ความคิดเห็นที่ 1 มันก็ถูกอ่ะนะครับ บางทีคิดๆแล้วก็อาจจะบอกว่าไม่จำเป็น จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของ "การลงทุน"มากกว่า เพราะกลับมาใหม่ๆ คนส่วนมากก็ไม่ได้เป็นเงินเดือนเป็นแสนๆหรอกครับ คนบางคนไปเรียนกลับมาเงินที่ได้น้อยกว่าที่เคยได้ด้วยซ้ำ (เคยเห็น) แต่ระยะยาวแล้วคิดว่าดีแน่ เพราะจะได้เรื่องภาษา (แต่บางคนก็ไม่ค่อยดีนัก) และเรื่องของ "ประวัติ" ถ้าคุณคิดว่าจะหาเงินได้ หรือมีเงิน 1-2 ล้าน ก็ต้องคิดเอาหล่ะครับว่าจะทำอะไรกับมัน เอาไปซื้อ รถ ซื้อ บ้าน เรียนต่อนอก หรือเรียนอย่างอื่นที่เราชอบ หรือน่าจะทำเงิน จากคุณ : buggy - [ 17 ต.ค. 50 12:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นี่ๆ..ถ้าจบแค่ตรีแล้วได้เงินเดือนขนาดหกเจ็ดหมื่น คุณไม่ต้องไปเรียนหรอก... ว่าปาย..ถามจีง.. ทำอะไร..ได้ขนาดนั้น... จากคุณ : คนแก่..จนๆ (lazy_panda) - [ 17 ต.ค. 50 12:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 hmm I don't think about profit. Studying in the US changes my life and who I am at many points even though I was not from traditional school in Thailand. It just changes the way I see the world especially when I travel more. There are many things to learn and experience ka. Examples of what I've learned from here: - Language - Diversities in culture, working style, life style, etc. - Responsibilities - Opportunities to do things that I would be able to do in Thailand (in good way na) However it depends on individual and how you live. Some students come here and not expose much to local. If so, they would not experience much. I spent my first year with a host family who became my family here until she passed away. I can't evaluate if I gain or loss in term of money with all these things a' ka. Like the credit card slogan...something money can't buy. If you ask my parent, they would say they lose na (lol) because now I live here a'. จากคุณ : Maroon Bells - [ 17 ต.ค. 50 13:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อือ ครับ แสดงว่าถ้าคิดจะไปเรียนต่อ ให้คิดเรื่องได้ประสบการณ์เป็นหลักใช่มั้ยครับ อย่าไปคิดเรื่องผลตอบแทนเป็นหลักใช่มั้ยครับ ปล.คือผมไม่ได้เงินเดือน 50000-60000 นะคับ คือ ว่าสมมุติ ถ้าคิดว่าจะเก็บเงินไปเรียนต่อหนะ คือถ้าจะเอาให้ได้ เดือนละ 50000-60000 นี่ต้องทำงานแบบบ้าไปแล้วอะครับ จิง ๆ ก็คิดว่าคงไม่ได้ จากคุณ : nikinik - [ 17 ต.ค. 50 13:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ในสายตาผม บางคนหนักกว่านั้นอีก ทั้งๆที่รู้ว่าเพชรซื้อมาแล้วนะขาดทุนแน่ๆ แต่ก็ไม่วายที่จะซื้อ รวมทั้งผมเองด้วย ผมเคยซื้อแสตมป์ดวงเดียวห้าพันกว่าเหรียญ ทั้งๆที่มีเงินจำกัดมากๆ ไปยืมเขามาส่วนหนึ่ง กินก๋วยเตี๋ยวแล้วยังจะกินข้าวอีก ยังจะแถมกาแฟหรือของหวานอีก กินอย่างเดียวหลายมื้อก็เบื่ออีก จากคุณ : อิสวาสุ - [ 17 ต.ค. 50 14:27:50 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นส่วนตัวของเรานะคะ ถ้าไม่ได้ทุน ก็คงไม่มาเรียนต่ออ่ะค่ะ เพราะว่าเราไม่ได้มีเงินเก็บมากมายขนาดนั้น แล้วก็ไม่อยากรบกวนที่บ้านด้วย ทางที่คิดตอนแรก ก็คือ จะต้องหาทุนมาเรียนให้ได้ แล้วก็ได้จริง ๆ จากคุณ : Conglomerate - [ 17 ต.