ความคิดเห็นที่ 1 อันว่าเรื่องของจิตใจนั้น ยากจะห้ามกันค่ะ ให้เค้าได้เผชิญและตัดสินใจเถอะค่ะ ชีวิตคนเราสั้นนิดเดียวเอง จากคุณ : makamkaw - [ 10 ก.ย. 50 23:21:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2  มีความเห็นว่า เรื่องส่วนตัวของน้อง เป็นชีวิตของน้อง ที่ไม่เกี่ยวกับคุณค่ะ +++++++++++++++++++++++++++  "น้องชอบฝรั่งมาก ว่าฝรั่งมีความคิดดีกว่า แถมชอบหนุ่มอายุมากกว่ามากๆ ขนาดเพื่อนร่วมรุ่นเป็นคุณหมอมาจีบก็ไม่เอาค่ะ แต่เราไม่ชอบเอาซะเลยฝรั่ง(ถ้าเลี่ยงได้) ทำยังไงให้น้องเค้าเปลี่ยนความคิดคะ" ^^ ^^ มีความเห็นว่า เป็นเรื่องส่วนตัว ความชอบส่วนตัว อีกเช่นกันค่ะ ใครจะชอบอะไร แบบไหน หรือ ไม่ชอบแบบไหน ก็เป็นความชอบ เป็นรสนิยมส่วนตัวค่ะ   ++++++++++++++++++++++++++++++  "บ้านเราสองคนไม่มีปัญหาเรื่องเงินเลย" ^^ ^^ มีความเห็นว่า คนที่โตแล้ว สามารถหารายได้ ได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง เป็นเรื่องที่ดี และ ไม่จำเป็นต้อง นำมาเกี่ยวโยงกับฐานะทางบ้านค่ะ   +++++++++++++++++++++++++++++++++  "ทำไมน้องคิดแบบนี้คะ"   ^^ ^^ แล้วทำไมคุณไม่คิดแบบน้องของคุณบ้างคะ ?     แล้วทำไมต้องคิดเหมือนกันด้วยหล่ะคะ ?   +++++++++++++++++++++++++++++++++  "ทำไงให้เค้าเปลี่ยนใจคะ" ^^ ^^ น้องของคุณคงอยากมาตั้งกระทู้ถามบ้างว่า "แล้วทำไง พี่ถึงจะเลิกยุ่งกับเรื่องส่วนตัว และ การตัดสินใจกับชีวิตของฉันคะ ?"   ++++++++++++++++++++++++++++++++++ กรุณาทำจิตใจให้กว้าง และ สบายๆ And most of all, please mind your own business ONLY. ดีกว่านะคะ ไม่ต้องไปกังวล หรือ คิดแทนคนอื่น แล้วคุณจะมีความสุขมากว่านี้ค่ะ ปล. คุณอิจฉาน้องหรือ เปล่าคะ ที่เขามีความกล้าหาญ มีความคิดริเริ่ม ที่จะจัดการชีวิตของตัวเองได้มากกว่าคุณ ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ แค่สงสัยค่ะ Cheers! and best wishes.     จากคุณ : Siamese Girl - [ 10 ก.ย. 50 23:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราเคารพความเห็นของทุกคนข้างบน   และคนที่กำลังจะเข้ามาแสดงความเห็นต่อ ทุกประการ  ต่อไปนี้คือความเห็นของเราบ้าง 1. ทำงานสายการบินต่างชาติ  เป็น แอร์โฮสเตส  แล้วจะลาออกไปทำงานเสิรฟ  ที่สหรัฐ ฯ  ความจริงงานก็คล้ายๆ  กัน  คืองานให้บริการเหมือนกัน  แต่ว่างานเสิรฟในสหรัฐ ฯ  น้องสาวคุณได้ใบอนุญาตทำงานถูกต้องหรือไม่  work permit  น่ะ  หากไม่มี work  permit  ชีวิตอดีตแอร์โฮสเตสเดินแบกถาดในสหรัฐ  ก็ไม่ต่างอะไรกับคนพม่า  คนเขมร  ลักลอบทำงานในเมืองไทยนั่นแหละ  เงินน่ะได้แน่  ผู้ชายฝรั่งนะได้แน่  แต่จะเสียอะไรไปหลาย  ๆอย่าง 2. น้อง (หรือคุณเองก็ไม่รู้  แต่ไม่เป็นไรน่า...)  ของคุณชอบฝรั่ง  ไม่ใช่เรื่องแปลก  แต่ที่แปลกคือ  ทำงานบนเครื่องบินได้มีโอกาสเจอฝรั่งมากมายหลายสัญชาติให้เลือก เป็น หลายสิบสัญชาตืที่แตกต่างทั้งในยุโรป  อเมริกา  ออสเตรเลีย ฯลฯ  ทำไมคิดมาหาเจอฝรั่งแค่ในร้านอาหารไทยในอเมริกา  ซึ่งแคบกว่า และมีส่วนมากก็อเมริกันชาติเดียว  ทั้งขาว  ทั้งแมกซิกัน  ทั้งจีน  (มีคนดำมากินอาหารไทยน้อยมาก ) แค่นี้เอง อย่างไรก็ตาม  ขอให้คุณ  และน้องสาว  พบกับคนที่ดี จากคุณ : Detante (Detente) - [ 11 ก.ย. 50 00:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อยู่เมืองนอก มันไม่สวยหรู จริง ๆ คะ เเต่บางอย่างก็ต้องลองด้วยตัวเอง ถ้าเค้าไม่มีความสุข ก็จะกลับมาเอง เเต่การตัดสินใจไป อาจดีสำหรับน้องสาวคุณก็ได้ ลองให้เค้าคิดเอง ทำเองดู เค้าจะได้รู้ด้วยตัวเอง เค้าอาจจะชอบเสิร์ฟ อาหารทุกวัน มากกว่าไปบินก็ได้คะ อย่าทุกข์ใจไปเลย เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีทันสมัย ติดต่อทันใจ ลองให้เค้าไปทำดูก็ดี จากคุณ : gifted - [ 11 ก.ย. 50 00:02:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คิดว่าทราบแล้วล่ะค่ะว่าน้องคุณอยู่ เบสไหนและสายการบินอะไร อาจจะเป็นเพราะความกดดัน อะไรหลายๆอย่าง อาจจะเหนื่อยล้ากับระบบ ถ้าน้องเค้ายังอายุไม่มากก็ลองให้ไปดูมั้ยค่ะ เพราะเท่าที่อ่านมา ดูไปแล้วเค้าคงจะไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ อีกอย่างเรื่องต่อสัญญา มันก็ดูจะมีความไม่แน่นอนสำหรับสายการบินต่างชาติ ที่สำคัญ ซีเนียร์แร้งแรง ทางที่ดี ไม่ลองคุยกันดีๆก่อนละค่ะ ถามเหตุผลว่าทำไม เกิดอะไรขี้น เพราะดูๆไปแล้วก็ยังรักงานบริการอยู่นะค่ะ  ไม่ลองชวนน้องสาวไปทำเบสเดียวกันล่ะค่ะ เงินเดือนก็พอๆกัน แถมได้อยู่บริษัทเดียวกันด้วย เราว่านี่ก็เป็นทางออกอีกทางนึงนะค่ะ (แต่ถ้าเราเป็น้องคุณ ไหนๆก็ตัดสินใจแล้ว ยังงัยก็ไม่ไปค่ะ ใจมันไปทางอื่นแล้ว เอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่) อืม สำหรับเรื่องส่วนตัว เราว่าปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ ต่างคนต่างโตกันแล้วให้เค้าได้เรียนรู้อะไรด้วยตัวเอง คนเรามีหนทางของชีวิตค่ะ เราเองก็เป็นลูกเรือมาก่อน สุดท้ายก็กลับมาตั้งหน้าเรียนต่อแล้วก็ทำงานในสายที่จบมาจนได้(ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยคิดจะทำ) อย่างที่ คุณSiamese Girl นะค่ะ And most of all, please mind your own business ONLY ไอ้เรื่องรักเรื่องชอบเนี่ยอย่าไปยุ่งกับเค้าเลยน่ะค่ะ เพราะเราไม่ได้อยู่กับเค้า คนของใคร ใครก็รัก ให้เค้าได้ลองเรียนรู้และสู้ด้วยตัวเองดีกว่าค่ะ ก็เหมือนเด็กล้ม ถ้าไม่ล้มก็ไม่รู้ว่าเจ็บ เราเป็นพี่คอยดูอยู่ห่างๆ เขาล้มเราก็ดู เขาเจ็บเราก็ใส่ยาให้ เขาสุขเราก็สุข เขาทุกข์เราก็ปลอบขวัญค่ะ จากคุณ : Nada Sousou - [ 11 ก.ย. 50 00:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ครอบครัวคนไทยก็ต้องห่วงใยกันเป็นธรรมดามากๆ ในเมื่อคุณ จขกท ได้บอก แนะนำ ในทุกๆด้านแล้ว เขายังอยากจะไป อยากรู้ อยากเห็น อยากเสริพ ก็คงจะห้ามไม่ได้ คงต้องให้เค้าลองดูกันสักตั้ง ขอเดานะคะ คุณ : Siamese Girl  - [ 10 ก.ย. 50 23:36:34 ] อาจจะไม่มีญาติพี่น้อง คงจะเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงปิ๊ด ึุคุณถึงไม่มีึความรู้สึกในเรื่องแบบนี้ มันคงละเอียดอ่อนเกินกว่าคนอย่างคุณจะรับรู้ได้ ขอทีนะคะ ถ้ายังไม่หยุดถ่าง จากคุณ : D P MC - [ 11 ก.ย. 50 00:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นแอร์ ได้เงินเดือนหกหมื่น ใช้ชีวิตอยู่ในกทม.หรูหราไอโซได้สบาย เจอคนรวยๆบนเครื่องได้เยอะแยะ ไม่ชอบ แต่อยากไปเป็นเด็กเสริฟเมืองนอก หวังจะหาแฟนฝรั่งแต่งงาน ก็รสนิยมส่วนตัวแล้วค่ะ เข้าใจคนเป็นพี่ ก็เป็นห่วงน้องค่ะ เป็นเราถ้าน้องเราจะไปแบบนี้เราก็เป็นห่วงค่ะ แต่ว่านะ เราว่า ถ้าน้องคุณเข้าใจข้อดีข้อเสียของการไปทั้งหมดแล้ว แต่เขายังตัดสินใจที่จะไป ก็ respect การตัดสินใจของเขาเถอะค่ะ เราว่าที่คุณทำได้ ก็คือพยายามชี้แจงให้เขาเห็นข้อดีข้อเสียของทางที่เขาจะเลือกเดินให้หมดค่ะ หลังจากนั้นก็ต้องทำใจ เคารพการตัดสินใจของเขาค่ะ มองในแง่ดี เขาอาจจะโชคดีเจอคนดีๆรักจริงก็ได้ค่ะ มีคนที่โชคดีแบบนั้นเหมือนกัน แต่ถ้าเขาโชคร้าย ก็ขอให้คุณคอยปลอบโยนเขา อย่าซ้ำเติมเขานะคะ จากคุณ : eve - [ 11 ก.ย. 50 00:37:47 A:124.121.3.216 X: TicketID:125931 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คงทำอะไรมากไม่ได้หรอกค่ะ เค้าโตพอ มีวุฒิภาวะ สามารถคิดอะไรเองได้แล้ว  คนเราเวลาอยากทำอะไรน่ะ ไม่ฟังคนอื่นหรอกค่ะ ที่ทำได้ก็คงแค่หวังว่าน้องคงไม่ต้องไปลำบากมากและให้น้องแน่ใจด้วยว่านี่เป็นสิ่งที่เค้าต้องการจริงๆ ชี้ข้อดีข้อเสียให้เค้าเห็นและถ้าเค้ายังยืนยันก็คงต้องปล่อยแล้วคอยสนับสนุน ช่วยเหลือตามโอกาสค่ะ ส่วนเรื่องความชอบน่ะ ไม่ต้องหาเหตุผลหรอกว่าทำไมน้องชอบแบบนั้นแบบนี้ ถอยออกมาก้าวนึงคุณก็น่าจะนึกได้ว่าคนเราต่างความคิดความชอบนะคะ ฝาแฝดยังมีรสนิยมต่างกันได้เลย จากคุณ : pervpanda - [ 11 ก.ย. 50 01:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความเห็นที่ 3 ตอบได้ดีมาก ๆและเข้าใจได้ดีถ้า จขกท จะนำไปให้น้องได้รับรู้และตัดสินใจ และก็ชอบและขอบคุณ คห 6 ที่ตอบได้ใจป้ามากเลยป้าอ่านกระทู้มามากและไม่เคยออกความเห็นส่วนตัว แต่พออ่านคำตอบของคนบางคนแล้วรู้เลยว่าแนวนี้ไม่มีใครอื่นที่จะมาตอบแบบนี้มันสะใจยังไงไม่รู้ จากคุณ : ป้านั่งอ่านกระทู้ทุกวัน (chupis) - [ 11 ก.