ความคิดเห็นที่ 1 เอ...ถึงจะมีลูก แต่ก็ไม่เคยพากันตั้งเป้าว่าจะต้องให้ลูกมาเลี้ยงตอนบั้นปลายน่ะค่ะ เรามีลูกเพราะเราอยากมีกันน่ะ พอดีเราสองตายายจะพูดกันเสมอว่า "เราเลือกที่จะมีเธอ(หมายถึงลูกน่ะค่ะ) เธอไม่ได้เลือกที่จะมาเกิดกับเรา" ดังนั้นเราไม่เคยคาดหวังว่าจะให้ลูกมาดูแลตอนบั้นปลายน่ะค่ะ ก็คงดูแลกันเองสองตายาย ถ้าคนไหนไปทีหลัง(ตาย) ก็คงต้องดูแลตัวเองต่อไป ยังไงรอฟังความเห็นของท่านต่อไปด้วยค่ะ จากคุณ : JC2002 - [ 27 ม.ค. 51 01:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนี้ยังไม่มีลูก แต่ก็ไม่ห่วงค่ะ  ถึงมีลูกก็ไม่เคยคิดจะให้ลูกมาเลี้ยงอยู่แล้ว ชีวิตเค้าเป็นของเค้าเอง แค่มาเยี่ยมเป็นครั้งเป็นคราวก็พอแล้วล่ะค่ะ อยู่กันสองคนแบบนี้ก็มีความสุขแล้ว จากคุณ : pervpanda - [ 27 ม.ค. 51 01:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้ว ยังไม่เคยคิดไกลขนาดนั้นเลยค่ะ แต่ถ้าถึงเวลาที่แก่แล้วจริงๆป่านนั้นก็พอมีเงินเก็บใช้เลี้ยงตัวเองกับสามีได้ บวกกับเงินsocial จากรัฐก็พออยู่ได้ค่ะ จากคุณ : OtteR - [ 27 ม.ค. 51 02:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่เคยคาดหวังจะให้ลูกมาเลี้ยงดูตอนแก่ค่ะ สัจธรรม.. ขอให้มีเงินค่ะ ยังไงลูกหลานไม่ทิ้งแน่ๆ   ถึงไม่มีใครก็จ้างคนมาดูแลได้ จากคุณ : Lawanwadee - [ 27 ม.ค. 51 02:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนนี้ยังไมมี แต่มีโครงการเร็วๆนี้ แต่ในความคิดของเราสองคน ขอพร้อมทุกอย่างสามารถเลี้ยงดูลูกได้ ไม่ให้ลูกลำบาก (เหมือนดิฉัน)และไม่คิดจะให้ลูกมาเลี้ยงดูตอนแก่หรอกค่ะ แค่เขาอยู่ด้วยตัวเองได้ มีความสุข การมีลูกไม่หวังให้เขามาเลี้ยงดูตอนแก่หรอกค่ะ แค่รักเรา รักครอบครัว รักพี่น้อง แค่นี้ก็สุขใจค่ะ จากคุณ : อยากมีเหมือนกัน - [ 27 ม.ค. 51 02:50:25 A:88.4.100.183 X:80.58.205.100 TicketID:164290 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Not at all.  I never expect anyone to take care of me, but myself.  At present, I still have much energy; I work hard to reach the retirement goals.   It’s all about planning for your own future: set your goals what do you want to do; where you want to be at old age.  Then take actions accordingly.  When the day comes; you will be well prepared to take care of yourself without relying on someone else. จากคุณ : Thai Woman (ณารา) - [ 27 ม.ค. 51 03:14:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หนูค้ะ.... หนู..... ถามหน่อยนะค้ะว่า  หนูคิดจริงๆ เหรอค้ะ ว่าถ้าหนูมีลูก แล้วลูกของหนูจะเลี้ยงดูหนูน่ะค่ะ มั้นใจกี่เปอร์เซ็นต์ค้ะ... !??!!!?? แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 03:18:55 จากคุณ : hamble pie - [ 27 ม.ค. 51 03:16:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอตอบในฐานะคนหนึ๋งที่ไม่มีลููุกนะ เราเกิดมาจากครอบครัวที่มีฐานะปานกลางครอบครัวไม่ได้รํ่ารวยอะไร ทํางานส่งตัวเองเรียนจนจบเท่าที่ความสามารถเราสู้ได้ เริ่มทํางานพ่อแม่อายุก้อเริ่มมากขึ้นทํางานก็ไม่ค่อยไหว เงินทองก็ไม่ได้มีเก็บสะสมมากมาย หลังจากนั้นภาระต่างๆก็ตกอยู่ที่ลูกๆเราในฐานะพี่สาวคนโตต้องรับผิดชอบความเป็นอยู่แทบจะทุกอย่างในครอบครัว จริงอยู่เราภูมิใจที่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ แต่เรายอมรับว่าเราเหนื่อยนะ ไม่เคยมีเงินเก็บเงินเดือนชนเดือนแทบจะไม่พอ ทํางานจนลืมตัวเองว่างั้นเถอะเพื่อที่จะเป็นลูกที่ดี(ที่ดีในที่นี้ คือ ส่งเสียพ่อแม่) ตอนนี้แต่งงานมา 15 ปีเราไม่มีลูก ถามว่าไม่่กลัวไม่มีคนเลี้ยงเหรอตอนแก่ตัว ?? เราขอตอบว่าเราไม่กลัวเราวางแผนชีวิตไว้แล้ว!! และถึงแม้ว่าเรามีลูกเราจะไม่เอาชีวิตไปแขวนไว้เพื่อสร้างภาระให้แก่ลูกเรา ถ้าเราจะมีลูกก็เพือจะให้ชีวิตที่ดีแก่เค้า แน่นอนเราจะไม่มีเค้าเพื่อจะเอาไว้เป็นที่เพิ่งพา ถามว่าไม่กลัวเหงาเหรอ ? เราขอตอบว่า เราไม่กลัวเพราะเราตัดสินใจเลือกทางชีวิตของเราแบบนี้แล้ว เราไม่ได้ตั้งความหวังอะไรไว้มากมายกับชีวิต ก็คงจะมีความสุขตามแบบฉบับชีวิตของเราเอง. จากคุณ : dolcevita (dolcevita) - [ 27 ม.