ความคิดเห็นที่ 1 ขอโทษนะคะที่ลืมลงอีเมลล์ไว้ นี่ค่ะ lekku22@hotmail.com จากคุณ : ข้าวมะลิ - [ 13 ม.ค. 51 21:35:54 A:43.244.104.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 IOM International Organization for Migration Bangkok Office อยู่ที่ตึกถัดจากตึกเอมไพร์ไป 2 ตึกมั้ง สีลมค่ะ ทำวิจัยเกี่ยวกับผู้อพยพ + แรงงานต่างด้าวในไทย หรือไม่ก็ ILO ที่ UN สหประชาชาติค่ะ จากคุณ : แพนด้าหน้าใส - [ 13 ม.ค. 51 22:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3  ในส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ เราจะต้องไปสัมภาษณ์แรงงานพม่าในพม่า ที่เคยย้ายเข้ามาทำงานในไทย ^^ ^^ คุณ จขกท. ต้องไปที่เมืองไหนคะ ถ้าบอกเหตุผลตามจริง ระวังขอวีซ่าเข้าพม่าไม่ผ่านนะคะ และ ถ้าบอกว่าไปเที่ยวเฉยๆ.....อาจจะมีคนจับตาดูคุณในระหว่างที่ไปสัมภาษณ์ค่ะ คนพม่านั้นหูตาไวเป็นสับปะรด และ รัฐบาลพม่าสอดส่อง สอดแนมทั้งผู้คนของตัวเอง และ อยากรู้ความเป็นไปของผู้มาเยือนมากมาย ทุกรูปแบบนะคะ ที่กรุงเทพฯนี่ พี่มีเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกันเป็นชาวพม่า อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง....ปัจจุบันนี้เธอเป็นแม่บ้าน วุ่นวายอยู่กับลูกๆ และ กิจกรรมของลูกๆ เสียเป็นส่วนใหญ่ บ้างก็เดินทางไป ตปท. .....เดือน สองเดือนถึงจะออกมาทานข้าวมาสังสรรค์กันได้สักที แต่จะลองโทรถามเธอให้ดูค่ะ เพราะเธอรู้จักคนพม่าที่กรุงเทพฯ เยอะเหมือนกัน พี่เคยไปพม่าอย่างจริงจังมา 2 ครั้ง (ไม่นับตอนไปครั้งแรกเมื่อ 7 ขวบ และ อีกครั้งตอนเป็นวัยรุ่นไปด่านเจดีย์สามองค์) เคยเรียนฟัง พูด อ่าน เขียน ภาษาพม่า...สอนโดยอาจารย์ชาวพม่า (หลงไหล และ ชอบพม่ามากมาย....อยากกลับไปอีกบ่อยๆ ..อยากมีบ้านไม้ริมแม่น้ำอิรวดีที่เมืองพุกาม....เอาไว้เป็นบ้านตากอากาศ....ไปเปิดร้านขายกาแฟที่นั่นก็ได้ แต่ขายตามใจฉันนะ อยู่ก็ขาย ไม่อยู่ก็ปิดร้าน....หม่องเปิดเมืองเมื่อไหร่ พี่หย๋ามไปแน่    ) ++++++++++++++++++++++++++++++ แต่ยังติดอยู่ที่ปัญหาว่า เรายังขาดคนรู้จัก ที่จะช่วยแนะนำเราไปทำความรู้จักกับแรงงานกลุ่มเป้าหมาย หรือ องค์กรที่เกี่ยวข้องในพม่า ^^ ^^ พรุ่งนี้พี่มีนัดทานข้าวกลางวันกับเพื่อนสนิทรุ่นพี่คนไทย....ที่เคยทำงานช่วยเหลือแรงงานพม่า และ บางครั้งก็เขียนบทความประเภทนี้ ลงในวารสารต่างประเทศค่ะ.....แต่งานนี้เป็นงานเก่าของเขา พี่ก็ไม่ทราบว่าข้อมูลจะอัพเดท หรือ พี่เขายังมีคอนเนคชั่นเกี่ยวกับตรงนี้อยู่หรือไม่นะคะ จะถามมาให้ค่ะ FYI     โบสถ์ยิว ที่ย่างกุ้ง ภาพนี้ถ่ายเองกับมือค่ะ   แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 51 23:30:42 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 51 00:37:17 จากคุณ : Siamese Girl - [ 14 ม.ค. 51 00:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ดีใจมากเลยค่ะ ที่มีเพื่อนๆใจดีมาช่วยให้คำแนะนำ จริงๆ เคยไปย่างกุ้งมาแล้วครั้งนึงเมื่อปีที่แล้วค่ะ ครั้งนั้นก็ไปดูภาพรวมๆ ก่อน เพื่อให้ได้มีคนรู้จักเพื่อการไปครั้งที่สอง ครั้งนี้ ตั้งใจจะไปเดือนหน้าน่ะค่ะ เพลนคือ ที่ย่างกุ้ง และที่รัฐฉาน เป้าหมายหลักๆ เลย คือ อยากไปคุยกับคนไทใหญ่ที่เคยอพยพเข้ามาทำงานในไทย ส่วนในกรุงเทพ ก็ตั้งใจจะไปที่ Burma Issue และ IOM ที่คุณแพนด้าแนะนำน่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณคุณ Siamese Girl ด้วยนะคะ สำหรับความเอื้อเฟื้อดีดี จะรอคำตอบค่า จะเป็นไปได้รึเปล่าคะ ถ้าอยากขอสัมภาษณ์อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยพม่า หรือรุ่นพี่นักเขียน ถ้าสะดวกนะคะ จะดีใจมากๆเลยค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ จากคุณ : ข้าวมะลิ - [ 14 ม.