ย. 50 01:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณนะคะที่ช่วยแนะนำทุกท่านเลย คือดิฉันรักน้องมากค่ะ เป็นห่วงจริงๆ อยู่ที่เมืองไทยน้องได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่นะคะ แฟนฝรั่งของน้องที่ผ่านมาก็ไม่มีใครจริงใจซักคนค่ะ มาแล้วก็ไป เรื่องอิจฉาน้องคงไม่มังคะ คุณSiamese Girl เพราะปัจจุบันดิฉันอยู่ต่างประเทศ เข้าใจดีว่าเป็นอย่างไร และดิฉันแต่งงานแล้วค่ะ สามีเป็นนักบิน เป็นชาวแคนาดา ที่บอกว่าส่วนตัวไม่ชอบฝรั่ง คือ ถ้าเลือกได้น่ะค่ะ เพราะเดินกับฝรั่งแล้วเบื่อสายตาดูถูกน่ะค่ะโดยเฉพาะเวลาอยู่เมืองไทย แต่คงเป็นฟ้าลิขิตมังคะ ดิฉันกับสามีทำงานด้วยกัน จึงแต่งงานกัน ปัจจุบันดิฉันลาออกแล้วค่ะ( สามีอยากมีน้อง และไม่อยากให้ทำงาน โดยสามีจ่ายเงินเดือนให้แทน เรารักกันมากค่ะ น้องสาวดิฉันเป็นคนเรียบร้อยมากค่ะ ไม่อยากให้เค้าไปลำบาก ใช่อยู่ เป็นแอร์ก็เหนื่อยเหมือนกัน และไม่ใช่งานสบายนะคะ คงเหมือนพนักงานบริการทั่วไป เพียงแต่ทราบว่างานร้านอาหารที่นั่นหนักมากน่ะค่ะ (ทราบจากไกลบ้านนี่ล่ะค่ะ) แอร์นี่วันหยุดเยอะมากเลยนะคะ อยากให้น้องมาทำสายการบินเดียวกันที่ดิฉันเพิ่งลาออก แต่เค้าสูงไม่ถึงค่ะ เข้าใจว่าทุกคนโตแล้ว แต่เรายังรักและเป็นห่วงค่ะ บางคนบอกว่า อย่าไปยุ่งเรื่องของเค้า ยุ่งเรื่องของตัวเองดีกว่า เสียใจจังค่ะ จริงๆดิฉันไม่ควรตั้งกระทู้ถามเลย ขอโทษนะคะ แจ้งลบแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 11 ก.ย. 50 01:06:15 A:210.203.177.51 X: TicketID:152858 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมคิดว่าในเมื่อน้องคุณตัดสินใจแล้วก็ต้องปล่อยเขาไปแล้วละครับ เดี๋ยวเขาได้มาสัมผัสเองเขาก็จะรู้เองครับว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ ตอนนี้ไปห้ามอะไรก็ไร้ผลนะครับ ใจคนมันอยากมาแล้วนิหน่า น่าเสียดายอุตส่าห์ได้เป็นแอร์แล้วลาออก แลกกันไหมครับให้ผมกลับไปเป็นสจ๊วตแล้วน้องคุณมาอยู่ต่างประเทศแทน พี่น้องกันนะครับ ย่อมรักกันผูกพันกัน เป็นธรรมดา เขารักเขาห่วงน้องสาวเขา Siamese girl ความเห็นที่ 2 คุณไม่มีญาติพี่น้องเหรอครับ คุณถึงตอบคำถามเจ้าของกระทู้แบบนั้น หรือไม่มีใครคบครับ เรื่องแบบนี้คุณถึงไม่เข้าใจ ไม่ต้องไปกังวล หรือ คิดแทนคนอื่น แล้วคุณจะมีความสุขมากว่านี้ค่ะ ปล. คุณอิจฉาน้องหรือ เปล่าคะ ที่เขามีความกล้าหาญ มีความคิดริเริ่ม ที่จะจัดการชีวิตของตัวเองได้มากกว่าคุณ ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ แค่สงสัยค่ะ Cheers! and best wishes. จากคุณ : Siamese Girl - [ 10 ก.ย. 50 23:36:34 ] ผมว่าคุณต่างหากนะที่กำลังอิจฉาเขานะ สิ่งที่คุณพิมพ์มามันคือการว่าเขา คุณไม่รู้ตัวเลยเหรอ ลองมองรอบๆกายสิครับ ว่าใครบ้างที่เขารัก เขาห่วงใยคุณ เหมือนกับที่เจ้าของกระทู้เขามีให้กับน้องสาว ผมว่าคุณทำใจให้สบายๆนะ สูดหายใจลึกๆ แล้วก็เลิกอิจฉาอื่นๆได้แล้วนะครับ จากคุณ : ok? - [ 11 ก.ย. 50 01:09:12 A:70.173.154.174 X: TicketID:103981 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ในเมื่อคุณเตือนแล้ว เคยปรินต์กระทู้ไปให้น้องเขาอ่านแล้ว เราว่าคุณต้องปล่อยน้องไปเถอะค่ะ คุณทำเต็มที่แล้ว ต่อไปหน้าที่คุณก็คือคอยมองดูว่าน้องเขาจะต้องการความช่วยเหลืออะไรหรือเปล่า ถึงตอนนั้นก็ช่วยเขาและไม่ซ้ำเติมเขาก็พอค่ะ บางทีพอน้องไปทำแล้วจริงๆเขาอาจจะคิดเองได้ บางทีน้องอาจจะแค่อยากเบรกจากการทำงาน น้องคุณเหมือนคนกำลังจะจมน้ำน่ะ ฟางเส้นเล็กๆเขาก็อยากจะคว้า ต้องปล่อยให้เขาไปตามกระแสน้ำค่ะ แล้วรอฉุดเขาขึ้นที่ปลายทาง หากเขาไปไม่รอด ปล. ในฐานะที่เราก็ชอบคนแก่เหมือนกัน เราว่าปล่อยน้องเขาไปเถอะค่ะ จากคุณ : yuy - [ 11 ก.ย. 50 01:12:00 A:217.12.82.182 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Agree with comment 6 and 12 อย่างแรง.... สมน้ำหน้า!!!! Siamese Girl เค้าให้ช่วยแก้ปัญหาไม่ใช่ช่วยซ้ำเติม แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 50 01:14:51 จากคุณ : noppyhandsome - [ 11 ก.ย. 50 01:12:28 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอโทษค่ะ ลืมขอบคุณคุณ D P MC ขอบคุณค่ะที่เข้าใจระบบครอบครัวไทย ขอบคุณคุณDetante เพราะน้องถือวีซ่าท่องเที่ยวค่ะ เลยยิ่งห่วงมาก แถมเพื่อนเค้าบอกว่าไปแล้วอยู่กับเค้าได้ ดีอย่างนั้น อย่างนี้ บอกตามตรง ห่วงค่ะ แต่ไม่หวงเลย จากคุณ : จขกท - [ 11 ก.ย. 50 01:13:28 A:210.203.177.51 X: TicketID:152858 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณความเห็นที่ 10 หรือ เจ้าของกระทู้ ไม่ต้องลบหรอกครับ คนในไกลบ้าน ส่วนใหญ่ เขาเข้าใจความรู้สึกคุณ คงมี ผู้หญิงที่ชื่อ Siamese girl เท่านั้นที่มีความคิดแย่ๆแบบนั้น อย่าไปสนใจเลยครับ ผมว่าคุณนะใจเย็นๆนะ ในเมื่อเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้วก็ต้องปล่อยเขาไป แต่ในฐานะพี่ ก็คอยดูแลห่วงใยเขาอยู่ห่างๆเหมือนเดิมครับ ไม่ต้องลบหรอกครับเจ้าของกระทู้ คุณไม่ผิดอะไร กระทู้เนื้อหาสาระโอเค แต่คนตอบไม่ได้เรื่อง อยากรู้จัง กระทู้นี้ ยัย Siamese girl จะโดนล้างโครตอีกรอบไหมนะ จากคุณ : ok? - [ 11 ก.ย. 50 01:14:46 A:70.173.154.174 X: TicketID:103981 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สายเลือดเดียวกันตัดกันไม่ขาดหรอกครับ แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ให้น้องสาวของคุณลาพักร้อนไปทำงานเสริฟอย่างที่ว่าดูก่อนซิ แล้วค่อยให้เค้าตัดสินใจอีกที จากคุณ : gabgab - [ 11 ก.ย. 50 01:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอตอบว่า ส่วนหนึ่งก็เห็นด้วยกับ Siamese girl ทั้งๆที่ไม่เคยชอบความคิดเห็นของเธอมาก็หลายหน และครั้งนี้ก็ไม่ชอบแค่เห็นด้วยส่วนนึงเท่านั้นว่า มันคือชีวิตส่วนตัวของน้องคุณ เป็นการตัดสินใจของน้องคุณ ก็น่าจะปล่อยเค้าไปตามทางที่เค้าเลือกล่ะค่ะ แต่ก็เข้าใจว่าพี่ย่อมเป็นห่วงน้อง และเป็นทุกข์เมื่อน้องกำลังจะไปเสี่ยง และเปอร์เซ็นต์ล้มเหลวก็สูงมากเช่นกัน แต่ที่คุณ จขกท ทำได้ และจะดีสำหรับน้องคือ คอยให้กำลังใจ และบอกเค้าเสมอๆว่า ถ้าไม่ไหว ยังมีพี่คนนี้รออยู่ แสดงให้เค้ารู้ว่ามีคนเป็นห่วง และคอยดูอยู่ห่างๆ และพร้อมเสมอที่จะอ้าแขนรับในเวลาที่น้องไม่เหลือใคร แล้วถ้าเค้าไปผิดพลาดยังไง เค้าจะได้กลับมาค่ะ ยิ่งไปห้ามเค้า ไม่เห็นด้วยกับเค้า ในเวลาที่เค้าล้ม เค้าจะไม่กล้าบอกคุณค่ะ เพราะกลัวโดนซ้ำเติม สุดท้ายนี้ขอให้น้องของคุณ จขกท โชคดีค่ะ จากคุณ : Anywhere But Here - [ 11 ก.ย. 50 01:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาวีซ่าท่องเที่ยว ก็คงจะต้องแอบทำงานอย่างที่คุณ Detante ใน คคห ที่ 3 ว่า ถ้าเป็นน้องสาวตัวเองก็คงจะเป็นห่วงเหมือนกัน อาชีพแอร์ก็เป็นอาชีพที่มั่นคงกว่าอาชีพแบกถาด คนเราอยู่ที่ไหนมันก็มีปัญหาทั้งนั้นค่ะ เพียงแต่ว่าเราจะสู้หรือว่าจะหนี ไปแบกถาดอาจจะหนีเสียปะจระเข้ก็ได้  งานร้านอาหารไทยไม่ได้สบาย ๆ นะคะ แถมผู้ร่วมงานก็เขี้ยวลากดินด้วยกันทั้งนั้น จากคุณ : หมูหวาน - [ 11 ก.ย. 50 01:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณค่ะ ยังไงคงรั้งเค้าไม่ได้แล้วใช่มั๊ยคะ คงต้องให้เค้าไปจริงๆล่ะค่ะ แต่ถ้าตม.จับได้จะอันตรายไหมคะ (วีซ่าท่องเที่ยว) ดิฉันคงไปด้วยน่ะค่ะ ไปส่งถึงที่และอยู่เป็นเพื่อนซักอาทิตย์ จริงอย่างที่ทุกท่านว่าค่ะ ชีวิตเป็นของเค้า เราแค่พี่สาว หวังว่าเค้าคงจะเรียนรู้ได้อย่างเร็ว และได้พบกับคนดีๆ เพราะน้องเป็นคนดีมากค่ะ ใครพูดอะไรก็เชื่อค่ะ ดิฉันจะไม่มีทางทิ้งน้องเด็ดขาดค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 11 ก.ย. 50 01:51:23 A:210.203.177.51 X: TicketID:152858 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าไปทำงานผิดกฎหมาย ผมไม่เห็นด้วยครับ ถ้าถูกกฎหมาย ก็เป็นสิทธิของเขา ผมถ้ามีโอกาสไป ผมก็จะไปเหมือนกัน จากคุณ : mr150cc - [ 11 ก.ย. 50 02:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไปทำงานผิดกฏหมาย เสี่ยงโดนจับได้นะคะ ยิ่งถ้าซักวันน้องคุณเกิดอยากกลับมาเป็นแอร์อีก ไม่คุ้มเลยค่ะ จากคุณ : pervpanda - [ 11 ก.