ความคิดเห็นที่ 1 เขาแก่กว่าฉัน 27 ปี คงเนื่องจากสภาพความเป็นอยู่ และดินฟ้าอากาศของถิ่นที่เขาเคยอยู่ มันเลยทำให้เขายังดูดี ร่างกาย ใบหน้าท่าทางบุคลิค ดูอ่อนกว่าอายุจริงถึง10 ปี ภาพคู่ของเรายามนั้น แม้ไม่ได้เหมาะสมกันเหมือนกิ่งทองใบหยก แต่ก็ไม่ได้เหมือนผีเน่า กับโลงผุ แม้อายุุจะต่างกันถึงขนาดนั้น ภาพคู่ี่ของเรายามนั้น เป็นภาพที่บอกถึงความโชคดีของเขาที่มีีเมียสาว สวย ( ฉันสวยจริงๆนะเออ) และเป็นภาพที่บอกถึงความโชคดีของฉันเช่นกัน ที่่คงจะสุขสบาย...ชั่วชีวิต... พิธีแต่งงานแบบเข้าโบสถ์ เป็นเรื่องราวที่ไม่คุ้นเคยของครอบครัวฉัน ชุดเจ้าสาวที่ฉันเคยคิดฝันอยากได้แค่ผ้าไทยผูกโยงรัดด้วยเข็มขัดเงิน ใส่เสื้อคอกระเช้า ง่ายๆ กลับกลายต้องเป็นชุดขาวหางยาวเกือบเมตร ดอกไม้ที่ฉันเคยอยากได้ แค่ดอกรัก แซมมะลิซ้อน ร้อยรัดข้อมือ กลายเป็นช่อบูเก้ดอกลิี่นลี่ขาวแซมคาร์เนชั่น ที่แย่งกันส่งกลิ่นจนฉันเวียนหัว ฉันอยากได้แค่คำอวยพรของแม่ แต่กลับกลายเป็นว่า ฉันต้องไปยืนรับคำอวยพรจากใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักฉัน แถมยังให้คำที่ไม่ใช่ภาษาของฉัน เป็นเวลาร่วมชม. ไม่มีคำอรรถรสจับใจ มีแต่คำที่ฉันพอจะเข้าใจได้บ้างว่า..ต้องอยู่กันทั้งยามสุข และยามทุกข์ ตลอดไป... ให้ตายเถอะ...มันไม่จับใจจนน้ำตาซึมเหมือนในหนังเลย... หรือชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย... จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 15:43:35 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วยังงัยต่อคะ มารอลุ้น จากคุณ : surfboard - [ 26 ส.ค. 50 15:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เย็นๆกลับมาอ่านต่อค่ะ ขอไปทะเลก่อนนะคะ จากคุณ : hamble pie - [ 26 ส.ค. 50 16:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รออ่านต่อนะคะ น่าติดตาม... จากคุณ : Susie - [ 26 ส.ค. 50 16:15:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ว้อทส์ เน็กซ์ จากคุณ : Piangjai - [ 26 ส.ค. 50 18:02:29 A:211.31.213.210 X: TicketID:153699 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตีตั๋ว พร้อมคั่ว pop corn  มานอนกางมุ้งรอ ... จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด - [ 26 ส.ค. 50 18:35:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถือส้มตำมานั่งรออ่านค่ะ... จากคุณ : bellagallo - [ 26 ส.ค. 50 18:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ คุณๆทุกท่าน มาเร็วๆมาล้อมวง ใครมีอะไรเอาออกมาล้วมวงกินกัน แล้วหัวเราะเยาะสะใจในโชคชะตา...สมน้ำหน้าตัวเองจริงๆๆ จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 19:37:44 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คืนวันส่งตัวเข้าหอ แม่เข้ามากอด แล้วบอกว่า แม่ดีใจและปลื้มใจที่สุด ที่ฉันแต่งงาน ต่อไปนี้ แม่คงนอนตายตาหลับ เมื่อลูกสาวคนสุดท้องของแม่ เป็นฝั่งเป็นฝา ภาระกิจเลี้ยงดูของแม่ หมดสิ้นเสียที ฉันน้ำตาซึม เพราะดีใจ ที่ชีวิตนี้ ได้ทำให้แม่ชื่นชม และโล่งใจ ก่อนหลับตาคืนนั้น ฉันได้ยินเสียงสามีพูดว่า ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า เราจะมาเป็นสามี-ภรรยา ฉันตกตะลึงในใจ....เฮ้ยยยยย ตรูมีปั่วแล้ว... จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 19:39:24 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เช้าวันรุ่งขึ้น หลังคืนงานแต่งงาน ฉันตื่นแต่เช้ามืด เตรียมตัวกลับบ้าน จริงๆ คุณอ่านไม่ผิดหรอก ฉันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว กลับบ้าน ด้วยความเคยชิน ถ้าไปค้างที่ไหน ฉันต้องรีบกลับบ้านเพื่อทันใส่บาตรกับแม่ สามีถามว่า “ คุณจะไปไหน “ “ กลับบ้าน ฉันต้องไปใส่บาตรกับแม่ ” “คืนนี้เราบินไปฮันนี่มูน” สามีบอก เ้ย้ยยยย... ได้ไง... ไปไหน.... ยังไง... ไม่รู้เรื่อง(เฟร้ยยยย) “ภาระกิจ ฮันนี่มูน “ เตรียมการโดยที่ฉันไม่รู้เรื่อง แน่นอน เค้าเตรียมไว้ใ้ห้เป็นของขวัญวันแต่งงาน หวังให้ฉันแปลกใจ“ไปกี่วัน ไปไหน แล้วงานฉันล่ะ” “เราจะไปท่องยุโรปกัน 4 อาทิตย์ เรื่องงานของเธอ ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว” หาาาาาาา...ฉันอึ้ง ก่อนหน้านี้ ฉันแค่ลางาน มาแต่งงาน 2 อาทิตย์ แล้วนี่จะไปฮันนี่มูน อีก 4 อาทิตย์....ไม่ได้เ็ป็นจีเอ็มนะยะ จะได้ลางานที เป็นเืดือน “คุณคุยกับ คุณชาลีแล้วเหรอ” ฉันหมายถึงพี่ชาลี หัวหน้าแผนก “ เปล่า ผมคุยกับ มิสเตอร์ คริสเตียน ผมเขียนจดหมายลาออกให้คุณเอง “ เขาหมายถึงนายใหญ่ของฉัน จ๊ากกกกกกส์...อะไรมันจะขนาดนี้ ฉันอึ้ง....แต่เงียบ... ตกงาน ไม่ต้องทำงาน วันๆคงนั่งกินนอนกิน หรือชีวิตเหมือนนิยาย... จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 19:41:55 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาพร้อม coke zero และขนมอีกสองถุง   รอตอนต่อไปนะค๊า ^^ จากคุณ : Gigolina - [ 26 ส.ค. 50 19:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 #7 ... ขอเป็นตำไทย ไม่ใส่กระเทียม รสเปรี้ยวหวาน ... เดี๋ยวผมจะไปทอดน่องไก่ ... อ้อออยยย! อยากกิน   อิอิ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด - [ 26 ส.ค. 50 20:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มารออ่านค่ะ จากคุณ : แกงการู - [ 26 ส.ค. 50 20:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ้าววววว เย้ยยยย หิวววววววว เดี๋ยวมณีไปลวกเส้นขนมจีนมาเพิ่มนะเจ้าคะ แกล้มส้มตำ อาการเห็นหนุ่มไม่ได้แตก....ล่อไว้ๆ ฮิ้ววว คุณผัดไทยกุ้งสด ชายหนุ่มคนแรกของกระทู้ จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 20:22:10 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 15 4 อาทิตย์ของช่วงดื่มน้ำึ้ผึ้งพระจันทร์ ให้ตายเถอะ เ็ป็นช่วงที่ฉันวังเวง หดหู่ หมดความเชื่อมั่นในตัวเอง (แบบเดียวกับที่เด็กแนวบอก...เสียเซลฟ์...น่ะ) เริ่มจาก อาหารที่กิินไม่ถูกปาก ... อากศหนาวจนฉันต้องวิ่งหาซื้อเสื้อผ้าใหม่ใส่ อย่าถามเลยว่า เจ้าสาวหมาดๆอยู่ในสภาพไหน ฉันมีอาการ สภาพเหมือน ตุ๊กตาหุ่นเชิด ไอ้ลีวายส์ 501 มอมๆตัวโปรดมือสองจากสวนจตุจักร ถูกหมกไว้ล่างสุดในกระเป๋าเ๋ดินทาง เสื้อผ้าที่ใส่ ต้องตามใจผู้ซื้อ ถ้าเขาชอบใจ ซื้อยกราว...เสื้อผ้าแบบฉันๆ ไม่มีอีกต่อไป...หรือคนพันธ์ฉัน ไม่มีอีกต่อไป ฉันนับวันเสร็จสิ้นภาระกิจดื่มน้ำึ้ผึ้งพระจันทร์ อย่างใจจดจ่อ ถามตัวเองว่า...ใช่เหรอ มณีแบบนี้เหรอ คืออาการของคน เพิ่งแต่งงาน...ใช่สิ อีกเสียงบอก นี่แหละ เป็นอาการของคนเิ่พิ่งแต่งงาน อาการช๊อคๆ เว่อๆแบบนี้แหละ...จะมาเอาแบบ รักเธอทุกวันได้ไง นั่นมันละคร....ฮาาาา นั่นมันละคร จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 20:24:41 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นู๋บัว ก็มารอฟังเช่นกันคะ .. จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 26 ส.ค. 50 20:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ูู^^... จุ๊บๆๆ มาเป็นกำลังใจ ... --_> นู๋บัว จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 26 ส.ค. 50 20:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม้ฉันจะรู้สึกอยู่บ้างว่ามันไม่ใช่ มันไม่น่าจะใช่...จะไปรอดเหรอ เลิกกันดีกว่ามั้ง !! หลับตาเห็นภาพยิ้มปริ่มสุขของทุกคนในครอบครัวในวันแต่งงาน ภาพตู่ตัดเค๊กสูง10 ชั้น ยังคาตาหราในหน้าสังคมของหนังสือพิมท์ ที่ฝ่ายพีอาร์ ของบริษัทเขา ยัดเงินพร้อมส่งคำกำกับภาพไปให้เสร็จ “ แล้วในที่สุด สาวไทยผู้โชคดี ก็คว้าหัวใจของ Mr. แห้ว แบรนด์เมเนเจอร์ภาคพื้นเอเซีย ของบริษัทสร้างทางไปได้ เห็นแล้วอิจฉา งานนี้ทำเอาสาวๆที่เคยเทียวไปเทียวมา อกหักเป็นแถว” (หุหุ...สาวไทยผู้โชคดี....มันน่าจะเปลี่ยนเป็นหนุ่มนอกผู้โชคดี เนอะ....เสียเซลฟ์ๆ) ภาพเหล่านี้ ประดังเข้ามาในความคิดของฉัน ความคิดที่ีงาม (คริคริ ..)ของฉันบอกว่า... คนเราจะมีความสุขในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น ต้องมีการปรับตัว เดินเข้าหากันคนล่ะครึ่งทาง และเปิดโอกาสให้ผู้อื่นปรับตัวด้วยเช่นกัน และโดยเฉพาะในกรณีของฉัน มันไม่ใช่แค่คนร่วมงาน เพื่อนร่วมโลก แต่เป็นถึงคู่ชีวิตที่ฉันได้เลือกเอง...ไม่ได้มีใครบังคับจับลากมาแต่ง...ฉันเลือกเอง !! ดังนั้น อย่าได้เอาอารมณ์เด็กๆมาใช้ เหมือนเห็นของเล่น แล้วอยากได้ เล่นไม่สนุก ก็จะทิ้ง ...ทำอะไรลงไปต้องรับผิดชอบ อย่าเอาอารมณ์แบบ...ฟันแล้วทิ้งมาใช้.. อ้าวววว...เย้ยยยยยยยยยย จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 20:49:05 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หลังกลับจากฮันนี่มูนไม่นาน 2 เดือน ก็ท้องสมใจอยาก (ของฉัน และเขา) ลูกครึ่งฝรั่งน่ารัก หลับตาเห็นครอบครัวสมบูรณ์ ยามนั้นอยากมีลูกสัก 4-5 คน จำได้ว่า ที่บ้านดีใจมาก ที่ฉันท้อง .. หลายคนบอก ดีแล้ว มีลูกกับเขาสักคน เขาจะได้ไม่ทิ้ง เลิกกันก็ยังฟ้องร้องเรียกค่าเลี้ยงดูได้... อืมท์ ตูจะมีลูกเฟร้ย ไม่ได้ทำธุรกิจ อาการแพ้ท้องเข้ามาอย่างรุนแรงตามประสาคนท้องแรก (ตอนแรกที่ยังไม่รู้ว่าท้้อง ก็ไม่มีอาการ แต่พอรู้ว่าท้อง เท่านั้นแหละ คุณๆเอ๋ยยยย ฉันมีอาการแ้พ้ท้องทันที) อันนี้ขอไม่เข้าข้างตัวเองนะคะ คนท้องย่อมต้องการคนเอาใจ โดยเฉพาะสามี จากงานประจำของฉันที่คอยเอาใจสามี ใส่ถุงเ้ท้าให้ กลับมาเอาน้ำเย็นให้ดื่ม ตักอาหารใส่จานให้ทาน จะทานกุ้ง ฉันก็นั่งแกะให้ คราวนี้ ฉันกลับต้องการ ให้สามีเอาใจ อย่างน้อย ก็ลูบหน้าลูบหลังยามฉันอาเจียร แต่กลับไม่มี แถมฉันได้พบเจอสิ่งที่ทำให้ฉันช๊อกเล็กๆ เช่น สามีไม่เข้าใจว่า ไอ้อาหารเกาหลี ตรงสยามแสควน์น่ะ มันเหม็นตรงไหน เคยกินกันอยู่ประจำ แล้วทำไมวันนี้กระแดะกินไม่ได้ ในเมื่อ วันนี้ฉันอยากกินเนื้อย่างเกาหลี ฉันจะกิน เธอไม่กิน ก็เรื่องของเธอ... น้ำตาซึม...เมื่อเขียนถึงตรงนี้ ความร้าวรานใจของฉัน เริ่มทะลัก... ขอเวลานอกค่ะ จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 21:07:46 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเวลานอกทักทายสวัสดีคุณๆที่เข้ามาเยี่ยมเยียนคอยติดตามอ่านก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ คุณ surfboard , คุณ hamble pie, คุณ Susie, คุณ Piangjai, คุณ ผัดไทยกุ้งสด, คุณ bellagallo, คุณ Gigolina, คุณ แกงการู, ละคุณน้องบัวชมพู...คนหลังนี่มีทีเด็ด มาจุ๊บๆ เค้าด้วย.....เอ...แต่งงง่ะ ตกลงใครมาจุ๊บหนูบัวหว่า...เฉลยด้วยนะจ๊ะ หนูบัว... ขอเวลากรีดน้ำตา เรื่องราวบางเรื่อง แม้จะเกิดขึ้นมานานล้ว....แต่แปลก ที่เรายังจดจำมันได้ดีเหมือนเงพิ่งเกิดขึ้นมื่อวาน...อย่างน้หรือเปล่า ที่เขาเรียกกันว่า....เจ็บฝังใจ จากคุณ : มณี - [ 26 ส.ค. 50 21:19:43 A:82.83.228.208 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อย่ากรีดน้ำตาสิครับ ... เสียเวลา "เติมแป้ง", "ปัดขนตา" ใหม่หมด ... เล่าต่อ ๆ .. อิอิ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด - [ 26 ส.ค. 50 21:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มารอฟังด้วยคนค่ะ ระหว่างรอดูแมนยูฯ :) จากคุณ : Crazy Victoria - [ 26 ส.ค. 50 21:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มารออ่านด้วยคนค่ะ อย่างใจจดใจจ่อ :) จากคุณ : เมรี - [ 26 ส.ค. 50 22:43:02 A:74.75.252.178 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีค่ะ หนูขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยนะคะ พี่มณีอย่าร้องไห้นะ โอ๋ๆ เรื่องราวมันผ่านไปแล้ว จดจำแต่สิ่งดีๆ อะไรไม่ดีจำแล้วเศร้าใจก็ทิ้งไปนะคะ ปล.ส้มตำหมดยังคะ - -* ขอจกส้มตำด้วยคนค่ะ เหอะๆ - -* (ตลกบริโภคซะงั้น ตรึงงง) จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 26 ส.ค. 50 22:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาอ่านด้วยคน หวัดดีค่ะ จากคุณ : แม่น้องวิน - [ 26 ส.ค. 50 23:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาปูเสื่อรอด้วยคนค่ะ จากคุณ : anothersiamese - [ 26 ส.ค. 50 23:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ว๊ายยยยยยยยยยยยย อย่างด่วนค่ะ อย่างด่วน ของอย่างนี้อย่างด่วนค่ะ เสิร์ฟร้อนๆ เลยค่ะ แล้วไม่เอานะคะ หนังเจ็ดสี ยืดเป็นหนังสติ๊ก เอาหนังช่องสามค่ะ เวิร์กๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : น้องผู้รอคอยความหวัง - [ 27 ส.ค. 50 00:33:41 A:85.3.85.144 X: TicketID:151947 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แปะไว้เลยว่าอ่านถึงตรงนี้แล้ว มาต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : พู่ชมพู - [ 27 ส.ค. 50 00:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แซ่บๆๆๆ จากคุณ : สหมิว (Be a good guy) - [ 27 ส.ค. 50 00:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ จขกท นี่อายุน่าประมาณ 4 สิบกว่าๆแล้วใช่มั้ยคะ ใช้ภาษาได้วัยสะรุ่นมากๆ มาอ่านด้วยคน อยู่ต่างแดนเหมือนกัน เข้มข้นดี จากคุณ : mon kiwi - [ 27 ส.ค. 50 01:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:20:29 จากคุณ : casidy - [ 27 ส.ค. 50 01:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มาแปะชื่อตัวเองว่านั่งอ่านอีกคนค่ะ ดีๆ พรุ่งนี้ไปทำงานจะได้มีอะไรอ่าน จากคุณ : pompoko - [ 27 ส.ค. 50 01:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ไปทานข้าวเย็นแป๊บเดียว กระทู้โหวตแล้ว ขอบคุณมากนะเจ้าค่ะ คุณๆทุกท่าน มณีอ่านความคิดเห็นทุกท่านด้วยความอิ่มใจว่า นอกจากจิตแพทย์แล้ว ยังมีเพื่อนในที่นี้คอยรับฟังอีกด้วย...รู้สึกดีทีเดียวเจ้าค่ะ แต่ทว่า....แงงงงงงง ความคิดเห็นที่ 30 ทำร้ายจิตใจ เล่นมาทายอายุ แถมทายเฉียดอีก.....งอลลลลลอย่างรุนแรงเดี๋ยวก็บไว้อีก 15 ปีข้างหน้าจะมาแฉความน้อยใจ.งุงิ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 02:02:32 A:82.83.195.155 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ^ ^ ง่ะ ถ้าอีก 15 ปีข้างหน้าค่อยมาแฉ ก็ปาเข้าไป 60 แล้วสิคะ อิอิ จากคุณ : Susie - [ 27 ส.ค. 50 02:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 35 รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : Tanya - [ 27 ส.ค. 50 02:34:40 A:58.8.133.21 X: TicketID:105208 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มารออ่านต่อ ภาษาได้ใจมากครับ จากคุณ : Cy (CyberBiz) - [ 27 ส.ค. 50 02:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มะเช้าเข้ามาอ่านก่อนไปทำงาน เย็นเข้ามาดูอีกรอบกลายร่าง เฮ้ย..กลายเป็นกระทู้แนะนำแล้ว ฮิ้วววว มาเขียนต่อด่วนเลยคุณมณี เรื่องนี้ท่าจะยาวชอบๆ ขอชมว่าเขียนได้ดีมากๆ จากคุณ : เข้ามาอีกรอบ - [ 27 ส.ค. 50 02:45:12 A:62.47.197.158 X:195.3.113.73 TicketID:122513 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ฉันขออนุญาติสามีกลับบ้าน บางครั้งทำเรื่องแกล้งเป็นลม หน้าล๊อบบี้ที่พัก เพื่อที่จะได้กลับมาบ้าน (ครานั้น ฉันกับสามีพักอยู่ สุขุมวิท ส่วนบ้านแม่ อยู่นวธานี) ที่บ้านแม่ ฉันรู้สึกเ็ป็นสุข อบอุ่น กินได้ นอนหลับ บางครั้ง ฉันเผลออยู่เลยข้ามคืน แม่ก็ได้แต่เตือนว่า “ กลับบ้านไป๊ มานอนไรที่นี่ เราไม่ใช่คนตัวเปล่า ไปทำหน้าที่ของตัวเอง เดี๋ยวสามีจะว่าเอาได้ ”ฉันมักจะทำลืมเวลา ไม่ไล่ไม่กลับอยู่บ่อยๆ...ถ้าย้อนเวลาไปได้ ยามนั้น ฉันน่าจะถามตัวเองว่า...ทำไมถึงไม่ชอบกลับไปบ้านตัวเอง... จะถามว่า หรือสามีไม่ปลื้มที่ฉันท้อง น้อยไปสิคะ หลังจากที่สามีทราบว่าฉันท้อง เค้าเริ่มส่งข่าวป่าวประกาศ บอกใครๆว่า ท้องแล้วๆๆ (เห็นมั้ยๆ ฉันยังเต๊ะปี๊บดัง หุหุ) จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 02:56:10 A:82.83.195.155 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่กี่อาทิตย์ต่อมา สามีมีงานด่วน นอกจากโปรเจ๊ค ของ 2 ประเทศที่ต้องดูแลแล้ว เธอต้องรับผิดชอบงานที่่ประเทศ อินโดนีเซียเพิ่มเข้ามาอีก และต้องย้ายไปประจำที่่นั่น 6 เดือน ฉันใจหาย แต่ก็ได้รับคำปลอบโยนพร้อมล่อลวงว่า “อินโดนีเซีย ไม่ไกลเลย สภาพดินฟ้าอากาศก็ไม่ต่างจากที่บ้านเท่าไหร่ คิดถึงบ้าน ก็บินกลับมาสะดวก” ฉันย้ายตามสามีมาอยู่ประเทศอินโดนีเซีย พร้อมกับอาการแพ้ท้องที่เริ่มรุนแรงขึ้น อาหารรสเข้มด้วยเครื่องเทศ ส่งกลิ่นให้ฉันเวียนหัวอย่างไม่ต้องแกล้ง ฉันไม่ไ้ด้ใส่ร้ายอาหารของเขานะเออ แต่บอกได้ว่า อาหารแทบทุกชนิดของเรา ต้องใส่น้ำปลาฉันได ของพี่โด ก็ต้องเหยาะผงกระหรี่เหลืองๆ ตบด้วย หอมเจียว ฉันนั้น เอิ๊กส์... อ๊วกกกกกส์ อาการใจชาๆของสามี ยังกระทบอาการใจบางๆของฉันอยู่เรื่อยๆ และก็เพิ่มปัญหาขึ้นมาอีกหนึ่ง ให้ทายเอ้า...ทายไม่ถูก คิดไม่ถึงล่ะสิ เฉลยก็ได้ เรื่องเงินไงล่ะ 555 (เมื่อพูดถึงเรื่องงิน ขอเอาตัวเลขเข้ามาเกี่ยว) ตอนฉันอยู่เมืองไทย ฉันมีเงินเก็บอยู่บ้าง ขาดเหลืออะไรอยากกินเปรี้ยวกินหวาน ก็กดเอทีเอ็มเอาเงินเก่าเก็บออกมาใช้ แต่ที่อินโดนีเซีย ฉันไม่สามารถไปกดเอทีเอ็มแบบบ้านเราได้ ก็ต้องแบมือขอสามี เธอก็ช่างกระไรใจดี ให้ทีเป็นล้าน ล้านรูปี 555 จำไม่ได้ว่า ปีนั้น 1รูปีแลกเงินบาทได้ท่าไร่ แต่ฉันจำไ้ด้ว่าไปจ่ายกับข้าวที เป็นล้าน....รูีปี หลายครั้งที่ฉันโดนคำถามที่ว่า "อะไร ให้เมื่อวานตั้งล้านหมดล่ะ" ฉันต้องอธิบาย ชี้แจงบิลรายจ่ายทุกครั้งว่าเงินจำนวนล้านนั้นหายไหน ใช้จ่ายในทางใดบ้าง ส่วนเขา ถ้าจะใช้จ่ายอะไรไปบ้าง เขาไม่ต้องมาแจกแจง อืมท์ คนหาเงินเองได้ กับคนที่ต้องรอขอเงิน มันผิดกันตรงนี้แหละ จำไว้นะคะ น้องๆ หลายครั้ง หลายปัญหาเล็กๆน้อย แต่ทำให้ฉันร้องไห้ น้อยใจได้ทุกครั้ง เกิดขึ้นบ่อยๆ ใจบอกกับตัวองว่า อย่าร้องไห้ อย่าร้องห้ ลูกในท้องเค้ารู้ได้ว่าแม่เศร้า ... จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 03:04:43 A:82.83.195.155 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แล้วในที่สุด ฉันตัดสินใจขอสามีกลับบ้าน โดยอ้างว่า ฉันป่วย ครรถ์เป็นพิษ สามีแม้จะใจดีที่ไม่คัดค้าน แต่ก็ไม่พอใจซ่ะทีเดียว วันนั้น ฉันบอกกับตัวเองว่า คงไม่ไหวแล้ว ฉันไม่สามารถอยู่กับผู้ชายคนนี้ได้ ความใจชา เห็นแก่ตัวของเขาในบางเรื่อง เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้ว่า....ไม่รักมันเป็นงี้นี่เอง ฉันกลับถึงบ้านแม่ด้วยอาการไก่ตีปีก ที่บ้านคงสังเกตุแล้วล่ะว่า...การกลับบ้านครั้งนี้ มีอะไรแปลกๆ พอทุกคนถาม ฉันก็บอกแค่ว่า สามีงานยุ่ง เดี๋ยวเสร็จงานก็คงตามมา แต่ฉันเองก็เริ่มออกหางานทำ แม่ร้องไห้เมื่อรู้ว่าท่าทางฉันจะไม่กลับไปอยู่กับสามี อีกแล้ว พี่ชายเขียนจดหมายสั่งสอนฉันยาวเป็นหน้ากระดาษ (จนบัดนี้ ก็ยังอ่านไม่จบ) ใครไปใครมาต่างหาหนังสือธรรมให้อ่าน บอกให้ฉันทำใจให้ว่าง อาการแบบนี้ คืออากาของคนท้อง ฮอร์โมนมันสับสน ...อืมท์...ใจฉันหรือ โฮโมนกันแน่ ที่สับสน บางคนว่า ได้สามีแสนดีแบบนี้แล้ว จะเอาอะไรอีก ทุกคนที่บ้านตือนใ้ห้ฉันคิดถึงลูก บาปไหม ถ้าทำใ้ห้ลูกต้องไม่มีพ่อ กับแค่อารมณ์ปรวนแปร ทุกคนที่บ้าน ขอร้องเพื่อเห็นแก่แม่ อย่าทำให้แม่เป็นห่วง ขอให้ฉันกลับไปตั้งต้นใหม่ กลับไปหาสามี ที่สนามบินวันนั้นเมื่อ 15 ปีก่อน ฉันไม่เคยลืมว่าตัวองร้องไห้ เหมือนสัตว์ที่กำลังถูกส่งเข้าโรงฆ่าสัตว์ ไม่ได้ฟูมฟาย แต่ฉันสะอื้นจนตัวโยน มองหน้า แม่ และ พี่ๆทุกคน...