Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    จากคุยกันออนไลน์....เค้าจะมาหาเราที่เมืองไทยค่ะ

    //เรื่องของเราก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เข้าข่ายรักออนไลน์....
    เรากับเค้ารู้จักกันมาเกือบจะ 3 ปีแล้ว
    เริ่มจากเราอยากฝึกฝนภาษาอังกฤษ เราก็เลยท่องอินเตอร์เน็ต
    มีคำแนะนำจากเว็บบอร์ดให้ลองสมัคร Penpal เพื่อหาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยน...
    เราก็ได้ไปสมัคร penpal และได้ส่งข้อความไป 2-3 คน
    หนึ่งในนั้นก็คือเค้า....
    เราก็คุยด้วยกันเรื่อยมา....
    คุยผ่าน penpal….
    จากนั้นก็มาส่งเมล์คุยกัน....
    จากนั้นก็ใช้ Yahoo messenger….
    แลกเบอร์โทรศัพท์กัน....
    เค้าโทรมาคุยบ้าง...ส่ง sms มาบ้าง...
    เรากับเค้าส่งเมล์หากันแทบทุกวัน

    **ขอเล่าเกี่ยวกับตัวเค้านิดหนึ่งนะคะ
    เค้าเป็นคนอเมริกัน อายุ 30 ปี เพิ่งเรียนจบปริญญาตรี
    อาศัยอยู่กับตายาย (เนื่องจากใกล้ที่ทำงาน)
    เคยเรียนเกี่ยวกับการทำอาหาร และเคยเป็นเชฟ (มีรูปสมัยเรียนที่ถ่ายกับเพื่อน ๆ)
    ตอนนี้ทำงานเป็น Auditor ที่โรงแรม กะกลางคืน
    ตอนนี้เค้ากำลังเรียนคอร์ส TESL **

    //เล่าต่อนะคะ//
    หลังจากนั้นไม่นานเราเปลี่ยนงาน…
    เรากับเค้าก็ยังติดต่อกัน…
    ประมาณ 2 ปี...เรากับเค้าติดต่อกัน
    ....แบบเพื่อน ไม่ได้คิดไรมากกว่านั้น

    //มีช่วงหนึ่ง ที่เรากับเค้าไม่ได้ติดต่อกัน
    คือเราส่งเมล์ไปแล้วเค้าก็ไม่ตอบเรา
    เราส่ง sms ไปเค้าก็ไม่ส่งกลับมา....
    เราก็ไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้โทรไปหา
    จนเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา
    เราสมัคร hi5.com
    แล้วก็จะมีเมล์ไป Invite ทุกเมล์ที่อยู่ใน list ของเรา
    แล้วเค้าก็ตอบกลับมาในทันที
    ในเมล์เค้าถามมาว่า ใช่เรามั้ย? ใช่เพื่อนเค้าที่หายไปรึเปล่า?
    เราก็ตอบกลับไปสั้น ๆ ว่าใช่ ดีใจที่ได้คุยกันอีกครั้ง
    และถามสารทุกข์สุขดิบตามธรรมดา....
    เค้าตอบเมล์กลับมา พร้อมกับต่อว่าเรา ที่ไม่ยอมตอบเมล์เค้า
    มาถึงตอนนี้เราเริ่มงง เพราะเรารู้สึกว่าเค้าเองต่างหาก ที่ไม่ยอมตอบเมล์
    แต่เค้าบอกว่า เค้าส่งเมล์หาเรา ส่ง sms หาเรา เราไม่ตอบเลย
    หลังจากนั้นเราและเค้าก็ส่งเมล์คุยกัน
    และกลับมาออนไลน์ Yahoo อีกครั้ง
    โทรคุยกันผ่าน Skype

    //เรา chat กันมากขึ้น...จาก2 ทุ่ม ถึง 5 ทุ่มหรือเที่ยงคืน
    แต่การคุยกันครั้งนี้รู้เริ่มจะพิเศษกว่าเพื่อนทั่วไป...

    //เค้าเริ่มอยากมาหาเราที่เมืองไทย
    และเค้าจะต่อว่าเรา ว่าไม่เห็นความสำคัญของเค้า ถ้าเราไม่ออนไลน์ในเวลาที่นัดกันหลาย ๆ วัน เพราะเราออกไปกับเพื่อน (ถึงแม้เราจะบอกล่วงหน้าว่าจะไม่ออนไลน์)

    //ตัวเราเองก็เริ่มรู้สึกดีกับเค้า
    เรารู้สึกว่าเค้าใส่ใจการฝึกภาษาอังกฤษของเรามาก
    เราเคยบอกเค้าว่า ตอนนี้เราสามารถอ่านและเขียนภาษาอังกฤษได้มากขึ้น
    แต่เรื่องการฟัง เรายังฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง....
    วันต่อมา เค้าส่งเมล์มาหาเราตามปกติ แต่แนบไฟล์เสียงที่เค้าอ่านอีเมล์ฉบับนั้นมาด้วย
    หรือแม้แต่ทำเป็นไฟล์ Video โหลดขึ้น youtube แล้วให้เราศึกษา
    ทำเว็บสอน Blog โดยการเอาบทสนทนาที่เราคุยกัน และเราพูดผิด มาแก้ มาสอนเรา...

    //เรากับเค้าเริ่มคุยกันมากขึ้น
    เค้าอยากเจอเรา และเราก็อยากเจอเค้า
    เค้าบอกจะมาหาเราที่เมืองไทย....
    เค้าตัดสินใจไปเรียนคอร์ส TESL
    หลังจากมาเยี่ยมเราที่เมืองไทยแล้ว
    เค้าจะหางานในเมืองไทย หรือโซนเอเชีย
    จะได้มีงานทำ อย่างน้อย ๆ ก็เป็นครูสอนภาษา
    (เราเคยบอกเค้าว่า เราจะไม่ย้ายไปจากเมืองไทย เรามีงานทำที่ เราไม่อยากออกจากงาน)

    //เค้าซื้อหนังสือวัฒนธรรมไทยไปอ่าน
    และมักจะมีข้อสงสัยหลังจากที่ได้อ่านมาถามเราเสมอ...
    เค้าบอกว่าเค้ารู้ว่าวัฒนธรรมเราไม่เหมือนกัน
    เค้าอยากให้เกียรติเรา และไม่อยากทำอะไรที่ดูไม่สุภาพ

    //ตอนนี้เรารู้สึกว่าทุกอย่างดูสวยงามไปหมด
    ตั้งแต่ที่คุยกันมาเค้าแสดงออกให้เห็นว่าเค้าจริงใจ
    เราไม่เคยระแวงหรือเคลือบแคลงใจในตัวเค้าเลย


    //มกราคม 2551 จะครบ 3 ปีที่เรารู้จักกัน
    และเค้าจะมาหาเราในเดือนมกราคม
    มาเมืองไทย 2 อาทิตย์
    เค้าให้เราช่วยแนะนำที่พักที่ใกล้ ๆ เรา
    เค้าอยากให้เราพาไปเที่ยววัด
    และ....
    เค้าอยากไปเยี่ยมครอบครัวเรา
    เราเองก็ไม่ได้มีใคร แต่การจะพาผู้ชายสักคนหนึ่งไปพบครอบครัว
    ครอบครัวเราเป็นครอบครัวต่างจังหวัด
    รู้จักกันเกือบจะทั้งตำบล....
    การที่เค้าจะไปบ้านเราจึงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ สำหรับเราเลย
    เราก็เลยอธิบายให้เค้าฟัง...
    ว่าการที่เราพาเค้าไปที่บ้าน พักที่บ้านเรา
    ผู้คน เพื่อนบ้าน จะมองว่าเค้าเป็นแฟนเรา และมองเราไม่ค่อยจะดีนัก
    เค้าก็บอกว่า ถ้าเราไม่สะดวกใจก็ไม่เป็นไร
    เราคุยเรื่องนี้กันอยู่หลายครั้ง

    //เค้าถามว่าเราวางแผนไว้อย่างไร เมื่อเค้ามาเมืองไทย
    และได้วกมาคุยกันเรื่องไปเยี่ยมครอบครัวเราอีกครั้ง...
    เราก็อธิบายให้เค้าฟังอีกรอบ
    ว่าครอบครัวเราจะเชื่อเรา ถ้าเราบอกว่าเค้าเป็นเพื่อน ไม่ได้มีอะไรกัน
    แต่เพื่อนบ้าน จะมากดดันครอบครัวเราและพูดกันไปต่าง ๆ นานา
    เราเริ่มสองจิตสองใจ ว่าควรจะพาเค้าไปรู้จักครอบครัวเรารึเปล่า

    //เมื่อวานเราคุยกะเค้าตามปกติ และได้คุยกันถึงเรื่องอนาคต
    รวมถึงเรื่องการแต่งงาน....

    //เรายอมรับว่ารู้สึกดีกับเค้ามาก ๆ
    และเชื่อมั่นใจตัวเค้า
    แต่เราก็ยังลังเล...........
    ยังไงซะ มกราคมนี้ เราก็ได้เจอตัวจริง ๆ ของเค้า
    และเค้าก็จะได้เจอตัวจริง ๆ ของเรา....
    หลังจากนั้นค่อยคิดต่อว่าจะเป็นยังไงต่อไป

    //หลาย ๆ ครั้งที่เราอ่านกระทู้รักออนไลน์ในห้องไกลบ้าน
    หลาย ๆ กระทู้ที่เตือนสติเรา
    ตอนนี้ทุกอย่างมันดูลงตัวไปหมดจนเรากลัวความผิดหวัง....
    เราไม่รู้ว่าเราฝันมากไปรึเปล่า.....
    เราไม่รู้ว่าเรามองโลกแง่ดีไปรึเปล่า....
    เราไม่รู้ว่าเรามองข้ามอะไรไปรึเปล่า......

    เหมือนเราจะพูดถึงเฉพาะแง่ดีของเค้า....
    แต่เรานึกถึงเรื่องที่เค้าทำให้เรา เสียใจ เสียความรู้สึกไม่ออกจริง ๆ

    // ร่ายมาซะยาว...
    อยากจะขอคำแนะนำ ความคิดเห็นของพี่ ๆ ห้องไกลบ้านจังค่ะ
    เผื่อจะมองเห็นอะไรในมุมที่ต่างออกไป
    ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ

    จากคุณ : กลัวแดด กลัวฝน - [ 11 พ.ย. 50 00:50:54 A:58.64.87.9 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom