ความคิดเห็นที่ 1 มาแก้ข้อความจ๊า อิอิ   แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 51 19:04:56 จากคุณ : My life in Japan. - [ 17 ม.ค. 51 11:57:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ดีใจด้วยนะคะสำหรับลูกคนที่สอง ส่วนตัวเองเป็นแม่ลูกหนึ่งค่ะ น้องสาวของสามีเคยเล่าให้ฟังถึงประสบการณ์ของเค้าที่ท้องลูกคนที่สองห่างจากลูกคนโต ในเวลาไม่ถึงปีว่าเหนื่อยมากในช่วงแรกเพราะแต่งงานและย้ายไปอยู่แมนชั่นกันสองคนไม่มีคนช่วย แต่พอลูกโตหน่อยก็สบายเพราะทั้งคู่จะเป็นเพื่อนเล่นกันโดยที่ไม่สนใจคุณแม่เลยค่ะจนกว่าจะหิว เคยเห็นคุณแม่ญี่ปุ่นปั่นจักรยานลูกคนโตซ้อนท้าย คนที่สองตะกร้าข้างหน้า คนสุดท้องคุณแม่แบกหลัง นับถือเค้าจริงๆ ของเราแค่ลูกคนเดียวยังปั่นจักรยานไม่ค่อยจะไหว สู้ๆ นะคะ สาวไทยอย่ายอมแพ้สาวญี่ปุ่น จากคุณ : morinaga - [ 17 ม.ค. 51 12:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ คงแนะนำได้ไม่มาก  เพราะว่ามีลูกคนเดียว แถมตอนเด็กแรกเกิดเลี้ยงง่ายมากๆ แทบไม่ร้องเลย  ( พ่อแม่ เคยตกใจคิดว่าลูกตาย หัวใจจะวายตั้งหลายครั้ง ) สำหรับพี่คนโต  คุณ Hatsu   ลองปลูกฝังให้เค้ารักน้องตั้งแต่น้องอยู่ในท้องแม่ซิคะ เช่น  ให้เค้าลูบท้องแม่เพื่อคุยกับน้อง   หรือเวลาน้องเตะ แขนขายื่นออกนูนๆ  ก็ให้พี่คนโตสัมผัสดู   บอกนี่แขน ขา ของน้อง อุ้ย เหมือนขาลูกเลย   ( อะไรประมาณนี้ค่ะ ) พ่อแม่ลูก  ลองทำเป็นกิจกรรมครอบครัวค่ะ   คิดว่าเค้าจะซึมซับความรู้สึกดีๆให้กับน้องค่ะ อีกอย่าง  พอลูกคนที่สองเกิด ช่วงปีแรก คิดว่าแม่ต้องเหน่ือยมากแน่ๆ ถึงพ่อบ้านจะช่วยก็ตาม  คุณแม่พยายามอย่าอารมณ์ฉุนเฉียวใส่ลูกคนแรกนะคะ ถ้าแม่ไม่เคยดุเค้า  เค้าอาจจะคิดว่าทำไมตั้งแต่มีน้องใหม่  แม่ดุเค้าบ่อยจัง ทำไมโอ๋แต่น้อง ไม่โอ๋เค้าบ้างเลย อาจทำให้เค้าอิจฉาน้องค่ะ ถ้าจะคลอดที่ญี่ปุ่น  ลองให้สามีโทรไปที่อำเภอ  เพื่อหาคนมาทำงานบ้านให้ซิคะ ดิฉันไม่รู้รายละเอียด  แต่เห็นเพื่อนคนญี่ปุ่นทำกัน  ซึ่งราคาก็คงไม่ได้แพงมากค่ะ ขอให้ทำอารมณ์ให้แจ่มใส อย่าคิดมากนะคะ  เดี๋ยวลูกเกิดมาจะเลี้ยงยากค่ะ จากคุณ : ช้างครับ - [ 17 ม.ค. 51 13:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เหนท่อย แต่ก็เป็นความสุขอย่างนึงค่ะ   ของเจี๊ยบจัง ไอ้2ยู อายุห่างกัน3ปีกว่าๆๆค่ะคนโต ตอนนี้4ขวบ 6เดือน อยู่อนุบาล1  คนเล็ก 1ขวบ2เดือน กำลังซนได้ที่เลย แต่โชคดีหน่อย ที่คนโตช่วยดูน้องได้บ้าง บางอารมณ์ของเธอ    แต่เวลาร้องไห้พร้อมกันนี้ แบบว่าอยากจะหัวตัวเองโขกพื้นตายจริง  แล้วยิ่งเวลาแย่งของเล่นกันนี้ แทบอยากจะบ้าตาย แต่แปลก เพราะพี่สาวมักจะโดนไอ้น้องชายแกล้งจนร้องไห้บ่อยๆๆ แหะๆๆไม่ได้แนะนำอะไรเลย  มาระบายแทนมากกว่า  อืม แต่ก่อนที่เจียบจังจะท้องลูกคนเล็ก เจียบจังจะซื้อตุ๊กตาเด็ก ให้ยูกิเล่นอ่ะ  แบบสมมติว่าเป็นน้อง  ก็จะคอยบอกว่า เนี่ยน้องนะ หนูต้องรักน้องนะ  เวลายูกิเอาตุ๊กตาเขวี้ยงทิ้ง เจี๊ยบจังก็จะบอกว่า ทำแบบนี้ไม่ได้นะ น้องเจ็บ น้องตายแน่ๆๆเลย ออ..ลืมไป ตอนเจี๊ยบจังคลอด ก็คลอดที่ญี่ปุ่นแล้วให้แม่บิน มาช่วยค่ะ  แต่ในทางกลับกัน เจี๊ยบจังว่าถ้าคุณไม่อยากกลับไปคลอดเมืองไทย ก็ให้แม่สามีมาช่วยดีกว่าไหม  เพราะเด็กช่วง1ปี 2ปีเนี่ยติดแม่นัก แต่แนะนำว่าคลอดเมืองไทยก็ดีนะ เพราะอยู่โรงพยาบาลไม่นาน และเด็กๆๆเข้าไปเยี่ยมๆได้ มีคนเฝ้าเราด้วย จากคุณ : เจี๊ยบจัง - [ 17 ม.ค. 51 13:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แก้ไขข้อความค่ะ   เหนื่อย แต่ก็เป็นความสุข... จากคุณ : เจี๊ยบจัง - [ 17 ม.ค. 51 13:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะ เป็นแม่บ้านลูกสามค่ะ ^_^ คนโต สามขวบครึ่ง คนกลาง ขวบครึ่ง คนสุดท้อง สองเดือนค่ะ สองคนแรกที่คลอด ยังอยู่บ้านเดียวกับแม่สามี แต่ก็เลี้ยงลูกเอง เพราะทุกคนในบ้าน ทำงานนอกบ้านหมดรวมทั้งแม่สามีด้วย สามอาทิตย์แรก ย่าเค้ารับหน้าที่ทำอาหาร งานบ้านไปเราก็ดูลูกไป พอแข็งแรง ก็กลับมาทำงานบ้านทุกอย่างเหมือนเดิม ลูกได้เดือนกว่าๆ ก็ออกไปทำงานปกติได้(เอาลูกไปด้วย) คนที่สองนี่เลี้ยงง่ายค่ะ เพราะ เราได้เรียนรู้มาจากการเลี้ยงคนแรกแล้ว (แต่ก็แอบร้องไห้ประจำ ^_^) คนที่สาม เพิ่งคลอด ได้สองเดือน ย้ายออกมาจากบ้านแม่สามีแล้ว ย่าเค้าเอาลูก คนที่สองไปอยู่ด้วยสองอาทิตย์ค่ะ(ตอนคลอด) แต่ตอนท้องคนที่สามนี่ เหนื่อยสุดๆค่ะ ท้องก็หนัก ไหนจะต้องอุ้มลูก แบกใส่หลัง ทำงานบ้าน ทำกับข้าว ร้องไห้อีกแระ T_T คิดถึงแม่จัง เป็นแม่คนนี่ลำบากจัง เฮ้อ ไม่รู้จะแนะวิธีไหนดี แต่ถ้าคลอดที่นี่เลี้ยงเองได้สบายอยู่แล้วค่ะ ยิ่งคนโต ไปเนสเซอรี่ ยิ่งหายห่วง ตอนที่เรารู้ว่าท้องคนที่สาม เราคิดมากกก ตรูจะ รอดมั้ยเนี่ย ^_^ แต่ตอนนี้ก็ผ่านมาได้สองเดือนแล้วจ้า สู้ สู้ค่ะ หน้าที่แม่นี่ ยิ่งใหญ่นักแล จากคุณ : jeepang (jeepang) - [ 17 ม.ค. 51 14:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 -คุณ My life in Japan ถ้าไม่อยากกลุ้มก็ลองให้สามีพาไปโรงพยาบาลติดต่อหมอสูติฯให้แนะนำเรื่องการใช้ยาคุมกำเนิดดีกว่านะคะ ที่นี่ซื้อกินเองไม่ได้ซะด้วย ไม่ก็ให้สามีเป็นคนป้องกันก็อาจจะง่ายกว่า ลองปรึกษากันดีๆแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นดีกว่าค่ะ เราเลือกที่จะให้ลูกเกิดได้นะ ฉะนั้นก่อนลูกจะเกิดมาเป็นห่วง เป็นภาระติดตัวไปจนตาย ต้องวางแผนดีๆค่ะ ถ้ายังคิดว่าไม่พร้อมหรือกลัวลำบาก อย่าเพิ่งรีบมีก็ดีนะ มีลูกน่ะสุขก็สุขมาก ทุกข์ก็ทุกข์มาก เห็นว่าเพิ่งแต่งงานมาไม่นานด้วย ลองให้เวลาตัวเองปรับตัวกับครอบครัวที่นี่ดูก่อนก็ดีนะ -คุณmorinaga ขอบคุณมากค่ะ ที่จริงฮัทก็ได้เห็นแม่ที่มีลูกสองคนไล่ๆกันเหมือนกันค่ะ คนใกล้ตัวนี่เอง เพราะได้เห็นกับตานี่แหละถึงได้ห่วงตัวโตที่บ้าน เรื่องปั่นจักรยานฮัทไม่ค่อยกังวลค่ะ ใช้จักรยานไฟฟ้าตั้งแต่คนแรก ผ่อนแรงไปได้เยอะ จะมีก็แค่ลูกเริ่มผยศไม่ยอมใส่หมวกกันน็อคแล้วน่ะสิ เกิดเป็นภรรเมียพี่ยุ่นนี่ต้องสู้จริงๆน่ะแหละ(เรื่องปั่นจักรยานนะ 55) -คุณช้างครับ โชคดีจังนะคะลูกเลี้ยงง่าย ท่าทางคงนอนไม่กวนเอาซะเลยเพราะถึงขนาดคิดว่าลูกตายได้เนี่ย ส่วนฮัทนึกว่าลูกจะตายเหมือนกันเพราะร้องยังกะโลกจะแตกวันนี้พรุ่งนี้ ฮัทก็อยากปลูกฝังอย่างที่ว่านะคะ เพียงแต่ลูกยังเล็กมาก ยังไม่เข้าใจความหมายของคำว่าพี่น้อง ครอบครัวน่ะค่ะ ตอนนี้ยังพูดภาษาต่างดาวอยู่เลย คืนก่อนลองเปิดพุงให้ดู เอาเลยค่ะ พุ่งมาเหยียบพุงเล่น