ย. 50 02:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 23 วิตกเกินไปรึเปล่าครับ งานร้านอาหารนี่ัมันไม่ได้ไป commit อะไรนี่ครับ ชอบก็ทำ ไม่ชอบก็กลับบ้านไ้ด้เสมอ ถ้าเบื่องานมากออกมาเปลี่ยนบรรยากาศซักพักแก้เครียดดีออก เผลอๆเบื่อก่อนหกเดือนวีซ่าท่องเที่ยวไม่ขาดซะด้วยซ้ำ คคห 18 พูดซะน่ากลัว "เสี่ยง ล้มเหลว" อย่างกะเราเอาชีวิตทั้งชีวิตมาแขวนกะงานนี้ซะงั้น ถูกจับได้โทษไม่ถึงถูกยิงเป้าหรอกครับ แค่ส่งตัวกลับบ้านแล้วไม่ให้วีซ่ามาอีก แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 50 02:34:27 จากคุณ : Tisco fan - [ 11 ก.ย. 50 02:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น้องคุณโชคดีนะคะ มีพี่น่ารักอย่างนี้ โดยส่วนตัวเสียดายงานดีๆ เงินดีๆ ที่น้องเขามีคะ ให้โอกาสน้องเท่าที่ ตม ที่อเมริกา Stamped ใน Passport นะคะ อย่าให้เขาอยู่เกิน หรือหารือให้เขามาอยู่ใกล้คุณที่ Canada ไงคะ แล้วทำงานร้านอาหาร ลองดูว่าจะไหวมั้ย จากคุณ : me me (The Zephyr) - [ 11 ก.ย. 50 02:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ก็ถูกนะคะที่ว่า เราอาจจะวิตก หรือพูดเกินเหตุไปนิดนึง แต่ที่เราหมายความคือ เสี่ยงที่อาจโดนจับ เสี่ยงที่อาจจะไปเจอคนไม่ดีไงค่ะ ล้มเหลว....ก็ล้มเหลวกับความตั้งใจ (ในกรณีนี้ คือมีแฟน) แล้วคุณคิดว่าคนเป็นแอร์เงินเดือนขนาดนี้ หากโดนส่งตัวกลับบ้านแล้วจะไม่ได้วีซ่าอีกแน่ๆ จะไปเป็นแอร์ไหม่ก็ไม่ได้ (หรือยาก) มันไม่ใช่ล้มเหลวสำหรับเค้าหรือค่ะ จริงอยู่น้องสาวคุณ จขกท อาจจะไปทำอาชีพอื่นก็ได้ที่ไม่ใช่แอร์ แต่งานรายได้ดีอย่างนี้จะหาได้ง่ายๆไหมอ่ะค่ะ แล้วโดนส่งกลับไทยมันคงเป็นเรื่องที่น่าเสียใจมากสำหรับตัวเค้าเองด้วย ประเด็นหลักของเราคือ อยากให้ คุณ จขกท พร้อมอ้ามือรับเค้าในวันที่เค้าไม่มีใครต่างหากค่ะ จากคุณ : Anywhere But Here - [ 11 ก.ย. 50 02:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเป็นพี่สาวที่ดี น้องสาวคุณจะเรียนรู้เองว่าชอบหรือไม่ชอบสิ่งไหน ขอให้โชคดีค่ะ :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 11 ก.ย. 50 02:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่คุ้มกันอ่าค่ะ อาชีพเดิมก็ดีมากมายอยู่แล้ว ถูกกฎหมายด้วย ถ้าได้เงินเยอะกว่าแต่อยู่มาวันนึง ตม. ตามมาจับอ่าคะ แป๊กไปเลยนะ แต่ถ้าเป็นแอร์ต่อไปพยายามสอบสายการบินต่างชาติให้ได้ แล้วเลือกรูธบินต่างประเทศ เบส ต่างประเทศตลอดน่าจะได้เงินเยอะพอๆกับเสิร์ฟนะคะ แถมไม่มีวันแป๊กด้วยเพราะทำงานถูกกฎหมาย เดินยืดได้อย่างภาคภูมิว่าเราอยู่อย่างถูกต้องตามกฎหมาย พี่ลองบอกน้องพี่ให้คิดใหม่นะคะ เรื่องงาน เพราะแอร์อย่าง สารการบินแห่งชาติ เค้ารับแค่อายุ 25 เองค่ะ สายการบินอื่นๆก็ไม่ต่างกัน ไม่เกิน 25 - 26 เท่านั้น ถ้าเลยช่วงนี้ไปแล้วก็หมดแล้วนะคะ จะทิ้งไปจริงๆเหรอ เรื่องเบื่อเพื่อนร่วมงานอาของหนูที่เป็นแอร์ก็มีมั่งค่ะแต่ว่านานๆจะโดนจัดมาลงลำเดียวกันซะที เค้าก็ใช้วิธีเดินคนละฝั่งค่ะ ถ้าเค้าเดินซ้าย เราเลือกเดินทางขวา ถ้าเค้ามาหลังเราเดินไปหน้าค่ะ ไม่ถึง 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำเวลาที่จะเจอกัน แต่ถ้าไปทำงานร้านอาหารแล้วเบื่อเพื่อนร่วมงานละคะจะทำไง ครัวมีแค่ครัวเดียวนะคะ จะหนีไปครัวไหนอ่ะ ไม่เหมือนบนเครื่อง ลาออกก็ไม่ได้ งานใช่ว่าจะหาง่ายๆใข่มั้ยคะ แล้วน้องพี่ชอบฝรั่งมาก อันนี้มันก็ไม่ต่างกันนี่คะ เสิร์ฟบนเครื่องก็เจอเหมือนกัน แต่ที่ต่างนะคือฝรั่งที่จะเจอ ถ้าร้านอาหารก็จะเจอฝรั่งทั่วๆไป แต่ถ้าเจอบนเครื่องส่วนมากก็ค่อนข้างมีเงินมีการศึกษาหน่อยละถึงบินไปต่างประเทศ แต่ท้ายที่สุดพี่ต้องปล่อยให้เค้าเลือกเอง แต่หนูฝากบอกอะไรน้องพี่หน่อยนะคะ ว่าแอร์ถ้าเลิกแล้วก็จบแล้วนะคะ กลับมาเป็นอีกไม่ได้แล้ว อายุเกินแล้วเค้าไม่รับค่ะยิ่งสมัยนี้คนอยากเป็นแอร์เยอะมากมายเค้าไม่ง้อหรอกค่ะจะออกก็ไปเลยรับใหม่รอบหน้าได้ จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 11 ก.ย. 50 02:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดิฉันนอนไม่หลับเลยค่ะ ใจนึงกลัวน้องสาวรู้ว่าเรามาตั้งกระทู้หาทางไม่ให้เค้าไป (หวังว่าเค้าไม่เข้าพันทิปนะคะ) พอดีเค้าไปบินหลายวันค่ะ กลัวเค้าเสียใจ เพราะวันก่อนบอกเค้าว่า เอาเถอะอยากไปก็ลองดู ไปแล้ว แต่ทั้งนี้ ได้กำลังใจเยอะมากค่ะ ไม่โกรธความเห็นที่แตกต่างนะคะ เพียงแต่หวังในใจ ร้อยคน ร้อยความคิด มันต้องมีคนมีไอเดียหรือเหตุผล หรือตัวอย่างที่นำไปใช้รั้งเค้าได้แน่ๆ (ยังแอบหวังค่ะ) คืองานแอร์ที่ทำอยู่เนี่ย ถ้าเค้าลาออกแล้ว กลับมาบินที่เดิมไม่ได้แล้วนะคะ วันพักร้อนก็ใช้ไปแล้วค่ะ ครั้นจะสมัครที่ใหม่มันก็ไม่แน่เสมอไปค่ะ ว่าจะได้ คุณแม่ก็ใจอ่อน ด้วยความที่เห็นว่าลูกดูแลตัวเองได้ทุกคน ขอบคุณทุกคนนะคะ จากคุณ : จขกท - [ 11 ก.ย. 50 03:13:59 A:210.203.178.107 X: TicketID:152858 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โทษทีครับพอดีผมกับน้องสาวจขกทหัวอกเดียวกัน คนเราเกิดมาแ้ล้วยังไงก็ต้องตาย ถ้าเราอยู่แล้วไม่ enjoy ชีวิตจะทนอยู่ไปทำไม ถ้าทนอยู่อย่างไม่มีความสุขเพราะเงินดี ตายไปขนเงินไปด้วยได้มันก็น่าทนหรอก ยิ่งถ้าทางบ้านมีฐานะอยู่แล้ว ยี่งมีความจำเป็นน้อยที่จะต้องให้เงินมาขวางความสุขของเรา ผมเองน่ะยิ่งกว่าคุณน้องเค้าอีก งานไม่มีปัญหาอะไรแต่ทำงานเดิมๆมาร่วมสิบกว่าปี เบื่อความจำเจ ชีวิตหมดความตื่นเต้น ลาออกไปเป็นคนว่างงานในแคนาดา ตอนลาออกเงินเดือนรวมโบนัสร่วมสองแสน แถมบริษัทจ้างไม่ให้ออกสองล้านบาท ผมใช้เวลาคิดประมาณห้าวินาทีในการปฎิเสทข้อเสนอ คนบางคนpriorityไม่ใช่เงินเสมอไป เกิดมาแล้วไม่ได้ทำอะไรที่ตัวเองใฝ่ฝัน ปล่อยให้เวลา่ผ่านพ้นไปผมถือว่าเป็นการใช้ชีวิตไม่คุ้มค่า ที จขกท ทิ้งงานเงินเดือนกว่าแสนมามีลูก เพราะความใฝ่ฝันของคุณสามีคืออยากมีลูกได้ แล้วคุณน้องเค้าทิ้งงานเงินเดือนหกหมื่นมาวิ่งตามความฝันของเขาบ้าง ทำไมมันถึงคิดว่าเค้าผิด เรื่องความเสี่ยงเรื่องไปเจอแฟนไม่ดีนี่มันเสี่ยงอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้วไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหนหรือชอบคนชาติอะไร แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 50 04:16:57 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 50 03:27:33 จากคุณ : Tisco fan - [ 11 ก.ย. 50 03:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นพี่สาวที่น่ารักมากๆค่ะ เราเห็นด้วยกะคุณ คห#17 ให้น้องคุณพักร้อน แล้วไปลองเสริฟดุก่อน เสียดายงานแอร์ ไม่ได้เป็นกันง่ายๆนะคะ .................................. งานร้านอาหารที่ต่างประเทศ เราก็ไม่เคยทำมาก่อน ไม่รุ้รายละเอียดลึกๆ แต่ก็เห็นพี่น้องคนไทยหลายคนที่เสริฟตามร้านอาหารไทย แต่ละท่านก็มีการศึกษาดีๆ  มีงานการที่ดีมาก่อน งานเสริฟคงมีอะไรคุ้มค่ากับการเสี่ยงแน่นอน เค้าถึงทำกัน น้องของคุณอาจจะโชคดี มีความสุขก็ได้ค่ะ จากคุณ : jeji o - [ 11 ก.ย. 50 03:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อย่าไปกังวลมากเลย น้องคุณก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะคะ เรื่องความห่วงใยที่มีต่อกัน มันเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ถ้าคุณให้ข้อมูลเค้าทุกด้านแล้ว เค้าจะเลือกเดินทางไหน ก็ต้องปล่อยเค้าไปแหละ ไม่มีใครในโลกรู้หรอก ว่าอะไรจะรอเราอยู่ข้างหน้า ถ้าเค้าเลือกที่จะเสี่ยงแล้ว คุณก็ต้องเคารพความคิดของเค้า ถ้าเค้าไป ได้เจอคนดี คุณก็จะมีความสุขไปด้วย ถ้าเค้าพลาดพลั้งบาดเจ็บกลับมา คุณก็จับมาทายาใส่แผลซะให้หาย เดี๋ยวเค้าก็ลุกเดินได้ใหม่ค่ะ ถ้าน้องคุณมีวุฒิภาวะมากพอที่จะรับผิดชอบผลของการกระทำ การตัดสินใจ ก็ปล่อยได้เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 50 03:38:50 จากคุณ : Living Extreme - [ 11 ก.ย. 50 03:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 กลับมาอีกรอบนะคะ พอดีวันนี้หนูกับแม่นอนดึกเพราะนั่งเคลียร์งานกัน ก็เลยเอากระทู้นี้ให้แม่ดู หนูลองถามแม่ว่าถ้าหนูเป็นแบบน้องสาวพี่แม่จะทำยังไง แม่บอกว่า คนในครอบครัวนะสิ่งที่จะทำได้คือให้คำแนะนำที่ดีที่สุด แต่สุดท้ายแล้วถ้าเค้าจะเลือกไปในทางที่เราคิดว่ามันไม่ดีหรือไม่น่าจะดี เราเป็นคนในครอบครัวหน้าที่ของเราคือให้กำลังใจให้เค้าเดินต่อไปได้ แล้วถ้าเค้าล้มเราก็ก็จับเค้าลุกก็เติมกำใจให้เค้า อย่าไปทำให้เค้าแย่กว่าเดิม แล้วก็พยายามช่วยเค้าให้เค้าทำได้สำเร็จสมกับความหวังที่เค้าตั้งไว้ หรือถ้าเค้าไปได้ดีเราก็มีหน้าที่ยินดีไปกับเค้า จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 11 ก.