ความคิดเห็นที่ 1 ข้อมูลอาจจะไม่ทันสมัยนะคะ แต่ทำเมื่้อสมัยสักสิบปีกว่าโน้น คือทำงานที่เมืองไทยจนได้เงินเก็บ (เกิน) กว่าที่เขาบอกว่าต้องใช้ (เขาบอกคือการประเมินค่าใช้จ่ายจากหนังสือคู่มือแนะนำของมหาวิทยาลัย) สมัยนั้นก็ไม่ได้เลือกว่าต้องเป็นมหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงอะไรมาก เอาที่เรามีความสามารถที่จะส่งตัวเอง คือ ค่าเรียน ค่าครองชีพไม่สูงเกินไป เลือกอยู่สองประเทศ คือ ออสเตรเลีย กับ อังกฤษ แต่ในที่สุดก็ไปอังกฤษ เลือกทางเหนือ เพราะค่าครองชีพถูกกว่าทางใต้ โดยประมาณก็ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ (หมายถึงพวกค่าเช่าห้อง) ไม่ได้ขอทุน และก็ไม่ได้ทำงานระหว่างเรียน เนื่องจากระยะเวลาเรียนสั้น (ประมาณหนึ่งปี) ไม่ได้เครียดกับเงินนัก  แต่จะประหยัดการใช้จ่าย โดยการทำอาหารกินเอง ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่ไม่นิยมไปดื่ม สรุปใช้จ่ายไปทั้งหมดตลอดปี (เก้าเดือน) ประมาณ 17,500 ปอนด์ กรณีของบีพี .. คุณคงจะไม่ได้ข้อมูลเรื่องทำงานกี่ชั่วโมง ได้รายได้เท่าไหร่ เหลือเท่าไหร่ เพราะอย่างที่บอกคือ ทำงานและเก็บเงิน จากทำงานที่เมืองไทยก่อนไป เพียงแต่เลือกที่จะเรียนอย่างเดียว แล้วก็หาประสบการณ์ในต่างแดน เช่น ท่องเที่ยวไปในเมืองต่าง ๆ และไปยุโรปเมื่อมีเงินเหลือจากการใช้จ่าย ... จะทำรายการเงินที่นำไปเข้าบัญชีตั้งแต่ครั้งแรกที่ไปเรียน แล้วก็ทำบัญชีรายจ่ายประจำเดือน พยายามควบคุมค่าใช้จ่ายให้อยู่ในกำหนด (ที่เรากะเอาไว้)  เป็นต้น แต่ไม่ได้ตึงเครียดถึงขนาดไม่กิน ไม่ใช้ ไม่ซื้อ ไม่ไปไหนเลย คือมีเพื่อน มีสังคม มีเวลาหาความรู้ เวลาเรียนที่อังกฤษ อาจจะดูไม่แน่นทุกวันนัก (คือบางวันไม่มีตารางเรียน) แต่งานที่ต้องทำ นอกเหนือเวลาเรียนจะมากโขอยู่แล้ว ฉะนั้นแทบจะไม่มีนักเรียนที่เรียนโทไปด้วยทำงานไปด้วย (ยกเว้นนักเรียนที่มาเรียนภาษาอย่างเดียว หรือนักเรียนที่เป็นนักเรียน อังกฤษแล้วเรียนพาร์ทไทม์)   อีกอย่างคือเมื่อสมัยสิบปีก่อน รัฐบาลอังกฤษยังไม่อนุญาตให้นักเรียนไทยทำงานได้ ถ้าจับได้ ก็มีถูกส่งตัวกลับ พร้อมประทับตราไม่ให้เข้าประเทศห้าปี แต่ยุคนี้ได้เปลี่ยนไปนานแล้ว นักเรียนมีสิทธิทำงานได้ยี่สิบชั่วโมงต่อสัปดาห์ ที่พิมพ์บอกไว้ ถึงแม้ข้อมูลจะไม่ทันสมัยนัก แต่้ปัจจุบันก็อาศัยอยู่ที่อังกฤษมาแปดปีแล้ว (คือหลังจากเรียนจบ ก็กลับไปทำงานที่ไทย แล้วก็กลับมาที่อังกฤษอีก เพื่อตกงาน แล้วก็ทำงานไป เปลี่ยนงานไป จนปัจจุบันไม่ได้ทำงาน เนื่องจากสุขภาพ) อยากจะบอกว่า วิธีง่าย ๆ ที่จะทำให้การเงินเราไม่ติดขัด แม้ว่าเราจะประสบปัญหาชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง งาน สุขภาพ หรืออะไรก็แล้วแต่ในชีวิตต่อ ๆ ไป ... คือ เราต้องทำอะไรอย่าให้เกินตัวเรา อย่าหวังน้ำบ่อหน้านัก ต้องมีเผื่อเหลือ เผื่อขาด และคิดทางที่เผื่อไว้เสมอ ชีวิตถึงจะเจอทางอุปสรรค ก็ฟันฝ่าไปได้ ทฤษฎีนี้ก็ใช้มาตั้งแต่วัยสาวเริ่มทำงาน จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ ขอให้เจอหนทางในการเรียนต่อปริญญาโทสำเร็จนะคะ จากคุณ : บีพี - [ 14 ม.