ฉันปราถนาจะได้ยินคำสักคำที่ว่า...ไม่เป็นไรมณี ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป ไม่ต้องไป อยู่ัแบบจนๆงี้แหละ ลูกคนเดียว หลานคนเดียว ช่วยๆักัน เลี้ยงหมาเป็นสิบยังเลี้ยงได้ แล้วนับประสาอะไรกับคนสักคน ...แต่เปล่า ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย ไม่ีมีคำเหล่านี้จากคนในคอบครัวของฉันเลย... ไม่มีสักคำ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 03:08:51 A:82.83.195.155 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 41 แง้วๆๆ คุณซูซี่....มาย้ำเค้าอีก เดี๋ยวพอเค้า 60 กว่ามานั่งเขียนเรื่อง น้อยใจวัยทอง ตัวจะมานั่งอ่าน นั่งคอมเม้นท์เค้าป่าวล่ะ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 03:13:21 A:82.83.195.155 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หอบเสื่อ พร้อม หมอน มานำ เด่นิ........ จากคุณ : อยาก..ลืม (อยาก..ลืม) - [ 27 ส.ค. 50 03:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มารออ่านต่อค่ะ จากคุณ : นกน้อยในไร่แห้ว - [ 27 ส.ค. 50 03:43:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นั่งแพ้ท้อง รออ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : baby_lotion - [ 27 ส.ค. 50 04:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 45 รออ่านด้วยคนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : spaceship - [ 27 ส.ค. 50 04:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 46 มารอด้วยคนค่ะ จากคุณ : miss Florence in Venice - [ 27 ส.ค. 50 04:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาแล้วค่ะ กลับมาถึงบ้านรีบเปิดคอมอ่านกระทู้นี้เป็นอันดับแรก เขียนได้ใจมากๆๆค่ะ รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : hamble pie - [ 27 ส.ค. 50 04:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 48 I am so glad that you are again on your feet... จากคุณ : Nuttee (Komvorn) - [ 27 ส.ค. 50 04:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เหมือนชีวิตของผม ตอนนี้เลยอ่ะ จากคุณ : paingrille - [ 27 ส.ค. 50 05:04:00 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ยังจำความรู้สึกตอนแพ้ท้องเอามากๆๆ เมื่อ 7 ปีที่แล้วได้อยู่เลย กินไม่ได้ น้ำหนักไม่ขึ้นเลยประมาผร 5- 6 เดือน เข้าใจความรู้สึกคุณมณีตอนแพ้ท้องมากๆๆค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ ส่งเจ้าตัวเล็กต้นเหตุที่แพ้ท้องนักหนา มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : อิศราภรณ์ - [ 27 ส.ค. 50 05:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พ่อแม่หวังดีค่ะที่ทำอย่างงั้น  แม่เราก็คงทำเหมือนแม่คุณ  แต่เราเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์พ่อเราจะบอกเราว่าอยู่บ้านเรานี่แหละ  ลูกทุกคนพ่อเลี้ยงได้(ทั้งที่ 30 กว่าๆ นี่แหละ) พ่อเราชอบให้ลูกๆ เกาะอยู่กับแกค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน - [ 27 ส.ค. 50 05:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กลยุทธพิเศษ “ไม่นอนก่อนแต่ง” จขกท ทำให้ผมนึกถึงน้องสาวของอดีตแฟน ซึ่งชอบพอกับผมผมเหมือนน้องจริงๆ ฝ่ายชายเป็นวิศวกรที่มีระดับ ฝ่ายหญิงก็เป็นนักบัญชีที่นักเล่นหุ้นแทบทุกคน รู้จัก หลังแต่งงาน คืนเข้าหอไม่มีอะไรเกิดขี้น ฝ่ายชายเดินทางไปประจำต่างจังหวัด ฝ่ายหญิงตามไป เจอผู้ชายทั้งนั้นเต็มห้องเลย เธอเล่า จนป่านนี้ ผู้ชายพิการไปเพราะอุบัติหตุ หลังแต่งงานราวสิบปี ยังไม่เคยได้นอนด้วยกันเลย นี่แหละ จะซื้อรถสักคัน ผมว่าไม่แปลกที่จะลองขับก่อน จขกท Life goes on. จากคุณ : Isvasu - [ 27 ส.ค. 50 06:37:48 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 53 มารออ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : Bing - [ 27 ส.ค. 50 07:15:51 A:87.177.227.150 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 เขียนได้ดีมาก แล้วไงต่อค้าาาาาาาาา........ จากคุณ : Piangjai - [ 27 ส.ค. 50 07:58:18 A:58.109.39.121 X: TicketID:153699 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอตามอ่านด้วยคน ชอบจริงฯ กระทู้แนะนำเนี้ยบ จากคุณ : แม่ของยูยู้//ต (แม่ของยูยู้) - [ 27 ส.ค. 50 08:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 56 .. มาเฉลยพี่มณี .. นู๋บัวมาจุ๊บๆพี่มณีเป็นกำลังใจคะ อยากฟังมักๆๆ ..^^ จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 27 ส.ค. 50 10:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 57 รอตอนต่อไป จากคุณ : Idel - [ 27 ส.ค. 50 10:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 58 วันนี้ มาทำงาน นู๋บัวเปิดกระทู้พี่มณี ก่อนเปิดดูเมลบริษัทอีกนะเนี้ย  ^^.. จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 27 ส.ค. 50 10:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อิอิ  จาแต่งทั้งที น้าจาได้อะไรมากกว่าเหตผล ของคนลอบข้างเนอะ   อิอิ  เพื่องาน เพื่อเงิน เพื่ออนาคต เพื่อ ๆๆๆๆ    พอถึงจุดหนึงของผู้ หญิง ความรักมันสำคัญน้อยกว่า อะไร ตั้งหลายอย่าง  5555 wisa820@hotmail.com จากคุณ : visa (visa_say) - [ 27 ส.ค. 50 10:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อ่าน คห. ของคุณ Isvasu แล้วน่าคิดนะคะ ไม่ล่วงเกินอาจจะเป็นไปได้หลายสาเหตุ จากคุณ : Susie - [ 27 ส.ค. 50 11:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 61 K. Isvasu, Sometime the girls have to "PLAY GAME" because the guys's nature will get bored by the "EASY STUFF" ,right??? :) จากคุณ : เกือกซ่าสีชมพู - [ 27 ส.ค. 50 11:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 62 พี่มณีเขียนได้น่าอ่านมาก ขอบคุณที่มาบอกเล่าประสบการณ์ชีวิตให้เราได้รู้กัน มานั่งรอตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ เรื่องเป็นยังไงต่อคะ? จากคุณ : Crazy Victoria - [ 27 ส.ค. 50 11:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 63 รออ่านตั้งแต่แรก แต่ยังไม่แปะชื่อ คราวนี้อดไม่ได้แล้ว ชื่นชมวิธีการเขียนเล่าเรื่อง และกำลังรออ่านต่อค่ะ จากคุณ : jeejeeberry - [ 27 ส.ค. 50 11:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 64 You have a gift to write. Thanks for your story. I'm looking forward to reading it. K. อิศราภรณ์'s daughter is so cute. She smiles like an angel! May I kiss at her cheeks? จากคุณ : อยู่ไกล๊...ไกลจากบ้าน - [ 27 ส.ค. 50 11:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดียามเช้าตรู่ค่ะ คุณ baby_lotion อ่านเรื่องมณีแล้ว อย่าลืมอ่านเรื่องราวที่ชวนสดใสสบายใจด้วยนะคะ เพราะลูกรู้นะว่าแม่คิดอะไรอยู่ คุณ spaceship ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจ คุณ miss Florence in Venice อืมท์....นางงามดอกไม้ก็มา คุณ Nuttee มณีกำลังยืนค่ะ คุณ paingrille คะ ถ้าชืวิตของคุณในยามนี้ คล้ายของมณีในยามนั้น ได้โปรดเถอะค่ะ เข้มแข็งและคิดทบทวน เอาความจริงของหัวใจและตัวตนเป็นที่ตั้ง อย่าพลาดเหมือนมณีเลย คุณ อิศราภรณ์ โอ้ย...ชื่นใจจังค่ะ ยิ้มหวานของสาวน้อย คุณ ตกตะกอน ใช่แล้วค่ะ ทุกคนหวังดีค่ะ คุณ Isvasu ยุทธการไม่นอนก่อนแต่ง ของมณี ในกรณีนี้ และใน ยุคพศ. นี้ ใช้ไม่ได้แล้วจริงๆ การใช้ชีวิตกับใครสักคนตลอดชีวิต ให้มีความสุขนั้น ควรจะรู้จักอีกฝ่ายให้ดีก่อนจริงๆ เหมือนจะซื้อรถอย่างที่ว่าแหละค่ะ อย่างน้อยก็น่าจะรู้ว่ารถคันนี้ใช้เกียร์ออโต หรือ เกียร์กระปุก คุณ Bing ยินดีเจ้าค่ะ คุณ Piangjai ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตาม เดี๋ยวมารอบหน้า สะสมแต้มไว้นะคะ อิอิ คุณ แม่ของยูยู้//ต ขอบคุณค่ะ ห้องไกลบ้าน มักจะเอื้ออาทรกันค่ะ คุณ บัวชมพู อิอิ ว่าแล้ว ว่านู๋บัวมาจุ๊บมณี เป็นจุ๊บแรกของกระทู้...ซาบซึ้งๆ คุณ Idel รอด้วยกันค่ะ มณีค่อยๆเขียนทีล่ะตอน บางทีต้องลงไปทำโน่นนี่มั่งนะคะ คุณ visa มณีจำได้ว่า ครั้งหนึ่งคุยกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เค้าถามมณีว่า "แต่งทำไมกับคนไม่รัก"...มณีตอบว่า "เพราะคนที่เราไม่รัก คงไม่สามารถมาทำให้เราเจ็บปวดได้" สาวติสถ์อย่างมณีในวันนั้น ตอบอย่างนี้จริงๆ คุณ Susie หลายเหตุผลจริงๆเจ้าค่ะ มณีเองก็เพิ่งทราบเหตุผลของมรีเช่นกัน คุณ เกือกซ่าสีชมพู ใช่แล้วค่ะ แต่ตามประสบการณ์ของมณี อย่าเล่นเกม อย่าเสแสร้ง เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดค่ะ มณีขอบคุณๆทุกๆคอมเม้นท์เลยค่ะ เดี๋ยวขอไปทานเช้าแป๊บนะคะ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 11:55:47 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 66 . สวัสดีค่ะคุณมณี มาเกาะขอบจอ รออ่านด้วยคน เรื่องราวน่าติดตามมากๆ อย่าร้องไห้กับอดีตที่ผ่านมาเลยนะคะ คุณมณีผ่านตรงนั้นมาได้ก็สุดยอดแล้วค่ะ นับถือๆๆ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆ จากคุณ : Ain't no sunshine - [ 27 ส.ค. 50 12:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มารออ่านด้วยคนนะคะ พี่มณี(เรียกพี่ได้ป่าวน้า) พี่เล่าเรียบเรียงเรื่องราวได้ดีมากเลยค่ะ หนูอ่านแล้วไม่งง (เพราะอ่านเรื่องราวในห้องนี้แล้วแอบงง บ่อยๆ) ยังไงหนูก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องที่ผ่านไปแล้วถ้าเป็นเรื่องไม่ดีก็ไม่ต้องเก็บมาให้มันทิ่มแทงหัวใจนะคะ ให้เก็บไว้แต่สิ่งดีๆ นะคะ(บอกเค้าแล้วเราทำได้ไหมเนี่ย) อืม เก็บไว้มาเล่าให้คนที่ยังไม่มีประสบการณ์ในนี้ฟังก็แล้วกันค่ะ จะได้ก้าวเดินกันอย่างระมัดระวังมากขึ้น มีประโยชน์มากมาย ขออนุญาต add ไว้เป็น favorites เลยล่ะกันนะคะ อืม กินไอ้นี่ ไปด้วยอ่านไปด้วย แบ่งกันไหมคะ จากคุณ : maii - [ 27 ส.ค. 50 12:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 68    อายุคงไม่ต่างกันนัก (คริ คริ) เลยทำให้รู้สึกว่าอืมม... เศร้านะ....กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ววันนี้เมื่อนึกถึงเราก็ยังเจ็บปวดกับมันอยู่  บทเรียนสอนใจนะ **        K. อิศราภรณ์  ลูกสาวน่ารักจังค่ะ แอบชื่นชมด้วยคน    ถ้าเป็นลูกหลานขอกอดบ่อย ๆ หอมแก้มทุกวันเลย แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 50 12:39:55 จากคุณ : winny (veenja) - [ 27 ส.ค. 50 12:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 69 waiting for more story na ka :) จากคุณ : เกือกซ่าสีชมพู - [ 27 ส.ค. 50 12:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 70 I just have 11 months old baby ka. I had a worse morning sickness I know how you feel ka. Love your story ka. You have a gift for narative writing ka. จากคุณ : Mona (Monako) - [ 27 ส.ค. 50 13:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ฉันกลับไปอีกครั้ง ด้วยคำว่า สู้นะมณี เราเลือกแล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว อดทนไว้ บางทีทุกอย่างอาจดีขึ้นกว่าเิดิม อดทน...ในยามฝนพรำ เราย้ายจากอินโดนีเซียกลับประเทศเยอรมัน ที่นี่ ฉันไปเรียนภาษเยอรมัน เพราะคิดว่า อาจเป็นเพราะเรื่องของภาษาที่แตกต่าง ทำให้ความเข้าใจระหว่างเราไม่ตรงกันฉันมองเห็นถึงความแตกต่าง และแ้ก้ปัญหาตรงนั้น ด้วยการเรียนและศึกษาวัฒนธรรม ของเขา เ่พื่อที่จะปรับตัวให้เข้ากับผู้คน ให้เข้าใจกับเขา เพื่อความสุขที่คิดว่า น่าจะเกิดขึ้นได้ หากเราเข้าใจเขา ฉันคิดถึงคำที่ว่า เอาใจเขามาใส่ใจเรา ...แต่เรื่องของจิตใจ...เป็็นรื่องที่อยู่ลึกเหลือเกิน ยิ่งเรียน ยิ่งสื่อสารกันได้...ยิ่งรู้จัก...ยิ่งเจ็บ สามีเป็นคนดี เขาต้องการครอบครัว ต้องการใครสักคนอยู่ข้างๆ สร้างขวัญและกำลังให้เขามีแรงสู้เรื่องงาน เขาต้องการความรัก...ในแบบของเขา หลายครั้งที่ฉันเป็นแบบฉัน....คงสร้างความกดดันให้เขาอยู่มาก...คำทำร้ายหัวใจ จึงหลุดออกจากปากเขา “ เธออย่าคิดนะว่า ไอ้ที่เธอรู้น่ะ มันจริง ฉันสิ เป็นคนคอยดูแลเธออยู่ อยู่ไม่ได้ ก็กลับบ้านไป...” หลายคร้งที่ฉันเคยเดินท้องโตร้องไห้ ในคืนหนาวจัด บอกลูกในท้องว่า..ขอโทษ แม่ขอโทษ หนูอยู่ในท้องแม่ หนาวมั้ย...แม่ไม่หนาว แม่ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ไม่รู้จักแล้ว ความหนาวร้อน รู้แต่ความทุกข์ ทุกข์ สับสน ออกมาเร็วๆนะลูก ออกมาเป็นเพื่อนแม่ มาร้องไห้กับแม่” และทุกครั้ง..เมื่อคิดถึงว่าลูกออกมาเป็นเพื่อนแม่ มาร้องไห้กับแม่ ฉันก็รวบรวมความอดทนและกำลังอีกครั้ง ลูกคงลำบาก องค์ประกอบของครอบครัว คือ พ่อ-แม่-ลูก เราคิดได้ไง ที่จะทำให้ลูกลำบาก เราเป็นแม่ที่แย่จริงๆ เป็นแม่ที่อ่อนไหว เอาแต่อารมณ์... เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฉันก็กลับไปขอโทษเขากลับไปที่ตรงนั้น...เช่นเคย จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 13:17:40 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 72 สมาชิกใหม่หมาดๆ...ติดตามอ่านด้วยคนค่ะ มาชื่นชมความอดทนของคุณมณี....พี่สาวชาวใต้คนนี้ขอให้กำลังใจค่ะ กำลังจะก้าวสู่ชีวิตคู่มีปั๋วฝรั่งเหมือนกัน... ตอนแรกว่าจะไม่ให้ลองขับ...(อิอิ)... แต่อ่านดูในนี้แล้ว...ลองซะหน่อยก็น่าจะดี.. แต่ไม่ให้ลองฟรีค่ะ...ให้วางเงินดาวน์ครึ่งล้านพร้อมแหวนเพชรจองก่อนดีมั้ยคะ.. ของแอนทีคแห่งคานทองนิเวศน์ วัยเลยหลักสี่ยิ่งหายากๆอยู่ด้วยนิ จากคุณ : Sao'Pudlung (Sao'Padlung) - [ 27 ส.ค. 50 13:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านแรกๆก็อมยิ้มเพราะคุณมณีเขียนออกแนวปนตลกๆ พอมาเจอ คห 71 แล้วอึ้ง....เศร้าค่ะ จากคุณ : โอเลี้ยงเรียกพี่ (แม่นางแอบสตางค์) - [ 27 ส.ค. 50 13:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อ่าน คห. 71 แล้ว...  T__T เกาะคานต่อไปดีกว่า จากคุณ : Susie - [ 27 ส.ค. 50 13:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เศร้าอ้ะ  รออ่านอยู่นะคะ ส่งกำลังใจข้ามฟ้าไปให้ จากคุณ : timtam_yummy - [ 27 ส.ค. 50 14:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ในยามนั้น ฉันคิดว่าชีวิตไม่มีใคร นอกจากเขาและลูก ฉันโทรไปหาแม่ อยากบอกแม่ว่า ฉันไม่สบายใจ แต่น้ำเสียงของแม่ หยุดคำทั้งหมดของฉันไว้แค่นั้น เพื่อนคนรอบข้างไ่ม่กล้าออกไปพบ เพราะเกรงว่าจะรับรู้เรื่องแปลกๆ ตามประสาคนชอบซอกแซกอย่างฉัน เมื่อรู้แล้ว เรียกร้องอะไรไม่ได้ เมื่อไม่ได้ ย่อมสร้างความทุกข์ การปล่อยวางของฉัน ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น คือ อาการป่วยเริ่มต้น ...ฉันเริ่มป่วยอย่างไ่ม่รู้ตัว ฉันไปพบหมอฝากครรถ์ตามนัด ด้วยภาษาที่ขัดข้อง แม้หมอจะเพียรถามว่า “ วี เกท แอท อีนเน่นท์ “ คุณรู้สึกไงบ้าง “ “กู๊ด... ดังเค่ะ” ดี ขอบคุณเจ้าค่ะ แค่นั้น แค่นั้น จริงๆ น้ำตาปริ่มขอบตา แต่จะให้พูดให้เล่า ฉันพูดไม่ออก เคยมั้ย ยามที่คุณเศร้าจนไม่รู้จะเริ่มเล่าอย่างไร แม้ในภาษาเดียวกัน ยังเรียบเรียงออกมาเล่าไม่ได้... แล้วในภาษาอื่นล่ะ... ฉันได้แค่กลืนมันไว้ข้างใน หมอคงคิดว่า ฉันเหงา จึงแนะนำใ้ห้ฉันเข้ากลุ่มคนท้องโตด้วยกัน ที่นั่น ฉันพบคนรูปร่างหมือนกัน ( ก็เคยอ่านหนังสือเจอว่า บางคร้งคนเรารับสภาพท้องของตัวเองไม่ได้ คิดว่า หมดสวย เลยเกิดอาการสับสน การพบปะ คุยกันฉันท์คนท้องจะช่วยให้เกิดความรู้สึกดีขึ้น) การพูดคุยบปะ วางแผนคลอดของแต่ล่ะคน ทำให้ฉันเพลิดเพลินใจได้บ้าง สามีขนซื้ออุปกรณ์ และสิ่งของทั้งจำเป็น และไม่จำเป็น ของเด็กอ่อนแทบหมดร้าน ทุกอย่างเป็นของใหม่หมด ซื้อแบบตามใจผู้ซื้อ ...แต่ไม่ใช่แบบฉันอีกเช่นเคย ฉันหยิบๆจับๆ สิ่งของเหล่านั้น แบบใส่ใจ แต่ไม่ตื่นเต้น เริ่มจากสีที่ฉันไม่ชอบ แบบที่ฉันไม่อยากได้ และอื่นๆที่ขัดใจ..เอาอีกแล้วอารมณ์แบบนี้มาอีกแล้ว ปล่อยวางๆ “ห้องลูกล่ะคะ เรามาแพลนทำห้องลูกกันดีไหม” ฉันเอ่ยชวน “ห้องลูกที่ไหน ยังไง” “อ้าวก็ห้องที่ลูกจะอยู่ไงคะ คินเดอร์ซิมเมอร์ “ ฉันชี้แจง “ ไม่มี...ห้องที่ไหน ในเยอรมันไม่มีใครมีห้องลูกหรอก คินเดอร์ซิมเมอร์ ไม่เคยได้ยิน เธอไปเอามาจากไหน” ฉันเงียบ จุก...พูดไม่ออก ไม่มีคินเดอร์ซิมเมอร์ ในเยอรมันไม่มีคำนี้ ไม่มีห้องเด็ก น้ำตาแห่งความขัดแค้นใจทะลายออกมาเหมือนทำนบพัง แค่นั้นเอง...ที่ฉันทำได้ สามีคงคิดได้ สักพัก เขาจึงเดินกลับมาบอกว่า “ถ้าเธอหมายถึง ห้องที่ให้เด็กนอน ไม่มีหรอก ฉันเองยังนอนกับแม่จน อายุ 14 เลย ที่เมืองไทยฉันเห็นเด็กนอนกับแม่ทั้งนั้น เธอเองก็ยังนอนกะแม่ จนแต่งงานไม่ใช่เรอะ...” ยามนั้นฉันเจ็บจนพูดไม่ออก ...คิดในใจว่า เค้าคงคิดว่าฉันโง่ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยรึไง ..ว่าไม่สวย ยังเจ็บน้อยกว่าดูถูกว่าโง่แบบซึ่งๆหน้าอย่างนี้....หุหุ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 14:07:36 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ขอนุญาต จขกท นะครับ คุณ : Susie คุณ : เกือกซ่าสีชมพู ที่เป็นเช่นนั้น เพราะผู้ชายเป็นพวกกะเทยจริงๆ ครับ อยู่แต่กับพวกกะเทยตลอด และที่ไม่เลิกก็เพราะครอบครัวและผลประโยชน์บางอย่างของผู้ชาย ตอนนี้ผู้ชายพิการ แบบพูดไม่ได้เดินไม่ได้เลยอยู่สิบกว่าปีแล้ว ผู้หญิงก็ไปมีสามีแล้ว จากคุณ : อิสวาสุ - [ 27 ส.ค. 50 14:11:52 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เพื่อนที่คบอยู่ตอนนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ชายไม่แท้ค่ะ จำนวนมากด้วย ก็เลยชิน ทำให้เวลาเจอผู้ชายจะเหมาว่าเป็นเหมือนเพื่อนไปซะหมด ฮิๆๆๆ ก็เลยไม่น่าแปลกที่ยังเกาะคานอยู่อยากเหนียวแน่น จากคุณ : Susie - [ 27 ส.ค. 50 14:23:21 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขอคั่นพักทักทายเพื่อนๆก่อนนะคะ คุณ Ain't no sunshin -- ขอบคุณสำหรับกำลังใจเจ้าค่ะ น้อง maii -- เรียกพี่ได้ค่ะ ถ้าเรียกป้ามีเคือง คุณ winny -- นั่น เจอคนอายุเท่ากันแย้วๆ คริ คริ คุณ เกือกซ่าสีชมพู --กำลังปั่นค่ะ เห็นชื่อของคุณแล้ว มณีนึกถึงเพื่อนคนหนึ่งที่วันรับน้อง ดันใส่รองเท้าสีชมพูแปร๋น และเนื่องจากเดินเข้าคณะพร้อมกัน ความแปร๋นของเกือก ทำให้พลอยเจอรับน้องแบบแปร๋นๆไปพร้อมกัน งึ่มๆ คุณ Mona -- อืมท์ เจ้าตัวเล็กน่ารักจังค่ะ พุงงี้ห้อยเชียว คุณ Sao'Pudlung -- ขอบคุณพี่สาวค่ะ ลองขับแล้ว เอามาเมาท์กันมั่งนะคะ อิอิ (ออกแนวอิ๊กซ์) คุณ โอเลี้ยงเรียกพี่ -- จริงๆแล้วมณีเคยอยู่คณะตลกค่ะ ตอนนี้ปลอมตัวมา (กร๊ากส์) คุณ Susie-- สนับสนุนค่ะ ให้อยู่คานต่อไป....แต่ อย่าลืมมีความรักนะคะ คุณ timtam_yummy -- ขอบคุณสำหรับกำลังใจเจ้าค่ะ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 14:33:58 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เขามาอ่าน อารมณ์รวมตรงแบมือ ของเงินสามีนี้สิ  ไหนจะภาษาหงุดหงิดไปหมด โชคดีเขาให้ไม่เคยถามมีแต่เราชอบบอกซื้ออะไร  ตอน2ปีแรกชีวิตคู่ทะเลาะกันประจำ ตอนนี้เข้าที่เข้าทางแล้ว ภาษาเยอรมันถ้าเรียนแล้วแปลออกมา รุ้สึกเหมือนพวกขวานผ่าซาก เขียนสนุกดีจังเลย รอเข้ามาอ่านต่อ จากคุณ : jsd_t - [ 27 ส.ค. 50 14:34:03 ]

ความคิดเห็นที่ 81 คุณ อิสวาสุ เชิญลยค่ะ ที่นี่เหมือนบ้าน เข้ามาคุย มานั่งเล่นทักทายกันเป็นกลุ่ม สนุกดีออกค่ะ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 14:44:14 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เฮ้อ  เศร้าอ่ะ อ่านแล้ว รู้สึกว่า.... เรานี่ เกาะคานท่าจะสุขนะ จากคุณ : Gigolina - [ 27 ส.ค. 50 14:50:49 ]

ความคิดเห็นที่ 83 มาปูเสื่อรอ่อานด้วยคนนะค่ะ จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 27 ส.ค. 50 15:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ..อ่านแล้วนู๋บัวน้ำตาซึม... จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 27 ส.ค. 50 15:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ขอติดตามด้วยคนค่ะ จากคุณ : NongFish - [ 27 ส.ค. 50 15:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เข้ามารออ่านคะ ตอนท้องเราเอาแต่ใจอย่างมากกกกกกกกกกกกกคะ โชคดีที่สามีคอยเอาใจทุกอย่าง ไม่งั้นน้ำท่วมบ้าน หุหุหุ จากคุณ : @..pity..@ - [ 27 ส.ค. 50 15:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 88 รออ่านอยู่ค่ะ เท่าที่อ่านมายังไม่เจออะไรผิดปกติเลย รู้สึกว่า คุณตามใจตัวเองจริงๆ แต่คงต้องตามอ่านต่อไปค่ะ เพราะคงเพิ่งเริ่มต้น จากคุณ : คนไทยก็ทำได้ - [ 27 ส.ค. 50 15:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 89 มาให้กำลังใจ และรออ่านต่อนะคะ อ่านแล้วอยากคว้าตัวคุณมากอดและปลอบน้องสาวคนนี้จังเลย น้ำตาซึมแล้วด้วยนะเนี่ย จากคุณ : jeejeeberry - [ 27 ส.ค. 50 15:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านแล้ว รู้สึกว่าเริ่มเศร้ามากขึ้น ๆเรื่อยๆเลยอะคะ เดี๋ยวรออ่านต่อก่อน นี่เป็นแบบรอลุ้นอยู่เลยว่า จะลงเอยยังงัย เป็นห่วงลูกในท้องคุณมณี กลัวเศร้าตามแม่อ่ะ จากคุณ : hamble pie - [ 27 ส.ค. 50 15:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ตอนแรกตามอย่างอยู่เงียบๆ ค่ะ แต่ว่า อดรนทนไม่ได้ต้องเขียนซะหน่อย เรื่องของคุณมณีนี่เศร้าจับใจจริงค่ะ รวมถึงวิธีเขียนด้วย ช่วยส่งช่วยดัน ความรู้สึกเศร้าๆ เจ็บๆ มาทะลุอกคนอ่านเลยค่ะ ป.ล. ถ้ามีตอนที่มีความสุข เอามาเล่าแบ่งปันบ้างนะคะ จะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง ว่า ชีวิตคนๆ นึง ไม่ได้เศร้าแต่อย่างเดียวน่ะค่ะ (อย่างงั้นชีวิตมันแย่เกินไปอ่ะ) จากคุณ : Irresistible - [ 27 ส.ค. 50 16:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 92 น้ำตาซึมด้วยคน จากคุณ : timtam_yummy - [ 27 ส.ค. 50 16:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อ๋า จบแล้วเหรอ รอตอนต่อไปคับ จากคุณ : sanow - [ 27 ส.ค. 50 16:28:51 ]

