ความคิดเห็นที่ 1 Khun อิสวาสุ, you journey to America seems interesting. I start to wander what brough you to live here ka? จากคุณ : A 100% Positive - [ 26 ธ.ค. 50 06:13:44 A:68.229.184.234 X: TicketID:055987 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "wonder", sorry for the typo; no glasses and just have my nails done! จากคุณ : A 100% Positive - [ 26 ธ.ค. 50 06:14:55 A:68.229.184.234 X: TicketID:055987 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Pay it forward --- I like it :) จากคุณ : Genuine XXX - [ 26 ธ.ค. 50 06:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ชมเด็กสาว" ??? Is that right? I have heard some others... but not this one... hehehehehhehe. :) จากคุณ : amatuer translator - [ 26 ธ.ค. 50 06:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มันเป็นคำที่ต่อกันครับ ผมเลยเขียนไปอย่างนั้นเอง บอกตามตรง ถ้าไม่นับเงิน ผมมีลูกและเมียที่หลายอาจจะอิจฉาครับ คุณ : amatuer translator มาเรียนหนังสือแล้วจะกลับไปเป็นครูใหญ่ครับ คุณ : A 100% Positive จากคุณ : อิสวาสุ - [ 26 ธ.ค. 50 07:07:33 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณอิสวาสุ ..... อาจารย์นพดล ร่มโพธิ์ ที่อยู่มหาวิทยาลัยธรรมชาติ ใช่ไหม? ลองถามอาจารย์ดูก่อนซี ไม่ทราบว่าเมืองที่คุณอยู่มีวัดธรรมกายหรือเปล่า ถ้ามีถามหา สาวที่ชื่อโอ๋ เขาคงเป็นญาติกัน มีญาติอยู่สระบุรีด้วย ดีนะที่ไม่ลืมคนที่เคยช่วยเหลือ สวัสดีปีใหม่ จากคุณ : Tu Amigo - [ 26 ธ.ค. 50 07:18:18 A:76.192.187.78 X: TicketID:161009 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอ้าพิมพ์ผิด......มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นะ จากคุณ : Tu Amigo - [ 26 ธ.ค. 50 07:20:18 A:76.192.187.78 X: TicketID:161009 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Positive thinking "ชมเด็กสาว" พี่สุแกคงจะหมายถึง หาชมเด็กสาวเพื่อเป็นลูกสะใภ้กระมังคะ เอิ๊ก เอิ๊ก.....ขอโทดนะค๊าพี่สุ มันอดไม่ได้สักทีเวลาเจอพี่สุที่ไหนก็อยากจะหยอกเรื่องนี้ร่ำไป ..เห็นว่าน่ารักดีนะจ๊ะ.. ชื่นชมในความ "รู้คุณ" ของพี่สุนะคะ และขออนุโมทนาหากพี่สุจะได้ให้ความช่วยเหลือใครก็ตามทุกครั้งไป.. ปกติ ตัวเองก็ช่วยเหลือผู้คนรอบข้างสมัยอยู่เมืองไทย...ตอนนี้ก็เปลี่ยนสถานที่..มาช่วยคนแถวๆเจอร์ซี่ย์ไม่ว่าเชื้อชาติ สัญชาติใดๆ "ที่ลำบากกว่า" เท่าที่กำลังจะช่วยได้..คิดว่าทำได้น้อยกว่าตอนอยู่เมืองไทย..เพราะ..สามีไม่ยอมให้ไปทำงานที่มีคนชวนไปช่วยหลายที่เลยค่ะ.. ขอให้พบคนที่อยากพบนะคะ.. จากคุณ : Panissar - [ 26 ธ.