 |
กลับบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วค่ะ / ขอบคุณทุกท่าน
ต้องขออภัยที่กระทู้ที่แล้ว ไม่ได้เล่าอะไรมาก เพราะเขียนอังกฤษไม่เก่งค่ะ ก็เล่าสู่กันฟังเป็นการแชร์กันนะคะ เพราะดิฉันเองก็อาศัยรับฟังและคิดตามไปด้วย การเดินทางไปพักผ่อนครั้งนี้ก็เรียบๆ เพราะดิฉันเองก็เตรียมตัวเตรียมใจกับทุกอย่าง ก็เลยสนุกกับทริปนี้มากๆ เพราะได้ไปพักผ่อนกับธรรมชาติ บ้านที่ไปพักนี้ เจ้าของบ้านท่านรักสันโดษ เลยมีเพื่อนเป็นสัตว์ต่างๆ กวาง นกอินทรี นกนางนวล กระรอก แรคคูน บ้านท่านอยู่ริมทะลเลยค่ะ แบบเดินละเมอนี่ตกทะเลตายเลยนะคะ ( ห่างจากทะเลประมาณ 5 เมตร ท่ามกลางป่าสนสองใบ และทุ่งเฟิร์นเขียวสดงดงาม มีวิวเป็นเทือกเขาโอลิมปิคที่มีหิมะขาวโพลยปกคลุมอยู่ระยะไกล และมีเกาะแก่งน้องใหญ่อยู่ระยะใกล้) ในทะเลก็มีปลาวาฬเพชรฆาต ปลาแซลมอน ปลาหมึกยักษ์ ปู ละแวกชายฝั่งก็มีการเลี้ยงหอยนางรมที่มีชื่อเสียงของทะเลแปซิคฟิค ( เรื่องหอยนางรมมีเรื่องเล่า ไว้คราวหน้า) กับสารพัดสัตว์ทะเล เหมือนหลุดไปอยู่ในสารคดีของดิสคัฟเวอรี่
ส่วนทุ่งหญ้าปศุสัตว์ก็จะมี บรรดาม้า แพะ แกะ เป็นฝูงๆกระจายยืนเล็มหญ้าอยู่ทั่วเกาะ ตอนแรกก็งงๆ( มาก) อยู่เหมือนกันค่ะ วันสองวันก็ปรับตัวได้สบาย ตลอดสามสัปดาห์ก็พักผ่อน ทำกับข้าวทานบ้าง ไปทานเรสเตอรองบ้าง แล้วแต่ความเหมาะสมค่ะ เจ้าของบ้านเขาก็ออกแนวประหยัดมากๆ แต่ไม่งก ตอนแรกๆเราก็รู้สึกอืมม์ละเอียดจัง แต่คิดอีกทีการละเอียดในการใช้จ่ายเป็นสิ่งจำเป็นจริงๆ การที่ดิฉันมีฐานะที่ไม่ดีมากทุกวันนี้อาจเพราะไม่รู้จักใช้จ่าย หาได้ไม่มาก แต่ใช้มาก เจ้าของบ้านท่านมีอาชีพมั่นคง รายได้ดี ท่านยังประหยัด ดิฉันก็ได้สิ่งดีดี เอากลับมาใช้ ตอนนี้ทำไรรู้จักคำนวณรู้จักคิด รู้จักประมาณ เป็นประสพการ์ณเรื่องความไม่ฟุ่มเฟือยที่ดีมากๆค่ะ
/ เพื่อนๆพี่ๆที่แนะนำให้เอาเครื่องปรุงไทยๆไป มีประโยชน์มาก แถมอร่อยด้วย ก็มีความสุขกับการทำอาหารทาน สนุกด้วยค่ะ ห้องครัวก็สะดวกสบาย ตอนนี้เพิ่มมาอีกอย่างคือรู้จักชงกาแฟทานเอง แบบปั่นเมล็ดกาแฟ ชงเครื่อง แบบไปสมัครสตาร์บัคได้เลยค่ะ / ก็ได้มีโอกาสนั่งเขียนบันทึก อ่านหนังสือที่ค้างๆไว้อย่างเงียบๆ ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติมากๆ จิบกาแฟรสชาดสุดยอด ( ที่ชงเอง) มีความสุขและสบายมากๆเลยค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะไปทานมื้อบ่ายและปิดท้ายด้วยกาแฟสตาร์บัค แบบบ้านนอกค่ะ ร้านของชาวบ้าน แต่มีแฟรนไชน์สตาร์บัค รสชาดเริ่ดมากค่ะ เพราะเจ้าของร้านจะลงมือชงเองทุกถ้วย
เสริฟพร้อมเบอเกอรี่ในตำนาน ( สุดยอดจริงๆ) พวกคุ๊กกี้ถั่วสารพัด มัฟฟิน พาย ทำนองนี้ค่ะ ที่แม่บ้านเข้าทำเองขายวันต่อวัน ทานไปเคลิ้มไป และไม่แพงด้วยนะคะ ร้านเล็กๆแต่คนเต็มทุกวัน
/ ส่วนเรื่องความรักความปราถนาดีต่อกันระหว่างดิฉันและท่านเจ้าของบ้าน ก็ให้เติบโตไปตามธรรมชาติค่ะ ลืมเกริ่นไปว่ารู้จักกันประมาณปีนึงแล้ว โดยท่านเจ้าของบ้านบินมาพบดิฉันที่เมืองไทย สองครั้ง ในช่วงปี 2550 ที่ผ่านมา โดยพักที่รร.แกรนด์เชอราตัน สุขุมวิท และ ไปพักผ่อนกันที่หัวหิน พัก รร.ฮิลตัน ห้องสวยมากๆ มีระเบียงชมทะเลส่วนตัวและ มีอ่างอาบน้ำตั้งอยู่กลางห้อง และท่านได้บินต่อไปเจอกับสาวๆหลายคนที่ฟิลิปปินส์ บาหลี มาเลเซีย อะไรๆทำนองนี้ด้วย นัยว่าจะหาคู่ว่างั้นเถอะค่ะ แต่ด้วยความที่กล้าๆกลัวๆ เลยยังเป็นโสดสนิท ถึงทุกวันนี้ก็ปาเข้าไป 64 ย่าง 65 แล้วค่ะ / ก็ให้ท่านเลือกตามใจชอบเลยค่ะ ตอนนี้เป็นแบบนี้เป็นแบบเพื่อนกึ่งแฟนก็ดีแล้วค่ะ ดูๆกันไป / นิสัยของท่านเจ้าของบ้าน แม้จะตระหนี่เข้มงวดในการใช้จ่ายมากๆๆๆๆ ( จุดเด่น) แต่ถ้าต้องใช้จริงๆก็จ่าย โดยไม่ได้บ่นหรือทำหน้าทำตามีปัญหาแต่อย่างใด ดิฉันไปวันแรกอากาศก็ค่อนข้างหนาวมาก ท่านก็พาไปซื้อเสื้อผ้าที่ร้านชุดหน้าหนาวของสตรี แนวสวยคลาสสิคและทนทาน ราคาสูงเหมือนกันนะคะ และก็ซื้อรองเท้าอดิดาสที่สวยมากพร้อมถุงเท้าและสเวตเตอร์แบบมีฮูด ที่ดิฉันชอบและเห็นก็ว่าเอนกประสงค์และทนทานดี ที่เล่ามาทั้งหมดนี้กว่าจะได้ซื้อไปตั้งหลายร้าน คือทั้งหาทั้งเลือกจนพอใจ คุ้มเงิน สวยงาม ครบหมดทุกอย่าง แต่ขอโทษค่ะ เดินเหนื่อยมากๆ แต่ก็ขอบคุณในน้ำใจของท่านมากๆ และท่านจะพาไปทานเรสเตอรองบ่อยจนดิฉันเกรงใจ ท่านก็เกรงใจที่ดิฉันทำอาหารทาน ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยค่ะ ดีใจที่ได้ทานเสต๊กเนื้ออร่อยมากๆ / ทานหอยเชลล์ตัวใหญ่ๆ / ทานอาหารแม๊กซินกัน / อาหารอิตาลี / ทานแซลมอล กริลล์อร่อยสุดๆ แต่ละร้านก็ตกแต่งอย่างสวยงามสุดๆ บริการก็ดีมากๆ / ท่านชอบขับรถเที่ยวตระเวณพาไปทานร้านที่ดีที่สุดในแต่ละย่าน (ในเมืองซีแอตเทิล ไปพักสองคืนค่ะ คืนที่เดินทางไปถึงกับคืนที่จะกลับเมืองไทย พักโรงแรมฮิลตัน ก็สะดวกสบายดีค่ะ ไปพักเองคงไม่ได้พักระดับนี้) รวมๆแล้วมีการใช้ชีวิตที่สะดวกสบายมากๆ แต่ไม่ค่อยตามใจเรื่องเล็กน้อย จะเน้นเรื่องจำเป็นมากกว่า จะว่างกก็ไม่เชิง เพราะถ้าดูแล้วเหมาะท่านก็ไม่ปฏิเสธ และทุกอย่างที่ท่านเมตตาให้มา ดิฉันไม่ได้ขอเลย ท่านจะสังเกตุดิฉัน ดูดิฉันและก็อนุมัติการซื้อให้ ว่าเราขาดเหลืออะไร พอดีไปทริปนี้กล้องดิจิทองรุ่นพระเจ้าเหาของดิฉันมันออกอาการรวน ท่านก็รอดูจนวันสุดท้าย พาไปหาซื้อประมาณ 8-9 ห้าง ท่ามกลางฝนน้ำแข็งตกพรำๆ ( เอาเข้าไป ถ้าป่วยจะคุ้มไม๊เนี่ย) ประมาณ 4 โมงเย็นถึงสองทุ่มกว่า