ตีๆตบๆไปตามประสา ตอนนี้แค่นอนยังต้องแยกกันเลย เพราะลูกนอนดิ้นมาถีบมากระทุ้งพุงฮัทประจำ สามีกลัวว่าฮัทจะแท้งซะก่อน เวลาเล่นกับลูกนี่ต้องระวังพุงตัวเองมากเลย นี่ถ้าท้องโตมากขึ้นคงต้องเพิ่มความระวังอีกเป็นเท่าตัวน่ะค่ะ เรื่องคนทำงานบ้าน เคยดูๆไว้บ้างเหมือนกันค่ะ เห็นราคาแล้วกระอัก แต่กับทางอำเภอนี่ยังไม่เคยติดต่อ ไว้จะลองสอบถามดู ขอบคุณมากนะคะ   -คุณเจี๊ยบจัง ตอนแรกก็กะว่าจะรอให้ห่างกันซัก 3 ปีตามสูตรเหมือนกันนะคะ อย่างน้อยคนโตก็พอพูดจากันรู้เรื่องและเริ่มมีสังคมเพื่อนๆที่อนุบาลบ้างแล้ว คือฮัทอยู่ในข่ายมีบุตรยากน่ะค่ะ พอคนโตครบขวบก็ปล่อยเลย ไม่ได้คิดว่าจะเปิดปุ๊บติดปั๊บอะไร ยังนึกๆว่ากว่าจะมีคนที่สองคงต้องรออย่างน้อยๆปีสองปีด้วยซ้ำ เรื่องรบกวนพ่อแม่สามีคงจะเป็นทางเลือกสุดท้ายจริงๆน่ะค่ะ ทั้งคู่อายุค่อนข้่างมากจนไม่รู้ว่าถ้ามาแล้วใครจะต้องช่วยดูแลใครกันแน่น่ะสิคะ เฮ่อ ถ้าไม่มีลูกเอง คงไม่มีวันเข้าใจกับประโยคที่ว่า เหนื่อยแต่ก็เป็นความสุขนี่เลยจริงๆนะคะ :-) -คุณjeepang โอ้...คุณแม่ลูกสาม อึดจริงๆ ที่ฮัทห่วงคือช่วงหลังคลอดใหม่ๆนี่แหละค่ะ สองอาทิตย์แรกหลังออกจากโรงพยาบาลนี่จำได้ว่าสาหัสมาก ทำงานบ้านไม่ได้ ขยับไปไหนไกลไม่ได้ หิ้วท้องรอสามีกลับบ้านถึงจะได้เปลี่ยนเวรผลัดกันไปกินข้าวไปอาบน้ำน่ะค่ะ โรคซึมเศร้าหลังคลอดมักจะเกิดตอนนี้น่ะแหละ ขนาดรู้แล้วว่าอาการมันจะเป็นยังไงยังรู้สึกแย่มากๆเลยที่คุมอารมณ์ไม่อยู่ คงเป็นเพราะทั้งเหนื่อยทั้งกังวลทั้งหิว บ้านก็สกปรก หัวก็ไม่ได้สระ ฮอร์โมนตก ฯลฯ ผสมปนเปกันนะคะ เหอ เหอ ถึงตอนนี้จะมีประสบการณ์มากขึ้นกว่าเดิมก็ตาม ความเหนื่อยมันยังหลอกหลอนเหลือเกินอ่ะค่ะ 555 ตกลงเอาไงดีเนี่ยฉัน.... จากคุณ : Hatsu - [ 17 ม.ค. 51 14:30:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังไม่มีลูกค่ะ... แต่ขอเข้ามาแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ... ขอให้สุขภาพแข็งแรง ทั้งคุณแม่ และคุณลูกๆ นะค่ะ สู้ๆ ค่ะ อ่านข้อความข้างบน... ซึ้งจัง คนเป็นแม่นี่แกร่งเนอะ... อ่านไปคิดภึงแม่เราไป... รู้สึกรักแม่ขึ้นจมเลยค่ะ.... จากคุณ : noot (thangthai_ladypink) - [ 17 ม.ค. 51 16:35:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คลอดที่ญี่ปุ่นก็ดีนะคะ  อยู่กันพร้อมหน้า 4 คน พ่อ แม่ ลูก หากไปคลอดที่ไทย  พ่อ จะไม่สามารถช่วยได้เต็มที่ เพราะไม่ใช่ประเทศเขา  พอดีว่า ลูกคนแรก คลอดที่ไทย คนที่สอง คลอดที่ญี่ปุ่นน่ะค่ะ  เลยเห็นความแตกต่างข้อนี้ ส่วนตัวแล้ว รู้สึกดีมากค่ะ ที่คลอดลูกที่สอง แล้วได้อยู่รวมกัน และได้ช่วยกันดูแลกันเอง ตอนใกล้คลอดจนลูกคนที่2 อายุได้ 6 เดือน ก็เป็นสมาชิกเซเกียว (pal sytem) รู้สึกว่าสะดวกสบายขึ้นมากๆ เลยค่ะ ช่วงนั้น ไม่ลำบากทั้งใจ ทั้งกาย เพราะลูกสาวเกือบๆ 3 ขวบ และน้องเล็กแดงๆ  ยังไม่เปิดศึกใส่กันได้  จำได้ว่าออกไปเดินเล่น พี่สาว ก็เกาะรถเข็นเดินไปสามคนแม่ลูก  มีบ้างที่คนโต ดูเหงาๆ อันนี้ ก็ต้องให้เวลาลำพังสองคนกับลูกคนโตบ้าง ชอบเลี้ยงเด็กเล็กๆ มากเลย  หมู่นี้โหยหาแก้มเด็กอ่อน มาก  แต่ถ้าให้มีคนที่3 นี่ก็ไม่ไหวแล้ว  คุณ jeepang เก่งมากๆ เลยค่ะ  เลี้ยงลูก3 วัยก็ใกล้ๆ กันด้วย  ตอนนี้คงจะเหนื่อยมากๆ  แต่ว่าก็ดีตรงที่ว่าโตก็โตขึ้นพร้อมๆ กันนะคะ เดี๋ยวก็แยกไปรวมกลุ่มเล่นกันสามคนพี่น้องได้แล้วค่ะ พิมพ์ไปๆ ชักยาว  รู้สึกว่าตัวเองชอบพิมพ์เยิ่นเย้อ   บางที ทุกอย่างอาจง่ายกว่าที่คุณฮัทสุคิดก็เป็นได้นะคะ   กำหนดคลอดเป็นช่วงอากาศอุ่นแล้ว  รู้สึกว่าจะง่ายกว่าหนาวๆ ว่ามั้ยคะ  อาบน้ำก็ง่าย  ออกไปข้างนอกก็ง่าย ขอให้หายแพ้ไวๆ  และก็ยินดีต้องรับสู่การเป็นแม่ลูกสองค่ะ จากคุณ : วดี - [ 17 ม.ค. 51 17:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ จขกท เราก็อยู่ญี่ปุ่น ตอนนี้ลูกหนึ่ง คุณเธอ 2 ขวบพอดี กำลังน่ารักน่าหมั่นไส้เลย ปีนี้เรามีแพลนต้องท้อง เพราะสัญญากับสามีไว้เมื่อปีที่แล้ว อดเรียนภาษาต่ออีกคอร์สเลย เราเป็นคนชอบเรียนหนังสือมาก พอสามีทวงสัญยาเรางี้ แงๆเลย คิดดู เข้าใจมากๆว่าเลี้ยงลูกเองในญี่ปุ่นเนี่ย ยากนะ เหนื่อยด้วย เพราะไม่มีใครช่วยเลี้ยง... แต่ตอนนี้ตั้งใจแล้ว เรียนจบ มีลูกคนที่สอง แอบหวังนะ เผื่อบางที อาจจะไม่แพ้ท้องมากเหมือนคนแรก อาจจะเลี้ยงง่ายกว่า ไว้เป็นเพื่อนเล่นกัน ก็เป็นเรื่องที่ดีไปอีกแบบ อาจจะแนะนำอไรไม่ได้แต่เป็นกำลังใจให้มากๆ หวังว่าอะไรๆคงง่ายๆขึ้นนะคะ แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 51 17:58:19 จากคุณ : มูมู (pnn2) - [ 17 ม.ค. 51 17:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ คุณพี่เจ้าของกระทู้ เด็กแสบ ยังไม่มีลูกแต่อยากจะบอกว่า "แล้วธรรมชาติของความเป็นแม่ จะพาคุณผ่านพ้นช่วงวิกฤติ  ไปได้เองแหล่ะค่ะ" ในฐานะ ที่เด็กแสบเป็นลูก อยู่นะคะ ขอบอกว่า ต่อให้ ซนแค่ไหน ท่านแม่ ก็ปราบอยู่ ค่ะ ไม่งั้นโบราณ เค้าจะเลี้ยง กันมาไหว เหรอคะ บางคน มีลูกกันหลายคน เพศหญิงนะคะ เป็นเพศแห่งความอึด ค่ะ นอกจากมีมดลูกซึ่งเป็นอวัยวะที่อึด ที่สุดแล้ว  "ใจ" ของผู้หญิง ยังอึด กว่าชายอีก ค่ะ .... ไม่ต้องกังวล นะคะ .... อ่านปล 2 . แล้วแอบเศร้า  ตอนนี้พร้อม ทุกอย่างแล้ว อยากมีลูกมากๆ แต่ขาด สามี ค่ะ     ไม่มีคนยอมแต่งงานด้วย ฮ่ะๆ  เลยต้องอยู่เกาะคาน ต่อไป จากคุณ : เด็กแสบ - [ 17 ม.ค. 51 21:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอ่านเอาประสบการณ์ค่ะ จขกท. คงต้องอึดและทนอย่างเดียวเลยอ่ะค่ะ แต่มีลูกใกล้ๆกันแบบนี้เหนื่อยทีเดียวเลย ไม่ต้องเหนื่อยหลายปี**เอพูดเอง งง เอง** โดยส่วนตัวคิดว่าขอมีลูก 2คนติดๆกันเลยแบบนี้จะได้ไม่เหนื่อยมาก **ถ้าสามีทำได้ฮี่ๆๆ** แบบว่าไม่อยากมีห่างกันมาก ตอนนั้นเราและสามีก็คงแก่แล้วแน่เลยถ้ามีลูกห่างกัน4-5ปีขึ้นไป ขอมี ห่างกันปีกว่าๆแบบคุณ จขกท ดีกว่าอ่ะค่ะ **อันนี้ก็อยู่ที่แต่ละคนอีกอ่ะเนอะ** แบบว่าเหนื่อยทีเดียวเลยอ่ะค่ะ และพอลูกเข้าเรียนเราก็ได้ทำงานนอกบ้านได้ **อันนี้เป็นความคิดของแม่บ้านคนนึงที่ยังอยากทำงานนอกบ้านอยู่อ่ะนะคะ** เพราะถ้าเค้าทั้ง2คนอายุไล่กันแบบนี้วัยเข้าอนุบาลก็ใกล้ๆกันก็รู้เรื่องรู้ราวอะไรมากแล้ว ไม่ใช่คนนึงรู้เรื่องรู้ราวแต่อีกคนยังเพิ่งเกิดประมาณนั้น ถ้ามีลูกห่างกันมาก ส่วนตัวคิดว่าเสียเวลาหลายปีเลยกว่าจะออกไปทำงานนอกบ้านได้อีก**แต่ก็มีความสุขคนละแบบ** ความเห็นของคุณวดี ดีมากๆเลยอ่ะค่ะ ยังไม่เคยคลอดลูกที่ไหนเลยแต่อ่านแล้วเห็นภาพอ่ะค่ะ เอาใจช่วย จขกท ให้สนุกกะการเลี้ยงลุกนะคะ แม่บ้านญี่ปุ่นที่มีลูกมากกว่าเราเค้ายังทำได้เลย แถมอึดกันมากๆๆ ยอมรับเลย เราแม่บ้านไทยอย่ายอมแพ้ค่ะ แฮ่ๆๆ ว่าไปดิชั้นก็อึดได้ไม่เท่าแม่บ้านญี่ปุ่นค่ะ **อันนี้ยอมรับความจริง** บางทีจะไปซื้อของที่ซูเปอร์ขี้เกียจไปเอง ก็รอสามีกลับมาบ้าน ขับรถออกไปซื้อกันตอน 3ทุ่มก็ยังมีค่ะ เพราะขี้เกียจปั่นจักรยานปะทะลมหนาวอ่ะค่ะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 17 ม.