ค. 50 15:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มันแล้วแต่คุณแหละ ว่าอยากไปหรือเปล่า ถ้าคุณคิดว่าไม่จำเป็น ไม่ต้องไป ไปแล้วไม่มีจุดหมาย ก็ไม่ต้องไป แต่ที่เราอยากไปมากๆ ก็เพราะรู้สึกว่าเกิดมาครั้งนึงเนี่ย จะเกิดและตายที่นี่ที่เดียวเลยหรือ อยากออกไปเปิดหูเปิดตา เปิดโลกบ้าง เรียนรู้อะไรที่เราไม่มีแต่เขามี ถึงแม้ว่าเรายังไม่รู้เลยว่าจะไปเรียนในสาขาไหน รู้แต่จะไปเรียนโท แต่เรามั่นใจมากๆ ว่าเราอยากไป และต้องไปให้ได้ แต่เราก็เป็นพวกไม่รู้อนาคตเหมือนกันค่ะ ตอนนี้รู้สึกแบบนี้ เป็นความรู้สึกที่แข็งแกร่งมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยังไงก็ต้องไปให้ได้ ต้องหาทางไปให้ได้ เรื่องเงินทุนนี่คิดไว้ว่าจะหาทุนสักทุนไปช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายค่ะ คิดไว้ว่าถ้าไม่ได้ทุน ก็ไม่ไป (แปลว่าต้องได้ทุน และต้องไป)อีก 1 ปีก็จบตรีแล้ว ขยันทำงานสัก 2-3 ปี พ่อแม่คงเห็นใจ ให้เงินช่วยเหลือบ้าง เพราะการศึกษาของเราก็เป็ฯความฝันของเขาเหมือนกัน อาจไม่ได้ช่วยอะไรมากนะคะ แต่เหมือนคุณอยากได้คนแชร์ความรู้สึกนะ เราก็เลยพล่ามซะ อิอิ จากคุณ : Tenjo_Utena - [ 17 ต.ค. 50 15:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากคห ส่วนตัวนะคะ คิดว่าถ้าจะมาเรียนเมืองนอกแล้วกลับไปเป็นลูกจ้างเค้า ไม่คุ้มค่ะ เงินเดือนจากที่จบนอกกะจบตรีในไทยแต่ ปสก มาก เผลอๆได้น้อยกว่าคนที่จบไทยอีกค่ะ การจบนอก ช่วยแค่ เรื่อง ภาษา ความคิดที่กว้างไกล การแก้ปัญหา และโอกาสก้าวที่มากกว่าคนจบในประเทศ แค่นั้นเองค่ะสำหรับเรา จบนอกแล้วจะประสบความสำเร็จ รวยเร็วกว่ามั้ยอยู่ที่ตัวคุณค่ะ ตอนนี้ทำงาอยู่ตปท ค่ะ เพราะทำงานที่เมืองไทยแล้วคิดว่าไม่พอยาไส้ เคยคิดว่าถ้าเอาเงินที่ไปเรียนนอกมาทำธุรกิจคงได้ทำไปแล้ว อยู่ที่ว่าคุณอยากได้อะไรในชีวิตค่ะ จากคุณ : ItchyScratchy - [ 17 ต.ค. 50 15:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณครับ เหมือนอย่างที่คุณ tenjo_Utena ว่าครับอยากได้คนแชร์ความคิดครับ เพราะช่วงนี้เพื่อนหลายคนที่จบมาด้วยกัีนไปต่อนอกกันเยอะครับ (แต่อันนั่นบ้านมีฐานะครับ) เลยเริ่มสนใจไปบ้างแต่อย่างว่าเงินทองหายาก เลยอยากถามความคิด มุมมอง ที่ตัวเองไม่เคยมองเห็นครับ ขอบคุณทุกความเห็นมาก ๆ เลยครับ จากคุณ : nikinik - [ 17 ต.ค. 50 15:42:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะคะ เพราะหัวข้อโดนใจมาก โดยส่วนตัวแล้ว เรื่องการไปใช้ชีวิตที่เมืองนอกนี่เป็นความฝันสุดยอดเลยค่ะ เพราะเป็นคนชอบเดินทาง และอยากมีประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิต ทั้งๆ ที่รู้ว่าไปอยุ่ที่อื่นเนี่ยคงต้องลำบากกว่าอยู่บ้านเราแน่ๆ แต่ก็ยังอยากไป มีบางอย่างๆลึกๆ ในใจบอกว่าเราต้องไปให้ได้ ทีนี้ปัญหาก้คือ เงินค่ะ เพราะไม่มีเงินเพียงพอที่จะไปเริ่มต้น เราไม่มีครอบครัวคอย support คือว่า จริงๆ แล้วตอนนี้เราอายุค่อนข้างเยอะแล้ว จะครบ 28 ปี จบปริญญาโทมาแล้วประมาณ 3 ปี ตอนที่เรียนปริญญาโท เราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย โดยที่ไม่ใช้เงิน พ่อ แม่ เลย ทีนี้ เราก็เลยไม่มีเงินเก็บเหลือเลย เพิ่งจะ เริ่มเก็บได้ก็ประมาณ 2 ปีที่ ผ่านมา ก็ได้แค่ประมาณ 2 แสนกว่าๆ จขคท สมมติว่า ควรจะเก็บให้ได้ 50000 ต่อเดือน นั่นมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา เพราะเราได้เงินเดือนแค่ประมาณ 3 หมื่นกว่า หักภาษี หักโน่น หักนี่ ก็เหลือ 3 หมื่น ต้นๆ อ้อ แล้วก็ได้ค่าทำงานพิเศษ อีกประมาณ 10000- 12000 แล้วแต่ แต่บางเดือนก็ตกลงมาเหลือ 8000 รวมๆ ก็ได้ประมาณ 40000 หักค่าห้องพัก ค่าใช้จ่าย ค่าส่งให้พ่อ แม่ สุดท้ายเหลือเก็บแค่ ประมาณ 15000 เพราะฉะนั้นก็เก็บอีก 10 ปีถึงจะพอไปเรียนเมืองนอก ซึ่ง ตอนนั้นก็คงอายุมากกว่าที่จะมาเริ่มต้นใหม่ เราก็เลยกำลังสมัครทุนอยู่ แต่ดูเหมือนโอกาสจะน้อยนิดเหลือเกิน เราต้องใช้ จม รับรอง หลายฉบับ ซึ่งมีรายละเอียดมากๆ ไม่รู้จะให้ใครเขียนให้ ตอนเรียน ป โท ก็ไม่ได้โดดเด่น ไปให้อาจารย์เขียนให้ เค้าก็จำเราไม่ค่อยได้ จะให้เค้าเขียนให้ เค้าก็คงเขียนให้ลำบาก เราก็เลยรู้สึกลำบากใจที่จะรบกวน แต่เดี๋ยวว่าจะให้เจ้านายเก่า และใหม่เขียนให้ แต่น้ำหนักอาจจะไม่มากเท่าที่กับ จดหมายรับรองจากอาจารย์ นอกจากนี้ยังมีเรียงความ ที่ต้องเขียน อีกประมาณ 5 เรื่อง เรื่องจะ 3-5 หน้า สำหรับแนบไปพร้อมใบสมัครทุน เราต้องจัดการให้เสร็จสิ้นภายใน 10 วันนี้ ซึ่งค่อนข้างยุ่งยากสำหรับเรา เพราะงานยุ่ง มากๆ แต่เราก้จะพยายามให้ถึงที่สุด และถ้าไม่ได้ทุนนี้ (แม้เราคิดว่า คงจะไม่ได้ แต่เราก็จะลองพยายามอยู่ดี) เราก็จะหาทางไปให้ได้ เราไม่ได้มองว่า มันคือการลงทุน แต่ เรามองว่า มันคือการทำตามฝัน เราแค่คิดว่า ชีวิตนี้มันสั้น หากได้ทำอะไรที่ใจฝันก็ถือว่า คุ้มค่า แล้ว เราพร้อมจะทิ้งทุกอย่างที่นี่ เพื่อไปให้ถึงฝันนั้น ทั้งๆ ที่เราไม่รู้ว่า ถ้าได้ไป แล้วกลับมาเราจะหางานดีๆ เงินดีได้หรือเปล่า เราไม่ได้รวยพอที่จะทำตามฝัน แต่เรามีสติปัญญาพอที่จะพยายามเดินตามฝัน ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไรก็ตาม (แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้นเราก็มี plan B คือต้องกันเงินส่วนหนึง และ วางแผนสำหรับชิวิตช่วงปลายไว้ด้วย บ้างเหมือนกัน) แค่นี้ละค่ะ ที่อยากจะแชร์ เราอยากจะบอกกับ จขกท ว่า ประการแรกหาเป้าหมายก่อนว่าน้อง ต้องการอะไร ต่อมาก็เดินไปตามเป้านั้น อย่างรอบคอบ และ ตามความเป็นจริง ที่มันจะเป็นไปได้ ในขณะเดียวกัน ก็ควรจะมี plan B ไว้สำหรับรองรับสิ่งที่จะเกิดขั้นโดยที่เราไม่คาดคิด และ ที่สำคัญ เตรียมใจไว้ให้เข้มแข็ง พร้อมที่จะฝ่าฟันกับปัญหา และอุปสรรค ต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น เราไม่รู้ว่าข้างหน้ามีอะไรรอเราอยู่ แต่ถ้าเรามีใจเข้มแข็ง ก็ถือว่ามีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ (อันนี้คือสิ่งที่ตัวเองคิด และพยยามทำอยู่ค่ะ) โชคดีนะค่ะ จากคุณ : สู้เพื่อฝัน - [ 17 ต.ค. 50 17:41:21 A:210.1.47.120 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 กระูทู้โดน (ใจ) มั่ก ๆ ... อิอิ ตามความคิดผม การไปเรียนเมืองนอกนี่ เค้าสอนไม่เหมือนบ้านเรา คือเราจะคิดเป็น (ไม่ได้ถูกสอนให้ทำตามหนังสือ หรือทำตามครูสอน) ไม่เข้าใจอะไรก็กล้าถามเพราะเพื่อนมันถามกัน (เมืองไทย พอครูถามว่ามีปํญหาอะไรมั้ย นักเรียนก็กลัวครูกัด!) วางแผนชีวิตตัวเองเป็น (เพราะต้องอ่านหนังสือ และงานเยอะมาก) ทำงานเป็น team ได้ดี (คนไทยขนาดทักษะนี้มาก) และเข้าใจระบบการคิดการอ่านการทำงานของพวกฝรั่ง ภาษาที่จะได้ (ไม่มากก็น้อย sure sure) และประสบการณ์ที่ใครมาเอาไปจากคุณไม่ได้!... และอื่น ๆ อีก  ... แต่ก็นั่นแหล่ะ ก็ต้องใช้ทุนจำนวนมาก มาแลกกับสิ่งเหล่านี้นะ  ... จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด - [ 17 ต.ค. 50 18:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สำหรับผมนะ ผมว่าแล้วแต่นิสัยคนอ่ะครับ บางคนก็ชอบอยู่เมืองไทย ไม่อยากไปหรอกเมืองนอก แต่ผมคิดว่าชาตินึงขอลองไปดูละฟะ อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์ ได้ภาษา บางคนทำงานแทบตายอยู่เมืองไทยสุดท้ายมีเงินก็เอาไปเที่ยวเมืองนอกอยู่ดี เราก็ถือโอกาสที่เราไปเรียนนี่สิเที่ยวไปด้วยเลย นอกจากนั้นยังได้อยู่นานกว่าเค้า แบบเสียเงินทีเดียวกะคุ้มไปเลย แล้วก็พอดีกรณีผมคือทำงานสายที่เรียนมาแล้วไม่ชอบ จะออกไปเรียนใหม่ก็ยังไม่รู้จะเรียนอะไร ก็เลยกะไปเรียนภาษาเมืองนอกก่อนแล้วค่อยกลับมาหางานใหม่ดีกว่า จากคุณ : Mr.Cashflow - [ 17 ต.ค. 50 20:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าคุณแค่ว่าจะเรียนต่อนอก..แค่โท แล้วกลับมาทำงานลูกจ้าง..ก็อย่าง คห.ที่ 8 มันไม่คุ้มหรอก คิดง่ายๆ ตอนคุณสมัครเข้าโปรแกรม (กรณีนี้จะไม่พูดเรือ่งที่คุณได้ทุนจากไทย เพราะดูท่าจะ ทุนกอ ไม่ก็ทุนพอกอ มอกอ) เค้าก็มีการคำนวนค่าใช้จ่ายไว้ว่าปีๆ หนึ่งคุณต้องใช้เท่าไหร เดี๋ยวนี้ น่าจะหา U ที่ต่ำกว่าปีละ $30,000 ยากอยู่ บวกกันสองปี ถ้าไม่ได้ทุนระหว่างเรียนเลย แต่พอหาเงินเล็กๆ น้อยๆ ค่ากินอยู่ ยังงัยซ่ะคุณก็ต้องลงทุนหลักล้าน กลับมาเมืองไทย ได้เงินขึ้นมาไม่เยอะอย่างคุณหวังแน่ๆ แต่ถ้าคุณคิดว่าการที่ได้ไปใช้ชีวิตที่โน้น(ประมาณ ฝันของฉัน) ในกรณีก็เกินคุ้มก่ะเงินล้านที่คุณลง ยิ่งถ้ารวมถึงประสบการณ์ ความรับผิดชอบที่ต้องรับ เปิดโลกกว้างให้ตัวเอง การเรียนการสอนที่มีระบบ(ในกรณีที่ไม่ใช้ U ห้องแถว) รับรองถ้าคุณได้เรียนแล้วขยันรับผิดชอบ ในวิชานั้นๆ คุณได้รู้เยอะกว่าตอนเรียนในไทยนัก แล้วถ้าคุณประมาณนักสู้ และอดทน ไม่หยุดนิ่ง รับรองได้ว่าการไปที่โน้น คุณจะเห็นโอกาสในชีวิตเยอะขึ้นเยอะ ในมุมที่คุณจะไ้ม่ได้เห็นในไทย คำว่าคุ้มของคนแต่ละคนไม่เหมือนกันคะ มันก็ไม่ได้รับประกัน 100% เสมอไปว่า คุณอยู่ไทยแล้วจะแย่กว่าไปนอก เพราะคนเรามันมีโอกาสมาให้เลยๆ แล้วแต่เวลาและสถานะคะ.. โชคดีนะคะ จากคุณ : คนแ่ก่.. จนๆ (lazy_panda) - [ 17 ต.