ย. 50 04:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 11 ก.ย. 50 04:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถึง จขกท.นะคะ บังเอิญมีรุ่นน้องเป็นแอร์อยู่ที่เมืองไทย ได้วีซ่าเมกาสิบปี เค้าเลยลาออกจากแอร์มาทำงานร้านอาหารไทยทางตอนใต้ ซึ่งเป็นเมืองและรัฐที่ใหญ่ทีเดียว ร้านนั้นก็มีญาติเป็นเจ้าของ ทำไปได้เกือบครบหกเดือน ญาติ ๆ ก็ไม่ช่วยไรเลย อยู่ต่อก็ไม่ได้เพราะอิมมิเกรชั่นแสตมป็ให้อยู่แค่หกเดือน น้องเค้าต้องหางานที่บริษัทออกใบอนุญาตทำงานให้ หรือไม่ก็ต้องหาคนแต่งงาน ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ประมาณว่าจะขยับขยายก็ยากมากเหมือนกัน ลองคุยกับน้องดูนะคะ มีหลายคนที่เจอแบบนี้ ถ้าน้องเค้ามีใบอนุญาตทำงานที่เมกาอย่างถูกกฏหมายมันก็อีกเรื่องนึง แต่ถ้าได้วีซ่าท่องเที่ยวแล้วมาทำงาน ก็มีคนทำเยอะ บางคนก็ได้ดี บางคนก็มีปัญหา ส่วนตัวแล้วมันก็ท้าทาย แต่ตัวเองไม่กล้าทำแบบนี้ เพราะกลัวเรื่องกฎหมาย รุ่นน้องที่ว่าก็ยังหาทางออกไม่ได้ ได้แต่แนะนำว่าให้กลับไปก่อน อย่าหนีวีซ่า แล้วค่อยหาวิธีอื่นมาใหม่ อาจจะสมัครเป็นวีซ่านักเรียนมาแทน น้องเค้าเงียบไป ไม่รู้เหมือนกันว่าตัดสินใจยังไง ให้กำลังใจและขอให้ จขกท และน้อง พบทางออกที่ดีค่ะ จากคุณ : Midwest - [ 11 ก.ย. 50 04:40:15 A:68.97.136.224 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 อย่าไปตำหนิ คุณ : Siamese Girl จนเกินกว่าเหตุ ผมก็คงตอบคล้ายๆกัน น้องคุณโตแล้ว เขาต้องตัดสินใจเอง เราได้แค่ให้คำแนะนำเท่าที่ทำได้ ถ้าเขาพลาดท่าเราก็พร้อมที่จะช่วย ลูกผมเข้าไปทำงานหลวง ทำได้ไม่กี่เดือน บอกว่าหลวงเอาเปรียบ จ้างถูกเกิน ($28,000.00 ต่อปี ) ออกมาเรียนสิ่งที่เขาชอบ อยู่กับบ้าน บอกว่าถ้าสอบได้แล้วไม่ได้งานจะไปปั้นวัวปั้นควายหรือวาดรูปอยู่เกาะสมุย พ่อแม่ก็ต้องกังวลเป็นธรรมดา แต่ก็ไม่สามารถทัดทานได้ นอกจากบอกว่าคิดให้ดี ที่เราจะช่วยได้ มีไม่มาก อาหารกับที่พัก มีแน่ สำหรับน้องของ จขกท ผมว่าเขากล้าเสี่ยง งานที่ทำอยู่ก็ไม่ใช่ว่าจะเกินที่จะหาใหม่ไม่ได้ คุณเองยังทิ้งไปเ้ฉยเลย เขาคาดอนาคตไว้แล้วแน่นอน ก่อนมาผมก็เซ็งกับชีวิตครูสุดๆ ทำนายอนาคตได้ว่าผมต้องได้เป็นครูใหญ่ แล้วอะไรต่อไปหลังจากนั้น ผมจึงทิ้งอาชีพ อย่ากังวลมากเลยครับ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 11 ก.ย. 50 05:27:44 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นด้วยกับ ความคิดเห็นที่ 34. อย่างยิ่ง /ถ้ามีใบอนุญาตทำงานที่เมกาอย่างถูกกฏหมายมันก็อีกเรื่องนึง/ /ยังไงก็ขอให้น้อง คุณ จขกท โชคดีคะ ปล ขอบคุณมากสำหรับ 'ใจ'หลายๆดวงคะ จากคุณ : D P MC - [ 11 ก.ย. 50 05:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Sacramento,California (MalaiThai) - [ 11 ก.ย. 50 06:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เราก้อเปนคนนึง ที่เคยเปน"แอร์" (บอกเลยว่า อีว่าแอร์ จบ) ได้วีซ่าท่องเที่ยวสิบปีเหมือนกัน... ระหว่างเราทำงานให้อีว่า แล้วปิ๊งกับญาติกับตันทีนิวยอร์คซะงั้น จับพลัดจับผลู จดทะเบียน กันที่นี่ โดยไม่บอกกล่าวพ่อแม่ (ผิดมหันต์...ขอโทษคะพ่อ แม่...แต่ถ้าบอก พ่อกะแม่ก้อห้ามอยู่ดี) ใช่คุณ ตอนทำงาน มันก้อดี ได้เงินเยอะ ภูมิใจ ชั้นเปนแอร์ ใช้ตังค์มันเลย ตอนทำงานแล้วเดย์ออฟที่เมืองไทย...โก้ซะ แต่.. แต่.. แต่ คนที่ไม่เปนแอร์ นี่ซิ...เค้าไม่เข้าใจหรอกว่า บางสายการบิน ทำแล้ว..ไม่ได้ช่วยให้คุณเจริญขึ้นนะ... เจ็บหลัง ปวดเท้า ปวดหู...ทางบริษัทเค้าไม่สนใจนะ ว่าคุณป่วยแค่ไหน.. ยิ่งอีว่าแอร์นี่ไม่มีสจ๊วดเลย... แค่ปิดคอมพาร์ทเมนท์ กรุก้อจะหลังหักตายแล้ว(ไม่ทราบว่า ทำไมคุณลากกระเป๋าหนักเปนตันขึ้นเครื่องฮะ..บ้าป่าว).. คาร์ทก้อหนัก(ลากบ่อยๆ มดลูกอาจพังได้นะคะ ระวังด้วย..คุณก้อรุว่าแรงต้านบนเครื่องมันเยอะ) งานมันหนัก(หนักจริงๆ มโนภาพกันหน่อย) ไม่คุ้มกับเงินหรอก .. แถมด้วย ภาษาอังกฤษถอยหลังลงคลองไปเลย..ไม่เชื่อก้อให้น้องคุณไปสอบโทอิคดิ รู้ตัวเองแน่..ว่า ไอ้ "ชิคเก้น ออร์ พอร์ค หรือ จีโยร่ หว้อ จูโยร่ มา"...ไม่ได้ช่วยคุณให้พูดภาษาอังกฤษดีขึ้นเลย (จิงปะหละ) ห้วยยย... ได้เงินเดือนมาเพื่อรักษาตัวเองยามแก่...มันคุ้มหรอ..... เพราะเหตุนี้ เราเลยจดทะเบียนกะแฟนเราที่เมกา(แฟนอยากจด นู๋ไม่ได้่ขอร้อง เหอๆ) แล้วลาออกจากงาน... อนาคต ตอนนี้เราไม่รุ... แต่ถ้าขืนเปนแอร์ต่อ ก้อไม่เอานะคะ.. (เปนแอร์อิมิเรตส์ว่าไปอย่าง หึๆ) พร่ามมานาน อยากจะบอกว่า... ถ้าน้องคุณมีอนาคตที่เหนว่ามีคนดูแลแน่นอน ก้อออกเหอะ.. มาอยู่เมกา เหนโลกกว้าง... เปนแอร์ก้อเหนโลกกว่างนะ แต่เราคิดว่าแค่เหนผ่านๆเอง ไปดมๆหมอนแต่ละสเตชั่น ก้อเอาไปคุยโว ว่าช้านเคยไป ลอนดอน แวนคูวอร์ ซานฟรานฯ บลาๆๆๆ.. เห้อออ ก้อแค่มาดมๆไม่ถึงยี่สิบสี่ชม.ก้อแต่งหน้าทำผม บินกลับ .. โถๆๆๆ ชิวิตแอร์.... เอาเปนว่า จะมานี่..ทุกอย่างต้องถูกกฎหมายนะ...อย่ามาเปนโรบินฮู้ดดี้ ไม่ดีๆ ต้องชัวร์ว่า ทุกอย่างโอเค แล้วค่อยลาออก แล้วจัดกระเป๋าบินมาอยู่ที่นี่ซะ...แบบเราไง โชคดีทุกคน รักเมืองไทย ใจเมกา จากคุณ : (อดึต) ฮาโลคิตตี้แอร์ - [ 11 ก.ย. 50 06:24:58 A:192.12.90.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอต๋ออีกนิด... คุณต่างก้อรุว่า อาชีพแอร์ ไม่ใช่อาชีพที่ยั่งยืน... ถ้าเที่ยวจนเบื่อแล้ว ได้ไปทุกเที่ยวทุกสเตชั่นแล้ว..ก้อออกโบยบินหาสิ่งที่ดีกว่าให้ชีวิตเถอะ.. (อย่างเราไปทุกที่แล้ว..มันก้อคุ้มแล้วนิ..จะไปบ่อยๆกันทำไม.. โกล์เดนเกจบริดจ์ ก้อไม่ได้เปลี่ยนไปซักหน่อย..ไปครั้งเดียวก้อเพียงพอแล้ว..รอวันอากาศดีๆ ถ่ายรุปสวยๆกลับมา แค่นี้ก้อเท่ห์แล้ว) อย่าติดกับคำพูดคนรอบข้างมากเกินไป ค่านิยมคนไทยหนะ.. แค่บอก "เปนแอร์" เค้าก้อมองเราหรุเริ่ดซะงั้น..เอ้าาา เอาเข้าไป ชิวิตช้าน..ช้านลิขิตเอง... ถ้ามีทางเลือกที่ดีกว่า...ก้อเลือกทางที่ดีให้กับชิวิตเถอะ.. ปล. เปนแอร์พอหอมปาก หอมคอ... อาชิพนี้ทำไปนานๆจะมีผลเสียกับร่างกายนะ...ลองศึกษาดีๆ เปนห่วงแอร์ทุกคน จากคุณ : (อดึต) ฮาโลคิตตี้แอร์ - [ 11 ก.ย. 50 06:44:38 A:192.12.90.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 เห็นว่า น้องโตแล้วแต่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่พอ ลองให้ข้อมูลหลายๆด้านถึงข้อดี และข้อเสีย แล้วให้เขาเป็นคนตัดสินใจเอง เมื่อเขาตัดสินใจแล้ว เราก็ต้องให้ กำลังใจเขา ให้เขาทำให้ถึงที่สุด  ถ้าไปทำงานด้วยวีซ่าท่องเที่ยวหกเดือนก็ ถือว่าเป็นการหาประสบการณ์ในชีวิต  แต่ไม่อยากให้ไปเป็นโรบินฮู๊ดเพราะ ว่าความเป็นอยู่จะลำบากมากขึ้น  ต้องรับสภาพอย่างที่ทราบกันอยู่  แต่ถ้ารู้ แล้วยังอยากทำจริงๆ ก็ต้องปล่อยเลยตามเลย เพราะว่าเขาตัดสินใจที่จะใช้ ชีวิตแบบนั้น  ก็ต้องให้เกียรติการตัดสินใจของเขา คุณอยู่แคนาดา ทำไมไม่สปอนเซอร์ให้น้องไปเป็นพีอาร์อยู่แคนาดาแล้ว ลองไปทำงานแบบที่เขาต้องการดูละครับ จากคุณ : นิแรน - [ 11 ก.ย. 50 07:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ถามเรา เราไม่เห็นด้วยนะ เอาวีซ่าผิดประเภท ไปทำงานเสริฟ ส่วนใหญ่ที่เราเห็นมา เค้ามีความจำเป็นกัน ต้องส่งลูกเรียน ต้องหาเงินใช้หนี้ น้องสาว จขกท เค้าไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน พี่ จขกท ก็เลยอึดอัด ขัดข้องใจ ว่า ทำไมถึงต้องรนหาที่ มันไม่ใช่งานถูกกฏหมาย ( ก็เค้าให้มาเที่ยว ไม่ได้มาทำงาน) ก็ห่วงน้อง อันนี้ เป็นธรรมดา เราเอง ก็เคย งง กับเพื่อนที่ฐานะดีมาก พ่อเป็น รองผอ. รพ. เอกชนชั้นนำแถวสุขุมวิท มาเรียนต่อ มันเบื่อ เลยไปนั่งหั่นผักในครัว เพราะทางร้านกลัว ตร. มาจับ แต่ยอมให้เพื่อนเราหั่นผัก ได้ชม. ละ 5 เหรียญ ที่อเมริกา มันก็ปิดบังพ่อ ประมาณ คุณหนู อยากลองลำบากดุบ้าง ตอนนั้น เราก็ห่วง กลัวเพื่อนเสียการเรียน แต่เพื่อนเรียนรู้ความลำบากได้สักพัก ก็รู้ว่า ไม่คุ้มกับการเรียนที่ตกต่ำ ก็เลยเลิกเอง คนเราคิดต่างกัน ถ้าห้ามแล้ว แจงเหตุผลแล้ว ไม่ฟัง ก็คงได้แต่เอาใจช่วย คอยชี้แนะเค้า หากเค้าประสบปัญหา เรื่องหาแฟนฝรั่ง พี่จขกท เล่าประมาณ เหมือนน้องตั้งความหวังไว้มาก ว่า มาเสริฟ คงหาแฟนฝรั่งดีๆ ได้ อันนี้เราก็ขออวยพรให้โชคดี แต่เค้าโตแล้ว เรียนจบมาขนาดนี้ น่าจะมีสติบ้าง จริงไม๊คะ ว่า แนวโน้มมันยากมาก คือ การทำเสริฟก็คงเหมือนทำงาน ทำร้านหรู แขกที่มากินฐานะดี มีการศึกษา แต่ก็นั่นแหละ เค้าก็อาจ มาตกหลุมรักน้องพี่ ด้วยใจจริง หรือ เค้าจะหวังฟันเล่นๆ หรืออะไรๆ มันก็เกิดขึ้นได้ ขอให้มีสติ แล้วรู้ตัวตลอดว่า เราเลือกเอง ต้องยอมรับผลการกระทำของเรา ทำงานเสริฟ ไม่ได้ต่างจากแอร์ในแง่ใช้แรงงาน หนักกว่าด้วยซ้ำ ล้างห้องน้ำ ทำความสะอาดพรม ล้างพรมพลาสติกที่เค้าวางกันลื่น ในครัว เปลี่ยนพวกพริกน้ำปลา โดนลูกค้าจิตใจไม่ดีลวนลาม แตะอั๋ง โดนลูกค้าชี้หน้าด่า โดนเพื่อนร่วมงานโกงทิป กับข้าวที่เค้าทำให้คนเสริฟกิน เท่าที่เราเคยประสบมา ก็ไม่ได้ให้กิน ตามเมนูหรอกค่ะ ก็ผัดๆ ทอดโน่นนี่ ปลาใกล้เน่าบ้าง เศษไก่บ้าง บางทีดวงเราไม่ดีมั้ง ตอนทำงานเจอร้านไม่ค่อยดี อาหารทะเลหรืออะไร เค้าก็ไม่ทำให้คนในร้านกินหรอกค่ะ อยากกินตามเมนูก็ซื้อเค้า แต่ได้ลดราคา เจ้าของร้านบางแห่งก็โกงทิป ยกอาหารทีก็ปวดขา ปวดหลัง ปวดแขน มันคือ งานกรรมกร ในความรู้สึกของเรา เพื่อนร่วมงานติฉินนินทา แย่งช่วงเวลาทำงานที่มีคนมากินเยอะ ต้องสนิทสนมกับแม่ครัว อย่ามีปัญหากับใคร บางร้านก็เลือกแต่คนหน้าตาดีๆ สิ่งเหล่านี้ ปัญหาในการทำงานมีทุกที จะงานระดับออฟฟิศ หรือจะงานแบบทำเสริฟ  น้องคุณอาจฟังเพื่อน แล้วเพื่อนพูดถึงแต่สิ่งดีๆ ให้เค้าฟัง ถ้าเค้าไม่มีสติตรึกตรองเอง ว่า ทุกอย่าง เป็นสีเทา ไม่ใช่สีขาว หรือดำไปหมด ก็คงต้องทำใจ ว่า กรรมของใคร คนนั้นก็ต้อง ชดใช้ ไม่ใช่ว่า การทำเสริฟมันไม่ดีไปทุกอย่าง ทุกอย่างมันมีทั้งส่วนดี และเสีย แต่ในกรณีน้องสาวคุณ เราไม่เห็นด้วย เราห่วงสุขภาพเค้าค่ะ แล้วเวลาคนเราทำผิดกฏหมาย ถ้ามีจิตสำนึกหน่อย มันก็อยู่อย่างหวาดกลัว ( เราคิดของเรายังงั้นนะคะ) มันก็คงไม่มีความสุข แต่ก็ไม่่ใช่ว่า ตม. จะมาจับ แน่ๆ ดนเป็นล้านๆ ทำงานเสริฟจนแก่ ยังไม่โดนจับก็มี คนเราดวงจะซวย มันก็ช่วยไม่ได้ มันเป็นยังงั้นน่ะค่ะ ขออนุญาต จขกท นิดนึงนะคะ ถึงคุณ ฮาโลคิตตี้แอร์ เห็นคุณ พูดถึง แอร์อามิเรต "อนาคต ตอนนี้เราไม่รุ... แต่ถ้าขืนเปนแอร์ต่อ ก้อไม่เอานะคะ.. (เปนแอร์อิมิเรตส์ว่าไปอย่าง หึๆ)" ถ้าเราตีความไม่ผิด คุณคิดว่า อามิเรตแอร์สบายกว่า หรือเปล่าคะ เราเล่าเรื่องน้องสาวเราให้ฟังดีกว่า น้องเราเป็นแอร์อามิเรตมาได้ เกือบ 2 ปีแล้ว ร้องไห้บ่อยมากๆ เค้าปวดขา ปวดหลัง ตอนนี้พักงานอยู่ หมอนรองกระดูกเคลื่อนเพราะเข็นรถเข็น หมอที่นั่น ตามที่น้องเราบอก หาได้ก็ต้องเป็นหมอของสายการบิน แล้วเค้าดูแลไม่ดีเลย เห็นประโยชน์ของสายการบินเป็นหลัก น้องเราบอกว่า ผุ้โดยสารซึ่งเป็นชาติอาหรับ ดูถูกเหยียดหยามเพศหญิงมาก แม้แต่ภรรยาของพวกเค้าเอง ซึ่งน้องเราได้ยิน ได้เห็นกิริยา ที่เค้าทำบนเครื่องบิน บางคนชั่วมาก ไม่พูดกับแอร์ บอกว่า ไม่พูดกับเพศชั้นต่ำ น้องเราประจำที่ดูไบ ออกไปไหนลำบากมาก ไม่มีไรน่าสนใจให้ไปด้วย แล้วเวลาออกไป ต้องชวนกันไปเยอะๆ เพราะอันตราย บางทียืนรอรถเมล์เป็นกลุ่ม เพราะแทกซ๊่หายากมาก โทรไปบางทีก็ไม่โผล่มา ก็มีเด็กผุ้ชายมาทำอนาจาร ให้เห็น ต่อหน้าต่อตา เค้าเล่าแล้ว เราสยองมากๆ นึกดีใจที่เกิดเป็นคนไทย ไม่ได้ไปเกิด ในชาติที่ดูถูกเพศแม่อย่างนั้น ทุกวันนี้ น้องเราทนทำอยู่ ก็เพราะอยากเก็บตังค์ แต่อีกไม่เกินเดือนก็จะลาออก ซึ่งแม่ก็ขอให้น้องลาออกมาตั้งนานแล้ว เพราะห่วงสุขภาพ นี่ถ้า น้องเราไม่เป็นแอร์ เราก็คงไม่รู้หรอกว่า ชีวิตแอร์ลำบากยังไง เค้าถึงว่า บางสิ่ง ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง เคยได้ยินไม๊คะ "Experience is a hard teacher because she gives the test first, the lesson afterwards." คำคมอันนี้ที่มีคนกล่าวไว้ เราว่า เอาไปบอก น้องสาว จขกท ได้เหมือนกันนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : อยู่ไกล๊...ไกลจากบ้าน - [ 11 ก.ย. 50 07:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แต่ละคนก็พูดกันดีๆ คุณ จขกท เกรงว่าน้องจะเห็นทู้นี้ ความจริงเขาน่าจะได้เห็นนะคะ จะได้รู้ว่าพี่นี่เป็นห่วงและรักน้องมาก จะบอกว่าชีวิตใครก็ชีวิตมันนี่ก็คงใช่ แต่น้องนี่เราห่วงแน่ๆ ไม่ว่าเขาจะไปทางไหน จะล้มหรือจะลุก เราเป็นพี่ก็อยากเห็นเขาได้ดีมีสุข ชีวิตนี่มันก็ลำบากกันนะคุณนะ แต่ถ้าลำบากด้วยผิดกฏหมายด้วยนี่มันคงยิ่งแย่ใหญ่ แล้วถึงตอนนั้น คุณคงไม่อยากจะต้องมาพูดว่า ว่า I've told you so. จากคุณ : PatPDX - [ 11 ก.ย. 50 08:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่อยากเป็นทั้งแอร์ ทั้งเสริฟ อาชีพที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรม ลองหาอาชีพอื่นๆ ให้น้องลองทำไหมคะ อย่างน้อยๆ ก็ยังอยู่ใกล้ๆ แม่ ไม่ชอบฝรั่ง แต่ชอบหมอ แฮ่ะๆ .. จากคุณ : sasil - [ 11 ก.ย. 50 09:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 44 หน้าที่สำคัญอีกประการของความเป็นพี่ คือ จงอวยพร และมีความสุขเมื่อเห็นน้องเป็นสุข จงปลอบโยน ซับน้ำตา เมื่อเห็นน้องเป็นทุกข์ ยินดีต้อนรับ Mr.Fusion ความเห็น 33 ผู้ตรวจสอบกระทู้ ตัวจริงเสียงจริงเข้ามาดูแล้ว จากคุณ : jeejeeberry - [ 11 ก.ย. 50 09:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่า...ถึง "คุณอยู่ไกล๊ ไกลจากบ้าน" อ้าววว นึกว่าเปนแอร์อิมิเรตส์จะสบายซะอีก...เหอๆๆ ที่แท้สายการบินต่างชาติก้อพอๆกันนี่หน่า...หุ้ยยย จริงคะ..ที่ว่า ปวดหลัง นี่ปวดกันมาก มันปวดข้างใน.. กลับบ้านทีอยากจะsick leave เข้าสปาซักสามอาทิตย์ เข้าใจสัจธรรมชาติแอร์ บึ๋ยยย... ขอบคุณที่ทักทายคะ.. ว่าแต่คุณ จขกท คะ... อย่าลืม ต้องถูกกฏหมาย นะจ้ะ (อีกที) จากคุณ : (อดึต) ฮาโลคิตตี้แอร์ - [ 11 ก.ย. 50 09:36:05 A:192.12.90.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 I agree with 38. But in this case, switching from flight attendant to waitress is equivalent. Still have to deal with health problems. If she wants a real change why doesn't she look for a job in other sectors...(I do not want to be specific, hate to be controversial). จากคุณ : A 100% Positive - [ 11 ก.ย. 50 09:40:56 A:70.171.182.118 X: TicketID:055987 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ฮาโลคิตตี้แอร์, What you think is exactly what I thought and that's why I quited. Anyway, you remind me of my old days :) จากคุณ : A 100% Positive - [ 11 ก.ย. 50 09:42:59 A:70.171.182.118 X: TicketID:055987 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มาวีซ่าท่องเที่ยวแล้วมาทำงานก็คือทำงานแบบผิดกฎหมายน่ะสิคะ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าร้านอาหารที่จะมาทำเค้าจะไม่เอาเปรียบ ต้องทำงานวันละกี่ชั่วโมงได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่ ถ้าไม่สบายจะทำยังไง แล้วถ้าอยู่จนครบกำหนดวีซ่าแล้วจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป จะอยู่แบบโรบินฮูดหรือจะกลับเมืองไทยไปหางานใหม่ ยังไงให้น้องสาวคิดตรงจุดนี้เอาไว้ด้วยนะคะ ส่วนเรื่องการตัดสินใจก็คงจะขึ้นอยู่กับตัวเค้าเองแล้วล่ะ โตๆกันแล้ว จากคุณ : pim(พิม) - [ 11 ก.ย. 50 09:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ถึง คุณ "A 100% Positive" คิดถึงวันเก่าๆมันก้อสนุก เหนื่อย ฮา หลายๆแบบ เราชอบไปบ้าๆต่อหน้าผู้โดยสาร..ตลกดี หุๆ (ก้อเรามันฮา ปัญญาอ่อน นี่หน่า เปลี่ยนบ่ได้) ผู้โดยสารก้อพลอยฮาตามกันไป...เหอๆๆ เราเรียกมัน "กำไรชึวิต".... แต่อย่าใช้มันมากเกินไป อาจเกิดโทษมหันต์ได้... ต้องรุจักคำว่า "พอ"... (นอกเรื่องประจำ) ถึง คุณ จขกท.... อีกที ต้องชัวร์ว่า จะย้ายมา ต้องมีที่พักพิงที่มั่นคงจะ เรียนต่อ ทำงาน ทุกอย่างต้องตาม process นะจ้ะ... ps.ตอนนี้เราก็เรียนภาษาอังกฤษอยู่ spanish ตรึมเลย เรากลายเปนกะเหรีี่ยงโดยปริยายย จากคุณ : (อดึต) ฮาโลคิตตี้แอร์ - [ 11 ก.ย. 50 10:02:12 A:192.12.90.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ต่างพ่อต่างแม่ย่อมต่างความคิดเห็นครับ  ขนาดคุณกับน้องพ่อเดียวแม่เดียวกันยังคิดคนละอย่าง นับประสาอะไรกับคนอื่น   ถามตัวเองดีที่สุดครับ น้องคุณโตแล้วไม่ใช่เด็ก คิดเองทำเองเป็น รับผิดชอบชีวิตเอง..เลือกคน ที่เขาต้องการจะรักเป็น ที่อ่านมาชอบ คคห.23 และ29 ของคุณ Tisco fan  บางทีชีวิตมันต้องมีรสชาติบ้าง  จะเอาแต่จืดๆชืดๆก็คงเบื่อแย่  มีเงินแต่ไม่มีความสุข  ไร้ประสบการณ์ชีวิต จากคุณ : boolee - [ 11 ก.