ค. 51 16:56:08 A:43.244.104.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5  ยินดีค่ะ คุณข้าวมะลิ ดิฉันกลับเข้ามาตามสัญญาที่ให้ไว้ พร้อมข้อมูลค่ะ ขอเชิญไปที่ 3 Website นี้ได้เลย โดยเฉพาะอันแรกนี้ ที่เป็นของ Jesuit Refugee Service Asia Pacific http://www.jrs.or.th โทร: 02-640 9590, 02-278 4182 E-mail: bangkok@jrs.net พี่ของดิฉันบอกว่าให้คุณติดต่อไปที่นี่ แล้วซักถามได้เลย หรือ เขาจะ Refer คุณไปยังหน่วยงานอื่นๆ ให้อีก ส่วนอันที่ 2 นี่เป็นของ NGO ที่จะมี Link ไปยังเครือข่ายสิทธิมนุษยชน และ เครือข่ายที่เกี่ยวกับกรรมกรผูใช้แรงงาน http://thaingo.org/ ส่วนอันที่ 3 นี้พี่ของดิฉันแนะนำให้คุณเข้าไปอ่านค่ะ http://www.burmalibrary.org/show.php?cat=1662 และ/หรือ ข้อมูลอื่นๆ ทั่วๆ ไปคุณสามารถ Search หาได้จาก Google โดยใช้ Keyword ของคำที่เกี่ยวข้องเช่น Burmese Migrant in Thailand เป็นต้นค่ะ พี่ของดิฉันบอกว่าถ้าเป็นที่เมืองไทย คุณควรมุ่งหน้าไปหาข้อมูลที่เชียงราย ซึ่งเป็นแหล่งชุมชนของแรงงานชาวไทยใหญ่ ส่วนที่พม่าให้คุณมุ่งหน้าไปที่รัฐฉาน เชียงตุง   (สมัยที่เป็นวัยรุ่นดิฉันเคยมี Pen Friend เป็นคนเชียงตุง แต่ตอนหลังๆ เขาก็ขาดการติดต่อไปค่ะ (เนื่องด้วยปัญหาการเมือง)...เรื่องมันยาว...แต่เป็นการรู้จักทีน่าประทับใจมาก และ ดิฉันไม่เคยลืมเลยถึงแม้ว่าจะผ่านมาเกือบ 25 ปีแล้ว) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++   "จะเป็นไปได้รึเปล่าคะ ถ้าอยากขอสัมภาษณ์อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยพม่า หรือรุ่นพี่นักเขียน ถ้าสะดวกนะคะ จะดีใจมากๆเลยค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ" ^^ ^^ วันนี้ดิฉันถามพี่แล้วค่ะ ว่าถ้าหากจะมีคนแปลกหน้าจากพันทิป ติดต่อพี่ทางอีเมล พี่จะสะดวกที่จะให้ข้อมูลไหม พี่ของดิฉันบอกว่าไม่สะดวก เพราะพี่เป็น NGO (เป็นอาจารย์พิเศษสอนตามมหาวิทยาลัย เป็นนักคิด นักเขียน นักเดินทาง และ นักแปลด้วย....พี่ไม่ได้หยิ่งนะคะ ติดดินเหมือนดิฉันนี่แหละ....แต่เพราะความเป็น NGO พี่เขาต้องระวังคนมาล้วงตับ มาสอดแนม) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพี่ของดิฉันบอกว่า เขาเชื่อว่าคุณข้าวมะลิต้องมีข้อมูลอยู่แล้วไม่มากก็น้อย และ พี่ให้ดิฉันเอา Website 3 อันนี้มาให้คุณค่ะ และ ทั้งนี้ทั้งนั้นจะไม่มีใครให้ข้อมูล หรือ ให้สัมภาษณ์จนกว่าเขาจะแน่ใจว่าคุณเป็นนักศึกษาที่มาหาข้อมูลจริงๆ นะคะ ส่วนเพื่อนชาวพม่าอดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง (พม่าปัญญาชน จบปริญญาโท) ดิฉันยังไม่ได้โทรหาเธอ แต่ประมาณสัปดาห์นี้หรือ สัปดาห์หน้าพวกเรามีนัดออกไปทานข้าวกันค่ะ สนทนากับเธอก็คงจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก เพราะคุณพ่อ-คุณแม่ของเธอเคยทำงานช่วยเหลือชาวกะเหรี่ยงมาก่อน และ ทุกวันนี้เพื่อนของดิฉันก็ช่วยเหลือคนพม่าด้วยกันในชุมชนพม่าที่กรุงเทพฯอยู่เนืองๆ ค่ะ ..... บางครั้งเธอก็เป็นล่ามช่วยทำงานหาข้อมูลให้นักข่าวต่างชาติเกี่ยวกับเรื่องพม่า.....