ค. 51 22:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แอบมาจดๆ อิอิ ^^ หวังว่าคงจะได้ลงจากคานในเร็ววัน 555+ จากคุณ : แพนด้าหน้าใส - [ 18 ม.ค. 51 00:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มีลูกสองคนค่ะ และวัยห่างกันใก้ลกับ จขกท. ลูกสองคนคลอดที่ญี่ปุ่น ที่เดียวกันค่ะ และก็มีญาติมาช่วยจากเมืองไทยทั้งคู่ ในช่วงสามเดือนแรก หลังจากนั้นก็เลี้ยงเอง เหนื่อยสุดๆ จากประสบการณ์เลี้ยงลูกคนแรก เลี้ยงแบบติดแม่ติดมือ สอนให้เลี้ยงคนที่สอง แบบสบายๆ ทำงานบ้านได้ ปล่อยวางให้เห็นว่าเรา ทำอะไร และลูกคนที่สองก็ดีมากไม่ร้องไม่งอแง ไปไหนมาไหนก็จะนิ่ง มาก คนนี้ติดพ่อเพราะพ่อเลี้ยงมากกว่าแม่ค่ะ แต่ดูแล้วน่าจะพ่อติดลูกมากกว่า คุณ jeepang เลี้ยงลูกสามคนในญี่ปุ่นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยค่ะ คุณแม่คนเก่ง เลยทำให้นึกถึงดาราลูกสามค่ะ อย่างอรพรรณ วัชรพล ตอนท้องคนที่สอง ก็ชวนลูกคนโตให้ช่วยกันเลี้ยงน้อง น้องจะมาอยู่ด้วย เช่นหมอใหวิตามินกับ แคลเซียมมา คนโตก็จะป้อนแม่ทุกวัน ก็จะคุยกับลูกว่าหนูให้กระดูกน้อง ให้แขน ให้ขาน้อง เวลาทะเลาะกับน้องพี่ก็จะพูดว่า ทุกวันนี้เธอ มีกระดูกเพราะใคร 555 น้องก็จะงงๆ เขียนออกทะเลมาไกลเลย แบบ ชอบอ่านชีวประวัติคนดังค่ะ ช่วยอะไรไม่ได้มากค่ะ มาให้กำลังใจค่ะ แนะนำว่าจขกท.คิดจะคลอดที่ไหนก็ทำเลยค่ะ คุยกับสามีช่วยกันตัดสินใจ ขอให้ครอบครัวคุณ Hatsu มีความสุขค่ะ จากคุณ : khun jim - [ 18 ม.ค. 51 06:48:31 A:58.1.117.213 X: TicketID:150214 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กำลังจะคลอดเดือนมีนานี้แล้ว อยู่กะสามีแค่สองคนด้วย พ่อแม่ฝ่ายสามี ก็ทำงานกัน พ่อแม่ฝ่ายเราก็ทำงาน เห็นทีจะต้องเลี้ยงเองแน่ๆ ค่ะ เป็นลูกคนแรกซะด้วย รู้ว่าคงจะต้องลำบากแน่ แต่คิดว่า คงจะเลี้ยงได้ค่ะ เพราะมีรุ่นพี่ในนี้ คอยให้คำปรึกษาอยู่แล้ว (อิอิ) ตอนนี้ก็ท้องใหญ่ขึ้นมากแล้วด้วย ตอนนี้ก็หวังแค่ให้เค้าคลอดออกมาง่ายๆ ร่างกายสมบูรณ์ก่อน จากคุณ : fruitlove (fruitlove) - [ 18 ม.ค. 51 08:21:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งเจ้าค่ะ ลูกชายเพิ่งได้แปดเดือนเอง เราก็คลอดที่ญี่ปุ่นนะ ตอนคลอดก็อยู่ รพ. หนึ่งสัปดาห์ แล้วก็ไปพักอยู่บ้านแม่ย่าเค้าสามสัปดาห์ ระหว่างนั้นครอบครัวพี่สาวคุณสวามีเธอก็พักอยู่ด้วย เพราะเค้าก็เพิ่งคลอดลูกสาวเหมือนกัน สนุกสนานกันพักใหญ่เลยค่ะกับการดูแลกันและกัน พี่สาวคุณสวามีเค้ามีลูกสองคน เค้าก็เลี้ยงเองนะคะ คุณแม่ไม่ได้ช่วยเลี้ยงด้วย สิ่งสำคัญคือต้องใจเย็นน่ะคะ เวลาลูกซนก็ปรามได้ แต่ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของเด็กบ้างน่ะค่ะ เพื่อนสาวชาวไทยที่ญี่ปุ่นหลายคนที่เรารู้จักที่นี่ เค้าก็มีลูกสองคนกันทั้งนั้นเลย แต่ส่วนใหญ่เค้าบอกว่ากลับไปคลอดที่ไทยค่ะ ไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ จขกท. นะคะ สู้ๆๆๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 09:21:38 แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 09:21:02 จากคุณ : โซบะคุง - [ 18 ม.ค. 51 09:20:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 -คุณ noot เดี๋ยวพอถึงเวลามีลูกเองจะทราบทันทีค่ะว่าทำไมคนเป็นแม่นี่ต้องแกร่ง รอยยิ้มลูกนี่เป็นที่สุดของความสุขในชีวิตจริงๆนะคะ -คุณวดี ไม่ได้คุยกันนานเลย กี่ปีแล้วเนี่ย.. ตอนฮัทคลอดคนแรกที่นี่ก็ได้สามีแหละค่ะเป็นคนดูแลช่วยเหลือทุกอย่าง สามีไม่อยากให้กลับไปคลอดที่เมืองไทยหรอก เค้าอยากมีส่วนร่วมในทุกๆเรื่องของครอบครัว และก็อยากเห็นหน้าลูกตอนคลอดตั้งแต่วินาทีแรกเหมือนกับลูกชายคนแรก ตาพ่อนี่บ่อน้ำตาแตกก่อนแม่อีก ส่วนนึงที่คิดว่าไปอยู่เมืองไทยดีกว่าก็เพราะอยากให้สามีได้พักผ่อนหลังจากทำงานมาเหนื่อยๆด้วยน่ะค่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันที่นี่แน่นอนว่าสามีจะเป็นคนดูแลเหมือนเดิม คราวก่อนอดหลับอดนอน ตื่นมาอุ้มลูกตีสองยันเช้าแล้วไปทำงานต่อ เป็นแบบนี้ติดๆกัน กลับบ้านก็มาเตรียมข้าวปลา ซักผ้าถูบ้าน ฯลฯ ฮัทเห็นแล้วเครียด.. ใจก็รู้ว่าก็ผัวเมียกันน่ะ มีกันอยู่สองคนมันก็ต้องช่วยกันน่ะแหละ แต่ก็ยังอยากหาทางผ่อนแรงให้สามีบ้างน่ะค่ะ เมื่อคืนคุยกันเจ้าตัวก็ยืนยันว่าเค้าอยากทำ ถ้าไม่ไหวจริงๆก็จะขอลางานในส่วนของไอ้วันหยุด30วันตามกฏหมาย ที่ซาลารี่มังเค้าเอาไว้ดูเล่นกันน่ะแหละค่ะ สามีฮัทคงจะเป็นคนแรกของบริษัทที่ใช้วันหยุดส่วนนี้อย่างเป็นรูปธรรม เหอ เหอ   ไปๆมาๆฮัทตอบคุณวดียาวกว่าอีก แหะ แหะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ทุกวันก็ท่องอยู่ว่าไม่แพ้(ท้อง)ๆๆๆๆ :-D -คุณมูมู เจอกันบ่อยๆที่ห้องชานเรือนนะคะ :-)  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เรื่องแพ้ท้องนี่อย่าตั้งความหวังกับมันดีกว่าค่ะว่าจะไม่มีอีก ฮัทนี่บ่นเข็ดแล้วเข็ดอีกไม่เอาอีกแล้ว พอเห็นหน้าลูกยิ้มที ลืม!! มาปล่อยให้ท้องอีกก็เพราะคิดว่าเอาน่า ไหนๆก็เคยแพ้มาแล้วอะไรจะหนักหนากว่านั้นอีก ปรากฏท้องนี้แพ้หนักกว่าครั้งที่แล้ว ตัดกำลังตัวเองมากๆเลยอ่ะค่ะ ฮัทบอกเพื่อนทุกคนไว้หมดเลยว่าเจ็บคลอดทรมานน้อยกว่าแพ้ท้องเยอะ... แต่ยังไงอวยพรให้ไม่แพ้ท้องเลยนะคะสำหรับลูกคนที่สอง การไม่แพ้ท้องเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆค่ะ -คุณเด็กแสบ คนโบราณน่ะอึดค่ะ คนสมัยนี้อย่างพี่่หนาวก็อาบน้ำอุ่น ร้อนก็เปิดแอร์ ฯลฯ เรียกว่าอยู่สบายซะจนเคยตัว เหอ เหอ อ้อ...ไม่ต้องเศร้านะคะ ไม่มีคนแต่งด้วยตอนนี้ เดี๋ยวพอไม่อยากแล้วจะมีคนมาแอบตัดเสาคานแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว อิอิ ขอบใจสำหรับกำลังใจนะคะ -คุณแม่บ้านณ.โตเกียว เห็นด้วยค่ะว่ามีลูกใกล้ๆกันจะเหนื่อยทีเดียว ให้ชัดเจนกว่านี่ต้องบอกว่าจะเหนื่อยรากเลือดกันไปเลย ตอนมาอยู่นี่ใหม่ๆก็ชอบทำงานนอกบ้านนะคะ อย่างว่าสมัยสาวๆแรงเยอะ อันที่จริงข้อดีของการออกไปทำงาน ออกไปเรียนอะไรเพิ่มเติมนี่เป็นการดีสำหรับแม่บ้านจริงๆค่ะ นอกจากได้ค่าขนมเพิ่มจากน้ำพักน้ำแรงดัวเอง ยังช่วยให้เราไม่รู้สึกไร้ค่า โดยเฉพาะสาวๆที่เพิ่งแต่งงานมาอยู่ญี่ปุ่นช่วงปีแรกๆ ที่ดีจริงๆคือเราได้มีสังคมของตัวเอง มีเพื่อนฝูง ได้เรียนรู้วิถีการดำเนินชีวิตกับคนในพื้นที่นอกเหนือจากสามีตัวเองบ้าง ยิ่งในขณะที่หลายๆคนยังปรับตัวกับบทบาทความเป็น"แม่บ้าน"อย่างสมบูรณ์ไม่ได้ การทำไบท์วันละ 4-5 ชม.สลับกับงานบ้่านประจำนี่แหละ ช่วยให้กำลังใจตัวเองได้มากขึ้น ตอนนี้พี่มีลูกเอง หน้าที่แม่ที่เพิ่มเข้ามามันประเมินค่าไม่ได้เลยเชียว แถมค่าตอบแทนก็ทำให้ชื่นใจเหลือเกิน ว่าแล้วก็ต้องสู้ๆๆแหละเนอะ -คุณแพนด้าหน้าใส แอบจดไว้อย่าเผลอเอาไปทิ้งนะคะ :-P -khun jim ขอบคุณกับคำอวยพรค่ะ ฮัทก็แอบหวังไว้นิดๆว่าลูกคนที่สองจะเลี้ยงง่าย เพราะไหนๆคนแรกก็ยากแสนยากแล้ว คงไม่มีอะไรยากไปกว่านี้อีก(มั๊ง) ซ๊าธุ สามเดือนแรกมีคนมาช่วยนี่ผ่อนแรงมากๆเลยนะคะ khun jim โชคดีจริงๆ -คุณfruitlove ขอให้น้องแข็งแรงสมบูรณ์ คลอดง่ายๆ เบ่งปรู๊ดเดียวออกมาเลยนะคะ เด็กบางคนถึงเป็นลูกคนแรกก็เลี้ยงยากง่ายไม่เท่ากันค่ะ เพื่อนรุ่นเดียวกับลูกคนโตเป็นเด็กเลี้ยงง่ายกันเยอะเลย เจอกันมาตั้งแต่แบเบาะ แบบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าทำไมมันช่างต่างกันเช่นนี้ โอ้...สงสัยเกี่ยวกับตัวแม่กะพ่อด้วยมั๊ง...555 เอาใจช่วยนะคะ รุ่นพี่ในห้องนี้น่ารักและเป็นมิตรเยอะทีเดียวค่ะ คลอดแล้วอย่าลืมส่งข่าวนะคะ -คุณโซบะคุง ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เรื่องใจเย็นนี่ไม่ต้องห่วงค่ะ ปรอทวัดความร้อนที่บ้านแทบไม่เคยขึ้นตัวแดง แถมสามีใจเย็นกว่าเยอะมาก นี่ยังเกี่ยงกันอยู่ว่าพอถึงเวลาลูกเริ่มเอาแต่ใจ ใครจะรับบทโหดให้ลูกยำเกรง ตาพ่อก็ไม่ยอมกลัวลูกไม่รัก  สงสัยบทนี้แม่ต้องรับไปเต็มๆ จากคุณ : Hatsu - [ 18 ม.ค. 51 09:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณฮํท  บรรยายความชื่นใจเวลาเห็นยิ้มลูกแล้ว  นึกอยากจะท้องขึ้นอีกจริงๆ นะ แต่เป็นว่าคิดแค่แว่บบบ เดียวเท่านั้นนะคะ   555 สามีคุณฮัทน่ารักมากๆ เลยค่ะ จริงๆ ลาก็ดีนะ  จะได้เป็นกรณีตัวอย่างในหนุ่มๆ ในบริษัทด้วย ตอนที่กลับไปคลอดลูกที่ไทย สามีก็ใช้สิทธิ์ลานี้เหมือนกันค่ะ   เพิ่งคิดๆ เมื่อไม่นานนี้เอง ว่า เลี้ยงลูกคนที่สองนี่  สามีไม่เคยตื่นมาช่วยเลี้ยงตอนกลางคืนเลยค่ะ  ยกให้เป็นสิทธิของแม่ โดยชอบธรรม  แม่ ก็ความรู้สึกช้ามากค่ะ  มานึกได้อีกทีว่าไม่ช่วยกันเลยนี่  ก็ปาไปลูก 3 ขวบแล้ว บางทีความสุขของพ่อ อาจอยู่ตรงที่ได้ดูแลแม่กะลูกนะคะ  อยู่สบายๆ  แต่อยู่คนเดียว อาจไม่สุขเท่าที่เหนื่อยๆ ด้วยกันก็ได้  เวลาลูกๆ โตแล้ว จะได้มาย้อนนึกถึงอดีต ด้วยกัน ดูมีส่วนร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันดี ไม่ได้คุยกันนานมากแล้วจริงๆ  อัพเดทนิดหนึ่งนะ พี่ (เป็นพี่แน่นอนเนอะ)ลูกสองแล้ว คนเล็กจะเข้าอนุบาล เมษาหน้านี้แล้วล่ะ  แม่รอคอยมากมาย 555 เป็นแม่ที่ดีมาก อยากส่งลูกไป รร.ไวๆ อยู่ฝ่ายเชียร์ให้คลอดที่นี่ แล้วก็ชื่นชมอีกรอบว่า  สามีคุณฮํทน่ารักมากจริงๆ นะคะ จากคุณ : วดี - [ 18 ม.ค. 51 10:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ได้สามีที่ดีมาเป็นกำลังใจให้ โชคดีจริงๆค่ะ ตอนมีลูกคนแรก กลางคืนคุณสามีปลุกแล้วไม่ค่อยตื่นหรอกค่ะ ถ้ารอสามีเลี้ยงลูกเอง มีหวังทุพโภชนาการ หัวโตอย่างเดียวแน่นอน  ขนาดฝึกลูกให้มาฉี่กระโถนกลางคืน คุณพี่ยังไม่ตื่นมาปลุกลูกเลย สรุปคืนนั้นลูกนอนฉี่แตกใส่ที่นอนเลย ยังมองภาพไม่ออกเลยค่ะ ตอนนี้คนโตสามขวบครึ่งแล้ว อีกคนจะคลอดปลายเมษานี้เหมือนกัน  ตอนแรกกะไปคลอดที่ไทย แต่คิดไปคิดมา เราต้องบินกลับไปตอนท้องเจ็ดเดือนกว่าๆ กว่าจะมาก็ลูกเดือนหรือสองเดือน สรุปลูกคนโตต้องห่างพ่อไปสาม-สี่เดือนน่ะ พ่อแกคงเหงาน่ะ สงสารเค้าค่ะ ก็เลยให้แม่มาเยี่ยมที่ญี่ปุ่นเอา มาอาทิตย์เดียวค่ะ อยู่นานไม่ได้เหมือนกัน เพราะเกรงใจปู่ย่าเค้า  ไม่รู้ใครจะต้องมาดูแลใครค่ะ  อาศัยที่หลายคนช่วยคนละนิดคนละหน่อยเอา  ส่งลูกคนโตไปอนุบาลพอดี คงมีเวลาพักบ้างค่ะ แต่ท้องนี้กะจะเลี้ยงนมแม่ ไม่รู้จะไหวหรือป่าวนะ เหนื่อยแน่ๆเลย   วางแผนดีๆ แล้วทำใจให้สบายค่ะ มีลูกคนที่สองแล้วจะรู้ใจเด็กมากขึ้นนะ  คงดีกว่าคนแรก  แต่เรื่องเครียดเนี่ย คงมาเป็นพักๆค่ะ เห็นครอบครัวน้องสะใภ้  ชอบเอาลูก 2 คนมาฝากให้ปู่ย่าเลี้ยงบ่อยๆ เวลาไปปาร์ตี้เนี่ย  สงสัยเหนื่อย อยากพักเหมือนกันแหล่ะ ย่าแกสิ วุ่นน่าดูแต่แกก็เต็มใจค่ะ ก็หลานตัวเองนี่นา จากคุณ : Mnki - [ 18 ม.ค. 51 12:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอให้เจ้าของกระทุ้แข็งแรงทั้งแม่และลุกนะค่ะขอให้เลี้ยงง่ายๆนะค่ะ ของเราลุก2เหมือนกันแต่ว่าคนโตจะห่างกับคนเล็ก5ปีถือว่าเหนื่อย2ต่อตอนแรกตัง้ใจว่าจะมีคนเดียวแต่ว่าคนที่2มาแบบไม่รู้ตัวกว่าจะรุ้ก็เข้าไปหลายเดือนเพราะไม่แพ้ไม่มีอาการอะไรเลย ส่วนของเราคลอดที่เมืองไทยทัง้2คนคนแรกคลอดตอนที่สามียังทำงานอยุ่ส่วนคนที่ตั้งใจว่าจะคลอดที่นี่เหมือนกันแต่ช่วงที่เราจะคลอดสามีไม่ค่อยได้อยู่บ้านเท่าไหร่ต้งอไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆแล้วอีกอย่างเพิ่งย้ายมาอยุ่ที่ใหม่รพ.ก็ไกอะไรก็ไม่สะดวกเลยกลับไปคลอดเมืองไทยดีกว่าแต่เราจะกลับช่วงใกล้คลอดประมาณ36อาทิตย์พอคลอดได้ยังไม่ถึง3อาทิตย์ก็ต้งอพาสามน้อยกลับมาที่นี่แล้วแต่ดีอย่างเด็กเล็กๆเลี้ยงง่ายอย่งาลุกชายลุกสาวที่บ้านช่วง1ถึง3เดือนเขาจะกินแล้วก็นอนอย่างเดียวไม่ร้องกวนด้วยถือว่าเลี้ยงง่ายมากจะมาเริ่มซนอีกทีก็ตอนเริ่มเข้า6เดือนส่วนลุกชายพอดีเขาโตพอรุ้เรื่องแล้วว่าเรามีน้องอันนี้ค่อยสบายหน่อยแต่มีบางครัง้เหมือนกันที่จะบอกแม่มาเล่นด้วยหน่อยเท่านั้นเอง จากคุณ : ฮารุกะ - [ 18 ม.ค. 51 13:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอให้คุณ Hatsu และคุณ fruitlove คลอดโดยปลอดภัยและก็คลอดง่ายนะคะ ชอบกระทู้นี้จังเลยอ่ะค่ะ คุณ Hatsu คลอดเดือนอะไรคะกลางปีนี้ เอ เดือน พค. หรือเปล่าคะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 18 ม.ค. 51 14:45:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณฮัท โอ๋ย...