ค. 50 22:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมคนนึงแหละครับ ที่มาเรียนเมืองนอกด้วยเงินตัวเอง (แถมมีกู้มาด้วยนะ) โดยมีเป้าหมายว่า จะจบปริญญาแล้วกลับไปเป็นอาจารย์อย่างที่รักจะเป็น ตอนก่อนมาก็ขัดข้องหลาย ๆ อย่าง พ่อแม่ก็เป็นห่วง ทุนก็ไม่ได้ มีแต่คนบอกจะช่วย ซึ่งเค้าก็คงพยายามจะช่วยแล้วแต่ไม่มีหนทาง สุดท้ายผมก็ดิ้นเอาเอง ยังไงจะไปให้ได้ ซึ่งก็นำมาซึ่งความขัดแย้งหลาย ๆ อย่าง รวมทั้งการไม่ไว้วางใจจากผู้ใหญ่ว่ายังมีใจรักที่จะทำงานอยู่หรือไม่ อย่างไรก็เถอะ แม้จะไม่ได้รับทุนอะไรมาก็ตาม ผมก็กระเสือกกระสนมาจนได้ มีหลาย ๆ คนถามผมว่า มาเรียนเนี่ย เสียเป็นล้านบาท กลับไปรับเงินเดือนครู รวมค่าตำแหน่งด้วย เดือนนึงไม่เกินสี่หมื่น คุ้มกับเงินที่เสียไปเหรอ ทำไมไม่เรียนในเมืองไทย ได้ปริญญาเหมือนกัน จริงครับ ได้ปริญญาเหมือนกัน แต่ผมมองในอีกแง่หนึ่ง คือด้านคุณภาพ ไม่ใช่ว่าการศึกษาระดับสูงในเมืองไทยไม่ดี หรือคนไม่มีคุณภาพไปเสียหมด แต่คุณเชื่อไหมครับ ในสาขาและมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนมา ผมมองหาว่าคุณภาพได้น้อยเกินไป นิสิตปริญญาโท เรียน ๆ เล่นๆ ก็จบ บางคนจนถึงวันสอบยังต้องให้อาจารย์มานั่งสอนว่าสถิติที่ใช้ มันมาได้อย่างไร บางคนแทบไม่รู้อะไรกับเรื่องที่ตัวเองทำเลย ดีว่าเพื่อนหรือแฟนทำให้ อาจารย์บางคนไม่มาสอนทั้งเทอม ถึงปลายเทอมเอารายชื่อมาให้เซ็นแล้วเข้าสอบ บางคนสั่งงานให้นักศึกษาเอามาส่ง แล้วมันก็กองอยู่หน้าห้องเป็นปี ๆ หลายคนทำงานไปวัน ๆ พอมีการตรวจสอบคุณภาพ ก็เอาชื่อตัวเองไปแปะเป็นผู้ร่วมงานวิจัยสักทีนึง งานวิจัยแต่ละชิ้นก็มีคุณภาพน่าดู ประเภทสำรวจความต้องการ สำรวจความคิดเห็น ไม่ใช่งานแนวนี้ไม่มีประโยชน์นะครับ แต่ได้ผลมาไม่มีการสานต่อ ไม่มีการนำไปใช้ และที่สำคัญ ผลสำรวจที่ได้มา พอไม่สวย ก็มานั่งเมคเอาดื้อ ๆ หนังสือที่เอามาสอน ตั้งแต่ปี 1980 ไม่เคยเข้าไปดูว่าความรู้เค้าพัฒนาไปถึงตรงไหน จนเค้ามีทฤษฎีใหม่มาลบล้างยังไม่รู้เรื่องเลย ผมคงเบี่ยงเบนกระทู้ไปเยอะ แต่นั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมอยากมาเรียนเมืองนอก ด้วยความเชื่อถือว่า จะได้รับอะไรมากกว่าเรียนที่เมืองไทย และด้วยความฝันว่า จะกลับไปเป็นครูที่ดี จากคุณ : กาติไกยยะ - [ 17 ต.ค. 50 23:08:24 A:160.39.73.159 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณครับ ได้เห็นมุมมองของหลาย ๆ คน ดีใจจัง ขอบคุณมากครับ จากคุณ : nikinik (nikinik) - [ 17 ต.ค. 50 23:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณที่ตั้งกระทู้แบบนี้ขึ้นมาค่ะ เราก็กำลังจะไปเรียนเหมือนกัน อยากแชร์ความรู้สึกน่ะค่ะ เราเก็บตังค์มาอยู่นาน ลังเลมาก็หลายรอบ แต่สาเหตุหลักๆของเราไม่ใช่เรื่องพัฒนาภาษา,เจอวัฒนธรรมที่หลากหลาย หรือ ประสบการณ์ไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ เพราะจริงๆเราทำงานอยู่บริษัทข้ามชาติ ซึ่งก็ผ่านๆมาหมดแล้ว (บริษัทเราคนที่จบนอกบางทีได้เงินเท่าๆกับคนที่จบไทยซะอีก) สิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจได้ก็คือเราต้องการไปหา connection ไปพบปะกับคนอื่นๆ ไปมองช่องทางธุรกิจ และอีกอย่างที่ผ่านๆมาเราก็คิดจะสมัครเรียนในไทยมาสองรอบแล้ว แต่มาเปลี่ยนใจแบบว่ากระทันหันเลย เพราะเราคิดว่าไหนๆจะเรียนแล้ว จะออกจากงานแล้ว ไม่คิดจะไปทำอะไรในโลกกว้างบ้างเลยหรือ ไปหาความท้าทายบ้าง เรื่องเงินเนี่ยช่วงแรกๆก็กังวลค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว มันเป็นข้ออ้างมากกว่าน่ะ เราต้องไม่คิดว่าอยากไปเรียนแต่ไม่มีเงิน อยากให้คิดซะใหม่ว่า เพราะเราไม่ได้คิดอยากไปเรียนเต็มที่มากกว่าเลยยังเก็บเงินไม่ได้ซะที โดยส่วนตัวน่ะค่ะ เราก็เก็บเงินได้แบบพออยู่ พอเรียนน่ะ (แต่จะกันตังค์ฉุกเฉินไว้เสมอ) ถ้าไป ก็จะไปหางานทำบ้าง ซึ่งก็คง save ได้ หรือถ้าอยู่ๆไปเกิดไม่ชอบใจ คิดว่าไม่คุ้มกับที่ลงทุน เราก็กลับบ้านเราก็ได้นี่นา อย่าเสียใจ ไม่มีอะไรเสียไปเปล่าๆหรอก จากคุณ : au nom de l'amour - [ 18 ต.