PANTIP.COM : H5993864 พี่ๆคะ ช่วยหน่อยเถอะค่ะ เส้าใจมากๆ หนูไม่อยากทำงาน ตอบหนูที []

ความคิดเห็นที่ 34

คุณเจ้าของกระทู้คะ ลองอ่านชีวิตของ ผู้หญิงคนนี้ดูนะคะ เผื่อว่าคุณจะรักชีวิตคุณขึ้นมาบ้าง ก็อปมาอีกทีเหมือนกันค่ะ เพราะอ่านแล้วชอบ
............................................................................................
คำว่าชีวิตบัดซบ เป็นยังไงน่ะหรอ มันก็อาจจะเป็นที่คนๆนั้นคิดไปว่าชีวิตของเค้าไม่ดี เจอแต่เรื่องร้ายๆ ซึ่งเราก็อยากจะเขียนสิ่งที่เราได้คิด ไม่ใช่ประจานตัวเอง เรียกว่า ได้ระบาย ได้คิด ได้รู้ และได้ปลอบใจตัวเอง ดีกว่า

ตอนเด็ก

หลังจากที่พ่อกับแม่เลิกกัน ตอน 9 ขวบ แม่เก็กระเป๋า หอบลูก 3 คน ไปหา ตา กับ ยาย ที่ โคราช ทันที และตั้งแต่นั้น พ่อจะง้อยังไงก็ไม่เคยกลับอีกเลย และแม่ไปทำงานที่ กทม. กับเพื่อน เราสามคนพี่น้องจึงได้อยู่กับ ยาย และ ตา

ชีวิตเด็กน้อย สามคนที่เคยอยู่กับความรัก จาก พ่อ แม่ และ ปู่ กับ ย่า เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง จ๋าโดน ยาย ตี เกือบทุกวัน ตีด้วย ไม้ไผ่ผ่าซีกให้แตก แล้วฟาดลงมาบางวันโดนตีทั้งๆที่ยังอยู่ในมุ้ง บางวัน นั่งดูการ์ตูนบ้านป้า อยู่ๆได้ยินเสียง"เผี๊ยะ"
และรู้สึกเจ็บๆชาๆ ที่หลัง และ ทีที่ 2 และ 3 และ 4 ตามมา ไม่ได้หนี ไม่ร้องไห้แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงโดนตี ไม่เคยได้ยินเหตุและผล

พี่ชายไม่เท่าไหร่เพราะเค้าไปเลี้ยง"ควาย"ให้ แต่จ๋ากับน้องยังเด็ก ซึ่งจำได้ตอน ตา ตีน้องเพราะน้องเล่น"น้องนู๋ตัวเอง" น้องเพิ่งจะ 4 ขวบ แต่เค้าใช้ไม้ไผ่ตี ซึ่งจ๋าทนไม่ได้เด็ดขาด ตีจ๋า จ๋าทนได้ แต่ตีน้อง น้ำตาไหล วิ่งไปกอดน้องทันที ซึ่งก็โดนจ๋าไปด้วย พยายามบังไม่ให้ตีถูกน้อง จนป้าต้องมาห้ามตา เพราะสงสาร

ถามว่าชีวิตบัดซบรึยัง ยังนะ ก็ยังมีข้าวให้กิน (ถึงจะมีแต่น้ำพริกแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรกิน) ขนมไม่มีกินไม่เป็นไร มองไปที่เด็กบางคน ไม่มี พ่อ แม่ พี่น้อง ไม่รู้จักความรักความผูกพันจากพ่อแม่ด้วยซ้ำไป จึงถือว่า เรายังโชคดี
เพราะหลังจากจบ ป.4 พ่อมารับกลับ สรุป ชีวิตไม่ได้บัดซบ