ความคิดเห็นที่ 94 คุณมณีหายไปไหนเเล้วล่ะค่ะ เเง่ๆ ต่อๆๆ จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 27 ส.ค. 50 17:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 95 I belive,if a woman never felt that magical attraction to a man, she prpbably never will. It's not something that can be created with time. If sparks didn't fly the first time you kissed,the bottom line is that you can't manufacture sexual chemistry. จากคุณ : Bing - [ 27 ส.ค. 50 17:56:53 A:87.177.221.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 96 เคยรู้สึกเช่นเดียวแบบคุณมณีค่ะ บางครั้งเรื่องที่เลวร้ายและเจ็บปวดที่ไม่ว่าผ่านมานานเท่าไรก้อยังรู้สึกเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ต่างกันที่เราอาจจะรู้สึกว่าความเจ็บปวดนั้นเปลี่ยนเป็นการเข้าใจชีวิตมากขึ้น ...และวันนี้ที่เข็มแข็ง.. อย่าลืมมาเล่าต่อนะคะ รอค่ะ.. จากคุณ : audray - [ 27 ส.ค. 50 18:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 97 อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองเริ่มอยู่ในโหมดเศร้ายังไงบอกไม่ถูก มันแบบจุกๆ อยู่ที่คอ คุณพระฯรักษานะคะ จากคุณ : จากใจ (แกงผักหวาน) - [ 27 ส.ค. 50 18:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 98 พูดถึงภาษาเยอรมัน ผมไม่เคยเรียน แต่คุณ : jsd_t บอกว่า ภาษาเยอรมันถ้าเรียนแล้วแปลออกมา รุ้สึกเหมือนพวกขวานผ่าซาก ผมสงสัยมานานจริงๆ ว่า ภาษาแบบนั้น ออกเสียงก็แสนจะลำบาก เพลงเพราะๆหวานๆ เขามีหรือเปล่า หรือหายาก คนเยอรมันที่มีอารมภ์ สุนทรีย์ ศิลปะ จึงเล่นดนตรีแทน และมีชื่อไปทั่วโลก เป็นการชดเชย Gesundheit ! จากคุณ : อิสวาสุ - [ 27 ส.ค. 50 19:02:44 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ตื่นปุ๊บรีบเปิดคอมอันดับแรกเลยนะเนี๊ยะวันนี้ มาเล่าต่อนะค้าาาาาา..... จากคุณ : Piangjai - [ 27 ส.ค. 50 19:07:16 A:58.109.39.121 X: TicketID:153699 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ถึงตอนจบจะกลั้นน้ำตาไหว มั้ย เนี่ย เศร้าจัง.... จากคุณ : binnie fan - [ 27 ส.ค. 50 19:26:44 A:58.64.8.9 X: TicketID:131022 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อ้าว !!คุณมณียังมิมา งั้นขอไปดูทีวีต่อก่อนนะคะ เดียวมาเช็คอีกรอบนะคะ Alf Wiedersehen.. จากคุณ : hamble pie - [ 27 ส.ค. 50 19:59:17 ]

ความคิดเห็นที่ 102 นั่งปั่นงานด่วนของพรุ่งนี้ ยังมีแอบแว๊ปปปมา ง่วงงงงงงจัง จากคุณ : . (Idel) - [ 27 ส.ค. 50 20:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 103 มาอีกรอบ อ่านไปน้ำตาดันไหล  (ไม่ได้เผ็ดส้มตำนะ)  คิดถึงตัวเองตอนจากบ้านมาใหม่ๆ ทั้งภาษาทั้งวัฒนธรรมมันแตกต่างเอาซะเราท้อ พาลคิดไปว่าจะมีสามีกับเค้าทั้งทีทำไมอุปสรรคมันเยอะจัง  มาต่อไวๆค่ะคุณมณีรออ่านค่ะ จากคุณ : bellagallo - [ 27 ส.ค. 50 20:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 104 รออ่านตั้งแต่เช้าแล้วคะ ไว้มาต่อวันพรุ่งนี้นะคะ จากคุณ : สิงห์ใต้เงาจันทร์ (ise...) - [ 27 ส.ค. 50 20:39:17 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านแล้ว เข้ามาเกาะคานเหมือนกันค่ะ ที่บอกว่า "ไม่รักมันเป็นอย่างนี้นี่เอง" เข้าใจเลยค่ะ เคยรู้จักพี่คนนึงที่เค้าแต่งงานมาจนแก่ อายุจะเจ็ดสิบแล้วมั้ง เค้ากะสามีรักกันมาก เคยไปปาร์ตี้ที่บ้านเค้า พี่เค้ายังมาเต้นกอดๆกันกะสามีอยู่เลย พอสามีพี่เค้าเมาได้ที่จะชอบพูดภาษาอังกิดด้วย(คนไทยทั้งคู่)ฮาดี เดินมาถามเมียว่า How r u? น่ารักมากๆ เราเคยถามเคล็ดลับการครองเรือน พี่เค้าบอกว่าก็แค่รักกันมาก รักแก้ปัญหาได้ทุกอย่าง ตอนแรกเราไม่เชื่อนะ ตอนนี้ชักจะเริ่มเชื่อละ เมื่อก่อนเราก็ดูคนที่ความเหมาะสม หน้าที่การงานการศึกษา ถ้าจบยูท็อปเนี่ย ใช่เลย แต่ที่คบๆมาไม่workเลย คุณมณีมีอารมณ์ขันดีเนอะ อย่างนี้คงไม่ต้องปลอบหรอกค่ะ คงหายได้เอง ยังไงขอให้เจอรักแท้ไวๆนะคะ(หรือเจอแล้วก้อไม่รู้) จากคุณ : AllorNothin' - [ 27 ส.ค. 50 20:40:56 A:58.106.142.234 X: TicketID:150346 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เฮ้ออ.. แวะมาให้กำลังใจค่ะ ตอนนี้ยังเอาเรื่องตัวเองไม่รอดเหมือนกัน ขนาดพูดภาษาเดียวกันนะเนี่ย จากคุณ : Living Extreme - [ 27 ส.ค. 50 20:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 107 มาต่อเร็วๆนะคะ เพิ่งจะเข้ามาอ่านแระตอนนี้ก้อติดแล้วด้วยค่ะ เชื่อว่าเรื่องของพี่มณีจะช่วยให้ใครหลายๆคนได้ความรู้เกี่ยวกับความรักไม่มากก้อน้อยค่ะ แต่สงสารตอนแพ้ท้องเนอะคงจะเครียดน่าดู เข้าใจเลยละค่ะว่าอารมณ์นั้นเป็นไง (ส้มตำหมดยังค่ะ เจ้าบ้านหามาเพิ่มด้วยนะค่ะ แขกเพียบเลย อิอิ นู๋เอาขนมมาร่วมด้วย เชิญหยิบกันตามสบายนะค่ะระหว่างที่รอ) จากคุณ : chon (chon.dk) - [ 27 ส.ค. 50 21:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 108 แหะๆ ขออภัยที่หายไปครึ่งวัน ไม่ไปหนไกลหรอกค่ะ แค่ไปซื้อฝาส้วมมาเปลี่ยนใหม่...อันเก่ามันแตก เห็นแล้วไม่สวย ที่สำคัญ นั่งแล้วมันบาดตูด งุงิ... ก่อนเล่าต่อ ขอทักทายเพื่อนๆหน่อยนะคะ สวัสดีค่ะ คุณ sanow, คุณ สาวอินเตอร์ คุณ Bing, คุณ audray, คุณ จากใจ คุณ อิสวาสุ --มีซิคะ เพลงหวานมากๆ จริงๆแล้ว ถ้าอยู่กันไปนานๆ จนคุ้น จะรู้ว่า ในซากที่โดนขวานผ่า ก้มีน้ำหวานค่ะ มณีมีเพลงหวานจับใจประจำอยู่หนึ่งเพลง อยากให้ได้ฟังจังเลยค่ะ ทำไงดี คุณ Piangjai, คุณ binnie fan, คุณ hamble pie คุณ (Idel)-- โถ มีงานด่วน ยังแอบแว่ปมาอ่าน ไปนอนก่อนเถอะค่ะ จะได้มีแรงลุยงานพรุ่งนี้ คุณ bellagallo, คุณ สิงห์ใต้เงาจันทร์ คุณ AllorNothin' ---อ่ะน่ะ อย่ามัวมองยูท๊อบนะคะ โอท๊อบก็มีดีเช่นกันค่ะ คริ คริ จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 21:19:10 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 109 วันที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิตแต่งงาน ก็คงเป็นวันที่เจ้าตัวน้อยออกมาืลืมตาูดูโลก เด็กอะไรน่ารักเป็นบ้า ปากนิด จมูกหน่อย จิ้มลิ้ม เป็นที่สุด...ความอบอุ่น แผ่ซ่านเข้ามาจนทำให้ฉันลืมความขุ่นข้องหมองใจท้งสิ้น ยามนั้น ฉันคิดว่า อืมท์...ฉันนี่่เรื่องมากเอาแต่ใจจริงๆ สร้างปัญหาขึ้นมาเองแท้ๆ ครอบครัวของฉันตื่นเต้นกับการตั้งชื่อลูกชาย แม่ไปหาพระ ขอชื่อเป็นศิริมงคล ยามนั้น ฉันนกอดลูกไว้ แล้วเรียกลูกว่า ใจไทย.... เด็กชายใจไทย... "แปลว่าอะไร" "Heart of gold ฉันบอกความหมาย" “โอ้ยยย ออกเสียงยาก”..." อ้าว ก็ชื่อไทยง่ะ ฉันคิดว่า ลูกน่าจะมีชื่อไทยในพาสปอร์ตไทยนะ" “เอาชื่อง่ายๆสิ" สามีฉันสั่ง เอ้ยยย บอก นี่ไงๆ ชื่อนี้ดีที่สุด ง่ายดี เอาชื่อนี้ล่ะกัน” สามีจัดการเสร็จสรรพ ฉันหงืด ...แม้แต่ชื่อลูก ก็ไม่ได้ดั่งใจ ลูกเหมือนเื่พื่อนจริงๆ เป็นทุกสิ่งของชีวิต ฉันเลิกน้อยอกน้อยใจสามี หันมาเลี้ยงลูกด้วยหัวใจ เลี้ยงคนดียว สามีไม่เคยแม้แต่จะลุกขึ้นมาเปลี่ยนผ้าอ้อม ให้นม ไม่เคยแม้แต่จะเดินเล่นกับลูก ไม่เคยอุ้มลูกชูตัว ให้ลูกหัวเราะ ไม่เคยเตะฟุตบอล ไม่เคยพาลูกไปส่งคินเอร์การ์ด ไม่เคย.... ครูในคินเดอร์การ์ดเคยพูดกับฉันว่า ” ถ้าคุณไม่ใช่ Single-mom คุณทำได้ยังไง โดยที่พ่อของลูกไม่ได้ช่วยดูแลลูกเลย” “...ก็เขาทำงานหาเงิน” ฉันเถียงแทน ทั้งๆที่ใจโหยย...”มณี เธอกำลังบอกฉันว่า เขาเลี้ยงลูกแบบนี้เหรอ เด็กไม่ต้องการอะไรแบบนั้นนะ เขาต้องการความรักจากพ่อด้วย ฝากบอกเขา้ด้วยล่ะักันว่า เด็กไม่ต้องการเตะลูกบอลหนังกับพ่อหรอก ขอแค่ลูกพลาสติคกลมๆกลิ้งได้ก็พอ ความสุขของเด็กมันอยู่ที่เขาได้เล่นเตะฟุตบอลกับ่อต่างหาก ” ใจเอ๋ยใจ...ฉันเหว่ว้าเคว้งคว้างเป็นที่สุด เห็นภาพครอบครัวของคนอื่นที่ไปไหน มาไหนด้วยกัน ภาพครอบครัวที่ขี่จักรยานมอมแมม ส่งเสียงเฮฮา ทำให้ฉัน..และลูกหยุดมองจนเหลียวหลัง...ใจเอ๋ยใจไทยของแม่... จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 21:25:59 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เข้ามาร่วมวงอ่านด้วยคน ขอบคุณ จขกท. สิ่งที่คุณเขียนแม้ดูจะเศร้าแต่ก็ชวนติดตาม และก็เป็นข้อคิดที่ดี  เราเองบางครั้งพูดหรือแสดงอะไรออกไป ไม่เคยคิดถึงผลที่ตามมา มีสามีฝรั่งกับเขาเหมือนกัน เราเองก็เลยหลักสี่ ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไร แต่ต่อไปในอนาคตใครจะรู้ รู้สึกกลัว ๆ อยู่เหมือนกัน  ขอเป็นกำลังใจให้กับ จขกท. นะค่ะ พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านใหม่ ตอนนี้ต้องพาลูกไปนอนก่อน จากคุณ : บกหวาน - [ 27 ส.ค. 50 21:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 111 พี่มณีคะ หายไปไหนแล้วอ่ะ หนูอยากอ่านต่อ ตอนนี้หนูเองก้อกำลังมีความรัก กับหนุ่มไม่หล่อ ชาวอังกิด (ตรางูแต่ไม่หัวงู) ตัวเค้าไม่ค่อยอยู่เมืองไทย เลยให้น้องหมาไว้ดูต่างหน้าแทน เวลาเส้าๆ เซ็งๆ เห็นหน้าน้องหมาแล้วหายเซ็งเลยคะ พี่มณีดูไปพลางๆ ก่อนนะคะ แก้เส้าคะ จากคุณ : surfboard - [ 27 ส.ค. 50 21:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 112 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:26:14 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:23:00 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:22:38 จากคุณ : casidy - [ 27 ส.ค. 50 21:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 113 อ้าว หนูเพิ่งเห็นว่าพี่มณีเล่าเรื่องลูก งั้นเอางี้แทนดีกว่า พี่มณีมองหน้าน้องใจไทยบ่อยๆ ดีกว่าจะได้หึกเฮมและหายหดหู่ ส่วนรูปน้องหมา หนูเอาออกไม่เป็นอ่ะ โพสท์เป็นอย่างเดียว คห. ล่างช่วยบอกด้วยได้มั้ยคะ ว่าเอาออกยังงัย จากคุณ : surfboard - [ 27 ส.ค. 50 21:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เข้ามารอติดตามด้วยคน ...มาต่อเร็วๆนะคะ .. จากคุณ : แช มัน ฮวา - [ 27 ส.ค. 50 21:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 115 แวะมาอ่าน เป็นกำลังใจ ทั้งที่น้ำมูกไหล ไม่สบาย และตาปรือจากการกินยาลดน้ำมูก มาต่อไวไว เน้อ คุณมณี จะหลับแวว้ววว.. จากคุณ : Mille-Feuilles - [ 27 ส.ค. 50 21:56:02 ]

ความคิดเห็นที่ 116 Yeh yeh! P' Manee is back. จากคุณ : Bing - [ 27 ส.ค. 50 22:04:59 A:87.177.221.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 117 แอบขำน้อง คคหที่111. ตอนแรกมณี ว่า เอ้อ แฟนหนูนี่เข้าใจเล่น ส่งรูปหมาไว้ให้สาวดูต่างหน้า มณีมองหมาแล้ว ก็กำลังคิดคำนวณอายุหมาอยู่ พออ่านถัดมา จ๊ากส์ ส่งมาให้เราดูแก้เศร้า...เง้อ หายเสณ้าเลยจ้า เจอหมาหน้าตางี้เข้า กร๊ากส์ๆๆ ไม่ต้องเอาออกนะคะ มันขำดีมณีชอบเก็บไว้ดูกันเพลิดเพลิน จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 22:23:16 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 118 . . . แปลกแต่จริง หนุ่มๆ ชอบบ่น หาแฟนไม่ได้ ทั้งๆ ที่ผู้ชายแท้ๆ คุณสมบัติดีๆ ยังมีอีกเยอะ คุณสาวๆ ที่น่าจะมัดใจชายหนุ่มง่ายๆ เพียงแค่ปรายตามอง ก็หาเนื้อคู่ไม่ได้อีกเพียบ อะไรกันน่อ - -" ออกแนว ผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวาเลย คนที่น่าจะมีคุณสมบัติเป็นคู่ชีวิตกันได้ กลับไม่เคยได้เจอกันเลยในชีวิตจริง (นึกในใจ) บ่นเสร็จแล้ว รออ่านเรื่องเล่าของคุณมณีอยู่นะครับ ^^ จากคุณ : ทานานัน - [ 27 ส.ค. 50 22:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ฉันเลี้ยงลูกมาคนเดียวจริงๆ ไม่ว่าจะยามลูกเจ็บป่วย หรือฉันเจ็บป่วย หลับตาเห็นภาพตัวเองเข็นรถเข็นเดินโต้พายหิมะุ ไปหาหมอด่วน (หมอด่วน คือหมอที่ทำงานในช่วงคืนวันหยุดสัปดาห์) ในคืนที่ลูกตัวร้อนเป็นไฟ แล้วต้องไปรอเข้าคิวเป็นชม. กว่าจะได้ตรวจรักษา... สงสัยใช่มั้ยคะว่า แล้วสามีล่ะ ทำอะไร...สามีอยู่บ้านค่ะ เขามีงานให้ทำตลอดวัน คิดภาษี อ่านหนังสือพิมท์ แล้วก็นอน !! สามีไม่เคยช่วยงานบ้าน เพราะเค้าไม่เคยทำ และคิดเสมอว่า งานบ้านเป็นหน้าที่ของผู้หญิง ไม่ใช่งานของผู้ชาย ของตกหกลงพื้น ถ้าฉันไม่เก็บ ก็ไม่มีใครเก็บ ไม่เคยแม้แต่จะเช็ดหยดน้ำที่กระเซ็นยามแปรงฟัน อาหารทานเสร็จแล้ว อิ่มแล้วก็ลุกขึ้นไป ส่วนเรื่องเงินทองเหรอค่ะ สามีใจดีค่ะ เธอทำับัตรเครคิตให้ไว้ใช้ เวลาฉันจะซื้อกับข้าว ก็ใช้บัตร รูดปรื๊ดๆ แต่ถ้าอยากทานผัก-ผลไม้ที่ต้องหาซื้อตามตลาด หรือร้านเล็กๆ ที่ไม่สามารถรูดปรื๊ดๆได้ ฉันก็มักจะเอ่ยปากขอ เธอก็ใจดี หยิบใ้ห้ทีล่ะ 100-200 ...บาท ค่ะ ประมาณนั้นจริงๆ ( สมัยนั้น ยังเป็นเงินสกุลมาร์ค 1มาร์ค ประมาณ 26 บาท) เมื่อสามีไม่ถนัดช่วยเหลืองานบ้าน ฉันจะไปบ่นหรือร้องขอความช่วยเหลือจากใคร งานบ้านไม่ถนัด งานยกแบกหาม ก็ไม่คล่อง เธอสามารถยืนดูฉันยกลังน้ำขึ้นอพาตเม้นท์ชั้นสามได้อย่างอดทน เจ้าใจไทยซ่ะอีก ยังวิ่งพันหน้าพันขา อยากจะช่วยจนฉันต้องบอก ช่วยไปไกลๆแม่หน่อยยยย เดี๋ยวเผลอพลาด แม่จะล้มทับเอา...เปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาส ฉันถือโอกาสสอนลูกให้เห็นถึงลักษณะของคนเอาเปรียบ....ไม่ไกลตัว...ใกล้แค่นี้เอง จากคุณ : มณี - [ 27 ส.ค. 50 22:26:28 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 120 รอติดตามด้วยคน เมื่อไหร่จะมาต่ออีกค่ะ.... จากคุณ : wan (bjartewife) - [ 27 ส.ค. 50 22:41:30 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อ่านแล้วรู้สึกเศร้าไปด้วยเลย มาต่อเร็วๆนะคะ รออ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : พู่ชมพู - [ 27 ส.ค. 50 22:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ทำไมไม่ช่วยเลี้ยงลูกเลย ใจร้ายอ่ะ   อ่านแล้วโกรธ สามีคุณมณี โมโหแทน จากคุณ : hamble pie - [ 27 ส.ค. 50 23:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 123 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:19:07 จากคุณ : casidy - [ 27 ส.ค. 50 23:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 124 อืมม.... อ่านมาจนถึง คห.119 เพิ่งจะรู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้ช่างเป็นคนที่แย่มั่ก ๆ เค้าไม่ควรเป็นสามีใคร อุ๊บ.... ต้องขอโทษ จขกท.ด้วยค่ะ ที่วิจารณ์ตรง ๆ แบบว่ารับไม่ได้ และเกลียดจริง ๆ ผู้ชายประเภทนี้ ถ้าเจอแบบนี้ อย่าว่า 15 ปีเลยค่ะ ปีเดียวอิฉันก็เผ่นค่ะ นับว่า จขกท. สุดยอดมาก ขนาดไม่ได้รักเค้านะเนี่ย. รึคงเป็นเพราะดิฉันเห็นแก่ตัวเอง มากกว่าจะเห็นแก่ใคร(พ่อแม่พี่น้อง ฯลฯ)ก็ไม่รู้ มีแฟนเป็นเยอมันเหมือนกัน แต่จากที่คุณเล่า เค้าห่างไกลมาก รออ่านต่อค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ปูนา - [ 27 ส.ค. 50 23:24:21 A:202.91.18.192 X: TicketID:145425 ]