ย. 50 10:27:23 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ถ้ามาเรียน แล้วทำงานเป็นรายได้เสริม .. เห็นด้วย แต่จะทิ้งงาน มาเสิร์ฟอาหารเป็นอาชีพ ... อย่าดีกว่าครับ จากคุณ : Just My Opinion - [ 11 ก.ย. 50 10:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เรียนคุณเจ้าของกระทู้  ในความเห็นที่ 10   " กรุณาอย่าแจ้งลบกระทู้ของคุณชิ้นนี้  เพราะเป็นกระทู้ที่ดีมีประโยชน์  มีสาระแก่ผู้เข้ามาอ่าน   เห็นหรือไม่  เพียงแค่วันเดียว  มีผู้เข้าร่วมตอบกระทู้แล้วถึง 50 คน  และจะมีผู้เข้ามาให้ความเห็นดี ๆ กันต่อ " จากคุณ : Detente (Detente) - [ 11 ก.ย. 50 10:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีค่ะ คุณจขกท. พอรู้ว่าน้องคุณอยู่สายการบินอะไร + คิดว่าพอเดาถูกด้วยว่าเป็นใคร เราเองเคยอยู่สายการบินนั้น แต่ตอนนี้ลาออกแล้ว กำลังจะไปเรียนต่อค่ะ (ไม่เคยคิดเสียใจเลย ที่ออกจากสายการบินนี้ค่ะ) เราอยากบอกว่ามันกดดันจริงๆค่ะ (สังคมการทำงาน)  หลายๆครั้งบีบให้เราเครียด โดยไม่จำเป็น เครียดไปกับอารมณ์ผู้ร่วมงาน(senior)  แทนที่เราจะได้concentrateกับตัวงาน   เพื่อนเราหลายๆคนวันก่อนไปบินร้องไห้ทุกที (เรื่องจริงนะคะ)   แล้วการเป็นแอร์ฯ(ขอเน้นว่าสายการบินนี้) มันมองไม่เห็นความแน่นอนในชีวิตเลยค่ะ  เกือบ90%อยากออกกันทั้งนั้น  ใครมีทางไหนก็ไป ใครไม่มีก็ต้องอยู่ คุณจขกท.เองเคยเป็นย่อมทราบเนื้องานดีแน่นอน     แต่อยู่สายการบินนี้ ภาษาอังกฤษไม่ได้ใช้เท่าไหร่เลยค่ะ   (สำหรับเราตอนที่ทำอยู่สำเนียงเพี้ยนไปเลย) เรารู้สึกความรู้ที่เคยมีมันหายไปเรื่อยๆ   คุณลองแนะให้น้องหาลู่ทางไปเรียนต่อ หรือเรียนภาษาดีมั๊ยคะ  (น่าจะดีกว่าไปวีซ่าท่องเที่ยว) จากคุณ : หญิงฯ (หญิงเซ่อ ๆ ที่รักเธอมาก) - [ 11 ก.ย. 50 11:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตกลงเป็นแอร์ไม่ได้เลิศหรูอย่างที่คนส่วนใหญ่คิดเหรอคะ ส่วนคุณน้องของคุณ ก็ให้เค้าคิดให้ดีก่อนนะคะ มาอยู่ที่นี่ การจะหาฝรั่งดีๆในเวลาอันสั้น มันยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเลยค่ะ ขอให้คุณอยู่เคียงข้างน้องตลอดไป เป็นพี่สาวที่น่ารักค่ะ จากคุณ : thaispicy - [ 11 ก.ย. 50 11:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 55  คุณ จขกท. คห. 28  "ไม่โกรธความเห็นที่แตกต่างนะคะ เพียงแต่หวังในใจ ร้อยคน ร้อยความคิด" ^^ ^^ คุณ จขกท. คิดแบบนี้ดีแล้วค่ะ และ ถ้าจะโกรธ หรือ ไม่พอใจ ที่จะฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง คุณก็คงไม่จำเป็นที่จะต้องมาถามคนในเว็บบอร์ดสาธารณะ ซึ่งเป็นสถานที่ๆ คุณจะได้รัคำตอบหลากหลายนะคะ เพราะดิฉันคิดอยู่เสมอว่า หนึ่งชีวิต คือ ปัจเจกบุคคล มิใช่บะหมี่สำเร็จรูป รสโคลนนิ่ง และ ไม่จำเป็นต้องมาคิดมาทำอะไรเหมือนกัน เป็นหมู่คณะค่ะ   +++++++++++++++++++++++++++++++  คุณอิสวาสุ  คห. 36 "อย่าไปตำหนิ คุณ : Siamese Girl จนเกินกว่าเหตุ" ^^ ^^ ขอบพระคุณ คุณอิสวาสุ สำหรับความเห็นค่ะ ดิฉันปล่อยวางมานานแล้วค่ะ เพราะ At the end of the day ดิฉันทราบดีว่าดิฉัน เป็นใคร ทำอะไร ส่วนคนที่ไม่รู้จักดิฉัน ดิฉันไม่โกรธ และ ไม่สนใจด้วยค่ะ เพราะมันเป็นปัญหาของพวกเขา เป็นอคติของพวกเขา ที่มีกับดิฉัน และ ไม่เกี่ยวกับดิฉันค่ะ ดิฉันเล่นพันทิปมาก็พอสมควร จนรู้ทาง ขอยกตัวอย่าง ให้เห็นง่ายๆ เช่น ถ้ามีคนมา Post ถามเรื่องร้านอาหาร เป็นต้น ถ้าดิฉันแนะนำร้านดีๆ หรูๆ ก็ต้องมีคนเข้ามากระแนะกระแหน ทำนองว่าอวดรวย แต่ถ้าแนะนำร้านบ้านๆ ธรรมดา พวกกระแนะกระแหน ก็เข้ามาต่อว่า ว่าเคยชิน กับอะไรแบบนั้นมาก่อน ก่อนที่จะอัพเกรดมา ตั้งแต่เกิดมา ก็เพิ่งเคยได้ยินในเว็บพันทิปด้วยค่ะ ว่าคนที่กล้าคิด กล้าพูดออกมานั้น เป็นคนเลว คนกร่าง คนไม่ดี สังคมไทยป่วยจนขนาดนี้ แล้วอย่างนี้ดิฉันจะต้องไปใส่ใจกับคนพวกนั้นทำไมหล่ะคะ อจ. อิสวาสุ Cheers! and good night to you from Bangkok ค่ะ   +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปล. ถ้าคุณ จขกท. เล่ามาตั้งแต่แรกเริ่ม ว่าน้องของคุณ จะไปทำงานเสิร์ฟ ด้วยวีซ่านักท่องเที่ยวนั้น ดิฉันไม่เห็นด้วยนะคะ ว่าเขาควรจะไป เพราะมีข้อเสียหลายอย่าง ไม่ใช่แต่เฉพาะตัวเขา แต่ยังกระทบถึงส่วนรวมด้วย แต่ดิฉันก็ยังขอยืนยันนะคะ ว่าคุณไม่ควรจะไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของน้อง มากเกินไปค่ะ โตๆ เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ถึงจะเป็นพี่น้องกัน แต่น้องของคุณ ก็ต้องมี Private Zone และ มี Privacy ของตัวเองนะคะ มันแสดงถึงการที่มนุษย์เคารพ Respect ซึ่งกันและ กันค่ะ Have a lovely day and wishes.     จากคุณ : คห. 2 ค่ะ (Siamese Girl) - [ 11 ก.ย. 50 11:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ^^ ^^ Have a lovely day and wishes. ^^ ^^ ขออภัยพิมพ์ตกไป 1 ตัวค่ะ แก้เป็น  "Have a lovely day and best wishes."     จากคุณ : Siamese Girl - [ 11 ก.ย. 50 11:48:13 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตอบคุณthaispicy ขึ้นอยู่กับว่าอยู่สายการบินไหนค่ะ  ถ้าเค้าดูแลเราดีก็โชคดีมากๆ แต่สายการบินเรา ดูแลลูกเรือไทยเหมือนคนชั้น2ค่ะ ส่วนเนื้องานก็คล้ายกันค่ะ จากคุณ : หญิงฯ (หญิงเซ่อ ๆ ที่รักเธอมาก) - [ 11 ก.ย. 50 12:28:56 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่ได้หาเรื่องใคร และไม่มีสถิติเป็นทางการ แต่คนไทยโดยทั่ว มักจะหวังดีต่อคนที่รัก เกินกว่าเหตุ จนเข้าข่าย ไปจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวมากเกินไป ที่พูดนี้ไม่ได้เกี่ยวกับ จขกท นะครับ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 11 ก.ย. 50 12:38:25 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 59 พี่ลองแนะนำให้น้องพี่เรียนต่อโทสิคะ เลือกสาขาที่ชอบ จบมาแล้วทำงานด้านนั้นดีกว่า เพราะว่าแอร์ หรือ พนักงานเสิร์ฟพอแก่ๆตัวก็ง่อยพอกันเลยนะคะ สู้ตอนนี้ไปเรียนโท + ทำงานเสิร์ฟไปเล่นๆช่วงเวลาว่างๆดีกว่า จบมาก็หางานตามที่เราจบมาทำอ่าค่ะ แต่ยังไงก็ตามถ้าเค้าเลือกแล้วเรามีหน้าที่คอยให้กำลังใจเท่านั้นค่ะ จากคุณ : AnCk-Su-NaMuN - [ 11 ก.ย. 50 15:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ผมคิดว่าการที่จะไปทำงานที่นู่น โดยคิดว่าจะไปทำงานประจำไม่ดีแน่ครับ ต้องหลบๆทำงาน ถ้าตำรวจจับก็โดนส่งกลับเสียประวัติ แล้วมันจะไม่ได้เดือดร้อนแค่น้องสาวคุณ แต่จะเดือดร้อนถึงคนที่เกี่ยวข้องกับน้องคุณ แต่ถ้าจะไปลองใช้ชีวิตช่วงสั้นๆก็ไม่เสียหาย และสังคมที่นู่นก็ใช่ว่าจะดีอย่างที่ใครๆคิด เท่าที่ผมทราบพฤติกรรมเด็กไทยที่นู่นมั่วมาก ทั้งเหล้า ทั้งยา ทั้งsex ถ้าไปแล้วใจไม่มั่นคง ผมเชื่อเลยว่าน้องสาวคุณอาจจะต้องเสียอะไรไปหลายๆอย่าง ผมพูดในฐานะที่ผมก็มีน้องสาวและแฟน อยู่ที่นู่นเหมือนกันครับทุกวันนี้ผมก็ยังเป็นห่วงอยู่ทั้งๆที่ก็รู้กันอยู่ว่าโตๆกันแล้ว จากคุณ : otuemini (otuemini) - [ 11 ก.ย. 50 17:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ถ้าบอกน้องแล้วเขาไม่เชื่อ ก็คงต้องปล่อยให้เขา learn it the hard way ล่ะครับ จากคุณ : pokemon trainer - [ 11 ก.ย. 50 17:47:29 A:10.114.0.126 X:202.12.97.114 TicketID:000119 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ จริงๆแล้วยังชั่งใจว่าจะให้เค้าอ่านหรือไม่นะคะ แต่เพื่อนเค้าอาจบอกเค้าให้มาอ่านแล้วล่ะค่ะกลัวเค้าว่าเอาเรื่องเค้ามาทำให้เป็นเรื่องใหญ่ น้องสาวดิฉันรักการเป็นแอร์มากค่ะ ส่วนตัวดิฉันสายการบินสุดท้ายที่บินมาก็อาหรับนี่ล่ะค่ะ เค้าแค่อยากหาอะไรทำเปลี่ยนแปลงความจำเจค่ะ อันนี้เข้าใจค่ะ และสนับสนุนค่ะ แต่มันเป็นวีซ่าท่องเที่ยวค่ะ แถมเพื่อนเค้าบอกว่าอยู่ไปซักแป๊ปก็ขอกรีนการ์ดได้ละ (ซึ่งดิฉันคิดว่าไม่จริง) แถมว่าเรียนพยาบาลอีกปีหรือสองปีก็ต่อเป็นแพทย์ได้ง่าย (ดิฉันก็คิดว่าไม่จริงอีก) เค้าบอกว่าได้สามพันเหรียญ ดิฉันก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่าค่ะ แต่ถ้าต้องหมดไปกับค่าโทรกลับบ้าน จิปาถะ ก็คงไม่คุ้มมังคะ จริงๆเป็นแอร์มันไม่แย่อย่างที่คิดค่ะ คือถ้าเราเก่งจริง อยู่สายการบินต่างชาติ มันต่อยอดได้ เป็น Instructor ก็ได้ operation ก็ได้ มีอีกเป็นสิบๆตำแหน่งค่ะ ไม่ต้องบินจนแก่หรอกนะคะ ขอบคุณทุกท่านนะคะ เดี๋ยวจะถามคุณแม่ดีกว่าค่ะ ให้ท่านอ่านทุกกระทู้ก่อนนะคะ จากคุณ : จขกท - [ 11 ก.