ค. 50 09:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ : Panissar ผมรู้สึกเป็นหนี้เขาจริงๆ เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เขาให้ข้าวกินและซุกหัวนอนตั้งสัปดาห์ จำได้แปลกๆ มีครั้งหนึ่งนั่งดูบาสเก็ลบอลที่สนามกิฬากรมพละตอนมากรุงเทพใหม่ๆเกือบห้าสิบมาแล้ว คนใจดีสั่งข้าวห่อให้กินเฉยๆ นี่ก็ประทับใจเหมือนกันครับ คุณ ตู่ ผมจะลองดูครับ ขอขอบคุณ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 26 ธ.ค. 50 10:07:17 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แวะมาชื่นชมคุณอิสวาสุ ที่ไม่ลืมบุญคุณคนที่ช่วยเหลือ ขอให้หาคนๆนั้นให้เจอนะคะ จากคุณ : เข็มทิศชีวิต - [ 26 ธ.ค. 50 10:32:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11  สวัสดีค่ะคุณลุงอิสฯ น้องหย๋ามมีความเห็นว่า ถ้าคุณลุงไม่ได้เจอกับพวกเขาอีก ไม่ว่าจะเป็นคุณน้อง หรือ คุณพยาบาลสองคน คุณลุงก็เก็บพวกเขาเอาไว้ เป็นความทรงจำดีๆ ส่วนหนึ่งของชีวิตค่ะ หรือ ไม่ก็เขียนไปหาคุณดำรง พุฒตาล คอลัมภ์ดำรง ตอบจดหมาย ที่นิตยสารคู่สร้าง-คู่สม สิคะ เห็นมีคนเขียนมาให้คุณดำรง ช่วยตามหาคนเรื่อยเลย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++  ปล. หลายๆ ท่านไม่ต้องตกใจ หรือ ประหลาดใจ ที่ข้าพเจ้าบอกว่า อ่านคู่สร้าง-คู่สมนะ   เพราะนิตสารเล่มนี้ถึงหลายๆ คนจะอ่านแต่ส่วนใหญ่ก็จะบอกว่าไม่ได้อ่าน เพราะอายที่จะบอกว่าตัวเองอ่าน และ จัดให้นิตยสารเล่มนี้อยู่ในระดับ.....และ กลุ่มผู้อ่านคือ.....ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจนะ ที่จริงนิตยสารของเขาดี ข้าพเจ้าอ่านมาตั้งแต่อายุ 11 ขวบตั้งแต่เล่ม 1 ออกวางตลาดเลย .......... เรื่องของเรื่องก็คือ เป็นคนอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้า มาตั้งแต่จำความได้ ....... อ่านออกเขียนได้ตั้งแต่ยังไม่เข้าอนุบาล พอ 8 ขวบก็เริ่มอ่าน นสพ.แล้นนนน อ่านดะทุกอย่าง แม้กระทั่งเลาะกระดาษถุงกล้วยแขกอ่านข่าว   ทำไก่งวงทอดกระเทียมพริกไท แบ่งกันทานกับเจ้าทอรัสแล้วหรือยังคะ ? Have a lovely day ค่ะคุณลุง     จากคุณ : Siamese Girl - [ 26 ธ.ค. 50 10:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ลุงอิสคะ....อ่านแล้วชืนใจบอกไม่ถูก... ถึงจะหาไม่พบ...แต่ได้เก็บเอาความรู้สึกดี ๆ ไว้ก็ดีมาก ๆ แล้วหละค่ะ... Happy Holiday นะคะ จากคุณ : Suweeraya - [ 26 ธ.ค. 50 10:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ลืมให้ Website ของคู่สร้าง-คู่สมค่ะ นี่เลยค่ะคุณลุง  http://www.koosangkoosom.com     คอลัมภ์พาชิมอาหารของ คสคส.   จากคุณ : Siamese Girl - [ 26 ธ.