เธอไปรัฐฉานก็บ่อยกับพวกนักข่าว ดิฉันคงไม่สามารถให้คุณสัมภาษณ์เพื่อนชาวพม่าของดิฉันได้....เพราะดิฉันไม่รู้จักคุณข้าวมะลิค่ะ....แต่ได้เรื่องอย่างไร หรือ ถ้ามีข้อมูลอะไรที่เห็นว่าน่าสนใจเพิ่มเติมจากเธอ นอกเหนือจากข้อมูลของพี่ของดิฉัน ดิฉันยินดีที่จะนำมาถ่ายทอดให้คุณฟังค่ะ ก่อนที่จะมีปัญหาในพม่าเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมาดิฉันก็ทราบความเป็นไปบางอย่างมาก่อนหน้านั้นเป็นเดือนๆ และ ครั้งล่าสุดที่ดิฉันไปพม่ามา ก็เมื่อเดือนสิงหาคม ที่ผ่านมาก่อนเกิดเหตุการณ์นองเลือด แค่ 3 สัปดาห์ +++++++++++++++++++++++++++++++   ดิฉันสงสัยค่ะ ? ว่าถ้าคุณข้าวมะลิจะไปพม่าเพื่อหาข้อมูลตรงนี้เนี่ย คุณจะไปในฐานะอะไรคะ......และ ที่ไปสอดส่องดูลาดเลามาเมื่อคราวที่แล้วนั้นคุณเห็นอะไร ได้อะไรกลับมาบ้าง รบกวนมาแชร์กันหน่อยค่ะ......ดิฉันรักประเทศพม่า และ สนใจเรื่องพม่ามาก คนพม่าฉลาด มีอารยธรรมสูง ทั้งในอดีต และ ปัจจุบัน....แต่พังเพราะผู้นำ และ การเมือง...เห็นแล้วสะท้อนใจ เป็นห่วงอนาคตเมืองไทยค่ะ พม่านี้ถ้าใครยังไม่เคยไป ก็จะคิดว่าเป็นประเทศที่สนธยามาก.....คนอื่นไม่ทราบว่าอย่างไร แต่ดิฉันไปแล้วหลงรัก ย้อนยุค ดั่งต้องมนต์สะกด....อยากค้นหาอีก....ฤาว่าชาติก่อนจะเคยอยู่แถวนั้น    แล้วถูกกวาดต้อนมาอยู่กรุงสยามในชาตินี้ตามชาติภพวิญญานเก่ามา   ++++++++++++++++++++++++++++++++  ลืมอธิบายไปว่าภาพโบสถ์ยิวใน คห. 3 นั้น ดิฉันถ่ายจากประตูโบสถ์ด้านในมองย้อนออกมานะคะ เพราะฉนั้นภาพตึกที่มีจานดาวเทียม หรือ ตึกหลังคาสีแดง เป็นแค่อาคารพานิชย์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามซึ่งอยู่ในตรอกเล็กๆ ในย่านชุมชนอินเดีย ของกรุงย่างกุ้ง มิใช่ตัวโบสถ์ค่ะ (ถ่ายเพื่อรูปเอาตัวหนังสือ "Shalom" ที่เขียนเป็นภาษาฮิบรู และรูปดาว "Star of David" ค่ะ) ++++++++++++++++++++++++++++++++++ ส่วนภาพนี้เป็นภาพครอบครัวมุสลิมในพม่า....ถ่ายที่ย่างกุ้งเช่นกัน เห็นเด็กน่ารักดี เลยขอแม่เขาถ่ายรูป     FYI   จากคุณ : Siamese Girl - [ 14 ม.ค. 51 23:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปล. ดิฉันเช็ค IP Address ดูแล้ว คุณข้าวมะลิ อยู่ที่โตเกียว ญี่ปุ่น นะคะ ที่ญี่ปุ่น ก็มีปัญญาชนชาวพม่าลี้ภัยไปอยู่ที่นั่นเยอะ บ้างก็ได้ทุนไปศึกษาต่อ ไปทำวิจัย ตามมหาวิทยาลัยต่างๆ บ้างก็ไปทำงานอยู่ที่นั่น อย่างถูกกฏหมายบ้าง ผิดกฏหมายบ้าง อีกทั้งรัฐบาลญี่ปุ่นเองก็ให้ความช่วยเหลือแก่พม่ามากมาย ส่วนในภาคเอกชน มีนักลงทุนจากญี่ปุ่นไปเปิดบริษัท โรงงาน หรือ โรงแรมอยู่ที่พม่าแล้วมากมายนะคะ เช่นเดียวกับประเทศสิงคโปร์ ที่ใช้พม่าเป็นฐานในการลงทุนหลายอย่าง หรือ การนำทรัพยากรมาใช้ค่ะ กิจการของคนไทย โดยเฉพาะโรงแรม ในพม่าก็มีอยู่ไม่น้อย (โดยครอบครัวดัง...นามสกุลดังมาก และ รวยระดับต้นๆ ของประเทศไทย) หรือ ร้านกาแฟร้านอาหาร Black Canyon ของไทย (ของอดีตนักการเมืองที่เคยเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลของอดีตนายกฯแม้ว) FYI     เด็กนักเรียนหญิงชาวพม่า กับเครื่องแบบนักเรียนประถม...