ตอนวัยรุ่น

อยู่กับพ่อ จนอายุ 15 ได้ รับรู้ว่า พ่อไม่ได้มีความสุขกับชีวิตคู่ ทั้งๆที่มีคนเข้ามาใหม่หลายคน แต่ละคนอยู่กับพ่อไม่เคยนาน เพราะแต่ละคนจะทะเลาะกับพ่อเรื่องจ๋าตลอด จากที่เคยกอดพ่อ นอนตักพ่อ ถอนผมหงอกให้พ่อ ก็ไม่ค่อยได้ทำ เพราะ
จะโดนสายตา"จิก" จากแม่เลี้ยงแต่ละคน ซึ่งพ่อก็สัมผัสได้ จึงอยู่กับใครไม่ได้นานไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไม เค้าต้องอิจฉาลูกสาวของพ่อ หรือเค้าอยากเห็นพ่อ เป็นคนที่ไม่รักลูก แบบนั้นเค้าจะอยู่กับพ่อได้ดีกว่ามั๊ย จ๋าอยากเห็นพ่อมีคนที่คอย
ดุแล เป็นห่วงเป็นใย ไม่ใช่เอาแต่ทะเลาะ จึงตัดสินใจไปอยู่กับแม่ ตัดปัญหาที่แม่-เลี้ยงไม่ชอบลูกสาวของพ่อ ชีวิตหักเหไปนับจากนี้

มาอยู่กับแม่ สอบเข้า ปวช. ได้ที่ วิทยาเขต นึง ใกล้ๆกับเทคนิคกรุงเทพฯ แล้วก็ได้ทำงาน เสริฟอาหารที่คาเฟ่แห่งนึงตอนกลางคืน เพราะเพื่อนแม่มีลูกสาวทำอยู่ที่นั่นด้วย ทำงานไป เรียนไป จนคืนหนึ่ง ผู้ชายคนนึงซึ่งเป็นเพื่อนของ
ลูกเพื่อนแม่ มาหน้าร้านตอนเลิกงาน แล้วถามหา "ฟ้า" ซึ่ง ฟ้า ก็เป็นเพื่อนเราด้วย ก็บอกไปว่า ฟ้าหยุดงานวันนี้ เค้าจึงบอกว่า จะไปส่งบ้าน ไม่รู้ด้วยความโง่ หรือเดียงสา คิดว่าคนจะดีไปซะหมด จึงไปด้วย แต่ที่ไหนได้ ไม่ได้ไปส่งบ้าน แต่พา
ไปที่ไหนไม่รู้ ซึ่งมี ผู้ชายอีก 2 คนรออยู่

"ร้องไม่เป็นภาษามนุษย์" เพิ่งได้รับรู้กับตัวเองว่าเป็นยังไง เพราะไม่รู้ว่าตัวเอง พูดอะไรไปบ้าง จนโดนอุดปาก มีดปักอยู่ใกล้ๆหู หนึ่งในนั้นคนนึงอุดปากเรา และขู่จะฆ่าให้ตาย ถ้าไม่หยุดร้อง หยุด เพราะความ "กลัว" กลัวจะไม่ได้เห็นหน้า
พ่อกับแม่อีก

ถามว่า ชีวิตบัดซบมั๊ย ไม่นะ เพราะยังมีลมหายใจ ยังมีชีวิต ได้เห็นหน้าพ่อกับแม่ ปู่ และ ย่า พี่ น้อง ซึ่งบางคนไม่ได้มีโอกาสเหล่านี้เลย ถูกฆ่าหมกป่าบ้าง เชือดคอบ้าง ดูได้ตามหน้าหนังสือพิมพ์ บางคนไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องขอชีวิตด้วยซ้ำ

ตอนอายุ 19

ชีวิตดำเนินมาตามปกติ ทำงาน ส่งเงินให้พ่อ ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย แต่ก็ภูมิใจ ที่ได้ทำให้พ่อกับแม่ ด้วยความที่เป็นเสาหลักของครอบครัว เพราะพี่ชายติดเพื่อน และ กลายเป็น" ติดยา" พึ่งไม่ได้ ส่วน น้องชายซึ่งรักพี่สาวมากกว่า
แม่ตัวเอง ( เพราะความผูกพันซึ่งมีกับจ๋า มากกว่าแม่ ) แต่เค้าก็ยังเด็ก