ค. 51 01:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับผมที่อเมริกาถ้าไม่ได้ทุนจากอาจารย์ ก็ยังมองไม่เห็นทางออกว่าจะขายแรงงานแบบถูกกฎหมายยังไง ถึงจะพอจ่ายค่าเล่าเรียนอ่ะครับ ค่าเทอมปีละสองหมื่นห้าพันเหรียญ ค่ากินอยู่เดือนละพันเหรียญ ตามวีซ่าสามารถทำงานได้อาทิตย์ละยี่สิบชัวโมง ค่าแรงชั่วโมงละเจ็ดเหรียญ จากคุณ : ซีโร่ - [ 14 ม.ค. 51 09:03:21 A:64.178.96.109 X: TicketID:162499 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าหาทุนจากอาจารย์ที่จะไปเรียนด้วยได้ก็จะทุ่นไปเยอะเลยค่ะ ไม่งั้นคงต้องมีค่าเทอมตั้งต้นมาพอสมควรเลย ส่วนการใช้จ่าย อะไรประหยัดได้ก็ต้องประหยัดค่ะ ถ้าจะไปกินข้าวนอกบ้านบ่อยๆ อยากได้อะไรก็ซื้อ มีเงินเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้หรอก จากคุณ : Living Extreme - [ 14 ม.ค. 51 10:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำงานด้วยค่ะ(งานนอก) หนักและเหนื่อยมาก แต่ภูมิใจ แล้วทำให้เรารู้ว่าเงินมันได้มายากมาก ดังนั้นต้องตั้่งใจเรียน มาสามเดือนกว่าแล้ว เพิ่งเลิกขอทางบ้านไปเดือนนี้เองค่ะ ก็กำลังพยายามเลี้ยงดูตัวเอง กินอาหารนอกบ้านนานๆ ที พยายามห้ามใจตัวเองเวลาเดินห้าง งดของฟุ่มเฟือย โดยเฉพาะของกินขนม กาแฟ วันๆ นึงก็ประหยัดได้หลายเหรียญอยู่ค่ะ จากคุณ : angieสีฟ้า - [ 14 ม.ค. 51 11:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สู้ๆๆๆ จากคุณ : Adore - [ 14 ม.ค. 51 15:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จากประสบการณ์ตัวเองเมื่อสิบกว่าปีก่อน ก็ไม่ได้ทุนไปเรียน แต่ว่ามีเงินเดือนข้าราชการอยู่ คือไม่ได้ลาออก แต่ขอไปเรียนโดยไม่ได้ทุน ก็มีเงินเก็บจากการทำงานอยู่ก้อนหนึ่ง เผื่อฉุกเฉิน และก็ได้รับการยกเว้นค่าเทอม เพราะหาเฉพาะมหาวิทยาลัยที่มีข้อตกลงกับทางมหาวิทยาลัยไทยต้นสังกัดขณะนั้น ก็เรียนไป 2 ปี ที่พักก็พักหอนักเรียน จากนั้นย้ายไปพักกับรูมเมทชาวไต้หวัน เพราะเขาหาห้องพักได้ถูกกว่าหอนักเรียนอีก แล้วก็หางานพิเศษทำ เป็นแคชเชียร์ปั๊มน้ำมัน และเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่ศูนย์เลี้ยงเด็ก ได้เงินมาพอจ่ายค่าหอกับค่ากินบ้าง แต่ว่าประหยัดสุดๆ เลยนะ แล้วก็เรียนจนจบ โหย มันเหนื่อยมากเลย (เมื่อย้อนคิดกลับไป) จากคุณ : พธูไทย - [ 14 ม.ค. 51 20:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อยากจ่ายถูก ๆ ก็ 1. ย้ายบ้านไปนอกเมือง อยู่บนเขา ซื้อรถเอง 2. ทำงานเก็บเงิน เรียนสามเทอม จ่ายเองได้หนึ่งเทอม (ประมาณสี่แสน) 3. ซื้อของไชน่าทาวน์ ราคาจะถูกกว่าบางร้าน ถึงเป็นยี่ห้อเดียวกัน จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 15 ม.ค. 51 19:00:22 A:192.168.0.119 X:124.120.145.57 TicketID:091427 ]