เสื้อแขนกระบอกสีขาว ผ้าซิ่นสีเขียว   จากคุณ : Siamese Girl - [ 14 ม.ค. 51 23:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7   กระทู้  "มีใครรู้บ้างครับ เกี่ยวกับชาวพม่า" http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2007/10/H5940308/H5940308.html ^^ ^^ กระทู้เก่าของห้องไกลบ้าน ที่มีคน post ถามเมื่อเดือนตุลา ที่ผ่านมาค่ะ ลากมาให้อ่านเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเพิ่มเติม FYI   ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ คนพม่านิยมแขวนหรือวางนกฮูกตัวผู้และตัวเมียเอาไว้ในร้านค้า เพื่อให้ทำมาค้าขึ้น อีกทั้งเป็นสัญญลักษณ์ของความฉลาดด้วยค่ะ (ความเชื่ออย่างหลังนี้เหมือนของตุรกี)   ถ้าอยากหอบหิ้วนกฮูกกลับมาเมืองไทยด้วย ให้ไปซื้อตามร้านค้า ทางขึ้นวัดต่างๆ โดยเฉพาะตีนบันได้ ทางเข้าเจดีย์ชเวดากองด้านหน้า   จากคุณ : มีชื่อพม่า ว่า ซาจี - Za Chi (Siamese Girl) - [ 14 ม.ค. 51 23:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ คุณซาจี ดีใจมากจริงๆ หลังจากเปิดมาเชคดู แล้วได้รับคำแนะนำ และความช่วยเหลือมากมายขนาดนี้ เกินคาดน่ะค่ะ หลังจากอ่านข้อความทั้งหมดก็ได้ความรู้ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นเยอะเลย "ดิฉันสงสัยค่ะ ? ว่าถ้าคุณข้าวมะลิจะไปพม่าเพื่อหาข้อมูลตรงนี้เนี่ย คุณจะไปในฐานะอะไรคะ......และ ที่ไปสอดส่องดูลาดเลามาเมื่อคราวที่แล้วนั้นคุณเห็นอะไร ได้อะไรกลับมาบ้าง" ดิฉันขอวีซ่าไปพม่าในฐานะนักท่องเที่ยวค่ะ แต่จริงๆมีจุดประสงค์ในการไปทำวิจัย การครั้งที่แล้วดิฉันก็ไปในช่วงก่อนมีปัญหาการเมืองไม่นานเหมือนคุณซาจีเลยค่ะ ไปช่วงอาทิตย์สุดท้ายของเดือนสิงหาคม ไปกับอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย และเพื่อนที่เรียนด้วยกันค่ะ ครั้งนั้น ดิฉันไปเพื่อต้องการศึกษาวิธีการทำวิจัยของเพื่อนรุ่นพี่คนนี้ เนื่องจากเขาเรียนป เอก และมีประสบการณ์มากกว่า ดิฉันจึงหวังจะเรียนรู้จากเขา ในการเดินทางครั้งนั้น เพลนทั้งหมดอยู่ที่ย่างกุ้งค่ะ และการไปตามองค์กรต่างๆ ของเพื่อนรุ่นพี่คนนั้น ทั้งหมดล้วนเกี่ยวข้องกับด้าน ICT and development in Myanmar ซึ่งเป็นวิทยานิพนธ์ที่เขาทำอยู่ ซึ่งจริงๆแล้วไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับหัวข้อที่ดิฉันกำลังศึกษา แต่ก็บรรลุจุดประสงค์หลักค่ะคือ ได้ไปเรียนรู้ประสบการณ์จากอาจารย์และรุ่นพี่เมื่ออยู่ในฟิวทริปคุ่ะ ทริปครั้งนั้น ดิฉันก็รู้สึกคล้ายๆ กับคุณซาจีค่ะ ประทับใจในความเป็นเอกลักษณ์ของสังคมและวัฒนธรรมพม่า เป็นครั้งแรกด้วยค่ะ ที่ได้เห็นพม่าในมุมมอง และสัมผัสของตัวเองที่เป็นอีกมุมที่หนังสือที่เคยอ่านถ่ายทอดเป็นตัวอักษรไม่ได้ สำหรับเพลนเดือนหน้า ดิฉันตั้งใจจะไปย่างกุ้งค่ะ ติดต่อกับคนที่สามาำรถแนะนำให้ไปพูดคุยกับชาวไทใหญ่ที่เคยอพยพเข้ามาทำงานในไทยไว้ แล้วจะเดินทางต่อไปที่รัฐฉานค่ะ ที่ตองจีและเชียงตุง ในไทย เมื่อสิงหาที่แล้ว ได้มีโอกาสลงพื้นที่ศึกษาที่เชียงใหม่ค่ะ ได้ไปสัมภาษณ์แรงงานไทใหญ่ที่ทำงานอยู่ในหลายๆสาขาอาชีพ เช่นในสวนส้ม ที่ก่อสร้าง ที่ร้านอาหาร ปัญหาส่วนใหญ่ที่พบคือ เรื่องค่าแรง และการไม่เข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับสิทธิแรงงานในไทย ปล จากการให้ข้อมูลของคุณซาจี ทำให้ดิฉันรู้สึกประทับใจมากๆค่ะ กับความรอบรู้ในเรื่องของพม่า ดีใจน่ะค่ะ ที่ได้มาแลกเปลี่ยนกับคนที่สนใจในเรื่องเดียวกัน คือ จริงๆแล้ว ความรู้สึกดิฉันมันไม่ใช่แค่จะทำวิทยานิพนธ์น่ะค่ะ แต่อยากเรียนรู้สิ่งที่ยังไม่เคยรู้มาก่อนเกี่ยวกับประเทศและผู้คนของประเทศนี้ แรงบันดาลใจแรกคงเป็นความรู้สึกว่าประเทศของเราที่อยู่ใกล้กันมาก และ่ถูกกำหนดด้วยเส้นชายแดนที่ไม่มีอยู่จริงในการรับรู้ของแรงงาน ยังมีอุปสรรคอะไรบางอย่างที่ทำให้ความเข้าใจเกี่ยวกับพม่าของเรายังดูห่างไกล ยังไงแล้ว อยากแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมกับคุณซาจีค่ะ ถ้ามีโอกาส หากมีข้อมูลใดที่คุณซาจีต้องการพูดคุยเพิ่มเติม อาจส่งมาที่อีเมลล์ที่ดิฉันโพสไว้ในความเห็นที่หนึ่งก็ได้ค่ะ ตอนนี้ดิฉันเป็นนักศึกษาอยู่ที่ญีปุ่นน่ะค่ะ การสัมภาษณ์และข้อมูลทั้งหมดที่ศึกษา เป็นไปเพื่อการทำวิทยานิพนธ์ค่ะ ขอบคุณมากมายสำหรับความเอื้อเฟื้อนะคะ ้ จากคุณ : ข้าวมะลิ - [ 15 ม.ค. 51 03:33:49 A:43.244.104.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9  สวัสดีค่ะ คุณซาจี ดีใจมากจริงๆ หลังจากเปิดมาเชคดู แล้วได้รับคำแนะนำ และความช่วยเหลือมากมายขนาดนี้ เกินคาดน่ะค่ะ หลังจากอ่านข้อความทั้งหมดก็ได้ความรู้ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นเยอะเลย "จากการให้ข้อมูลของคุณซาจี ทำให้ดิฉันรู้สึกประทับใจมากๆค่ะ กับความรอบรู้ในเรื่องของพม่า" "ขอบคุณมากมายสำหรับความเอื้อเฟื้อนะคะ" ^^ ^^ สวัสดีเช่นกัน ยินดี และ ขอบคุณค่ะ คุณข้าวมะลิ ประเทศพม่านั้น ไม่ค่อยมีคนไทยให้ความสนใจเท่าไหร่นัก เนื่องจากเป็นประเทศปิด ยากจน มีปัญหาการเมือง และ คนไทยส่วนใหญ่เมื่อพูดถึงพม่า จะนึกถึงกันอยู่แค่ไม่กี่อย่าง วนเวียนกันอยู่ที่ว่า;- ปล้นทองไปจากอยุทธยา, แรงงานพม่า และ อังซัน ซูจี ซึ่งในความเป็นจริงแล้วพม่ามีอะไรมากกว่านั้น.....และ หลายๆ อย่างที่เขาเคยมี มีอยู่ และ ยังรักษาอยู่นั้น เป็นอะไรที่น่าทึ่งมากมาย เพื่อนบ้านกันแค่นี้เอง แต่คนไทยไม่สนใจกันเลย.....สนแต่ฝรั่ง และ ประเทศร่ำรวย ดิฉันไปพม่าทีไรขนลุกทุกที ด้วยความประทับใจ และ ไม่ค่อยจะยอมหลับยอมนอนหรอกค่ะ ตื่นแต่เช้า และ เข้านอนดึกมาก เพราะอยากจะใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มค่าที่สุด....และ อาการหนูติดจั่น...ไม่ยอมนอนนี้จะเกิดขึ้นกับดิฉันเวลาที่ไปจีน อินเดีย เวียตนามด้วย ส่วนญี่ปุ่น กับ อเมริกา เนี่ยความกระสันต์มีให้น้อยมาก ชนิดเกือบ 0% ค่ะ สวิสเซอร์แลนด์เคยไปมาครั้งเดียว และไม่คิดจะกลับไปอีก ใครๆ เขาเห่อกัน.....แต่ดิฉันเฉยๆ กับประเทศเหล่านี้ค่ะ ....เป็นอะไรไม่ทราบ ชอบประเทศที่มันสนธยาค่ะ สถานที่ๆ ปีนี้ตั้งเป้าไว้ว่าทจะต้องไปเยือนให้ได้คือ มาชูพิชชู ที่เปรู และ เพตรา ที่จอร์แดนค่ะ +++++++++++++++++++++++  "ดิฉันขอวีซ่าไปพม่าในฐานะนักท่องเที่ยวค่ะ แต่จริงๆมีจุดประสงค์ในการไปทำวิจัย" "สำหรับเพลนเดือนหน้า ดิฉันตั้งใจจะไปย่างกุ้งค่ะ ติดต่อกับคนที่สามาำรถแนะนำให้ไปพูดคุยกับชาวไทใหญ่ที่เคยอพยพเข้ามาทำงานในไทยไว้ แล้วจะเดินทางต่อไปที่รัฐฉานค่ะ ที่ตองจีและเชียงตุง" ^^ ^^ ถ้าคุณข้าวมะลิ มีคอนเน็คชั่น ที่น่าเชื่อถือได้ในพม่าก็ตามนั้นค่ะ....แต่คุณก็ต้องไปด้วยวีซ่านักท่องเที่ยวอีกอยู่ดี และ ต้องไม่บอกว่ามาทำวิจัย...ต้องปลอมตัว....."