ท่านก็ซื้อกล้องใหม่ให้ อย่างดีและซื้อเมมโมรี่สติ๊ก เพิ่มตามที่คนขายแนะนำด้วย ท่านจะซื้อกระเป๋ากล้องให้อีก ดิฉัยบอก โอ ใช้กระเป๋าของกล้องตัวเก่าก็ได้ค่ะ เกรงใจมากๆ แต่ก็รับไว้เป็นของขวัญให้ตัวเอง ตอนนี้ยังอยู่ในกล่องอยู่เลยค่ะ ก็ตื้นตันใจมากๆ เพราะไม่เคยมีใครดีกับเราอย่างนี้ ( ซึ้ง) / เรื่องอื่น เช่น เซกส์ ก็ไม่มีไรกัน เพราะสุขภาพท่านไม่ดี ทานยามานานมาก มีผลกระทบเรื่องนั้น ดิฉันก็รู้สึกสงสารท่านและเห็นใจในหลายๆเรื่อง เช่น อยู่คนเดียว ป่วยเป็นไรก็ต้องดูแลตัวเอง / ก็มีโอกาสกลับกทม.มาอย่างสวัสดิภาพ สนุกสนาน สะดวกสบายทั้งการใจ ดิฉันเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีความรู้เรื่องการเมืองสหรัฐอเมริกามากขึ้น ชอบดูข่าวมากขึ้น ทำกับข้าวเก่งขึ้น และมีโอกาสรู้จักโลกกว้างขึ้น และทราบว่าตัวเองหลงใหลในกลิ่นอายของธรรมชาติ สูดอากาศบริสุทธิ์จากต้นไม้บนภูเขา และรับโอโซนจากลมทะเล โดยรวมๆดิฉันกับเจ้าของบ้านก็ไปกันได้ดีค่ะ แต่ความแตกต่างทางวัฒนธรรมบางอย่าง ซึ่งต้องว่ากันไปเป็นเรื่องๆค่ะ //
มีโอกาสไปเที่ยวแล้ว ตอนนี้ก็ต้องกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานๆๆ เพื่อรับผิดชอบตัวเองและลูกชายสุดที่รักอายุ 8 ขวบ (เราเป็นครอบครัวเล็กที่มีสองคนแม่ลูกอาศัยอยู่กับครอบครัวใหญ่คุณป้ากับคุณหลานของดิฉันเองรวมกันเป็นห้าคนค่ะ) และก็ต้องสู้ฃีวิตที่สนุกสนานบ้าง เคล้าน้ำตาบางครั้งกันต่อไปนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกความเห็น
ไว้เจอกันใหม่ค่ะ ( แถวนี้แหละค่ะ อิอิ)
จากคุณ :
เวลากิ้งกือ 
- [
11 ม.ค. 51 05:07:49
]
|
|
|
|
|
|
ยายดาอ่านกระทู้ของคุณเวลากิ้งกือตั้งแต่ก่อนไป จนถึงที่นั่น และกลับมาเล่าเรื่องราวที่พบเจอมาสู่กันฟัง ก็ดีใจด้วยค่ะที่คุณชอบ และปรับตัวเข้ากับหลายๆอย่างที่นั่นได้
จงภูมิใจเถอะที่คุณมีความสุขในการตัดสินใจไปในครั้งนี้
สวัสดีค่ะ คุณเวลากิ้งกือ ขอต้อนรับกลับสู่เมืองไทย
แต่ในความเข้าใจนั้น ดิฉันก็ยังมองเห็นจากตัวหนังสือของคุณ ในหลายๆ เรื่องที่ขัดแย้งในตัวของเรื่องเอง
ฉลองวันเด็กกับลูก คุณกิ้งกือ บอกว่า "ตอนค่ำก็จะเปิดคาสิโนในบ้านเล่นกัน" <<< ตรงนี้ดิฉันไม่เห็นด้วยกับการปลูกฝังให้เยาวชนรู้จักการเล่นการพนันตั้งแต่ยังเล็กยังน้อยนะคะ 
มนุษย์ทุกคนต้องดิ้นรนไม่ว่าเรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง และ ธรรมชาติของคนเรานั้นก็ดิ้นรนไปในทางที่สูงกว่าที่เป็นอยู่
ขอบคุณ คุณกิ้งกือที่ยินดีรับฟัง เล่าเรื่องราวของตัวเอง มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังกันค่ะ ขอย้ำว่าได้อ่านแล้วดิฉันเข้าใจคุณมากขึ้น
