ความคิดเห็นที่ 1 ดิฉันเป็นหนึ่งในผู้โชคดีที่มีงานฟูลทาร์มทำมาตลอด แล้วก็ได้เลี้ยงลูกด้วยตัวเองมาตลอด โดยมีสามีช่วยเลี้ยงในวันที่ดิฉันไปทำงาน ดิฉันทำงานเดือนละ 11-13 วัน(ฟูลทาร์ม) อยู่กับลูกเดือนละ 18-19วัน เพื่อนบ้านดิฉันบางคนนึกว่าดิฉันเป็นสเตย์โฮมมัม เพราะไม่เคยเห็นอีนี่ไปไหนกับเขาเลย เป็นงานที่flexibleที่สุดในโลก สามารถเลือกได้ว่าจะไปทำงานทีละกี่วัน ดิฉันนั้นไม่เลือกไปมากกว่า 4 วัน หรือไม่ก็เลือกไปทำตอนกลางคืนแบบพ่อกลับบ้านแล้วแม่ค่อยไป กลับบ้านหกโมงเช้า ลูกยังไม่ตื่นเลย ไม่งั้นลูกมันไม่กินข้าวเพราะคิดถึงแม่(เหมือนหมาเลย) เดือนไหนที่มัน slow ลาทั้งเดือนยังได้เลย ได้สวัสดิการทุกอย่างแต่ไม่ได้เงินเดือน เงินเดือนก็โอเค เหมือนทำงานบริษัททั่วไป แต่ทำแล้วจะสปอยต์โคตรๆ ไม่สามารถไปทำอย่างอื่นได้อีกแล้วตลอดชีวิต ดิฉันเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินค่ะ จากคุณ : flymom - [ 17 ก.ย. 50 06:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มีคนรู้จักอยู่สวิส เป็นสาวไทยที่แต่งงานกับชาวสวิสซึ่งเป็นญาติสามีดิฉันเอง  เขาเลี้ยงลูกเอง และทำงานไปด้วยคือช่วยดูแลร้านของสามีและไม่หยุดนิ่งแม้จะมีกิจการของตัวเองที่บ้านก็ตาม   เธอรับจัดทำอาหารงานปาร์ตี้ บุฟเฟ่ท์ วันเกิด  กลางคืนเวลาลูกหลับ เธอก็ห่อปอเปี๊ยะส่งตามร้านต่างต่าง นอนดึกทุกคืนแต่เธอก็ทำอยู่ที่บ้าน ลูกก็คลานเก่งขึ้นลงไปทั่วบ้าน (จัดระบบความปลอดภัยและฝึกลูกดีดี)   ดิฉันทึ่งในตัวเธอ ทึ่งในทุกคนที่ทำได้ อดทน ขวนขวายไม่ย่อท้อ   ดิฉันเคยคิดแบบคุณ แต่ดิฉันพยายามไม่มากพอเพราะเป็นคนจับจด อยู่มา จะ 4ปี เพิ่งเพนท์ภาพไป4ภาพ อย่างนี้จะเปิดแกลอรี่ได้ยังไง  ดิฉันขี้เกียจเกินไปโดยมีข้ออ้างสารพัด  ดิฉันรับจ๊อบทำคอมพ์กราฟฟิคที่บ้าน แต่ไม่เคยพยายามให้มากกว่านี้ จึงได้แต่จ๊อบเล็กจากคนรู้จัก ไม่ก็ช่วยฟรีการกุศลไป   ขอให้คุณพยายามให้มากกว่าดิฉัน คิดถึงสิ่งที่ตัวเองถนัดที่สุด และลองหาช่องทางในถิ่นที่คุณอยู่  และจะได้ทำงานไปดูแลลูกไปด้วยอย่างที่คุณต้องการ ปล. การไปหางานกะกลางคืนนั้น คุณจะเอาเวลาที่ไหนพักผ่อน แล้วจะมีแรงมาดูแลเจ้าตัวน้อยหรือคะ    ยังไงก็แบ่งเวลาให้ถูกนะคะ จากคุณ : ไอซ่า - [ 17 ก.