ระวังจะถูกจับได้".....เราเตือนท่านแล้นนน มือถือถ้าเอาไปด้วย ใช้ได้นะคะ มีสัญญาณ แต่ทันทีที่คุยกับคน Local เมื่อไหร่จากเบอร์ที่โทรในพม่า ไม่ว่าจะเป็นมือถือ หรือ Landline โทรศัพท์จะถูกตัดหลังสายหลังจากนั้น และ ตลอดเวลาที่คุยกันจะมีคน (รัฐบาล) ดักฟังค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++  "ในไทย เมื่อสิงหาที่แล้ว ได้มีโอกาสลงพื้นที่ศึกษาที่เชียงใหม่ค่ะ ได้ไปสัมภาษณ์แรงงานไทใหญ่ที่ทำงานอยู่ในหลายๆสาขาอาชีพ เช่นในสวนส้ม ที่ก่อสร้าง ที่ร้านอาหาร ปัญหาส่วนใหญ่ที่พบคือ เรื่องค่าแรง และการไม่เข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับสิทธิแรงงานในไทย" ^^ ^^ ค่ะ พี่ของดิฉันก็เล่าอะไรให้ฟังอีกหลายเรื่อง ส่วนเรื่องอาชีพ และ ปัญหาก็เป็นอย่างที่คุณเล่ามา....แต่หลักๆพี่บอกว่าทีเชียงราย จะเป็นแหล่งข้อมูลที่ดี เพราะเป็น Base ใหญ่ของแรงงานไทใหญ่ ซึ่งแตกต่างจากแรงงานพม่าที่มาอยู่ทางแถบกรุงเทพฯ และ ปริมณฑล ส่วนที่ราชบุรีก็จะเป็นชาวพม่าอีกพวกอีกประเภทหนึ่ง +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขออวยพรให้คุณข้าวมะลิ ประสบความสำเร็จในการไปพม่า และ การไปหาข้อมูลค่ะ ถ้าอยากทราบเรื่องราวของพม่าจากนักวิชาการไทย ดิฉันแนะนำให้คุณไปหา ดร. สุเนตร ชุตินธรานนท์ อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรฯ จุฬาฯ  และ ผู้อำนวยการสถาบันเอเชียศึกษาและศูนย์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา อาจารย์เป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องพม่า เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับพม่าที่สำคัญคนหนึ่งของเมืองไทยค่ะ FYI  & best wishes.     ภาพยอดเจดีย์ชเวดากอง ตัดกับยอดตึกสมัยใหม่....เผอิญมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วเห็น.....กว่าจะได้ภาพนี้ ได้มุมนี้มา ต้องลงไปนอนกับพื้นลายเจดีย์ถ่ายรูปเลยค่ะ   จากคุณ : Siamese Girl - [ 15 ม.ค. 51 11:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เคยไปสัมภาษณ์อาจารย์พรพิมล ตรีโชติ และอาจารย์สมาน เหล่าดำรงชัย ที่สถาบันเอเชียศึกษาที่จุฬามาครั้งนึงค่ะ ท่านให้ความคิดเห็นในมุมใหม่มาเพียบเลย ถ้ามีโอกาส จะลองติดต่อไปที่อาจารย์สุเนตรตามที่แนะนำนะคะ คุณซาจี ไม่รู้ว่าจะพอทราบมั้ย เกี่ยวกับสายการบินภายในของพม่า หากต้องการบินจากย่างกุ้งไปรัฐฉาน เราสามารถจองตั๋วล่วงหน้าได้ยังไงคะ ขอบคุณค่า ปล ชอบรูปทุกรูปที่มาลงไว้ค่ะ เสียดายที่ดิฉันลงรูปบ้างไม่ได้ เพราะเค้าอนุญาตแค่สมาชิก ไว้จะสมัครบ้าง ^^ จากคุณ : ข้าวมะลิ - [ 15 ม.ค. 51 20:00:00 A:43.244.104.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11  สวัสดีค่ะ คุณข้าวมะลิ, ดิฉันเคยบินภายในประเทศพม่าด้วยสายการบิน Air Mandalay ที่ Code ย่อของสายการบินคือ "6T" ค่ะ บินระหว่างย่างกุ้ง, Heho, Bagan, Mandalay แต่เป็นการจองตั๋วผ่าน Travel Agency ที่เมืองไทย ที่มีคนจัดการให้อีกต่อหนึ่งค่ะ ส่วนจากเมืองไทยไปพม่าก็ไปกับ TG ส่วนรัฐฉานดิฉันไม่เคยไป แต่เพื่อนชาวพม่าของดิฉันที่ไปกับนักข่าว จำได้ว่าเขาไปกันทางรถยนตร์ค่ะ ถ้าไงก็ลองเข้าไปดูใน Website ของ Air Mandalay นะคะ http://www.air-mandalay.com Travel Agency ที่เมืองไทยที่ไว้ใจได้เราแนะนำที่นี่ค่ะ รบกวนเข้าไปดูรายละเอียดเอาเอง http://www.tourthai2000.com หรือ ถ้าคุณอยากติดต่อ Travel Agency ที่พม่า ดิฉันพอจะแนะนำให้ได้ค่ะ.....