ค. 51 03:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดิฉันจัดอยู่ในกลุ่มมีลูก แต่ที่มีลูกก็ไม่ได้คิดว่าลูกจะมาเลี้ยงเลยค่ะ ตอนนี้ทำงานๆ จ่ายภาษีๆ แล้วก็เก็บเงิน ส่วนหนึ่งเพื่อการศึกษาของลูก และอีกส่วนเพื่อตัวเองยามแก่ และไม่มีส่วนให้เป็นมรดกแก่ลูกค่ะ คือ คงไม่มีอะไรให้ลูกนอกจากให้เขาเรียนอย่างเต็มที่ พอถึงอายุที่ทำงานได้ เขาก็ต้องไปดูแลชีวิตตัวเองให้ดี และถ้าเรายังไม่ตาย มรดกพ่อแม่ไม่ต้องมาหวังค่ะ และเราก็ไม่หวังให้เขามาเลี้ยงเราค่ะ แค่ให้เขาเลี้ยงตัวเขาให้รอด ให้เขาสามารถสร้างและเลี้ยงดูครอบครัวในอนาคตให้ได้ อาจจะมีบ้างที่เราอาจจะช่วยดูแลหลานในยามที่เขาต้องการคนเป็นระยะๆ แต่จะไม่ช่วยตลอด อีกอย่างที่อยากมีลูก และมีเขาออกมา ก็ต้องขอบคุณเขาที่มาสนองความต้องการความอยากมีของเรา และเราก็พยายามเลี้ยงเขามาอย่างดี แต่ไม่ได้มีความตั้งใจว่า เขาจะต้องมาตอบสนองบุญคุณเราเลย เพราะเขาก็อาจจะถามเราว่า เราเกิดเขามาทำไม เพื่อให้มาสนองบุญคุณหรือ? และเขามีสิทธิ์ที่จะเลือกไม่เกิดมาได้ไหม? จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ม.ค. 51 03:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืม...คำถามน่าคิด   แต่ไม่ต้องคิดไกลไปขนาดนั้นหรอกค่ะ คนเราจะตายวันตายพรุ่งไม่รู้ - ถึงมีลูก ถ้าเราตายก่อนตอนลูกยังเล็ก สร้างความลำบากให้เด็กเปล่าๆ - เลี้ยงคนนะ ไม่ใช่แมว ก็หนักหนาสาหัสเอาการ ไม่ใช่ปีสองปี ต้องคอยห่วงกังวลไปตลอดชีวิต - อย่าคาดหวังว่าเค้าจะเลี้ยงเรา (ดูจากตัวเอง เลี้ยงดูพ่อแม่แค่ไหน เพราะตอนนี้ที่เราทำได้ก็แค่ส่งเงินอย่างเดียว) - ไม่ต้องห่วงจะไม่มีคนเลี้ยง คนเราถ้ากินแค่พออิ่ม ก็กินแค่นิดเดียวต่อวัน ยิ่งแก่ยิ่งกินน้อย ถ้ากลัวไม่มีคนเลี้ยงตอนแก่ ก็หาตังค์ไว้เยอะๆ จองบ้านพักคนชรา แบบว่าโปรแกรมเลี้ยงดูจนขาดใจก็มีแล้วนะคะ มีคนดูแลดีกว่าลูกอีกค่ะ มีเพื่อนเยอะอีกต่างหาก จิง จิง นะ.... จากคุณ : โอ้โฮเฮ๊ะ (โอ้โฮเฮ๊ะ) - [ 27 ม.ค. 51 04:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ยุคสมัยเปลี่ยนไปนะคะ ตอนนี้ก็ต้องว่ามีลูกเพื่อที่จะได้ fullfill maternity ของตัวเอง ได้เลี้ยงลูกมาระยะหนึ่งแล้ว happy ที่ได้เห็นเขาโตในแบบที่เขาควรจะเป็น คนแต่งงาน ก็หวังแค่คู่ของเราเอง ว่าให้ได้อยู่ด้วยกัน ถ้าดีๆกัน faithfully yours ก็พออาศัยเป็นเพื่อนพอให้ดูแลกันตอนแก่เฒ่าได้ เคยออกไปกินอาหารคนเดียวใน public place บางครั้งรู้สึกเหงาสิ้นดี กับลูกนี่แก่แล้วก็แค่หวังว่าเขาจะมาเยี่ยมเราบ้าง เคยถามลูกชายคนหนึ่งไปว่าเมื่อไหร่เธอจะรวย ไอยังรอรถ Jaguar on my driveway อยู่ J16 นะเธอ อาทิตย์ที่แล้วเขาส่งของมาให้หนึ่งกล่อง บอกแม่กิน cheese and cracker เจ้านี้ไปก่อนละกัน ดูมาน จากคุณ : PatPDX - [ 27 ม.ค. 51 04:29:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กับสามีอเมริกันนี่ไม่ได้มีลูกด้วยกันค่ะ และไม่คิดจะมี เพราะอายุเลยวัยความปลอดภัยที่จะมี..แต่มีลูกสาวอยู่ที่เมืองไทยกำลังเข้ามหาวิทยาลัย.. กระนั้น..ก็ไม่ได้ตั้งความหวังในเรื่องของบั้นปลายว่าเขาจะดูแลเรา(เขาพูดว่าจะทำ เพราะเห็นแม่ดูแลยายจนวาระสุดท้ายของชีวิตยาย)..ถ้ามีวาสนาได้อยู่ถึงบั้นปลาย..ก็จะกลับเมืองไทย.. ผิดหวัง..เพราะตั้งความหวัง ไม่อยากผิดหวัง..ก็เลยไม่ตั้งความหวังค่ะ ปัจฉิมลิขิต...ขออนุญาตสวัสดีพี่ลาวัลย์วดีค่ะ.. จากคุณ : Panissar - [ 27 ม.ค. 51 04:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นข้อความคห.4แล้วนึกถึงกระทู้นึงที่คุณปู่พาลูกหลานไปซื้อของแล้วไม่มีตังจ่าย เลยโดนทิ้งไว้ในห้าง ทำเอาเราเศร้าไปหลายวันเลย จากคุณ : tungmay_piano (tungmay_piano) - [ 27 ม.ค. 51 05:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เอ้อ น้านกเองมีลูกโตแล้วนะคะ(ในไทย)  ไม่เคยคิดหวังว่าจะให้เขามาเลี้ยงดูหรอกค่ะ ให้เขามีกินมีใช้ อยู่ดีมีสุข ก็ประเสริฐสุดแล้วค่ะ  หุ หุ มีแต่พ่อแม่จะคอยสนับสนุนเรื่องการเงิน และมอบสมบัติให้เป็นทุนในการดำเนินชีวิตเสียอีก ไม่ว่าพ่อแม่ไทยหรือฝาหรั่ง ถ้าลูกเดือดร้อนก็เห็นเขาช่วยเหลือกันนี่คะ สำหรับธรรมเนียมฝาหรั่งแล้ว ลูก ๆ เขาจะรู้จักรับผิดชอบชีวิตกันเร็ว จบไฮสคูลกันก็จะหาวิธีที่จะดำเนินชีวิตอิสระ ไปเช่าบ้านอยู่กันเอง หารายได้พึ่งตนเอง ก็มีบางส่วนที่พ่อแม่พอมีฐานะก็จะสนับสนุนเหมือนคนไทยแหละค่ะ การที่ฝาหรั่งเขารับผิดชอบกันแต่อายุยังน้อย