ค. 50 10:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 14 36 ปีก่อน ยังไม่เกิดเลยจ้ะลุง แต่ก็ชอบของขม ชมเด็กสาว เล่าความหลังเหมือนกันนนนนนน ความรู้สึกดีๆ มันสลักลึกลงในความทรงจำ แล้วก็ชวนให้มีความสุขเสมอ ยามที่ได้นึกถึง แหะๆ มีคนที่อยากเจออยู่เหมือนกัน แต่ไม่ต้องประกาศหา จากคุณ : งึมงัม - [ 26 ธ.ค. 50 11:21:56 A:124.121.172.30 X: TicketID:151048 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีจังเลยจนป่านนี้ยังไม่ลืมผู้มีบุญคุณ อยากฟังเรื่องการเดินทางของลุงสุจัง คงจะตื่นเต้นมาก 2515 หนูยังไม่ลืมตาดูโลกเลย จากคุณ : Idel - [ 26 ธ.ค. 50 12:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอภาวนา  ให้คุณลุงได้เจอเค้าตามที่หวังครับ จากคุณ : xingto16 - [ 26 ธ.ค. 50 13:09:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตั้งแต่ผมยังไม่เกิดเลยอะ ขอให้ได้เจอนะครับ จากคุณ : Adore - [ 26 ธ.ค. 50 13:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คนดีๆ ในความทรงจำมีมากมายเลยค่ะ ทั้งที่รุ้จักและไม่รุ้จัก เมื่อก่อนมาอยู่เมืองนอก ดิฉันทำงานอยู่ใน กทม. ยืนเบียดเสียดอยู่ในรถไฟฟ้า (ตั้งครรภ์อยู่ด้วยตอนนั้น) มีแต่คนมอง หลายคนก็ทำเฉย อยู่ๆก็มีป้าคนนึงแกรีบลุกเบียดคนมาสะกิดดิฉัน นู๋ๆไปนั่งเถอะไป รู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งในน้ำใจป้าแกมาก แม้จะเป็นสิ่งเล็กน้อย แต่ดิฉันก็ไม่ลืมค่ะ ขอบคุณคุณ จขกท. ที่นำเรื่องราวดีๆสร้างสรรสังคม มาแบ่งปันกันค่ะ จากคุณ : แม่บ้านต่างแดน (โซบะคุง) - [ 26 ธ.ค. 50 14:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วซาบซึ้งไปด้วย คุณสุ ก็เป็นคนดีค่ะ ที่ยังรำลึกถึงคนช่วยเหลืออยู่จนถึงวันนี้ ก็ขอให้สุขเจริญ ทั้งสองฝ่ายยิ่ง ๆ ขึ้นไป ในสภาวะแล้งน้ำใจอย่างปัจจุบันนี้ จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) - [ 26 ธ.ค. 50 14:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นความทรงจำที่ดีๆเท่านั้นเองครับ ทุกท่าน คุณ : แม่บ้านต่างแดน พูดถึงความเอื้อเฟื้อบนรถนี่ก็เคยจำได้ ลูกผมห้าขวบขึ้นรถเมล์ ทุลักทุเลพอสมควร ยืนมาไกลทีเดียว แต่โชคดี ฝรั่งผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นกลางทาง สุภาพบุรุษทหารเรือเด็กๆลุกให้ฝรั่งนั่ง แต่ฝรั่งไม่นั่งกลับให้ลูกผมนั่งแทน คนไทยบริการดีครับกับฝรั่ง ต่างกับญี่ปุ่นที่ว่า ญี่ปุ่นต้องก่อน คุณ : Siamese Girl ช่วยเขียนแบบกึ่งนิยายให้หน่อยซิครับ แล้วจะเอาไปให้คุณดำรงพิจารณา (บังเอิญสนิทกัน ลูกชายผมมาทำงานกรุงเทพพักฟรีที่บ้านเขาหน้าสถานทูตอเมริกัน) จากคุณ : อิสวาสุ - [ 26 ธ.