ความคิดเห็นที่ 125 Part of your story remined me of my ex and myself. Last year, when I turned down his marriage purposal, everyone think I was crazy that I left a pefect man and said I'm too old to be picky..(^-^) I think I made the right decision. I didn't want to marry to the guy that his work is his life first priority. If I married him, I might end up rasie the kid all by myself. My mom is just like you ka...she was with us all the time. She went to every school meeting, plays or sport game while my dad was always working or meeting. We have a comfortable life....for kid those material stuff didn't matter, I'd rather spend time with my dad than with those expensive toys. My dad is now retired and I think he realized what he missed out lots of thing and he doesn't really know his children....so now he spend more time with us and grandchildren. You are right, children don't want anything fancy...they just want spend time with their parent ka!!! (^-^) Hope everything is better for you now na ka. Thanks for sharing your story ka. จากคุณ : SFbay - [ 27 ส.ค. 50 23:32:33 A:75.7.8.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 126 ลงชื่อ ติดตามอ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : pompoko - [ 27 ส.ค. 50 23:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 127 คุณมณีสู้ๆนะคะ ไม่ต้องไปง้อ เราอยู่ของเราได้คะ ถ้าคาดหวังว่าเค้าจะทำอะไรให้เราได้ดั่งใจ เราจะทุกข์ไปเปล่าๆคะ ลองสวดชินบัญชร ไม่ก้อสวดมนต์ให้ใจสงบ มีสมาธิดู ดีไม๊คะ จะได้ค้นพบความสงบแล้วจะเห็นทางออกคะ (ยังไม่เคยทำเองสำเร็จคะ แต่ก้อกำลังพยามอยู่อะ) เอาใจช่วยน๊า~ >_< จากคุณ : reden (reden) - [ 27 ส.ค. 50 23:42:37 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มาเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ กำลังเข้มข้นเลยค่ะ แล้วจะเข้ามาเช็คอีกรอบตอนเย็นนะคะ จากคุณ : Nong@tacoma - [ 27 ส.ค. 50 23:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 129 กลับมาอ่านต่อ ค่ะ พี่มณีสู้ๆค่ะ ห้องไกลบ้านช่วงนี้มีหลายเรื่องให้ติดตามดีจัง จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 28 ส.ค. 50 00:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ใจไทยริ่มโตขึ้นมาหน่อย สามีถึงเริ่มเข้ามามีบทบาทในการช่วยเลี้ยงลูก „ ใจไทย Mutter Sohnchen, ใจไทย Dummkopf ใจไทยลูกแหง่, ใจไทยเด็กโง่ “ นี่คือคำที่สามีใช้เรียกลูกยามหยอกล้อ...จะหยอกล้อหรืออย่างไรก็ตาม มันคงมีส่วนทำให้ลูกหมดความมั่นใจ...ผู้หญิงในสายตาและความคิดของใจไทย คือ เพศที่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง เ็ป็นเพศที่ไร้สาระ ฉันอึ้ง เมื่อวันหนึ่ง ครูที่โรงเรียนเล่าให้ฟังว่า ใจไทยมีปฏิกิริยาต่อต้าน เพื่อนหญิงร่วมห้อง ใจไทยไม่ยอมเข้ากลุ่ม เพียงเเพราะมีเด็กผู้หญิงอยู่ในกลุ่ม...ถ้าจะบอกให้ชัดเจนกว่านั้นก็คือ...ใจไทยเริ่มมีัปัญหากับการอยู่ร่วมผู้อื่น กำลังใจที่ฉันเคยคิดว่า ฉัันทำทุกอย่างได้เพื่อลูก ลดฮวบเหมือนกองทรายทรุด (แบบว่ากองทรายมันค่อยๆทรุดน่ะ...แบบสโลว์โมชั่นไง...ยิ้มไว้ๆ เบรคยิ้ม 1 วินาที) กำลังใจที่คิดว่าลูกจะเข้มแข็งได้ บัดนี้ ลูกเองก็เศร้า และกำลังป่วยใน แบบฉัน ฉันได้แต่โทษตัวเอง เพราะแม่แท้ๆ แม่ที่ไม่เข้มแข็ง แม่ที่ไม่เคยมีปากมีเสียง ลุกขึ้นมาปฏิวัติ สร้างพรรคคมซ. (คนมันเซ็ง) แม่ไม่ลุกขึ้นมาปกป้อง เรียกร้องเพื่อความรู้สึกของลูก... ภาพที่ลูกเห็นทุกวัน คือภาพของผุ้หญิงโง่ๆคนหนึ่งที่งกๆทำทุกอย่างเหมือนทาส ภาพที่แม่วิ่งตาลีตาเหลือกไปอ้อนวอนขอซื้อเนยในร้านที่กำลังจะปิด เพียงพราะ ขาดเนยยี่้ห้อนี้บนโต๊ะอาหารค่ำ... ลูกคงไม่เข้าใจ และคงคิดว่า หรือผู้หญิิงจะเกิดมาพื่อเ็ป็นทาสของผู้ชายจริงๆ ฉันลากสังขารในสภาพแห้ง ทั้งจิตใจ..และความรู้สึก...โดยไม่จำเป็นต้องใช้แบบมีปีก เข้าพบฝ่ายดูแลสุขภาพจิตของเด็ก ที่ทางรร.แนะนำให้ “ สามีคุณล่ะ...ไม่มาด้วยเหรอ” ผู้ให้คำปรึกษา ทักขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามาคนเดียว “ทำงานค่ะ” ฉันตอบแบบไม่ต็มปากเต็มคำ “ อืมท์ อันที่จริง ปัญหาแบบนี้เราควรจะต้องได้พูดคุยกันทั้งแม่และพ่อ นะคะ คุณไม่ได้แยกกันอยู่ไม่ใช่เหรอ...แต่ถึงจะแยกกันอยู่ เรื่องแบบนี้ คนเป็นพ่อ-แม่ต้องมารับรู้พร้อมกันอยู่ีดี เพราะ หน้าที่เลี้ยงลูกไม่ได้เป็นของใครคนใดคนหนึ่ง” ฉันน้ำตาซึม เพราะนึกไปถึงตอนที่ชวนเขามาด้วยกัน “ คุณจะไปบ้าตามพวกนี้ได้ไง ไอ้คนพวกนี้ ไม่มีไรทำ คอยแต่จะหาช่องทาง หางานให้พวกกันเอง ลูกเราไม่ได้เป็นไร กะอีแค่ เขาไม่อยากร่วมกลุ่มกับเด็กผู้หญิงแล้วมันผิดตรงไหน ทำไมไม่เอาไอ้เด็กพวกนั้นไปพบจิตแพทย์มั่งล่ะ ว่าอยู่ยังไงถึงไม่มีเพื่อนอยากเข้ากลุ่มด้วย!! ” สามีโวยวาย แล้วลงท้าย “ ถ้าคุณว่างนัก อยากไปพบก็ไปคนเดียวเถอะ ผมไม่ไป จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 00:11:54 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 131 พี่มณีคะ.. หนูมีความรู้สึกว่า..ชีวิตของหนูที่ต่างประเทศ กำลังจะคล้ายๆของพี่ไปทุกวันละค่ะ.. ติดตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : มีสามีอายุ่ห่างกว่า 30 ปีค่ะ (I am JIB 2007) - [ 28 ส.ค. 50 00:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 132 อืมท์ เจ้าตัว „ มาได้ไงนิ ไม่ได้จ้างสักหน่อย สงสัยอยากเป็นตัวประกอบ เอาเป็นว่าผิดพลาดฝ่ายจัดหาดาราล่ะกันนะคะ มณีลบออกไม่ได้ จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 00:15:58 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 133 เง้อออออออออ...เกลียดสามีคุณมณีซะแร้วววววววววววววววววว จากคุณ : kinton - [ 28 ส.ค. 50 00:17:32 ]

ความคิดเห็นที่ 134 พี่มณีเป็นแม่มณีในทวิภพอ่ะปล่าวอ่ะ จากคุณ : surfboard - [ 28 ส.ค. 50 00:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 135 กร๊ากส์ๆๆ คคห.134 มารู้ความลับ มณีไม่ได้เป็นแม่มณีในทวิภพหรอกค่ะ เป็นร้อยเอกหญิงปลอมตัวมาต่างหาก อิอิ จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 00:26:43 A:82.83.195.229 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 136 โชคดีที่พี่เป็นร้อยตำรวจหญิง ถ้าเป็นสามีพี่ปลอมตัวมากะทู้นี้มีฮาแน่ หนูต้องไปนอนแล้ว เพราะวันจันทร์หน้าจะได้เจอสุดที่รัก ต้องถนอมหน้าไว้ไม่ให้มีริ้วรอย เด่วไม่สวย 555555555 พรุ่งนี้จะรีบตื่นมาอ่าน ไปนอนก่อนะคะ แต่หนูไม่มีวีต้าอ่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 00:38:02 จากคุณ : surfboard - [ 28 ส.ค. 50 00:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 137 แซวกันนิดหน่อย ไม่เคืองกันนะคะ ตามมาอ่านต่อค่ะ เข้มข้นจัง จากคุณ : กีวี่ (mon kiwi) - [ 28 ส.ค. 50 00:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 138 Switch my PC on and stand by the whole day just to update every hour with your story na. จากคุณ : Bing - [ 28 ส.ค. 50 00:52:07 A:87.177.243.36 X: ]

ความคิดเห็นที่ 139 please don't give up naka khun Manee i am by your side ka' Hope everything will be better in no time จากคุณ : Nok, St. Louis (biddy) - [ 28 ส.ค. 50 00:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 140 เพิ่งอ่านวันนี้ค่ะ...กำลังจะแต่งงานกะชาว เยอรมัน...รู้จักกันก็ไม่นานเหมือนกันค่ะ..ในใจยังรู้สึกว่ายังไม่ได้รักเค้าด้วยซ้ำ เพียงแต่เค้าเป็นคนดีมากๆ.... ก็กำลังนึกอยู่ค่ะ ว่าจะไปรอดมั้ยเนี่ย.....แต่ที่เลือกเค้าเป็นคนดีค่ะ..แต่ไม่รวย..ไม่หล่อด้วย...แค่ดีเท่านั้น  รักเราและรักครอบครัว รักพ่อแม่ เรา....แต่เรายังไม่ได้รักเค้ามากเลยค่ะ.......ได้แต่ภาวนา ว่าขอให้รักเค้าบ้าง..ตอนนี้ได้แต่ชอบ ...........................ยังงัยรอฟังต่อค่ะ..... แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 01:01:40 จากคุณ : kitchaya - [ 28 ส.ค. 50 00:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ป่านนี้ลูกชายคุณมณีคงโตเป็นหนุ่มหล่อเฟี้ยวแล้วแน่ๆ จากคุณ : ม่านสีม่วง - [ 28 ส.ค. 50 01:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 142 พฤติกรรมคล้ายญาติเขยอังกฤษของเราเลย แต่มันอยู่เมืองไทยและไม่ได้ทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน ขี้เกียจทั้งเรื่องงานและทางบ้าน เอาแต่นั่งวางท่าคุณชาย ตกเย็นเดินไปกินเบียร์ข้างนอก จากคุณ : เฮ้ออออถอนใจยาว - [ 28 ส.ค. 50 01:34:03 A:212.31.189.38 X: TicketID:133396 ]

ความคิดเห็นที่ 143 เข้ามาสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนค่า พยายามสมัครสมาชิก พันธ์ทิพย์หลายครั้งแล้วไม่ เคยสำเร็จ สักที คลิกเข้าไปทีไรเป็นภาษาต่างด้าวทุกทีเศร้าจง เป็นกำลังใจให้ พี่มณี ด้วยคนค่ะ สู้ๆ ( รู้สึก โกรธ แฟนพี่มณี ตะหงิดๆแล้วล่ะ คนอะไร ไม่รู้ ) จากคุณ : natty ( Nasrine ) - [ 28 ส.ค. 50 01:35:32 A:70.131.145.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 144 มาให้กำลังใจคุณมณี....อดีดถ้ามันเศร้าก็อย่าไปคิดถึงมัน.... แต่ถ้าคุณจะเขียนเล่าเพื่อให้สาวๆได้คิดก่อนแต่งงานก็เป็นประโยชน์มาก ใช่แล้วถ้าคุณสวดมนต์ นั่งสมาธิทำใจให้สงบมันก้อช่วยได้ คุณ reden ลองทำดูซี รับรองว่าได้ผลครับ แหมที่จริงแล้วไม่เคยเห็นฝรั่งที่ไม่ช่วยทำงานบ้าน สามีคุณมณีโกหก... ทราบจากสาวๆไทยว่าที่ชอบฝรั่งเพราะช่วยทำงานบ้าน คนไทยเสียอีกไม่ชอบทำแต่ผมทำนะ(จริงๆเด้อ) ข้างๆบ้านมีฝรั่งมาจากเยอร์มันเห็นทำงานช่วยภรรยาสรรพัด (ต่างประเทศ) เคยเจอนะที่อยู่ๆไปแล้วไม่รัก ถามเขาว่าแล้วอยู่ไปทำไม ..... "กลัวพ่อแม่จะเสียใจและเพื่อนๆที่เตือนจะสมน้ำหน้า......" เห็นใจคุณมณี ไม่ว่าคุณจะมีเหตุผลอย่างไร ชีวิตบางทีก็ต้องผจญภัยนะคุณ นี่แหละชีวิต ขอให้โชคดี จากคุณ : ไม้ใกล้ฝั่ง - [ 28 ส.ค. 50 01:37:54 A:76.192.187.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 145 ขอเฮ้อออด้วยคน   คุณมณีสุดยอดเลยคะ เป็นเราคงบ้านแตกไปแล้วอะ (ไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ แต่เราจะทำข้าวของพังเท่านั้นเอง) จากคุณ : @..pity..@ - [ 28 ส.ค. 50 01:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 146 อนุญาตคุณมณีหน่อยนะ.....ขอบอกคุณ Natty #143 ว่าถ้าคุณคลิกแล้วเจอภาษาต่างด้าวก็ลอง คลิก Encoding > Unicode (UTF-8) บางทีอยู่ที่ไทย มันไม่เป็นภาษาไทย ถ้าไม่ได้ผมก็จนปัญญา ก้อลองถาม Webmaster na .....ที่คุณมณีบอกว่าใส่รองเท้าให้สามีน่ะจริงหรือ......เราคิดว่านี่เป็นกุลสตรีไทยสมัยขุนรามคำแหงนะ เคยแต่อ่านเจอในนิยาย เกิดมาไม่เคยเจอจริงๆนะ :) เอหรือว่าเราไม่เจอกุลสตรี... หรือคนอย่างคุณมณี :( จากคุณ : ไม้ใกล้ฝั่ง - [ 28 ส.ค. 50 02:01:27 A:76.192.187.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 147 ตายแน่ๆถ้าแบกน้ำแล้วไม่ช่วย ให้สามีกินน้ำก็อกไปเลยค่ะ พ่อไม่ควรพูดคำแบบนี้กับลูกจริงๆน่ะ สงสารเด็ก งั้นถ้าเขาไม่ช่วยงานอะไรเราคงเล่นไม้แข็งแน่ๆ จากคุณ : jsd_t - [ 28 ส.ค. 50 02:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 148 มาอ่านแล้วตกใจ ไม่เคยคิดว่าจะมีคนอื่นอีกที่เป็นอย่างนี้ นอกจากสามีของเรา เหมือนกันทั้งคำพูดและการกระทำ เขาเป็นคนเดนมาร์ค แต่ตอนนี้เราอยู่ด้วยกัน 10 ปีเอง ขอติดตามตอนจบด้วยคน จากคุณ : เดนมาร์ค - [ 28 ส.ค. 50 02:05:32 A:80.198.216.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 149 อะไรก็เกิดขึ้นได้ในชีวิตคู่นะ อ่านเรื่องคุณมณีแล้วเห็นภาพเลยค่ะ อ่านแรก ๆ เรายังคิดว่าเลยคุณมณีเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก ๆ ได้คู่รักที่เพียบพร้อมไปด้วยหน้าที่การงาน และฐานะที่มั่นคง  แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้คุณกับลูกมีความสุขเลย    เรื่องแบบนี้เราเห็นมาเยอะเหมือนกันค่ะ   ผู้ชายต่างชาติบางคนอยากแต่งงานเพียงเพราะอยากได้คนมาปรนนิบัติ ทำงานบ้านให้ แล้วก็สนองความอยากเรื่องอย่างว่า  บางคนโชคร้าย สามีไม่ให้เงินใช้  แถมโดนซ้อมอีกต่างหาก....เฮ้อออ เป็นกำลังใจให้คุณมณีค่ะ  เรากลัวจะเจอแบบนี้จัง ถ้าเกิดขึ้นกับเรา ก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน จากคุณ : prinzessin - [ 28 ส.ค. 50 02:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 150 das war echt eine traurig geschichte. ich werde ihnen daumen halten Liebe Grüße von Österreich ketsin จากคุณ : ketsin - [ 28 ส.ค. 50 04:01:47 A:90.152.183.45 X: ]