ทำให้เขามีวิธีเก็บเงินไว้กินตอนแก่ อีกอย่างสวัสดิการรัฐบาลเขาดีกว่าเมืองไทยมาก ๆ ค่ะ เก็บภาษีไปมาก เก็บเงิน Social ไปมาก ก็คืนให้มาก ถ้าประชาชนคนไหนที่รู้จักกินรู้จักใช้ก้จะไม่ลำบากอะไรมากนัก ย้ำ "ถ้าประชาชนคนไหนที่รู้จักกินรู้จักใช้ก้จะไม่ลำบากอะไรมากนัก"  นะคะ เพราะที่จริงแล้ว พวกที่เล่นการพนัน ไม่เก็บเงินไว้เพียงพอ ก็มีชีวิตลำบากไปวัน ๆ เหมือนกันค่ะ แต่รัฐบาลเขาจะช่วย ประชาชนมากกว่าเท่านั้นเอง และการที่ลูก ๆ ออกจากบ้านตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นมา 2-3 ชั่วคนแล้ว คือไม่มีใครเลี้ยงดู พ่อ แม่ ที่บ้าน ลูก ๆ ก็เป็นธรรมเนียมที่จะไม่เลี้ยงดูต่อ ๆ กันไป แต่อย่างไรก็ตาม ถึงจะไม่เลี้ยงดูทางตรง ทางอ้อมเขาก็ยังติดต่อ ไปมาหาสู่กันเสมอ ให้ของขวัญตามโอกาส ติดตามช่วยเหลือทางการพยาบาลให้มีชีวิตยามชราไม่ยากไร้  นำไปส่งหรือเลือก  Home Care ,Senior Care ,Senior Assistant ที่มีหมอพยาบาล และ  Care Giver ช่วยเหลืออยู่ ชีวิตคนแก่ที่นี่อาจจะเหงาบ้าง แต่ก็อยู่ดีมีสุขดีค่ะ เพียงแต่เขาไม่นิยมนำพ่อแม่ไปอยู่ด้วยเท่านั้น จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) - [ 27 ม.ค. 51 05:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่มีลูกค่ะ เคยคิดจะมีเพราะกลัวเหงา แต่คิดไปคิดมาหายเหงาแน่แต่จะกลายเป็นโรคเครียดแทน  บวกกับอายุก็ไม่น้อยแล้วเก็บเงินใช้ตอนแก่และเอาไปเที่ยวกันสองคนตายายดีกว่า ส่วนสมบัติเคยบอกหลานไว้ว่าจะยกให้ถ้าไม่งี่เง่าหรือทำตัวเป็นปัญหากับพ่อแม่ญาติผู้ใหญ่หรือสังคม (เขาจะเอาสมบัติเรารึเปล่าก็ไม่รู้..มันน้อยนิดจัง ) จากคุณ : ตกตะกอน - [ 27 ม.ค. 51 05:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ก่อนหน้านี้ เคยคิดอยากมี๊ อยากมีค่ะ เคยใช้คำพูดแบบนี้เลยกับสามีว่า ถ้าแก่ตัวไปแล้วไม่มีลูก ใครจะเลี้ยง สามีตอบมาว่า เค้าคงไม่อยู่เลี้ยงเธอตอนแก่หรอก เดี๋ยวโตหน่อยเค้าก็ แยกบ้านไปต่างหากแล้ว จะเลี้ยงให้เป็นไทยยังไง แต่เค้าอยู่สังคมฝรั่ง จะทำตัวติดพ่อแม่เกินไป มันก็คงจะเข้าสังคมเพื่อนฝูงลำบากคิดๆ ไปมัน ก็จริงอย่างที่สามีว่านะ แต่ว่าตอนนี้ไม่อยากมีแล้วค่ะ กลัวตอนคลอด <<< ขี้ขึ้นสมอง อิอิ จากคุณ : KungGuenter - [ 27 ม.ค. 51 06:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่คิดจะหวังให้ลูกมาเลี้ยงดูค่ะ อย่างที่ทุกคนพูดนั่นแหละ ส่งให้เรียนเต็มที่ ขอให้เล่าเรียนทำงานเอาตัวรอดได้ก็ดีใจนักหนาแล้วค่ะ ตอนนี้ก็เก็บเงินให้ลูกเรียนและสะสมไว้ใช้ตอนแก่อย่างเต็มที่ ไม่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายเป็นหนี้สินใคร แต่แหม เงินดอลล่าร์ตกฮวบๆ กว่าจะเกษียณไม่รู้จะเหลือแค่ไหนซี ขำลูกคุณ PatPDX ทำเหมือนลูกชายป้าเลย :-) จากคุณ : ป้าเองค่ะ - [ 27 ม.ค. 51 06:09:33 A:76.192.187.78 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมนี่ไงครับ ลูกคนเดียว ต้องดูแลทั้ง พ่อเลี้ยงและแม่ อยู่ US   กับพ่ออีกคนที่ไทย นี่ยังคิดอยู่ว่า ถ้าพ่อมีแม่เลี้ยง ผมต้องดูแลสี่คนเลยน่ะเนี่ย..  ยังก่ะเปิดเนอสเซอรี่ - -" ่คุยกับแม่แล้ว เขาก็วางแผนว่าจะกลับไทย ครับอีกปีสองปี แล้วก็อาศัยเงินบำนาญหลังเกษียณ และพวกเงินปันผลหุ้น มาใช้ครับ ส่วนพ่อจริงๆ ผมซื้อหุ้นแล้วเอาเงินปันผลส่งกลับไทยครับ สมัยนี้ ถ้าจะต้องให้อยู่ด้วยกันตลอดมันเป็นเรื่องที่ยากน่ะครับที่เมกา พอคุณแก่ไป ค่ารักษาพยาบาล เยอะน่ัะครับส่วนใหญ่ๆ พออายุมากก็จะไปที่อื่นที่ med care  ถูก พอกลับไทย ก็ต้องทิ้งลูกที่นี่ เพราะหน้าที่การงานของลูก และโอกาสต่างๆดีกว่า กรณีผม พ่อจริงๆ ผมก็อยู่ไทยครับท่านแก่แล้ว แต่ก็คุยกันบ่อย ส่งของไปๆมาๆ ได้งานใหม่ที่ไหน ก็ถ่ายรูปออฟิศให้ดู แกจะได้เห็นความสำเร็จของลูกชายด้วย พ่อเลี้ยงและแม่ก็ยังอยู่ที่นี่ ยังอยู่ในขอบเขตสายตาที่ยังดูแลได้ ขอตอบในฐานะที่เป็นลูก และต้องดูแลผู้ปกครองถึงสามท่าน ท่านนึงอยู่คนละประเทศ อีกสองท่านก็กำลังจะย้ายกลับไทย  ว่าจะพยายามดูแลให้ดีที่สุดครับ ถึงแม้จะไม้่ได้อยู่ใกล้กัน ติดต่อและส่งเงิน เป็นประจำอยู่แล้วครับ แต่อันเนื่องจากหน้าที่ ความรับผิดชอบ และการงาน คงจะไปดูแลใกล้ชิด 24 ช.ม. ไม่ได้ เพราะว่าผมก็ต้องตั้งตัวที่นี่ให้ได้เหมือนกัน หน้าที่สองด้านต้องบริหารให้ดี และจะทำให้ดีที่สุดครับ รักพ่อแม่ครับ ป.ล. ถ้า พ่อแต่งงานใหม่จริงๆ  พอ แม่ พ่อเลี้ยง พ่อ แม่เลี้ยง แก่ไป ผมคงต้องกลับไปเปิดเนอเซอรี่ที่ไทยจริงๆ แล้วล่ะ  นึกสภาพสี่คน ฟันหลุดหมดแล้ว แล้วต้องกินอาหารเด็กสิครับ - -" จากคุณ : เมฆ (zerverize) - [ 27 ม.ค. 51 06:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เหมือนความเห็นด้านบนทุกประการ พ่อแม่ที่ต้องให้ลูกมาจุนเจือเพราะดูแลตัวเองไม่ได้ ลูกอยากช่วยเหลือพ่อแม่ทุกคนแหละ ถ้าทำได้ แต่มันทำให้เหนื่อยและเหมือนมีภาระตลอดเวลา จากคุณ : mrs.night owl - [ 27 ม.ค. 51 06:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แม่ผมอายุ 88 คุยกับผม ถามผมว่าเตรียมตัวยามแก่ไว้อย่างไรบ้าง สรุปว่ายามแก่คนที่จะพึ่งได้คือคู่ของเรา อย่าได้พึ่งหวังลูกให้ดูแม่เป็นตัวอย่าง ถ้าทำใ้ห้เขาเสียใจแล้วตัวเองจะลำบากยามแก่ เว้นแต่มีเงินมากพอทุเลาลงไปได้บ้าง ครอบครัวผมเลี้ยงแม่ทางโทรศัพท์ครับ แต่คนที่เลี้ยงโดยตัวเป็นๆจริงๆคือญาติที่แม่เคยเลี้ยงเขาตอนเกิดใหม่ๆ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 27 ม.ค. 51 07:17:03 A:71.114.84.246 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณเมฆ คห.18 น่ารักจัง จากคุณ : ยิ้มกันดีกว่า - [ 27 ม.ค. 51 08:10:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พ่อเเม่ที่รักลูกด้วยใจบริสุทธิคงไม่มีใครมีลูกเพราะคาดหวังว่าจะได้มีคนเลี้ยงดูตอนเเก่หรอกคะ      เราให้ลูกได้ทั้งชีวิตเเต่เราหวังเพียงอย่างเดียวจากลูกคือ เป็นคนดี ขอให้เค้าเติบโตเป็นพู้ใหญ่ที่ดีมีอนาคตที่ดีเเละมีชีวิตที่ดี เท่านี้เราก็มีความสุขที่สุดเเล้ว          ความรักของพ่อเเม่นั้นยิ่งใหญ่นัก  อยากรู้คุณลองมีลูกดูซิคะ จากคุณ : อมินตรา (amittra) - [ 27 ม.ค. 51 08:11:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมมีลูกชายอยู่คนเดียว  และก็ไม่ได้คิดจะพี่งพาเขา เพราะนานๆเราถึงจะเจอกันสักครั้ง แต่โชคดีที่มีเพี่อนที่ดีๆหลายคน  เราแหย่กันเสมอ ว่าจะเปิด discotheque หรีอ อาบอบนวดกัน ที่ nursing home ดี   ขอแนะนำให้คนที่กลัวความแก่  รีบหาเพี่อนๆกันเสียเดี๋ยวนี้นะครับ   มีเพี่อนที่ดีๆไว้ใจได้  ก็ไม่ต้องมีความกลัว และ nursing home  ที่อเมริกา  เขาก็เลี้ยงเราพอสบายครับ น่าเสียดายที่เมีองไทย  nursing home มีไม่พอกับคนแก่  ดังนั้นหลายๆคนตอ้งอยู่กัน อย่างฃังกะตายกับลูกๆหลานๆที่ไม่มีเวลาจะดูแล พวกที่ผมเจอแต่ละคน ก็ "แวดวงไฮโฃ" แห่งประเทศไทย กันทั้งน้าน มีเวลาไปเที่ยวต่างประเทศได้บ่อยๆ  แต่ก็ทิ้งพอ่แม่ไว้กับคนใช้ ที่ไม่ค่อยรู้เรี่องรู้ราว  คอยดูแล จากคุณ : hollywop - [ 27 ม.ค. 51 08:12:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ : hollywop พูดไว้ผมเห็นด้วยครับ หาเพื่อน พรรคพวกที่รู้จักที่เมืองไทยที่ไฮโซอย่างคุณว่า แม่อยู่บ้านกับกะเหรี่ยงเป็นต้น ตัวเองเดินทางทุกเดือน จากคุณ : อิสวาสุ - [ 27 ม.ค. 51 09:17:07 A:71.114.84.246 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้าคิดอย่างนั้นก็เตรียมผิดหวังได้เลย อนาคตจะอยู่ที่ nursery เท่านั้น หลังจากลูกคุณจบ college แล้วเค๊าจะย้ายไปอยู่รัฐอื่นตามที่ทำงานหรือตามแฟนไป ช่วงที่จะทุกข์ทรมานที่สุดคือช่วงที่คู่ของคุณตายจากคุณไปเหลือคุณไว้คนเดียว (ผู้หญิงส่วนใหญ่ตายช้ากว่าผู้ชาย) จากคุณ : jack k. dowson - [ 27 ม.ค. 51 09:44:15 A:71.202.49.135 X: TicketID:161509 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เราว่าคนแก่ ๆ และก็พ่อแม่ทุกคน ใจจริง ๆ ก็ไม่ได้อยากให้ลูกมาเลี้ยงดูอะไรมากมาย แต่ที่ต้องการจริง ๆ คือมีลูกหลานมาอยู่เป็น "เพื่อน" มากกว่า คนที่อายุมากจนเริ่มทำงานอะไรไม่ได้ดั่งใจ ก็อยากมีลูกหลานล้อมรอบน่ะค่ะ ไม่รู้นะ พ่อแม่ ปู่ย่า ตายายเรา ก็ไม่เห็นเคยเอ่ยปากว่าอยากได้เงิน เพียงแต่อยากพูดคุย และเห็นหน้าเราเท่านั้น จากคุณ : NoiseN - [ 27 ม.ค. 51 10:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มีลูก แต่ถ้าลูกทอดทิ้งไม่เหลียวแล  เจ็บปวดกว่าไม่มีลูกเสียอีก จากคุณ : jeejeeberry - [ 27 ม.