ค. 50 16:14:35 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เคยเข้าpost ถามเกี่ยวกับเรื่องการเรียนของลูกเมื่อ 3-4 ปีก่อนตอนนั้น อยากให้ลูกไปเรียนที่ต่างปรเทศมั้ง ถ้าไปก็อยากจะไปกันทั้งครอบครัว เด็กคงปรับตัวไม่ยาก แต่พ่อแม่ต้องไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ได้รับคำแนะนำจาก คุณอิสวาสุ แต่ตอนนี้ก็เลยยังไม่ได้ไปไหน เพราะลูกไม่ยอมไป ตอนนี้คนโต เรียนแพทย์ ปีที่ 3 คนเล็กเรียนวิศว ปี 1  ยังจำคุณอิสวาสุได้ไม่เคยลืมค่ะ คิดดี ทำดี  ก็สุขใจที่เรา ใช่มั้ยค่ะ มาเมืองไทยเมื่อไหร่จะสมัครเป็นไกด์ให้นะคะ  ขอคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองคุณอิสวาสุ และครอบครัว ในวาระปีใหม่ที่จะมา เยือนเร็ว ๆ นี้นะคะ จากคุณ : รบมิพัก รักมิยั้ง - [ 26 ธ.ค. 50 18:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ : รบมิพัก รักมิยั้ง ขอบคุณครับและขอให้ประสุขเช่นเดียวกัน จากคุณ : อิสวาสุ - [ 26 ธ.ค. 50 19:41:44 A:71.114.49.48 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ ตอนนี้วีซ่าเพิ่งผ่าน ยังไม่ทันขึ้นเครื่องไปนอก ก็โดนคนไทยด้วยกันหลอกเอาเงิน ให้เสียใจไปสองรอบแล้ว แต่พออ่านเรื่องของคุณลุงแล้ว หนูเชื่อว่ามีคนไทยมากมายที่คอยช่วยเหลือกันในต่างแดน ถ้าหนูมีโอกาส หนูจะช่วยเหลือเท่าที่ทำได้และมีน้ำใจกับทุกคนค่ะ ขอพระเจ้าอวยพระพรทุกคนเลยค่า ขอให้สมหวังในทุกๆเรื่องเลยนะคะ จากคุณ : ~Koonmas~ - [ 29 ธ.ค. 50 22:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอเล่าบ้างค่ะ เมือหกเดือนก่อนไปเป็นออแพร์แต่ต้องกลับก่อนกำหนดเพราะได้โฮสต์แฟมิลี่ไม่ดี ตอนจะออกจากบ้านเขาหลอกว่าจะพามาส่งที่สนามบินแต่โฮสต์ใจสัตว์ มันหลอกขับรถวนๆๆเอามาปล่อยกลางถนน สัมภาระมี suitcase 2 .กระเป๋าสะพายแล้ว แลปทอปอีก 1 เครื่อง แล้วหนุตกใจเพราะไปไหนไม่เป็นเลย นำตาร่วง ก็ไม่ใช่บ้านเรานี่ แล้วมีฝรั่งคนนึงช่วยพาขึ้นรถเมล์ ไปต่อรถไฟ จนไปถึงสนามบินAtlanta ,Georgia ไปส่งถึงหน้าเคาร์เตอร์สายการบิน Delta ช่วยถือของมาส่งไม่พอ จ่ายเงินค่ารถบัส กับรถไฟให้ด้วย หนูพยายามจะจ่ายคืนเขาให้แต่เขาไม่รับ แทบจะร้องไห้เลยนึกไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนดีมีน้ำใจกับเราขนาดนี้ทั้งๆๆที่ไม่เตยรู้จักเรามาก่อน แต่กับคนที่เราเลี้ยงลุกให้มันฟรีๆๆ ย้ำว่าฟรีๆๆ เพราโดนโอสต์โกงเงินหนูทำงานให้แล้วไม่มันจ่ายเงินให้ ขณะที่โพสต์นี้ยังตื้นตันใจ ผู้ชายอเมริกันคนนี้มีพระคุณเหลือหลาย ที่บ้านต่อว่าว่าทำไมไม่ขอเบอร์โทรศัพท์กับที่อยู่เขาไว้จะได้ตอบแทนความมีน้ำใจของเขาบ้าง เช่นพาไปเลี้ยงข้าว ตอนนี้หนูเลยใช้วิธีเดียวกับพี่เจ้าของกระทู้ คือ pay it forward ทำแบบที่เคยได้รับ กับคนอื่นบ้าง ล่าสุดได้เดินพาคนตาบอดไปส่งที่รถไฟฟ้า หลังจากนั้นรู้สึกตื้นตันใจบอกไม่ถูก และแน่นอนหนูนึกถึงผู้ชายอเมกันคนนั้นน่ะ ตั้งใจว่าต่อไปนี้จะทำแบบเดียว ที่เคยได้รับน้ำใจมา จากคุณ : Kan - [ 30 ธ.ค. 50 10:04:24 A:161.200.255.162 X: ]