แต่ต้องอยากได้จริงๆ นะ ถึงจะหาให้ เพราะขี้เกียจค้นนามบัตรในกล่อง....เยอะเหลือเกิน.....ไม่มีเวลาแยก ได้มากลับถึงบ้านก็โยนใส่กล่อง   ขอบคุณที่ชอบรูปนะคะ ดิฉันบ้ายอ....เลย Post ให้อีกรูปค่ะ .....สองแถวเล็ก รถกระป๊อพม่า น่ารักไหมคะ   จากคุณ : Siamese Girl - [ 16 ม.ค. 51 01:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 1.ได้อ่านหมดแล้วทั้ง 11 ความเห็น  ทำให้ได้พบว่าคุณ  ซาจี ที่มาโพสในนี้  มีความเป็นนักท่องเที่ยวแบบ " มืออาชีพ "  แท้จริง  เพราะมุ่งสนใจสังคม  อารยะธรรมและวัฒนธรรมของชนชาติที่ไปเยือนมากกว่านักท่องเที่ยวประเภท  shopping tour  ของไทยจำนวนมากมายที่นิยมเที่ยวแบบ" จอดเป็นซื้อ นิ่งเป็นหลับ  ขยับเป็นแดก " ที่สำคัญคุณ  (ชื่อพม่า )  ซาจี รู้จัก  และอยากไปเที่ยวชมเมืองอารยะธรรมโบราณในเปรู และเมือง  Petra  ใน Jordan  คนที่รู้จักชื่อและอยากไปเยือนเมืองเหล่านี้  ย่อมไม่ใช่นักท่องเที่ยวธรรมดา ๆ 2.ตัวเราเองเคยไปพม่า (ทั้งไปทำงานและเที่ยวไปด้วย) หลายครั้ง  ครั้งสุดท้ายไปเมืองอังวะ  และมัณฑะเลเมื่อปีที่แล้ว  ชีวิตคนพม่าในชนบทเมื่อ 20  กว่าปีก่อน กับเมื่อปีที่แล้วไม่มีอะไรต่างกัน  การคมนาคมหลายแห่งยังคงใช้รถเทียมม้าในการสัญจร  ผู้ชายยังคงเดินตามถนนพร้อมขยับปรับผ้านุ่งโสร่ง(จำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร)เพื่อขมวดปมใหม่ 10 นาทีต่อ 1 ครั้ง  หญิงสาวยังคงทาหน้าด้วย wooden   cosmetic ยี่ห้อ ทานากะ ( ทา-หน้า-ค่ะ) ใส่เสื้อป้าย  สวมโสร่ง และผู้คนเมื่อเข้าบริเวณวัดต้องถอดรองเท้า(ไม่ใช่ถอดเฉพาะตอนจะเข้าโบสถ์) 3.เคยไปนอนโรงแรมบังกาโลไม้ที่ริมแม่น้ำอิระวดีที่เมืองพุกาม  ชื่ออะไรจำไม่ได้ Tepalisipya  อะไรทำนองนี้ ได้บรรยากาศดีมากๆ นึกถึงเพลงที่คุณชรินทร์ ฯ ร้อง" ฟ้าลุ่มอิระวดีคืนนี้มีแต่ดาว................ " ตื่นเช้า  คนงานพม่าพาไปดื่ม  toddy น้ำตาลเมาที่ทำจากน้ำตาลโตนด(ต้นตาล)  อร่อยดี  แต่ถึงตอนเมาไม่ทันได้ตั้งตัว  เคยไปนอนโรงแรม Strand Hotel ที่เมือง ตองยี  ในรัฐฉาน  เป็นโรงแรมเก่าสมัยอังกฤษ ก่อสร้างแบบทึบทึมกลางคืนดูน่ากลัว  ใช้จาน ช้อน  และมีดหนาและหนักเช่นเดียวกับ Strand  Hotel  ในย่างกุ้ง  จากเมือง Heho นั่งรถจี๊ปไปทะเลสาป Inle  ดูชาวบ้านใช้ขาและเท้าพายเรือไปเก็บพืชผลจากสวนลอยน้ำกลางทะเลสาป ส่วนในย่างกุ้ง  พักที่ Inya  lake  Hotel  โรงแรมที่โซเวียตสร้างอย่างเทอะทะในสมัยก่อน  ก่อนกลับมาเมืองไทย  แวะที่ตลาดสก๊อตซื้อกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ราคาถูกแช่น้ำแข็งขึ้นเครื่องกลับมากินที่บ้าน **ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายในพม่า  ที่ยังไม่เคยไปเยือน **ยังจำได้เสมอ  ผู้คนพม่านิสัยใจคอดี  แต่หน้าตาค่อนข้างอมทุกข์ **ขอบคุณคนชื่อพม่า " ซาจี" ผู้มีความรู้ดีที่กรุณาเข้ามาให้ระลึกถึงความหลังดีๆครั้งนั้น จากคุณ : ชื่อพม่า"หม่องกระโจ๊เผี่ยว" (Detente) - [ 17 ม.