ค. 51 10:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สำหรับดิฉัน เป็นความตั้งใจของแฟนเลยว่า เราจะไม่มีลูกเด็ดขาด พร้อมกับให้เหตุผลหว่านล้อมดิฉันว่า "ยูลองคิดดูนะ ทุกวันนี้โลกกำลังเผชิญอยู่กับปัญหาอะไร ยูจำคำพูดของไอนะว่า อีกไม่เกิน 10 หรือ 20 ปีข้างหน้า โลกจะขาดแคลนพลังงาน ประเทศมหาอำนาจจะก่อสงครามเพื่อแย่งชิงพลังงาน ดังนั้นเราควรใช้ชีวิตทุกวันนี้อย่างคุ้มค่า และไม่ตั้งอยู่ในความประมาท เราจะมีลูกเพื่อให้เค้ามาเผชิญกับปัญหาเหล่านั้นทำไม ประชากรบนโลกใบนี้มากเพียงพอแล้ว" จากคุณ : water1 - [ 27 ม.ค. 51 11:01:56 A:202.91.19.206 X: TicketID:145425 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ^ ^ Coconut Dance ชีวิตอาภัพแต่เด็กครับ ต้องต่อสู้ดิ้นรนปากกัดตีบถีบด้วยตัวเองเสมอ ก็เลยไม่เคยคาดหวังอะไรมากกับเรื่องพวกนี้ เพียงแต่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด และไม่ทำให้คนทางบ้านผิดหวังก็พอ แม่ครับ .... มะพร้าวมีอะไรจะบอก v v จากคุณ : Coconut Dance : - [ 27 ม.ค. 51 11:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มีไม่กี่คนหรอกที่จะมีเวลาดูแลพ่อแม่ที่แก่ๆ พ่อแม่เราเค้าก็ดูแลปู่จนปู้เสีย ตอนนี้อยากเอาย่ามาอยู่ด้วยแต่ย่าแกห่วงบ้านและอยากอยู่กับอาเราซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียว แต่วันๆย่าก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว เพราะลูกๆหลานๆไปทำง่นกันหมด กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง.. อย่างนี้ใครดูแลใคร.. เก็บเงินไว้ใช้ตอน retire เองจะดีกว่า จากคุณ : หญิงป้า - [ 27 ม.ค. 51 12:46:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เพื่อไม่ให้สมาชิกที่อ่านคิดว่าดิฉันนำเรื่องราวของพ่อแม่มาระบายที่สาธารณะ จึงได้ลบออกค่ะ  เพราะดิฉันไม่ได้มีอะไรเก็บเก็ดหรือต้องการระบาย   ขอบคุณทุกท่านที่ให้ข้อเสนอแนะและปลอบใจ ดิฉันมีความสุขและจะทำหน้าที่ให้ดีทีสุดคะ ขอบคุณ แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 21:25:13 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 13:14:14 จากคุณ : Cutie_May - [ 27 ม.ค. 51 13:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ Cutie_May อ่านจากที่คุณเขียน คุณกำลังระบายสิ่งที่คุณเก็บกดอยู่ในใจมานานนะคะ ดิฉันอ่านแล้วก็รู้สึกเห็นใจค่ะ แต่บางทีการพูดความจริงก็เป็นสิ่งที่ผิดต่อจิตสำนึกของการเป็นลูกที่ดีนะคะ ไม่ว่าพ่อแม่ท่านจะเป็นอย่างไร ผู้เป็นลูกเช่นเรา ๆ ก็ไม่ควรนำท่านออกมาบอกกล่าวให้คนอื่นรับรู้ในทางที่ไม่ดี อย่าคิดมากเลยค่ะ ถ้าทุกข์มากอึดอัดอยากระบาย ควรหาเพื่อนที่ไว้ใจได้ เข้าใจเราจริง ๆ พูดคุยเพื่อผ่อนคลายเพียงลำพังดีกว่านะคะ จากคุณ : water1 - [ 27 ม.ค. 51 13:37:03 A:202.91.19.206 X: TicketID:145425 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แต่งงานมาเจ็ดปีไม่มีลูกคะ  และ ตอนนี้ก็ไม่คิดจะมี  และไม่กลัวไม่มีคนเลี้ยงด้วย ทำชีวิตตอนนี้ให้ดีที่สุดเป็นพอ จากคุณ : Weka - [ 27 ม.ค. 51 16:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มเศร้าแล้ว .. เข้ามาปลอบคุณน้องมะพร้าว และ คุณ Cutie_May อย่าเศร้าไปเลย ชีวิตที่อยู่บนโลกใบนี้ต้องดิ้นรน Dont be dishearten! Cheers! ตอบคุณ จขกท ปัจจุบันยังไม่มีลูกแต่อยากมี เพราะชอบดำเนินชีวิตแบบ conventional ธรรมดา สามัญ ตามธรรมชาติ แต่ถ้าบังเอิญไม่มีก็ไม่เป็นไร แต่ถึงมีก็คิดว่าไม่คาดหวังให้ลูกมาดูแลเรา สังคมเปลี่ยนไปคงคาดหวังอะไรไม่ได้ เคยคุยกับแฟน อีกหน่อย เรามีอะไรมั่นคงพอแล้ว อยากสร้าง shelter home สำหรับเด็กวัยรุ่นที่หนีออกจากบ้าน เพื่อช่วยให้พวกเค้ามีที่พึ่ง มีพี่เลี้ยงให้คำปรึกษาพักใจ แล้วสามารถกลับไปอยู่กับครอบครัวได้ เพราะปัญหานี้ก่อให้เกิดหลายอย่างตามมา แฟนเป็นคนอเมริกันอยู่เมืองไทยมา 12ปี เพิ่งยื่น residency อยู่จนเห็นและคิดอะไรแบบไทยๆ เค้านึกขอบคุณแผ่นดินนี้ ที่ให้ที่อยู่ที่อาศัย หน้าที่การงาน และอยากตอบแทนคุณประเทศนี้บ้าง จากคุณ : gumpy chic - [ 27 ม.ค. 51 16:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนนี้เราเองยังไม่มีลูก แต่ถึงหากมีก็ไม่เคยคิดว่า จะต้องให้ลูกเลี้ยงเรายามแก่ มันจะเป็นภาระสำหรับลูก เนื่องจากปัจจุบันเรารับภาระเลี้ยงดูพ่อแม่อยู่ ซึ่งในบ้านก็มีเราคนเดียว และอีกอย่างหากแก่ตัวไป อย่างน้อยรัฐที่นี่ก็มีเงินค่าเลี้ยงดูให้ คงไม่ต้องเป็นภาระลูก เหมือนในสังคมเมืองไทย จากคุณ : บุ๋ม - [ 27 ม.