เซอไพรส์มากเลยที่จำชื่อล็กอินของเราได้ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่พูดคุยกลับมา อยากบอกว่าอย่าเพิ่งไปกังวลกับอนาคตข้างหน้าเลย เราเองจะเครียดเปล่าๆ เราก็จำความสาหัสตั้งแต่แพ้ท้องจนคลอดได้ดีไม่เคยลืม ตอนนี้ก็ทำใจรับได้แล้วล่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทำอะไรอย่างมีสติก็พอ ออกแนวธรรมะหน่อยนะคะ ขอให้ราบรื่นในทุกๆเรื่องที่กลัว จากคุณ : มูมู (pnn2) - [ 18 ม.ค. 51 19:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มีบุตรยากเลยปล่อย ติดทันใจจริงๆ เห็นผลแผ่นตรวจการตั้งครรภ์เป็น2ขีด กรี๊ดดดดดดดดดด ตกใจปนดีใจ ลูก2คนห่าง1ปี2เดือน คนโต2ขวบ2เดือน คนเล็กจะ1ขวบ. คนโตคลอดที่ญี่ปุ่นเพราะตั้งใจให้พ่อ แม่ ลูกอยู่ใกล้ชิดกัน มีแม่เรามาอยู่ด้วยเดือนกว่าๆ ไม่เคยคิดว่าสุขภาพหลังคลอดมันเหนื่อยขนาดไหน ยอมรับหมดเรี่ยวแรงเลย คุณฮัทเก่งนะท้องแรกลุยเดียวเลย พอท้องลูกคนที่2ปรึกษากับแฟนๆเห็นดีด้วย เพราะเราคนเดียวไม่ไหวแน่ส่วนแฟนคงรู้ตัวดี แล้วระหว่างตั้งครรภ์ไม่รู้จะมีปัญหาอะไรเป่ากลัวไม่มีคนอยู่ดูแลเจ้าคนโตถ้าฉุกเฉินเราต้องนอนรพ. เลยบินกลับไทยมีพี่เลี้ยงช่วยเลี้ยง หลังคลอดคนที่2 ตอนอยู่ไทยคนโตเค้าก็เพลินเล่นกับคนโน้นคนนี้ไม่ติดเรา ไม่ยุ่งกับน้องนักคงเพราะยังเล็กอยู่กับใครสนุกก็เพลิน เราเชื่อค่ะว่าความเป็นแม่คุณฮัทเลี้ยงเองได้แน่ แต่เราอยากเชียร์ให้กลับไทย ถ้าไม่มีใครจากไทยมาช่วยจริงๆ เราอยากให้พักร่างกายให้แข็งแรง อยากให้ดูแลสุขภาพหลังคลอด สุขภาพอยู่กับเราไปตลอด แล้วค่อยกลับมาเลี้ยงลูก2คนเองที่ญี่ปุ่น แต่พออ่านคุณสามีคุณฮัทรับปากแข็งขันแบบนี้ อยากให้ญาตที่ไทยมาอยู่เป็นเพื่อนจัง ตบมือให้คุณสามีคุณฮัท น่ารักจริงๆ ขอให้คุณฮัทหายแพ้ท้อง คลอดง่ายๆ แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกค่ะ จากคุณ : ไอทะเล (ไอทะเล) - [ 18 ม.ค. 51 21:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณHatsu และ ปุ้ย นะคะ ของปุ้ย ก็ไม่ห่างจากเราเท่าไหร่ ก็ขอให้คลอดง่ายๆ น้องสุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ ถ้าคลอดแล้ว จะมาส่งข่าวให้ทราบนะคะ เพราะดูแล้ว เราน่าจะใกล้คลอดก่อนใครเพื่อนเลย ช่วยส่งแรงเบ่งมาให้ด้วยนะคะ จากคุณ : fruitlove - [ 19 ม.ค. 51 11:09:23 ]

ความคิดเห็นที่ 25 -พี่วดี.. ฮั่นแน่ รู้ได้ยังไงว่าเป็นพี่คะ :-P กว่าสามีจะน่ารักได้แบบนี้ ก็เกือบจะหย่ากันไปหลายรอบแล้วหละค่ะ 555 สัญชาตญาณความเป็นพ่อนี่สู้ของแม่ได้เลยจริงๆสำหรับผู้ชายบางคน ลูกร้องดึกๆนี่ตอนแรกเจ้าตัวก็ไม่ตื่นหรอกค่ะ ต้องเขี่ยขึ้นมาไม่ก็เอาลูกที่กำลังร้องๆไปวางไว้ใกล้ๆหู กว่าจะปลุกปั้นให้กลายเป็นคุณพ่อตัวอย่างได้ก็เสียน้ำตากันไปหลายถังเชียว อิอิ น้องๆเข้าโรงเรียนแล้วคงสบายขึ้นเยอะนะคะ ได้เก็บบ้านเก็บช่องมีเวลาส่วนตัว ฮัทก็รอวันที่จะปั่นจักรยานส่งลูกไปโรงเรียนอย่างใจจดใจจ่อค่ะ(อีกนานเลย) -คุณMnki เลี้ยงนมแม่สบายออกค่ะ ไม่ต้องล้างไม่ต้องนึ่งขวดนม เปิดกันสดๆจากเต้า เพียงแต่ตัวแม่ก็ต้องพักผ่อนให้เพียงพอและดื่มน้ำอุ่นเยอะๆ ท่านอนให้นมลูกนี่่เจ๋งสุดแล้ว ลูกได้กินนม แม่ได้งีบด้วย พยาบาลที่นี่เค้าสอนมาอ่ะค่ะ ยังนึกขอบคุณเค้าอยู่จนถึงทุกวันนี้ ขอให้คลอดง่ายๆ เลี้ยงง่ายๆนะคะ -คุณฮารุกะ โชคดีจังค่ะที่ลูกเลี้ยงง่ายทั้งสองคน คนโตกับคนเล็กห่างกัน 5 ปี แม่เหนื่อยสองต่อ แต่ก็ยังมีเวลาได้พักเยอะนะคะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ ไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่าลูกแข็งแรงจริงๆเลยนะคะ -น้องปุ้ย ยินดีให้คำปรึกษานะคะ กำหนดคลอดของพี่กลางเดือนพ.ค.ค่ะ -คุณมูมู ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ว่าแต่ชื่อมูมูจริงหรอคะ :-P ใครเป็นคนตั้งเอ่ย น่ารักดี -คุณไอทะเล หลังจากได้รับคำแนะนำจากคุณช้าง เรื่องคนทำงานบ้านจากอำเภอ ความคิดที่จะไปคลอดที่เมืองไทยก็ลดลงไปบ้างค่ะ เพราะมีความรู้สึกว่าถ้าได้คนทำงานบ้านผ่านจากทางอำเภอคงไม่แพงเท่าบริษัทเอกชนที่เคยดูๆผ่านตาไว้ น่าจะมีกำลังจ่ายตรงนี้น่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับความปราถนาดีนะคะ เมื่อคืนอ้วกจนตีสามเลยอ่ะค่ะ ก็ต้องสู้กันต่อไป -คุณfruitlove เคล็ดลับเวลาเบ่งคลอดนะ ไม่ต้องส่งเสียงร้องค่ะ กัดฟันฮึดๆในลำคอไว้ แล้วแรงเบ่งทั้งหมดจะไปอยู่ช่วงท้องเลยจ้ะ จากคุณ : Hatsu - [ 19 ม.ค. 51 11:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คคห.นี้สำหรับน้องที่ส่งหลังไมค์มาถามเกี่ยวกับการคลอดที่ญี่ปุ่นนะคะ   ฮัทเอาประสบการณ์ตัวเองมาแชร์ให้ฟังตรงนี้  เผื่อไว้ให้สาวๆที่กำลังคิดจะมีลูกและคลอดเองที่นี่ได้อ่านเพื่อให้เห็นภาพได้ชัดเจนขึ้นนะ **น้องๆสามารถหาอ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับประสบการณ์คลอดที่ญี่ปุ่นจากบล๊อคส่วนตัวที่รุ่นพี่เขียนไว้เหมือนกันค่ะ หาทางเข้ากันเองนะ   (อันที่จริงเคยให้ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้บ้างในกระทู้ของคุณเจด้าเมื่อปีที่แล้ว  เข้าไปค้นในคลังกระทู้แล้วไม่มีเก็บไว้  น่าเสียดายเหมือนกันค่ะ กระทู้นั้นมีแม่บ้านหลายๆท่านมาให้คำแนะนำไว้ ถ้าเห็นว่ากระทู้น่าจะเป็นประโยชน์ให้รุ่นหลัง รบกวนเพื่อนๆช่วยกันกดเก็บไว้เข้าคลังด้วยนะคะ) การคลอดที่ญี่ปุ่น   โดยปกติเกือบทุกโรงพยาบาลจะไม่ทำการผ่าคลอดตามความต้องการของผู้คลอดค่ะ การผ่าคลอดจะทำได้ก็ต่อเมื่อมีเหตุจำเป็นทางร่างกายของแม่ หรือเพื่อรักษาชีวิตของทั้งแม่และลูกในภาวะฉุกเฉินเท่านั้นค่ะ ทั้งนี้หมอจะเป็นผู้ตัดสินใจ และก่อนที่จะทำลงมือผ่า สามีจะต้องเซ็นต์ยินยอมให้ผ่าเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ด้วย   การขอให้หมอทำการผ่าคลอดด้วยเหตุผลกลัวเจ็บตอนคลอด เอาฤกษ์ เอาความสะดวกของครอบครัวเป็นหลัก ฟังไม่ขึ้นสำหรับที่ญี่ปุ่นนี่นะคะ   หากต้องการจะคลอดที่นี่เอง ให้เตรียมใจไว้เลยว่าต้องคลอดธรรมชาติ และในหลายๆที่ไม่ทำการบล๊อกไขสันหลังเพื่อบรรเทาอาการเจ็บคลอดให้ด้วยนะ ฟังดูโห๊ด โหด แต่ผู้หญิงญี่ปุ่นส่วนมากก็คลอดลูกกันสดๆแบบนี้แหละค่ะ   อ๊ะ..