ย. 50 07:42:09 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คิดว่าถามตัวเอง และดูสิ่งที่เรามีว่าสอดคล้องกับตลาดงาน "อื่น" หรือไม่ ที่ไม่ใช่งานประจำที่เรามีอยู่ มาถามแม่บ้านท่านอื่นเนี่ย อ่านๆ ไป บางทียิ่งทำให้เครียดหนัก เพราะว่าสิ่งที่คนอื่นมีโอกาสได้ทำ มันไม่ใช่โอกาสที่เรามี ถ้าเอาจากความคิดเห็นตัวเองแบบตรงๆ นะ เห็นว่า ตอนนี้ลูกอายุ 5 เดือนครึ่ง และคุณจะกลับไปทำงานแล้วเนี่ย สงสัยจะหางานใหม่ที่ทำไป เลี้ยงลูกเองไปด้วย คงจะไม่ทันแล้ว โดยเฉพาะยิ่งถ้าไม่รู้ว่าแล้วจะไปทำอะไร และถ้ายิ่งมีคำตอบอยู่แล้ว ว่ายังไงๆ ก็ต้องทำงาน เพราะรายได้สามีคนเดียวไม่พอเนี่ย คิดว่า อาจจะจำเป็นต้องกลับไปทำงานที่มีอยู่ก่อน เพื่อไม่ให้เกิดภาวะเครียดด้านเศรษฐกิจ หากลาออกทันทีเพื่อเลี้ยงลูก แต่คิดว่า ถ้าเป้าหมายคือ ต้องการเปลี่ยนงาน หางานใหม่ที่สอดคล้องกับการมีลูก และต้องการเลี้ยงลูกเองแน่ๆ คุณลองสอบถามผู้คนที่ใกล้ชิด ลองติดต่อไปที่แผนกจัดหางาน อะไรๆ พวกนี้ เผื่อเขาจะมีคำแนะนำที่สอดคล้อง และตรงกับสิ่งแวดล้อมของที่ๆ คุณอยู่ ดีกว่าไหม? หรือไม่ก็คือ หางานที่ลดเวลาทำงานลง จาก full ให้เหลือ part time เห็นด้วยกับคุณไอซ่านะ ว่าเลี้ยงลูกกลางวัน ทำงานกลางคืน... มันเหนื่อยนะ คิดอีกอย่างว่าบางทีถ้าเราให้เวลาที่เป็นเวลาคุณภาพกับลูกของเรา ถึงมันจะน้อยกว่าที่เคยให้ แต่มันก็มีความหมายมากๆ นะ ส่วนที่ว่า ถ้าเอาเข้าเดย์แคร์ แล้วเขาจะเลี้ยงดีแบบเราไหมนั้น ถ้าคิดแบบนี้ ก็คิดว่าคงไม่มีที่ไหนเลี้ยงดีเท่ากับเราเองหรอก คงต้องคิดว่า ข้อดี ข้อเสีย คืออะไร แล้วก็ชั่งออกมา ให้มัน balance กับสภาวะของคุณและครอบครัวด้วยน่ะ เป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 17 ก.ย. 50 14:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 50 23:19:04 จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 17 ก.ย. 50 21:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ขอชี้แจงและเพิ่มเติมนิดนะคะ ที่คุณแม่ลูกแฝดบอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของครอบครัวและต้องคุยกับสามี ใช่ค่ะ และก็คุยแล้ว แต่ข้อสรุปและสิ่งที่ตกลงกันได้เป็นเรื่องที่ดิฉันคิดว่าเป็นเรื่องภายในครอบครัว และไม่ได้มีผลกับคำถามเท่าไหร่ เลยไม่ได้เล่าตรงนี้ เรื่องที่เอามาถามคือเรื่องที่สามีก็ไม่มีไอเดีย ดิฉันก็คิดไม่ออกน่ะค่ะ ชี้แจงคุณพธูไทยนิดนึงค่ะ ที่บอกว่ามาถามที่นี่แล้วอ่านคำตอบคนอื่นจะทำให้เครียด ไม่เครียดหรอกค่ะ เพราะดิฉันทราบดีว่า ข้อแม้ของแต่ละคนก็แตกต่างกันไป แ็บ็คกราวด์ก็ต่างกัน ที่ถามนี่ไม่ได้คิดจะเลียนแบบหรือเขาทำได้เราต้องทำได้ค่ะ แต่อยากถามตามประสบการณ์และเพื่อดู "แนวทาง"และ"ความเป็นไปได้"ของเรา อย่างคุณแม่ลูกแฝดที่คุณสามีสามารถเปลี่ยนเวลาทำงานให้สอดคล้องกับของเธอได้ ดิฉันก็ทำไม่ได้ เพราะสามีทำงานบริษัทเป็นงานประจำ คุณ flymom ก็ทำอาชีพที่ดิฉันคงจะไม่สามารถทำได้ อ่านแล้วก็ไม่ได้เครียดแต่อย่างใดค่ะ แต่พออ่านเรื่องของเพื่อนคุณไอซ่าที่ทำเคเตอร์ริ่ง ห่อป่อเปี๊ยะ ฯลฯ อันนี้ก็ทำให้นึกได้ว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองเคยคิดเหมือนกัน ถ้าจะทำจริงคงต้องเริ่มมองหาลู่ทางดู เรื่องเดย์แคร์อย่างที่บอกค่ะ ถึงเวลาจริงๆดิฉันก็รับได้ แต่มีลิมิตคืออยากให้เป็น Center-based เป็นเรื่องเป็นราว ซึ่งอย่างที่บอกไปแล้ว ปัญหาคือที่นี่เต็มหมด (ปัญหาอีกอย่างที่ตอนแรกไม่ได้บอกไว้ว่ายังไงตอนนี้ลูกก็ไปเดย์แคร์ไม่ได้ คือลูกไม่รับขวดนมค่ะ ตอนนี้กำลังฝึกให้ใช้ Sippy cup อยู่) เรื่องทำงานกลางคืนเลี้ยงลูกกลางวันเหนื่อย เห็นด้วยและทราบดีค่ะ เพราะเคยทำตอนลูกอายุ 2-3 เดือน กลางวันก็พยายามทำตอนลูกหลับ (ซึ่งทำได้น้อยมากๆเพราะไม่ค่อยปะติดปะต่อ) จะได้งานจริงๆก็ตอนกลางคืน บางคืนทำถึงตีสี่ตีห้า หรือนอนแปดโมงเช้าก็เคยแล้ว ก็อาศัยลูกนอนกลางวันก็นอนด้วย ก็พอไหว แต่อาจจะเพราะตอนนั้นไม่ได้ทำนานเลยไหว -_-" อย่างไรก็ตาม ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นและกำลังใจอีกครั้งค่ะ เป็นประโยชน์มากๆ :) จากคุณ : ฟ้า - [ 18 ก.ย. 50 03:56:44 A:76.102.87.182 X: TicketID:001701 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านดูแล้ว แสดงว่าคุณฟ้าได้คิดมาหมดอย่างครอบคลุมทุกอย่างแล้ว เหลือแค่ว่า จะทำอะไรดี? งั้นก็ต้องลองศึกษาดูประกาศงานต่างๆ ของท้องถิ่น หรือจากบริษัทจัดหางานต่างๆ เอาประกาศงานมานั่งอ่านดู จะมีงานที่หลากหลายเลย แล้วก็ตัดออกไปทีละงานหรือตำแหน่งที่ไม่สอดคล้องกับเรา แล้วก็มีว่าพยายามถามคนต่างๆ ที่เรารู้จักให้หมด ว่าเราอยากเปลี่ยนงาน และงานที่เราอยากทำ ควรมีลักษณะแบบนี้ แบบนี้ เป็นลักษณะที่คุณต้องการน่ะ จริงๆ ที่บอกว่าต้องถามตัวเองนั้น เพราะว่าต้องถามตัวเองจริงๆ ด้วยว่ารู้ตัวเองดีที่สุด เราทำอะไรได้บ้าง สามารถอะไรบ้าง พอรู้แล้ว ก็ต้องไปหาที่ๆ เขาต้องการคนแบบเรา และยอมรับเงื่อนไขการทำงานของเรา แบบทำที่บ้าน หรือรับมาทำที่บ้าน แต่ถ้าเป็นแบบทำอาหารส่งนั่น ถ้าชอบทำอาหาร ก็ได้เลย ลองเริ่มหาข้อมูลดู จะส่งให้ใครขาย จะขายเอง มีลุกค้าพอประมาณหรือยัง แล้วเรื่องการแจ้งภาษีจะทำอย่างไร หรือว่าประเทศของคุณอนุญาตให้ทำได้ แบบหลบๆ ซ่อนๆ หรือไม่ อะไรพวกนี้ ก็ต้องเอามาชั่งด้วย หรือไม่ก็เรื่องการประกันสังคม ว่าถ้าเราไม่ใช่ลูกจ้างประจำแล้ว มาทำเองแบบ independent แล้ว จะดูแลเรื่องภาษีอะไรยังไง หรือว่า จะแจ้งว่าเราเป็น full-time housewife แต่ว่าทำอะไรขายเล็กๆ น้อยๆ ฯลฯ คือว่า การจะเปลี่ยนงาน หรือเปลี่ยนสิ่งที่ทำเลยเนี่ย มันไม่ใช่ว่าปุ๊บปั๊บ คุณและคนอื่นๆ ก็ทราบดี ต้องใช้เวลา บางทีโอกาสยังไม่มา หรือบางทีต้องเอาตัวไปดักรอโอกาส เช่น ไปทำให้คนรู้จัก หรือไปทำให้เขารู้ว่า เรากำลังต้องการงานแบบนี้ๆ อยู่ อะไรก็ว่าไป อีกอย่างหนึ่งนะ พอลูกโตช่วงนี้น่ะ จะทำงานที่บ้านและเลี้ยงลูกไปด้วยน่ะ อาจไม่ได้ดังที่คิดหรอก เพราะว่า เขาจะอยู่ไม่สุกเลย คลานได้ละก็ไปทั่วหมดแน่ ก็ต้องค่อยๆ ดูไปละกัน อ่านที่แม่ลูกแฝดบอกว่า "เรื่องค่าใช้จ่ายลองคำนวณดูว่า เทียบกับจ่ายค่าเดย์แคร์แล้วคุ้มหรือไม่" อันนี้ก็น่าคิดเหมือนกันนะ มีเพื่อนหลายคนบอกว่า ไม่ทำงาน แต่เลี้ยงลูกและทำกับข้าวกินเองเป็นส่วนใหญ่ เพราะว่าถ้าไปทำงาน ปรากฎว่า ทั้งเสียภาษี ทั้งไม่มีเวลาให้ลูก ไม่มีเวลาทำกับข้าวดีๆ ให้กับครอบครัว หนำซ้ำ พอสิ้นเดือนได้เงินเดือนมาโดยรวมแล้ว ไม่คุ้มกับการที่จะต้องจ่ายให้คนอื่นมาดูลูก แล้วก็การต้องจ่ายอาหารสำเร็จรูป สรุป เลยว่าไม่ทำงานดีกว่า เพราะคำนวณแล้วไม่คุ้มกัน อันนี้เห็นชัดๆ เลยนะ อย่างตัวเองหลายปีก่อน ไม่มีลูกเนี่ย ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย แต่พอมีลูกแล้ว ก็ต้องคิดอะไรเยอะมากขึ้นเยอะ ถ้าคุณฟ้าได้คำตอบสำหรับตัวเองแล้ว มาเล่าให้ฟังบ้างละกัน ว่าสรุปจะทำอย่างไร จากคุณ : พธูไทย - [ 18 ก.ย. 50 05:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอโทษด้วยแล้วกันนะคะที่ตอบไม่ตรงคำถาม ลบให้แล้วนะคะ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 18 ก.ย. 50 20:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องขอโทษคุณแม่ลูกแฝดด้วยจริงๆค่ะ ถ้าสิ่งที่ดิฉันชี้แจงทำให้คุณแม่ลูกแฝดน้อยใจ (หรือเปล่าคะ) เป็นความผิดของดิฉันต่างหากที่ไ่ม่ได้เล่ารายละเอียด คุณแ่ม่ลูกแฝดอุตส่าห์กรุณาสละเวลามาตอบให้ มาเล่าประสบการณ์ของตัวเองให้ฟัง ซึ่งถึงดิฉันจะเอาไปใช้ไม่ได้โดยตรง แต่ก็ได้ประโยชน์และข้อคิดมากๆค่ะ ต้องขอโทษอีกทีจากใจจริง และขอบคุณด้วยค่ะ -/- ขอบคุณคุณพธูไทยสำหรับข้อคิดเพิ่มเติมด้วยค่ะ :) จากคุณ : ฟ้า - [ 19 ก.ย. 50 02:52:47 A:76.102.87.182 X: TicketID:001701 ]