ความคิดเห็นที่ 151 คิดว่าสาเหตุทั้งหมดที่ทำให้คุณมนีไม่มีความสุขเพราะคุณไม่ได้รักเข้าใจดีค่ะเป็นกำลังใจให้นะค่ะและเขียนได้มันดีคุณใช้ภาษาน่าติดตาม รออยู่นะค่ะ จากคุณ : กบน้อย (gobnoy) - [ 28 ส.ค. 50 04:08:53 ]

ความคิดเห็นที่ 152 อ่านมาถึงตรงนี้ ขอกลับลำเลยค่ะ สามีคุณมันใจดำ ที่สุดดดดดดดดดดดด ขออภัยสำหรับคำพูดที่ว่าคุณเอาแต่ใจ  ถอนคำพูดด่วนเลย จากคุณ : คนไทยก็ทำได้ - [ 28 ส.ค. 50 04:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ทำไมสามีคุณมณีใจร้าย ใจดำ ด๊ำ ดำ แบบนี้ รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : โอเลี้ยงเรียกพี่ (แม่นางแอบสตางค์) - [ 28 ส.ค. 50 06:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 154 ทักทายก่อนแล้วกันนะคะ สวัสดีค่า(-/l\-) อยากเห็นรูปน้องใจไทยจังเลยค่ะ(คิดว่าเป็นน้องนะ เพราะเราเกิด1987)อ่านแล้วเศร้า ไม่ชอบเลยค่ะ ผู้ชายที่ไม่ช่วยทำงานบ้าน อยู่ด้วยกันก็ต้องช่วยกันเนอะ แล้วก็อีกอย่าง ขืนน้องใจไทยถูกคุณพ่อสอนมาแบบนี้ มีปัญหาแน่ๆ เอาใจช่วยนะคะ เป็นเรื่องที่เศร้ามากๆเลย ถึงว่าเค้าบอกแต่งงานเหมือนซื้อlottery สงสัยจะจริง แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 06:55:07 จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 28 ส.ค. 50 06:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 155 ขออนุญาตคุณมณี แทรกหน่อยนะคะ อิ อิ สามีเราเป็นชาวออสเตรเลีย อายุอานาม ก็ห่างกัน 15 ปี ( ไม่รวยหรอก ) ก็มีบ้างที่มีความคิดไม่ตรงกัน แต่เราไม่ได้เอาแต่ก้มหน้า สิ่งไหนที่เราไม่เห็นด้วย หรือ ไม่ชอบ เราก็บอกสามี ถ้าเขาไม่ชอบสิ่งไหน สามีเขาก็จะบอกกับเรา แล้วเราก็จะพบกันครึ่งทาง เราใช้เหตุผลในการตัดสินปัญหาเสียมากกว่า " ไม่ใช่อารมณ์ " เขาจะเป็นสุภาพบุรุษมากเลย สาวๆเงี๊ยะตอมหึ่งเลย ทีสำคัญกลัวเราหนืี่อยกับการทำงาน เขาจะช่วยทุกอย่างที่เขาช่วยได้ ขนาดวันนั้นหลายปีแล้วเราไปเที่ยวทะเลกัน ว่ายน้ำเสร็จก็ไปยืนล้างตัวที่ ท่อน้ำสะอาดใกล้ๆ คุณเธอ เช็ดตัวให้เราอย่างกะลูก เลย ที่สำคัญที่สุดเลยนะ คือ เราสองคนรักกันมาก แต่เราก็เคยทะเลาะกันซึ่งมันเป็นเรื่องธรรมดาของคุ่สมรส ทุกคู่ ทะเลาะกันบ่อยเราก็เบื่อ เซ็ง วันหนึ่งเราตื่นขึ้นมาก็พูดเทพบุตรสุดหล่อของเราว่า " นี่ตัวเอง เรามีกันแค่สองคนนะ เราอย่ามัวทะเลาะกันเลย " ความจริงเราก็ยังมีพี่ๆของแก อยู่ เราไม่ได้ทะเลาะกันหลายปีแล้ว อิ อิ จะมีก็แค่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แต่ก็โอเค คุยกันได้ จบและ ของเรา คุณมณี ต่อเร้ววววววววว........ ฝากเพลงนี้ให้ กับคุณมณี นะคะ อิ อิ http://www.wherearepop.com/index.php?PHPSESSID=e9fce23b479dbe5c7e3791f03b26295f&topic=11153.0 จากคุณ : Piangjai - [ 28 ส.ค. 50 07:23:26 A:220.236.167.184 X: TicketID:153699 ]

ความคิดเห็นที่ 156 เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณมณีค่ะ คุณเขียนน่าอ่านมาก อ่านเรื่องของคุณแล้วแอบน้ำตาซึม เศร้ามากมาก ดีใจที่วันนี้คุณมณีเข็มแข็งขึ้นแล้วค่ะ ปล. แอบถามค่ะ ว่าปกติแล้วคนเยอรมันจะเป็นแบบนี้รึเปล่าค่ะ เคยได้ยินเรื่องทำนองนี้มาค่อนข้างเยอะ คือบางคนเป็นมาก บางคนเป็นน้อย บางคนก็เจอแม่สามีหนักเข้าไปอีก ด้วยความที่ผู้หญิงจะค่อนข้างโดนกด แล้วก็ต้องเลี้ยงลูกตัวคนเดียว ทำให้พอมาเป็นแม่สามีแล้วเลยจะยิ่งหวงลูกมากยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ จากคุณ : Cinderary - [ 28 ส.ค. 50 08:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 157 อยู่ที่ตัวบุคคลมากกว่าค่ะ มีเพื่อนสามีภรรยาชาวเยอรมัน มีลูกสองคน ผู้หญิงเป็นเพื่อนเราเอง เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกอยู่บ้านนี่แหละ สามีจบดอกเตอร์ด้านฟิสิกส์เป็น contractor อยู่ที่ NASA  (ตอนนี้ย้ายไปเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยในฮ่องกงแล้ว) เขาก็ทำงานหนักนะ แต่ก็เห็นเขาดูแลเอาใจใส่ลูกดี ไม่เห็นจะทิ้งให้ภรรยาทำงานงกๆ คนเดียวเลย   คุณมณีเผอิญเจอผู้ชายที่ไม่เหมือนคนอื่นมากกว่าค่ะ มีอย่างที่ไหนปล่อยให้ภรรยายกถังน้ำขึ้นบ้านสามชั้นโดยไม่ช่วย เราว่าผู้ชายชาติไหนต่อให้ไม่มีการศีกษาเห็นอย่างนี้แล้วต้องช่วยแน่ๆ แต่สามีคุณมณีเค้าเหมือนจงใจแกล้งยังไงยังงั้นเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 09:47:09 จากคุณ : yinnerella - [ 28 ส.ค. 50 09:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 158 แอบอ่านมาได้สองวันแล้วค่ะ มาให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : fly to the moon (LUZZ) - [ 28 ส.ค. 50 10:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 159 อ่านแล้วแบบเฮ้อ ... เป็นกำลังใจให้นะคะคุณมณี จากคุณ : BeJeen - [ 28 ส.ค. 50 10:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 160 มาตามอ่านต่อค่ะ เป็นเเฟนประจำเเล้ว นะค่ะ จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 28 ส.ค. 50 10:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 161 ตั้งใจไว้ตั้งแต่วันแรกแต่ไม่มีเวลาอ่าน ตอนนี้ทะลุร้อยแล้ว เคยมีคนบอกน่ะค่ะว่า ไม่ว่าอดีตจะขมขื่นเพียงไร เราจะอยู่กับปัจจุบันและเอาอดีตมาเป็นแนวทาง ไม่กล้าเสนอแนะเพราะคุณมณีอาจเป็นน้าอย่างที่บอก (อ้าว ลามปามนี่) แต่อยากให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : ศรีธนา - [ 28 ส.ค. 50 10:53:28 ]

ความคิดเห็นที่ 162 (Y_Y) นีเป็นชีวิตที่บัวไม่ต้องการ .. Dr.Phill ที่ทำคดีของโอปรา..ที่เมกา สอนว่า ..พฤติกรรมเราจะกำหนดพฤติกรรมคนอื่นเสมอ สิ่งที่คนอื่นปติบัติต่อเรามาจากสิ่งที่เราเป็นคนกำหนดขึ้น..   รูปแบบชีวิตแบบนี้เหมือน เรื่องของแม่... เพียงแต่พ่อบัวเป็นคนไทย ... เชื่อมะพอหลังจากพ่อตาย ... แม่บัวเนี้ย สดชื่นกระหยิ่มยิ้มยอ่งมาจนทุกวันนี้ ...สวยวันสวยคืน แม่บอกเสมอว่า อยู่ตัวคนเดียวดีที่สุด...555 แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 11:47:39 จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 28 ส.ค. 50 11:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 163 สามีคุณร้ายกาจจจจจจจจจจจจเป็นที่สุดเลยตอนนั้นน่ะ จากคุณ : Idel - [ 28 ส.ค. 50 11:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 164 มาเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ คุณมณีเขียนได้น่าอ่านมากค่ะ อ่านแล้ว ทำให้คิดถึงเรื่องของตัวเอง สงสัยต้องเกาะคานต่อไปดีกว่า แฟนก็เป็นคนเยอรมันเหมือนกัน และเป็นคนบ้างานมาก ชีวิตเค้ามีแต่...งาน งาน งาน เลิกงานก็ดึก วันหยุดก็เข้าบริษัท อย่างน้อยก็ 2-3 ชม. ตั้งแต่คบกันมาเกือบ 3 ปี ก็เป็นอยู่อย่างนี้ แต่อย่างน้อยเค้าก็ช่วยเก็บจาน ล้างจาน (สงสัยตอนนี้เป็นแค่แฟน ช่วยบ้างก็ยังดี) กลัวว่าถ้าแต่งงานไปแล้ว ชีวิตคู่จะเป็นอย่างคุณมณี สังสัยต้องคิดเยอะๆ ก่อนตัดสินใจ รออ่านต่อค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Amya - [ 28 ส.ค. 50 11:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 165 วันนี้ต่อเน็ตได้  ก็รีบมาตามติดเรื่องราว....อ่านแล้วน้ำตาพาลจะไหล.... เข้มแข็งนะคะ.... กำลังใจจากผู้คนมากมายมีให้คุณมณีเสมอ...พี่สาวคนนี้ก็เหมือนกัน แล้วขออนุญาตขอบคุณความเห็นจากหลายคน...ที่ให้แง่คิดดีๆ การที่คนสองคนจากคนละขอบฟ้า จะมาใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมันยากนัก.... แต่เราเชื่อเสมอว่า การที่เรามีความรัก ความเข้าใจซึ่งกันและกัน การพูดคุยทำความเข้าใจกันอยู่เสมอ....เปิดใจรับฟังอย่างมีเหตุผล ไม่เอาเปรียบกันและกัน อย่างที่เรากับแฟนเรากำลังทำอยู่ตอนนี้ มันคงจะทำให้ชีวิตคู่ที่เรากำลังจะก้าวไปสู่ ...มีความสุขพอสมควร จากคุณ : Sao'Padlung - [ 28 ส.ค. 50 12:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 166 ติดตามอ่านมาตั้งแต่แรก ขอบคุณพี่มณีมากที่บอกเล่าประสบการณ์ เพื่อให้สาวรุ่นน้องๆได้คิด เมื่อถึงเวลาที่เลือกคู่ครอง คิดเหมือนหลายๆความเห็น ที่ว่าความรัก คือพื้นฐานสำคัญของชีวิตคู่ โดยเฉพาะคู่ร้กต่างชาติ ต่างวัฒนธรรม ...ความรัก (both love+passion) และความเข้าใจกัน สำคัญกว่าเงินทองและหน้าตามาก หนูเพิ่งแต่งงานกับสามีอเมริกันได้ 2-3 เดือน ...เรื่องช่วยงานบ้านเขาช่วยบ้าง เช่นเป็นคนเก็บเตียงทุกเช้า หรือจัดการเก็บเสื้อผ้าตัวเองใส่เครื่องซัก แต่ก็ยังรู้สึกหงุดหงิด (ในใจ) ทุกครั้ง เวลาทานอาหาร เราจะเอาจานอาหาร (ที่เรากางตำราทำอย่างสุดฝีมือ) มาให้สามีหน้าทีวี แล้วเขาไม่ลุกมาช่วย หรือไปหยิบนำดื่มช้า อาจจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ....ช่วงอาทิตย์แรกเราก็ไปหยิบน้ำมาให้พร้อม แต่หลังๆนี่ถ้าเขาไม่ลุก เราก็แกล้งไม่ไปหยิบให้ อุตส่าห์ยกอาหารมาเสิร์ฟ หาน้ำดื่มเองไม่ได้ก็ไม่ต้องดื่ม ...นี่ถ้าเขาปล่อยให้หนูยกถังน้ำขึ้นบันไดแบบนั้น หนูคงนอนร้องไห้แน่ๆค่ะ ...เป็นกำลังใจให้นะคะพี่มณี ..อ่านเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่พี่ทำเพื่อน้องใจไทย ทำให้คิดถึงแม่สุดที่รักของหนูค่ะ  พี่เป็นแม่ที่ดีมากมาก ...กำลังรอลุ้นว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อ  พี่มณียังทนอยู่กับความทุกข์ที่เล่าให้ฟัง หรือหลุดพ้นมาแล้ว...ไม่ว่ายังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ... จากคุณ : Crazy Victoria - [ 28 ส.ค. 50 12:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 167 สวัสดียามเช้าค่ะ เมื่อคืนหนีไปนอนก่อนซ่ะงั้น ง่วงน่ะค่ะ มณีเห็นพี่ๆ (มีป่าวหว่า) เพื่อนๆ น้องๆ หลานๆ(เฮ้อ...อายุเป็นเพียงตัวเลข) เข้ามาทักทายให้กำลังใจ ก็รู้สึกชื่นใจเหลือเกิน บางคนเข้ามาถามไถ่ห่วงใย มณีขอขอบคุณตรงนี้ด้วยนะคะ ตอนที่ลงมือเขียนเรื่องราวนี้ มณีไม่เคยคิดอะไรมากไกว่า ขอให้เรื่องของมณีเป็นเรื่องๆหนึ่งที่พอจเป็นแนวคิดส่งผลการตัดสินใจต่อการกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งในภายภาคหน้า ขอเริ่มต้นทักทาย คุยกับเพื่อนๆแป๊บนะคะ เดี๋ยวค่อยเข้าเรื่องกันต่อ สวัสดีค่ะ น้อง surfboard, คุณ กีวี่ (mon kiwi) คุณ Bing -- นอนดึกจังเลยค่ะ มณีเห็นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ง่วงมากๆเลยไม่ได้ทัก ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนกัน คุณ Nok, St. Louis (biddy) คุณ kitchaya -- อย่าเพิ่งตกใจกลัวเลยค่ะ คนเยอรมันไม่ได้เป็นแบบสามีของมณีหมดทุกคนหรอกค่ะ มณีมีเพื่อนหลายคน ที่สามีเป็นคนทำงานบ้าน หรือ ช่วยเหลือภรรยาทำงานบ้าน คนดีๆมีน้ำใจ อยู่ใกล้ๆนานๆ คุณอาจรักเค้าก็ได้ค่ะ ตัดสินใจดีๆนะคะ คุณ ม่านสีม่วง -- ตอนนี้ ใจไทย อายุ 14 หล่อเฟี้ยวเลยค่ะ ตัวสูงกว่ามณีจนต้องเขย่งตัวขึ้นไปจูบแก้ม คุณ เฮ้ออออถอนใจยาว -- สามีของมณี ไม่ดื่มค่ะ ไม่สูบค่ะ.. คุณ natty -- ลองทำแบบที่คุณไม้ใกล้ฝั่ง แนะนำนะคะ เรื่องภาษาต่างด้าวในหน้าสมัครสมาชิก คุณ ไม้ใกล้ฝั่ง -- ขอบคุณมากค่ะ อย่างที่บอกล่ะค่ะ ขอให้เรื่องราวของมณีเป็นตัวอย่างหนึ่งแก่สาวๆทุกท่านค่ะ คุณ @..pity..@ , คุณ jsd_t คุณ เดนมาร์ค คุณ prinzessin คุณ ketsin -- Danke!! Das war traurig und bin auch sehr traurig. คุณ กบน้อย (gobnoy) คุณ คนไทยก็ทำได้ -- ขอบคุณค่ะ แต่ไม่ต้องขออภัยหรอก ทุกความคิดเห็นเป็นเพื่อนมณีหมด คุณ โอเลี้ยงเรียกพี่ (แม่นางแอบสตางค์) คุณ ChelSeaGarden -- ดีค่ะ ต้องขอโทษนะคะ ที่ไม่สามารถเอารูปใจไทยมาอวดในที่นี้ได้ ใจไทยในวันนี้ อายุ 14 ตัวเบ้อเริ่มเลยเจ้าค่ะ คุณ Piangjai -- มณีดีใจกับคุณด้วยใจจริง การมีคนสักคนอยู่ข้างๆด้วยความรัก เหมือนภาพจิ๊กซอที่ถูกเติมเต็ม มณีมักนั่งน้ำตาซึม ทุกครั้งที่เห็นคุ่รัก...ไม่ว่าจะเป็นคู่หนุ่มสาว หรือ คู่แก่เฒ่าที่ยังเดินประคองกัน ขอบคุณสำหรับเพลง เพราะมากค่ะ ใครเก่งทำลิงค์ให้หน่อยนะคะ เผื่อเพื่อนๆคนอื่นจะได้กดฟังด้วยง่ายๆ คุณ Cinderary -- คนเยอรมันไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกคนค่ะ เรื่องของความดี-ความเลว มันเป็นอินเตอร์เนช่นแนล ที่ทุกชาติทุกภาษามี อย่าเพิ่งกลัวคนเยอรมันเลยค่ะ คุณ yinnerella, คุณ fly to the moon (LUZZ), คุณ BeJeen คุณ สาวอินเตอร์, คุณ ศรีธนา คุณ นู๋บัวชมู -- มณีชื่นชมความคิดของนู๋บัวเป็นอย่างมาก ผู้หญิงเราสมัยนี้ ควรจะยืนหยัดด้วยตัวองให้ได้ จริงอย่างที่ Dr.Phill บอก"...เรากำหนดพฤติกรรมคนอื่น..." มณีเห็นจริงด้วย คำที่ว่า "เอาลูกบอลโยนลงพื้น แล้ว ลูกบอลจะกระเด้งขึ้นมาหาตัวเรา ตามกฎแนวโน้มถ่วงของโลก โยนเบา ก็กระเด้งกลับมาเบา โยนแรง ก็จะกระเด้งกลับมาแรง" แม้จพิสูจน์ได้ในหลักวิทยาศาตร์ แต่ใช้กับพฤติกรรมของคนเราไม่ได้ มณีเคยได้ยินคำว่า Nett und Dumm, die sind fast gleich!! ( ความดี กับความโง่ มันอยู่ใกล้กัน ด้วยบรรทัดฐานจิตใจของผู้รับเท่านั้นที่จะแยกออก...(เจ็บช้ำค่ะ แงงงงง) คุณ Idel, คุณ Amya ขอบคุณทุกๆกำลังใจอีกครั้งเจ้าค่ะ จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 12:48:18 A:82.83.248.53 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 168 ใจไทยต้องเข้าเรียนรู้วิธีการสมานฉันท์ ฝึกแบ่งปันช่วยเหลือ เืพื่อปรับตัวเองให้เข้ากับเด็กคนอื่นได้ ฉันเองก็ช่วยด้วยอีกแรง ไม่ว่าใครจแนะนำอะไรมา ที่เกี่ยวกับเรื่องลูก มณีรับฟังหมด กลุ่มกิจกรรมใดที่ดูท่าว่าจะทำให้ลูกมีความสุข มณีพาลูกไปสมัครหมด แต่ก็เป็นไปได้แค่ 2-3 คร้ง เพราะเหตุผลของสามี “ โอ้ยอะไรกันนะ กะอีแค่ล่นสปอร์ตอาทิตย์ล่ะครั้ง ต้องจ่ายเป็นรายเืืดือนล่ะ 20 มาร์คเชียวเหรอ ปีล่ะ 240 มาร์คเลยนะนี่ แล้วถ้าอาทิตย์ไหนไม่ได้ไปล่ะ เค้าก็หักโดยตรงจากธนาคารเลยนะ ที่สำคัญ ถ้าลูกเราไม่ชอบ อยากเปลี่ยนไปเล่นอย่างอื่น เราก้ต้องจ่ายฟรีๆเลยนะ “ เขาบ่น “ “ถ้าลูกไม่เล่น เราก็บอกเลิกเค้าได้นี่คะ” ฉันแย้ง “ นี่เธออย่ามารู้ดีเลย การบอกเลิก ไม่ใช่ง่ายอย่างที่เธอคิดหรอกนะ ฉันต้องเขียนจดหมายไปบอกเลิก แล้วกว่าทางฝ่ายบัญชีทางโน้นจะจัดการเสร็จ เราต้องมานั่งเสียงินฟรีๆต่อไปอีกหลายเืดือนเชียวนะ” เอ้อ...อะไรมันจะยุ่งยากซับซ้อนซ่อนเงื่อนจนน่าเวียนหัว ไม่ให้เล่น ก็ไม่ ฉันตัดบทความรำคาญ จนบัดนี้...ใจไทยไม่เคยมีกลุ่ม มีกรุ๊บเล่นกีฬาใดๆเลย อย่าว่าแต่กลุ่มเล่นกีฬาเลย กลุ่มที่ใจไทยต้องเข้าเรียนทุกอาทิตย์นั้น บางครั้งยังขาดตอน เพราะสามีไม่อยากจ่ายเงินค่าชม. ค่าบำบัด (ในส่วนบำบัแบบนี้ี้ บางครั้งรัฐจ่ายให้ในกรณีที่จำเป็นจริงๆ แต่บางกรณี เช่นครอบครัวใดที่มีรายได้สูงกว่าขีดกำหนดที่ตั้งไว้ รัฐจะไม่จ่ายให้) ยิ่งลูกเป็นแบบนี้ ฉันยิ่งหมดหนทาง และเลิกคิดจะต่อต้านใดๆ อะไรที่ทำใ้ห้สามีพอใจ ขอให้บอก สั่งเป็ดได้เป็ด สั่งไก่ได้ไก่ ดึกดื่นตี 2 ดูทีวีจบ หิว ก็สามารถปลุกได้ มณีจะลุกมาต้มมาม่าทรงเครื่องให้กิน ฉันทำได้ทุกอย่าง เพียงขอให้เค้าจ่ายค่าบำบัดให้ลูกตลอดปี แม่ปลาบลื้มที่เห็นครอบครัวฉันเป็นสุข ใจไทยก็ดูเมือนจะร่าเริงขึ้น เมื่อเห็นแม่หยอกล้อกับพ่อ... ฉันอดทน กลืนความฝันของชีวิตลงท้อง ทับถมความเป็นตัวของตัวเองไว้ล่างสุด ลืมชีวิต ลืมความฝัน ...ไม่มีอีกแล้ว ตัวตนของมณี มีแต่ผุ้หญิงคนหนึ่ง ที่ำดำเนินชีวิตไปตามหน้าที่...ผู้หญิงคนนี้มีชีวิต แต่ไม่มีวิญญาณ....อ้าววววเย้ยยยย ผี !! เหอ เหอเหอ จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 12:56:48 A:82.83.248.53 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 169 รออ่านนะค่ะ พี่มณี ไปไหนแล้วค่ะ จากคุณ : รักเพราะรัก - [ 28 ส.ค. 50 13:09:58 A:124.157.205.149 X: ]