อย่าเพิ่งใจฝ่อนะจ๊ะ เดี๋ยวนี้ในหลายโรงพยาบาลและคลีนิคมีการให้บริการคลอดธรรมชาติแบบบล๊อกหลังไว้ให้เป็นทางเลือกสำหรับแม่พุงป่องปอดแหกไว้บ้างค่ะ ฮัทก็เป็นหนึ่งในแม่บ้าน(เคยปอดแหก) ตอนฝากครรภ์กับคลีนิคก็เลือกแพคเกจคลอดเองแบบบล๊อกหลังไว้เหมือนกันค่ะ   (แต่สุดท้ายบล๊อกหลังไม่ทันค่ะ ลูกออกมาเร็วมาก  ฮัทเลยได้ลิ้มรสการคลอดแบบโบราณไป) เราสามารถหารายละเอียดบริการบล๊อกไขสันหลังตอนคลอดได้เองโดยโทรสอบถามกับทางโรงพยาบาล  อำเภอ อินเตอร์เน็ท เพื่อนฝูง ฯลฯ นะคะ เรื่องสวัสดิการคลอดเงินช่วยเหลือต่างๆ มีรายละเอียดปลีกย่อยยุ่บยั่บน่ะค่ะ เอาเป็นว่าที่ตอบให้เข้าใจได้ง่ายๆตอนนี้คือ ทางรัฐบาลจะช่วยค่าคลอดให้แต่ละครอบครัวประมาณ 350000 เยน++ ต่อลูกหนึ่งคนนะ คลอดอีกก็คนได้อีกค่ะ อัตรานี้เพิ่งขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้วถ้าจำไม่พลาดนะคะ ที่ใส่++ไว้ เพราะบางครอบครัวอาจจะได้มากกว่านี้ ขึ้นอยู่กับชนิดของประกันที่บริษัทสามีทำไว้ให้ด้วยน่ะค่ะ แต่ทั้งนี้เราต้องสำรองจ่ายเองก่อนทั้งหมดแล้วค่อยเอาเอกสารต่างๆไปยื่นขอทีหลังค่ะ ค่าคลอดของแต่ละที่โดยเฉลี่ยจะอยู่ที่ 350000-600000เยน++ นะคะ  โรงพยาบาลรัฐก็ถูกหน่อย เอกชนก็แพงขึ้นไปตามลำดับ เหมือนกับรพ.พระมงกุฏกับรพ.บำรุงราษฏร์น่ะแหละ แต่ไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับการดูแลแตกต่างกันสุดขั้วนะคะ โรงพยาบาลรัฐที่นี่ทันสมัยและมีหมอที่ชำนาญเช่นกัน   การเลือกสถานที่คลอดก็แล้วแต่ความสะดวกความพอใจของเราเองค่ะ  หลักง่ายๆก็คือเดินทางไปมาสะดวก และใกล้บ้าน   เพราะจะต้องไปหาหมอตรวจครรภ์ทุกเดือนและถี่ขึ้นเมื่อท้องแก่  ผลดีสำหรับการเลือกสถานที่ใกล้บ้านคือเราได้เพื่อนที่่อายุครรภ์และกำหนดคลอดใกล้ๆกันด้วย หลังจากคลอดก็ยังสามารถนัดพบปะพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องลูก ฯลฯ อีกจิปาถะ   นอกจากเงินช่วยค่าคลอดแล้ว สวัสดิการหลังจากมีสมาชิกในครอบครัวเพิ่มขึ้นที่จะได้รับก็จะมีเงินช่วยเหลือค่าเลี้ยงดูต่อเดือน,ส่วนลดค่ารักษาพยาบาลในเด็ก, การยกเว้นภาษีบางรายการ,การให้คืนภาษีย้อนหลัง ฯลฯ  เรียกได้ว่าพอมีลูกนี่ทำให้สามารถยอมรับอย่างยินดี(มากขึ้น)กับภาษีมหาโหดรายปีที่ต้องจ่ายไป   ส่วนนึงที่ได้กลับคืนมาก็คือสวัสดิการพวกนี้นะคะ และสวัสดิการในท้องที่อื่นๆ คุณรักนี้สีส้มฯ เพิ่งได้ให้รายละเอียดไว้เหมือนกันจากกระทู้นี้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6213096/H6213096.html ขอบเขตในการรับเงินและข้อยกเว้นภาษีต่างๆที่รัฐบาลและเมืองที่อาศัยอยู่กำหนดไว้ เพื่อช่วยเหลือครอบครัวที่มีบุตรมีรายละเอียดลึกกว่านี้มากค่ะ แต่ละครอบครัว อาชีพและรายได้ต่อปีมีไม่เท่ากัน บางครอบครัวอาจได้รับเงินช่วยเหลืออย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย บางครอบครัวอาจได้รับเพียงเงินช่วยเหลือค่าคลอดเท่านั้น ทั้งนี้แนะนำให้คุณสามีไปติดต่อขอทราบรายละเอียดกับทางอำเภอเองจะเข้าใจได้ถูกต้องที่สุดนะคะ     **น้องคนที่ยังไม่ท้องแต่อยากรู้เรื่องสวัสดิการต่างๆ ก็สามารถไปสอบถามกับทางอำเภอไว้ได้ด้วยตัวเองเหมือนกันค่ะ   อย่าเพิ่งไปหงุดหงิดกับคุณสามีว่าถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง คนญี่ปุ่นหลายคนที่เพิ่งมีลูกมีเมียกับเขาครั้งแรก ก็ไม่ได้รู้หรอกค่ะว่าตัวเองและครอบครัวจะได้รับสวัสดิการอะไรบ้าง เห็นพอถึงเวลาเมียท้องก็เพิ่งมาเรียนรู้พร้อมๆกันกับเราน่ะแหละค่ะ วางแผนกันไว้แต่เนิ่นๆครอบครัวจะเป็นสุขนะจ๊ะ กลับมาเรื่องการคลอดอีกนิดนึง น้องคนที่ท้องป่องอยู่ตอนนี้(กำหนดคลอดไล่ๆกันเลยจ้ะ) เป็นเรื่องธรรมดามากที่จะกลัวการคลอดลูกคนแรกนะ หลายคนคงจะให้คำแนะนำไปบ้างแล้วว่าให้เดินเยอะๆ ออกกำลังกายบ้าง และคุณหมอคงกำชับเรื่องน้ำหนักน่าดูชม   น้ำหนักควรจะขึ้นระหว่าง 7-12 กิโลกรัมนะคะ แล้วแต่สรีระและน้ำหนักเดิมของแม่ก่อนคลอดด้วย ถ้าเป็นคนอ้วนอยู่แล้วหมอที่นี่ให้ขึ้นแค่ 7 โลอ่ะ   แต่โดยมาตรฐานคนหุ่นปกติขึ้น 10 โลกำลังดีค่ะ ยังไงเอาคำแนะนำของหมอเป็นหลักนะคะ ถ้าห้่ามปากตัวเองไม่ค่อยได้ ระหว่างที่รอให้ถึงวันคลอด ลองไปเข้าชั้นเรียนเตรียมตัวคลอด,เลี้ยงดูเด็กอ่อน,มาเธอนิตี้แอรอบิกส์,สวิมมิ่ง,โยคะฯลฯ ดูนะ คอร์สต่างๆสำหรับแม่พุงป่องจะมีอยู่ในโรงพยาบาลและคลีนิคผดุงครรภ์ บางชั้นเรียนจะอยู่ในฟิตเนส ซึ่งมีทั้งแบบไม่เสียเงินและเสียเงิน(เสียซะส่วนใหญ่ค่ะ) ใช้กูเกิ้ลเซิร์ชหา หรือสอบถามจากสถานที่ฝากครรภ์ หรือถามเอาจากเพื่อนๆในละแวกใกล้บ้านว่ามีที่ไหนบ้าง ปกติเวลาอายุครรภ์ 16 วีคไปแล้วหากไม่มีอาการแทรกซ้อนหรือหมอสั่งห้ามให้ออกกำลัง ก็อยากให้ลองไปดูนะ ตอนที่พี่ท้องลูกคนแรก พี่ทำโยคะที่บ้าน และก็ไปว่ายน้ำในโปรแกรมของคนท้อง โชคดีที่มีสระอยู่ใกล้บ้านแบบเดินไป 15 นาทีน่ะค่ะ ได้รู้จักเพื่อนที่อาศัยอยู่ละแวกเดียวกันและคลอดไล่เลี่ยกันจากมาเตอนิตี้สวิมมิ่งนี่มาด้วย  ตอนนี้ก็ยังไปมาหาสู่กันอยู่     การได้เพื่อนที่มีลูกรุ่นราวคราวเดียวกันและอาศัยอยู่ในเขตเดียวกันเป็นเรื่องดีนะคะ เราจะได้ข้อมูลดีๆจากเพื่อนเหล่านี้  แถมลูกเราก็จะได้เพื่อนเล่นไล่ๆกัน ตอนเข้าโรงเรียนก็มีสิทธิ์ที่จะเจอกันไปเรื่อยๆเชียวหละ แต่ๆๆๆๆ บางทีก็ดาบสองคมค่ะ เพราะบางคนที่เราคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนกันได้ คุยกันไปนานๆแล้วชักไม่แน่ใจ ครั้นจะถอยห่างก็กลัวว่าจะเข้าหน้ากันไม่ติด โดยเฉพาะบ้านช่องอยู่ใกล้ๆกันด้วยน่ะสิ หรือบางทีเราคลิกกับเค้าแต่เค้าไม่คลิกกับเราก็ได้นะ 55   ฉะนั้นก่อนที่จะตีสนิทกับใคร ต้องใช้เวลาซักพักนึงนะคะ จากนั้นค่อยชวนเหยื่อที่เล็งไว้มาบ้าน นัดกันไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ช้อปปิ้ง ดื่มกาแฟ ฯลฯ อย่างพี่มีกลุ่มเพื่อนแม่บ้านญี่ปุ่นที่ลูกรุ่นเดียวกันอยู่ประมาณ 11 คน จะมีอยู่ 3 คนที่จูนกันได้แบบไม่ต้องตีหน้านางเอกตลอดเวลา   แต่กับคนอื่นๆก็คุยและคบกันได้ดีค่ะ เพียงแค่ต้องระวังคำพูดและรักษาระยะห่างไว้หน่อย เหมือนๆกับการเลือกคบเพื่อนตามปกติแหละนะ   จำไว้แค่ว่าให้ระวังคำพูดเกี่ยวกับเด็กๆไว้ให้ดีที่สุด แม่ลูกอ่อนจะความรู้สึกอ่อนไหวมากถ้ามีใครมาทักหรือแนะนำอะไรที่เกี่ยวกับตัวลูกนะคะ   ยิ่งถ้าเรายังพูดภาษาได้ไม่คล่อง ความผิดพลาดในการสื่อสารนี่แหละตัวดี แต่ก็ไม่ต้องเกร็งอะไรนักนะ ทำตัวสบายๆคุยเรื่องลูกตัวเองไป ผู้หญิงที่เพิ่งมีลูกส่วนใหญ่จะอารมณ์ดีและเข้าใจเห็นอกเห็นใจเพศเดียวกันค่ะ ข้อมูลเกี่ยวกับการคลอดและสวัสดิการที่ได้รับหลังจากมีลูก ถ้ามีแม่บ้านคนไหนอยากให้ความรู้เพิ่มเติมนอกเหนือจากนี้ก็ได้นะคะ เพราะจริงๆแล้วยังมีแม่บ้านท้องป่องและกำลังจะท้องป่องที่กำลังกล้าๆกลัวๆ แอบซุ่มรออ่านอยู่หลายคน รายละเอียดผิดถูกยังไงท้วงติงกันได้ค่ะ ไม่มีใครรอบรู้ไปหมดทุกอย่าง ประสบการณ์ของแต่ละครอบครัวคงไม่มีใครเหมือนกันเป๊ะๆ   เป็นกำลังใจพี่ๆน้องๆและเพื่อนๆที่กำลังจะสร้างครอบครัวละกันนะคะ   :-) แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 51 13:30:52 จากคุณ : Hatsu - [ 19 ม.