ค. 51 17:43:21 A:193.217.106.167 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 ดิฉันและแฟนคิดเหมือนคุณ Water1 ในคห.​28 เราตัดสินใจแล้วว่าจะไม่มีลูก แม้ว่าทั้งคู่จะรักเด็กมากมายก็ตาม โชคดีที่มีหลานสองคนซึ่งพี่ชายกับพี่สะใภ้เลิกกัน แล้วทิ้งให้ปู่กับย่า(พ่อแม่เรา)เลี้ยง  เราสองคนชอบพาหลาน ๆ ไปเที่ยวตอนปิดเทอม ไปกันสี่คน ดูเผิน ๆ เหมือนดิฉันมีลูกติดกับสามีเก่าแล้วแต่งงานใหม่กับสามีฝรั่ง แต่ด้วยความที่รักหลานมาก ๆ เลยไม่ได้สนใจคนที่มอง จากคุณ : Damien Thorn - [ 27 ม.ค. 51 19:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ถึงมีลูก ก็ไม่ได้แปลว่าลูกจะเลี้ยง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ ถ้ากลัวป่วย เป็นโรค เดินไม่ได้ยามแก่ ก็ต้องเลือกอาหารที่บริโภค และออกกำลังกาย ดูและสุขภาพให้ดี อ่านหนังสือ และมีงานอดิเรก คุณก็จะไม่เหงา ไม่ต้องพึ่งใคร ไม่เป็นภาระให้กับใคร จากคุณ : ตาน - [ 27 ม.ค. 51 20:58:08 A:84.192.5.132 X: TicketID:105576 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณ คุณwater1ที่เห็นใจและแนะนำค่ะ ขอบคุณคุณ gumpy chic  สำหรับคำปลอบ ใจ ชีวิตก็ต้องดำเนินไป ดิฉันมีความสุขกับทุกวันค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 21:28:45 จากคุณ : Cutie_May - [ 27 ม.ค. 51 21:18:31 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่มีลูกค่ะ  ก็ทำงานเก็บเงินไว้ใช้จ่ายดูแลตัวเอง ยามแก่ หากมีลูก ก็ไม่คาดหวังที่จะให้เขามาเลี้ยงดู เพราะเขาก็ต้องดูแลครอบครัวของเขาเอง จากคุณ : Tigerish - [ 27 ม.ค. 51 21:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดิฉันขอเสนอมองต่างมมนิดนึงนะค่ะ ดิฉันแต่งงานมาเกือบ 4 ปี อยากมีลก แต่ก็ไม่มีซักที ก็ได้แต่ปลงไปบ้าง  แต่ลึกๆ ก็ยังวิตกกังวลอย่บ้างว่าตอนแก่จะไม่มีเพื่อน เพราะสามีและดิฉันห่างกันประมาณ 14 ปี ตั้งแต่ที่มาอย่ประเทศนี้ดิฉันพบเห็นหลายท่านในชีวิตบั้นปลายถ้าไม่มีลกหลานชีวิตมันอ้างว้างขนาดไหน  ดิฉันขอยกตัวอย่างที่ประสบกับตัวเองมาเช่น - กรณีแรกแม่สามีดิฉัน ปัจจบัน อาย 78 มีลกคนเดียว คือสามีดิฉัน พ่อสามีเสียชีวิตไปเป็นสิบปีแล้ว ตอนหลังท่านอย่กับเพื่อน เพื่อนก็เสียชีวิตไปก่อนท่านอีก  ตอนนี้ท่านใช้ชีวิตอย่คนเดียว ในบ้านกลางป่า ไปๆ มาๆ กับอพาร์ทเมนท์ในเมือง  เมื่อเดือนที่แล้วท่านต้องผ่าตัด ดิฉันได้มีโอกาสไปดแลท่าน  ในวันที่เข้าผ่าตัด ท่านไม่ใครอย่เป็นเพื่อนเลย นอกจากดิฉันคนเดียว แลเห็นครอบครัวอื่นๆ ที่รอผ่าตัด มีลก หลาน ญาติ มานั่งรอให้กำลังใจเต็มไปหมด   ดิฉันคิดแล้วก็สลดใจ ยามที่เราเจ็บป่วยย่อมอยากเห็นลก หลาน คนใกล้ชิด มาเยี่ยมเยี่ยน ให้กำลังใจ ถ้าท่านไม่มีลก ไม่มีดิฉันก็คงไม่มีใครมาเป็นกำลังใจให้  ได้แต่นอนป่วยอย่างเดียวดาย  คณแม่สามีปรกติเป็นคนรักอิสระ ไม่คิดจะพึ่งพาใคร แต่ตอนนี้สังขารมันร่วงโรย  จากที่เคยทำอะไรได้เอง ก็ต้องพึ่งพาคนอื่น ความเดียวดายก็เร่ิมเข้ามา ถึงไม่ได้อย่กับท่าน(เพราะท่านบอกว่าไม่อยากอย่กับใครให้เป็นภาระ) ดิฉันและสามีก็โทรหาท่านทกวัน  อย่างน้อยก็มีใครสักคนที่ห่วงใย ได้พดคยแก้เหงาบ้าง รับท่านไปทานอาหารเย็นบ้าง ฉลองเทศกาลต่างๆ ด้วยกัน  ทำแค่นี้ท่านก็มีความสขแล้ว ที่มีใครสักคนคอยโทรถามทกข์ สข ถ้าท่านไม่มีลกแล้วใครจะโทรหาท่านได้ทกว้น - กรณีที่สอง ดิฉันพาคณแม่สามีไปมิวเซียม ตอนขึ้นรถเมล แม่สามีก็คยกับคนสงอายที่เจอบนรถ แกบอกว่าอาย 83 ไม่มีลก สามีตายไปหลายปีแล้ว ทกวันนี้ทำงานวันอาทิตย์ละ 2 วัน แกบอกว่าชีวิตไม่มีใครเลยมันเหงา แกก็อย่ไปวันๆ  แกบอกกับคณแม่สามีว่าท่านโชคดีแล้วที่อย่างน้อยก็มีลก มีสะใภ้ ได้อย่เป็นเพื่อน อย่างน้อยก็มีใครเป็นที่พึ่งทางใจ ยังมีอีกเพื่อนแม่สามีที่เป็น เกย์  อายเท่าแม่สามี เจ็บป่วย ก็ไม่มีใครดแล ได้แต่นอนในอพาร์ทเมนท์ อย่คนเดียว ถึงจะมีเงิน แต่เงินก็ไม่ได้ซื้อความสขทางใจ  ก็มีแต่คณแม่สามีที่ไปอย่เป็นเพื่อนบ้างเป็นบางเวลา แล้วยังเพื่อนข้างบ้านแม่สามีที่เป็นค่สามีภรรยา ที่ไม่มีลก ตอนหนุ่มๆ สาวๆ ใช้ชิวิตท่องเที่ยว อิสระดี ไปไหนมาไหนก็ไม่ลกกวนใจ มีกำลังวังชาทำอะไรได้เองหมด  แต่ตอนนี้ก็เริ่มวิตกว่าอีกฝ่ายเสียชีวิตไปก่อน แล้วอีกคนจะอย่ยังงัย การมีลก ดิฉันไม่ได้หวังให้เค้ามาเลี้ยงด ปเสี่อ  ในยามแก่เฒ่า  แต่หวังว่าจะมีใครสักคนห่วงใย เป็นกำลังใจยามเจ็บไข้ได้ป่วย