ย. 50 19:07:12 A:210.203.179.154 X: TicketID:152858 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สังคมไทยมีลักษณะเฉพาะค่ะ ต่างกับสังคมตะวันตก มีความผูกพันกันแน่นแฟ้นกว่า และช่วยเหลือเกื้อกูลกันมากกว่า บางครั้งเลยทำให้ดูเหมือนเข้าไปก้าวก่ายหรือจุ้นจ้านในเรื่องส่วนตัวของกันและกันมากเกินไป เนื่องจากความรักและเป็นห่วง  คนไทยบางคน(ไม่ใช่ทุกคน)ที่ไปใช้ชีวิตอยู่ในประเทศตะวันตกนานๆ หรือมีคู่ครองเป็นชาวต่างชาติก็อาจซึมซับลัักษณะทางวัฒนธรรมต่างชาติที่เน้นความเป็นปัจเจกบุคคลสูงมา ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เลยอาจจะทำให้ลีมเลือนหรือไม่เห็นด้วยกับลักษณะสังคมหรือวิถีชีิวิตไทยๆ ทั้งๆที่ตนเองก็เกิดและเติบโตมาในสังคมนั้นมาโดยตลอด แต่อย่างไรก็ตามดิฉันคิดว่าไม่ว่าจะเห็นด้วยหรือแตกต่าง เราควรมีวิธีตอบที่ไม่ก้าวร้าว และทำร้ายความรู้สึกคนอื่นจนเกินไปนัก เราสามารถเลือกใช้ถ้อยคำที่จะแสดงความคิดเห็นแตกต่างโดยที่ไม่ต้องทำร้่ายความรู้สึกผู้ถามได้ จริงไหมคะ การรักษาน้ำใจผู้อื่นก็น่าจะเป็นวัฒนธรรมที่ดีงามของไทยค่ะ ไม่ใช่วัฒนธรรมตะวันตกที่ว่ากันตรงๆ อย่างไม่ไว้หน้าเมื่อไม่เห็นด้วย แต่จะว่าไปก็เคยเห็นฝรั่งบางคนเหมือนกันที่เวลาออกความเห็นแล้วใช้คำพูดที่ถนอมน้ำใจคนฟัง ฉะนั้นก็อาจขึ้นอยู่กับพื้นฐานความละเอียดและหยาบทางอารมณ์ของแต่ละบุคคลด้วยมังคะ จากคุณ : ขอเข้ามาตอบหน่อย (คนไม่หลับไม่นอน) - [ 11 ก.ย. 50 19:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เห็นด้วยกับคคหที่63 แล้วก็เอาใจช่วยให้จขกท.แก้ปัญหานี้ได้ครับ จากคุณ : gabgab - [ 11 ก.ย. 50 20:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เอ้า ไหนๆก็ไหนแล้ว ปล่อยเค้าไปถามใจฝันน่ะค่ะ ตอนนี้ เรารู้แล้วว่าน้องคุณต้องเคยอยู่ที่เดียวกับเราแน่ๆ (ตอนนี้ก็ออกมาแล้วเช่นกัน ) ใครไม่เคยทำงานบนเครื่องไม่รู้หรอกว่า สุดยอดแค่ไหน เหนื่อยแสนสาหัส เจอแพ็คดีก๋ดี เจอแพ๊คเน่าก็หลอน โอ้ยสารพัด เอาเป็นว่า ไม่ว่างานไหนงานอะไร เค้าชอบแบบไหน ปล่อยเค้าไปค่ะ ให้ได้เรียนรู้ชีวิตด้วยตัวเอง นั่นล่ะค่ะ เมื่อเรามีปีก เราก็บินได้งัยค่ะ จากคุณ : Nada Sousou - [ 11 ก.ย. 50 20:30:00 ]

ความคิดเห็นที่ 66 น้องคุณบอกว่าเบื่อเพื่อนร่วมงาน ทำไมไม่ลองแนะนำน้องให้เปลี่ยน A/L ดูล่ะคะถ้าอยากอยู่เมืองนอก ก้อลองสมัคร base เมืองนอกดู ลองสมัครดู ไม่ลองไม่รู้นะคะ ดีกว่าไปทำงานเสริฟ์ ผิดกฏหมายนะคะ แถมชิวิตเปงแิอร์ ดีกว่าอยู่แล้ว ที่พูดแบบนี้ได้ เพราะเคยทำงานที่สนามบินค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่เมกา จึงรู้ว่า ชีวิตชาวสนามบินเปงยังไง และชีวิตไกลบ้่่านเปงยังไง ส่วนเพื่อนของน้องที่บอกจะช่วยเหลือนั้น เป็นเำื่พื่อนสนิทกันแค่ไหนคะเคยเจอกรณีนี้ พอถึงเวลาเืดือดร้อนจิง เพื่อนไม่ช่วยอย่างที่พูดคุ่ะ ท้ายที่สุด ถ้าห้ามน้องไม่ได้ ก้อปล่่อยเค้่าไปเถอะึ้ึค่ะ เค้่าจะได้รู้ว่าชีวิตไหลบ้านเปนไง ถ้่าเค้าชอบก้อดีไป ถ้าอยู่ไม่ได้ ก้อกลับ  น้องคุณคุ้นเึคยกับสนามบินอยู่แล้ว มีเงินกลับก้อไม่มีปัญหา  good luck ka จากคุณ : g_nait - [ 11 ก.ย. 50 21:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 67 กรีนการ์ดถ้าไม่ได้จากการแต่งงานกับซิติเซ่นก็ต้องจากการทำงาน ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าจะขอกันได้ง่ายๆอีกนะคะ ไม่ใช่ว่ามาอยู่แป๊บๆแล้วจะยื่นเรื่องกันได้เลย ฝากบอกน้องสาวว่าอย่าวาดฝันไว้สวยหรูให้เผื่อใจไว้ในทางตรงกันข้ามด้วยนะคะ แพลนเอาไว้ว่าถ้าทางนี้ไม่เวิร์คแล้วควรจะทำอย่างไรต่อไปด้วยนะคะ เห็นใจน้องของคุณเหมือนกันที่เบื่อระบบงานที่สายการบินนั้น ดิชั้นก็เคยทำที่สายการบินนั้น แต่โชคดีที่ทำในขณะที่ยังเป็นองค์กรเล็กๆ ไม่มีปัญหาเรื่องที่น้องคุณเจอ แต่ก็เข้าใจว่าถ้าใจไม่รักซะแล้วการไปบินก็คงจะอึดอัดลำบาก เรื่องจะก้าวหน้าต่อไปในสายการบินนั้นคงจะยากอยู่เหมือนกันนะคะ แนะนำให้มาโดยวีซ่านักเรียนมาหาอะไรเรียนจะดีกว่าเข้ามาโดยวีซ่าท่องเที่ยวเพื่อจะมาทำงานโดยวิธีการผิดกฎหมายนะคะ นั่นน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด จากคุณ : pim(พิม) - [ 11 ก.ย. 50 21:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อืมม์...ให้น้องตัดสินใจเองเถอะค่ะ การมีแควนฝาหรั่งใช่ว่าจะไม่ดีเสมอไปหรอกค่ะ ลองมอง ความดี ความคิด ความเป็นตัวตนของคนคนนั่นดูสิค่ะ อย่ามองแค่ภายนอก... ชีวิตเมืองนอกไม่ได้สวยหรู อันนี้เห็นด้วยค่ะ แต่..ก็ใช่ว่าจะเลวร้ายเสมอไป มาให้ถูกต้อง ทำให้ถูกต้อง ค่าครองชีพที่นี่สูงกว่าเมืองไทยมากค่ะ จากคุณ : BeamerFamily - [ 12 ก.ย. 50 00:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ไม่ได้หาเรื่องใคร และไม่มีสถิติเป็นทางการ แต่คนไทยโดยทั่ว มักจะหวังดีต่อคนที่รัก เกินกว่าเหตุ จนเข้าข่าย ไปจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวมากเกินไป ที่พูดนี้ไม่ได้เกี่ยวกับ จขกท นะครับ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 11 ก.ย. 50 12:38:25 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]   ลองอ่านความเห็นที่ 63 ดูนะครับคุณอิสวาสุ  ที่เขาหวังดีต่อคนรักเนี้ย เป็นเพราะเขาเป็นพี่น้องกันครับ คนที่เป็นลูกตัวคนเดียว หรือคนที่เติบโตมาในสังคมตะวันตกไม่มีวันเข้าใจหรอกครับ  อย่างที่ความเห็นที่ 63 บอก ขนาดฝรั่งหลายๆคนที่เป็นพี่น้องกันเขายังหวังดีต่อกัน รักกัน (จนบางทีเหมือนก้าวก่ายกัน) ก็ยังมีให้เห็นเยอะแยะ ไม่ใช่แต่คนไทยชาติเดียวหรอกครับ ญี่ปุ่น เกาหลี ฯลฯ ก็มี   ทั่งนี้มันคงขึ้นอยู่กับความหยาบทางอารมย์ของแต่ละคนด้วยอย่างที่ความเห็น 63 บอกจริงๆ  เจ้าของกระทู้ครับ คงต้องปล่อยน้องคุณไปแล้วละ ให้เขาได้ลองเอง ส่วนตัวคุณขอชื่นชมที่คุณเป็นพี่สาวที่น่ารักคนนึง รักและห่วงใยน้องดีมากๆครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 50 01:11:23 จากคุณ : เด็กกริฟฟินดอร์ - [ 12 ก.ย. 50 01:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ดูเหมือนน้องของคุณเค้าเบื่อกับที่ทำงาน บวกกับอยากมีแฟนฝรั่ง เลยคิดว่าถ้าไปอยู่เมืองนอกแล้วคงได้เปลี่ยนบรรยากาศ และมีโอกาสเจอชายในฝันมากขึ้น ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ก็น่าจะสนับสนุนให้เค้าไปนะคะ แต่แทนที่จะไปเสริฟ น่าจะไปเรียนแทนนะคะ อายุยังน้อย น่าจะทำอะไรที่เป็นการพัฒนาคุณภาพตัวเอง ไปเสริฟมันจะไม่ได้อะไรเลย แถมงานก็จำเจ (ทำมาแล้ว) เจอก็แต่กับเพื่อนที่ทำงาน ไม่เจอโลกกว้าง ถ้าเกิดทำไปเจอแฟนฝรั่ง จะคบกันให้เวิร์ค ก็ยาก เพราะงานเสริฟต้องทำตอนเย็นเป็นส่วนใหญ่ แถมวีคเอนด์อีกต่างหาก เลยไม่ต้องเจอกันพอดี ถ้าน้องคุณไปเรียน ก็จะได้มีสังคมกับเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง เวลาว่างก็อาจไปหางานพิเศษ(ที่ไม่ใช่ร้านไทย)ทำ เพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้ตนเองเจอกับสังคมภายนอกบ้าง มันยังมีอย่างอื่นที่เมืองนอกให้ทำอีกเยอะ ยิ่งถ้าไปทำงานอย่างเดียวแบบผิดกฎหมายด้วยแล้ว ยิ่งไม่เวิร์คค่ะ เพราะทางร้านเค้าจะเอาเปรียบเราได้ แล้วประกันสุขภาพต่างๆ เงินสะสมเพนชั่น ที่คนทำงานถูกกฎหมายเค้ามี เราก็ไม่มี รายละเอียดเยอะ บางคนเสี่ยงทำไป ไม่มีเหตุอะไรเกิดขึ้น ก็ถือว่าโชคดี แต่ถ้าเกิดนี่สิคะ จะลำบาก ทำอะไรก็เอาให้มันถูกต้องไปเลยดีกว่าค่ะ อนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน โชคดีนะคะ จากคุณ : Bing - [ 12 ก.ย. 50 03:00:35 A:87.177.219.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 Here is a true story: Pilot (Making a call to first class flight-attendant): I want salad and hot towel. Air Hostess: Do you want a hot meal too? Pilot: No, just sald. The Air hostess brought salad to teh cockpit. 15 minutes later: Pilot (made another call) The first-class air hostess came into the cockpit: "Do you change your mind, you want a hot meal, I have spagetti and beef stroganov. Pilot: No I want to have a hot chick at the back serving my salad. จากคุณ : A 100% Positive - [ 12 ก.ย. 50 05:27:35 A:68.229.184.234 X: TicketID:055987 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขออนุญาตนิดนึงนะคะ ถ้าน้องสาวของคุณอยากจะมาหาประสบการณ์ชีวิตดูบ้าง ก็ให้เขามาลองเถิดคะ ยังไงวีซ่าก็อยู่ได้แค่ไม่เกิด 6 เดือนต่อการเข้ามาอยู่แล้วไม่ใช่หรือคะ ในระหว่างช่วงเวลานี้เขาอาจจะหาคำตอบให้กับตัวเขาเองเจอก็ได้ ว่าเขามาทำอะไรที่นี่ และได้อะไรกลับไปบ้าง ทำงานร้านอาหารรายได้ 2-4 พันต่อเดือน แล้วแต่รัฐแล้วแต่ปัจจัยอีกหลายอย่าง แต่อย่าลืมว่าเขายังมีค่าใช้จ่ายอย่างอื่น ที่จะต้องจ่ายเช่นกัน ถ้าทำงานร้านอาหารแล้วร่ำรวยเหลือเฟือมากอย่างที่คนไทยหลายๆคน ร่ำลือกัน มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วหละคะ ใครๆเขาก็อยากจะมาลองดูกันทั้งนั้น ดิฉันก็คนนึงที่เคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้ไม่เอาแล้วจ้าา งานร้านอาหาร เจอกับตัว ถึงได้เข้าใจ ว่าชีวิตในเมืองนอกไม่ได้สวยหรู อู้ฟู่อย่างที่เคยคาดไว้จริงๆ ให้เขาได้ลองเถอะคะ วินาทีนี้ ใครจะบอกจะเตือนยังไง ไม่ฟังหรอกคะ ต้องเจอด้วยตัวเองถึงจะรู้สึกได้   เอาใจช่วยกับคุณพี่สาวนะคะ จากคุณ : dapumpkin - [ 12 ก.ย. 50 05:43:09 ]