ค. 51 14:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13   "ผู้ชายยังคงเดินตามถนนพร้อมขยับปรับผ้านุ่งโสร่ง(จำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร)" ^^ ^^ Lon Kyi ออกเสียงว่า "ลองจี" +++++++++++++++++++++++++++++ เพื่อขมวดปมใหม่ 10 นาทีต่อ 1 ครั้ง   ^^ ^^ แสดงว่าพี่เต้ ไปเจอพวกเด็กฝึกหัดหน้านิ่วคิ้วขมวดมา   เพราะพวกที่ขมวดปมเก่งๆ เขาขมวดกันวันละไม่กี่รอบ และ ในปมนั้น คนที่ขมวดเก่งๆ เขาเก็บเงิน เก็บมือถือ เอาไว้ในนั้นได้ด้วย ไม่ต้องถือให้เมื่อยมือค่ะ   ++++++++++++++++++++++++++++++++ "หญิงสาวยังคงทาหน้าด้วย wooden   cosmetic ยี่ห้อ ทานากะ ( ทา-หน้า-ค่ะ)" ^^ ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++ "เคยไปนอนโรงแรมบังกาโลไม้ที่ริมแม่น้ำอิระวดีที่เมืองพุกาม  ชื่ออะไรจำไม่ได้ Tepalisipya" ^^ ^^ นอนโรงแรมเดียวกันเลยค่ะ ที่ Thiripyit Saya Sakura Hotel น้องซาจี เคยนอนบังกะโลสุดท้ายใกล้ๆ เจดีย์เก่า คิดดูเดินกลับจากห้องอาหาร พระจันทร์เต็มดวง เดินผ่านหมู่เหล่าต้นลั่นทม.....โรแมนถึกเปนบ้าเลย แต่กลับถึงห้อง นอนคลุมโปง กลัวผีหม่องค่ะ  (hahaha ล้อเล่น....ถึงห้องก็หลับปุ๋ยจ้า)   ยังนึกถึงต้นมะม่วงใหญ่ ที่ริมน้ำหน้าโรงแรม กับ สระน้ำบาหลี ม้านั่งหน้าโรงแรมที่ไปนั่งตอนเย็นๆ ตอนที่ไปเป็นหน้าน้ำหลาก....แม่น้ำอิรวดีกว้างสุดลูกหูลูกตากว้างเปนกิโล กิโล นั่งเรือ ดูเหล่างู เหล่าปลา เต่า และ เด็กๆ แหวกว่ายเล่นน้ำ +++++++++++++++++++++++++++++++++ "Strand  Hotel  ในย่างกุ้ง" ^^ ^^ ไปมาแล้นเหมือนกัน ไปมื้อ High Tea ที่นั่น ไป Dinner ที่ Kandawkyi (กันดอว์จี)   ส่วนที่พักที่ย่างกุ้ง พักที่ Nikko Royal Lake ทั้งสองครา +++++++++++++++++++++++++++++ "ก่อนกลับมาเมืองไทย  แวะที่ตลาดสก๊อตซื้อกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ราคาถูกแช่น้ำแข็งขึ้นเครื่องกลับมากินที่บ้าน" ^^ ^^ ไม่ดื่มไวน์ แต่ชอบกินกุ้งแม่น้ำ ไม่ว่าจะเป็นเอามา เผา ต้มยำ ราดน้ำสามรส หรือ อะไรก็ตามแต่ คราวหน้าอย่าลืมชวนกินด้วย.....ขอสมัครเป็นเพื่อนกินค่ะ คบเพื่อ Daaks เท่านั้นพอจะคบได้ไหมคะ พี่ "หม่อง'โจ๊เผี่ยว" ++++++++++++++++++++++++++++ ปล. น้องซาจี ขอร้อง ว่า พี่หม่องนุ่งกางเกงในเถอะนะคะ อะไร อะไร มันจะได้ไม่โผล่ออกมา แล้วน้องจะให้อาจารย์สอนภาษาพม่าของน้องตั้งชื่อพม่าให้พี่ใหม่ ที่มันโป๊น้อยกว่านี้มาใช้ *หมายเหตุ.....คนพม่านั้นไม่มีนามสกุล ชื่อที่ตั้งจะดูจากวันเกิดเวลาตกฟากเป็นหลัก เพราะฉนั้นเวลาที่แนะนำชื่อกัน คนพม่าจะทราบทันทีว่าเกิดวันอะไรกันบ้าง อันชื่อซาจี ของข้าพเจ้านั้น มีความหมายว่า "ลูกไม้ หรือ Lace" ค่ะ ยักคิ้ว ยักษ์Cute ยักษ์พม่า ที่หน้าวัด เมืองพะโค     จากคุณ : ซาจี ชาวสยามผู้ฝักไฝ่พม่า (Siamese Girl) - [ 17 ม.ค. 51 15:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฤาว่า "หม่องกระโจ๊เผี่ยว - Detente" ผู้นี้ จะทำงานให้กับ UN หรือ เป็น NGO หรือ เป็น CIA ข้าผู้น้อย "ซาจี - SMG" ผู้มีปัญญาเท่าหางอึ่ง และ มิได้ร่ำเรียนมาสูง ก็มิอาจจะคาดเดาได้ หากแต่ขอคารวะในความรอบรู้ในหลายๆ เรื่องของ หม่องโจ๊ มา ณ ที่นี้ ศาลพระภูมิพม่า   จากคุณ : ซาจี ลูกเสี้ยวไทย จีน เวียต (Siamese Girl) - [ 17 ม.ค. 51 16:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เจริญปัญญาดีจังค่ะ ขอบคุณซาจีและหม่องกะโจ๊เผี่ยว ขอบคุณเจ้าขูกระท้องด้วย จากคุณ : หม่องทาหมับ (ta/'o-o/') - [ 5 ก.พ. 51 04:55:20 ]