัวได้ไหมคะว่าเขาทำงานอะไร และกะว่าจะบอกว่าเราเกิดวันไหนปีไหนเพื่อเลี่ยงถามอายุเขาอ่ะคะ จะได้ไม่นาเกลียด พี่ๆว่าดีไหมคะ                  หรือว่า สองข้อนี้เร็วเกินไป เเนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 21:47:35 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 21:41:44 จากคุณ : miu_miz - [ 23 ส.ค. 50 21:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อืมมม เขียนได้สนุกดีค่ะ  อยากให้คำแนะนำเหมือนกันแต่ก็เกรงว่าจะเป็นคำแนะนำที่ไม่ดีซักเท่าไหร่น่ะค่ะ เพราะเราเองก็ไม่ได้มีวุฒิภาวะแบบคนอื่นเค้าเล้ยย ตามความคิดเราก็เห็นด้วยนะคะที่ให้รักษาความสัมพันธ์แบบกลางๆ คุยแบบเพื่อนไปเรื่อยๆค่ะ จริงๆแล้วเราว่าไม่เชิงนะคะที่เวลาส่งอีเมลตอบกลับเค้าไปในทันทีจะดูเหมือนไล่ตามเค้า  เพราะถ้าสมมติเราเป็นคนเล่นเนตบ่อยเช็คเมลทุกวันเป็นปรกติอยู่แล้วอะไรงี้ อาจจะทำให้ช่องว่างระหว่างคุณกับนายจอ ลดลงเร็วขึ้นก็ได้นะคะ เมลที่ส่งไปก็เป็นเรื่องจิปาถะถามสารทุกข์สุขดิบอะไรไปก็ได้อ่ะคะ  แต่เรากลัวว่าเพราะคุณขาดการติดต่อเค้าไประยะหนึ่งแล้วกลับมาติดต่อถี่ๆในช่วงนี้มันจะแปลกๆน่ะค่ะ โม้ไปก็ได้ว่า ตอนนี้ว๊างว่างง ไม่มีไรทำเลย ก็เลยชวนคุยตามประสาเพื่อน ก็น่าจะโอเค(มั้งคะ) ส่วนคำถามใหม่ 1 เราว่าถ้าเค้าไม่ถามก็อย่าบอกเลยค่ะ แต่ถ้าอยากบอกอ้อมๆก็ใบ้ๆไปว่าจริงๆดอกไม้ในรูปนั่นได้จาก... ไม่ใช่แฟน (มีดอกไม้รึเปล่า) หรือว่า สร้างสถานการณ์อย่างเช่น เนี่ยไปเที่ยวกะเพื่อนสนิทมากๆมา สนุกดี เค้าก็อาจจะถามว่า ไปกะแฟนหรอ เราก็ตอบว่า ไม่ใช่ๆๆ เพื่อนสนิทๆๆ เค้าก็อาจจะคิดว่าอืมเราอาจจะยังไม่มีแฟน หรือ มีคนกะลังดูๆใจอยู่ แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟน ซึ่งเค้าอาจจะมีความหวังที่จะฮึดเป็นตัวเลือกหนึ่งของคุณก็ได้นะ   เราว่าถามกลับไปก็ไม่เป็นไรนะคะ how about you? ไรงี้คงไม่น่าเกลียดหรอกค่ะ ฝรั่งไม่น่าจะซีเรียสนะเรื่องนี้ 2 อืมม ข้อนี้เราคิดว่า อาจจะบอกไปในเมลว่า วันนี้ ทำกิจกรรมนี้ๆ แล้วคุณล่ะ ไปเรียน เรียนเกี่ยวกับอะไรหรอ? เป็นยังไงมั่ง? อาจจะได้รู้เกี่ยวกับงานที่เค้าทำมากขึ้น ส่วนวันเกิดเราว่าบอกปีเกิดเราไปมันจะแปลกๆนะคะ อาจจะถามว่า when is your birthday? พอเค้าตอบก็ถามว่า อายุเท่าไหร่แล้วล่ะปีนี้ 50หรอ? ติดตลกไป ขำๆ เค้าก็คงตอบอายุที่แท้จริงมาแหละค่ะ เราว่าเรื่องทำงานกับอายุนี่ไม่เร็วไปที่จะถามนะคะ เราว่ามันเป็นเรื่องพื้นฐานของความสัมพันธ์เลยแหละ เราไม่เคลียร์เค้าก็คงยินดีตอบนะเราว่า อ้อ และก็จากที่ได้อ่านเมล "your pictures you look so pretty & sweet. You must have a lot of guys chasing you and sending you flowers"  เนี่ยยย เราว่าเค้ายังคงแอบมีความหวังเล็กๆนะคะคุณณณณ ไม่รู้คำแนะนำจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนนะคะ แต่ก็แอบหวังว่าจะเป็นประโยชน์ ถ้าผิดพลาดประการใด.....