ได้โทรพดคยถามไถ่ทกข์สขกันบ้าง ถ้าอย่ห่างกัน เพราะร้ดีต่างคนย่อมต่างจะมีชิวิตเป็นของตนเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แต่ในช่วงสดท้ายของชีวิต ก็อยากมีใครสักคนมาอย่เป็นกำลังใจ   ชีวิตที่่ต้องนอนรอความตายคนเดียว ไร้ญาติขาดมิตร ไร้คนเหลียวแล   ในความคิดดิฉัน มันคงจะเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด เฮ้อ ดิฉันคิดยาวไปหรือเปล่าเนี่ย แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 51 01:37:07 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 22:35:32 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 22:02:32 จากคุณ : chuamalee - [ 27 ม.ค. 51 21:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ดิฉัน เห็นด้วย กับความคิดที่40 ในมุมมองของดิฉัน หากไม่มีลูก แล้วไม่มีเพื่อน หรือคนใกล้ชิด ตอนเจ็บป่วย หรือแก่เฒ่าไป ชิวิตน่าจะเหงาและลำบากพอสมควร ถ้ามีลูก อย่างน้อยตอนป่วยไข้ ไม่สบาย ก็จะมีคนคอยมาคุย มาคอยให้กำลังใจ ซึ่งเรื่อง กำลังใจ ดิฉันคิดว่า สำคัญมาก กว่าเงินทองเสียอีก สำหรับตัวดิฉันและสามี อยากมีลูก จากคุณ : khun lah - [ 28 ม.ค. 51 01:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ฟังงี้ แล้ว มีสัก  1..2..3 คน แล้วแต่กำลังเงิน จากคุณ : kuddle - [ 28 ม.ค. 51 02:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 43 คุณ chuamalee อ่านที่คุณโพสต์แล้วมันแทงใจอย่างบอกไม่ถูก เห็นด้วยกับคุณมากๆ ค่ะ ตัวเองไม่คิดจะให้ลูกมาเลี้ยงดู แต่ยามแก่เฒ่าอยากมีลูกหลานมาเยี่ยมบ้าง คนสูงอายุที่เห็นที่นี่ ถึงแม้จะอยู่ nursing home มีพยาบาล/ผู้ช่วยพยาบาลดูแล แต่ลูกหลาน ก็อาจต้องคอยดูว่าเค้าดูแลดีมั้ย อะไรที่เห็นว่าต้องแก้ไข ก็ต้องแจ้งเจ้าหน้าที่ สามีภรรยาคู่หนึ่งอยู่ nursing home มีครั้งนึงลูกๆ ไปเจอ ว่าคุณยายมีรอยช้ำที่ข้อมือ เพราะคุณยายช่วยตัวเองไม่ได้ จะทำอะไรก็ต้องอาศัยพยาบาล ปรากฎว่าพยาบาลมือหนัก ลูกหลานก็ต้องคอยถามคอยบอกให้เค้าเปลี่ยนคนดูแล ต่อมาก็มีปัญหา Identity theft โดนคนใน nursing home เอาข้อมูลของคนเป็นภรรยาไปเปิดบัตรเครดิต (ที่เคยปิดไว้ก็ยกเลิกหมดแล้ว) ตรงนี้เองที่ทำให้ดิฉันคิดว่า ถึงได้อยู่ nursing home แล้วก็ใช่ว่าจะหมดเรื่องหมดราว ถ้ามีปัญหาหลายๆ อย่างเข้ามาแล้วเราเองก็แก่มากๆ แล้วดูแลตัวเองก็ไม่ได้ แล้วจะทำอย่างไร ไม่หวังให้ลูกหลานมาเลี้ยง อาบน้ำให้ หาข้าวให้กิน แต่อยากได้คนที่ห่วงใยเป็นเพื่อนยามเหงา มาดูแลจัดการปัญหาบางอย่างที่ต้องการการตัดสินใจ ถ้าตอนนั้นแก่มากแล้วเลอะเลือน พูดจาก็ไม่รู้เรื่อง มองไปทางไหนก็ไม่มีใคร มันคงโหดร้ายมาก หรือเรามองชีวิตในแง่ร้ายเกินไปหนอ? จากคุณ : Loon - [ 28 ม.ค. 51 04:43:27 A:146.151.119.154 X: TicketID:093826 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ดิฉันมีลูกสองคนค่ะ ตั้งใจมีและตั้งใจเลี้ยงอย่างดีทั้งคู่ เหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน ตั้งความหวังไว้ว่าเมื่อลูกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ลูกคงจะเอาตัวรอด มีปัญญาหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัวของลูกได้ ดิฉันกับสามีไม่เคยหวังกันว่าลูกๆจะมาเลี้ยงดูพวกเราในยามแก่เฒ่า เมื่อถึงเวลานั้น ขอแค่พวกเขาหาเวลามาเยี่ยมเยียนหรือโทรมาคุยด้วย ดิฉันก็สุขใจแล้วค่ะ ส่วนตัวแล้ว ดิฉันคิดว่าการเลี้ยงลูกแบบไม่มีข้อแม้ ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ แต่เลี้ยงด้วยความรักและเอาใจใส่ ให้ความเคารพนับถือสิทธิส่วนบุคคลของลูกๆ หากเลี้ยงลูกได้แบบนั้น เมื่อพ่อแม่แก่ตัวไป ลูกก็คงไม่ทอดทิ้งพ่อแม่หรอกค่ะ เพราะดิฉันเชื่อว่าความรักและความผูกพันฉันท์พ่อแม่ลูกย่อมยึดเหนี่ยวจิตใจลูกให้คอยเป็นห่วง ให้คอยกลับมาหา มาเยี่ยมเยียน มาดูแลเอาใจใส่พ่อแม่ที่แก่เฒ่าชรากาย ไม่ทราบเหมือนกันว่าดิฉันมองโลกในแง่ดีเกินไปหรือไม่ แต่ดิฉันเชื่อจริงๆค่ะว่าหากเราให้สิ่้งใด เราก็จะได้สิ่งนั้นตอบแทนกลับมา จากคุณ : Smilla - [ 28 ม.ค. 51 05:46:24 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นอีกคนที่ไม่อยากมีลูก กลัวว่ามีแล้วเลี้ยงเขาได้ไม่ดีพอ สงสารเขา.. ไม่เคยกลัวอนาคตข้างหน้าตอนนี้ก็วางแผนชีวิตไว้หมดแล้ว จะอยู่กัน2คน ดูแลกันและกันนี่แหล่ะ  เพื่อนแฟนมีหลายคู่เลยที่ไม่ยอมมีลูก แก่ตัวไป คงไปมีทติ้งที่บ้านพักคนชราแทน อิๆ จากคุณ : น้องหมาบีเกิ้ล - [ 28 ม.