ค. 51 12:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แวะมาอ่านประสบการณ์จากแม่บ้านรุ่นพี่ค่ะ เพราะตอนนี้ตัวเองก็ยังสองจิตสองใจอยู่ เพราะเพิ่งมาอยู่ญี่ปุ่นได้ไม่นานค่ะ ขอให้  คุณ Hatsu จขกท. และคุณแม่บ้าน ที่ใกล้จะคลอด สุขภาพร่างกายแข็งแรง ทั้งแม่และลูก นะคะ จากคุณ : UriBoU - [ 19 ม.ค. 51 15:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณค่ะพี่ฮัท กะคำแนะนำดีๆ ปุ้ยว่าปุ้ยคลอดก่อนพี่แน่ๆอ่ะค่ะ โกลเก้นวีคพอดีเลยอ่ะค่ะ ประมาณวันที่ 3 งั้นส่งแรงเบ่งไปให้คุณfruitlove ก่อนนะคะแฮ่ๆๆ แล้วค่อยส่งมาช่วยปุ้ยด้วยนะคะแฮ่ๆๆ กลัวไม่มีแรงเบ่งจังเลยอ่ะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 19 ม.ค. 51 22:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เอาเท่าที่รู้นะคะ แต่ไม่ทราบแถวบ้าน คุณHatsu จะมีหรือเปล่าลองสอบถามที่เขตดูนะคะ 1. โฮอิคุเอ็น hoikuen ค่ะ สามารถเอาลูกคนโตไปฝากได้แต่มีระยะเวลาแล้วแต่ความจำเป็นของแม่ๆ เช่นใช้ได้ทุกวัน จ.-ศ 10โมงเช้า - 5 โมงเย็น เป็นเวลาครึ่งปี (ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขด้วยค่ะ เช่นแม่ร่างกายอ่อนแอจากการคลอดก็จะฝากได้นานขึ้น หรือจำเป็นต้องทำงาน ฯลฯ) เค้าจะดูแลมีอาหารอะไรให้เสร็จสรรพค่ะ แถวบ้านเราตกวันละ 2000 เยน ค่ะ เราเคยพาลูกเข้าไปเที่ยวหาลูกคนโตของเพื่อน อาหารกลางวันนี่เยี่ยมเลยค่ะ (เผลอๆ ได้ครบ 5 หมู่มากกว่าทานอยู่บ้านอีกค่ะ) เด็กๆ มีเพื่อนเล่นกันสนุกสนาน เพื่อนลูกเราช่วงแรกร้องไห้น่าดู ตอนหลังพอส่งเข้าประตูก็หันมาบ๊ายบายแล้วเข้าไปเลย เค้ามีพาไปเที่ยวข้างนอกด้วยนะคะ ไม่ต้องกลัวลูกจะอุดอู้ เค้าพาไปสวนบ่อยๆ ค่ะ 2. จิโดเซ็นเตอร์ บางแห่งจะมีเจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือที่บ้าน ใช้ได้อาทิตย์ละ 1 ครั้ง ครั้งละ 1-4 ชั่วโมง ตกชั่วโมงละ 400 เยน เค้าจะมาช่วยงานที่บ้านแล้วแต่เราขอให้ช่วย เช่นดูลูกให้ แล้วเรานอนพักผ่อน หรือ ซักผ้าลูกให้ (ของพ่อแม่ไม่เกี่ยวเด็ดขาด) ทำความสะอาดห้องลูก หรือ เตรียมอาหารเช่นหั่นผัก หั่นเนื้อ แต่ไม่ปรุง ไม่ผัดให้ (เป็นข้อห้ามอะไรซักอย่างนี่ล่ะค่ะ) หรือเป็นเพื่อนพาไปหาหมอ เดินเที่ยว อะไรก็ว่าไป ส่วนใหญ่เจ้าหน้าที่จะเป็นกึ่งๆ อาสาสมัคร มีประสบการณ์เลี้ยงลูกมาแล้ว มาทำเพราะใจรักค่ะ ข้อห้ามคือเราห้ามทิ้งลูกไว้กับเค้าเด็ดขาดค่ะ เราต้องอยู่กับลูกเสมอ (หลับได้ค่ะไม่เป็นไร) ลองติดต่อที่เขตดูนะคะ หรือไปที่จิโดเซ็นเตอร์ใกล้ๆ บ้านแล้วสอบถามดู อาจจะได้คำแนะนำดีๆ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : รักสีส้มอมเปรี้ยว - [ 20 ม.ค. 51 19:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 30 -คุณ UriBoU ไว้ถึงเวลาตัวเองเมื่อไหร่ แวะมาสอบถามกันได้นะคะ ขอบคุณที่เอาใจช่วยค่ะ -คุณรักสีส้มฯ ขอบคุณที่แวะมาให้คำแนะนำเพิ่มค่ะ จิโดเซ็นเตอร์แถวบ้านถามได้ความมาประมาณเดียวกัน คิดชั่วโมงละ 800 เยน ยังเหลือที่เขตอ่ะค่ะที่ยังไม่ได้ติดต่อ ว่าจะไปแล้วหละค่ะ จากคุณ : Hatsu - [ 22 ม.ค. 51 12:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ของโอ๋ยังไม่ได้ติดต่ออะไรเลยซักกะอย่างอ่ะ เคล็ดลับการเบ่งคลอดของคุณ Hatsu  จะลองนำไปใช้ดูนะคะ ไม่รู้ว่าพอปวดขึ้นมาจริงๆ จะจำได้หรือเปล่า เมื่อวานก็เพิ่งไปตรวจมาค่ะ เจ้าตัวเล็กหนักประมาณ 2200 กรัมแล้ว กว่าจะคลอด คงจะเกิน 3000 แหงๆ อีกเดือนเศษๆ ก็จะกำหนดคลอดแล้ว คงต้องเริ่มเตรียมอะไรหลายๆ อย่างแล้ว(หลังจากที่ยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย) จากคุณ : fruitlove - [ 23 ม.ค. 51 14:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หวัดดีค่ะ   ลูกสองค่ะ  คลอดคนที่สองตอนคนโตขวบครึ่งพอดีเป๊ะ    แล้วก็คลอดที่ญี่ปุ่นทั้งสองคนเลย  ไร้ซึ่งพ่อแม่สามีดูแลเพราะมาไม่ได้   ส่วนคุณสามีก็กลับดึกทุกวัน     ........ ตอนก่อนคลอดกลัวแทบแย่ค่ะ ว่าจะไปรอดหรือเปล่า  เหมือนคุณฮัทเนี่ยแหละ  สืบหาคลีนิกที่พาลูกคนโตไปนอนด้วยได้ ไม่เอาโรงพยาบาลใหญ่ๆ โซโงเบียวอิน เพราะบางที่ไม่ให้เด็กๆเข้าไปเยี่ยมแม่ค่ะ    เจอคลีนิกที่ไคดังยามะไกลจากบ้านเล็กน้อยแต่ก็เลือกที่นี่ (มีลายเซ็นดาราเพียบด้วยค่ะ) สองสามเดือนก่อนคลอดก็เอาพี่เก็นไปใส่เนอสเซอรี่  กลางวันนอนตอนเย็นก็ไปรับ   แต่ก็แอบหนีไปเที่ยวหลายรอบอยู่เหมือนกัน    ให้ไปเนอสเซอรี่จนสอง สามเดือนหลังคลอดค่ะ  ช่วยได้เยอะอยู่เหมือนกัน ส่วนหลังคลอดก็....ไม่ต้องห่วงค่ะ  เหนื่อยอยู่แล้ว  ปางตายเลย เพราะมีเด็กเล็กให้ดูแลตั้งสองคน แต่เรามีประสบการณ์เลี้ยงมาหนึ่งคนแล้ว  จะไม่ตื่นตระหนกกลัวโน่นนี่เหมือนตอนเลี้ยงคนโตที่เรายังไม่รู้อะไร     ความกังวลลดไป เหลือแต่งานแรงงานล้วนๆค่ะ    แล้วเด็กแรกเกิดก็ไม่มีอะไรมากค่ะ   กินๆแล้วก็นอนๆ  อึฉี่  เท่านี้เอง   มันไม่หนักหนาเท่าที่คิดค่ะ ...... แต่ตอนนั้นตัวเองก็ปางตายเหมือนกัน...ดูได้จากเวลาเปิดเพลงเด็กที่เปิดให้คนพี่ฟังบ่อยๆ ตอนนั้นแล้ว   จะรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาเล็กน้อย   เหอ เหอ ตอนนั้นคงเหนื่อยเทบบ้านั่นเอง   ตามมาด้วยท้องผูกอย่างรุนแรง  สี่ ห้าวันนี่  ประจำค่ะ..... แต่มีชีวิตรอดมาได้จนทุกวันนี้ คนโตหกขวบ คนเล็กสี่ขวบครึ่ง.... ประหนึ่งเข้าเส้นชัยชีวิต เพราะสองเสือเล่นด้วยกันเอง ไม่ต้องไปยุ่งอะไรมาก  ตบตีสนุกสนานกันแบบสำเร็จรูป หิวแล้วค่อยมาหาแม่   ยังคิดอยู่เลยว่าถ้ามีลูกคนเดียว  เวลาอยู่บ้านไม่มีเพื่อนเล่นคงเหงาเหมือนกัน ช่วงเพิ่งคลอดน้อง  พี่อาจมีอาการบ้าง  ซึ่งส่วนหนึ่งก็เพราะยังเป็นเบบี๋ขวบกว่าเอง  พูดจาสื่อสารยังไม่ได้เต็มที่...   งานคุณแม่อาจหนักหน่อย  แต่ถึงสามขวบค่ะ  แล้วสวรรค์จะรอคุณฮัทอยู่ตรงนั้น...  จริง ๆ นะ  ตอนเหนื่อยจัดเคยไปไล่ถามแม่บ้านแถวบ้านว่าเมื่อไหร่ชั้นจะหายเหนื่อย  ทุกคนบอกว่าลูกสามขวบเมื่อไหร่ ก็หายเหนื่อยแล้ว แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ   ไม่ต้องกลับเมืองไทยหรอกค่ะ    การเลี้ยงลูกสองคนไม่ได้เหนื่อยแค่ตอนคลอด  มันยาววววนานนนนนกว่าน้านนนนนน    ไม่ต้องลำบากใครด้วย  แล้วอีกอย่าง กลับไปสบายตอนคลอดที่เมืองไทยแป๊บนึง  เวลากลับมาเจอความจริงแสนสาหัสที่นี่ จะช็อกเอาได้น้า ...อ้อ  คนสองนี่ คลอดเร็วสบายกว่าคนแรกเยอะ   ตอนคลอดเบอร์สองนี่ แม่เอาแต่นอนอ่านหนังสือ  รู้ตัวอีกทีใกล้คลอดแล้ว เลยไม่ทันโทรฯเรียกคุณสามีมาเชียร์เลย.... มีอะไรถามได้ค่ะ จากคุณ : เก็นไม (gengen) - [ 23 ม.ค. 51 16:22:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอรบกวนถามหน่อยคะตอนนี้มีลูกแล้วคนหนึ่งตอนคลอดผ่าท้องคลอดนะคะแล้วถ้าเรามีคนที่สองผ่าคลอดที่นี่จะเหนื่อยมากไหมคะเพราะถ้ามีจริงๆคิดว่าคงต้องเลี้ยงลูกเองนะคะอยากขอคำแนะนำเกี่ยวกับการผ่าท้องคลอดที่นี่นะคะระหว่างการคลอดที่นี่กะที่ไทยอย่างไหนดีกว่าคะถ้าต้องผ่าท้องคลอดนะคะ จากคุณ : s.phaung (s.phaung) - [ 28 ม.ค. 51 12:30:00 ]