ถูกกระทำอีกครั้ง เพราะความโง่ หรือความเชื่อใจคนมากเกินไป แต่คราวนี้ ไม่เหมือนเดิม เพราะ " ท้อง " ตอนตั้งท้อง เคยไปวัด นั่งจุดธูป ถามกับพระพุทธรูปว่า " ลูกทำกรรมอะไรไว้มากหรอคะ ชาตินี้ถึงเป็นแบบนี้ " ถาม ทั้งๆที่ก็รู้ว่าท่านตอบไม่ได้ ..... ปิดเรื่องท้อง ย้ายไปอยู่กับคนที่เป็น พ่อของลูก และไม่ได้กลับไปหาพ่อกับปู่อีก ได้แต่ส่งเงินไปให้ พ่อ กับแม่ จนมีลูกคนที่ สอง เพราะคิดว่ามีครอบครัวแล้ว ไม่อยากเลิก เพราะลูกต้องการ ทั้ง พ่อ และ แม่ จึงไม่ได้คุม

5 ปีเต็ม ที่ไม่ได้กลับบ้านเลย จนกระทั่ง พ่อ โทรมาบอกว่า " ปู่ไม่สบาย ปู่อยากให้หนูมาหานะลูก " จ๋าไม่ได้เข้าใจเลยว่า ความหมายคือ ครั้งสุดท้ายที่ปู่ อยากเห็นหน้าหลานสาวที่ปู่รักมาก และไม่ได้คิดว่าปู่ไม่สบายหนัก เลยไม่ได้กลับ
เนื่องจากไม่อยากให้ใครถามเรื่องลูก(ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเองต้องปิดบังอาจจะเป็นเพราะกลัวใครจะถาม ว่าไปเจอกันยังไงแล้วตอบไม่ได้) จน พ่อโทรมาอีกครั้ง " หนู ปู่เสียแล้วนะลูก " โทรศัพท์หล่น ช็อค หายใจไม่ออก ความเสียใจที่ไม่เคย เกิดขึ้นมาก่อนในชีวิต เสียใจมากกว่าการ เสีย ความ บริสุทธิ์ให้กับคนที่ไม่รู้จัก และไม่ยินยอมซะอีก โกรธตัวเองมาก ว่าทำไมตอนที่พ่อโทรมาหา ทำไมไม่ไปหาปู่ ทำไมไม่ไปกอดปู่ครั้งสุดท้าย

กลับบ้าน ในงานศพปู่ พาลูกไปด้วย บอกพ่อว่าเป็นหลาน (แต่พ่อกับแม่เค้ารู้ว่าเป็นลูกเราแต่เค้าไม่พูด เค้าคิดว่าเรามีเหตุผลที่ปิดเค้า ) จนวันนึงเราก็บอกเค้าเองว่าเป็นลูกจ๋าเอง ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ตกใจอะไรกัน แล้วเค้าก็ไม่ได้ต่อว่า ว่าทำไมต้อง
ปิดบัง เค้านับถือในสิ่งที่เราคิด และไม่ได้ถามอะไรอีก

นั่งที่หน้าศพปู่ น้ำตาไหล ตาบวม พูดกับใครไม่ออก อา ได้เข้ามาบอกว่า ปู่เสียตอนอากำลังกอดปู่ไว้ที่หน้าตัก เฮือกสุดท้าย ของลมหายใจของปู่ คำพูดที่ปู่ พูดก็คือ " ลูกหนู ลูกหนู " ( คำว่า ลูกหนู คือ คำที่ปู่ใช้เรียกจ๋านั่นเอง ปู่จะเรียก
ลูกหนูตลอดตั้งแต่จำความได้ จนโต) พออาพูดจบ น้ำตาก็ไหลออกมาอีก คนที่คอยเรียก ลูกหนู มากินข้าว คนที่ทำว่าวให้เล่น คนที่คอยห่มผ้าให้ตอนหลับ คนที่ให้จ๋าถอนหนวดให้แล้วหัวเราะเพราะจั๊กจี๋ คนที่อุ้ม แล้วพาไปหาหมอตอน
ไม่สบาย .... จ๋าได้แค่จับมือปู่ตอนเปิดฝาโลงก่อนเผา แล้วบอกกับปู่ว่า" ไปสวรรค์นะ แล้วสักวัน ลูกหนูของปู่จะตามไป " น้ำตาไหล พ่อได้ยินก็เข้ามากอด เพราะพ่อจะรู้ว่าจ๋าผูกพันกับปู่มาก แม้แต่ตอนที่พิมพ์นี่ น้ำตาก็ไหล