ค. 50 00:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จริง ๆ ตอนนี้ก็ำกำลังคิดอยู่เหมือนกัน ว่าจะให้แฟนเรียนด้วยในระดับ ป.โท เงินเก็บก็มีพอจ่ายค่าเทอมอะไรได้้แหละ แต่ก็เสียดายเหมือนกันเพราะเป็นเงินเก็บมา ถ้าเอากลับไปไทยก็คงจะเอาไปลงทุน หรือซื้อบ้าน ซื้อรถ อะไรได้อยู่เหมือนกัน ถามว่าคุ้มไหม? ก็ไม่ค่อยแน่ใจในแง่เงินทอง แต่ก็คิดว่ายอมลงทุนเป็นค่าวิชาก็แ้ล้วกัน มีความรู้ มีคุณวุฒิติดอยู่กับตัว คงพอทำงานหาเงินใหม่ได้ จากคุณ : กายทิพย์ - [ 18 ต.ค. 50 02:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 14 และ 17 ค่ะ เราคิดว่า เราเรียนไปเพื่อที่จะได้ทำงานอย่างที่ตัวเองชอบ เงินที่ "ลงทุน" ไปกับการเรียนต่อต่างประเทศ ก็จะเป็นการลงทุนเพื่อที่จะมีชีวิตแบบที่ตัวเองอยากมี เท่านั้นเอง เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่ครอบครัวไม่ได้มีฐานะเลยค่ะ ไม่มีสิทธิ์คิดจะมาเรียนต่างประเทศด้วยเงินครอบครัว หรือแม้แต่เงินเก็บจากการทำงานด้วยซ้ำไป ตอนเราจบป.โท เราทำงานได้เงินเดือนไม่ถึงสองหมื่นบาทด้วยซ้ำ แต่เรามีความฝันคล้ายๆ กับคุณความคิดเห็นที่ 14 คืออยากเรียนอะไรที่จะกลับไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับเมืองไทย โดยเฉพาะในสาขาหรือแนวทางที่บ้านเรายังไม่ค่อยจะมีกัน เรามาที่นี่เพราะว่าแฟนชวนมาหาช่องทางเรียนต่อปริญญาเอกค่ะ แฟนเราได้ทุนมาเรียน เราถือวีซ่า J2 ก็ทำงานเก็บเงินกันไป เคยคิดแบบคุณความคิดเห็นที่ 17 ด้วย ว่าถ้าเก็บเงินอย่างเดียว หกปี กลับไปคงทำอะไรได้หลายอย่าง คงมีบ้าน มีรถ ได้เริ่มต้นชีวิตแบบไม่ต้องเป็นหนี้ แต่สุดท้ายก็ลงเอยว่า เราจะลงทุนเป็นค่าวิชาความรู้แทน บ้านเราไม่รวย แต่ทุกคนสอนเรามาตั้งแต่เด็กว่า เงินทองมีได้ก็หมดได้ แต่สิ่งที่จะติดตัวเราไปจนวันตายคือวิชาความรู้ ถ้าเราเป็นผู้มีความรู้สูงแล้ว แม้แต่คนที่รวยที่สุดในโลกก็มาดูถูกเราไม่ได้ค่ะ ตอนนี้เราได้รับการตอบรับเข้าเรียน Ph.D. ในสาขาที่อยากเรียนมากๆ แล้วค่ะ จากนี้คงต้องเก็บหอมรอมริบเป็นค่าเทอมกันต่อไป คงต้องหางานในมหาวิทยาลัยเพื่อส่วนลดค่าเทอม หรือสมัคร assistantship ซึ่งมีค่าตอบแทนน้อยกว่าทำงานข้างนอก แต่ได้งดเว้นค่าเล่าเรียน ฯลฯ แต่ถึงเราจะไม่ได้อะไรเลย และต้องเก็บเงินไว้จ่ายค่าเทอมแพงๆ ด้วยตัวเอง เราก็รู้ว่าเราจะไม่มีวัน "ขาดทุน" ค่ะ เพราะความรู้ที่จะได้นั้นสำหรับเรามีค่ากว่าการที่จะมานั่งคิดว่า จะได้ค่าตอบแทนเป็นเงินกลับคืนมาอีกเท่าไหร่ ฉะนั้น ขึ้นอยู่กับเป้าหมายของการลงทุนค่ะ ว่าลงทุนมาเรียนต่างประเทศ เพื่ออะไร คุณเจ้าของกระทู้ลองถามตัวเองดูค่ะ ไม่มีเหตุผลไหนผิดหรือถูก คุณจะบอกตัวเองได้ในที่สุด ว่าจริงๆ แล้วคุณต้องการอะไรในชีวิต และความต้องการนั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจเรียนต่อครั้งนี้หรือไม่ จากคุณ : เหมียวเหมียว - [ 18 ต.ค. 50 07:42:04 A:65.33.179.52 X: TicketID:067782 ]

ความคิดเห็นที่ 19 Education--->Work--->MONEY. Most of people(exclude millionaire) study Master's or higher in order to get a well paid job because they want money, right? Is it better that you get Ph.D in Thailand at cheaper cost and you use the rest of money that you will spent on Ph.D in US get a house, car and etc. in Thailand. Or even use that money to travel around the world. Education do not related to habit of using money. Do you think everyone who earn Ph.D. use money wisely? OR do you think anyone who earn Master's degree or Ph.D. in Thailand cannot get a good job? OR those who earn degree in Thailand can not use money wisely? "Live sufficiently" What do you think? จากคุณ : just my idea - [ 18 ต.ค. 50 09:39:54 A:66.215.183.2 X: TicketID:101679 ]