ความคิดเห็นที่ 170 พี่มณีคะ พี่เล่าขำจังค่ะ แต่ว่าตอนที่เหตุการณ์เกิดขึ้นจริงๆ หนูว่าพี่คงขำไม่ออกแน่เลย  เอากำลังใจมาให้อีกหนึ่งหอบใหญ่ๆ ค่ะ จากคุณ : LUZZ - [ 28 ส.ค. 50 13:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 171 เป็นกำลังใจให้อีกคน นะคะ จากคุณ : อนัตตชินะ (อนัตตชินะ) - [ 28 ส.ค. 50 13:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 172 12. ใจไทยเรียนไม่เก่งซ่ะทีเดียว แต่้ถ้าเป็นสิ่งไหนที่ชอบ เธอมักจะทำได้ดี ฉันไม่เคยคาดหวัง ว่าลูกจะต้องเป็นโน่น เ็ป็นนี่ ฉันบอกลูกแต่เพีียงว่า เป็นในสิ่งที่ลูกอยากเป็น เรียนในสิ่งที่ลูกอยากเรียน ฉันบอกลูกเสมอว่า “ ผู้ใดได้ทำงานอย่างที่ตัวเองชอบ ผู้้นั้นไม่ต้องทำงานอีกเลย ” เมื่อถึงช่วงเลือกวิชาเรียนเพื่อกรุยทางนำไปสู่อนาคตของลูก ฉันพยายามปรึกษา และขอคำแนะนำจากครูของลูกเสมอ การเลือกเรียนภาษาที่สาม จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับเด็กที่ต้องการเข้าเรียนต่อในระดับมหาวิทยลัย แม้ฉันไม่หวังจะให้ลูกจบด๊อกเตอร์ แต่ ฉันก็เสนอทางเลือกให้ลูกได้ลอง “ลองลงเรียนภาษาที่สามดีมั้ยลูก เืผื่อ ลูกชอบ ถ้าไม่ไหว ก็ไม่เป็นไร” “ ก็ดีนะแม่ ไทยอยากลองเรียนภาษาลาติน เพราะ ละตินเป็นรากฐานของภาษา น่าสนใจดี “ ใจไทยมักสนใจอะไรทำนองนี้ “ทำไมไม่เรียนภาษาฝร่งเศส” สามีฉันแย้ง “ ไทยไม่ชอบ” “เรียนสิ พ่อมีอพาตเม้นท์ที่นิซซ่า อีกหน่อยมันเ็ป็นของไทย ไทยต้องดูแล ต้องรู้ภาษาฝรั่งเศสไว้ ” สามีบอก ฉันเห็นหน้าตาลูก ไม่ค่อยดี แต่ก็ปลอบใจว่า ”เอาน่า ลองดู ฝรั่งเศสก็น่าสนใจ สาวสวยน้า...ไทยไม่ไหว ก็หยุดได้นี่ลูก อย่างน้อยก็ลองไว้ก่อน” ใจไทยพยักหน้าแบบแกนแกน การเลือกเีรียนภาษาฝรั่งเศสของใจไทยนั้น อาจสนุกในช่วงแรก แต่ใจไทยไม่มีพรสวรรค์ทางด้านภาษาเสียเลย ไม่เป็นไร ปีเดียว เมื่อรู้ว่าไปไมไ่หว เราก็เลือกเรียนอย่างอื่นแทน ฉันปลอบใจไทย แต่เรื่องไ้ม่ได้ง่ายอย่างที่คิด สามีโวยวาย เมื่อรู้ว่าใจไทยจะหยุดเรียนภาษาฝรั่งเศส “ทำไมจะเรียนไม่ได้ ง่ายๆแค่นี้ ไม่ตั้งใจ เหลวไหล ”สามีสั่ง เอ้ยยย บอกลูก แล้วหันมาบอกฉัน “ เธอเป็นแม่แบบไหนกันนะ ทำไมไม่ดูแลลูกรื่องทำการบ้าน หรืออ่านเตรียมสอบ “ “ ก็ฉันไม่รู้เรื่องภาษาฝรั่งเศสนี่ คุณเองน่าจะช่วยลูกเรื่องนี้ได้ดีกว่าฉันนะ” ฉันแย้ง “ “ฉันลืมหมดแล้ว” เขาตัดบทง่ายๆ “ อ้าว...เวง เอ็งเก่งจริงสอนลูกเองสิฟร่ะ ลูกเรียนไม่ไหว ก็น่าจะเข้าใจลูก ไม่เก่งทุกอย่างเหมือนมรึงมั่งแล้วไป” ...เปล่า ฉันไม่ได้ตะโกนกลับไป ...แหะๆ แค่ตะโกนในใจ...ในหัวใจที่ชาชิน จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 13:43:40 A:82.83.248.53 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 173 กำลังอินอยู่ดีๆ เจอมุขบรรทัดสุดท้ายแอบขำ สุดยอดคุณแม่จริงๆ ค่ะ จากคุณ : โอเลี้ยงเรียกพี่ (แม่นางแอบสตางค์) - [ 28 ส.ค. 50 13:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 174 Your story is very sad a ka. Like a drama. จากคุณ : Monako - [ 28 ส.ค. 50 13:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 175 โห....แม่มณีจ๋า.... ....เข้ามาเศร้าอีกรอบ.....  ตามอ่าน ค่ะ จากคุณ : timtam_yummy - [ 28 ส.ค. 50 14:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 176 พี่มณีขา ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ ชอบเรื่องของพี่มาก อ่านแล้วทำให้ได้เห็นมุมมองอื่นๆ และทำให้รู้ว่าการแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ หนูก็มีแฟนอยู่เมืองนอก บางครั้งก็ไม่ค่อยเข้าใจกันเท่าไร เพราะความต่างวัฒนธรรม สังคม และภาษา หนูเองก็อยากแต่งงานใจจะขาด(แต่เค้าไม่ยอมมาขอซะที) เพราะอายุอานามก็20ปลายๆละ เห็นภาพตัวเองมีความสุขกับชีวิตครอบครัว มีลูกน่ารักๆ พออ่านเรื่องของพี่แล้ววิมานในอากาศถล่มเลยค่ะ เริ่มรู้สึกกลัว และเริ่มคิดได้ว่าน่าจะรอบคอบและศึกษากันให้ดีมากกว่านี้ และการแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่จริงๆค่ะ โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่างบ้านต่างเมือง.....ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ และขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : nadeaw (nadeaw) - [ 28 ส.ค. 50 14:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 177 ฉันหาครูมาสอนพิเศษตามที่อาจารย์ที่ปรึกษาของใจไทยแนะนำ...ลองดูกันสักตั้ง แต่ถ้าคุณจะขอคำแนะนำจากใจฉันจริงๆ ฉันอยากจะบอกว่า หาวิชาสำรองอย่างอื่นให้ใจไทยดีกว่าฉันเห็นเขาชอบเรียนวิชาช่างยนต์นี่นา คุณก็รู้ ภาพรถยนต์ที่ใจไทยออกแบบ ติดบอร์ดงานประกวดของบริษัทรถ VW (Volkswagen) ด้วย ทำไมเราไม่ใ้ห้เด็็กเรียน หรือทำ ในสิ่งที่เค้ามีความสุข..” ฉันเงียบ จะบอกครูได้อย่างไร ว่า ฉันยินยอม และเข้าใจถ้าใจไทย จะเรีียนและเป็นช่างยนต์ แต่จะบอกได้อย่างไรว่า พ่อของใจไทยไม่ยอม “ แต่เอาเถอะ บางทีสามีของคุณอาจจคิดถูกก็ได้ บางที ใจไทยอาจซ่อนพรสวรรค์อยู่ข้างใน เรามาลองดูกันอีกสักเทอม” ครูให้กำลังใจ แต่ถึงกระนั้น ใจไทยไม่สามารถทำคะแนนใ้ด้ดั่งใจ “ ใจไทยไม่ไหวล่ะค่ะ เพราะ เขาปิดกั้นเสียแล้ว ใจไทยส่งกระดาษเปล่าในตอนสอบ นี่คือปฏิกิริยาที่เขาทำได้ อย่าทำให้ใจไทยรู้สึกแบบนี้เลย คุณยอมรับ และ ให้ใจไทยออกจากคลาสภาษาฝรั่งเศสเถอะค่ะ เพราะไม่งั้น อย่าว่าแต่วิชานี้เลย มันจะส่งผลไปถึงทุกวิชา “ ครูของใจไทยบอกกับฉัน ในวันพบผู้ปกครอง “ ทำไงดีล่ะคะ ครูช่วยฉันหน่อยเถอะค่ะ ช่วยเซ็นไล่ใจไทยออกหน่อย...ฉันคร่ำครวญแบบหมดหนทาง “ ถ้าฉันทำได้ ฉันทำตั้งนานแล้วค่ะ แต่กฏหมายด้านการศึกษาของเยอรมัน ครู ไม่มีสิทธ์ตัดสินใจทำแบบนี้ได้ สิทธ์ทางด้านการศึกษา เป็นของ พ่อ-แม่เท่านั้น” คุณต้องกลับไปคุยกับสามีของคุณ หรือจะนัดมาพบกับฉันก็ได้ค่ะ ฉันจะช่วยอธิบายให้สามีของคุณเข้าใจ...” ให้เขาฟังฉันอธิบายหรือ...หุหุ ฉันได้อธิบายเป็นร้อยพันหนก็ไม่อาจให้เขาเข้าใจได้ หรือแม้แต่จะขอร้องให้เขามาพบครูฉันก็ไม่สามารถทำได้ วินาทีที่ฉันกลืนความคับข้องจนปัญญา ฉันทิ้งตัวเองตรงทางเข้าบ้าน แล้วหมอบร้องไห้แทบขาดใจ ฉันทำอะไรเพื่อตัวเองไม่ได้ ฉันยินยอมให้เขากดขู่ ทับถมชีวิตของฉัน ช่างมัน ฉันทนได้ เพราะฉันไม่หวังจะมีความสุขในชีวิตอีกแล้ว แต่วันนี้ ฉันช่วยเหลือลูกให้รอดพ้นความเอาแต่ใจของเขาไม่ได้ แต่นี่ เขากำลังทำร้ายลูก...ทำร้ายต่อหน้าต่อตา ทำร้ายแบบที่เขาทำกับฉัน ชีวิต และ ความสดใส ของลูก กำลังจะถูกเผา เผาแบบเลือดเย็น เผาเพราะ ความห็นแก่ตัว เพราะความใจดำ ของเขา... ลูกกำลังเสียความสุข ความฝัน ความเป็นตัวของลูก ฉันปกป้องลูกไม่ได้ โอ้ยยยยยย....ฉันจุก ฉันเจ็บไปทั้งเนื้อตัว ร่างกายเหมือนถูกฉีก ...ฉีกด้วยมือของความว่างเปล่า ... จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 14:15:05 A:82.83.248.53 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 178 ทำไมทำกันถึงขนาดนี้คะเนี่ย มองแต่ตัวเองด้านเดียว เห็นแก่ตัว ไม่มีน้ำใจ ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายซักนิดเลย เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องจริงๆ แล้วกำลังจะลามมาบังคับชีวิตจิตใจของลูกอีก โอ๊ยเรื่องราวกำลังจะแย่ไปกันใหญ่ สงสารทั้งพี่มณี และน้องใจไทย พี่มณีอดทนเพื่อลูกจริงๆ คะ เป็นหนูคงไม่ไหวแล้ว หอบกลับเมืองไทยดีกว่า ขอเป็นกำลังใจให้พี่มณี ต่อไป ตลอดไปนะคะ จะติดตามอ่านต่อไป ถึงแม้ว่ายิ่งอ่านจะยิ่งเศร้า พร้อมทั้งโมโหผู้ชาย(ปั๋ว)ของพี่มณีไปด้วยก็เถอะหึ มันน่านักตานี่ ป.ล. หนูโมโห(ปั๋ว)ของพี่มณี หวังว่าคงไม่โกรธกันนะคะ แก้ไขคำสะกดผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 14:35:29 จากคุณ : maii - [ 28 ส.ค. 50 14:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 179 อยากจะบอกคุณมณีว่าเด็กที่โตมากับแม่โดยไม่มีพ่อนั้นสามารถโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้นะคะ   ด้วยรักและเป็นห่วง จากคุณ : Ms. Kim - [ 28 ส.ค. 50 14:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 180 ich habe gerade deine Geschichte gelesen. ich weiss dass du alles schaffen kannst. mach's gut จากคุณ : melon-monro - [ 28 ส.ค. 50 14:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 181 รอฟังต่อค่า เรื่องน่าติดตามมากค่า เอาใจช่วยคุณมณีให้ผ่านพ้นทุกอย่างไปด้วยดีนะคะ จากคุณ : แอร์ (airely) - [ 28 ส.ค. 50 14:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 182 ตามมาอ่านสองวันแล้วจ๊ะ ลุ้นมาก สงสารแม่มณีจังเลย ชื่นชมแม่มณีที่อดทนทุกอย่างเพื่อลูก ความรักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งไหนจริงๆ หวังว่าแฟนแม่มณีจะได้รับผลกรรมที่ทำให้แม่มณีต้องทุกข์เป็นสิบๆ ปี บ้างจะได้รู้มั่งว่าเรารู้สึกยังไง จากคุณ : เต่ามะเฟืองโกอินเตอร์ (dunno_me) - [ 28 ส.ค. 50 14:53:26 ]