ค. 51 05:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ต้องเริ่มด้วยการไม่คาดหวังที่จะได้.....แค่ให้เค้าอย่างดีเท่าที่จะให้ได้....แล้วเค้าจะให้กลับเอง เพราะการที่เค้าจะกลับมาดูแลเราก็คือผลที่เราได้ให้ตัวอย่างเค้าไป โดยที่เราไม่ต้องหวัง ส่วนตัวแล้วก็ไม่คิดมีเหมือนกัน....เพราะเป็นคนขี้ห่วง รู้ว่าทำใจยากที่จะไม่คอยห่วงคนที่เรารักมาก ทุกวันนี้แค่สมาชิกในบ้าน สามี พ่อ แม่ พี่ น้อง หลานๆ ก็มีมากพอแล้วไม่อยากเพิ่มตัวห่วง เพราะเราคิดต่างออกไป.....เราเป็นคนพาเค้ามาในโลกนี้ เราต้องรับผิดชอบ ดูแลเค้าจนหยดสุดท้าย ทั้งร่างกายและจิตใจ จากคุณ : โป่ง - [ 28 ม.ค. 51 08:33:33 A:24.215.240.29 X: TicketID:112262 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านของคุณ chuamalee แล้วสลดใจมากๆคะ คนเราเกิดมาก็อยากมีลูกกัน แต่พอมาเห็นเรื่องราวต่างๆหลายๆอย่าง บางครั้งมันก็ทำให้ปลงบ้างคะ เช่นเห็นหลายๆครอบครัวมีลูกแล้ว พอเลี้ยงลูกโตขึ้นมา ลูกก็ดันมาทำร้ายตบตีหรือฆ่าพ่อแม่ซะเอง เห็นแล้วมันเศร้าจนบอกไม่ถูก การมีลูกถ้าอยู่เมืองไทย พ่อแม่ทุกๆคนก็อยากให้ลูกตัวเองแต่งงานไปแล้วมีลูกสืบสกุล แต่เมืองนอกจะมีไม่มีคิดว่าคงไม่แปลกเพราะเด็กโตไปแล้วเค้าก็ไปอยู่ของเค้าเองหมด น้อยคนที่จะอยู่กับพ่อแม่ ส่วนพ่อแม่ทำงานก็มีเงินเก็บ พอแกตัวก็ retire ตอนแก่มีเงินใช้ แต่เมืองไทยคิดว่าไม่มีคะ เลยต้องมีลูกหลานคอยดูแล การเลี้ยงดูและสังคมมันแตกต่างกันมากๆคะ แต่มาปัจจุบันนี้คิดว่าการไม่มีลูกก็คงเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว ถ้าคิดว่าจะดูแลเค้าได้ไม่ดี ก็อย่าคิดมีเลยคะ ไปทำให้มีลูกแล้วก็เลี้ยงเค้าได้ไม่ดี ต้องให้เค้ามาเจอเรื่องเลวร้ายๆ ในโลก ก็สู้อย่ามีเลยคะ อยู่ทำงานไปตั้งเป้าหมายในชีวิต ทำให้ดีที่สุด ไปเที่ยวพักผ่อน มีความสุขกับตัวเอง มีความสุขกับงานที่เราทำ ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ช่วยเหลือพ่อแม่ยามแก่ แม้ว่าจะอยู่ห่างกันก็ช่วยได้คะ แค่นี้ชีวิตก็น่าจะมีความสุขแล้วคะ (ทั้งหมดเป็นความคิดส่วนตัวนะคะ) จากคุณ : ......................... (Pinky_th) - [ 28 ม.ค. 51 11:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เมื่อก่อนเคยคิดว่า ถ้าแต่งงานแล้วคงจะไม่มีลูก อยู่กันสองคน พอแก่แล้วเก็บตังค์ก็ค่อยไปเที่ยวกันสองคนตายาย แต่พอแต่งงานได้ 2 ปี เริ่มเห็นว่า ชีวิตคนเราบางทีมันก็ไม่แน่นอน ไม่มีห่วงมันก็ดี แต่ก็นึกว่า ถ้าวันนึงแล้วเกิดคนใดคนนึงของเราสองคนเกิดมาด่วนจากกันไปก่อน อย่างน้องก็ยังมีเลือดเนื้อเชื้อไข ให้ได้พูดคุย อย่างน้อยก็ไม่เหงา มีกำลังใจอยากอยู่ต่อ พอดีสามีได้ที่ดินมาสร้างบ้าน เค้าก็คุยว่า สร้างแล้วอยากให้พ่อเค้ามาอยู่ด้วยกันเพราะ แก่แล้ว ดิฉันก็เห็นด้วย และดูจากหลายๆอย่างสามีดิฉันดูแลพ่อเค้า  เหมือนกับที่เราหลายคนดูแลพ่อแม่ที่เมืองไทย ไม่ต่างกัน  เค้าก็รักพ่อ ไม่อยากให้พ่อไปอยู่ตาม nursing home คือ มันก็สะดวกสบายนะ มีคนทำให้ทุกอย่าง แต่ถามว่า กำลังใจจากลูกหลาน คนแก่ที่ไหนก็ อยากได้ทั้งนั้นแหละ   พอสามีคิดอย่างนี้ดิฉันก็สบายใจตรงที่คิดคล้ายๆกัน ยิ่งถ้าเราปฏิบัติให้ลูกเห็น คิดว่า ลูกก็คงเข้าใจ แต่ก็ไม่บังคับว่า ลูกต้องมาดูแลพ่อแม่  แต่ถ้าลูกเต็มใจทำ ดิฉันก็คงเป็นแม่ที่มีความสุขที่สุดในโลก ตอนนี้มีลูกแล้ว 1 คนคิดว่าคิดไม่ผิดที่มี เพราะรู้สึกเองว่า ชีวิตมีเป้าหมายขึ้น แค่อยากให้ลูกเป็นคนดี เอาตัวรอดได้ในสังคม  กับ ถ้าโชคดีลูกมีคนรักที่รักเค้ามาก ดูแล หวังดีกับเค้า เป็นห่วงเค้า ดิฉันกับสามีตายไป ก็คงไม่มีห่วงอีก แต่ก็นะ นั่นคือสิ่งที่คิด ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นแบบไหน แต่คิดว่า จะมีลูก หรือ ไม่มีลูก ก็คงไม่สำคัญเท่าชีวิตดำเนินไปอย่างเป็นสุข สุขแบบมีลูกหรือ ไม่มีลูกก็ดีทั้งนั้น จากคุณ : Walcher - [ 28 ม.ค. 51 19:58:19 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เดี๋ยวนี้กิจการดูแลคนชรา คนป่วยที่เมืองไทยเยอะแยะ เก็บตังค์เอาไว้อุดหนุนพวกเขาแล้วเรียบร้อย ทำใจสบายๆ คนเราเกิดมาคนเดียวก็ตายคนเดียวได้ จากคุณ : yuy - [ 28 ม.ค. 51 21:00:44 A:124.121.24.176 X: TicketID:124751 ]