ความคิดเห็นที่ 20 I got chances to meet many great Thai professors and exchanged ideas/perspectives (mostly I got from them). I would not bother to be here in the US, if two of those didn't tell me that, " A guy like you should be studying aboard, you would get many more from there." I believe them and am truly appreciated that they believe in "a guy" like me. More than 6 years that I have been here, I realize that I have truly gotten "many more" than I firstly expected. I value these much more than my future PhD degree: these include life experiences, insight about life, and perception upon people. Yet the results may vary greatly from one person to another, please also keep this in mind.... IT DEPENDS. แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 50 11:49:25 แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 50 11:46:59 จากคุณ : amatuer translator - [ 18 ต.ค. 50 11:43:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาแชร์ประสบการณ์ด้วยละกันครับ ตอนนี้ก็ยังคงเรียนอยู่ที่เมืองนอก นอกเหนือจากหลายเรื่องที่หลายท่านได้กล่าวมาข้างต้น ไม่ว่าความรู้แปลกใหม่ เทคโนโลยีใหม่ ประสบการณ์ ความรับผิดชอบ ภาษา แล้ว คิดว่าการมาเรียนนี่ก็เป็นการเปิดโลกให้ตัวเองเสียมากกว่า เปิดโอกาสให้ตัวเองได้เจอกับโอกาสใหม่ ซึ่งทำให้ตัวเรามองสิ่งรอบข้างในมุมมองที่กว้างขึ้น ถ้ามองย้อนกลับไปแล้วตอนก่อนมาเรียนไม่ได้คิดอะไรเลย แค่คิดว่าเรียนโทจบนอกตามกระแสสังคมครับ ถึงแม้ว่ามาเรียนด้วยเงินตัวเอง (ยกเว้นขอค่าเครื่องบินจากพ่อแม่) และได้เงินเดือนกับค่าเทอมจากการเป็น Research Assistant ความคิดหลายอย่างก็ได้เปลี่ยนไปหลังจากได้มาอยู่เดือนแรก ได้มองเห็นความเหมือนและความแตกต่างของสิ่งรอบตัวมากขึ้น ได้เห็นและเจอสิ่งใหม่ ได้เจอในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะเจอ และเรียนรู้หลายอย่างในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะได้รู้ สมัยก่อนอยู่เมืองไทยก็คิดว่าตัวเองหัวดี และเป็นคนอันดับต้นของรุ่น แต่พอมาอยู่ที่นี่แล้วรู้สึกว่าแม้เราจะเรียนเก่ง แต่เราก็มีอะไรให้เรียนรู้ตลอดเวลา และถีบตัวขึ้นไปเรื่อยครับ แต่ไม่คิดว่าเรียนโทเมืองไทยไม่ดีนะครับ แต่คิดว่าเรียนโทเมืองไทยกับเวลาที่เสียไป 2-3 ปี เวลาที่เสียไปน่าจะได้อะไรมากกว่านั้น จากคุณ : เด็กสร้างบ้าน (whatzwrong) - [ 18 ต.ค. 50 13:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คนมาเรียนต่อก็หวังเพื่อที่จะเป็นส่วนหนึ่งใน"ใบเบิกทาง" เพื่อที่จะปูทางในอาชีพการงาน หน้าตาทางสังคมในอนาคต หากคิดว่าการมาเรียนต่อเพื่อตอบสนองตรงนี้ ส่วนที่ได้ต่อจากนี้ก็เป็นส่วนของกำไรแล้วค่ะ ทั้งในด้านความคิด ประสบการณ์ การดำเนินชีวิต ทัศนคติต่อสิ่งต่าง ๆ ทั้งกับตัวเอง และ สังคมรอบข้าง ไม่ใช่สิ่งเหล่านี้หาไม่ได้ในเมืองไทยนะ แต่มันทำให้กะลาของเรากว้างขึ้น (มาก หรือ น้อยก็ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลอีกนั่นแหล่ะว่าจะเก็บเกี่ยวได้แค่ไหน บางคนอยู่เมืองไทยแต่ความรู้กว้างขวางไม่แพ้คนจบนอกก็ถมไป) อยู่เมืองไทยเราเก่งแบบนึง ่ครั้นพอมาอยู่เมืองนอก ก็พบว่าที่เรารู้สึกว่าเก่งที่เมืองไทยบางเรื่องมันก็ใช้ไม่ได้กับที่นี่ ปัจจุบันเทคโนโลยีก้าวไกลค่ะ หากคิดสะระตะแล้วพบว่าการที่จะต้องพาตัวเองข้ามน้ำข้ามทะเล มันไม่คุ้มกันในแง่ผลตอบแทนในแง่รายได้ (ไม่ใช่ว่าห้ามคิดถึงรายได้นะ แต่ถ้าหาก concern เรื่องนี้เป็นหลักก็ควรนำเรื่องนี้ไปเป็นปัจจัยในการประกอบการพิจารณาด้วย) ตอนนี้มหาวิทยาลัยดัง ๆ ในหลายแห่งก็เปิดคลาสที่นิยมให้คนทั่วไปได้เข้าไปเรียนออนไลน์ อย่างมหาวิทยาลัย Harvard ที่เปิดคลาส