แต่คำถามก็คือ ชีวิตบัดซบรึเปล่า .. คำตอบก็คือ ไม่ ถึงจะมีลูกมีครอบครัว โดยที่ไม่ได้เกิดจากความรัก ... แต่ก็ยังดี ที่เค้ารับผิดชอบ ดูแลเรื่องค่าใช้จ่าย ส่งเงินให้ทางบ้านของเรา(หยุดทำงานหลังจากท้องโตตอนลูกคนแรก)ถึงแม้เค้าจะ
ไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะติดเที่ยว แต่เราก็ไม่แคร์ เพราะอยู่กับลูก มีความสุขกับลูก ได้มีตาแป๋วสองตัวน้อยๆ .... ซึ่ง บางคนไม่ได้รับโอกาสนี้ ต้องไปทำแท้งบ้าง ต้องไปทำงานขายตัว มาดูแลครอบครัวก็มีให้เห็น สรุป ก็คือ ชีวิตไม่ได้บัดซบอะไร

อายุ 26

หลังจากที่มีลูกและใช้ชีวิตตามปกติ ชีวิตอยู่กับลูกตลอด เพราะพ่อของลูกไม่ค่อยอยู่บ้าน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะยังไงก็คือ ครอบครัว แต่ความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นอีกจนได้ เมื่อ วันนึง โทรศัพท์ดัง และได้รับสาย ... ผู้หญิง โทรเข้ามาบอกว่าเป็นเมียของ พ่อของลูก(เมียน้อย) ไม่ได้ช็อค ไม่ได้ร้องไห้ เพราะไม่ได้แคร์ ไม่ได้รัก แต่ในเมื่อไม่ใช่ครอบครัวแล้ว ก็คือ จบ ตัดสินใจไปอยู่ พัทยา กับน้าซึ่งเปิดร้านอินเทอร์เน็ต และ มีอู่ซ่อมรถ และพาแม่มาอยู่ด้วย พ่อของลูก ก็ยังตามรังควานอยู่

จนเราได้เจอ ได้รู้จัก กับ " ความรัก " จากผู้ชายคนหนึ่ง
คนที่ทำให้เรา รักมาก เป็นความ " รัก " ครั้งแรก ที่เรียกว่า เป็น รัก ที่ให้กับคนที่เป็น "คนรัก" ความผูกพันที่เราสร้าง มันใหญ่เกินกว่าจะดึงออกได้ง่ายๆเรารักกันมาก ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่า ความรักที่เค้าให้มา มันคือ รัก แบบไหน แต่ รัก ของเรา คือ รัก ที่ให้คนที่คิดว่า จะอยู่ด้วยกันยันแก่ ซึ่งเค้าก็พูดบ่อยๆว่า รักเรามาก
อยากอยู่ด้วยกันยันแก่เฒ่า ลูกสองคนจะมีบ้านที่มีที่ให้วิ่งเล่น แต่เรามีแพลนที่ต้องมาอเมริกา (เพราะโทรหาน้าอีกคนที่อยู่อเมริกาก่อนหน้าที่จะเจอเค้า) แต่เค้าก็บอกว่า เค้าจะมาหา ที่อเมริกา มาขอแต่งงาน ยืนยัน และ สัญญา ว่าจะมาขอแต่งงาน
อย่างแน่นอน แต่แล้ว พอเราได้มาอเมริกา อยู่ๆ อะไรๆมันก็เปลี่ยนไป (ไม่อยากพูดถึงคนๆนี้มากกว่านี้อีกแล้ว พอแค่นี้ กับคำพูดถึง คนๆนี้)