เอ้ยย ไม่ใช่รายงาน แต่ยังไงเอาใจช่วยค่ะ และอยากให้สร้างสถานการณ์อะไรก็บอกนะคะ เรื่อง role play นี่ถนัด 5555 จากคุณ : CACU - [ 24 ส.ค. 50 02:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ถึงคุณ  cacu อ่านเเล้วดิฉันก็ยิ้มไปด้วยค่ะ ลักษณะการเขียนของคุณนี่เหมือนอายุเท่าๆกับดิฉันเลยน่ะค่ะ ความรู้สึกมันบอก 55 อืม อ่านเเล้วเห็นด้วยค่ะ ทีเเรกที่กะจะบอกเรื่องเเฟนนี่ก็เพราะว่า เห็นไอประโยค your pictures you look .... ไอ ประโยคนี้อ่ะคะ ไม่รู้ว่าเขาอยากถามเรื่องเเฟนอ้อมๆป่าว เเต่ว่าเขาก็เคยถามเราไปเเล้วนะ เราก็ถามเขาเเล้วเหมือนกัน เขาบอกไม่มี ไม่รู้ค่ะ สรุป งง เเหะๆๆ             ส่วน เรื่อง อายุ กับ การงาน นี่อยากทราบค่ะ คงจะถามไปเนอะ จากคุณ : miu_miz - [ 24 ส.ค. 50 11:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เขียนได้สนุกดีนะ เราเข้ามาอ่านเมื่อวาน แต่อ่านไม่จบ วันนี้เลยเข้ามาอ่านต่อให้จบ เราก็มีประสบการณ์คล้ายๆกะของคุณ เราเจอแฟนเราคนอิตาลี่ที่อังกฤษเราไปเที่ยวและเยี่ยมญาติเราที่ลอนดอน ส่วนเค้าเป็นเพื่อนร่วมคลาสเรียนภาษาอังกฤษกะญาติเรา เค้าบอกว่าเค้าชอบเราตอนเจอเราครั้งที่3 ซึ่งเรากำลังจะกลับไทยในอีก 1 วันต่อมา ซึ่งตอนนั้นเราคิดว่ามันเร็วมาก เรายังไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับเค้าเลย หลังจากที่เรากลับมาอยู่เมืองไทยก็คุยกะเค้าเกือบทุกวันผ่านเอ็มเอสเอ็น ตอนนี้ก็คุยกันมาประมาณ 6 เดือนแล้ว เค้าจะมาเมืองไทยตอนเดือนตุลาคมนี้ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : something likes that - [ 24 ส.ค. 50 16:30:29 A:124.157.182.160 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณนะคะคุณ something likes that ดิฉันก็ขออวยพรให้คู่คุณสมหวังเช่นกันค่า โอมเพี้ยงๆๆๆๆ หรือ สาธุ อ่ะ 555 จากคุณ : miu_miz - [ 24 ส.ค. 50 21:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ถ้าคุณ มิยู อยากจะรู้อะไรเกี่ยวคุณ จอ ก็ถามไปเลยนะคะ วันละสองสามคำถามเดียวก็รู้เกี่ยวกับเขามากขึ้น ขอให้โชคดีในความรักนะคุ จากคุณ : RubisMonaco - [ 3 ก.ย. 50 00:40:50 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณสำหรับคำเเนะนำนะคะ คุณ Rubismonaco จากคุณ : miu_miz - [ 4 ก.ย. 50 18:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 53 cute story kha จากคุณ : Khat - [ 8 ก.ย. 50 16:04:56 ]