Justice ให้เข้าไปเรียนออนไลน์ได้ และ ฟรีด้วย! (ถ้าใครสนใจเชิญได้ที่ http://post.harvard.edu/sandel/course_site.html ค่ะ ที่มา : http://www.fringer.org/?p=287#more-287) เชื่อว่าในอนาคตก็คงจะเปิดให้เรียนออนไลน์มากกว่านี้แน่ ๆ หากถึงวันนั้นแล้วคงอาจจะไม่ต้องบินไกลมาเรียนถึงต่างประเทศ เรียนผ่านอินเทอร์เนตที่บ้านก็คงจะได้ และ ก็คงจะประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้หลายอย่าง แต่ถามจริง ๆ เถอะค่ะ ถ้ามีวันที่มหาวิทยาลัยที่เป็นที่ยอมรับในวงกว้าง เปิดให้เรียนทางอินเทอร์เนตได้อย่างเต็มรูปแบบ (ซึ่งก็คงไม่ฟรี) จะเลือกที่จะเรียนอยู่ที่บ้าน หรือจะมาสัมผัสบรรยากาศจริง ๆ ให้รู้ให้เห็นกับตาว่าเป็นอย่างไร ลองคิดดูว่าครั้งนึงที่ชีวิตได้มีโอกาสมาเรียนต่างประเทศ นอกจากวิชาความรู้แล้ว เรายังต้องการ 'สัมผัส' กับอะไรอีก? ลองถามตัวเองดู.. ปล.เห็นกระทู้นี้แล้วนึกถึงกระทู้นึงเมื่ออาทิตย์ก่อน ถามคล้าย ๆ กัน concern ในเรื่องรายได้หลังจากเรียนจบ เจอคนนึงนำเสนอแนวคิดได้น่าสนใจค่ะ เลยอยากจะแนะนำให้อ่าน เผื่อจะเป็นแนวทางในการตัดสินใจในอนาคตต่อไป http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H5900835/H5900835.html#8 จากคุณ : น้องแหนมเนือง - [ 18 ต.ค. 50 15:29:58 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อยากตั้งกระทู้เหมือนกันครับ ว่า "ทำไมคนไทย ชอบคิดว่าการเรียนเมืองนอกไม่สำคัญ" ผมได้ถาม คนที่มีโอกาสที่จะไปเรียนเมืองนอก แต่พวกเขาไม่อยากไปเอง ว่าทำไมไม่อยากไป??.... เขามักจะตอบผมว่า .... เมืองไทยก็เรียนเหมือนเมืองนอก /หรือไม่ก็ เก็บเงินล้านไว้ลงทุนดีกว่า ซึ่งผมเห็นว่ามันเป็นความคิดที่ผิด!!!!! ครับ ผมอยากบอกว่า คุณไม่ได้ทำลายอนาคตตัวเองเท่านั้น แต่คุณทำลายอนาคตชาติ!!!ไปด้วยพร้อมๆกัน คุณเรียนเมืองนอก คุณจะได้อะไรมากกว่าที่คุณได้ที่ไทยแน่ๆๆครับ เช่น ไปดูว่าพวกคนเอเชียด้วยกันมันเก่งแค่ไหน มันขยันขนาดไหน ...ไอ้ที่ว่าเก่งๆในไทย ไปเจอพวกเอเชียด้วยกัน ถอยแทบไม่ทัน... ถ้าคิดแค่ว่าเก่งในชาติแล้วพอ!!!! แล้วต่อไปชาติไทย จะไปสู้ใครได้ครับ หรือต้องรอให้พวกต่างชาติ มาลงทุนที่ไทย แล้วเราก็ไปเป็นลูกจ้างเขาจนวันตายหรอครับ เรื่องเงิน อีกอย่างครับ ผมว่าเงินล้านที่เอามาลงทุน การลงทุนในคน มันคุ้มค่าสุดแล้วนะครับ (แต่ข้อเสียคือมันวัดค่าออกมาได้ยากสุดเช่นกัน) --แล้วมนุษย์นี่แหละครับ ยังสามารถเอาเงินที่ลงทุน ไปทบต้นทบดอกได้ในตัวเอง .......คนเก่งก็จะเก่งขึ้นเรื่อยๆ ..... พยายามอย่าวัดค่าของ การศึกษาออกมาเป็นตัวเลขเลยครับ เพราะค่าของการศึกษาจริงๆ มันมีมากกว่าที่คุณเห็นมากนัก --ถ้าทุกคนในเมืองไทยคิดเหมือนคุณว่า ไม่ไปเรียนเมืองนอก แล้วชาติจะเป็นไงครับ --แต่ถ้าทุกคนในเมืองไทย อยากไปเรียนเมืองนอก ลองคิดดูซิครับ ว่าประเทศจะเจริญขนาดไหน ผมอยากให้ทุกคน คิดว่าการไปเรียนเมืองนอกมันคุมค่าครับ คนมีทุนส่วนตัวก็ออกกันเองเถอะครับ (ถ้าจะรอแต่ทุนคนอื่น อย่างนี้ปีนึง ชาติจะมีคนจบนอกซักกี่คนครับ แล้วอย่างนี้จะเอาอะไรแข่งกับชาติอื่นครับ) ปล. ขนาดประเทศที่เจริญกว่าเรา เขายังไปเรียนต่อประเทศอื่นๆ เยอะแยะเลยครับ แล้วทำไมประเทศด้อยกว่า(ในปัจจุบัน)อย่างเรา กับมองว่าเรียนในประเทศก็พอเพียงแล้ว.... จากคุณ : jeff (Jefjung) - [ 19 ต.ค. 50 02:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 I like staying in Thailand, but actually want to study abroad. It knows that it sounds confusing but it's true!! The main reason I want to study abroad is becuase of the better education. I'm not telling that Education in Thailand is not good. In fact, it is OK but it is better out there, don't you think? I love to study with many smart people even they might get better grade than me. Learning with these people will automatically push you to study harder!! In the end, you are getting smarter. Living in the foreign country will offer you the great experience. You will know lots of new friends. Most importantly, you will learn how to survive by yourself. I used to work abroad for 2-3 months. I had to iron all my clothes, laundry, cook, travel on my own. It was really tough but I am now stronger. If you have a chance to go there one day, you just go for it! I wish you all the best. จากคุณ : Beauty Suicide - [ 19 ต.