ความคิดเห็นที่ 34 -น้องโอ๋ เออ..เอาเข้าจริงก็ลืมเหมือนกันนะ ที่ไปเทรนก่อนคลอดแทบไม่ได้ใช้เลย พี่ก็ร้องลั่นจนคุณหมอสะกิดๆให้ปิดปากเบ่งหน่อยน่ะแหละ สู้ๆนะจ๊ะ -คุณเก็นไม ขอบคุณที่มาแชร์ปสก.ค่ะ เหนื่อยคงเหนื่อยแหละเนอะ ทำไงได้ ลูกเราเอง ตอนนี้แค่พยายามให้ลูกไปติดทางพ่อเยอะๆน่ะค่ะ น้องออกมาจะได้ไม่งอนแม่มากนัก -คุณs.phaung ผ่าคลอดนานหรือยังคะ เพื่อนฮัทก็จะคลอดไล่ๆกัน เค้าต้องผ่าเพราะคนแรกก็ผ่า แต่ห่างกันแค่ปีครึ่งน่ะค่ะ หากห่างนานกว่านั้นคงอยู่ที่ดุลยพินิจของคุณหมออีกที ถ้ามีคนช่วยดูแลเรื่องในบ้าน อาหารการกินหลังคลอดซักเดือนนึงก็น่าจะโอเคค่ะสำหรับคลอดที่ญี่ปุ่น เหนื่อยคงเหนื่อยแน่ๆแต่คงไม่พ้นความสามารถหรอกค่ะ กลับไทยนี่สบายกว่าเห็นๆ แต่ก็อย่าลืมว่าลูกคนโตก็คงอยากใกล้ชิดพ่อด้วย กว่าจะได้กลับมาที่นี่อีกก็นานเหมือนกันน่ะค่ะ ที่นี่เค้ามักแนะนำให้ลูกห่างกันซัก 3 ปีกำลังดี ไม่เหนื่อยแม่มาก คนโตเข้าอนุบาล แม่ได้มีเวลาเลี้ยงคนเล็กและได้มีเวลาหายใจหายคอบ้างไรเงี๊ยอะค่ะ จากคุณ : Hatsu - [ 28 ม.ค. 51 19:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะตอนนี้ลูกคนแรกพึ่งได้สองขวบคะก็ยังคิดอยู่นะคะว่าจะยังไงดีนี่ก็คงต้องรอคนโตโตอีกนิดดีกว่านี่ถ้าไปเกิดที่ไทยก็ต้องหอบลูกหอบท้องไปคงเหนื่อยมากๆๆแน่จะเกิดที่นี่ก็กลัวเรื่องผ่าท้องเรื่องโรงพยาบาลนะคะตอนนี้อยู่ที่เมืองอะโอโมริคะพึ่งย้ายมาได้สี่ห้าเดือนเองยังไม่รู้จักลู่ทางอะไรเลยนะคะ จากคุณ : phaung (s.phaung) - [ 29 ม.ค. 51 13:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นด้วยค่ะ  เรื่องที่ลูกอายุเข้าสามขวบแล้วจะเลี้ยงง่ายขึ้น ( คงเป็นเพราะเค้าเริ่มคิดเป็น และฟังเข้าใจแล้วมั้งคะ)...ส่วนตัวมีลูกสองคน คนโตสามขวบ คนเล็กขวบครึ่ง  ยอมรับว่าช่วงแรกเหนื่อยสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ  แต่ตอนนี้ก็เริ่มสบายๆแล้ว  เด็กๆเค้าเล่นกันเอง  จะมีที่ให้ประสาทเสียบ่อยๆคือ  เค้าทะเลาะกัน ตีกันเอง  แยกไม่ค่อยจะทัน  ห้ามก็ไม่ค่อยจะฟังนี่แหล่ะค่ะ   ( อารมณ์ช่วงมีลูกคนเดียว  กับมีลูกสองคนมันแต่งต่างกันเห็นๆ   เลี้ยงลูกคนเดียวบางอารมณ์ก็มีเหงาๆเหมือนกันค่ะ  แต่พอมีลูกสองคนแล้วอารมณ์เหงา  เรียกได้ว่าแทบไม่มีเลยค่ะ   ยุ่งๆแต่ก็สนุกดี  ) จากคุณ : LilyAi - [ 29 ม.ค. 51 20:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอรบกวนถามต่ออีกนิดนะคะว่าส่วนมากแล้วคุณแม่ท่านอื่นจะใช้ภาษาอะไรสอนลูกกันคะไทยหรือว่าญี่ปุ่นคะคือช่วงแรกๆอยู่กับพ่อแม่สามีนะคะจะใช้ภาษาญี่ปุ่นคุยกันแต่ว่าตอนนี้ย้ายออกมาอยู่เองนะคะก็พูดภาษาญี่ปุ่นกับลูกต่อแต่ว่าตอนนี้ลูกได้สองขวบแล้วเริ่มโตเริ่มดื้อแล้วซึ่งตัวแม่เองเนี้ยภาษาญี่ปุ่นก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ไม่รู้จะสอนลูกยังไงเวลาลูกทำผิดนะคะเราจะมาเริ่มสอนภาษาไทยลูกตอนนี้ลูกจะสับสนไหมคะ จากคุณ : phaung (s.phaung) - [ 31 ม.ค. 51 13:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 -คุณLilyAi ปกติมีคนเดียวก็แทบไม่มีเวลาเหงาแล้วนะ สงสัยลูกแก่นด้วย ขนาดยังไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ยังเหนื่อยจัง หวังว่าสามขวบไปแล้วจะได้พักกะเขามั่งเหมือนกันค่ะ -คุณs.phaung เวลาอยู่กันสองคน ฮัทคุยกับลูกภาษาไทยนะคะ ส่วนภาษาญี่ปุ่นพ่อกับสิ่งแวดล้อมจะเป็นตัวสอนเค้าอยู่แล้วค่ะ แต่ภาษาไทยเนี่ยสิมีแม่แค่คนเดียว ตอนนี้ลูกเพิ่งเริ่มพูดเป็นคำๆค่ะ ได้คำศัพท์ญี่ปุ่นเยอะกว่าไทยนะเท่าที่สังเกต เพราะเอาเข้าจริงตอนพ่อเค้าอยู่ด้วยแม่ก็พูดภาษาญี่ปุ่นซะเยอะ ที่เค้าเข้าใจและพูดรู้เรื่องคงมีแค่ ป่ะๆ(ไปข้างนอกกัน) แมๆ(เรียกแมวอ่ะค่ะ บางครั้งก็ชัดแจ๋วว่าแมว) กา ก่า ก้า ก๋า..ภาษาต่างดาวจะเยอะกว่าแฮะ แหะๆ น้องเพิ่งสองขวบ ยังไม่สายหรอกค่ะที่จะเริ่มสอน เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : Hatsu - [ 1 ก.พ. 51 06:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตื่นเต้นจัง อีกเดือนเดียวก็จะกำหนดคลอดแล้วค่ะ ตอนนี้ยังมีอาการแพ้เป็นระยะๆ อยู่เลย หวังว่าหลังคลอด น่าจะหายเป็นปลิดทิ้งนะ แพ้ตั้งแต่รู้ว่าท้อง ยันจะคลอดอยู่แล้ว เฮ้อ ตอนนี้ดันมีเรื่องที่ลูกไม่ค่อยดิ้น ดิ้นก็ไม่ค่อยแรง มาให้กังวลต่ออีกแล้ว พรุ่งนี้มีไปตรวจ คงต้องถามคุณหมอซะหน่อยแล้วล่ะ แล้วของพี่ Hatsu  ล่ะคะ น้องดิ้นมากไหมเอ่ย จากคุณ : fruitlove - [ 5 ก.พ. 51 09:51:45 ]

ความคิดเห็นที่ 40 -น้องโอ๋ พี่ก็คงแพ้ไปจนวันคลอดเหมือนกันนะ อาเจียนทุกคืนเลย ว่าแต่พอใกล้คลอดไม่ค่อยรู้สึกว่าลูกดิ้นหรอก เด็กตัวโตคับถุงน่ะ ขยุกขยิกตลอดแหละแต่เราไม่ค่อยรู้สึก ของพี่เพิ่ง 23 วีคนะ ยังรู้สึกได้ง่ายกว่าค่ะ แต่พี่ติดจะรำคาญนิดๆ ดิ้นทีทำให้ต้องไปอ๊อกทีประจำ เออ ท้องแรกพี่คลอดก่อนกำหนดเดือนนึงนะ ไม่ต้องเข้าตู้อบด้วย ไม่รู้ว่าเพราะก่อนกำหนดรึป่าวทำให้ตอนใกล้คลอดพี่ไม่บวมเลยหละ ท้องนี้ก็คงมาเร็วเหมือนกัน พอลูกแตะที่ 2500 กรัมเมื่อไหร่ก็รอสัญญาณเตือนคลอดได้เลยนะ ตอนพี่งี๊ฉุกละหุกน่าดูเลย ขอให้คลอดออกมาแล้วเลี้ยงง่ายๆนะจ๊ะ จากคุณ : Hatsu - [ 5 ก.พ. 51 13:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไปตรวจมาเมื่อวานค่ะ ตอนนี้เจ้าตัวน้อยเริ่มไม่น้อยแล้ว ผ่านไปอาทิตย์เดียว น้ำหนักขึ้นมา 400 กรัม เป็น 2800 กรัมแล้วค่ะ ส่วนเรื่องดิ้นน้อย คงเหมือนกับที่พี่ Hatsu ว่า เพราะหมอตรวจแล้ว บอกว่าเด็กแข็งแรงดีค่ะ เรื่องแพ้ท้องนี่ ใครไม่เป็นนี่ ถือว่าโชคดีมากๆ เลยเนอะ แม่ของโอ๋นะ ท้องมาสี่คน ไม่แพ้สักคนเลย แม่ยังแอบว่าเราคิดไปเองล่ะสิ มันถึงเป็น อิอิ ขอให้อาการแพ้ของพี่ Hatsu ดีขึ้นไวๆ นะคะ อีกเดือนเดียวก็จะกำหนดคลอดแล้ว ยังแอบมีกลัวๆ เป็นระยะๆ เหมือนกันค่ะ แต่ก็ สู้ๆ อยากเห็นหน้าลูกจะแย่แล้ว จากคุณ : fruitlove - [ 7 ก.พ. 51 16:39:41 ]