ถูกทำร้าย ทางจิตใจ เจ็บอย่างบอกไม่ถูก พยายามลืมแล้ว แต่ทำไม่ได้หรอก เพราะคนเรา มักจะจำอะไร ที่เลวร้ายที่สุด และสิ่งที่ดีที่สุด ในชีวิต ซึ่งก็ไม่ได้คิดว่าจะลืมได้ แต่ก็จะอยู่ให้ได้

ถามว่า ชีวิตบัดซบรึยัง ก็ยังอีกนั่นแหละ เพราะแค่นี้ไม่ตายหรอก คนที่โดนยิ่งกว่าเราก็คงมีอีกมากนัก ในโลกนี้ เราก็ต้องยืนให้ได้ คนที่มองว่า ชีวิตตัวเองเลวร้าย เพราะไม่ได้มองไปข้างหลังว่า มีคนที่เค้าแย่กว่าเราแต่เค้ายังอยู่ได้ ตัวจ๋าเอง
ได้มีโอกาสมาอเมริกา ทำงาน วันนึงเป็นเงินไทยได้ 5 พันกว่า บางวัน 6 พันกว่ากับบางคนที่เค้าไม่มีแม้แต่ที่นอน หนาวก็ไม่มีผ้าห่ม จะกินก็หาคุ้ยขยะกิน เค้าจะคิดว่าชีวิตเค้าบัดซบกว่ามั๊ย .... แต่ในขณะที่ บางคน แก่เฒ่าไป โดนลูกหลานทิ้ง
แถมพิการ หากินไม่ได้แม้แต่ในกองขยะ ต้องรอคนใจบุญเอาอาหารมาให้ ซึ่งบางทีก็ สองวันครั้ง(จาก ข่าวทีวี) ที่แย่ๆกว่านี้ก็มีอีกเยอะในโลกนี้ เค้าจะคิดว่า ชีวิตเค้าบัดซบ รึเปล่า แล้วเราล่ะ มองตัวเองแล้ว เรามีชีวิตที่ดีที่สุดแล้ว มีพ่อกับ
แม่ที่คอยสั่งสอน ให้เป็นคนดี มีปู่กับย่าที่รักเรา มีพี่น้องที่รัก มีครอบครัว ถึงแม้จะไม่อบอุ่นมากมายเหมือนใครๆ แต่ก็ยังภูมิใจที่ได้มี "ครอบครัว"

ชีวิตนี้ไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้ ตอนนี้ขอแค่ได้ทำงาน ปลูกบ้านให้พ่อกับแม่มีอนาคตดีๆให้กับลูกทั้งสองคน แค่นี้ก็ไม่ต้องการอะไร ถึงตายก็คงตายตาหลับ

และถึงแม้ให้เลือกเกิดได้ ไปเกิดเป็นลูกเศรษฐี มีเงินกองท่วมหัว ไม่ต้องทำงานหนัก ได้เรียนหนังสือสูงๆ ไม่ต้องถูกกระทำทารุณทั้งทางร่างกาย และจิตใจ ซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ จ๋า .......ก็จะขอเลือก เกิด เป็น ลูก ของ พ่อ กับ แม่ เป็น
หลานของ ปู่ กับ ย่า เป็น น้องสาว และ ได้เป็น พี่สาว เป็นตัวจ๋า ที่ได้ให้ความรัก และ ได้รับ ความรัก และที่สำคัญ กับการ ได้เป็น " ..แม่.. "

...........................................................................................

ถ้าคุณอ่านจบแล้ว รักตัวเองเถอะค่ะ คุณน่ะ มีชีวิตที่ดีกว่าคนอื่นอีกตั้งมากมาย ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องแค่นี้ คุณถึง "เส้า (เศร้า) และ อยากชวนคนอื่นไปตาย

จากคุณ : รักตัวอง - [ 14 พ.ย. 50 03:32:59 A:24.121.8.85 X: ]