ค. 50 09:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมขอเล่าจากประสบการณ์อันน้อยนิดที่ผมพบเจอในเวลา 4 ปี ของการเรียนปริญญาตรีนะครับ ผมวางแผนเอาไว้ครับว่าจะไปเรียนต่อ โท ที่ต่างประเทศเพราะ 1. สาขาวิชาที่ผมสนใจ ไม่ได้รับความสนใจในประเทศไทยเท่าที่ควร และ ไม่มีผลิตในประเทศไทย 2. ชีวิตการเรียนของผม 4 ปีในหมาวิทยาลัยไทย ระดับปริญญาตรี ผิดหวังมากครับ ผิดหวังที่อาจารย์ที่ผมพบตลอด 4 ปี ทำงานไม่เป็นเวลา ไม่ตรงเวลา ตอนต้นเทอมก็ล้อเล่นกับนักศึกษามากเกินไป พอปลายเทอมก็รีบสอนยัดให้นักศึกษา เข้าช้า ปล่อย สาย จัดตารางเวลาตัวเองแล้ววุ่นวายมากครับ ต้องมานั่งปรับเวลาใหม่ทุกวัน จนเลิกทำ เพราะมันเสียเวลา ข้อสอบออกมาก็วัดอะไรไม่ได้ เพราะกลัวนักศึกษาทำไม่ได้  นิสัยที่รับมาโดยไม่รู้ตัว นั่นคือ ความไม่เป็นระเบียบในการทำงาน การไม่ตรงต่อเวลา ผมไม่ชอบเอามากๆ รับไม่ได้ มาสายโดยไม่รู้สาเหตุ ครั้งสองครั้งไม่ว่ากัน แต่เป็นทั้งเทอมไม่ไหว 3. บรรยากาศไม่เหมาะกับการเรียน เวลาอาจารย์สั่งงาน มักจะมีเสียงตามมา "โฮ่ๆๆๆ" "โห จารย์" "เยอะโคตร" ต่างคนต่างไม่อยากจะทำงานที่สั่ง แต่จบไปต่างคนก็ต่างอยากมีงานมีการดีๆทำกัน เรียนๆลอกๆ ก็จบได้ บางคนทำโครงงานปี4 1กลุ่มมี3คน ทำจริงๆก็ 1 คน อีก 2 คน เกาะเพื่อนจบ แทนที่เราจะได้ช่วยกันคิดช่วยกันทำ ได้ความคิดมุมมองใหม่ๆ กลับไม่ไ่ด้อะไรเลย ต้องมานั่งจมปลักอยู่ในกะลาความคิืดตื้นๆของตัวเอง และผมต้องการไปเรียนต่อโท เพื่อ 1. ศึกษาในสาขาที่ผมสนใจ 2. ออกจากกะลาความคิดของตัวเอง 3. เก็บประสบการณ์ชีวิต แค่นี้แหละครับ จากคุณ : CalculusOnline - [ 19 ต.ค. 50 15:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 To Comment 25 Regarding to your list no.2 and 3 Don't you think lecturer and student in US or UK have this kind of habit? 555 Come and see it, dude. จากคุณ : PP - [ 19 ต.ค. 50 18:54:09 A:66.215.183.2 X: TicketID:101679 ]

ความคิดเห็นที่ 27 I do agree with Number 23. It's exactly what I have been through, other Asian students are very very good in academic and practical knowledge. I earn a lot of experience to study outside my country and it's invaluable experience! จากคุณ : juice - [ 20 ต.ค. 50 07:07:15 A:165.95.228.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 เอ่อ คห. 25 ครับ ผมไม่อยากบอกนะว่าเมืองนอกการศึกษาไม่ดี แต่ขอบอกว่าอาจารย์ที่นู้นก็เป็นแบบนั้นเลยล่ะ บางคนนี่แย่ยิ่งกว่าอีกเพราะจารย์เมืองนอกส่วนใหญ่งานเยอะ แถมขี้เกียดด้วย เพราะงั้นบางทีนี่เค้าแทบไม่สอนไรเลย แถมออกสอบตรงที่ไม่สอนอีก ส่วนเรื่องงานกลุ่มนี่ผมก็ขอเตือนไว้หน่อยละกัน ของคน 3 คน ทำ 1 คน ของผมกลุ่ม 10 คน ทำ 3 คน โดยเฉพาะฝรั่งนี่ไม่ทำไรเลย มีขยันก็คนไทยด้วยกันกะคนเอเซียนี่แหละ แต่พูดถึงเรื่องประสบการณ์นี่ก้ได้จริงๆนะครับ คุณจะได้รู้แนวความคิดแนวการใช้ชีวิตของคนที่อยู่เมืองนอก แล้วคุณจะเลิกเห่อฝรั่งไปเลยล่ะ เพราะจะรู้ว่าฝรั่งก็ไม่ได้ฉลาดกว่าไทยเท่าไหร่หรอก จากคุณ : คนเดินบนดิน - [ วันออกพรรษา 20:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องผลตอบแทนเมื่อกลับไปคุ้มไม่คุ้มนี่ยังไม่คิด เพราะเอาแค่เรียนให้รอดเทอมแรกยังไม่รู้จะทำได้มั้ย เงินก็ขอพ่อแม่มาเรียน แต่คิดว่าแค่ประสบการณ์นี่ก็คุ้มมากแล้ว ตามที่หลายๆท่านข้างบนนี่ก็พูดไปแล้ว ไม่มีทางหาอะไรหลายๆอย่างที่ได้จากที่นี่ ได้ในเมืองไทยหรอก จากคุณ : <> Giggs <> - [ 7 พ.ย. 50 11:36:49 ]