ความคิดเห็นที่ 183 เข้ามาอีกรอบ เศร้ากว่าเดิม อีกเเหะ ขอเป็นเเฟนคลับด้วยคนค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าผู้ที่ขึ้นชื่อว่าพ่อ จะทำเเบบนี้ได้ ถ้าเป็นดิฉันถ้ามาทำเเบบนี้มันต้องตายกันไปข้างหนึ่งล่ะ (ล้อเล่นค่ะ) เชื่อว่าวันนี้พี่มณีเข้มเเข็งมากเเล้ว สู้ๆนะค่ะ อย่ายอม.... จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 28 ส.ค. 50 14:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 184 ..ขอบคุณคะพี่มณีที่เม้นถึงนู๋บัว แม่บัวเคยบอกตอนที่จะจากมาไกลว่า ถ้าใครด่าว่าแม่ไม่สั่งสอน บอกเขานะลูกแม่สอนแล้ว 555 .....แม่จะบอกว่าบัวดื้อ แต่ก็จะบอกไปด้วยความเชื่ออย่างบริสุทธิ์ใจว่า นู๋มีความคิดเป็นของตัวเองนะคนที่เป็นตัวของตัวเองหนะ ไม่ใช่คนดื้อ แม่ก็ได้แต่อึ้งส่ายหัวเสมอ...กรรมของตูจริงๆ... -- บัวว่านะยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกแฟนพี่มีเชื้อยิวหรือเปล่าคะ และฟังดูนิสัยเขาเหมือนผู้ชายนาซีสมัยสงครามโลกเรย เห้อ นี้พี่เป็นอิสระแล้วใช่ใหมคะ ... เย้ๆๆ จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 28 ส.ค. 50 15:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 185 เห็นด้วยกับ Ms. Kim  คะ เด็กโตขึ้นมาอยู่กับแม่อย่างเดียว เป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ ... ^^... ไม่ไกล ... บัวเอง .. -- ในความทรงจำตอนเด็ก เห็นภาพพ่อสบาย แม่ลำบากงกๆๆๆ.. ดีที่พ่อเสียไปก่อนตั้งแต่บัว 5 ขวบ.. แม่เป็นหญิงนิสัยเหมือนพี่มณี .. ในความคิดบัว แม่เป็นทุกอย่าง ทำงานหนักเหมือนผู้ชายเพราะพ่อไม่เคยช่วยเลย..แม่ไม่มีเวลาให้  แต่บัวไม่มีปมด้อย..โตมาโดยมีแม่เป็นแบบอย่าง มองแม่ด้วยความเข้าใจ ชื่นชมแม่เสมอ ...รักพ่อนะคะ ไม่ได้เกลียดแต่แอบดีใจ ที่โตมากับแม่ลำพัง..อิอิ รักคุณแม่คะ.. จากคุณ : บัวชมพู (puntrigar) - [ 28 ส.ค. 50 15:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 186 มีเพื่อนเป็นคนต่างชาติเยอะค่ะ ส่วนนึงตอนนีเเพื่อนบางคนเรียนภาษาอยู่ที่เยอรมัน เพื่อนบอกว่าคนที่นี่แปลกๆ เอาใจช่วยคะมาปูเสื่อเคี้ยวขนมรออ่านต่อคะ จากคุณ : Nada Sousou - [ 28 ส.ค. 50 16:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 187 Good morning ka P'manee. I've just waked up. First thing to do is to turn on my PC. Thank you for the greeting. My husband is away a lot. Your story keep me busy ka. จากคุณ : Bing - [ 28 ส.ค. 50 16:17:40 A:87.177.228.38 X: ]

ความคิดเห็นที่ 188 อืม เก่งมากครับที่ทนได้ถึง 15 ปี เป็นผมนะ เตะสาปส่งมันไปนานแล้ว ถ้าไม่มีลูกพี่คงไม่ทนมาขนาดนี้แน่ๆใช่มั้ย จากคุณ : ingenioer student - [ 28 ส.ค. 50 16:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 189 เห็นด้วยค่ะ เก่งมากๆค่ะทนมาได้15ปี แบบนี้น้องคงเกลียดภาษาฝรั่งเศสไปเลย ถ้าเป็นหนู อาจจะทนได้ไม่นานขนาดนี้ อย่าไปทนคนแบบนี้เลยค่ะ ไม่คุ้มกับสิ่งที่ต้องเสียไป น้องคงมีความสุขมากกว่า ถ้าได้อยู่กับคนที่รักและเข้าใจน้องจริงๆ นับถือพี่มณีจริงๆค่ะ จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 28 ส.ค. 50 16:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 190 เรื่องราวชีวิตคู่ไม่ได้สวยหรูเหมือนในนิยาย เฮ้อ...ยิ่งหันกลับมามองเรื่องราวตัวเอง ภาษาเดียวกัน...ยังมองไม่เห็นทาง ไม่เห็นอนาคตเลยจริงๆ... มีคนรัก...แล้วทำไมยังเหงา...ว่างเปล่า... เหมือนไม่มี...พยายามคุย...พยายามเข้าใจ แต่ก็เท่านั้น...เหลือไว้แค่ความเจ็บปวด ทั้งๆที่ยังรัก... จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 28 ส.ค. 50 16:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 191 อาการป่วยของฉันไม่อาจปิดกั้นได้อีกแล้ว ฉันร้องไห้ทุกวัน ร้องแบบไร้เหตุผล ร้องเรื่อยเปื่อย ร้องได้อย่างไม่คำนึงถึงเวลา และสถานที่ ร้องแบบไม่มีอาย...ตรูจะร้องนิ...ใครอย่ามาห้าม (รับร้องไห้หน้างาน ทั่วราชอณาจักร) ฉันโทรหาแม่ บอกแม่แย้มๆว่า...ฉันอยากกลับบ้าน “มาสิลูก เอาเลยๆ เนี่ยบ้านข้างบ้านเค้ากำลังจะขาย แม่กำลังจะโทรไปหาพอดี มณีกลับมาซื้ออยู่ใกล้ๆแม่ ตาแห้วเกษียณแล้วใช่มั้ย ดีๆ ใจไทยก็ไปเรียนที่ รร.อินเตอร์เยอรมัน อยู่มีนบุรีนี่เอง ใกล้ๆ ขับรถแป๊บเดียวถึง” ..หุหุ..ฉัันกลืนคำทั้งหมดลงท้อง แล้วร้องไห้... “มณีจะเอาเงินที่ไหนซื้อล่ะ แม่” ฉันบอก “ อ้าว ตาแห้วมีเงินออกเยอะแยะ มาเมืองไทยแต่ล่ะที จ่ายค่าโรงแรมเป็นแสน เอามาซื้อบ้านอยู่คุ้มกว่า “ แม่แนะนำ “ “ แต่มณีจะมากับลูกสองคนน่ะค่ะ “ ฉันค่อยๆเีรียบเรียคำูพูด “อ้าว แล้ว ตาแห้วล่ะ..” ฉันเงียบ ปล่อยให้แม่คิดต่อเอง “มีอะไรอีกล่ะ จะมาได้ไง 2 คน มาอยู่ที่ไหน ลูกจะไปเรียนที่ไหน รร.อินเตอร์แพงจะตาย มณีก็ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้ จะอยู่กันยังไง แม่ก็แก่แล้วช่วยเลี้ยงลูกไม่ได้หรอกนะ เอาใจไทยมาลำบากเปล่าๆมั้ง “ แม่พูด ฉันพูดไม่ออก บอกไม่ถูก เล่าไม่ได้ เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน “ แม่ไม่เห็นว่า ตาแห้วจะมีอะไรไม่ดี เขาก็เลี้ยงดูเราดีนิ ดูสิ มาเมืองไทยแต่ล่ะที พักโรงแรมดีๆ มณีมีกินมีใช้แบบนี้ จะเอาอะไรอีก”...ฉันเงียบ...จะบอกเล่าเก้าสิบยังไง จะเริ่มต้นตรงไหน ในเมื่อเรื่องนี้ ไม่มีตัวอิจฉา อยู่มาได้ตั้ง15ปีไม่มีปัญหา แล้วทำไมวันนี้ ถึงได้เพิ่งมาบอกว่า...เขาไม่ดี ทนเขาไม่ได้ หุหุ...ใครจะเชื่อว่าฉันทนมาได้ตั้ง 15 ปี เสแสร้งมีความสุข เล่นละครตบตาคนภายนอก และครอบครัวตัวเองได้เก่งจนน่าจะให้รางวัลออสการ์ ...ไม่ได้ตั้งใจเป็น..รารา ไม่ได้อยากเป็นรารา....เง้อ... (*รารา เป็นภาษาแอ๊บแบ้ว หมายถึงดารา ลองออกเสียงดูสิคะ ขำกว่าออกเสียงชัดๆว่าดารา มากกกก) จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 17:18:57 A:82.83.248.53 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 192 ขอบคุณพระเจ้าที่ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่ในขุมนรกอีกต่อไป..สามี (เก่า) คุณมันเล......เหนือสิ่งใดจิงๆ ขอโทษที่พูดตรงๆ คุณเก่งมากที่ทนมาได้ถึง 15 ปี เราโชคดีที่พ่อแม่เข้าใจในเรื่องคู่ครอง ถ้าแต่งแล้วทรมาณ ก้อเลิกเหอะ ในเรื่องของคุณมณี มันเศร้ามากที่ครอบครัวไม่เข้าใจคุณ ....... จากคุณ : audray - [ 28 ส.ค. 50 17:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 193 คิดว่าบางครั้งการพูดโทรศัพท์ตัวต่อตัว อาจจะเริ่มต้นเรื่องให้แม่เข้าใจได้ยากนะคะแม่มณี ถ้าเป็นออฟ ออฟจะส่งจดหมายไปเล่า เพราะเราคิดก่อนที่จะเขียน ไม่ได้พูดเพราะอารมณ์ชั่ววูบ อธิบายทุกอย่าง อย่างที่แม่มณีเล่าให้เพื่อนๆ ฟังออฟมั่นใจว่า คุณแม่ต้องเข้าใจแน่ๆๆค่ะ จากคุณ : เต่ามะเฟืองโกอินเตอร์ (dunno_me) - [ 28 ส.ค. 50 17:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 194 เอ่ออออออ สามีคุณมณีเห็นแก่ตัวมากไปคะ นางเอกรับไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยย อุ้ยไม่ใช่นางเอก แต่เป็นตัวประกอบนอกจอ จากคุณ : พีตี้ (@..pity..@) - [ 28 ส.ค. 50 18:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 195 อ่านแล้วเจ็บใจแทนเลยค่ะ....สู้ๆนะคะ พี่มณี จากคุณ : Halimeda Lover - [ 28 ส.ค. 50 18:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 196 ว่าจะอ่านซื่อๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะบอกบอกว่าคุณมณีน่ารักที่ไม่ยอมบอกกับแม่เพราะกลัวพ่อแม่จะเสียใจ..... พ่อแม่คงไม่รู้หรอกว่าเวลาฝรั่งไปเมืองไทยใช้เงินเหมือนเบี้ย....แต่ไปอยู่เมืองตัวเอง....ส่วนมากก็แค่นั้น เดินดินกินฮอทด๊อก...... เป็นกำลังใจให้นะ ..... เสียใจกับคุณด้วยที่เจอคนอย่างนี้ เห็นด้วยกับคุณ #193 ...... ก้อจะรออ่านว่าคุณตัดสินใจอย่างไร :) จากคุณ : ไม้ใกล้ฝั่ง - [ 28 ส.ค. 50 18:20:04 A:76.192.187.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 197 เป็นกำลังให้ค่ะพี่มณี เบ้นซ์อยู่เยอรมันเหมือนกันค่ะ อาจจะอยู่เมืองเดียวกันก็ได้ หากมีปัญหาหรือต้องการใครสักคน เมล์มาคุยกันได้นะค่ะ ยินดีช่วยเหลือพี่ค่ะ จากคุณ : แม่น้องเบน (Surayo) - [ 28 ส.ค. 50 18:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 198 ฉันมีอาการปวดท้อง ดิ้นพลาดๆ จนสามีต้องเรียกเื่พื่อนบ้านที่เป็นหมอมาดู ไม่มีไข้ ไม่มีความดัน ระบบหัวใจปกติ เลือดวิ่งฉลุย แต่ทุกจุดที่จับฉันเจ็บจนดิ้นพลาดๆ ฉันทำตัวเองให้่ป่วย แล้วขอกลับบ้าน...(อีกครั้ง) ฉันกลับบ้าน และเล่าเรื่องราวความจริงให้แม่ฟัง รู้ว่าแม่ทุกข์ใจ แต่ยามนั้นฉันบอกกับตัวเองว่า ฉันไม่ยอม ไม่ทนอีกแล้ว ฉันเข็ด และเอียนกับความทุกข์ ฉันอยากเริ่มต้นใหม่ อยากกลับมาอยู่บ้าน หางานทำ เล็กๆน้อยๆ ฉันทนได้...ฉันขอแค่คำปลอบใจ ขอแค่กำลังใจ ขอแค่ความเข้าใจ จากแม่ จากคนในครอบครัวของฉัน ...แม่และทุกคนเงียบ “ ทำไมมณีถึงอยากกลับบ้าน ถ้าคิดจะเลิกกับสามีจริงๆ ทำไมไม่อยู่ซ่ะที่โน่น ไม่ต้องกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่ีนี่ อย่างน้อย ทางโน้น รัฐก็เลี้ยง ทางนี้กลับมา ใครจะช่วยอะไรมณีได้ พี่ๆเค้าก็มีภาระของเขา กลับมาอยู่อย่างนี้ เงินทองบ้านช่องไม่มี คนเขาก็มีแต่หัวเราะเยาะเอา...หรือมณีมีอะไรที่นี่ แล้วไม่บอกแม่...” แม่พูดขึ้นวันหนึ่ง “โธ่ แม่ มณีไม่มี เงินเก็บก่อนแต่งงาน มณีก็ยกให้แม่หมดแล้ว มณีไม่เคยได้มีโอกาสเก็บเงิน ที่ทางก็ไม่เคยซื้อ ไม่เคยมี แม่ก็รู้นิ” ฉันอธิบาย “ แม่หมายถึง มณีมีใครรึป่าวต่างหาก บางทีสามีที่อายุมากกว่ากันอย่างนั้น อาจไม่ไ้ให้ความสุขกับมณีไ้ด้ทุกเรื่อง มณีมีใครที่ไหนรึเปล่า” นี่คือคำของแม่ ที่เหมือนฝ่ามือตบลงกลางหน้า ตบลงกลางใจ...ใจที่แหลกย้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก... ฉันก้มหน้าลงมองสภาพตัวเอง 15 ปีที่ผ่านมา ร่องรอยของความสวย ( เมื่อก่อนเคยสวย ย้ำ!!เคยสวย) ไม่เหลือสักนิด รูปร่างอ้วนดำ ผมหงอกเต็มหัว ใครที่ไหนจะมามอง ฉันจะมีใครที่ไหนได้....หุหุ ใครๆก็ไม่รัก จากคุณ : มณี - [ 28 ส.ค. 50 18:48:35 A:82.83.219.99 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 199 มาเป็นกำลังใจให้อีกแระ ตามอ่านต่อนะคะ จากคุณ : binnie fan - [ 28 ส.ค. 50 19:01:37 A:58.64.8.7 X: TicketID:131022 ]

ความคิดเห็นที่ 200 อ่านแล้วอึ้ง อดทนจริงๆ จากคุณ : Febie - [ 28 ส.ค. 50 19:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 201 ไม่น่าเชื่อ ว่าคุณจะทนมาได้ตั้งนานแน่ะ  อย่างงี้ต้องยกนิ้วโป้งให้ ยอดเยี่ยมจริงๆ เป็นเราเหรอ เปิดหนีมาตั้งนานแล้วอ่ะ ชีวิตน่าขมขื่นจริงๆ แต่ดีนะ ที่คุณมณีเป็นคนแข็งแกร่ง สู้ๆ ต่อไปนะคะ มาเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งคะ จากคุณ : aoiyuki - [ 28 ส.ค. 50 19:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 202 น่าช้ำใจมากๆค่ะ ที่บอกไปอย่างนั้นแล้ว คุณแม่ไม่เข้าใจ เศร้าจัง เวลาหนูคุยอะไรกับแม่แล้วแม่ไม่เข้าใจ ถ้าเริ่มร้องไห้เมื่อไหร่ แม่จะเข้าใจทันที แบบนี้เค้าเรียกว่าระบบ คุณแม่อัตโนมัติ รึเปล่าคะ55++ แง้ คิดถึงแม่..ไม่เจอหน้าแม่มา8เดือนแล้ว ฮือๆๆ คิดถึงแม่จัง แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 50 19:47:29 จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 28 ส.ค. 50 19:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 203 พี่มณีคะ หนูอยากแอบดูตอนจบจัง อยากรู้ว่าเลิกกัน รึว่าสามีพี่อาการดีขึ้น รึว่าหมดอายุขัย (หนูไม่ได้แช่งอ่ะ มันเป็นนิติเหตุตามกฎหมาย) อีกคำถามคะ ถ้าหนูจะโหวตให้พี่ หนูต้องกด v เว้นวรรคอะไรอะคะ ขอให้พี่เว้นวรรคจากความทุกข์นะคะ ขอแบบเว้นวรรคถาวรนะคะ หนูอ่านกะทูพี่มณีแล้ว รักแม่ขึ้นโขเลย แง-แง จากคุณ : surfboard - [ 28 ส.ค. 50 19:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 204 เครียดแทนเลยค่ะ ถ้ากลับมาบ้านตัวเอง แล้วเจอแต่แม่หรือญาติพี่น้องพูดแบบที่คุณมณีเจอ....ฟังๆดูแล้วครอบครัวของคุณมณีเองเนี่ยอาจจะรักเงิน หน้าตา ชื่อเสียง กันจนมองข้ามความรู้สึกในใจของกันละกันไปเลยนะคะ ปล.บางครั้งครอบครัวดิชั้นเองก็เป็นค่ะ แต่ดิชั้นไม่ยอมให้ความคิดคนพวกนี้มาทำร้ายความรู้สึกน่ะค่ะ  มีเอาคืนเจ็บๆกลับไปบ้างล่ะ จากคุณ : Vanessa_P - [ 28 ส.ค. 50 19:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 205 อ่านแล้วเครียดแทนอะครับ ว่าคุณทนเพื่อลูกได้ขนาดนี้เลย ยอมรับในความแกร่งจริงๆ จากคุณ : MJ_Creek - [ 28 ส.ค. 50 20:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 206 เจอเเบบนี้ก็อึ้งเหมือนกันค่ะ บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็เข้าใจยาก สำหรับคนอื่นถึงเเม้จะขึ้นชื่อว่าคนเป็นพ่อ เเม่ก็เถอะ มันก็พูดยากเนอะ เข้ามาอ่านด้วยคน เอาผัดซีอิ้ว มาฝากด้วยค่ะ (ทำเอง อร่อยด้วยนะ หุหุ) จากคุณ : สาวอินเตอร์ - [ 28 ส.ค. 50 20:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 208 จุกแบบ พูดไม่ออกเลยนะคะเนี่ย ซีนแม่ไม่ยอมเข้าใจ เฮ้อ รอ แม่มณีมาเล่าต่อว่าแก้ปัญหายังไงนะคะ จากคุณ : เต่ามะเฟืองโกอินเตอร์ (dunno_me) - [ 28 ส.ค. 50 20:29:54 ]