ความคิดเห็นที่ 73 I think you would be able to convince your sister as you also live in Canada...! and have Farang husband. I am wondering why don't you know about this thing or you may know but you are afraid of telling her the thruth also regarding getting Visa to come to the US. Anyway I think let she think and decide by herself as she has her own life as you have. จากคุณ : PoomPim..TMB - [ 12 ก.ย. 50 06:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อิอิ เข้ามาเห็นด้วยทุกถ้อยคำ กับ 63/จากคุณ : ขอเข้ามาตอบหน่อย (คนไม่หลับไม่นอน) และ69/จากคุณ : เด็กกริฟฟินดอร์ ‘อย่างที่ความเห็นที่ 63 บอก ขนาดฝรั่งหลายๆคนที่เป็นพี่น้องกันเขายังหวังดีต่อกัน รักกัน (จนบางทีเหมือนก้าวก่ายกัน) ก็ยังมีให้เห็นเยอะแยะ ไม่ใช่แต่คนไทยชาติเดียวหรอกครับ ญี่ปุ่น เกาหลี ฯลฯ ก็มี ‘ ึุคุณแม่ของคุณสามี(ขาึคู่ หรือ คู่ขา, partner )คนอังกฤษ ลูกชายปาเข้าไป ซะขนาดนั้นแล้ววุ้ยย ขอเวลาแป้ปปไปนับใบปริญญาา เดียวมาา ยังคงเห็นความหวังดี(ยุ่งเรื่องส่วนตัวมากเื่ิกินไป จุ้นจ้าน)ของท่านอยู่เรื่อยเลยค่ะ ความเห็นของทั้งคู่ที่ไม่ตรงกันก็บ่อย แต่ก็ค่อยพูดจากันด้วย /ภาษาที่ไพเราะ เสนาะหู/ นะคะ คาดว่าคงเป็นอย่างนี้อีกนานน เพราะเป็นมานานแว้วว ไม่แน่อาจจะตลอดไป (คุณแม่ขาาา นู๋ขอร้องเอาจมูกที่ยื่นๆออกมานั่น ยื่นไปที่ข้่างบ้าน หรือหน้าบ้าน หลังบ้านได้มั้ย)หึ่ยย ส่วนหนึ่งของประสบการณ์ชีวิตส่วนตัว ส่วนตั๋ว ที่อังกฤษค่ะ จะว่าไปน้องชายดิฉันได้ใบปริญญามาครอบครอง ส่วนหนึ่งไม่กล้าคิดว่าครึ่งหนึ่ง มาจากดิฉันนะเนี่ย แอบภูมิใจมิใช่น้อยใจความจุ้นจ้่าน แต่ไม่จัดจ้าน (ปาดด ช่างกล้าา ทำไปได้ ยุ่งตั้งแต่เทอมแรก ยันจบ) เปล่าอะคะไม่ได้ไปเล่า้เรียน หรือเข้าไปสอบด้วยแต่อย่างใด ปล ถ้าำทำได้ก็คงทำไปแล้วว ก็ปีสุดท้ายน้องท่าน ไม่สนใจอะไรเลย ห้องเรียนไม่เข้า งานไม่สนใจทำส่ง ฝรั่งก็ไม่สนจ๊าย เพื่อนฝูง ครู อาจารย์ พ่อแม่ พี่ อย่ายุ่ง **มันเป็นเรื่องส่วนตัว**/ อิอิ ข้าึืคือผู้พิชิตเกมส์ออนไลน์ / ได้โล่หฺ์ที่ห้องยังอยู่เพียบ คาดว่าน่าจะมาทางไปรษณีย์อีกเยอะ ตามไปเัถอะไอ้น้องเอ้ยฝันของเองน่ะ  R A G N A R O K หรือ r o k n a r a g ไรก็แล้วแต่ .. เออออ ไม่เป็นไรนะสำหรับ คำขอบคุณ ที่พี่ทำไปทั้งหมดน่ะเพราะพี่รักและ หวังดี ดอกจ้า เป็นไงท่านกรณีศึกษาของดิฉัน ถ้าไม่มีพี่ที่ชอบช๊อบยุ่งเีื่รื่องส่วนตัวในวันนั้น แล้ววันนี้น้องของดิฉันจะเป็นอย่างไร ไม่ทราบคะ ไม่อยากเดา แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 50 07:03:30 จากคุณ : D P MC - [ 12 ก.ย. 50 06:55:52 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เข้ามาเห็นด้วยทุกถ้อยคำ กับ คคห #63 จากคุณ : ขอเข้ามาตอบหน่อย (คนไม่หลับไม่นอน) แต่ก็ต้องยอมรับว่า คนตอบอะไรในนี้ ก็มาจากร้อยพ่อพันแม่ มีทั้งละเอียด และหยาบ ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท และน้องด้วยค่ะ ขอให้ผ่านจุดหักเหในชีวิตไปด้วยดี จากคุณ : PatPDX - [ 12 ก.ย. 50 07:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คุณพยายามเปลี่ยนใจน้องสาวคุณเรื่องชอบฝรั่งไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าเราเป็นน้องนะเราไม่ฟังหรอก ก็ดูตัวสามีคนพูดสิ ปล่อยเค้าให้เรียนรู้เองแล้วกันค่ะ มีอย่างเดียวคือควรพยายามจูงใจให้น้องไปเรียนแทนที่ไปเที่ยวแล้วแอบทำงาน จะได้อะไรมากกว่า จากคุณ : pervpanda - [ 12 ก.ย. 50 19:44:55 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ  ตอนนี้เค้าเลื่อนการเดินทางไปเป็นปลายปีน่ะค่ะ ค่อยยังชั่ว คุณ pervpanda ตลกดีค่ะ ดิฉันก็คิดเหมือนคุณน่ะค่ะ ก็สามีตัวดีนี่ค่ะ ตามจีบต้อยๆ ดิฉันก็ตกลงปลงใจเมื่ออายุได้สามสิบเศษ ส่วนตัวเราเป็นแอร์มาสิบกว่าปี ไม่เคยมีคนไทยมาจีบเลยค่ะ  ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  มีแต่ไต้หวัน เกาหลี ฝรั่ง....โอ๊ย กลุ้มใจ เกลียดตัวกินไข่  เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงจริงๆ น้ำเอยน้ำใจ  รักไกลบ้านก็ตรงนี้ล่ะ จากคุณ : จขกท (รักแม่นะคะ) - [ 14 ก.ย. 50 00:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อยากมีพี่เหมือนคุณจัง........ ฝากบอกน้องสาวด้วยว่า  ทำงานที่ร้านอาหารไทย ถ้าเจอร้านดี ก็ดีไป เจ้าของร้านเคี่ยวๆ มาแบ่ง ทิป หน้าตาเฉยก็มี ฝรั่งดีๆ ก็เยอะ  แต่ที่แปลกๆ ก็แยะ  ดูทีวี ที่หย่าร้างกันหย่ากันเรื่องแปลกๆ ก็ มี ถ้าเขายังยืนยันก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ  ชีวิตเป็นของเขา ช่วยเขาเท่าที่เราช่วยได้ จากคุณ : unlovely (unlovely) - [ 14 ก.ย. 50 09:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 79 Absolutely agree with 63th opinion " แต่อย่างไรก็ตามดิฉันคิดว่าไม่ว่าจะเห็นด้วยหรือแตกต่าง เราควรมีวิธีตอบที่ไม่ก้าวร้าว และทำร้ายความรู้สึกคนอื่นจนเกินไปนัก เราสามารถเลือกใช้ถ้อยคำที่จะแสดงความคิดเห็นแตกต่างโดยที่ไม่ต้องทำร้่ายความรู้สึกผู้ถามได้ จริงไหมคะ การรักษาน้ำใจผู้อื่นก็น่าจะเป็นวัฒนธรรมที่ดีงามของไทยค่ะ " จากคุณ : ksomboon - [ 15 ก.ย. 50 10:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เราเคยเป็นแอร์มาก่อนเงินเดือนก็ประมาณน้องสาวคุณ แล้วตอนนี้ก็ลาออกมาเป็นแม่บ้านอยู่อเมริกา ทุกอย่างมันก็โอเค ชีวิตก็มีความสุขดีอ่ะนะ แต่ชีวิตก็เปลีี่ยนไปมาก จากที่เคยเป็นแอร์ดูสวยหรูในสังคมบ้านเรา (เพราะคนไทยนิยมชมชอบแอร์) ก็เปลี่ยนไปเป็นแม่บ้าน คนทั่วไปที่รู้จักเราที่นี่ก็ไม่ได้รู้สึกแบบคนไทยส่วนใหญ่ที่พอรู้ว่าเป็นแอร์ก็ชื่นชม เพราะค่านิยมแต่ละประเทศมันต่างกันเช่น เป็นทนายที่อเมริกาแปลว่า ดี รวย เก่ง เลิศ แต่ถ้าเป็นทนายบ้านเราก็ธรรมดา มันก็เหมือนกัน เป็นแอร์บ้านเราก็ ดี สวย เ่ก่ง เลิศ (ส่วนใหญ่ เพราะสอบเข้ายาก รายได้ดี) แต่ถ้าเป็นแอร์ที่นี่ก็ธรรมดา ถ้าน้องสาวคุณย้ายมาเสริจที่นี่ก็จะเสียภาพลักษณ์ที่คนที่รู้จักเค้านิยมชมชอบในตัวเค้า กลายเป็นแค่คนเสริฟ ซึ่งธรรมดามากๆ โอกาสจะไปเที่ยวช้อปปิ้งญี่ปุ่น ฮ่องกง ปารีส ก็พลอยหมดไปด้วย โอกาสที่จะได้ไปชิมอาหารนานาชาติ พักตามรร.หรูๆดีก็หมดไป อยู่ต่างประเทศ รายได้ 2000-3000 มันไม่มากพอจะไปทำตัวเลิศๆหรูๆ เหมือนอยู่เมืองไทยก็ไม่ได้หรอกนะ แล้วฝรั่งก็ไม่ได้ว่าจะดีเก่ง ฉลาดไปทุกคน บางคนก็โลกแคบไม่ค่อยรู้เรื่องต่างๆรอบโลก รู้แต่รัฐที่ตัวเองอยู่ ถ้าอยู่รัฐบ้านนอกๆ ก็ความคิดบ้านนอกจริงๆ แล้วอเมริกาน่าอยู่ก็แค่เฉพาะมาเที่ยวเป็นครั้งคราว ไม่น่าอยู่ทุกที่เหมือนในหนังหรอก ถ้าน้องสาวคุณแค่จะมาเพื่อทำตามใจปราถนา ตามคนทั่วไปที่ชอบเมืองนอกก็ไม่ค่อยคุ้มที่จะลาออกจากงานดีๆมาเสริฟที่อเมริกาเท่าไหร่ แต่ถ้ามีเหตุผลอื่นๆเช่นมาเรียนต่อ มาแต่งงาน .... ก็พอเข้าใจ สุดท้ายแล้วเค้าก็คงมาเพราะใจมันอยากก็ให้เค้าเตรียมใจกับทุกๆอย่าง ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : 1234 - [ 18 ก.ย. 50 01:51:46 A:68.81.5.54 X: ]

ความคิดเห็นที่ 81 จขท เป็นพี่ที่ดีมากค่ะ พี่น้องกันก็ต้องห่วงกัน รำคาญ Siamese Girl  มากค่ะ  ตอบแบบนี้ตลอด นานๆเข้ามาอ่านที  เจอตอบแบบนี้ทุกที  ประหลาด จากคุณ : WATTHAI - [ 18 ก.ย. 50 12:28:54 ]